SERRE-MEU!ELEN
J.
Hoi 20.
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Langs den grooten weg.
Jongens MMS
PRUS DER AGVERTEHTItR
VLEESCHHOÜWER& LAMME
Hof 16 Amersfoort Telefoon 618
voorhanden van ai f 8
bij
T9e Jaargang No. 275
fctr post f J.—. p«t -week (met gratis veraekering
tegen ongelukken) f 0.17», ahonderlijke nummers
f C.05.
DonderUag 26 Me! 192?
9»
DIRECTEUR-UITGEVER? J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA*.
TEL ?NT 613.
van 1—4 regels 1.05
met inbegrip van cent
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbie*
dingen en Lfctdadigheids-adveitenticn voor dc helft
der prijs Voor handel en bedrijf bestaan zeer
voordeclige bepalingen «/oor het advertcercn. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
Ronduit erkende Briand, dat z. 1.
Wirth, die nu aan 't hoofd stond van de
Duitsche regeering en in den rijksdag kon
steunen op een meerderheid, welke ver
schilde van die van gisteren, tot dusver het
bewijs had geleverd zeer oprecht en eerlijk
te zijn. In alle omstandigheden nam hij niet
slechts verplichtingen op zich, maar er was.
zelfs een begin gemaakt met het uitvoeren
daarvan. Maar één ding wilde Briand nog
zeggen: dat Frankrijk beschikte over een
macht, die het verloofde en een vertrouwen,
die het gebood koelbloedig te zijn. Briand
bracht onder de aandacht der Kamer hoe
gevaarlijk het is de waan te wekken, dat
Frankrijk zich door bijbedoelingen laat lei
den. Ik heb u gezegd, aldus de minister
president, wat mijn politiek is: de Kamer
beeft tusschen de mijne of een andere te
kiezen.
Betreffende Frankrijk's veiligheid behield
Frankrijk zich voor gebruik te maken van
alle middelen om druk uit te oefenen; hield
Duitschland zijn beloften niet, dan was
Farnkrijk's veiligheid bedreigd en zou het
't recht hebben, na de bondgenooten op de
hoogte te hebben gesteld, te waken voor
zijn veiligheid. De lichting 1919 werd ge
mobiliseerd omdat men het zonder dit ge
baar niet had kunnen stellen.
Natuurlijk werd ook de conferentie van
Londen besproken en gewezen op het
Britsch-Fransche meeningsverschil en de
r Igische pogingen om een verzoening tot
stand te brengen. Ik had, aldus Briand,
terug kunnen komen, met geestdrift toege
juicht, als ik tot de bezetting van de Ruhr-
streek was overgegaan, maar een dergelijke
populariteit had hij nimmer gewenscht.
De premier verzocht de Kamer te kiezen
tusschen de eene en de andere politiek,
welke men had kunnen volgen en merkte
op, dat zij, die de staatkunde aanhingen van
een geïsoleerd Frankrijk, wanneer zij het be
stuur in handen nemen, al het vereischte
oorlogsmateriaal alsmede 200.000 man
zouden vinden, die binnen acht uur het
Ruhrgebied zouden hebben bezet. Als hij
dacht aan de heete vuren, waarvoor Lou-
cheur, Doumer en hij zelf stonden ter Lon-
densche conferentie, dan vroeg hij zich zelf
af, wat geschied zou zijn, als hij teruggeko
men was met de boodschap, dat Frankrijk
alleen stond in plaats van met de Londen-
sche transactie, die volkomen garanties in
hield voor Frankrijk's veiligheid. Wanneer
ik met de boodschap van Frankrijk's isole
ment thuis was gekomen, aldus Briand, zou
den mij na één of twee weken door u verwij
ten voor de voeten zijn geworpen. De pre
mier was teruggekomen met een tasch en
niet met een degen, maar dezen laatste had
hij vlak bij de handde Fransche soldaten
stonden onder de wapenen.
Briand verklaarde voorts, dat, in strijd met
de mededeelingen van Tardieu, de regeering
nimmer aan Dubois, den vertegenwoordiger
van Frankrijk in de commissie van herstel,
instructies had gegeven de Duitsche schuld
tegenover Frankrijk te veranderen in Engel-
schen geest. Tot dusver was 't den premier
gelukt de Entente in stand te houden en 't
stond bij hem vast, dat hij de Entente zou
handhaven, zelfs ten aanzien van de kwes
tie van Opper-Silezië.
Met bewogen stem zei Briand nog, dat
Frankrijk niet mocht vergeten, dat Enge
land dadelijk in 1914 opstond om Frankrijk
ter zijde te staan en dat de Amerikanen
hun idealen getromv bleven en over de zee
hun leger ter hulp zonden.
„Wij moeten thans deze heerlijke ver-
eenlging handhaven; in de wereld bestaan
niet alleen Frankrijk's rechten, Engeland
heeft dezelfde belangen als wij. Er is geen
volk meer, dat alleen kan staan. Deze poli
tiek heb ik in praktijk gebracht."
Briand achtte zich gelukkig te zien, dat
heel het land een kalme kracht toonde, die
de bewondering der wereld wekte. Frank
rijk's toestand was verre van slecht; Frank
rijk's stem werd alom gehoord en geëer
biedigd. Vooral in Engeland en in Amerika
waardeerde men de gematigde vastberaden
heid van Frankrijk, dat algemeen bewon
derd werd in de wereld en daarom zou
Briand, zoolang hij aan het hoofd der regee
ring stond, de politiek van kracht en ge
matigdheid niet laten varen.
Berichten.
MüncKen,25 Mei. (W.-B.). Naar de
bladen melden, heeft de ministerraad gister
avond onder voorzitterschap van den minis
ter-president von Kahr de ontwapenings
kwestie behandeld. Morgen heeft een be
spreking plaats met de leiders der coalitie
partijen.
P a r ij s, 2 5 Mei. (B. T. A.) De raad van
gezanten heeft In zijn vergadering van
hedenochtend kennis genomen van het rap
port der marine-contrölecommissie over het
gevolg, dat door de Duitsche regeering is
gegeven aan de maatregelen, die vastge
steld zijn door de geallieerde mogendheden
omtrent de vervorming van de Dieselmoto
ren die Duitschland mag behouden.
Berlijn, 25 M ei. (W. B.) Naar wij van
betrouwbare zijde vernemen, zullen de vier
voor O.-S. bestemde Bngelsche bataljons
op 26 Mei hun standplaats, waar zij tot dus
ver zijn geweest, verlaten om vermoedelijk
op 27 of 28 Mei in O.-S. aan te komen. Zij
zullen zeer waarschijnlijk eerst naar Oppeln
worden gebracht, waar kwartieren voor deze
bataljons worden ingericht.
Berlijn 25 Mei. (W. B.) Volgens een
bericht uit het Berliner Tageblatt is te Ber
lijn op bevel van de rijksregeering een ze
kere Wensscher gearresteerd, die de vroe
gere Balticum-troepen voor O.-S. had trach
ten te werven.
T? o r 1 !j n 05 M<>!. (W BVolgons te
Berlijn ingekomen berichten uit O.-S. wordt
de ontruiming van Landsberg door de Pool-
sche opstandelingen bevestigd. De Polen
gaan nog door met* plunderen. Een groot
aantal Opper-Sileziërs is door de Polen ont
voerd en al hot vee is door de Polen weg
gedreven. Bij den afgeslagen aanval op
Groszstein moesten de Polen een gepant-
serden trein achterlaten, die voorzien was
van stukken ven 10 'A en 7 c.M.
B e r 1 ij n, 2 5 Mei. (W. B.) De toestand
van de industrie in O.-S. is buitengewoon
hachelijk. De opbrengst is tot de helft ge
daald. Vele fabrieken zullen wegens gebrek
aan grondstoffen één dezer dagen moeten
sluiten, -hetgeen een geweldige werkloosheid
tengevolge zal hebben. Ook de mijnen zul
len, als het zoo dooTgaat, over een paar
weken stil komen te liggen, daar zij geen
plaats meer hebben voor de gedolven kolen.
B e r 1 ij n2 5 M e i. (N. T. A. Draadloos).
Bij de gevechten aan de Tsjechisch-Sile-
zische grens werd volgens een telegram uit
Weenen een Duitsche afdeeling door de
Poolsche opstandelingen gedwongen naar
Tsjechisch grondgebied over te loopen, waar
zij èhtwapend werd -en naar Troppau ge
voerd. De opstandelingen hebben wederom
versterkingen ontvangen, o. a. 300 studen
ten, naar verluidt uit Warschau en Krakau.
B e r 1 ij n2 5 Mei. (W.-B.). Naar de
Voss. Ztg. uit Warschau verneemt, zijn op
al-Ie hoeken der straten aldaar aangeplakt,
waarin vrijwilligers gevraagd worden voor
Opper-Silezië.
Leipzig,25 Mei. (W.-B.). In hat pro
ces tegen de oorlogsmisdadigers is tegen
den vroegeren onderofficier Heynen, be
schuldigd van mishandeling van krijgsge
vangenen, door het openbaar ministerie
twee jaar gevangenisstraf geëiscty.
Berlijn, 25 Mei. (W. B.) De Lokal
Anzeiger meldt uit Helle: In de mijnindustrie
van Mannsfeld vreest men de uitbarsting
van een nieuwe crisis. De onderhandelingen
over een loonsverlaging zijn volkomen zon
der resultaat geëindigd. De arbeidersorga
nisaties hebben voorloopig de bemiddeling
van den rijksminister van arbeid ingeroe
pen.
Berlijn, 2 5 MeL (W. B.) Onder voor
zitterschap van Dominicus, minister van
binnenlandsche zaken, heeft gisteravond
een vergadering plaats gehad van de hoofd
commissarissen van politie in heel Duitsch
land, waarop de minister inlichtingen heeft
gegeven ter bevordering van de eenheid bij
■het uitvoeren van de taak der politie met
name de nakoming van de tegenover de
Entente aangegane verplichtingen.
Men meldt ons uit Halle d.d. 24 Mei:
Het buitengewone gerechtshof in Nordhau-
sen veroordeelde twee communisten wegens
hoogverraad tot 8 jaar tuchthuisstraf. Het
buitengewone gerechtshof in Nairwborg ver
oordeelde 4 communisten wegens mede
plichtigheid aan hoogverraad tot tuchthuis
straf van 7 tot 4 jaar.
P a r ij s, 2 5 M e i. (H. R.) Peyroux (repu
blikein) heeft Briand gevraagd, of hij in de
nieuwe Duitsche ministers Rathenau en Ro
sen evenveel vertrouwen stelt als in Wirth
en wat er juist is in het bericht der Voss.
Ztg., dat Stresemann gunstige verzekerin
gen nopens Opper-Silezië zou hebben ont
vangen.
Briand, die op zijn plaats bleèf zitten, ant
woordde, dat Stresemann geenerlei verze
keringen ontvangen heeft en dat na zijn
terugkeer uit Londen de beslissingen der
geallieerden omtrent de ontwapening, het
herstel en de berechting der oorlogsmisda
digers eenvoudig aan Duitschland zijn mee
gedeeld, dat slechts met ja of neen te ant
woorden had. Briand voegde hieraan toe
dat, nadat hij gisteren gezegd had, dat
het voor het overwonnen Duitschland noo-
dig was zijn verplichtingen te erkennen en
er zich te beijveren deze na te komen, hij
thans ook nog moest zeggen, dat de ant
woorden, die op alle sommaties van Frank
rijk ontvangen zijn, bevredigend luidden.
Het wordt tijd, zei Briand, van woorden
af te zien en het rijk der feiten te betreden.
Wij hebben een zeer duidelijk omschreven
programma, dot thans niet meer besproken
behoeft te worden. Onze beslissingen zijn
genomen en aan Duitschland meegedeeld,
de sancties kunnen dadelijk hun beslag krij
gen. De Rijksdag heeft het ministerie, dat
verklaarde Duifschland's verplichtingen to
willen nakomen, zijn vertrouwen geschon
ken. Dat er bijgedachten zijn, is juist, maar
de staatslieden van de pan-Germanistische
industrieelen zijn niet in staat Duitschland's
verplichtingen te ontgaan. Wij hebben de
noodige voorzorgsmaatregelen genomen en
als men zich morgen aan zijn verplichtin
gen zou willen onttrekken, zou Frankrijk
weten wat het te doen stond. Wij staan
thans misschien voor het oogenblik, dat
Frankrijk eindelijk in aanraking gaat komen
met de werkelijkheid. Het is bewonderens
waardig, dat het land op dit oogenblik vol
geloof en vertrouwen is.
Briand vervolgde lk heb niet het recht
vooruit te zeggen, dat de Duitsche regee
ring bestaat uit lieden, die zullen trachten
hun verplichtingen te ontwijken en nog min
der het recht om hun taak te bemoeilijken,
want ook zij zullen moeilijkheden van de
zijde van de reactie en het militarisme het
hoofd moeten bieden.
Het Duitsche volk begint zijn oogen te
openen. De meerderheid van den Rijksdag
schonk haar vertrouwen aan den rijkskan
selier, die verklaarde, dat Duitschland zich
moest ontwapenen en moest betalen. Het
ligt niet op onz<"^ hen te ontmoedigen.
Als wij dit de uden wij niet alleen een
misslag begaan ,\et zou een slechte daad
zijn. Men zou in de wereld zeggen, dat onze
houding niet deugde. Wij staan thans tegen
over een schuldenaar, die verklaart onze
voorwaarden aan te nemen. Wij hebben de
macht handelend op te treden. Laat ons die
in reserve houden. Gelooft gij niet met eere
dat dit de juiste politiek is en dat wij ons
daaraan houden moeten
Toen Barthélemy (republikein) vroeg of
het accoord van Londen ook geldt voor de
toekomst wat h'et toepassen der sancties
betreft, als Duitschland in gebreke blijft zijn
verplichtingen na te komen, greep Briand
opnieuw in het debat in.
Hij verklaarde, dat als Duitschland in ge
breke blijft een verplichting na te komen
die niet voorzien is in de verklaringen van
Londen, het noodig zal zijn den Oppersten
Raad bijeen te roepen, daar het verdrag
daartoe verplicht. Maar, zoo vervolgde
Briand, als het een verplichting betreft, die
wèl in het verdrag van Londen is voorzien,
behoeven de geallieerden slechts Duitsoh-
land's in gebreke blijven vast te stellen en
heeft ieder hunner het recht over te gaan
tot het volvoeren van de bij dat verdrag
voorziene sancties. Als Duitschland echter
in gebreke was gebleven in iets dat voor
zien was bij de verklaring van Londen, zou
de Fransche regeering seinen naar de Bel
gische en Engelsohe regeering, dat zij
wenschte te handelen en zou zij hen verzoe
ken hetzelfde te doen en hen in staat te
stellen dit te doen. Een stem ter rechterzijde
roept: En als de geallieerden niet deelna
men aan de sancties? Briand verklaart, dat
hij niet wenscht aan te nemen, dat een en
kele zich daarvan zou onttrekken. Hij her
innert er aan, dat, toen d-e Franschen on
langs drie steden van den Rijn hadden be
zet, de Engelsche en Belgische regeering
loyaal het bevel hebben gegeven aan hun
troepen deel te nemen aan die verrichtin
gen. Zeik als de geallieerden zoo ver
volgt Briand zich in omstandigheden be
vonden, die het hun onmogelijk maakten er
aan mee te doen, zouden de Franschen in
staat ziijn met hun eigen middelen te han
delen. Zij zouden het alleen wel af kunnen.
Ziedaar, zegt Briand, het groote verschil
tusschen de regeeringspolitiek en de an
dere politiek, die werd voorgestaan. Het ver
schil is ontzaglijk, want zelfs bij die ver
onderstelling is de samenhang der geal
lieerden gehandhaafd en daar kunnen wij
't niet zonder stellen.
P a r ij s2 5 M e i. (B. T. A.) Overeen
komstig de conclusie van den commandant
van het Rijnleger inzake de sterkte van het
leger, noodig om het hoofd te bieden aan
all© gebeurtenissen, 'heeft de regeering be
sloten onmiddellijk alle gehuwde mannen en
kostwinners van de lichting 1919 naar huis
te zenden.
P a r ij s, 2 5 Mei. (B. T. A.) Senator
Combes gewezen voorzitter van den mi
nisterraad, is te Pons overleden.
Londen, 25 Mei. (N. T. A. Draad
loos uit Horsen). Lloyd George heeft de ver
tegenwoordigers der mijnwerkers en mijn
eigenaars uitgenoodigd Vrijdag a.s. met de
regeering te conferceren. Deze stap van dert
premier wijst er op, dot de informeele bc*
sprekingen, die sinds eenigen tijd plaats
hebben tusschen de verschillende partijen*
geleid hebben tot een overeenstemming opj
een of onderen grondslag* die waarschijn
lijk zal leiden tot een bevredigende regeling.
De premier toch heeft met nadruk verklaard^
dat hij geen nieuwe conferentie kon beleg
gen, tenzij een voorloopige overeenstem
ming was bereikt, die zou waarborgen, dat
de conferentie niet vruchteloos zou zijn.
Edward Carson, de Iersche Unionist
is benoemd tot rechter in het Hof van Be
roep, waardoor hij zich definitief uit het po
litieke leven terug trekt.
L o nd en, 25 Mei. (N. T. A. Draadloos
uit Horsea). Sir Hamar Greenwood verklaar
de in het Lagerhuis, dat hij een politicrap
port had ontvangen, inhoudende dat in do
zes graafschappen van Ulster, waarin dei
verkiezingen voor het nieuwe noordelijke'
parlement waren gehouden, overal zeer drirkl
gestemd was en dat alles rustig was. Hij
meende, dat het vreedzame karakter der ver
kiezing een gelukwensch waard was.
Sis James Craig heeft op een verkiezings*
bijeenkomst voor het graafschap Down
meegedeeld, dat hij voor zijn vertrek ui{
Londen voorbereidselen getroffen had, wek
ke, naar hij hoopte, er toe zouden leiden,
dat een oorlogschip aan Belfast zal wordenl
geschonken, dat in de Lough het begin zou
vormen voor een koninklijke Iersche mari
nereserve en een vrijwillige morinereserve.
De correspondent van de Tel. meldt: Het
kapitale douanekantoor van Dublin, een der
fraaiste gebouwen van Ierland, dat tegen het
einde der 18e eeuw gebouwd is en ongeveer
1 millioen pond kostte, is door Iersche rebel
len in de asch gelegd. Dit vandalisme is
waarschijnlijk veroorzaakt doordat het ge
bouw diende als bergplaats voor allerlei
regeeringsdocumenten. -
Het aantal dooden bij de groote verwoes
ting te Dublin wordt op minstens 52 perso
nen geschat. Verondersteld wordt, dat een
aantal rebellen in het brandende gebouw is
omgekomen. Meer dan 100 personen zijn
gearresteerd.
V. D. meldt, dat uit Dublin wordt bericht,
dat tevens een gevecht bij deze gelegenheid
plaats had tusschen de Sinn Feiners en da
strijdkrachten der kroon, waarbij vele verlie
zen werden geleden.
L i s s a b o n, 2 4 Mei. (B. T. A.). Er is
een ministerie gevormd onder voorzitter
schap van Baros Queiroz, Generaal Silvei-
ro neemt de portefeuille van oorlog en Mei-
la Barreto die van buitenlandsche zaken.
Het zijn allen liberale ministers, behalve
die van buitenlandsche zaken.
Caïro, 25 Mei. (R.) De telefonische
verbinding is verbroken tusschen Alexandrië
en Caïro. Te Caïro heerscht een hoogst ze
nuwachtige stemming. De winkels zijn voor
het meerendeel gesloten; militaire politie
patrouilleert voortdurend in de stad.
Alexandrië, 2 5 M e i. (R.) Volgens
een officieele opgave zijn 56 personen ge
dood en 210 gewond. Er werd den afgeloo-
pen nacht bij tijd en wijle geschoten.
De legatie van de Chineesche republiek
te 's Gravenhage verzoekt ons mede te dee-
len, dat het uit buitenlandsche bron geko
men en in de meeste Nederlandsche bladen
gepubliceerde bericht, volgens hetwelk de
nieuwe minister van Financiën in China
onder algeheelen invloed van Japan zou
staan, volslagen op fantasie berust.
Kaapstad, 24 Mei. (R.) Een neder
zetting van een inlanderssecte te Bullhoelc
■bij Queenstown zioh noemend Israëlieten,
is door achthonderd bereden politie-agentenJ
verdreven. Van de inlanders werden 60
iDie vint en wint
Een waren vrient
Heeft er syn daghloon
Wel verdient I
(Cats).
Naar het Enigelsoh van
JEFFERY PARNOL.
60
„En toch ben ik er zeker van, daï ze Het
nooit zoo gemeend heeft, George I"
„Laat haar dan hierheen komen en 't mij
•eggen."
„Ik geloof niet, dot ze dat doen zal, Ge
orge I"
„En ik ook niet. Peter," waarna hij zijn
gansche aandacht aan den 'handdoek wijdde.
„George," zei ik, na eenige oogenbükken
til te.
„Wat is er. Peter?"
„Heeft het je ooit getroffen, dat Prudente
leen bijzonder mooi meisje is?"
„Natuurlijk, Peter anders had ik wel
blind moeten zijn."
„En dat andere mannen dat ook wel eens
•Ouden kunnen zien
„Wat zou dat, Peter?"
„En haar zouden kunnen' vragen om! Ie
trouwen, George Ditmaal zweeg bij zoo
lang, dat ik «nijn das al omgedaan en mijn
|as aangetrokken had, toen Hij langzaam en
#K>elijk, zonder mil aan te zien, begon
„Wel, Peter, laten ze dan maar. Ik heb je
al gezegd, dat het mij niets kan schelen,
waar ze komt, en waar ze heen gaat. Als d'r
dus een man inooht komen, die haar wou
vragen om in alle eer en deugd met haar te
trouwen laat hem zijn gang gaan. En nu
willen we over wat anders gaan praten
„Met alle plezier. Ik heb gehoord dat er
gebokst en geworsteld zal worden op de ker
mis," zei ik.
„Ja.
„En ze zeggen, dat er een beroemde wor
stelaar heelemaal uit Cornwall komt, di/e
tien guinias uitlooft voor den man die hem
•legt."
„Ja, dat Is zoo."
„En
„Wel?"
„Gisteravond hadden ze 'hef er in „De
Stier" over
„De Stier zoo was je weer in „De
Stier" gisteravond en wat zeiden ze daar
dan?"
,Ze zeiden, dat jij zoo'n uistekende wor
stelaar was, en dat jij hier de eenige man in
den geheelen omtrek was, die het tegen den
Comishman. kon opnemen."
„Ja, ik kan wel een beetje worstelen, Pa
tier," zei hij, op dezelfde langzame, bijna
onverschillige manier, „maar wat zou dat?"
„Kom George, trek je jas aan, en laten
we gaan."
„Waarheen
„Naar de kermis." Zwarte George schud
de ontkennend het hoofd.
„Wat, ga je werkelijk niet mee?"
„Neen, Peter."
„En waarom niet?"
„Omdat ik er geen zn> in Heb omdat ik
nooit meer zal worstelen, Peter en daar
mee uit."
Eohter, op den drempel hield ik stil en
keerde mij nogmaals naar hem om.
„George."
„Peter
„Ga je ook niet mee ter wille van on
ze vriendschap Zwarte George nam zijn
jas in de hand, keek er naar, en legde haar
weer neer.
„Neen, Peter I"
HOOFDSTUK XXXIV.
Waarin verschillende gebeur
tenissen op de kermis beschre
ven worden en het eerste boek
eindigt.
Zeg, Jonkman, waarom dring Je zoo?"
De spreker was een zeer lang persoon,
wiens puntige elboog ik meer dan eens in
mijn ribben had gevoeld. Hij was buitenge
woon mager en knokig, had een langen,
krommen neus, die erg scheef stond, en was
in het bezit van een paar zeer bizondere
oogen dat wil zeggen, het eene ooglid
thing voortdurend ia^er dan het ^ndere. en
gaf aan het overigens vrij ongunstig gelaat
iets komisch en onverwacht schalksoh dat
bepaald wonderlijk aandeed.
Om ons 'heen was een hossende menigte
van mannen en vrouwen in zondagsohe klee-
ren, die drongen of werden gedrongen, die
laohten of boos keken, al naar hun natuur
was; en boven het vroolijke geroezemoes
uit klonk het schallen van trompetten, het
toeteren van hoorns en het roeren en rof
felen van trommen in een woord, ik was
te midden van een Engelsche plattelands
kermis.
„Nou jongman, waarom dring je zoo
Probeer het niet meer, of pas op je ooigen f"
En terwijl hij dit zei, keek hij me met het
eene oog nijdig aan, maar knipoogde tege
lijk met het andere wonderlijk guitig; het
zelfde oogenblik duwde hij zijn elboog op
nieuw in mijn ribben.
„Het sohijnt mij toe, dat ie zélf aan het
dringen bent antwoordde ik.
„Bedring ik
„Zeker," zei ik, „als je nu eens begon met
die elboog uit mijn vest te nemen!"
„Elboog?" herhaalde de man, „wat moet
ik met mijn elboog?"
„Dit 1" zei ik, en pakte hem vrij onmacht
beet.
„Wou je vechten?" begon de man.
„Dat niet," zei ik.
„Dan los mijn armf"
„Hou dan je elboog voor je F"
„Lieve hemelI Ik heb nog nooit zoon heet
hoofd gezien I"
„En ik nog nooit zoo'n brutaal heerscha;#!"
Deze ruzie had plaats, terwijl we her en
derwaarts gedrongen werden tusschen de
menigte, waaruit we echter langzaam aan
vrii raakten dank zij vooral het ruime ge
bruik, dat de knokige man van zijn elbogeni
maakte totdat we ons eindelijk bevonden
in een ware chaos van karren en wagens van
allerlei afmeting «en soort, waar we stil ble
ven staan, elkander recht in de oogen kij-<
kend.
„Ik dten/k, baasje, dat jij ook wel kort aan
gebonden zoudt zijn, als er van je jeugd af
aan door je medemenschen op je gemikt
was."
„Hoe bedoel je dat, „gemikt?"
„Wat ik zeg. Sommige ambachten zijn ge"
makkelijk genoeg, andere zijn moeilijk
zooals het mijne."
„En wat ben je van je ambacht?"
„Ik ben van mijn ambacht „Sambo."
„Wat?"
„Wel een negerkop ik maak mijn ge
zicht zwart steek mijn hoofd door eenl
gat, en laat -ze dan op mij mikken drie
stuiver een gooi wie mij raakt krijgt eenl
sigaar een groote wie me niet raakt
niet I"
„Maar dat is al een heel onpleizierig anvv
bacht," zei ik.
„Een merusch moet toch leven I"
„Maar als ze je raken
„Als iemand me raakt, krijgt hij eenl
sigaar 1"
„Maar doet dat dan geen pijn?"
„O, daar raak je aan gewend en ik moet
zeggen, ze raken me niet zoo heel dikwijls
anders zou ik met verlies werkensiga*
ren zijn duur ze kosten in elk geval geld!
(Wordt vervolgd)'.