MHfii[ii!SFiiiisrL":Tï;r:":: „DE EEMLANDER" BUITENLAND - FEUSLLETON. Oe groote Liefde. Gummi AHca ZcoHieslau Jo Qroofendorst Van week tot week. Buitenlandsche Berichten ij ""jÉÊËS 18© Jaargang No. 141 rc,j f 2.301 pet week (met pratU eertcker ng cnjc'ukkea) f 0.15, elïondetlijke nummeti tyOl AMERSFOORTSCH DAGBLAD HOOFDREDACTEUR: M„. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS; VALKHOFF C» BUREAU; ARNHEMSCHE POORTV.'AL. ko»k utnecHrsciiBaTit INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Maandag 8 December 1919 PRIJS OER ADVERTEKT4FH met Inbegrip van eca bewijsnummer, tlkc icpel meer 0.201 dienstaanbic» dingen 1—5 icgcl* f 0.50." Voor handel cn bedrijf bestaan rcei voordcclige bepalingen tot bet herhaald advcrfccrcn bij abonnement. Iicno circulaire bevattende do voorwaarden. wordt op aanvraaf toegezonden. Bewijsnummer» 5 cent Groote opschudding is gewekt door de brochure van Kautsky, den onafhankelijken socialist, die belast geweest is met de na snuffeling van de geheime Duitsche archie ven, betrekking hebbend op het ontstaan van' den oorlog. Deze brochure is vernieti gend voor het ancien regime, voor ex-Kei zer Wilhelm, zijn onbekwame ministers en diplomalen, maar zij doet ook zien> hoe dooi en door bedorven de geheele politieke en diplomatieke atmosfeer in de maanden vóór den oorlog was. Wantrouwen en ijverzucht, chauvinisme en imperialisme moesten on vermijdelijk leiden tot de bloedige wereld- catastxophe. Veel is er reeds onthuld in dit woelige jaar. Tegenover de meeste dezer onthullin gen staan wij zeer sceptisch, omdat de tendens er een duim dik opligt. Ook Kauts ky's brochure zou nog pakkender geweest zijn, 200 cle schrijver wat minder geposeerd had als Marxist, doch slechts was opgetre- 'den als objectief onpartijdig geschiedvor- scher, wien het alleen om de Waarheid te doen is zonder propaganda of reclame. Niettemin zal het na deze publicatie den meest verstokten Junker en den nog over gebleven vereerders van den ex-Keizer iwior.-r. moeilijk vallen, om de figuur van hun held nog hoog te houden. De terugkeer van Wilhelm, die zoo lichtzinnig op den oorlog aanstuurde, is thans ondenkbaar. In het land van de Roode Waanzin is de strijd tusschen Bolsjewieken en Russen weer eens op het doode punt gekomen. Door on derlinge afgunst en gemis aan overleg is op het meest critieke oogenblik de kans gekeerd en de bevrijding van Petrograd ver ijdeld. Toch zullen de Terroristen het niet kunnen bolwerken. De dictatuur van het proletariaat is reeds glansrijk mislukt. Niet alleen heeft het Roode Bewind zich enkel - door een ten top gevoerd militairisme staan de kunnen houden, maar ook heeft het 't eehe communistische ideaal na het andere moeten prijsgeven. Zoo is de 8-urige werk dag al fang weer afgeschaft en de arbeiders zuchten onder een dwang, als zij nooit ge kend hebben. Zelf zien de idealistische lei ders van bitter weinig idealistische volge lingen, 2eer goed het fiasco van hun sys teem in. Tot vérgaande concessies, die het gansche communisme omver werpen töpnen zij zich bereid. En er worden min of meer openlijke onderhandelingen gevoegd welke hel slot van het Russische drama zou den kunnen bespoedigen. Het verloop van het Bolsjewisme in Rus land -en de deerlijke mislukking in Honga rije en Beieren, schrikt de gangmakers in andere landen niet af, om het verdwaasde deel der arbeiders verder op den weg des erderfs Ie lokken. In Frankrijk is het al te openlijk partij - 'rekken voor het Bolsjewisme den socialis ten op het verlies van vele zetels te staan gekomen, maar in Italië hebben zij mede dank de slappe houding van het gouver nement en de reactie jegens het roekelooze annexmnisme van d'Annunzio hun aan tal zetels zien verdubbelen. Bij de opening van het parlement door den Koning is het spektakel, dat aanvankelijk beraamd scheen uitgebleven. En van een staatsgreep is nog minder gekomen. Maar in de groote steden heeft men de algemeene staking geprocla meerd. Dat was het eenige wat. in het on gelukkig Italië ontbrak. Maar ook hieraan is alweer een eind gekomen. De nafhankelijk-socialistische partij in Duitschland heeft zich vóór de dictatuur van het proletariaat uitgesproken. De wegen der gescheiden socialisten gaan daar steeds ver der uiteenterwijl de onafhankelijken den radicalen kant opgaan, richt de oude partij een oproep aan haar leden tot aansluiting bij de burgerwacht. Hetgeen minder verwon derlijk is dan het lijkt, want de Duitsche sociaal-d.emocraten zijn reeds zóóver, dat zij begrijpen, dat Land en Volk slechts van rust en orde heil te verwachten hebben. Intusschen gaat het deze oude partij niet erg voor den wind. Zij ondervinden nu ook eens de gevolgen van achter <le groene tafel te zitten, terwijl de Onafhankelijkenprofi- teeren van de dankbare rol van Oppositie. Sinds het voorjaar zagen dezen hun leden tal met 150 stijgen. Gouvemer, c'est mou- rir un peu I Intusschen heeft het er allen schijn van, dat de Entente een nieuwe Duitsche revo lutie een laatste kansje wil geven. Zij spreekt haar Veto uit over de burgerwach ten en politieorganisatie. Zou de zegevie rende Entente waarlijk nog zoo bang zijn voor het verslagen Duitschland De overwinnaars schijnen zich voorgeno men te hebben Duitschland naar den eco- nomischen afgrond te dringen en niet te rusten voordat het er in ligt. Op gevaar af van zelf meegetrokken te worden. In plaats van alle krachten in ie spannen tot wederopbouw van 't vernielde Europa, is men bezig de afbraak nog wat langer voort te zetten. Om de gevolgen bekommert men zich niet. Nog altijd weet de Entente de terugzen ding van de Duitsche krijgsgevangenen tel kens weer uit te stellen. Lezer, stel u den toestand voor van de ongelukkigen die in smachtend verlangen nu reeds 13 trage maanden na het staken dei* vijandelijkheden zagen voorbij gaan. Zijn zij soms de schul digen aan den oorlog, dat zij 't zwaarst ge straft moeten worden Na het Roode Kruis heeft thans de Zwit- sersche regeering er bij de Entente op aan gedrongen de gevangenen eindelijk vrij te laten en de Paus sloot zich daarbij aan. Zal ook dat tevergeefs zijn? Is het wonder dat men soms begint te wanhopen aan 'n Volkerenbond, wanneer de stichters zelve zoo weinig nog van den nieuwen geest doortrokken zijn? Het nieuwe Belgische "ministerie is zonder al te veel moeite in elkaar getimmerd. Maar nergens heeft het een geestdriftige ont vangst genoten.-De Katholieken zijn, na 30 jaar onafgebroken aan het bewind geweest te zijn, hun meerderheid kwijt en het nieuwe ministerie is een gemengd Kabinet van Kath., Soc. en Lib. Het is geen gouvernement aldus een Belgische persstem maar een allegaar tje van portefeuilles. In de nieuwe Kamer zijn de Vlaamschgezinden talrijk vertegen woordigd. In de toekomst zal dus de Vlaam- sche quaestie zich wel terdege doen gelden. Voor Nederland is het een veeg teeken, dat Heijmans (vooral op z'n Fransch uitspre ken 1) minister van Buitenlandsche zaken is gebleven. In het Engelsche parlement "heeft de eer ste vrouw, Lady Astov, haar intrede gedaan. Een gebeurtenis voor Londen f De couran ten stonden er vol van. Men achtte het van 't hoogste belang te weten, hoe dit vrouwe lijke parlementslid gekleed is en zich in het heerengezelschap gedraagt. In Hongarije gaat het met een vaartje weer naar het koningschap terug. De nieuwe minister-pres. Huszar heeft openlijk ver klaard, dat hij royalist is. Een volksstem ming zal den nieuwen staatsvorm bepalen. Onze 2e Kamer heeft met slechts één stem meerderheid aangenomen den door de Regeering voorgestelden memoriepost tot subsidieering van de dramatische Kunst. Het heeft zeer gespannen. De vorige week staakten de. stemmen. Het grootste deel der rechterzijde acht alles wat met 't Tooneel te mnken heeft goddeloos en onzedelijk en een deel der socialisten begaf zich in dit stroeve gezelschap. De min. van Marine zorgde ditmaal voor de Sint Nicolaas-surprise. Hij kondigde een soort uitverkoop van de vloot aan, maar volgens de laatste geruchten schijnt hij weer van inzicht te zijn veranderd,althans den afbouw van reeds half voltooide kruisers door te zetten. Maar het zal wel op 't ver zet stuiten van hen, die een halve strop var kiezen boven een heele, tenzij nog een nut tige bestemming voor de schepen kan wor den gevonden. Politiek Overzicht De vraag hoe de oorlog is ontstaan, is reeds van vele zijden ter sprake gebracht, maar hef zal nog lang duren voordat daar over het voile licht is opgegaan. Wat wij daarover thans bezitten, is nog zeer onvol ledig. Van de mannen, die in het groote drama eene rol hebben gespeeld, hebben eenigen hunne herinneringen aan de ge beurtenissen, waarin zij een werkdadig aan deel hebben genomen, te boek gesteld. Ludendorff, von Tirpitz en andere Duitsche grootheden, die nu van hun voetstuk zijn neergeploft, hebben de rust. die zij thans ge nieten, besteed om hun inzicht over den loop der zaken neer te schrijven en wereld kundig te maken. Die geschriften hebben voor de vraag, waarop het hier aankomt, na tuurlijk slechts een geringe waarde. Men verneemt er uit hoe de schrijvers wenschen de rol, die zij hebben vervuld, beoordeeld te zien. Dat is voor hen persoonlijk van veel belang, maar voor het algemeen van minder beteekenis. Een bijzondere plaats in deze soort van geschriften neemt het boekwerk in, dat de „Denkwürdigkeiten'' bevat van graaf Ofto- kar Czernin, den minister van buitenland sche zaken van het voormalige Oostenrijk- Hongarije. Hier is een man aan het woord die zijne lei niet behoeft schoon te was* schen. Hij is aan het bewind gekomen toen de groote strijd reeds aan den gang was en heeft zijn best gedaan oft\ den wagen zoo danig te sturen, dat de afgrond kon worden vermeden, waarin, hij ten slotte is neerge stort. Tegenover Ludendorff heeft hij den eisch verdedigd, dat Duitschland Elzas- Lotharingen zou afstaan; tegen de admi raals, die den niets en niemand ontzienden duikbootoorlog èischten, heeft hij zijne slem verheven. Maar hij heeft een-vruchle- loozen strijd gestreden en als bittere ernst het antwoord ondervonden, dat hij in Brest- Litowsk aan zijn mede-onderhandelaar von Kühlmann gaf op diens schertsende op merking: „De Russen hebben slechts do keus met welke saus zij willen worden ge geten." Dat antwoord was: „Tout comme chez nous". Naast deze. geschriften zijn bloemlezin gen verschenen uit het aktenmateriaaL.dat de regeeringsarchieven bevatten. Reeds in de eerste weken na de oorlogsverklaring hebben de verschillende regeeringen stuk- ken, gepubliceerd uit de archieven van hun departement van buitenlandsche zaken. Zij hebben de behoefte gevoeld het publiek in te lichten hoe het is gekomen, dat de we reld zich plotseling in een oorlog gewikkeld zag van een omvang zooals nog nooit was voorgekomen. Die aktenbundels verspreiden eenig licht over de zaak, maar niet h e t licht, dat noodig is om de zaak naar olie kanten te bezien. Al die verzamelingen di plomatieke stukken hebben één groot ge brek gemeen. De samenstellers zijn allen van dezelfde gedachte uitgegaan: zij wilden de verantwoordelijkheids voor het ontstaan van den wereldbrand van zich ai-'rn.jn en de schuld werpen op de tegenpartij. Dc in deze naar de kleuren van den regenboog genoemde boeken bijeengebrachte stukken geven dus een tendentieuze voorstelling van de zaak; door T geen zij geven en mis schien nog meer door datgene wat er uit is weggelaten, werken zij een voorstelling van de dingen in de hand zooals de samen stellers wenschten ingang te doen vinden; maar een waarheidsgetrouw beeld geven /.ij niet. Een sprekend bewijs daarvan levert een nieuwe aktenbundel, die na den oorlog ge publiceerd is door het departement von buitenlandsche zaken te Weenen. Een amb tenaar van dat departement, dr. Gooss. heeft dien bundel bijeengebracht met het kenne lijke doel er nadruk op te leggen dei de oorlogsverklaring van Oostenrijk Hongarije aan Servië, waaruit de gan sche reeks oorlogsverklaringen, die den oorlog tusschen deze beide buurstaten hebben uitgebreid tot een wereldbrand, is voortgekomen, het werk is geweest van een complot, waarvan graaf Berchtold, het toenmalige hoofd van de regeering von Oos tenrijk-Hongerije, en de mannen die met hem de leiding van de politieke en militaire zaken in de monarchie in handen hadden, de aanleggers zijn geweest. Uit hetzelfde archief heeft men dus twee dingen kunnen halêh, die precies aan elkaar tegenoverge steld zijn: De eerste aktenbundel geeft de voorstelling, dat Oostenrijk-Hongorije ge heel tegen zijne bedoeling nelar de wapenen heeft moeten grijpen om een oorlog te voe ren, die het werd opgedrongen. De tweede bundel moet dienen om het bewijs te leve ren, dat de regeering van Oostenrijk-Hon- garije juist de aanstichter van de zaak is geweest en dat zij in de eerste plaats door haar drijven den brand heeft doen ontstaan, die de gansche wereld in lichte laaie heeft gezet en waarin de monarchie is onderge gaan. P a r ij s, 6 Dec. (R.) De nota van de ge allieerden om aan Duitschland te vragen het protokol te onderteekenen, is heden niet aangeboden. Waarschijnlijk zal dat morgen geschieden. B e r 1 ij n, 6 D e c. (N. T. A. Draadloos uit Nauen). In het voortgezette debat over de belastingontwerpen zeide, de minister Erz- bergerHet rijk moet er voor zorgen, dat de inteekenaars op de leening hunne rente, de weduwen en de oorlogsinvalieden hunne toelagen krijgen. De traktementen moeten verhoogd worden. Dit alles zal het economi sche leven versterken en tot rust brengen, zoo ook de centralisatie der spoorwegen. 24 milliarden moeten onder alle omstandighe den verkregen worden. Wat wij voorstellen aan belastingen te heffen is m. i. het maxi mum van datgene wat wij van onze volks huishouding kunnen vergen. Ik zou het gewenscht achten alle belasting- ontwerpen naar eehe commissie te zenden. Voor de begrippenWat is inkomen? Wat is vermogen? zou men nog vóór Kerstmis tot een definitie kunnen komen. Met het uitwerken van het tarief zou men tijd hebben tot na Kerstmis. P a r ij s 6 Dec. (N. T. A. Draadloos) Dank zij de toegestane wijzigingen in de termijnen van uitbetaling der schadeloos stellingen aan Servië, heeft de Servisch- Kroatisch-Sloweensche regeering besloten, om alle diplomatieke documenten, waarvan de onderteek en ing uitgesteld was, te teeke nen. Vanmiddag hebben Pasiet, Troembics en Zolger zich naar den Qirai d'Orsay be geven en hunne handteekeningen gezet. De verhouding tusschen Joegoslavië en de vro desconferentie is nu volkomen in orde. P n r ij s. 7 D e c. (N. T. A. Draadloos) Se nator Hitchcock, die een onderhoud heelt gehad met president Wilson, zegt, dot ze niet van zins is het vredesverdrag uit der se naat terug te nemen. De aansprakelijkh; d voor 't geen gebeurd is, vult niet op c>n president, die geneigd is de zaken hun i. i .\g te laten gaan. Berlifn, 7 Dec. (W. B.) Naar aaivlN- ding van de volgens dagbladberichten amn de manschappen van de bij Scape Flow r:i« gelegde hongerstrnffen, is aan Zwitserland verzocht inlichtingen in te winnen en, «ls de berichten juist blijken, bij de Brilsrbe regeering te protesteeren tegen deze schen ding van de beginselen der mensch'elijkheid. B e r 1 ij n, 6 Dec. (W. B.) 500 Duitsche krijgsgevangenen, die op een Engelidf stoomschip door het Noord-Oost zeekanaal voeren en door dwang in het Poolsche leger( zouden worden ingelijfd, zijn volgens de dagbladen in Hollenau bevrijd en in een Duitsch quorantainekamp gebracht. W a s h i n g t o n. 7 Dec. (R.) De At tor* ney general bericht, dat d.evertegenw.ioiV1 digers van de regeering en van de mijnwer* kers tot een schikking gekomen zijn om do staking fe beëindigen. IM compromis zal Dinsdag <voorgeIegtl worden aan het 'bestuur van den mijnwerkersbond. Berlijn, 7 Dec. (N. T. Diaadloos van Nauen). Dc Vorarlberger Landdag rum. een voorstel aan van den Vorarlberger Landrand liij Duitsch-OostPnrijk aan te dringen op de erkenning van het zelfbe schikkingsrecht voor Vorarlberg en naar Parijs een vertegenwoordiger te.zenden. In dien de regeering te Wee'nen dit recht niet zou willen erkennen, zql cTe Landdag zelf standig optreden. W e e n e n, 6 D e. c. (W.. B Het Wecner Corr. Bur. bericht uit. Parijs De Opperste Raad heeft erin. toegestemd, dat staatfskensöfer Renner persoonlijk anti den Raad den onhoudbaren economische!» toestand en het vleselijke lijden van he! Ooslenrijksche volk. zpl uiteenzetten. Parijs, 5 Dec. (R.). De iZuicl-Slavisciif delegatie te Parijs verklaarde heden zeer on rustbarende berichten te hebben ontvangen aangaande d'Annunzip's plannen ten op zichte van Dalmatic. Een leger van 10:000 man zou gereed staan Spalotn en Cattaro aan-te vallen. De delegatie deelde den Oppersten Raad mede, dot als de troepen van d'Annunzio de demarcatielijn overschrijden, aan het Zuid- Slavische leger last is gegeven den aanval te weerstaan. De delegatie-wijst alle verant woordelijkheid voor de gevolgen af. Rome, 7 Dec. (Stefani). Volgens be* richten uit alle Italiaansche provinciën is de openbare orde nergens verstoord en werd overal het werk op normale wijze her vat. Budapest, 7 Dec. (H. C. B.) Do Fransche admiraal Fotou, die minister president Huszar vanmiddag bezocht, deel de dezen mede, dat bij de in Belgrado ge houden beraadslagingen der geallieerden was besloten te Budapest een generaal* secretariaat van de internationale Donau- comrnissie op te richten, waarvan "de leider is L'Escaille, fregatkapitein. Budapest, onged. (Hong.1 Corr. Bur.). De Magyar Kurir verneemt uit Klausenburg, dat in het door de Rumenen bezette ge deelte van Zevenbergen sedert eenige dage® een r e volution n aire stemming heerscht. Op 30 November is J^lousenhurg het tooneel van Bloedige gebeurtenissen geweest. Da De man, die staat, heeft gauwer gelijk, dsn hij, die zit. Roman door ANNA WAHLENBERG J6 J-n zij ixjükte mé\rou\v Brambei'g toe, zei eenige vriendelijke afscheidswoorden en zette li nar weg voort. ILt was evenwel eCn slag,-die haar was toe- gem jrlu er. dat wel zoo geweldig dat zij sid- rierde van overmatige smart en nu dc reactie volgde Al haar gevoel zonk weg cn verdoof- e, maar slechts voor een korte poos. Toen, «jj weci ontwaakte uit deze verdooving, stond gesprek met mevrouw Bromberg duidelijk »n haar geheugen gebrand met alles wat het i 1 iaden, met ieder woord. En tegelijk kwam alles m haar in verzet tegen haar me- deileehngeïv; het kon niet waar zijn wat zij gehoord had. Zij wilde het niet gelooven. Con sul Lindval] moest een verkeerden indruk van <lc zaak hebben ontvangen. T hui gekomen haalde zij alle brieven van- Magnus te vooorschijn, begon zc door teTczen en toefde bij ieder lief vvoordj# er. elke uit drukking van teederheid »n Hefdc. Neen, het kon ni«t waar ztjnl Het was niet lc begnjpen j Den )asisten brief hield zij lang in haar BW-rêD, dezen korten wonderlijken brief, zoo leeg en arm, bij de andere vergeleken. Moest zij hierin de bevestiging zien Van hei bericht? En het lange uitblijven, het gemis van alle mededeelingen gedurende bijna twee maanden, werd dit opgehelderd? Maar de réacfie kwam terstond daarna. Neen, dat was geen opheldering.-Haar verge ten voor een ander? Neen, dat was onmoge lijk. Zij was wel bevreesd geweest voor ztilk een ontrouw, maar dat hij zich daaraan in werkelijkheid <sou schuldig maken, was in ieder geval ondenkbaar. Zoo was hij niet- Zou hij den ban d niet meer voelen, die hen zc o in- nijf had vereenigd, hun groote vertrouwelijk heid. hun liefde en hun verlangens, die hen tot elkaar hadden gebracht in hunne gedach ten en elk oogenblik hadden doen zoeken naar een ontmoeting? Ja, dat moest hij gevoelen. Hoe zou zoo iets zoo sterk cn tegelijk zoo broos kunnen zijn? En opeens vond zij een nieuwe oplossing van het raadsel in dien wonderlijken brief en van zijn lange uitblijven. Uit 'déze beide gege> vens behoefde niets anders te volgen, dan dat hij moeielijke tijden doorleefd had in het vreemde land, dat hij geen anderen uitv>g had gezien om vooruit te komen op dr wij** die hij beoogde en dat hij -daarom »ar«i?egrepen had wat hem geboden werd. Hij had zich met Elena Vantf in betrekking gestéld om terug te komen op het plan van de kunstreis, cn nu viM het hem moeielijk om het te schrijven, aan haar, Inga, en om alles van deze zaak te verteller.. Hij lo?nde immers haar tegenzin tegen' dat pian eii haar jaloerschlteid. Misschien zou hij er haar over schrijven ua afloop van de reis? liet was natuurlijk laf van hem, maar was dat reeds een bewijs dat hij de liefde en. trouw, die hy gegeven had, Verbeten was? En 7ij hield vast aan deze gedachte. Zij ver trouwde onwankelbaar op hem. En daarmee hield zij op een afstand het wantrouwen cn dc vertwijfeling, die in sombere uren op haar aan drongen. Maar ten slotte werd toch haar be geerte naai* zekerheid te groot. Zij moest haar vermoeden.versterkt zien. En op zekeren dag schreef zij Magnus aan zijn adres in Washington, in de hoop hem toch te bereiken indien hij al mocht vertrokken zijn. En zij vertelde hem wat zij omtrent zijn nieu we werkzaamheden had gehoord en verzocht hem haar te melden of het waar was wat haar verteld \a erd. STERK Eft tiOTSKOOI' I.\" HET JEBRI7K I»»;: HOF 38. Traag en grauw gingen dc dagen voort tot den tijd dat zij antwoord op- haar brief kon ontvangen. Maar toen verging zij van dc span-' ning en de onrust van het wachten op het tijdstip w^-to de postbode gewoon was te komen; h hield het niet langer uit. Zij liet haar deur open staan c»m dc hel te kunnen .hooren, en viel er een brief in dc bus, dan louterde zij a amloos naar den stap van h--: meisje, wanneer die met de post naar iedere d?nr ging. Zou zij dg hare voorbij gaan? En wanneer het meisje voorbij ging zonder te tikken verviel zij in een moedeloosheid, die liaar, spanning stijgen, liaar onrust en ver wachting toenemen deed, totdat het ijur- van den postbode opnieuw 'sloeg. En haar verwachting was niet vergeèfsch. Op zekeren dag bracht dc postbode werkelijk iets voor haar. Maar het was geen brief maar een pakje met een postmerk van Amerika en het adres, geschreven in de welbekende hand, "waarnaar zij zoozeer vertajigd h«d Haar hart sloeg tegelijk van vreugde en van angst, terwijl zij het pakje in haar handen om en omkeerde. Wat kon het zijn? Een'geschenk? Ja, wat anders? Zij herinnerde zich line het vroeger zijn vreugde was ggweest haar ge schenken lc geven zoodra hij eenigen voor spoed onderbond. En nu had hij salaris ge kregen Misschien wilde liij hiermee zijn ver zuim goed maken; dat was immers heel natuui- lijk. Met bevende vingers sneed zij het koordje los en deed het papier er af. Er lag een klein étui in, gewikkeld in een beschreven papier. Eerst de brief! Maar zij had slechts een paar regels gele zen, toen zij met lezen ophield. Haai- hart stond stil en een waas legde zich over haar oogen. De letters dansten, en zij moest zich aan de tafel vasthouden, want zij had een ge voel alsof zij vallen zou. Na eenige seconden hief zij toch haar hand, die den brief vasthield, omhoog en las wat er volgde: Inga! Je kunt niet weten hoeveel malen ik voor mijn schrijftafel ben -gaan fitten om aan je tc schrijven. Wat ilc schreef ver scheurde ik weer. cn zeker zou ik er nooit mee gereed zijn gekomen, wanneer je laatste brief mij niet bereikt had. Maar nu weet ik dat je eenigermate voorb'ër&jd ben*, en daarom gaai het gemakkeliiker. Ja, Inga, het is waar wat je gehoord hebt. En ilc mag niet meer aan je den ken, kleine Inga.•Maar geloof niet dat ÜB onoprecht tegenover je was toen ik ver* trok en ook 'nict dat ik het in mijn brie ven ben geweest. Wat gebeurd is, kwam' over mij '/onder mijn toedoen. Ik werd als/in een wervelwind meegesleurd. Ver* geven kan jé mi niet en ik vraag je or. ook niet om. Waarschijnlijk hadden wij nooit voor elkaar gepast. Vaarwel, kleine Inga. Verafschuw ciï vergeet mij! Magnus. Lang zat zij onbewegelijk met den brief in' haar. hand. Toen nam zij eindelijk hel étui op, cn opende het. Ja, daar lag zijn ring. X Ofschoon een groote leegte liaar scheen tw benevelen, drongen er toch enkele dingen tot( haar bewustzijn door. Zij herinnerde zich hoe zij hij de schrijftafel had gezeten, en den ring' tusschen haar vingers had heen en weer gen schoven, maar niet hoe lang zij daar gezeten! had. Zij herinnerde zich hoe zij naar bovert was gegaan en zich onder de anderen bcwo*. gen had, maar niet hoe zij weer in haar ka*j mer gekomen was. Zij wist dat het in den na* nacht was en dat zij op haar bed lag, maari nieh hoe ze zich onder het dek had uj.ge^ strekt, hoe zij haar hoofd op het kussen hatf tc rusten gelegd. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1