SERRE-MEU!ELEN J. Hoi 20. DE EEMLANDER BUITENLAND. FEUILLETON. Langs den grooten weg. Jongens MMS PRUS DER AGVERTEHTItR VLEESCHHOÜWER& LAMME Hof 16 Amersfoort Telefoon 618 voorhanden van ai f 8 bij T9e Jaargang No. 275 fctr post f J.—. p«t -week (met gratis veraekering tegen ongelukken) f 0.17», ahonderlijke nummers f C.05. DonderUag 26 Me! 192? 9» DIRECTEUR-UITGEVER? J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWA*. TEL ?NT 613. van 1—4 regels 1.05 met inbegrip van cent bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie* dingen en Lfctdadigheids-adveitenticn voor dc helft der prijs Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeclige bepalingen «/oor het advertcercn. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. Ronduit erkende Briand, dat z. 1. Wirth, die nu aan 't hoofd stond van de Duitsche regeering en in den rijksdag kon steunen op een meerderheid, welke ver schilde van die van gisteren, tot dusver het bewijs had geleverd zeer oprecht en eerlijk te zijn. In alle omstandigheden nam hij niet slechts verplichtingen op zich, maar er was. zelfs een begin gemaakt met het uitvoeren daarvan. Maar één ding wilde Briand nog zeggen: dat Frankrijk beschikte over een macht, die het verloofde en een vertrouwen, die het gebood koelbloedig te zijn. Briand bracht onder de aandacht der Kamer hoe gevaarlijk het is de waan te wekken, dat Frankrijk zich door bijbedoelingen laat lei den. Ik heb u gezegd, aldus de minister president, wat mijn politiek is: de Kamer beeft tusschen de mijne of een andere te kiezen. Betreffende Frankrijk's veiligheid behield Frankrijk zich voor gebruik te maken van alle middelen om druk uit te oefenen; hield Duitschland zijn beloften niet, dan was Farnkrijk's veiligheid bedreigd en zou het 't recht hebben, na de bondgenooten op de hoogte te hebben gesteld, te waken voor zijn veiligheid. De lichting 1919 werd ge mobiliseerd omdat men het zonder dit ge baar niet had kunnen stellen. Natuurlijk werd ook de conferentie van Londen besproken en gewezen op het Britsch-Fransche meeningsverschil en de r Igische pogingen om een verzoening tot stand te brengen. Ik had, aldus Briand, terug kunnen komen, met geestdrift toege juicht, als ik tot de bezetting van de Ruhr- streek was overgegaan, maar een dergelijke populariteit had hij nimmer gewenscht. De premier verzocht de Kamer te kiezen tusschen de eene en de andere politiek, welke men had kunnen volgen en merkte op, dat zij, die de staatkunde aanhingen van een geïsoleerd Frankrijk, wanneer zij het be stuur in handen nemen, al het vereischte oorlogsmateriaal alsmede 200.000 man zouden vinden, die binnen acht uur het Ruhrgebied zouden hebben bezet. Als hij dacht aan de heete vuren, waarvoor Lou- cheur, Doumer en hij zelf stonden ter Lon- densche conferentie, dan vroeg hij zich zelf af, wat geschied zou zijn, als hij teruggeko men was met de boodschap, dat Frankrijk alleen stond in plaats van met de Londen- sche transactie, die volkomen garanties in hield voor Frankrijk's veiligheid. Wanneer ik met de boodschap van Frankrijk's isole ment thuis was gekomen, aldus Briand, zou den mij na één of twee weken door u verwij ten voor de voeten zijn geworpen. De pre mier was teruggekomen met een tasch en niet met een degen, maar dezen laatste had hij vlak bij de handde Fransche soldaten stonden onder de wapenen. Briand verklaarde voorts, dat, in strijd met de mededeelingen van Tardieu, de regeering nimmer aan Dubois, den vertegenwoordiger van Frankrijk in de commissie van herstel, instructies had gegeven de Duitsche schuld tegenover Frankrijk te veranderen in Engel- schen geest. Tot dusver was 't den premier gelukt de Entente in stand te houden en 't stond bij hem vast, dat hij de Entente zou handhaven, zelfs ten aanzien van de kwes tie van Opper-Silezië. Met bewogen stem zei Briand nog, dat Frankrijk niet mocht vergeten, dat Enge land dadelijk in 1914 opstond om Frankrijk ter zijde te staan en dat de Amerikanen hun idealen getromv bleven en over de zee hun leger ter hulp zonden. „Wij moeten thans deze heerlijke ver- eenlging handhaven; in de wereld bestaan niet alleen Frankrijk's rechten, Engeland heeft dezelfde belangen als wij. Er is geen volk meer, dat alleen kan staan. Deze poli tiek heb ik in praktijk gebracht." Briand achtte zich gelukkig te zien, dat heel het land een kalme kracht toonde, die de bewondering der wereld wekte. Frank rijk's toestand was verre van slecht; Frank rijk's stem werd alom gehoord en geëer biedigd. Vooral in Engeland en in Amerika waardeerde men de gematigde vastberaden heid van Frankrijk, dat algemeen bewon derd werd in de wereld en daarom zou Briand, zoolang hij aan het hoofd der regee ring stond, de politiek van kracht en ge matigdheid niet laten varen. Berichten. MüncKen,25 Mei. (W.-B.). Naar de bladen melden, heeft de ministerraad gister avond onder voorzitterschap van den minis ter-president von Kahr de ontwapenings kwestie behandeld. Morgen heeft een be spreking plaats met de leiders der coalitie partijen. P a r ij s, 2 5 Mei. (B. T. A.) De raad van gezanten heeft In zijn vergadering van hedenochtend kennis genomen van het rap port der marine-contrölecommissie over het gevolg, dat door de Duitsche regeering is gegeven aan de maatregelen, die vastge steld zijn door de geallieerde mogendheden omtrent de vervorming van de Dieselmoto ren die Duitschland mag behouden. Berlijn, 25 M ei. (W. B.) Naar wij van betrouwbare zijde vernemen, zullen de vier voor O.-S. bestemde Bngelsche bataljons op 26 Mei hun standplaats, waar zij tot dus ver zijn geweest, verlaten om vermoedelijk op 27 of 28 Mei in O.-S. aan te komen. Zij zullen zeer waarschijnlijk eerst naar Oppeln worden gebracht, waar kwartieren voor deze bataljons worden ingericht. Berlijn 25 Mei. (W. B.) Volgens een bericht uit het Berliner Tageblatt is te Ber lijn op bevel van de rijksregeering een ze kere Wensscher gearresteerd, die de vroe gere Balticum-troepen voor O.-S. had trach ten te werven. T? o r 1 !j n 05 M<>!. (W BVolgons te Berlijn ingekomen berichten uit O.-S. wordt de ontruiming van Landsberg door de Pool- sche opstandelingen bevestigd. De Polen gaan nog door met* plunderen. Een groot aantal Opper-Sileziërs is door de Polen ont voerd en al hot vee is door de Polen weg gedreven. Bij den afgeslagen aanval op Groszstein moesten de Polen een gepant- serden trein achterlaten, die voorzien was van stukken ven 10 'A en 7 c.M. B e r 1 ij n, 2 5 Mei. (W. B.) De toestand van de industrie in O.-S. is buitengewoon hachelijk. De opbrengst is tot de helft ge daald. Vele fabrieken zullen wegens gebrek aan grondstoffen één dezer dagen moeten sluiten, -hetgeen een geweldige werkloosheid tengevolge zal hebben. Ook de mijnen zul len, als het zoo dooTgaat, over een paar weken stil komen te liggen, daar zij geen plaats meer hebben voor de gedolven kolen. B e r 1 ij n2 5 M e i. (N. T. A. Draadloos). Bij de gevechten aan de Tsjechisch-Sile- zische grens werd volgens een telegram uit Weenen een Duitsche afdeeling door de Poolsche opstandelingen gedwongen naar Tsjechisch grondgebied over te loopen, waar zij èhtwapend werd -en naar Troppau ge voerd. De opstandelingen hebben wederom versterkingen ontvangen, o. a. 300 studen ten, naar verluidt uit Warschau en Krakau. B e r 1 ij n2 5 Mei. (W.-B.). Naar de Voss. Ztg. uit Warschau verneemt, zijn op al-Ie hoeken der straten aldaar aangeplakt, waarin vrijwilligers gevraagd worden voor Opper-Silezië. Leipzig,25 Mei. (W.-B.). In hat pro ces tegen de oorlogsmisdadigers is tegen den vroegeren onderofficier Heynen, be schuldigd van mishandeling van krijgsge vangenen, door het openbaar ministerie twee jaar gevangenisstraf geëiscty. Berlijn, 25 Mei. (W. B.) De Lokal Anzeiger meldt uit Helle: In de mijnindustrie van Mannsfeld vreest men de uitbarsting van een nieuwe crisis. De onderhandelingen over een loonsverlaging zijn volkomen zon der resultaat geëindigd. De arbeidersorga nisaties hebben voorloopig de bemiddeling van den rijksminister van arbeid ingeroe pen. Berlijn, 2 5 MeL (W. B.) Onder voor zitterschap van Dominicus, minister van binnenlandsche zaken, heeft gisteravond een vergadering plaats gehad van de hoofd commissarissen van politie in heel Duitsch land, waarop de minister inlichtingen heeft gegeven ter bevordering van de eenheid bij ■het uitvoeren van de taak der politie met name de nakoming van de tegenover de Entente aangegane verplichtingen. Men meldt ons uit Halle d.d. 24 Mei: Het buitengewone gerechtshof in Nordhau- sen veroordeelde twee communisten wegens hoogverraad tot 8 jaar tuchthuisstraf. Het buitengewone gerechtshof in Nairwborg ver oordeelde 4 communisten wegens mede plichtigheid aan hoogverraad tot tuchthuis straf van 7 tot 4 jaar. P a r ij s, 2 5 M e i. (H. R.) Peyroux (repu blikein) heeft Briand gevraagd, of hij in de nieuwe Duitsche ministers Rathenau en Ro sen evenveel vertrouwen stelt als in Wirth en wat er juist is in het bericht der Voss. Ztg., dat Stresemann gunstige verzekerin gen nopens Opper-Silezië zou hebben ont vangen. Briand, die op zijn plaats bleèf zitten, ant woordde, dat Stresemann geenerlei verze keringen ontvangen heeft en dat na zijn terugkeer uit Londen de beslissingen der geallieerden omtrent de ontwapening, het herstel en de berechting der oorlogsmisda digers eenvoudig aan Duitschland zijn mee gedeeld, dat slechts met ja of neen te ant woorden had. Briand voegde hieraan toe dat, nadat hij gisteren gezegd had, dat het voor het overwonnen Duitschland noo- dig was zijn verplichtingen te erkennen en er zich te beijveren deze na te komen, hij thans ook nog moest zeggen, dat de ant woorden, die op alle sommaties van Frank rijk ontvangen zijn, bevredigend luidden. Het wordt tijd, zei Briand, van woorden af te zien en het rijk der feiten te betreden. Wij hebben een zeer duidelijk omschreven programma, dot thans niet meer besproken behoeft te worden. Onze beslissingen zijn genomen en aan Duitschland meegedeeld, de sancties kunnen dadelijk hun beslag krij gen. De Rijksdag heeft het ministerie, dat verklaarde Duifschland's verplichtingen to willen nakomen, zijn vertrouwen geschon ken. Dat er bijgedachten zijn, is juist, maar de staatslieden van de pan-Germanistische industrieelen zijn niet in staat Duitschland's verplichtingen te ontgaan. Wij hebben de noodige voorzorgsmaatregelen genomen en als men zich morgen aan zijn verplichtin gen zou willen onttrekken, zou Frankrijk weten wat het te doen stond. Wij staan thans misschien voor het oogenblik, dat Frankrijk eindelijk in aanraking gaat komen met de werkelijkheid. Het is bewonderens waardig, dat het land op dit oogenblik vol geloof en vertrouwen is. Briand vervolgde lk heb niet het recht vooruit te zeggen, dat de Duitsche regee ring bestaat uit lieden, die zullen trachten hun verplichtingen te ontwijken en nog min der het recht om hun taak te bemoeilijken, want ook zij zullen moeilijkheden van de zijde van de reactie en het militarisme het hoofd moeten bieden. Het Duitsche volk begint zijn oogen te openen. De meerderheid van den Rijksdag schonk haar vertrouwen aan den rijkskan selier, die verklaarde, dat Duitschland zich moest ontwapenen en moest betalen. Het ligt niet op onz<"^ hen te ontmoedigen. Als wij dit de uden wij niet alleen een misslag begaan ,\et zou een slechte daad zijn. Men zou in de wereld zeggen, dat onze houding niet deugde. Wij staan thans tegen over een schuldenaar, die verklaart onze voorwaarden aan te nemen. Wij hebben de macht handelend op te treden. Laat ons die in reserve houden. Gelooft gij niet met eere dat dit de juiste politiek is en dat wij ons daaraan houden moeten Toen Barthélemy (republikein) vroeg of het accoord van Londen ook geldt voor de toekomst wat h'et toepassen der sancties betreft, als Duitschland in gebreke blijft zijn verplichtingen na te komen, greep Briand opnieuw in het debat in. Hij verklaarde, dat als Duitschland in ge breke blijft een verplichting na te komen die niet voorzien is in de verklaringen van Londen, het noodig zal zijn den Oppersten Raad bijeen te roepen, daar het verdrag daartoe verplicht. Maar, zoo vervolgde Briand, als het een verplichting betreft, die wèl in het verdrag van Londen is voorzien, behoeven de geallieerden slechts Duitsoh- land's in gebreke blijven vast te stellen en heeft ieder hunner het recht over te gaan tot het volvoeren van de bij dat verdrag voorziene sancties. Als Duitschland echter in gebreke was gebleven in iets dat voor zien was bij de verklaring van Londen, zou de Fransche regeering seinen naar de Bel gische en Engelsohe regeering, dat zij wenschte te handelen en zou zij hen verzoe ken hetzelfde te doen en hen in staat te stellen dit te doen. Een stem ter rechterzijde roept: En als de geallieerden niet deelna men aan de sancties? Briand verklaart, dat hij niet wenscht aan te nemen, dat een en kele zich daarvan zou onttrekken. Hij her innert er aan, dat, toen d-e Franschen on langs drie steden van den Rijn hadden be zet, de Engelsche en Belgische regeering loyaal het bevel hebben gegeven aan hun troepen deel te nemen aan die verrichtin gen. Zeik als de geallieerden zoo ver volgt Briand zich in omstandigheden be vonden, die het hun onmogelijk maakten er aan mee te doen, zouden de Franschen in staat ziijn met hun eigen middelen te han delen. Zij zouden het alleen wel af kunnen. Ziedaar, zegt Briand, het groote verschil tusschen de regeeringspolitiek en de an dere politiek, die werd voorgestaan. Het ver schil is ontzaglijk, want zelfs bij die ver onderstelling is de samenhang der geal lieerden gehandhaafd en daar kunnen wij 't niet zonder stellen. P a r ij s2 5 M e i. (B. T. A.) Overeen komstig de conclusie van den commandant van het Rijnleger inzake de sterkte van het leger, noodig om het hoofd te bieden aan all© gebeurtenissen, 'heeft de regeering be sloten onmiddellijk alle gehuwde mannen en kostwinners van de lichting 1919 naar huis te zenden. P a r ij s, 2 5 Mei. (B. T. A.) Senator Combes gewezen voorzitter van den mi nisterraad, is te Pons overleden. Londen, 25 Mei. (N. T. A. Draad loos uit Horsen). Lloyd George heeft de ver tegenwoordigers der mijnwerkers en mijn eigenaars uitgenoodigd Vrijdag a.s. met de regeering te conferceren. Deze stap van dert premier wijst er op, dot de informeele bc* sprekingen, die sinds eenigen tijd plaats hebben tusschen de verschillende partijen* geleid hebben tot een overeenstemming opj een of onderen grondslag* die waarschijn lijk zal leiden tot een bevredigende regeling. De premier toch heeft met nadruk verklaard^ dat hij geen nieuwe conferentie kon beleg gen, tenzij een voorloopige overeenstem ming was bereikt, die zou waarborgen, dat de conferentie niet vruchteloos zou zijn. Edward Carson, de Iersche Unionist is benoemd tot rechter in het Hof van Be roep, waardoor hij zich definitief uit het po litieke leven terug trekt. L o nd en, 25 Mei. (N. T. A. Draadloos uit Horsea). Sir Hamar Greenwood verklaar de in het Lagerhuis, dat hij een politicrap port had ontvangen, inhoudende dat in do zes graafschappen van Ulster, waarin dei verkiezingen voor het nieuwe noordelijke' parlement waren gehouden, overal zeer drirkl gestemd was en dat alles rustig was. Hij meende, dat het vreedzame karakter der ver kiezing een gelukwensch waard was. Sis James Craig heeft op een verkiezings* bijeenkomst voor het graafschap Down meegedeeld, dat hij voor zijn vertrek ui{ Londen voorbereidselen getroffen had, wek ke, naar hij hoopte, er toe zouden leiden, dat een oorlogschip aan Belfast zal wordenl geschonken, dat in de Lough het begin zou vormen voor een koninklijke Iersche mari nereserve en een vrijwillige morinereserve. De correspondent van de Tel. meldt: Het kapitale douanekantoor van Dublin, een der fraaiste gebouwen van Ierland, dat tegen het einde der 18e eeuw gebouwd is en ongeveer 1 millioen pond kostte, is door Iersche rebel len in de asch gelegd. Dit vandalisme is waarschijnlijk veroorzaakt doordat het ge bouw diende als bergplaats voor allerlei regeeringsdocumenten. - Het aantal dooden bij de groote verwoes ting te Dublin wordt op minstens 52 perso nen geschat. Verondersteld wordt, dat een aantal rebellen in het brandende gebouw is omgekomen. Meer dan 100 personen zijn gearresteerd. V. D. meldt, dat uit Dublin wordt bericht, dat tevens een gevecht bij deze gelegenheid plaats had tusschen de Sinn Feiners en da strijdkrachten der kroon, waarbij vele verlie zen werden geleden. L i s s a b o n, 2 4 Mei. (B. T. A.). Er is een ministerie gevormd onder voorzitter schap van Baros Queiroz, Generaal Silvei- ro neemt de portefeuille van oorlog en Mei- la Barreto die van buitenlandsche zaken. Het zijn allen liberale ministers, behalve die van buitenlandsche zaken. Caïro, 25 Mei. (R.) De telefonische verbinding is verbroken tusschen Alexandrië en Caïro. Te Caïro heerscht een hoogst ze nuwachtige stemming. De winkels zijn voor het meerendeel gesloten; militaire politie patrouilleert voortdurend in de stad. Alexandrië, 2 5 M e i. (R.) Volgens een officieele opgave zijn 56 personen ge dood en 210 gewond. Er werd den afgeloo- pen nacht bij tijd en wijle geschoten. De legatie van de Chineesche republiek te 's Gravenhage verzoekt ons mede te dee- len, dat het uit buitenlandsche bron geko men en in de meeste Nederlandsche bladen gepubliceerde bericht, volgens hetwelk de nieuwe minister van Financiën in China onder algeheelen invloed van Japan zou staan, volslagen op fantasie berust. Kaapstad, 24 Mei. (R.) Een neder zetting van een inlanderssecte te Bullhoelc ■bij Queenstown zioh noemend Israëlieten, is door achthonderd bereden politie-agentenJ verdreven. Van de inlanders werden 60 iDie vint en wint Een waren vrient Heeft er syn daghloon Wel verdient I (Cats). Naar het Enigelsoh van JEFFERY PARNOL. 60 „En toch ben ik er zeker van, daï ze Het nooit zoo gemeend heeft, George I" „Laat haar dan hierheen komen en 't mij •eggen." „Ik geloof niet, dot ze dat doen zal, Ge orge I" „En ik ook niet. Peter," waarna hij zijn gansche aandacht aan den 'handdoek wijdde. „George," zei ik, na eenige oogenbükken til te. „Wat is er. Peter?" „Heeft het je ooit getroffen, dat Prudente leen bijzonder mooi meisje is?" „Natuurlijk, Peter anders had ik wel blind moeten zijn." „En dat andere mannen dat ook wel eens •Ouden kunnen zien „Wat zou dat, Peter?" „En haar zouden kunnen' vragen om! Ie trouwen, George Ditmaal zweeg bij zoo lang, dat ik «nijn das al omgedaan en mijn |as aangetrokken had, toen Hij langzaam en #K>elijk, zonder mil aan te zien, begon „Wel, Peter, laten ze dan maar. Ik heb je al gezegd, dat het mij niets kan schelen, waar ze komt, en waar ze heen gaat. Als d'r dus een man inooht komen, die haar wou vragen om in alle eer en deugd met haar te trouwen laat hem zijn gang gaan. En nu willen we over wat anders gaan praten „Met alle plezier. Ik heb gehoord dat er gebokst en geworsteld zal worden op de ker mis," zei ik. „Ja. „En ze zeggen, dat er een beroemde wor stelaar heelemaal uit Cornwall komt, di/e tien guinias uitlooft voor den man die hem •legt." „Ja, dat Is zoo." „En „Wel?" „Gisteravond hadden ze 'hef er in „De Stier" over „De Stier zoo was je weer in „De Stier" gisteravond en wat zeiden ze daar dan?" ,Ze zeiden, dat jij zoo'n uistekende wor stelaar was, en dat jij hier de eenige man in den geheelen omtrek was, die het tegen den Comishman. kon opnemen." „Ja, ik kan wel een beetje worstelen, Pa tier," zei hij, op dezelfde langzame, bijna onverschillige manier, „maar wat zou dat?" „Kom George, trek je jas aan, en laten we gaan." „Waarheen „Naar de kermis." Zwarte George schud de ontkennend het hoofd. „Wat, ga je werkelijk niet mee?" „Neen, Peter." „En waarom niet?" „Omdat ik er geen zn> in Heb omdat ik nooit meer zal worstelen, Peter en daar mee uit." Eohter, op den drempel hield ik stil en keerde mij nogmaals naar hem om. „George." „Peter „Ga je ook niet mee ter wille van on ze vriendschap Zwarte George nam zijn jas in de hand, keek er naar, en legde haar weer neer. „Neen, Peter I" HOOFDSTUK XXXIV. Waarin verschillende gebeur tenissen op de kermis beschre ven worden en het eerste boek eindigt. Zeg, Jonkman, waarom dring Je zoo?" De spreker was een zeer lang persoon, wiens puntige elboog ik meer dan eens in mijn ribben had gevoeld. Hij was buitenge woon mager en knokig, had een langen, krommen neus, die erg scheef stond, en was in het bezit van een paar zeer bizondere oogen dat wil zeggen, het eene ooglid thing voortdurend ia^er dan het ^ndere. en gaf aan het overigens vrij ongunstig gelaat iets komisch en onverwacht schalksoh dat bepaald wonderlijk aandeed. Om ons 'heen was een hossende menigte van mannen en vrouwen in zondagsohe klee- ren, die drongen of werden gedrongen, die laohten of boos keken, al naar hun natuur was; en boven het vroolijke geroezemoes uit klonk het schallen van trompetten, het toeteren van hoorns en het roeren en rof felen van trommen in een woord, ik was te midden van een Engelsche plattelands kermis. „Nou jongman, waarom dring je zoo Probeer het niet meer, of pas op je ooigen f" En terwijl hij dit zei, keek hij me met het eene oog nijdig aan, maar knipoogde tege lijk met het andere wonderlijk guitig; het zelfde oogenblik duwde hij zijn elboog op nieuw in mijn ribben. „Het sohijnt mij toe, dat ie zélf aan het dringen bent antwoordde ik. „Bedring ik „Zeker," zei ik, „als je nu eens begon met die elboog uit mijn vest te nemen!" „Elboog?" herhaalde de man, „wat moet ik met mijn elboog?" „Dit 1" zei ik, en pakte hem vrij onmacht beet. „Wou je vechten?" begon de man. „Dat niet," zei ik. „Dan los mijn armf" „Hou dan je elboog voor je F" „Lieve hemelI Ik heb nog nooit zoon heet hoofd gezien I" „En ik nog nooit zoo'n brutaal heerscha;#!" Deze ruzie had plaats, terwijl we her en derwaarts gedrongen werden tusschen de menigte, waaruit we echter langzaam aan vrii raakten dank zij vooral het ruime ge bruik, dat de knokige man van zijn elbogeni maakte totdat we ons eindelijk bevonden in een ware chaos van karren en wagens van allerlei afmeting «en soort, waar we stil ble ven staan, elkander recht in de oogen kij-< kend. „Ik dten/k, baasje, dat jij ook wel kort aan gebonden zoudt zijn, als er van je jeugd af aan door je medemenschen op je gemikt was." „Hoe bedoel je dat, „gemikt?" „Wat ik zeg. Sommige ambachten zijn ge" makkelijk genoeg, andere zijn moeilijk zooals het mijne." „En wat ben je van je ambacht?" „Ik ben van mijn ambacht „Sambo." „Wat?" „Wel een negerkop ik maak mijn ge zicht zwart steek mijn hoofd door eenl gat, en laat -ze dan op mij mikken drie stuiver een gooi wie mij raakt krijgt eenl sigaar een groote wie me niet raakt niet I" „Maar dat is al een heel onpleizierig anvv bacht," zei ik. „Een merusch moet toch leven I" „Maar als ze je raken „Als iemand me raakt, krijgt hij eenl sigaar 1" „Maar doet dat dan geen pijn?" „O, daar raak je aan gewend en ik moet zeggen, ze raken me niet zoo heel dikwijls anders zou ik met verlies werkensiga* ren zijn duur ze kosten in elk geval geld! (Wordt vervolgd)'.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1