AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
r,
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND
Zilveren Issoisinels.
FElMLLETCm.
LIS DORIS
-
I 17® Jaargang
No. 294
Zaterdag
14 Juni 1919
1
Ko»i»fcHjk bezoek a o i\ Goes.
H. lf. Je Koningin heeft het voornemen a.s.
Hm s dag T7 dezer een bezoek te brengen
it landbouwtentoonstelling te Goes.
Ook Zw K. H. de Prins zal bij dat bezoek
zijn.
Zvits ersche reis van den
Kr? its. Bind dezer maand gaat de Prins
-*>©» eenigen tijd naar Zwitserland.
Naar het Va d. verneemt staat deze reis
»ede in Terband met het voornemen van
'A K. H., em eenige pedvindersgroepen in
ZwHsertend te bezoeken en nieuwe op te
richten. De Prins steunt toch de Zwitser-
?che padvinderij met woord en daad.
Z. K. H. neemt zijn beide Haagsche pages
jongeheeren Brink en Jus de la Paisiè-
nes mee. Dat de beide heertjes met dit be
sluit hoogelijk zijn ingenomen, behoeft ze-
Her geen betoog.
Nedtrlnnd «u Bolgië.
De Brusselsche redacteur van de
jfeTaasbode seint weer eens een nieuw
Jfukje van Belgicistischen achterklap.
De Soir bespreekt de benoeming van den
Belgischen dr. Thibaut tot leeraar van
het gymnasium te Doetinchc-m.
Thibaut was, zoo zegt het blad, „in
Augustus 1914 surveillant aan het Atjjie-
\eum te Gent. In plaats van zijn militairen
plicht te doen, ging hij in de activistische
keweging. Von Bissing bombardeerde hem
Sot professor aan de Gentsche Universiteit.
Vlak voor den wapenstilstand ging hij zijn
heil zoeken bij zijn broeders van groot-
Nederland en waarschijnlijk, om hem te be-
Vonen voor dit groot bewijs van vertrou
wen, heeft Koningin Wilhelmina hem tot
tet officieele ambt benoemd. Boven het
ericht plaatst De Soir den titelHollando
flamingo Boche medeplichtigheid."
Zooals ieder weten kan benoemt de
Koningin geen docenten aan gymnasia. Er
bestaan hier te lande geen rijksgymnasia.
De Daily Chronicle zegt naar aan
leiding van de verklaring, door minister
Van Kamebeek in de Kamer afgelegd over
de Nederlandsch-Belgische quaestie, dat
het nog te bezien staat of de beslissing van
den Raad van Vier Nederland ertoe zal
brengen eenige practische verbeteringen
e staan in de harde positie- van België.
Het xan niet gezegd worden, dat de hou
ding van Nederland eenige glimp van edel
moedigheid of inzicht heeft ge'toond. Maar
het zou een_ totale breuk in de traditie van
Nederland's politiek tegen België zijn, als
bet Jit had gedaan.
Een oordeel over Hyrhans.
Naar aanleiding van de houding van de
groote mogenheden schrijft de Brusselsche
Standaard:
Het is begrijpelijk, dat de houding van
de gTOote geassocieerde mogendheden in
Nederland groote voldoening heeft gewekt.
Het Nederlandsche volk kari zich verheugen
over de nauwlettende wijze, op welke zijn
eigenliefde en zijn eergevoel te Parijs wer
den ontzien, zijn regeering over een ernsti-"
ge diplomatieke overwinning. Wij kunnen
dit, als Belgen, zonder eenig leedgevoel er
kennen. De belangen van ons land eischen
niets van hetgeen door de geassocieerde
mogendheden ter zijde werd geschoven, en
door zijn onverschilligheid voor- en bij ge-
)egenheid zelfs door zijn verzet tegen de
cfonquichotterij van het Comité de politique
nationale heeft ons volk getoond, dat het
daarvan een zeer juist begrip had. Maar het
verloop van deze onderhandelingen te Parijs
is voor onze regeering, en in het bijzonder
voor onzen Minister van Buitcnlandsche
Zaken, den heer Hymans, een gevoelige ne
derlaag.
Onverwacht is deze niet gekomen. Het
was voldoende, eenige elementaire kennis
te bezitten over den geestestoestand in Ne
derland en de opvattingen, die b.v. in Enge
land over het Scheldevraagstuk heerschen.
en een weinig gezond verstand en zelfbe-
I heersching te bezitten, om te weten dat noch
Engeland noch Amerika van Nederland
eenigen gedwongen afstand van gebied zou
den vergen en dat Nederland zich in geen
geval vrijwillig bij de schendjng van zijn
grond zou neerleggen. Wij hebben het voor
speld en het is zoo \iitgekomen. Wij hebben
nochtans tot nu toe, met opzet, een gTcote
terughoudendheid getoond bij de beoordee
ling van de politiek van onze regeering, of
beter gezegd van onzen Minister van Bui-
tenlandsche Zaken, tegenover onzen noor
delijken buurstaat, opdat men achteraf niet
zou trachten, de verantwoordelijkheid voor
hetgeen te gebeuren stond, af te schuiven
op hen, die eenvoudig de werkelijkheid had
den gezien zooals zij was. Maar nu de zaak
feitelijk haar beslag heeft gekregen, bestaat
er geen reden meer om niet in volle onbe-
j vangenheid te spreken, ten einde, zoo mo
gelijk, nieuwe misslag-en van onze vredes-
onderhandelaars te voorkomen.
Onderhandelaars? Eigenlijk moesten wij
in het enkelvoud spreken; want er is onder
onze afgevaardigden te Parijs maar één. die
telt, en dat is Minister Hymans. Deze duldt
geen mededingers naast zich. Hem alleen
komt eenig gezag toe en hij laat gaarne zijn
hoedanigheid van Minister van Buitenland-
sche Zaken gelden, om b.Y. een man van
waarde als Minister Van den Heuvel een
voudig opzij te dringen. Minister Hymans
moge dan ook de eerste zijn om de verant
woordelijkheid te aanvaarden voor de zeer
ontnuchterende uitslagen welke onze diplo
matieke vertegenwoordigers te Parijs tot nu
toe hebben te boeken gehad. Onder al deze
uitslagen is er echter geen die voor Mi
nister Hymans persoonlijk meer vernede
rend is dan deze in de Nederlandsch-Belgi-
sche kwestie.
Het besluit van den Raad van de groote
mogendheden is noch min noch meer dan
een openlijke kaakslag vcor de onoprechte
en de onhandige wijze op welke onze Mi
nister van Biritenlandsche Zaken in deze te
werk is gegaan. Wanneer men staat op zijn
goed recht, dan komt men vooruit met open
vizier. Minister Hymans heeft echter zijn vi
zier van annexionist steeds omlaag gedra
gen, als een vermomming. Hij heeft geen
i territoriale eischen gesteld omtrent Lim-
j burg, noch omtrent Zèeuwsch-Vlaanderen
maar hij heeft ze willen insinueeren; hij
heeft onze bondgenooten willen verstrikken
met vraacteekens, terwijl hij onze eigen
j volksopiniën met de hulp van zijn lawnaieri-
j ge boyscouts uit het Comité de politique na-
tionale en met tendentieuse me.dedeeÜngcn,
tegen Hollnrd noodeloos trachtte op te hit-
sen en de Kollendsche regeerin^ en voïks-
meening prikkelde door ziin wilde onhcffeU
lifkheid, in de hoon, dat deze vertroebeling
zijn plannen zou dienen. Het antwoord der
j groote mogendheden is voor den heer Hy-
I mans een' pijnlijke les, dat onze bondgenoo
ten met zijn kromme gangen niet gediend
ziin. Zij hebben hem beteelceivd, dat zij
voortaan van iedere annexatiepoging, 't zij
openlijk of bedekt, onrechtstreeks of
rechtsrreeksch wiPen verschoond bliiven en
hebben hem voor het overig? den weg ge
wezen naar gemeenschappelijk overleg met
Nederland, welken onze regeering van den
beginne af en uit eigen bewegig had moeten
bewandelen."
Ons eco^oviseh betanj: hij
Tinanderea
In de Toorts van deze week betoogt dr.
J. G. Schcup, dat er voor de Nederlandsche
landbouwerszonen, die zich wegens het te
kort aan boerderijen hier te lande niet kun
nen vestigen, een toekomst in Vlaanderen
ligt, omdat zij beter onderlegd zijn dan de
Vlaamsche boer, wijl in België maar éér.
landbouwschool is te vinden, te Gembloux,
waar het onderwijs in het Fransch wordt ge
geven.
Doch ook op 't punt van handel is samen
werking mogelijk, 't Is dwaasheid Rotterdam
en Amsterdam als concurrenten te beschou
wen. Rotterdam heeft evenveel belang bij
een welvarend Antwerpen als Antwerpen bij
een bloelehd Rotterdam, eenvoudig omdat
twee goed geoutilleeerde, de twee geogra-
phisch best gelegen havens van het conti
nent, wanneer zij beiden in goeden staat en
goed ingerichte positie verkeeren. meer
wachten naar zich zullen toetrekken dan
wanneer er maar een van beiden in staat is
de transatlantische schepen in een mini
mum van tijd aan goectkoope tarieven en
met een groote kans op retourvrachten te
lossen. Er mag geen concurrentie zijn tus-
schen Antwerpen en Rotterdam. Beide vor
men zij de beste havens van het vasteland,
vooral nu, nu Hamburg in de eerste jaren
minder in aanmerking ken komen; beiden
hebben zij hetzelfde achterland, dezelfde be
langen. Beiden moeten zij dan ook hetzelfde
doel nastreven.
Maar tevens houde men in het oog, dat
als de kanaaltunnel tot stand komt, Neder
land gebruik zal moeien maken van de
Vlaamsche routes in de richting van de tun
nel in Frankrijk.
Noord-Nederland moet dus het Vlaamsche
volk opvoeden, opdat het de Nederlandsche
belangen leert behartigen en desnoods ver
der er voor, cTat hij, als hij zich in Vinande
ren vestigt, geen. Franskiljon of Belgicist
worde. Hij blijve Nederlander. Daarnaast
breekt men met de slechte gewoonte om met
firma's te Brussel, Antwerpen of Gent in het
Fransch te correspondeeren en eindelijk
adverteere men in de Vlaamsche bladen,
die daardoor bovendien gesteund worden.
'GelukwenscKen aan minis
ter Van Karnebeek. Naar wij Yarne-
uitgebroken onlusten, wordt gemobiliseerd,
zullen de reserveoffic eren, die zich beschik
baar gesteld hebben, zich moeten aannielden
bij een korps en garnizoen zoo drcht moge
lijk bij hun woonplaats.
V e r/. e h e r 1 h s r a I h
Men seint ons uit Den Haag, dat zijn
benoemd tot bezoldigd lid bij den Verzeke
ringsraad te 's-Gravenhage. H. W. Nicolai
en dr. D. Snoeck Henkemans aldaar en mr.
J. A. van Thiel te Amsterdam en tot be
zoldigd lid bij den Verzekeringsraad te
Arnhem rhr. mr. P. J. A. A. M. van Nispen
tot Sevenaer te Arnhem, M. J. D. Merens te
Amsterdam en J. D. Hefting, te Groningen,
terwijl als voorzitter bij den Verzekerings
raad ie 's-Gravenhage is aangewezen H. W.
Nicolai en in dezelfde functie bij den Ver
zekeringsraad te Arnhem jhra n\r. Van Nis
pen tot Sevenaer.
Het nieuwe college van B.
en W. van Amsterdam. De uitslag
der jongste Raadsverkiezingen te Amster
dam heeft de vraag op den voorgrond ge
bracht hoe, na den eersten Dinsdag in Sep
tember, het gemeentebestuur zal zijn samen
gesteld.
Aanvankelijk werd gedacht, dat de niet-
socialistische elementen in den Raad, na de
Novembergebeurtenissen en het voorgeval-
dedigen. Maar daarnaast zorge de Nederlan-^jene bij de behandeling der jongste Begroe
iing, bereid zouden zijn saam te gaan tegen
socialisten en communisten.
Bij het naderen der beslissing kan veilig
worden geconstateerd zegt het Hbld.
dat van de totstandkoming dézer combi
natie geen sprake zal zijn. Zouden de.vrij
liberalen, onder bepaalde voorwaarden, wel
licht niet ongeneigd zijn met de rechtsche
elementen voor het vormen van het dage-
Iijksch gemeentebestuur samen te werken,
de combinatie telde dan toch nog slechts
men hebben het Prov inciaal Comité „Lim- j vijfden leden. Mèt de drie Unie-lberalen en
burg bij Nederland" te Maastricht, hel „Al
gemeen Comité teg'en annexatie
Zeeuwsoh-Vlaanderen" te Oostburg, het
„Plaatselijk Protest Comité" tc Zaamslag en
verschillende gemeentebesturen in Limburg
en Zeeuwsch-Vlaanderen. waaronder die
van Maastricht en van Sas van Gent, aan
den minister van Buitenlandsche Zaken
telegrammen van gelukwenschen gezonden
naar aanleiding van het door hem-bij de te
de vier vrijzinnig-democraten gekomen op
in 22. zou het gaan.
Doch juist deze laatste groepen zijn voor
'bovenvermelde combinatie niet te vinden.
Er kan dus nu reeds worden vastgesteld
dat van een samengaan van alle z.g. „bur
gerlijke elementen" niets komt.
De algemeene verwachting is dat, met
toepassing van cle evenredige vertegenwoor
diging bij het bezetten der v.ef houderszetels,
Parijs gevoerde onderhandelingen behaalde j vrijzïnnig-emoeraten en Unie-liberalen be-
resultaat. - j reid zijn mèt de soc.-democraten de gemeen-
In eene vergadering von het HaagSch Lelijke regeering te aanvaarden. Doch dan
Comité tot feestviering bij het -sluiten van j in dien vórm oat overeenstemming wordt
den wereldvrede en stichting van een pTaat-
selijken bond van zang- en muziekvereerd*»
gingen werd aangenomen een voorstel van
het bestuur om aan den minister *van Bui-
verkregen over een bepaald program van
uitvoéi ing.
Deze drie fracties beschikken weliswaar
slechts over twintig van de vijf en veertig
tenlandsche Zaken een ovatie te brengen zetels, doch het werkprogram zou zijn van
voor ziin schitterend optreden tegenover de dien aard, dat menig raadslid uit de overige
Belgische annexatieplannen. Inlusschen groepen het zou kunnen aanvaarden,
heeft-de minister -doen weten, dat hij, "of- Voor het bezetten der wethouderszetels
schoon zeer gevoelig voor het sympathieke worden mans reeds enkele namen genoemd,
en vriendelijke voornemc-n ven het convlé, Ook de niet tot de .drie bovengenoemde
meent het aanbod vooralsnog niet te moe- partijen behcorende groepen van eenige be
ten aanvaarden.
Hult' eblijk burgemeester
van Leiden. Te Leiclen is uit de
burgerij een commissie gevormd, met het
doel gelden bijeen te bre v en voor een hul
deblijk aan den burgemeester, jhr. De Gijse-
laar, als blijk Van waarde ering vcor de wij
ze, waarop hij zich in de mce;lijke jaren, die
ach'er ons liggen, van ziin taak heeft ge
kweten. Het ligt in de bed-ding dit hulde-,
blijk te doen bestaan uit een fonteïij, die in
een nog aan te wijzen stads rdzcuè zal wor-
teekenis zullen in de gelegenheid worden
gesteld, deel van het dagelijksch gemeente
bestuur uit te maken.
Naah het Hbld. verder verneemt, zal in
een der eerste zittingen van den nieuwen
raad andermaal het voorstel worden gedaan,
het aantal wethouders op zes te brengen.
W 0 n i n gb o u w B. en W. van Am
sterdam stellen den Raad voor hen te mach
tigen aan te vragen en te aanvaarden uit
's Rijks l as een rentedragend voorschot tot
een maximum van f S15.000 ten behoeve van
de Woningbouwvereeniging Amsterdam-Zuid
den geplaatst en den naam ven. den burge-,cn o n simple-loir voorschot van ten hoogste
meester zal krijgen.
Aanschrijving reserv e-o f f i-
ciéren. Aan de ïicsc: e-olticieren is,
naar Het Volk verneemt, bij zeer vertrou-
wei ik schrijven verzocht, zich beschikbaar te
stellen om bij onlusteh, zoolang als tot be
teugeling daarvan noodig zal blijken, in wer-
ke-ijken dier.st te treden. Zoodia de vrijwil
lige landstorm ter plaatse, in verband met
f 1 207 000, alsmede een rentedragend voor
schot aan tc vragen tot een maximum van
f 1.080.000 ten brhoc-ve van de Coöp. Bouwver-
eeniging Rochdale en een suppletoir voorschot
van len hoogste 1 54-1 000.
Woningbouw in h -e t m ij n d i s-
t r i c t. Dë gemeenteraad van Kerkrede
heeft twee voorschotten, resp. van 744,000
en 552,000 verleend, voor aankoop van
grond en den bouw van 99 en 95 arbeiders
woningen* door plaatselijke woningvereenlt,
gingen. 'ij
Arnhemsche gemeenteza
ken. B. en W. van Arnhem hebben bij dew,
Raad een voorstel ingediend om. gezien de'
hoogere exploitatiekosten, over te gaan tol*
een tijdelijke verhooging van alle abonne-
ments-iarieven van de gemeentetram met:
50 pet. Eveneens wordt voorgesteld de ta
rieven voor het goederen en veevervoer
met 50 pet. te verhoogen.
Binnenkort zal worden voorgesteld ook de';
gewone tarieven te verhoogen.
B. en W. stellen voor aan de Gcldersch-
Overijselsche Mij. van Landbouw te verhu
ren tegen een bedrag van 4000 per jaap*
het daarvoor aangekochte pand aan hef
Nieuwe Plein, teneinde dit te gebruiken e1?
Landbouwhuis en aan die Mij. een jearlijk-
sche subsidie te verleenen van ƒ3000:
Voorgesteld wordt om ondershands car
te koopen van de Evang. Luth. gemeente
te Arnhem, het zoogenaamde Luthersche
Hofje, voor de som van 40,297,50.
Het Kon. Nat. Steuncomité
en het onderste uningswerk.
Door het Kon. Nat. Steuncomité is aan de
Plaatselijke steuncomité's medegedeeld dat
het voortduren van de crisis-werkeloosheid
in tal van bedrijven en de waarschijnlijkheid
dat nog wel eenige tijd zal voorbijgaan
voor een evenwichttoestancl in het bedrijfs
leven zal zijn ingetreden, het noodig maakt
dat het ondersteuningswerk voorloopig nog
dient te worden voortgezet.
De regeering is echter met het Kon. Nat
Steuncomité van meening dat de Plaatse
lijke steuncomité's niet de aangewezen or
ganen zijn voor de behartiging van de be
langen der crisisslachtoffers in het tijdperk
na den oorlog. Wettelijke maatregelen zijn
daarom spoedig te verwachten, volgens
welke van overheidswege een groot deel
van de zorg voor de tot dusverre door steun
comité's gesteunden, zal worden overge
nomen. De hoofdlijnen zijn als volgt ge
dacht
A. Leden eener organisatie met. werk-
loozenkas, zullen ziin aangewezen op die
kas. In verband hiermede zullen tijddelijk
ed regelen, volgens welke werkloozenkas-
sen worden gesubsidieerd, worden aange
vuld.
B. Wachtgeldregelingen, gelijk deze tot
dusverre" door het' Kon. Nat. Steuncomité
met werkgevers en combinaties van werk
gevers, met deelneming van het gemeente
bestuur werden aangegaan, zullen, indien
zij voldoen aan vast te stellen voorschriften,
door de overheid kunnen worden gesteund.
C. Niet verzekerde arbeiders benevens
zwakken> bejaarden en minderwaardigen die
hun vroeger bestaansmiddel niet gemakke
lijk herwinnen, zullen op de organ'en der
armenzorg zijn aangewezen. Deze organen
dienen daartoe, waar noodig, versterkt te
worden.
D. Een centraal lichaam zal zich wijden
aan de bevordering van werkgelegenheid in
tijden, waarin en in plaatsen, waar daaraan
tijdelijk bijzondere behoefte bestaat. Hier
wordt gedacht aan openbare werken, waar
aan zoowel geschoolde als ongeschoolde
arbeiders werk kunnen vinden.
E. Werkverschaffing zal voornamelijk
plaatselijk worden op touw gezet, om in het
bijzonder aan de onder c. bedoelde arm
lastigen zoo nuttig mogelijke bezigheid te
verschaffen en de werkschuwen onder heni
uit te schiften, die dan verder niet voor
steun in aanmerking komen. In tegenstel
ling met de werkgelegenheid onder d. be-
doeldd, geldt het hier een vorm van steurt
waarbij niet altijd sprake behoeft te zijn vait
standaardloon of passend 'werk.
F. De met de arbeidsbemiddeling verband
■hoXidende ondersteuning voor gezinnen, ver<
huiskosten, zal overgaan in handen van den'
dienst der werkloosheidsverzekering en ar*
beidsbemiddeling en de plaatselijke orga
nen van openbare arbeidsbemiddeling.
Troost vindt men in gelooven en hopen,
nooit in weteh.
c o o oo o o o ooo o o o n
5 Ontv» ngen een fraaie ïienz.e
5
0
0
CO.— -o- oooootsc
c
Aanbo .d.
f G MES, Uigisirsit 53.
Zie ^Inlage! AMERSFOORT
De Roman van <?en Ncrferlandscheu Schilder.
Naar hot Engclscb van
MAARTEN M\ARTENS
door
J. L. van derMoer.
160
Dc kaecht bekeek het kaartje van zijn mees
ter en zag daarna naar het hoofd van het
paard.
Da's best, antwoordde hij. 't Is net iets
voor Mijnheer, om aan die vliegen te denken.
En aan 't etensuur, vulde Job aan. Maak
maar wat voortr Mevrouw Pareys zal zich
ingerust maken f
De man stapte in den wagen.
vs» 't h waar, *prak hii. En met een blik
naar de auto: hard rijden d o_e n ze, maar 't
zijn beroerde dingen. Goeien avond.
Hij reed weg. Job keek hc-t rijtuig na en zag
het langzaam verdwijnen aan den donkeren
horizon. Schokkend haalde hii diep adem. En
terwijl dc tijd omkroop, bleef hij maar steeds
onbewegelijk staan in den stillen avond. Vóór
hem de donkere heide, achter hem <le een
zaamheid van het verlaten stationnetje. Zijn
armen hingen hem slap langs dc zijde, strak
starend was ziin blik. Dat was weer zijn oude,
zonderlinge houding, wanneer hii met diepen
eerbied luisterde naar de stem van ziin Mees
ter. Hij zou onmogelijk hebben kunnen zeggen
w&f hij dacht of wat hij zag, terwijl de sche
mering geleidelijk in een diepe duisternis
overging. En terwijl hij daar zoo stond zon
der te denken of tc zien, had hij toch een dui
delijk beeld in zijn oogeijj, klonk een doordrin
gende stem in zijn Opren. Hij voelde ze in
den donkeren nacht. F.n dc herinnering aan
zekere woorden, die hii lang geleden had hoo-
ren uitspreken, hij wist zelf niet wanneer
en hoe kwam onweerstaanbaar in zijn diep
ste ik op: „Goed gedaan, trouwe dienaar!" zoo
klonken ze immer voort...
LXI.
Het gefluit van de locomotief schrikte hem
op. De lange lijn van de. verlichte portier
raampjes stond met een schok stil.
Een paar boerenmenschen stapte het station
uit en zeiden vriendelijk goeden avond. Hij
antwoordde niet.
Toen kwamen dc beide mannen waarop hij
gewacht had.
Lis Doris droeg het valies van Raff. De dui
velstoejager van het station moest zich op dat
oogenblik met den trein bemoeien.
Wat is dat nou? Waar is de wagen ge
bleven
Job stapte op hen toe.
De "wagen is al lang w eg. zei hij haastig.
De chef vroeg me of ik den knecht met uw
(briefje wilde wegsturen en of ik u met dc auto
naar huis wilde rijden. Daarom heb tk ge
wacht.
Wat 'n beroerde boel, riep Lis ongedul
dig. Die man heeft hier ook eigen]ijle veel te
veel te doen. Maar 't is gelukkig dat je ge
wacht hebt. En wat 'n tijd heeft 't gèduurdl
Ik heb niet eens gemerkt dat 't zoo lang
duurde. Ik wist niet beter of 't verzoek kwam
van u.
Geen kwestie van. "t Is 'n heel misver
stand. Maar we zullen dan des tc eerder thuis
zijn. Wat u, Mijnheer Raft?
Ik heb in geen jaren in 'n trein gezeten,
antwoordde Raff, die hoogstens van zijn dorpje
naar dc stad. reed. En van 'n auto heb ik nog
nooit gebruik gemaakt
Job zei geen woord meer. Hij deed hel deur
tje open, dat in dien tijd nog aan dc achter
zijde van de automobielen zat. Het valies zette
hij vóór, bij zich.
Terwijl hij in de zoele avondlucht door dc
donkere heide reed, schenen zijn zenuwen zich
te ontspannen. Hij voelde een wèl doordacht,
vast besluit in zich rijpen. Die bewuste stem
klonk thans duidelijker, luider in zijn ooren,
j en met een aandrang tot doorzetting van het
plan. Ifct waas verdwden van vóór zijn oogen;
het gelaat dat ze voortdurend hadden waar
genomen, had zich schijnbaar verplaatst tot
achter het netvlies en diep in zijn hersens. En
zijn oogen keken strak vooruil op den door de
lantaarns helder verlichten grintweg, die
dwars door de heide liep, waar ze van tijd
tot tijd een snel wegschietend, verdwaald ko
nijn ontdekten.
Ginds, in de verte, dicht bij het dorp, lag de
aarden wal, di' dam die aan het plaatsje den
•naam had gegeven. Daar was ook de scherpe
bocht bij het groepje magere berkjes, waar
naast de grintgroeven. Alex was hier een veer
tien dagen geleden, tengevolge van zijn onvoor
zichtig rijden, bijna omgeslagen. Ónder den
indruk van don schrik, had hij het overal ver
teld en betoogd dat de weg daar noodzakelijk
moest verlegd worden.
't Is aangenaam en gemakkelijk, zei Raff
vergenoegd.
Wat 'n zonderlinge samenloop van om
standigheden, antwoordde Lis. Mijn -ergste,
mijn eenige vijand, rijdt ons. Dc drie mannen,
die mijn geheim kennen, zitten met elkaar in
den zelfden wagen.
Wie? Die man?
Ja. Iiij is jarenlang de trouwe knecht van
Pareys gewepst, zijn waakhond, zijn slaaf on
zijn vricr/.il Toen ik zc voor de eerste maal
te zamen zag, 'dwong Pareys hem 'n blad met
kopjes te laten vallen en hij deed 't ook.
Die kerel werd gewoonweg gehypnotiseerd,
en dat wordt ie zelfs nil nog!
Kom, kom, Pareys is immers dood, zei
Raff ongeloovig.
Zeker. Maar denk-je dal de invloed van
de hypnose zich daarom niet meer doet gel
den? Ik zou haast zeggen dat die cr nog ge
vaarlijker door geworden is. Ik voel dat die
vent me vermoorden zou, als ie meende dat
Pareys onverschillig in weikc hel zijn ziel
nu ook huist 't hem verzocht.
Meen-jc soms dat we wijzer zouden doen,
uit tc slappen, vroeg Raff gekscherend.
Lis lachte mee.
Hij heeft 't hem nu blijkbaar niet ver
zocht. En als Job zulk 'n stem hoorde, ógn
zou ie misschien nog genoeg verstand bezit*
ten, om overtuigd te zijn dat 't zijn eigen stem
was.
Door het leven dat de wagen maakte, kori
de man aan het stuur geen woord verstaan
van hclgeen daar achter zijn rug besproken
wérd. En wellicht zou hij ook wel niets ge
hoord hebben, al was het stil geweest, tenge*
volge van die stem in zijn ooren, dia
hem thans scheen toe te schreeuwen!.... „Uit
stekend, goed zoo. trouwe dienaar!" herhaaldö
die slem telkens weer.
De auto snorde voort door de wijde, stille,
donkere hei.
't Spijt mc dat wé zoo laat zijn, spralc
Lis, wat minder zwaarmoedig. Ik had zóó ge*
hoopt, dat je mijn hei tegen 't vallen van den
avond had kunnen zien.
Ik ben immers opzettelijk gekomen om jö
hei tc zien. Ik zal haar dus zien onder eikei
belichting.
Ja, hernam Lis, je bent gekomen om niijn!
hei te zien; en wat 'n reis heb je daarvoor ge
daan! Je wilt dus" mijn schilderijen zien, mijiï
eigen, ware schilderijen die ik maakte met
mijn ziel! Over enkele minuten zal ik ze j«
dan eindelijk dus mogen toonen. Dan zal ik
je mijn ware gedachten, mijn ware werk, mijn
levenswerk laten zien! Je weet niet welke be-
teekenis dit voor mij heeft. Dat kun je nie(
begrijpen!
Dat kan ik ook niet. Anders had ik nief
behoeven te komen,
(Wordt vervoledJk
"i