N MANTELS
BEZOEKT DE SPORTFEESTEN SF.ÏE jy*
ABONNEMENTSPRIJS f"3 ®";;'cn ;;or *men*:
PRIJS DER ADHTIEN
Van week tot week.
„DE EEMLAiSiDER"
BUITENLAND
B U
FEUILLETON^
De Sterkste Band.
18© Jaargang Nc, 303
j foort 2.10, Idem iranco
per post f 2.60, pet weck (met gratis vet zekering-,
tegen ongelukken) 0.17&, alzonderlijke nummers
maandag 28 Juni 1920
f 0.05.
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
355ïï33!r?
Dokter ik heb zoo'n kiespijn!
reide die zieke.
Precies, zei de dokter en zette
hem een been at.
De kiespijn heette: „duurte" en
het been heette: „productie".
Het Is zoo begrijpelijk, zoo volkomen be
grijpelijk dat, toen de oorlog vias gedaan,
n machtige stem opging, die zei: Genoeg!
Y& hebben 't moois gezien nu! We hebben
geduld en- gedragen, om erger te voorkomen
fh nu is het uit. We kennen nu de conse
quenties van de huidige maatschappij, 't
moet anders en 't kin anders I We zullen
He schrille tegenstellingen van doodarm en
walgelijk rijk verminderen, de tegenstelling
tusschen slaaf en luiaard opheffen, de te
genstelling tusschen paleis en krot beëindi
gen, Allen hetzelfde voortaan, we weten nu
hoe het n i e t en hoe het w 1 moet 1
Die stem klonk zoo overtuigend en zoo
edel, dat het talloozen suggereerden- tot
hoog idealistisch streven en hoog idealisme
Verdient eerbied. Maar hoog idealisme is
rschrikkeliik onpractisch. Het is een stu
wende kracht, die, triomfeerend, zichzelf
te pletter slaat. En dat te-pletter-slaan is
een ramp. De praktijk eischt een onder-de-
pogen zien der-gevolgen van de verande
ringen die men wil aanbrengen, een zoover
JpogeKik doorgevoerde objectiviteit. En deze
objectiviteit moet worden kunnen betracht
Zonder gevaar voor verdenking van egois-
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT. 513.
Yan 14 regels f 1.05
met inbegrip van ccn
bewijsnummer, elke icgcl meer 0-25, dicnstnanbic*
dingen cn Licidndighcids-advcitenticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordecligc bepalingen voor het advcrtccicn. lfcne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toccczondcn.
ma-ar dat zal 'hem nooit gelukken. En een
i ivelleeTing van de droevige contrasten, die
o-.ze moderne maatschappij t-e zien geeft,
zal een proces zijn, zóó omvangrijk en
grootsch, dat het project-alleen geslachten
zal vragen en waarbij véél moet worden
overgelaten aan het Leven zelf. Dit wil niet
zeggen, dat een overzichtelijk en welbere
kend deel van dit gigantische project niet
ds kan worden uitgevoerd, doch elk
detail, dat niet volkomen kan worden becij
ferd en nagegaan, moet zijn tijd afwachten.
De ideelist wH voorwaarts snellen, doch de
rem is even noodzakelijk als de stuwkracht
van den idealist. De rem wordt uitgeschol
den en verdacht. A la bonheur
>e quaestie is, dat de menschheid ziek
fs. En een zieke kan geen krachttoeren ver
dragen. Dat ziet een deel dezer zieke
jfcenschheid niet in. Het gevoelt wel, d'at die
'Vjorlog een zware slag voor hem was, maar
ziet in de voorgenomen krachttoer een re
medie. Daar is dan ook iets waars in. Maai
de dosis is te groot. De oorlog dieedi hem
Yall^n. Nu moet hij opstaan. Maar zijn aan
dacht moet zich concentreeren op: h e r-
t e 1 en op herstel alleen. Dat herstel wordt
Inaar al te veel gezocht in geld. Ook door
;h'en, die heel goed weten, dat geld op zich
zelf waardeloos is. Het moet zich concen
treeren op arbeid. Op de wijze van de snel
ste, de beste, d'e meeste arbeid, onder die
gunstigste omstandigheden verkregen. Een
Voorname factor is daartoe: welvaart van
'den arbeider. Die schuilt niet in geld, doch
plweer in afbeid, in voorraad van levens-be
hoeften. Ook in juist afgemeten arbeidstijd
■n in den wil tot werken. Elke loonsverhoo-
glng brengt duurte tot standi en deze twee
draaien achter elkander aan/zonder dat de
een- den ander inhaalt. De maatschappij
moet zich herstellen, vóór dat zij veranderd
worden en niet omgekeerd. En al onze
aandacht moet worden gebracht op veel en
goeden arbeid.
Lijntrekken of staken1 om loonsverhooging
is averechtsche politiek. Men bereikt veelal
die loonsverhooging wel, doch de duurte
volgt alweer trouw.
Wèl wordt beweerd„Als we maar meer
kregen en korter mochten werken, enz.,
enz., dèn zouden we het wel beter doen",
maar die redeneering is van groote naïve
teit. Zoodra een ieder bard weikt, acht uren
lang zwoegt, zoodra de overproductie komt,
is de tijd gekomen, luxe te bedingen en de
gezonde menschheid vooruit te helpen tot
mooiere levensvoorwaarden. Als de rem tot
dien tijd vast blijft is zij een gezegend in
strument.
De aarde kan voor iederen mensch een
gezegend oord zijn, als hij acht uur daagsch
wil sjouwen en zweeten, omdat in stand te
houden. Wil hij' dat niet, dan zal de aarde
bet oude tranendal -blijven. Er is géén an
dere weg F
Politiek Overzicht
In een woeligen tijd, waarin 't maatschap
pelijk leven bijna alom deerlijk is ontred
derd, behooren ook de onthullingen thuis.
Deze laatste- nu brengt de Lokal Anzei-
gei, die bizonderheden weet mede te dee-
len over „een dreigenden communistisch en
opstand i-n Duitschland."
Wanneer men 't blad zou mogen geloo
ide. De egoist wil zijn treurige redeneerink- j^en' 's °P April door de internationale
jês graag voor objectiviteit dtoen doorgaan, communistische conferentie te Konstanz
besloten, om, nadat tot op 15 Juni 1920
alle voorbereidende maatregelen zouden
worden getroffen, een algemeene staking
en een gewapenden opstand te doen uitbre
ken in Duitschland, Oostenrijk, Polen en
Italië. Ter vergadering van het bestuur der
Duitsche communistische partij werd ver
klaard, dat het ni-et onmogelijk was, dat de
toestand zich eerlang in dier voege zou
kunnen wijzigen, dat aan de oprichting van
een radenrepubliek zou kunnen worden ge
dacht. Naar het blad verder mededeelt,
schiet men reeds goed op met het oprich
ten van een rood leger.
De links-radicale, 1400 man sterke, ar-
beids-weer in Kiel is wel-is-waar ontbrnden,
maar zij bezit nog wapenen en ammunitie.
In Hamburg bestaat een 35.000 man
sterke, uit links-radicale elementen samen
gestelde volks weer; in Rostock 'bezit de ont
bonden arbeiasweer twaalf stukken geschut,
vier mijnen werpers, 21 machinegeweren en
410O geweren. De ontwapeninigspogingen
na de verkiezingsonlusten in Mecklenburg
en Pommeren hebben nagenoeg- geen resul
taat opgeleverd. In Spandau hebben de ar
beiders meer d'an 80.000 patronen en vele
wapens buitgemaakt,, die nog niet afgege
ven zijn. In het Ruhrgebied zijn van dp
120.000 geweren, die in Maart in handen
der rebellen waren, slechts 44.000 uitge
leverd; te Remscheid alleen beschikken de
arbeiders over 10.000 geweren en 4 ka
nonnen.
Aan een koerier van het roode leger in
Helle werd een lijst, bevattende de indee
ling van h-et roode leger, afhandig ge
maakt, op welke lijst de legerafdeelingen
Halle, Berlijn, Hamburg, Brunswijk, Bieslau,
Schnëidemirhl, Plauen, Erfurt en Neuren
berg voorkomen.
In verband met het bovenstaande is van
belang een V. D.-bericht uit Londen, vol
gens hetwelk het aanbieden der nota van
de Entente aan de Duitsche regeering,
waarin wordt te kennen gegeven, dat het
Duitsche leger moet worden- teruggebracht
tot 100.000 man en de Veiligheidsweer
moet worden ontbonden, gevolgd is door
publicatie van berichten van zeer twijfel-
achtigen aard in de pers der Duitschi rech
terzijde, waarin van het uitbreken van com
munistische onlusten in verschillende d-ee-
len van het land gewag word-tgemaakt.
Geen bizonderheden van deze onlusten,
aldus het Londensche bericht, schijnen be
kend te worden en door de Freiheit wordt
ronduit verklaard, dat deze berichten- slechts
moeten dienen om de vraag, een groot le
ger te mogen behoudèn, te rechtvaardigen.
Dat ook overigens de toestand nog wei
iets te wenschen overlaat, kan blijken uit de
verschillende berichten uit Duitschland over
de duuTteonlusten; in verschillende haven
steden hebben botsingen plaats gehad. 25oo
weet de Lokal Anzeiger uit Hamburg mede
te deelen, dat het aldaar i-n verschillende
deelen der stad' tot c-uurteonlusten is ge
komen; de menigte dwong de levensmidde
lenwinkels hun waren tegen matigen prijs
te verkoopen. Op de groote Heuma kt had
een treffen plaats tusschen de veiligheids-
weer en een menschenmenigte, waarbij ver
schillende keeren in de lucht werd gescho
ten.
Eveneens hadden Zaterdag, i-n het vroege
ochtenduur, levensmiddelenrelletjes pl-aafs
op de markten der drie Unterw-eser-steden
Bremerhaven, Geestemünde en Lehe. De
menigte maakte zich meester van den in
houd der verkoopstalletjes en verkocht de
waren met 100 tot 200 verlies. Daerno
vormden zich groepjes van vrouwen uit den
arbeiders- en middelstand, die de winkels
voor levensmiddelen in de voornaamste
straten bestormden. Naar Wolff meldt ont
stond vooral een geprikkelde stemming door
de ophitserijen van minderwaardige ele
menten, waardoor met name de groote ma
gazijnen werden bedreigd.
rin- 'WMI-JW
Behalve uit de Duitsche havenrteden,
worden b.v. duurterelleljes g-emeid uit
Duisburg, waar Vrijdag een groote men
schenmenigte op de groende- en fruitmarkt
de v-erkoopers dwong hun 'artikelen ^gen
verlaagden prijs van de hand te doen.
ding overeenkomstig Iialië's prestatie en
offers; 2o. het tusschen Millerand en Lloyd
George overeengekomene mag in geen ge
val de Italiaansche belangen schaden.
B e r 1 ij n, 2 6 Juni. (W. B.) De rijks-
president verzocht den rijkskanselier den
rijksdag voor te stellen den dag voor de ver
kiezing vam een rijkspresident zoo spoedig
mogelijk te bepalen.
B e r 1 ij n, 2 6 J u n i. (W. B.) De vroegere
minister van defensie Noske werd benoemd
tot opp^erpresident van Hannover.
Stettin, 25 Juni. (W. B.) De land
raad van het district Stolp in Pommeren
kondigt aam, dat gisteren door minnelijke
schikking een loonovereenkomst tot stand is
gekomen met de landarbeiders. Er wordt
voor stakingsdagen geen loon uitbetaald.
Op ruim honderd landgoederen werd het
werk hervat. Wegens plaatselijke geschillen
ligt het werk op vijf landgoederen nog stil.
De staking heeft een rustig verloop.
B e r 1 ij n, 2 6 Juni. (W. B.) De stad
Heidenhedm in Wurtemberg, waar sinds de
duurterelletjes in den laatsten tijd onge
regelde toestanden heerschten, is door de
veiligheidspolitie bezet. De hooldaanleggers
uit de commissie, die door de arbeiders tot
toezicht op de autoriteiten ingesteld was,
zijn gearresteerd. Over de stad is de uit
zonderingstoestand afgekondigd; voorts is
bepaald dat de onder de arbeiders verdeel
de wapenen vóór vanmiddag 12 uur inge
leverd moeten worden. De arbeiders staken
sinds Woensdag.
Op de weekmarkt te Magdeburg zijn te
gen de hooge prijzen der levensmiddelen
ernstige uitspattingen voorgekomen. De be
reden politie herstelde de orde.
ÜVntzig, 2 6 Juni. (W. B.) Aan de
commissie voor buitenlandsche zaken der
wetgevende vergadering is het Poolsche
ontwerp voor het verdrag inzake de weder-
zijdsche betrekkingen tusschen de Poolsche
republiek en de vrije stad Dantzig overhon-
IVtaison r3 L5 Hirers de i&e"
Buitenlandsche Berichten.
B e r 1 ij n, 2 6 Juni. (N. T. A. Draad
loos). De Duitsche pers geeft onder voor
behoud een bericht uit Parijs weer, volgens
hetwelk een Entente-nota aan Duitschland
in voorbereiding zou zijn, waarin het stop
zetten vap alle nog w-erkende munitie- en
springstoffenfabrieken tot 15 Aug. ge-
eischt wordt; slechts 2 fabrieken mogen
voor de rijksweermacht doorwerken.
P a r ij s, 2 7 Juni. (V.-D.) Het Turksche
antwoord op de vredesvoorwaarden is Za
terdagmorgen overhandigd.
Rome, 25 Juni. (H. R.) De Tribuna,
een officieus orgaan, stelt volgender wijze
het Italiaansche standpunt te Brussel vast
lo. een peicentage in de schadevergoe
digd; blijkens dit ontwer.p komen de leiding
der buitenlandsche zaken der vrije stad
I Dantzig, de diplomatieke en consulaire ver
tegenwoordiging, alsmede de bescherming
1 harer onderdanen in vreemde landen aan
de Poolsche regeering. Koopvaardijschepen
der vrije stad Dantzig varen onder Poolsche
handelsvlag; rechtszaken, tot dusver tot het
ressort van het rijksgerechtshof te Leipzig
bohoorende, zullen nu vallen onder het
hooggerechtshof der Poolsche republiek.
Art. 30 geeft Polen het recht op het gebied
der vrije stad militaire en marine-strijd^-
krachten te onderhouden, beslag te leggen
op vestingwerken en militair toezicht uit te
oefenen.
Volgens art. 39 wordt aan de Poolsche
autoriteiten het beheer van en het toezicht
op de haven van Dantzig met alle toegangs-
en waterwegen, dokken enz. opgedragen.
P a r ij s, 25 Juni. (H. R.) Bij -de fce'nan-
delling van de begrooting van buitenland
sche zaken i-n de Kamer, pro-testeerde Da-
1-adier tegen de expedities in het Oosten.
Bri&nd iru vmeerde en sprok zijn verlroiff
won uit, dat Mi'lLerand de oplossingen zo>i|
verkrijgen, die voor de wettige belangeir
van Frankrijk gunstig waren. Hij herinner^
die eraan, dat de oveu-eenkon\sten van 191(3
gesloten werden tijdens den slag bij VerJ
dun, toen Amerika en Italië nog geen par*
tij gekozen hadden. Zijn kabinet h-eoit toerv
niet geaarzeld om in het Oosten den groot*
heid'siwaanzin der Duitschers don pas af tój
snijden. Hij toonde aan dat het in 1914 on-J
mogelijk was den Syriërs en Armeniërs tö'
antwoorden dat de vevbrokkinging van)
Turkije geen oorlogsdoel was, daar de pu*
Idieke opinie, vertoornd door de moordertM
die de Turken gepleegd hadden, de bevrij-»j
ding der Syriërs en Armeniërs evsdhte. J
Spr. schreef de tegenwoordige moeilijk^)
heden van die Oosterscbe politiek toe oanT
do aarzelingen tegenover Turkije; bij vcr^
klaarde dat de overeenkomsten van 1916'
aan Frankrijk Palestina on Mosoel gaven?
en betreurde het, dat Frankrijk daarvan af-c
zag, want de overeenkomsten vertegen-*!
woordigen een belangrijke ruilwaarde, Hij
kwam op tegen elk prijsgeven van Cilioië,
want dan zouden de Armeniërs die op do
bescherming van Frankrijk vertrouwdeni
blootgesteld zijn aan de vergeldingsmaat*
regelen der Turken.
In antwoord op een rede van Aiibriot ver
klaarde Millerood, dat de Entente tuss chert
Engeland, Frankrijk en Italië nooit hechter,
was dan nu. Aitbriot vond de wijze van ver*
deeling van de Duitsche schadevergoeding
tusschen Engeland en Frankrijk unfair. Hij
woes op het aandeel, dat Engeland in ko
loniaal gebied liad verkregen en betoogde
dat bedde landen nooit oneenigheid hadden)
gehad over de kolen-kwestie. Engel-and had
de overgave van de Duitsche vloot wéten
to verkrijgen maar Frankrijk zag het Duit
sche leger miet kanonnen en vaandels af-
•mnroheeren en zegevierend verwelkomd
worden in Duitsohlaod.
Bij de voortzetting der discussies over do
begrooting van buitenlandsohc zn'ken heeft
de Kamer de credieten voor den Vólkern*
Hond goedgekeurd; op het verzoek vonv
eenige Kamerleden om het hoofdstuk no
pens de Fransche missie in Palestina, Sy
rië en Cilicië aan te houden, antwoordde
Millerand, dat de regeering geen volledige
vrijheid van spreken heeft, daar het ont-
werp-verdrag met Turkije, waarmede dié
kwestie verband houdt, nog op stapel staat
en ook omdat er militaire operaties gaande
zijn om te antwoorden op de aanvallen ge
leid door „gij weet wie". Frankrijk is voor*
nemenis aan de operaties deel te nemen;
in overeenstemming met zijn positie te
Constan-iinopel en in. Syrië en is van plan
in Syrië en Klein Azië een politiek te voe
ren, meer diplomatiek dan militair.
Wij zullen, vervolgde Millerand, in Syrië
blijven om aan de bevolkingen, die hierom
vragen, de hulp en den steun te verleenen'
waarop zij het recht hebben tc rekenen. Wij
zijn naar Ciliclë gegaan om de economi
sche rijkdommen te ontwikkelen, die niot
geëxploiteerd werden. Dat is de bescha
vende rol, die Frankrijk in Syrië op zicH
neemt.
Alle artikelen der begrooling werdenl
goedgekeurd, alsmede twee hoofdstukken)
der oorlogsbegrooting ten bedrage van 500
millioen voor de operaties in het Oosten.
P a r ij s, 2 5 Juni. (R.) De Kamer is
verdaagd.
Londen, 26 Juni. (R.) Het perma*
nent comité van den oppersten economie
n? aw, 5>.«ua m*zs.<aKK- v <nf. avv*. »^-v m'-' i'n,
i Zwijgen baart zelden ongemak, maaT bab
belen is de plaag van het dorp.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOBOU.
3
*iad Verborg echter geen lust tot
Iplalen. Hij stond verveeld op, stak zijn cou-
ffanlcn bij zich en slenterde het terras over
'aar den voorkant van het hotel, waar de
roote hall was. Met dit mooie weer waren
iU dc rieten fauteuils en canape's onbezet. Hij
alleen «en eigenaar, die bij de loge van
'jfjen portier- stond te praten.
^-Frifs trad nader.
';'„IIcb je een paar aardige prentbriefkaarten
JlJC'or me, portier?" vroeg hij achteloos.
„Een heerlijke avond meneer," /O- de hote-
Jlcf beleefd.
j ..Prachtig," beaamde Frits, zijn br/efkaar-
jen uitzoekend, ,,'t Zal hier wel zoo langza-
BcJ hand vol zijn.'-
„Ik heb nog een paar kleine kamers op de
fderde étage. Mijn laatste slaapkamer met saloü,
JPp de tweede is van middag genomen door
jmevrouw van Benter., ook u;t den Haag."
- „VTn Benten," herhaalde Frits,~„is dat de
ffbilderes?"'
tj„Ik geloof hel wel meneer, ja eigenlijk weet
(Je hot wel zeker. Mevrouw komt hier schet-
tón maken, een prachtige streek, gelegenheid j
^e.,; -I
vJn>stemde Frits toe. Hij betaalde de brief-
|«ailgn, groette en ging de hall door. .weer
naar buiten. Hij stak een sigaar op n liep
peinzend heen en weer. Macht*!.! van Benton.
Den naam had hij wel gehoord, hem af en
toe aangetroffen als hij toevallig eens in <ie
courant een artikel over schilderkunst las.
Maar hij herinnerde zich niet ooit iets van
liaar werk gezien lc hebben. Eigenlijk interes
seerde hij zich niet veel voor kunst, hij ging
wel eens een enkelen keer naar een tentoon
stelling, zonder er echter veel aan tc hebber-
hij was niet op de hoogte, zijn opvoeding had
er niet toe geleid hem in dat opzicht te ont
wikkelen. Hij kwam uit een gezüi waar nie
mand tijd had, zooals zijn moeder beweer
de, om ook nog aan de kunst lc doen. De
eigenlijke reden was echter dat niemand cr
iets voor voelde. De vader, een man van den
ouden stempel, -die dertig jaar en langer aan
een der ministeries werkzaam was geweest,
had zich volkomen tevreden gevoeld, wan
neer hij 's avonds, na de courant gelezen te
hebben, nog een uurtje naar de sociëteit k-oii
gaan -om zijn partijtje te maken. De moeder
ging op in de zorgen voor het huishouden.
Over litteratuur, tooneel of muziek werd wei
nig gesproken, men leefde buiten die sfeer en
men gaf er niet om. Frits en zijn beide zusters
hadden wel wat piano leeren spelen omdat
dat nu eenmaal bij dc opvoeding behoorde,
't Was echter al heel gauw gebleken dat geen
van drieën ook maar eenigen muziekalm aan
leg bezat en op herhaaldelijk aandringen van
de kinderen waren de lessen gestaakt. Na het
gymasium afgeloopen te hebben was Frits in
Leiden in de wiskunde gaan stüdéeren. Van
het studentenleven had hij volop genoten, ge- j
fuifd en meegedaan als de besle, lauweren j
geoogst in roei-, zwem- en tennis-clubs. Toen.
heel spoedig na zijn promotie, die dikwijls was
uitgesteld, .werd liij benoemd tot leeraar aan
het gymnasium in een klein stadje in het
Noorden. Hij vond het er saai en vervelend,
trachtte tc vergeefs de stijve, in hun ouder-
wetscha denkbeelden vast gegroeide families,
waar hij zich had had laten presenteeren, wal
lc ontbolsteren. Maar hij leerde er Agatha
kennen, zij trok liem aan door haar frisch
uiterlijk, door de groote oprechtheid waar
mee zij al heel gauw liet blijken dat zij hem
bewonderde. Waarom zou hij haar niet trou
wen? Het leven op kamers verveelde hem
gruwelijk, hij snakte naar een eigen thuis,
naar een huiselijken haard, waar zijn vrouw
hem zou bederven en vertroetelen en hij wist
wel dat liet hem slechts een enlcel woord
hoefde te kosten om dat alles deelachtig tc
worden. Zonder zich lang te bedenken sprak
hij dat woord. Zijn huwelijk was geen be
paalde teleurstelling, ten minste niet in den
beginne. Wel vond hij in Agalha niet het aan
hankelijke schepseltje dat hem aanhad en in
alles tegen hem opzag, maar hij begreep
spoedig dat zij hem nog meer zou verveeld
hebben, wanneer zij hem altijd en in alles
gelijk zou hebben gegeven en zijn opinie ge
deeld. "Want, ofschoon hij zijn prettig, goed
ingericht huis op prijs stelde, ofschoon hij liet
waardeerde, door Agatha's fortuin, tamelijk
ruim tc kunnen leven cn aan sommige zijner
liefhebberijen tc kunnen voldoen, vervelen
deed zij hem soms wel door haar gelijkmatig
heid, door haar volslagen gemis aan eenige
verbeelding, door dc prozaïsche manier, waar
op zij door het leven ging. Zij was een goede
vrouw, zeer piichtmalig, zij gaf in menig op
zicht blijk van gezond verstand en vooral van
een slerlcen wil, maar charme bezat zij weinig
en zij was geen vrouw die e«n man lang kan
boeien. De omstandigheden waren echter
gunstig, juist loen Frils na eenige jaren ge
huwd te zijn geweest, zich met beklemming
begon vóór te houden dal zij h?m onmogelijk
zou blijven voldoen en hij verkeerd had ge
daan met haar te trouwen, maakle hij oen
mooie promotic en werd liij overgeplaatst
naar den Haag. liet leven in de residentie gaf
hem zooveel afleiding dat hij dc eentonige
gelijkmatigheid van zijn huiselijke sfeer, die
hem in het kleine provinciestadje bijna ondra
gelijk was geworden, haast niet meer merkte.
Zooveel hij kon stortte hij zich, zooals hij
liet uitdrukte, in liet volle leven. ITij ging naar
comedic-voorstellingen en concerten, niet om
iets waarlijk moois te zien of te hooren, maar
om zich te amuseeren. Langzamerhand kreeg
hij over die dingen een oppervlakkig oordeel,
leerde hij er over meepraten, zooals het
groote publiek dat gewoonlijk doa, Cn voor
een tijd sLeldc het hem tcvr^J«
Agatha maakte hel hem JijÉt oeiclijk. Zij
zelf hield niet van. uitg-un. -lc-n keel'
vergezelde 2ij hem wel, na;.; g -as haar
een opoffering. Voor haar >:ston! cr geen
grooter genol) dan thuis ie zijn. Zij had haar
woning ingericht naar haar eigen smaak, met
volmaakte, bijna pijnlijke, netheid, cn com
fort, zonder eenige artisticiteit. Maar zij
maakte ook nooit aanmerking of beklaagde
zicli wanneer Frits alleen utging. Zii was te
verstandig om niet tc weten dat men een man.
het best aan zich bindt door hem volkomen
vrij te laten en ofschoon zij wel wist dat hij
graag wat flirtte cn heelemaal niet ongcvoc<
lig was voor mooie meisjes cn vrouwen, zij
vertrouwde hem volkomen cn aan haar kalmei
natuur was alle "kleingeestige jaloerschheidi
vreemd. Zoo verliepen jaren. Langzamerhand!
Jxigon het nieuwtje van in ccn groote stad té
leven voor Frits wat ^n de bekoring tc ven
liezen, zijn oude onvoldaanheid keerde terug,
toen kwam liet groote geluk waarop hij, noch'
Agatha meer hadden durven hopen en werd'
hun zoon geboren. Het gaf een omkeer in hult
wederzijdschc verhouding. Zij werden diclvt
ter lot elkaar gebracht omdat zij het kind,
ieder afzonderlijk, maar met overeenstemming
en waardeering van elkanders genegenheid^
liefhadden.
"Wanneer Agatha's eigenaardigheden liem;
ergerden, dan trachtte hij zich dat tc ontgc*
ven door alleen de moeder van zijn kind in!
haar te zien, en als zijn vrouw soms meende
dat hij ten opzichte van haar een kalme on
verschilligheid aan den dag legde die haar,
wel eens pijnlijk aandeed, dan troostte zij
zich door tc bedenken dat zijzelf hun kleinen
lieveling niet meer kon liefhebben dan hij, dat
zij daarin althans één waren.
Verborg liep nog steeds op het terras ert
probeerde zich tc herinneren of hij wel een$
vcrlc van die mevrouw van Bentcn gezien ba<L
Wanneer het hem gelukte zich aan haar té
laten voorstellen was het toch noodig, zoiï
meende hij. dat hij toonde althans ecnigszinS
op de hoogte te zijn. Maar hij wist zich niew
tc herinneren, hij had haar ook nooit gc*
zien. Als hij nu iets over haar ie lezen krec^
zou het hem zeker nicü ontgaan.
(Wordt vervolgd), j
