DE EEMLANDER" BUITENLAND. FEUILLETON. tms'erdam-NSzza. .«"«MWBSL.'riïz'r: ras Ki turaimit» r, f 10.75 VOETBALLEN EN VOETBALSCHOENEN J.G!GTEiöRSÏ - HOF? 19e Jaargang Ne, i per po«t 1 2.60, per w«k (wet eralis venckcrmg legen ongelukken) f 0.176, «liondcrlijke nummeit V 0.05, AMERSFOORTSCi 77 DIRECTEUR: J. VAUKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. taaanaag to raovomoer nr^v bewijsnummer, elke repel inccr 0.25, dicnstaanlic* dingen en l.icfdadicheidsadvcitcnticn voor de helft der prijs- oor handel cn bedrijf bestaan zeer voordccligc bepalingen voor het advcrfccicn. licno circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. De beste manier om Óen toestand in Rusland1 te wijzigen is te beginnen met deze repubKek handel te drijven. Ziedaar teen mecning, in een rede te Oxïordt ver kondigd door den president van de Board bi Trade (minister van handel) Sir Robert Kortte* Hij zei-d/e er volkomen van te zijn overtuigd, dat zoolang er een aan zijn lot overgelaten Rusland in Europa bestond, een gelukkig en rustig Europa een onmogelijk heid was. Zoolang de reserves van Rusland niet op de wereldmarkt worden gebracht, aldus is Sir Home van oordeel, zal, door het ontbreken van voorraden, een toestand van onrust onder de arbeiders van nagenoeg alle landen voortduren; de tegenwoordige regeering van Rusland heeft zooals zij zegt de vrijheid van het proletariaat willen bren gen, maar had een der ergste tyrannieën gebracht, die ooit de wereld teisterde. De handel was een der meest beschavende in vloeden, die men op een dergelijk land kan doen inwerken. Rusland besefte thans zijn belang op dat gebied. Sir Robert Horne vertrouwde, dat het mogelijk zou zijn een regeling te treffen om den handel tusscheh Rusland en Engeland te doen beginnen. Dit kon slechts zoetjesaan gaan, maar geleide lijk zou de omvang toenemen en hij hoopte, 'dat do invloeden, die men aldus op Rusland liet inwerken, langzamerhand de bescha ving ten goede zouden komen. Tot zoover Horne. Middelerwijl is er reden voor de Russen de toekomst wat zonniger in te zien. De tegenslag in den Oorlog met Polen scheen wel-is-waar ge volgd te worden door allerlei binnenland- sche troebelen, maar deze laatste schijnen nogal op krachtige wijze te zijn onderdrukt. De vrede van Riga bracht bovendien dit voordeel mee, dat de sovjetrepubliek haar troepen vrij kon maken aan het Poolsche front en diiigeeren naar het zuiden om met Wrongel af te rekenen. De berichten der lealsten tijd luidden voor dezen generaal niet bijster gunstig, maar Fransche bladen stelden den toestand meestentijds minder zwart voor. Maar het laatste nieuws zal het greintje 'hoop der Fransche WrangeKereer- deis wel heelemaal wegblazen, daar Wran- gel's leger vernietigd schijnt te zijn. Het Fransche departement van buitenlandsche zaken deelt n.l. mee, dat door de roode soldaten Sebastopol is veroverd, terwijl een grpote hoeveelheid materiaal in hun hajv den is gevallen. Het aantal soldaten, dat de sovjetlegers gevangen namenmoet 150.000—200.000 bedragen. Zoo ver neemt ook de Temps uit Sebastopol, dat generaal Wrangel zich daar bevindt; bet Fransche oorlogschip Waldeck Rousseau moet in de haven liggen om den generaal aan boord te nemen. Onder Wrangel's troepen zou muiterij zijn uitgebroken en deze omstandigheid zou de buitengewoon sr.elle nederlaag moeten verklaren. Onge twijfeld zal dis succes der sovjetsoldaten Rusland's prestige ten goede komen, hët- geen buiten kijf evenmin zal nalaten gun- siig te werken op de binrienlandsche situatie der republiek. Voor Frankrijk echter 'betee- kcnl Wrangel's nederlaag mede een échec, dna het öf te laat met zijn hulp is gekomen öf Wrange! onvoldoende heeft gesteund. Het is de vraag echter of Frankrijk thans nut de handen in den schoot zal blijven zitten. De Deutsche Allgem. Ztg. zegt in een hoofdartikel omtrent Tardieu's uiteenzetting in de Illustration van 30 Oct. over de kwestie der schadevergoeding o.a. in te stemmen met Tardieu's veroordeeling van het voortdurende uitstel der vaststelling van de schadevergoeding, die voor alle par tijen nadeelig is. De hooggespannen verwachtingen van Terdieu, die voor Frankrijk alleen 200 mil liard goud-franken verwacht, zal echter, vindt het Duitsche blad, geen Duitsche re geering kunnen vervullen. Duitschland wil niet iets onmogelijks beloven; als het dat wel deed zou het met een bedrregelijke bankbreuk eindigen. Het kon daarom op den duur ook niet voorgaan met het leveren van goederen, die millioenen waard zijn begen, een lage crediteerinjg op de schade vergoedingsrekening en zou gaarne afstand doen van een onveranderde verlenging der overeenkomst van Spa. De kolenlevecingen in den omvang van thans waren alleen mo gelijk als daarvoor een prijs werd gerekend, die overeenkwam met de prijzen der we reldmarkt. „Dat Tardieu den rentedienst van de Duitsche oorlogsleeningen wil te baat ne men, zal wel een wamh oops voorstel zijn, voortkomend uit het inzicht, dat de stipte uitvoering van het vredesverdrag ten slotte zou kunnen leiden tot het slachten van de kip, vóór zij gouden eieren heeft gelegd." De gezantenraad heeft den voorzitter der Duitsche vredesdelegatie te Parijs het ant woord inzake de kwestie der Dieselmotoren overhandigd, waarin o.a. gezegd wordt, dat de gezantenraad, in tegenstelling met de Duitsche regeering, van meening is, dat, als niet te bewijzen valt, dat de Dieselmotoren inderdaad zonder eenige wijziging voor de I nijverheid zijn te gebruiken, het feit, dat er 267 in goeden staat in voorraad worden ge- houden, een schennis is van het verdrag van Versailles. De Duitsche regeering ver zekerde, dat het mogelijk is van de motoren een nuttig gebruik te makep. De raad, die in geen enkel opzicht invloed wenscht uit te oefenen op Duitschland" s productiever mogen, zal deze verzekering aanvaarden en is bereid de werktuigen voorloopig ter be schikking van _de Duitsche regeering te laten, op voorwaarde, dat zij louter en alleen voor handel en nijverheid zullen worden gebruikt. Hieraan wordt de voorwaarde vastgeknoopt, dat Duitschland voor 31 Maart 1021 een opgave overlegt van de Dieselmotoren, die in de nijverheid worden gebruikt en in dien tusschentijd de geal lieerde maritieme commissie van toezicht op alle mogelijke manieren de controle over het gebruik der motoren vergemakkelijkt. On9 Vaderland, het orgaan van de Vlaamsche frontpartij, was reeds meer dan eens in de gelegenheid te wijzen op de in consequente houding der Belgische, en meer bepaald, de Waalsche socialisten, met betrekking tot de Vloamsch-Waolsche kwestie. Het blad schrijft dan: „Daar hebt ge een partij die beweert internationalis tisch te zijn en door haar triomf den wereld vrede te kunnen vestigen en toch kan ze niet eens voot een plaatselijk geschil een zedelijke oplossing brengen. In dit opzicht was de stemming der Kamer inzake de wet op het Vlaamsoh in het bestuur uiterst merkwaardig: voor deze zoo gematigde wet, die de al te schreeuwende ongelijkheid tus- schen Walen en Vlamingen moest vermin deren. stemden enkel een drietal Waalsche socialisten, terwijl de anderen tegen stem den of zich onthielden. En liever dan met de Vlaamsch-katholieke democraten een democratische regeering te vormen, verkie zen de meeste Waalsche socialisten, uit vees toegevingen te moeten doen aan de Vlamingen, eei\ coalitie-regeering met ka tholieke en liberale reactionairen. Bij deze wondere socialisten gaat hun Waalsoh im perialisme hun liefde tot de democratie te boven." Het kan Ons Vaderland enkel verheugen, dat er onder d-e Vlaamsche socialisten voortdurend m-eer worden gevonden, die oog hebben voor het onhoudbare van den toestand. Het blad merkt op, dat d-e socia listen uit Vlaanderen tfc>k wel beginnen in te zien, dat het samengopan der Waalsche socialisten met de- aarts-reactionaire fran- kiljons uit Vlaanderen, zooals Woeste, Brnun en Strauss, hun politieke tegenstre vers in het Vlaamsche land een flink argu ment aan de hand doet. „De socialisten, diie evenals de oprechte christelijke demo craten er steeds op gewezen hebben dat „vrijheid" voor den kleinen man veelal be- teekent de vrijheid om zich door den groot kapitalist te laten uitzuigen, wenden het evenwel over een andieren boeg, waar het gaat tusschen franskiljons en Vlaamschge- zindc-n. Deze laatsten beweren, dat de vrij heid tusschen een plaatselijke taal en een wereldtaal, een gevaar oplevert voor de eerste, dat men 97 ten honderd der Vlaam sche bevolking niet kan dwingen een vreem de taal aan te leeren, om te believen aan 3 ten honderd, dat de Staat niet mag mede- helpen aan de 3 t. *h. de mogelijkheid te verschaffen zich af te zonderen van hun natuurlijke gemeenschap. Het staat hun na tuurlijk vrij dit' te doen, maar ze kunnen niet verlangen dat de Staat het geld der gemeenschap uitgeve tegen het belang der gemeenschap. Te zamen echter met de Straussen staan de meeste Walen het taal-manchesterianis- me voor en dit, wél te verstaan, op een oogenblik dat men met het Fransch in de Belgische besturen overal en met het Vlaamsch nergens komt." king dat nu reeds de Fransche taal bemyit en beoefent?" Daartegenover stellen wij het feit, dat de rechtmatige belangen der Walen in g-eenen deele door die vervlaamsching gekrenkt worden, dat de franskiljons dan nog steeds over Leuven, Brussel en Luik beschikken, en dat de oplossing door den heer Wou ters aarv de hand gedaan de gevoelens zal krenken van alle Vlaamschgezinden. Een enkele oplossing kan vrede brengen: dit is de vervlaamsching van Gent. Alle andere oplossing wordt door de Vlamingen ver worpen; wie ze mocht aanvaarden zal door ons op de meest krachtdadige wijze bestre den worden. We zijn benieuwd om de houding der Vlaamsche socialisten op het aanstaande congres te zien. Buitenlandsche Berichten. G e n v e, 13 Nov. (W. B.). Op de agenda voor de eerste zitting van den vol kenbond staan drie punten voorlezing van het schrijven tot bijeenroeping door Hy- rr.ans, toespraak van den bondspresident Motta en verkiezing van een voorzitter. Uit kringen van het secretariaat-generaal van den Volkenbond wordt vernomen, dot de eerste tien dagen zullen gewijd zijn aan öl- gemeene vergaderingen, de volgende tien dagen aan werkzaamheden der commissies en de laatste tien dagen aan verslagen, der commissies en discussies daarover in de al- gerneene vergadering. P a r ij s, 1 3 N o v. (H. R.) Het congres van het Katholiek Verbond voor Internationale Studies, waaraan in het bizonder Nederlond- sche afgevaardigden hebben deelgenomen, HJC3>£^ ONTVANGEN NIEUWE WOLLE BLOUSES BIJ MAISON „L'HIROMDELLE." Het zal de taak der Vlaamsche socialis ten zijn, oordeelt 'het orgaan der frontpartij, hun Waalsche partijgenooten in dezen tot gezonder opvatting te brengen" en ook meent het blad, dat, om de overredings kracht der Vlaamsche socialisten te ver- hoogen, het front er voor moet zorgen een bedreiging te worden, ook voor de socialis tische partij. Ten slotte geeft Ons Vaderland dan de volgende uiteenzelling ten beste: Óp het laatst? e^ngTe? der socialisten is het Vlaamsche vraagstuk niet te berde ge komen. Het beroerd vraagstuk werd verzon den naar een bizonder congres, einde No vember. Tot verslaggever is de heer Wau- rers, minister van Arbeid, benoemd. Deze Waal zi-et ten minste in, dot een ernstige oplossing zich opdringt, en dat men een volk niet het recht kan ontzeggen op zijn eigen taal; hij ziet ook in dat de kwestie verband houdt met de opkomst van d-erv vierden stand. Evenwel waar het er op aankomt de politieke gevolgtrekkingen er uit te halen, bliift hij in gebreke. Wel verdedigt hij de wet op het Vlaamsch in de besturen, maar reecis in zake het Vlaamsch in het leger blijft hij bij oppervlakkige beschouwingen en ontwijkt hij elke ernstige oplossing. Wat de Hoogeschool betreft, verdedigt de ver slaggever het oprichten van een nieuwe Vlaamsche Hoogeschool te Gent nevens de bestaande Fransche Universiteit. Tot rechtvaardiging van die oplossing vindt hij enkel den volgenden zin: „Wa-ar- om op 't oogenblik dat het gaat om tot ver zoening te geraken, de gevoelens krenken, ni-et enkel van de helft van het land, doch ook van dat gedeelte der Vlaamsche bevol- heeft den wensch uitgesproken, dat katho lieke geleerden zich zouden richten tot den Volkenbond om de rol, die door den Heili gen Stoel is gespeeld bij de uitwerking van het volkenrecht onder de Christenen, in het licht te stellen. Daarna heeft een gedachten- wisseling plaats gehad, die tot onderwerp had de verzoenende rol van den Heiligen Stoel in de internationale conflicten en de deelneming van de katholieken aan natio nale vereenigingen, die gesticht zijn ten gun ste van den Volkenbond. B e r I ij n, 13 Nov. (W.-B.) In de raads vergadering van Eupen heeft de burgemees ter, dr. graaf Melternich, verklaard, niet te kunnen besluiten voor de Belgische regee ring den eed van trouw af te leggen. De Belgische gouverneur beeft hem daarop ont slagen. B e r I ij n, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos). In verband niet het bericht uit Parijs, volgens hetwelk de Fransche minister van oorlog in 't begrootingsontwerp voor 1921 als onder houdskosten voor 236 officieren en 7193 of ficieren in het Saargebied een bedrag vraagt van 41.750.000 franken, merkt de francophile Berlijnsche Voss. Ztg. op De Fransche militaire overheden schijnen ook a.s. jaar met een eventueele bezetting van het Ruhrgebied rekening te. houden. Dit voornemen druischt in tegen het vredesver drag, dat voor het Saargebied slechts plaat selijke gendarmerie voorschrijft. Berlijn, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos). De openbare meening van Duitschland is in haar nopjes over het bericht uit New-York, volgens hetwelk de voorzitter van de leger- commissie, afgevaardigde Hahn, in 't Ame- rikaansch econgres ran zins is aan te drin gen op het terugtrekken van clc troepen uit Coblenz en als motief zal aanvoeren, dut zij geen kassiers of politie-agenten voor andere volken zijn. B e r 1 ij n, 1 3 N o v. (N. T. A. Draadloos). De agitatie in Duitschland neemt toe door de dreigende bezetting van verdere Duitsche gebieden door de Entente. De regeering staat op 't standpunt, dat de tot nu toe be zette gebieden reeds een pand voor de uit voering van het vredesverdrag vormen en ook als zoodanig reeds een te ver doorge voerde eisch is. P a r ij s, 13 Nov. (H.-R.). De commissie herstel heeft Duitschland uitgenoodigd de benoemde deskundigen naar Parijs te zenden om vóór 20 Nov. de kwestie der veelevering aan Frankrijk en België te re gelen. Brussel, 1 3 N o v. (H.-R.). De kabinets crisis is nog steeds niet opgelost in verbond mot het verschil van opvatting omtrent den duur van den militairen diensttijd. Charleroi, 13 Nov. (H.-R.). Daar het referendum onder de mijnwerkers van het bekken van Charleroi niet de statutaire 70 pet. stemmen voor een staking had opgelet verd, heeft de mijnwerkersfedcratie heslo** ten het werk Maandag te hervatten. B e r 1 ij n, 13 Nov. (N. T. A. Draadloos), De Duitsche ambtenaarsbond, door de«\ aU gemeenen noodslond gedwongen, hooft dc regeering een ultimatum gesteld, waerin hij op 15 Nov. dreigt met een staking, tenzij den leden een verhooging van den duurte- bijslag wordt toegekend. Het Pruisisch© staolsministerie heeft besloten den Landdag te verzoeken zijn goedkeuring te vevleeneril aan een bespoedigde invoering van de nieu we bezoldiging der ambtenaren. P a r ij s, 1 3 N o v. (R). Het bestuur der mijnwerkersfederatie besloot tijdens de be sprekingen het werk voort te zetten. P a r ij s, 1 3 N o v. (H-R.). De onderstaats secretaris voor het mijnwezen heeft vanoch tend verklaard, dat hij niet verwachtte, dat het geschil met de mijnwerkers voor Zondag opgelost zou zijn, maar dat hij hoopte, dat de staking nog vermeden zou kunnen worden* Er is voor 't oogenblik een aanzienlijke steenkolenvoorrcnd, maar in geval van sta king zou toch de verlichting der groote ste den beperkt worden- P a r ij s, 1 4 Nov. (H.-R). Het uitvoerend comité van het nationaal verbond van spoovwegmannen heeft een motie aangeno men, waarin wordt geprotesteerd voorname lijk tegen de willekeurige inhechtenis hou ding der spoorwegmannen, die lid van een vakvereeniging zijn, wegens een complot te gen de niet meer in dienst neming der ont slagenen te Metz en den tégenstond van den minister van arbeid bij de uitwerking van het statuut cn de loonschaal. In de motie wordt besloten de kwesties voor te leggen! aan een op 19 Nov. te houden vergadering, die een beslissing zal hebben te nemen, die noodzakelijk is niet het oog op een actie ter verkrijging van voldoening. L o n d'e n, 13 Nov. (R.). Asquith heeft op een vergadering van liberalen in Noord- Londen gezegd, dat het niet mogelijk was •den beireurenswoardigen en Iragischen toe stand in Ierland te overdrijven, dat een schouwspel was vol verwijt en oneer voor de Britsche staatsmanskunst en het Britsche gezond verstandz. i. was er maar een ma nier, waarop deze materie kon worden be- 1 handeld, n.l. door het aanbieden eenerzijds en het aanvaarden anderzijds van een vrij volledig en ongebonden zelfbestuur in Ier land. Rome, 13 Nov. (H. R.) Het agentschap Stefani ontvangt uit Santa Margherita. be richt, dat de Italiaansche en Zuid-Slavische gedelegeerden cok het eens zijn geworden Wil nooit iemand terechtwijzen, wanneer ge uit uw humeur zijt I Naar Milaan 1 Als we Genua verlaten, ver gezeld van een 'brandende morgenzon, gaat net arbeidende gedeelte van de stad per trim of per pedes apostelorum naar hun werk We riiden volksbuurten door, niet mor- elger dan dergelijke bij ons. Hier en daar zij.n bekendmakingen aangeplakt dat graaf 'X of mijnheer J is overleden en waar en wanneer de begrafenis zal plaats hebben. Even buiten de stad een lange stoffige weg mei aan beide zijd-en een goot met stroo- rn&nd water, waarmede van afstand tot af stand een contonniere met een schop be wapend den weg nat gooit, 't Wordt dan Oen glibberige geschiedenis, zoodat de wa gen de vreemdste bewegingen en -glijtoeren gao: maken. We laveeren zoo een spoorbrug onderdoor en 'beginnen langzamerhand te stiioenom de bergmuur te overschrijden die bust en binnenland scheidt. Een mooie berg- tce-, doch erg tam, nog geen 800 M. We zullen Pa via zien en de Povlakfe f Ik had mil vroeger altijd heel veel bijzonders van Italië voorgesteld. Natuurlijk Florence, Ve netië, Rome en Napels en dan Sicilië, dat is de roem van het land. Doch onvi'llekeu- rk meent-men dat op alles wat Italiaansch Is*, iets van 'die roem afstraalt I 't Viel niet iriAeDat was dus de Povlakte Onze Haar lemmermeer is heel wat mooier en interes santer 1 Eentonige. lan^e wegen, tout com- me chez nous, in de meer! Onze wegen zijn echter honderdmaal beter. Aan beide zijden mais en nog eens mais De ossen, soms met zes tegelijk voor den ploeg gespannen, dragen een muilband van kettingen. Ze zijn niet zoo mooi en levendig als die in het gebergte. Trouwens de berg- koeien zijn intelligent bii onze koeien ver geleken. 't Zal de Struggle for Life zijnOp de bergen wordt van hun omzichtigheid en speurzin heel wat gevergd 1 Ezeltjes, aan beide zijden een beladen mand, gaan rus tig hun weg. Vrouwen dragen korven met I maïskolven op den rug. Nu en dan een stuk Land met korenschoven. Die hebben overal een velschillende vorm. De druiven worden ook verschillend geleid op verschillende plaatsen. Hier vooral horizontaal en een eindje van den grond. En, zeggen de dames de kinderen worden ook overal verschillend gedragen. Op de bergen*zagen we er loo- pen leeren, ingespannen -als een paard. Pavia met zijn mooie oude brug maakte een goede indruk. Een sterk garnizoen, al thans het wemelde van officieren van aller lei waperus. De Po toonde ons een bijna l'edige bedding, was echter reusachtig ver geleken bij het slootje, Ticino geheeten 't Is een slechte tijd voor die rivieren in de maand Augustus. Later op de St. Gotthard zagen we de Ticino ontspringen. Tijdig voor de lunch kwamen we Milaan binnenrijden. Een mooie flinke stad Zie verder Baedeker. Het Domplein baadde in het zonnelicht. De Cathedraal is onbeschrijf lijk mooi, van buiten gezien. Gaat men er binnen, komende van de 'helle warmte in het koel? duister dan heeft men eenigen tijd noodig voor de oogen in staat zijn op te nemen f Heel in de verte gloeit een lichtje. verder is er niets. Dan werden we langza merhand ziende en het is of de hemel open gaat Deze ontzaglijke ruimte is begrensd door zooveel schoonheid, aan vorm, afmeting en bewerking van steen,' van wonderl.leurige kerkramen, van gesneden hout. dat men de gen en weken noodig zou hebben om zich rekenschap te geven van de duizenden in drukken. Eén ding voelt men onmiddellijk, de grootheid en de onsterfelijkheid van d;e kunst tegenover de eigen nietigheid. Het deed komiek aan,* dat een kerkdienaar ons vroeg of we de schatten ook wilden zien. Alsof er i'ets mooiers zou kunnen bestaan, door menschenhanden gemaakt, dan we reeds beschouwden en. waar we maar niet genoeg van konden genieten door gebrek aan «tijd. BIJ: De galerijen met de mooie winkels en ge zellige café's en restaurants werden nu door ons bezocht, tot het doen van inkoopen. Daarna de lunch met spaghetti en de voort zetting van de tocht om Como te bereiken. Nu, de reis was voorspoedig en Como in een paar uur bereikt. Een flinke plaats aan het meer, maakt een zindeliike indruk. Toch zouden we daar het- anker n'iet uitgooien. Bii het zoeken naar een hotel, kwamen we in de richting van het dorpje Cefnobbio, een uur gaans van Como, en zagen een bccid waar? op Hotel Villa d'Este reclame maakte. Die naam was meer gehoord 1 Daar moesten we heen Heel gauw d'aarna zaten we te maal- tij.den in het prachtige, sprookjesachtige ho tel Villa d'Este, onze gelukster dankend die ons hierheen had geleid. De voormalige, vorstelijke eigenares van deze villa scheen het gebouw met bijna al len inhoud, tot schilderijen toe, te hebben verkocht. Ten behoorlijk voorziene Ahnen- galerii en prachtig ingerichte kamers, uit komend op een terrasachlig ba-lcon, van waar men een ideaal uitzicht hsd op het Coni'omeer. Kostbaar ingerichte eet- en con- vergatiezalen. Een alleraardigste American Br.r. Overal loopers en tapijten om stilletjes mee te nemen. En een park, met schatten van hoornen en bloemen 1 Aan de achterzijde zit men onder de hoo rnen aan het meerNa het diner speelde daar een strijkje. Toen het donker was en overa! in de rondte teg-e de bergen de lich tjes compleet waren, lieten we ons een uur tje roeien. Het meer weerkaatste de lichtjes van de omgeving en de heerlijke sterren lucht. Nu en dan verschoot er een stor en degenen van ons die 't zagen, haastten zich een wensch te doen, doch wilden, het niet weten. Als men zoo omringd is van schoon heid komt de kinderlijkheid, het schoonste in ons, weer terug Het lichte 'kabbelen van het water, het zacht plonzen van de roei riemen en het verwijderd geluid van de viool op het terras, wes het eenige dat men kon hooren. Voor de tweede keer dien dag waren we in cathedraalstemmin f Het Comomeer heb ik niet blauw 'gezien niet 's middags bij aankomst en niet den volgenden morgen. Ik weet eigenlijk niet, of op den duur dat groenblauw mij niet zou gaan vervelen. Hebt u de zon wel eer.s zien opgaan Ik bedoel rv.eb na een al of niet pleizierig door waakte nacht, doch met al uwe vermogens om dat groo'sche gebeuren in u op te ne men? Zoo neen, dan hebt u toch wel eens eene beschrijving gelezen, waarbij langzaam aan een gevecht ontstaat tusschen den ko menden dag en den wijkenden nacht. Van gloeiende en kleurende stralen eeiverzijds en van het oprollen der matten, ik bedoel slui ers of waden, door den vijand? Zoo'n beschrijving is altijd min of meer juist, doch de werkelijkheid is niet te be* schrijven. Van het balcon van mijn hotelka mer le Cernobbio heb ik de geboorte van eer. wonde,schoonen dag met spanning ge volgd EV-st het vage schijnsel in de lucht waargenomen, c!an de eerste straal op een bergtop, dat alles onder knlmc belangstel ling van sterren, en maan. De maan had d-e vorm van een vingertop r'!e als gebiedend r.r.ar het Oosten wees en de zon tot stijgen dwong. Het meer nog onbewogen, wazig en koud. Op de omgevende bergen nog licht jes. Eindelijk begint een streepje vnn het meer te glinsteren, hier er. daar nog een streepje. Aan de overzijde tirkelt een. aardig kerkklokje en lichten verdwijnen, nog een klokje en nog een, alles even teer van klank. Dan gaat het unisono. Even stilte en een zwaar geluid van een kerkklok uit Como antwoord- Dan duurt het n'-t lang meer of de zegevierende dag doet vrooiijk zun in trede (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1920 | | pagina 1