Geldersciie Credietvereeniging
BLOUSESM Maison „L'Hirondelle"
Supinator'5
I. OROOTEHDQRSI. Bol t
DE EEMLANDER
HMMHiMcJTïïrz'r.
BU!TCNLAND~
ARNHEM. Opgericht 1866.
Gestori Kapitaal
Reserven
Verricht alle bankzaken.
f 10.0G0.000
- 4.400.000
FEUILLETONT"
EVENWICHT.
'EN WIG
18e Jaargang Ne. 276
pet post 160. por week (met pritl» veriekcring
tegen ongelukken) f 0.17*. Afzonderlijke nummers
1 0.05. Tiiuhoon 51J.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
O
DIRECTEUR; J VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
HOOFDREDACTEUR:
M«. D. J VAN SCHAARDENBURG.
Donderdag 20 Mei 1920
PR1IS DER ADVERTEHIlEH met Inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer f 0.20, dienstaanbia
dingen 1—5 iegels 0.50. Voor bande] en bedrijf
bestaan zeer voordeelige bepalingen tot bet herhaald
advcrtccrcn, bij abonnement Ecno cbcul.iirew
bevattende do voorwaardca wordt op aanvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent
nabetrachting oyer den
Gemeenteraad*
Het was duidelijk merkbaar Dinsdagavond,
dat den heer Hofland iets in den weg zat.
Hij was, om een geliefd woord van hem zelf
te gebruiken, narrig. En geen wonderEr
wachtte hem een hoogst onaangename taak,
die hij de vorige vergadering reeds had ver
schoven. Maar de „genossen", die in de
afdeelingsvergadering der S. D. A. P. be
sloten, dat het soc.-dem. belastingvoorstel
moest worden ingetrokken, zullen hebben
aangedrongen op nakoming van dit besluit
én dan is gehoorzamen de boodschap. En
de heer Hofland heeft gehoorzaamd. Aan 't
eind der vergadering deelde hij mede, dat
de fractie 't belastingvoorstel introk. Dat zal
den heer Hofland zeer zwaar zijn gevallen.
Te moeten berusten, te moeten bukken voor
een toevallige vergaderingsmeerdeiheid, dat
moet een revölutionnair, als hoedanig de
heer H. zoo gaarne poseert, zwaar vallen.
Vooral, als het een voorstel geldt als in dit
geval, waaraan de heer II. èn in den Raad,
èn in „de Toorts" zooveel woorden heeft
verspild, om het goede er van aan te toonen.
Dat zijn tegenstanders er niet van wilden
weten, daar zij de innerlijke voosheid er van
doorzogen, was hem slechts een reden te
meer op die vermaledijde bourgeois te ra-
en. Maar dat nu zelfs zijn eigen partijge
noten aan zijn half gare belastingpolitiek
niet wilden, zal hem te meer hebben ge-
•.mart, waar hij veimoedelijk zooveel nuch
terheid in eigen kring niet zal hebben ver*
wacht.
In 't vooruitzicht van dezen min of meer
ma ad el ijk en aftocht, was de stemming des
heer en Hofland verbitterd. Bij de bespreking
van het standpunt van B. en W. inzake wo
ningbouw, kwana dit naar voren. Wie eerlijk
nagaat, wat in de laatste jaren in Amersfoort
op 't gebied der volkshuisvesting is tot stand
gebracht, zal moeilijk B. en W. of den Raad
van nalatigheid kunnen beschuldigen. „Goed
wonen en de middelen daartoe te verschaf
fen is een sociaal werk van den eersten
rang", betoogde de heer Hofland voor de
tribune, want in de raadzaal zelve, preekte
hij voor overtuigden.
Met de steeds wisselende sociale uitzich
ten en de nijpende financieele zoigen der
gemeente, willen B. en W. voorloopig niet
verder gaan met het verleenen van bouw-
credieten. Als men nu nog een deskundige
als den heer Noordman hoort zeggen, dat er
thans meer woningen in aanbouw zijn, dan
goedschiks kunnen worden afgemaakt, zal
men het standpunt van B. en. W. slechts
kunnen toejuichen. Niet aldus de heer Hof
land
„Alles wat hier is geschreven", aldus de
heer H., „is de meest scherpe aanklacht
•en de kapitalistische productiewijze."
•ar gelukkig, we behoeven niet te wach
ten tot de sociale gemeenschap van den
neer H. er is. Ook nu weet hij reeds een op
lossing. Hij had gehoord da't iemand vorig
jaar W* ton had verdiend. In zijn verbeelding
groeide die eene iemand aan tot een aan
tal. Laten we die rijkaards zwaar belasten
en de zaak is in orde. Tout simple comme
'bonjour I In weerwil van het lesje hem door
zijn partijgenooten gegeven, blijft dus het
belastingvraagstuk voor den heer Hofland,
een gesloten boek. Mr. van Traa trachte
'hem dat nog eens fijntjes aan het verstand
f-» brengen. In een keurige rede betoogde
ze, dat B. en W. nog steeds overtuigd
blijven van de noodzakelijkheid zooveel
mogelijk woningen aan te bouwen, maar in
hei huidige stadium is voorzichtigheid aan
te bevelen. En nu is het zeker waar, dat een
heel enkele groote bedragen heeft verdiend,
maar laat de heer Hofland nu eens een prac
tische uitwerking geven van zijn idee. Als
hij maar bedenkt, dat bij het tegenwoordige
belastingstelsel de wet de grenzen voor
schrijft, waartusschen men zich moet bewe
gen. Niet onjuist kwalificeerde Mr. van
Traa dat gedeelte van het betoog van den
heer H. als mooi rhetorisch, maar weinig
zakelijk.
De heer Hofland meende het streng lo
gische betoog van Mr. van Traa te kunnen
samenvatten met een enkel woordberus
ten. Dat mag niet, dat botst tegen het revo
lutionair sentiment.
„De wet, het dagma van mijnheer van
Traa, staat er tusschenwe moeten berus
ten. Maar zoo is het niet. Dan zouden we
voor het groot kapitalisme op onze knieën
moeten liggen."
Aldus de heer H. De heer Hofland vocht
blijkbaar in zijn binnenste nog tegen berus
ting in het afdeelingsbesluit. De heer Rek
ke moest ook van berusten niets hebben.
Dit Raadslid verkeert in de gelukkige perio
de van den ondertrouw en kan nu ook oor-
deelen, hoe moeilijk het is een woning te
krijgen. „Iemand, die veilig in zijn villa op
den berg zit, kan over het woningvraagstuk
niet oordeelen'', aldus de roode bruidegdm.
Mr. van Traa liet zich door de schampere
betoogtrant der heeren niet intimiteeren en
week niet voor de dikke woorden der heeren
H. en R.
Mr. Statig, die een goed woord deed voor
de vereeniging „Goed wonen", om die in
ieder geval nog te helpen, vond de houding
van den heer H. smadelijk tegenover B. en
W., maar was ze niet het meest smadelijk
voor den heer Hofland zelf?
De voorzitter zei terecht„we moeten in
alle opzichten nuchter denken". Dat kon de
heer Hofland niet, daar hij zich bedronk aan
holle phrascologie, een verschijnsel, dat
men meer waarneemt, als de logica der fec-
tes dwingt, de juistheid van het standpunt
der tegenstanders te erkennen.
De partiëële aanbestedingen voor schil
derwerk, werden verdedigd door den heer
Kraan, evenwel met weinig succes. Het voor
stel van B. en W. tot het afschaffen er van
werd aangenomen.
Het voorstel van B. en W. om te besluiten
aan den Minister te berichten, dat het wen-
schelijk wordt geacht voor Amersfoort een
eigen keuringsdienst te behouden, waarover
vorige week de stemmen staakten, werd
thans aangenomen.
v Onder de voorstemmers behoorde ook de
heer Polder, die dus blijkbaar bekeerd was.
Het stenografisch verslag werd afgeschaft
en zal worden vervangen door een anyli-
tisch, dat uit het stenogram zal worden be
werkt.
Ad. Int.
Politiek Overzicht
De Manchester Guhrdian heeft een corres
pondent naar Eupen en Malmédy gezonden,
die te Eupen een onderhoud heeft gehad
met den Belgischen burgerlijken commissa
ris, die hem mcdcdeelle, dat bijna alle in
woners van 't district Belgisch-gezind zijn
de landelijke bevolking door de bank en de
arbeiders voor 't meerendeel. Wat de amb
tenaren en employé's aangaat, verkeerde hij
in twijfel, maar deze vormden ook slechts
een kleine minderheid. Omtrent zichzelf
verklaarde de commissaris, dat hij zeer ge
liefd washij had talrijke brieven van waar-
deering van Eupenaren ontvangen en hem
was verzocht eere-voorzitter van een Eupe-
ner konijnenfokvereemging te worden.
Op de vraag, die de correspondent den
commissaris stelde, welke bezitsrechten
België voor de beide districten zou laten
golden, luidde het antwoord
SBH
„Alle soorten van rechtsaanspraken
beide districten zijn in 1814 Belgisch ge
weest De cultuur is er volkomen Belgisch.
De Duitsohers hebben in België geheele bos-
schen tijdens den oorlog geveld en wij heb
ben de houtbestanden van Eupen en Mal
médy noodig om het verlies weer goed te
maken. Ook om redenen van militairen aard
moeien wij de districten hebben: zij geven
ons een betere strategische grens. Boven
dien verlangen immers de bewoners zelf
naar ons, althans twee derden van hen. Zij
hebben ons feitelijk verzoekschriften gezon
den, opdat wij naar hier zouden komen."
„Hebben vele Eupenaren geprotesteerd
vroeg de correspondent.
„Zeven-en-zevenlig"f was 't antwoord.
„Is dat alles?"
„Ja, dat is alles. Raadpleegt u zelf deze
lijst maar".
De commissaris toonde den journalist een
dikken band als een grootboek, die sinds 10
Januari, vijf uren per week en twee uren
des Zondags, klaar lag om te teekenen en
die op 10 Juni zal worden gesloten. In 't
geheel kwamen in den band slechts 77 pro-
test-handteekeningen voor, hoofdzakelijk
van spoorwegambtenaren, die eerlang Eupen
toch verlaten.
Dikwijls wachten zij tot vijf uur 's middags
en dan is het te laat geworden. Ik weet, al
dus de zegsman, dat velen dikwijls hebben
willen protesteeren zonder te worden toege
laten. Ik ontken <niet, dat betrekkelijk wei
nigen zijn gaan protesteeren, al bedraagt
hun aantal dan ook niet 77. Het is juist te
gevaarlijk om er naar toe te gaan. Ieder be
schouwt het als zijn plicht dit te doen en
toch zou ik niemand daartoe den raad wil
len geven. Ik zelf ben ook niet gegaan, maar
zal stellig nog gaan. Ik leef 'hier sedert drie
en twintig jaren en zou mijn vaderland niet
willert verlaten, maar ik vrees, dat wanneer
ik protesteer, het hier zoo onbehaaglijk voor
mij zal worden, dat ik moet gaan. Niettemin
zal ik protesteeren, maar pas op 't laatste
oogenblik. Voor de meeste Eupenaren zal
echter h et vertrek de ondergang beteeken en
en daarom durven zij niet te protesteeren.
Wanneer wij in 't geheim konden stommen,
zou het beeld er heel anders uitzien. Wij
verlangen geen wijziging van 't vredesver
drag, maar wij verlangen dat het verdrag
loyaal wordt uitgelegd. Dat is alles.
Buitenlandsche (Berichten.
P a r ij s, 1 0 M e i. (N. T. A. Draadloos
uit Lyon). Na de conferentie te Hythe blij-
T HMÏirwn TF f HOTbBAMiÊSSg?'
„Het is aan iedereen volkomen overgela
ten", voegde de commissaris Xhaflaire er
aan toe, „hierheen te komen en te protes
teeren; maar men komt; met naar hier, om
dat men niet Duitsch wil blijvendat is de
geheele oorzaak."
De correspondent maakt naar aanleiding
van dit gesprek de volgende opmerkingen
uit eigen ervaringHet district Eupen is
nooit Belgisch geweest, want voor 1830
bestond geen België. Niemand, zelfs de
heer Xhaflaire niet, bestrijdt, dat bijna alle
bewoners van 't district Duitsch waren, toen
de vrede werd geteekend en zelfs Duitschers
plegen een zekere aanhankelijkheid voor hun
'vaderland te bezitten. Het getal 77 kwam
mij zeer merkwaardig voor. Ik vertoefde en
kele dagen in Eupen en Malmédy. Ik ging
onder 't volk en sprak met rijk en arm, met
boeren en arbeiders, met zakenlieden, gees
telijken, ambtenaren, kleinhandelaren, on
derwijzers enz. en ik ontmoette nergens één
persoon, die Belgisch wilde worden. Ik weet
wel, dat er dusdanigen zijn en ik weet, dat
zij een verzoekschrift hebben ingediend ten
gunste eenér annexatie, maar ik kan niet na
laten te conclude eren, dat zij geen groote
meerderheid kunnen vormen.
Een zeer beschaafd Eupenaar vertelde
aan den correspondent, dat hij 3lleen reeds
meer dan 77 personen kende, die hadden
willen prosteeren, maar hij Icon niet zeggen,
of zij ook waren toegelaten. Vele personen
gaan er heen en moeten urenlang wachten.
ven nog twee punten van onzekerheid be
staande houding van de Vereenigde Sta
ten ten opzichte van de internationale Euro-
peesche overeenkomsten blijft onzeker. Zoo
lang Europa niet weet in hoeverre Amerika
zijn steun wil verleenen om het economisch
herstel J er land en, die door den oorlog be
proefd zijn, mogelijk te mdken, is niet te
voorzien, dat de credieten spoedig worden
hersteld. Ten tweede is het onzeker of groo
te internationale leeningen zullen slagen,
daar het geld schaarsch is op de markten-
Jl-er lij n, 10 Mei. (N. T. A. Draadloos).
In tegenstelling met andersluidende berich
ten is de Duitsche regeering nog niet op de
hoogte gebracht van het uitstellen der con
ferentie te Spa.
Rome, 18 Mei. (R.) De Raad van den
Volkenbond heeft president Wilson telegra
fisch verzocht de algemeene vergadering
van den Volkenbond in Nov. a.s. te Brussel
bijeen te roepen, daar de toebereidselen te
Genève nog niet ver genoeg gevorderd zijn
om het college te ontvangen.
Bern, 19 Mei. (N. T. A. Draadloos uit
Parijs). De Bondsraad heeft aan het secre
tariaat van den Volkenbond te Rome me
degedeeld, dat in verband met den uitslag
van de in Zwitserland gehouden volksstem
ming de toetreding van Zwitserland tot den
Volkenbond definitief geworden is.
B e r 1 ij n, 19 Mei. (W. B.) De Deutsche
Allg. Ztg schrijft in verband met de bezet
ting van den kreits Montjoie door de Beï-ï
gen: De door de Belgen verlangde spoor*!
wegen in het gebied dat door deze lijnert.
ingesloten wordt, maken één derde deej
uit van den kreits Montjoie. De rijksregee<
ring heeft geprotesteerd tegen de aan«4
spraak door de Belgen gemaakt op dit depJ
de gedeelte. Het is er de Belgische regeer
ring klaarblijkelijk om te doen, een voldonrt,
gen feit te scheppen, voor het verschil vont
meening, tusschen België en Duitschtaiufj
gerezen, uit den weg is geruimd op een wij-|
zc, die in overeenstemming ismet den duk
delijksten tekst van het vredesverdrag. Wij)
zijn overtuigd, dat in deze aangelegenheid1
evenmin het laatste woord gesproken is nlf
in de kwestie van de volksstemming in Etwj
pen en Malmédy, waarvoor nog geen waar*
borgen voor onpartijdigheid gegeven zijiuj
Brussel, 19 Mei. (.HR.) De Senaat*
heeft het vredesverdrag met OostenrijW)
aangenomen. J
y p e r e n, 19 Mei. (H. R.) Moarschal*
French heeft hedenmiddag uit naam vanj)
koning George het militaire kruis aan d6
stad yperen overhandigd; koning Albcrl
van België woonde de ceremonie bij, dis
een zeer plechtig karakter droog.
Brussel, 19 Mei. (N. T. A. Draadloot
uit Parijs). De minister van defensie heeft
een dagorder uitgevnardigt betreffende den!
val van Antwerpen in 1915, waarin ver
klaard wordt, dat generaal Deguine de vesM
ting met alle beschikbare middelen verde*
digd en zich volgens de militaire reglemen
ten en wetten gedragen heeft bij de ovem
gave der stad, welker middelen van verde
diging niet opgewassen waren tegen dal
aanvalsmiddelen von den vijand.
Brussel, 19 Mei. (V D.) Het kanaal
van Brussel naar de Schelde zal nog ditf
Jaar gereed komen.
B e r 1 ij n, 19 Mei. (N. T. A. Draadloos).
De op de onlangs door de Entente overhan*
digde lijst voorkomende oorlogsmisdadigers
zijn door den procureur-generaal tegen vew
schillende data tusschen 7 en 20 Juni naaf,
Leipzig gedagvaard.
H a m burg, 18 Me i. (W. B). Ook dtf
Vulkan werft, die e enige werf, waarop tot dus*
ver nog werd gearbeid, heeft 'het werk stopq
gezet, zoodat de arbeid nu rust op alle grom
te Hamburgsche scheepswerven.
B e r 1 ij n, 1 9 M e i. (N. T. A. Draadloos*
Een betooging van werkloozer* te Berlijn it
zonder incidenten afgeloopen.
Een draadloos N. T. A.-bericht uit Berlijn
deelt mede, dot volgens de Duitsche statis
tiek een ongehuwd man thans voor zijn
dagelijks onderhoud 31 mark noodig heeft;
een echtpaar zonder kinderen 46 mark, een
echtpaar met 2 kinderen van 6—10 jaar 611
mark. Het inkomen per jaar voor een onn
gehuwd man moet minstens 9700 merlg
voor een -echtpaar zonder kinderen 14.4001
mark en voor een ochtpaar met 2 kinderen
19.300 mark zijn. Hierbij wordt dan da
merkwaarde op 1/10 van haar vroegere*
waarde berekend.
De arbeiderscouranten! berekenen, dat heB
gemiddelde inkomen van een Duitschen ar
beider nog niet de helft bedraagt van hel
bedrag, dat hij voor zijn onderhoud be
hoeft
P a r ij s, 1 9 M e i. (H.-R.) De mijnwerkers
in het departement van 't Noorden en hel
Pas de Galais zullen morgen het werk her
vatten.
P a r ij s, 1 9 M e i. (R.) Bij de spooTwegei<
is de toestand stationnair. Heden hebbent
zich bij den Etat 800 man aangemeld. Do
mijnwerkers van het département du Nord
en Pas de Calais zullen morgen naar 't werld
gaan.
Pa r ij s, 19 M ei. (N. T. A. Draadloos,
Vrouw Mate is een edel vorstinne.
Roman door
J. EIGENHUIS.
39
Maar al voor hij zc ten besté gaf. vr de hij
zijn verontschuldigingen banaal cn onwaar en
onnoo/elc uitvluchten. Tegenover de rampza
ligheid van dit gezin, voelde hij al te goed.
dat hij misbruik had gemaakt van Miens be
haagzucht en wispelturigheid Hij besefte zijn
misdaad tegenover den joviafen vriend en te
genover die lieve kinderen, die in een atmos
feer van disharmonie hun onschuldige vrco-
Jijkheid moesten zien wegkwijnen.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
Jaap Go veris was ook de Wetering afge
reden naar het dorp, waar alle mens cl: en zno
bij -elkaar krioelden, of cr iets bijzonders ge
beurde.
..Wat is er?" vroeg hij aan Langen Jan, die
alleen bij zijn verlaten tent stond te drente
len, den moncl wijd open naar het gedrang
s starend
.7.0 zeggen, dat cr 'n jongentje onder de
hn-j in water leit...."
Het was Jaap, of hij een slag voor hel hoofd
had gekregen. Alles beefde aan hem, zoodat
hii nauwelijks voort kon komen. Al bij flo
fS'kiiwe Meer was er iets in hem gekomen, of'
hij niet verder mocht. De lange Nieuwkeik
had hem uilgelachen on was met een ander
vroolijk troepje verder naar Amsterdam ge
reden. Maar Jan Vermant was mei hem terug
gegaan, want hef was tegen wind cn die
kreeg het gauw tc kwaad met zijn hart, als
hij tegen wind in reed.
Toen hij aan het Weegje kwam, zag hij
Mien voor zich uitrijden. Die had klaarblijke
lijk ook de kinderen aan hun lot overgelaten
cn was zeker mei Japiks een tochtje gaan
doen. Hij vloekte in zichzelf van ergernis cn
van a.igsL En zoo kwam hij met Mien gelijk
in het gedrang aan.
„Waar zijn de kinderen?" snauv.de hij.
Ze vet bleekte, toen zc opeens zijn stem hoor
de, maar zc kon niei antwoorden, want ook
zij wist, dat er in het wrak onder de brug
gedregd, werd naar c-en jongelje, dat onder
liet ijs gescholen was. O, God, en ze had het
al zoo den hefflen middag *óór-gc\'oeid, dat
er met haar. Piet iels verschrikkelijks gebeu
ren moest. Ze wou hein zeggen, dat de meisjes
op h^t Poldertje waren, en dat zc al een hee-
len tijd naar Piet zocht. Maar zc kon geen
woord uitbrengen. Zc nokte onverstaanbare
klanken, of ze geworgd werd, cn hoorde hem
tusschen dc tanden door sissen, met een stem
heesch van nijd en haat, haar verwijtend dat
ze de kinderen ir.aar aan hun lot overliet, om
zelf met een ander op stille baantjes te rij
den... Maar hel gruwelijk onbillijke verwijt
raakte haar niet, want ze werd zich nauwe
lijks bewust, waarop hij zinspeelde, terwijl
zc door dc menigte drong en hijgend rond-
speurde, of ze haar kind ook zag, of dat het
misschien haar te gemoct gedragen werd, slap
en levenloos....
Ze zeggen, dat er drie jongetjes aan hen
gelen waren, en dal er één in geschoten is..."
hoorde zc als antwoord op haar verschrikte
gebaren, 't Was vrouw Mans, haar eigen
werkvrouw...
't Gaf weer wat geruststelling, want riet
had geen hengel, en vrouw Mans sprak niet
van de mogelijkheid zelfs, dal het haar Piet
/.on wezen.
Maar ineens ging cr 'een stille kreet door
de menigte, juist toen het drenkelingtje .boven
water gebracht cn door dc vooraanstaanden
was herkend. Als het voortknetleren van een
lont scheen het bericht in een enkelen tel zich
aan die hecle mensehenmenigtc meegedeeld tc
hebben en zoo kwam dc bevestiging van haar
vrecsclijk vermoeden met een ruwen, onmee-
doogenden schok over haar, juist op het
S9
1>E PUTVOETZOOI.
Aanbevolen door IL H. Medici
Aüccarerkoiu? bij
oogonblik, dal zc zich nog weer wat moed aan
het inspreken was.
Ze wist niet, wat zc deed en ze duwde cn
drong zich door de menigte met een smarte
lijk gekreun als van een gewond dier. Jaap
zag zc het kind overnemen en in de armen
wegdragen. Zc ging er als een trouwe hond
achter, met eerbiedige streelinkjes de armen
uitstrekkend naar het blauwachtig blecke ge-
zjehtje en hei druipende haar. En onderwijl
stiet ze haar doordringende jammerklachten
uit. ongeaccentueerde geluiden. die de om
standers door de ziel sneden.
Jaap snelde voorj, lijkbleek, maar zonder
een onkel smartgeluid. Hij zag niet naar zijn
kind cn niet naar haar, alleen vooruitstarend.
Hij sliakte naar alleen zijn in zijn eigen kamer
met zijn kind.
Mot een paar rukken werden hem de schaat
sen afgegespt en hij holde de werf op, hijgend
maar zonder vermoeidheid te voelen, zelfs zon
der zijn smart bewust te zijn, als of zijn zenu
wen door den schok" verdoofd waren.
In één draf door stormde hij naar zijn slaap
kamer en lei het kinderlichaampje op liet,bed,
de doorweekte kleertjes losknoopend en de
armpjes omhoog en weer neer bewegend, om
de ademhaling op tc wekken. Dokter Loos
vloog binnen zonder te grooten, lei het oor
op de borst en nam het Werk van hem over,
ofschoon hij heel goed wist, dat het te laat
was. Hijgend spande hij alles in, om het
vruchtelooze werk tc verrichten cn luisterde
nu en dan of de hartslag flauw hoorbaar
werd... Jaap stond er bij, grauwbleek zonder
een woord te spreken, en Mien zat op een stoel
te snikken en te jammeren.
Jaap gaf geen teeken van ontroering: het
was hem, of alle jammerklachten hem voorbij
gingen on hij onverschillig toezag naar het
gevecht, dat hier tegen den dood werd gele
verd.
Maar al voor dat begon, was dc uitslag ze
ker. Het kind was dood opgehaald. En dokter
Loos schudde het hoofd, cn verzekerde, dal
het leven geweken was.... Mien wierp zich op
haar jongen, en kuste het koude gelaat cn
schreeuwde woest haar heftige smart uit. De
dokter en Jaap moesten haar bij den arm de
kamer uitbrengen, waar straks 8e weeêrs zou
den komen, om den doodc in de laatste wade
te klecden.
Op de studeerkamer brachten zij haar erf
dokter Loos trachtte te troosten, dat zc no#
zoo'n heerlijk viertal hadden... Maar veel val
had hij niet op haar, en als razend wierp zei
zich met het hoofd op de tafel en brulde het
letterlijk uit.
i.'k Zal dadelijk wat laten bezorgen, om
kalmecren,'» voegde hij Jaap toe. „En kereüd
de kop er voor. De anderen hebben jc noo-tj
dig..." I
Toen ze samen waren, lei hij zijn vrouw dc!
hand op den schouder. Ze tilde het hoofd op(
en zag hem door haar tranen heen verschrik!)
aan. O, als ze nu slechts een enkel woord zeij
waaruit hij kon opmaken, dat ze hem nog licM
had. ondanks zelfs wat hij van middag zag. L
Waren ze niet genoeg gestraft voor hud
lichtzinnigheid.... Hij wist niet recht, wat hij
eigenlijk hoopte. Maar strak staarde hij haa
in it gelaat, terwijl de smart over het vcrlie
van zijn ecnigen jongen hem in zijn zclfbe
hecrsching een trek van hardheid om de lip
pen lei. Ze werd er door afgestooten crq
schreide: „Laat me met rust, laat me met mstJ
Waarom (kijk jc me zoo aan? 't Is om gek te*
worden. O, mijn jongen, God, God, mijn liet
kindl"
Hij zuchtte diep en ging naar heneden. Zelfi
op een oogenblik als dit nog niet, dacht hij b\
zichcelf. En hij had er geen besef van, hoe
snakte naar zijn liefkozing, en om aan
horst uit tc schreien.
(Wordt vervolgd),
