"buitenland
18e Jaargang No. 269
iMMisniR r rt z z:
per poll J.40. pet »«k (met prati» verzeker ng
tegen ongelukken) f 0.17», «trondeilljke namntri
1 OJM. e TU-Hthoon 5X5.
Dinsrirg 11 Wiel 1920
paus oEno'Miiir;;4rcBe"
„DE EEMLANDER"
OIRECTEURi J VALKHOFF.
BUREAU.
ARNHEMSCHE POORTWAL.
HOOFDREDACTEUR:
Me. D J VAN SCHAARDENBURG
0.8S#
met Inbegrip van eca
bewijsnummer, elke regel meer 0.2U, dicnstaanb c»
dingco I 5 iet-els 0.50. Voor handel co bedrijf
hc.Ma.tn £cci vooidccligc bepalingen tol bel herhaald
advci loeren bu abonnement. t cue cncua.ie,
bevattende de voorwaarden wordt op aaovra.iff
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
Nabetrauuting orer dun
Gemeenteraad.
Het was een wel wat overladen menu, dat
ons Vrijdagavond werd voorgezet en geen
wonder dan ook, dat de Raad in zijn tegen-
wooidige samenstelling, dat niet geheel
heeft kunnen verorberen. Vroeger zou dat
nog wel gegaan zijn, maar thans zijn er te
veel leden, die o zoo gaarne hun meening
doen kennen, zoodot 't niet doenlijk is zoo n
groote agenda in één zitting af te werken.
Zou het daarom geen aanbeveling verdie
nen, daarmee rekening te houden en wat
meer vergaderingen te houden, maar dan
met afwerkbare agenda's?
Een verre van amusante discussie bracht
het voorstel tot vaststelling van verordenin
gen. regelende het Handelsonderwijs aan de
rlandelsdagschool en Handelsavondschool.
De heer Nieuwendijk klaagde, dat het advies
van de Commissie van Toezicht niet gevolgd
was, hetgeen hij zoo erg vond, dat er nu
„voor de Commissie van Toezicht geen rai-
son meer is, om Commissie te zijn".
Het onjuiste dezer redeneering welke in
zich sloot, dat B. en \V. de Commissie feite
lijk steeds moeten volgen, werd door wet
houder Vehoef behoorlijk belicht. De Com
missie van Toezicht had trouwens haar be
voegdheid wel wat ver uitgehreid, door o. a
„beheerschfuncties" te verlangen, welke
haar niet kunnen worclen toegestaan. Begre
pen wij het goed, dan wilde de Commissie
zie'. medezeggingschap toegewezen zien in
Interne schpolaangeleeenheden. Dat B. en
V.' daarvoor niet te vinden waren, kan niet
anders dan profijt afwerpen voor de school,
waar directeur en leeraren competent moe
ten worden geacht, de zaken het onderwijs
betreffende, op te knappen. Later ontwikkel
de mr. Stadig het idee, de Commissie maar
op te doeken, waartegenover wethouder Ver
heef uiteenzette, dat een Commissie /eer
eker van nut kan zijn voor de school.
Mr. van Traa bleek geen bewonderaar van
het instituut van gecommitteerden bij het
eindexamen, waarvan hij weinig plezier
voorzag; ^oor?! vreesde hij opdrijving der
examen eischcn. Weth. Verhoef achtte de
bez<- nun ,/?er overdreven, terwijl hij juist
groote -v '-elen in het instituut zag. Ge-
ruimen tijd werd over deze belangrijke kwes
tie gepraat, waarin de Raad maar matigjes
belang stelde. De bezwarep van mr. v.m
Traa waren trouwens nog al theoretisch. In
de practijk zal wel blijken, daf de invloed
der gecommitteerden niet zoo overwegend
zal zijn en dat de directeur en leeraren d e
mannen van het eindexamen zijn. Altijd ten
minste. als er Tstendire gecommitteerden
worden benoemd Rn dat zal toch wel in de
bedoeling liggen?
Ook de heer Hofland vond hef noodig een
^demisch betoog to houden en'er de vraag
r'e v:r.:Hfter der leeraarsvergaderirg zou
worden gekozen door de vergadering /elf,
of dat de directeur als zoodanig zou optre
den. Dear kwam nog zoo iets bij als een „de
mocratische school". Oö'k als dit betoog ach
terwege was "ebleven, hadden we niets ver
loren. Thans is de directeur èn voor de auto
riteiten èn voor de ouders de aangewezen
leider der schoolzaken en dus ook van de
vergaderingen waar die schoolzaken worden
besproken. Ben directeur, die de gave mist
zoo'n vergaderingetje te leiden, zal toch ze
ker wel zeldzaam zijn. Bij een benoeming
wordt daarmede geen rekening gehouden,
zei de heer Hofland, maar meent hij in ge-
moede, dat iemand die wel een school kan
leiden, met de handen in het haar zal zitten
voor een vergadering van een stuk of wat
naar hetzelfde doel, h-et belang der school,
strevende menschen?
Mr. Stadig toch al niet erg democratisch,
schrok finaal van zijn linkerbuurman. ïn zijn
voorkomen wordt dit Raadslid wel jcu^di^er,
maar in zijn ideeën wordt hij steeds antie
ken Stel je voor, e^n leeraarsvergadering,
niet alleen voor den vorm, maar ook met
eenige bevoegdheid! Dot gaat regelrecht
naar de meerhoofdige school. Een dergelijke
ontwrichting V3n het gezag, vindt geen steun
bij mr. Stadig, voor wien nog het ideaal be
staat van de school, waar hot hoofd of de
directeur zijn scepter zwaait. Gelukkig voor
de school vond hij geen steun bij den Raad
en werden de voorstellen van B. en W. aan
genomen.
Minder gelukkig dan Weth. Verhoef was
zijn collega van Openbare Werken, baron
van Hardenbroek, die een echec had te boe
ken, dat min of meer over zijn hoofd heen
ging naar de ambtenaren, die in deze van
voorlichting hadden gediend. In een simpel
beloog toonde cle heer Ruitenberg aan, dat
de in de toelichting gegeven cijfers onjuist
waren, terwijl ook andere zaken daarin min
of meer scheef waren voorgesteld. Het luk
te den Wethouder niet een en ander te ont
zenuwen en toen mr. Stadig het zeer ernstig
noemde, dat in een officieel £tuk onjuiste ge
gevens voorkwamen, verdaagde de voo: fit
ter maar spoedig het aangevochten punt.
Het afwijzend advies van B. en W. op het
verzoek van de afd. Amersfooit van den
Ned. Centr. Ambtenaarsbond om betaling
van extra werkzaamheden over 1913 en om
voor overwerk een definitieve regeling to
treffen, werd bestreden door den heer Pol
der, die betoogde, dat bij de Centrale boek
houding in bepaalde tijden overwerk moet
worden verricht, waarvoor betaling alleszins
billijk is. De heer Ruitenberg bleek het hier
mee eens, nadat hij een betoog had gehou
den, waaruit eigenlijk het tegendeel viel op
te maken. De heer Hofland deed hetzelfde
in omgekeerden zin. Blijkbaar was hij het
verzoek goedgunstig gestemd, maar toch
was het goeddeels aan hem te wijten, dat
het afgewezen werd Hij haalde er weer van
alles bij; het koopen van arbeidskracht, idea
lisme en nog allerlei meer, hetgeen den
voorzitter gelegenheid gaf, de aandacht van
de zaak waarom hot ging af te leiden. Deze
sprak zeer behartigenswaardige woorden
over ambtenaren, die hart voor hun werk
lebben, en niet naar de klok kijken en ge
legenheid krijgen zich te onderscheiden. Het
ging echter over ambtenaren, die opdracht
krijgen bepaald overwerk te verrichten en
niet over hen, die eens e.en poosje over den
gewonen tijd hun bureau verlaten. De heer
Hofland had de zaak verdoezeld en was
mede oorzaak, dat het afwijzend advies werd
aangenomen.
Het voorstel tot wijziging van tie verorde
ning op hef gebruik van water uit de ge
meentelijke waterleiding was voor den heer
Leinweber aanleiding aan te dringen op ta
riefverlaging met het oog op de concurren
tie met de Utr. Water). Mij. De heer L. had
gehoord, dat het „bij mijnheer van Nie
stroomt van aanvragen om aangeslotert te
worden". Wethouder Veis Heyn wees er op,
dat de overgangen naar de Utr. volstrekt nog
niet onrustbarend ziin, zoodat er geen reden
is "nattigheid te voelen.
Het voorstel om hier een eigen Keurings
dienst te houden, werd bestreden door den
heer Polder, die als goed sociaal-democraat
natuurlijk centralisatie zoo streng mogelijk
wil doorvoeren. Tegen de argumenten tot
behoud van den Keuringsdienst alhier van
wethouder Jorissen wist hij niets in te bren
gen. „Eigenaardig was het, dat de heer Pol-
dqj zeide te spieken in plaats van den heer
Hofland, die zich even verwijderd had, ter
wijl ten slotte de heer H. de een?rre soc.-
dem. was, die voor het voorstel van B. en W.
stemde. De stemmen staakten; laten we
hopen, dat volgend maal bet voorstel van
B. en W. zal worden aangenomen.
Na een korte geheime zitting kwam onge
veer elf uur het einde, nadat heel wat voor
stellen weren aangehouden. Op de tribune
waren nog belangstellenden, die blijkbaar
hadden gerekend op een belangrijke verkla
ring van den heer Hofland. Ook deze werd
bewaard tot de volgende vergadering.
M. Int.
Politiek Ovmirht
Wij maakten, met een enkel woord, er
reeds gewag van, dat Albert Thomas, de
vroegere Franscbe minister van munitie,
een bezoek heelt gebracht aan Berlijn. Er
7ij"n er geweest, die beweerden; dat zijn
aanwezigheid te Berlijn verband hield met
een opdracht der Fransche socialisten,
maar dit schijnt onjuist te zijn: hij is als
vertegenwoordiger v-.n het te Londen zete
lende en in art 338 van 't vredesverdrag
voorziene internationale arbeidsbureau (in
ternational labor office) naar Berlijn ver
trokken en wel in d'è hoedanigheid van di
recteur van dit bureau. Als gevolmachtigde
nu heeft hij besprekingen gevoerd met
leiders der vakvereenigin.gen, zooals den
/oojzitter van den algemeenen Duitschen
bond van vakvereenigingen, Legien, en den
rijksminister ven arbeid Schiicke. Thomas
is geïnterviewd door een '*d der redactie
van de Vorwarts, tegenover w en hij ver
klaarde, dat hij tot taak had er toe bij te
d»*agcn, dat de tusschen het internationale
nrbeidsbuieau eener- en het Duitsche rijks-
minisleric van arbeid alsmede den alge
meenen Duitschen bond van vakverceni ;in-
gen anderzijds in Jan. te Paiijs en in Maart
te Londen begonnen besprekingen en
maatregelen inzake de regeling en beveili
ging van de internationale arbeidersbe-
scheirning voort-te zetten en te voltooien
Thomas merkte o.a. op:
Ik stel er prijs op nadrukkelijk te verkla
ren, dat het internationale arbeidsbureau,
zij dit van den Volkenbond ook niet onaf
hankelijk, niettemin daartegenover een vol
strekt autonome positie inneemt. De Vol
kenbond is een creatie van hoofdstuk I \an
't vredesverdrag, net internationale arbeids
bureau daarentegen een schepping van
hoofdstuk Xm van 't verdrag, dat geheel
aan de internationale regeling van den ar
beid en de internationale bescherming der
arbeiders is gewijd. Het internationale ar
beidsbureau erkent dan ook reeds sinds de
b» Washington genomen besluiten Duitsch-
land als een lid, dat gelijke rechten als de
overige leden heeft, geheel onafhankelijk
van de kwestie der beslissing, oï Duitsch
land al dan niet tot den Volkenbond za!
worden toegelaten. N
Toen Thomas er op werd gewezen, dat
Duitschland in verhand met zijn plichten
tot-herstel, ondanks den besten wil ter we
reld, eigenlijk niet bij machte was zich aan
alle, in hoofdstuk XII van 't vredesverdrag
voorgeschreven, regelingen te houden, ver
klaarde Thomas, dat niet alleen Duitschland
zich in dezen tragischen toestand bevond,
maar dat de geheele wereld verkeerde in
een dergelijke situatie: aan de eene zijde
een uitputting zonder weerga, die tot over
productie rechtstreeks aanspoort en die
allen staten geweldige financieele lasten
oplegt, aan de andere zijde de algemeene
erkentenis van de noodzakelijkheid de ar
beiders en arbeidsters te emancipeeren en
te beschermen tegen uitbuiting. Thomas is
dan ook van oordeel, dat het juist de taak
van 't internationaal arbeidsbureau zal zijn
de belangen der arbeiders van alle landen
voor te staan er. dat wanneer h-et bureau
dezen internationalen plicht vervult, tevens
de belangen der Duitsche arbeiders worden
behartigd. Van belang was vooral de op
merking van Thomas: Overigens biedt juist
de schepping van 't internationale arbeids
bureau voor Duitschland den besten waar
borg, dot geen land door oneerlijke concur
rentie den Duitschen arbeiders scha be
rokkent.
De controle over de bescherming en de
rechten der Duitsche arbe:ders, die zich
voor den wederopbouw dor verwoeste stre
ken van Noord-Frankrijk mochten aanmel
den, beschouwde Thomas, hoewel het ar
beidsbureau te dezen einde neg geen bi-
Cherbourg, 9 Mei. (H-R.). Ben Iclé
van belang is ontdekt aan boord van 't pont-
serschip rhüringon, dat de Fransche mori*
no heeft herkre -en. De handeling wordt toe,
geschreven aan sabotage, gepleegd door d»a
Duitsche bemanning vóór het vertrek.
Berlijn, 10 Mei. (V. D.) Cflicieel
wordt aangekondigd, dat op 15 Mei do.
stnkte van het Duitsche leger zal ziin terug*
gebracht op 200,000 man.
B e r 1 ij n, 1 0 M e i. (N. T. A. Draadloos).
In een vergadering der vereeniging vnm
rondere opdrachten had ontvangen, als de Duitsche courantenuitgevers |e Lelprig wees
eerste en sewichtigsfe taak van 't bureau, jvoorzitter er op, dat door de stijgende
Wat de toekomst aangaat der Duilsch-Prnn- belasting en de onvoldoende steun door do
sche betrekkingen, zag Thomas in het feit,peering en de Nat. Verg. elk oo-enbWc
dat Mi!ierand den laaisten tijd herhaalde-1 bet twijfelachtiger wordt, of cle bladen ver-
verschijnen. Er werJ
eon resolutie aangenomen om de regeering
te verzoeken de pöpierprijzen tusschen het
ind den laaisten tijd herhaalde- twijfelachtiger w
lijk had verklaard, dat de hervattin: van|(-or z0,,dcn kunnen
innige economische relaties tusschen
Duitschland en Frankrijk zeer wenschelijk
zou zijn en tevens in het feit, dat het voor
ste! der Duitsche regeering om mondelinge
besprekingen ter behondelng dezer kwestie
te houden door den Franschen minister
president gunstig werd opgevat, een bewijs,
dat men te dezer zake vol vertrouwen de
toekomst tegemoet zou kunnen gaan. Tho
mas verklaarde: Van ouds heb ik er vast
aan geloofd, dat Duitschland en Frankrijk
economisch op elkaar, zijn aangewezen; ik
heb op de noodzaak van een economische
samenwerking reeds in mijn Kamerrede
naar aanleiding van 't verdrag van Versail
les gewezen cn de heinas maar al tg korte
indrukken, die ik in de paar dagen, dat ik
te Berlijn vertoefde heb opgedaan, hebben
mijn overtuiging in dezen versterkt.
Men zou zoo zeggen: dit zijn bemoedi
gende teekenen, die niets dan goeds kunnen
doen verwachten.' Maar tusschen „Schone
Worfce" en de praktijk ligt niet zelden eei\
rivier-wijde kloof, zoodat men verstandig
rijk en de papierproducenten te laten regty
doet de reëele feiten af te wachten. De
Kölnische Zeitung maakt naar aanleiding
>an Thomas' verklaringen de nuchtere op
merking: „Men kan aan deze verklaringen
van 'den voormaligen minister van munitie
slechts den wensch toevoegen, dat deze
zijne indrukken en inzichten, wat hun wer- j
king op Frankrijk's politiek betreft, niet
even vluchtig zullen zijn als zijn verblijf te
Berlijn."
Sluiter» lasirJsefae Berichten.
Brussel, 10 Mei. (H.-R.). Wij verne
men uit gezaghebende bron, dat het zoo goed
als zeker is, dat de conferentie te Spa zal
worden uitgesteld tot de tweede helft van
Juni.
Brussel, 1 0 M e i. (H. R.) De minister
van economische zaken is vanavond van Pa
rijs teruggekeerd en heeft bevestigd, dat
de conferentie te,Spa vermoedelijk zal wor
den uit-esteld, tengevolge waarvan de inter
nationale finantieele conferentie tot de eer
ste dacen van Juli /al worden verschoven.
Londen, 1 0 M e(R.) Door de Fran
sche regeering is op 8 Mei aan de Quit servo
delegatie een nieuwe nota over de Duitsche
oorlogsmisdadigers overhandigd.
B e r 1 ij n 1 O M e i. (N. T. A. Draadloos).
De toestand in het Ruhrgcbied is volgens of-
ficieele berichten absoluut kalm; de arbei
ders voelen niet in het minst voor staking.
De orde is na den aftocht der rijksweer in
dè streek van Essen door de veiligheidsweel'
volkomen gehandhaafd; alleen in de streek
van Remscheid 15 de Spartacistische terreur
nog merkbaar
B e r 1 ij n 9 Mei. (V. D.) Uit Mainz
wordt gemeld, dat verscheidene Hessisrhe
steden, die als spoorweqknooppunt of Hlain-
overgang van belang zijn, onlangs uit Frarik-
r" voor een deel zeer aanzienlijke garni
zoenen ^ekregen hebben. In Ni eiste in zijn
z.-„ar,te troepen ondergebracht.
Berlijn, 9 Mei. (W. B.) De Berlijn*:
sche bladen deelon mee, dat ten gevolge
van een overeenkomst, gesloten met het
Duitsche verbond van transportarbeiders,
de kraivtenrondbrengers een rusfdag zul
len krijgen van 24 uur, zoodot voorloopig
geen krftnten op Maandagmorgen zulle»
verschijnen.
Berlijn, 9 M e i(V. D.) Aangaande da
'■i.iking der binnenschippers wordt bericht,
dat op.de Elbe, de Oder en vele andere be*
langrijke waterwegen de scheepvaart ge*
h ei stil ligt.
Hamburg, O M e i. (V. D.) P fnlcingj
der kellners te Hamburg heeft "t sluiting?
der hotels "geleid.
P a r ij s, 10 M e i. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). De president der republiek hoert
Maandag Gabriel Hanotoux ontvangen, lid
der Académie Francaise, voormalig minis
ter van buitenlandsche zaken, die Dinsdag
naar Rome vertrekt in de hoedanigheid van
buitengewoon gezant om de reg-eering der
republiek te vertegenwoordigen bij de plech
tigheden der heiligverklaring van Jeapnf
d'Arc.
P n r ij s, 8 M e i. (R De arbeid is herval
te Havre, St. Malo, Roimnn, Bordeaux e»
Brest; eveneens in de mijnen van hef
Noordien van Frankrijk, maar no<* niet itf
die van Midden- en Zuid-Frankrijk
Er zijn vijf lieden gearresteerd wëgenï
het verspreidenvan anarchistische schot*
schriften. Later hield de politie hn;croeking
bij Sebastian Faure en in d-e drukkerij van'
La Fraternelle.
P a r ij s 10 Mei. (H. R.) De toestand
op alle nelten is bevredigend.
P a r ij s I 0 M e i. (H. R.) Te Grenoble en
Ch<fhS'Sur-Saone is geen gehoof gegeven
aan den oproep der C. G. T. Te Lyon sla*
ken de metaalarbeiders in twee fabrieken;
le Nar.li staken allén. Te Marseille en
Saint-Etienne hebben de corporaties, tot wio
de C. G. T. een oproep deed, het werk neer*
gelegd. Te Limoges staken 50 der metaak
arbeiders en der arbeiders in het bouwbe
drijf. Door het bestuur van de vereeniging
van binnenschippers is staking van het wetld
voor de geheele binnenscheepvaart veroiw
dend.
Parijs, 10 Mei. (R.) Met syndicale be
stuur van de métro en dat van Noord-Zuid
hebben besloten voor het oogenbÜk geen
gevolg aan de stokingsorder te geven. Onü
half zes is de métro, die over het beursplein!
gaar, begonnen te rijden als gewoonlijk.
Sigrond, een der extremistische leiders
van den bond van spoorwegmannen, is te
Chartres gearresteerd.
P a 1 ij s, 1 0 M e i. (V. D.). Naar men ver*
meldt, hebben op alle spoorwegnetten niet*»
Geef een man veel vrijen tijd, benevens
een zekere dosis comfort en het resultaat
zal wezeneen pl&n om de maatschappij te
veranderen door middel van een nieuwe
politieke partij.
FEüSLLETOfL
Ev/EN WICHT.
Roman dbor
r. EIGENHUIS
32 -
Moeder doet, of ze wat dommelt en niets
»ncrkt, om alles een verrassing te laten wezen.
Een weldadige kalmte komt over haar. Wat
heerlijke vrede! 't Zou zonde wezen om dien
te verstoren; door de kleinsten al naar bed
te sturen Ze wou er nog een kwartiertje van
genieten. De lieve stemmetjes vormen een aar
dig koor. En of ze zelf uiting moeien geven
aan den geest, die hen vervult, zingen 70.het
lijf-deuntje van Mienlje, dat ze bij tante Mnrie
laerden:
„Kleine watcrdropp'len,
Kleine korrels zand
Vormen saam de groote ier
En het trotsche land.
Kleine liefdedaden,
"Woordjes leer en zacht
Hebben in het kleinste huis
't Groots! geluk gebracht.'-
„Ik weet, wat 't beteekent, ma-moesf' ta
tert Mientje.
„Hou je mond, meid. Ma slaapt", grommen
de beide oudsten.
„Nee, snoes, Ma slaapt niet," zegt Mien en
staat uit haar stoeltje op, terwijl ze dc bont-
gevlekte wangetjes streelt.
„Ik weet, wat 't beteekent, moes!"
„Zoo schat, wat dan?"
„Hè", plaagde Piet van zijn spelletje op
ziend. Met een half lachend, half grommend
gezicht, toch altijd de kuiltjes in de wangen,
stottert hij' „Niet-n-niet ruw wezen, je moe
der blij maken met vriendelijk pralen... Dat
zei ze."
„Knap hoor,' moedigt Mein aan.
„Toe slaopkop,.'t is je beurt,port de pien
tere Gerdien aan. %die heelcmaal in haar spel is,
en duwt baar broertje onmacht tegen den arm.
„Noli zeg, blijf van m'n lijf," schreeuwt
Piet. en den grooten mond half open, de kpil-
ijes ironisch in de wangen, de neusvleugels
wijd uitgespannen, loert hij op een mooien
zet, om regelrecht in het vijandelijk kamp
door te dringen.
„Dat was geen woordje teer en zacht moes-
sie'„ lijmert dc jongste braaf, en Mien moet
baar tegen zich aan drukken en het heele
buitje kussen- ..Zoo'n dot! En 11011 gaan wc
lekker slapen, hè?"
t Spelletje was ook net uit, en de drie
jongsten zingen cn huppelen de trap op naar
de slaapkamers.
„Moes, k wil ook èen gebedje leeren",
fluistertje Mientje zacht met een verlegen ge
zichtje.
„Goed, kindje morgen", antwoordt Mien
half in gedachten.
„Toos Hoek 'er vader is naar Indië, weet
u wel? E11 nou vrancl z: alle avonden, of de
engeltjes 'm terugbrengen. Dat kunnen de
engeltjes, hè Moes?"
,,'!c Denk het wel. schat/'
„Dan doe ik/t ook, ma!"
„Maar jou fader is toch niet weg, dot?"
,.Nee, hè?" lacht zc met een uitbundig scha
tert je. „Wij hebben paatje nog. Maar hij is
toch uit. E11 dan hij ik aan de engeltjes, dat
ie vroeg thuis komt..."
Een snik schoot benauwd uit haar borst en
de moeder had ineens moeite haar tranen te
bedwingen.
Ze dekte haar kindertjes toe en kuste zc,
of ze er zich nog veel inniger mee verbonden,
vond.
„Hè, moes, wat 'n prettig avondje was 't.
Zoo'n fijn, gezellig avondje", schurkte Piet
zich dankbaar onder de dekens. „En wat een
lekker bedje hebben we. En NV^at een zoete
ma",
Voor KA W! ER-GYM NA STIEK
Spriuij Chcgt Expanders
Spring Grip Dnmh-heils
voorhanden bii
i. EIIÏÏMST - If 38.
Hoe had zij het vroeger wel eens een'cWW^e,
kunnen vinden, om die lieverds naar bed te
brengen I Hoe had ze het wel aan de meid
kunnen overlaten, tgpwjjl zij afleiding buitens
huis zocht.
Beneden was alles weer keurig opgeruimd,
al het-kinderspeelgoed opgeborgen. Laurien
schonk haar handig een kop thee in. Ze bad
een kleur, zooals zp zich met mazen gerept
hatL
„M'n groote dochter dit keertje ook een kopje
thee. kinderthee?" presenteerde Mien.
„Ilè, echt" smakte Jans, dc lange wimpers
opslaand en haar moeder met een kwijnend en
smachtend glimlachje aanzicncl.
Laurien dribbelde als een huishoudstertje en
schonk melk met veel suiker en een scheutje
thee. en op een wenk van Mien haalde ze bet
trommeltje om er een biscuit je bij te leggen.
,,'k Kan merken, dat ik groote dochters
krijg", moedigde Mien aan. ..'k Zal nou gauw
geen naaister meer noodig hebben."
Alles viel haar van avond licht, en zc slaag
de er telkens in door een blik van haar bestp
meisjes zich te sterken, als er diep uit haar
het weeë gevoel kwam opwellen over de ver
wijdering tusschen .Taap cn haar. Maar nu wou
ze daar nipt aan denken. En het gesnap van
Laurien en Tans liet er haar ook geen tijd
voor.
„Kindjes, zie je 't klokje? Negen uur", moest
zc eindelijk waarschuwen
„Ilè, moes, 't is zoo gezellig. Nog een half
uurtje," bedelde Laurien.
„Nou, tot half tien dan voor dezen keer.
Maar alleen voor van avond."
„Lekker, dan komt net mijn poppenjurk af",
glimlachte Jans bet schitterende en werkelijk
smaakvolle kleedje omhoog houdend met
haar kwijnend-vleierige uitdrukking. Haar
l?n*C donkere wimpers gaven aan haar oog
opslag zoo iets zachts, dat haar blik altijd als
een slrecling was.
„Een handige meid, hoor", moedigde de
moeder aan.
En alle drie zalen ze over haar werk ge
bogen, elk met een eigen wereldje in haar
gedachten, maar toch innig één in de liefde,
die zc door alles heen elkaar voelden tegen-
straleiv
„Stanne van den dokter," dacht Jans hnropi
bij het terug leven van den schooldag, „licrt
van meester Banning wel tweehonderd regels
opgekregen."
„O, die ouë Banning!" spotte Laurien. „Did
is 't morgen toch weer vergeten. Ik heb efl
wel eris zeshonderd "gehad. Maar die maakj
je voor Banning gewoon niet..."
„Stanne had propjes gegooid onder hei
bidden..." lichtte Jans toe.
„Nou, da's ook verschrikkelijk," lachte Lau*
rien. „Ze zitten toch allemaal te giebelen on*
der 7.'n bidden..."
„Ma, waarom bidt die ouë meester nog inl
school? De kinderen zeggen, dat het niet mafl
in de openbare school. En pa doet het niet
eens."
„Nou ja, meester Banning was het va»
jongsaf gewend. Vroeger was het 7.00 de go*j
woonte in alle scholen," lichtte Mien iiw
,,'n Malle gewoonte spotten ze allebei.
„Och, waarom?" weifelde de moeder.
„Nou. dominee van Son zei op de cat" -=r
zoo verkortte Laurien oneerbiedig het woord
catechisatie „dat je niet in 't openbaart
moet bidden, net als de Pharisecërs."
„En hij doet 't zelf in dc kerk," merkte JanS
op.
„Och. meid, in dc kerk, dat is toch niet irt
de school...
Jans zag haar vragend aan, maar vond hei
de moeite niet, verder rekenschap van dïlt
verschil te vragen: „Pa bidt niet in school/*
besliste ze. „En dan is het zeker niet igocdg
hè Moe?"
(Wordt vervolgd^