ST. EMILION
Borstelwerk - Sponsen Zeomen.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Fontein Schippers
1.1. ÜWÏESÜ S Zti., Utrechtsctie sir. t7, Tel. 145.
I
Eippaahe Kinderkleetiiiifl.
Stand No. 8,
A. W. E« T.
loupes liSÜTTm
J. OililEIOlï, iel 21
'büiTênland.
langs den groeten weg.
Maubileeringen - Kunsthandel - Behangerü en Stoffeerder!)
Langestraat 24. Tel. Int. 496. AMERSFOORT.
Per fEesch I 1.75, per anker f 72.-
BOT" ELECTRISCHE INSTALLATIE'»
voor LICHT en KRACHT p Q pj
Ie KLASSE MATERIAAL.
TWEEDE BLAD.
Menschen met en zonder zenuwen
.,MONOPOLE"
A. WA^ DE WE©. 23.
Magaz. 9,Oe Oom5'-
Bezoekt:
WIUEM GROEHHUIZEH - 1ÜWEI!£R
FEUILLETON.
voornnndan van al (8,—
r 10» Jaargang
No. 2S5
Zaterdag
30 April 1921
zeer aan te bevelen
ORIGINEELS
OPGERICHT 1906.
vrijzinnigen van meening zijn, dat onze
bond voor -hen het meest goschikte tehuis
is. Het gevaar nu is, dat zij er niet aan zul
len denken, dat onze partij èn vrijzinnig èn
democratisch is. Vandaar dat op ons de
plicht rust, dit scherp en duidelijk voorop te
stollen, als men ons aanspreekt over een
aanslaand lidmaatschap van onze partij.
De oprichting van den Vrijheidsbond is
voor ons van n-ut geweest; een aantal leden
heeft onze partij verlaten om in de nieuwe
Bordeaux gewas 1917 partij plaats te nemen. Wij vreezen, dat zdj
zich daar weinig thuis zullen gevoelen. Doen
ze het wel, dan was hun heengaan voor ons
winst. En zoo zullen er oncler de verloren
broederen stellig wel zijn.
Laat ons zorgen, dit voordeel van de in
wendige versterking van onzen vrijzinnig-
de mocratischen bond te behouden, door as
pirant-leden onomwonden en volkomen dui
delijk aan het verstand te brengen, dat
„vrijzinnigheid" alleen niet voldoende is om
met ons samen te werken. Alleen de d-emo-
TELEPHOON 169
VLA^AKHERWEG 52<1.
craat, die vrijzinnig is, is ons welkom.
In de OherscMesische Post, die ii
Bet vrijzinnig beginsel.
i
5s of Kever poogt te zijn een dergelijk I
■evenement in de politieke wereld, dat onze
lezers zich wel niet zullen verwonderen, dat
wij, nu de geboorte van deze nieuwe partij
een feit is, nog eens eon en ander omtrent
de jonggeborene wenschen te betoogen.
De Unie-liberale kiesvereeniging ,,'s-Gra-
ven'hage heeft bij haar verscheiden een
laatsten wil geuit. Zij wilde de nieuwe partij
„Vooruitstrevende Vrijzinnige Staatspartij"
noemen. Al zag zij dus af van den meer
mogelijkheid tot reclame biedenden naam,
dien wij voor de jongste partij hebben aan
bevolen (Vooruitstrevend Vrijzinnig Ver
bond of V. V. V. I), zij gaf door het uiten I a T' <le "iena&n P18^ hunner geboorte werden gebra
van haren uitersten wil bHjk, prijs te stellen I b,Jzonder dierbaark 'S geweest. Waren er Alleen in de kleine stad Plesz kwamen
eeuse stroomingen desnoodig te steunen,
neen, sterker: de beteekenis van de religie Duitsch wordt geredigeerd, maar een na-
voor den Staat! |tionaal-Poolschen geest ademt, daar het
Indien het inderdaad bewust in het pro-blad het orgaan is van de z.g. Ópper-Sile-
- De onrichtino. ab„ glram is ÉTeschreven, dan beteekent het zon-zische Volkspartij, werd onlangs een artikel
- of Kever non °t re iir, ee !i vt i der twijfel, dat de gefusioneerde politici het opgenomen van den Franschen afgevaardig-
- of Kever poogt te zure - een dergehrk I vrij2;nlvi„ beginsel overboor(1 hebben ge_ de Paul Reynaud, woarvan de ,uidd|;
gooid. Dan is de nieuwe partij het begin Het Opper-Silezische nijverheidsdistrict
van eene poging om het met de pro- moet Polen worden toegewezen. De Deut-
testantsch-christe'lijke partijen op een ac- sche Aligemeine Zeilung reageert op het
coordje tc gooien, in elk geval met de artikel, waarin Raynaud beweert, dat aan
christelijk-historische partij en dan is het die in Opper-Silezië geborgn Duitschers in
nög duidelijker dan bet toch reeds was, dat 't vredesverdrag het stemrecht is verleend
de Vrijheidsbond me>t bekwamen spoed in op volkomen wederrechtelijke wijze. Wij be-
conservatieve richting stuurt. twijfelen, zegt het blad of Revnaud dit "öY"" 1
Zóó alleen kan ook worden Verklaard, dat ..wederreOhteKjk" ook va^ toeLsing acht F""1 M^^scheidenjztch maar zeer
men uit den naam van de nieuwste politieke op de duizenden PooLhgezinde in f Duit- '8nszaam heeft ontw*keld' absuld se'
onderneming het woord „liberaal" of „vrij- sche rijk, in Polen en GaJicië levende Opper-
zinnig" heeft vermeden, ofschoon dit woord Sileziërs, die door extra-treinen naar de
i zeer velen der besten onder de vrienden plaats hunner geboorte werden gebracht,
blijk rwïie I bijzonder dierbaar is geweest. Waren er Alleen in de kleine stad Plesz kwamen lal
elk harer afzonderlijke takken nauw met
Duitschland verbonden door onderlinge be
trekkingen.
„Het spreekt vanzelf, dat Reynnud een
lans breekt voor een verdeeling van Opper-
Silezië, daar nu eenmaal en bloc en ook in
het overgroote deel der kieitsen de voor
Polen-Frankrijk zoo lastige en ook niet
verwachte sterke Duitsche meerderheid is
gebleken. Het is den Polen en him Fron-
schen vrienden natuurlijk in de eerste plaats
te doen oni het nijverheidsdistrict, waar,
naar duidelijk is gebleken, de Duitschers de
meerderheid behaalden. Het z.g. industrie-
district wordt bepaald door den één geheel
vormenden Siedlungs-driehoek Gleiwitz—
Kattoivitz—Beuthen. Hindenburg-Zobrze, Kö-
nigshütte, Bismarckhütte, Borsigwerk, Frle-
denshütte, Zaborza liggen binnen dezen
driehoek. Het resultaat der stemming in
dit district was: 305.591 voor Duitschland,
243.995 voor Polen. Dat is een Duitsche
meerderheid van 62.000 stemmen."
Reynaud spreekt van de geografische en
economische factoren, die in 't algemeen
niet den doorslag zullen geven. Maar de
D. A. Z. is van meaning, dat ze juist wel in
aanmerking moeten worden genomen. Met
Reynaud is zij het eens, dat de volgende
groote industrie-centra Ezenstochau, Lodz
en Krakau zijn, maar de bewering, dat Op
per-Silezië hierop aangewezen is, zou niet
met de feiten kloppen, omdat het Opper-
Silezische productiegebied bij een opbrengst
van 34 millioen steenkolen en de grootste
zinkproductie van Europa niet industrie-,
maar handelscentra noodig heeft: afzet
markten. Maar Polen kwam als markt voor
Opper-Silezië geenszins in de eerste plaats
in aanmerking. Eveneens wordt de bewe
ring, dat het Opper-Silezische kolenbekken
op het behoud van het vrijzinnig'begins el en ^«.tfeche liberalen, die met m van treinen uit Galicië en het Westelijk in-
zij heeft zich dus blijkbaar schuld!" gemaakt I j Demociat.schen Bend widen duslne-district. De Poolsche commissaris
aan de vergissing, die ook wij hebben be-t,recten' omdat ^JJ dan naam «uberarf had- Korfanty had persoonlijk uiting gegeven
gaan, toen, wij, naar een naam voor het jon
ge wicht zoekende, aannamen, dat de fusie
van de verschillende partijen en groepen
bedoelde te komen tot de stichting van een
verjongd 'liberaal conglomeraat.
Hier nu blijkt, hoe onjuist partij-vorming
is, als ze niet berust op eensgezinheid bij
de stichters, waardoor het program schier
van zelf -komt vast te staan, maar alleen op
den wensch een nieuwe affaire te stichten.
gemaakt:
°hH treden, omdat' wij den naam „liberaal" had- Korfanty
n e~ den weggewerkt? Waren er anderzijds niet
velen, die vóór alles „vrijzinnig" wilden zijn?
Wat zullen al deze vrienden van Thor-
beok'e dit meereen ze toch te zijn doen,
als ze aanstonds zullen worden geleid in
eene richting, die voor goed met het libe
ralisme breekt?
aan zijn tevredenheid over 't transport zij
ner landgenooten.
Dat evenwel zonder deze emigranten
Duitschland toch de meerderheid van stem
men heeit behaald, wordt door Reynaud toe
geschreven aan de talrijke Duitsche ambte
naren van 't iand. De D. A. Z. merkt naar
inu cte oude zaken verloopen zijn. De deel- fiinsél weer tot uitdrukking te brengen
nemers kennen zoo min als de buitenstaan-j Maar den zal de toeleg mislukken om ook
ders de zorgvuldig overwogen formuleering niet-liberale conservatieven in den bond te
van hot program, ze meenen deel uit te trekken en forteriori om met de christe-
■maiken van eene vrijzinnige partij en als zij, lijk-historischen tot eenheid te komen. Dan
ontkaterd van den feestroes, bij de oprich- j de gehoopte werfkracht onder de nret-
ting opgedaan, zich zetten aan besludeering j vrijzinnigen afwezig blijven. Of zij zullen, als
van het program, ontwaren ze tot hunne 2Ü h'ur> zin niet krijgen, den Vrijheidsbond
ontzetting, dat d'e nieuwe partij geen libe
rale partij is geworden: Zelfs wij, buiten
staanders, zijn er immers van geschrokken.
Het is zóó verbijsterend, wat hier is ge
schied, dat "men zijne oogen nauwelijks ge
looft! Was niet op den stervensdag van den
Economtschen Bond betoogd, dat men
moest komen tot een liberaal bloc? Spraken
niet de Unie-liberalen in 'hun oproep tot de
Van tweeën één: öf zij zullen pogen zooal aanleiding hiervan op, dat, evenals aan alle
niet in de.n naam, dan toch in het program j andere inwoners, ook aan de Duitsche amb-
van den Vrijheidsbond het vrijzinnig be-1 tenaren pas dan het stemrecht werd ver
leend, wanneer zij achttien jaren long in
opnieuw eene
den rug toekeeren en
liberale partij gaan stichten.
Zóó is het al heel waarschijnlijk, dat de
toeleg om het liberalisme te verdonkerema
nen, zal mislukken. Herstel van de vrijzin
nige idee binnen d'en nieuwen bond dan wel
zijne uiteenspatting moet binnen kort vol
gen.
Voor ons, vrijzinnig-democraten, zit er in
geestverwanten van de oprichting van een dan huidigen toestand een gevaar. Wij zijn
vooruitstrevende-vrijzinnige partij? Vormen thans de eenige inderdaad vrijzinnige partij
niet de liberalen van verschillende schakee-en zoo zou 'het kunnen gebeuren, dat tal van
ring de kern van de leden?
En ondanks dit alles staat in het Vrijbeids-
bonds-program, dat deze nieuwe bond den
invloed van den godsdienst op den Staat
erkent.
Men leze goed: niet de beteekenis van den
godsdienst voor de gemeenschap erkent
men, niet den invloed van de religie op de
individuen, niet de noodzakelijkheid religi-
Opper-Süezië hadden gewoond. De vraag
wordt dan ook gesteld, of er juridische, na
tionale of moreele motieven zijn aan te
voeren om dezen bewoners het burgerrecht
en bijgevolg het recht en den plicht om te
stemmen te onthouden. Juist de ambtena
ren, in dienst van staat, gemeente of in-
dustrieele onderneming, werden door den
eiscb, dat zij sinds 1904 moesten hebben
gewoond in Opper-Silezië, op onbillijk-
herde wijze getroffen; juist in Opper-Silezië
was de staat van zaken zóó, dat de uitwis
seling en completeering slechts vanuit het
Rijk kon geschieden. Polen kon natuurlij
kerwijze geen ingenieurs en ambtenaren ter
beschikking stellen, omdat z:m eigen in-
noemd. Er wordt tegenover gesteld, dot
Opper-Silezië tengevolge van zijn binnen-
lendschen toestand en zijn jong konaal-
systeem in hoofdzaak de kolen slechts per
spoor kan vervoeren. Een oneindig fijn ver
takt spoorwegnet het Gleiwitzer rangeer
station is tegenwoordig het grootste der
wereld had d'e aansluiting van Oppcr-
Silezië bij de grootste transportwegen mo
gelijk gemaakt. Daarbij kwamen kanalen
Kose'l verlaadde in 1918 drie millioen ton
kolen en transporteerde 96 van heel den
invoer der grondstoffen voor Opper-Silezië
verder alsmede grootscheepsere kanaal
plannen. De binnenlandsohe toestand zou
ook door een aansluiting bij Polen niet
kunnen worden gecorrigeerd en het trans
port zou er slechts door zijn bemoeilijkt.
De Deutsche Aligemeine Zeitung schrijft:
„De productieontwikkeling nu is nergens
zoozeer als in Opper-Silezië van de trans
portwikkeling onafhankelijk. Des te noodlot
tig er zou 'het voor de Opper-Silezische in
dustrie zijn, wanneer haar levensaderen
werden stuk gesneden. Het is oen vergis
sing, dat Opper-Silezië tengevolge van het
volkomen verbruik zijner ijzerertsen zich tot
Polen moest wenden. Duitschland was steeds
een invoerland voor ertsen in 1914 be
droeg de invoer 14 millioen tonnen het
betrok hetgeen het noodig had echter niet
uit Polen, maar uit Frankrijk, Spanje, Zwe
den en Zuid-Rusland. De Opper-Silezische
rrls-productie -alleen bedroeg 206.000 ton
nen meer dan de Poolsche; nochtans was
De gezonde mcnsch wordt zich zijn levens*
proces niet bewust. Allo functies wordeif
„van zeU" verricht» Do eerste mensch, dio
bemerkte, dat hij een maag had, was tevens
de eerste maaglijder.
Er zijn gouden eeuwen geweest, dut d<$
menschon niet wisten, dat zij zenuwen had
den. Tegenwoordig echter zijn de zenuw en
van de mocsto menschon verzwakt, en zij
hebben een middel noodig, dat hun Zenu
wen versterkt, en weer gezond munkl. Dit
middel vinden zij in Sanntogcn, «lat door
'J^OQO artsen schriftelijk wordt aanbevol- u.
O.u. schrijft een Nederlandse li arts to V lTer-
togenbosch: „Sunatogcn werd reeds lang eif
wordt nog door mij in verschillende geval
len van zenuwachtige aandoeningen toege
past, Dat liet een aanwinst voor onze artse-
nijschat is, blijkt wel hieruit, dat in ver
schillende gevallen van neurasthenie, en
vooral daar, waar de Nocdingstoestand le
den had, hot door mij met succes - Innikt
werd, terwijl een rustkuur hier geen invloed
had".
Sanatogcn is •verkrijgbaar in alle apothe
ken en drogisterijen in verpakkingen van'
1.— tot 0.-.
Maison VAN EHWEREN.
Coiffeur PosticlieHr Coiffcuse
VIJERS8TRAAT 14. - Tel. 205
Hoogst Modorno Salons voor
DANEScnHEEKEN - Manicure
Magazijn van Pavfuniurioün on
Toilot-Arlilsolon.
BADINRICHTING
8
I»
ZATERDAG na 1™ uur
worden GEEN bestellingen
meer aau huis bezorgd.
J. J. v. flAMEaSV'ELD
Hoofdagent „Anistel"-hieran.
a
lag&BBSEt*SSTC r.
-. - jsrcatttCTBSHMaB
Hoiel Café Restaurant
Restaurant den nehestsn dag.
Zalen «llapontbcl voor
TEH«iAI>K«tl\'G Kb', IMKTIJ
Bib. GROOT K cu KLEINE
BRUI LUKT EX. ltlUMTE plan
100 PERSON EN,
Nadere i:illc!ttiu£OnI>ij «Ie
Birecile, T'elcioon II.
Till 111 —WH IIIIIIIII HiPlilHNIIHIillia
dustrieën het zonder dergelijk personeel in hooge mate op Zwecdsche ertsen aan
moeten stellen: bovenal in economisch op- gewezen."'
zicht is de Opper-Silezische nijverheid in
I
Varkensmarkt - Amersfoort,
Speciale akleeliiiK
uiterst gecompliceerd, in al zijn functies op
do meest subtiele wijze in elkaar grijpend
organisme genoemd, dot niet alleen in zijn
opbouw (productie van grondstoffen, half
fabrikaten en verwerking van bijproducten)
zijn geografisch béhooren tot Duitschland en beroepsbezigheden zijner bewoners zijn
juist door den loop van den Oder naar 't gelijksoortigheid bewijst, maar ook met be-
N.V7. Van zijn economische eenheid in .trekking tot zijn voorziening met clectrici-
en 'eren zin getuigt de wisselwerking tus- j teit, licht, water, enz. als 'n één geheel or-
schen industrie en landbouw in de geheele m&r.d organisme moet worden opgevat. Dut
provincie; het nijverheidsdistrict wordt een j het commercieel en industrieel hij 't Duit,
Het blad brengt nog in herinnering, dat
Opper-Silezië's geografische eenheid nog
verduidelijkt wordt door den loop zijner ri-
,-ieren, die tof het Oder-systeem behooren.
Het geld is tegenwoordig niet langer
van goud. Dat is juist gezien; goud is een
edel metaal.
42
Naar het Enmelsch van
JEFFER7 FARNOL.
- „Bezeerd herhaalde hij, met verwezen
Mik. „Hoe zou ik me hebben kunnen be-
zeeren
„Wel, je scheen daar anders nogal een
aardigen smak te doen!"
Toen ik dit had gezegd, keek Job mij aan
(met een blik die half toornig half verwij
tend was, en keerde mij toen den rug toe
hieruit, en uit de vele wenken en knikken
en hoofdschuddingen der anderen maakte ik
op, dat mijn opmerking misplaatst was ge
weest. Toen wij nog een minuut of vijf zwij
gend bij elkaar hadden gezeten, soheen de
oude man Job s aanwezigheid voor het eerst
op te merken.
„W el Job, ben je van middag niet aan het
werk vroeg hij.
„Neen I"
„Neem je het er dan maar eens van?"
„Ja ik heb genoeg van smeden ten
minste bij Zwarte George."
„En dat terwijl hij zoo tot zijn hals in 't
werk zit, Job? Hij zal danig in de moeilijk
heid raken, want er zal niemand wezen, die
hem wil komen helpen l"
„Dan krijgt ie zijn verdiende loon!" ant
woordde Job, tersluiks zijn knie wrijvend.
„Maar wat zou hij zonder helper begin
nen?" hield Simon aam
„God weet het l" antwoordde de oude
man, „tenzij Job zich bedenkt."
„Ik niet," zei deze, zacht over zijn rechter-
elleboog strijkend. „Ik heb genoeg van Zwar
te George, waarachtig ik heb genoeg van
hem. Hij heeft al een keer bijna mijn rugge-
graat gebroken, maar nu is het voor het
laatst geweest ik zwaai nooit meer een-
hamer voor Zwarte George de duivel mag
me halen, als ik het doe!"
„En die man moet het kerkhek van Cran-
brook repareeren," zuchtte de oude man
een prachtig hek, een wonderlijk mooi hek!
nog ouder dan ik waarachtig nog heel
veel ouder honderde en honderde jaren
ouder en ze zullen er niemand anders aan
willen laten komen, dan Zwarte George
„Hij is de beste smid in South Country I"
knikte Simon.
„Ja, maar hij is de beroerdste man om
voor te werken, die ik ooit heb gekend,"
gromde Job„en ik doe het o©k niet meer,
ik heb het vast tegen mezelf gezegd, en als
ik iets tegen mezelf heb gezegd, dan is er
geen veranderen meer aan dan ben ik als
een rots V'
„Het zou anders een prachtig ding ge
weest zijn als een man uit Sissïnghurst het
oude kerkhek had gerepareerd I" zei de oude
man.
„Dat zou het," bevestigde Simon, „en het
is een schande, dat nu anderen het werk
zullen moeten doen."
Ik had met een laatsten teug mijn kan ale
geledigd, en stond op.
„Ga je heen, jonkman?" vroeg de oude.
„Wel, dat hangt ervan af," zei ik. „Als ik
het goed begrijo heeft die Zwarte George
een knecht nood'ig, en ik ben van plan naar
hem toe te gaan en hem te vragen of hij mij
bij;
gebruiken kan/'
„U I" riep Job, mij vol verbazing met open
mond aanstarend, evenals de anderen.
„Waarom niet?" antwoordde ik- „Zwarte
George heeft een knecht, en ik heb geld
noodig I"
„Waaide heer," zei Job waarschuwend,
„doe het niet. Je mag dan een flinke kerel
wezen van niet al te miserable postuur,
maar Zwarte George zal niet meer moeite
met je hebben, dan ik met een babyneen,
ik zou het maar niet doen, als ik jou was."
„Neen, ik zou het maar niet doen," zei
Simon.
„Integendeel," antwoordde ik. „het is be
ter een weinig lichamelijk gevaar te loopen
en zijn honger te stillen, dan veilig honger
te liggen lijden onder -een of andere heg of
hooischelf wat zegt u daarvan, oude heer?'
De oude man boog zioh voorover en zag
mij vanonder zijn vooruitstekende wenkbrau
wen scherp aan.
„U hebt gelijk," zei hij, „en een man met
oogen als de uwe wordt niet zoo gemakke
lijk eruit gegooid, zelfs niet door Zwarte
George."
„Wel," zei Job, toen ik mijn stok opnam,
„wanneer hij je ruggegraat gebroken heeft,
waarde heer, zeg dan niet dat het mijn
schuld is. Meer zeg ik je niet. Alleen dif nog
ik geloof, dat je niet te weinig van jezelf
denkt 1"
„En ik geloof dat Zwarte George dit
heerschap vrij wat harder noot om te kraken
zal vinden dan Job," merkte de oude man
op. „Wat denk jij ervan, Simon?"
„Hij ziet er uit of hij een flinken opsiop-
per zou kunnen verdragen, en (bovendien
nog een heel goeden teruggeven ook," ant
woordde de herbergier, mij met half toege
knepen oogen aanziend, zoo als ik wel artis-
ten naar schilderijen heb zien kijken. „Hij
is aardig breed in de schouders, en vol van
borst, en, om zoo te zien, vlug genoeg op
zijn staken."
„Jij bent vroeger een vechtersbaas ge
weest, Simon, jij moet het weten, maar ik
zie nog iets in hem dat nog vrij wat meer
waard is."
„En wat is dat, Gaffer I" vroeg de herber
gier.
„Een goed, eerlijk, helder oog, Simon, met
een blik erin, die zegt„ik wil
„Ja maar wat heeft dat met Zwarte Ge*
orge te maken Hem kan liet niks schelen,
wat voor oogen iemand heeft als hij zo
maar blauw kan slaan I"
„Zoo,".zei de oude heer, op zijn snuifdoos
tikkend, „er zijn enkele dingen, die nog
beter zijn dan pootige vuisten, sterke spie
ren en een corpus en als je niet zoo'm
groot eendekuiken was, dan zou je begrijpem
wat ik bedoel. Jonge man," ging hij voort
zich tot mij wendend, „je doet me denken;
aan wat ik zelf was, toen ik je leeftijd had*
ofschoon ik, oni de waarheid te zeggen^
pgeloof dat ik ongeveer vijf, zes duim, mis*
schien nog meer, grooter was maai, cis
ik je een raad niag geven, wees er niet al ia
zeker van dot je het wel van Zwarte Geor**
ge zult winnen. Hij is niet iemand om mc«
le spotten!"
„En als je met hem aan den slag raakt f
wel, mik dan op de kin een betere plaats
dan de kin is er niet je kunt nergens zool
réchtuit en zoo hard op los stooten. Laat ma
je vertellen, dat ik zoo ook Tom Broek vani
Bredford te^en den grond heb geslag :n i
en ik verzeker je, al zeg ik het zelf, dot het
een pracht van een slag was!"
„Dank u!" zei ik; „als het tot veel.'cit
mocht komen, wat naar ik hoop niet het
val zal zijn, dan zal ik zeker om uw raad den*
ken." Na dit gezegd te hebben, keerde ik mij
om, en stak d'en weg over naar de opert
deur der smidse, mij welbewust, dat dria
paar oogen onafgebroken al mijn beweging
gen in groote spanning volgden.
(Wordt vervolgd).
