imi5PRii5^H?r;r: t::
PRIJS DES AOVERTENTiÈEiv>Q l 4rc,!C"
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
ONTVANGFN
NIEUWE
ZENDING
!FRFN'HÜ~E" bii™
i LU Lil/ «miiTCio
"BINNENLAND."
FEUILLETON.
GELIJK KIGÏiESSCif EN
^ÏILÊÊBEN
Fadvinders-Schoeusi) bij:
GRflOÏENPORSÏ -H8F 28,
'AMERSFOORT
19e Jaargang Ne. 151
p«T pent f 2.60, per week (met gtiti» verttkcr.ng
ttgtn ongelukken) 0.17'. «Wonderlijke nummert
f OM
AMERSFOORTSCi
Maandan 27 December 1920
99
DIRECTEUR: i. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEM6CHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
l.Qf
met inbegrip van cca
bewijsnummer, elke icgel meer 0.25, dienstaanb c#
dingen en Licidadi«heids-adveitenticn voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bc-Uan zeer
voordeclige bepalingen voor het adverleercn. l'.cno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
Voor vele Franse hen blijft Duitschland
*fcog steeds de te duchten boeman; men
per trouwt den verwonnene amper ten halve;
pen schuift den Boche al wat maar leelijk
is in de schoenen en hecht geen geloof aan
ken gewijzigde mentaliteit van den vroege-
ren vijand. Duitschland' wapent zich heime
lijk, Duitschland's kwade geest is van zins
le slabakken, wat d-e uitvoering betreft van
$e tractaatsclausules, dit en nog meer wordt
het verweten. Het wantrouwen van vele
Franschen culmineerde onlangs in het ont
slag, dat Lefèvre, de minister van oorlog,
heeft genomen, omdat hij zich niet kon ver
eenigen met de inkrimping van den militai
ren dienstduur; d'e opvattingen van. Lefèvre
komen overeen met de inzichten van. een
blad als de Gatilois, dat opmerkte, dat
Duitschland slechts op papier is ontwapend
en zich heelemaal geen verslagene voelt.
Zelfs was Lefèvre van oordeel, dat Duitsch
land reeds in 1921 een nieuw offensief zou
kunnen beginnen tegen Frankrijk. Vrijdag,
tn de Fransche Ka-mer, heeft Lefèvre nog
eens een boekje opengedaan over het Fran
sche gevaar, maar zijn opvolger Raiberti
verklaarde in zijn maidenspeech, dat d'e
nieuwe legerwetten allen waarborg boden,
dat Frankrijk zich veilig kon voeler» en niet
bang hoefde te zijn, dat zijn integreteit zou
tvorden geschonden. Lefèvre's aanval op de
militaire situatie achtte hij dan ook niet vol
komen gemotiveerd. Trouwens: ook iemand
els kolonel Fabry, die tot den generalen
staf van Joffre heeft behoord, huldigde" de
rr? erving, dat Frankrijk mom-eneteel bij
machte is Duitschland den vrede voor te
schrijven. Bij de behandeling der z.g. dou-
zièmes provisoires .(letterlijk: voorloopige
twaalfden, hier de toe te stane credieten
voor oorlog) gaf hij echter te kennen, dat
het werkelijke Duitsche gevaar thans niet in
het Duitsche leger school, maar in de Duit
sche fabrieken en laboratoria, die aan het
Duitsche leger de macht zouden kunnen ge
ven van een „verpletterende verrassing".
Om deze reden sloot hij zich aan bij Le
fèvre om terdege toezicht te eischen op de
Duitsche fabrieken en laboratoria. Er werd
door Fabry dan ook op aangedrongen de
Fransche laboratoria in staat te stellen om
aan alle gebeurlijkheden het hoofd te bie
den. Bij den kolonel dus eveneens „Gespen-
ffèrfurchtmaar iets anders getint en in een
Ietwat geringer graad dan bij den ex-minis
ter van oorlog. Diens opvolger Raiberti ziet
niet zóóveel spoken op den weg der toe
komst; in hem is het geloof aan de kracht
Van het verdrag van Versailles. Ter vrijwa
ring van het gevaar uit het Oosten, aldus
Raiberti, zal Frankrijk zijn militaire strijd
krachten handhaven en zelfs vergrooten.
Hé atriottisme van Lefèvre vond hij
prijslijk, maar z. i. kon men, zondier de
®terkt-e van 't leger te ondermijnen, ger.ust
de militaire lasten verminderen, dank zij
de nieuwe organisatie, die het leger niet
ven 't volk scheidde en die elk oogenblik,
wanneer 't noodig mocht zijn, gereed stond
om plotseling op de bres te springen. Bo
vendien had de Opperste Oorlogsraad zich
roor die organisatie uitgesproken en dat de
jnaarschalken Foch en Pétain aan het ont
werp hun goedkeuring hadden gehecht, zei
voor hem alles. Met vertrouwen kon de
ioekomst dan ook worden tegemoet ge-1
jjaan. Ook iemand als Tardieu zag de zaak
Aïet van den donkersten kant: Duitschland
jtad op 5 pet. na al zijn kanonnen uitge
leverd en derhalve was het niet meer ge
vaarlijk. Hij bezwoer de Kamer dan ook
biet den indruk te wekken, dat Frankrijk
l»iet zoo zeker was van zich zélf. Laat ons,
aldus was de strekking van zijn betoog,
krachtig en waakzaam zijn en laat ons
vertrouwen bezitten. Leygues, de premier,
die de omstandigheden uiteen heeft gezet,
wklke tot Lefèvre's ontslag leidden (de duur
van den diensttijd), wees er eveneens op,
dat het wetsontwerp, hetwelk met alge-
meene ^temmen door den Oppersten Oor
logsraad was aangenomen, volkomen borg
stond voör de veiligheid van 't land.
Duitschland verzette zich wel tegen die uit
voering van 't verdrag en het was voorne
mens nieuwe middelen tot verweer te
9cbeppen, maar, aldus Leygues, onze
groote 1-egerchafes zijn geheel op de hoogte
met Duitschland's mentaliteit en h. i. kon
gerust worden overgegaan tot een vermin
dering van den diensttijd tot anderhalf jaar,
zonder dat daarbij Frankrijk's veiligheid in t
gedrang raakte. Het effeétief^ .n 't Duit
sche leger zou buitendien eerLrvg tot
150.000 man 2ijn terug g eb t, terwijl
men voorts vlot opschoot met de uitleve
ring en de vernietiging van 't Duitsche oor
logstuig.
De rede van Lefèvre heeft begrijpelijker
wijze zeer de aandacht der Fransche kran
ten getrokken. Hoe de Gaulois oordeelde,
zagen wij boven reeds. Maar de meeste
bladen geven te kennen, dat, wat de gewe
zen minister van oorlog te berde bracht,
overdacht en teT harte moet worden geno
men, maar dat men toch ook weer niet
buitenmatig pessimistisch de dingen moet
opvatten. Door de Figaro en het Petit Jour
nal werd de opmerking gemaakt, dat, al wer
den Lefèvre's uitlatingen vaak toegejuicht,
De Castelnau een waarlijk succes behaalde,
toen hij verklaarde, dat men Frankrijk niet
moest uitputten door het te zware militaire
lasten op de schouders te leggen uit be
duchtheid voor een veraf schijnende even
tualiteit, die trouwens teniet moest worden
gedaan door een politieke entente tusschen
de bondgenooten.
De rede, waarmede het Bngelsche par
lement werd gesloten, geeft te kennen,
dat d-e realties met h!et bui'! en1 and
van vriendschappelijken aard zijn en dat de
buitenlandsohe politiek het geheele jaar
door gevoerd is in nauwe samenwerking met
de bondgenooten. Het bedaren der harts
tochten, opgewekt door den oorlog, is bevor
derd dóór een conferentie met de vroegere
vijanden, waarin sommige «betwiste punten
op bevredigende wijze geregeld zijn. De toe
stand van Griekenland zal echter de ernstige
aandacht van da regeering vragen, die in
nauwe samenwerking met de geallieerden
een oplossing zal trachten te bereiken, die
vereenigbaar is met do gemeenschaopelijke
verantwoordelijkheid.
De toestand in Rusland is nog onzeker en
duister. Verwacht wordt echter, dat de han
del met Rusland weldra hervat zal worden
en dat dit een tijdperk van vrede zal inlei
den. Het wordt ook van groot belang geacht,
dat Polen en zijn buren hun geschillen rege
len en hun krachten gebruiken voor herstel
van rust en welvaart.
De eerste vergadering van den Volken
bond had getoond, dat de bond begrip had
voot het belang om alle naties op ie nemen
door twee van de vroegere vijanden toe te
laten. De hoop wordt geuit, dat de geest
van overeenstemming en goeden wil tus
schen de naties, die op de vergadering aan
den dag is getreden, een voorteeken ziin
moge voor de waarde van den bond als
kracht tot bevordering van verzoening en
vrede in heel de wereld.
Na gewag gemaakt te hebben von de
groote offers die het gevolg zijn van het
tegemoetkomen aan de verplichtingen
voortkomende uit den grooten oorlog, zegt
de sluitingsrede, dat de regeering er zich
bewust van is zuinig te moeten zijn. De
ministers zullen voortgaan alle pogingen in
te spannen om de uitgaven te verminderen.
Verder gewaagt de sluitingsrede van de
campagne van gewelddaden en barbaarsch-
heden eener kleine groep in Ierland. Zij uit
de hoop, dat het volk van Ierland algemeen
zal aandringen op het terugkeeren tot grond
wettelijke middelen, die alleen een verzoe
ning en een duurzamen vrede mogelijk ma
ken. Zij hoopt dat de Home-Rule-wet ten
langen leste eensgezindheid en vriendschap
luschen alle volken van-het koninkrijk zal
vestigen. De regeering schenkt haar ern
stige aandacht aan de kwestie van de sterkte
van de vloot cn den invloed daarop van de
jongste evolutie van den zeeoorlog. In het
binnenland keert men gestadig terug tot nor
male toestanden. De donkerste wolk, die
von toenemende wcrkloo neid, is minder een
gevolg van binnenlandsche oorzaken don
van verminde, mg van den uitvoer, die sa
menhangt met de arms. p van andere naties
en hun onvermogen om zich crediet te ver
schaffen. Het vraagstuk /an het herstel van
den handel en de bestriding van de werk
loosheid heeft de nauwlettende aandacht
der regeering.
Buitenlandsohe Berichten.
B e r 1 ij n, 2 3 D e c. (W. B). Gisteren heeft
de Fransche gezant op hel departement van
buitenlandsche zaken een nota der Fransche
regeering overhandigd, waarin deze protes
teert tegen de staking der Duitsche verre-
keningsbetalin^en en deze een schending
van het \iedesverdrag noemt. Daartegen
worde opgemerkt, dat de rijksregeering zich
bij haar besluit heeft laten leiden door een
bepaling van het vredesverdrag. Art. 257
toch geeft Duitschland het recht de noodza
kelijke kosten voor zijn voorziening met le
vensmiddelen den voorrang te geven boven
de financieels verplichtingen van-het ver
drag.
»T\ans Journal veroordeeld tot 12 maanden
gevangenisstraf en de eigenaars zijn beboet
met 3000 pond sterling, wegens het plaat
sen van onjuiste berichten over een klop
partij, die te Porto Bello zou hebben plaats
gehad.
Weenen, 2 4 Dec. (H.-R.). Tengevolge
van onderhandelingen tusschen de regee
ring en afgevaardigden van de spoorweg
mannen is de spoorwegstaking op de Süd-
bahn geëindigd. Gisteren functioneerde de
dienst weer op normale wijze.
Kopenhagen, 24 Dec. (W. B.). Vol
gens de National Tidende is het vertrek der
Finsche delegatie naar Moskou, die het
Finsch-Russische vredesverdrag zou teeke
nen, uitgesteld.
Boedapest, 26 Dec. (H.-R.). Een
Hongaarsche blad meldtVorigen Maandag
bij gelegenheid van een vergadering der
commissie voor 't afbakenen van de grens
tusschen Servië en Bulgarije ontstond een
twist tusschen den Bulgoarschen kolonel Ku-
sow en een Servisch generaal, die de ver
gadering presideerde. Kusow schoot den
generaal met een revolver dood en pleegde
daarop zelfmoord.
P a r ij s, 26 Dec. (H.-R.). De Chicago
Tribune verneemt uit Athene, dat prins
George van Griekenland zich naar Parijs z«il
begeven met de opdracht den geallieerden
regeeringen de verzekering te geven, dat de
politiek van Venizelos zal worden voortge
zet en afdoende waarborgen te verstrekken
voor den nieuwen geest, waarmede de te
genwoordige Grieksche re^e^ing bezield is.
KOLONIËN.
Oost-lndlë.
Prijs ilal lug in Uiullh.
Aneta seint ons uit Woltevreden dat 21
December:
Groote voorraden ijzer en manufacturen
B e r 1 ij n, 2 3 Dec. (\V. B.). Het ministe
rie van buitenlandsche zeken heeft aan ge
neraal Noliet, \oorzitter der geallieerde com
missie "van toezicht, een nota overhandigd,
waarin o.a. het volgend e voorkomt:
„Art. 148 van het vredesverdrag verbiedt
niet alle maatregelen, die een mobilisatie
kunnen vergemakkelijken, doch slechts die,
welke een mobilisatie ten doel hebben. Dit
is niet het geval bij de aaneensluiting van
burgers, die zelfbescherming beoogt. Dit is
een aangelegenheid van zuiver binnenland-
schen aard. X>e meening, dat sommige or
ganisaties, zooals de Beiersche en Oost-
Pruisische burgerwachten, een militair ka
rakter dragen, is onjuist.
De toestanden in Beieren en Oost-Pruisen
veroorloven- niet, dat de ontwanening even
snel gaat als elders. Het communistische
gevaar*is voor Duitschland nog lang niet
geweken, het neemt integendeel toe met de
economische nooden. Daartegen zouden de
ter- beschikking staande geregelde troepen
geenszins voldoende zijn. Op het oogenblik
is in Beieren en Oost-Pruisen de volledige
ontwapening der burgerwachten, die reeds
in andere deelen des lands heeft plaats ge
had, niet mogelijk. De weg, dien de Duit
sche regeering in zake de ontwapening
heeft ingeslagen, was de eenige, die onder
de gegeven omstandigheden tot het doel kon
leiden.
Dublin, 2-5 Dec. (R-). De krijgsraad te
Dublin heeft den hoofdredacteur van Free-
liggen ongedeclareerd te Priok voor reke
ning van diverse importeurs. Volgens een
gerucht verkeeren verscheidene firma's In
geldelijke moeilijkheden ten gevolge van de
kolossale prijsdaling van importartikelen.
Getracht wordt door oen sohikking een
catastrofe te voorkomen. Vele importeurs
zijn reeds bereid katoentjes en detail te ver-
koopen, aangezien de tusschenhandel vol
zit met duren voorraad en weigert nieuwe
voorraden in te slaan.
Bij Kon. besluit zijn met ingang van 1
Januari 1921 benoemd tot ad'junct-inspec-
teur van den arbeid W. H. Fook, te Bussum
en E. H. W. Hacke, electro-technisch in
genieur te Baam;
benoemd tot Ridder van den Nederland-
schen Leeuw H. van den Berg, prelaat van
Berne, abt van het klooster der Norbertijnen
te Heeswijk;
tot re-gistratieontvanger te Zutphen J. A.
v. d. Woude, thans te Venlo; tot idem te
Goor G. J. van der Zwart, vroeger te Lem
mer;
tot inspecteur van de directe belastingen,
invoerrechten en accijnzen te 's-Gravenha-
ge (buitengemeenten) C. Va!khoff, thans te
Maastricht, le afdeeiing; te Maastricht Te
aid. P. C. Ligtenberg, thans tijdelijk toege
voegd aan den inspecteur te Eindhoven, le
afdeeKng; le Vlaordingen H. C. Nispen*
thans te Tilburg, le afdeeiing; te Tilburg lel
afdeeiing H. J. Volkmars, thans te Gennep;
te Gennep J. van Koningsdaal. thans toege-»
voegd aan den inspecieur te Venlo;
tot ontvanger der invoerrechten cn ac
cijnzen te Oldenzaal J. C. Roest, th ns (e
Harderwijk;- tot belastingontvr-ngor .e Wol-
vega H. Velfig, thans te Sint Anna Paro
chie; te Delft J. J. Risseeuw, ontvanger der
invoerrechten en von den suikeraccijns te
Roosendaal;
inge.rokken de benoeming tot beluri'ng-
ontvanger van M. J. Jon'chieere, te Vrees
wijk tot idem te Goor en hij opnieuw be
noemd te Vreeswijk;
benoemd,tot ontvanger der invoerrechten!
te Rotterdam E. Overbosch, belasting-ont
vanger te Beverwijk; te Breda J. Blok, thans
te Rotterdam; tot ontvanger der invoerrech
ten en accijnzen te Venlo (station) J. M. 1VL
van Wessem, thans te Venlo; tot belastingw
ontvanger te Gulpen A. H. A. WiMems*
thans te T egel en;
op verzoek eervol ontslagen de luitenant
ter zee le klasse jhr. G. L. Wiclvers, en da
luitenant ter zee 2e klasse A. F. Kerbert;
benoemd tot griffier der rechtbank te Arnn
hem mr. F. R., Crommelin, thans subsiituut-
griffier der rechtbank fee Rotterdam;
tot substituut-griffier bij de rechtbank ta
Rotterdam mr. A. v. d. Hoop, thans substi-
tuur-griffier van het kantongerecht o'klaarj
te Heerlen mr. A. W. baron Sloet, thans
griffier von het kantongerecht te Her.Iingen;
te Winschoten mr. W. A. Vos, oud-officier
van administratie, waarnemend griffier der
rechtbank te Leeuwarden, woonachtig le
Groningen;
benoemd tot substituut-griffier van het
kantongerecht te Rotterdam mr. C. H. GüL
cher, advocaat-procureur te 's-Gravenhage,
j waarnemend griffier der rechtbank aldaar.
I op hun verzoek eervol ontheven van hun
i tijdelijke werkzoamstelling bij het Depnrte-
1 ment van Oorlog, de heeren Mr. Th. Gh'.
Kramer en Mr. A. E. J. Nysingh
benoemd bij het reserve-personeel der
landmacht, bij hot personeel van den Ge
neeskundigen Dienst, tot reserve-officier
van gezondheid der 2de klasse, de heer G.
Esselink, arts
op zijn verzoek eervol ontslag verleend
uit zijn betrekking van tijdelijk ambtennor
van administratie 1ste klasse bij de Lucht*»
vaartafdeeling, aan A. Th.Ruyssenaor.
Gastmaal ten Hove. Naar
vrij vernomen zal H. M. d-e Koningin den
>en Januari e.k. ten koninklijke poleize ia
het Noordein.de een gastmaal aanbieden'
aan de hoofden der bij Hr. Ms. hof geao»
crediteerde gezantschappen.
Audiënties. De gewone audiën*
tie van den minister van Landbouw, Nijveiw
heid en Handel zal op Woensdag 29 Deem-
ber a.s. niet plaats hebben.
Audiëntie. De gewone audiëntie
van den Minister van Oorlog zal, in plaats
van op Donderdag 30 December, op Woens
dag 29 Dec. e. k. om 1 Y uur des namiddag»
plaats hebben.
Het conflict wet .Servië.
Het Servische blad „Prawda" schrijft dd.i
12 Dec. onder den titel „Conflict met Ne
derland" het volgende:
„In Bergrad is een ernstig diplomatiek?
incident voorgevallen over een Nederland-
sche nota aan de Joego-Slavische regee
ring, waarin zonder inachtneming van diplo
matieke gebruiken, de fameuze Rapaport-
beschuldiging van versohillende schande
lijke daden tegen ons volk bedreven
te hebben, wordt verdedigd. Gezegde nofco
is door onzen minister aan den N-ederlandh
van
GUSTAF AF GE7ERSTAM.
29
En ze maakten van de linnen draden die
Juffrouw Klai a rijkelijk op den bodem van
hun groote kooi had gestrooid een allerliefst
nestje. En spoedig daarna lagen er vier klei
ne met bruine spikkels bedekte eieren in
het nestje. Het was werkelijk roerend om
fie zien hoe trouw Nippe zop heette zij
Op de eieren lag, en met welk een ernstige
Opvatting van zijn huwelijkspliohten Nappe
-zoc heette hij haar onvermoeid voe
derde met hennepzaad en haar den gan-
Êchen dag zijn opwachting, maakte.
Hoe geduldig zat hij op de pin, die het
dichtst bij het nest was, met een zaadje in
fcljn bek te wachten, totdat Nippe het laatste
IgTaankorreltje door haar klein keeltje liet
'ppliiden, om onmiddellijk bereid te zijn haar
?oo spoedig mogelijk een nieuw te oven-ei
ken. 't Was zoo aardig, precies of de twee
A-neveltjes elkaar kusten.
Als een echte galante ridder kon Nappe
Boms zijn vrouw langen tijd verliefd aankij
ken, alsof hij wilde zeggen
„Wordt maar niet ongeduldig, ik blijf bij
ie. En stel1 je eens voor hoe heerlijk hét zal
fcijn, als de kleintjes komen
Ja', wanneer Nippe floot in den eenen
heek van <le kooi, antwoordde Nappe -haar
'dadelijk. Men kon duidelijk merken, dat de
Onschuldige vogeltjes, wanneer zü zich be-
I
vindeni in 's levens schoonste en zaligste
tijdperk, even goed met elkaar spreken als
mensohen.
Juffrouw Kiara zag dit alles natuurlijk. En
dit schouwspel wekte bij haar gevoelens op,
die eenigszins geleken op die ze voelde wan
neer zij in een iharer lievelingsboeken las,
dat een edele maagd, na bovënftnensche'.ijk
lijden doorstaan te hebben met een helden-
moed, die alleen voortspruiten kan uit een
onwrikbaar vertrouwen op de overwinning
der deugd', gekleed' in een eenvoudig braids
costuum met een myrthelcrans op de blonde
lokken met tranen van gel-uk in de onschul
dige oogen naar het altaar gevoerd werd
door den reinen, jongen man, dien ze niet
tegenstaande alle wederwarigheden nooit
had opgehouden te beminnen.
Haar gevoel voor de kanarievogels was
wel niet geheel van denzelfden aard, en veel
minder plechtig, zoo dat juffrouw Kiara zelf
nooit op de gedachte gekomen zou zijn dit
te vergelijken met haar belangstelling in het
lot van haar romanhelden. Maar 't was of
het gemoed van de oude juffrouw zachter
werd, wanneer ze daar zoo bij de kooi stond
en zich verheugde over het gelukkige hu
welijksleven der beide lieve diertjes.
Er kwam een glans in haar oogen, die er
anders nooit in was, en haar stem kreeg to
nen, die het bestaan verrieden van een zijde
van juffrouw Kiara's karakter, die ze tot nu
toe nooit had later»! blijken.
Ben opmerkzame toeschouwer zou een
zeer vage gelijkenis hebben kunnen bespeu
ren tusschen juffrouw Klara's eigen lot en
dat van het kleine kanariewijfie.
En gedreven door een onbekende macht,
welker aard zelfs deze helderziende vrouw
niet kon doorgronden trachtte iuffrouw Kia
ra dag op dag Karei Anton's belangstelling
te wekken voor hetgeen gebeurde achter de
van nieuwheid stralende tralies, van de
mooie kooi. Karei Anton kon natuurlijk niet
nalaten zich te verbazen over de uitingen
van verstand en liefde, die het kleine paar,
zoowel bij het nestje bouwen als bij hun
overige echtelijke plichten aan den dag
legde.
Hij had altijd veel van ziin kanarievogels
gehouden. En hij drukte bii vele gelegenhe
den-, wanneer hem de woorden ontbraken,
zijn gevoelens uit, door zijn mond op een
grappige wijze te spitsen en vlak voor de
kooi „piep" te zeggen, alsof hij wilde spre
ken met de kleine vogels eni hun toonen dat
hij hen verstond. Maar vermoedelijk was
Karei .Anton's verbeelding te veel in beslag
genomen door zijn hartstocht om groote
vogels te dooden-, dan dat daarmee de be
langstelling gepaard zou kunnen gaan voor
de weinig belangrijke, onuifcgebroede eie
ren-, die het voorwerp waren van zijn vrouws
opmerkzaamheid. Hij droomde nu nog
slechts van tuimelaars en waterhoenders,
getroffen door goecf gemikte schoten, en
zijn fantasie zasr niets anders dan waterriet
en watervlakten, waarop lange halzen met
of zonder kuiven onder schot kwamen.
Daarom voelde juffrouw Kiara heel goed,
dat achter de belangstelling.- die haar man
huichelde voor Nippe en Nappe's familie
omstandigheden een zekere onverschillig
heid stak, die ze niet kon verdrijven-.
En daar ze bovendien de jacht verachtte,
omdat ze de eetbaarheid n-iet wilde erken
nen van het wild, waarvan Karei Anton
soms een exemplaar meebracht, dat de
groote jager meende te kunnen missen,
vond ze dat er geen reden bestond voor ziin
onverschilligheid. Zij gaf da-arom tenslotte
alle hoop op zielsverwantschap met Karei
Amton met een gelatenheid op, die in kri
tieke gevallen, en vooral In dit huwelijk alle
mogelijke misverstand uit den weg ruimde.
En ze wendd" zich met haar vertrouwen
over alles wat de yo° rlfamilie betrof meer
en meer tot mevrouw Carlsson.
Mévrouw Carlsson was over het geheel
genomen een klein gevoelig wezentje en
daarenboven was ze een vrouw
Juffrouw Kiara begon namelijk in deze
dagen het onderscheid od te merker, tus
schen man en vrouween verschil dat haar
vroeger volstrekt niet verontrust had.
Wonneer mevrouw Carlsson voor het klei
ne nestje stond en zag hoe Nappe zijn sna
vel uitstrekte naar Nippe, dan geraakte zij
in eeni staat van verrukking „die heel iets
anders was dan Karei Anton's „piep."
Wanneer Nippe om Nappe riep en Nappe
duidelijk antwoordde „ja, ja, ik kom er al
aan," en de plaats innam, van het trouwe
vrouwtje, dat haar veeren schudde, in d'
kooi rondsprong en naar hartelust kwinke
leerde en water dronk, dan behoefde iuf
frouw Kiara zich rviet in te spannen om haar
vriendin opmerkzaam te maken, hoe lief dat
alles was. Mevrouw Carlsson zag dit alles
zelf zonder eenige nadere aanwijzing, ze
zag het bovendien met dezelfde oogen als
juffrouw Kiara en ze kon er ook op de meest
sympathieke wijze over spreken. Haar korte
bovenlip werd bij zulke gelegenheden nog
meer naar boven getrokken dan gewoonlijk,
zoodat haar witte tanden en een deel van
hei tandvleesch zichtbaar werden. Haaf
oogen wei den vochtig van ontroering en ze
vertelde wat ze in de vogelkooi zag, terwiji
ze geheel vergat dat juffrouw Kiara* alles
even duidelijk waarnam aks zij zelve.
Maar deze -belangstelling nam juffrouw
Kiara volkomen voor haar nieuwe kennis in
En het sjilpend gebabbel waarmee mevrouw
Carlsson gelijk een dek-lamator de veranda
ringen in de vogelkooi begeleidde, bracht
juffrouw Kiara tot het toppunt van geesfr»
drift.
En toen Nappe de plaats innam van Nippe
om zijn vrouw te helpen in haar pogingen
hun gemeenschappelijke kleintjes uit te
broeden, verstonden de beide dames elkaar
zoo goed als mogelijk was met hun in dit
opzicht tamelijk ongelijke ervaringen van het
leven. Mevrouw Carlsson lachte luid en
sloeg haar mollige handen in elkaar.
„Ja, zoo moest-het zi jn, juffrouw Hazek-
kwist. „Zoo moest het zijn. Stel u voor, dat
de mannen de vrouwen hielpen om de kin
deren te dragen, wanneer de vrouwen moe
werden en wilden uitrusten. Dan zou het ec-
heel' anders uitzien) in de wereld."
(Wordt vervolgd).
