itwMras z,]
t uui
„DE EEMLANDER"
fBsraisaiBniasLi^-ii'S
FEUILLETON.
De groote Liefde.
j. mmmm
Is klas Reparatis-inrichlini.
V
18a Jaargang fëc>. 168
per 1 ma nden voor Amers»
2 10, idem banco
p« por. f 2 60 p.r w«ck (met gratis ve-zekerng
le«en o«*clu*ic») 0 176, aiwndcljke nummers
1 C.O».
HOOFDREDACTEUR: Mo, D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEiMSCHc POORTWAL ko?k utrcchtsc^rs-r.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Maandag 12 Januari 1920
bewijsnummer, elke regel meer 0 20, d cnslaanb c#
dingen 1 -5 i egels 0 50. Voor handel en bedrijf;
bc-.la.rn zeer voordcelige bepalingen tot bet herhaald'
advcrtccicn bij abonnement- fc'er c ei reu. aire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag'
toegezonden Bewijsnummers 5 cent.
Va» vsefe tot week.
r- Het coitffcrt in dm Amsterdamschen
Raad tusschen Mn soci»listischen wethou
der Wibaut en de soc. fractie is uitgevoch
ten en geëindigd met een overwinning van
het dagel. bestuur. De fractie heeft het niet
aangedurfd haar wethouder bij te vallen.
Tot het laatste oogenblik hebben zij het
standpunt van partijpolitiek boven gemeen
tebelang gehandhaafd ondanks de waar
schuwingen van hun partijgenooten achter
de groene tafel. Ook hier is weer gebleken,
dat, gelijk v/eth. Wibaut aantoonde, de be
cijferingen der soc. raadsleden niet altijd
volkomen betrouwbaar zijn. Het dreigement
van het gemeentebestuur van te zullen af
treden behoefde niet te worden vervuld. De
Raad heeft met 26 tegen 18 stemmen de
voorgestelde loonsregeling -aangenomen. Nu
volt af te wachten, wat de dreigementen der
andere partij zullen zijn; of staking onder
het gemeentepersoneel zal uitbreken en of
-de S. D. A. P. zal aandurven deze te patro-
niseeren,
In de Kamer hebben de s.-d.-, de com
munistische- en de neutrale fractie zich ver
zet tegen de gedwongen leening, die des
ondanks met 58—25 stemmen is aangeno
men. De debatten over het herstel der fi
nanciën hebben den minister héél wat te
slikken gegeven en voor het ministerieele
leven van Zijne Excellentie wordt gevreesd.
Het behoeft geen verwondering te baren,
als hij den weg \an zijn collega's van
Oorlog en Marine zal gaan. Want zijn be
leid is onvast; men weet niet wat men aan
hem heeft en zelf weet hij niet wat hij wil.
Bij elk nieuw plan, dat hij oppert om 's lands
financiën weer wat op dreef te brengen,
breekt een zware critiek los, welke hem
gauw in zijn schulp doet kruipen. Nu heeft
hij weer zijn onmogelijke vermogensaanwas-
belasting verdonkeremaand. Wat al tijd en
moeite heelt dat onzalige onderwerp doen
verloren gaan! Wanneer krijgen we nu eens
vat serieuser plannen te hooren? Zoo héél
makkelijk is de taak van onzen minister
riet, maar zijn confraters in de andere lan
den staan toch voor heel wat berooidere
schatkisten en zouden wat graag met min.
De Vries oversteken. Kon het maarl
Het rivierwater, dat ook deze week zoo
veel schade en ongemak berokkende zakt
thans gelukkig. De Koningin heeft de ver
dronken streken bezocht, zooals zij immer
bij ramp en ongeluk komt medeleven.
Nog een ander punt. dat wij reeds in ons
vorig overzicht .aanstipten is nog niet van
de baan; de tooneelspelersstaking. 'I Is jam
mer, dat beide partijen 't zoover hebben la
ten komenl Het schouwspel van de acteurs
op straat is niet verheffend. Lange jaren
heeft het geduurd, aleer het beroep van too-
neelist in veler oogen genade kon vinden,
Juist de laatste jaren ging dit veranderen,
de consideratie der acteurs is er 'n heel stuk
beter op geworden en hun standing ging
een eind omhoog. In alle opzichten kwamen
zij op hooger plan te staan, 't Is te be
treuren, dat deze staking daaraan zonder
«enigen twijfel afbreuk zal doen en het was
ir\ beider partijen belang geweest om dèt te
voorkomen. Wellicht zullen er zijn, die zich
verkneukelen, dat ook de acteurs tot straat-
vertooningen hun toevlucht namen, de wa-
.re .democratie wil geen gelijkmaking door
neerhaling of afdaling, doch door opheffing
en opklimming. Zoowel cle directeuren als
de tooneelspelers hadden alles in het werk
moeten stellen, om te voorkomen, dat hun
conflict werd uitgevochten als een tusschen
heer en knecht. In de intellectueele en gees
trijke wereld moest men zijn taak en ver-,
houding anders zien en anders regelen.
Maar de strijd wórdt hard gestreden. Om
dien te kunnen steunen verkoopt Bouw
meester zijn auto, hem destijds als natio
naal huldeblijk geschonken en de directeu
ren organiseeren intieme kunstavonden en
declamatie-uitvoeringen. Sommigen hunner,
zooals V. d. Lugt—Melsert, zijn onverzoen
lijk.
Rondziende in het buitenland treft ons de
onrust interland, die eer erger dan minder
wordt. James Hoey de Sinn*Fein candulaat
voor Bray is aangehouden en er is veel ge
schoten. Gepantserde auto's rijden door
Dublin en de zenuwên regeeren méér dan
het verstand.
In Duitschland gist het naar aanleiding
der publicatie van de briefwisseling tus
schen keizer en tsaar. De bladen voeren de
feilen pennestrijd over de schuldvraag van
den onttroonden heerscher. In dë Entente
landen wordt nog steeds verzekerd, dat de
zer dagen het verzoek om uitlevering van
den balling zal worden gedaan.
Amerika is nog steeds op zeer gespannen
voet met Mexico, waar nu weer twee Ame
rikanen te Port Lobos zijn vermoord. Dit
ongelukkig land is thans geteisterd door een
aardbeving, waarvan twee duizend Mexica
nen het slachtoffer werden.
Politiek Overzicht
Met het in werking treden van het Duit-
sche vredesverdrag is de tijd gekomen om
de veranderingen, die de conferentie te
Parijs heeft gebracht in de kaart van
Europa, ten uitvoer te leggen. In het ge
bied, dat Duitschland moet afstaan aan de
nieuw opgerichte staten aan zijne oostelijke
grens, zal de overdracht van het gezag moe
ten plaats hebben voor een deel direct, voor
een ander deel nadat door eene volksstem
ming de bevolking zich zal hebben uitge
sproken over de vraag wat voortaan hai'e
nationaliteit zal zijn.
Daarmede is echter nog slechts voor een
gedeelte het werk voltooid, dat de confe
rentie heeft te verrichten. Deze week gaat
zij opnieuw aan het werk om verdere
wijzigingen aan te brengen in de kaart van
Europa en het aangrenzende gebied van
Azië. Tot voorbereiding van dezen arbeid
heeft de Italiaansche minister-president Nitti
met zijn minister van buitenlandsche zaken
Scialoja in de vorige week te Londen met
de hoofden van de Engelsche regeering
overleggingen gevoerd, waarna zij gezamen
lijk zich naar Paijs hebben begeven. Den
grondslag voor deze besprekingen kan men
leeren kennen uit de hier volgende opmer
kingen, die in d? Daily News gemaakt zijn
door A. P. Nicholson. Hij schrijft:
De Adriatische kwestie met de Italiaan
sche bezetting' van Fiume is een van de
neteligste vraagstukken, waarvoor de geal
lieerden een oplossing moeten zoeken. Er
hangt veel af van den loop der in Londen
gevoerde overleggingen. Maar men kan wel
aangeven van welken aard het compromis
is, dat waarschijnlijk zal worden gesloten.
Fiume zal in gemeen overleg gemaakt wor
den tot een onafhankelijke stad met een
achterland op dezelfde wijze als Dantzig, dat
feitelijk onafhankelijk zal zijn en zijne eigen
belastingen zal heffen. Istrie zal Italiaansch
zijn.
In Dolmatie zal Italië waarschijnlijk een
deel van de eilanden krijgen, maar Spalato
zal de Joego-Slaviscne haven blijven. Zara,
waartegen d'Annunzio een van zijne expe-
ditiën heeft beraamd, heeft groote moeie-
lijkheid opgeleverd. Mogelijk zal het. even
als Fiume, tot een onafhankelijke slad ge
maakt worden op grond van zijne gemeng
de bevolking. Het hoofdland van Joego-Sla-
vië zal natuurlijk blijven zooals het in het
verdrag is omschreven.
Het is in deze onderhandelingen van ge
wicht, dat het verdrag, waarbij Italië zich
verbonden heeft in den oorlog te gaan, over
Fiume niets bepaalt. De aanspraken op
Fiume zijn eerst later te berde gebracht. De
toesiand is echter op gevaarlijke wijze ge
compliceerd tengevolge van de bezetting
van Fiume door d'Annunzio. Het memo
randum, dat in de vorige maand door de an
dere geallieerden aan Italië is gezonden, is
beslist tejjen de inlijving van Fiume door
Italië. Verder zijn er natuurlijk financieele
kwestiën met Italië hangende. Ook de kolen-
verzorging is in overweging.
Wanneer met Italië overeenstemming kan
norden verkregen over de zaken, die dit
land rechtstreeks aangaan, dan zal dit in
Parijs den weg effenen voor het overleg dei-
geallieerden over het Turksche vraagstuk.
Ook hier zal een compromis gesloten moe
ten worden tusschen de Engelsche en de
Fransche staatslieden, die nu nog op een
yiteenloopend standpunt staan. De Fran-
schen willen den sultan als kalif met wereld
lijke macht in Konstantinopel houden. De
Engelschen willen den zetel van de Turk-
sche macht overbrengen naar Klein-Azië.
Overeenstemming tusschen de geallieer
den bestaat in de meening, dat de Darda-
nellen aan Turkije ontnomen en geïnterna
tionaliseerd moeten worden. Het Engelsche
voorstel is beslag tejeggen op het door de
lijn Enos—Midia begrensde gebied, d i. het
gebied waarvan de grens wordt aangegeven
door de Moritza in het noordwesten en den
Bosporus in hei oosten Dit gebied zal wor
den besluurd door Frankrijk, Groot Brit-
tannie en Italië te zamen onder het alge-
meene oppertoezicht van den -volkenbond.
Een compromisvoorstel ten aanzien van
Konstantinopel is daar het kalifaat te
houden als een soort mohammedaansch
Vaticaan en den zetel van de wereldlijke
macht van den sultan over te brengen naar
B«-oessa of Konia in Klein-Azië. De Aya
Sofia in Konstantinopel zou dan in moham
medaansch bezit blijven.
Het Turksche rijk zou dan bestaan uit
Aziatisch Turkije zooals het nu bestaat met
uitzondering, van Armenië en het vilajet
Smyrna, dat Grieksch zou worden, en van
andere kuststreken van de golf van Adnlia
tot de buurt van Mitylene. Wat Syrië be
treft. loopt de Fransche invloedssfeer ten
noorden van Damascus. De Britsche sferen
ziin gelegen in Palestina, Mesopotamie en
Egypte.
Euiletilandschn "sriehUii
P a r ij s I O J a n. (W. B.) Heden namid
dag om vier uur hebben von Simson en von
Lersner in ve^en\voordigheid van de leden
van den Oppersten Rand der Geallieerden
in het kabinet van den Franschen minister
van buitenlandsche zaken aan den Quai
d'Orsay het protocol van 1 November ge-
teekend. Daarna overhandigde Clemenceau
de schriftelijke bevestiging van de beloiten
aangaande de vermindering van den eisch
tot schadevergoeding voor Scapa Flow.
Daarmee is de vrede van kracht geworden.
Clemenceau verklaarde, dat nog heden
avond het bevel om de Duitsche luijgsgevan-
genen naar huis te zenden, onderteekend
zal worden.
Londen, 10 Jan. (N. T. A. Draadloos
uit Carnarvon). Nu de vrede in werking is
betreden, moeten de volgende verdragsrege
lingen uitgevoerd worden.
Binnen twee tot drie maanden moet het
Duitsche leger terug gebracht worden op de
voorgeschreven sterkte. De Times schat het
tegenwoordige Duitsche leger op meer dan
een miliioen man en de betrokken commis
sie zal de handen vol hebben om binnen
den geste'den tijd de sterktevermindering
van dit leger en de ontmanteling der vestin
gen gereed te krijgen.
De vermindeiing der marine moet voor
het grootsfe deel binnen twee maanden af~
geloopen zijn, voor een unel ueds
dadelijk of binnen één maand.
Art. 197 van het verdrag bepaalt, dat in
de eerstvolgende drie maanden de groote
draaclooze stations Nauen, Hannover en
Berlijn geen berichten mogen seinen, die
oorlogs-, marine- of politieke kwestiën be
treffen, welke voor Duitschland of een van
de landen, die met de Geallieerden in oor
log geweest zijn", van belang zijn, en slechts
onder toezicht der Entente, met een door
deze te bepalen golflengte voor handelsdoel
einden mogen seaien. Het is een vroa? of
de dagelijkschc nerstelegrommen als han-
delstelegrammc i beschouwd zullen worden.
De meeste bepalingen, die on de luchtvaart
betrekking hebben, moeten onmiddellijk uit
gevoerd worden, in het bijzonder de uitleve
ring van olie marine en militaire lucnlvaart-
matcrieel, waaronder alle bestuurbare bal
lons.
De commissie van herstel krijgt dadelijk
zeer veel te doen. Zij moet het Duitsche be
lastingstelsel bestudeeren in verband met
Duitschlund's betnlingscapéciteit en toezicht
houden op de uitgifte van de rentelooze
obligatiën, daarop 20 miliioen mark in goud
geïnd moeten worden, en von een andere
2'.. leening tot een bedrag van 43 mil
iioen, en het tijdstip bepalen, waarop we--
deom,h 5 een leening van 40 miliioen
mark uitgeschreven zal worden.
Verder moet deze commissie dodelijk alle
Duitsche schepen boven 1600 ton in bezit
nemen, de helft van het tonnage aan sche
pen tusschen 1000 en 1600 ton en een
vierde van de tonnenmaat aan treilers cn
isscherschepcn. Deze levering moet bin
nen twee maanden geschied zijn
Binnen een maand zal de commissie aan
Duitschland opgave doen hoeveel ton aan
scheepsruimte in de eerstvolgende twee ja
ren nog geleverd moet worden.
Verder neemt de commissie de noodige
maatregelen voor het economische herstel
van de verwoeste gebieden. Binnen twee
maanden zal de commissie de schade-staten
opmaken, op grond waarvan zij hare eischen
zal stellen.
Voorts moet zij in de eerstvolgende drie
maanden toezicht houoden op de leverin
gen van vee aan Frankrijk en België ter ver
goeding van de uit die landen weggevoerde
beesten. Gok de steenkolenleveringen zijn
onder haar toezicht gesteld. De Duitsche
verplichting in dit opzicht gaat dadelijk in en
loopt over diverse periodes, waarvan enkele
tot lien jaren duren.
Ook de zorg voor betaling van de bezet-
tingskosten van het begirt van den wapen
stilstand af behoort tot de taak der commis
sie van herstel.
N e w-Y o r k, O J n n. (R.) Het geschil tus
schen Bryan en president Wilson over de
kwestie of over den Volkenbond door een
volksstemming beslist moet worden, wekt
groote belangstelling, vooral ook in ver
hand met de aanstaande presidentsverkie
zingen.
Wilson heeft in zijn brief zijne bedoelin
gen niet nader omschreven Bryen ver
zocht in den aanhef van zijn redevoering
de toehoorders niet naar hem te luisteren
met het gevoel, dat een candidoat voor
het presidentschap aan het woord was. On
der het dozijn andere sprekers waren ver
scheidene ernstige candidaten voor het
presidentschap. Hunne meeningen over de
zaak liepen nogal uiteen sommigen zwe
gen er over.
L o n d e n, 1 1 J a n. (Draadloos van Horséa.)
Naar uit Parijs gemeld wordt, is de eerste bij
eenkomst van -den Volkenbondsraad vastge
steld op Vrijdag aanstaande, den lGcn Januari,
10 u. 30 voormiddag in het ministerie van Bui-
jehlandsche Zaken aan de Quai d'Orsay.
Léon Bourgeois zal dc zitting openen met een
korte rede. (iroot-Brittnnnië zal door Loixff
r.in /i.n worden vertegenwoordigd; Italië dooiv
Martino en België door Paul Ilymans.
Dc Ainerikaanschc gezant heeft president
Wilson per telegraaf kennis gegeven van deli
vastgcstelden datum, opda't dc president d«(
eerste bijeenkomst van den Volkenbond, 700\
als door het verdrag van Versailles wordt vooiV
zien, zal kunnen bijeen roepen.
Met of zonder de Vereenigde Stalen zal dl
Volkenbond binnen zeer korten tijd in were
king zijn.
Clemenceau verklaarde gisteren aan dc ven
tegenwoórtligers der voornaamste stalen, dat
nu het verdrag was getcekend, hij luin \eri
zocht te willen mededcclcn of zij lid van den
Volkenbond wenschon tc worden. Onder do-
door Clemenceau uitgenoodigde natiën was
ook Nederland.
N e w-y o r k, 9 Jan. (N. T. A. Draad*
loos van Annapolis). Met departement van
buitenlandsche zaken meldt, dat de wetge*
vende vergadering van Panama op 8 Jan.
met algemeene stemmen den vrede mei
Duitschland ratificeerde zonder amende*-
menton of reserves.
Bei; lij n, 10 Jan. (V R) De Rykspresfc,
dent en de Rijksregeering hebben dc volgendo'
proclamatie uitgevaardigd; Aan dc Duitschd
bevolking der gebieden, (lie van het Rijk gc*.
scheiden worden: De ongelukkige afloop van
den. oorlog heeft ons weerloos gemaakt en ons
aan de vijanden prijsgegeven, waardoor ons do
zwaarste offers worden opgelegd.
Het zwaarste offer is wel liet afstaan valt
dc gebieden in het Oosten, Westen cn Noor*
den. 1
Zonder acht tc slaan op hunne national©
rechten worden honderdduizenden onzer volks*
genooteii onder vreemd staatsgezag gebracht*
Duitsche broeders en zusters, niet alleen in
het afscheidsuur, doch steeds zul ons hart"
over dit verlies treuren en wij beloven u, dat
wij ii nimmer zullen vergeten.
Ondanks de verbroken staalgemeenschap,
zullen uwe harten kloppen voor den Diiit^chert
stam eir dc cultureel© gemeenschap, die de voe
dingsbron van uw geestelijk leven wa% en altijd
zal blijven.
Wij möctcn ons in-dit moeilijk oogenblik
onze gemeenschappelijke moedertaal/ die nlc*
mand ons kan ontnemen, herinneren cn dc
Duitsche cultuur idachtig blijven. Met ons gcy
heclc denken en wezen blijven wij verbonden,
Wat wij kunnen doen, om deze moedertaal,
deze Duitsche cultuur, dezen samenhang mcf
bet moederland tc bewaren, zal gedaan wor
den. Zooals wij .steeds bij dc onderhandelingen'
er vooral naar gestreefd hebben, nietlengenr
staande dc scheiding, uw nationaal recht van'
bestaan tc hand-haven, zoo zullen wij er \ooru
durend voor waken, dat betgeen ons in de
verdragen beloofd is, wordt nagekomen. Oanf
scholen en al onze inrichtingen voor vorming
van den "geest en beoefening van wetenschap'
en kunst blijven voor u open. Elk wcderzijdscH
verkeer zal plaats hebben en iedere band ver*
sterkt worden. Dc ohmclclijke en onovcrwin*
nelijkc schat aan geestelijk goed, die liet Duit
sche volk toebehoort, behoort oolc u toe.
Sedert ecu wen reeds was 't het lot van onS
volk, dat talrijke Duitschers buiten het Duit*
schc staatsverband onder vreemde over beer-»
selling hebben gestaan. Waar ook tc midden'
van een vreemde natie onze nederzettingen wa*
ren, hobbcil zij 'den Duftschen aard en den'
geestelijken band met het moederland in dc
moeilijkste tijden behouden cn de krachteif
van hun nationale cultuur over een uitgebreid?
cbied verspreid.
Ilun arbeid zal ook een voorbeeld zijn voon
dc zware taak, die het harde lot u oplegt. De»
Duitsche harten versagen niet cn dc Duitsch©
wil vindt den weg, om zich te handhaven.
Wcesc er van verzekerd, dat onze deelnc*
ming, onze zorgen, en onze warme liefde t*
onverbreekbaar zullen bijblenven. Mogen wij
in dit wedcrzijdschc vertrouwen in dit zwartf
uur van onze uiterlijke scheiding, ons van*
onze innerlijke onverbreekbarc gemeenschap,
in hooge mate bewust worden. Over allot
rcnspalcn heen blijft het Duitsche volk ee4
geheel. i
Wanneer de mensch iets verkeerds
doet,'weet hij er altijd edele motieven voor
te ontdekken.
Roman door
ANNA WAHLENBERG.
40
H'j was voor zijn vrouw en. zuster een
viiend geweest. En om iemands vriend te zijn,
«zoodat men in zijn leven mee leeft als in zijn
•eigen, dat was iets moois en hoogs cn zeld
zaams, ja hooger dan zelfs dc liefde, die zoo
•allcdaagsch j's dat zij bij een ieder kan op
komen. Dit had zij gezegd en dit klonk wel
mooi cn vleiend, maar hij gevoelde er zich
(niet over tevreden. Hij bad in dit geval liever
1e doen met de ailedaagsche liefde dnn met die
•welke maar zoo zeldzaam gevonden wordt.
'Het was alsof zij er hem niet loc instaat acht
te. Het was alsof zij -hem buiten den kring van
•andere manné* plaatste en dit krenkte'hem
(telkens \v«o cv*» dic-p.
Maar als t *u eeo» zoo w as, dat bij in dit op-
zidit cr'itfc.n s ond? Hij verzonk in gedach
ten* tracH» in zjchzelven neer tc zien. Was hij
la;i n«c-t verliefd g«wcest? Hij had toch het
\oor z^n vr.,uw liefde genoemd
Hel was vrcewd; wanneer hij over dit ge
ve cl nadacht, begon bij werkelijk te twijfelen
of dit de- recht» beaming was geweest, want
zoo bijzonder warm en buitengewoon was hun
verhouding niet geweest. Hij herinnerde zich
daarvan hoofdzakelijk den wensch om haar
gelukkig te maken. liet had hem zelfs ge
streeld wanneer zij blij en tevreden was, zoo-
dat hij tenslotte eigenlijk niet zooveel had ge
dacht aan haar als aan zijn eigen genoegen.
Zou dit misschien geen liefde mogen hecten?
En 'hij ging verder terug in het verleden,
dacht aan jonge, bekoorlijke meisjes, die hij
in zijn eerste jeugd had ontmoet. Zeker waren
er eenige van wie hij gehouden had. Hij herin
nerde zich twee of drie, wien hij bijzonder
het hof had, gemaakt. Hij had met deze ge
danst en geflirt. Ja, dat was een heerlijke lijd
geweest. Natuurlijk had hij gedweept, na
tuurlijk had zijn bloed sneller gevloeid; maar
misschien niet zoo hevig als dat van andere
jonge mannen. Ilij was misschien .kalmer ge
weest dan dc meesten. Hij had zich bedacht,
had dc uitverkorene van meer nabij willen
leeren kennen, voordat hij zeker kon zijn van
haar on van zichzelven. En zoo had hij de ge
legenheid laten voorbijgaan en zij was weg ge-
wee voordat hij zekerheid had verkregen
omtrent zijn hart. Was dal ook geen liefde ge
weest? Of hingen deze voorbijgaande ver
liefdheden af van het lot, dat hem ongunstig
was en hem geen tijd gunde om rijp te wor
den?
Hoe meer hij- peinsde, d- s tc verwarder
werd het in zijn binnenste. Hij kon geen helder
en duidelijk sprekend gevoel in zijn ziel vin
den. En w annecr bij eindelijk meende er zich
een weinig rekenschap van te kunnen geven,
was het om nlles te herleiden tot egoisme. Al
les bij elkaar genomen, stelde hjj. zich mis
schien maar aan en was 'het hem niet mogelijk
enthusiasme te gevoelen cn zich boven zich
zelven te verheffen. Zij bad "wel gelijk, Inga,
die met al haar zachtheid en meegaandheid.
soms zoo'n verrassend snel en helder inzicht
in rleii staat van zaken kon hebben; zij bad wel
gelijk toen zij hem liet verstaan dat hij niet
wist wat liefde was. Maar zij wist het, zij.
want zij had eens zelve bemind en was be
mind geworden. Zij kon onderscheiden wie
in staat was te beminnen en wie niet, en zij
had hem doorzien.
"Dit deed pijn alsof zij een geheim gebrek bij
hem had ontdekt, waarvan hij meende dal nie
mand liet had gezien. Het was een soort van
schande, die -hij niet uit zijn gedachten ver
wijderen kon.
Maar een ware vriend, dat kon hij zijn bad
zij beweerd en nis zoodanig waardeerde zij
hem hoog en verlangde zij naar liem.
R HOF 3S. H
Ilij wierp een pas aangestoken sigaret weg,
stond op en wandelde de kamer op en neer.
Wanneer hij aan deze waardeeringen dit ver
langen dacht, kwam het hem voor als had zij
hem een genadegift toegeworpen tot troost, en
die wilde hij niet aannemen.
Nadat hij de kamer nog eenige keeren had
rondgeloopen, begon hij zich afgemat tc ge
voelen. De bitterheid in zijn gemoed maakte-
plaats voor een liefelijke gewaarwording. Hij
had toch iets om op te wachten, dat hij de
vorige viel' avonden niet had gehad, toen een
zaamheid en troosteloosheid hem overwel
digd hadden. TJii had nu beloofd iederen mid
dag in de bibliotheek bij haar tc komen. Zijne
Jieiofte 70u hij houden, dit was hij ook aan
«lijn gevoel van eigenwaarde verplicht. Belofte
maakt immers schuld. Maar hij had er ook
geen spijt van. Nu hij iets had om op tc wach
ten en om aan te denken, ging de lange dag
toch iets vlugger voorbij.
XII. 1
„Als 'f u belieft," zci jijifrouw Sofic terwijl
zij een brief naast Inga legde op den rand van
dc tafel in de bibliotheek.
Inga 7ag verstrooid op. Zij en Rennsburg
waren in zulk een levendig gesprek gewikkeld
dat zij niet eens iemand hadden hooien bin
nenkomen. Maar bij het zien van Sofie zette
Inga een berouwvol gelaat.
„Ach," zei ze „ik begrijp niet hoe ik z.oo
slordig kan zijn! Wanneer zal ik er toch toe
komen mijn adres te veranderen?"
Het was nu drie weken geleden dat zij naar
haar pension terug was gegaan, en nog had
zij verzuimd dc verandering in orde te maken.
Eigenlijk kwam het er niet zooveel opaan of
zij dc post 's morgens of een paar uur later
kreeg. En ook nu was zij niet nieuwsgierig,
want ze zat te. spelen met den brief zonder
dien te openen, maar zij en Arthur waren ook
verdiept in ccn belangrijk gesprek.
Vooral was het een strafzaak in Warmland,
die Rennsburg's tijd en gedachten in beslag
nam. Hem was de verdediging opgedragen van
een van moord beschuldigde; hij had diens
zaak bestudeerd, voorbereidende onderzoe
kingen laten d-oen -door zijn klerk op het bu
reau, en zelfs persoonlijk den gevangene eenige
malen bezocht. Er waren trekken in het ka-
rakjer vlin den beklaagde, die het geval ge
compliceerd maakten en wat hiervan aan Hel
licht, kwam vberdc de zaak over naar het ge*
bied der psychologie. En het was deze om*
standigheid, die vooral Inga's belangstelling
gaande hield en waarin zij haar best deed
zich te. verplaatsen om er zoodoende een eigent
meening over te verkrijgen. Ook dezen avond!
spraken zij over dit onderwerp en het hieldi'
hen zoo bezig dat zij al het andere vergaten^
Maar eindelijk, misschien t'en of twintig mi*
nuten later, viel Inga's blik op den brief»
waarmee ze zat te splen. En tegelijk viel bel
haar op dat zij het schrift meende te herken*'
nen. Zij bekeek het nader en haar hart stona
stil. j
Het was Magnus' -hand!
Zij keek naar het couvert. Zwecdsclic post/
zegels? Dan was hij hier in de stad; hier, dicHl
bij haar. t
Rennsburg bleef doorgaan, maar zij luistccdd
niet meer on zat slechts tc staren naar deit
brief, terwijl allerlei gedachten en vragen doorjj
haar hoofd woelden. j
Magnus hier! Wat wilde hij van haart
Waarom kwam hij zelf niet, als hij 7.00 dicht
bij was? Durfde hij niet?
Na een oogenblik werd het stil in dc karaelï
Rennsburg, die nu haar verstrooidheid onldehx
te. sprak niet meer, en toen dc plotseling©
stilte haar opviel, keek zij op en zag lioe hy
naar haar 'keek.
„Moet je je brief niet lezen?**
„Ja."
Zij opende de enveloppe. Er stond niet vee^
in den brief, die nauwelijks één zijdje vuldo,
dat zij in een paar seconden had doorgelezen^
maar zii las hem aogeens over om beter to bfl*
grijpen*
(Wordt vervolgd^
