MHfii[ii!SFiiiisrL":Tï;r:"::
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
- FEUSLLETON.
Oe groote Liefde.
Gummi AHca ZcoHieslau
Jo Qroofendorst
Van week tot week.
Buitenlandsche Berichten
ij
""jÉÊËS
18© Jaargang No. 141
rc,j f 2.301 pet week (met pratU eertcker ng
cnjc'ukkea) f 0.15, elïondetlijke nummeti
tyOl
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M„. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS; VALKHOFF C»
BUREAU; ARNHEMSCHE POORTV.'AL. ko»k utnecHrsciiBaTit
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 8 December 1919
PRIJS OER ADVERTEKT4FH met Inbegrip van eca
bewijsnummer, tlkc icpel meer 0.201 dienstaanbic»
dingen 1—5 icgcl* f 0.50." Voor handel cn bedrijf
bestaan rcei voordcclige bepalingen tot bet herhaald
advcrfccrcn bij abonnement. Iicno circulaire
bevattende do voorwaarden. wordt op aanvraaf
toegezonden. Bewijsnummer» 5 cent
Groote opschudding is gewekt door de
brochure van Kautsky, den onafhankelijken
socialist, die belast geweest is met de na
snuffeling van de geheime Duitsche archie
ven, betrekking hebbend op het ontstaan
van' den oorlog. Deze brochure is vernieti
gend voor het ancien regime, voor ex-Kei
zer Wilhelm, zijn onbekwame ministers en
diplomalen, maar zij doet ook zien> hoe dooi
en door bedorven de geheele politieke en
diplomatieke atmosfeer in de maanden vóór
den oorlog was. Wantrouwen en ijverzucht,
chauvinisme en imperialisme moesten on
vermijdelijk leiden tot de bloedige wereld-
catastxophe.
Veel is er reeds onthuld in dit woelige
jaar. Tegenover de meeste dezer onthullin
gen staan wij zeer sceptisch, omdat de
tendens er een duim dik opligt. Ook Kauts
ky's brochure zou nog pakkender geweest
zijn, 200 cle schrijver wat minder geposeerd
had als Marxist, doch slechts was opgetre-
'den als objectief onpartijdig geschiedvor-
scher, wien het alleen om de Waarheid te
doen is zonder propaganda of reclame.
Niettemin zal het na deze publicatie den
meest verstokten Junker en den nog over
gebleven vereerders van den ex-Keizer
iwior.-r. moeilijk vallen, om de figuur van hun
held nog hoog te houden. De terugkeer van
Wilhelm, die zoo lichtzinnig op den oorlog
aanstuurde, is thans ondenkbaar.
In het land van de Roode Waanzin is de
strijd tusschen Bolsjewieken en Russen weer
eens op het doode punt gekomen. Door on
derlinge afgunst en gemis aan overleg is
op het meest critieke oogenblik de kans
gekeerd en de bevrijding van Petrograd ver
ijdeld. Toch zullen de Terroristen het niet
kunnen bolwerken. De dictatuur van het
proletariaat is reeds glansrijk mislukt. Niet
alleen heeft het Roode Bewind zich enkel
- door een ten top gevoerd militairisme staan
de kunnen houden, maar ook heeft het 't
eehe communistische ideaal na het andere
moeten prijsgeven. Zoo is de 8-urige werk
dag al fang weer afgeschaft en de arbeiders
zuchten onder een dwang, als zij nooit ge
kend hebben. Zelf zien de idealistische lei
ders van bitter weinig idealistische volge
lingen, 2eer goed het fiasco van hun sys
teem in. Tot vérgaande concessies, die het
gansche communisme omver werpen
töpnen zij zich bereid. En er worden min
of meer openlijke onderhandelingen gevoegd
welke hel slot van het Russische drama zou
den kunnen bespoedigen.
Het verloop van het Bolsjewisme in Rus
land -en de deerlijke mislukking in Honga
rije en Beieren, schrikt de gangmakers in
andere landen niet af, om het verdwaasde
deel der arbeiders verder op den weg des
erderfs Ie lokken.
In Frankrijk is het al te openlijk partij -
'rekken voor het Bolsjewisme den socialis
ten op het verlies van vele zetels te staan
gekomen, maar in Italië hebben zij mede
dank de slappe houding van het gouver
nement en de reactie jegens het roekelooze
annexmnisme van d'Annunzio hun aan
tal zetels zien verdubbelen. Bij de opening
van het parlement door den Koning is het
spektakel, dat aanvankelijk beraamd scheen
uitgebleven. En van een staatsgreep is nog
minder gekomen. Maar in de groote steden
heeft men de algemeene staking geprocla
meerd. Dat was het eenige wat. in het on
gelukkig Italië ontbrak. Maar ook hieraan
is alweer een eind gekomen.
De nafhankelijk-socialistische partij in
Duitschland heeft zich vóór de dictatuur van
het proletariaat uitgesproken. De wegen der
gescheiden socialisten gaan daar steeds ver
der uiteenterwijl de onafhankelijken den
radicalen kant opgaan, richt de oude partij
een oproep aan haar leden tot aansluiting
bij de burgerwacht. Hetgeen minder verwon
derlijk is dan het lijkt, want de Duitsche
sociaal-d.emocraten zijn reeds zóóver, dat zij
begrijpen, dat Land en Volk slechts van
rust en orde heil te verwachten hebben.
Intusschen gaat het deze oude partij niet
erg voor den wind. Zij ondervinden nu ook
eens de gevolgen van achter <le groene tafel
te zitten, terwijl de Onafhankelijkenprofi-
teeren van de dankbare rol van Oppositie.
Sinds het voorjaar zagen dezen hun leden
tal met 150 stijgen. Gouvemer, c'est mou-
rir un peu I
Intusschen heeft het er allen schijn van,
dat de Entente een nieuwe Duitsche revo
lutie een laatste kansje wil geven. Zij
spreekt haar Veto uit over de burgerwach
ten en politieorganisatie. Zou de zegevie
rende Entente waarlijk nog zoo bang zijn
voor het verslagen Duitschland
De overwinnaars schijnen zich voorgeno
men te hebben Duitschland naar den eco-
nomischen afgrond te dringen en niet te
rusten voordat het er in ligt. Op gevaar af
van zelf meegetrokken te worden.
In plaats van alle krachten in ie spannen
tot wederopbouw van 't vernielde Europa,
is men bezig de afbraak nog wat langer voort
te zetten. Om de gevolgen bekommert men
zich niet.
Nog altijd weet de Entente de terugzen
ding van de Duitsche krijgsgevangenen tel
kens weer uit te stellen. Lezer, stel u den
toestand voor van de ongelukkigen die in
smachtend verlangen nu reeds 13 trage
maanden na het staken dei* vijandelijkheden
zagen voorbij gaan. Zijn zij soms de schul
digen aan den oorlog, dat zij 't zwaarst ge
straft moeten worden
Na het Roode Kruis heeft thans de Zwit-
sersche regeering er bij de Entente op aan
gedrongen de gevangenen eindelijk vrij te
laten en de Paus sloot zich daarbij aan. Zal
ook dat tevergeefs zijn?
Is het wonder dat men soms begint te
wanhopen aan 'n Volkerenbond, wanneer
de stichters zelve zoo weinig nog van den
nieuwen geest doortrokken zijn?
Het nieuwe Belgische "ministerie is zonder
al te veel moeite in elkaar getimmerd. Maar
nergens heeft het een geestdriftige ont
vangst genoten.-De Katholieken zijn, na 30
jaar onafgebroken aan het bewind geweest
te zijn, hun meerderheid kwijt en het nieuwe
ministerie is een gemengd Kabinet van
Kath., Soc. en Lib.
Het is geen gouvernement aldus een
Belgische persstem maar een allegaar
tje van portefeuilles. In de nieuwe Kamer
zijn de Vlaamschgezinden talrijk vertegen
woordigd. In de toekomst zal dus de Vlaam-
sche quaestie zich wel terdege doen gelden.
Voor Nederland is het een veeg teeken, dat
Heijmans (vooral op z'n Fransch uitspre
ken 1) minister van Buitenlandsche zaken is
gebleven.
In het Engelsche parlement "heeft de eer
ste vrouw, Lady Astov, haar intrede gedaan.
Een gebeurtenis voor Londen f De couran
ten stonden er vol van. Men achtte het van
't hoogste belang te weten, hoe dit vrouwe
lijke parlementslid gekleed is en zich in
het heerengezelschap gedraagt.
In Hongarije gaat het met een vaartje
weer naar het koningschap terug. De nieuwe
minister-pres. Huszar heeft openlijk ver
klaard, dat hij royalist is. Een volksstem
ming zal den nieuwen staatsvorm bepalen.
Onze 2e Kamer heeft met slechts één
stem meerderheid aangenomen den door
de Regeering voorgestelden memoriepost tot
subsidieering van de dramatische Kunst.
Het heeft zeer gespannen. De vorige week
staakten de. stemmen. Het grootste deel der
rechterzijde acht alles wat met 't Tooneel
te mnken heeft goddeloos en onzedelijk en
een deel der socialisten begaf zich in dit
stroeve gezelschap.
De min. van Marine zorgde ditmaal voor
de Sint Nicolaas-surprise. Hij kondigde een
soort uitverkoop van de vloot aan, maar
volgens de laatste geruchten schijnt hij
weer van inzicht te zijn veranderd,althans
den afbouw van reeds half voltooide kruisers
door te zetten. Maar het zal wel op 't ver
zet stuiten van hen, die een halve strop var
kiezen boven een heele, tenzij nog een nut
tige bestemming voor de schepen kan wor
den gevonden.
Politiek Overzicht
De vraag hoe de oorlog is ontstaan, is
reeds van vele zijden ter sprake gebracht,
maar hef zal nog lang duren voordat daar
over het voile licht is opgegaan. Wat wij
daarover thans bezitten, is nog zeer onvol
ledig. Van de mannen, die in het groote
drama eene rol hebben gespeeld, hebben
eenigen hunne herinneringen aan de ge
beurtenissen, waarin zij een werkdadig aan
deel hebben genomen, te boek gesteld.
Ludendorff, von Tirpitz en andere Duitsche
grootheden, die nu van hun voetstuk zijn
neergeploft, hebben de rust. die zij thans ge
nieten, besteed om hun inzicht over den
loop der zaken neer te schrijven en wereld
kundig te maken. Die geschriften hebben
voor de vraag, waarop het hier aankomt, na
tuurlijk slechts een geringe waarde. Men
verneemt er uit hoe de schrijvers wenschen
de rol, die zij hebben vervuld, beoordeeld
te zien. Dat is voor hen persoonlijk van
veel belang, maar voor het algemeen van
minder beteekenis.
Een bijzondere plaats in deze soort van
geschriften neemt het boekwerk in, dat de
„Denkwürdigkeiten'' bevat van graaf Ofto-
kar Czernin, den minister van buitenland
sche zaken van het voormalige Oostenrijk-
Hongarije. Hier is een man aan het woord
die zijne lei niet behoeft schoon te was*
schen. Hij is aan het bewind gekomen toen
de groote strijd reeds aan den gang was en
heeft zijn best gedaan oft\ den wagen zoo
danig te sturen, dat de afgrond kon worden
vermeden, waarin, hij ten slotte is neerge
stort. Tegenover Ludendorff heeft hij den
eisch verdedigd, dat Duitschland Elzas-
Lotharingen zou afstaan; tegen de admi
raals, die den niets en niemand ontzienden
duikbootoorlog èischten, heeft hij zijne
slem verheven. Maar hij heeft een-vruchle-
loozen strijd gestreden en als bittere ernst
het antwoord ondervonden, dat hij in Brest-
Litowsk aan zijn mede-onderhandelaar von
Kühlmann gaf op diens schertsende op
merking: „De Russen hebben slechts do
keus met welke saus zij willen worden ge
geten." Dat antwoord was: „Tout comme
chez nous".
Naast deze. geschriften zijn bloemlezin
gen verschenen uit het aktenmateriaaL.dat
de regeeringsarchieven bevatten. Reeds in
de eerste weken na de oorlogsverklaring
hebben de verschillende regeeringen stuk-
ken, gepubliceerd uit de archieven van hun
departement van buitenlandsche zaken. Zij
hebben de behoefte gevoeld het publiek in
te lichten hoe het is gekomen, dat de we
reld zich plotseling in een oorlog gewikkeld
zag van een omvang zooals nog nooit was
voorgekomen. Die aktenbundels verspreiden
eenig licht over de zaak, maar niet h e t
licht, dat noodig is om de zaak naar olie
kanten te bezien. Al die verzamelingen di
plomatieke stukken hebben één groot ge
brek gemeen. De samenstellers zijn allen
van dezelfde gedachte uitgegaan: zij wilden
de verantwoordelijkheids voor het ontstaan
van den wereldbrand van zich ai-'rn.jn
en de schuld werpen op de tegenpartij. Dc
in deze naar de kleuren van den regenboog
genoemde boeken bijeengebrachte stukken
geven dus een tendentieuze voorstelling
van de zaak; door T geen zij geven en mis
schien nog meer door datgene wat er uit
is weggelaten, werken zij een voorstelling
van de dingen in de hand zooals de samen
stellers wenschten ingang te doen vinden;
maar een waarheidsgetrouw beeld geven /.ij
niet.
Een sprekend bewijs daarvan levert een
nieuwe aktenbundel, die na den oorlog ge
publiceerd is door het departement von
buitenlandsche zaken te Weenen. Een amb
tenaar van dat departement, dr. Gooss. heeft
dien bundel bijeengebracht met het kenne
lijke doel er nadruk op te leggen
dei de oorlogsverklaring van Oostenrijk
Hongarije aan Servië, waaruit de gan
sche reeks oorlogsverklaringen, die den
oorlog tusschen deze beide buurstaten
hebben uitgebreid tot een wereldbrand, is
voortgekomen, het werk is geweest van
een complot, waarvan graaf Berchtold, het
toenmalige hoofd van de regeering von Oos
tenrijk-Hongerije, en de mannen die met
hem de leiding van de politieke en militaire
zaken in de monarchie in handen hadden,
de aanleggers zijn geweest. Uit hetzelfde
archief heeft men dus twee dingen kunnen
halêh, die precies aan elkaar tegenoverge
steld zijn: De eerste aktenbundel geeft de
voorstelling, dat Oostenrijk-Hongorije ge
heel tegen zijne bedoeling nelar de wapenen
heeft moeten grijpen om een oorlog te voe
ren, die het werd opgedrongen. De tweede
bundel moet dienen om het bewijs te leve
ren, dat de regeering van Oostenrijk-Hon-
garije juist de aanstichter van de zaak is
geweest en dat zij in de eerste plaats door
haar drijven den brand heeft doen ontstaan,
die de gansche wereld in lichte laaie heeft
gezet en waarin de monarchie is onderge
gaan.
P a r ij s, 6 Dec. (R.) De nota van de ge
allieerden om aan Duitschland te vragen
het protokol te onderteekenen, is heden niet
aangeboden. Waarschijnlijk zal dat morgen
geschieden.
B e r 1 ij n, 6 D e c. (N. T. A. Draadloos uit
Nauen). In het voortgezette debat over de
belastingontwerpen zeide, de minister Erz-
bergerHet rijk moet er voor zorgen, dat
de inteekenaars op de leening hunne rente,
de weduwen en de oorlogsinvalieden hunne
toelagen krijgen. De traktementen moeten
verhoogd worden. Dit alles zal het economi
sche leven versterken en tot rust brengen,
zoo ook de centralisatie der spoorwegen. 24
milliarden moeten onder alle omstandighe
den verkregen worden. Wat wij voorstellen
aan belastingen te heffen is m. i. het maxi
mum van datgene wat wij van onze volks
huishouding kunnen vergen.
Ik zou het gewenscht achten alle belasting-
ontwerpen naar eehe commissie te zenden.
Voor de begrippenWat is inkomen? Wat
is vermogen? zou men nog vóór Kerstmis
tot een definitie kunnen komen. Met het
uitwerken van het tarief zou men tijd hebben
tot na Kerstmis.
P a r ij s 6 Dec. (N. T. A. Draadloos)
Dank zij de toegestane wijzigingen in de
termijnen van uitbetaling der schadeloos
stellingen aan Servië, heeft de Servisch-
Kroatisch-Sloweensche regeering besloten,
om alle diplomatieke documenten, waarvan
de onderteek en ing uitgesteld was, te teeke
nen. Vanmiddag hebben Pasiet, Troembics
en Zolger zich naar den Qirai d'Orsay be
geven en hunne handteekeningen gezet. De
verhouding tusschen Joegoslavië en de vro
desconferentie is nu volkomen in orde.
P n r ij s. 7 D e c. (N. T. A. Draadloos) Se
nator Hitchcock, die een onderhoud heelt
gehad met president Wilson, zegt, dot ze
niet van zins is het vredesverdrag uit der se
naat terug te nemen. De aansprakelijkh; d
voor 't geen gebeurd is, vult niet op c>n
president, die geneigd is de zaken hun i. i .\g
te laten gaan.
Berlifn, 7 Dec. (W. B.) Naar aaivlN-
ding van de volgens dagbladberichten amn
de manschappen van de bij Scape Flow r:i«
gelegde hongerstrnffen, is aan Zwitserland
verzocht inlichtingen in te winnen en, «ls
de berichten juist blijken, bij de Brilsrbe
regeering te protesteeren tegen deze schen
ding van de beginselen der mensch'elijkheid.
B e r 1 ij n, 6 Dec. (W. B.) 500 Duitsche
krijgsgevangenen, die op een Engelidf
stoomschip door het Noord-Oost zeekanaal
voeren en door dwang in het Poolsche leger(
zouden worden ingelijfd, zijn volgens de
dagbladen in Hollenau bevrijd en in een
Duitsch quorantainekamp gebracht.
W a s h i n g t o n. 7 Dec. (R.) De At tor*
ney general bericht, dat d.evertegenw.ioiV1
digers van de regeering en van de mijnwer*
kers tot een schikking gekomen zijn om do
staking fe beëindigen. IM compromis zal
Dinsdag <voorgeIegtl worden aan het 'bestuur
van den mijnwerkersbond.
Berlijn, 7 Dec. (N. T. Diaadloos
van Nauen). Dc Vorarlberger Landdag rum.
een voorstel aan van den Vorarlberger
Landrand liij Duitsch-OostPnrijk aan te
dringen op de erkenning van het zelfbe
schikkingsrecht voor Vorarlberg en naar
Parijs een vertegenwoordiger te.zenden. In
dien de regeering te Wee'nen dit recht niet
zou willen erkennen, zql cTe Landdag zelf
standig optreden.
W e e n e n, 6 D e. c. (W.. B Het Wecner
Corr. Bur. bericht uit. Parijs
De Opperste Raad heeft erin. toegestemd,
dat staatfskensöfer Renner persoonlijk anti
den Raad den onhoudbaren economische!»
toestand en het vleselijke lijden van he!
Ooslenrijksche volk. zpl uiteenzetten.
Parijs, 5 Dec. (R.). De iZuicl-Slavisciif
delegatie te Parijs verklaarde heden zeer on
rustbarende berichten te hebben ontvangen
aangaande d'Annunzip's plannen ten op
zichte van Dalmatic. Een leger van 10:000
man zou gereed staan Spalotn en Cattaro
aan-te vallen.
De delegatie deelde den Oppersten Raad
mede, dot als de troepen van d'Annunzio de
demarcatielijn overschrijden, aan het Zuid-
Slavische leger last is gegeven den aanval
te weerstaan. De delegatie-wijst alle verant
woordelijkheid voor de gevolgen af.
Rome, 7 Dec. (Stefani). Volgens be*
richten uit alle Italiaansche provinciën is
de openbare orde nergens verstoord en
werd overal het werk op normale wijze her
vat.
Budapest, 7 Dec. (H. C. B.) Do
Fransche admiraal Fotou, die minister
president Huszar vanmiddag bezocht, deel
de dezen mede, dat bij de in Belgrado ge
houden beraadslagingen der geallieerden
was besloten te Budapest een generaal*
secretariaat van de internationale Donau-
comrnissie op te richten, waarvan "de leider
is L'Escaille, fregatkapitein.
Budapest, onged. (Hong.1 Corr. Bur.).
De Magyar Kurir verneemt uit Klausenburg,
dat in het door de Rumenen bezette ge
deelte van Zevenbergen sedert eenige dage®
een r e volution n aire stemming heerscht. Op
30 November is J^lousenhurg het tooneel
van Bloedige gebeurtenissen geweest. Da
De man, die staat, heeft gauwer gelijk,
dsn hij, die zit.
Roman door
ANNA WAHLENBERG
J6
J-n zij ixjükte mé\rou\v Brambei'g toe, zei
eenige vriendelijke afscheidswoorden en zette
li nar weg voort.
ILt was evenwel eCn slag,-die haar was toe-
gem jrlu er. dat wel zoo geweldig dat zij sid-
rierde van overmatige smart en nu dc reactie
volgde Al haar gevoel zonk weg cn verdoof-
e, maar slechts voor een korte poos. Toen,
«jj weci ontwaakte uit deze verdooving, stond
gesprek met mevrouw Bromberg duidelijk
»n haar geheugen gebrand met alles wat het
i 1 iaden, met ieder woord. En tegelijk
kwam alles m haar in verzet tegen haar me-
deileehngeïv; het kon niet waar zijn wat zij
gehoord had. Zij wilde het niet gelooven. Con
sul Lindval] moest een verkeerden indruk van
<lc zaak hebben ontvangen.
T hui gekomen haalde zij alle brieven van-
Magnus te vooorschijn, begon zc door teTczen
en toefde bij ieder lief vvoordj# er. elke uit
drukking van teederheid »n Hefdc.
Neen, het kon ni«t waar ztjnl Het was niet
lc begnjpen j
Den )asisten brief hield zij lang in haar
BW-rêD, dezen korten wonderlijken brief, zoo
leeg en arm, bij de andere vergeleken.
Moest zij hierin de bevestiging zien Van hei
bericht? En het lange uitblijven, het gemis
van alle mededeelingen gedurende bijna twee
maanden, werd dit opgehelderd?
Maar de réacfie kwam terstond daarna.
Neen, dat was geen opheldering.-Haar verge
ten voor een ander? Neen, dat was onmoge
lijk. Zij was wel bevreesd geweest voor ztilk
een ontrouw, maar dat hij zich daaraan in
werkelijkheid <sou schuldig maken, was in
ieder geval ondenkbaar. Zoo was hij niet- Zou
hij den ban d niet meer voelen, die hen zc o in-
nijf had vereenigd, hun groote vertrouwelijk
heid. hun liefde en hun verlangens, die hen
tot elkaar hadden gebracht in hunne gedach
ten en elk oogenblik hadden doen zoeken naar
een ontmoeting? Ja, dat moest hij gevoelen.
Hoe zou zoo iets zoo sterk cn tegelijk zoo
broos kunnen zijn?
En opeens vond zij een nieuwe oplossing
van het raadsel in dien wonderlijken brief en
van zijn lange uitblijven. Uit 'déze beide gege>
vens behoefde niets anders te volgen, dan dat
hij moeielijke tijden doorleefd had in het
vreemde land, dat hij geen anderen uitv>g had
gezien om vooruit te komen op dr wij** die hij
beoogde en dat hij -daarom »ar«i?egrepen had
wat hem geboden werd.
Hij had zich met Elena Vantf in betrekking
gestéld om terug te komen op het plan van de
kunstreis, cn nu viM het hem moeielijk om het
te schrijven, aan haar, Inga, en om alles van
deze zaak te verteller.. Hij lo?nde immers haar
tegenzin tegen' dat pian eii haar jaloerschlteid.
Misschien zou hij er haar over schrijven ua
afloop van de reis? liet was natuurlijk laf
van hem, maar was dat reeds een bewijs dat
hij de liefde en. trouw, die hy gegeven had,
Verbeten was?
En 7ij hield vast aan deze gedachte. Zij ver
trouwde onwankelbaar op hem. En daarmee
hield zij op een afstand het wantrouwen cn dc
vertwijfeling, die in sombere uren op haar aan
drongen. Maar ten slotte werd toch haar be
geerte naai* zekerheid te groot.
Zij moest haar vermoeden.versterkt zien. En
op zekeren dag schreef zij Magnus aan zijn
adres in Washington, in de hoop hem toch te
bereiken indien hij al mocht vertrokken zijn.
En zij vertelde hem wat zij omtrent zijn nieu
we werkzaamheden had gehoord en verzocht
hem haar te melden of het waar was wat haar
verteld \a erd.
STERK Eft tiOTSKOOI' I.\" HET
JEBRI7K
I»»;:
HOF 38.
Traag en grauw gingen dc dagen voort tot
den tijd dat zij antwoord op- haar brief kon
ontvangen. Maar toen verging zij van dc span-'
ning en de onrust van het wachten op het
tijdstip w^-to de postbode gewoon was te
komen; h hield het niet langer uit.
Zij liet haar deur open staan c»m dc hel te
kunnen .hooren, en viel er een brief in dc bus,
dan louterde zij a amloos naar den stap van
h--: meisje, wanneer die met de post naar
iedere d?nr ging.
Zou zij dg hare voorbij gaan?
En wanneer het meisje voorbij ging zonder
te tikken verviel zij in een moedeloosheid, die
liaar, spanning stijgen, liaar onrust en ver
wachting toenemen deed, totdat het ijur- van
den postbode opnieuw 'sloeg.
En haar verwachting was niet vergeèfsch.
Op zekeren dag bracht dc postbode werkelijk
iets voor haar. Maar het was geen brief maar
een pakje met een postmerk van Amerika en
het adres, geschreven in de welbekende hand,
"waarnaar zij zoozeer vertajigd h«d
Haar hart sloeg tegelijk van vreugde en
van angst, terwijl zij het pakje in haar handen
om en omkeerde. Wat kon het zijn?
Een'geschenk?
Ja, wat anders? Zij herinnerde zich line het
vroeger zijn vreugde was ggweest haar ge
schenken lc geven zoodra hij eenigen voor
spoed onderbond. En nu had hij salaris ge
kregen Misschien wilde liij hiermee zijn ver
zuim goed maken; dat was immers heel natuui-
lijk. Met bevende vingers sneed zij het koordje
los en deed het papier er af. Er lag een klein
étui in, gewikkeld in een beschreven papier.
Eerst de brief!
Maar zij had slechts een paar regels gele
zen, toen zij met lezen ophield. Haai- hart
stond stil en een waas legde zich over haar
oogen. De letters dansten, en zij moest zich
aan de tafel vasthouden, want zij had een ge
voel alsof zij vallen zou. Na eenige seconden
hief zij toch haar hand, die den brief vasthield,
omhoog en las wat er volgde:
Inga!
Je kunt niet weten hoeveel malen ik
voor mijn schrijftafel ben -gaan fitten om
aan je tc schrijven. Wat ilc schreef ver
scheurde ik weer. cn zeker zou ik er nooit
mee gereed zijn gekomen, wanneer je
laatste brief mij niet bereikt had. Maar nu
weet ik dat je eenigermate voorb'ër&jd ben*,
en daarom gaai het gemakkeliiker.
Ja, Inga, het is waar wat je gehoord
hebt. En ilc mag niet meer aan je den
ken, kleine Inga.•Maar geloof niet dat ÜB
onoprecht tegenover je was toen ik ver*
trok en ook 'nict dat ik het in mijn brie
ven ben geweest. Wat gebeurd is, kwam'
over mij '/onder mijn toedoen. Ik werd
als/in een wervelwind meegesleurd. Ver*
geven kan jé mi niet en ik vraag je or.
ook niet om. Waarschijnlijk hadden wij
nooit voor elkaar gepast.
Vaarwel, kleine Inga. Verafschuw ciï
vergeet mij!
Magnus.
Lang zat zij onbewegelijk met den brief in'
haar. hand. Toen nam zij eindelijk hel étui op,
cn opende het.
Ja, daar lag zijn ring.
X
Ofschoon een groote leegte liaar scheen tw
benevelen, drongen er toch enkele dingen tot(
haar bewustzijn door. Zij herinnerde zich hoe
zij hij de schrijftafel had gezeten, en den ring'
tusschen haar vingers had heen en weer gen
schoven, maar niet hoe lang zij daar gezeten!
had. Zij herinnerde zich hoe zij naar bovert
was gegaan en zich onder de anderen bcwo*.
gen had, maar niet hoe zij weer in haar ka*j
mer gekomen was. Zij wist dat het in den na*
nacht was en dat zij op haar bed lag, maari
nieh hoe ze zich onder het dek had uj.ge^
strekt, hoe zij haar hoofd op het kussen hatf
tc rusten gelegd.
(Wordt vervolgd).