Dixi- a Btriiet AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANDER FIRMA KLAAS BAV9NG JOH. SCHUT. BINNENLAND 18e Jaargang Nc. S2 II Zaterdag 11 October 1919 TWE£OE_BLAD.^ Brieven uit Genéve. y Ga u vertellen van Genève. Gij dient vjch te weten hoe het er in uw nieuwe hoofdstad, capitale du monde, uitziet. En ook iets van de geschiedenis moet gij ken den. 'Genève is 'n stad. Er bestaat ook 'n Zwit- sersch kanton van dien naam, de republiek Qenève. Maar daar kijkt men glad over heen. Zoo klein is die republiek. Alle her- ren* welke men in Genève vlak bij ziet, l zij rinks, 't zij rechts, liggen in Frankrijk. Bij Genève behoort alleen de kleine vlakte, waa: de Rhone na het heerlijk oad in het lac Léman z'n verrukkelijke reis naar de Middellandse he Zee voortzet en de van den Mont-Blanc komende snelle Arve zich in de Rhone stort zonder nochtans haar vuilgrijze •olven terstond met het transparante blauw groene Rhónewater te durven vermengen. Dit snmenvloeüngsgebied en 'n korte, strook gronds aan weerskanten van het meer vormen met de stad de republiek Genève. En het hoeft in 1814 en 1815 heel wat moeite gekost om het grondgebied nog zoo.groot te maken als het thans is. £>e Geneelsche afgevaardigde op het Con gres van Weer.en heeft al z'n diplomatiek beleid moeten aanwenden om toch nog maar 'n paar dorpjes van Frankrijk en Savoic af te pingelert Niet eens tot on\erdeeld ge noegen van al z'n medeburgers, onder wie ev waren die vreesden dat men door de in lijving van die roomsche dorpen 't paard van Tioie in 't Protestanlsche Genève zou halen, En in dat opzicht hebben zij niet geheel ongelijk gekregen. Men moet in gezelschap van Genevena- rên (of Genezers? och, laat ons toch liever het welluidende „Genevojs" gebruiken) nooit met hun republiek spotten. In 't alge meen moet men nooit spotten. En in. 't bij zonder, nooit in tegenwoordigheid van 'n Zwitser mei iets wat Zwitserland betreft. Of ja, desnoods mag men zich nog 'n scherts ten opzichte van Zwitserland veroorloven als men maar niet aan z'n kanton of z'n vaderiar.d raakt. In geen land is men zoo practisclv als in Zwitserland. Patriotisch in den goeden zin des woords. Dat wil zeggen dat men vaderlandsliefde n*t paart aan oorlogszuchtigheid of haat jegens den buur man. Maar dit patriolisme, deze vaderlands liefde beschouwt niet zoozeer Zwitserland als wel i kanton of de geboortestad als 't vaderland Zoo is voer den Genevois de „republiek Gentv< het vaderland. En op zijn Repu bliek ;s hij wat trotsch. Want hare onafhan kelijkheid gaat tot in het verre verloden té- fug, verder nog dan die van de andere kan- •Jons. De geschiedenis van Zwitserland is geenszins de geschiedenis van Genève. De republiek is nog maar honderd jaar 'n Zwit serse h 'kanton. Voor den Napoleonlischen "tijd heeft wel :n de 17e en 18e eeuw in Genève de-lust bestaan om zich bij de an- f&re Eedgenooten aan te sluiten, maar de .Fransche diplomatie heeft dat altijd verhin derd en de Genevois hebben het nooit or der weten te brengen dan tot de Combour- gé.isie met Fribourg en Bern (waartoe des tijds Waadtland behoorde): Van 1798 tot 30 Dec. 1813 was Genève bij Frankrijk in gelijfd en het is het Congres van Ween en ge west dat gunstig beschikt heeft op den uitgesproken wensch van Genève om in de Confederatie opgenomen te worden. Eerst sinds 1819 dus is Genève Zwitsersch. In de daaraan, voorafgaande eeuwen zien wij 'n langzame toenadering maar hoe verder wij in de geschiedenis teruggaan, des te losser vinden wij Genève van de andere kantons. Oeze immers werden tot omstreeks 1300 door de Kabsburgers geregeerd, terwijl Ge nève van oudsher deel van Bourgondië uit maakte De laatste* koning-van. Bourgondië benoemde In 1034 den Duitsehen Keizer tot "z'n opvolger doch deze heeft over Genève nooit autoriteit uitgeoefend en de macht ge laten aan (ie bisschoppen der stad. De dio- ,cese Geneve was veel uitgestrekter aan de tegenwoordig republiek. Zoo ver men zien kon, behoorde toen hel land tot Genève zoo zeg*, oc Genevois met zekere trots, en dan droomt hij van 'n groottsch verleden- want 'n grondgebied, dat zich uitstrekt zoo ver als men kijken kan, is heel, heel groot in de oogen van wie gewend is aan alle kanten tegen Fransche bergen aan te kij ken op enkele kilometers afstand. De vijanden van de Genevois waren de hertogen van Savoie, Vasallen van den bis schop, wien zij het voortdurend lastig ma ken. W\i kennen die duistere eeuwen van onophoude! H.e twisten en oorlogjes, toen het recht van den sterkste nog slechts op kleine schaal toegepast^ werd. De geschie- den is van de Middeleeuwen komt op 't zelf de neer in Zwitserland, gelijk in Holland. Bij den ow ang der Hervorming bestond er te Genève n Zwitsersche en 'n Savoische partij. De bisschop helde tot de laatste over e;v de: was z'n ongeluk. De Zwitsersgezin- den behielden de overhand, zetten den bis schop uit de stad, omhelsden' de Hervor ming en riep de vrije republiek Genève uit. Toen braken gulden tijden, heinas niet vlekkeloos. \oor Genève aan, de dagen van Calvijn, die van Genève den theocratischen slaat maakte, welke in het Europa der 16e en 17e eeuw zoo belangrijke rol speelde. In de geschiedenis zien wij altijd de theocratie leiden naar de democratie en Genève geeft wel een der meest typische voorbeelden daarvan. Wat in Bazel en Neuchatel alge vezen wercf, is in de stad van Calvijn, nu n tiental 'oren-geleden, aanvaard de schei- •insr "an Kerk en Staat. Zij het dan ook' tot bittere verontwaardiging van de meeste oer-burgers, de Genevois van ouder tot ouder, die de pijnlijke ervaring moesten op doen, dat de macht uit hun handen overge gaan was in die van de vreemde elementen, de ingeburgerde en genaturaliseerde vreemdelingen en de bevolking van do in 1814 ingelijfde Fransche gemeenten. De ras-echte Genevois weten het nu wel: het is niet alleen met hun invloed gedaan maar hun ras. sterft uit, zij kunnen tegen de invasie van buiten niet meer op en zelfs in hun families dring'en de vreemdelingen binnen, - In de jaren 1882 tot 1913 werden er 22245 ras-zuivere Genevois geboren. Maar er stierven et in dat tijdperk 30612. Het zal niet lang meer duren of de ver-Genevois zullen in Genève uitgeroeid zijn, verdron gen door de vreemdelingen en andere Zwit sers. Nu reeds vormen de „burgers van Ge nève", waaronder dus ook te rekenen dé genaturaliseerden van vreemde afkomst, verre de minderheid. In 1913 bestond de bevolking van het hanton Genève uit 53265 Genevois, 45593 andere Zwitsers en 71844 vreemdelingen. Ontstellende cijfers voor de patriotten. En het is niet te verwonderen dat zij, bij alle trots over de uitverkiezing van hun stad tot zetel van den Volkerenbond, toch eenigszins huiverig die nieuwe toekomst te gemoet zien. Zij geven zich er terdege re kenschap van dat de internationaliseering van Genève dan nog sneller zal gaan Aan den anderen kant is het natuurlijk juist het Kosmopolitische karakter van mo dern Genève dat de stad zoo bij uitstek aan gewezen doet zijn als wereldhoofdstad. Geen andere stad zou zich zoo uitmuntend daarvoor leenen en geen neutralere plek, veilig voor nationale invloeden, ware denk baar. Het chanvinistische Brussel wel aller minst. Én al zou onze nationale trots ge vleid zijn als ook den Haag in aanmerking had mogen komen, wij moeten toegeven dat afgezien nog van overwegingen van Secundaire orde. de aanspraken van Genè ve toch veel zwaarder wogen. Reading-Standard Motorrijwielen. Automobielen en Motorrijwieibanden in verschillende maten uit VOORRAAD leverbaar. J Telef. 399 Telegr. adres DIXI Uit de Pers *m i.atitla tinHiK'lën, In de Kroniek zijner „Stemmen voor Waarheid en Vrede" schrijft Dr. Bronsveld o. m Regeering cn volksvertegenwoordiging gaan onverpoosd voort met h^t goedkeu ren of het ih uitzicht stellen van uitgaven, waarvan men het juist bedrag, dat altijd ovct millioenen loopt, niet kent, terwijl hel geld er voor beslist niet aanwezig is. 't Is een wijze van huishouding met alle oud- hol la ndsche regelen van eerlijkheid en degelijkheid in strijd. Wij denken hier o. a. aan de verzeke ringswetten van den minister Aalbcrsc, met welker aanneming hij door vele Kamerleden werd gelukgewenscht. Zij zullen ecnigc millioenen jaarlijks kosten, en niemand weet, vanwaar zij moeten komen, maar roomsch en onroomsch, socialisten en christelijk- historisehen maakten ter cere van den minister rondom de ledige schatkist een rondedans, wel wetende, dat zij in geen geval last zouden lijden. Op een eerste gedwongen heffing volgt allicht een.tweede, cn derde totdat alle vermogens zijn ver zonken in het bodemlooze vat der gemeen schap. Want het is niet alleen de minister van arbeid, maar al zijn ambtgenooten hebben begrootingen ingediend, met millioenen die van *t vorige jaar overschrijdend. De mi nister van oorlog vraagt 20 mrllioen meer ter inwijding van den gesloten vrede. Hel ministerie van onderwijs enz. is als een hoorn des overvloeds, waaruit toeslagen, subsidies, verhoogde salarissen uitgeschud worden, alsof wij plassen in het geld. Wij zouden zeggen 't is- prachtig als wij niet zuchtten onder onzen schuldenlast. Maar wat boten deze.zuchten en protesten? Ons algemeen stemrecht met de evenredige ver tegenwoordiging heeft ons gebracht dóór waar we nu zijn,-d. w. z. bijna tot den rand van den -afgrond. Zullen wij daar st.aan blijven Zullen de heeren de Savornin Lohman en de overige „Christelijke" leids lieden mee de macht hebben, om de vaart te stuiten GSslSwg in iHtllë. Dr. Bronsveld wijst in de „Stemmen" op de ontwaking, de gisting, het verzet in de gemoederen der Indische bevolking, die \oo al niet bezorgdheid dan toch groote waak zaamheid in 't leven mogen ïoepen. Het nationaliteitsgevoel, het verlangen naar zelfstandigheid begint alom te ontwa ken, en t' is de vraag, of zelfs in de geker stende streken een revolutie zal gekeerd kunnen worden. De fanatieke belijders van den Islam, en de roekelooze herauten van den cultuur bedreigen van twee zijden de rust in de steden, de dessa's, en in de plan- tage's. De Sarekflt Islam blijkt geheel iets anders te zijn, dan zij bij den aanvang scheen te wezen, cn ook de vereenigmg Boedi Octomo "blijft van revolutionaire aan- vschtingen niet vrij. De inlandsche peis is meerendeels jegens de Regeering niet vrien delijk gezind, en de zoo weinig ontwikkelde Javane'n en andere inboorlingen worden lichtelijk meegesleept door socialistische theoriën. Vroeg of laat moet de ure ko men, waarin Nederland volkomen afstond doet van de meening, dat Indië is een „be zitting." De millioenen, nu nog onderwor pen aan, ons gezag, moeten niet meer on der ons, maar naast ons komen te staan, en zich verheugen in 't genot van het beste, dat wij hebben en. kennen. En daarbij den ken wij niet aan een modein heidendom, niet aan een beschaving zonder heiligma- king, maar aan de kennis vafi Rët Evange lie, zoo als ons dat in de H S. creDredrkt W/VTflt. Hoe veel beleid, hoc -vcol kennis cn wijs heid heeft de Regeering noodig om den goeden weg te vindert op zulk een uitge breid gebied, tc midden van zoo vele op duikende ernstige vraagstukken, tot welker oplossing zoo wel godsdienst als politiek, zoo wel materieelc als ethische factoren moeten medewerken. Wij meencn genoeg gezegd te hebben, oni te doen gevoelen, voor welke ontzach- lijke problemen onze ministers en vertegen woordigers gesteld worden. Clcricbte» De Staatscourant van heden 10 Oct. bevat o. a. de volgende Kon. besluiten: benoemd en aangesteld: a. bij bet wapen der artillerie, bij bet korps pantsorfort-artUlerie, tot kapitein, de ccrste- luitcriant L. É- Schpiidt van hét 2de regiment veld artillerie; 1». bij den plaatselijkon staf, met ingang V«hn 25 October 1919 tot ecrstc-luitenant, dc tweede- luitenant F. H. Kamerling .van djen'staf, plaat- sclijk-adjudant te Zutpbeii; met afwijking ih zopverrc ven de bestaande organisation, in zijnen rang en ouderdom van lang, overgeplaatst Jtij den genenden staf, dc kapitein jlir. J. T. Aliipg van Geüsau, van dc vesting artillerie; benoemd bij bét \vaj>en der infanterie tot kapitein, de le hiit. ,T. Detman v. h. wapen, gedetacheerd bij bet legér in Ncd. Indië, bij den staf v. h, wapen; dé le luit. C. E. A. The- mann van dien staf, werkzaam bij den hoofd cursus, bij bet le reg. de le luit. G.-Sturm en 1\ II. Rugers, ondcrscheidelijk v. li. 19c en 9c regiment, b. h. 2e regi .de lc luits...1. P. Bolk, A. C. Stad lander en F. Ni F. v. .d. Schrieck, on derscheidenlijk v. li. 11e reg.; adjudant bij het 20ste régiment en. v, b reg. grenadiers; b. h. 9e reg. de 'le luits. ,T. F. dé Ridder en G. W. Stroink onderscheidenlijk v. h. 15e reg. en van het korps, laatstgenoemde gedetacheerd bij hét leger in K^dj Indië. b. h. 13e reg. de le luits. P. L. Douwes, .T. Meijer en A. Govcrs, onderscheidenlijk y. h. korps v. h. reg. greiia- dierr en adjudant h. lGe reg.; b. h Me reg. de le luim. L. IC, van Loon v. li. korps; b. b- 21e Veg. de le luits. W. dc Groot, J- W. y. der Lely en Dröst, onderscheidenlijk adju- dajit b. li. reg grenadiers v; h. reg. grenadiers, gedetacheerd' bij dc Anilitairc verkenningen cn v. h. 10c regiment. Ingetrokken d-s benoeming van den heer N. A. Halbersma tot tijdelijk ingenieur bij den Oclrooirsad en is met ingang van 25 September als zoodanig benoemd de heer J. Carbasius, electrotechnisch ingenieur te 's-Grevenhage benoemd tot opzichter der visscherijen op de Zeeuwsche stroomen L. Berrevoets, thans schipper der visscherijpolitie aan A. Dozy, op zijn verzoek, eervol ont slag verleend uit zijn betrekking van lid van het College van Regenten over de ge vangenis te Assen, onder dankbetuiging voor de als zoodanig bewezen diensten, en is benoemd tot lid van gemeld College jhr. mr. D. J. den Beer Poortugael, president der arrondissemenis-rechtbank te Assen benoemd tot lid van het College van Re genten over de gevangenissen.van Breda, J. \V. Roeloffs Valk, gepensionneerd majoor der genie van het leger hier te lande, wonen de te Teteringen. IVeilcrlaml en Amerika. H. M. de Koningin heeft haar gezant te Washington opgedragen aan de regeering van de Vereenigde Staten van Nooid-Ame- rika haar deelneming te betuigen in de ziekte van President Wilson en de beste wenschen te uiten voor zijn spoedig herstel. Het Fransche gezantschap te den H a a g. Marcel Hutin zegt in de Echo de Paris, dat het Kamerlid Charles Benoist, lid van het Instituut de France, bin nenkort zou v/orden benoemd tót gezant van Frankrijk te 's-Gravenhage. De heer Charles Bennoist, Kamerlid voor Parijs, is naar de R. Ct. hierbij aantee- kent politiek overzichtschrijver van de Re vue des Deux Mondes en werkt ook mede aan de Journal des Débats. Hij is een ver tegenwoordiger van de gematigde politiek dezer beide bekende en geziene Fransche publicaties. Hij heeft juridische, sociologi sche en historische studiën geschreven en is een van de beste kenners in Frankrijk an alles wat Machiavelli betreft. Hij is 58 jaar uod. Men meldt ons uit den ITaag: De gezant der Fransche republiek te 's Gra- venhage, de iiecr Allrzé beeft naar men weet, geruimen lijd geleden s Gravenhagc verlaten in verband met een hem opgedragen buitenge wone diplomatieke zending tc "NVecnen, waar hij thans nog vertoeft. Hij bleef intusschen te gelijk nog Frankrijk's gezant in Nederland. Naar wij thans vernemen ligt het niet in dc bedoeling dat de lieer Allïzé weder op zijn gc- zantschapspost in Nederland zal terugkeeren. ZaakgelastigdebijdeScan- d in a v i s c h e r ij k e n. De gezantschaps- raad Dr. F. Schmolck, is naar Stockholm vertrokken waar hij, na het vertrek van den gezant, den lieer Van Viedenburch, naar1 diens nieuwen post in België, als tijdelijk- zaakgelastigde van Nederland zal optreden in afwachting van de benoeming en aan komst te Stockholm van den nieuw te be noemen Nederlandschen gezant bij de Scandinavische Rijken. Het £«l>«d in «len rand. Aan do itefflvond gevoerde discussies in den Amsterdamschen raad omtrent het voorstel der revolutionaire fractie om 't gebed bij het be gin der Raadszitting niet meer voor te lezen, onlleenen wij nog het volgende Do heer W ij n k o o p (C. P.)mecnt dot over deze kwestie niet behoeft tec worden gesproken. Spr. heeft zich cr over verwonderd, dat zulk een verouderd verbruik hier nog bestond. Wan neer deze zaak niet bestond, zou niemand er nnn denken een gebedsformulier voor tc willen lezen De heer Ter Haar (C. H.) denkt anders over deze zaak. Hot gebed doteert van 1726. Reeds jiin tnl van pogingen gedaan om het gebed af te schaffen, doch steeds zonder succes. Wanneer het gebed een verouderde instelling wordt ge noemd, don wordt daarmede gezegd, dat wij het gebed niet meer noodig hobben. Er is thans een streven om het afroepen van Gods bijstand, zoo veel mogelijk te beperken. Daaraan doet spr niet mede. Waarom wil men thans het gebed in den I£aod afschoRen De reden is slechts gele gen in een anti-godsdienstig streven (tegen spraak). Spr. wil niet alles verwijderen wat in on ze instellingen spreekt van hel eigenaardig ka rakter van ons volk. Hij heeft te veel eerbied voor hel historisch gewordenc. Mevrouw C r i e I a e r s (R. K.) wcnscht te waarschuwen tegen dit voorstel, dat haar pijnlijk aandoet. Zij meent te sproken namens velen uit dc burgerij, die niet zoo materialistisch zijn aan gelegd als de voorstellers van dit voorstel. Spr. wcnscht behoud van het gebed, omdat de raad hiermede boven de oardsche machten oök een Goddelijke macht erkent. De heer meent dat thans een pijnlijke inaar zeer belangrijke zaak aan de orde wordt gesteld. In deze principieel? kwestie wil spr. uitvoerig zijn meening verdedi gen. Dit voorstel is niet anders dan een ostenta tief verzet .legen het historisch gewordene, ge groeid cn behouden tegen menigen aanval. Er moeten wel deugdelijke redenen bestaan om daaraan te tornon. Het zou heeV iets unders zijn, wanneer thans de instelling zou worden inge voerd. Spr. geeft een overzicht van de geschie denis van deze kwestie. Wat zou nu de belecke- nis zijn van een votym als thans door den heer Wijnkoop gewcnscht "Niets anders dan dit Dot dc raad wil breken met de publieke erken tenis dal de overheid is de dienaresse Gods, Wiens zegen noodig is voor de volbrenging ba rer werkzaamheden. Zulk een votum mag de raad niet uitbrengen. Nu wordt beweerd, dot de samenstelling van den rood veranderd is. De meening der individuen is hier van weinig be lang. Dc bcteekenis van het gebed is, dat dc overheid zich plaatst als dienaresse voor God's aangezicht. - Ook wordt gezegd Bidt thuis cn ga don naar d raadszaal. Ook hier weer de opvatting, dat 't hier gelde een individueele zaak. Doch het gebed is niet het gebed van individuen doch van den raad. Maken -sommigen nu, die deelnemen aan het gebed, zich schuldig aan huichelarij Doch van ieder lid, die deel neemt aan het raodsgebcd, wordt niet de individueele gemoedsstemming vereischt. Daardoor zou dit gebed wel grootcr kracht verkrijgen. Evenmin is dc persoonlijke waardeering der bewoordingen van het gebed beslissend, doch de gemeenschappelijke bctee kenis van het gebed kan door alle geloovigen worden aonvóórd. Het argument van onverdraagzaamheid bij do voorstunders van het gebed wijst spr. nf. Wanneer de heer Wijnkoop verklaart, dot het gebed niet past in ons Staatswezen, dan kent hij ons Staatswezen niet, waarin dc Koningin bij de gratie Gods regeert. Juist hij, die om zijne per soonlijke gevoelens een instituut wil verwijderen dat vast gefundeerd staat in ons staatsleven, is onverdraagzaam. Spr. wil het gebed handhaven, omdat wij le ven in een lijd van ondermijning van het gezag. Hei is niet toevallig, dat juist dc heer Wijnkoop dit voorstel heeft ingediend. Spr. looft zijne con sequentie, doch meent dat die consequentie al len een huivering kon aanjagen, die niet staan op den grondslag van hetnoch God, noch meester. In den aanval op het gebed ziet spr. een aan val op de religie cn die aanval staat niet cp zich zelf, doch maakt deel uit van een keten van aan slagen om de religie te bannen uit het publieke leven. De heer Vliegen (S. D. A. P.) erkent den schroom om over deze zoak te spreken, zich ook eens tc stellen op de plaats der tegenstanders. Er zijn nu eenmaal vele leden, die niét geloovcn en het"gebed beschouwen als een lécge formali teit en men kon nu eenmaal geen daad verrich ten in een collectiviteit, wanneer vele leden-dier collectiviteit met die daad niet meegaan. De heer Wijnkoop (C P.) vindt dit onderwerp volstrekt niet teerder dan eenig onder. De kerke- lijken, die deze zaak zoo teer vinden; da' er niet bij gelachen mag worden, zouden er dan niet over moeten spreken. Individucel kan spi. 't niet schelen wat hier gezegd worclt, doch spr. vindt er inquisitie in zitten, zoo te motiveeren als de heer Diepenhorst deed. De speciaal pioletarische reden, waarom dit gebed moet worden afgeschaft, is de dubbelzin nige erkenning van ho'ogerc macht. Spr. erkent ook een hoogcre machi n.l. die van den georganiseerden urbeid boven den individu- celen niënscfi. Doch wanneer men GotT erkent als een noogerc macht, don ontleent rnen die 4 macht niet aan de arbeiders, maar gebruikt men die tegen dc arbeiders. Mevrouw 1 h i e 1-W e h r b e i n stelt er prijs op le verklaren, dot zij uit eerbied voor het ge bed, dus niet om eonige anti-godsdienstige re den, zal stemmen voor afschaffing van hot ge bed. Met 21 tegen 15 «stemmen is, zooals wij in een vorig nummer reeds meldden, het voorstel Wijnkoop aangenomen. Tot wethouder van financien te Maas- tiicht is benoemd do heer J. Schncpkens van Riempst, met 11 stemmen tegen 10 blanco en 1 op den heer Hagdorn, ter voor wening in de. vacature van den heer Duij- sens, die ontslag had genomen. De „zao k-B o u m n n" te Zaan dam. Deze gerucht makende zaak schijnt volgens den Zaondamschen correspondent van het Volk binnenkort haar oplossing te beleven. Men weet dat de regeering heeft geschorscht het raadsbesluit tot opheffing der Hoogere Handelsschool. De regeering heeft nu een onderzoek doen instellen cn is tot de conclusie gekomen dat de Hoogcre Handelsschool dient te worden overgebracht naar de Hoogere Burgerschool, in verbond1, daarmede aan den heer Boumon ontslag zat worden verleend en de direktie worden op* gedragen aan den legenwoordigen direc teur der H. B. S. De bedoeling is deze re geling tc doen ingaan met 1 September 1920. De school telt op 't oogenblik nog slechts 6 leerlingen. Nuar de correspon dent verneemt heeft ook de Kommissie van Toezicht op Kot M. O., die den strijd des tijds aanbond, zich geheel en ol met deze oplossing vereenigd. Ir. A. E. R. C o 11 e 11 e. Den 20en Octobei a.s. zal de heer ir. A. E. R. Col- lette, Hoofdingenieur-Directeur van de Rijks Telegraaf, Chef aan den Technischen Dienst, den dag herdenken waarop hij vóór 40 jaren bij He Rijks Telegraaf als wanrn. ingenieur in dienst trad. M r. M. C. P i e p c r s. f De te den Haag overleden nu. M. C. Piepers heeft een moeilijke Indische campagne doorgemaakt, zoo wordt aan de N. Ct. geschreven"ATs ad vocaat-generaal te Batavia kwam hij in con flict met het binnenlandsch bestuur, met het gevolg, dat in 1884 zijn opzienbarend boek „Macht tegen recht" verscheen, waaraan door gezaghebbende publicisten groote waarde is toegekend. Mr. Piepers bedoelde met zijn boek te protesteeren tegen het op treden van residenten in rechterlijke func ties, èn als instelling op zichzelf, èn om het willekeurig gezagsmisbruik dat er uit voort vloeide. Inderdaad hebben naar aanleiding van mr. Pieper's boek (al van aanschrijvingen plaats gehad, o.a. in 1895 nog een waarschuwing legen het misbruik van persoonlijke diensten door gestraften. Haags c h e Letterkundigen Maar het V a d. verneemt, is te 's-Graven- hage (op e en vergadering ten huize van Willem KIoos) een plaatselijke af deeling opgericht van de Vereeniging van Letter kundigen. Voorzitter is de heer Maurits Wagen voort, secretaris de heer Carbin, der de bestuurslid mevr. Egb C. v. d. Man dele. Het doel der afdeeling is het voeren van maatschappelijke actie S a 1 n s r i s n r t i R ij 1; spcrsoncel. Ifi't Uitvoerend Comité uit den Centralcn Ne der). Ambtennarsbcnd en il>n Ccntralen Rond van Post-, Telegraaf- en Telefoonpersoneel heeft besloten in de vcelc van l'ï 19 October in 's Gravenhagc een openbare dcbatvcrgndc- ri.ng te beleggen, -waarin dc houding van bo vengenoemde bonden -al worden uiteengezet en tevens besproken, die welke door de recht se!) e partijen in deze is aangenomen. Aan mr. Romans tc Haarlem, P. IC. afgevaar digde, is verzocht als debater voor de recht- sche partijen op te willen treden. Voor hel Uitvoerend Comité yn! als cpreker optreden, dc. her; F. .8 Noördhof, voorzitter van der. Ceplr Ncd Amwtencrar.sjjond. terwijl dc leiding -,an do vergadering in handen is van d<--n héér Froci* voorzitter van den Ccntr. Rond van Post-, Telegraaf- eii Telefoonper soneel. A c't i e v a u Tram wcgperstiiiee 1. De door het Hoofdbestuur der Noderl .Ver een. van Spoor- cn Tramwegpersoneel gevoer de actie voor hef personeel der Nederignds'che Tramwegmantsehappij en der Ooster Stoom tram Maatscbapnij beeft tot gevolg gehad, dat bij deze maatschappijen bedrag ineens, bedra gend een maand salaris met een minimum van f 100 en 20 voor ieder kind beneden deJi 10-jarigen leeftijd, zal worden uitgekeerd. «le «luprte. Het Nationaal Arbeidssecretariaat heett aan de Tweede Kamer verzocht, maatrege len te nemen, waardoor de prijzen var. de noodzakelijke levensbenoodigdheden riet boven de koopkracht van' de arbeiders gaanstrenge maatregelen te nemen ter bestrijding van keltinghandel en v/oeker, achterhouding en opstapeling van levens- benoodigdhedendeze maatregelen ook van toepassing te verklaren op dc grond* stoffen en halffabrikaten; eveneens maatre gelen te nemen om de prijsopdrijving teger te gaan bij den uitvoer hier te lande van niet noodige grondstoffen, halffabrikaten en levensbenoodigdheden naar het buitenland; dat socialiseering van daarvoor in aanmer king komende industrieën, bedrijven en verkeersmiddelen ten spoedigste toegepast worde, en aan de arbeidersorganisaties, in het bijzonder de landelijke en plaatselijke vokcenlralen, zeggingschap bij het vosf« stellen van dc maatregelen en bij de con« trole over alles vat dc levensmiddelenvoor ziening betreft, toegekend worde.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 5