I Beldeische Credietï8resii|ii|
Amersfoorlsclis Particuliere Bewakingsdienst
tweede blad.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
1
Gestort Kapitaal
Reserven
Opgericht 1866,
f 10.000.000
- 4.4GO.OQO
3l/a 0
4
LAkGEGRACHT Np. 4. TELEPHOON No. 304.
Kredietbank
Amersfoort en Omstreken.
Wilt ge er van overtuigd wezen dat üw woning, magazijn
of pakhuis des nachts goed bewaakt wordt, geeft U dan
nog heden op als lid. De contributie is zeer laag gesteld
terwyl de automatische controle uiterst doeltreffend werkt.
Kadoor: Barchman Wuyiierslaan 156. Tel. 399.
KOLONIËN
BINNENLAND
Fourneert Cheques
Op Binnen- on Buitenland
K^oft uitgebreid Giro-verkeer
18e Jaargang
No. 98
Zaterdag
18 October 1919
Belasting en Staatslening.
(Vervolg en slot).
Als Ae Stnat van de persoonlijke kapitalen
der burgers een gedeelte opeischt en dit
verkregen slastskaphaal als kapitaal (en niet
als gevaone inkomst) gebruikt, dan s er
geen kapitaalsvernietiging. Als derhalve de
Staat zich rfu, door middel van eene heffing-
ineens van de kapitalen der Staatsburgers,
een kapitaal verschaft om daarmede een deel
van zijn negatief kapitaal, de staatsschuld,
te daleen, dan is er geen sprake van kaP'"
taalsvemietiging. Het kap.taal van Neder-
land ;s de som van de kapitalen van de bir-
„eis stichtingen, waterschappen, gemeenten
en Staat, verminderd met hune gezamenlijke
schulden. Eene heffing-ineens van het ka
pitaal der burge'S ten bate van het kapitaal
der gemeenschap verandert niets aan het
totaal-kapitaal van het Nederlandsche volk.
De Stoot heeft zich zoo betoogden wij
zooevc-n schuldig gemaakt aan kapitaals-
vernietinging. Dit doet immers iedereen, die
niet alleen zijn gewone inkomsten verteert,
maor ook een deel van zijn kapitaal. Welnu,
dit heeft de staat gedaan, door de opbrengst
van de succesie-belasting te beschouwen en
te gebruiken als een „gewone" inkomst
hetzelfde geldt voor de opbrengst der muta-
lierechten.
De Vrijzinnig-democraten hebben reeds
in hun eerste program duidelijk doen uitko
men, dal zij staatserfrecht wenschlen in
plaats van (of naast) de successiebelasting
zij hebben o.i. verzuimd te eischen, dat ook
de opbf.ng^t van de bestaande en eventu
eel te wiizigen successiebelastingen zou
worden beschouwd als een buitengewone
inkomst, die niet door dc gewone uitgaven
mocht wórden opgeslokt, maaT die slechis
mocht dienen als kapitaal voor buitengewo
ne uitgaven. Todh ware dit een juiste con
sequentie geweest en allicht zoo men dan
al eerder zijn gekomen tot het denkbeeld,
dat wij nu wenschen aan te bevelen.
Wanneer een erflater f 100.000 nalaat
en zivne erven krijgen daarvan f 90.000,
terwijl de Staat het betaalde successierecht
van f 10.000 besteedt aan gewone uitgaven
dan is het vermogen van het Nederlandsche
volk mtt 1 10.000 afgenomen. Werd die
f 10.000 beschouwd als een deel van het
staat' «.-rmogen, dan zou er geen kapitaals-
vernietiging hebben plaats gehad. Als een
huizencomplex voor f 100.000 wordt ver
kocht en de staat krijgt daarvan f 8000.
mirtötiereoht, die hij niet reserveert voor bui
tengewone uitgaven, maar in zijn gewone
kas doet, don betalen de nieuwe bezitters
voor cerv goect. dat f lOO.OOÖ waard
f 108.000 en is er een totaal verlies aan
kapitaal varv f 8000.
In de oorlogsjaren heeft de Staat, zij het
dan noodgedrongen, een zelfde fout begaan.
Er zijn mi lli oen en uitgegeven en daarvoor
heeft de*Staat kapitaal geleend. Voor dit ka
pitaal heeft de Staat geen inrichtingen van
algemeen nul geslicht, maar hij heeft er van
geleefd. A) die milloenen zijn kapitaal van
de gemeenschap, dat vernietigd is.
Konden wij onze staatshuishouding op
nieuw opzetten, dan zouden we zeker ver
standig doen, door het onderscheid tusschen
gewone en buitengewone uitgaven scherp
in het oog te houden, door de gewone uitga
ven uitsluitend te bestrijden uit de gewone
inkomsten, de buitengewone uitgaven te be
strijden ól uil gewone inkomsten (wat im
mers eon-e besparing op het kapitaal der ge-
meenschxip zo»- beteekenen) óf uit buitenge
wone inkomsten. Die buitengewone zouden
regelmatig in een aparte kas moeten vloeien
en een fonds vormen, een staatsvermogen,
waaruit buitgewone uitgaven zouden worden
gedaan. Die buitgewone inkomsten zouden
fnoeten beslaan in de opbrengst van de suc
cessiebelasting (of van een staatserfrecht,
war in c&su hezelfde zou zijn), van de muta-
tierechtc-n en van heffingen van het kapitaal.
(Bif regelmatig terugkeerende heffingen van
het kapitaal; zou men natuurlijk niet zoo n
forsche greep iri de kapitalen der burgers be
hoeven te doen, als thans noodig wordt ge
acht, we een kapitaal van anderhalf mil
liard guldens hebben vernietigd).
Helaas kunnen we niet van meet af be
ginnen. We zitten met de fouten, in het ver
leden gemaakt We hebben altijd-door onze
,bi i.engewoiu:" ontvangsten opgesoupeerd,
ve hebben geweldige schulden gemaakt'en
we hei-ben voor „buitengewone" doeleinden
kapitalen noodig, die de Staat, jammer ge
noeg, niet uit een staatsvermogen (dat hij
og niet heeft) kan bekostigen. Nu dadelijk
overgaan tot eer. stelsel, dat bij een nieuwe
gemeenschap in elk opzicht aanbeveling zou
verdienen, schijnt niet mogelijk. -
Maar loch is de theoretische aanvaarding
van dit stelsel als juist, eene aanwijzing van
ie richting, waarin we ons finantiewezen
nebb- n le hervormen Wé moeten onze suc
cessiebelasting vervormen tot een staatserf
recht, waarvan 'e-opbrengst, evenals die van
het möta tier echt, moet worden besteed voor
buitengewone uitgaven of woet worden ge
reserveerd. We moeten uit deze middelen
en uit billijk geregelde heffingep-ineens van
het vermogen der burgers een staatsvermo
gen vormen, zoodat we onze leeningen kun
nen aflossen en in de toekomst staatslenin
gen onnoodig zullen zijn.
Alleen op die wijze kan er sprake zijn \;an
een logisohen grondslag van ons finantiewe
zen, alleen zoo zal de Staat zich' gedragen
naar het wijze voorbeeld van den man van
zaken, die zich wel zal wachten. een deel van
•ijn kapitaal te gebruiken voor gewone uit
gaven, maar die; integendeel, zal trachten
ARNHEIVi.
DEPOSITORENTE:
een maand opzegging
drie maanden
een jaar
voor
..Eon andere maatschappij Best. Maar
^en maatschappij die, in haar cischcn van
burgerzin, niet gaat boven hel morcelc
vermogen van do burgers. En wanneer wij
bedenken dat. in den oorlogstijd, de cisch
van verhoogd solidariteitsgevoel, dien dc
Regeering ter uitvoering van haar distri
butiestelsel aan do burgers stelde, volstrekt
tri Ktbb< n g »oef snd in de -Ver,.ilobben
is hebben en krijgen is de kunst", en wan-
neer wij voorts waarnemen, met welk een 1
niets ontziend klasse-cgotsme een zeer
Dir. JOH. SCHUT.
uit zijn gewone inkomsten ook een deel van
zijne buitengewone uitgaven te bestrijden,
daar dit kapitaalvorming beteekent.
Het is vreemd, dat men dit nooit heeft in
gezien is dit inzicht juist, dan zal er wel ra
dicale durf noodig zijn, om dé consequenties
er van te aanvaarden, maar dien durf zullen
we moeten hebben.
Oost-lndiê
Directeur Javasche Bank.
De directeur der Javasche Bank, mr. -k
Gerritsen, is voornemens in Mei tc repatriec-
ren. Vermoedelijk opvolger is dc directeur-
secretaris, de heer Van den Berg.
Opruiing.
Dc secretaris der Sarekat Islam tc N-gad-
joek is gearresteerd wegens opruiing.
Spoorwegongeluk.
Bij een spoorwegongeluk te Tjepóc (re
sidentie Rembang) zijn zwaar gewond de sta
tionschef de Vries en een inlandschc hoofd
conducteur, licht gewond mcj. Krom, eenigc
Chineezcn en dc machinist.
Brand.
Van een benzinegoedang der Dordtschc
Petroleum-Maalschnppij zijn 20.000 blikken
brandende.
Uit de Pers
Staatkundige brl®1 van
ltfr. SI. vaii Hontfle.
In zijn jongsten Staatkundigen brief be
toogt de heer Van Houten, dat^heel wat be
heerders van openbare kassen, als zij hun
privaatvermogen beheerden met gelijke
lichtzinnigheid als waarmede zij tegenwoor
dig uit die kassen uitgaven voteeren, wegens
verkwisting onder curateele zouden worden
gesteld. Terwijl zij leeningen op leeningen
moeten stapelen, overtreffen zij den heiligen
Crispijn in goedgeefschheid uit de beurzen
van anderen.
De distributie van levensmiddelen bene
den kostprijs, een economisch noodstelsel,
dat tot dusver sleohts gedurende «den kor
ten tijd van een beleg is toegepast en waar
van diensvolgens de ongunstige werking op
den geest der bevolking, die daarbij te veel
van Staat en Gemeente gaat verwachten,
steeds slechts op kleine schaal is ondervon
den, heeft in meerdere landen tot communis
tische woelingen aanleiding gegeven. In
andere, en dit is met ons land het geval,
heeft de vrees voor zulke woelingen tegen
over overdreven eischen te toegeeflijk ge
maakt en zoowel den polilieken als den
financieelen toestand ernstig, wellicht on
geneeslijk bedorven.
„Wij ondervinden nu de ellende, dat de
collcgiën wier taak is de gaten te dempen,
die de oorlogstoestand in de financiën van
Rijk en Gemeente geslagen heeft, tegelijker
tijd maai steeds voortgaan ze te verdiepen.
Voor het oogenblik geldt het praktisch
vooral de onverplichte toelagen, die de
Minister van Financiën uit 's Rijks kas en
de gemeenteraden uit hun respectieve kas
sen voorstellen te geven aan hun lagffre en
ten deele zelfs aan hoogere ambtenaren."
Mr. Van Houten vindt dit onrechtvaardig
en overbodig, want volgens hem zijn de !oo~
nen bij de openbare en geconcessionneerde
bedrijven al hoog genoeg.
Hij citeert dan hetgeen Mr. Troelstra in
1905 zeide bij de eerste poging om ook
voor de gemeente het allemans-kiesrecht in
te voeren. Mr. .T. maakte het voorstel door
dit betoog
„Ten slotte blijft elke partij die tot be
heer der gemeente geroepen wordt, gebon
den aan de economische en politieke nood
zakelijkheid cn de mogelijkheden van het
oogenblik die niemand straffeloos over
schrijdt en d'"e hun uitdrukking plegen te
vinden in wat men het algemeen belang
pleegt te nóemen. Zoolang dit het ongc-
wenscht maakt de meer gegoeden hovf<n
een zekeren maatstaf te belasten en het
evenmin mogelijk is door uitbreiding der
gemeentelijke exploitatie of op andere wijze
de noodigc gelden voor verschillende soci
ale maatregelen te vinden, zullen ook do
minder gegoeden als bestuurders der ge
meente daarmede rekening moeten hou
den."
Ik mag op deze toelichting zegt Mr.
Van Houten een beroep doen omdat die
grens overschreden is.
JDe gemeente maakt reeds alles duur wat
door haar tegen directe betaling geleverd
wordt, als gas, water, electriciteit. Dien
hoogeren prijs hebben ook mingegoeden tc
betalen. Om trampersoneel to believen,
worden de tarieven, verhoogd van een ver
voermiddel, waarvan alle volksklassen ge
bruik maken. r
Dat is in strijd met het algemeen be
lang."
Mr. v. H. bepleit .to" slotte een kiezers-
organisatie om weder collegiën gekozen te
krijgen, die de staatsbemoeiing beperken en
de openbare kassen zuinig beheeren.
„Bij volgende verkiezingen zullen ook di
vrouwen kiesrecht uitoefenen. Zij weten
beter nog wellicht dan d c mannen hoe
onbillijk er tegenwoordig gehandeld wordt.
Vooral dc vrij-liberale kiesvereenigingen
zijn naar hun beginselen tot actie geroepen.
Met tweeledig doel. Ten eerste om gedu
rende den loop van hun tegenwoordig man
daat hun eigen gekozenen te controleeren
en bij hun aftreding zoo noodig betere ver
tegenwoordigers van die beginselen in hun
plaats tc stellen. Maar vooral om onder
bovenstaande leus allen te vereenigen, die
inzien, dot, hoe ook de welvaart door den
vrede moge toenemen, alleen door meer
derheden, die deze beginselen bij het be
heer der openbare kassen in toepassing
brengen, ondragelijke belastingen en een
binnen weinig jaren dreigend staatsban
kroet kunnen worden afgewend. Ook in
1848 heeft dit middel geholpen. Wij heb
ben weder een man bij de schatkist noodig
als destijds Mr. P. P. van Bosse."
De sombere vrede.
De hoefijzer-redacteur van het Han
delsblad constateert dat tot nu'toe de
vredestoestand voor ons moreel' niet veel
beter was dan de oorlogstoestand.
Deze vrede is een ontzaglijke,- teleurstel
ling. geworden voor heel de wereld. In alle
opzichten. Op ideëel zoowel als op mate
rieel terrein, hfet is een sombere vrede ge
worden. En het zijn, wat het rriaterieele
leven belangt, vooral twee elementen die
den vrede zoo somber makende Arbei
dersonrust en de Duurte.
Aan de Arbeidersonrust is. weinig te
doen. De psychische revolutie,
die zonder naspeurlijk logisch verband met
den oorlog, inj alle hoofden heeft plaats
gehad, heeft de groote menigte der arbei
ders in den waan gebracht dat er nu eens
een heel andere maatschappij moest ko
men.
Nu kan een liberaal onmogelijk zweren
bij het bestaande en heeft het vooruitzicht
van een andere maatschappij op zichzelf
waarlijk niets verschrikkelijks. Te minder
omdat de tegenwoordige, met haar gemis
aan waarachtige cultuur, haar materialistisch
wezen, haar afwezigheid van éénheid, van
levenshouding, van .stijl, allerminst vol
maakt schijnt. In materieel opzicht leefde
de meerderheid der bevolking (vóór den
oorlog) nog zoo heel kwaad niet (ne n
déplaise de beweringen der socialis
ten) en in dat opzicht hebben we, bij ver
andering, wel wat te verspelen. Maar op
geestelijk gebied was, en is, hetgeen onze
maatschappij te zien geeft, ellendig leelijk.
Maatschappelijk brokkenwerk.
De schrijver hoopt echter, dat een veran
dering van deze maatschappij geleide-
1 ij k zal geschieden.
Doch hii zoet dan verderop
•groot deel der arbeiders de maatschappij
in den uiterst moeilijken heropbouw van
haar eco-romische functies onophoudelijk
bestookt met de wildste stokingen, waarbij,
om meer cn nog steeds meer loon tc krij
gen, olies in voortdurende onrust wofdt
gehouden, millioenen opnieuw worden ver
spild, de levcnsmiddclenvoorzicning van
duizenden cn honderdduizenden wordt ge
saboteerd en het bij collectieve contracten
gegeven woord wordt gebroken als wore 't
een grap en de aangegane verbintenis een
vodje papier dan moeten wij -tot de slot
som konten Voor een maatschappij met
meer saamh'oorigheidsgevocl zijn wij nog
niet rijp. Daarvoor moeten wij allen eerst
tot rustiger bezinning komen en een t c-
schuba, een geestelijken ommekeer on
dergaan. De werkgevers door in te zien
dat den arbeiders een zekere mede zeg
gingschap over het bedrijf moet wor
den gegeven het Katholieke Congres
heeft in dit opzicht niet geheel gebracht
wat het deed verwachten de arbeiders
door te beseften dot zij de gewone burgers
niet roekeloos aan hun klassc-egoïsroc
mogen opofferenen wij allen door
zich gereed tc maken voor een tijd waarin
het individu zich niet meer geïsoleerd zal
mogen houden in hel geheel."
Wat de duurte betreft, zijn' zeker al vast
drie groote oorzaken aan te wijzen zonder
dat, zoo aanstonds, vast te stellen is maat
lat Is voor het eventueel nemen van poet-
regelen ook noodig welk aandeel elk van
die oorzaken precies in de duurte hebben.
Het zijn het tekort in de wereldproductie,
de loonhonger der arbeiders met de daar
uit volgende stakingen, en de prijzenwoeker
van een deel van den tusschenhondel. Al
leen tegen het laatste kan de overheid
maatregelen nemen.
En dan stelt de schrijver o. m. deze vraag:
„Waarom pakt men dien^wockcr hier niet
aan op de wijze waarop het in Parijs reeds
tijdens den oorlog geschiedde door de
Vilgrainbarukken, die nu nog worden
gehandhaafd en waarop het
juist nu, na den oorlog, nu distributie cn
rontsoeneeridg zijn of worden geliquideerd,
doch de duurte eerst -recht uitkomt nu er
v/eer wat tc koop is, in Engeland wordt aan
gepakt Door overheidsvvinkels, niet in
plaats van maar in concurrcn-
t i e m e tden tusschenhandel. Wanneer
in zulke wankels d<? meest noodige goederen
tot matigen prijs worden verkocht, zóó, dat
merv den fatsoenlijken kleinhandelaar niet
"onderkruipt, maar den woekeraar den Wind
tut de zeilen neemt, dan heeft men daarin
het meest afdoende, het meest billijke en
een niets dan de op- en inrichting- van zoo'n
winkel kostend middel om althans d i t
element van dc duurte den kop in tc druk
ken."
Ten slotte bepleit de schrijver een huizen-
vorderingswet, 'teneinde de opdrijving der
huurprijzen tegen te gaan.
Berichten
Aan de Staatscourant van Donderdag ont-
leenen wij nog de volgende kon. besluiten
Aan G. Rippin op zijn verzoek eervol ont
slag verleend uit zijn betrekking van lid van
het college van regenten over de gevange
nissen te Alkmaar, onder dankbetuiging
voor de als zoodanig bewezen diensten
benoemd bij het hoofdbureau voor de
verkiezing van de leden van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal in den kieskring
VIII tot lid mr. dr. B. J. Zijlstia, rechter in de
arrondissementsrechtbank te Dordrecht.
De Staatscourant van 17 October bevat
o. m. dc volgende Kon.-besluiten:
Op verzoek eervol oiitMngen met pensioen dc
luitenant ter zee le lil. 'der marine-reserve J.
Versteegh,
NeiUrlAud on Belgll.
Men herinnert zich den feilen aanval van
dc Action Nationale" op den heer Sogers, wijl
de Belgische onderhandelaars te Parijs, in het
•bijzonder dc heer Segers, zich zouden bepalen
lot het aanvaarden van onvoldoende econo
mische voordeelen en om die tc bekomen al-
zien desnoods van de oplossing der ernstige
quaestic onzer nationale veiligheid. Gr \v;y>
zelfs begevoegd, dat Segers zou beproeven
deze waarborgen h- vervangen door een alge
meen Ilollaiidscli Belgisch Verbond.
De Antwerpschc „Métropole" heeft gclegen-
liied gehad den lieer Segers daaromtrent tc
interview en en hem gevraagd of deze bewe
ringen juist zijn. Dc lieer Segers antwoordde:
zij zijn tegelijk onjuist en tendenrieus onwaar.
Dat wij zouden geneigd zijn dc próblema on
zer veiligheid op te geven, is eveneens onwaar.
Wat betreft dc economische quacsties en de
vrijheid van dc Schelde, indien.A'ij geen vol
doende oplossingen bekomen voor hel land,
zuilen wij dc onderhandelingen schorsen nv
de .régeëring zal alsdan moeten beslissen. Y\ :j
staan nu op het keerpunt der onderhande
lingen, maar ik hoop dat binnen weinige da
gen, wanneer wij te Parijs opnieuw sapicn-
komen met de afgevaardigden der mogendhe
den, beslissende en voldoende formules zullen
gevonden worden.
De Métropole verneemt Fn verband hiermede
uit zekere bron, dat sommige personaliteiten,
die een kleine minderheid in het land verte
genwoordigen, geen ander doel hebben dan
kost wat kost de onderhandelingen te doen af
breken om opnieuw, namelijk ten opzichte van
Limburg, de territoriale quaestic tc kunnen
stellen, ofschoon deze formeel is afgewezen
door bet beMuit der mogendheden van 1 Juni
1919.
lïe nieuwe Frmiicho gezant,
De* Parijschc correspondent van liet
Hbld heeft den heer Cljarlcs Benoist dc vraag
gr steldé of het waar is, dat hij Frankrijk ii
Den Haag ging vertegenwoordigen.
t Is waar, maar nog niet officieel", was
zijn antwoord. „liet wachten is nog slechts op
dc goedkeuring van de Ncdcrlantlschp rogec-
ring. Zoodra die afkomt en men verwacht
Ze voor morgen of overmorgen verschijnt
liet decreet, en vertrek ik zoo l; »uw mogelijk,
om u de waarheid té zeggen, zoodi'n mijn
uniform gezant klaar i> Op mijn h-eftija
(Tic neer Benoist K 58. Red.) nog oen uniform,
een nieuw... Que voulc/.-vous, dat boon er nu
eenmaal bij, maar dat andere, het uniform var»
membre dc lTnstitut, neem ik óók me^Daar
hecht ik aan cn dat zal men misschh-n in Hol
land ook wel."-
..Kent u Holland al, monsieur 1c Miuistre"\
..Of ik Holland kon'? Jk bei» er een' :<nntn\
oude, trouwe vrienden, cn ik hoop er nog boel
waf meer te maken. De eerste maal, dat Jk
kwam, was in 1890, bijna d tig jaar gi leden,
voor een enquête voor „Le Tcmps". Dat was
onder bet minis t eric-Mack a De Savornin
Lolimnn was toen ook minister. Ik radbraak
misschien uw Ilollandseho namen 'g wat,
maar dat zal, hoop ik, gauw uit zijn. Ik gfl
dadelijk Hollandsch 1 co ren, dat vind ik abso
luut noodzakelijk, om mijn taak behoorlijk'te
kunnen vervullen, 'n Mensch is nooit te oud,
en met behulp van mijn Duitsch zal ii; er wel
komen, als ik de wortels eenmaal te pakken
hel)..,
„Daarna ben ik in 1894 weer naar'Holland
gegaan, toen voqr dc Revue des Doux Mondcs.
Ik ontmoette er Tak van Poortvliet, Y:\ji Hou
ten, met wien ik zeer gelieerd ben. ^Sehaep-
man, Nolens, Kerdijk, De ^Beaufort.daar
zijn er al heel wat van drtod, helaas. Het was
toen de kieswet, die mij naar uw land trok.
Mijn volgende reis had plaats in 1898. voor
liet kroningsfeest van de Koningin. Ik hob toon
in de Revue Deux-Mondes non serie artikelen
geschreven Orange ef laNécrlandc' Y,!nt
zoo interesseert bij u is dc groote gehechtheid
aan de dynastie.
Eii dchcör Benoist praatte voort over ons
volk. „Ik houd y<u\ ze, \an de Hollanders. 7.0
lijken eerst wat köcl, maar als jc zc kent zJjo
er geen trouwer vrienden. Wat me vooral zoo
in ze "aantrekt is, dnt ze eerlijk cn vótuluit zijn,
'geen heimelijke plannen en bedoelingen heb
ben. Met hen behoef je Jibpit bang tc zijn voor
valstrikken wat een rust, welk era veilig
gevoel voor een diplomaat! Ik heb dertig jaar
dc wereld rondgezworven; ik bon.vooral vpet
in Italië geweest on men verslijt mij vaak vpor
oen halven Italiaan. .Dat komt misschien ook
door mijn studies over .Mücchiavelli, die ik
hoop tc beëindigen, als ik wat vrijen tijd
mocht krijgen in Holland maar vóór dien
was ik begonnen met Grolius, uw- Hugo de
Groot. Maar ik kan tt verzekeren, dat ik mij
nergens zoo thuis, zoo op mijn gemak, zoo tc
midden van vrienden gevonden heb. als in Hol
land".
„Wat is de bedoeling van uw benoeming?"
mijnheer Benoist, vroeg ik met de onbrst liei-
denlicid, die den reporter behoort te kenmer
ken.
„Dc bedoeling is, aan Hoi!-ïwi'een specht al
bewijs van vriendschap °n svmpatni,. te ge
ven. Zoo men mij gekozen hoeft, dan komt dat
misschien, omdat men weet, da» ik dc gebeur
tenissen van het lieden' als historiën-» aan lwt
verleden ploeg-vast tc kuoopon.Hoilaiul R
voor mij nog altijd hot oudetoevluchtsoord
voor alle vervolgden, bet land, v aar - en de
vrijheid eerde en de vrije nitir.g \an ged u-lip-;*
toeliet cn .aanmoedigde. M-, zóódanig wil ik
het blijven zien.
Dc .correspondent herinnerde oan de rede
vay den heer Benoist, bij dc'behandeling' van
het vrcdestractaat iii dc Franschc Kamer, toen
ifij den Holander#,pijn heeft gedaan", door tc
spreken „over liet doortrekken va;i tic Duit
se hors door Limburg in 1911....'
Dc lieer Benoi<t liet den journalist niet uit
spieken.
„Ik weefc hel cn ik hetréuv hi-t. D k oen
vergissing geweest en ik Weet sindsdien beter.
Ik heb mijn tijd goed gebruikt, sinds men Bc-
slpo't mij in Den Haag tc benoemen 'k o«
mij al van veci,*wat Holland betreft, op da
hoogte kunnen stellen Omtrent dc ge hiedc-
nis van 1914 kan geen twijfel bi-laan: dc door
tocht vaii dc Duitschcr-.. toen door Limburg,
is een mythe. Nog eens. liet spijl rr.ij, dat ik r-'i
onwillekeurig aan heb meegev rld die Vf-r-
dcr te verspreidenj hel 1''mt miw<hic.\ -mulat
ik, lucn ik mijn rede voorbereidde, -. ij met
vaiT.ntic buiten bevond, geen g' gw ens lot
mijne beschikking had en erg vermoeid was.
Maar u zoud.l mij verplichten, door duidelijk
te doen uitkomen, dat ik v.cCt, dat k in miii*
'rede een onjuistheid heb .gezegd cn i.veriiiigd
Ikto. dal in 191 '1 geen Diiits'ch soldn: den Ke-
dcvlandsclicn Bodem he?u belijden.''
Wo o p. w a g o.u sen v o o n s r h <rp o n.
Donderdag is in werking getreden dr wet op
dc woonwagens cu woonschepen.
De uitvoering van deze wet is overgebracht
bij dc onderafdeeïing Rerlasscering van h(,t
Departement van Justitie, hoofd de heer S.
YccnstCa, inspecteur der Reclasscering.
Economische p o 1 i t i c.k. ,,Dc Tijds
publiceert een schrijven, dato 18 September,
van den Nijverheidsraad aan den minister van
landbouw, ter behandeling waarvan dc staats
commissie voor dc economische politiek Vrij
dag 31 dezer zal bijeen komen.
De Nijverheidsraad ontvangt telkens van
