HDfELRIEDEI
Hciie-iapzijn „DE VLIJT"
en VEILEN.
fc Paétó sfiSütesii
J. GROOTENDQUST 1
NT VANGEN
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
FEUILLETON.
--
Jan, de zoon van Finn,
19e Jaargang No. 85,
ABOHHEMENTSPRIJS
per 5 maanden voor Aracrv
per post 1 2.60, per weck (wet gratis vctickcnng
«epen ongelukken) f 0.17', alionderlijkc nummci»
t
f C.05.
AMERSFOORTSCH
n
DIRECTEUR! J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Vrijdag 8 October 1920
PRIJS DER AQVERIENTIEÜ met inbegrip van cc a
bewijsnummer, elke icgcl meer 0.25, dicnstnanbic*
duigen cn l.icldadi«hcids-advetenticn voor de helft
der prijs Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordcciigc bepalingen voor het advcrlccicn. Ecne
ciiculairc, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Op verkeerds wegen.
Het drankmisbruik is bron van bijna alle
ltwadd, dat ter wereld! bedreven wordit. Wie
zou dus geen groote sympathie hebben voor
het werk der drankbestrijders?
Ma-ar sinds eenigen tijd is men met de
dronk bestrijding op verkeerde wegen. Men
wil de vrucht, welke reeds bezig is te rijpen,
al te vroeg plukken en proeven. Buikpijn is
daar het onvermijdelijk gevolg van.
Tapverbod en drooglegging beschouwen
vele drankbestrijders gelukkig niet al
len thans als de hoogste wijsheid, 't Ligt
in den geest dezer tijden om al wat verkeerd
is van boven af te willen verbeteren.
Domheid en ongeduld. Verbetering van
toestanden baat bitter wenig als ook de
mensch zelf niet beter wordt. Onae tijd' kent
materieel© hervormingen maar geestelijke
decadence.
Men moet het kwaad in de bron treffen,
2 egg en de drankbestrijders. Goed, uitmun
tend, maar zoek dan ook de ware bron.
Schuilt de bron van het drankmisbruik in
de flesch q{ in de mensch? De flesch komt
niet tot de mensch, maar de mensch gaat
naar de flesch.
Hier is eenïg verschil tusschen drankmis
bruik en ontucht, waar niet altijd de mensch
vrijwillig op het kwaad af gaat; vaak komt
de verleiding tot de mensch, die met de
beste bedoelingen behield is, doch in n
o ogenblik van zwakhei'd bezwijkt. Hier
spreekt ook natuurlijke aanleg mee, welke
'bij 't drankmisbruik buiten spel blijft, n
dorstige keel is geen pathologisch verschijn
sel waarmee men geboren wordt.
Drankmisbruik is 'n slechte gewoonte en
van slechte gewoonten kan men niet door
wetten en verordeningen genezen worden.
Hoogstens valt te bereiken, dat men ze uit
vrees voor de gevolgen onderdrukt, maar
dan moeten die gevolgen ook zeer streng
zijn en zou zoowel op het drank-gebruik als
op de verkoop en fabricage van drank uiter
mate zware straffen gesteld moeten worden.
Maar zoover zal geen nuchter mensch wil
len gaan, de meest verwoede drankbestrij
der-begrijpt, dat de tijden daarvoor nog lang
niet rijp zijn. 't Is even noodlottig wetten te
vroeg als te laat te doen komen.
De verordeningen waarmee men het thans
probeeren kan zijn half-slappe maatregelen,
welke alle ruimte voor ontduiking laten.
"Wetten, die niet gedragen worden door de
publieke opinie, die niet overeenkomen met
de opvattingen welke door de overgroot©
meerderheid gehuldigd worden, zijn slechte
wetten. Zij zullen duizendmaal overtreden
en evenzoo "vaak ontdoken worden. Dat is
fnuikend niet alleen voor die wetten in 't
bizonder, maar voor den eerbied ook voor
de andere wetten. Heeft eenmaal in som
mige gevallen de opinie post gevat, dat
wetsovertreding of ontduiking niet zoo erg
is, d'an krijgt 't gezag van den wetgever 'n
onherstelbare knak.
Men zij -dus voorzichtig en f-abriceere
nooit, Koe goed ook bedoeld, verordenin
gen of wetten waarvan men te voren kan
uitrekenen, dat de overtredingen legio zul
len zijn. Er -bestaan ook andere juridische
bedenkingen tegen maar daarover zwijig ik,v
juridische bezwaren gelden tegenwoordig
niet zoo zwaar meer. v.
Met tapverbod en drooglegging treft men
her on-scüiuldige drankgebruik maar 't drank
misbruik zal te vreeselijker worden. Door
d'e café's te sluiten, geneest men de drevnk-
aards niet van hun drankzucht. Zij zullen
zich de drank niet meer per glas maar per
flesch verschaffen. Hetgeen hun ten slotte
veel voorde el ig er uitkomt- Zij zullen niet
meer in openbare café's, waar men toch
altijd nog eenig zelfrespect tegenover de
buitenwereld poogt te bewaren, doch in hun
eigen huis., ten aar.schouwe van de huisge
noot-en, die dan ook wel eens mogen mee-
proeven, verkeermg met den drankduivel
zoeken. Of wel in allerlei stiekeme, klandes-
tiene gelegenheden.
We hebben gezien wat de functe gevol
gen zijn van de officieele bestrijding der
onzedelijkheid. De bordeelen zijn verdwe
nen irtSar de ontucht grijpt nu vrij om zich
Iteen, belaagt de zwakkelingen in alle stads-
deelen. Men moet de gelegen'hekl niet meer
zoeken, zij wordt oip ieder en hoek van de
straten aangeboden. In schijn heeft men het
kwaad bestreden, maar in werkelijkheid
heeft men het eerst recht gelegenheid ge
boden om voort te woekeren- In plaats van
dergelijke schijnheilige bestrijding, der
slechte zeden legge men zich liever toe op
opvoeding tot goede zeden.
En bij de drankbestrijding handele men
evenzoo en geve men geen herhaling van
hetzelfde systeem, dat zoo faliekant uitge
komen is.
Niet met den drank maar met den mensch
boude men zich bezig De dronkaard tracht©
men te geniezen, te overtuigen van zijn on
gelijk door directe actie heeft m9n in dil
geval meer kans van slagen dan door in
directe actie zocals tapverbod of droogleg
ging. En als hij niet meer te redden is, dan
poge men het nieuwe geslacht te behoeden,
immuun te maken voor het kwaad.
Voorlichting, opvoeding tot soberheid,
staling der wilskracht, dat zijn doeltreffen
der middelen dan het sluiten van de café
deuren* waarom de drankduivel lachtdat
zijn eigenschappen die niet alleen in den
strijd tegen dezen 'boozen man, tegen zoove
le andere aanveohtin'gen en in zoovele an
dere omstandigheden ten goede komen.
De intellectueel-en, die vroeger toch ook
niet alien even ingetogen waren, hebben
op deze wijze 'het drankmisbruik in hun
kringen vrijwel zien vèrdwijnen.; een intel
lectueel, dfe zich nog aan drank te buiten
gaat, wondt met de vomiger nagewezen. En
waarom kunnen dan de kleine man en rle
-arbeiders, die immers de elite van de toe
komst zouden zijn, n-iet op de zelfde wijze
opgevoed worden?
Waarom te ontkennen, dat er ook wel
iets vóór tapverbod en drooglegging te zeg
gen vak. Vooral bij bizondere gelegenhe
den, volksfeesten, kermis, kan tapverbod
zeer wenschelijk* zijn. Maar als algemeene
bestrijdingsmiddelen zijn ze te verwerpen
en zal men ze ook weldra wel weer verwer
pen de drooglegging van Amerika blijfct
meer en meer 'n mislukking te zijn en heeft
allerlei abominabele gevolgen en misstan
den meegebracht ;de sobere, matige mensch
tegen wien zij niet bedoeld was, wordt er clc
dupe van en degenen, tegen wie zij eigen
lijk gericht is, spelen er haasje-o.ver mee.
't Is m-eer plagen, schermutselen, dan be
strijden. 't Is 'n wanhoopstaktiek, welke al
len gerechtvaardigd zou zijn door de erken
ning dat de mensch zelf niet meer \oot ver
betering, voor geestelijke zedelijke ophef
fing vatbaar is.
bond tegen het einde der week op toirw*zet.
Deze zal er op wijzen, dat van 1825 Sept.
de opbrengst der mijnen zoo groot is ge
weest als overeenkomt met 257 millioen ton
's jaars (n.i. 834000 ton) en dat het hand
haven van deze opbrengst voldoende zou
zijn om den mijnwerkers de gewenschte
loonsverhooging van 2 shillings te verzeke
ren. Maar was dit niet het geval, dan is toon
een opbrengst van slechts 210 millioen ton
's jaars al voldoende om tot een verhooging
van 1 shilling te komen. Ook verwacht men
een belangrijk resultaat van het pleidooi
voor het bewaren van den vrede, dat Smil-
lie, voorzitter van het mijnwerkersverbond,
gisteren gehouden heeft. Hij dringt krachtig
aan op het aannemen van dit aanbod bij
wijze van tijdelijken maatregel en geeft den
mijnwerkers het advies zich voor de eerst
komende drie maanden bij de voorstellen
neer te leggen; in dien tijd kan dan het
geheele vraagstuk der loonen en arbeids
voorwaarden van de mijnwerkers onder de
oog-en worden gezien, om te komen tot een
nationale overeenkomst, die zoowel de
mijnwerkers als het volk zal bevredigen.
vaardbare voorstellen betreffende Oost-
Galicië hebben ingetrokken.
Blijkens de laatste berichten zou Polen
tevreden zijn over de resultaten van het
wapenstilstandsverdrag en voldoening heb
ben ontvangen op nagenoeg alle punten,
in het bizon'der ten aanzien van de nieuwe
grens, die veel Oostelijker ligt dan de door
de sovjet-regcering voorgestelde. Naar de
Daily Mail uit Riga verneemt, geeft dc nieu
we Poolsche grens, waarover thans wordt
beraadslaagd, aan Polen een nieuw gebied,
dat bijna even groot is als Polen zelf. De
nieuwe linie begint bij Drissa ten O. van
Dwinsk, loopt naar 't Z. tot Baranowitsji,
waar zij zich bij het oude Duitsche loop-
groafstelsel aansluit. Zij loopt don Zuid
waarts door Orany en Rofno. Een nieuwe
Poolsche corridor verleent Polen toegang
tot de Lettische zeehavens, waarbij Litauen
van Rusland wordt afgesneden.
Het bestuur der nationale Poolsche ar
beidsparty heeft een motie aangenomen,
waarin met klem wordt aangedrongen op het
spoedig sluiten van een vrede, het vaststel
len der Oostgrenzen overeenkomstig de
ONTVANGEN:
2«'e ZE&mSNG
1 MAISON
1 „L'm&GNDELLE."
Politiek Overzicht.
Ofschoon de besturen 4er mijnwerkers-
bonden in zes mijnstreken, die meer dan de
helft van het aantal leden van het verbond
vertegenwoordigen, zich tegen de voorwaar
den der mijneigenaars hebben verklaard,
blijft men in regeeringskringen optimistisch
omtrent het resultaat der stemming. Men
verwacht in elk geval tenminste een kleine
meerderheid ten gunste der voorstellen.
Hoewel men niet gelooft, dat de besluiten
der genoemde best-uren de gevoelens van
hun leden juist weergeven, verwacht men,
dat tal van stemmen voor de voorstellen zul
len worden verkregen door de campagne,
die de vredespartij uit het mijnwerkersver-
O-ver de mede-zeggingschap der arbeiders
in de nijverheid worden ons bizonderheden
gemeld uit Engeland. Zoo geeft een belang
wekkend voorbeeld van 'de practische toe
passing van den wensch der werklieden naar
een grooter aandeel in de controle op de
industrie de stichting, onder auspiciën der
regeering, van een '„Coöperatieve Vereeni-
ging tot het inrichten van mijnenvegers als
trawlers". Deze maatschappij was oorspron
kelijk gevormd in het belang der visschers,
die gediuende den oorlog hun diensten ver
leenden bij 't gevaarlijk karweitje van mij
nenvegen. De Engelsclie regeering stelde dc
maatschappij in staat tweehonderd trawlers
te koopen, die in oorlogstijd dienden als
mijnenvegers en aangjeboden werden tegen
een zacbt prijsje: voor ongeveer het d^rde
deel van wat betaald zou moeten worden,
wanneer ze niu nieuw werden gekocht. Met
ouwe karkassen heeft bven niet te doen, daar
zij alle de laatste vier jaar van stapel zijn
geloopen; voor ze worden overgedragen, zul
len ze geheel en al worden uitgerust voor
de visscherijr Binnien de twintig jaar moet
de betaling hebben plaats gehad. Eik lid
is verplicht ministens vijf aandeelen te ne
men lot een nominale waarde van een pond
per aandeel. Het verdient vermelding, dat
elk lid, of hij vijf poncl aan'aandeelen bezit
of 200 pond (dit is de grens, die bij de wet
is toegestaan), maar kan beschikken over
één stem in de vergadering van aandeelhou
ders. Dit democratische principe is overal
bij deze maatschappij doorgevoerd.
De Poolsch-Russisohe oorlog is nog niet
geëindigd, naar trouwens bleek uit de oor-
logscommuniqué's, die wij gisterenavond op
namen. Maar toch zullen de vijandelijkhe
den wel zeer spoedig worden gestaakt; vol
gens één bericht zullen de wapens vandaag
op zijn laatst worden neergelegd, volgens
een ander zal de oorlog morgenavond eindi
gen. Ook de Robotnik, een Poolsch blad, dat
zeer bemoedigende berichten ontving uit
Riga, meldt het a.s. sluiten van den wapen
stilstand, terwijl het N. T. A. nog eens vast
stelt, dat op 5 October een wapenstilstands-
o ver een-komst tusschen de twee delegaties
is gesloten. Naar bovengenoemd blad te
vens opmerkt, zou Joffe, het Russische
hoofd der onderhandelaren, zijn onaan
principes van het zeif-beschikflcingsrecht van
de volken en op het dcmocra-tiseeren van
de diplomatie.
Buttenlandsche Berichten.
Warschau, 6 Oc t. (P. T. A.). Minis
ter-president Sepieha, die op voorstel van
Tsjitsjerin -.naar Riga vertrekt om dezen al
daar te ontmoeten, heeft in het hoofdkwar
tier een langdurig onderhoud gehad met
het hoofd der Poolsche delegatie. Hij zal aan
dezen de hem gegeven instructies mede-
deelen en zeer waarschijnlijk zal hij Tsjitsje
rin ontmoeten.
Londen, 7 Oct. (N. T. A. Draadloos
uit Horsea). Er worden omvangrijke toebe
reidselen gemaakt voor de eerste zitting der
vergadering van den Volkenbond, die in
November te Genève bijeenkomt. De verte
genwoordigers der staten, die nu den Vol
kenbond vormen, zullen met hun personeel
ongeveer duizend personen tellen. De een-
ste werkzaamheid der vergadering zal zijn
de goedkeuring, al dan niet, van de beslui
ten, reeds door den Volkenbond genomen,
zooals de instelling van verschillende ho-
Tê?n, door dit college voor bepaalde doel
e'r-ien in 't leven geroepen. Een belangrijk
vraagstuk zal zijn de behandeling der amen
dementen, door de drie Scandinavische lan
den op het verdrag van den Volkenbond in
gediend om dit verdrag te. versterken door
het meer doeltreffend te maken met betrek
king tot degenen, die zich niet aan de-n Vol
kenzond storen. Eventuee-Le besluiten der
conferentie van Brussel zullen eveneens aan
de vergadering te Genève worden voorge
legd.
Bergen, 7 Oct. (H.-R.). Bijna in d?
geheele Borinage gingen de arbeiders in de
metaalnijverheid, cle kolenmijnen en ande*
re industrieën weer aan 't werk.
B e r 1 ij n, 7 Oct. (W. B.) De rijksraad
zond een resolutie aan de rijksregeering,
waarin wordt gezegd, dat de uitgaven, voor
komende op de aan den rijksraad voorge
legde rijksbegrooting,*naor pas nu kan wor
den vastgesteld, door de stijging der loo-
pende uitgaven voor het bezettingsleger in
het Rijnland tot 91.5 milliard mark oplie
pen. Ongedekt hiervan zijn 49.7 milliard.
L. J. LUYCX EN ZOON
Het totaal tekort, met inbegrip van dat voor
posterijen en spoorwegen bedraagt 07.7 mil
liard. i
De financieele toestand des rijks is daar
door zóó ernstig, dat zelfs niet behoeft td
worden aangedrongen op de meest strenge
beperking der uitgaven. Hoe meer de bc-
grooting onafhankelijk is van de geweldige
eischen van het vredesverdrag, des te meer,
is het noodig op alle gebieden de uitgaven"
sterk te verminderen. Daarvoor is noodigf
dal het rijksminiisterie van financiën zijn in
vloed op de uitgaven krachtig doet gevoed
len, waarvan de beperking in onze handen'
ligt.
Tot de rijksregeering heeft dc rijksraad
het verzoek gericht, den minister van finan
ciën zulke bevoegdheden te verleenen, dat
de grootst mogelijke spaarzaamheid kftiv
worden doorgevoerd.
Londen, 7 Oct. (H.-R). Het internat,
congres voor dan vrijen handel eindigde
vandaag zijn werkzaamheden en nam ten!
besluite een motie uan, waarin op vrijen1
handel over heel de wereld wordt aange
drongen. Besloten werd een copie der mo
tie aan den Volkenbond te doen toekomen.
De volgende conferentie zal in Nederland
worden gehouden.
Londen, 7 Oct. (II. R.) Het bestuur
van de vereeniging van Britsche kamers
van koophandel heeft een motie aangeno
men, die gezonden is aan d?n minister-pre
sident, den minister van handel en-liet de
partement van buitcnlnndsche zaken, in
welke motie verklaard wordt dat, met het
oog op het handhaven der goede trouw en
de heiligheid van gesloten contracten, dio
den grondslag vormen van de onderlinge
betrekkingen, hetzij handels-, politieke- of
sociale betrekkingen, de vereeniging meent
ter kennis van de regeering te moeten bren
gen, dot geen enkele overeenkomst tus
schen de Engelsche regcering en dlM6ovjet-
autoriteiten op de goedkeuring van de ver
tegenwoordigers van den Britschen handel
en de industrie kan rekenen, tenzij uitdruk
kelijk wordt gestipuleerd, dat Rusland alle
nationale, gemeentelijke of porticuliere
schulden van vóór den oorlog zal erkennen.
Londen, 7 Oct. (R.) De arbeiderslei
der Arthur Henderson verklaart in de Ti
mes omtrent Ierland, dat op de basis der
E. V. oen oonstitucerende vergadering bij
een ent te worden geroepen teneinde een
grondwet voor 't land op te stellen, waarbij
wordt voorzien in een voldoende bescher
ming der minoriteiten. Henderson was er
van overtuigd, dat het Ier se he volk meer zou
verliezen dan winnen, wanneer het vast
hield aan 't besluit zich van Engeland o-f te
soheiden. Het kon niet wc.rden ontkend, dat
E darvds en Ierland's economische be-
langen onafscheidelijk met elkaar zijn ver
bonden.
San S eb a stian, 6 Oct. (H.-R.) Toen
een schoenfabriek weer werd opengesteld,
ontstond e»en botsing tusschen de gendar
men en stakers. Van^de laatst en werd e en
7-tal gewond.
Santiago (Chili), 6 O c t. (H.-R.) Het
congres heeft Arthuro Allessandre uitge
roepen tot president der republiek gedureiw
de jaren 19»20—1925.
g..y. op een
zolderkamer en sierlt
door
A. J. DAWSON.
Met autorisatie vertaald dooiN
Mevr. I. P. Wesselink—Van Rossum.
53
Langs de heldere beelden in zijn geest
van deze gebeurtenissen schoten allerlei
silhouefcen van personen en voorvallen uit
het verleden heen. Hij zag Dick Vaughan in
zijn roode tuniek en broek met gele stre
pen, die op een kist zat met zijn, Jan's kop
tussoherb zijn knieën, terwijl zijn handen
de lange ocren streelden, die nu zoo vree-
sel-ijk gescheurd en bloedig waren. Hij zag
den groot en, grijzen, deftig en Finn, bedaard
wandelend naast den Baas en Betty Mur
doch op de Downs van Nutbill, terwijl hij
zelf heen en weer draafde van Betty naar
den edelen hond, die zijn vader was. Hij
hoorde Dick Vairghan's langgerekt gefluit
en daarna den welbekenden roep
„Jan, jongen I Ja-an I"
toen hij deze roepstem hoorde, waaraan
Jifj immer gehoor had gegeven, ontsloeg
«"•en geheime kracht, die in Jan werkte, hem
van den keten, die hem als het ware ge-
jyangen hield aan de gevolgen van zijn gul
zigheid. Zijn hart zwol als antwoord, toen
i|«i in gedachte den roep van zijn meester
tboorde, totdat het nieuw vurioi bloed door
al zijn aderen tot in zijn verste ledematen
scheen te zenden. Zijn zware kop schudde
niet langer heen en weer. Hij was nu opge
richt en een brullende, blaffende kreet ont
snapte hemhij wist niet waarom. Dat was
wat men het psychologische moment
noemt; juist op dat groote moment van
Jan's werkelijk ontwaken, deed Bill een
nieuwe, geheel andere soort van aanval. Al
eenige minuten had Bill, terwijl hij heen
en weer schoot en ziin prooi steeds meer
bloed deed verliezen, voordat hij den laat-
sten aanval deed, m'et ijskoud genot die
zwaaiende beweging van Jan's kop gadege
slagen. Hij wist, dat het een beweging is,
die aanduidt, dat een dier in het uiterste
nauw gedreven is, en hoe lager de kop
hing, hoe hooger de vlammen van Bill's haat
oplaaiden, want die schuddende kop, zoo
laag bij den grond, was het bewijs, dat het
einde, waarnaar hij zoo lang en listig ge
streefd had, nabij was.
Op het oogenblik, dat Jan Dick's roep
stem meende te hooren, spande Bill zijn
spieren voor den doodelijken aanval. (De
stier had genoeg gebloed. Nu kwam het
staal in den nek). Bill nam zijn sprong, ter
wijl het roode schuim van zijn slagtanden
spatte. Onder di'e sprong drong Jan's
vreemd, blaffend gebrul tot hem door en
gaf hem een hui vering wekkenld voorgevoel.
Hij was natuurlijk onkundig van de roep
stem, dien den eigenlijken Jan uit zijn suf
heid had gewekt. Maar dat gebrul betee-
kende een doodsvonnis en Bill schrokhij
aarzelde in zijn aanval, zooals een paard
aarzelt bij een hooge sprong. Dat gevaar
had van voorbijgaand en aard kunnen zijn.
Maar hij maakte een tweede fout. De sprong
was niet iuist berekeod. Hii kwam te vroesn
De springer, die zich bewust was van een
fout, bleef steken; hij v.as zich tevens vaag
•bewust van een geweldige verandering in
Jan, aangekondigd door zijn schrikaanja
gende kreet.
Bill* smakte met een schok neer, vlak vóór
zijn doel, zijn pooten verkeerd geplaatst
en nu veranderde de heele toestand. Op dat
oogenibllk kwam de groote hond op hem
neer als een steen, die uit de luchtviëlde
zonderlingste aanval, die ooit gedaan werd,
zoo kwam het tenminste Bill voorden vech-
Gfr-ocie GoSJectS©
tersbaas uit het Noorderlarud, die alleen den
ontzettenden nekgTeep kende, en die nooit
den beroemden, doodelijken greep had ge
zien, dien Jan's enorme vader, Fir.n, de
wolfshond, altijd in praktijk bracht.
Zooals ik dus reeds zeide, kwam Jan ais
een steen uit de lucht vallen boven op 3ill.
(Hij was ruim vier duim hooger cian deze.
Zijn enorme kaken, zoo ver mogelijk open
gesperd, pakten Bill vast bij de scheiding
van schedel en ruggegraa't. De kaak sloot
zich over de ruggestreng heen, door Bill's
dikke vacht, door vel en vleeschmet den
verpletterenden druk van het gewicht van
zijn 1 honderd veertic oond, d'e kracht van
zijn stolen spieren en heenen, een gevolg
van zijn leven in de wildernis en tevens van
zijn oordeelkundig ontwikkelde kracht en
gezondheid.
Bill, cle onbevreesde en nooit overwonne
ne brulde het uit. Het was geen beroep op
Jan's genade, maar een uiting van folteren
de schokken. Zijn gespannen lichaam kron
kelde zich onder Jan's verpletterend ge
wicht, alsof een galvanische stroom door
hem heen ging. Jan's kaken sloten zich
steeds vaster. Bill hapte naar de bloedige
sneeuw en brak in zijn toenemend verweer
zijn eigen slagtanden.
Jan's kaken sloten zich steeds dieper.
Een langdurige, vreeselijke rilling ging
door het schokkende lichaam van Bill en
steeds sloten Jan's kaken zich vaster, totdat
zij met een afschuwelijk zuigend, aamech-
tig geluid zich terugtrokken, want Bill's
lange strijd was- gestreden, zijn leven ten
einde en Jan stond alleen op de verlaten
plek.
HOOFDSTUK XXXII.
D c w e r k e 1 ij k e leider.
•De zuinige Jean was alles behalve in
zijn schik, teen hij den dag, na zijn prachtig
schot op den c-land, merkte dat er een hond
van het sledespan miste. Het was J/ke, die
het eerst de afwezigheid van Bill, den ex-
leider bemerkte; en terwijl hij in alle rich
tingen naar den vermisten hond zocht, riep
Jean, die een beetje verder doo-rdachh Jan
en bekeek den grooten hond met aandacht.
„Je behoeft niet naar B:ll te zoeken", zei
hij grimmig tot Jake. „Kijk dien Jan eens
aauv. Drommels, dat zal me een gevecht ge
weest ziin, dat verzeker ik ia, Kiik toch eens
aan f Zie dat oor. Zie dien schouder. Drom
mels, die Bill was me toch een vechters-,
baas f Maar tegen Jon was hij toch niet op
gewassen
Joke en Jean verbonden Jan's wonden
zoo goed mogelijk om ze voor en tegen den
vorst en het schuren van het tuig te be
schermen.
„Een goede hond ook nog, die dtommel-
sche Bill," peinsde Jake.
„Zeker, hij was een .oede hond, een heel
goede hond drommels, ja," stemde Jean
toe. „Maar die Jan is toch de beste van al
lemaal. Het gaf Bill toch niets mot hem te
vechten. Nu weet ik waarom Bill gisteravond
niet heeft willen eten. Ziek? Welneen, hij
is veel te sluw, die Bill." Een lamge pauze,
terwijl Jean een natte tabakspruim op een
van Jan's ergste wonden spuwde, zeker met
het oog op de antiseptische en genezende
eigenschappen. Na een grom ruige zucht
vervolgde hij „Och, nu zal Jan's prijs wet
vijfhonderd zijn gewordenDie drommel-
sche Bill was er makkelij]: tweehonderd
waard."
Door Jean's eenvoudige koopmanskere-
kening hadden. Jon's wonden en het ge
vecht van den vorigen nacht diens markt
prijs met Lweehohderd dollar verhoogd. li©
omstandigheden in aanmerking genomen,
had Jcan vermoedelijk wel gelijkwant zon
der twijfel had Jan ©enige lessen gele erd,
c'ie hij nooit zou vergetenzijn opvoeding
was geweldig vooruit gegaan en zijn kennis
van het woeste leven van het Noorderland
was aanmerkelijk toegenomen. Hij was
daardoor beter geschikt voor het leven in
het Noorden en zijn waarde was dientenge^
volge toegenomen.
(Wordt vervolgd),
