buitenland
„DE EEMLANDER"
Pillis DER 1DÏER1EÏIIER
Politiek Overzicht
Buitenlandsche Berichttü
BINNENLAND
FEU 5 LLfE TOM.
DE SPOOICHOEVE
18e Jasr-janf) Ne. 21
T~~~ 3 maanden voor Amcre.
iHBÖüStmWlSPRUS foott f 180. Idem franco
>1 - 2.50 per weck (met gratis verzekering
,Wn ongelukken) f 0.15. .faonderUJke nummer.
f 0.05.
Donderdag 24 Juli 1919
HOOFDREOACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
bureau: arnhemsche poortwal, HOEK UTRCCHTSCHMT*.
irrrercoittm. telefoonnummer sis
dienstaanbiedingen 1—5 regels f QJ0, groote lefttc*'
naar plaatsruimte. Voor bande! cn bedrfri bes^.u»
zeer voordcclige bepalingen tot bet herhaald adv cm
tceren in dit Blad, bij abonnement Here tirchLtaa
bevattende de voorwaarden, word* op Aanvr.ug
toegezonden. Bewijsnummers 5 Cent
De stilstand van het werk in de Britsclve
lcolöninijnen door de staking van
man in de mijnen van Yorkshire, zal na
lijk tot gevolg hebben eene vermi g
vin kolenproductie. Die verminderingword
ODEegeven als 160.000 ton per dag. Wat
daarvan zullen zijn, wordt door
'de Spectator aldus vermeld.
Wanneer men voortgaat minder uit de
mijnen te halen en tevens de tegenwoordige
Köcge kolenprijs in stand blijft, zullen onze
fabrikanten niet in staat zijn de concurren
tie met eenig land vol te houden. V/at nog
erger is, er zal geen uitvoer van kolen meer
zijn, waarvan wij een ruim gebruik maakten
om den handel met het buitenland te rege
len en de reizen van onze handelsschepen
vruchtdragend te maken, wanneer zij uitvoe
ren naar vreemde landen, om ladingen voe
dingsmiddelen, grondstoffen en fabrikaten
thuis te brengen."
In verband met den door de mijnwerkers
gestelden eisch, dat uitvoering zal worden
gegeven aan de voorstellen van de staats
commissie tot nationalisatie van het kolen-
bedrijf, verdient de aandacht de opmerking
van de Spectator, dat er in werkelijkheid
vier rapporten in handen van de regeering
zijn. „Br zijn het rapport van Sir John Sankey
ten gunste van nationalisatie, dat van den
heer Smillie ten gunste van syndicalisatie,
dat van Sir Arthur Duckham tot concentra
tie vaft de industrie onder het bestuur van
particuliere directeurs, en het rapport van
de mijneigenaars, dat aanbeveelt de conces
sion en rechten op winstdeeling te nationali-
seeren, maar overigens de industrie wil
voortzetten op de tegenwoordige basis. Het
•V er~ ongeluk, dat de menschen spreken
a»- - ationalisatie, terwijl zij niets meer be
ier! n dan dat de concessiën eigendom zijn
ver c!en staat. Naar onze meening is dat de
soort nationalisatie, die vereischt wordt. De
tegenwoordige eigenaars, die wettelijk recht
rebben op hun eigendom, moeten uitge
kocht worden met een behoorlijke schade
vergoeding. Maar wat de extremisten onder
nationalisatie verstaan, is dat de staat niet
eigenaar, maar ook beheerder moet zijn van
de geheele industrie. Naar onze meening
zou die politiek een ramp beteekenen; wij
zeggen dat zonder aarzeling op grond van
het materiaal, dat voor de kolencommissie
is aangebracht."
Hit een vergelijking van de kosten van Het
halen van de kolen uit de mijn in de jaren
'1913 en 1919 blijkt, dat in het eerste jaar
de kostende prijs van de kolen buiten de
mijnschacht was 10 shillings IA pence; in
1919 was de prijs 26 sh. A p. Het aandeel
van het werkloon in dezen prijs was in 1913
6 s. 4 p., in 1919 19 s. 5 A p.
Met aftTek van de aan de mijn zelf ge
bruikte kool en van de beneden den kost
prijs aan de mijnwerkers geleverde steen
kool, was de prijs, verkregen per ton aan den
mond van de mijnschacht verkochte kool 29
s. 31; p. in 1919 tegen 11 s. in 1913.
Volgens een raming, gebaseerd op de uit
komst, verkregen in de 20 eerste maanden
van dit jaar, zullen in 1919 217 millioen ton
colen uit de mijn gehaald worden. Eene la
tere raming, steunende op de uitkomst van
26 weken, komt tot 216 millioen. Daarvan
zijn 161 millioen ton bestemd voor verkoop
binnenslands. De middenprijs per ton is dit
jaar 35 sh. Amerikaansche kool kost in de
Atlantische havens vrij aan boord 20 sh.
per ton. In deze cijfers komt sprekend uit
hoe moeilijk voor de Britsche kolenindustrie
de concurrentie met Amerika is.
Een onderwerp, dat in de Fransche Ka
mer een vaste plaats op de agenda inneemt,
is „la vie chère", de gTOOte duurte van alle
dingen, die onmisbaar zijn om te leven. Men
schijnt in Frankrijk in bijzonder sterke mate
de gevolgen te ondervinden van de groote
stijging der prijzen van alle levensbehoeften
tengevolge van dén oorlog. Men is geneigd
de regeering aansprakelijk te stellen voor
het ongerief, dat daarvan wordt ondervon
den, en althans stelt men aan de regeering
den eisch, dat zij middelen zal beramen om
dat ongerief weg te nemen, in ieder geval
het te verminderen. Dat is een eisch, die
gemakkelijk is te stellen, maar waaraan
moeielijk is te voldoen.
In de vorige week is de regeering ter ver
antwoording geroepen over 't geen zij in
dit opzicht had gedaan. De minister van
landbouw en van voedselverzorging heeft
zijn best gedaan de Kamer tevreden te stel
len, maar daarmee had hij weinig succes. Hij
stelde de Kamer in kennis met de nieuwe
maatregelen, die waren genomen naar aan
leiding van een rapport, dat door hem, ge
zamenlijk met den minister-president, was
uitgebracht aan den president der republiek.
Op grond daarvan was door den ministerraad
besloten de door het departement van oor
log bijeengebrachte voorraden voedingsmid
delen ter beschikking van het groote publiek
te stellen, het aantal barakken voor den ver
koop van voedingsmiddelen te vermeerde
ren en goedkoope restaurants op te richten.
Voorts werd aangekondigd, dat een dienst
zou worden ingericht tot onderdrukking van
de ongeoorloofde speculatie in voedingsmid
delen. Er is een nieuw ambt ingesteld, dat
van een commissaris van de voedselverzor
ging. Die titularis zal tot opdracht hebben
„den dienst van de onderdrukking der spe
culatie en van de maatregelen betreffende
den strijd tegen het dure leven te verzeke
ren"; tot versterking van zijne macht zullen
de wettelijke bepalingen op dit stuk ver
scherpt worden.
Dit alles werd niet bevredigend geacht
Zelfs in de gematigde persorganen werd aan
de fegeering te verstaan gegeven, dat zij
niét genoeg had gedaan en dat men van
hare voorstellen geene groote verwachtingen
koesterde. De Temps verklaarde geen heil
te zien in verscherping van de strafbepalin
gen en meende, dat het eenige afdoende
middel tot bestrijding van de duurte zou zijn
de concurrentie te herstellen, door meer van
buiten in te voeren. In overeenstemming
hiermee verkondigde het Journal des Dóbats,
dat het zekerste en eenvoudigste middel zou
zijn het wegnemen van de banden, die de
vrije internationale beweging van de grond
stoffen en de producten belemmeren.
Verder naar links uitte de afkeuring van
het beleid der regeering zich veel scherper.
'De sprekers van de uiterste linkerzijde in de
Kamer verweten de regeering, dat zij door
protectionistische maatregelen de speculatie
in levensmiddelen had begunstigd, zoodat
ondanks de openstelling van de grens de
duurte nog was toegenomen. Aan het einde
van deze debatten diende de onafhankelijke
socialist Augagneur een voorstel in, dat een
scherp afkeurend oorcleel uitsprak in deze
termen: „De Kamer constateert, dat de prijs
van het levensonderhoud in België met
de helft en in Engeland met een vierde
is gedaald, terwijl hij in Frankrijk aanhou
dend stijgt. De Kamer keurt daarom de poli
tiek der regeering af." De minister van voed
selverzorging verlangde daartegenover een
votum van vertrouwen; maar de Kamer nftm
met 227 tegen 213 stemmen het voorstel-
Augagneur aan.
De minister van voedselverzorging is ten
gevolge van dit ongunstige votum over zijn
beleid afgetreden. Het is een strijdvraag ge
weest of dit voturri niet het geheele kabinet
tot aftreden had moeten nopen. Clemenceau
was niet van die meening; hij heeft zich er
toe bepaald in de plaats van den minister,
tegen wien de beslissing van de Kamer in
de eerste plaats was gericht^ een ander in
zijn kabinet op te nemen. De Kamer heeft
zich met zijne opvatting vereenigd, want een
eergisteren in de Kamer gevoerd debat, dat
liep over het geheele pohtieke beleid van de
regeering, heeft tot resultaat gehad, dat het
kabinet-Clemenceau een votum van ver
trouwen heeft gekregen met 289 tegen 176
stemmen. Het is intusschen mogelijk, dot dit
vertrouwen slechts beperkt is geweest. Vol
gens de Nouvelliste de Lyon hebben twee
vroegere minister-presidenten, Brinnd en Vi-
viani, in de wandelgangen van de Kamer
na de stemming van verleden Vrijdag
de meening uitgedrukt, dat Clemenceau
aan het hoofd van de regeering gehandhaafd
moest worden totdat het vredesverdrag was
geratificeerd, maar heeft Viviani daaraan
toegevoegd: Dit is het begin van het einde!
Washington, 23 Juli. (R.) Het
staatsdepnrtement maakt bekend, dat de Ver-
eenigde Staten de vredesverdragen met Bul
garije en Turkije mede zullen ondorteeke-
nen.
(Dit was een twijfelachtig punt, omdat er
geen officieele oorlogstoestand is geweest
tusschen de Vereenigde Staten en Turkije
en Bulgarije).
Parijs, 22 Juli. (N. T. A. draadloos
van Lyon). Renner en Schuber hebben
Maandagmiddag St. Germain verlaten. Ren
ner begeeft zich naar Feldkirch aan de Zwit-
sersche grens, waar hij een onderhoud zal
hebben met dr. Bauer, minister van buiten
landsche zaken. Zondag a.s. zullen de Oos-
tenrijksche gevolmachtigden te St Germain
terug zijn.
P a r ij s 2 3 Juli. (N. T. A. Drroddloos
van Lyon). De Temps bericht, dat in de
laatste dogen pogingen zijn aangewend door
de geallieerde en geassocieerde rogeeringen
om het aan China mogelijk te maken het
verdrag van Versailles te onderteekenen
door regeling van de Sjantngkwestie. Al
is het niet mogelijk precies aan te geven
hoe ver men daarmee gevorderd is, zoo
schijnt die mogelijkheid toch niet in een ver
verschiet te z»jn.
Parijs, 2 3 Juli. (fy T. A. Draadloos
uit Lyon). Von Lersner heeft het ministerie
aan de Quai d'OrSay een nota doen toeko
men, waarin de samenstelling wordt gemeld
van de Duitsche fechnische coinmisSïv, die
belast is om te zamen met de Fransche
technische commissie de overdracht der
eigendommen in het Saarbekken te behan
delen. De commissie bestaat uit geheimraad
Fuchs, geheimraad Fleming en consul Mu-
dra. De Fransche gedelegeerden zijn reeds
eenigen tijd geleden door het ministerie van
arbeid benoemd. De beide commissiëp. zullen
den 23en Juli in Saarbrücken vergaderen.
Gent, 2 3 Juli. (H.-R.). De koning,
Poincaré en Foch zijn in het stadhuis ont
vangen. De rector van de universiteit te
Gent heeft aan Poincaré de bul van het doc
toraat honoris causa overhandigd.
Londen, 23 Juli. (R.) President Wil
son heeft verzocht, dat de prins van Wales
bij zijne aanslaande reis door Canada ook
de Vereenigde Staten zal bezoeken. De ko
ning heeft deze uitnoodiging met veel ge
noegen aangenomen.
Berlijn, 2 3 Juli. (W. B.) Volgens de
B. Z. aan Mittag heeft hel rentmeesterschap
te Salem verzekerd, dat prins Max sinds zijn
aankomst op den 2Icn dezer Salem niet ver
laten heeft. Alleen heeft zijn gezin een kort
bezoek gebracht aan kennissen in Zwitser
land. Zij is daar zonder eenige geheimdoe-
r.erij naar toe gereisd.
Weimar, 2 2 Juli. (W.-B.). In de zit
ting der nationale vergadering van heden
werd het voorstel van de afgevaardigde me
vrouw Agnes (onafhankelijk socialist), dat
leden van geslachten die in Duitschland ge
regeerd hebben, niet tot Tijkspresident kun
nen worden gekozen, met 123 tegen 117
stommen aangenomen.
De tweede lezing van het ontwerp der
grondwet is ten einde gebracht.
Londen, 23 Juli. (R.) Het Lagerhuis
heeft de financieele wet in. derde- lezing
aangenomen. Chamberlain legde er den na
druk op, dat de beschikking, waarbij de voor
keurrechten worden uitgestrekt tot de stre
ken, waarvoor Engeland het mandaat gekre
gen heeft, Engeland geenerlei voorrechten
geven boven de andere leden van den vol
kenbond ten aanzien van de markten in die
streken. De voorkeurrechten gelden alleen
voor de goederen uit die streken op de Brit
sche markt.
Londen, 23 Jul i (R.) In antwoord op
een vraag in het Lagerhuis heeft Chamber
lain meegedeeld, dat het vraagstuk om on-
middellijken steun te verleenen aan dan
Britschen exporthandel voor Oostelijk Euro
pa nauwgezet" is overwogen, maar dat met
het oog op den tegenwoordigen toestand van
de Britsche buitenlandsche schuld en den
stand van de Britsche wisselkoers ten op
zichte van de landen, waaruit Engeland
levensmiddelen en grondstoffen moet invoe
ren, de uiterste omzichtigheid in acht moet
worden genomen ten aanzien van dergelijke
handelsbetrekkingen.
Londen, 23 Juli. (R.) Amory, de on
derstaatssecretaris var deelde ir
het Lagerhuis mede, dat er krachtige, stap
pen worden ondernomen om op de hoogte
te komen van de natuurlijke hulpbronnen
waarover de landen beschikken, die onder
Britsen toezicht geplaatst zullen worden.
Weogwood Benn vroeg of alle naties in
deze mandaotstreken gelijke handelsrechten
zouden verkrijgen. Amory antwoordde: Ja,
ik meen te weten, dot voor die geb'eden,
die niet rechtstreeks onder het bestuur ko
men v.*n de Britsche koloniën met zelfbe
stuur, de "vgcj waarden voor het mandaat
waarvan sprake is op den grondslag staan
van volkomen gelijkheid voor alle natiën.
Londen, 23 Juli. (R.) Bonar Law
heeft in het Lagerhuis medegedeeld, dat de
toestond in de mijndistricten thans zoo is,
dat zes. mijnen ondergeloopen zijn en zeven
tien andere met dnt gevaar bedreigd, wor
den. De. staking heeft zich in Derbyshire nog
verde* uitgebreid. Daar is in twee schachten
het pompren gestaakt die daardoor in gevaar
verkeeren. De toestand in Lancashire en
Nottinghamshire is nog onve-anderd. In
Zuid-Woles staakt nog een aanzienlijk aantal
mijnwerkers, maar er is daar besloten om
v/eer aan het werk te gaan hangende de be
slissing op de eischen der stakers. Het be
stuur van de mijnwerkersfederatie zal mor
gen een samenkomst hebben met Lloyd
Geroge o:\ Bonar Law.
Londen, 23 Juli. (R.) De conferentie
van het z.g. drievoudig arbeidsverbond heeft
heden een bijeenkomst met gesloten deuren
gehouden en met 217 tegen 11 stemmen be
sloten een stemming te houden onder de
leden der organisaties, of deze bereid zijn
een industricele actie te ondernemen ten
einde de opheffing van den dienstplicht en
het staken van de militaire interventie in
Rusland en in binnenlandsche vakgeschillen
te verzekeren.
Weenen, 2 2 Juli. (W. B.) De Politi-
sche Korrespondentz verneemt uit St.-Ger-
main, dat Renner bij een bezoek, dat Du-
tasta hem bracht, het denkbeeld heeft opge-
orpen om ter bestrijding van de werkeloos^
heicl in Duitsch-Oostenrijk Oostcnrijksche'
werklieden te gebruiken voor het werk van)
het herstel in de verwoeste streken van/'
Frankrijk. Zij zouden natuurlijk geheel vrij
willig daarheen moeten gaan, waarbij da
Duitsch-Oostenrijksche regeering als bemid*
delaarster de werkzoekende van dienst zou
kunnen zijn.
Weenen, 23 Ju 1 i. (W. B.) Naar dc bla
den berichten, is Zaterdag op het ministerie
van buitenlandsche zaken een verdrag met
Polen geteekend over de uitwisseling van
door de demobilisatie vrijgekomen goederen.
W a s h i n g t n, 23 Juli. (N. T. A.
Draadloos). De waarnemende staatssecreta
ris Frank Polh is gisteren met de Imperatoi
vertrokken om de plaals van Lansing in Ver.
sailles »rv te nemen. Staatssecretaris wordt
heden met het stomschip Rotterdam ver
wacht.
N e w-Y o r k, 2 3 Juli. (N. T. A. Draad
loos). De postdienst noar Duitschland is he*
den begonnen met het inladen van 400 post*
zakken, bevattende 50.000 brieven, op eenï
Skandkravisch stoomschip. De post zal in)
Kopenhagen gelost en van daar naar
Duitschland gezonden worden.
Men verwacht, dat de verzending eenmaal
per week in stand zal blijven, totdat de
rechtstreeksche dienst op Duitschland her
steld zal zijn.
Londen, 23 Juli. (N. T. A. Draadloos
uit Horsea). Uit Parijs wordt gemeld, dat Ja
pan een overeenkomst met de geallieerden
heeft aangegaan, waarbij het belooft Sjan-
tong aan de Chineesche souvereiniteit terug;
te geven, en alleen de economische contrólo
over de spoorwegen en de concessiën betref'
fende Kiautsjoe te behouden
De Staatscourant ven 23 Juli beval o.a,
de volgende Kon. besluiten
benoemd tot burgemeester van Model L'.
Mes; tot buigcmeester van Schiedam A. J.
Gijsen, met eervol, ontslag als burgemeester
van Boxtel;
ontslagen uit 's Rijks dienst als dircleur
W. Ho evers van het post- er. telegraafkan
toor te Hoogezand;
eervol ontheven de kapitein lei zee J. L.
von Leschen, marine-attaché bij het Ncder-
landsch gezantschap le Berlijn; als zoodanig
benoemd de kapitein-luitenant ter zee C. J.
J. Beijnen;
op verzoek eervol ontslagen uit den zee
dienst de.officier van administratie 2e klasse
F. lfaweman,
de luitenant-kolonel der infanterie van het
Nederlandsch-Indische leger C. F. yan Baak
op zijn verzoek, wegens volbrachten dienst
tijd, niet ingang van I Augustus 1919, eer
vol uit den militairen dienst ontslagen, onder
'toekenning van pensioen
als blijk van goedkeuring en tevredenheid
den bronzen eerepenning voor menschlre-
vend hulpbetoon en een loffelijk galurg-
schrift toegekend, wegens de. door hen met
levensgevaar verrichte redding van drenke
lingen
W. Annokkee, timmerman te UtrechtJ.
Spyer, bakkersknecht te AmsterdamW.
Mair, schepeling aan boord van den Engel-
schen orlogsbodem „Lull"; A. Westendorp,
2e stuurman in dienst bij de Kon. Paketvaart
MijA. Huisman, agent van politie der ge
meente AmsterdamJ, Boer, sigarenmaker
to Bev erwijk H. L. P. A.clriaens, kv. eekeling
aan de kweekschool voorde zeevaart te Am
sterdam; E. N. Braun kappersbediende te
Rotterdam; A. Goverde te Zevenbergen
benoemd tot lid van den Voogdijraad te
Roermond mevrouw L'. Evers geboren Fer-
neis, wonende aldaar;
Het kan gebeuren dat men, veel vrienden
Hebbend in de wereld, toch alleen staat met
zijn hart en zijn smart.
door
JEAN WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje Langbeen.
Vertaald door A. Quarlcs dc Quarles.
25
ik onderzocht de papieren nogmaals gron
dig en nauwgezet, doch vond niets, dat eenig
•licht op het raadsel kon werpen. Terwijl ik
nog steeds hiermee bezig was, kwam er een
-boodschap van den lijkschouwer, dat het of-
.iicieele onderzoek den volgenden morgen om
,tien uur op hot gerechlshof le Kennisburg zou
plaats hebben. Dit ontnam mij dc kans om nog
«enig plan van actie op te maken en ik kon
niet veel meer doen dan de dingen op hun be-
Joop laten. Ik hoopte, dat gedurende het on-
.JJeivoek eenig bewijs voor den dag gebracht
zou worden, dat Radnor uit zijn preventieve
;;in-e< blenis zou ontslaan.
Jk moest erkennen, dat tot nu toe alles op
een verpletterende wijze tegen hem getuigde.
redenen kon geweest zijn, dat
hij door den dood van den kolonel zijn eigen
jhaoi en daarbij een rijk man zou worden. Eet
^weloclcendv feit van hun veelvuldige twisten,
,ai'! met Radnor's driftig humeur en
^Égn.-Lj'v.uns wraakgierig^ aard,, was een zeer
cüiien voijt hi er!; a de
verdachte gebeurtenissen op den dag van het
drama het feit, dat hij niet bij de anderen
van het gezelschap was, toen dc misdaad
moest hebben plaals gehad, de afdruk van zijn
laarzen en het vinden van het lucifersdoosje,
zijn daarop volgende booze bui alles wees
er op, dat hij dc misdaad gepleegd had. Ilct
was een reeks van de meest overtuigende de-
rivatievc bewijzen.
Als men al de gegevens, die voor den dag ge
komen waren, aandachtig beschouwde, bleef
cr slechts één keus over,.en dal was, dal Mose
de misdaad bedreven had. Jk klemde me hard
nekkig aan dit -denkbeeld vast, doch daar cr
geen bewijzen van een verldaarbare beweeg
reden te vinden waren, bemerkte ik, dat
slechts weinigen van hetzelfde gevoelen wa
ren. De sporen van zijn bloote voeten bewe
zen afdoende, dat in wat voor hoedanigheid
ook, hij een werkzaam aandeel in de worste
ling gehad had.
„Hij was cr om zijn meester te helpen," be
vestigde het districtshoofd, „en daar hij ge
tuige van de misdaad was, moest hij noodza
kelijk uit den weg geruimd worden.
„Waarom hel eene lichaam verstopt en het
andere niet?'.' vroeg ik.
„Om de verdenking op Mose te werpen."
Dat was de algcmccne opinie; van liet be
gin af wilde niemand naar een woord tegen
Mose luisteren. Evenals bij Radnor, sprak jn
zijn geval het verleden. Hij had, zoo zeide
men, den kolonel zijn geheele leven trouw ge
diend en oprecht lief gehad, en zou, zoo noo-
dig, voor hem gestorven zijn. Doch ilc voor
mij, ton spijt van al deze tegenkanting, vol-
hard-ic in mijn §efaaf. dal' Mose schuldig was.
•ifot bij nvij moor evr. kwestie van gevoel
(.an mti réiUjheoïén. i)e man had altij-d mijn
argwaan iemand zulke oogen
was lot alles in staat. Al bracht het districts
hoofd hier ook tegen in, dat kolonel Gaylord
veel grootcr en sterker dan Mose was en hem
gemakkelijk dc baas had kunnen zijn, dat al
les bewees naar mijn meening niel Mose
was klein van stuk, doch hij had lange armen
en was gespierd en ongetwijfeld veel sterker
dan hij er uitzag; bovendien was hij gewapend
geweest en er was geen twijfel mogelijk van
welk wapen hij zich. bediend had. De grond
in de spelonk lag bezaaid met druipsleenkc-
gels; niets kon een geduchter wapen gevormd
hebben dan juist een van die lange scherpe
stukken steen, als knots gebruikt.
En wat dc beweegreden lot dc misdaad be
trof, wie kon zcgg«" wat er in zijn langzaam
•werkend brein omging? De kolonel had hem
meer dan eens zonder twijfel onrcchtvaar-
dig geslagen en hoewel hij er zich toen-
tertijd gedwee aan onderwierp, kon het niet
geweest .zijn, dat hij slechts zijn tijd afwacht
te? Zijn laatste wraakneming kon hel rcsul-
laat van verscheiden opgekropte grieven zijn,
die niemand wist dat bestonden. De man was
nog niet eens hall wijs. .Wal was waarschijn
lijker dan. dat hij zijn meester in een vlaag
van dierlijke drifl was aangevallen,cn toen,
ontsteld door den uitslag, in het bosch v»as
gevlucht? Dal scheen mij de eenige aanneme
lijke verklaring.
Er waren geen feiten betreffende den dief
stal aan bet licht gekomen en ik geloof niet,
dat men deze zaak met den moord in verband
bracht. Doch naar mijn rdec was ir.et den dood
van den kolonel nu het toppunt bcreikb van
een lange reeks gebeurtenissen, die op den
avor.d van mijn aankomst met het onbeduiden
de en grappige voorval van de gebraden kip
begonnen was. Ik was toenmaals overtuigd ge
weest. Mose daar acliicr. jcat en ik w as JiU
evenzeer overtuigd, dat hij achter den diefstal
en den moord zat. IIoc Radnor in die spookge
schiedenis betrekken was, ging mijn begrip te
boven, doch ik vermoedde, dat Mose hem,
evenals ons allen, vdtjschalkt had.
Aangenomen, dat mijn gevolgtrekkingen
juist waren, dan verschuilde Mose zich en van
het begin af had ik alles in 't werk gesteld
om hem op tc sporen Dc lage bergketen die
tusschen ,De vier Plassen" cn Luray lag, was
dik met bosschen bedekt en schaarsch be
woond.
Mose kende elk plekje gronds. hij had dagen
achtereen over deze bergen gezworven en
moest verschillende schuilplaatsen geweien
hebben. Ilct was liier, dat ik hem hoopte tc
vinden.
Dadelijk na den dood van kolonel Gaylord
had ik een hooge belooning uitgeloofd voor
den gene, die Mose vond of voor ccnigc inlich
ting hem betreffende. Men had zijn beschrij
ving overal in het dal heen gctelegrapheerd
en- iedere pachter was op zijn qui uvc, .groe
pen vormden zich om de bosschen te door
zoeken, doch aljcif zonder resultaat. Ik ver
wachtte echter elk uur, dat er nog dc een of
andere aanwijzing voor den dag zou komen.
JTei districtshoofd daarentegen, ingevolge
zijn tlie'orie dat Mose vermoord was, had even
min moeite bespaard om zijn lijk tc zoeken.
Men had in de rivier gedregd, dc spelonk en
omliggende bosschen doorzocht, doch niets
gevonden. Mose was eenvoudig van de aarde
verdwenen zonder een spoor na te laten.
Tot mijn teleurstelling bracht dc morgen
geen nieuws, ik had op iels bepaalds gehoopt,
voordat het gerechtelijk onderzoek zou plaats
hebben. Ik reed vroeg naar Kennisburg ten
einde een onderhoud met Radnor te hebben
ei\ aan hem te vragen, in hoever hij cn Mose
met de spookgeschiedenis te maken hadden.
Ilct feit, dal ik cr me vroeger maar zoo kalm
bij neergelegd had, kwarrr me nu als misdadig
voor; misschien, als ik er op aangedrongen
had dc spookgeschiedenis grondig le onder
zoeken, zou mijn oom nog geleefd hebben. Ik"
trad Radnor's cel binnen, vastbesloten deze
niet te verlaten, voor ik de waarheid wist
Doch ik stuitte op onverwachten tegenstand*
Hij weigerde ronduit dc kwestie le besprokene
„Radnor,'' riep ik ten laatste, „tracht ja
iemand tc beschermen? Weet je wie jc vadci!
vermoordde?"
„Ik weet evenmin w ie mij vader vermoordde!
als jij!"
„Weel je iels van den geest?"
Ja," zeide hijwanhopig, „dat wel, maan
het staat noch met den diefstal, noch met der*
moord in verband cn ik kan cr niet over pra*
len."
Ik redeneerde en pleitte, docli hel hiclpf,
nicls IJjj /.at op zijn krib mei zijn hoofd in dö
Jiandep op den grond lp staren, terwijl h.f
hardnekkig weigerde een woord tc zeggen.
„Ilct geeft jc niels, Arnold," zei hij ten slof*
tc. „Ik vertel jc het verhaal van den gcesï
toch niet, want het h^eft niets met het geval
tc maken.''
Ik -ging weer zitten cn verleide hem mijrf
theorieën omtrent Mose.
„Dat is onmogelijk" verklaarde hij. „Re HeH
Mose mijn hcolc leven gekend en hem nooil
aau een breuk van vertrouwen schuldig be"
vonden. Hij. hield evenveel van mijn vader alJ
ik en hing mijn leven cr van af, dan zou ik
nog zweren, dat hij getrouw was.''
1 Wordt vervolgd.)
