„DE EEMLANDER" BUITENLAND ABOHHEMENTSPRIIS Bnitenlandsche Berichtu HIIS oEnmmiiiifi Alpaca-vorken, -lepels -theelepeltjes, enz. WILLEM GROENHUIZEN, Langestr. 43 - Amersfoort. FEUILLETON. DE SPOOKHOEVE J. Grootendorst Ie klas Reparatie-Inrichting. r.Dat zal enkel tijdverlies zijn." k 18e Jaargang No. 47 p«r maanden voor Amcrs* foort 1 1-80, Idem franc® pet po»t f J-3°l per weck (met «rtekering Iicf,n ongelukken) f 0.15, *l:onderlijke nummert ao*. HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN UITGEVERS: VALKHOFF 4 C. SCHAARDENBURG ?NTifBA'ne;.^.N,iEMSCHE P00RTWAL UTnecHTseuearn. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613 Politiek Overzicht )e Zwitsersche bondsraad heeft in een boodschap de vraag van het toetreden van Zwitserland tot den volkenbond aanhangig „gemaakt bij de volksvertegenwoordiging, die daaroveF de eindbeslissing zal hebben nemen. Voor Zwitserland ligt de keus jfrisschen handhaving van de onzijdigheid en toetreding tot den volkenbond. De bonds raad stelt voor te beslyiten om tot den volkenbond toe te treden èn daarbij uitdruk kelijk te constateeren, dat de voortdurende ©nziidigheid van Zwitserland wordt erkend $ls een overeenkomst tot handhaving van den vrede. Dé boodschap geeft toe, dat Zwitseriand in een Joekomstigen oorlog slechts op militair gebied zou kunnen vast houden aan het tot dusver gehandhaafde be ginsel van slipte onzijdigheid tegenover de beide oorlogvoerende partijen. Wat de economische en verkeersbetrekkingen be treft, zou Zwitserland daarentegen met den volkenbond solidair moeten gaan en moeten deelnemen aan alle actiën, waartoe besloten wordt tegen een verbre ker van den vrede. De boodschap geeft toe, dot hef principieel, dadelijk en algemeen afbreken van alle economische ef\ persoon lijke betrekkingen tegenover een verbre ker van den vrede een- volkomen afwijking is van de onzijdige politiek zooals zij tot dusver werd gevolgd. Zij verklaart echter zulk een gewijzigde onzijdigheidspolttiek niet alleen voor gerechtvaardigd, omdat zij bestemd is voor de bevordering van den vrede te dienen, maar ook voor onvermij delijk, omdat de geografische toestand en économische afhankelijkheid het voor Zwit serland uiterst bezwaarlijk zou maken, zich aan de afsluitingsmaatregelen van den vol kenbond te onttrekken. „Wij willen ons. geenszins verhelen too wordt in de boodschap gezegd dat »et lidmaatschap van den volkenbond ons ook vermeerderde gevaren kan brengén, omdat wij bij het gezamenlijk optreden van den bond niet in staat zullen zijn aan beide partijen in alle opzichten een gelijke behan deling te. doen ten -deel vallen.Dit is te zamen met den eeonomischen terugslag, tjien onze deelneming aan de gezamenlijke actiën in ieder geval na zich sleept, feitelijk het eenigc materieele nadeel, dat van het toetreden tot den volkenbond is te voor dien." Afgescheiden van de onloochenbare eco nomische afhankelijkheid van Zwitserland, eijn, het ideëele motieven, die den Sonds- raad tot het besluit om toe te treden heb ben bewogen. Dit wordt uitgedrukt in de slotwoorden van de boodschap, die aldus luiden: „Wij zullen moeielijk doorslaande, tast- oere voordeelen en althans.niet hun sterk overwicht kunnen vaststellen. De voordee len van verhoogde veiligheid door den vol kenbond en de verheffing van onze inter nationale stelling zullen zelfs naar de mee ning van velen ver overschreden worden door de onmiskenbare militaire en econo- inische risico's, die uit de solidariteit met den volkenbond kunnen voortvloeien. Maar het gevaar van politieke en economische vereenzaming weegt toch zeker zwaarder 'dan deze-bedenkingen. Den doorslag gevend Is het besef, dat op het oogenbfik waarop tot de volken de roepstem "klinkt om een nieuwe, betere internationale orde in 't leven te roepen, Zwitserland uit eigen bewe ging niet ter zijde mag staan. Daarbuiten blij\en zou zijn elke aanspraak op de ver dere ontwikkeling prijs, geven, vastgelegde verdrag niet kunnen bereiken. Slechts ak leden van den volkenbond zijn ■wij in staat aan zijne herziening mede te werken. Op een nieuwen volkenbond onze hoop te stellen, zou verkeerd zijn. Wan neer om de eene of andere reden, het te genwoordige werk zou ondergaan, dan zou niet zoo dadelijk een nieuwe bond ontstaan. Laat ons niet klein zijn in een groot uur, dat van ons eischt, dat wij door de daad getuigen van ortze instemming mei de ge dachte van den volkenbond." P a r ij s2 0 Aug. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). De verschillende commission, die belast zijp met de opstelling van' het ant woord op de Oostenrijksche tegenvoorstel len, zijn bijna gereed niet hunne taak; op één na zijn alle rapporten in handen van de commissie, die tot taak heeft eenheid te brengen in het op grond van de verschillen de adviezen te geven antwoord. Men kan verwachten, dat de Oostenrijksche delega tie te Saint-Germain in het begin van de aanstaande week in het bezit zal worden ge steld van het antwoord der Entente. Zij zal daarop binnen enkele dagen haar definitief bescheid moeten geven. Par ij.s; 20 Aug. (N. T. A. Daadloos van Lyon). Uit Washington wordt bericht, dat de rechtskundige subcommissie van cfen senaat heeft verklaard, dat het verdrag, waarbij de Vereenigde Staten zich verbon den Frankrijk te hulp te komen als het wordt aangevallen, niet in strijd is met de grondwet. y, Washington, 20 A u g. (N. T. A. Draadloos van Annapolis). In een bespre king met. den Senaat en met de commissie voor buitenlandsche^ zaken die zonder pre cedent is, wijl in afwijking met vroegere gebruiken een volledig rapport omtrent de hangende kwesties gegeven werd, heeft Wilson het vredestractaat behSltfeld. De pi esident wees er op, dat de terugkeer tot den normalen toestand wacht op de beslis sing van den Senaat ten aanzien van den vi ede en dat d£ vraagstukken waartegen over men zich ziet geplaatst, in het alge meen een regeling eischen van het natio nale leven, waarvoor de belangelooze mede werking van allen noodig is. De terugkeér tot het normale leven kan niet langer wor den uitgesteld, zonder het volk en alle na tionale voordeelen in gevaar ,te brengen. De president schetste den toestand in de ttvijnen. van Missouri, Tennessee, Wiscon sin, die slechts een derde van hun capaciteit leveren. Er is gebrék aan katoen en aan smeerolie, dat niet kan worden aangevuld, omdat de handelswegen door den oorlog overvuld .zijn. Er is na'Uwelijks een enkele grondstof, een enkel belangrijk voedings middel of een enkele soort fabrieksgoed, dat niet in hetzelfde gevaar verkeert. Onze normale, voordeelige productie wacht op den vrede. Onze militaire plannen even eens. Zoolang wij den vrede niét hebben en zoolong die vrede niet is geratificeerd, kun nen wij geen* besluit nemen hoe groot onze vloot of ons leger moeten zijn in vredes tijd of welke politiek gevolgd moet worden in zake de militaire opleiding. Voorts heeft het legerbestuur niet slechts de beschikking over kleeren en voedsel, maar over veie an dere artikelen welker verkoop nadeeligen in vloed zal oefenen op de fabrieken, die zich met de fabricage van, en dè handelshuizen, die zich met den handel in zulke goederen bezig houden, zoodat het beste zal zijn, die De volkeren, die het vredesverdrag be krachtigen, zooals Engeland, België en Frankrijk, zullen in de gelegenheid worden gesteld plannen te vormen voor het conlro- leeren der markt van Centraal Europa zpn- der de mededinging der Vereenigde Staten te behoeven te vreezen, tenzij deze even eens handelend optreden. Zij hebben geen consuls, geen agenten, geen handelsverte genwoordigers, die voor hun belangen kunnen in de bres staan. Er zijn in Europa grdote gebieden welker -toekomst nog onbeslist is en die in het on zekere verkeeren omtrent hun lot zoolang de volkeren niet weten welken toestand'de' kwesties, tarieven en naturnlisntiekweslios goederen aan de vroegere eigenaars terug Zelfs: alle te geven; wier zakeir stilliggen tot over den neutralen te zamen'zouden de.wijzigiwg: van vrede en omtrent de militaire politiek een bet doofde onderteekening van-den vrede definitief besluit is genomen. ii vrede zal scheppen en welke mogendheden dien vrede zullen erkennen. Zonder bepaalde markten kan de produc tie niet met de noodige voortvarendheid en vertrouwen aan het werk gezet worden Er kan geen sprake zijn van normaal in ternationaal crediet, daar er geen normale finantieele transacties zijn, noch een nor male herleving van hot zakenleven bestaat. Alle elementen van hét normale leven wachten op.de ratificatie van het vredes verdrag daarom mag' geen dag worden ge wacht en moet terstond alles worden ge daan, om de gevolgen van den oorlog te verzachten. Uitstel kan voor een groot ge deelte derwvereld fataal worden en kan Eu ropa voor ernstiger conflicten stellen dan de oorlog zelfs heeft gedaan. Niets staat rn.i. de ratificatie van het vredesverdrag in den weg, behalve zekere twijfel nopens de be doeling van enkele artikelen van het ver drag voor den Volkerenbond en ikmoet eerlijk zeggen, dat. ik .niet begrijp waarom die twijfel zou blijven bestaan. Ge zult u herinneren, dat, toen wijjmet uw comité en het comité van bitifenlandsche aangelegen heden uit. het Huis van Afgevaardigden in het Witte Huis in'den loop van Maart bij een kwamen, de kwesties betreffende den volkerenbond besprdfren werden, met de be doeling ze op te helderen. Het verdrag voor den Vólkerenbond was toen nog in wording en de voornaamste be zworen golden het feit, dat op de Monroe- leer niet voldende gelet was, dat niet uit drukkelijk was bepaald dat de bond geen zeg genschap zou hebben in binnenlanrfsche po litieke aangelegenheden en dat het constitu- tioneele recht van het;congres* om over vra gen van oórlog en vrede te beslissen niet voldoende gegafandeprd was! Toen ik terugkeerde in Parijs werden al deze vragen door de commissie voor den Volkerenbond onder- dé bogen gezien en el ke tégenwérping van de Vereenigde Staten werd ter harte genomen. Toen dit geschied was/ mocht worden verondersteld, dat in de eerste versie- van het verdrag, geen punten meer voorkwamen, die in tegenspraak met Amerika's wenschen warén en dat er geen bezwaar tegen ge maakt zou kunnen worden in den definitie ve tekst uitvoerig uit" te werken al wot in eerste lezing verondersteld werd in samen vatting aanwezig te zijn. Er was absoluut geen twijfel aan de uit- werkingskracht van de besluiten bij allen, die samenwerkten om deze te formuleeren. En ik leg er de klem op, dat er niets vaags of twijfelachtigs te vinden is in de bewoor dingen. De Monroeleer is in het bijzonder ge noemd als zijnde niet in tegenspraak of-on vereenigbaar met eenige in het verdrag op genomen bepaling. Dé term: „voor een bepaald gebied gel dende overeenkomsten gelijk de Monroe leer", werd niet gebruikt, omdat er ergens ter wereld een gelijksoortig beginsel erken ning eischte, maar om den schijn te vermij den als zou in zulk een document als het Volkenibondsverdrag rekening zijn gehouden nat de politiek van een enkel volk. Deze zin- Donderdag 21 Augustus 1919 bewijsnummer.'elke rcjel meer 0.20, dlcnst.ianbie» dingen 1 -J .egels 0.5a Voor handel en bedrijf1' «staan iccr voordeelige bepalingen lui hel herhaald. aJvcrlceicn. bij abonnement h'cne circulaire.' bevaltende de voorwaarden, wordt, op aanvraag? toegezonden. Bewijsnummers 5 cent. snede verbergt werkelijk geen enkel geheim. Art. 16 van het verdrag bepaalt verder uitdrukkelijk, dat in het geval een geschil tusschen twee leden van den Volkenbond ontstaat en het bestuur van den bond nnakt uit, dat de hangende kwesties enkel betrek king hebben op zaken die binnen de bin- nenlandsche jurisdictie en niet onder de in ternationale wetten vallen, dan zal <le Vol kenbond niet ingrijpen. De V. S. waren niet de eenige natie, dic^ belang hadden bij deze bepaling. En voor géén specialiteit in internationaal rec'it is het twijfelachtig, dat b.v. landveihuizings- tot de biruienlandsche aangelegenheden be- hooren, waarmede een ^internationaal lichaam zich alléén kan bemoeien, indien het daartoe door de betreffende mogendhe den speciaal geautoriseerd wordt. Het reoht van iederen souvereinen stnnt, om zich terug te trekken, wordt gewanrboigd geaoht, maar er is niets legen, dit recht na der toe te Uchten. Er bestaal geen voorstel tot instelling eer.er rechbank, die te ooi doe len zou krijgen over de vraag, of de uittre dende natie inderdaad al hoar internationale, verplichtingen krachlens het Volkeren- bondsverdrag is n-agekomen. Erkend werd, dat deze vraag Ier oplossing moest worden overgelaten aan het geweten der notie, die zich voorstelde, uit den Bond te treden, en ik moet zeggen, dot het mij on belangrijk scheen voor te stellen, dat het be treffende artikel uitvoeriger werd toegelicht, omdat ik van oordeel ben, dot de V. S. zel ve nimmer met een voortel tot uittreding zouden komen, als hun geweten ny=t volko men zuiver was wat betreft de nbkoniing van al hun internationale verplichtingen. De V. S. hebben nooit anders gehandeld. De Raad van den volkerenbond kan alleen van advies dienen omtrent de middelen, waardoor aan het bewuste artikel kracht knn worden bijgezet. Tenzij Amerika zioh partij stelt in deze kwestie, is zijn eigen goedkeurende ctem in den Rand noodig. alvorens eenig advies in dit opzicht kan worden gegeven. In iede^ geval kan iedere regeering het advies ver werpen, als zij daar lust in heeft. Niets kon een beteren waarborg van de territoriale on schendbaarheid der leden van den Bond hebben geschapen, en' dit besluit van den Raad is een zeer ernstige én plechtige, mo re ele aanwijzing, maar ook niets meer. De volkerenbond laat het Congres volko men vrij, zijn eig.cn opvatting te'hebben aan gaande alle gevallen, welke een optreden vereischen. Hij is bindeend naar het geivetbn öllecn, niet naar de wet. Artikel .X schijnt mij toe, de waré rugge- graat te zijn van het geheele voTtcereiibond- verdrag, want zonder dat artikel zou de Bond weinig meer zijn dan een invloedrijke debo- tfng-club. Verscheidene malen is in open bare beraadslagingen en particuliere verga deringen, voorgesteld, dat de opvattingen omtrent den zin, volgens welken Amerika de verplichtingen van het volkerenbond-verdrag zou aanvaarden, belichaamd zouden worden in het werktuig der ratificatie. Er kan geen redelijke tegenwerping tegen een zoodanige opvatting van de actie der ratifica'tie worden aangevoerd, voor zoover zij het artikel zelf intact laat. De meeste opvattingen, die mij aan de hand zijn gedaan, belichamen wet mij toe schijnt de zuivere bedoeling van het werk- .tuig van den volkerenbond zelf te zijn. Maar als zulke opvattingen een onderdeel van de formeele handeling der ratificatie zouden moeien v-ormen, dan zou hiervan een lang durig uitstel het onvermijdelijk -gevolg zijn, daar de-vele regeeringea, die bij den volke renbond betrokken zijn, immers dien volke renbond moeten aanvaarden, alvorens de rn- tificatie volledig zou zijn. Washington, 20 Aug. (R.). Bij de opening der conferentie met de senaats commissie voor do buitenlandsche betrekkin gen verklaarde Wilson, dat hij geen redelijke bczwaien kon ontdekken tegen de wijic, waarop Amerika de overeenkomst in zoko den volkerenbond aanvaardt, mits deze geen deel uitmaakt van de formeele ratifica tie van het vredesverdrag. Brussel, 20 Aug. (If.-R.) Minister De lacroix hoeft heden aan de gevolmachtigden van het stakingscomité verklaard, dat hij hun geen untwoord kan geT^èfi wegens de houding, die zij hadden aangenomen, om dat de regeering niet onder een bedreiging kan beraadslagen. Heden morgen nog hnd hij een nieuw ultimatum ontvangen, "'dat van hem eischt een schriftelijk antwoord oin ï1 uur namiddags. De regeering weigerde zich' aan zulke eischen te onderwerpen, ol zou zij volkomen bereid zijn geweest te goeder trouw van gedachten te wisselen over kwes- tiën betreffende de loonschaal. Tweede telegram. In den senaat legde de minister van de spoorwegen eene verklaring over de spoorwegstaking af. Hij is van meening, dat in den tegenwoordigen toestand een staking door niets gerechtvaar digd zou zijn; zij zou een misdaad tegen het land zijn. De minister Vondervelde zeide: Wanneer de staatswerklieden gingen stoken, zouden zij misbruik maken van hun erkend recht. Wij zijn bereid den werkdag tot acht uur terug tc brengen en een nieuwe loonschaal aan le nemen; maar het kan niet worden geduld, dat de gevolmachtigden van een syndicaat tot ons zeggen: „Gij zult heden om een uur een schriftelijke verkloring moe ten geven." Dpt zou een volledige capitu latie zijn. Do minister-president zeide, dat met het oog op de houding von het personeel en op het ultimatum, dot het had gezonden, d* regeering weigert te antwoorden. Derde telegram, Na afloop van de zitting van don senaat liet de minister-pre sident de^ gevolmachtigden bij zich ontbie den, die daarop in tegenwoordigheid van d© ministers Renkin en Vandervelde huri ulti matum herriepen In verband met de goede gezindheid der regeering. Er werd een verklaring opgesteld, inhou dende dot de regeering als gemiddeld sala ris aanneemt een grondslag, von 8 francs per dag voor alle dagen van het jaar, op voor waarde dat afwijkingen kunnen worden ge maakt, voortvloeiende uit verschil in ver blijfplaats (stad of platteland), terwijl een normale arbeidsprestatie van 8 werkuren geleverd zal worden. Daartegenover besloot liet comité- .aan gezien bij de voorafgegane onderhandelin gen de noodige voldoening omtrent cle an dere -voornaamste eischen verkregen was, en er voor het bestudeeren van de wiize van toepassing der nieuwe snlarisregéling tijd noodig is, de stakingsbedreiging op te hef fen. Het comité verklaarde zichzelf daarna voor ontbonden. Parijs, 20 Aug. (N. T. A. Draodloos uit Lyon). President Poincoré «et T'jne reis door Elzas zonder incidenten voort. Hij wordt overal met eerbiedige sympathie Ont vangen: W e i m a.r, I f> A u g. (W. B.) Krachtens een. besluit van de centrale afdeeling dei nationale vergadering zal de rijkspresidenl Ebert Donderdag 21 Augustus om zes uui in- den namiddag -den eed aft-eggen. Wei mor, 10 Aug. (W.-B.). De--natio nale vergadering Treeft heden het wetecmt- Bemint men meer dan eens Neen, mejuffrouw Ja mevrouw nooooooooooooo< >oo Heden In Toorrnadi Aanbevelend, OOOOOOOOOOOOOOQ door JEAN WEBSTER. Schrijfster van Vadertje Langbeen. Vertaald door A. Quarles de Quarlcs. 41 Dienselfden nacht rped hij Jeff naar liet nation in Kennisburg.'De sneltrein uit "faas- fcington sto.pt niet aan de halte van Lambert jen bovendien is heb station in Kennisburg groo- fer en worden de reizigers daar minder op gemerkt. Dit is geen gevolgtrekking, maar een |éit. Ik reed vanmorgen naar Kennisburg en Icrecg de proef-op de som. De stationsbeamb- *e herinnert zich ongeveer een week of drie fi?l°dcn midden jn den nacht een 'kaantje naar «yashinjïlon oPn Barln/ï» ta hebben. Iemand, die buiten wachtte "en wiens gezicht de beambte niet zag, steeg in den trein en Rad reed alleen weer wegr De 'kaartjesver' kopper 'kent Rad niet persoonlijk, maar wel van aanzien. Dit is dus alles wat dat betreft- Rad kwam thuis en ging naar bed. Toen hij den volgenden morgen heneden kwam, werd hem de mededeeling gedaan, dat dc geest de brandkast had opengebroken. Je kunt begrij pen, wat hem dadelijk in de gedachte schopt of) de een of andere manier of wijze haa Jeff die obligaties weggenomen, en toch. wat voor berekeningen hij ook maakte, hij zag niet in hoe dal mogelijk was. De diefstal schéén plaats gehad tc hebben, terwijl hij weg, was. Kon Jeff slechts voorgewend hebben te vertrekken? Wa£. hij soms stick urn Weer uit den trein geslopen en teruggekomen? Dat wa ren de. vragen, die Radnor kwelden Ilij was oprecht toen hij zeide. dat hij zich niet kon voorstellen, hoe de obligaties gestolen waren en toch was hij ook weer oprecht, met de beweren, dat hij dc waarheid niet 'wenschj:c tc weten." Ilij.had mij toch kunnen vertrouwen," zei de ik. „Het zou vrij wat beter geweest zijn, als hij dal gedaan had. Maar ten einde Rad s ge zichtspunt te begrijpen, moet men Jeff's karak ter in aanmerking nemen. Hij schijnt een roe- kei oo ze, -koppige en trotsche, maar bijzonder anatreklcelijike kerel geweest tc zijn. Zijn vader zag die buitensfïprigheden ecs jaar lang door de vingers, tot de laatste twist plaats had. De oude Jake heeft me verteld, dat Mose maan den lang na zijn verdwijning bleef treuren. Rad. die nog een klein ventje was, verafgood de zijn slechten, maar innemenden broer. Hier .heb je nu de heele kwestie. Jeff komt weer nrv rlo ruTti-trva.. mali voi-li ao'l -.-a nlln-rlgj tegenspoed en Mose en Radnor wenden zich weer met hun oude aanhankelijkheid lot Jicm. Jeff zit leelijk in dc knel, een voortvluchtige van dc jnstitie, terwijl lixlt tuchthuis hem wacht. Hij bekent Rad nor alles, weet met mooie praatjes verzachtende omstandigheden aan te voeren.' Ilij is oneerlijk geweest, doch niet opzettelijk. Ilij besloot zich te beleren en een eervo] leven te gaan leiden. Als liij, zegge, vijftienhonderd dollar 'had, dan kon hij de aanklacht logen hem doen introkken. Hij is de broer van Radnor en de zoon van den kolonel, maar terwijl Rad een groot fortuin krijgt, zal hij onterfd worden. Het geld, dat hij nu vraagt, is enkel zijn recht. Als hij het Hof 38. S C' It O JR .N E Ji' TI A A 7.1.1 .V krijgt, zal hij verdwijnen en Rad niet meer lastig vallen. Dut, donk ik. zal zoo ongeveer dc strekking der bewij sgronden van onzen teruggekeerden verloren 7.0011 geweest zijn. In elk geval, hij overreedde Rad. Radnor dacht aan trouwen, kon hel geld. dat hij lot zijn be schikking had, zelf liecl goed gebruiken, maar hij schijt een edelmoedige kerel te zijn en ot-,L,UU]: Salomo dan om me tc halen ferde zich op. Om duidelijke redenen wenschtc hij evenwel, dat zijn tegenwoordigheid een gehteim zou blijven en Rad cn Mose eerbiedigden zijn wen schen. Na den diefstal was Radnor tc ellen dig bij de gedachte, dat zijn broer hem moge lijk verraden had, dpt hij alles wilde doen om de z3ak maar stil tc houden. .Bij het bericht yap, dea laooxd wist hii niet wat te denken» hij wilde niet gclooven, dat Jeff schuldig-was en toch zag hij er gffin gat in." Terry wachtte een oo'genbllk cn boog zich met een opgewonden flikkoring in zijn oogen naar voren. „Dat/* zeide hij, „is dc heele waarheid over geest nummer één. Ons werk is 'nu hummel* twee op te sporen en om tc beginnen zijn hier alvast de vermiste obligaties." Ilij wierp een stapeltje beschimmelde papie ren op bed en beantwoordde mijn verbazing met een zegevierend gegrinnik. Het was waar alle vijf dc vermiste obli gaties met dc 'coupons van den eersten Mei er nog aan waren present. Ook ontbraken dc aklen cn verzekeringspolis niet, ze waren nog precies zooals dc dief zc uit dc brandkast ge- nowen had, alleen wat vochtig en bcmodderd. Ik zal een oogenblik met open mond tc sta ren, te verbaasd om le spreken. Eindelijk bracht ik hijgend uit': „Waar heb je ze ge vonden?" .Precies waar ik dacht ze tc vinden. O. ik hen van morgen vroeg uit gew-ccst! Ik zag de zon opgaan en ontboot om zes uur vijf cn veer tig in Ivcniiisburg. Ik heb nu cohler weer trek in een ontbijt Kiccd jc aan cn maak voort- Wij hebben een dag vol werk voor ons. Ik ga wat naar dc stallen met oom Jake over paar den pralen. Als je klaar benl om le ontbijten, .Terry," smeekte ik „waar ter wereld heb je die obligaties gevonden?" „Aan den ingang van dc gang naar dc hel," zeide Terry, ernstig, „maar ik ben zelf nog niet zeker wie ze daar „Mose?" vroeg ik gretig. „Misschien en misschien ook niet-'' Ilij wuifde luchtig mei zijn haod ca verwijderde zich- - IIÖÖEDSTIJW XX. Poll y d 0 el een Bekentenis. Terry dronk twee koppen koffie aan 't ont bijt en verzonk toen in gedachten. Ik kon niets meer over <lc obligaties uit hem krijgen; hij wist het zelf nog niet precies, dat was al ant woord, dat hij mc gaf. Toen wij halverwege hel ontbijt waren, stond hij,, lot grootc versla genheid van Salomo, plotseling op, zonder een schotel kippenlever op le merken, die juist uanst hem gezet was. „Kom mee," zeide hij ongeduldig. „Je hebf nu genoeg gegeten. Ik wil die afdrukken zien, terwijl ze er nog zijn. Ik ben vrccsclijk bang, dat een aardbeving .die spelonk z.nl verzwel gen, voordat ik kans heb ze tc onderzoeken." Een kwartiertje; later reden \\en in vliegen de vaart met dc vlugste paarden, die dc stal der Ga.ylord's opleverde de laan af door de mooiste streek van Virginia. Terry zat met zijp/lianden in zijii zakken cn zijn oogen op het spatbord gericht. Toen wij aan het kruis punt bij den tol kwamen, hield ik dc paarden in. ..Wil'jc liever den *k or ten weg gaan over dc bergen langs een hobbelig pad of den lan goren doo'r Kennisburg?" vroeg ik. „Wat is cr? vroeg ïiij. „O, in elk geval den korten, maar eerst wil ik de familie Mathcn ■ccn bezoek brengen." „Het zal niet veel tijd nemen cn daar Rad nor niets, wil zeggen, moet ik uit een andertf bron achter dc feiten zien te komen. Bovew dien wil lc Polly zelf wel eens zien." „Juffrouw Mathers weet niets \an de zaalf af,': zeide ik zoo stijf mogelijk, tWordt^rvolg'di

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1