mmbmzïtszi'z:
IISORST -HOF 20.
I V C.0S.
BUITENLAND.
REGENMANTELS
FEUILLETON.
GELUKKIGE MENSCHEN
Politiek Overzicht.
b\\:
10© jaargang No. 166
per post 1 1.(0. per week (met cutis vei zeker ng
Hgen ongelukken) f 0.175, alzondcilijke nummers
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
DE EEfVlLANDER
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Vrijdan 14 Januari 1021
FSÜS REI MtlïElïlEl Z LdZL
bewijsnummer, elke icrc! meer 0.»5, dicustaan. c#
dingen cn LiclJadiihciclsadvc.tcntien voor de helft
der prijs. oor handel cn bedrijf bestaan rccc
voordecüge bepnlinecn Voor het advcrtccicn bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
^Woensdagavond ontving het departement
>*an marine d'er Vereenigde Staten bericht
Van adiiTvrra-a! Albert Gleaves, gezagvoerder
Van het Ameiikaansche Aziatische vlootsta-
(èon in he: Verre Oosten, dat luit. ter zee
W- H. Langdon, officier-machinist op het
Amerikaansche oorlogsschip Albany, door
een Jopanschen schildwacht te Wladiwostok
was neergeschoten. Hij overleed enkele
uren later. Blijkens 'het telegram keerde luit.
Langdon naar zijn schip terug en bevond hij
jrich voor het hoofdkwartier van de Japan-
6che divisie, dicht bij den Boog op het Pe-
ter-de-Grooto-plein, toen hij geraakt werd.
Naar admiraal Gleaves rapporteert, is hij
onmiddellijk naar Wladiwostok vertrokken
teneinde een persoonlijk onderzoek in te
stellen. Hij vertrek des middags om twaalf
uur van Sjanghai met het oorlogsschip El
liott om zich daar aan boord te begeven van
den Amerikaanschen oorlogsbodem New
Orleans.
De gezagvoerder van de Albany meldt,
<iat d'e Japansche autoriteiten medische hulp
hebben aangeboden en dat zij onverwijld
een gestreng onderzoek zu'len instellen.
Woensdagavond ontving het departement
van marine nadere mededeelingen omtrent
het doodschieten van Langdon door een Ja-
pa-nsch schildwacht. Deze beweert, dat hij
den buL.enlander „halt" toeriep. Deze
schoot op hem met zijn revolver, toen hij
op den buitenlander schoot; daarop schoot
j de buitenlander nog twee maal en hij zelf
l\og eens. Hij snelde toen weg om de wacht
te halen, maar toen hij -terugkwam was de
buitenlander verdwenen.
Langdon heeft een verklaring afgelegd,
waarin hij het volgende meedeeldeH'j
I had halt gemaakt, toen de schildwacht hem
aanriep, totdat deze zeide „Amerikanski?'
Hierop had hij geantwoord, dat hij het was
:t was toen verder gewandeld. Toen hij on
geveer twee meter vérder was gegaan, had
volgens zijn getuigenis de schildwacht op
hem geschoten en had hij de-n kogel in den
rug gekreg-en. Hij had zich toen omgekeerd
en twee revolverschoten gelost. Langdon
was in volle uniform en zoowel uit zijn klee-
ren als uit de wonden blijk-', dat hij in den
rug was geschoten. De kogel had aan den
linkerkant van de borst het lichaam weer
verlaten.
De Japansche autoriteiten zijn, naar ge
meld wordt, zeer onder -den indruk.
L Of dit Japansch-Amerikaansche incident
verdere onaangename gevolgen zal hebben,
dient te worden afgewacht. Er bestaat een
buitengewone rivaliteit tusschen de twee
mogendheden en een kleinigheid kan wor
den aangegrepen als casus belli.
w w "v
Woensdagavond werd te Londen een ver
gadering georganiseerd door den League of
Nations Union, waar o.a. voorlezing werd
gedaan van een schrijven van den koning
van Engeland, waarin deze opmerkt, dat er
alle reden is om dankbaar te zijn voor het-
I geen de Volkenbond reeds tijdens het eer-
ste jaar van zijn bestaan heeft tot stand ge-
l bracht. In de toekomst zou veel afhangen
van het vertrouwen en den steun, die aan
de leden van den Bond worden verleend
door de volken, die er in vertegenwoordigd
zijn. De volken moeten volharden in hun ver
trouwen, dat de Bond de zekerste waarborg
voor den vrede en dat slechts door de
verwezenlijking van zijn hooge idealen de
komende geslachten beveiligd konden wor
den tegen een herhaling van den ontzetten-
den oorlog, die nog lang, nadat het wapen-
I gekletter was opgehouden, de- beschaafde
wereld deed lijden. Verschillende vertegen
woordigers van de Britsche politieke partijen
waren bovendien ter vergadering aanwezig.
Lord Grey hield een rede, waarin hij o.a.
zeide te gelooven, dat de wereld in de toe
komst den Volkenbond zou beschouwen als
essentieel voor den voorspoed en den vrede
in de wereld. Lord Robert Cecil, die even
eens een rede hield, zeide, dat twee jaar
geleden de Bond nog een ideaal was, ver
leden jaar was hij een plan en thans was hij
een feit geworden.
Er waren menschen, die oordeelden, dat de
Bond nog niet veel tot stand had gebracht
en van enkele gunstige gelegenheden niet
had gebruik gemaakt. Men kon zeggen, dat
enkele van zijn metbodes verbetering be
hoefden, maar men mocht niet zeggen, dat
de Bond gefaald had. Elk onpartijdig mensch
die op bet oogenblik in de wereld rondzag,
moest inderdaad wel optimistisch gezind
zijn, indien hij hoopte op een onmiddellijke
ontwapening. Er werden echter in werke
lijkheid pogingen in het werk gesteld om de
uitbreiding van de bewapeningen tegen te
gaan. Er waren grondslagen gelegd voor een
politiek van progressieve ontwapening, ge
baseerd op een vermindering van de oor-
logsbegrootingen der verschillende staten.
Cecil geloofde dan ook, dat de toekomst vol
hoop tegemoet kon worden gezien.
De Duitsche regeering zegt in het bezit
te zijn gekomen van oen aanta-l documen
ten, waaruit duidelijk zou moeten blijken, in
welk een ontzaglijke mate door sommige
Poolsche kringen, ook in Oppex-Silezië zelf,
militaire organisaties, op het bestaan waar
van vroeger reeds werd gewezenvvender
worden uitgebreid. Van het materiaal werd
daarom aan den raad van gezanten het
meest overtuigende deel gezonden; ook de
verbonden regeeringen te Londen, Parijs en
Rome werden met de bescheiden in ken
nis gesteld, terwijl bij die gelegenheid te
vens werd verklaard, dat de Duitsche regee
ring zich genoodzaakt achtte nogmaals op
de gevaren te wijzen, die den vrede in Op-
per-Silezië va-n dien kant bedreigen. Zij deed
zulks op dit oogenblik om met d'e hu-lp d'er
geallieerde regeeringen zoo mogelijk nog
het uitbreken van dezen nieuwen opstand in
de streek van de volksstemming te verhin
deren, die volgens alle ontvangen berichten
tegen het midden der maand' Januari be
raamd schijnt te zijn. Zij beschouwde het als
haar plicht na deze jongste ontdekking, te
waarschuwen voor daden, die de stemming,
welke overeenkomstig het vredesverdrag
gehouden moet worden, zouden kunnen be
letten en opnieuw een onnoemelijk ongeluk
zouden brengen over het land, dat reeds zoo
uitermate door heb Poolsc-h'e schrikbewind
we gekweld. Het was thans het oog-enlblrk
om een dam tegen het schrikbewind op te
werpen en in elk geva-l te beletten, diat'een
nog erger burgeroorlog er voor in de plaats
kwam.
Blijkens Havas schrijven alle Fransohe
bladen den val van he-t ministerie-Leygues
toe aan den vasten wil der Kamer om de re
geering een krachtiger, energieker politiek
te zien voeren met betrekking tot Duitsch-
land's ontwapening en het vraagstuk van de
schadeloosstelling. De Kamer, aldus de
Gaulois, was daaro-m bezield met de meest
zuivere nationale gevoelens. Ook de Echo
de Paris acht -de beteekenis van het votum
heel duidelijkhet beteeken-t, dat d'e Ka
mer een krachtige politiek gevoerd wenscht
te zien. Door verschillende bladen wordt op
gemerkt, dat het geduld van het parten-ent
uitgeput was door d'e verschillende, aan
Duitschland gedane, concessies. Door heel
de pers wordt er op aangedrongen-, dat hel
nieuwe kabinet uit d'e allerbeste krachten
zal worden samengesteld. Zulks i:s een ver-
eischte in verband met de aanstaande in-ter-
g-eallieerde conferentie en clen ernsï van de
kwesties, die moeten worden opgelost. Het
zijn de vraagstukken betreffende de builen-
landsche politiek, waarom het vooral te doen
is. In dit verband worden dan ook de namen
van Poincaré, Vivktni, Briand en Raool Pé-
re'. genoemd. Verschillende organen, zooals
de Matin, verklaren, dat het parlement gaar
ne zou zien, dat de voorzitter van den mi
nisterraad niet meer de portefeuille van bui-
tenlandsche zaken aanvaardt, daar deze dub
bele «taak te moeilijk is. Andere bladen wij
zen op de wenschelijkheid om het departe
ment van financiën te splitsen in een mi
nisterie van de schatkist en van financiën.
Zoodra de president der republiek kennis
had gekregen van den uitslag van de stem
ming in de Kamer, die tot een kabinetscri
sis aanleiding moest geven, schrijft de
Temps, heeft hij een beslissing genomen,
die hem om twee redenen geboden scheen.
De eerste was, dat rekening gehouden moest
worden met het feit, dat de stemming wel
de personen, maar niet de plannen en denk
beelden raakte, die hadden voorgezeten bij
de samenstelling der regeering, de andere,
dat de ministerieele continuïteit, waarvan hij
steeds voorstander is geweest, omdat hij
zonder deze het tot standkomen van wetge-
vendsn arbeid onmogelijk acht, thans meer
dan ooit een onvermijdelijke voorwaarde is
voor een stelselmatige en voortgezette re-
geerings- en parlementaire werkzaamheid
als de omstandigheden van thans ver-
eischen.
Vandaar zijn besluit de kabinetsvorming
van het ministerie op te dragen aan iemand,
die zoowel door zichzelf als door zijn me
dewerkers deze continuïteit kan verzekeren
Dit was de reden, waarom Millerand ge
meend had, alvorens een beslissing te ne
men, eerst de meest vooraanstaande man
nen der verschillende fracties van de repu-
blikeinsche partii te moeten hooren en
voorts hen, van wie venvacht mag worden,
dat zij hem het best in dit opzicht betrouw
bare aanwijzingen kunnen geven.
res „De schrik aan den Rijn" en „De zwarte
pest in Europa" van den Engelse hen paci
fist E. D. Morel in het bezette Rijngebied
verboden.
B e r 1 ij n, 13 Jan. (\V. B.) De rijksvak-
vereenigingen van Duitsche spoorwegamb
tenaren hebben gisteren een besluit geno
men, waarin gezegd wordt dat de door de
regeering aangeboden salarisregeling on
aannemelijk is. Er zal echter getracht wor
den door nieuwe onderhandelingen tot een
bevredigend resultaat te geraken. Wanneer
het noodig mocht zijn, zal men echter vnn
het toepassen voor het laatste vakvereeni-
gingsmiddel niet terugdeinzen, doch men
is van plan partieele acties met alle kracht
te onderdrukken.
In verband met de in vijftien fabrieken
der metaalindustrie te Leipzig heerschende
staking, waarbij de directies hebben gewei
gerd het geheele stakende personeel weer
in dienst te nemen, besloot het verbond' van
Duitsche metaalindustrieën eenstemmig
voorloopig vijftig procent van de in het be
drijf werkzame arbeiders en leden van den
Duitschen metaolarbeidersbond met ingang
van 18 dezer uit te sluiten. Van een on
middellijke algeheele uitsluiting is voorloo
pig afgezien, omdat nog onderhandelingen
plaats hebben met de nvetaaktrbeidersorga-
nisati-es. Wanneer deze echter niet tot een
bevredigend resultaat leiden mochten, dan
moet met een al geheele uitsluiting in de
metaalindustrie rekening gehouden worden.
Parijs, 13 Jan. (B. T. A.) Naar Hutin
in de Echo de Paris meedeelt, wordt bovenal
Poincaré genoemd tot opvolger van Ley-
gues.
P a r ij s, 1 3 a n. (B. T. A.) De president
der republiek leidde vanochtend de beraad
slagingen omtrent den politreken toestand
in.
P a r ij s, 13 Jan. (B. T. A.) Bourgeois
is herkozen tot voorzitter van den Senaat
met 228 van de 245 stemmen.
WATERPROOF
GïüAfïSVH
GA8EROINE
MAISÖH „L'MBEllE"
LANG E ST RAAT
AMERSFOORT
l
Bui'enlandschs Berichten.
Genève, 13 Jar (B. T. A.) Hei be-
stuur van het Internationaal Arbeidsbureau
heeft het verzoek onderzocht, dat ingediend
is door de.n Spoanschen werklredenbond om
een enquête te openen over de dwangmaat
regelen der Spaansche regeering ten aan
zien van de vrijheid der arbeiders. De ver
tegenwoordiger van Spanje heeft uit naam
van zijn regeering verklaard, dat de door cle
vakvereenigmgen beweerde feiten uitslui
tend vallen onder de binnenlandsche Spaan-
sche politiek en dat hij onder deze omstan
digheden de gevraagde enquête moet wei
geren. Het bestuur heeft besloten de gie-
dachtenwisseling met de arbeidersafgevaar-
digden en den Spaanschen afgevaardigde
openbaar te maken.
Milaan, 13 Jan. (B. T. A.) In den
loop van de propaganda conferentie voor
den Volkenbond merkte de Duitsche gede
legeerde Dumba op, dat Duitschland gaarne
tot den bond zou toetreden, maar niet in de
hoedanigheid van ongewenschten gast. De
Italiaansche gedelegeerde Janni verklaarde,
dat zijn land beveiligd moest zijn tegen
elke poging tot herstel der Habsburgers.
Koblenz, 13 Jan. (W, B.) De geal
lieerde RijMandoomimssie heeft de brochu-
Londen, 12 Jan. (R.) Bij een aanvul-
lingsveTkieziivg voor het Lagerhuis werd Ro
berts, coalitie-unionist, met 9670 stemmen
gekozen. Langford, liberaal, die tegen de
verspilling der staatsgelden opkwam, ver
kreeg 7411 stemmen. In 1918, bij de alge-
me-ene verkiezingen, werd de coalitie-unio
nist met een meerderheid van 7950 stem
men op den arbeiderscaiYdidaat gekozen.
P e r p i g n a n, 12 Dec. (B. T. A.) Er
wordt geconstateerd, dat het aantal der
extremistische aanslagen te Bilbao, Tar
ra s sa, Barcelona en Seville toeneemt.
R o m e, 1 3 J a n. (B. T. A.) De Idea Na-
zionale meldt, dat Meda, minister van de
schatkist, om gezondheidsredenen ontslag
zou hebben gevraagd. Giolitti moet de por
tefeuille van Meda aam Bonomi hebben aan
geboden, die dan als minister van oorlog
door Rodino zou worden opgevolgd. Deze
oplossing zou geen weerklank vinden in di9
fracties van het parlement.
De Engelsche bladen melden, 4at het
voorstel, gedaan door de Britsche vertegen
woordigers in de Oostenrijksohe afdeeling
der commissie voor schadeloosstellingen,
dat de geallieerden een crediet van 250
miLlioen dollar aan Oostenrijk zouden ver-
leerven, geschied is in antwoord op eert
verklaring der Oosteniijksche regeering aan
de geallieerden. Zij zegt daarin, dat haar
hulpbronnen uitgeput zijn en dat zij 15 Jen.
zal moeten aftreden, tenzij oenigc tastbare
hulp von de Entente of van elders wordt
verstrekt. Er is rechtstreeks een beroer» ge
daan op de Britsche regeering, maar in Lon
den geef; men de mcening te kennen, dat
de ernstige toestand van Oostenrijk eene
zaak is, die de Entente rn haar geheel aan
gaat.
W e e n e n, 1 2 J n n. (W. B.) De Korres-
pondenz Herzog deelt mee, dat het bestuur
van het vakvereenigin^sverbond van posl-
ambtcnaren een vergadering heeft gehou
den, waarin besloten werd de poslstP-king te
proclameeren tegen 's avonds zes uur. Te
vens werd een telegram gezonden oun de
vertrouwenslieden in de provincie on» mor
gen vroeg zes uur den dienst te stoken.
Graz, 12Jan. (W. B.) De postambtena*
ren zijn vanavond te zes uur in staking ge
gaan.
\V e e n e n, 12 Jan. (\V. B.) De Christ-
lichsoziale Korrespondenz meldt, dat d-e
vertegenwoordigers van de niet-socialisti-
schc postbeambten beraadslaagd hebben
over de houding, aan te nemen tegenover
de staking der socialistische collega's. li*
deze 'bijeenkomst werd er op gewezen, dut
deze staking een politieke machtskwestie is.
Do niet-sociali'Stische postbeambten beslo
ten daarom niet aan de staking mee te
doen. De postdienst zal hierdoor echter
slechts in beperkten omvang aan den gang
gehouden kunnen worden.
W e e n e n, 13 Jon. (W. B.) Gisteren
zijn in olie gedeelten van Woenen soc.-
dem. volksvergaderingen gehouden, waarin
afgevaardigden spraken over den politieleen
toestand der republiek en de taak der ar*
b eiders.
Renner verklaarde onder stormachtigen
bijval: Oostenrijk kan voorloopig alleen
vegeteeren, maar op den duur niet bestaan.
Ons land kan zich elf op den duur niet
regeeren, het moet zich aansluiten bij
Duitschland of er moet een bond van
Vereen. Stalen van Europa worden ge
vormd.
Weene-n, 13 Jan. (W. B) Na-ar de
bladen melden, heeft de poststaking zich
over geheel Oostenrijk uitgebreid.
P a r ij s, 13 Jan. (N. T. A.) De Engel
sche generaal Hakin is aangewezen door
den raad van den volkenbond els permanen
te hooge commissaris van de vrije stad Dant-
zig. Hij -wordt aldaar 24 Januari verwacht.
Te Ger.ève had hij een onderhoud met den
s e-cr e bar i s-gervera a l ven den Volkenbond.
Warschau, 13 Jan. (Orient). Dc ge
meenteraad van Beu.'hen, het voorbeeld vol
gende van andere Sitezische steden, be
sloot het monument van Frederik 11 deze
week weg te nemen.
Warschau, 13 Jan. (Orient). De East
Ezpress deelt mee, dnt de Duitschers aan
het verkeer in Opper-Silezië ongeveer 700
beste locomotieven van de 1150 onttrokken,
alsmede geëmployeerden van 't spoorweg
net en een belangrijke hoeveelheid wagons,
die naar Duitschland zijn gevoerd-
Warschau, 13 Ja r.. (Orient) Het
hoofd van de stad is neg niet hersteld. Hei
verblijf te Spa is daarom verlengd.
Warschau, 12Ja n. (Orient). Door het
aftreden van Daszynski, die zich uit naam
der regeering bezig hield met de regeling
van de Joodsc-he kwestie en de leiding eer
besprekingen, dienaangaande, Is, ook In het
buitenland, de vrees gerezen, dat deze be
sprekingen zouden worden afgebroken. Te
dier. aanzien dient te worden opgemerkt, dat
Vele menschen zijn lieve vlinders bui-
I fen, maar lastige bromvliegen thuis.
GUSTAF AF GEVERSTAM.
4i
De stemmen klonken uit een seringen-
prieel, dat achter de plek lag waar Karei
?Antoni zat. En ofschoon de goede man zelf
nooit op de gedachte gekomen zou zijn de
rol van luistervink te spelen, lag er toch in
deze stem iets, dat hem dwong zich stil te
houden en in zich zelf de voorzienigheid te
danken, die hem in deze ongewone positie
gebracht had.
Karei Anton hoorde, dat beide heeren
|over geld' spraken, 't kwam hem voor, dat
cte baron zeer opgewonden was, terwijl de
findere steeds kalmer werd.
Deze andere, wiens stem Karei Anton
pret schrik meende te herkennen, werd zoo
puild en zacht, dat het roerend was om aan
ïe hooren. Maar deze zachtheid scheen den
paron niet te kalmeeren. Hij sprak voortdu
rend op een opgewonden, heftigen toon, en
kcheen den vreemde verwijten te d'oen.
Karei Anton kon elk woord niet verstaan,
rtaar hij meende te begrijpen, dat de baron
5r> de schuld stond bij den ander, en dat
eze hem zacht en vriendelijk wilde dwingen
pi een ongehoorde concessie.
Od het laatst klonk de stem van deni ba1-
ron zoo luid, dat Karei Anton duidelijk elk
woord verstaan kon
„Florell, je bent immers een goede vent,
en ik heb je toch altijd goed behandeld, je
wilt mij nu toch niet in de ellende stor
ten I"
Bij deze woorden, die plotseling de vree-
selijke vermoedens van Karei Anton be
vestigden, gleed deze zoo stil van zijn plaats
op den tak van den ouden wilg, alsof het
gold watervogels te verschalken, wier ge
woonten de groote jager hem had l'eeren
keninen. Hij gleed langs het tuinpad, tot hij
de uiterste grens van het halfrond bereikt
had en hij zeker was niet meer ontdekt te
worden.
Hier bleef Karei Anton staan. Indien hij
in staat was geweest tot een klare gedachte,
zou hij genoodzaakt geweest zijn zich zelf
te bekennen, dat hij nog nooit In zijn lang
leven zoo verlegen en zoo radeloos was
geweest.
Toch vond Karei Anton het een troost,
dat zijn vriend, de grijze controleur op be
zoek was bij den baron. Hij scheen dus ge
heel buiten die verhouding te staan, waar
over Karei Anton zoo veel had nagedacht,
't Was toch onmogelijk, dat de zoogenaam
de Carlsson, van wien het kleine mevrouw
tje gedurende den zomer voortdurend sprak
en die zich nooit kon losrukken uit zijn za
ken om zijn familie te bezoeken, dezelfde
persoon was als de deftige controleur.
Wel bestond natuurlijk de mogelijkheid,
dat zijn vriend nog eert andere aanleiding
tot zijn bezoek had dan de zaak, die Karei
Anton zoo onverwacht op het spoor was ge
komen, en die op een voor Karei Anton ont-
zettenden omvang wees van den contro
leur s ieeningen.
Dat deze waardige persoon zijn spaarpen
ningen leende aan burgerluidjes en met
deze zaakjes geen onbelangrijke winst be
haalde, had Karei Anton reeds getoond te
weten, bij gelegenheid, dat de waardige pa
triarch de herinnering had verloren. Maar
dat hij geld leende aan grondbezitters en
baronnen en dat zulke voorname heeren
zich niet te goed achtten in handels verbin
tenis te staan met denzelfden persoon, wien
ze misschien zelf met een genadig knikie
een fooi >n de hand hadden gestopt, schonk
Karei Anton een blik in nooit vermoede
sociale afgronden, en bewees meer de han
delsbekwaamheid van den controleur dan
de soliditeit der hooge standen.
1.01
Maar de goede winkelier dacht hier niet
over nahij voelde zich te moede alsof zijn
eigen huis in brand stond en toen hij op de
plaats kwam bij de oude boomen, diew zijn
zomerverblijf beschaduwden, verhaastte hij
onbewust zijn schreden, zood'at hij bijna
holde. Hij had geen andere gedachte in zijn
hoofd, dan zoo spoedig mogelijk thuis te
komen om Klara alles te vertellen.
Maar omziende, bleef de goede man als
vastgenageld op de plaats staan, zijn oogen
stonden od het ount uit de kassen te spriiv
gen. De gedachte, die soms zelfs in den
heerlijken roes van genot en vermaak Sn
hem was opgekomen en die was gelijk een
duistere volk welke den zonsondergang
versombert en slecht weer voor den volgen
den morgen voorspelt, vertoonde zich nu
aan zijn oogen als een zwarte werkelijkheid.
Op de sofa voor het raam van de andere
woning zag Kavel Anton namelijk een klei
ne, aardige familiegroep.
Voor de sofa stond een tafel, op deze ta
fel lag een wit tafelkleed en op dit witte
tafelkleed stonden de koffiekopjes, een kof
fiekan, een roomkan, een suikerschaal en
een heele mand met smakelijke, pas uit de
stad aangevoerde kleine broodjes. Dora en
Nora zaten aan tafel, op den eene hoek van
de sofa zat mevrouw Carlsson en bracht
juist een dampenden kop koffie naar haar
korte bovenlip, en naast haar zat de ach
tenswaardige controleur met kleinen Knut
op zijn knie.
't Is onmogelijk te beschrijven met welk
een waardigheid deze deftige heer zijn posi
tie als huisvader innam.
Stralender, welgedaner en minzamer dan
ooit, ontbrak hem alleen een langen baard
om volkomen te gelijken op een! der oude
patriarchen.
Niet eens bij den aanblik van Karei An
ton verloor deze geroutineerde gentleman
de tegenwoordigheid van geest, een zeker
kenmerk van een sterke ziel.
Hij het rijn vriend niet, zooals deze van
plan was, met een verlegen groet voorbij
gaan. Maar hij tilde Knut van zijn knie,
streelde zijn haar en zei
„Zie zoo, mijn. jongen, laat papa nu op
staan."
Ook mevrouw Carlsson toonde niet A*
minste gemoedsbeweging. Ze zat daar rond
en blozend als altijd op haar gelast lag een
eerbaar en onschuldig glimlachje, haar ten-
den schitterden en de mollige handen lagert
zocht en blank op het tafellaken.
Niemand scheen geschokt door deze ne
telige positie, behalve Karc-1 Anton, die nog
altijd roerloos op dezelfde plek stond, 't
Was hem oi de grond onder hem wegzonk,
toen hij de patriarch op zich zag af komen
en toen deze hem ziin goed verzorgde hand
toestak, die Karei Anton werktuigelijk
greep, terwijl hij onwilkeurig een stap ach
teruit deed, toen de controleur hem gemoe
delijk op den schouder klopte.
Maar zijn verbazing bereikte haar top
punt, toen de grijsaard ongegeneerd zin
speelde op hun vroeger gesprek en tot hem
zeide
„Nul Nu ken je Hilda Carlsson. Is zij nis
zoo gevaarlijk?"
Karei Anton kon als antwoord op dezo
vroolijke scherts slechts met groote moeite
een flauw glimlachje te voorschijn roepen.
Hij had al rijn opmerkzaamheid noodig om
lang en innig de toegestoken hand van den
controleur te schudden. Niet in staat eeni
antwoord te uiten, keerde hij zich om en
ging onmiddellijk naar zijn eigen huis. On
derweg hoorde hij nog, dat de grijsaard ieis
grappigs zei, waarom allen lachten, maar
dat hij niet kon verstaan.
(Wordt vervolgd).