„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
ABOHHEMENTSPRIIS
Bnitenlandsche Berichtu
HIIS oEnmmiiiifi
Alpaca-vorken, -lepels
-theelepeltjes, enz.
WILLEM GROENHUIZEN,
Langestr. 43 - Amersfoort.
FEUILLETON.
DE SPOOKHOEVE
J. Grootendorst
Ie klas Reparatie-Inrichting.
r.Dat zal enkel tijdverlies zijn." k
18e Jaargang No. 47
p«r maanden voor Amcrs*
foort 1 1-80, Idem franc®
pet po»t f J-3°l per weck (met «rtekering
Iicf,n ongelukken) f 0.15, *l:onderlijke nummert
ao*.
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN
UITGEVERS: VALKHOFF 4 C.
SCHAARDENBURG
?NTifBA'ne;.^.N,iEMSCHE P00RTWAL UTnecHTseuearn.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Politiek Overzicht
)e Zwitsersche bondsraad heeft in een
boodschap de vraag van het toetreden van
Zwitserland tot den volkenbond aanhangig
„gemaakt bij de volksvertegenwoordiging,
die daaroveF de eindbeslissing zal hebben
nemen. Voor Zwitserland ligt de keus
jfrisschen handhaving van de onzijdigheid en
toetreding tot den volkenbond. De bonds
raad stelt voor te beslyiten om tot den
volkenbond toe te treden èn daarbij uitdruk
kelijk te constateeren, dat de voortdurende
©nziidigheid van Zwitserland wordt erkend
$ls een overeenkomst tot handhaving van
den vrede. Dé boodschap geeft toe, dat
Zwitseriand in een Joekomstigen oorlog
slechts op militair gebied zou kunnen vast
houden aan het tot dusver gehandhaafde be
ginsel van slipte onzijdigheid tegenover de
beide oorlogvoerende partijen. Wat de
economische en verkeersbetrekkingen be
treft, zou Zwitserland daarentegen met
den volkenbond solidair moeten gaan
en moeten deelnemen aan alle actiën,
waartoe besloten wordt tegen een verbre
ker van den vrede. De boodschap geeft toe,
dot hef principieel, dadelijk en algemeen
afbreken van alle economische ef\ persoon
lijke betrekkingen tegenover een verbre
ker van den vrede een- volkomen afwijking
is van de onzijdige politiek zooals zij tot
dusver werd gevolgd. Zij verklaart echter
zulk een gewijzigde onzijdigheidspolttiek
niet alleen voor gerechtvaardigd, omdat zij
bestemd is voor de bevordering van den
vrede te dienen, maar ook voor onvermij
delijk, omdat de geografische toestand en
économische afhankelijkheid het voor Zwit
serland uiterst bezwaarlijk zou maken, zich
aan de afsluitingsmaatregelen van den vol
kenbond te onttrekken.
„Wij willen ons. geenszins verhelen
too wordt in de boodschap gezegd dat
»et lidmaatschap van den volkenbond ons
ook vermeerderde gevaren kan brengén,
omdat wij bij het gezamenlijk optreden van
den bond niet in staat zullen zijn aan beide
partijen in alle opzichten een gelijke behan
deling te. doen ten -deel vallen.Dit is te
zamen met den eeonomischen terugslag,
tjien onze deelneming aan de gezamenlijke
actiën in ieder geval na zich sleept, feitelijk
het eenigc materieele nadeel, dat van het
toetreden tot den volkenbond is te voor
dien."
Afgescheiden van de onloochenbare eco
nomische afhankelijkheid van Zwitserland,
eijn, het ideëele motieven, die den Sonds-
raad tot het besluit om toe te treden heb
ben bewogen. Dit wordt uitgedrukt in de
slotwoorden van de boodschap, die aldus
luiden:
„Wij zullen moeielijk doorslaande, tast-
oere voordeelen en althans.niet hun sterk
overwicht kunnen vaststellen. De voordee
len van verhoogde veiligheid door den vol
kenbond en de verheffing van onze inter
nationale stelling zullen zelfs naar de mee
ning van velen ver overschreden worden
door de onmiskenbare militaire en econo-
inische risico's, die uit de solidariteit met
den volkenbond kunnen voortvloeien. Maar
het gevaar van politieke en economische
vereenzaming weegt toch zeker zwaarder
'dan deze-bedenkingen. Den doorslag gevend
Is het besef, dat op het oogenbfik waarop
tot de volken de roepstem "klinkt om een
nieuwe, betere internationale orde in 't
leven te roepen, Zwitserland uit eigen bewe
ging niet ter zijde mag staan. Daarbuiten
blij\en zou zijn elke aanspraak op de ver
dere ontwikkeling prijs, geven,
vastgelegde verdrag niet kunnen bereiken.
Slechts ak leden van den volkenbond zijn
■wij in staat aan zijne herziening mede te
werken. Op een nieuwen volkenbond onze
hoop te stellen, zou verkeerd zijn. Wan
neer om de eene of andere reden, het te
genwoordige werk zou ondergaan, dan zou
niet zoo dadelijk een nieuwe bond ontstaan.
Laat ons niet klein zijn in een groot uur,
dat van ons eischt, dat wij door de daad
getuigen van ortze instemming mei de ge
dachte van den volkenbond."
P a r ij s2 0 Aug. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). De verschillende commission, die
belast zijp met de opstelling van' het ant
woord op de Oostenrijksche tegenvoorstel
len, zijn bijna gereed niet hunne taak; op
één na zijn alle rapporten in handen van de
commissie, die tot taak heeft eenheid te
brengen in het op grond van de verschillen
de adviezen te geven antwoord. Men kan
verwachten, dat de Oostenrijksche delega
tie te Saint-Germain in het begin van de
aanstaande week in het bezit zal worden ge
steld van het antwoord der Entente. Zij zal
daarop binnen enkele dagen haar definitief
bescheid moeten geven.
Par ij.s; 20 Aug. (N. T. A. Daadloos
van Lyon). Uit Washington wordt bericht,
dat de rechtskundige subcommissie van cfen
senaat heeft verklaard, dat het verdrag,
waarbij de Vereenigde Staten zich verbon
den Frankrijk te hulp te komen als het
wordt aangevallen, niet in strijd is met de
grondwet. y,
Washington, 20 A u g. (N. T. A.
Draadloos van Annapolis). In een bespre
king met. den Senaat en met de commissie
voor buitenlandsche^ zaken die zonder pre
cedent is, wijl in afwijking met vroegere
gebruiken een volledig rapport omtrent de
hangende kwesties gegeven werd, heeft
Wilson het vredestractaat behSltfeld. De
pi esident wees er op, dat de terugkeer tot
den normalen toestand wacht op de beslis
sing van den Senaat ten aanzien van den
vi ede en dat d£ vraagstukken waartegen
over men zich ziet geplaatst, in het alge
meen een regeling eischen van het natio
nale leven, waarvoor de belangelooze mede
werking van allen noodig is. De terugkeér
tot het normale leven kan niet langer wor
den uitgesteld, zonder het volk en alle na
tionale voordeelen in gevaar ,te brengen.
De president schetste den toestand in de
ttvijnen. van Missouri, Tennessee, Wiscon
sin, die slechts een derde van hun capaciteit
leveren. Er is gebrék aan katoen en aan
smeerolie, dat niet kan worden aangevuld,
omdat de handelswegen door den oorlog
overvuld .zijn. Er is na'Uwelijks een enkele
grondstof, een enkel belangrijk voedings
middel of een enkele soort fabrieksgoed,
dat niet in hetzelfde gevaar verkeert. Onze
normale, voordeelige productie wacht op
den vrede. Onze militaire plannen even
eens. Zoolang wij den vrede niét hebben en
zoolong die vrede niet is geratificeerd, kun
nen wij geen* besluit nemen hoe groot onze
vloot of ons leger moeten zijn in vredes
tijd of welke politiek gevolgd moet worden
in zake de militaire opleiding. Voorts heeft
het legerbestuur niet slechts de beschikking
over kleeren en voedsel, maar over veie an
dere artikelen welker verkoop nadeeligen in
vloed zal oefenen op de fabrieken, die zich
met de fabricage van, en dè handelshuizen,
die zich met den handel in zulke goederen
bezig houden, zoodat het beste zal zijn, die
De volkeren, die het vredesverdrag be
krachtigen, zooals Engeland, België en
Frankrijk, zullen in de gelegenheid worden
gesteld plannen te vormen voor het conlro-
leeren der markt van Centraal Europa zpn-
der de mededinging der Vereenigde Staten
te behoeven te vreezen, tenzij deze even
eens handelend optreden. Zij hebben geen
consuls, geen agenten, geen handelsverte
genwoordigers, die voor hun belangen
kunnen in de bres staan.
Er zijn in Europa grdote gebieden welker
-toekomst nog onbeslist is en die in het on
zekere verkeeren omtrent hun lot zoolang
de volkeren niet weten welken toestand'de' kwesties, tarieven en naturnlisntiekweslios
goederen aan de vroegere eigenaars terug
Zelfs: alle te geven; wier zakeir stilliggen tot over den
neutralen te zamen'zouden de.wijzigiwg: van vrede en omtrent de militaire politiek een
bet doofde onderteekening van-den vrede definitief besluit is genomen.
ii
vrede zal scheppen en welke mogendheden
dien vrede zullen erkennen.
Zonder bepaalde markten kan de produc
tie niet met de noodige voortvarendheid en
vertrouwen aan het werk gezet worden
Er kan geen sprake zijn van normaal in
ternationaal crediet, daar er geen normale
finantieele transacties zijn, noch een nor
male herleving van hot zakenleven bestaat.
Alle elementen van hét normale leven
wachten op.de ratificatie van het vredes
verdrag daarom mag' geen dag worden ge
wacht en moet terstond alles worden ge
daan, om de gevolgen van den oorlog te
verzachten. Uitstel kan voor een groot ge
deelte derwvereld fataal worden en kan Eu
ropa voor ernstiger conflicten stellen dan de
oorlog zelfs heeft gedaan. Niets staat rn.i.
de ratificatie van het vredesverdrag in den
weg, behalve zekere twijfel nopens de be
doeling van enkele artikelen van het ver
drag voor den Volkerenbond en ikmoet
eerlijk zeggen, dat. ik .niet begrijp waarom
die twijfel zou blijven bestaan. Ge zult u
herinneren, dat, toen wijjmet uw comité en
het comité van bitifenlandsche aangelegen
heden uit. het Huis van Afgevaardigden in
het Witte Huis in'den loop van Maart bij
een kwamen, de kwesties betreffende den
volkerenbond besprdfren werden, met de be
doeling ze op te helderen.
Het verdrag voor den Vólkerenbond was
toen nog in wording en de voornaamste be
zworen golden het feit, dat op de Monroe-
leer niet voldende gelet was, dat niet uit
drukkelijk was bepaald dat de bond geen zeg
genschap zou hebben in binnenlanrfsche po
litieke aangelegenheden en dat het constitu-
tioneele recht van het;congres* om over vra
gen van oórlog en vrede te beslissen niet
voldoende gegafandeprd was!
Toen ik terugkeerde in Parijs werden al
deze vragen door de commissie voor den
Volkerenbond onder- dé bogen gezien en el
ke tégenwérping van de Vereenigde Staten
werd ter harte genomen.
Toen dit geschied was/ mocht worden
verondersteld, dat in de eerste versie- van
het verdrag, geen punten meer voorkwamen,
die in tegenspraak met Amerika's wenschen
warén en dat er geen bezwaar tegen ge
maakt zou kunnen worden in den definitie
ve tekst uitvoerig uit" te werken al wot in
eerste lezing verondersteld werd in samen
vatting aanwezig te zijn.
Er was absoluut geen twijfel aan de uit-
werkingskracht van de besluiten bij allen,
die samenwerkten om deze te formuleeren.
En ik leg er de klem op, dat er niets vaags
of twijfelachtigs te vinden is in de bewoor
dingen.
De Monroeleer is in het bijzonder ge
noemd als zijnde niet in tegenspraak of-on
vereenigbaar met eenige in het verdrag op
genomen bepaling.
Dé term: „voor een bepaald gebied gel
dende overeenkomsten gelijk de Monroe
leer", werd niet gebruikt, omdat er ergens
ter wereld een gelijksoortig beginsel erken
ning eischte, maar om den schijn te vermij
den als zou in zulk een document als het
Volkenibondsverdrag rekening zijn gehouden
nat de politiek van een enkel volk. Deze zin-
Donderdag 21 Augustus 1919
bewijsnummer.'elke rcjel meer 0.20, dlcnst.ianbie»
dingen 1 -J .egels 0.5a Voor handel en bedrijf1'
«staan iccr voordeelige bepalingen lui hel herhaald.
aJvcrlceicn. bij abonnement h'cne circulaire.'
bevaltende de voorwaarden, wordt, op aanvraag?
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
snede verbergt werkelijk geen enkel geheim.
Art. 16 van het verdrag bepaalt verder
uitdrukkelijk, dat in het geval een geschil
tusschen twee leden van den Volkenbond
ontstaat en het bestuur van den bond nnakt
uit, dat de hangende kwesties enkel betrek
king hebben op zaken die binnen de bin-
nenlandsche jurisdictie en niet onder de in
ternationale wetten vallen, dan zal <le Vol
kenbond niet ingrijpen.
De V. S. waren niet de eenige natie, dic^
belang hadden bij deze bepaling. En voor
géén specialiteit in internationaal rec'it is
het twijfelachtig, dat b.v. landveihuizings-
tot de biruienlandsche aangelegenheden be-
hooren, waarmede een ^internationaal
lichaam zich alléén kan bemoeien, indien
het daartoe door de betreffende mogendhe
den speciaal geautoriseerd wordt.
Het reoht van iederen souvereinen stnnt,
om zich terug te trekken, wordt gewanrboigd
geaoht, maar er is niets legen, dit recht na
der toe te Uchten. Er bestaal geen voorstel
tot instelling eer.er rechbank, die te ooi doe
len zou krijgen over de vraag, of de uittre
dende natie inderdaad al hoar internationale,
verplichtingen krachlens het Volkeren-
bondsverdrag is n-agekomen.
Erkend werd, dat deze vraag Ier oplossing
moest worden overgelaten aan het geweten
der notie, die zich voorstelde, uit den Bond
te treden, en ik moet zeggen, dot het mij on
belangrijk scheen voor te stellen, dat het be
treffende artikel uitvoeriger werd toegelicht,
omdat ik van oordeel ben, dot de V. S. zel
ve nimmer met een voortel tot uittreding
zouden komen, als hun geweten ny=t volko
men zuiver was wat betreft de nbkoniing van
al hun internationale verplichtingen. De V.
S. hebben nooit anders gehandeld.
De Raad van den volkerenbond kan alleen
van advies dienen omtrent de middelen,
waardoor aan het bewuste artikel kracht knn
worden bijgezet.
Tenzij Amerika zioh partij stelt in deze
kwestie, is zijn eigen goedkeurende ctem in
den Rand noodig. alvorens eenig advies in
dit opzicht kan worden gegeven. In iede^
geval kan iedere regeering het advies ver
werpen, als zij daar lust in heeft. Niets kon
een beteren waarborg van de territoriale on
schendbaarheid der leden van den Bond
hebben geschapen, en' dit besluit van den
Raad is een zeer ernstige én plechtige, mo
re ele aanwijzing, maar ook niets meer.
De volkerenbond laat het Congres volko
men vrij, zijn eig.cn opvatting te'hebben aan
gaande alle gevallen, welke een optreden
vereischen.
Hij is bindeend naar het geivetbn öllecn,
niet naar de wet.
Artikel .X schijnt mij toe, de waré rugge-
graat te zijn van het geheele voTtcereiibond-
verdrag, want zonder dat artikel zou de Bond
weinig meer zijn dan een invloedrijke debo-
tfng-club. Verscheidene malen is in open
bare beraadslagingen en particuliere verga
deringen, voorgesteld, dat de opvattingen
omtrent den zin, volgens welken Amerika de
verplichtingen van het volkerenbond-verdrag
zou aanvaarden, belichaamd zouden worden
in het werktuig der ratificatie.
Er kan geen redelijke tegenwerping tegen
een zoodanige opvatting van de actie der
ratifica'tie worden aangevoerd, voor zoover
zij het artikel zelf intact laat.
De meeste opvattingen, die mij aan de
hand zijn gedaan, belichamen wet mij toe
schijnt de zuivere bedoeling van het werk-
.tuig van den volkerenbond zelf te zijn. Maar
als zulke opvattingen een onderdeel van de
formeele handeling der ratificatie zouden
moeien v-ormen, dan zou hiervan een lang
durig uitstel het onvermijdelijk -gevolg zijn,
daar de-vele regeeringea, die bij den volke
renbond betrokken zijn, immers dien volke
renbond moeten aanvaarden, alvorens de rn-
tificatie volledig zou zijn.
Washington, 20 Aug. (R.). Bij de
opening der conferentie met de senaats
commissie voor do buitenlandsche betrekkin
gen verklaarde Wilson, dat hij geen redelijke
bczwaien kon ontdekken tegen de wijic,
waarop Amerika de overeenkomst in zoko
den volkerenbond aanvaardt, mits deze
geen deel uitmaakt van de formeele ratifica
tie van het vredesverdrag.
Brussel, 20 Aug. (If.-R.) Minister De
lacroix hoeft heden aan de gevolmachtigden
van het stakingscomité verklaard, dat hij
hun geen untwoord kan geT^èfi wegens de
houding, die zij hadden aangenomen, om
dat de regeering niet onder een bedreiging
kan beraadslagen. Heden morgen nog hnd
hij een nieuw ultimatum ontvangen, "'dat van
hem eischt een schriftelijk antwoord oin ï1
uur namiddags. De regeering weigerde zich'
aan zulke eischen te onderwerpen, ol zou zij
volkomen bereid zijn geweest te goeder
trouw van gedachten te wisselen over kwes-
tiën betreffende de loonschaal.
Tweede telegram. In den senaat
legde de minister van de spoorwegen eene
verklaring over de spoorwegstaking af. Hij
is van meening, dat in den tegenwoordigen
toestand een staking door niets gerechtvaar
digd zou zijn; zij zou een misdaad tegen het
land zijn.
De minister Vondervelde zeide: Wanneer
de staatswerklieden gingen stoken, zouden
zij misbruik maken van hun erkend recht.
Wij zijn bereid den werkdag tot acht uur
terug tc brengen en een nieuwe loonschaal
aan le nemen; maar het kan niet worden
geduld, dat de gevolmachtigden van een
syndicaat tot ons zeggen: „Gij zult heden
om een uur een schriftelijke verkloring moe
ten geven." Dpt zou een volledige capitu
latie zijn.
Do minister-president zeide, dat met het
oog op de houding von het personeel en op
het ultimatum, dot het had gezonden, d*
regeering weigert te antwoorden.
Derde telegram, Na afloop van de
zitting van don senaat liet de minister-pre
sident de^ gevolmachtigden bij zich ontbie
den, die daarop in tegenwoordigheid van d©
ministers Renkin en Vandervelde huri ulti
matum herriepen In verband met de goede
gezindheid der regeering.
Er werd een verklaring opgesteld, inhou
dende dot de regeering als gemiddeld sala
ris aanneemt een grondslag, von 8 francs per
dag voor alle dagen van het jaar, op voor
waarde dat afwijkingen kunnen worden ge
maakt, voortvloeiende uit verschil in ver
blijfplaats (stad of platteland), terwijl een
normale arbeidsprestatie van 8 werkuren
geleverd zal worden.
Daartegenover besloot liet comité- .aan
gezien bij de voorafgegane onderhandelin
gen de noodige voldoening omtrent cle an
dere -voornaamste eischen verkregen was, en
er voor het bestudeeren van de wiize van
toepassing der nieuwe snlarisregéling tijd
noodig is, de stakingsbedreiging op te hef
fen.
Het comité verklaarde zichzelf daarna
voor ontbonden.
Parijs, 20 Aug. (N. T. A. Draodloos
uit Lyon). President Poincoré «et T'jne reis
door Elzas zonder incidenten voort. Hij
wordt overal met eerbiedige sympathie Ont
vangen:
W e i m a.r, I f> A u g. (W. B.) Krachtens
een. besluit van de centrale afdeeling dei
nationale vergadering zal de rijkspresidenl
Ebert Donderdag 21 Augustus om zes uui
in- den namiddag -den eed aft-eggen.
Wei mor, 10 Aug. (W.-B.). De--natio
nale vergadering Treeft heden het wetecmt-
Bemint men meer dan eens
Neen, mejuffrouw
Ja mevrouw
nooooooooooooo<
>oo
Heden In Toorrnadi
Aanbevelend,
OOOOOOOOOOOOOOQ
door
JEAN WEBSTER.
Schrijfster van Vadertje Langbeen.
Vertaald door A. Quarles de Quarlcs.
41
Dienselfden nacht rped hij Jeff naar liet
nation in Kennisburg.'De sneltrein uit "faas-
fcington sto.pt niet aan de halte van Lambert
jen bovendien is heb station in Kennisburg groo-
fer en worden de reizigers daar minder op
gemerkt. Dit is geen gevolgtrekking, maar een
|éit. Ik reed vanmorgen naar Kennisburg en
Icrecg de proef-op de som. De stationsbeamb-
*e herinnert zich ongeveer een week of drie
fi?l°dcn midden jn den nacht een 'kaantje naar
«yashinjïlon oPn Barln/ï» ta
hebben. Iemand, die buiten wachtte "en wiens
gezicht de beambte niet zag, steeg in den trein
en Rad reed alleen weer wegr De 'kaartjesver'
kopper 'kent Rad niet persoonlijk, maar wel
van aanzien. Dit is dus alles wat dat betreft-
Rad kwam thuis en ging naar bed. Toen hij
den volgenden morgen heneden kwam, werd
hem de mededeeling gedaan, dat dc geest de
brandkast had opengebroken. Je kunt begrij
pen, wat hem dadelijk in de gedachte schopt
of) de een of andere manier of wijze haa
Jeff die obligaties weggenomen, en toch. wat
voor berekeningen hij ook maakte, hij zag
niet in hoe dal mogelijk was. De diefstal
schéén plaats gehad tc hebben, terwijl hij weg,
was. Kon Jeff slechts voorgewend hebben te
vertrekken? Wa£. hij soms stick urn Weer uit
den trein geslopen en teruggekomen? Dat wa
ren de. vragen, die Radnor kwelden Ilij was
oprecht toen hij zeide. dat hij zich niet kon
voorstellen, hoe de obligaties gestolen waren
en toch was hij ook weer oprecht, met de
beweren, dat hij dc waarheid niet 'wenschj:c tc
weten."
Ilij.had mij toch kunnen vertrouwen," zei
de ik.
„Het zou vrij wat beter geweest zijn, als hij
dal gedaan had. Maar ten einde Rad s ge
zichtspunt te begrijpen, moet men Jeff's karak
ter in aanmerking nemen. Hij schijnt een roe-
kei oo ze, -koppige en trotsche, maar bijzonder
anatreklcelijike kerel geweest tc zijn. Zijn vader
zag die buitensfïprigheden ecs jaar lang door
de vingers, tot de laatste twist plaats had. De
oude Jake heeft me verteld, dat Mose maan
den lang na zijn verdwijning bleef treuren.
Rad. die nog een klein ventje was, verafgood
de zijn slechten, maar innemenden broer. Hier
.heb je nu de heele kwestie. Jeff komt weer
nrv rlo ruTti-trva.. mali voi-li ao'l -.-a nlln-rlgj
tegenspoed en Mose en Radnor wenden zich
weer met hun oude aanhankelijkheid lot Jicm.
Jeff zit leelijk in dc knel, een voortvluchtige
van dc jnstitie, terwijl lixlt tuchthuis hem
wacht. Hij bekent Rad nor alles, weet met
mooie praatjes verzachtende omstandigheden
aan te voeren.' Ilij is oneerlijk geweest, doch
niet opzettelijk. Ilij besloot zich te beleren en
een eervo] leven te gaan leiden. Als liij, zegge,
vijftienhonderd dollar 'had, dan kon hij de
aanklacht logen hem doen introkken. Hij is
de broer van Radnor en de zoon van den
kolonel, maar terwijl Rad een groot fortuin
krijgt, zal hij onterfd worden. Het geld, dat
hij nu vraagt, is enkel zijn recht. Als hij het
Hof 38.
S C' It O JR .N E Ji' TI A A 7.1.1 .V
krijgt, zal hij verdwijnen en Rad niet meer
lastig vallen. Dut, donk ik. zal zoo ongeveer
dc strekking der bewij sgronden van onzen
teruggekeerden verloren 7.0011 geweest zijn. In
elk geval, hij overreedde Rad. Radnor dacht
aan trouwen, kon hel geld. dat hij lot zijn be
schikking had, zelf liecl goed gebruiken, maar
hij schijt een edelmoedige kerel te zijn en ot-,L,UU]: Salomo dan om me tc halen
ferde zich op.
Om duidelijke redenen wenschtc hij evenwel,
dat zijn tegenwoordigheid een gehteim zou
blijven en Rad cn Mose eerbiedigden zijn wen
schen. Na den diefstal was Radnor tc ellen
dig bij de gedachte, dat zijn broer hem moge
lijk verraden had, dpt hij alles wilde doen om
de z3ak maar stil tc houden. .Bij het bericht
yap, dea laooxd wist hii niet wat te denken»
hij wilde niet gclooven, dat Jeff schuldig-was
en toch zag hij er gffin gat in."
Terry wachtte een oo'genbllk cn boog zich
met een opgewonden flikkoring in zijn oogen
naar voren.
„Dat/* zeide hij, „is dc heele waarheid over
geest nummer één. Ons werk is 'nu hummel*
twee op te sporen en om tc beginnen zijn hier
alvast de vermiste obligaties."
Ilij wierp een stapeltje beschimmelde papie
ren op bed en beantwoordde mijn verbazing
met een zegevierend gegrinnik.
Het was waar alle vijf dc vermiste obli
gaties met dc 'coupons van den eersten Mei
er nog aan waren present. Ook ontbraken dc
aklen cn verzekeringspolis niet, ze waren nog
precies zooals dc dief zc uit dc brandkast ge-
nowen had, alleen wat vochtig en bcmodderd.
Ik zal een oogenblik met open mond tc sta
ren, te verbaasd om le spreken. Eindelijk
bracht ik hijgend uit': „Waar heb je ze ge
vonden?"
.Precies waar ik dacht ze tc vinden. O. ik
hen van morgen vroeg uit gew-ccst! Ik zag de
zon opgaan en ontboot om zes uur vijf cn veer
tig in Ivcniiisburg. Ik heb nu cohler weer trek
in een ontbijt Kiccd jc aan cn maak voort-
Wij hebben een dag vol werk voor ons. Ik ga
wat naar dc stallen met oom Jake over paar
den pralen. Als je klaar benl om le ontbijten,
.Terry," smeekte ik „waar ter wereld heb
je die obligaties gevonden?"
„Aan den ingang van dc gang naar dc hel,"
zeide Terry, ernstig, „maar ik ben zelf nog
niet zeker wie ze daar
„Mose?" vroeg ik gretig.
„Misschien en misschien ook niet-'' Ilij
wuifde luchtig mei zijn haod ca verwijderde
zich- -
IIÖÖEDSTIJW XX.
Poll y d 0 el een Bekentenis.
Terry dronk twee koppen koffie aan 't ont
bijt en verzonk toen in gedachten. Ik kon niets
meer over <lc obligaties uit hem krijgen; hij
wist het zelf nog niet precies, dat was al ant
woord, dat hij mc gaf. Toen wij halverwege
hel ontbijt waren, stond hij,, lot grootc versla
genheid van Salomo, plotseling op, zonder een
schotel kippenlever op le merken, die juist
uanst hem gezet was.
„Kom mee," zeide hij ongeduldig. „Je hebf
nu genoeg gegeten. Ik wil die afdrukken zien,
terwijl ze er nog zijn. Ik ben vrccsclijk bang,
dat een aardbeving .die spelonk z.nl verzwel
gen, voordat ik kans heb ze tc onderzoeken."
Een kwartiertje; later reden \\en in vliegen
de vaart met dc vlugste paarden, die dc stal
der Ga.ylord's opleverde de laan af door de
mooiste streek van Virginia. Terry zat met
zijp/lianden in zijii zakken cn zijn oogen op
het spatbord gericht. Toen wij aan het kruis
punt bij den tol kwamen, hield ik dc paarden
in.
..Wil'jc liever den *k or ten weg gaan over
dc bergen langs een hobbelig pad of den lan
goren doo'r Kennisburg?" vroeg ik.
„Wat is cr? vroeg ïiij. „O, in elk geval den
korten, maar eerst wil ik de familie Mathcn
■ccn bezoek brengen."
„Het zal niet veel tijd nemen cn daar Rad
nor niets, wil zeggen, moet ik uit een andertf
bron achter dc feiten zien te komen. Bovew
dien wil lc Polly zelf wel eens zien."
„Juffrouw Mathers weet niets \an de zaalf
af,': zeide ik zoo stijf mogelijk,
tWordt^rvolg'di