lode-lapijn JE VLfJF Wollen lijfjes met lange mouwen. FEUILLETON. MOiiiMMS ZZ PSliS BES ADVERTENTifa DE EEMLANDER" BUITENLAND. L. J. LUYCX EN ZOON Jan, de zoon van Finn. 19e Jaargang No. 94 per post f 2.60, per weck (wet gratis vcirckcr ng legen ongelukken) f 0.175, aljondcilijkc nummers f 0.05. AMERSFOORTSC Dinsdag 19 October 1920 57 DIRECTEUR: J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. van 1 - 4 regels f 1.05 met inbegrip van ccn bewijsnummer, cikc icgcl meer 0.25, dicnslaanb o dingen en l.iclJaJivjicids-advci tentien voor dc helft der prijs. Voor handel cn bedrijf beslaan zccc vootdccligc bepalingen voor het advcrtccicn. licno ciicul.vre, bevattende dc voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden- Politiek Overzicht. Wafer uit Engelsche bron verluidt, wordt als het nverhwaardigste van de mijnwerkers- slaking beschouwd het feit, dat alles zoon doodkalm aanzien hóeft. Er heersebtte niet 'de minste wanorde, toen de mijnwerkers de schachten, verlieten en, overeenkomstig de •instructies der mijnwerkersleiders, zijn er mannen op 't karwei gebleven om de potrt- pen te bedienen en andere werkzaamheden te verrichten, opdat de mijnen geen schade zouden lijden door het water. De Observer merkt naar aanleiding van de mijnwerkers- staking! op, dat er een stemming beerscht, die meer lijkt op Oostersch fatalisme en on verstoorbaarheid dan 't Westen ooit heeft gekend en het blad constateert, dat de open bare meening tegen de mijnwerkers is; de kalmte echter, die het publiek kenmerkt, is er nret minder hardnekkig en geweldig om. Het is, aldus het blad, of men instinctief weigert een ramp te verwachten. Lloyd George, Engeland's eerste minister, heeft in een boodschap aan de natie er aan herinnerd, dat de mijnwerkers niet beliefden zich te onderwerpen aan een onpartijdige uitspraak met betrekking tot hun eisch en evenmin wenschten te gaiandeeren, dat de opbrengst zou worcTen verhoogd. Daarom doet de premier een beroep op de gemeen schap om met alle kracht het hoofd te bieden aan de poging der stakers om door middel van een krachtproef hun doeleinden te ver wezenlijken. En hij voegt-er aan toe, dat ieder fabrikant zijn werklieden kan helpen door zijn kolenhoeveelheid op zoo zuinig mogelijke wijze te verbru-iken. Volgens Lloyd George mag de scha, die de staking teweeg brengt, niet worden onderschat, maar z. i. ning niemand door de feiten moedeloos wor den. We hebben wel moeilijker tijdien mee- c«*m!ftakt, is het optimistisch oordeel van den Engei'schen staatsman. Wanneer men zich lua-sr vast voorneemt steeds van zins te zijn rechtvaardigheid te betrachten, dan komt de natie wel alle moeilijkheden te boven, be sluit hij even zonnig. Naar verluidt, speelden zich Zaterdag bij het ministerie van voedselvoorziening en dot van transportwezen soortgelijke tooneelen af als bij de jongste spoorwegstaking. Den heelen dag melden zich beele rijen vrijwil ligers aan om van dienst te zijn bij de dis tributie der voorraden of in andere hoeda nigheid. Zoo groot v;as het aantal hulpaan biedingen, dat het personeel niet in slaat was o"m aan alle aanvragen te voldoen. De New Statesman, het socialistisch week blad, zegt in een beschouwing het te betreu ren, dat de mijnwerkers een onderzoek door een scheidsgerecht geweigerd hebben en zich zoodoende van begin af aan tegenover het publics in het ongelijk hebben gesteld. De mijnwerkers, zegt het blad, moeten nog leeren, dat het noodzakelijk is, niet alleen een rechtvaardige zaak te hebben, maar het publiek ervan te overtuigen, dat die zaak rechtvaardig is. Het blad constateert, dat, hoewel de regeering in zekeren zin niet ac- ccord ging met de cijfers, die werden ge noemd in verband met net duurder levens onderhoud, waarop de eisch der mijnwer kers was gebaseerd, niettemin deze eisch een punt van onderzoek had kunnen uitma ken. Merï waagt zich af of de spoorwegman- ïven zullen staken uit sympathie met hun kameraden, de mijnwerkers. Deze kwestie wordt waarschijnlijk, naar ons draadloos uit Horsea. wordt gemeld, acuut als den spoor- v/egmannen gevraagd wordt steenkool te vervoeren, die reeds door de mijnwerkers gehouwen is. Thomas, de leider der spoor-1 wegmannen, heeft een beroep op hen ge-1 daan niets te doen om de crisis te verhaas ten en de instructies der vakvereenigingslei- ders op te volgen. Waarschijnlijk wordt ge acht, dat hij zijn grooten invloed zal ge bruiken om te voorkomen, dat de staking zich tot de spoorwegmannen uitbreidt. Hij begroet het aanbod van den premier om te allen tijde te onder handelen met instem ming en betoogt, dat, daar dit een geschil is tusschen de regeering en de mijnwerkers en geen strijd tusschen kapitaal en arbeid, er geen beter scheidsgerecht is om de zaak te behandelen dan het parlement. Asquith, de ex-premier en leider der op positie, is het volkomen eens met de regee- rrngspolitiek en „deze oude vriend der mijn werkers" dringt er bij hen op aan, dat zij het aanbod der regeering aan een scheids gerecht zullen voorleggen. Er moeten, naar ten aanzien van de En gelsche mijnwerkersstaking verluidt, gisteren „krachtige invloeden'' aan het werk zijn ge weest om met betrekking tot het geschil tusschen kolendelvers en regeering tot een schikking te komen en wel tot een bijlegging zoo spoedig mogelijk. Thomas, Clynes en verschillende andere arbeidersleiders, die op den voorgrond treden, beijveren zich met groote vlijt om een solutie te bereiken. De parlementaire commissie var» 't trade union- congres (conferentie van vakvereenigingen) overweegt, naar men meent te weten, een onmiddellijke actie en gisteren zou met de Labour Party worden geconfereerd, terwijl vandaag, Dinsdag, in 't Lagerhuis uitvoerig over de belangrijke, over veel wel en wee der Engelsche natie beslissende, aangele genheid zal worden gediscussieerd. Ook hier verwacht men, dat cle vreöes'Jn vloed en zich zullen laten gelden en de ministers moeten genegen zijn het hervatten der be sprekingen te vergemakkelijken. Men denkt, dat de Engelsche eerste minister Lloyd George deel zal nemen aan het debat." Clynes, de arbeidersleider, verklaarde, dat, indien beide partijen tot elkander konden worden gebracht, binnen een week tijdis een schikking zou kunnen worden bereikt. Vol gens hem bestond in alle vakvereenigingen de geneigdheid een geest van verzoening in 't leven te roepen. Eer de week ten einde is, zullen daarom, naar algemeen wordt aan genomen, vermoedelijk nieuwe pogingen worden gedaan om „een brug te slaan". De gemeenschappelijke conferentie, waar op gisteren de meest op den voorgrond tre dende persoonlijkheden uit de arbeidersbe weging zouden verschijnen, wordt be schouwd als de eerste stap, die zal kunnen leiden lot toenadering tot de regeering. Ten aanzien van de houding der spoor wegmannen en transportarbeiders, die met de mijnwerkers, naar men zich herinnert, de Triple Alliantie vormen, merkt de Daily Chronicle op, dat de algemeene indruk is, dat zij niet zullen staken uit sympathie met de mijnwerkers. Als blijk van de voorbeeldige tucht der mijnwerkers wordt genoemd het feit. dat in de kolengebieden en ook eldeis de orde op volmaakte wijze wordt gehandhaafd. Ook gisteren werden, naar óns'draadloos uit Horsea wordt geseind, de regeeringsburee- len als het ware bestormd door groote me nigten vrijwilligers, die er prijs op stelden^ hun diensten aan te bieden om, in welke verlangde hoedanigheid ook, nuttig -te kun nen zijn. Naar wij verder vernemen zijn ten aan zien van de staking nog geen bemiddelings pogingen gedaan, maar men verwacht dat ter gemeenschappelijke bijeenkomst van de leiders der arbeiders, die gisteren zooi wor den gehouden, stappen zullen worden ge daan in deze richting. De mijnwerkers heb ben echter lot dusver niet om bemiddeling in hun aangelegenheid gevraagd en daarom gevoelen de leiders der andere bonden, dat het noodig is behoedzaam te werk te gaan. De bond van transportarbeiders heeft gis terochtend de houding besproken; die hij zal aannemen, maar is niet tot een besluit gekomen en heeft zijn beraadslagingen tot heden verdaagd. Zij zullen vermoedelijk hun besluit niet nemen dan na een gemeen schappelijke bijeenkomst met de 'spoorweg arbeiders, die hun handelwijze bepalen op een samenkomst hunner afgevaardigden op Woensdag. Een bestuurslid van den bond van machinisten en stokers heeft verklaard, dat niet de minste kans beslaat op een sympathiestaking, voorzoover dc spoorweg arbeiders aangaat. Terwijl dus nog wordt vergaderd, zijn alle beschikbare kolenvoorraden onder toezicht der regeering gesteld. Suitenlandschs Berichten. 'Rio de Janeiro, 17 Oct. (V.-D.) Het Belgisch koningspaar heeft Zaterdagnamid dag Rio de Janeiro veerlaten met het stoom schip Sao Paulo. Tusschen België en Bre- zilië is een financieele en commercieele overeenkomst gesloten. Brussel, 1 8 Oct. (V.-D.) De heer Car ton de Wiart, Belgisch gezant, bevindt zich op het oogenblik te Rome, waar hij de Bel gische belangen inzake tram en spoorwegen, door Belgen in Italië gesticht, behartigt. Hij heeft met graaf Sforza en Tittoni geconfe reerd. spreid en nadat Losofski zijn nog gevaarlij ker werk van den geheimen agitator vol voerde, heeft men besloten een einde te ma ken aan hun agitatie in Duitschland. De Tügl. Rundschau juicht het toe, dat de re-' geering nog te elfder ure heeft besloten om energiek op te treden tegen dc bolsjewisti sche ophitsers. P a r ij s, 1 G Oct. (H.-R.) De conferentie voor de paspoorten en douane-formaliteiten vergaderde Zaterdagmorgen. De gedele geerden uitten den wensch, dat zou wor den overgegaan tot een vereenvoudiging in het verleenen van possen en een verlaging der kosten tot het strikte minimum. Zij heeft besloten twee soorten passen aan te beve len, de eene voor langdurig verblijf, de an dere voor korte oponthouden. Ook beval zij eenheid voor den geldigheidsduur van pas sen van de verschillende landen aan. Zij overwoog de opheffing van paspoorten voor nabuurstoten, daar gewone identiteitsstuk- "*ken voldoende zijn. P a r ij s, 1 5 O c t. (N. T. A. Draadloos). In 't groote amphitheater van de Sorbonne werd Zondagmiddag de internationale con ferentie voor tuberculosebestrijding ge opend. Neuchatel, 17 Oct. (H. R.) Het con gres van het Zwitserschc vakverbond ver wierp na een debat van vijf uur het voor stel om te komen tot de stichting van één bond door fusie van syndicalisten en socia listische partijen. GRAVENETTE REGENMANTELS WATERPROOF Brussel, 18 Oct. (V. D.) Zondagmor gen had in het Volkshuis het 19e congres der vakvereenigingen plaats. Besproken werd de kwestie inzake de belasting op het loon en de achturenwet. Met algemeene stemmen werd een resolutie aangenomen, voorgesteld door het nationaal comité der vakvereenigingen, waarin gezegd wordt, dat niet zal worden teruggedeinsd voor de al gemeene staking,, wanneer de achturenwet niet door den Senaat wordt aangenomen. B e r 1 ij n 1 6 O c t. (N. T. A. Draadloos). De Vorwarts stelt vast, dat de commissie van herstel vctn Duitschland 100,000 stie ren, 11,150 stuks rundvee, 52,000 trek ossen en 820,000 koeien eischt. De riiks- regeering Iveeft hiertegen geprotesteerd. De eisch van de 820,000 melkkoeien be- teekent voor de DuitschJe melkproductie een gemis van zes millioen liter per dagdat is de hoeveelheid melk, die de Duitsche kinde ren behoeven. Deze melk-onltrekking van de Entente is een brutale moordaanslag op de Duitsche kinderen en vrouwen. De Duit- sche regeeri-ng kan aan zoon ernstige mis daad jegens het eigen volk niet medewer ken. De internationale betrekkingen '..orden door dezen eisch opnieuw vergiftigd en mil- lioenen tot wanhoop gebracht. B e r 1 ij n, 17 Oct. (V.-D.) Op verzoek van de Rijksregeering verordende de Prui sische minister van blnnen'landsche zaken de uitwijzing van Losofsky en Sinofjef. B e r 1 ij n, 18 Oct. (W. B.) De verban ning der Russische agitatoren wordt door cle meeste avondbladen volkomen goedgekeurd. De Voss. Ztg. schrijft: Sinofjef heeft van zijn vrijheid om te spreken in één woord op monsterachtige wijze gebruik gemaakt. Het Berl. Tageblott merkt op: De menschheid heeft genoeg van^ terreur en oorlog. De Lokal 'Anzeiger: Pas nu, nadat Sinofjef in 't openbaar te Malle al zijn gift heeft ver Londen, 16 Oct. (N. T. A. Draadloos uit J-forsea). Vernomen wordt, dat de Spaan- sche koning cn koningin een bezoek hopen te brengen aan Londen ter gelegenheid van de opening der tentoonstelling van Spaan- sche schilderijen in de eerstkomende maan- den. Londen, 17 Oct. (R.) Van de honger stakers in de gevangenis te Cork is Zon dagavond de eerste overledenMichael Fitzgerald. Deze bereikte den leeftijd van dertig jaar en zat sinds 't vorige jaaf in de gevangenis. Hem was ten laste gelegd de hand te hebben gehad in een gewapenden aanval op soldaten te Fermey. Fitzgerald overlegd na 68 dogen vastens. Perpignan, 16 Oct. (H. R.) Volgens een telegram uit Sevilla is de staking in de militaire werkplaatsen enz. aldaar geëin digd. In het ziekenhuis te La Corunna is een bom geworpen, waardoor belangrijke schade werd aangericht. Rome, 1 5 O c t. (H.-R.) Alle vereenigin- gen, die der typografen uitgezonderd, her vatten het werk in Triest. Boekarest, 17 Oct. (W. B.) Op 13 Oct. had de verloving plaats van den Griekschen troonopvolger George met de Rumeensche prinses Elizabeth. Bukarest, 1 8 O c t. (H. R.) De staats courant fciericht officieel de verloving van prinses Elizabeth van Roemenië met den ex- kroonprins van Griekenland. Ween'en, 1 8 Oct. (W. B.). Gisteren bij de verkiezingen werden in 't district Wee- nen in 't geheel uitgebracht op de soc-dem. 434824 (513145 in 1919), op de chr.-soc- 281946 (210548 in 1919), op de Groot- Duitschers 88076 (63983 in 1919) stem men. \V e en e18 Oct. (W. B.). Volgens de laatste berichten zijn 51 soc.-dem., 62 chr.- soc. cn 12 Groot-Duitsch<4 afgevaardigden, gekozen. Parijs, 16 Oct. (II. R.) Dc raad van gezanten besloot bij cle regeering te Bel- grudo er op aan te dringen onmiddellijk do Servische bataljons, die Karinthië binnen drongen, terug te trekken. Boedapest, 16 Oct. (H. K. B.) De ministerraad besloot de verplichte censuut af te schaffen cn de perscntrole-commissie alleen te handhaven als raadgevend col lege. Warschau, 16 Oct. (Orient)- I Iet Poolsche stafhericht meldt: Den 15en Octo ber heeft onze ruiterij ten N.O. van Wi- lejka, de zesde sovjet-divisie verslagen. En kele honderden gevangenen en een grooto hoeveelheid oorlogstuig, o. o. 2 kanonnen en 17 mitrailleuse's, zijn ons in handen ge vallen. Overigens is de toestand onveran derd. Warschau, 18 Oct. (W. B.) Commu niqué van clen generalen staf van 17 Oct.: In 't N. achtervolgen onze troepen den ver der terugtrekkenden vijand, die, tengevolge van de ernstige verliezen i-n de laatste ge vechten, geen weerstand biedt. In de streek van Minsk trekken onze troepen op de wn- penstilstandslinic terug. De voorhoede van het 54 e infant er ieregament, onder bevel vim Paczkiexicz, die even de stad binnendron gen, veroverden daar enkele machinegewe ren. In Polesië bezetten wij Domanewitsje, Sjitkowitsji en Piczof. Moskou, 17 O c t. (W. BDraadloos Russisch legercommuniqué Na Molocletsj- no hebben de Polen de plaatsen Sossenka en Bolywo bezet. In den sector Minsk bij de rivieren Njtsja en Katomba en in den sec tor Sluszk wordt hardnekkig gevochten. In de richting Loeninetz werden de vijandelijke aanvallen ten O. van Turof afgeslagen. Onze troepen rukten verder op in de richting No- wogradWolhynsk. In den sector van Sta- ro—Konstantinof wordt gevochten bij Ljoe- bar. Tusschen de sooorlijn van Preskoerol en den Dnjepr ageerde de vijand u?t een overmacht. In den sector van Nikopoi heb ben onze ruiters na feilen strijd den vijand klop gegeven bij de rivier Bsoeloek, zoodat hij oj) den linker Dnjepr-oever terugtrjbk en veel materiaal verloor. Warschau, 14 Oct. (Orient.) In de geheele jrers gaat geen enkele stem op, die de mogelijkheid toelaat Wilna onder dc heerschappij der Litausche regeering te la ten. Op dit punt heerscht algeheele een- stemmigheid. Geen enkele partij in het par lement zou een regeering hebben kunnen steunen, die in deze kwestie lijdzaam de ge varen zou hebben aangezien, die Wilna be dreigden. Warschau, 14 Oct. (Orient). Da de mocratische Poolsche openbare meening, tot uiting komend in de persorganen van da nationale linkerzijde, verbergt niet haar ware sympathie met het initiatief inzake Wilna. Zij veroordeelt de annexionisiische imperialistische politiek der rechterzijde, die er toe strekte een conflict te openen met de westelijke mogendheden en wenscht een vriendschappelijke verstandhouding met die mogendheden. W a r s c h a u, 1 6 O c t. (Orient). Te Riga is een conferentie begonnen tusschen de Eenzaamheid is heerlijk; maar men' wil toch wel eens graag iemand ihebben, tegen wien men dat zeggen kanï door A. J. DAWSON. Met autorisatie vertaald door Mevr. I. P. Wesselink—Van Rossum. 61 HOOFDSTUK XXXVI. Kam p-v uur-beelden. - /Jan en) Willis brachten het grootste ge deelte van den zomer en den hérfst van dat {aar geheel1 buiten het gebied1 van de Yukon en de Alaska door, in het afgelegen gedeel te van het Mackenzieland. L' Het scheen dat het werk, waarmee Jim Willis bezig was, hem mec-aial over de meer onbekende wegen van het uitgestrekte, een zame land voerde en dikwijs genoeg leidde het hem door onbegane straten, waar de Na tuur zelf paden had' gemaakt. In deze streek leerde Jan veel van de wil de dieren en raakte hij geheel vei^rouwd met de sporen en gewoonten van elanden, wol'venl en lynxen en van kleinere beesten stekelvarkens, eekhoorns, en verschillende Isüorien koniin»n van) het Noorden. In de echte zomermaanden rustte Willis' sledespan uit in een oud Hudson Baai-fort aan de Mackenzie rivier. Maar Jan, de lei- der, vergezelde hem op al zijn eenzame om zwervingen en leerde den man goed ken nen, achten en liefhebben. Verder ging hun vriendschap niet, want' Jim Willis had zijn vastgestelde grenzen. Willis was een rechtvaardig, goed mensch waar en eerlijk, onbevreesd en nauwgezet. Hij was vooral een vriendelijk mensch en iemand, die geheel meester over zichzelf was. Jan had hem nooit driftig of wreed tegenover mensch of dier gezien. Hij was om zoo te zeggen medisch aangelegd. Hij kon een uur lang opgewekt bezig zijn met het schoon maken en verbinden van een verwonden hondenpoot, zonder eenige on baatzuchtige gedachte, doch enkel met het cloel h'et dier van pijn te bevrijden en weer te genezen. Vreemd genoeg had Jan gedurende de vele dagen en nachten van kameraadschap- pelijken omgang nooit de aanraking van «de hand van dezen sterken man gevoeld. Geen enkele, maal streelde Willis Jan's kop of wreef hij diens ooren. In een vroegere peri ode van zijn leven zou Jan om zulk een uiting gevraagd hebben aan iemand, die hem steeds vertrouwen en vriendelijkheid bewezen had'. Als hij het gedaan had wie weet Misschien had hij dan wel de sluime rende teederheid in Willis' natuur gewekt en nieuwe la-achten in het leven van dezen man gebracht. Maar sedert den eersten dag van zijn kennismaking met het werkzame leven in het Noorden, had Jan op geen enkele ma nier de liefkoozingen of aanrakingen van mencchprLTiilgelokt. Hir had' alleen ziin olicht gedaan, goed opgelet en streng en vlug ge straft, waar het noodig wasde boosheid van de menschen had hij ontweken en de dieren tot erkenning van zijn meerdere eigenschappen gedwongen. Dit was de uiterlijke blijk van de inner lijke en geestelijke ontwikkeling, die het Noorden aan Jan verschaft had. Toch had Jan ziin gevoel voor genegenheid, toewij ding of dankbaarheid niet verloren. Maar hij had zich aan de koude, strenge, witte omgeving aangepast. Het was geheel vreemd aan zijn natuur geworden toenade ring fe zoeken. Hij was snel en mecdoogen- loos in den aanvalvlug en doodelijk in zijn verdediging. Meer dan ooit te voren beant woordde hij onmiddellijk aan eiken nieuwen indruk. Maar tegenwoordig kwam het niet meer in hem o,p iemand vriendelijk tege moet te komen, evenmin als iemand, mensch of hond, toe te staan om over hern heen te slappen> als hij op den grond lag of om op zijn rug te gaan liggen en speelsch heen en weer te rollen. Er was nu iets in zijn bloed gekomen, in overeenstemming met de ijle, koude opwekkende lucht van het Noorden, die zooiets onmogelijk maakte. Misschien hadden de lange jaren in -het Noorden wel meer of minder dezelfde uit werking op Jim Willis gehad. Als Willis omringd door een escorte po litie had gereisd, zou hij niet beter bewaakt zijn geworden dan door Jan. Als er binnen een kring van honderd meter van de plaats, waar Willis sliep, maar een takje kraakte, werd er één ooglid van Jan onmiddellijk op geheven en werd er een strenge, vragenden blik in het rond geworpen. Als ér een levend wezen, groot of klein, binnen een grooteren kring van het kamp bewoog, stond Jan meteen overeind; niet grommend of blaffend, maar rondkijkend met een blik, waaraan niets ontging, terwijl hij de omgeving met de oogen zoowel als met zijn neus onderzochtJan's reukorgaan was veel scherper en doordringender dan het gezichtsorgaan van een lynx. Gedurende het eerste gedeelte van den nacht, terwijl het vuur vroolijk vlamde en voordat hij door den slaap werd overmand, kon Jan urenlang liggen denken, kijkend' naar Jim Willis, naar het vuur, naar dingen, ja, het is moeilijk te zeggen waarnaar hij eigenlijk keek. Want, hoewel er in het Noor den dieren zijn, die grooter Lichamelijke le nigheid bezitten dan Jan, was er geen enkel dal in ziin schaduw kon staan, waar het ver beeldingskracht en aangeboren geest be trof. 0 De overpeinzingen van Jan's makkers in het span gingen zelden verder dan hun maag. Wanneer Jan met knipperJde ooge'n bij het kampvuur lag en naar de rook van Willis pijp keek, tooverden zijn verbeelding en zijn geheugen hem beelden uit de Oude en de Nieuwe Wereld voor, uit het vroegere en het tegenwoordige leven, benevens een massa ander dingen, die veel onbesternder waren, maar toch even sterk tot hem spra ken, hoewel ze niet eens zijn eigen leven raakten. De tradities, die hij had geërfd-, waren vele en steeds vermeerderd door de vele schitteren/de voorgeslachten van Finn, clen wolfshond en Lady Desdemona. Als Jan rechtuit staarde, naar den stoeren en geharden Jim Willis, zag hij, zoolang zijn geest zich tot de gestalte daar vóór hem be paalde, den meester, wiens belangen de zij ne warenden meester, die nooit te kort was geschoten in trouw, die een goed mensch aan zijn Ttond is verschuldigd den' meester, jegens wien Jan ook steeds zijni vele plichten van een hond in het Noorden' was nagekomen. Maar, terwijl de minuten stil voorbijgin gen daar in het hart der wildernis, zoo kalm, zoo onverschillig voor een menschelijke uit^ vinding als de tijd is, zag Jan, nog steeds naar Willis kijkend, alle groepen mannen zijn geest voorbij trekken, die een aandeel, hetzij groot, hetzij klein, in zijn alwisselend leven hadden. Zijn verbeeldingskracht too- verde ze hem als levend voor zijn geesh Hij zag voor zich de mannen, die typen van! menschelijke zwakheid en onbekwaamheid, wier gedrag bewees, dat zwakheid en luiheid den "mensch ten vloek zijn, dat domheid werkelijk de wortel' is van alle Leed C h e*j c h a q u o Beeching en Harry, zijn parasiet. Dan stond Jan's haar op zijn schouder wat overeind en -in zijn gepeins schokte en kromp zijn elastisch, plooiig vel ineen. (Wordt vervolg).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1