Geldtrsche Mitkmnip
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander
Middenstands CredietbanS
TWEEDE BLAD.
ARNHEM.
Gestort Kapitaal
Reserven
Opgericht 1866.
f 10.000.000
- 4.400.000
BINNENLAND
Amersfoort on Ümstreken.
lAimCHT Ho. 4. TfUPHGÖH H». 30*
Fourneert Cheques
op Binnen-enBurfe^fsed
FEUILLETON.
O© groote Liefde.
We Jaargang
V Mo. 152
Zaterdag
20 December 1SIO
Militairisme.
De- Minister ver» Marine, Mr. Bijlevèlt, is
op het pqKtieVe slagveld gesneveld. Geen
won<)ev. Vtm het hoofd van een departement
mag men in dp eerste plaats vastheid van
beleid verlangen. En deze ontbrak den nu
afgetreden bewindsman ten eenen male.
Toch Is Pr in dit gedwongen heengaan
var» der. ee sten burger-minister van Marine
iets, dat mis. democraten, met zorg moet
vervuften. Wel hebben de meesten van hen,
d-ir de begrooting hebben afgestemd, dit ge
daan oT omdat /.ij des ministers plannen niet
VadicoaJ genoeg achtten, of omdat zij hem,
bii zijn aarzelend ingrijpen, niet langer hun
vertrouwen 'konden schenken, maar onder de
tegenstemmens waren ook een aantal poli
tieke vrienden van Mr. Bijlevelt voor wie
deze bewindsman te rood was. Het wa
ren die anti-revolutionairen, die met alle ge
weld don „afbouw" der op stapel staande
kruisers wilden doorzetten.
Zij v/aren blijkbaar, bii alle liefde voor den
huisgenoot des geloots, onder de suggestie
gekomen van het kabaal, dat de officieren
van de Marine hebben gemaakt, zoodra zij
hadden vernomen van Bijlevelt's planden
bouw der kruisers te staken.
Dit verzei van de Marine-officieren tegen
de plannen van den burger-minister van Ma
rine, zal telkens te wachten zijn, zoodra een
minister van ook maar zeer matig radicale
plannen ien aanzien van de Noderlandsche
oorlogsvloot blijk zal geven. Juist daarom
moeten we burgerlijke ministers van Marine
en Oorlog- beter nog 'n burger-minister
ar. landsverdediging hebben en nu zal
het na Bijlevelt's échec niet gemakkelijk
zijn, een niet-militair te vinden, die zich voor
deze functie beschikbaar wil stellen.
We moéten een burger-minister hebben,
wijl deze r.ooit heeft verkeerd in de krin
gen van -marine-officieren, waar men, bij
alle deskundigheid, den breeden blik op het
lefensi-G-vTaagstuk mist, waar men niet heeft
,'elc-erd dit vraagstuk te bezien in de lijst
an geheel de. vaderlandsche politiek. De
iv»o,i die jaren en jaren in het milieu van de
Marine heeft geleefd, vermag zich niet los
(e maken van de daar vastgeuorlelae denk
beelden. Bn slechts hij, die geheel objectief
staat tegenover oude en nieuwe ideeën, ver
mag de juiste beslissing te nemen omtrent
de vraag, wat er in het oude èn in het nieu
we» voor goeds steekt.
De man, die zijn leven lang de militaire
uniform gedragen heeft, staat uitzonde
ringen bevestigen den regel niet onbe
vangen' tegenover nieuwe denkbeelden. Zoo
-is het begrijpelijk dat de Marine-officier
den. neus optrekt vooi den domoor, die Indië
wij verdedigen zender ir. het bezit te zijn
van kruisers
Men heeft ons bij herhaling verzekerd,
dot in ons goede landje geen niililairisme
bestond. Wie het eens heeft geloofd, zal
wellicht bekeerd zijn, nu hij heeft waarge
nomen, hoe de heele schaar van marine-of
ficieren, van den jongstcn adelborst tot den
vice-admiraal toe, de plannen van een bur-
ger-mlnistei heeft bestreden.
Dit is geen verwijt aan de officieren. -Het
.s slechis het constaleeren van een euvel,
dat aan specialisme kleeft. Zooals in den
regel een belasting-specialiteit ongeschikt
23J zijn voor minister van Financiën, zoo is
een officier niet de man voor hoofd van een
der militaire departementen.
Voor den militairen specialist geldt dit
in nog hooger mate dan voor .anderenner
gens is meer dan bij de dragers von H. M.'s
uniformen- de fout der specialiseering merk
baar.
Wil men een merkwaardig staaltje? In de
N. R. Ct. van 14 December komt een inge-
zonden artikel voor van den heer A. Die-
mont, ritmeester.
Deze beloost, dat de bezuinigingsplannen
van minister Al tin.? von Geusau funest zijn.
Waarom dan wel Wei, des ritmeesters es
kadron, Jêri thans uit 133 man bestaat zou,
DEPOSITORENTE:
een maand
drie maanden
een jaar
opzegging 3%
3'
o
a o
bij invoering van een diensttijd van 18
maanden, slechts 103 man tellen. De rit
meester rekent nu uit, dat er voor allerlei
functies resp. 25, 16 en 18 man noodig zijn,
zoodat er* 54 miliciens overblijven. Hiervan
zijn er gemiddeld 4 met verlof, (of wegens
ziekte afwezig), zoodat er 9 man officieren
onderofficieren en korporaals en 41
manschappen, beschikbaar zijn: 13 hier
van worden voor wacht gebruikt, zoodat f Ik
milicien van de drie dagen er slechts twee
zal kunnen uitrijden.
Krijgt de man van zaken al een vreemden
indruk van eene organisatie, die zoo inge
wikkeld is.' dat slechts de helft van het be
schikbare personeel kan wordep gebruikt
voor de functie, waarvoor ze zijn opgeroe
pen wat de heeren militairen wel van de
noodzakelijkheid van reorganisatie zou moe
ten doordringen f het wordt nog erger,
als men den heer Diemont nu verder hoort
klagen, dat hij voor de zorg van 116 paar
den slechts kan beschikken over 9 onder
officieren, 10 onafgerichte huzaren en 34
onafgerichte miliciens.
En dus zal zijn paardenmateriaal ach
teruitgaan daardoor zal dp volgende mili
tie minder goed kunnen worden afgericht
Ritmeester Diemont zal het „met wanhoop"
aanzien.
Het is ook inderdaad wanhopig, als men
ziet, hoe in militaire kringen wordt gere
deneerd. De leek, die men wel voor onwe
tend zal uitmaken, zou het dilemma gemak
kelijker oplossen.^Hii zou eenvoudig advi-
seeren totverkoop van de paarden,
waarvoor er geen beriiders zouden zijn.
Natuurlijk zal men dit plan nog veel er
ger vinden en zal men bevriizen (sic I) dat de
verkoop van leger-paarden een monster
achtigheid zou zijn.
Maar dat zou opnieuw bewijzen, dat nog
steeds in het leger de geest van militairisme
hoogtij viert.
Wie helpt ons, aan een krarhtigen minis
ter van landsverdediging, die dezen geest
uitbant, die ook bij de regeling van militaire
aangelegenheden rekpnir>T wjj houden met
den poisslag van onzen tijd
De Staatscourant van 19 December be
vat o. a. de volgende Kon. besluiten:
benoemd tot reserve-officier van gezond
heid 2e klasse de artsen S. J. Martini en J. G.
Rijkmans;
tot notaris te Giekerk geb. Tietsierkstradecl,
S. Terpstra, candidaat-notaris te Bolsward;
op verzoek eervo lontslagen met dank Mr.
J. PI. Thiel, te Amsterdam, als lid der salaris-
commissie van burgeliike rijksambtenaren;
benoemd tot directeur van liet Staatsvis-
schershaven bedriif te I.Tmuiden F. J. H.
Schneiders thans administrateur der visschers-
haven aldaar.
IInrer Majcsteits Minister-Resident met den
persoonlijken titel van Buitengewoon Gezant
en Gevolmachtigd Minister te Tokio, den lieer
Baron van Asbeck, eervol teruggeroepen van
zijnen post en ter beschikking gesteld en be
noemd tot Harcr Majesttils Minister-Resident
met den persoonlijken titel van Buitengewoon
Gezant en Gevolmachtigd Minister te Tokio
Jonkheer Mr. A C D de Graeff;
benoemd tot directeur van het post- en tele
graafkantoor Medemblik A. J. van Éesch,
thans in gelijke betrekking Ve Roelofsarends-
vcen;
irciuffroüw C. G. Munnikhuizen laatstelijk
gediplomeerd verpleegster bij het K&ankzinni-
g«iiigcst»cht te LaWang op haar verzoek we
gens lichamelijke ongeschiktheid gerekend van
en met bi November 1919 eervol uit 's Lands
dienst ontslagen.
De Comé die Fran^aise te
Den Haag. H. M. de Koningin en Z. K
H. de Prins hebben Donderdag gevolg Pe
geven aan Hun voornemen om in den Ko
ninklijken Schouwburg de voorstelling bij
te wonen van L'Abb'é Constanrin door het
gezelschap van de Comédie Fran^aise te
Parijs.
De schouwburgzaal was goed gevuld.
Aanwezig waren de Fransche gezant met
familieleden, de Fransche consul te Rotter
dam, de heer Henri Petitpied, enkele andere
diplomaten, leden van de vereeniging „Ne-
derland-Frankriik" :n van de Fransche ko
lonie te den Haag.
Z K. H. de Prins is voornemens zich
den 29en dezer naar de stad Groningen te
begeven en naar Appingednm, o.a. tot het
brengen te van een bezoek aan
de aldaar to hoiidon popententoonstellïng,
welke ook zal nrijken met eene inzending
door H; M. de Koningin.
Den 50en wordt de Prins te 's Graven-
hage terug verwacht
De kroonprins van Djocjo-
karta woonde gister, vergezeld ven den hein
♦oegcvoegden osristent-resident, den beer J. R
Schenk de Jong. de zitting van dc Tweede Ka
mer bii. waar dc behandeling der Indische be
gTOoting plaats vond.
Pnuinu»® nlt vliezinRClilnei.
Naar wij vernemen, heeft de Britscbe
Regeering aan de Neaerlandsche doen
weten, dat een nader onderzoek in zake bet
werpen van bommen uit vliegmachines op
Cadz»n-d (25 Augustus 1917), Sluis (I Octo
ber 1917. 15 Augustus 1918), Aexel (7 No
vember 1917), Sas van Gent (7 November
1917. 20 Mei 1918). Hoek (16 Februari
1918), St. Anna ter Muiden (17 Februari
1918). Koewacht (20 Mei 1918), en Aarden
burg (22 Juni 1918). haar tot de overtuiging
heeft gebracht, dat deze aanvallen aan Brit-
sche luchtstrijdkrachten zijn toe te schrij
ven. De Britscbe Regeering heeft haar leed
wezen voor het gebeurde-betuigd en ver
goeding aangeboden voor de toegebrachte
schade.
X p (1 e r 1 a n d i n cl f n v r c c m d e. Van
bevoegde zijde verzoekt mcr\ ons mede te doe
len dat bet bericht, meldende dat de l'ranscbe
Gezant y,ou spreken in de Vereeniging Neder
land in den Vreemde" op een vergissing be
rust.
Gezant b ij het Quirinaal. Mr.
van Roiien, nieuwbenoemd Nederlondsch
gezant te Rome bij het Quirinaal is op zijn
post aangekomen.
Land storm- uniform en naar
Polen? Woensdag deelde de Minister
van Oorlog in de Tweede Kamer mede. dat
het niet practisch was, de oude landstorm
uniformen te bewaren, zoodat hij gemeend
heeft ze te kunnen verkoopen aan een ver
afgelegen buitenlnndsche mogendheid.
Naar wij dienaangaande vernemen, zijn
door den nieuwen Poolschen staat 150,000
van deze uniformen gekocht, welke men
binnenkort hoopt te verzenden.
Er is inmiddels eenige vertraging ont
staan, doordat dagelijks nog tienduizenden
kilogrammen uniformen in het Algemeen
Demobilisatiepark te Zeist binnenkomen,
waar druk gesorteerd wordt. Dc oude, ver
sleten uniformen gaan naar de topijtfabrle-
ken.
Loop der bevolking in Ne
derland over 1918. Uit de Sta
tistiek van den loop der bevolking in Ne
derland over 1918. d:e het Centraal Bureau
voor de Sta!i Lie!: in het 281e nummer zijn
Bjjdragen heeft uitgegeven, blijkt het vol
gende:
Op het einde van 1918 telde ons lend
6,778,699 inwoners, waarvan 49.74 pCt.
mennen en 50 26 pCt. vrouwen.
Het aandeel der vrouwen wordt voortdu
rend minder; op 1000 mannen waren in
1830 1045 vrouwén, thans slechts 1010
Bij een gemiddelde toeneming van de
rijksbevolkin^ in de jaren sedert 1909 met
f.63 pCt., wordt voor het jaar 1918 slechts
een toeneming van 0.89 pCt. berekend, ge
volg deels van het vertrek van vreemdelin
gen in het laatst van het jaar, maar in hoofd
zaak van het kleine r: '-ooi te-overschot, re
sultante van geringe geboorte en. groote
sterfte (griepepidemie)
Het aantal levend aang&gevenen, in 1918
167,636 (1000 meisLs tegen 1061 jon
gens), was 24.8 per 1000 inwoners. Dit
laatste cijfer was in i '40 pl.m. 33, steeg
met schommelingen tot 37 in 1876 en daal
de zoo goed als geregeld tot hef lage cijfer
van 25. in de laatste itfrep vermoedelijk be
ïnvloed door den oorlog. Op het platteland
is de geboorte sedert 1900 grooter dan in
de steden voorgesteld.
Met betrekking tot de- levenloos aange-
gever.en (in 7918 6593) verdient opmerking,
dat zoo bij wettig als or, cttig geborenen het
relatieve aantal sedert de periode 1870 9
dalende is Het aantal levenloos aangebe
denen on 100 <-ebr>' er»er» (too*er on bet
nlatteland den in de steden) in 1840 49
4.79, steeg tot 5.19 ir» 1870/79 en daalde
geregeld tot 3 78 in 1918. Van oorlogsin
vloed blijkt weinig of niets.
Het aantel onwettig geborenen (in de
groote "emeênteo hr»ipr\~niV«r grooter dan
in de kleinel a 78-lO'dC) i>er- 100 rrpborenen
5.01, daalde voortdiyehd t->t 2 32 in 1913;
ook h'er weinig oo»'ln«fsinvloed.
voor
Heeft uitgebreid Giro-verkeer,
S n e e v i e t's extemeerin g. De
beer H. J. F. M. Sneevliet vraagt in een
adres aan-de Tweede Kamer haar invloed
op den minister van Koloniën te willen
aanwenden, om alsnog te verkrijgen intrek
king van het naar adressant's meening on
gerechtvaardigde b-aluit tot zijn extemee
ring, zij het, zoo zulks noodig geacht wordt,
onder verbod van vestiging in een bepaald
gedeelte van Oost-Indië, dan wel een nieuw
onderzoek te wijlen uitlokken naar de recht
matigheid van de uitzetting.
¥>r. Kuyper.
De Standaard meldt
H l door het Haagsche Correspondent*•-
bureau nun de bladen gezonden bericht, "!s
'Ou de toestand van dr. Kuyper w< er „z:.r
bevredigend" zijn, ver.eischt een r. lore t -
lichting. Ind rdnad is er beterschap ingetre
den, doch dit beteekent niet. dat de gevol
gen van de krankheid reeds nMe betoekevri*
zouden Verloren hebben; die duren integen
deel nog op ernstige wijze voort en zijn bijna
van dien aard, di de patient zoo goed nlj
niemand ontvangen mag.
Generaal VlIfiuEa.
Omtrent dezen cloode lezen wij nog
in D e' T ii d
Geboren den 2den Mei 1843*te Amster-
cam, legde cle heer Ven Vlijmen op 16-
ïurigen leeftijd e.xümen af voor de Militaire
Academie te Breda. Toen hij werd afge
keurd wegens een oogzwakte, gtif hij toch'
zijn liefde voor het krijgsleven niet op en
trad te Kamoen in bet Jnsri-uctic-Bolnlirm.
Daar werd hij den 29sten December 1863
op 20-jari. en leeftijd bevorderd tot 2de lui
tenant. Als zoodanig vertrok de onderne
mende jonge officier drie jaar later naar
Indië, waar hij o. m. Java en Bali bezocht en
eenige jaren 't comma n-dosrhoD van Boelei1
or) Bornep waarnam, fo 1872 met een prach-
tigen slaat van dienst in het moederland
teruggekeerd werd hij beDsf met k<»i onder*
wijs aan den Cursus voor officierenpp'.eï-
ding te Amsterdam. In 1370 wmd bij tot
kapitein, in 1805 als non-actief officier tot
luitenant-kolonel, in 1899 tot kolonel en
eindelijk tol generaol-maioor bevorderd.
Generaal Van Vlijmen beschikte over een
uitmuntende pen, die zoowel verdienstelijke
literaire bijdragen voor kath. rijdschriften
leverde als zelfstandige werken van militaire
geschiedenis, geliik ziin ..Vers la Pm-ocïnn"*
Bovendien hield Mi zich no** gerécejd r^et
de practiscbe staatkunde be*fg. sedeft dis
trict Veghel hom den 6den Maart 1888 naer
de Tweed? Kamer nfveardigde, en telkens
ziin mandaat bij enkele .candidabtsfelling
vernieuwde. Vooral in zaken van defensie
heeft hij als zoodanig adviezen von betee-
kenis uitgebracht en zich groote verdiensten
jegens het land verworven.
E 1 e c 11 i c i t o i t s v o o r 7 i e n i n g
Gelderland. De Staten van Gelderland
hebben aangenomen bet voorstel tot het
aar gaan van een leening van drie millioen
CTulden, teneinde aan de N. V. Provinciale
C.Vlersrhe Electriciteitsmnètscbnppjj de
voor uitbreiding ven haar bedrijf benoodi^
de gelden te kunnen verstrekken.
A omobioien voor zieke n—
vervoer. B en V. ven Rotterdam stellen
don Road vooi p dc b< -rooting van 1919 een
crediet van f 35.750 toe te stnar, :n v rbe.id
met de nenschalt'ng van automobielen vooi'
ziekenvervoer.
D e 1 I t s c li c p o 1 i t i e. De gemeontcratfl'd
van Delft beeft, nn vrcr uitvrn-ritre discussie,
het voorstel van den burgemeester .tot uitbrei
ding van liet politiecorps met een inspecteur,
een chef-majdbr. zes m.aioors en 38 ngir.len,
waarvan de kosten begroot worden ap
f 03.317, verworpen en aangenomen een vooi*
Sommige levensspreuken zijn meer
waar, dan aardig, maar de meeste zijn meer
ar dig dan waar.
Roman door
ANNA WAHLENBERG.
25
Maar nauwelijks was zij weer zóóver gelco-
i tnen c.f ée korte aanvallen .van vroeger kwa-
l'rn'en terug. Steeds werden de afstanden klei-
£jler> zij in dezen toestand van bewuste*
'.loosheid owcer, was niet mooi en aangenaam
''meer.
Zij sprak over stemmen, bekende en onbe=
Ijkende, die baar riepen. Zij wilden haar op een
jboogen herg trekken en zij trachtte daar .te
^komen naar viel en bleef liggen. Of zij was met
zeer vermoeienden arbeid bezig. Nu was
het een kleine jongen van de vrouw van den
portier, die naar een examen moest, en hij
stond naast baar en trok aan baar kleeren en
riep: „haast je, baast je, ik kom te laat voor
het examen!"
Nu 7gg zij ook bijwijlen haar broer. Zij
ontmoette hem in een dicht bosch, waarin hij
verdwaald was en hij zocht naar het nad. dat
zij duidelijk zag. Maar wanneer zij hem dat
wilde wijzen, zag noch hoorde hij haar. Een
anderen keer kwam hij haar tegen op straat,
wandelend met gebogen hoofd alsof hij in
diepe, sombere gedachten verzonken was.
Maar ook daar hoorde noch zag hij haar
wanneer zij tot hem sprak.
Onrustig en gejaagd ontwaakte zij telkens tot
de werkelijkheid, en wanneer Arthur in haar
nabijheid was, moest hij langs haar voorhoofd
strijken totdat zij rustig -werd en in slaap viel.
Keer op keer werd de dokter geroepen, en
soms gelukte het hem haar met zijn scherts,
zijn nieuwe medicijn en zijn praten over spoe
dig herstel op te wekken. Maar een dag na
zijn bezoek was de goede werking reeds weder
verdwenen. Uren lang kon zij stil in haar stoel
zitten zonder handwerk of boek, en wanneer
men tot haar sprak, gaf zij korte antwoorden,
alsof zij liever niet gestoord wilde worden.
V.
Aan tafel had Edit het eten nauwelijks aan
geraakt. Haar gelaat was bijna zoo wit als het
tafellaken. En wit was het nog, toen zij in het
salon zaten, niettegenstaande dc haard zijn
warm schijnsel er overheen wierp.
Zelfs hare manieren hadden een verande
ring ondergaan.
Zij was de laatste dagen weinig spraakzaam
en in zichzelye gekeerd geweest, maar nu was
zij dit nog meer. Er lag iets ijzigs over ge-
b^ol haar wezen en nu en dan ook over den
glimlach, waarmee zij haar gelaat naar haar
broeder wendde en antwoordde „dank je
zeer" op zi'n vraag hoe. zij zich gevoelde.
Zij speelde met de franje van haar zijden
sjaal en Het die op en neer door haar vingers
gaan.
„Ik heb vandaag een bezoek gebad", zei ze,
zonder op te zien.
En toen Inga vroeg wie de bezoeker geweest
wa* draalde zij even met antwoorden.
„Een nieuwen dokter z.ei ze daarop met
een triomfeerenden blik alsof de twee, die
naast haar zaten vijanden waren, die zii listig
beetgenomen had. „Dokter Holm. Ik telefo
neerde naar hem, want ik wilde dc waar
heid weten".
Inga schrikte, maar Rennsburg bleef kalm
„Nu?" vroeg hij na een korte aarzeling.
„Ja, natuurlijk probeerde hij eerst mij voor
den gek te houden, evenals de andere dokters,
evenals jij en Inga, juist zooals allen doen met
hen die zeer ziek zijn. Maar ik was eigenzin
nig en sluw, en kwam het langzamerhand te
weten. De aanvallen 's nachts en de aanvallen
overdag zijn verschijnselen Tan dezelfde ziek
te. En op zijn hoogst over een jaar, maar mis
schien morgen al, betzij 's nachts of overdag,
kan het mij overvallen en dan voor goed".
Inga was op het punt uit te roepen: „neen,
neen!" Maar zij zweeg.
En ook Rennsburg zweeg. De drukkende, on
aangename stemming sloot hun lippen, en het
was Edit z.elve, die het stilzwijgen verbrak.
r.Ik sta op bet punt naar de eindclooze, don
kere diepte te gaan", zei zij. „Denk er aan,
naar de eindelooze diepte, de zwarte, gru
welijke diepte. De diepte der vernietiging en
ik moet daarheen vandaag of morgen".
Tegelijk sloeg zii haar armen om baar hoofd,
terwijl een huivering haar trekken verwrong.
„Maar ik wil niet," riep /ij opeens woest en
luid uit. „Ik wil niet, ik wil niet!"
Rennsburg was opgestaan en stond over
haar gebogen. Hij sprak'baar zacht en ernstig
toe. als tot een onverstandig kind.
Zij zou den nieuwen dokter zeker niet be
grepen hebben, en misschien had hij niet goed
gezien. Waarom zou zij meer op hem vertrou
wen dan op haar ouden dokter? Morgen zou
hij naar een derden, beroemden arts gaan die
bijzonder veel studie maakte van gevallen als
het hare. Zij moest nu trachten kalm te zijn.
Maar zij scheen geen woord te hooren van
wat hij zeide; zij zat slechts vóór zich uit tc
staren met een wezenloozen blik, alsof zij al
leen verdiept was in haar eigene, ronddolende
gedachten.
Ilij streek met zijn hand, licht streelend, over
haar voorhoofd. Maar zij trok haar hoofd
terug, en er verliepen weer eenige seconden,
terwijl zij vóór zich uit zat te staren. Toen
leunde zij vermoeid tegen de leuning van den
stoel en haar oogen sloten zich. Maar nauwe
lijks had dit een oogenblik geduurd, of zij
richtte zich haastig op, wendde haar gelaat
naar haar broeder, die achter haar stond.
„Waarom sta je naar mij te kijken?" riep
zij uit. „Ik weet dat je het doet. Maar ik ga
niet slapen, ik wil niet slapen. Ik durf niet-
Ik wil niet slapend weggenomen worden, ik
blijf den gelieelcn nacht wakker. Sofic moet
naast mijn bed zitten en mij roepen wanneer
'ik in slaap val."
Opeens zonk zij snikkend achterover, zoodat
haar gcheelc lichaam schudde, ilaar krachten
waren uitgeput, en toen het snikken wat be
daarde, lag zij daar met het hoofd tegen de
stoelleuning gesteund, en liet haar groote
oogen met een vc-chtjgen glans om zich heen
gaan. Haar blik bleef ruiter» op haar broeder
en van hem op Inga. Zij zag rond in dc kar..er
mot al dc welbekende voorwerpen, /.ij keek
■naar het tensler, waardoor de kruinen der
boomen van het paik en dc aanges: hen lan
tarens to /ien waren.
„O. mijn heerlijke wereld." fluisterde zij.
„Nog behoor ik tot je, maar morgen of over
morgen lig ik uitgestrekt of vernietigd. Dan
ben ik er niet meer..."
Haar angst deed haar broeder de heer
schappij over zich zei ven verliezen. W.uhopig
en ontroerd over zijn machteloosheid, sprak hij
werktuigelijk dc eerste dc beste convcntioncclc
woorden die over zijn lippen wilden komen.
.Liefste zuster." zei hij, „waarom verontrust
je je zoo met deze gedachten? JA weet tn*h
dat er niets teniet gaat."
..Teniet gaar? Wat gaat dit mij aan'of m»;n
lichaam niet vergaat als mijn ziel als ann
kaarslicht wordt uitgebtazr*?"
Tlij trok zijn wenkbrauwen tot oen J'invpë!
samen, tor wijl hij naast haar zat cp haar hanll
streelde.
Gedurende de laatste jaren, ton ha-ar ziel-
zoo verontrustend was toegenomen, had hij
veel gepeinsd over dc mogelijkheid van '0
scheiding en haar nu en dan opkomenden
doodsangst in zich mcegevoeld. Maar hij bad
met haar nooit over deze gedachten gesp-n-
Ifcn. gedeeltelijk omdat hij niet recht wist bm
ze voor haar te kunnen verklaren, gedeelteliik
omdat men in de omgeving van Edit weinig
gewoon was stil tc blijven staan bij de voor'
Stelling van den dood en wat ertoe behoordr».
Had hij zelf het gesprek er op gebracht, clan
oou men zeker getracht hebben hem van hel
onderwerp af te leiden.
(WorA* vervolgd).
