DE EEMLANDER"
m. vleeschhouWer,
WILLEM GROENHUIZEN j
Zilver 1
>aca 1
FEUILLETON.
De groote Liefde.
18e Jaargang No. 176
inauurUïliTCRDIIC P" 3 maanden voor Amcrs»
AS@!RlMt!ll§Plil.O ioort f 210i idem franco
per poet f 2.60. per weck (met pratl! verzekering
legen ongelukken) f 0.17', afzonderlijke nummers
1 OjQJ.
AMEBSFOORTSCH
HOOFDREDACTEUR: M«. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL ho"k uth.chtschisth.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 5I3
Woensdag Z1 Januari TSZO
Pillis DER AQVERMlÈH^L^rva:^
bewijsnummer, c)kc regel meer 0 20, dicnstaanbic*
dingen 1—5 iegels 0.50. Voor handel en bedrijf
bestaan zeet voordecligc bepalingen tot liet herhaald
ad ver loeren bij abonnement licnc circulaire,
bevattende do voorv/aarden. wordt op aanvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
Meubelfabrikant - Hof 46.
AMERSFOORT
Fabriek: Papei)l)ofstede
Directe levering van den
fabrikant aan den verbruiker
Concurrentie daardoor
absoluut uitgesloten-
_BUITENLANP
Politiek Overzicht
Er is wel eens twijfel uitgesproken of het
werk, dot de vredesconferentie bezig is te
verrichten in het oosten van Europa het
kenmerk van duurzaamheid in zich bevat.
De nieuwe staten, die zijn gevormd uit de
gebieden, welke ontleend zijn aan de voor
malige monarchie Oostenrijk-Hongarije en
waarvoor Duitschland den grond heeft moe
ten afstaan, die het aan zijne oostelijke
^grens is ontnomen, werden gezegd uit zoo
heterogene bestanddeelen te bestaan, dat
zij niet een geheel konden vormen van blij
vende levensvatbaarheid. Een. anderen kijk
op deze zaak geeft een correspondentie uit
Rome, die is opgenomen in de Köln. Ztg.
De Schrijver zegt daarin:
„Toen ik in Augustus 1912 kort voor het
uitbreken van den Balkanoorlog door Mon
tenegro reisde, werd ik vergezeld door een
Czech en een Pool. Ieder van hen sprak
zijne moedertaal en zij verstonden elkaar
zoo gemakkelijk alsof zij 'hetzelfde idioom
spraken. Wij voeren aan het einde van
onze reis over het Skutarimeer op een
boot, die met Montenegrijnsche soldaten
bezet was. Tot mijne verbazing konden
mijne beide reisgenooten zich met dezen
•even goed onderhouden als met elkaar. Den
avond brachten wij met elkaar door in de
"door de Italianen gebouwde havenstad An-
tivari. Ik vroeg hen of zij met de Russen
even gemakkelijk een gesprek konden voe
ren als met de Montenegrijnen. Zij ant
woordden mij, dat dit van zelf sprak, want
de Slavische talen verschilden haast even
weinig van elkaar als do Duitsche dialecten.
Alle Slaven, die tusschen Archangel en Cat-
taro en Prang en Wladiwostok wonen, zijn
eén groote familie, die slechts door de poli
tiek gescheiden worden gehouden, en de
bewering, dat de Slaven, om elkaar te kun
nen verstaan, Duitsch moeten spreken, is
een uitvinding van diezelfde politiek.
Aan dit gesprek moet ik dikwijls denken,
wonneer ik in Duitsche bladen telkens weer
lees van de innerlijke onhoudbaarheid van
'den Zuid-Slavischen staat. Zoolang tegen
over het nationaliteitsbeginsel een ander
beginsel stond, namelijk dat van de op de
legitimiteit steunende staatsmacht, was het
mogelijk de Zuid-Slaven van elkaar geschei
den te houden. Nu met de Habsburgsche
monarchie de staat Oostenrijk-Hongarije in
elkaar gezakt is, is het eenige werkelijke
'beletsel voor de vereeniging van de Zuid-
Siaven verdwenen. Want het verschil van
godsdienst, geschiedenis en schrijftaal kun
nen de consolidatie van den nieuwen staat
wel vertragen, maar zij zijn niet in staat
haar op den duur te verhinderen en de Sla
ven, bij de sterkte van hun eenheidsbewust
zijn, van elkaar gescheiden te houden. De
fanatieke haat tegen de Italianen, die hun
het naar hunne meening Slavische land tot
.aan de Jsonzo onthouden en hen door de
bezetting van Triest, Fiume en Dalmatië van
de eenige werkelijk warme zee, die ter be
schikking van het Slavische ras staat, willen
afsluiten, zou op zich zelf reeds voldoende
zijn om de Zuid-Slaven tot elkaar te bren
gen. De Italiaansch-Oostenrijksche oorlog
toch is in den grond niets anders dan een
Italiaansch-Zuid-Slavische oorlog geweest,
en geen feit is daarvoor meer kenschetsend
geweest dan dit, dat de Serven na het.uit
breken van de Oostenrijksch-ltoliaansche
vijandelijkheden hun offensief te jen Bosnië
staakten en op deze wijze de Zuid-Slaven
van veldmaarschalk Boroëvic voor de Isonzo
vrijmaakten. Hierbij komt nog een ver-
eenjgend geografisch moment: alle berg
kammen in het nieuwe rijk van Karintië tot
de Stroemitza loopen van het noordwesten
naar het zuidoosten, en geen enkele hooge
bergketen scheidt de Slovenen van de Kroa-
ten en de Kroaten van de Serven; veeleer
zijn zij door de dalen met elkaar verbonden.
Duitschland en vooral Italië hebben bij het
tot stand brengen van hunne politieke een
heid veel grootere binnenlandsche moeie-
lijkheden te overwinnen gehad, don de Zuid-
Slaven zullen moeten doen.
Met de vorming van een sterken natio-
nalen Zuid-Slavischen eenheidsstaat, die, de
voorhoede van het panslavisme vormende,
tracht alle Zuid-Slavische 'gebieden onder
zijne heerschappij te vereenigen en via de
Adria zich te verzekeren van den weg naar
den grooten wereldhandelsweg van de Mid-
dellandsche zee, moet dus als met °en nage
noeg zeker feit gerekend worden."
Bnltenlandsrhe Bfirichtta
P ar ij s, 2 0 Jan. (N. T. A. Daadloos uit
Lyon). In de zittin? van d-en algemeenen
raad van verleden Maandag waren behalve
Clemenceau, Lloyd Gegrge en Nitti tegen
woordig maarschalk Sir Henry Wilson, ad
miraal Beatty en Winston Curchill. De
Russisobe zaken namen de aandacht in be
slag en werden uit militair oogpunrbekeken.
De raad verleende gehoor aan de gedele
geerden van de republiek Georgië cn Aser-
beidsjan, die de behoeften en wenschen vun
hunne respectieve staten uiteenzetten. Zij
verklaarden, dat de door hen vertegenwoor
digde bergvolken dapper wraren en vroeger
eenigen der beste eenheden van het Russi
sche leger hadden gevormd,; zij waren beslo
ten aan de bolsjewisten het hoofd te bieden,
maar daarvoor hadden zij behoefte aan wa
penen en munitie.
Brussel, 2 0 Jan. (H. R.) De Kamer
heeft met algemeene stemmen (129) het
wetsontwerp goedgekeurd, waarbij de regee
ring wordt gemachtigd tot het aangaan van
een leening van 5 milliard.
P a r ij s, 19 Jan. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). Millerand heeft het ministerie van
Industrieel Herstel opgeheven en een
nieuw ingesteld: dat van Gezondheid en
Sociale Voorzorg. Voor binnenlandsche" za
ken moet nog de definitieve benoeming van
een titularis plaats hebben, maar dat zal
nog in den loop van dezen dag geschieden.
P a r ij s, 19 Jan. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). De leden van het nieuwe kabinet
zullen Donderdag voor het eerst een minis
terraad houden. Denzelfden dag zal het mi
nisterie zich voorstellen aan de Kamers.
Volgens de uitdrukking van Millerand zal
het nieuwe ministerie zich aandienen als
een arbeldsministeric (ministère du travail).
Het politieke programma zal overeenkomen
met het programma, waarvan Millerand de
lijnen heeft getrokken in een rede van 7
Nov., toen hij in de verkiezingsperiode voor
de kiezers van het tweede kiesdistrict van
Parijs het woord voerde.
Tweede telegram. Millerand heeft
aan Poincaré medegedeeld, dat hij een ka
binet heeft samengesteld.
P a r ij s, 2 0 Jan. (N. T. A. Draadloos
van Lyon). Millerand heeft, ad interim, het
commissariaat-generaal voor Ejzas-Lotha-
ringen toevertrouwd aan den tegenwoordi-
gen secretaris-generaal, die aan het com
missariaat-generaal is toegevoegd. Waar
schijnlijk zal Millerand a.st Zondag naar
Straatsburg gaan om afscheid te nemen.
Londen, 20 Jan. (R.) De Bonk of
England is gemachtigd tot het aannemen
van inschrijvingen op schatkistbonds
aflosbaar op 1 Februari 1925, die 5% pet.
rente geven. Zij zijn vrijgesteld van alle be
lastingen, wanneer zij het eigendom zijn van
personen, die noch in de Vereenigde Ko
ninkrijken woonachtig noch aldaar gedomi
cilieerd zijn. De inschrijvingsprijs is 100 pet.
Washington, 19 Jan. T. A.
Draadloos van Annapolis). De New-York
Times verneemt uit Londen, dot de Britsche
regeering 210 millioen dollar zal verschaffen
ter bescherming van de Britsche handelaars
tegen de risico van den handel met Rus
land.
Londen, 2 0 Jan. (N. T. R. Draad
loos uit Carnarvon). De Iersche vei kiezin
gen voor plaatselijke regeeringslichanien
toonen, dat in Ierland de gematigde rich
ting sterk vertegenwoordigd is. De ver
kiezingen werden voor het eerst volgens
het stelsel der evenredige vertegenwoordi-
ging gehouden. Er v/erd ijverig gestemd en
er kwamen weinig fouten voor.
In plaatsen, die tot nu toe bolwerken vhn
het republicanisme waren, zijn voorstan
ders van een duurzame vereeniging met
Engeland gekozen, en in de tot dusver uit
sluitend unionistische districten weinig re
publikeinen. Overal zijn gematigde man
nen voor den dag gekomen, die vóór. een
of andere grondwettelijke regeling zijn. De
constitutioneele nationale partij schijnt te
herleven.
De Manchester Guardian schrijftVol
gens dezen uitslag verkondigt de Sinn Fein
de opinie, niet van 750.000, maar van
450.000 kiezers van de 1.500.000. Met ter-
zijdelating van de uitersten, is door het even
redigheidsstelsel een groote middenpartij te
voorschijn gekomen, die meer don de helft
van de Iersche kiezers omvat. Het blad
geeft in overweging, dat deze groote mid
dengroep zal worden gebruikt om in eene
naar het evenredigheidsstelsel samengestel
de vergadering eene regeling van het Ier
sche vraagstuk tot stand te brengen.
Malta, 16 Jan. (R.). Er zijn gister
avond, bevelen uitgevaardigd voor nagenoeg
de geheele Middëllandsche zee-vloot om te
vertrekken naar de Zwarte zee. Vijf schepen
vertrekken vanmiddag, anderen maken zich
gereed om den 18en te vertrekken. De Marl
borough, de Benbow en verscheidene lich
te kruisers zijn reeds in Konstantinopel.
K o n s t a n t i n o p e 1, 2 0 Jon. (N. T. A.
Draadloos van Lyon). De krijgsraad heeft
Behoedin Chakir en ar. Rasim, bestuurs
leden van het comité voor eenheid en voor
uitgang, aanstichters van de moorden ge
durende den oorlog en thans naar Duitsch
land voortvluchtig, veroordeeld respectieve
lijk tot den doodstraf en vijftien jaar dwang
arbeid.
Londen, 1 9 J a n. (R Heden is bei icht
ontvangen van een hevig grer.sgc-vecht in
Britsch-Indië, waarin de Engelsche verliezen
330 man bedroegen. De. colonne-Derajat,
die opmarcheert in het land der Mohsöeds,
heeft sterken tegenstand ontmoet. Een hevig
handgemeen ontstond, waarin de vólgende
verliezen geleden werden: zes blanke offi
cieren gedood, acht vermist, één gewond
6 inlandsche officieren gedood, zes gewond.
Verder werden 35 inlanders gedood, 40
vermist en 278 gewond. Een vliegtuig werd
neergeschoten; bestuurder en verkenner zijn
echter behouden. De Mahsoeds verloren
minstens 400 man, waaronder 130 dooden.
De opstandelingen-leiders hebben nu een
boodschap gezonden, dat zij bereid zijn de
Ene; sche voorwaarden aan te nemén als
de cpmarsch gestaakt wordt.
Washington, 19 Jan. (N. T. A.
Draadloos van Annapolis). De tweede pan-
Afrterikaansche financieele conferentie is
heden begonnen. Aanwezig waren 60 af
gevaardigden van Midden- en Zuid Ameri
kaansche staten en 300 gedelegeeerden uit
het financieele en industrieele leven der
Ver. St. Toespraken werden gehouden door
den staatssecretaris, den secretaris van de
schatkist e. a.
De secretaris van de schatkist los een
brief voor \an president Wilson, waarin
deze o.a. verklaarde: Ik verheug mij, dat in
dezen onrustigen tijd het werk tot herstel
ter hand wordt genomen. De burgers van
het Amerikaansche continent moeten geen
zelfzuchtige doeleinden najagen, maar die
nen tc worden geleid door het verlangen
elkaar van dienst te zijn en de wereld naar
beste krachten bij te staan.
Staatssecretaris Lansing hield een toe
spraak, waarin hij de conferentie geluk-
wenschte met deze manifestatie van. vriend
schap en behartiging van wede. zijdsche be
langen, die het welzijn der Amerikaansche
staten ten goede komt. Lansing herinnerde
er voorts aan, dat, toen in 1915 de eerste
financieele conferentie bijeenkwam, haar
doel was te overwe gen wat'te doen stond
in verband met den abnonnalen financieelen
toestand, die op dit halfrond overheerschte
als onmiddellijk gevolg van den Europee-
schen oorlog.
Oakland, 2 0 Ja n. (N. T..A. Draad
loos von Annapolis) Gemaskerde bandieten
hebben gisternacht een trein van de
Southern Pacific bij Pullman aangehouden.
Ze wisten niet de nangeteekende stukken
te ontkomen. Den passagiers werd geen
overlast aangedaan:
Kopenhagen, 19 Jan. (W.-B.). Het
Amerikaansche stoomschip Macona, van
Kopenhagen naar New-York, heeft heden
naèht in een zwaren storm schipbreuk ge
leden in het Kattegat, een mijl van de
Zweedsche westkust. Van de 50 man der
bemanning is slechts een stuurman gered
49 zijn verdronken.
Boston, 20 Jan. (N. T. A. Draadloos
uit Annapolis). Het Britsche vrachtvaartuig
Yarmouth, dat drank aan boord heeft en op
weg was -naar Havana, bevindt zich in zin
kenden toestand. Drie schepen zijn vertrok
ken om hulp te verleenen.
Schncidemiihl, 2 0 Jan. (W. B.)
Heden nacht om twee uur ontspoorde een.
goederentrein dicht bij Schneidemühl. Bijna
op hetzelfde oogenhlik passeerde de voor
trein van den D-trein no. 4, die niet meer
gewaarschuwd kon worden, en reed in den
ontspoorden goederentrein. Verscheidene
wagens werden vernield. Het aantal dooden
en gewonden is groot, maar staat nog niet
vast.
Be r 1 ij n, 2 0 Jan. (W. B.) Volgens of
ficieel bericht zijn in het spoorwegongeluk
bij Schneidemühlt 18 reizigers von den D-
trein gedood en 20 gewond, waaronder 8
zwaar.
"BINNEN LAN D~
Uil Per»
Keiierliuid eu <to volkenliand,
De Vr ij 7. i n n i g-D emoe raat' acht
naast het doel der machtsvorming van de
overwinnaars zonder twijfel in den tot stand
gekomen Volkenbond een element aanwe
zig, dat dezen hond kan doen uitgroeien tot
een organisatie met het verheven doel, dat
wij beoogen.
Laten de neutralen de leiding aan de ovcr<4
winnaars alleen over, don azl het goede clc*
ment in den bond geringer kans hebben ora>'
tot ontwikkeling te komen. Zij disquolificee-*;
ren dan de organisatie als een macht, waar
uit nimmer iels goeds zul kunnen groeien.
Dit zou een fout zijn. De leiders van heden'
zijn niet de leiders van morgen. De too»
komstige internationale verhoudin i zijn
veel minder afhankelijk van de mar: n, die
thans de leiding hebben dun van dc-r groei
der democratische beweging, nu t r iimcre
inzichten, onder de volken, die zij u gaiw
woordigen. Groeit deze beweging ra t. dan
zal een andere internationale oi j isatie,
geen toekomst hebben. Konit die democra
tische beweging .daarentegen tot krachtig
leven, dan zal zij zich uitspreken door de
vertegenwoordigers dier volken in den ge
stichten bond.
De V r ij z i n n i g D cm o C r u I ver*
wacht stellig dat dit zal geschieden. Hel
blad zet vervolgens uiteen, dat ook mate*
rieele redenen Nederland, met het oog op
zijn economische positie, tot toetreden nó
pen. Wij zullen dit doen, niet met de geest
drift, die de schoone en gave gedachte van
den bond der naties heeft gewerkt, maar dan
toch in de verwachting, dat de wereldbewe
ging ten slotte den Volkenbond zal maken
tot wat hij behoort te zijn: een organisatie,
waarin het recht gebiedt, niet de macht.
De Nederlander zegt o. m.:
Sinds het sluiten van het Verdrag van
Versailles op 28 Juni des vorigen janrs wis
ten wij, dat onder de .Staten, welke uiige*
noodigd zullen worden, zonder c e n i g
voorbehoud tot den Volkenbond too
te treden, ook Nederland behoort, een eer
die wij deelen o. u. niet Spanje, Noorwegen,
Zwitserland cn Zweden. Aan een platoni
sche liefdesbetuiging voor de zaak der goal*
lieerden danken Bolivia, Ha/ti, Honduras cn
dergelijke belangrijke Staten de onder
scheiding tot de oorspronkelijke ondcrtec-
kennnrs van het Verdrag cn oiitwcrners van
den Volkerenbond te behooren. V/ij mis
gunnen dien Staten dit voorrecht niet, maar
mogen toch wel opmerken, dat allicht ónzo
onzijdigheid ons een zwaarder beproeving
geweest is dan hun hunne krijgshaftige acti
viteit. Intusschcn hebben de Geallieerden on
Geussocieerden daarover lum eigen denk
beelden; voor ons bcteckcncn die, dat wij
tlinns staan voor dc keuze het statuut te
aanvaarden of af te wijzen van eene volke
rengemeenschap, op welks samenstelling wy
geen den minsten invloed hebben kunne»
oefenen.
Het blad prijs de openhartigheid, die onze
Regeering in haar toelichting op het voor
stel betoont en die haar dreef tot het leve
ren eener vrij scherpe critiek, die, naar lie#
toeschijnt, in de landen der Entente wel niet
met algemeene instemming zal worden aan
gehoord, al bevat zij overigens niet veel dal
niet reeds eerder gezegd is, en waaraan de
juistheid ook in de genoemde landen zelf
weï gevoeld wordt.
Nog pos heeft Lord Robert C< i!. nis
voorzitter van de „League of Nation Union*
in een Manifest aan het Engelsche volk zij*
niet malsch oordeel over het nieuwe inter
nationale instituut gezegd. „Wij begroeten
het mei vreugde", zoo lezen wij daarin,
„maar wij moeten niet denken dot wij er na
ook zijn. Dc Volkenbond bestaat, möar
wat zal hij zijn: werkelijkheid of schijn?
Zullen wij van den Volkenbond een krach
tig vredesinstrument maken of zal hij wor
den een beteekcnisloos aanhangsel aan d»
slechte vormen cener ouderwctsche diplom
motie?"
En dun zet Lord Robert uiteen dat het
antwoord op die vraag afhangen zal van do
volken zelf, niet het minst van Engeland»
Itariditn
De Staatscourant van 20 Januari
bevat o. a. de volgende Kon. besluiten:
overgeplaatst de gezantschaps-secretaria
jhr. mr. H. van Asch van Wijck van het ge
zantschap te Rome naar dat te Weenen;
benoemd tot commies bij de Rijksverze*
keringsbank W. van Gilst le Rotterdam.
Vrouwen worden nooit door een compli
ment ontwapend, mannen altijd.
r
i
gj JUWELIER AMERSFOORT!
s i
Róman door
ANNA WAHLENBERG.
48
„Neen, Inga, daarover verwonder fk mij
niet; het is mijn eigen schuld dat het soo ge
gaan is."
'v fluisterde haar natm bijtla onhoor
baar met sidd.-r«*de Üpp«n. liet was een nieu
we Magnus, di*n z<j vó^r zich zag, een m«nsch,
die leed. Zij herinnerde zich niet hem ooit zoo
«gezien te hebben. Het had nooit in zijn natuur
£cUg%n om zich door den tegenspoed te laten
ZJ zat naa<«t hem en kon nog .g«en itvocd
vin4ft»i om heen te gaan, daar zij hem over
h»t erg<*e heen wilde helpen. Een uitbarsting
An« smart overweldigde hem niet meer. Maar
'Jta een bnos- richtte hij zich od van ziin stool
in een bui van verzet.
„Neen, Inga," zei hij „ik kan hgt niet ge-
looven. Je hebt me niet gezegd wie hij is. Een
geheimzinnig iemand, een mythe. Ik weiger
aan zijn bestaan te gclooven voordat ik hem
gezien heb. Ik heb geen rust voordat dit ge
beurd is!"
Zij schrikte. Ilad hij begrepen dat zij hem
een onwaarheid had verteld? Het gevaar gaf
haar echter tegenwoordigheid van geest en
ztj stond ongeduldig op, nUof z|j belèedigd
was geworden, bracht haar haren vóór den
spiegel in. orde, maar kwam weer terug. Zij
wilde hem één ding verzoeken, of hij vandaag
niet naar h^t hotel zou gaan, maar rustig tot
morgen »n h<*t z ekenhuis tou blijven. Zou hij
do«n tery illc \an haar? Wilde hij haar
dit beloven?
En ztj gi' niet heen voordat hij het be
loofd had. Kerst nadat hij dat gedaan, zijn
hoofd fn de kussens gelegd cn dc oogèn ge-
•lot.n had, sloop rij zachtkens weg. En toen
il] huhen kwam zocht zij de mooie pleegzuster
op. dJe een uur geleden Magnus* kamer zoo
•chuw verlaten ha*d.
Zou zij zoo goed willen zijn n.aar meneer
Höök te gaan? Ilij was nog niet zoo sterk als
hij meende; zij moest nog wat op hem toe
zien.
De verpleegster ging eenigszins verwonderd
heen. Maar terwijl zij zich naar den patiënt
haastte, bleef Inga achter de deur staan luiste
ren.
Zij moest Magnus' stem hooren en dat deed-
zij spoedig.
Goddank, die klonk niet zoo zwak als zoo-
even. Zij kon nu en dan een belangstellenden
toon onderscheiden. Ja, goddank, Magnus be
hoorde niet tot hen, die door de smart terne
der gebogen worden.
Nu kon zii gaan.
XVII.
Toer. zij in. den namiddag in dc bibliotheek
kwam, was Arthur daar reeds. Maar hij zat
niet zooals gewoonlijk aan dc tafel, maar Wep
de kamer op en neer. Zij kon bemerken (lat
hij haar had hooren komen, want toen hij vóór
haar stilhield, toonde hij niet de minste ver
rassing. Daarentegen zag zij een uitdrukking
op zijn gelaat, die zij niet kende, opgewekt en
tevens niet geheel geritst, als van iemand, die
verlangend naar ict^ wacht.
„Ik wist dat je komen zoudt," zei hij.
„Wist... Hoe Icon je dit weten?"
Toen zij elkaar den laatstcn keer gespro
ken hadden, was het niet zoo zeker ol zij
ooit terugkomen zou.
Haar vraag werd niet beantwoord. Zij na
men hun gewone plaatsen in aan tafel en Inga
begon haar werk voor den'dag te halen. Maar
Rennsburg raakte noch boeken noch aantee-
keningen aan, zat verstrooid te kijken cn
speelde niet zijn vouwbeen.
„Ik heb vandaag bezoek gehad,' zei hij ein
delijk „van iemand -dien. ik nooit gezien had,
maar die jou heel na staat."
Zij sprong op van schrik. Bedoelde hij Mag
nus? Had Magnus zijn belofte oni in het zie
kenhuis te blijven niet gehouden? Zou hij hel
gewaagd hebben....? En wat had hij gezegd?
Had hij haar verraden?
„Magnus?" vroeg zij weifelend.
„Goed geraden. Hij wilde weten of het
waar was dat je verloofd was; je hadt het
zelve gezegd."
Een blos bedekte haar wangen tot over haar
voorhoofd.
„Ik 'had hem niet gezegd met wien," zei ze.
„Dat had hij zelf uitgevonden."
„En ie antwoordde!"
„Ik kon niet ontkennen wat jij bevestigd
huilt.
Ken lange poos zat zij gebogen over haar
boeken.
„Ik wist niet wat ik moest doen," zei ze ein
delijk, zonder op te zien. „Hij wilde niet be
grijpen dat het niet meer tusschen ons kon
zijn als vroeger; zoodoende moest ik mijn toe
vlucht nemen tot een radikaal middel om hem
te overtuigen. En onze verloving, die van jou
met mij. /ij keek haastig opr met een opko
mende glimlach om haar lippen, maar keek
meteen weer vóór zich, „was nog niet formeel
verbroken.
„Zoo, dus die nïoesl dienst doen als een
schutsmuur. Maar op een mooien dag doet
zijn liefde misschien den muur springen. Hij
.scheen wel lc mecnen dat hij er toe in staat
zou zijn."
Zij glimlachte stil vóór zich heen. Magnus'
woorden „wat weet jij van dc liefde" en zijn
bcloeftc om haar dit tc lecren, kwamen haar
in dc gedachte.
Met schitterende oogen schudde zij het
hoofd.
..Zijn liefde doet geen verschansingen sprin
gen.' zei ze. „Daartoe is zij niet beproefd ge
noeg. Zij konit niet verder dan tot de opper
vlakte van iemands persoonlijkheid. Voor hem
hen ik geen individu, maar slechts een open-
haring van het eeuwig vrouwelijke. En het
eeuwig vrouwelijke heeft zoo velerlei open
baringen, waarop men gemakkelijk verliefd
kan worden. Daartoe ben ik niet onmisbaar/'
Het vouwbeen glansde in Rennsburgs hand
terwijl hij voortging er mee te spelen. En Inga
las in haar hoek, maar sloeg geen bladzij^ om.
liet viel haar zoo moeilijk dc regels te onder
scheiden dat zij ze telkens moest ovenezen-
„Zeg mij. Inga," zei hij „wat is dc groote.
.werkelijke liefde^ zooals jij die ziet?"
Zij hier het gelaat naar hem op, maar anï«
woordde niet.
„.Ie schijnt zoo goed tc weten wat dc werke*
lijkc liefde niet is. Eens heb jc mc gezegd wa|
zij niet is. liet is geen behoefte uit gewoonte,
deze eenige liefde die jc wist dat jc van mij
verlangde. Maar zeg mij, wat is zij dan wclH
Als jc weet wat ze niet is, nioct je toch ooU
weten wat zij wel is."
Ilaar oogen straalden hem helder tegcn<
maar nog gaf zij geen antwoord.
„Ik heb mij verbeeld» dat ook ik er nu eit
dan iets van heb gevoeld" ging hij voort. „Eei(
vermoeden als van een onweerstaanbare
kracht. Zooals, bijvoorbeeld, in het geval md
die rechtszaak. Ilct was een sterke lcracht>,
die mij daarheen trok, maar het was een no0
sterkere die mij bij jou dééd blijven, cn die me
altijd tot je zal trekken. Zeg mij, Inga, wat
is dc groote liefde?"
Zijn hoofd met zijn elbogen op dc tafel
steunende, zag hij tot haar op cn wachtte.
„Ta, Arthur, het is misschien zoo, dat ik leant
zeggen wat dc groote liefde niet is," zei zif
ten laatste. „Maar wat zij is...? "Wel heb ookj
ik er nu cn dan iets van gevoeld. En ho®"
krachtiger ik dit gevoelde, des tc meer be*
greep ik wat zij niet was. Maar wat zij is.„2
Hoe lean men dat zeggen? Dat gevoelt mcij
slechts en daar kan men niet over spreken."
Hij legde zijn arm op dc hoogc rugleuning)
van haar stoel. En toen zij zich niet bewoog,
en met gebogen hoofd daar zat, legde hij zachf
zijn hand op haar hoofd cn keerde liet zo*
dat 7.ij hem in zijn gezicht moest zien.
Zij zagen elkaar in de oogearen dat waar*
over zij niet konden spreken, lazen zij in el(
kaars blik,
EINDE. ;-|
