mmbmzïtszi'z: IISORST -HOF 20. I V C.0S. BUITENLAND. REGENMANTELS FEUILLETON. GELUKKIGE MENSCHEN Politiek Overzicht. b\\: 10© jaargang No. 166 per post 1 1.(0. per week (met cutis vei zeker ng Hgen ongelukken) f 0.175, alzondcilijke nummers DIRECTEUR: J. VALKHOFF. DE EEfVlLANDER BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. TEL. INT 513. Vrijdan 14 Januari 1021 FSÜS REI MtlïElïlEl Z LdZL bewijsnummer, elke icrc! meer 0.»5, dicustaan. c# dingen cn LiclJadiihciclsadvc.tcntien voor de helft der prijs. oor handel cn bedrijf bestaan rccc voordecüge bepnlinecn Voor het advcrtccicn bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. ^Woensdagavond ontving het departement >*an marine d'er Vereenigde Staten bericht Van adiiTvrra-a! Albert Gleaves, gezagvoerder Van het Ameiikaansche Aziatische vlootsta- (èon in he: Verre Oosten, dat luit. ter zee W- H. Langdon, officier-machinist op het Amerikaansche oorlogsschip Albany, door een Jopanschen schildwacht te Wladiwostok was neergeschoten. Hij overleed enkele uren later. Blijkens 'het telegram keerde luit. Langdon naar zijn schip terug en bevond hij jrich voor het hoofdkwartier van de Japan- 6che divisie, dicht bij den Boog op het Pe- ter-de-Grooto-plein, toen hij geraakt werd. Naar admiraal Gleaves rapporteert, is hij onmiddellijk naar Wladiwostok vertrokken teneinde een persoonlijk onderzoek in te stellen. Hij vertrek des middags om twaalf uur van Sjanghai met het oorlogsschip El liott om zich daar aan boord te begeven van den Amerikaanschen oorlogsbodem New Orleans. De gezagvoerder van de Albany meldt, <iat d'e Japansche autoriteiten medische hulp hebben aangeboden en dat zij onverwijld een gestreng onderzoek zu'len instellen. Woensdagavond ontving het departement van marine nadere mededeelingen omtrent het doodschieten van Langdon door een Ja- pa-nsch schildwacht. Deze beweert, dat hij den buL.enlander „halt" toeriep. Deze schoot op hem met zijn revolver, toen hij op den buitenlander schoot; daarop schoot j de buitenlander nog twee maal en hij zelf l\og eens. Hij snelde toen weg om de wacht te halen, maar toen hij -terugkwam was de buitenlander verdwenen. Langdon heeft een verklaring afgelegd, waarin hij het volgende meedeeldeH'j I had halt gemaakt, toen de schildwacht hem aanriep, totdat deze zeide „Amerikanski?' Hierop had hij geantwoord, dat hij het was :t was toen verder gewandeld. Toen hij on geveer twee meter vérder was gegaan, had volgens zijn getuigenis de schildwacht op hem geschoten en had hij de-n kogel in den rug gekreg-en. Hij had zich toen omgekeerd en twee revolverschoten gelost. Langdon was in volle uniform en zoowel uit zijn klee- ren als uit de wonden blijk-', dat hij in den rug was geschoten. De kogel had aan den linkerkant van de borst het lichaam weer verlaten. De Japansche autoriteiten zijn, naar ge meld wordt, zeer onder -den indruk. L Of dit Japansch-Amerikaansche incident verdere onaangename gevolgen zal hebben, dient te worden afgewacht. Er bestaat een buitengewone rivaliteit tusschen de twee mogendheden en een kleinigheid kan wor den aangegrepen als casus belli. w w "v Woensdagavond werd te Londen een ver gadering georganiseerd door den League of Nations Union, waar o.a. voorlezing werd gedaan van een schrijven van den koning van Engeland, waarin deze opmerkt, dat er alle reden is om dankbaar te zijn voor het- I geen de Volkenbond reeds tijdens het eer- ste jaar van zijn bestaan heeft tot stand ge- l bracht. In de toekomst zou veel afhangen van het vertrouwen en den steun, die aan de leden van den Bond worden verleend door de volken, die er in vertegenwoordigd zijn. De volken moeten volharden in hun ver trouwen, dat de Bond de zekerste waarborg voor den vrede en dat slechts door de verwezenlijking van zijn hooge idealen de komende geslachten beveiligd konden wor den tegen een herhaling van den ontzetten- den oorlog, die nog lang, nadat het wapen- I gekletter was opgehouden, de- beschaafde wereld deed lijden. Verschillende vertegen woordigers van de Britsche politieke partijen waren bovendien ter vergadering aanwezig. Lord Grey hield een rede, waarin hij o.a. zeide te gelooven, dat de wereld in de toe komst den Volkenbond zou beschouwen als essentieel voor den voorspoed en den vrede in de wereld. Lord Robert Cecil, die even eens een rede hield, zeide, dat twee jaar geleden de Bond nog een ideaal was, ver leden jaar was hij een plan en thans was hij een feit geworden. Er waren menschen, die oordeelden, dat de Bond nog niet veel tot stand had gebracht en van enkele gunstige gelegenheden niet had gebruik gemaakt. Men kon zeggen, dat enkele van zijn metbodes verbetering be hoefden, maar men mocht niet zeggen, dat de Bond gefaald had. Elk onpartijdig mensch die op bet oogenblik in de wereld rondzag, moest inderdaad wel optimistisch gezind zijn, indien hij hoopte op een onmiddellijke ontwapening. Er werden echter in werke lijkheid pogingen in het werk gesteld om de uitbreiding van de bewapeningen tegen te gaan. Er waren grondslagen gelegd voor een politiek van progressieve ontwapening, ge baseerd op een vermindering van de oor- logsbegrootingen der verschillende staten. Cecil geloofde dan ook, dat de toekomst vol hoop tegemoet kon worden gezien. De Duitsche regeering zegt in het bezit te zijn gekomen van oen aanta-l documen ten, waaruit duidelijk zou moeten blijken, in welk een ontzaglijke mate door sommige Poolsche kringen, ook in Oppex-Silezië zelf, militaire organisaties, op het bestaan waar van vroeger reeds werd gewezenvvender worden uitgebreid. Van het materiaal werd daarom aan den raad van gezanten het meest overtuigende deel gezonden; ook de verbonden regeeringen te Londen, Parijs en Rome werden met de bescheiden in ken nis gesteld, terwijl bij die gelegenheid te vens werd verklaard, dat de Duitsche regee ring zich genoodzaakt achtte nogmaals op de gevaren te wijzen, die den vrede in Op- per-Silezië va-n dien kant bedreigen. Zij deed zulks op dit oogenblik om met d'e hu-lp d'er geallieerde regeeringen zoo mogelijk nog het uitbreken van dezen nieuwen opstand in de streek van de volksstemming te verhin deren, die volgens alle ontvangen berichten tegen het midden der maand' Januari be raamd schijnt te zijn. Zij beschouwde het als haar plicht na deze jongste ontdekking, te waarschuwen voor daden, die de stemming, welke overeenkomstig het vredesverdrag gehouden moet worden, zouden kunnen be letten en opnieuw een onnoemelijk ongeluk zouden brengen over het land, dat reeds zoo uitermate door heb Poolsc-h'e schrikbewind we gekweld. Het was thans het oog-enlblrk om een dam tegen het schrikbewind op te werpen en in elk geva-l te beletten, diat'een nog erger burgeroorlog er voor in de plaats kwam. Blijkens Havas schrijven alle Fransohe bladen den val van he-t ministerie-Leygues toe aan den vasten wil der Kamer om de re geering een krachtiger, energieker politiek te zien voeren met betrekking tot Duitsch- land's ontwapening en het vraagstuk van de schadeloosstelling. De Kamer, aldus de Gaulois, was daaro-m bezield met de meest zuivere nationale gevoelens. Ook de Echo de Paris acht -de beteekenis van het votum heel duidelijkhet beteeken-t, dat d'e Ka mer een krachtige politiek gevoerd wenscht te zien. Door verschillende bladen wordt op gemerkt, dat het geduld van het parten-ent uitgeput was door d'e verschillende, aan Duitschland gedane, concessies. Door heel de pers wordt er op aangedrongen-, dat hel nieuwe kabinet uit d'e allerbeste krachten zal worden samengesteld. Zulks i:s een ver- eischte in verband met de aanstaande in-ter- g-eallieerde conferentie en clen ernsï van de kwesties, die moeten worden opgelost. Het zijn de vraagstukken betreffende de builen- landsche politiek, waarom het vooral te doen is. In dit verband worden dan ook de namen van Poincaré, Vivktni, Briand en Raool Pé- re'. genoemd. Verschillende organen, zooals de Matin, verklaren, dat het parlement gaar ne zou zien, dat de voorzitter van den mi nisterraad niet meer de portefeuille van bui- tenlandsche zaken aanvaardt, daar deze dub bele «taak te moeilijk is. Andere bladen wij zen op de wenschelijkheid om het departe ment van financiën te splitsen in een mi nisterie van de schatkist en van financiën. Zoodra de president der republiek kennis had gekregen van den uitslag van de stem ming in de Kamer, die tot een kabinetscri sis aanleiding moest geven, schrijft de Temps, heeft hij een beslissing genomen, die hem om twee redenen geboden scheen. De eerste was, dat rekening gehouden moest worden met het feit, dat de stemming wel de personen, maar niet de plannen en denk beelden raakte, die hadden voorgezeten bij de samenstelling der regeering, de andere, dat de ministerieele continuïteit, waarvan hij steeds voorstander is geweest, omdat hij zonder deze het tot standkomen van wetge- vendsn arbeid onmogelijk acht, thans meer dan ooit een onvermijdelijke voorwaarde is voor een stelselmatige en voortgezette re- geerings- en parlementaire werkzaamheid als de omstandigheden van thans ver- eischen. Vandaar zijn besluit de kabinetsvorming van het ministerie op te dragen aan iemand, die zoowel door zichzelf als door zijn me dewerkers deze continuïteit kan verzekeren Dit was de reden, waarom Millerand ge meend had, alvorens een beslissing te ne men, eerst de meest vooraanstaande man nen der verschillende fracties van de repu- blikeinsche partii te moeten hooren en voorts hen, van wie venvacht mag worden, dat zij hem het best in dit opzicht betrouw bare aanwijzingen kunnen geven. res „De schrik aan den Rijn" en „De zwarte pest in Europa" van den Engelse hen paci fist E. D. Morel in het bezette Rijngebied verboden. B e r 1 ij n, 13 Jan. (\V. B.) De rijksvak- vereenigingen van Duitsche spoorwegamb tenaren hebben gisteren een besluit geno men, waarin gezegd wordt dat de door de regeering aangeboden salarisregeling on aannemelijk is. Er zal echter getracht wor den door nieuwe onderhandelingen tot een bevredigend resultaat te geraken. Wanneer het noodig mocht zijn, zal men echter vnn het toepassen voor het laatste vakvereeni- gingsmiddel niet terugdeinzen, doch men is van plan partieele acties met alle kracht te onderdrukken. In verband met de in vijftien fabrieken der metaalindustrie te Leipzig heerschende staking, waarbij de directies hebben gewei gerd het geheele stakende personeel weer in dienst te nemen, besloot het verbond' van Duitsche metaalindustrieën eenstemmig voorloopig vijftig procent van de in het be drijf werkzame arbeiders en leden van den Duitschen metaolarbeidersbond met ingang van 18 dezer uit te sluiten. Van een on middellijke algeheele uitsluiting is voorloo pig afgezien, omdat nog onderhandelingen plaats hebben met de nvetaaktrbeidersorga- nisati-es. Wanneer deze echter niet tot een bevredigend resultaat leiden mochten, dan moet met een al geheele uitsluiting in de metaalindustrie rekening gehouden worden. Parijs, 13 Jan. (B. T. A.) Naar Hutin in de Echo de Paris meedeelt, wordt bovenal Poincaré genoemd tot opvolger van Ley- gues. P a r ij s, 1 3 a n. (B. T. A.) De president der republiek leidde vanochtend de beraad slagingen omtrent den politreken toestand in. P a r ij s, 13 Jan. (B. T. A.) Bourgeois is herkozen tot voorzitter van den Senaat met 228 van de 245 stemmen. WATERPROOF GïüAfïSVH GA8EROINE MAISÖH „L'MBEllE" LANG E ST RAAT AMERSFOORT l Bui'enlandschs Berichten. Genève, 13 Jar (B. T. A.) Hei be- stuur van het Internationaal Arbeidsbureau heeft het verzoek onderzocht, dat ingediend is door de.n Spoanschen werklredenbond om een enquête te openen over de dwangmaat regelen der Spaansche regeering ten aan zien van de vrijheid der arbeiders. De ver tegenwoordiger van Spanje heeft uit naam van zijn regeering verklaard, dat de door cle vakvereenigmgen beweerde feiten uitslui tend vallen onder de binnenlandsche Spaan- sche politiek en dat hij onder deze omstan digheden de gevraagde enquête moet wei geren. Het bestuur heeft besloten de gie- dachtenwisseling met de arbeidersafgevaar- digden en den Spaanschen afgevaardigde openbaar te maken. Milaan, 13 Jan. (B. T. A.) In den loop van de propaganda conferentie voor den Volkenbond merkte de Duitsche gede legeerde Dumba op, dat Duitschland gaarne tot den bond zou toetreden, maar niet in de hoedanigheid van ongewenschten gast. De Italiaansche gedelegeerde Janni verklaarde, dat zijn land beveiligd moest zijn tegen elke poging tot herstel der Habsburgers. Koblenz, 13 Jan. (W, B.) De geal lieerde RijMandoomimssie heeft de brochu- Londen, 12 Jan. (R.) Bij een aanvul- lingsveTkieziivg voor het Lagerhuis werd Ro berts, coalitie-unionist, met 9670 stemmen gekozen. Langford, liberaal, die tegen de verspilling der staatsgelden opkwam, ver kreeg 7411 stemmen. In 1918, bij de alge- me-ene verkiezingen, werd de coalitie-unio nist met een meerderheid van 7950 stem men op den arbeiderscaiYdidaat gekozen. P e r p i g n a n, 12 Dec. (B. T. A.) Er wordt geconstateerd, dat het aantal der extremistische aanslagen te Bilbao, Tar ra s sa, Barcelona en Seville toeneemt. R o m e, 1 3 J a n. (B. T. A.) De Idea Na- zionale meldt, dat Meda, minister van de schatkist, om gezondheidsredenen ontslag zou hebben gevraagd. Giolitti moet de por tefeuille van Meda aam Bonomi hebben aan geboden, die dan als minister van oorlog door Rodino zou worden opgevolgd. Deze oplossing zou geen weerklank vinden in di9 fracties van het parlement. De Engelsche bladen melden, 4at het voorstel, gedaan door de Britsche vertegen woordigers in de Oostenrijksohe afdeeling der commissie voor schadeloosstellingen, dat de geallieerden een crediet van 250 miLlioen dollar aan Oostenrijk zouden ver- leerven, geschied is in antwoord op eert verklaring der Oosteniijksche regeering aan de geallieerden. Zij zegt daarin, dat haar hulpbronnen uitgeput zijn en dat zij 15 Jen. zal moeten aftreden, tenzij oenigc tastbare hulp von de Entente of van elders wordt verstrekt. Er is rechtstreeks een beroer» ge daan op de Britsche regeering, maar in Lon den geef; men de mcening te kennen, dat de ernstige toestand van Oostenrijk eene zaak is, die de Entente rn haar geheel aan gaat. W e e n e n, 1 2 J n n. (W. B.) De Korres- pondenz Herzog deelt mee, dat het bestuur van het vakvereenigin^sverbond van posl- ambtcnaren een vergadering heeft gehou den, waarin besloten werd de poslstP-king te proclameeren tegen 's avonds zes uur. Te vens werd een telegram gezonden oun de vertrouwenslieden in de provincie on» mor gen vroeg zes uur den dienst te stoken. Graz, 12Jan. (W. B.) De postambtena* ren zijn vanavond te zes uur in staking ge gaan. \V e e n e n, 12 Jan. (\V. B.) De Christ- lichsoziale Korrespondenz meldt, dat d-e vertegenwoordigers van de niet-socialisti- schc postbeambten beraadslaagd hebben over de houding, aan te nemen tegenover de staking der socialistische collega's. li* deze 'bijeenkomst werd er op gewezen, dut deze staking een politieke machtskwestie is. Do niet-sociali'Stische postbeambten beslo ten daarom niet aan de staking mee te doen. De postdienst zal hierdoor echter slechts in beperkten omvang aan den gang gehouden kunnen worden. W e e n e n, 13 Jon. (W. B.) Gisteren zijn in olie gedeelten van Woenen soc.- dem. volksvergaderingen gehouden, waarin afgevaardigden spraken over den politieleen toestand der republiek en de taak der ar* b eiders. Renner verklaarde onder stormachtigen bijval: Oostenrijk kan voorloopig alleen vegeteeren, maar op den duur niet bestaan. Ons land kan zich elf op den duur niet regeeren, het moet zich aansluiten bij Duitschland of er moet een bond van Vereen. Stalen van Europa worden ge vormd. Weene-n, 13 Jan. (W. B) Na-ar de bladen melden, heeft de poststaking zich over geheel Oostenrijk uitgebreid. P a r ij s, 13 Jan. (N. T. A.) De Engel sche generaal Hakin is aangewezen door den raad van den volkenbond els permanen te hooge commissaris van de vrije stad Dant- zig. Hij -wordt aldaar 24 Januari verwacht. Te Ger.ève had hij een onderhoud met den s e-cr e bar i s-gervera a l ven den Volkenbond. Warschau, 13 Jan. (Orient). Dc ge meenteraad van Beu.'hen, het voorbeeld vol gende van andere Sitezische steden, be sloot het monument van Frederik 11 deze week weg te nemen. Warschau, 13 Jan. (Orient). De East Ezpress deelt mee, dnt de Duitschers aan het verkeer in Opper-Silezië ongeveer 700 beste locomotieven van de 1150 onttrokken, alsmede geëmployeerden van 't spoorweg net en een belangrijke hoeveelheid wagons, die naar Duitschland zijn gevoerd- Warschau, 13 Ja r.. (Orient) Het hoofd van de stad is neg niet hersteld. Hei verblijf te Spa is daarom verlengd. Warschau, 12Ja n. (Orient). Door het aftreden van Daszynski, die zich uit naam der regeering bezig hield met de regeling van de Joodsc-he kwestie en de leiding eer besprekingen, dienaangaande, Is, ook In het buitenland, de vrees gerezen, dat deze be sprekingen zouden worden afgebroken. Te dier. aanzien dient te worden opgemerkt, dat Vele menschen zijn lieve vlinders bui- I fen, maar lastige bromvliegen thuis. GUSTAF AF GEVERSTAM. 4i De stemmen klonken uit een seringen- prieel, dat achter de plek lag waar Karei ?Antoni zat. En ofschoon de goede man zelf nooit op de gedachte gekomen zou zijn de rol van luistervink te spelen, lag er toch in deze stem iets, dat hem dwong zich stil te houden en in zich zelf de voorzienigheid te danken, die hem in deze ongewone positie gebracht had. Karei Anton hoorde, dat beide heeren |over geld' spraken, 't kwam hem voor, dat cte baron zeer opgewonden was, terwijl de findere steeds kalmer werd. Deze andere, wiens stem Karei Anton pret schrik meende te herkennen, werd zoo puild en zacht, dat het roerend was om aan ïe hooren. Maar deze zachtheid scheen den paron niet te kalmeeren. Hij sprak voortdu rend op een opgewonden, heftigen toon, en kcheen den vreemde verwijten te d'oen. Karei Anton kon elk woord niet verstaan, rtaar hij meende te begrijpen, dat de baron 5r> de schuld stond bij den ander, en dat eze hem zacht en vriendelijk wilde dwingen pi een ongehoorde concessie. Od het laatst klonk de stem van deni ba1- ron zoo luid, dat Karei Anton duidelijk elk woord verstaan kon „Florell, je bent immers een goede vent, en ik heb je toch altijd goed behandeld, je wilt mij nu toch niet in de ellende stor ten I" Bij deze woorden, die plotseling de vree- selijke vermoedens van Karei Anton be vestigden, gleed deze zoo stil van zijn plaats op den tak van den ouden wilg, alsof het gold watervogels te verschalken, wier ge woonten de groote jager hem had l'eeren keninen. Hij gleed langs het tuinpad, tot hij de uiterste grens van het halfrond bereikt had en hij zeker was niet meer ontdekt te worden. Hier bleef Karei Anton staan. Indien hij in staat was geweest tot een klare gedachte, zou hij genoodzaakt geweest zijn zich zelf te bekennen, dat hij nog nooit In zijn lang leven zoo verlegen en zoo radeloos was geweest. Toch vond Karei Anton het een troost, dat zijn vriend, de grijze controleur op be zoek was bij den baron. Hij scheen dus ge heel buiten die verhouding te staan, waar over Karei Anton zoo veel had nagedacht, 't Was toch onmogelijk, dat de zoogenaam de Carlsson, van wien het kleine mevrouw tje gedurende den zomer voortdurend sprak en die zich nooit kon losrukken uit zijn za ken om zijn familie te bezoeken, dezelfde persoon was als de deftige controleur. Wel bestond natuurlijk de mogelijkheid, dat zijn vriend nog eert andere aanleiding tot zijn bezoek had dan de zaak, die Karei Anton zoo onverwacht op het spoor was ge komen, en die op een voor Karei Anton ont- zettenden omvang wees van den contro leur s ieeningen. Dat deze waardige persoon zijn spaarpen ningen leende aan burgerluidjes en met deze zaakjes geen onbelangrijke winst be haalde, had Karei Anton reeds getoond te weten, bij gelegenheid, dat de waardige pa triarch de herinnering had verloren. Maar dat hij geld leende aan grondbezitters en baronnen en dat zulke voorname heeren zich niet te goed achtten in handels verbin tenis te staan met denzelfden persoon, wien ze misschien zelf met een genadig knikie een fooi >n de hand hadden gestopt, schonk Karei Anton een blik in nooit vermoede sociale afgronden, en bewees meer de han delsbekwaamheid van den controleur dan de soliditeit der hooge standen. 1.01 Maar de goede winkelier dacht hier niet over nahij voelde zich te moede alsof zijn eigen huis in brand stond en toen hij op de plaats kwam bij de oude boomen, diew zijn zomerverblijf beschaduwden, verhaastte hij onbewust zijn schreden, zood'at hij bijna holde. Hij had geen andere gedachte in zijn hoofd, dan zoo spoedig mogelijk thuis te komen om Klara alles te vertellen. Maar omziende, bleef de goede man als vastgenageld op de plaats staan, zijn oogen stonden od het ount uit de kassen te spriiv gen. De gedachte, die soms zelfs in den heerlijken roes van genot en vermaak Sn hem was opgekomen en die was gelijk een duistere volk welke den zonsondergang versombert en slecht weer voor den volgen den morgen voorspelt, vertoonde zich nu aan zijn oogen als een zwarte werkelijkheid. Op de sofa voor het raam van de andere woning zag Kavel Anton namelijk een klei ne, aardige familiegroep. Voor de sofa stond een tafel, op deze ta fel lag een wit tafelkleed en op dit witte tafelkleed stonden de koffiekopjes, een kof fiekan, een roomkan, een suikerschaal en een heele mand met smakelijke, pas uit de stad aangevoerde kleine broodjes. Dora en Nora zaten aan tafel, op den eene hoek van de sofa zat mevrouw Carlsson en bracht juist een dampenden kop koffie naar haar korte bovenlip, en naast haar zat de ach tenswaardige controleur met kleinen Knut op zijn knie. 't Is onmogelijk te beschrijven met welk een waardigheid deze deftige heer zijn posi tie als huisvader innam. Stralender, welgedaner en minzamer dan ooit, ontbrak hem alleen een langen baard om volkomen te gelijken op een! der oude patriarchen. Niet eens bij den aanblik van Karei An ton verloor deze geroutineerde gentleman de tegenwoordigheid van geest, een zeker kenmerk van een sterke ziel. Hij het rijn vriend niet, zooals deze van plan was, met een verlegen groet voorbij gaan. Maar hij tilde Knut van zijn knie, streelde zijn haar en zei „Zie zoo, mijn. jongen, laat papa nu op staan." Ook mevrouw Carlsson toonde niet A* minste gemoedsbeweging. Ze zat daar rond en blozend als altijd op haar gelast lag een eerbaar en onschuldig glimlachje, haar ten- den schitterden en de mollige handen lagert zocht en blank op het tafellaken. Niemand scheen geschokt door deze ne telige positie, behalve Karc-1 Anton, die nog altijd roerloos op dezelfde plek stond, 't Was hem oi de grond onder hem wegzonk, toen hij de patriarch op zich zag af komen en toen deze hem ziin goed verzorgde hand toestak, die Karei Anton werktuigelijk greep, terwijl hij onwilkeurig een stap ach teruit deed, toen de controleur hem gemoe delijk op den schouder klopte. Maar zijn verbazing bereikte haar top punt, toen de grijsaard ongegeneerd zin speelde op hun vroeger gesprek en tot hem zeide „Nul Nu ken je Hilda Carlsson. Is zij nis zoo gevaarlijk?" Karei Anton kon als antwoord op dezo vroolijke scherts slechts met groote moeite een flauw glimlachje te voorschijn roepen. Hij had al rijn opmerkzaamheid noodig om lang en innig de toegestoken hand van den controleur te schudden. Niet in staat eeni antwoord te uiten, keerde hij zich om en ging onmiddellijk naar zijn eigen huis. On derweg hoorde hij nog, dat de grijsaard ieis grappigs zei, waarom allen lachten, maar dat hij niet kon verstaan. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1