„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
prijs der mimm
Politiek Overzicht
FEUILLETON.
DE SPOOKHO EVE
J. Grooftendorsft
Ie klas Réparatie-!nrich 11 ng
IS® JftofgB»iO Wo- 31
I I
i f 2.301 per ve.fc (met „rat* Wickermg
lege» «gelukken) f 0.1S. Wonderlijke nummer.
»U t Huyueiun I9|»
van 1-4 rcRc'r O.SJ 1
met inbegrip van ecnV
f 0M.
HOOFDREDACTEUR: M,. D. J. VAN
UiTöEVERS; VALKHOFF O,
SCHAARDENBURG
ARNHEMSCHE POORTVVAL HoexurneeHncHtsrn,
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Van w»8k tot week-
In sommig€ gemeenten, waar de S. D. A.
P. /erwadvten mag geroepen te worden tot
ét tal el ven Burg. en Weth., heeft zij n pro-
gramme van gemeentepolitiek opgeste
en een de andere Iracties voorgelegd.
Het ia! hier wel Juist zoo gaan als el
en we hebben dan ook reeds hoeren verM
den, dat men ook hier met zoon program
f-nrties die in September
andere fracties, t flri
ir.ir de wethouderskeuze komen te staan,
p ënvetwiifeld de noooige belangstel-
ttv'.^an dit stuk niet onthouden. Het zal
stellig van invloed kunnen zijn op hun stem
b|| die wethoudersverkiezing. Als het pro-
gram ongeveer gelijkluidend is met dat van
andere gemeenten, dan zal het ons nog
meer bevestigen in onze overtuiging dot
'de heer Holland, als wiens lastbrief men het
stuk wel meg beschouwen, voor het wet-
houderschap zeer wel aannemelijk is. Het
bevat dan 'n aantal democratische punten,
welke ons vooruitstrevend gemeentebestuur
waarschijnlijk reeds lang met vele andere
in studie heeft genomen. Wat er nog voor
oj .rijps bij mocht zijn, zullen de andere le
den van het coüege van B. en W. gauw ge
noeg ontdekken en den heer Hofland wel
9.M-. het verstand brengen.
Als 'n „program van eischen" zal het stuk
bc riiik beschouwd kunnen worden.
K:.n n het op prijs stellen, dat de s. d.
a. j -.he fractie reeds te voren doet we
it., wat men aan haar hebben zal en de
h ingeeft, waarlangs vruchtbare samen-
w Lag mogelijk is, maar men zal zich alle
.J tegenover haar en weth. Hofland
v. ..behouden. Of hij den hem aangewezen
ac.houderszetel wil en kan innemen, zal
ten slotte in de vergaderingen van B. en W.
uitgemaakt moeten worden. Het is over en
weer 'n proef welke men neemt, n Proef
aan welker welslagen wij overigens niet
twijfelen. De heer Hofland heeft zich in de
jaren van z'n raadslidmaatschap genoeg
onderscheiden cm 'n plaats achter de groe
ne tafel waardig gekeurd te worden en de
instructie, welke hij mee zal krijgen, sluit
goed aan bij de tot dusver door B. en W.
gevolgde modern-democratische gemeen
tepolitiek. De raadsverkiezingen hebben
ook hier bewezen, dat de meerderheid der
kiezers voortzetting dier democratische po
litiek wenscht en dus is er niets wat zich
Segen de opneming van den heer Hofland
In het degelijksch bestuur, verzet, behou
dens dan mogelijke persoonlijke gevoelig-
-h i cn, waarover men zich natuurlijk in.za-
■V" -t publiek belang betreffende, moet
»een te zetten. Wij wezen er reeds
o*'t het geen gunst is, welke men den
h i lof land bewijst door hem 't wethou-
ce; schap op te dragen, terwijl het evenmin
zijnerzijds 'n welwillendheid is zoo hij dit
aanneemt.
Wij stellen ons voor, dat de heer Hofland
in een der eerste vergaderingen van het
nieuwe college van B. en W. aan de hand
van zijn instructie zich zal vergewissen of
vruchtbare samenwerking mogelijk blijkt,
terwijl omgekeerd de andere leden van B.
en W. zich zullen vergewissen of zij op 's
heeren Holland's medewerking bij de uit
voering van hun program voor do nieuwe
periode kunnen rekenen, 'n Wederkeerig
onderzoek dus, over welks uitslag wij ons
weinig zorgen maken.
Maar daarmee is dan ook aan het be
faamde programma alle eer bewezen.
Zoeken de opstellers er meer mee. willen
zij, als minderheid van 6 op 10, „eischen
stellen, dan zouden wij den geheelen opzet
moeien gaan beschouwen als 'n manoeuvre
om met goed fatsoen van den wethouders-
zetel of van „wethouder" Hofland af te ko
men en zich aan alle verantwoordelijkheid
voor het bestuur der gemeente te onttrek
ken. Immers het zou van al te groote aan
matiging getuigen, zoo men venvacht te, dat
ons gemeentebestuur, dat ini geheel Neder
land als model geldt op 't gebied van mo
dem gemeentebeheer, van de nieuwe
roode raadsfractie, vani welke de meesten
van toeten noch blazen weten, zich z'n taak
zou moeten laten voorschrijven. Vooralsnog
•heclrten wij, en de andere fracties vermoe
delijk eveneens, meer vertrouwen en waar
de aan het daadwerkelijk beleid en de poli
tieke leiding van ons voortvarend1 gemeen*
tob es tuur dan aan 'n papieren program van
eischen, door welke fractie ook opgesteld.
Had men hier 'n slap of langzaam bestuur,
of wel vormde de fractie de meerderheid in
den raad en wilde zij de minderheid tot
mede-regeeren in de gelegenheid' stellen,
dan ware het misschien wat anders geweest,
maar thans zouden de nieuwe heeren, kers-
versch van hun halfjarigen cursus afgele
verd, zich niet weinig belachelijk maken,
zoo zij meenden ons gemeentebestuur te
kunnen vertellen, wat dit eigenlijk te doen
stond.
Als openbare lastbrief voor wethouder
Hofland en diens partijgenooten en ter in
formatie van de overige raadsleden moge
het program z'n waarde hebben, o.i. zullen
de andere partijen, hetzij zij er mee accoord
gaan of niet, het slechts voor kennisgeving
kunnen aannemen.
Achten zij het in 't belang van den goe
den gang van zaken noodig, dat ook de
sterkste fractie haar vertegenwoordiger in
het dagelijksch bestuur krijgt en achten zij
den persoon van den heer Hofland aanne
melijk (wij zien geen anderen, geschikten
candidaat), dan is de zaak gezond en valt
er niets meer te onderhandelen.
Wij begrijpen niet goed de houding van
de r.-k. Eembode ten opzichte van deze
quaastie. Zij reageert zeer schamper op ons
eerste artikel, waarin wij de wethouders-
quaestie ter sprake brachtenwat 't blad
wil, is ons niet recht duidelijk, wij gelooven,
dat het de fracties den heer Hofland een
soort verklaring of belofte zouden willen
ontlokken.
Waar is dat noodig voor? Wij weten nu
allemaal wel, wat we aan Hofland hebben;
bovendien wordt straks zijn lastbrief be
kend.
Meer te verlangen zou doen denken aan
'n manoeuvre om aan 'n wethouderschap-
Hofland te ontkomen. Op dezelfde manier
hebben de rechtsche partijen elders tot hun
schade en schande de s. d. a. p.'ers uit hét
college van Gedep. Staten willen werén.
Gèen smoesjeslaat men dan liever rond
urt zeggen: „Wij willen geen s. d. a. p.'er
achter de groene tafel". Dat getuigt èn van
Onrechtvaardigheid èn van kortzichtigheid,
welke natuurlijk niet nalaten zou zich te
wreken, maar dat ware althans eerlijk. En
de s. d. a. p. zelve bewees men er 'n zéér
g.rooten dienst mee. Al zou 't overigens
van bitter weinig vertrouwen in de andere
leden van 't dag. bestuur getuigen als men
zich zoo bevreesd toonde voor 't wethou
derschap van den heer Hofland I
Maar misschien vergissen wij ons ook en
zoekt de Eemb. slechts naar 'n middel om
tegenover diegenen, die zich in de politiek
meer door persoonlijke gevoeligheden dan
door klaar inzicht laten leiden, de event,
keuze van den heer Hofland tot wethouder
wat minder prikkelend te doen zijn. 't Zou
ons verblijden, maar eerlijk gezegd, wij
achten de heeren van de Eemb. tot die an
dere kortzichtige onhandige manoeuvre
zeer wel in, staat.
't Zal wel de laatste keer zijn, dat wij over
deze quaestie schrijven, maar wij hopen dat
,de nieuwe raadsleden niet beginnen zullen
met de- grootste politieke flater en de grof
ste onbillijkheid, welke zij begaan kunnen.
Uit het groote politieke debat in de Duit-
sche nationale vergadering is de régeering
versterkt te voorschijn gekomèn, want het
van rechts voorgestelde votum van wan
trouwen werd bij hoofdelijke stemming
mét groote meerderheid, 243 tegen 53
stemmen, verworpen. Dit negatieve votum
werd nog door een positief gevolgd, waarin
aan de regeering met de stemmen tegen
van de rechterzijde en de onafhankelijke
sociaal-democraten het vertrouwen van de
vergadering werd uitgedrukt.
De wijze waarop deze debatten verloopen
zijn, bewijst, dat nu ook in Duitschland de
vorm, waarin in parlementair geregeerde
landen de politieke strijd pleegt te worden
gevoerd, zich heeft ingeburgerd. In den
voormaligen rijksdag eindigde een dergelijk
debat „wie das Homberger Schiessen", het
geen in het Ncderlandsch zou kunnen \yor-
den uitgedrukt met een schot in de lucht.
Dat hing samen met de verhouding, waarin
de regeering toen tegenover den rijksdag
stond. Zij werd door den keizer benoemd
en beschouwde zich als aan hem voor hare
daden verantwoordelijk. Nu is dat anders;
de nationale vergadering- is als vertegen
woordiger van het volk het hoogste gezag
in den staat en de regeering heeft, om aan
het bewmd te kunnen blifwn, "behoefte aan
den steun van de vergadering, uitgedrukt in
een votum van vertrouwen.
Nog in een ander opzicht heeft de ver
gadering te Weimar blijk gegeven, dat zij
bij hoie vijanden in de leey is gegaan. Het
besluit, dat de stukken', dié te berde zijn
gebracht over de vraag van de schuld aan
het verliezen van den oorlog, gedrukt en
met de debatten, waartoe zij aanleiding
hebben gegeven, onder het volk verspreid
zullen worden, herinnert aan de besluiten,
die de Fransche vergadering gewoon is te
nemen tot aanplakking op 's lands kosten
van bijzonder markante verklaringen en re
devoeringen. Dat is in dit geval van betee-
kenis, omdat de teekenen er naar wijzen,
dat de schuldkwestie nauwkeurig zal worden
uitgeplozen en dat aan dé resultaten van
dat onderzoek in de rüi/mste mate bekend
heid zal worden gegeven. Het laatste woord
daarin zal het staatsgerechtshof hebben te
spreken, tot welks oprichting de r.egeering
eèn wetsontwerp heeft ingediend, dat door
de vergadering in handen van eene com
missie is gesteld. De hoofdbepolingen van
dit wetsontwerp kunn(en aldus worden sa
mengevat:
Tot onderzoek van de gebeurtenissen in
het politieke en militair-politieke bestuur
van het rijk, die tot het uitbreken, tot het
verlengen of tot het verliezen van den oor
log hehben bijgedragen, zal de nationale
vergadering uit haar midden eene com
missie van vijftien leden benoemen. Deze
commissiè vormt niet het 'staatsgerechtshof,
maar heeft gelijktijdig de functiën van den
rechter van instructie, het Openbaar Mi
nisterie en de Kamer van verwijzing naar
de openbare terechtzitting. Wanneer, de
commissie een persoon, die door zijne po
sitie in het openbare leven in staat was in
vloed uit te oefenen op de politiek van het
rijk, verdenkt te hebben bijgedragen tot de
uitbarsting, de verlenging of het verlies
van den oorlog, dan maakt zij tegen
hem een proces aanhangig bij het
staatsgerechtshof. Intusschen kan ook
ieder Duitscher aan de commissie ver-
zoeken, dat hij voor het staatsgerechtshof
zal worden gedaagd. Het gerechtshof wordt,
j gevormd bij het Reichsgericht. Het bestaat
uit 15 leden. Voorzitter is de president van
het Reichsgericht. Leden zijn in reder geval
het Pruisische Oberverwnltungsgericht, h,et
Beiersche Obcrste Landesgericht en het
Hanseatische Oberlandesgericht. De ove
rige 10 leden worden voor de eene helft
door de nationale vergadering, voor de an
dere helft door den Staotenausschuss (den
bondsraad) gekozen; leden van deze licha
men ziin echter zelf niet verkiesbaar. De
uitspraak, die het gerechtshof doet, ge
schiedt op grond van openbare en monde
linge debatten en moet zich er toe bepalen,
dat wordt geconstateerd of de ter verant
woording geroepen persoon terecht staat
voor een feit, dat zijne aansprakelijkheid in
zich sluit, of schuld bij hem bewezen, dan
wel geen bewijs van schuld geleverd is. Een
straf kan niet worden opgelegd, ook niet de
ontzegging van de bevoegdheid tot het be-
kléeden van openbare ambten en van de
verkiesbaarheid.
de presidenten van het R«ichsmiütargerichtJ.confijct gchrcef
Bnitenlandsche Berichtu
Washington, 1 Aug. (R.) Borah
heeft voor de commissie van buitenlandsche
zaken uit den Senaat, die het vredestroctaat
behandelt, te kennen gegeven, dqt Duitsch
land nooit de vastgestelde schadeloosstelling
zou kunnen betalen. De commissie voor de
vergoedingen zou geen moeite doen om
meer bijeen te brengen dan Duitschland kon
betalen, onverschillig welk bedrag men over
eengekomen was, dat Duitschland schuldig
was.
P a r ij s, 2 Augustus. TR.) Dc opperste
Ta ad der geallieerden heeft besloten, dat dc
bevelhebber van dc Fransche troepen aan den
Rijn dc opperbevelhebber van alle geallieerde
bezettingstroepen zal zijn.
Par ij s, 2 Augustus. (R.) Nopens dc ver-
decling van het buitgemaakte vijandelijke oor?
logsmatcriaal is na onderzoek van dc kwestie
door militaire deskundigen, besloten, dat geen
cn-kclc regecring dat materiaal zal mogon ver-
koopen.
P a r ij s, 2 Au g. (N T. A. Draadloos van
Lyon.) Dc opperste raad beeft gisteren de be
handeling van bet verdrag nveb Bulgarije
voortgezet en keurde definitief de militaire
bepalingen goed benevens dé financicelc en
economische bepalingen, dc rcgling der scha
devergoeding enz. Alleen de territoriale bepa
lingen dienen thans nog te worden vastgesteld.
Morgen zal dc raad de kwestie der grenzen
van Thracië regelen. Volgens dc „Petit Pari-
sien" zal die kwestie waarschijnlijk ten gunste
vab Griekenland worden opgelost; dc piet-
Europccschc mogendheid, die zich hardnek
kig verzette tegen het Griekschc standpunt,
zot dat verzet opgeven.
Parijs, 2 Augustus. (R.) liet Poolscbc
.parlement heeft gisteren he.t vredesverdrag
met Duil&chlnnd en bet' verdrag^ waarbij dc
réchten der minderheden verzekerd worden,
geratificeerd met £85 legen '11 stemmen.
Ten opzichte van iiet zich terugtrekken van
de Czccho-SIowaken uit de onderhandelingen
met de Polen te ICrakau over TesChen, ver
neemt men, dat de Polen een aantal voorstel
len dedén, waarvan er geen enkel bij dc re
gecring te Praag een gunstig onthaal vond. Er
schijnt weinig kans op hernieuwing van dc
onderhandelingen. Dc kwestie zal ongetwijfeld
door den oppersten raad te Parijs uitgemaakt
dienen te worden.
Parijs, 2 Aug. (R.) Door dc vredescom-
missie uit dc Kamer is met 31 stemmen tegen
één en twee blanco dc ratificatie van liet vre
desverdrag goedgekeurd.
P a r ij s, 2 A u g. (R Dc luchtvaartcommis
sie heeft aan dc vredesconferentie voorstellen
gedaan lot beperking van den verkoop van
iucbtvaarlmaterieel aan onzijdige landen.
Berlijn, 2 Augustus. (N. T. A. Draad
loos van .Naucn.) In.de „Deutsche Allgemcinc
Zeitung" verklaart dc vroegere Beiersche ver
tegenwoordiger lc Berlijn, von Schön, dat Eis
ner bij de publicatie van zijn rapport van 18
Juli 1914 over het Oostenrijksch-Scrvischc con
flict, opzettelijk zinnen heeft geëlimineerd, zoo-
dnt het leek alsof Schön over een Europeesch
bewijsnummer, elke regel meer f 0.20, dianstetn.
•dingen 1—5 regels f 0.50. Voor handel cn bedrijf
oestaan zeer voordcclige bepalingen lot het h«rim;d;
advcrlecrcn, bij abonnement. Eene cJrcul.<;i*#l
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag'
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
W c i m ai-, 2 A u g. (N. T. A. Draadloos van
Naucn.) In dc Nationale Vergadering verklaar*
dc de Duitsche regceringscommissaris, dat de
berichten in de Maden nopens den terugkeer
van krijgsgevangenen onjuist zijn. Dc terug
keer zal volgens het vredesverdrag pas ge-
schicden, nadat het verdrag door drie andere
groote geallieerde mogendheden en door
Duitschland is geratificeerd. Dc Dui'sche re
geering heeft tot nu toe vergeefs gepoogd den
termijn vervroegd \c krijgen.
Par ij s, 2 A u g. (R.J De Opperste Raaf be
sloot gisteren dat dc Duitsche troepen uit
Dantzig zullen worden teruggetrokken; geen'
Poolscbc troepen mogen er binnentrekken.
Dit gebied zal worden gesteld in handen van
drie domnrcnrtie-commissies.
B e r 1 ij n. 1 Augustu s. (W. B.) Het ant
woord der Entente betreffende dc uitvoering
van dc overeenkomst over dc militaire bezet-
van de Rijnprovincie houdt op tal van
plaatsen, die van he toekon is zijn, rekening,
met liet Duitsche standpunt cn is over het al
gemeen in- verzoenenden geest opgesteld. Ou
der het voorbehoud, dol de commissie der
Entente het recht zal hebben om in dc gebie
den links van den Rijn verordeningen uit to
vaardigen voor de bescherming van de gcalli-
eerde troepen, zullen dc bestaande en toe
komstige wetten van het rijk cn de bondsstn-»
ten in het bezette gebied ten volle blijven gel-
den. Onder hetzelfde voorbehoud wordt ver*
der cikénd, dat .de bevolking r?cht heeft op
persoonlijke, politieke godsdienstige, vrij-»
herd, vrijheid van; spreken cn van vergade
ren en op het onderhouden van administra
tieve en economische betrekkingen met onbe
zet Duitschland. Ook wordt de vrijheid van!
verkeer tusschen belde doelen gegarandeerd-
Van beteekenis is dc verklaring, dat de be
voorrechte positie op rechtskundig gebied, die
dc geallieerde troepen genieten, niet aart
Duitsche onderdanen ten deel zal mogen val
len. Het antwoord verklaart voorts o. n. dat
het niet In dc bedoeling ligt om verandering
te brengen in de politieke of staatsrechtelijk©
ihdécHng én dat hot bur geril» kbcst uur ook hot
beheer der financiën, omvat, zoodat alle h
komsten van het rijk en de bondsstaten in lift
bezette 'gebied kunnen worden geïnd en doot
de bevoegde Duitsche overheid kunnen wni*
den J)estecd. Het vrije, post-, Jelcgraaf- cn tele
foonverkeer zal tussjchen het bjezctle en onbe
zette gehicTl eveneens Ijers'léld worden, ondom
het algèmèeno voorbehoud, dal daarvan bij
afkondiging van den slaat van beleg kan wor
den afgeweken. Het openbaar onderwijs blijft
aan dc zorgen van liet Duitsche burgerlijke
bestuur toevertrouwd. Uuildrukkeüjk wordt
Verklaard, dat de Duilsehc regecring niet be
hoeft tc vreezen, dat onderwijs in oen vreemde
taal op last van de bezcttenfle mogendheden
zal worden ingevoerd.
Van bevoegde zijde wordt bovendien ver
klaard, 'dat het antwoord de overeenkomst
handhaaft, doch in dc toepassing toegevend-en
verzachtend te werk belooft te gaan. Den
meermalen in het antwoord genoemden „ver-
zoenenden geest?» wil men van Duitsche zijde
gaarne erkennen, doch na dc droevige orva-/
ringen, die men in den tijd van den wapenstiU
stand heeft opgedaan, zal men moeten afwach
ten, of deze geest ook alle ondergeschikte mi
litaire commandementen zal bezielen. De over
eenkomst is desondanks toch nog hard gc-
troeg.
Mii nchcn, 2 A u g u s t u s. (W. B.) D®
Münchencr Zeitung publiceert den volgende®
brief van kroonprins Rupprecht van Beieren
aan den voorzitter van den Beicrschen Land
dag: Mijnheer de voorzitter, tot dusver hét»
ik gewacht op het instellen van een Duitseb
staatsgcrechthof, dat de verantwoordelijkheid
zou moeten bepalen van alle leiders vün hfet
Duitsche volk voor het politieke bestuur va*
de laatste jaren en voor dc .militair-politiek*
Iqkling tijdens den oorlog. Door het vormaa
van zulk een staatsgerechlhof zou dc gemeen
schappelijke verantwoordelijkheid vnn
Duitsche stammen en daarmee het vaste in
nerlijke besluit om elkanders lot te dcclert
opnieuw zijn bewezen. Een dergelijke daat^,
die deze-souvcreiniteit ten klaarste zon hc£-
ben laten blijken is niet geschied. Dc regee*
ring heeft zich daarom genoopt gezien dé
Wie lofuitingen zoekt, twijfelt aan eigen
Waarde.
door
JEAN WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje Langbeen.
.Vertaald door A. Quarlcs dc Quarles.
31 -
Toen ik vroeg in den avond 11a het onder-
zoek naar „De vier Plassen" terugreed, peins
de ik nog steeds over dc bewijzen en zocht
blindelings naar eenigen leiddraad. De vraag,
lie me voortdurend weer in do -gedachte
-yikwam, was: „Wat is er met Mosè gebeurd?"
Het was nu duidelijk, dat dc oplossing van
bet raadsel om het antwoord van deze vraag
draalde. Ik klemde me nog steeds aan liet
denkbeeld vast, Idat.iiIJ schuldig was cn zich
«chull hield. Doch er waren reeds vijf dagen
JÜ* den moord verloopen cn er was geen spoor
van heaw ontdekt. Het was bijna nio! !e g»loo-
Jon, dat ««mand, hoe «oed hl» ook ploVJo
- kende, aan de vervolging vao. di*vrjcf
ipntanappea kon, zonder oaf- er een «spoor van
hem govuaaen werd, Urwiil het hoe»dwirict
-bon zoch*. Vc.rojwier«teM,a®t" hij onschuldig
Ja dat de van «Ustriclsbcofd. itfUi
V**' MI "vwitworvi en zij©, hcihutun ver-
waa? wie ion dan. han»lve Radnor,
cenige beweegredenen voor de misdaad 'ge
had hebben? Er was niets in het verleden,
dat de geringste leiddraad bevatte. De oude
heer scheen geen andere vijanden dan zijn
eigen zoons gehad tc hebben. Zijn zoons? De
gedachte aan Jeff kwam me piotseing voor
den geest. Als iemand op aarde een wrok tegen
den kolonel koesterde dan was het zijn oudste
zoon. En Jeff had meer dan zijn deel van het
temperament der Gaylord's, die nief licht een
onrecht konden vergeven. Kon hij heimelijk
in de buurt teruggekeerd en zijn vader in de
spelonk gevolgd zijn, waar hij met hem in
twist geraakt was? De hemel weet, dat hij
cr genoeg reden toe had! Hij kon, in zijn
toorn, dén ouden man geslagen hebben, zon
der dat Tyj wist, wat hij deed en ontzet doör
de uitwerking van zijn drift hem verlaten
hebben en gevlucht zijn.,
Bc was bijna e-éi>min geneigd te gelooven, dat
hij aan dc misdaad schuldig was als dal ik
hpt van Radnor geloofde, doch tocu eenmaal
die gedachte bij me opgekomen was, kon ik
j haar niet moe* kwijt raken. Ik wist, dat hij
'n die negen ja 1 er. sind /jjn verdwijning al
lager en lager gezonken was, doch. ik kon Piet
anders aan hem denken dan zooals hij in mijn
herinnering voortleefde. Hij was de held van.
■mijn jongensjaren geweest en de gedachte
sL-icte me tegen de borst dat door mijn toe
doen z-jn schuld aan den moord op zijn vader
bwezen werd.
Ik r.poorde mijn paard tot een galop aan,
hopende daardoor aan mijn ellendig vermoe
den ie ontsnappen; doch hoe meer ik het als
onmogelijk van me afzette, hoe zekerder ik
werd, dat ik ter. laatste een leiddraad gevon-
had. Werktuigelijk begon ik de getuige
nissen aan deze .niéuwe theorie 3an te passen
en hoe ongaarne ik het ook zag, van het be
gin af sloten alle gebeurtenissen zich volko
men daar bij aan.
Jeff was heimelijk in dc streek teruggeko
men, had in de oude negerhutten verblijf ge
houden en alleen- aan Mosc zijn tegenwoor
digheid bekend gemaakt. Mose had dc kip
voor he.m gestolen en al dc andere dingen,
die vermist werden. Zij hadden den geest weer
doen opstaan opdat de negers niet in.de buurt
van dc laurierlaan zouden durven komen en
den avond van de partij had Rad, toen hij
voor spook speelde,.toevallig zijn broer ont
dekt. Jeff vroeg om geld en Rad wilde het
hem verschaffen ten einde hem buiten weten,
Kof 33
SCHOK WEN MAGAZIJN.
van zijn vader weg. te krijgen. Daarom had
hij die honderd dollar van mij geleend en aan
zijn makelaars geschreven om dc obligaties te
verkoopen. Het was Jeff, die dien nacht
naast Rad zat, toen zij over het grasperk re
den, Doch zonder dat Rad het wist, was Jcff
weer teruggekeerd en had dc brandkast open
gebroken; Rad vermoedde dit en had daarom
geweigerd een onderzoek in te stellen.
Gedurende de elf dagen, die tusschen den
difest-al en den moord lagen, had Jeff zich in
de buurt schuil gehouden mogelijk in de
nabijheid van Luray, doch zeker niet langer
in de hutten, daar hij zijn broer niet wensch-
te te zien.
Op den dag van de buitenpartij hadden zij
elkander echter ontmoet cn getwist Rad had
hem van den diefstal beschuldigd cn zij wa
ren in een hoogst verbolgen stemming van
elkaar gegaan. Dit verklaarde Radnor's ge
drag in het hotel cn ook -zijn bleek gezicht,
toen ik hem later in het tuinhuis vond. En
Jeff, nog trillend van dc beschuldiging, was
naar dc spelonk teruggekeerd en zijn vader
tegengekomen, toen de oude heer met Polly
Mather's mantel uit de kleine galerij van dc
gebroken zuil kwam. Wat daar gebeurd was,
dat wcnschtc. ik maar buiten beschouwing te
laten; geen van beiden kon zich belicerschen
en in het verleden hadden beiden schuld ge
had. Waarschijnlijk was de slag harder aan
gekomen dan in zijn bedoeling gelegen had.
Toen Mattison en ik 's avonds het bericht
van den moord aan Rad brachten, moest hij
onmiddellijk geweten hebben wie de ware
schuldige was. Daarom had hij gezwegen,
daarom hield hij zoo halsstarrig Mose's on
schuld vol-. Eindelijk was mij een licht opge
gaan, hoewel de duisternis mij bijna nog lie-,
ver was geweest. Wat moest ik doen? vroeg
ik mij af. Was het mijn plicht Jefferson op tc
sporen en hem aan deze misdaad schuldig te
bevinden? Niemand kon zeggen hoe zijn toorn
was opgewekt. Waarom niet alles op zijn be
loop gelaten? Er was enkel maar een deriva"
ticf bewijs tegen Radnor en daar kon toch
geen jury hem op veroordeelen! Ik kon vol
doende bewijsmateriaal tegen Mosc verzame
len om zijn vrijspraak te verkrijgen. Ilij z.ou
met een smet op zijn naam ontslagen worden,
voor de rest van zijn leven z.ou hij met ach
terdocht aangekeken worden; doch in welk
geval ook, er scheen geen andere uitkomst of
de familie zou in eindclooze zorgen en schan
de gedompeld worden. En bovendien, als hij
zelf verkoos te zwijgen, had ik dan recht on*
tc spreken? Toen vermande ik mij eensklapa*
Ja, ik had niet alleen het recht te spréken, hef
was mijn plicht. Rad mocht zich niet opoffe^j
ren. Wat het ook kosten mocht, de waarheid
moest aan het .licht gebracht.
Mijn eerste werk moest zijn om Jeff's verj
blijfplaats op den dag van den moord van zij*
vader tc ontdekken. I-Iet zou niet moeilijk zijrtf
om een man op tc sporen, die meer dan cena
onder de bewaking van dc politic geweest'
was. Nadat ik eenmaal wist hoe ie handelen,
liet ik gcei\ oogenblik verloren gaan, mijiT
plan ten uitvoer tc brengen. Ik gunde m^
nauwelijks den tijd iets tc soupee ren en reed
naar het dorp, terug- Van daar uit zond iJtf
een telegram van vijftig woorden naar hc«
hoofd van politie in Seattle, waarin ik hcwl
om-inlichtingen verzocht omtrent dc vérblijf"
plaats van Jefferson Gaylord op negentiot
Mei. J
Den volgenden morgen om tien uur kreeg
pas antwoord. Zoo zeker was ik omtrent de*
inhoud, dat ik het telegram tweemaal moe*
lezen, voordat ik de woorden begreep.
Jefferson Gaylord hakte den negen'
tienden Mei hout in een kamp op dertff
mijl van Seattle. Welbekend individu. Ow
mogelijk zich in den persoon te vergif
HENRY WATERSON.
.Commissaris van Politiek
/Wordt vertotöft'
