BUITENLAND
'mmwm zTT? r: "r„
DE EEMLANDER"
HabetrachtinQ over de
Raadsvergadering.
Buitenlandscbe Berichttu
Alpaca-vorken, -lepels
-theelepeltjes, enz.
WILLEM GROENHUIZEN,
Langestr. 43 - Amersfoort.
FEUILLETON.
DE SPOOKHO EME
~~J TG rodtëïïdórst"
Ie klas Reparatie-Inrichting.
18e Jaargang No. 2?
post 12.3a r« wcek (irel ""tis """'5
,esc ongelukken) 0.15, alsondctlijke nutumcti
i C.OJL
ff
HOOFDREDACTEUR: M». O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C,
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. HOM utrcchtschcstr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Donderdag 31 Ju» 1D19
PMS DER iDÏEBTEHTIfH met inbegrip van ccn
bewijsnummer, elke regel meer 0.20, dienstaanb.c»
dingen 1—5 tegels f 0.50. Voor handel en bcdiiif*
beslaan zeer voordccligc bepalingen lot het herhaald
advcrleercn bij abonnement. Eene chcuU.rc,
bcvaltcndc de voorwaar Jen, wordt op aanvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
Korte raadsvergaderingen ook al n
?egrip uit den voor-oorlogschen tqd
staan niet meer. Dinsdagmiddag, *0*n.. e
voor het eerst weêr wal opzoinorde e en
de raadsleden en al wie bij htm verga erin-
gen betrokken is drie enL "ur f h.un
Btoel Beplakt gezeten behalve rtan de bo-
Uen. die telkens als de heer Hofland n
noodkreet slaakt, mogen opstaan om hem 'n
glas water aan te dragen.
't Wordt zwaar werk voor de renteniers, die
ftot dusver nog voldoende tijd èn moed had
den om de stenografische raadsverslagen
•yan a tot qtot z zullen ook zij het wel niet
meer brengen te doorworstelen.
Tóch tot hun eer moeten wij het er
kennen waren de raadsheeren niet zoo
breedsprakig als de vorige keer. Er was an
ders alle aanleiding voor, want de salaris-
regeling kwam weer aan de orde. De gulden
van den heer v". Ny nat ten d. w. z. de
20.000 gulden uit de gemeentekas bleek
geen beletsel te zijn om het verdere ont
werp ongewijzigd te handhaven en zoo kwa
men thans de ambtenaren aan de beurt.
't Gevaar bestaat altijd, dat de belangen
van hen. wier prestaties toevallig door een
der raadsleden meer speciaal gadegeslagen
en bewonderd werden, in 't bijzonder naar
V'oren gehaald worden, 't Geen hun van har-
'te gegund wordt doch wel onbillijk is ten
Opzichte van de anderen, die niet zulk 'n
voorspraak hebben. Eerst was 't de contro-
ileur van belastingen, die in den heer Nieu-
wendijk 'n pleitbezorger had, zonder het
nochtans tot 'n hoogere loonklasse te kun
nen brengen; later waren het de directeu
ren van Bedrijven en van O. W., die in nie
mand minder dan B. en W. hun advocaten
vonden. Op zich zelf geen wonder, want nie
mand kan beter don B. en. W., die hen da
gelijks met welgevallig oog gadeslaan, de
verdiensten der huidige functionarissen
waardeeren. Vooral weth. Veis Heyn was
zeer sterk in zijn betoog om de voorgestel
de salarissen voor beiden met 200 te ver-
hoogen.
't Ging dus slechts om 400 maar boe
dut teler het bedreg, des te meer wordt er ge
praat.
Er zullen er inderdaad velen zijn, die nog
niet goed de groote beteekenis van de bei-
do functies in de moderne gemeente begrij
pen en het belang beseffen, dat wij er bij
hebben om deze functies door eerste krach-
Iten te doen vervullen. Weth. Vets Heyn her
innerde er even pan dot in de bedrijven on
geveer 2*A millioen vastgelegd is met 'n om
zet van 1 millioenl In het vrije bedrijf en
.waarom zou men bij deze functies niet in
vergelijking met het vrije bedrijf mogen tre-
.rien? pleeet men bekwamen mannen, die
aan het hoofd van zoo omvangrijke zaken
staan, beter te honoreeren.
Men ziet vpak. dat dezelfde m.enschen ten
opzichte van de hoogere en de lagere func
ties precies 'n tegenovergesteld standpunt
iinnemen. Dat kan niet gezegd worden van
mr. Stadig, die de vorige keer en thans vol-
ikomen consequent bleef en B. en W., die bij
den aanval van den heer Nieuwendijk den
raad bezwoeren om toch niet tegen het geor-
.ganiseerd overleg in te gaan 't zou kin
dermoord zijn, volgens weth. Jorissen 't
verwijt toesiingerde, dat zij thans zelf tegen
.het voorstel van G. 0. streden. Daarbij wees
hij alle vergelijkingen met andere plaatsen
af, omdat overal de meest verschillende sa
larisregelingen gelden, vaak'in. verband met
plaatselijke toestanden of persoonlijke waar
de ering.
Bij de discussie kwam weth. Jorissen Iet
wat in 't. gedrang, wijl hij nu zoo geporteerd
'was voor de verhoogingen'en bij de voorbe
reiding 'daarvan geenerlei blijk gegeven zou
hebben. Te zijner rechtvaardiging stelde hij
voor de notulen voor de leden ter inzage te
leggen.
Ten slotte kregen B. en \X'. met kleine
meerderheid hun zin. Alle fracties stemden
verdeeldterwijl de heer Hofland, die ook
meer ingewijd is, voor de verhooging stem
de, was de heer Overeem er tegen.
De salarisherziening is er dus zonder
groote ongelukken, zij het met eenige ver
traging door gekomen en onder applaus
bracht den voorzitter 'n welverdiend woord
van hulde aan de commissie, welke er zoo
veel tijd en toewijding aan geschonken had.
Zij kan nu eenigen tijd met vacantie gaan.
De heer Hofland wilde kuit of haring
hebben van wrat men te verstaan had onder
„geleidelijke" invoering van den 8-uiendag.
Zoowel de weth. als de rapporteur verklaar
den dat zij daarmee niet bedoelde invoe
ring van den 9 en 8l; urendag doch 'n in
voering naar mate de technische mogelijk
heid. Waarmee de heer Hofland genoegen
nam en zijn telaat geboren motie manr
weer introk.
De geloofsbrieven van de leden van den
nieuwen raad werden onderzocht. Na eenig
juridisch dispilut werd baron van Harden
broek, die als secretaris der Hum-commissie,
eigenlijk als gemeenteambtenaar be
schouw d moet .worden, toegelaten't ging
erg verward .en er moest zelfs 'n keer ge
stemd worden maar de meerderheid bleek
toch wel voor toelating te zijn en, afgezien
van den, trouwens dubieus en juridischen
kant, juichen wij de beslissing toe. De heer
v. Hardenbroek zal geen slecht raadslid zijn
en, ai is hij vrij-lib., hij staat toch niét aan
den conservatieven vleugel van die partij.
Ten opzichte van den heer Mebius was
de raad echter onverbiddelijk; als onder
wijzer aan het Rijks Opv. Gesticht achtte
men hem door de wet uitgesloten.
De bewoners van het Schilderskwartier
krijgen hun schuurtjes niet, althans niet gra
tis. Daar was men het over ééns,' al waren
de heeren O. en H. van meening dat de ge
vraagde som te hoog was. Daarover was
nog te praten, zei weth. Jorissen.
Het gemeentelijk grondbezit werd weder
om uitgebreid door den aankoop van een
complex terreinen tusschen Soesterweg en
de Eem voor 3J^ ton.
De Bergstraat wordt verbreed. In begin
sel is daartoe besloten. De schrik is den be
woners al om 't hart geslagen dat de stTaat
haar karakter zal verliezen, en 'n breede
steenendam zal worden met de trottoirs
tot aan de huizen. Daartegen werd dan ook
gewaarschuwd maar 'n voostel om de
breedte tot 9 M. te beperken, werd verwor
pen.
Lest best. Instelling van 'n levensmidde
lencommissie met uitgebreide opdracht.
Echt Amersfoortsch begon men nu al te
disputeeren over de somenstelling. B en
W. waren goedig, de raad mag 't doen, op
voordracht van B. en W. De heer Hofland
stond al gereed met 'n trommel raadgevin-
gen.
Bij de rondvraag vestigde de heer Rui
tenberg naar aanleiding van 'n berichtje in
't Dagblad, de aandacht weer eens op de
vleeschkeuring, die er niet is. Weth. Joris
sen had het r.iet „interessant" gebonden,
maar het publiek vindt het drommels „inte
ressant" wat voor vleesch het te eten krijgt.
De weth. liep er al te luchthartig over heen,
en de voorz. trachtten dit goed te maken
door de mededeeling dat de zaak ;eeds
lang is 't niet sinds 1903? de aan
dacht van B. en W. had doch door den oor
log wat .achteraf geraakt was.
Politiek Overzicht
Dc groote onthulling, die minister Eiz-
berger in zijne aanklachtrede in dc natio
nale vergadering te Weimar heeft gebracht
om het drijven te brandmerken van de
kringen, die gedurende den oorlog in
Duitschland den toestand beheerschten, is
dat in den nazomer van 1917 een nieuw,
tot dusver onbekend gebleven vreuesactie
van het Vaticaan door hen tot mislukking,
is gebracht. Hij zegt daarva». onder aanha
ling van een schrijven van den pauselijken
nuntius aan den .rijkskanselier vnn 30
Augustus 1917: „Wij hebben hier den offi-
cieelen stap van een neutraal gezag, dal
door zijne organisatie en ideeënwereld zoo
als weinigen in de gelegenheid was te be-
oordeelen wannéér een vredesstap uitzicht
had, voortgekomen niet uit eigen initiatief
maar uit een uitdrukkelijk verzoek van de
Engelsche regeering en met uitdrukkelijke
machtiging van de Fransohen. Dat was in
1917. Een goed gemotiveerde, goed over
legde vredesactic van een neutraal gezag,
dat zooals weinigen bevoegd was de ideeën
van de volkenverzoéning in te leiden. En
wat werd verlangd? Slechtis een nauwkeu
rige verklaring over België. Men zóu het
niet als mogelijk beschouwer.. Vier weken
lang geeft men den bemiddelaar geer. ant
woord. Ik moet echter nog een stap ver
der gaan. In een schrijven van 24 Septem
ber wordt geweigerd een verklaring af te
leggen."
Over de beteekenis van den door het
Vaticaan gedanen stap is verschil van op
vatting mogelijk. De brief van den nuntius
gewaagt van een telegram van den koning
van Engeland, waarbij de Fransche régee-
ring zich had aangesloten, op grond waar
van deze stap werd ondernomen. Volgens
eenc verklaring van Ribot, den staatsman
die op. dat tijdstip in Frankrijk minister van
buitenlandschc zaken was; hield 'dat tele
gram niet in wat men in het Vaticaan er
uit wilde lezen, en werd er enkei mee be
doeld een eind te maken aan dc poging tot
het inleiden van onderhandelingen. Wat
hiervan echter zij, vast slaat' in ieder geval,
dat de Duitsche regeering ongeneigd was
de door het Vaticaan gevraagde duidelijke
verklaringen omtrent België af te leggen.
De brief van 24 September, onder teekend
door rijkskanselier Michaëlis, hield dc ver
klaring in, dat dr., regeeK-ng- in het stadium,
waarin de zaken toen zich bevonden, niet
in staat was te voldoen aan den uensch om
een stellige verklaring over hare plannen
met het oog op België en op de van haar
verlangde waarborgen af te leggen
Het was niet voor de eerste mank dot het
Vaticaan deze vraag bij de Duitsche regee-
ring te berde bracht. Ongeveer tegelijk met
de aanneming door den rijksdag van het
bekende besluit van 9 Juli 1917, dat ten
doel had den weg te effenen voor een
vredesprogramma zonder annexation en
contributiën, had de Paus zijne vredes
nota laten uitgaan, waarin het Belgische
vraagstuk duidelijk als de alles beheer-
schende kwestie was gesteld. Er werd in
gezegd, dat België door Duitschland volle
dig ontruimd en zijne politieke, militaire en
economische onafhankelijkheid tegenover
iedereen beveiligd moest worden. Even
eens moest het bezette Fransche gebied
ontruimd worden. Tot een dergelijke terug
gave zou de andere oorlogvoerende partij
moeten besluiten wat de Duitsche koloniën
betreft, en ten aanzien van het weer goed
maken der berokkende schaden werd ver
klaard, dat geen andere oplossing mogelijk
was, dan door wederzijds van alle aanspra
ken op vergoeding afstand te doen.
In het besluit van den rijksdag en in de
nota van den Paus was dus het streven
merkbaar om tot het bereiken van den
rede elkaar dc hand te reiken. De door
dc oorlogspartij behccrschte regeering was
het, die hier een spaak in het wiel stok. In
plaats van op den grondslag van de vredes-
resólutië van den rijksdag den stap van den
Paus te ondersteunen, legde de rijkskanse
lier Michaelis in de hoofdcommissie van
den rijksdag eene ontwijkende, de samen
werking met het Vaticaan bemoeielijkende
.e.rklaring ai, en denzelfden geest ademt
ook dc hierboven aangehaalde brief van
24 September.
De Duitsche regeering handelde hierin
ook in strijd met de uitdrukkelijk uitgespro
ken bedoeling van Duitschlands bondge
noot Oostenrijk-Hongarije. Dat vindt men
met onmiskenbare duidelijkheid aangewe
zen in een ander document, dst in deze
debatten een groote rol speelt: den brief
van graaf Qzernin aan keizer Karei van 12
April 1917.
Parijs, 30 Juli. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon.) De opperste raad der geallieer
den heeft Woensdagmiddag vergaderd en
zette het onderzoek van de territoriale en
andere bepalingen voort, die in het met Bul
garije te sluiten verdrag moeten worden op
genomen. De bespreking liep in hot bizon
der over de argumenten, die Venizelos den
vorigen dag had ontwikkeld, ter ondersteu
ning van de Grieksche aanspraken in Thra-
cië;
De commissie, die zich bezig houdt met
de regeling van den handel in wapenen en
Spiritualiën in de koloniën, is in het minis
terie van koloniën bijeengekomen. Zij heeft
de beraadslaging voortgezet van het alge-
meene commercieele reglement, dot op het
Kongo-bekken van toepassing zal zijn, met
herziening van de bepalingen van de over
eenkomst van Brussel.
De commissie voor Spitsbergen, die zich
tot nu toe heeft bezig gehouden met het
bijeen brengen van het noodige materiaal,
vergadert .in het ministerie non de Quai
d'Orsay.
Londen, 3 0 J u 1 i. (N. T. A. Draadloos
uit Horsea). De Raad van Vijf besloot gis
teren de Oostenrijksche delegatie het uitstel
van een week voor de beantwoording der
vredesvoorwaarden toe te staan;
P a r ij s 3 O J u 1 i. (R De Bulgaren héb
ben dér vredesconferentie een uitvoerig
memorandum overhandigd,, waarin zij trach
ten te bewijzen, dat Macedonië, Debroedsja
en Thracië inderdaad Bulgaarsch zijn.
P ar ij s 3 0 Juli. (N. T. A.) (Draadloos
uit Lyon). Dc Senaatscommissie voor bui-
tenlandsche aangelegenheden heeft onder
voorzitterschap van Deselves de lijst van
vragen goedgekeurd, die tot de regeering zal
worden gericht met betrekking tot de mari
tieme bepalingen van het vredesverdrag. De
commissie heeft vervolgens de lezing ge
hoord van het rapport van Morel over de
economische, handels- en douane-bepalin
gen. De rapporteur wees o. a. op de voor
deden van de bepalingen betreffende de
vrijheid van douanerechten voor Elzas-Lo-
tharingsohe producten, en van de maatrege
len om dc hervatting der economische werk
zaamheden te garandeeren.
De commissie hcohtte eenstemmig haar
goedkeuring aan de door den rapporteur ge
geven uiteenzettingen. Zij zal Donderdag
bijeenkomen om hpt onderzoek der ver
dragsbepalingen nopens de Duitsche rech
ten en belangen buiten Duitschland voort
te zetten. Lucien Hubert is rapprteur voor
de economische. Eugene Guérin voor de
juridische bepalingen.
B r u s s e 13 O J u 1 i. (M. T. A., draadloos
uit Parijs). In de laatste zitting Vnn den nlge-
meenen raad van de Belgische arbeiders
partij werd besloten, dat de Belgische afge
vaardigden en senatoren zoviden stemmen
vóór het vredesverdrag. Op óén stem iur
werd algemeen dc wijze waarop Vander-
velde zijn mandaat op de vredesconferentie
vervuld heeft, goedgekeudd.
B e r 1 ij n, 3 0 J u 1 i. (W. B.) 1 ledenavond
gaat een commissie van Duitsche Werkge
vers en arbeiders naar Versailles om met do
Fransche sub-commissie rle bizonderheden
te regelen voor het in dienst stellen van vrij
willige arbeidskrachten bij het werk van het
herstel in Noord-Frankrijk.
S t.-G ermnin, 2 9 J u l i. (Corr.-Bur.)
Loucheur, de Fransche minister voor het.
herstel van het verwoeste gebied, heeft cent.'
langdurig onderhoud gehad met Renner over:
het gebruik van Oostenrijksche arbeids
krachten bij het herstel vnn Noord-Frankrijk;,
waarbij Loucheur de toezegging deed, dat
dc arbeiders als vrije arbeiders zouden wor
den behandeld. Daarna sprak Loucheur over
de kolénvoorziening, wees op hel internatio
nale karakter der kolencrisis en dat Frank'-»,
rijk slechts de helft van zijn brink kan krijV
gen. Eindelijk werden d"* moeilijkheden van
de Ievensmiddelenvöorzicning besproken,,
waarbij Louchqur. beloofde deze zaak Vrijdag
op de conferentie te Londen te laten bespre
ken.
B e r 1 ij n 3 0 Juli. (NyT. A,, draadloos
van Nnuen). In de Vosaischc Zeitung wordt
van deskundige zijde betoogd, dat de leve»*
ring van machines voor België en Noord-.
Frankrijk het doelmatigst door de Duitsche
machine-nijverheid zélf kan geschieden. De-
grondstoffen daarvoor zouden de voormalige
vijanden kunnen leveren. De vervaardiging-
der machines in Duitschland zou dan tevens
een middel zijn legen dc werkeloosheid, d©
aanleiding tot binnenlandsche oneenighc--
den wegnemen, en minder duur zijn dart
wanneer het buitenland de machines voot
België en Noord-Frankrijk leerde,- dié
'Duitschland zou moeten betalen.
Londen, 3 O J u 1 i. (R.). Long verklaarw
de in het Lagerhuis, dat van de.in Scapa
Flow gezonken oorlogsschepen het slag»
schip Baden, de lichte kruisers, Emden*
Frankfort, Neurenberg cn vijftien Jptpedoy
boot-jagers vlolgebracht zijn. "Men is bczig-
drie andere-torpedobooNjagers vlot te brem-
gen. Er zijn nog geen verdere maatregelea
genomen ten aanzien van de andere sche
pen.
P a r ij s 3 0 .1 u 1 i. (R.). Volgens de Petit.
Pflrisïen heeft Charles .Guernjér aan het eind
van de vergadering van dc commissie uit:
de Kamer voor vredesoangelegcnheden er
op gewezen dat de Duitschers verscheidene,
schepen gemaakt hadden (ot Nederlandsche
schepen en zich gereed maakten den dienst
op Zuid-Amerikn te hervatten. Clémenceu'i
antwoordde, dat de Duitsche vloot het on
derpand van Frankrijk's schuldvordering waft
en dat hel aan niemand veroorloofd zou zijn
dat pand aan zijn bestemming tc onttrek
ken.
Weimar, 30 Juli. (W.-B.). De Natio
nale Vergadering heeft op voorstel van
Housmann het bësluit nopens de riikskieu-
ren.en de handelsvlag in tweede lezing be
vestigd.
Met 160 tegen 139 stemmen werd. tol het
invoeren van een vierjarigen zittingsduur
voor den Rijksdag besloten.
Iemand, clic nooit zijn zienswijze wijzigt,
is iemand, die nooit zijn vergissingen herstelt.
Doom's» o^oooooooon
Heilen in voorraat!
Aanbevelend,
■GOGGOOOOOOQQOQJ
door
JEAN WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje Langbeen.
%rer fa aid door A. Quarles dc Quarlcs.
29
"Hoe verklaart* u, dat het op het pad van
'de plaats van den moord was?"
„Ik kan enkel vermoeden, dat het, zonder
at ik hei merkte, uit mijn zak gerold is, toen
ik de spelonk verliet."
J Dc lijkschouwer merkte op, dat het wel een
onge.ukkige samenloop van omstandigheden
Was om het juist op die plaats te verliezen.
Hiermede eirvHg^e feitelijk Radnor's getni-
St'-'-ïs. Geen enkel woord kon men verder nog
•V* n hem over dit onderwerp loskrijgen en cin-
flohjk kon hii heengaan werd mevrouw
Mathers in de getuigenbank geroepen. Zij
herinnerde zich het lucifersdoosje geleend to
heblien, maar toen had iemand haar weggeroe
pen en zij kon zich niet herinneren, wat zij er
mee gedaan had. Zij dacht, dat zij liet terug
gegeven had, omdat zij altijd alles teruggaf,
maar zij was er niet heel zeker van. Het was
best mogelijk, dat zij het gehouden had en het
zelf verloren, toen zij uit dc spelonk ging.
Het was duidelijk, dat zij niets wilde zeg
gen, wat ten na dee le van Radnor uitgelegd kon
worden en zij was werkelijk tc zeer van streek
om zich tc "herinneren wat zij gedaan had.
Verscheiden anderen werden ondervraagd,
maar er werd niet meer licht op de kwestie
van het lucifersdoosje geworpen en zoo bleef
het aan liet einde, wat het bij hel begin was:
een zeer lceüjk derivatief bewijs.
Hiermede was hel verhoor voor dien dag
atgeloopen cn het onderzoek werd lot tien uur
den volgenden morgen verdaagd. Tot nu toe
was er geer. woord van den geest gerept, doch
ik was vol vrees voor wat dc volgende dag
brengen zou. Ik wist, dat als het onderwerp
ter sprake, kwam, hc-t eens vooral aan Radnor
de kans zou ontnemen le ontsnappen aan dc
groote Jury die beslissen moest of er rechts
ingang tegen hem verleend moest worden. En
dat zou, in het gunstigste geval nog twee
maanden gevangenisschap bctcekenen. Wat het
in het ergste geval zou beteekenen, daaraan
waagde ik liet niet te denken.
j *-
HOOFDSTUK XIV.
De uitspraak van d c Gezworcn-en.
Toen ik don volgenden morgen dc zaal bin
nentrad, zeidc mijn eerste blik me slechts te
duidcliik welke wending het onderzoek ging
nemen. In den versten hoek, half verborgen
door den'brèeden rug van Mnltison. zat Clan
cy, de detective uit Washington. Ik herkende
hem met een wrevelig gevoel van ontmoediging.
Als wij zijn lezing van dc gestolen obligaties
kregen, dan was Radnor's laatste kans om
dc nlgemcenc sympathie op tc vvckken, ver
keken.
Radnor was de eerste, die in dc gcluigen-
bank werd geroepen. Ilij bad den detcclivc
niet opgemerkt en ik had geen gelegenheid
het hem tc zeggen. Dc lijkschouwer begon da
delijk over den diefstal en den geest en door
den angstigen blik in Radnor's oogen bleclc
liet slechts al lc zeer, dat dit ccn onderwerp
was, waarover hij niet wenschic te spreken.
Hof 38.
S ('HOF K n iGAZTJN.
„Er heeft onlangs, een diefstal bij u in huis
plaats gehad, niet waar, mijnheer Gaylord?"
„Ja/'
,;Wees zoo goed precies le beschrijven wal
gestolen werd."
„Vijf obligaties van vier percent een
zak met gclfl ongeveer twintig dollar in
't geheel twee akten en een verzekerings
polis."
;.U heeft den dief niet kunnen opsporen?"
„Neen."
„Ten spijl van iedere poging?"
„Wel, wij hebben de zaak natuurlijk onder
zocht/'
„Maar u is niet in slaat geweest om een
theorie tc vormen hoe de obligaties gestolen
warden?"
„Neen, geen enkele theorie/'
„U nam een detective in dienst, geloof ik?"
„Ja."
„En hij kwam evenmin lot ccn gevolgtrek
king?"
Radnor aarzelde merkbaar, terwijl hij over
hét antwoord peinsde.
Jllij kwam tot geen gevolgtrekking, die vol
doende de feiten ophelderde."
„Maar hij kwam wel tot een besluit waar dc
obligaties z.ich bevonden, niet waar?"
„Ja maar het was zonder eenigen grond
slag en ik ga. er licvc-r niet op in."
De lijkschouwer liet dc kwestie rusten.
..Mijnheer Gaylord, er liep den laats ten tijd
ccn gerucht over een geestverschijning on
der de negers, die. bij tl op de plaats werken,
is dat niet zóó?"
Jawel/'
„Kan u eenig licht in deze zaak geven?"
„Dc negers zijn bijgcloovig en gemakkelijk
bang te maken. Als er een,gerucht over een
spook.in omloop komt, dan neemt het hoe
langer hoe grooter afmetingen aan. Dc meeste
van die verhalen bestonden enkel in hun eigen
verbeelding/'
„U gelooft dus, dal cr geen enkele grond
voor e<?n van die verbalen is?"
„Daar ga ik liever niet op in
„Mijnheer Gaylord, gelooft u, dat de geest
in eenig verband met den diefstal stond?"
„Neen, dat denk ik niet."
„Gelooft ii, dat dc geest in verband stond
met den moord op uw vader?"
„Neen,'' zeidc Radnor.
„Zoo is 'l voldoende, mijnheer Gaylord. Ja
mes Clancy."
Bij dien naam hief Radnor plotseling liet
hoofd op en keerde zich half.om alsof hij iets
zeggen wilde, maar na zich bedacht te heb
ben, ging hij woei- zitten en sloeg den dele©
tive met oen dreigenden blik gade Clancv
keek niet naar Radnor, maar legde in korte,
scherp omlijnde trekken getuigenis af, waar
naar iedereen in dc zaal me( ade-nloozc aan
dacht luisterde. Ifij vertelde zonder onder
breken hel Verhaal van ziin aankomst op „De
vier Plassen" cn zijn gevolgtrekkingen betref
fende het spook en den diefstalhij verzuim
de echter melding van den brief lc maken.
Moet ik hieruit opmaken,, dat u kolonel
Gaylord niet met liet resultaat bekend mank
te?"
Neen, ik was door hern in dienst genomen
maar ik dacht, dal het in <le gegeven om
standigheden beter was hem in onwetendheid
tc laten/'
„Dat was een edelmoedig standpunt. Ik ver
onderstel, dat u dat wel wal" in uw honora
rium scheelde!'
De detective keek een weinig op zijn neus.
door deze vraag.
.As el neen, toevallig niet. Er logeerde een.
soort neef mijnheer Crosby hij knikt©
naar mij, „cn hij vergoedde het mc. Hij
scheen van 't idee le zijn, dat het niet in tl©
bedoeling van het jongmenscli had gelegen»'
om lp stelen 'en dat het voor heide partijen/
aangenamer zou zijn, als ik het tusschen !\e»
tweeën liet ui1.maken."
„Daartegen protesteer ik!" riep ik. „Ik heli
duidelijk mijn overtuiging te kennen gege
ven dat. Radnor Gaylord niets van de obliga
ties afwist en ik betaalde hem om hem kwijt
te zijn, daar ik niet wenschtc, dat hij kolonel
I Gaylord mei zulk een gefingeerd verhaal zen?
lastig vallen."
„Mijnheer Clancy getuigt," merkte de lijk"
I schouwer op.
fWordt vervolgd.)
