WILLEM EXOEIIIZES
EEMLANDER"
BUITENLAND
kMiiisHiis-j—zr:
M II
PRIJS DER ADVERTENTIÊH
Onbillijks belasting.
Zilveren coiiveits ea grosntenlepels
Ie klas goederen
PRIMA AFWERKING.
FEUILLETON.
De Sterkst® Band.
Koopt uw Schcsnwerk
bij J.
19e Jaargang Ne. 12
per post f 2.60, per week (met sraüs verzeker ng
tegen ongelukken) f 0.17s(_alzonderlijkc nummers
1 C.05.
1 '1 pT$
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE PCORTWAL
TEL. INT 513.
Woensdag 14 Juli 1920
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanb c*
dingen en Licfdadigneids-adveitcntiën voor dc helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan reer
voordccligc bepalingen voor liet advcrtccrcn. licne
citculairc, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
In de Raadsvengaderinj varv 19 Aug. '19
kwam in behandeling ©en. voorstel tot wijzi
ging van oenige belasitingverordeningen. De
discussie, welke dit punt uitlokte, liep over
i^erhooging van den aftrek der Inkomsten
belasting en over het pijprecht, terwijl de
ai\dere voorgestelde wijzigingen onder den
liamer des voorzitters doorgingen. Ook de
vooraf gepubliceerde „Nota v<an B. en \V.
ter begeleiding van dit voorstel en dc aan
de plaatselijke bladen toegezonden gedruk
te stukiken gaven niet een duidelijk over
zicht der voorgestelde wijzigingen, zoodat
cle direct daarbij belanghebbenden noch
door de discussie in den Raad, noch door
cle pers op de hoogte widen gebracht van
de eventueele lasten, welke de gewijzigde
verordeningen voor hen zouden brengen.
Thans, nu de nieuwe of verhoogde aan
slagen 2ijn uitgeschreven blijkt eerst, wat
dat „voorstel tot wijziging enz." alzoo "v-
hieid. Daarbij was ook een voorstel tot wij
ziging der „Verordening op de heffing van
rechten voor 'h'et gebruik van den openba
ren weg, van openbaar water of van open
baren gemeentegrond en voor diensten
door de gemeente bewezen." Afgaande op
de vele klachten, welke wij hierover hoor
den is deze heffing wel zeer onverwacht ge
komen en wordt ze bovendien als zeer on
billijk gevoeld. Nu zijn wij niet blind voor
het feit, dat een belastingheffing al heel
spoedig onbillijk wordt gevonden. De men-
schen, die met vreugde belasting betalen
zijn zeker wel te tellen en zij, die er van
overtuigd zijn, dat voor de huishouding van
Staat en Gemeente het beffen van belas
ting noodzakelijk is, zijn zelfs niet zoo lveel
talrijk. Men realiseert zijn b^lèstimg niet,
men ziet alleen het te betalen bedrag en
vraagt zich niet af, wat men er voor terug
krijgt. Daarom is het altijd min of meer ge
vaarlijk al te goedwillig het oor te leenen
aan klachten over belastingheffing. In het
Miderhavige geval, gelooven wij echter, dat
r wel degelijk iets onbillijks in deze veror-
ning zit. In ons nummer van 24 Juni jM.
zen wij er reeds op, dat voortaan betaald
noet worden voor het gebruik van water
oppervlakte, van oppervlakte gemeente
grond, voor lengte schutting, voor aantal
Jalen, voor enkele en dubbele ^deuren, lui
den. vensters en zonneschermen- Aangezien
h'et nu vrij wel regel is, dat de bewoners
der buitenwijken een grooter of kleiner
voortuintje hebben, zal het tot de uitzonde-
Vingen behooren, dat zij voor het gebruik
maken van gemeentegrond onder deze ver
ordening vallen. Wij gelooven dan ook, dat
■in hoofdzaak alleen de bewoners der bin-
henstacl er door getroffen worden, terwijl zij
die vaak over zooveel ruimer middelen be
schikken en het meest profiteeren van den
fraaien weg en aanleg in de buitenstad, er
buiten vallen. Dit nu lijkt ons een onbil'iikr
Keid, welke reeds de verordening veroor
deelt.
I Er is echter nog meer. Voor den bewoner
der binnenstad is het bezit van luiken of
zonneschermen meestal geen luxe. De win
kelier kan zijn zonnescherm niet missen, de
particulier is veelal genoodzaakt zijn rui
ten te bschermen door luiken, tegen de wat
al te vrijpostige straatbevolking. In hun ijver
zijn de betrokken ambtenaren zoo ver ge
gaan, ook de winkeliers aan de Langestraat,
die zich bereid 'hebben verklaard hun stoep
dm niet af te staan, aan te zeggen, dat zij
onder deze verordening vallen. Dat was na
tuurlijk een „afschuwelijk misverstand",
maar tevens een waarschuwing voor deze
winkeliers om in het eigendom te blif/en
van de stoep, waarboven het zonnescherm
belastingvrij kan blijven hangen of de lui
ken onbelast kunnen draaien. Waarmede
levens het vraagstuk der verbetering van de
f/angestraat in een nieuw «stadium is geko
men. De heer Houbaer zei zeker zijn aciie
voor het afstaan der stoepen wel staken,
daar hij nu waarschijnlijk overal bot zal van
gen, zoodat deze verbetering voor onbepaai-
den tijd verschoven zal zijn.
Ook zijn er in de binnenstad nog tal van
kleine woningen, die onder deze belasting
vallen. Zoo hoorden wij van twee huisjes
met deuren draaiende op den openbaren
weg. Daarvoor moet betaald worden een
bedrag, gelijkstaande aan ongeveer 7 we
ken huur. Natuurlijk zal de huiseigenaar dit
niet dragen, 't Gevolg is dus hinirverhoo-
ging voor den toch al niet kapitaalkrachti
gen bewoner.
De werking dezer verordening komt bin
nenkort in den gemeenteraad ter sprake, als
de adressen om ontheffing in behandeling
komen. Wij hopen dat dan met de door ons
genoemde bezwaren rekening zal worden
gehouden. Geld moet er zijn, maar laat men
er naar streven, nimmer een bepaalde cate
gorie van gemeenlenaren te belasten, ter
wijl een zeer groot deel der inwoners vrij uit
gaat. Dat kweekt een gevoel, en een recht
matig gevoel, van grove onbillijkheid, het
welk niet bevorderlijk is aan de saanrvhoorig-
heid der ingezetenen.
Holitlefc Overzicht
De conferentie te Spa vraagt nog steeds
aandacht: de Duitsche deskundigen inzake
de kolenkwestie hebben gisterochtend een
bijeenkomst gehouden, waartoe zij ook hun
geallieerde collega's hadden uitgenoodigd,
opdat dezen kennis zouden kunnen nemen
van de oonzaken, die de Duitsche regeering
verhinderden het cijfer van 2,400,000 ton
als maandelijksche leverantie te aanvaar
den. Het zijn steeds weer dezelfde argu
menten, die de Duitsche deskundigen aan
voeren: de moeilijkheden, die waren ver
bonden aan den woningbouw in het Ruhr-
gebied, waren volgens hen een beletsel, dat
zich aldaar een voldoend aantal mijnwer
kers vestigde; bovendien deden stakingen
en te onvoldoende voeding hun invloed gel
den. De Duitsche deskundigen stelden voor
te beginnen met de levering van 1,100,000
ton per maand, zoolang de economische
toestand niet verbetert, dit kwantum te ver-
hoogen t-ot 1,400,000 ton met 1 October
1920 en ten slotte te brengen op 1,700,000
ton met 1 October 1921. Bovendien wen-
schen zij, dat van nu af aan de geallieerden
aan Duitschland1 voor elke ton kolen, die het
hun levert, 50 franken ter beschikking zul
len stellen voor den aankoop van levens
middelen ten behoeve van de mijnwerkers.
De Duitsche deskundigen gaven den raad
hun cijfers te aanvaarden. Het is mogelijk,
zoo niet waarschijnlijk, dat rij tengevolge
van het internationaal congres te Genua
nog verminderd zullen moeten worden. In
deze omstandigheden wérd het waarschijn-
lijk geacht, dat de geallieerde ministers aan
de bespreking- over het kolenvraagstuk een
eind zullen maken in de bijeenkomst, die zij
gistermiddag zouden houden met Fehren-
bach en von Simons.
De gemengde commissie, die Maandag
ingesteld is om verslag uit te brengen over
de Duitsche voorstellen inizake de schade
vergoedingen, heeft gisteren haar eerste
bijeenkomst gehouden. De Duitsche afge
vaardigden zetten uiteen, dat Duitschland
het bedrag van zijn schuld en van de jaar-
lijks-che aflossingen zou wenschen te zien
vastgesteld. Duitèchland zou dan de ver-
plichtingeTi kennen, waaraan het elk jaar
het hoofd zou moeten bieden en zou boven
dien weten, welke maatregelen het moest
nemen om eerder zijn schuld te de'lgen. Op
die wijze zou het zijn jaarlijksche betalingen
in overeenstemming kunnen brengen met
zijn geldmiddelen en zijn economischen
toestand.
Blijkens het offitdeele communiqué is de
conferentie te Spa gistermiddag te half zes
bijeengekomen en heeft Von Simons, de
Duitsche minister van buitenlandsche zaken,
het definitieve antwoord van'Duitschland
inzake de kolenkwestie megedeeeld. Na
drukkelijk heeft hij gewezen op de noodza
kelijkheid om do toestemming van mijn
eigenaars en mijnwerkers te verkrijgen voor
een vermeerdering van de productie en om
daarvoor de voedselverhooging dier laat-
sten te verbeteren. Een belofte van de r-e-
geering omtrent een grooteié tonnenmaot,
buiten een overeenstemming met hen om,
zou misschien tot een opstancl leiden.
De Duitschers stelden het volgende vo-or:
1. Van Oct. 1020 af per dag 56.000 of per
maand 1.400.000 ton te leveren. 2. Van
Oct. 1921 af 68.000 ton per dag of
1.700.000 ton maandelijks. Dit zou slechts
geschieden, wanneer de toestand der voed
selvoorziening kan worden verbeterd en
arbeiderswoningen kunnen worden ge
bouwd. 'De Duitschers zijn van oordeel, dat
de voornaamste oorzaak van de verminde
ring der productie in de mijnen is de toe
stand van Opper-Silezië, det historisch van
Duitschland afhangt en waarvan de kolen
mijnen, volgens Von Simons' meening, veel
beter zullen worden geëxploiteerd door de
Duitschers dan door de Polen. Aan de hypo
theek, die Frankrijk, Italië en België hebben
op de Duitsche kolen, overeenkomstig het
verdrag, zou z. i. beter kunnen worden vol
daan, wanneer men afzag van de volks
stemming, die in Opper-Silezië een hevige
gisting blijft verwekken -en als men zich te
vreden stelde met het sluiten van een mijn-
oveireenkomst met de belanghebbende be
volkingen van Polen en Bohemen.
schijnen de c economische onderhandelin
gen tusschen Engeland en de Sovjet-Repu
bliek een gunstig beloop te krijgen.
Deze berichten zijn merkwaardig. De Rus
sische radenrepubliek vormt door zijn mi
litaire successen al meer en meer een be
dreiging voor Europa, en als men terug
komt van zijn exclusivistisch standpunt en
nu reeds in rechtstreeksche diplomatieke
onderhandelingen met de Russische Repu
bliek zich gaat begeven, beteekent dit een
essentieele wijziging in de gonsche Euro-
peesche situatie, hoewel Barver Law heeft te
kénnen gegeven dat de hui 'ige onderhan
delingen geen erkenning van de Sovjet-re
publiek zouden inhouden. Hel blijkt door
deze hecle geschiedenis weer opnieuw, hoe
onjuist en onpraktisch de vr-i knipping van
Europa door de leidende Entente-politici is
geweest, en hoe, ondanks zijn merkwaardige
vaderlandsliefde, de kunstmatig weer tot le
ven geroepen Poolsche staat een volkomen
ondoelmatige weerstand is legen den zwaren
druk, die door het te min geachte Rusland
op zijn naburen wordt geoefend. Zal
Duitschland genoegzaam weerstand bieden?
Een groot deel van de Duitschers voelt zich
aan de Russische revolutionaire ideeën zeer
verwant, en wat men uit Duitschland ver
neemt is een aaneengebonden keten van
berichten ov,er sociale onregelmatigheden,
die vooral door den honger zijn aangedre
ven. Duitschland schijnt intusschen zelfstan
dig in het Oosten te gaan ingrijpen, hetgeen
het kluwen van diplomatieke moeilijk
heden w?er verwarder maakt. De stem
ming -rond de conferentie te Spa draagt
er weinig toe bij om de taak der
daar vergaderde diplomaten te vergemakke--
lijken. Mag men de berichten gelooven, dam
heeft zich te Spa tusschen een Belgisch of
ficier en Duitsche journalisten een gevaar
lijk Incident voorgedaan. Het blijkt uit dit in-
Delacroix heeft geantwoord, dat het ant
woord van di. Simons een groote teleur
stelling heeft gewekt en een ernstigen toe
stand in 't leven heeft geroepen. De geas
socieerden hadden hun verlangen te kennen
gegeven om een poging tot gematigdheid
en samenwerking te wagen door de Duit
schers naar Spa te roepen. Hij herinnerde
aan de bepaling-en van het verdrag inzake
de kolen (3,250,000 ton per maand), aan
de vermindering, die daarin reeds i? aange
bracht door de commissie van herstel (tot
2,400,000 ton per maand) en aan den ver-
zoeningsgezinden geest van de geallieer
den, die h-ebben willen kennis nemen van
de verklaringen en van het aanbod van de
Duitschers. Maar in verband met de houding
der Duitsche regeering, die rekening houdt
noch met het verdrag, noch met het pro
gramma van de commissie van herstel en
die een geheel onvoldoend aan-bod doet, zal
de conferentie worden geschorst om aan de
geallieerden de gelegenheid te geven om
den toestand te onderzoeken.
Maarschalk Foch en maarschalk Wilson.
zijn uitgenoodigd om zoo spoedig mogelijk
zich naar Spa te begeven.
1 De bedreiging van Polen door cle Sovjet
troepen neemt een ontstellend karakter aan.
Ben algemeene vlucht schijnt aanstaande
en mag men een Reuter-telegram geilooven.
dan heeft de Brilsche regeering in overeen
stemming met de Geallieerden tot de Sov
jet-Republiek het voorstel van een onm-irl-
clellij-ken wapenstilstand gericht. Overigens
ft£aison !9 L'Hiiromdelle"
cider.t, waarbij een Duitsch journalist door
het .publiek Is afgeranseld, 'hoe ongunstig
Spa als plaats van bijeenkomst voor deze
conferentie is. Op weinige plaatsen in Bel
gië is de stemming zoo tegen de Duitschers.
Onder al deze bedrijven staan de verant
woordelijke staatslieden voor de grootste
moeilijkheden. Of het niet te laat en of men
volkomen bereid is cle groote fouten vojt het
verleden te herstellen, zal de -naaste toe
komst moeten leeren.
y.
Omtrent Sovjet-Rusland zijn wij korte
lings vrij uitvoerig op de h'oogte gebracht.
Omtrent het verre Oosten van het voorma
lig czarenrijk leven wij eohler in het land
der onzekerheid. Op het terrein, dat vijfmaal
zoo groot is als Europa heerschen op hun
manier op het oogenblik tallooze bekende en
onbekende grootheden en rooverbenclen.
De meeste staten van Europa worclen te-
zeer door hun persoonlijke aangelegenhe
den in beslag genomen, dan dat zij zich in
de vechtpartijen dier talrijke avonturiers in
Siberië kunnen mengen-
Het sluwe Japan schijnt derhalve dit winst
gevend „liefdewerk" op zich genomen te
hebben en naar wij van welingelichte
zijde vernemen, niet zonder succes f De be
langstelling voor wat er op zoo verren af
stand gebeurt, schijnt tot dusver in Europa
uiterst gering te zijnmen gaat daar geheel
in zich- zeiven o-p. Geen enkele couran'c
bracht totdusver berichten omtrent cle ont
wikkeling der gebeurtenissen in iter verre
oosten; alleen in kleine Russische bladen,
ei ie zoo nu e n dan in Duilsc-Mand verschij
nen, leest men af en toe een onvolle*
dig bericht en bij hooge uitzonderiag be
machtigt men mondelinge mededeelin*
gen van de weinigen, wien het gelukt, Sibe
rië te ontvluchten.
Volgens de lantsten bestaan er op hef
oogemblik in Siberië niet minder don vijf ver
schillende regieringencle eerste bevindt
zich in Werche-Udinsk, is zuiver bolsjewis
tisch en staat onder leiding van den Com
missaris Kinssnoschtschokoff, die zich zelf
tot opperhoofd benoemdede tweede be
vindt zich in Tschitn- en is de monarchis
tische onderneming van den welbekenden
kozakken, generaal Semjor.off. Op dezelfde
wijze stichtte generaal Chorwat zijn eigen
rijk in Charbin. Om en bij de rivier Amur
(Pi iamur9koja Oblst) houdt generaal Bolcl-
jzcff zich met een klein leger op en tenslot
te voert in Wlacliwostock een zuiver sorhi-
listische regeerwig het bewind. De naam van
den volmaakt onbekenden president luidt
Medwedjeff.
Welke houding neemt Japon nu tegenover
deze willekeurig gevormde stalen aan? .Ja
pan heeft, zooels men zich zal herinneren,
indertijd eenigc troepen laten landen; het
schijnt echter, dat 'hun aantal wellicht on
der invloed van het toenmalig verzet der
entente 1te klein is gebleven, dan dat zij
actief durven optreden. Totdusver heb
ben zij althans de Siberische Staten hun
gong laten gaan en alleen, zoo nu en dan
acte de presence gegeven.
Een uitzondering mankt het régime van
den monarch is t is chen generaal Semjonolf,
wiens armee clcor Japon vrijwel onderhou
den wordt. Zoo nu- en dan schijnt ook gene
raal Chorwat de welwillendheid zijner gele
makkers te ondervinden. De socialistische
regeering in Wlacliwostock wordt ten hoog
ste geduid, terwijl het bolsjewistisch régime
systematisch wórdt tegengewerkt.
Volgens de laatste berichten moel#presi-
dent Medwedjeff aan den vertegenwoordi
ger der Japansdhe regeering voorgesteld
hebben, cle aaneensluiting der bolsjewisti
sche regeering met de zijne in te willigen,
om zoodoende geza-hielijk een groolen
randstaat te vormen.
Japan moet daarop een verklaring hebben
afgelegd, waarin hef deze overeenkomst
goedkeurt, althans toelaat, wanneer aan
twee voorwaarden wordt voldaan
1. Onmiddellijk stopzetten van alle mili
taire operaties
2. Medwedjeff moet generaal Semjonoff
erkennen en 'hem toestaan, aan de beraad
slagingen over de vorming van den nieuwen
staat deel te nemen.
Overigens zal Japan dezen staat slechts
dan erkennen, wannieer alle regeerirv;en in
het verre oosten zich, desgewenscht, daarbij
kunnen aansluiten.
Neemt men in rekening, dat deze Staten
in politiek opzicht lijnrecht 'tegenover elkaar
staan, dan zijn de ooruitzichlen oip een
spoedige oplossing niet zoo heel groot en'
zn! de burgeroorlog in Siberië voorloopig
wel niet eindigen.
Het experiment van een v ere enigden,
giooten Siberisoben staat koml one althans
als een ph an toom voor-
Buitenlandsche Berichten
Antwerpen, 1 3 J u 1 i. (V. D.) Tenge
volge van de incidenten, die zich bij de her
denking van den Guldensporenslag te Ant
werpen hebben, voorgedaan, zou de burge
meester van Antwerpen, de heer De Vos,
zijn ontslag hebben ingediend.
Hannover, 1 3 J u I i. (W. B.). De Han-
noversche Kurier meldtGisteravónd drong
een 20-jarig man de woning van veldmaar
schalk v. Hindenburg binnen. Toen deze
zijn huisknecht wilde roepen, wierp de in
dringer zich op v. Hindenburg en er ont
stemd een hardnekkig geveoht. De aanval
ler trok zijn revolver, loste een schot op den
Wie meer wil schijnen dan hij is, erkent
dat hij niet veel is.
JUWELIER
door
SU2E LA CHAPELLE—ROOBOU
16
„Die komt hier soms en ik ga bok veel naar
haar toe. Ik heb meer tijd dan zij want 7lï
heeft ©en druk huishouden. Dat je haar nooit
ontmoet hebt spTeekt yan zelf. Ik zou je :graag
ontvangen als mijn vrienden hier zijn, maar
■fo komt Jiever alleen en je hebt altijd scrupu-
1
jjLDaLa»? jwm iM&chteidi §too.rji& Zjbtt he^l
weinig aan het oordeel van de menschen. Het
kon haar absoluut niet schelen wat men van
haar verhouding tot Verborg dacht. Frits ver-
Weet haar soms in stilte haar roekeloosheid.
„Forstens schijnt ook graag alleen te ko
men," zei hij.
Er kwam een tartende uitdrukking in Mnch-
teld's gezicht.
„Ja," antwoordde zij heftig. ..Hij komt al
leen hieT, hij helpt me met mijn werk Over
alles kan ik met hem praten, kunst, littera
tuur, muziek, hij is van alles degelijk op de
hoogte en je leert altijd van hem. Daarom
vind ik het heerlijk als hij komt en houd ik
van hem."
Frits voelde plotseling iets heel pijnlijks.
„Waarom hou je eigenlijk van mij?" vroeg
hij.
In eens was Machteld verteederd. Zij hoor
de liet weemoedige in zijn slem.
„Dat weet ik niet,' zei zij innig, „ik weet
alleen dat ik van jou houd, zooals ik nooit
van iemand gehouden heb. Is t nu goed?"
„Ja, ach ik voel zelfs soms wel dat ik on
billijk ben, maar zie je, ik kan 't mij niet be
grijpen, jij zoo schitterend, zoo talentvol en ik
zoo niets beteekenend. Fr zijn er meer die al
les zouden willen geven om iets voor je te mo
gen zijn en die je geestelijk veel meer nabij
komen. Ik voel zelf zoo goed mijn tekortko
mingen. Begrijp je clan niet dat ik dikwijls
gemarteld word door jaloezie?'
„Dat zal overgaan zoodra je me heelemaal
veTtrouwh"-
„Ik vertrouw je, maar ik zou graag op de
zelfde hoogte -staan als jij."
„Onzin. Ik sta heelemaal niet op een hoogte
en jij bent niets minder dan de anderen. Ik
heb je niet lief gekregen om de een of a^dave
eigenschap en nooit is het hij mij opgekomen
je anders te willen hebben,"
,Je bént een engel."
Weer maakte, zij zich met znchl gev eld uil'
zijn armen los, maar hij hield haar omval ter
wijl hij dicht naast haar op dc rustbank zat.
Machteld, ik moet je wat vrngen."
„.fa."*
„Ileb je er nooit aan gedacht .lat ik me van
Agatha moet laten scheiden en mei jou trou
wen?"
Zij wendde het licofd af.
„Dat zou toch niet kunnen, fluisterde zij.
„Waarom niet?"
HOF 20
„Zij zou het nooit willen."
„Dal weet ik niet, ik heb hel haar niet ge
vraagd.
Bruusk stond zij op. „Zou jij wél willen
Frits?" vroeg zij in spanning.
„Ik denk er dag en nacht over. Ik 2011 het
dolgraag willen als...
Zij legde hem zacht de hand op den mond.
„Ik begrijp je, 'het kind is de groote hinder
paal.''
„Vin je het eigenlijk niét zwak, niet laf dat
ik zoo innig \eel van mijn ventje boud?
„Nee, het trê'kt me in je nab, er is iels
teers, iets hec-1 sympathieks voor mij in een
man die zooveel voor zijn kind voelt.'-
„Dus ben je er niet jnloersch op?"
Ik, jaloersch op Ferrie?!"
zie je in hem niet de oorzaak die mij
belet jou te geven waarop je nu recht hebt?
Ren ik in jou oogen geen egoïst?'1
„.Te bent," zei zij glimlachend, ..een tobber.
Ef is geen reden om je zelf zoo te kwellen."
„Maar ik moet me wel kwellen als ik bedenk
dat jij je reputatie, je goeden neam voor mij
te grabbelen gooit. liet is mijn plicht ten minste
alles in het werk te stellen om Agalha tol een
scheiding over te halen en jou te trouwen."
„Plicht is een ellendig woord Frits. Tus
schen ons- is alleen sprake van liefde. Toen ik
yan "je ging houden wist ik dat je een ge
trouwd man was. Ik heb ei" eigenlijk nooit aan
gedacht, ik hielcl van je en ik 'iet mij gaan."
„Maar nu we eenmaal zoovud voor elkaar
zijn kun je eischen dat ik je trouw Machteld.
Honderden vrouwen in jou positie zouden hel
doen."
„Dan ben ik niet als bondc len vrouwen.
Wanneer je elkaar wezenlijk ürfhebt, wil je
elknar's geluk. Als Agatha in een scheiding
locstemt wordt het kind haar natuurlijk toe
gewezen en jij zoudt met mij niet gelukkig zijn
nis je je jongen maar eens éen enkelen keer
zou zien. Agatha schijnt zich in den toestand
te schikken. Laat alles zooals liet is, clan
houdt je ons allebei, hel kind en mii, zoo ben
jij het gelukkigst."
Hij voelde iets als ontspanning en looh
durfde hij haal- niet vol in het gezicht zien
toen hij gesmoord vroeg:
„En jij Machleld? Zal men jou niet veroor
deel en en denken dat ik je niet hoog genoeg
stel om mij los te maken van andere handen?
Je bent een fatsoenlijke vrouw en ik ben 't je
w-",>n,'Ucrd da1 ïc dat bliiven kunt.''
Nu lachlc zij, ietwat geforceerd, maar dat
hoorde hij niet.
„Jij hebt nog een cr.g conventioneel begrip
van fatsoen. Wat dc wereld voor een /óogc-
juaarndc fatsoenlijke vrouw houdt is dikwijls
heel iels anders. Daarom hecht ik absoluut
niet aan liet oordeel van dc menschen. Ik
hoef dat ook niet le doen want ik ben vrij.
aan niemand rekenschap verschuldigd en in
mijn eigen oogen ben ik niets minder omdat
wij niet getrouwd zijn."
„Toch voel ik me schuldig tegenover je om
dat ik je niet geef wat jc toekomt.'-
„Onzin, legenovcr mij heb je geen schuld
Als je jc met alle geweld schuldig wilt voelen,
doo dat dab tegenover Agatha
„Nee," riep hij heftig, „Agalha heeft hel
kind, daar gaat ze zóó in op dtu niets ander?
haar schelen kan. Als er maar 'een twist in
huis is, als zij t materieel goed heeft en voor
Ferrie kan leven, dan is zij gelukkig."
„Ik hoop hel," zei zij peinzend, „cn ik ge*
loof liet wel. I11 ieder geval, ik hen ook ge
lukkig als je maar van me houdt, en
„Nii?'- vroeg hij in spanning.
„Me niet kwelt met je jaloerschc bevliegin
gen. Je moet nu toch begrijpen dat jc daar
geen reden voor hebt.'
„Ik begrijp dat jij de liefste, de goddelijk
ste vrouw van heel de wereld bent. Ik ben j©
nici waard, maar ik houd vnr> je, god, zoo in
nig, zoo vreesclijk veel.
F.r volgde een onstuimige, hartstochtelijk*
omhelzing. In- de zaligheid van hun snmenzija
vergaten ze al het andere.
(Wordt vervolgd).