I
LiPS' SAFE-INRICHTING
BUITENLAND.
EEN WAAN
119e Jaargang No. 206
MMiiiinsmKrjr^zr;:
Itr post f 2.60, per week (met gratis verzekering
igen ongelukken) f 0.175, alzondcrlijkc nummers
0.05.
AIERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR: J. VALKHOFF.
„DE EEMLANDER"
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL.
TEL. INT 513.
Woensdag 2 Maart 1921
PRIiS DER ADVLRTENTIfN met inbegrip van ccn
bcwijsuummcr, elke regel meer 0.25, dicnstaanbic»
dingen en Licldadiehelds adveitcntiiln voor de helft
der prijs. Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordccügc bepalinccn voor liet advertccren. licne
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Vf23QÏ emdities «ooi hit incasseeien
Mtsislaliiiie «n Belwisla
VAN DER GRAAF Co.,
AMSTERDAM ROTTERDAM
isseeren uwer
Vonleiiiipi>.
r 8t Co I
rERDAM
eïe£2 ■■m
Politiek Overzicht.
passeerde week is door Lloyd George
3e opmerking gemaakt, dat de Duitschers
t>p de Londensche conferentie zouden ver
schijnen in hun meest sjofele plunje.
;?r- rijn de EngeJsche persbur-eaux van oor
deel, de voorspelling is volkomen uitgeko
men, to.en.Von Simons voor den dag kwam
met de Buitsche tegenvoorstellen, die be
trekking hebben op de Duitsche schade-
foossrfeitóng. Bijna zijn geheele rede was een
poging om te bewijzen, dat de geallieerde
deskundigen bij hun taxatie van Duitsch-
fancis economischen en financieelen toe
stand de plank absoluut missloegen, dat het
rijk in buitengewone mate gebrek leed en
bij lange na niet in staat was om de ver
woestingen, die het in verschillende landen
•had aangericht, te vergoeden. Integendeel:
Duiischlamd diende verscheidene jaren lang
gesteund te worden om er weer bovenop
te komen.
Toen Von Simons overging tot het noe
men v.an cijfers, s-telde hij de gekapitaliseer
de waarde van de Parijsche eischen, ver
disconteerd op acht procent, op 50 milliard
mark in goud. Hiervan was, zeide hij, reeds
20 milliard aan de geallieerden betaald. Tot
dit cijfer kwam hij door de waarde te schat
ten van het achtergelaten Duitsche oorlogs
tuig en -de verloren koloniën. De overige
dertig milliard, volgens den Duitschen mi
nister van buitenlandsche zaken het maxi
mum van Duitschïand'9 capaciteit, zouden
moeten worden verkregen door een inter
nationale leening- Hoewel van oordeel zijn
de, da-f zooiets, gezien dert tegenwoordigen
stand der geldmarkt, onmogelijk was, kon
den, naar hij meende, wel acht milliard wor
den gevonden. Zoowel van de 22 milliard,
diie derhalve daarna nog resteerden, als van
do acht milliard was Duitschland bereid
de rente en de aflossing te betalen. Ten
aanzien van deze Duitsche leening moesten
bizondere voorrechten worden verkregen:
zij moest b.v. vrijgesteld zijn van belasting
ïn de landen, waar zij werd geplaatst.
VefdeT stelde Von Simons voor, dat de
Schuld binnen dertig jaar zóu worden be
taald, maar hij twijfelde of Duitschlancl bij
machte zou zijn om tot 1926 aan de geal
lieerden anders te betalen dan in den vorm
van arbeid en in natura. In 1926 zou dan
een nieuw ontwerp van betaling kunnen
worden opgesteld. De voorstellen van Parijs,
dc 12 pet. exportbelasting met name, achtte
Van Siarons practisch onuitvoerbaar.
Toen Simons vroeg, of hij ten aanzien
van deze voorstellen in bizonderheden zou
treden, bracht Lloyd George, die de bij-
mmm h 4. telephooh ho. m
Dep©s!t0«ft8ïit@
ëen jaar vast 5®/»
zes maanden opzegging 4
een dag 3lis°lo
eenkomst voorzat, hom op scherpen toon
tot zwijgen. Als de bizonderheden, zei de
Engekcho eerste-minister, niets anders
waren den een nadere uiteenzetting van de
voorstetien, die von Simons reeds had ge
daan, zouden zij de moeite van het voor
lezen nauwelijks loonen. De voorstellen
toonden een volstrekt gemis van inzicht in
de hoofdzaken, waarover het ging, en de ge
allieerden waren eensgezind van meening,
dat zij geen bespreking waard gekeurd kon
den worden. De geallieerden zouden onder
ling beraadslagen wat er gedaan moest wor
den en hun beslissing Woensdag aan de
Duitschers te kennen geven.
Ook Reuter houdt zich met*de aangele
genheid bezig en uit hetgeen dit pers
bureau sgint, blijkt, dat de geallieerde con
ferentie gisteren twee uren duurde. Von Si
mons heeft Lloyd George nog ten bescheid
gegeven, dat de meening der Duitsche re
geering was, dat de Parijsche voorstellen
waren gegrond op een te gebrekkige voor
stelling van de Duitsche nijverheid. Niette
genstaande de daaraan verbonden risico
besloot Duitschland zelf bepaalde voorstel
len te doen, omdat het bereid is tot elke
opoffering, indien liet vaste verplichtingen
in de plaats kon stellen van de onbepaalde
verplichtingen, die het verdrag van Ver
sailles het oplegt.
Toen Simons de Duitsche voorstellen had
ingediend, zeide hij ten slotte nog, dat het
vanzelf sprak, dat het referendum in Opper-
Silezië in het voordeel van Duitschland uit
viel en Opper-Silezië Duitsch moest blij
ven. De wereldhandel zou dan bevrijd wor
den van de bestaande belemmeringen en
over die geheele wereld de economische
vrijheid en gelijkheid van rechten worden
hersteld.
De Duitsche voorslelle^i vallen begrijpe
lijkerwijze weinig in den smaak, daar zij de
Parijsche besluiten botweg negeeren. De
tekst er van, die gisteren ter conferentie is
gedistribueerd, heeft dan ook een zeer 011-
gunstigen indruk gemaakt. De geallieerden
hebben besloten vandaag de rechtskundige
en militaire raadslieden om advies te vragen
om Donderdag de Duitsche delegatie op de
hoogte te stellen van de maatregelen, die de
bondgenooten van zins zijn te nemen. Dat
het categorisch antwoord op de Duitsche
tegenvoorstellen in minder zachte bewoor
dingen zal zijn opgesteld, valt dan ook
niet te betwijfelen. En het eenvoudige be
richtje, dat generaal MagKnse, het hoofd
van den Belgischen generclen staf, is uit-
genoocligd om zich zoo spoedig mogelijk
naar de Engelsche hoofdstad te begeven,
spreekt verder boekdeelen. Wanneer er niet
plotseling een wijziging intreedt, zal het
waarschijnlijk toch nog lot sancties komen.
Ondertusschen heeft de Grieksche Na
tionale Vergadering gasteren een motie
aangenomen, welke aan den Grickschen eer
sten minister, Kalogeropoelos, die als ge
delegeerde te Londen vertoeft, gezonden is
en waarin te kennen wordt gegeven dat, al
is men erkentelijk voor de welwillende be
scherming der Grieksche landsbelangen
door de geallieerden, het voorstel tot her
ziening van 't verdrag van Sèvres, dat als
.een minimum-vergoeding voor de opofferin
gen wordt beschouwd, niet kan worden aan
vaard.
BiiitenlancJsche Berichten.
Londen, 1 Maart. (N. T. A. Draad
loos). Naar de te Philadelphia verschijnen
de Public Ledger uit de beste officieele bron
verneemt, heeft president Harding den ge-
benten Gedcles en Jusserer.tl medegedeeld,
dat de geallieerden er niets bij zullen win
nen, wanneer zij de Ver. St. zouden trach
ten te dwingen lot toetreding tot den tegen
woordigen Volkenbond-
Harding, senator Knox en de overige lei
ders der republikeinen steunen Wilsons po-
Iitiek met betrekking tot Mesopotamië en
de andere mandalen.
Groot-Brittannië en Frankrijk hebben den
mortelen steun der Ver. St. noodig voor 't
innen der Duitsche schadeloosstelling, doch
deze verwachten een tegemoetkomende
houding met betrekking tot Mcsopotamië en
Tap. alvorens zij zich zullen ireteresseeren
voor de inning dei' schadeloosstelling. In
geen geval zal Amerika militaire hulp ver-
leenen. De door de geallieerden gesloten
leeningen kunnen in obligaties worden ge
bracht, doch niet geannuleerd worden.
De republikeinen beschouwen Amerika's
afwezigheid uit der. Volkenbond niet als een
reden om do Ver. St. onder dc verliezers van
den oorlog te rangschikken. De aanstaan
de regeering is beslist afkeerig van de nei
ging, die de Volkenbondsraad aan den dag
legt, om een dictatuur van vier mogendhe
den te worden.
Dinsdag zou op de scheepswerf te
Flensburg een stoomschip van 120C0 ton
van stapel loopen, dat voor de Overzoesche
Handel Maatschappij van Hugo Stinnes ge
bouwd is en (ken naam „Tirpitz" zou ont
vangen. Admiraal Tirpitz zou de dooprede
houden, terwijl ook Hugo Stinnes -en andere
aanzienlijke personen bij de doopplechtig
heid tegenwoordig zouden zijn. Op het laat
ste oogenblik echter sthijnt het van stapel
loopen door een besluit der werfarbeiders
niet te zullen doorgaan. In oen artikel in
de Flensburger Volkszeiturg wordt gepro
feteerd tegen het geven van den naam Tir
pitz" aan het nieuwe schip. Tegelijk wordt
medegedeeld, dat cle werfarbeiders met oen
meerderheid van drie-vierde besloten het
schip niet van stapel te laten loopen wegens
he* ontvangen van'zulk een „beruchten"
naam. en de aanwezigheid van personen als
Tirpitz.
en veel gewonden. De Vandweer moest tel
kens optreden tegen de tallooze branden.
Er zijn 400 oproerlingen aangehouden en
twee machinegeweren buitgemaakt. De be
volking juichte de bereagiieri toe, die den
opstand onderdrukten-
Triest, 1 Maart. (B. T. A.). Hier is
de algemeeno staking uitgeroepen.
R o m e, I Maart. (B. T. A De Tribuna
nieldt uit Florence De kalmte schijnt te-
lug te keeren in de wijk San Frediano, maar
in de Via Spada wordt uit de vensters ge
schoten. In de wijk San Gallo hadden bot
singen plaats tusschen [fascisten en commu
nisten, waarbij één doode en verscheidene
gewonden vielen. -Bij wijze van voorzorgs-
maalregl is op verschillende punten van de
stad geschut opgesteld.
B cdopesl, 1 M a a r t (N. T. A.). De
onderhandelingen tusschen de stakende ty
pografen ■ert de dvukkerspatroons leverden
tot dusver geen resultaat op Men is er in
geslaagd 's avonds een courant te laten
verschijnen. De rageering heeft beslag op
een drukkerij gelegd, -waar thans een twee
maal daags verschijnend blad uitkomt. De
orde wordt nergens gestoord.
Warschau, 1 Maart. (Orient). He
den is dc eerste dag van de aigemeene sta
king afgekondigd uit solidariteit met de
spoorwegmanncn. Tengevolge van de mili-
tarjsatie. der spoorwegen, breidt de gedeel
telijke staking zich niet uit. De voornaamste
lakken van openbaren dienst zijn in werking.
Verzekerd wordt dat de Poolsche overheid
een bolsjewistisch telegram aan de stakers
te Warschau opgevangen heeft. De bladen
leggeti er nadruk op, dat deze monièv om
zich in Polens binnerilandsche aangelegen
heden te mengen een schending is van de
vredes-preliminairon.
Imt. srEDE
HKEWHEH
1.SO
«EK
PRIMA
zv;. Kataeü
W'SthZ'ldo
p. pilRl'
BllsES
1.25
©.75
Ani&rlkaanscliB
SYLVAN
Mm „MDELLE"
W.VAMR0S8ÜM
44 LANGESTRAAT
AMERSFOORT
Londen, 1 Maart. (N. T. A. Draad
loos). Uit Genèvê wordt gemeld, dat de po
litie te Constanz een onderaardsohe pijplei
ding heeft ontdekt, waardoor smokkelaars
Duitsche en Oostenrijksche goud- en zilver
stukken, elsmede cocaïne en saccharine naar
Zwitserland hebben gesmokkeld. Hiermede
hebben zij sedert verleden jaar geweldige
winsten gemaakt. Vorsdveïdene smokkelaars
werden gearresteerd.
Londen, 28Fe4r. (R.). Si'in Feftvers
vielen ongewapende soldaten, die 'in de
straten van Cork wandelden, aan. Gemeld
wordt, dat vijf hunner gedood en elf ge
wond werden.
Florence, "28 F e b r. (13. T. A.).
Nieuwe botsingen tusschen nationalisten en
socialisten worden uit Florence gemeld. Er
zijn zes dooclen en vele gewonden.
Rome, 1 M a a r t. (B. T. A.). De Tempo
verneemt uit Triest, dat de fascisten te Can-
fanaro de arbeidsbeurs in brand hebben ge
stoken om zich te wreken over den moord
op één hunner kameraden.
Een telegram uit Florence aan cle Epoca
meldt, dat de communisten gisteren barri
cades opwierpen in verschillende stralen
van de wijk San Frediano. De openbare
macht werd met revolverschoten ontvangen,
wat zij met -geweerschoten beantwoordde en
met het in dienst stellen van machinege
weren op auto's. De cavalerie ruimde de ba-
ricades op. Het geweervuur knetterde van
half twee tot vier uur zonder ophouder. Er
2iin een doode en een twintigtal gewonden.
Var.daa» waren er te Florence 3 dooden
Uit Moskou worden thans nadere bij
zonderheden aan cle Letlandscho bladen ge
mekt over do gebeurtenissen die den 24en
Februari te Moskou zijn voorgevallen. Meer
dan 14000 arbeiders, waaronder die van
de drukkerijen, legden den arbeid neer en
cischfen verhooging van de levensmidde
len-rantsoenen, vrijheid van handel, be.
s hei riling van de persoonlijke rechten en
ce bijherroëpfng van een constituante.
,'n het begin verliep de staking zeer orde
lijk, me ai toen f.ic-epen arbeiders zioh voor
dc kazernes begaven en een beroep deden
op de soldaten, werden dezen laatsten doo'
cle autoriteiten gelast de volksmenigte met
geweld van wapenen uiteen te drijven. Zij
weigerden dit echter te doen, waarop com
munistische regimenten, in allerijl opgeroe
pen, het iuu.' tegen cle arbeiders openden
en talrijke personen gedood en gewond
werden.
A nti'bcs.lMoa r t. (B. T. A.). Koning
Nikita van Montenegro, is overleden. De ko
ningin en.de koning van Italië zijn telegra
fisch verwittigd en worden verwacht op de
begrafenis, waarvan de datum nog niet is
vastgesteld.
De Daily Express verneemt, dat h'ef ver-
drag van Sèvres ten gunste van Turkije ge
wijzigd zal worden. Griekenland zal Tracië
en Smyrna moeten afstaan. De door Tur
kije te vcrleenen concessies zullen worden
onderzocht afgescheiden van de kwesties
betreffende Armenië en Koer.distan.
N e w-Y2o2r2k, 1 M aart. (R.). Harding
heef; de benoeming bevestigd van J. W-
Weeks tot minister van oorlog.
Met het oog op de plotselinge daling
der ijzer- en staalprijzen in de ijzerertsmlfr
nen van Cleveland, hebben do arbeiders
toegestemd in een loonsvermindering vort
tivee shilling per dag.
Londen, 1 Maart. (N. T. A. Draad
loos). Volgens telegrammen 'uit New-YorW
is Panama voornlemens Cosla Riea den
oorlog te verklaren, waarin vermoedelijk ge
heel Midden-Amerika en Columbia zullen
worden betrokken. Een decreet vain dert
president zegt, dat een vijand het land is
binnen gedrongen, die er uit moet wordanl
verdreven.
"BINNENLAND"
Kameroverzicht.
Eerste Kamer.
Vergadering van Dinsdag- 1 Maart
De Voorzitter doet mcdedceling vnnf
ingekomen berichten van afwezigheid den
heeren Michieis van Kessenich en Van derf
Does de Willeboïs wegens ongesteldhcidl
en van den heer Polak, wegens een buiten*
landsche reis.
Naturalisatie.
Aan de orde zijn tal van naturalisatie-onH
werpen, bij een waarvan de heer Vnnf
Embden (v. d) als zijn meening te ken
nen geeft, dat het daarin vervatte verzoek
tot naturalisatie niet voor inwilliging vat*
baar is. Spreker twijfelt er niet nan. of do
ambtsberichten omirent den verzoeker zijn
gunstig, maar het is bij hem niet om den!
persoon te doen, doch om de zaak. Het
komt hem voor, dat bij dezen aanvrager ver
overschreden zijn de grenzen van onver-»
schilligheid jegens ons land. Deze verzoe*
ker, die altijd in het buitenland woonde,
daar studeerde, zich er liet naturaliseeren,
tweemaal met een bui tenia ndsohc vrouw,
trouwde, wil zich nu weer laten naturalisce*
ren als Nederlander, louter uit de maleriedo
overweging, om daardoor gemakkelijker zijn
belangen in zijn woonland, Duitschland, te
kunnen verdedigen. Bovendien heeft hij
reeds medegedeeld, in Duitsdhland t? zuilen
blijven wonen. Dit doet de deur toe Onze
nationaliteit staat naar sprekers meening te
hoog, om zóó te wordengeëxploi
teerd-
De Minister van Justitie, de heer
Heemskerk, vraagt zich af- of deze aan
vrage wel zoo zwak staat. Dc heer Vort
Embden toont met zijn bezwaren, dat rnert
een onbelangrijke kwestie interessant kon
behandelen. De verzoeker heeft zich wel als
Duitscher laten naturaliseeren om eigenlijk
geen passende reden, maar dat Heeft hij
zelf erkend. Hij heeft zelfs gezegd, er spijt
van te hebben.
De 'heer Van Embden vérwijt den verzoe
ker voornamelijk geen ideëele motieven 1e
hebben, maar de minister vreest, dat in dö
mééste gevallen de materie el e overwogin
gen de bovenhand houden! ïhtusschen, inl
dit speciale geval gelooft dc minister, dat do
verzoeker juist om ideëele redenen xidÜ
wil laten naturaliseeren-
In het hooggebergte van Beieren heeft hij
goederen. In het belang van de gezondheid
zijner familie wil hij daar gaan wonen. Da6
komt bij de beste Nederlanders voorl
(Vroolijkheid). Maar hij wil juist, niet togen-*
staande zijn wonen dam-, Nederlander blij-
en, duidelijk genoeg uit louter ideëele oyer-i
wegingen-
De heer Van Embden, lepliceerende^
handhaaft zijn bezwaren. Van materia
e e 1 e beweegredenen bij dezen verzoeker»
lean slechts sprake wezen.
De Minister dupliceert.
De heer M end el s (S. D) vindt het wat
raar, dat deze adellijke meneer in den gloJ-
rietijd van het keizerdom Duitsoher wikte
wezen, maar zijn D e u t s c h t u iri weer wil
afleggen, zoodra zijn. nieuwe vaderland een"
republiek was. Spreker zou bezwaar tegen
deze naturalisatie hebben, indien de bei
trokkene ons nationale jasje uit- en aan*
trok naar zijn believen, niet om nationalist
Ons hart is nooit zoo zwaar, als wan
neer het leeg is.
Tf iitlent, maken op
de sroote soa teering
SQ«- en ZIIVERWERKEH.
WILLEM SR0ENHU1ZEN luwetisr Amersiosri.
F-*-1
FEUILLETON.
door
SUZE LA CHAPELLE-ROOBOL.
28
Zij kuste möj telkens! en schreide. Ik wenk-
«re> Rosdijk.
,Je zult haar wel dikwijls gaan opzoeken."
iöuisterde ik.
„Zeker."
Hij drukte mdj -de hand en zag mij aan. Er
jjwas iets stralends ini rijn blik en ik wendde
den mijnen af. Hij nam Ciska'9 arm, hielp
'haar in den auto, ik keek hen na, zoolang ik
kerb en keerde toen 'langzaam leruir naar
mijn groot huis, waar eenzaamheid mij
wachtte.
Maar zij drukte mij niet. Zóó gelukkig als
in. die eerste weken na Alfred's dood, ben
ik misschien nooit geweest. Men liet mij ge
heel alleen, de tijd varv bezoeken maken of
ontvangen was nog niet aangebroken. De
eerste weken na een sterfgeval brengt men
immers in stille overpeinzingen door. De da
gen. en de nachten waren te kort voor mijn
mijmeringen, voor mijr. toekomstdroomen.
Ik dwaalde door het park en genoot van de
pracht der ontwakende lente. Nooit had ik
zoo gejuicht omdat het voorjaar was, omdat
het zomer zou worden. Ik liep door de ka
mers van mijn huis en bekeek al de schatten
de kunstvoorwerpen die Alfred verzameld
had en die hem zoo lief waren geweest.
Nooit had ik er veel om gegeven, ik was er
koel bij gebleven. Nu, ineens, bezag ik dat
alles heel anders. Liefkoozend nam ik de
kostbare voorwerpen in de handen, met
trots keek ik naar de oude, zeldzame meu
bels, de kleuren van Oostersche tapijten, de
fijne tinten van gordijnen en wandbeklee-
dingen streelden plotseling mijn oogen. Ik
g.enoof van mijn weelde, ik was dankbaar
voor mijn rijkdom, omdat ik dat alles kon
aanbieden aan den man, dien ik lief had-
En ik maakte mijn plannen. Ja, we moes-
ten nog uitstellen, we waren er- toe genood/-
zaakt. Maar zoodra het kon zouden we ge
lukkig worden, geen dag langer dan het
moest, zouden wie wachten. Voor Ciska had
ik geen vrees. Zij voelde zooveel sympathie
voor Rosdijk, en in mijn overmoedigen drang
om gelukkig te zijn, om alles mooi en lief
te zien, werd ik sentimenteel en herinnerde
ik mij dat ilc eens in een Engelschen roman
belezen had hoe de kinderen zich altiid aan-1
getrokken voeler, tot den man, die hun moe*
der in stille liefhad, haar verloor, maar zijn
plicht en zijn liefde trouw bleef. Het zou
een ideale verhouding tusschen ons drieën
zijn, totdat mijn meisje ons verlaten ging
om haar eigen geluk tegemoet ie gaan.
Ciska schreef mij dikwijls. In haar brieven
sprak zij nog veel over arme papa, maar
langzamerhand op meer berustenden toon.
Hij had zooveel geleden, 't was voor hem
maar gelukkig dat er eindelijk een eind aan
v/as gekomen. We mochten niet egoistisrh
rijdt en hem de rust misgunnen. Ze voelde
zich veel beter, de familie R. was heel lief
voor haar en de rust deed haar goed,ze was
volkomen vrij en vond het prettig dat men
zich ook niet aan haar tegenwoordigheid
stoorde, dat de meisjes en mevrouw uitgin
gen, als het noodig bleek- Rosdijk kwam veel
bij de R.'s aan huis. Verder animeerde zij mij
erg om ook naar den Haag te komen, al
tv as 't maar voor een paar -dagen, we zouden
dan samen naar huis gaan.
Mevrouw R.-zond mij ook een' dringende
invitatie, maar ik had mijn eenzaamheid veel
te lief en onder allerlei voorwendsels wist ik
t te verschuiven en Ciska te bewegen te
blijven totdat onze zaken geregeld waren.
Zoo verliepen cr vier weken. Ik begreep
nu dat ik mijn meisje moest gaan halen en-
ik v/as op het punt te schrijven! en mijn
komst te melden toen ik een briefje vart Ros
dijk ontving. Het bevatte maar enkele re
gels en kondigde zijn bezoek voor den vol
genden dag aan. Hij moest mij noodzakelijk
spreken en vroeg of ik hem tegen drie uur
kon ontvangen.
Zal ik ooit vergeten hoe mijn bloed tin
telde van gelukzaligheid toen ik de weinige,
banale woorden 'las, die mij zooveel zeiden?
Zal ik ooit weer de blijde siddering in mijn
vingers voelen toen ilc het telegram, dat ik
hem zou wachten, schreef?
Had ik ooit zaliger nacht doorgebracht
dan die voorafging aan rijn komst, toen ik
van blijde verwachting niet slapen! kon?
Hoe kropen de uren van den volgenden
morgen voorbij. Terstond na den lunoh, dienj
ik bijna niet aanraakte, ging ik naar mijn
kleedkamer. Ik zond mijn -kamenier weg,
want ik wilde niet wolen dat ik zooveel zorg
besteedde aan mijn uiterlijk, nu ik den man
wachtte die mij ten huwelijk kwam vragen.
En ik stond voor den spiegel en verheug
de mij ómdat mijn oogen schitterden, omdat
ik nog zoo mooi v/as, mooier, verleidelijker
nu. in mijn volle rijpheid, dan Ciska in haar
jeugdige frischheid. Waarom die gedachte
plolseling in- mij opkwam weet ik niet, ik
schaamde er mij over, maar ik glimlachte
verrukt tegen mijn eigen beeld.
Het was onmogelijk geweest om mij te
onttrekken aan het gebruik om in den rouw
te gaan, hoezeer alles in mij rich ook tegen
die uiterlijkheid verzet 'had, vooral nu ik
geen rouw in mijn hart droeg. Maar in den
stand en in de kringen, waarin- ik verkeerde,
v/p.s die gewoonte te diep geworteld. Ik wa*
toch al een ergernis voor mijn' verwanten!,}
voor mijn moeder vooral, omdat ik geen! wa^
dirwrouw droeg, mij alleen maar in ihefi,
zwart kleedde.
Nu was ik er bijna blij om, want niets koi^
mij zoo goed staan als het tullen kleed zon*,
der versiering, waardoor de blanke huid vari
'hals en armeni heensohemerde. i
Eindelijk was ik klaar en stond ik voop
het raam van mijn boudoir, waar ikhemzoij
ontvangen. Buiten straalde alles in volte,
lenteweelde en bloesempracht. In smette^
loos blauw weifde zich de hemel- en 'bundels
gouden zonnestralen schitterden mij tegenH
Ik moest de oogen sluiten voor dien iglans.
Daar in de verte zag ik de auto naderen)
die ik naar het station gezonden had, no^
'maar enkele seconden ent hij stond stil- vooi
het groote, hardsteenen bordes. Ik had luid
kunnen jubelen, maar ik hield mij in. Met
een groote krachtsinspanning dwong ik mij
tot kalmte, tot rustig en bedaard afwachten
Hij zat tegenover mij en de eerste, banale
phrases waren gezegd. Hij vroeg hoe hei
mij ging en of ik niet erg eenzaam was ge/»
weest. Toen vond hij dat ik er goed uitzag^
•beter dan hij had durven hopen) en 'hij zei
iet9 van het prachtige voorjaar. Ik hoorde
de klanken wel, begreep ze, maar nam zei
niet in mij op.
Waarom talmde hij Wat kon mij dat ai<
les schelen? Waarom zei hij maar niet d
delijk het woord, waarnaar ik smachtte, .j
„En Ciska?" vroeg ik.
(Slot volgt.*.
