"buitenland 18e Jaargang No. 269 iMMisniR r rt z z: per poll J.40. pet »«k (met prati» verzeker ng tegen ongelukken) f 0.17», «trondeilljke namntri 1 OJM. e TU-Hthoon 5X5. Dinsrirg 11 Wiel 1920 paus oEno'Miiir;;4rcBe" „DE EEMLANDER" OIRECTEURi J VALKHOFF. BUREAU. ARNHEMSCHE POORTWAL. HOOFDREDACTEUR: Me. D J VAN SCHAARDENBURG 0.8S# met Inbegrip van eca bewijsnummer, elke regel meer 0.2U, dicnstaanb c» dingco I 5 iet-els 0.50. Voor handel co bedrijf hc.Ma.tn £cci vooidccligc bepalingen tol bel herhaald advci loeren bu abonnement. t cue cncua.ie, bevattende de voorwaarden wordt op aaovra.iff toegezonden. Bewijsnummers 5 cent. Nabetrauuting orer dun Gemeenteraad. Het was een wel wat overladen menu, dat ons Vrijdagavond werd voorgezet en geen wonder dan ook, dat de Raad in zijn tegen- wooidige samenstelling, dat niet geheel heeft kunnen verorberen. Vroeger zou dat nog wel gegaan zijn, maar thans zijn er te veel leden, die o zoo gaarne hun meening doen kennen, zoodot 't niet doenlijk is zoo n groote agenda in één zitting af te werken. Zou het daarom geen aanbeveling verdie nen, daarmee rekening te houden en wat meer vergaderingen te houden, maar dan met afwerkbare agenda's? Een verre van amusante discussie bracht het voorstel tot vaststelling van verordenin gen. regelende het Handelsonderwijs aan de rlandelsdagschool en Handelsavondschool. De heer Nieuwendijk klaagde, dat het advies van de Commissie van Toezicht niet gevolgd was, hetgeen hij zoo erg vond, dat er nu „voor de Commissie van Toezicht geen rai- son meer is, om Commissie te zijn". Het onjuiste dezer redeneering welke in zich sloot, dat B. en \V. de Commissie feite lijk steeds moeten volgen, werd door wet houder Vehoef behoorlijk belicht. De Com missie van Toezicht had trouwens haar be voegdheid wel wat ver uitgehreid, door o. a „beheerschfuncties" te verlangen, welke haar niet kunnen worclen toegestaan. Begre pen wij het goed, dan wilde de Commissie zie'. medezeggingschap toegewezen zien in Interne schpolaangeleeenheden. Dat B. en V.' daarvoor niet te vinden waren, kan niet anders dan profijt afwerpen voor de school, waar directeur en leeraren competent moe ten worden geacht, de zaken het onderwijs betreffende, op te knappen. Later ontwikkel de mr. Stadig het idee, de Commissie maar op te doeken, waartegenover wethouder Ver heef uiteenzette, dat een Commissie /eer eker van nut kan zijn voor de school. Mr. van Traa bleek geen bewonderaar van het instituut van gecommitteerden bij het eindexamen, waarvan hij weinig plezier voorzag; ^oor?! vreesde hij opdrijving der examen eischcn. Weth. Verhoef achtte de bez<- nun ,/?er overdreven, terwijl hij juist groote -v '-elen in het instituut zag. Ge- ruimen tijd werd over deze belangrijke kwes tie gepraat, waarin de Raad maar matigjes belang stelde. De bezwarep van mr. v.m Traa waren trouwens nog al theoretisch. In de practijk zal wel blijken, daf de invloed der gecommitteerden niet zoo overwegend zal zijn en dat de directeur en leeraren d e mannen van het eindexamen zijn. Altijd ten minste. als er Tstendire gecommitteerden worden benoemd Rn dat zal toch wel in de bedoeling liggen? Ook de heer Hofland vond hef noodig een ^demisch betoog to houden en'er de vraag r'e v:r.:Hfter der leeraarsvergaderirg zou worden gekozen door de vergadering /elf, of dat de directeur als zoodanig zou optre den. Dear kwam nog zoo iets bij als een „de mocratische school". Oö'k als dit betoog ach terwege was "ebleven, hadden we niets ver loren. Thans is de directeur èn voor de auto riteiten èn voor de ouders de aangewezen leider der schoolzaken en dus ook van de vergaderingen waar die schoolzaken worden besproken. Ben directeur, die de gave mist zoo'n vergaderingetje te leiden, zal toch ze ker wel zeldzaam zijn. Bij een benoeming wordt daarmede geen rekening gehouden, zei de heer Hofland, maar meent hij in ge- moede, dat iemand die wel een school kan leiden, met de handen in het haar zal zitten voor een vergadering van een stuk of wat naar hetzelfde doel, h-et belang der school, strevende menschen? Mr. Stadig toch al niet erg democratisch, schrok finaal van zijn linkerbuurman. ïn zijn voorkomen wordt dit Raadslid wel jcu^di^er, maar in zijn ideeën wordt hij steeds antie ken Stel je voor, e^n leeraarsvergadering, niet alleen voor den vorm, maar ook met eenige bevoegdheid! Dot gaat regelrecht naar de meerhoofdige school. Een dergelijke ontwrichting V3n het gezag, vindt geen steun bij mr. Stadig, voor wien nog het ideaal be staat van de school, waar hot hoofd of de directeur zijn scepter zwaait. Gelukkig voor de school vond hij geen steun bij den Raad en werden de voorstellen van B. en W. aan genomen. Minder gelukkig dan Weth. Verhoef was zijn collega van Openbare Werken, baron van Hardenbroek, die een echec had te boe ken, dat min of meer over zijn hoofd heen ging naar de ambtenaren, die in deze van voorlichting hadden gediend. In een simpel beloog toonde cle heer Ruitenberg aan, dat de in de toelichting gegeven cijfers onjuist waren, terwijl ook andere zaken daarin min of meer scheef waren voorgesteld. Het luk te den Wethouder niet een en ander te ont zenuwen en toen mr. Stadig het zeer ernstig noemde, dat in een officieel £tuk onjuiste ge gevens voorkwamen, verdaagde de voo: fit ter maar spoedig het aangevochten punt. Het afwijzend advies van B. en W. op het verzoek van de afd. Amersfooit van den Ned. Centr. Ambtenaarsbond om betaling van extra werkzaamheden over 1913 en om voor overwerk een definitieve regeling to treffen, werd bestreden door den heer Pol der, die betoogde, dat bij de Centrale boek houding in bepaalde tijden overwerk moet worden verricht, waarvoor betaling alleszins billijk is. De heer Ruitenberg bleek het hier mee eens, nadat hij een betoog had gehou den, waaruit eigenlijk het tegendeel viel op te maken. De heer Hofland deed hetzelfde in omgekeerden zin. Blijkbaar was hij het verzoek goedgunstig gestemd, maar toch was het goeddeels aan hem te wijten, dat het afgewezen werd Hij haalde er weer van alles bij; het koopen van arbeidskracht, idea lisme en nog allerlei meer, hetgeen den voorzitter gelegenheid gaf, de aandacht van de zaak waarom hot ging af te leiden. Deze sprak zeer behartigenswaardige woorden over ambtenaren, die hart voor hun werk lebben, en niet naar de klok kijken en ge legenheid krijgen zich te onderscheiden. Het ging echter over ambtenaren, die opdracht krijgen bepaald overwerk te verrichten en niet over hen, die eens e.en poosje over den gewonen tijd hun bureau verlaten. De heer Hofland had de zaak verdoezeld en was mede oorzaak, dat het afwijzend advies werd aangenomen. Het voorstel tot wijziging van tie verorde ning op hef gebruik van water uit de ge meentelijke waterleiding was voor den heer Leinweber aanleiding aan te dringen op ta riefverlaging met het oog op de concurren tie met de Utr. Water). Mij. De heer L. had gehoord, dat het „bij mijnheer van Nie stroomt van aanvragen om aangeslotert te worden". Wethouder Veis Heyn wees er op, dat de overgangen naar de Utr. volstrekt nog niet onrustbarend ziin, zoodat er geen reden is "nattigheid te voelen. Het voorstel om hier een eigen Keurings dienst te houden, werd bestreden door den heer Polder, die als goed sociaal-democraat natuurlijk centralisatie zoo streng mogelijk wil doorvoeren. Tegen de argumenten tot behoud van den Keuringsdienst alhier van wethouder Jorissen wist hij niets in te bren gen. „Eigenaardig was het, dat de heer Pol- dqj zeide te spieken in plaats van den heer Hofland, die zich even verwijderd had, ter wijl ten slotte de heer H. de een?rre soc.- dem. was, die voor het voorstel van B. en W. stemde. De stemmen staakten; laten we hopen, dat volgend maal bet voorstel van B. en W. zal worden aangenomen. Na een korte geheime zitting kwam onge veer elf uur het einde, nadat heel wat voor stellen weren aangehouden. Op de tribune waren nog belangstellenden, die blijkbaar hadden gerekend op een belangrijke verkla ring van den heer Hofland. Ook deze werd bewaard tot de volgende vergadering. M. Int. Politiek Ovmirht Wij maakten, met een enkel woord, er reeds gewag van, dat Albert Thomas, de vroegere Franscbe minister van munitie, een bezoek heelt gebracht aan Berlijn. Er 7ij"n er geweest, die beweerden; dat zijn aanwezigheid te Berlijn verband hield met een opdracht der Fransche socialisten, maar dit schijnt onjuist te zijn: hij is als vertegenwoordiger v-.n het te Londen zete lende en in art 338 van 't vredesverdrag voorziene internationale arbeidsbureau (in ternational labor office) naar Berlijn ver trokken en wel in d'è hoedanigheid van di recteur van dit bureau. Als gevolmachtigde nu heeft hij besprekingen gevoerd met leiders der vakvereenigin.gen, zooals den /oojzitter van den algemeenen Duitschen bond van vakvereenigingen, Legien, en den rijksminister ven arbeid Schiicke. Thomas is geïnterviewd door een '*d der redactie van de Vorwarts, tegenover w en hij ver klaarde, dat hij tot taak had er toe bij te d»*agcn, dat de tusschen het internationale nrbeidsbuieau eener- en het Duitsche rijks- minisleric van arbeid alsmede den alge meenen Duitschen bond van vakverceni ;in- gen anderzijds in Jan. te Paiijs en in Maart te Londen begonnen besprekingen en maatregelen inzake de regeling en beveili ging van de internationale arbeidersbe- scheirning voort-te zetten en te voltooien Thomas merkte o.a. op: Ik stel er prijs op nadrukkelijk te verkla ren, dat het internationale arbeidsbureau, zij dit van den Volkenbond ook niet onaf hankelijk, niettemin daartegenover een vol strekt autonome positie inneemt. De Vol kenbond is een creatie van hoofdstuk I \an 't vredesverdrag, net internationale arbeids bureau daarentegen een schepping van hoofdstuk Xm van 't verdrag, dat geheel aan de internationale regeling van den ar beid en de internationale bescherming der arbeiders is gewijd. Het internationale ar beidsbureau erkent dan ook reeds sinds de b» Washington genomen besluiten Duitsch- land als een lid, dat gelijke rechten als de overige leden heeft, geheel onafhankelijk van de kwestie der beslissing, oï Duitsch land al dan niet tot den Volkenbond za! worden toegelaten. N Toen Thomas er op werd gewezen, dat Duitschland in verhand met zijn plichten tot-herstel, ondanks den besten wil ter we reld, eigenlijk niet bij machte was zich aan alle, in hoofdstuk XII van 't vredesverdrag voorgeschreven, regelingen te houden, ver klaarde Thomas, dat niet alleen Duitschland zich in dezen tragischen toestand bevond, maar dat de geheele wereld verkeerde in een dergelijke situatie: aan de eene zijde een uitputting zonder weerga, die tot over productie rechtstreeks aanspoort en die allen staten geweldige financieele lasten oplegt, aan de andere zijde de algemeene erkentenis van de noodzakelijkheid de ar beiders en arbeidsters te emancipeeren en te beschermen tegen uitbuiting. Thomas is dan ook van oordeel, dat het juist de taak van 't internationaal arbeidsbureau zal zijn de belangen der arbeiders van alle landen voor te staan er. dat wanneer h-et bureau dezen internationalen plicht vervult, tevens de belangen der Duitsche arbeiders worden behartigd. Van belang was vooral de op merking van Thomas: Overigens biedt juist de schepping van 't internationale arbeids bureau voor Duitschland den besten waar borg, dot geen land door oneerlijke concur rentie den Duitschen arbeiders scha be rokkent. De controle over de bescherming en de rechten der Duitsche arbe:ders, die zich voor den wederopbouw dor verwoeste stre ken van Noord-Frankrijk mochten aanmel den, beschouwde Thomas, hoewel het ar beidsbureau te dezen einde neg geen bi- Cherbourg, 9 Mei. (H-R.). Ben Iclé van belang is ontdekt aan boord van 't pont- serschip rhüringon, dat de Fransche mori* no heeft herkre -en. De handeling wordt toe, geschreven aan sabotage, gepleegd door d»a Duitsche bemanning vóór het vertrek. Berlijn, 10 Mei. (V. D.) Cflicieel wordt aangekondigd, dat op 15 Mei do. stnkte van het Duitsche leger zal ziin terug* gebracht op 200,000 man. B e r 1 ij n, 1 0 M e i. (N. T. A. Draadloos). In een vergadering der vereeniging vnm rondere opdrachten had ontvangen, als de Duitsche courantenuitgevers |e Lelprig wees eerste en sewichtigsfe taak van 't bureau, jvoorzitter er op, dat door de stijgende Wat de toekomst aangaat der Duilsch-Prnn- belasting en de onvoldoende steun door do sche betrekkingen, zag Thomas in het feit,peering en de Nat. Verg. elk oo-enbWc dat Mi!ierand den laaisten tijd herhaalde-1 bet twijfelachtiger wordt, of cle bladen ver- verschijnen. Er werJ eon resolutie aangenomen om de regeering te verzoeken de pöpierprijzen tusschen het ind den laaisten tijd herhaalde- twijfelachtiger w lijk had verklaard, dat de hervattin: van|(-or z0,,dcn kunnen innige economische relaties tusschen Duitschland en Frankrijk zeer wenschelijk zou zijn en tevens in het feit, dat het voor ste! der Duitsche regeering om mondelinge besprekingen ter behondelng dezer kwestie te houden door den Franschen minister president gunstig werd opgevat, een bewijs, dat men te dezer zake vol vertrouwen de toekomst tegemoet zou kunnen gaan. Tho mas verklaarde: Van ouds heb ik er vast aan geloofd, dat Duitschland en Frankrijk economisch op elkaar, zijn aangewezen; ik heb op de noodzaak van een economische samenwerking reeds in mijn Kamerrede naar aanleiding van 't verdrag van Versail les gewezen cn de heinas maar al tg korte indrukken, die ik in de paar dagen, dat ik te Berlijn vertoefde heb opgedaan, hebben mijn overtuiging in dezen versterkt. Men zou zoo zeggen: dit zijn bemoedi gende teekenen, die niets dan goeds kunnen doen verwachten.' Maar tusschen „Schone Worfce" en de praktijk ligt niet zelden eei\ rivier-wijde kloof, zoodat men verstandig rijk en de papierproducenten te laten regty doet de reëele feiten af te wachten. De Kölnische Zeitung maakt naar aanleiding >an Thomas' verklaringen de nuchtere op merking: „Men kan aan deze verklaringen van 'den voormaligen minister van munitie slechts den wensch toevoegen, dat deze zijne indrukken en inzichten, wat hun wer- j king op Frankrijk's politiek betreft, niet even vluchtig zullen zijn als zijn verblijf te Berlijn." Sluiter» lasirJsefae Berichten. Brussel, 10 Mei. (H.-R.). Wij verne men uit gezaghebende bron, dat het zoo goed als zeker is, dat de conferentie te Spa zal worden uitgesteld tot de tweede helft van Juni. Brussel, 1 0 M e i. (H. R.) De minister van economische zaken is vanavond van Pa rijs teruggekeerd en heeft bevestigd, dat de conferentie te,Spa vermoedelijk zal wor den uit-esteld, tengevolge waarvan de inter nationale finantieele conferentie tot de eer ste dacen van Juli /al worden verschoven. Londen, 1 0 M e(R.) Door de Fran sche regeering is op 8 Mei aan de Quit servo delegatie een nieuwe nota over de Duitsche oorlogsmisdadigers overhandigd. B e r 1 ij n 1 O M e i. (N. T. A. Draadloos). De toestand in het Ruhrgcbied is volgens of- ficieele berichten absoluut kalm; de arbei ders voelen niet in het minst voor staking. De orde is na den aftocht der rijksweer in dè streek van Essen door de veiligheidsweel' volkomen gehandhaafd; alleen in de streek van Remscheid 15 de Spartacistische terreur nog merkbaar B e r 1 ij n 9 Mei. (V. D.) Uit Mainz wordt gemeld, dat verscheidene Hessisrhe steden, die als spoorweqknooppunt of Hlain- overgang van belang zijn, onlangs uit Frarik- r" voor een deel zeer aanzienlijke garni zoenen ^ekregen hebben. In Ni eiste in zijn z.-„ar,te troepen ondergebracht. Berlijn, 9 Mei. (W. B.) De Berlijn*: sche bladen deelon mee, dat ten gevolge van een overeenkomst, gesloten met het Duitsche verbond van transportarbeiders, de kraivtenrondbrengers een rusfdag zul len krijgen van 24 uur, zoodot voorloopig geen krftnten op Maandagmorgen zulle» verschijnen. Berlijn, 9 M e i(V. D.) Aangaande da '■i.iking der binnenschippers wordt bericht, dat op.de Elbe, de Oder en vele andere be* langrijke waterwegen de scheepvaart ge* h ei stil ligt. Hamburg, O M e i. (V. D.) P fnlcingj der kellners te Hamburg heeft "t sluiting? der hotels "geleid. P a r ij s, 10 M e i. (N. T. A. Draadloos uit Lyon). De president der republiek hoert Maandag Gabriel Hanotoux ontvangen, lid der Académie Francaise, voormalig minis ter van buitenlandsche zaken, die Dinsdag naar Rome vertrekt in de hoedanigheid van buitengewoon gezant om de reg-eering der republiek te vertegenwoordigen bij de plech tigheden der heiligverklaring van Jeapnf d'Arc. P n r ij s, 8 M e i. (R De arbeid is herval te Havre, St. Malo, Roimnn, Bordeaux e» Brest; eveneens in de mijnen van hef Noordien van Frankrijk, maar no<* niet itf die van Midden- en Zuid-Frankrijk Er zijn vijf lieden gearresteerd wëgenï het verspreidenvan anarchistische schot* schriften. Later hield de politie hn;croeking bij Sebastian Faure en in d-e drukkerij van' La Fraternelle. P a r ij s 10 Mei. (H. R.) De toestand op alle nelten is bevredigend. P a r ij s I 0 M e i. (H. R.) Te Grenoble en Ch&ltfhS'Sur-Saone is geen gehoof gegeven aan den oproep der C. G. T. Te Lyon sla* ken de metaalarbeiders in twee fabrieken; le Nar.li staken allén. Te Marseille en Saint-Etienne hebben de corporaties, tot wio de C. G. T. een oproep deed, het werk neer* gelegd. Te Limoges staken 50 der metaak arbeiders en der arbeiders in het bouwbe drijf. Door het bestuur van de vereeniging van binnenschippers is staking van het wetld voor de geheele binnenscheepvaart veroiw dend. Parijs, 10 Mei. (R.) Met syndicale be stuur van de métro en dat van Noord-Zuid hebben besloten voor het oogenbÜk geen gevolg aan de stokingsorder te geven. Onü half zes is de métro, die over het beursplein! gaar, begonnen te rijden als gewoonlijk. Sigrond, een der extremistische leiders van den bond van spoorwegmannen, is te Chartres gearresteerd. P a 1 ij s, 1 0 M e i. (V. D.). Naar men ver* meldt, hebben op alle spoorwegnetten niet*» Geef een man veel vrijen tijd, benevens een zekere dosis comfort en het resultaat zal wezeneen pl&n om de maatschappij te veranderen door middel van een nieuwe politieke partij. FEüSLLETOfL Ev/EN WICHT. Roman dbor r. EIGENHUIS 32 - Moeder doet, of ze wat dommelt en niets »ncrkt, om alles een verrassing te laten wezen. Een weldadige kalmte komt over haar. Wat heerlijke vrede! 't Zou zonde wezen om dien te verstoren; door de kleinsten al naar bed te sturen Ze wou er nog een kwartiertje van genieten. De lieve stemmetjes vormen een aar dig koor. En of ze zelf uiting moeien geven aan den geest, die hen vervult, zingen 70.het lijf-deuntje van Mienlje, dat ze bij tante Mnrie laerden: „Kleine watcrdropp'len, Kleine korrels zand Vormen saam de groote ier En het trotsche land. Kleine liefdedaden, "Woordjes leer en zacht Hebben in het kleinste huis 't Groots! geluk gebracht.'- „Ik weet, wat 't beteekent, ma-moesf' ta tert Mientje. „Hou je mond, meid. Ma slaapt", grommen de beide oudsten. „Nee, snoes, Ma slaapt niet," zegt Mien en staat uit haar stoeltje op, terwijl ze dc bont- gevlekte wangetjes streelt. „Ik weet, wat 't beteekent, moes!" „Zoo schat, wat dan?" „Hè", plaagde Piet van zijn spelletje op ziend. Met een half lachend, half grommend gezicht, toch altijd de kuiltjes in de wangen, stottert hij' „Niet-n-niet ruw wezen, je moe der blij maken met vriendelijk pralen... Dat zei ze." „Knap hoor,' moedigt Mein aan. „Toe slaopkop,.'t is je beurt,port de pien tere Gerdien aan. %die heelcmaal in haar spel is, en duwt baar broertje onmacht tegen den arm. „Noli zeg, blijf van m'n lijf," schreeuwt Piet. en den grooten mond half open, de kpil- ijes ironisch in de wangen, de neusvleugels wijd uitgespannen, loert hij op een mooien zet, om regelrecht in het vijandelijk kamp door te dringen. „Dat was geen woordje teer en zacht moes- sie'„ lijmert dc jongste braaf, en Mien moet baar tegen zich aan drukken en het heele buitje kussen- ..Zoo'n dot! En 11011 gaan wc lekker slapen, hè?" t Spelletje was ook net uit, en de drie jongsten zingen cn huppelen de trap op naar de slaapkamers. „Moes, k wil ook èen gebedje leeren", fluistertje Mientje zacht met een verlegen ge zichtje. „Goed, kindje morgen", antwoordt Mien half in gedachten. „Toos Hoek 'er vader is naar Indië, weet u wel? E11 nou vrancl z: alle avonden, of de engeltjes 'm terugbrengen. Dat kunnen de engeltjes, hè Moes?" ,,'!c Denk het wel. schat/' „Dan doe ik/t ook, ma!" „Maar jou fader is toch niet weg, dot?" ,.Nee, hè?" lacht zc met een uitbundig scha tert je. „Wij hebben paatje nog. Maar hij is toch uit. E11 dan hij ik aan de engeltjes, dat ie vroeg thuis komt..." Een snik schoot benauwd uit haar borst en de moeder had ineens moeite haar tranen te bedwingen. Ze dekte haar kindertjes toe en kuste zc, of ze er zich nog veel inniger mee verbonden, vond. „Hè, moes, wat 'n prettig avondje was 't. Zoo'n fijn, gezellig avondje", schurkte Piet zich dankbaar onder de dekens. „En wat een lekker bedje hebben we. En NV^at een zoete ma", Voor KA W! ER-GYM NA STIEK Spriuij Chcgt Expanders Spring Grip Dnmh-heils voorhanden bii i. EIIÏÏMST - If 38. Hoe had zij het vroeger wel eens een'cWW^e, kunnen vinden, om die lieverds naar bed te brengen I Hoe had ze het wel aan de meid kunnen overlaten, tgpwjjl zij afleiding buitens huis zocht. Beneden was alles weer keurig opgeruimd, al het-kinderspeelgoed opgeborgen. Laurien schonk haar handig een kop thee in. Ze bad een kleur, zooals zp zich met mazen gerept hatL „M'n groote dochter dit keertje ook een kopje thee. kinderthee?" presenteerde Mien. „Ilè, echt" smakte Jans, dc lange wimpers opslaand en haar moeder met een kwijnend en smachtend glimlachje aanzicncl. Laurien dribbelde als een huishoudstertje en schonk melk met veel suiker en een scheutje thee. en op een wenk van Mien haalde ze bet trommeltje om er een biscuit je bij te leggen. ,,'k Kan merken, dat ik groote dochters krijg", moedigde Mien aan. ..'k Zal nou gauw geen naaister meer noodig hebben." Alles viel haar van avond licht, en zc slaag de er telkens in door een blik van haar bestp meisjes zich te sterken, als er diep uit haar het weeë gevoel kwam opwellen over de ver wijdering tusschen .Taap cn haar. Maar nu wou ze daar nipt aan denken. En het gesnap van Laurien en Tans liet er haar ook geen tijd voor. „Kindjes, zie je 't klokje? Negen uur", moest zc eindelijk waarschuwen „Ilè, moes, 't is zoo gezellig. Nog een half uurtje," bedelde Laurien. „Nou, tot half tien dan voor dezen keer. Maar alleen voor van avond." „Lekker, dan komt net mijn poppenjurk af", glimlachte Jans bet schitterende en werkelijk smaakvolle kleedje omhoog houdend met haar kwijnend-vleierige uitdrukking. Haar l?n*C donkere wimpers gaven aan haar oog opslag zoo iets zachts, dat haar blik altijd als een slrecling was. „Een handige meid, hoor", moedigde de moeder aan. En alle drie zalen ze over haar werk ge bogen, elk met een eigen wereldje in haar gedachten, maar toch innig één in de liefde, die zc door alles heen elkaar voelden tegen- straleiv „Stanne van den dokter," dacht Jans hnropi bij het terug leven van den schooldag, „licrt van meester Banning wel tweehonderd regels opgekregen." „O, die ouë Banning!" spotte Laurien. „Did is 't morgen toch weer vergeten. Ik heb efl wel eris zeshonderd "gehad. Maar die maakj je voor Banning gewoon niet..." „Stanne had propjes gegooid onder hei bidden..." lichtte Jans toe. „Nou, da's ook verschrikkelijk," lachte Lau* rien. „Ze zitten toch allemaal te giebelen on* der 7.'n bidden..." „Ma, waarom bidt die ouë meester nog inl school? De kinderen zeggen, dat het niet mafl in de openbare school. En pa doet het niet eens." „Nou ja, meester Banning was het va» jongsaf gewend. Vroeger was het 7.00 de go*j woonte in alle scholen," lichtte Mien iiw ,,'n Malle gewoonte spotten ze allebei. „Och, waarom?" weifelde de moeder. „Nou. dominee van Son zei op de cat" -=r zoo verkortte Laurien oneerbiedig het woord catechisatie „dat je niet in 't openbaart moet bidden, net als de Pharisecërs." „En hij doet 't zelf in dc kerk," merkte JanS op. „Och. meid, in dc kerk, dat is toch niet irt de school... Jans zag haar vragend aan, maar vond hei de moeite niet, verder rekenschap van dïlt verschil te vragen: „Pa bidt niet in school/* besliste ze. „En dan is het zeker niet igocdg hè Moe?" (Wordt vervolgd^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1