lode-lapijn JE VLfJF
Wollen lijfjes met lange mouwen.
FEUILLETON.
MOiiiMMS ZZ
PSliS BES ADVERTENTifa
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
L. J. LUYCX EN ZOON
Jan, de zoon van Finn.
19e Jaargang No. 94
per post f 2.60, per weck (wet gratis vcirckcr ng
legen ongelukken) f 0.175, aljondcilijkc nummers
f 0.05.
AMERSFOORTSC
Dinsdag 19 October 1920
57
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
van 1 - 4 regels f 1.05
met inbegrip van ccn
bewijsnummer, cikc icgcl meer 0.25, dicnslaanb o
dingen en l.iclJaJivjicids-advci tentien voor dc helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf beslaan zccc
vootdccligc bepalingen voor het advcrtccicn. licno
ciicul.vre, bevattende dc voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-
Politiek Overzicht.
Wafer uit Engelsche bron verluidt, wordt
als het nverhwaardigste van de mijnwerkers-
slaking beschouwd het feit, dat alles zoon
doodkalm aanzien hóeft. Er heersebtte niet
'de minste wanorde, toen de mijnwerkers de
schachten, verlieten en, overeenkomstig de
•instructies der mijnwerkersleiders, zijn er
mannen op 't karwei gebleven om de potrt-
pen te bedienen en andere werkzaamheden
te verrichten, opdat de mijnen geen schade
zouden lijden door het water. De Observer
merkt naar aanleiding van de mijnwerkers-
staking! op, dat er een stemming beerscht,
die meer lijkt op Oostersch fatalisme en on
verstoorbaarheid dan 't Westen ooit heeft
gekend en het blad constateert, dat de open
bare meening tegen de mijnwerkers is; de
kalmte echter, die het publiek kenmerkt, is
er nret minder hardnekkig en geweldig om.
Het is, aldus het blad, of men instinctief
weigert een ramp te verwachten.
Lloyd George, Engeland's eerste minister,
heeft in een boodschap aan de natie er aan
herinnerd, dat de mijnwerkers niet beliefden
zich te onderwerpen aan een onpartijdige
uitspraak met betrekking tot hun eisch en
evenmin wenschten te gaiandeeren, dat de
opbrengst zou worcTen verhoogd. Daarom
doet de premier een beroep op de gemeen
schap om met alle kracht het hoofd te bieden
aan de poging der stakers om door middel
van een krachtproef hun doeleinden te ver
wezenlijken. En hij voegt-er aan toe, dat
ieder fabrikant zijn werklieden kan helpen
door zijn kolenhoeveelheid op zoo zuinig
mogelijke wijze te verbru-iken. Volgens Lloyd
George mag de scha, die de staking teweeg
brengt, niet worden onderschat, maar z. i.
ning niemand door de feiten moedeloos wor
den. We hebben wel moeilijker tijdien mee-
c«*m!ftakt, is het optimistisch oordeel van den
Engei'schen staatsman. Wanneer men zich
lua-sr vast voorneemt steeds van zins te zijn
rechtvaardigheid te betrachten, dan komt de
natie wel alle moeilijkheden te boven, be
sluit hij even zonnig.
Naar verluidt, speelden zich Zaterdag bij
het ministerie van voedselvoorziening en dot
van transportwezen soortgelijke tooneelen af
als bij de jongste spoorwegstaking. Den
heelen dag melden zich beele rijen vrijwil
ligers aan om van dienst te zijn bij de dis
tributie der voorraden of in andere hoeda
nigheid. Zoo groot v;as het aantal hulpaan
biedingen, dat het personeel niet in slaat
was o"m aan alle aanvragen te voldoen.
De New Statesman, het socialistisch week
blad, zegt in een beschouwing het te betreu
ren, dat de mijnwerkers een onderzoek door
een scheidsgerecht geweigerd hebben en
zich zoodoende van begin af aan tegenover
het publics in het ongelijk hebben gesteld.
De mijnwerkers, zegt het blad, moeten nog
leeren, dat het noodzakelijk is, niet alleen
een rechtvaardige zaak te hebben, maar het
publiek ervan te overtuigen, dat die zaak
rechtvaardig is. Het blad constateert, dat,
hoewel de regeering in zekeren zin niet ac-
ccord ging met de cijfers, die werden ge
noemd in verband met net duurder levens
onderhoud, waarop de eisch der mijnwer
kers was gebaseerd, niettemin deze eisch
een punt van onderzoek had kunnen uitma
ken.
Merï waagt zich af of de spoorwegman-
ïven zullen staken uit sympathie met hun
kameraden, de mijnwerkers. Deze kwestie
wordt waarschijnlijk, naar ons draadloos uit
Horsea. wordt gemeld, acuut als den spoor-
v/egmannen gevraagd wordt steenkool te
vervoeren, die reeds door de mijnwerkers
gehouwen is. Thomas, de leider der spoor-1
wegmannen, heeft een beroep op hen ge-1
daan niets te doen om de crisis te verhaas
ten en de instructies der vakvereenigingslei-
ders op te volgen. Waarschijnlijk wordt ge
acht, dat hij zijn grooten invloed zal ge
bruiken om te voorkomen, dat de staking
zich tot de spoorwegmannen uitbreidt. Hij
begroet het aanbod van den premier om te
allen tijde te onder handelen met instem
ming en betoogt, dat, daar dit een geschil is
tusschen de regeering en de mijnwerkers en
geen strijd tusschen kapitaal en arbeid, er
geen beter scheidsgerecht is om de zaak te
behandelen dan het parlement.
Asquith, de ex-premier en leider der op
positie, is het volkomen eens met de regee-
rrngspolitiek en „deze oude vriend der mijn
werkers" dringt er bij hen op aan, dat zij
het aanbod der regeering aan een scheids
gerecht zullen voorleggen.
Er moeten, naar ten aanzien van de En
gelsche mijnwerkersstaking verluidt, gisteren
„krachtige invloeden'' aan het werk zijn ge
weest om met betrekking tot het geschil
tusschen kolendelvers en regeering tot een
schikking te komen en wel tot een bijlegging
zoo spoedig mogelijk. Thomas, Clynes en
verschillende andere arbeidersleiders, die
op den voorgrond treden, beijveren zich met
groote vlijt om een solutie te bereiken. De
parlementaire commissie var» 't trade union-
congres (conferentie van vakvereenigingen)
overweegt, naar men meent te weten, een
onmiddellijke actie en gisteren zou met de
Labour Party worden geconfereerd, terwijl
vandaag, Dinsdag, in 't Lagerhuis uitvoerig
over de belangrijke, over veel wel en wee
der Engelsche natie beslissende, aangele
genheid zal worden gediscussieerd. Ook
hier verwacht men, dat cle vreöes'Jn vloed en
zich zullen laten gelden en de ministers
moeten genegen zijn het hervatten der be
sprekingen te vergemakkelijken. Men denkt,
dat de Engelsche eerste minister Lloyd
George deel zal nemen aan het debat."
Clynes, de arbeidersleider, verklaarde, dat,
indien beide partijen tot elkander konden
worden gebracht, binnen een week tijdis een
schikking zou kunnen worden bereikt. Vol
gens hem bestond in alle vakvereenigingen
de geneigdheid een geest van verzoening in
't leven te roepen. Eer de week ten einde
is, zullen daarom, naar algemeen wordt aan
genomen, vermoedelijk nieuwe pogingen
worden gedaan om „een brug te slaan".
De gemeenschappelijke conferentie, waar
op gisteren de meest op den voorgrond tre
dende persoonlijkheden uit de arbeidersbe
weging zouden verschijnen, wordt be
schouwd als de eerste stap, die zal kunnen
leiden lot toenadering tot de regeering.
Ten aanzien van de houding der spoor
wegmannen en transportarbeiders, die met
de mijnwerkers, naar men zich herinnert, de
Triple Alliantie vormen, merkt de Daily
Chronicle op, dat de algemeene indruk is,
dat zij niet zullen staken uit sympathie met
de mijnwerkers.
Als blijk van de voorbeeldige tucht der
mijnwerkers wordt genoemd het feit. dat in
de kolengebieden en ook eldeis de orde op
volmaakte wijze wordt gehandhaafd. Ook
gisteren werden, naar óns'draadloos uit
Horsea wordt geseind, de regeeringsburee-
len als het ware bestormd door groote me
nigten vrijwilligers, die er prijs op stelden^
hun diensten aan te bieden om, in welke
verlangde hoedanigheid ook, nuttig -te kun
nen zijn.
Naar wij verder vernemen zijn ten aan
zien van de staking nog geen bemiddelings
pogingen gedaan, maar men verwacht dat
ter gemeenschappelijke bijeenkomst van de
leiders der arbeiders, die gisteren zooi wor
den gehouden, stappen zullen worden ge
daan in deze richting. De mijnwerkers heb
ben echter lot dusver niet om bemiddeling
in hun aangelegenheid gevraagd en daarom
gevoelen de leiders der andere bonden, dat
het noodig is behoedzaam te werk te gaan.
De bond van transportarbeiders heeft gis
terochtend de houding besproken; die hij
zal aannemen, maar is niet tot een besluit
gekomen en heeft zijn beraadslagingen tot
heden verdaagd. Zij zullen vermoedelijk hun
besluit niet nemen dan na een gemeen
schappelijke bijeenkomst met de 'spoorweg
arbeiders, die hun handelwijze bepalen op
een samenkomst hunner afgevaardigden op
Woensdag. Een bestuurslid van den bond
van machinisten en stokers heeft verklaard,
dat niet de minste kans beslaat op een
sympathiestaking, voorzoover dc spoorweg
arbeiders aangaat.
Terwijl dus nog wordt vergaderd, zijn alle
beschikbare kolenvoorraden onder toezicht
der regeering gesteld.
Suitenlandschs Berichten.
'Rio de Janeiro, 17 Oct. (V.-D.) Het
Belgisch koningspaar heeft Zaterdagnamid
dag Rio de Janeiro veerlaten met het stoom
schip Sao Paulo. Tusschen België en Bre-
zilië is een financieele en commercieele
overeenkomst gesloten.
Brussel, 1 8 Oct. (V.-D.) De heer Car
ton de Wiart, Belgisch gezant, bevindt zich
op het oogenblik te Rome, waar hij de Bel
gische belangen inzake tram en spoorwegen,
door Belgen in Italië gesticht, behartigt. Hij
heeft met graaf Sforza en Tittoni geconfe
reerd.
spreid en nadat Losofski zijn nog gevaarlij
ker werk van den geheimen agitator vol
voerde, heeft men besloten een einde te ma
ken aan hun agitatie in Duitschland. De
Tügl. Rundschau juicht het toe, dat de re-'
geering nog te elfder ure heeft besloten om
energiek op te treden tegen dc bolsjewisti
sche ophitsers.
P a r ij s, 1 G Oct. (H.-R.) De conferentie
voor de paspoorten en douane-formaliteiten
vergaderde Zaterdagmorgen. De gedele
geerden uitten den wensch, dat zou wor
den overgegaan tot een vereenvoudiging in
het verleenen van possen en een verlaging
der kosten tot het strikte minimum. Zij heeft
besloten twee soorten passen aan te beve
len, de eene voor langdurig verblijf, de an
dere voor korte oponthouden. Ook beval zij
eenheid voor den geldigheidsduur van pas
sen van de verschillende landen aan. Zij
overwoog de opheffing van paspoorten voor
nabuurstoten, daar gewone identiteitsstuk-
"*ken voldoende zijn.
P a r ij s, 1 5 O c t. (N. T. A. Draadloos).
In 't groote amphitheater van de Sorbonne
werd Zondagmiddag de internationale con
ferentie voor tuberculosebestrijding ge
opend.
Neuchatel, 17 Oct. (H. R.) Het con
gres van het Zwitserschc vakverbond ver
wierp na een debat van vijf uur het voor
stel om te komen tot de stichting van één
bond door fusie van syndicalisten en socia
listische partijen.
GRAVENETTE
REGENMANTELS
WATERPROOF
Brussel, 18 Oct. (V. D.) Zondagmor
gen had in het Volkshuis het 19e congres
der vakvereenigingen plaats. Besproken
werd de kwestie inzake de belasting op het
loon en de achturenwet. Met algemeene
stemmen werd een resolutie aangenomen,
voorgesteld door het nationaal comité der
vakvereenigingen, waarin gezegd wordt, dat
niet zal worden teruggedeinsd voor de al
gemeene staking,, wanneer de achturenwet
niet door den Senaat wordt aangenomen.
B e r 1 ij n 1 6 O c t. (N. T. A. Draadloos).
De Vorwarts stelt vast, dat de commissie
van herstel vctn Duitschland 100,000 stie
ren, 11,150 stuks rundvee, 52,000 trek
ossen en 820,000 koeien eischt. De riiks-
regeering Iveeft hiertegen geprotesteerd.
De eisch van de 820,000 melkkoeien be-
teekent voor de DuitschJe melkproductie een
gemis van zes millioen liter per dagdat is
de hoeveelheid melk, die de Duitsche kinde
ren behoeven. Deze melk-onltrekking van
de Entente is een brutale moordaanslag op
de Duitsche kinderen en vrouwen. De Duit-
sche regeeri-ng kan aan zoon ernstige mis
daad jegens het eigen volk niet medewer
ken. De internationale betrekkingen '..orden
door dezen eisch opnieuw vergiftigd en mil-
lioenen tot wanhoop gebracht.
B e r 1 ij n, 17 Oct. (V.-D.) Op verzoek
van de Rijksregeering verordende de Prui
sische minister van blnnen'landsche zaken
de uitwijzing van Losofsky en Sinofjef.
B e r 1 ij n, 18 Oct. (W. B.) De verban
ning der Russische agitatoren wordt door cle
meeste avondbladen volkomen goedgekeurd.
De Voss. Ztg. schrijft: Sinofjef heeft van zijn
vrijheid om te spreken in één woord op
monsterachtige wijze gebruik gemaakt. Het
Berl. Tageblott merkt op: De menschheid
heeft genoeg van^ terreur en oorlog. De
Lokal 'Anzeiger: Pas nu, nadat Sinofjef in
't openbaar te Malle al zijn gift heeft ver
Londen, 16 Oct. (N. T. A. Draadloos
uit J-forsea). Vernomen wordt, dat de Spaan-
sche koning cn koningin een bezoek hopen
te brengen aan Londen ter gelegenheid van
de opening der tentoonstelling van Spaan-
sche schilderijen in de eerstkomende maan-
den.
Londen, 17 Oct. (R.) Van de honger
stakers in de gevangenis te Cork is Zon
dagavond de eerste overledenMichael
Fitzgerald. Deze bereikte den leeftijd van
dertig jaar en zat sinds 't vorige jaaf in de
gevangenis. Hem was ten laste gelegd de
hand te hebben gehad in een gewapenden
aanval op soldaten te Fermey. Fitzgerald
overlegd na 68 dogen vastens.
Perpignan, 16 Oct. (H. R.) Volgens
een telegram uit Sevilla is de staking in de
militaire werkplaatsen enz. aldaar geëin
digd. In het ziekenhuis te La Corunna is een
bom geworpen, waardoor belangrijke schade
werd aangericht.
Rome, 1 5 O c t. (H.-R.) Alle vereenigin-
gen, die der typografen uitgezonderd, her
vatten het werk in Triest.
Boekarest, 17 Oct. (W. B.) Op 13 Oct.
had de verloving plaats van den Griekschen
troonopvolger George met de Rumeensche
prinses Elizabeth.
Bukarest, 1 8 O c t. (H. R.) De staats
courant fciericht officieel de verloving van
prinses Elizabeth van Roemenië met den ex-
kroonprins van Griekenland.
Ween'en, 1 8 Oct. (W. B.). Gisteren bij
de verkiezingen werden in 't district Wee-
nen in 't geheel uitgebracht op de soc-dem.
434824 (513145 in 1919), op de chr.-soc-
281946 (210548 in 1919), op de Groot-
Duitschers 88076 (63983 in 1919) stem
men.
\V e en e18 Oct. (W. B.). Volgens de
laatste berichten zijn 51 soc.-dem., 62 chr.-
soc. cn 12 Groot-Duitsch<4 afgevaardigden,
gekozen.
Parijs, 16 Oct. (II. R.) Dc raad van
gezanten besloot bij cle regeering te Bel-
grudo er op aan te dringen onmiddellijk do
Servische bataljons, die Karinthië binnen
drongen, terug te trekken.
Boedapest, 16 Oct. (H. K. B.) De
ministerraad besloot de verplichte censuut
af te schaffen cn de perscntrole-commissie
alleen te handhaven als raadgevend col
lege.
Warschau, 16 Oct. (Orient)- I Iet
Poolsche stafhericht meldt: Den 15en Octo
ber heeft onze ruiterij ten N.O. van Wi-
lejka, de zesde sovjet-divisie verslagen. En
kele honderden gevangenen en een grooto
hoeveelheid oorlogstuig, o. o. 2 kanonnen
en 17 mitrailleuse's, zijn ons in handen ge
vallen. Overigens is de toestand onveran
derd.
Warschau, 18 Oct. (W. B.) Commu
niqué van clen generalen staf van 17 Oct.:
In 't N. achtervolgen onze troepen den ver
der terugtrekkenden vijand, die, tengevolge
van de ernstige verliezen i-n de laatste ge
vechten, geen weerstand biedt. In de streek
van Minsk trekken onze troepen op de wn-
penstilstandslinic terug. De voorhoede van
het 54 e infant er ieregament, onder bevel vim
Paczkiexicz, die even de stad binnendron
gen, veroverden daar enkele machinegewe
ren. In Polesië bezetten wij Domanewitsje,
Sjitkowitsji en Piczof.
Moskou, 17 O c t. (W. BDraadloos
Russisch legercommuniqué Na Molocletsj-
no hebben de Polen de plaatsen Sossenka
en Bolywo bezet. In den sector Minsk bij de
rivieren Njtsja en Katomba en in den sec
tor Sluszk wordt hardnekkig gevochten. In
de richting Loeninetz werden de vijandelijke
aanvallen ten O. van Turof afgeslagen. Onze
troepen rukten verder op in de richting No-
wogradWolhynsk. In den sector van Sta-
ro—Konstantinof wordt gevochten bij Ljoe-
bar. Tusschen de sooorlijn van Preskoerol
en den Dnjepr ageerde de vijand u?t een
overmacht. In den sector van Nikopoi heb
ben onze ruiters na feilen strijd den vijand
klop gegeven bij de rivier Bsoeloek, zoodat
hij oj) den linker Dnjepr-oever terugtrjbk en
veel materiaal verloor.
Warschau, 14 Oct. (Orient.) In de
geheele jrers gaat geen enkele stem op,
die de mogelijkheid toelaat Wilna onder dc
heerschappij der Litausche regeering te la
ten. Op dit punt heerscht algeheele een-
stemmigheid. Geen enkele partij in het par
lement zou een regeering hebben kunnen
steunen, die in deze kwestie lijdzaam de ge
varen zou hebben aangezien, die Wilna be
dreigden.
Warschau, 14 Oct. (Orient). Da de
mocratische Poolsche openbare meening,
tot uiting komend in de persorganen van da
nationale linkerzijde, verbergt niet haar
ware sympathie met het initiatief inzake
Wilna. Zij veroordeelt de annexionisiische
imperialistische politiek der rechterzijde,
die er toe strekte een conflict te openen met
de westelijke mogendheden en wenscht
een vriendschappelijke verstandhouding met
die mogendheden.
W a r s c h a u, 1 6 O c t. (Orient). Te Riga
is een conferentie begonnen tusschen de
Eenzaamheid is heerlijk; maar men' wil
toch wel eens graag iemand ihebben, tegen
wien men dat zeggen kanï
door
A. J. DAWSON.
Met autorisatie vertaald door
Mevr. I. P. Wesselink—Van Rossum.
61
HOOFDSTUK XXXVI.
Kam p-v uur-beelden. -
/Jan en) Willis brachten het grootste ge
deelte van den zomer en den hérfst van dat
{aar geheel1 buiten het gebied1 van de Yukon
en de Alaska door, in het afgelegen gedeel
te van het Mackenzieland.
L' Het scheen dat het werk, waarmee Jim
Willis bezig was, hem mec-aial over de meer
onbekende wegen van het uitgestrekte, een
zame land voerde en dikwijs genoeg leidde
het hem door onbegane straten, waar de Na
tuur zelf paden had' gemaakt.
In deze streek leerde Jan veel van de wil
de dieren en raakte hij geheel vei^rouwd
met de sporen en gewoonten van elanden,
wol'venl en lynxen en van kleinere beesten
stekelvarkens, eekhoorns, en verschillende
Isüorien koniin»n van) het Noorden.
In de echte zomermaanden rustte Willis'
sledespan uit in een oud Hudson Baai-fort
aan de Mackenzie rivier. Maar Jan, de lei-
der, vergezelde hem op al zijn eenzame om
zwervingen en leerde den man goed ken
nen, achten en liefhebben. Verder ging hun
vriendschap niet, want' Jim Willis had zijn
vastgestelde grenzen.
Willis was een rechtvaardig, goed mensch
waar en eerlijk, onbevreesd en nauwgezet.
Hij was vooral een vriendelijk mensch en
iemand, die geheel meester over zichzelf
was. Jan had hem nooit driftig of wreed
tegenover mensch of dier gezien. Hij was
om zoo te zeggen medisch aangelegd. Hij
kon een uur lang opgewekt bezig zijn met
het schoon maken en verbinden van een
verwonden hondenpoot, zonder eenige on
baatzuchtige gedachte, doch enkel met het
cloel h'et dier van pijn te bevrijden en weer
te genezen.
Vreemd genoeg had Jan gedurende de
vele dagen en nachten van kameraadschap-
pelijken omgang nooit de aanraking van «de
hand van dezen sterken man gevoeld. Geen
enkele, maal streelde Willis Jan's kop of
wreef hij diens ooren. In een vroegere peri
ode van zijn leven zou Jan om zulk een
uiting gevraagd hebben aan iemand, die
hem steeds vertrouwen en vriendelijkheid
bewezen had'. Als hij het gedaan had wie
weet Misschien had hij dan wel de sluime
rende teederheid in Willis' natuur gewekt
en nieuwe la-achten in het leven van dezen
man gebracht.
Maar sedert den eersten dag van zijn
kennismaking met het werkzame leven in
het Noorden, had Jan op geen enkele ma
nier de liefkoozingen of aanrakingen van
mencchprLTiilgelokt. Hir had' alleen ziin olicht
gedaan, goed opgelet en streng en vlug ge
straft, waar het noodig wasde boosheid
van de menschen had hij ontweken en de
dieren tot erkenning van zijn meerdere
eigenschappen gedwongen.
Dit was de uiterlijke blijk van de inner
lijke en geestelijke ontwikkeling, die het
Noorden aan Jan verschaft had. Toch had
Jan ziin gevoel voor genegenheid, toewij
ding of dankbaarheid niet verloren. Maar
hij had zich aan de koude, strenge, witte
omgeving aangepast. Het was geheel
vreemd aan zijn natuur geworden toenade
ring fe zoeken. Hij was snel en mecdoogen-
loos in den aanvalvlug en doodelijk in zijn
verdediging. Meer dan ooit te voren beant
woordde hij onmiddellijk aan eiken nieuwen
indruk. Maar tegenwoordig kwam het niet
meer in hem o,p iemand vriendelijk tege
moet te komen, evenmin als iemand, mensch
of hond, toe te staan om over hern heen
te slappen> als hij op den grond lag of om
op zijn rug te gaan liggen en speelsch heen
en weer te rollen. Er was nu iets in zijn
bloed gekomen, in overeenstemming met
de ijle, koude opwekkende lucht van het
Noorden, die zooiets onmogelijk maakte.
Misschien hadden de lange jaren in -het
Noorden wel meer of minder dezelfde uit
werking op Jim Willis gehad.
Als Willis omringd door een escorte po
litie had gereisd, zou hij niet beter bewaakt
zijn geworden dan door Jan. Als er binnen
een kring van honderd meter van de plaats,
waar Willis sliep, maar een takje kraakte,
werd er één ooglid van Jan onmiddellijk op
geheven en werd er een strenge, vragenden
blik in het rond geworpen.
Als ér een levend wezen, groot of klein,
binnen een grooteren kring van het kamp
bewoog, stond Jan meteen overeind; niet
grommend of blaffend, maar rondkijkend
met een blik, waaraan niets ontging, terwijl
hij de omgeving met de oogen zoowel als
met zijn neus onderzochtJan's reukorgaan
was veel scherper en doordringender dan
het gezichtsorgaan van een lynx.
Gedurende het eerste gedeelte van den
nacht, terwijl het vuur vroolijk vlamde en
voordat hij door den slaap werd overmand,
kon Jan urenlang liggen denken, kijkend'
naar Jim Willis, naar het vuur, naar dingen,
ja, het is moeilijk te zeggen waarnaar hij
eigenlijk keek. Want, hoewel er in het Noor
den dieren zijn, die grooter Lichamelijke le
nigheid bezitten dan Jan, was er geen enkel
dal in ziin schaduw kon staan, waar het ver
beeldingskracht en aangeboren geest be
trof. 0
De overpeinzingen van Jan's makkers in
het span gingen zelden verder dan hun
maag. Wanneer Jan met knipperJde ooge'n
bij het kampvuur lag en naar de rook van
Willis pijp keek, tooverden zijn verbeelding
en zijn geheugen hem beelden uit de Oude
en de Nieuwe Wereld voor, uit het vroegere
en het tegenwoordige leven, benevens een
massa ander dingen, die veel onbesternder
waren, maar toch even sterk tot hem spra
ken, hoewel ze niet eens zijn eigen leven
raakten. De tradities, die hij had geërfd-,
waren vele en steeds vermeerderd door de
vele schitteren/de voorgeslachten van Finn,
clen wolfshond en Lady Desdemona.
Als Jan rechtuit staarde, naar den stoeren
en geharden Jim Willis, zag hij, zoolang zijn
geest zich tot de gestalte daar vóór hem be
paalde, den meester, wiens belangen de zij
ne warenden meester, die nooit te kort
was geschoten in trouw, die een goed
mensch aan zijn Ttond is verschuldigd den'
meester, jegens wien Jan ook steeds zijni
vele plichten van een hond in het Noorden'
was nagekomen.
Maar, terwijl de minuten stil voorbijgin
gen daar in het hart der wildernis, zoo kalm,
zoo onverschillig voor een menschelijke uit^
vinding als de tijd is, zag Jan, nog steeds
naar Willis kijkend, alle groepen mannen
zijn geest voorbij trekken, die een aandeel,
hetzij groot, hetzij klein, in zijn alwisselend
leven hadden. Zijn verbeeldingskracht too-
verde ze hem als levend voor zijn geesh Hij
zag voor zich de mannen, die typen van!
menschelijke zwakheid en onbekwaamheid,
wier gedrag bewees, dat zwakheid en luiheid
den "mensch ten vloek zijn, dat domheid
werkelijk de wortel' is van alle Leed C h e*j
c h a q u o Beeching en Harry, zijn parasiet.
Dan stond Jan's haar op zijn schouder wat
overeind en -in zijn gepeins schokte en
kromp zijn elastisch, plooiig vel ineen.
(Wordt vervolg).