WILLEM EXOEIIIZES EEMLANDER" BUITENLAND kMiiisHiis-j—zr: M II PRIJS DER ADVERTENTIÊH Onbillijks belasting. Zilveren coiiveits ea grosntenlepels Ie klas goederen PRIMA AFWERKING. FEUILLETON. De Sterkst® Band. Koopt uw Schcsnwerk bij J. 19e Jaargang Ne. 12 per post f 2.60, per week (met sraüs verzeker ng tegen ongelukken) f 0.17s(_alzonderlijkc nummers 1 C.05. 1 '1 pT$ DIRECTEUR: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE PCORTWAL TEL. INT 513. Woensdag 14 Juli 1920 bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanb c* dingen en Licfdadigneids-adveitcntiën voor dc helft der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan reer voordccligc bepalingen voor liet advcrtccrcn. licne citculairc, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. In de Raadsvengaderinj varv 19 Aug. '19 kwam in behandeling ©en. voorstel tot wijzi ging van oenige belasitingverordeningen. De discussie, welke dit punt uitlokte, liep over i^erhooging van den aftrek der Inkomsten belasting en over het pijprecht, terwijl de ai\dere voorgestelde wijzigingen onder den liamer des voorzitters doorgingen. Ook de vooraf gepubliceerde „Nota v<an B. en \V. ter begeleiding van dit voorstel en dc aan de plaatselijke bladen toegezonden gedruk te stukiken gaven niet een duidelijk over zicht der voorgestelde wijzigingen, zoodat cle direct daarbij belanghebbenden noch door de discussie in den Raad, noch door cle pers op de hoogte widen gebracht van de eventueele lasten, welke de gewijzigde verordeningen voor hen zouden brengen. Thans, nu de nieuwe of verhoogde aan slagen 2ijn uitgeschreven blijkt eerst, wat dat „voorstel tot wijziging enz." alzoo "v- hieid. Daarbij was ook een voorstel tot wij ziging der „Verordening op de heffing van rechten voor 'h'et gebruik van den openba ren weg, van openbaar water of van open baren gemeentegrond en voor diensten door de gemeente bewezen." Afgaande op de vele klachten, welke wij hierover hoor den is deze heffing wel zeer onverwacht ge komen en wordt ze bovendien als zeer on billijk gevoeld. Nu zijn wij niet blind voor het feit, dat een belastingheffing al heel spoedig onbillijk wordt gevonden. De men- schen, die met vreugde belasting betalen zijn zeker wel te tellen en zij, die er van overtuigd zijn, dat voor de huishouding van Staat en Gemeente het beffen van belas ting noodzakelijk is, zijn zelfs niet zoo lveel talrijk. Men realiseert zijn b^lèstimg niet, men ziet alleen het te betalen bedrag en vraagt zich niet af, wat men er voor terug krijgt. Daarom is het altijd min of meer ge vaarlijk al te goedwillig het oor te leenen aan klachten over belastingheffing. In het Miderhavige geval, gelooven wij echter, dat r wel degelijk iets onbillijks in deze veror- ning zit. In ons nummer van 24 Juni jM. zen wij er reeds op, dat voortaan betaald noet worden voor het gebruik van water oppervlakte, van oppervlakte gemeente grond, voor lengte schutting, voor aantal Jalen, voor enkele en dubbele ^deuren, lui den. vensters en zonneschermen- Aangezien h'et nu vrij wel regel is, dat de bewoners der buitenwijken een grooter of kleiner voortuintje hebben, zal het tot de uitzonde- Vingen behooren, dat zij voor het gebruik maken van gemeentegrond onder deze ver ordening vallen. Wij gelooven dan ook, dat ■in hoofdzaak alleen de bewoners der bin- henstacl er door getroffen worden, terwijl zij die vaak over zooveel ruimer middelen be schikken en het meest profiteeren van den fraaien weg en aanleg in de buitenstad, er buiten vallen. Dit nu lijkt ons een onbil'iikr Keid, welke reeds de verordening veroor deelt. I Er is echter nog meer. Voor den bewoner der binnenstad is het bezit van luiken of zonneschermen meestal geen luxe. De win kelier kan zijn zonnescherm niet missen, de particulier is veelal genoodzaakt zijn rui ten te bschermen door luiken, tegen de wat al te vrijpostige straatbevolking. In hun ijver zijn de betrokken ambtenaren zoo ver ge gaan, ook de winkeliers aan de Langestraat, die zich bereid 'hebben verklaard hun stoep dm niet af te staan, aan te zeggen, dat zij onder deze verordening vallen. Dat was na tuurlijk een „afschuwelijk misverstand", maar tevens een waarschuwing voor deze winkeliers om in het eigendom te blif/en van de stoep, waarboven het zonnescherm belastingvrij kan blijven hangen of de lui ken onbelast kunnen draaien. Waarmede levens het vraagstuk der verbetering van de f/angestraat in een nieuw «stadium is geko men. De heer Houbaer zei zeker zijn aciie voor het afstaan der stoepen wel staken, daar hij nu waarschijnlijk overal bot zal van gen, zoodat deze verbetering voor onbepaai- den tijd verschoven zal zijn. Ook zijn er in de binnenstad nog tal van kleine woningen, die onder deze belasting vallen. Zoo hoorden wij van twee huisjes met deuren draaiende op den openbaren weg. Daarvoor moet betaald worden een bedrag, gelijkstaande aan ongeveer 7 we ken huur. Natuurlijk zal de huiseigenaar dit niet dragen, 't Gevolg is dus hinirverhoo- ging voor den toch al niet kapitaalkrachti gen bewoner. De werking dezer verordening komt bin nenkort in den gemeenteraad ter sprake, als de adressen om ontheffing in behandeling komen. Wij hopen dat dan met de door ons genoemde bezwaren rekening zal worden gehouden. Geld moet er zijn, maar laat men er naar streven, nimmer een bepaalde cate gorie van gemeenlenaren te belasten, ter wijl een zeer groot deel der inwoners vrij uit gaat. Dat kweekt een gevoel, en een recht matig gevoel, van grove onbillijkheid, het welk niet bevorderlijk is aan de saanrvhoorig- heid der ingezetenen. Holitlefc Overzicht De conferentie te Spa vraagt nog steeds aandacht: de Duitsche deskundigen inzake de kolenkwestie hebben gisterochtend een bijeenkomst gehouden, waartoe zij ook hun geallieerde collega's hadden uitgenoodigd, opdat dezen kennis zouden kunnen nemen van de oonzaken, die de Duitsche regeering verhinderden het cijfer van 2,400,000 ton als maandelijksche leverantie te aanvaar den. Het zijn steeds weer dezelfde argu menten, die de Duitsche deskundigen aan voeren: de moeilijkheden, die waren ver bonden aan den woningbouw in het Ruhr- gebied, waren volgens hen een beletsel, dat zich aldaar een voldoend aantal mijnwer kers vestigde; bovendien deden stakingen en te onvoldoende voeding hun invloed gel den. De Duitsche deskundigen stelden voor te beginnen met de levering van 1,100,000 ton per maand, zoolang de economische toestand niet verbetert, dit kwantum te ver- hoogen t-ot 1,400,000 ton met 1 October 1920 en ten slotte te brengen op 1,700,000 ton met 1 October 1921. Bovendien wen- schen zij, dat van nu af aan de geallieerden aan Duitschland1 voor elke ton kolen, die het hun levert, 50 franken ter beschikking zul len stellen voor den aankoop van levens middelen ten behoeve van de mijnwerkers. De Duitsche deskundigen gaven den raad hun cijfers te aanvaarden. Het is mogelijk, zoo niet waarschijnlijk, dat rij tengevolge van het internationaal congres te Genua nog verminderd zullen moeten worden. In deze omstandigheden wérd het waarschijn- lijk geacht, dat de geallieerde ministers aan de bespreking- over het kolenvraagstuk een eind zullen maken in de bijeenkomst, die zij gistermiddag zouden houden met Fehren- bach en von Simons. De gemengde commissie, die Maandag ingesteld is om verslag uit te brengen over de Duitsche voorstellen inizake de schade vergoedingen, heeft gisteren haar eerste bijeenkomst gehouden. De Duitsche afge vaardigden zetten uiteen, dat Duitschland het bedrag van zijn schuld en van de jaar- lijks-che aflossingen zou wenschen te zien vastgesteld. Duitèchland zou dan de ver- plichtingeTi kennen, waaraan het elk jaar het hoofd zou moeten bieden en zou boven dien weten, welke maatregelen het moest nemen om eerder zijn schuld te de'lgen. Op die wijze zou het zijn jaarlijksche betalingen in overeenstemming kunnen brengen met zijn geldmiddelen en zijn economischen toestand. Blijkens het offitdeele communiqué is de conferentie te Spa gistermiddag te half zes bijeengekomen en heeft Von Simons, de Duitsche minister van buitenlandsche zaken, het definitieve antwoord van'Duitschland inzake de kolenkwestie megedeeeld. Na drukkelijk heeft hij gewezen op de noodza kelijkheid om do toestemming van mijn eigenaars en mijnwerkers te verkrijgen voor een vermeerdering van de productie en om daarvoor de voedselverhooging dier laat- sten te verbeteren. Een belofte van de r-e- geering omtrent een grooteié tonnenmaot, buiten een overeenstemming met hen om, zou misschien tot een opstancl leiden. De Duitschers stelden het volgende vo-or: 1. Van Oct. 1020 af per dag 56.000 of per maand 1.400.000 ton te leveren. 2. Van Oct. 1921 af 68.000 ton per dag of 1.700.000 ton maandelijks. Dit zou slechts geschieden, wanneer de toestand der voed selvoorziening kan worden verbeterd en arbeiderswoningen kunnen worden ge bouwd. 'De Duitschers zijn van oordeel, dat de voornaamste oorzaak van de verminde ring der productie in de mijnen is de toe stand van Opper-Silezië, det historisch van Duitschland afhangt en waarvan de kolen mijnen, volgens Von Simons' meening, veel beter zullen worden geëxploiteerd door de Duitschers dan door de Polen. Aan de hypo theek, die Frankrijk, Italië en België hebben op de Duitsche kolen, overeenkomstig het verdrag, zou z. i. beter kunnen worden vol daan, wanneer men afzag van de volks stemming, die in Opper-Silezië een hevige gisting blijft verwekken -en als men zich te vreden stelde met het sluiten van een mijn- oveireenkomst met de belanghebbende be volkingen van Polen en Bohemen. schijnen de c economische onderhandelin gen tusschen Engeland en de Sovjet-Repu bliek een gunstig beloop te krijgen. Deze berichten zijn merkwaardig. De Rus sische radenrepubliek vormt door zijn mi litaire successen al meer en meer een be dreiging voor Europa, en als men terug komt van zijn exclusivistisch standpunt en nu reeds in rechtstreeksche diplomatieke onderhandelingen met de Russische Repu bliek zich gaat begeven, beteekent dit een essentieele wijziging in de gonsche Euro- peesche situatie, hoewel Barver Law heeft te kénnen gegeven dat de hui 'ige onderhan delingen geen erkenning van de Sovjet-re publiek zouden inhouden. Hel blijkt door deze hecle geschiedenis weer opnieuw, hoe onjuist en onpraktisch de vr-i knipping van Europa door de leidende Entente-politici is geweest, en hoe, ondanks zijn merkwaardige vaderlandsliefde, de kunstmatig weer tot le ven geroepen Poolsche staat een volkomen ondoelmatige weerstand is legen den zwaren druk, die door het te min geachte Rusland op zijn naburen wordt geoefend. Zal Duitschland genoegzaam weerstand bieden? Een groot deel van de Duitschers voelt zich aan de Russische revolutionaire ideeën zeer verwant, en wat men uit Duitschland ver neemt is een aaneengebonden keten van berichten ov,er sociale onregelmatigheden, die vooral door den honger zijn aangedre ven. Duitschland schijnt intusschen zelfstan dig in het Oosten te gaan ingrijpen, hetgeen het kluwen van diplomatieke moeilijk heden w?er verwarder maakt. De stem ming -rond de conferentie te Spa draagt er weinig toe bij om de taak der daar vergaderde diplomaten te vergemakke-- lijken. Mag men de berichten gelooven, dam heeft zich te Spa tusschen een Belgisch of ficier en Duitsche journalisten een gevaar lijk Incident voorgedaan. Het blijkt uit dit in- Delacroix heeft geantwoord, dat het ant woord van di. Simons een groote teleur stelling heeft gewekt en een ernstigen toe stand in 't leven heeft geroepen. De geas socieerden hadden hun verlangen te kennen gegeven om een poging tot gematigdheid en samenwerking te wagen door de Duit schers naar Spa te roepen. Hij herinnerde aan de bepaling-en van het verdrag inzake de kolen (3,250,000 ton per maand), aan de vermindering, die daarin reeds i? aange bracht door de commissie van herstel (tot 2,400,000 ton per maand) en aan den ver- zoeningsgezinden geest van de geallieer den, die h-ebben willen kennis nemen van de verklaringen en van het aanbod van de Duitschers. Maar in verband met de houding der Duitsche regeering, die rekening houdt noch met het verdrag, noch met het pro gramma van de commissie van herstel en die een geheel onvoldoend aan-bod doet, zal de conferentie worden geschorst om aan de geallieerden de gelegenheid te geven om den toestand te onderzoeken. Maarschalk Foch en maarschalk Wilson. zijn uitgenoodigd om zoo spoedig mogelijk zich naar Spa te begeven. 1 De bedreiging van Polen door cle Sovjet troepen neemt een ontstellend karakter aan. Ben algemeene vlucht schijnt aanstaande en mag men een Reuter-telegram geilooven. dan heeft de Brilsche regeering in overeen stemming met de Geallieerden tot de Sov jet-Republiek het voorstel van een onm-irl- clellij-ken wapenstilstand gericht. Overigens ft£aison !9 L'Hiiromdelle" cider.t, waarbij een Duitsch journalist door het .publiek Is afgeranseld, 'hoe ongunstig Spa als plaats van bijeenkomst voor deze conferentie is. Op weinige plaatsen in Bel gië is de stemming zoo tegen de Duitschers. Onder al deze bedrijven staan de verant woordelijke staatslieden voor de grootste moeilijkheden. Of het niet te laat en of men volkomen bereid is cle groote fouten vojt het verleden te herstellen, zal de -naaste toe komst moeten leeren. y. Omtrent Sovjet-Rusland zijn wij korte lings vrij uitvoerig op de h'oogte gebracht. Omtrent het verre Oosten van het voorma lig czarenrijk leven wij eohler in het land der onzekerheid. Op het terrein, dat vijfmaal zoo groot is als Europa heerschen op hun manier op het oogenblik tallooze bekende en onbekende grootheden en rooverbenclen. De meeste staten van Europa worclen te- zeer door hun persoonlijke aangelegenhe den in beslag genomen, dan dat zij zich in de vechtpartijen dier talrijke avonturiers in Siberië kunnen mengen- Het sluwe Japan schijnt derhalve dit winst gevend „liefdewerk" op zich genomen te hebben en naar wij van welingelichte zijde vernemen, niet zonder succes f De be langstelling voor wat er op zoo verren af stand gebeurt, schijnt tot dusver in Europa uiterst gering te zijnmen gaat daar geheel in zich- zeiven o-p. Geen enkele couran'c bracht totdusver berichten omtrent cle ont wikkeling der gebeurtenissen in iter verre oosten; alleen in kleine Russische bladen, ei ie zoo nu e n dan in Duilsc-Mand verschij nen, leest men af en toe een onvolle* dig bericht en bij hooge uitzonderiag be machtigt men mondelinge mededeelin* gen van de weinigen, wien het gelukt, Sibe rië te ontvluchten. Volgens de lantsten bestaan er op hef oogemblik in Siberië niet minder don vijf ver schillende regieringencle eerste bevindt zich in Werche-Udinsk, is zuiver bolsjewis tisch en staat onder leiding van den Com missaris Kinssnoschtschokoff, die zich zelf tot opperhoofd benoemdede tweede be vindt zich in Tschitn- en is de monarchis tische onderneming van den welbekenden kozakken, generaal Semjor.off. Op dezelfde wijze stichtte generaal Chorwat zijn eigen rijk in Charbin. Om en bij de rivier Amur (Pi iamur9koja Oblst) houdt generaal Bolcl- jzcff zich met een klein leger op en tenslot te voert in Wlacliwostock een zuiver sorhi- listische regeerwig het bewind. De naam van den volmaakt onbekenden president luidt Medwedjeff. Welke houding neemt Japon nu tegenover deze willekeurig gevormde stalen aan? .Ja pan heeft, zooels men zich zal herinneren, indertijd eenigc troepen laten landen; het schijnt echter, dat 'hun aantal wellicht on der invloed van het toenmalig verzet der entente 1te klein is gebleven, dan dat zij actief durven optreden. Totdusver heb ben zij althans de Siberische Staten hun gong laten gaan en alleen, zoo nu en dan acte de presence gegeven. Een uitzondering mankt het régime van den monarch is t is chen generaal Semjonolf, wiens armee clcor Japon vrijwel onderhou den wordt. Zoo nu- en dan schijnt ook gene raal Chorwat de welwillendheid zijner gele makkers te ondervinden. De socialistische regeering in Wlacliwostock wordt ten hoog ste geduid, terwijl het bolsjewistisch régime systematisch wórdt tegengewerkt. Volgens de laatste berichten moel#presi- dent Medwedjeff aan den vertegenwoordi ger der Japansdhe regeering voorgesteld hebben, cle aaneensluiting der bolsjewisti sche regeering met de zijne in te willigen, om zoodoende geza-hielijk een groolen randstaat te vormen. Japan moet daarop een verklaring hebben afgelegd, waarin hef deze overeenkomst goedkeurt, althans toelaat, wanneer aan twee voorwaarden wordt voldaan 1. Onmiddellijk stopzetten van alle mili taire operaties 2. Medwedjeff moet generaal Semjonoff erkennen en 'hem toestaan, aan de beraad slagingen over de vorming van den nieuwen staat deel te nemen. Overigens zal Japan dezen staat slechts dan erkennen, wannieer alle regeerirv;en in het verre oosten zich, desgewenscht, daarbij kunnen aansluiten. Neemt men in rekening, dat deze Staten in politiek opzicht lijnrecht 'tegenover elkaar staan, dan zijn de ooruitzichlen oip een spoedige oplossing niet zoo heel groot en' zn! de burgeroorlog in Siberië voorloopig wel niet eindigen. Het experiment van een v ere enigden, giooten Siberisoben staat koml one althans als een ph an toom voor- Buitenlandsche Berichten Antwerpen, 1 3 J u 1 i. (V. D.) Tenge volge van de incidenten, die zich bij de her denking van den Guldensporenslag te Ant werpen hebben, voorgedaan, zou de burge meester van Antwerpen, de heer De Vos, zijn ontslag hebben ingediend. Hannover, 1 3 J u I i. (W. B.). De Han- noversche Kurier meldtGisteravónd drong een 20-jarig man de woning van veldmaar schalk v. Hindenburg binnen. Toen deze zijn huisknecht wilde roepen, wierp de in dringer zich op v. Hindenburg en er ont stemd een hardnekkig geveoht. De aanval ler trok zijn revolver, loste een schot op den Wie meer wil schijnen dan hij is, erkent dat hij niet veel is. JUWELIER door SU2E LA CHAPELLE—ROOBOU 16 „Die komt hier soms en ik ga bok veel naar haar toe. Ik heb meer tijd dan zij want 7lï heeft ©en druk huishouden. Dat je haar nooit ontmoet hebt spTeekt yan zelf. Ik zou je :graag ontvangen als mijn vrienden hier zijn, maar ■fo komt Jiever alleen en je hebt altijd scrupu- 1 jjLDaLa»? jwm iM&chteidi §too.rji& Zjbtt he^l weinig aan het oordeel van de menschen. Het kon haar absoluut niet schelen wat men van haar verhouding tot Verborg dacht. Frits ver- Weet haar soms in stilte haar roekeloosheid. „Forstens schijnt ook graag alleen te ko men," zei hij. Er kwam een tartende uitdrukking in Mnch- teld's gezicht. „Ja," antwoordde zij heftig. ..Hij komt al leen hieT, hij helpt me met mijn werk Over alles kan ik met hem praten, kunst, littera tuur, muziek, hij is van alles degelijk op de hoogte en je leert altijd van hem. Daarom vind ik het heerlijk als hij komt en houd ik van hem." Frits voelde plotseling iets heel pijnlijks. „Waarom hou je eigenlijk van mij?" vroeg hij. In eens was Machteld verteederd. Zij hoor de liet weemoedige in zijn slem. „Dat weet ik niet,' zei zij innig, „ik weet alleen dat ik van jou houd, zooals ik nooit van iemand gehouden heb. Is t nu goed?" „Ja, ach ik voel zelfs soms wel dat ik on billijk ben, maar zie je, ik kan 't mij niet be grijpen, jij zoo schitterend, zoo talentvol en ik zoo niets beteekenend. Fr zijn er meer die al les zouden willen geven om iets voor je te mo gen zijn en die je geestelijk veel meer nabij komen. Ik voel zelf zoo goed mijn tekortko mingen. Begrijp je clan niet dat ik dikwijls gemarteld word door jaloezie?' „Dat zal overgaan zoodra je me heelemaal veTtrouwh"- „Ik vertrouw je, maar ik zou graag op de zelfde hoogte -staan als jij." „Onzin. Ik sta heelemaal niet op een hoogte en jij bent niets minder dan de anderen. Ik heb je niet lief gekregen om de een of a^dave eigenschap en nooit is het hij mij opgekomen je anders te willen hebben," ,Je bént een engel." Weer maakte, zij zich met znchl gev eld uil' zijn armen los, maar hij hield haar omval ter wijl hij dicht naast haar op dc rustbank zat. Machteld, ik moet je wat vrngen." „.fa."* „Ileb je er nooit aan gedacht .lat ik me van Agatha moet laten scheiden en mei jou trou wen?" Zij wendde het licofd af. „Dat zou toch niet kunnen, fluisterde zij. „Waarom niet?" HOF 20 „Zij zou het nooit willen." „Dal weet ik niet, ik heb hel haar niet ge vraagd. Bruusk stond zij op. „Zou jij wél willen Frits?" vroeg zij in spanning. „Ik denk er dag en nacht over. Ik 2011 het dolgraag willen als... Zij legde hem zacht de hand op den mond. „Ik begrijp je, 'het kind is de groote hinder paal.'' „Vin je het eigenlijk niét zwak, niet laf dat ik zoo innig \eel van mijn ventje boud? „Nee, het trê'kt me in je nab, er is iels teers, iets hec-1 sympathieks voor mij in een man die zooveel voor zijn kind voelt.'- „Dus ben je er niet jnloersch op?" Ik, jaloersch op Ferrie?!" zie je in hem niet de oorzaak die mij belet jou te geven waarop je nu recht hebt? Ren ik in jou oogen geen egoïst?'1 „.Te bent," zei zij glimlachend, ..een tobber. Ef is geen reden om je zelf zoo te kwellen." „Maar ik moet me wel kwellen als ik bedenk dat jij je reputatie, je goeden neam voor mij te grabbelen gooit. liet is mijn plicht ten minste alles in het werk te stellen om Agalha tol een scheiding over te halen en jou te trouwen." „Plicht is een ellendig woord Frits. Tus schen ons- is alleen sprake van liefde. Toen ik yan "je ging houden wist ik dat je een ge trouwd man was. Ik heb ei" eigenlijk nooit aan gedacht, ik hielcl van je en ik 'iet mij gaan." „Maar nu we eenmaal zoovud voor elkaar zijn kun je eischen dat ik je trouw Machteld. Honderden vrouwen in jou positie zouden hel doen." „Dan ben ik niet als bondc len vrouwen. Wanneer je elkaar wezenlijk ürfhebt, wil je elknar's geluk. Als Agatha in een scheiding locstemt wordt het kind haar natuurlijk toe gewezen en jij zoudt met mij niet gelukkig zijn nis je je jongen maar eens éen enkelen keer zou zien. Agatha schijnt zich in den toestand te schikken. Laat alles zooals liet is, clan houdt je ons allebei, hel kind en mii, zoo ben jij het gelukkigst." Hij voelde iets als ontspanning en looh durfde hij haal- niet vol in het gezicht zien toen hij gesmoord vroeg: „En jij Machleld? Zal men jou niet veroor deel en en denken dat ik je niet hoog genoeg stel om mij los te maken van andere handen? Je bent een fatsoenlijke vrouw en ik ben 't je w-",>n,'Ucrd da1 ïc dat bliiven kunt.'' Nu lachlc zij, ietwat geforceerd, maar dat hoorde hij niet. „Jij hebt nog een cr.g conventioneel begrip van fatsoen. Wat dc wereld voor een /óogc- juaarndc fatsoenlijke vrouw houdt is dikwijls heel iels anders. Daarom hecht ik absoluut niet aan liet oordeel van dc menschen. Ik hoef dat ook niet le doen want ik ben vrij. aan niemand rekenschap verschuldigd en in mijn eigen oogen ben ik niets minder omdat wij niet getrouwd zijn." „Toch voel ik me schuldig tegenover je om dat ik je niet geef wat jc toekomt.'- „Onzin, legenovcr mij heb je geen schuld Als je jc met alle geweld schuldig wilt voelen, doo dat dab tegenover Agatha „Nee," riep hij heftig, „Agalha heeft hel kind, daar gaat ze zóó in op dtu niets ander? haar schelen kan. Als er maar 'een twist in huis is, als zij t materieel goed heeft en voor Ferrie kan leven, dan is zij gelukkig." „Ik hoop hel," zei zij peinzend, „cn ik ge* loof liet wel. I11 ieder geval, ik hen ook ge lukkig als je maar van me houdt, en „Nii?'- vroeg hij in spanning. „Me niet kwelt met je jaloerschc bevliegin gen. Je moet nu toch begrijpen dat jc daar geen reden voor hebt.' „Ik begrijp dat jij de liefste, de goddelijk ste vrouw van heel de wereld bent. Ik ben j© nici waard, maar ik houd vnr> je, god, zoo in nig, zoo vreesclijk veel. F.r volgde een onstuimige, hartstochtelijk* omhelzing. In- de zaligheid van hun snmenzija vergaten ze al het andere. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1