1. MTEiSluï if 19.
BUITENLAND.
BINNEN LAND"
FEUILLETON.
iiiHEMEHïSP rnis^TmZr:
DE EEMLANDER"
nmsHiiBHraiiit»2Uisr»«i
Langs den prenten weg
BRUI SCHOENEN
EH KO'JSEN
19e Jaargang No. 294
^er post f 3 per week (me* gratis verzekering
Jjgcn ongelukken) f 0.17s, silzondetüjke nommm
JOSW. DIRECTEUR-UITGEVER! J. VALKHOFF.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL
TEL INT 513.
Vrijdag 17 Juni 1921
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanbic*
dingen cq Lictdadighcids-adveitenticn voor de helft
der prijs Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
^oordcelige bepalingen toot het advcrtccren. Ecno
circulaire, bev-itcnde de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
Politiek Overzicht.
Liman von Sanders, generaal der caval
erie en verdediger van de Dardanelles in
den wereldoorlog, heeft op verzoek van de
red-actie der Vos-s. Ztg. een artiloel geschre
ven over Dinge, die sich im Orient
v o r b e r e i t e w. De generaal wijst er op,
dat de ontwikkeling der Turksohe nationalis-
h*e beweging bij den vrede van Sèvres
niet was voorzien en ook ter laatste Ooster-
sche conferentie in Lorvden niet voldoende
m»nr waardie werd beoordeeld. Vandaar d'at
tegenwoordige situatie, die buitengewone
scherpe kantjes ging vertoonen, voor de
E "lente een verrassing beteekerafe en
-■oral van- Engeland het nemen van ver-
n-kkende besluiten vergde.
Het was gebleken, d-at Moestafa Kemal
-li zijn regeering voortreffelijke organisato-
on waren. Zij waren niet slechts In staat
een krachtig en degelijk leger te formeeran,
it aammerkeldj-ke successen had behaald in
<>n strijd tegen de Grieken, die op 't ge-
hc-ele front waren achteruitgedrongen, maar
j hadden ook in economisch opzi-cht din-
a-ft gedaan, die veel beloofden en den weg
gebaand voor nog veel grooter zaken.
Niet alleen werd Angora gemoderniseerd
- er werden een volksuniversiteit, een
schouwburg en badinrichtingen gesticht, er
werden twaalf meter breede straten aange
legd en er had electrificatie plaats maar
r.ok werden de veikeerstoestanden in Ana
tolië op grootsclveep9che wijze verbeterd.
Het reeds tijdens d-en wereldoorlog begon-
r. en sipoorwegtraject Angora—Siwas was nu
o:geveèr voor de helft voor 't verkeer ge
opend en het traject SiwasSamsoen aan
<!e Zwarte Zee naderde zijn voltooiing. Door
nationale N. V.-en kwam men aan de mid
den voor den bouw. Bovendien werd voor
t personen- en goederenverkeer van
\dalia naar Afioen-Karahisser heit „Ga-
elpunikt" der lijnen n-aar Konia en naar
lagnissa een autobus-maatschappij ge
acht. Ook die spoorweg van Eskisjehir naar
mid was al weer voor een deel hersteld.
Als technicus staat bij het een en ander de
ingenieur der Bagdadlijn, Mavrokordato, die
zoolang bezig Is geweest met dien bouw
an den Taurustunnei, Moestafa Ke-mM
lerzij.
Ten bewijze, dat de regeering te Angora
van aanpakken weet, wijst Liman v. Sanders
er op, dat de steden Boli, Kastamoeni en
Ineböli electrischen aanleg hebben gekregen^
"erwijl tevens veel is gedaan voor het rego*
en der financiën.
Blijkens de laatste inlichtingen-, waarover
de generaal beschikte, moest de sterkte van
Moestaia Kemal's troepen op honderdd-ui-
cend man worden geschat, maar dit aantal
werd nog telkens grooter. Alle weerbare
mannen waren onder de wapens geroepen.
De artillerie was in den beginne nog al
zwak, maar Moestafa Kemal wijdde er al ziijm
zorgen aan, zoodat dit materiaal ook in aan
zienlijke mate was vermeerderd; dit hadden
de Grieken trouwens op onaangename wijze
bij de laatste gevechten ondervonden. Bo*
vendien hadden de Turksche nationalisten
de beschikking gekregen o .-er een groot aan
tal Fransche kanonnen, die de sovjets buit
haddien gemaakt op de legers van Wrange!
en Denikin. Op dezelfde wijze waren zij van
de andere zijde van de Zwarte Zee ook aan
heel wat munitie gekomen. Dat de Turken
het hebben verstaan, aldus Liman v. San
ders, ook de te zijner tijd door de Engel
schen geconfisceerde sluitstukken der ka
nonnen uit het arsenaal te Constant!nopel
terug te halen is even amusant als voor
'de Turksche toestanden karakteristiek.
Maarschalk Foch had te kennen gegeven»
'at ongeveer driehonderdduizend man noo-
dig zouden zijn om voorgoed de overwin
ning op de troepen van Kemal te behalen
en had door dit hoog lijkende oijf-er op wei
nig-prettige wijze de verbazing wakker ge*
roepen bij de Ententemogendheden, maar
volgens den Ehiitschen generaal zal dit
cijfer nog w.ei aanmerkelijk moeten worden
verhoogd, wanneer Moestafa Kemal naar
't O. in 't binnenland van Anatolië terug
wijkt en de étappen-linies in 't vijandelijke,
ongastvrije land eindeloos toenamen. Overi
gens zou hij door terug te wijken, de aan
sluiting tot stand brengen met de sovjets.
De plannen, die de nationalisten koeste
ren, noemt Liman v. Sanders verstrekkend.
Zij werden gedragen door de pan-islamiti-
sche gedachte. Een pan~islamitisch congies
was in beperkten omvang een tijdje geleden
al in Angora bij eengekomen en nu lag het
in de bedoeling een groote vergadering te
houden van gedelegeerden uit alle Mo-
hamedaansche landen, waar Syrië, Mesopo
tamia, Afghanistan, Azerbeidsjan, alsmede
Egypte, Algiers, Tunis en Marokko verte
genwoordigd zouden zijn. Het doel zou zijn
een soort Vereenigde Staten van den Islam
met het .Ottomaans-dhe rijk als „Vomvaoht".
Het verband tusschen Moestafa Kemal en
de bolsjewisten zou slechts uiterlijk zijn, on
danks alle andersluidende berichten, die te
gen de nationalisten stemming moesten ma
ken. Het was slechts een bondgenootschap
om een tijdlang gemeenschappelijke doel
einden na te streven. Rusland was de vrije
handelssch-eepvaart door den Bosporus en
de Dardanellen toegezegd, terwijl de Mos-
kousche regeering afstand deed van alle
aanspraken op 't bezit aan de zeeëngten. Ook
geen anderen mogendheden zou daar een
privilegie worden toegestaan. Daarvoor ver
kreeg de regeering van Angora veel zij digen
steun van de zijde der sovjetregeering. Maar
innerlijk konden Islam en bolsjewisme niet
samengaan; de Turken zouden n.l. de over
tuiging zijn toegedaan, dat het bolsjewisme
voorbij zal gaan, maar het nationalisme zal
blijven bestaan. Zoo moet Moestafa Kemal
zelfs een vreemdelingenlegioen hebben,
waarin talrijke anti-sovjettistisdh-e Russen uit
de legers van Wrangöl en Denikin dienden.
Ook de partij der zg. Turksche communis
ten maakte haar doeleinden ondergeschikt
aan den Islam en rt nationalisme en de Rus
sische machthebbers zouden weinig plezier
van haar beleven.
Liman von Sanders schrijft; „Het kan
nauwelijks worden aangenomen, dat Enge
land zich zelf m zoo'n groote mate zou mis
leiden nadat zich zijn eerste onderschat
ting der nationalistische beweging gevoelig
hoeft gewroken dat het zou d-enken door
middel van de Grieken een einde te kunnen
maken aan 't rijk van Moestafa Kemal met
Bngelsche en Fransche hulp. Voor het Brit-
sche imperium, dat zooveel Mohameda-an-
sche onderdanen lelt, zou dit een gTOobe
politieke fout zijn. Italië, dat door ziijn wijze
politiek in Turkije zich aldaar verzekerd
heeft van den economischen voorrang en
wat het handels vork eer met Klein-Azië be
treft, de eerste plaats inneemt, zou boven
dien stellig zich kanten tegen dergelijke
plannen. Tegen groote landingen aan de
kusten van de Zwarte Zee heeft Moestafa
Kemal zich door groepscommando's bevei
ligd. Het voorbeeld van den veldtocht van
Gatlipoli moedigt daar nu ook juist niet toe
aan. Een hongerblökkade heeft geen kans
op succes. Volgens de in de Nat. Verg. te
Angora verstrekbe opgave zijn in Anatolië
ruim 40 millioen K.G. tarwe, ruim 20 mil-
lioen K.G. gerst en groote voorraden wol,
huiden, tabak, enz. opgeslagen. Terecht is
Moestafa Kemal van oordeel, dat zijn positie
gunstig is, daar zij steunt op d-en Islam en
de geogrfische situatie van zijn enorm ge
bied. Hij profiteert tegelijkertijd van de hulp
zijner buren. Zoo zijn zijn trotsdhe woorden
te verklaren. Het is waarschijnlijker, dat En
geland al dreigt het momenteel ook met
zijn machtsmiddelen tot concessies be
reid zal zijn dan dot het in 't Oosten een
nieuwen oorlog zal begirmen, die voor de
Turken een heilige ooriog moet zijn en voor
Engeland' een eeuwige oorlog kan worden!"
v Berichten.
Berlijn, 1 6 J u n i. (W. B.). Naar de
Vorwarts uit Oppeln verneemt, beginnen
heden de onderhandelingen tusschen de
Engelsche gevolmachtigde bij de Entente
commissie Sir Harald Stuart en de verte
genwoordiger der Duitsche partijen, den
predikant Ulitzka, over de ontruimingskwes.
tie.
Het Rijksdaglid Bias, die door de Poolsche
opstandelingen was weggevoerd, is weer
vrijgelaten.
Berlijn, 16 Juni. (W. B.). Naar de
bladen uit O.-S. vernemen, zijn de onder
handelingen tusschen den Engelschen ge
neraal Henniker en den commandant van
den Duitschen Selbstschutz, generaal Hoe-
fer, heden voortgezet. Volgens de Voss.
Ztg. is een overeenstemming zoo goed als
bereikt.
B e r 1 ij n, 1 6 J u n i. (N. T. A. Draad
loos). Te Beuthen duren de schietpartijen
voort. Kattowitz is weer nauwer door de op
standelingen omsingeld. Nieuwe moorden,
gepleegd door Poolsche bandieten, worden
uit Breslau gemeld. Vier soldaten van de
Duitsche zelfweer zijn op beestachtige wijze
afgemaakt. De ingenieur Jager van de Chor-
zower Stickstoffwerke bij Königshütte is
dermate verminkt, dat het bik onherkenbaar
is.
B e r 1 ij n, 1 6 J u n i. (W. B.). Gemeld
wordt uit Beuthen, dat zich in het district
Plesz, in de onmiddellijke nabijheid van het
hoofdkwartier van Korfanty, een rood leger
heeft gevormd. De afdeelingscommandant
van Korfanty werd afgezet. De bolsjewisti
sche opstandelingen-afdeeling perste van de
ïabrieksdirecties en van handelslieden be
dragen tot tweehonderdduizend mark af.
Van verschillende mijnen in het centrale
district waait sedert heden de roode vlag.
Sommige fabrieksdirecties werden onder de
dictatuur der arbeiders gesteld. Korfanty
heeft zijn hoofdkwartier verplaatst naar Vlot-
nitz in het district Gross Strehlitz.
Het door een Berlijnsch persarnetschap
verspreide bericht, als zou bij Kosel tus
schen Duitschers eenerzijds en Franschen
en Engelschen anderzijds een botsing heb
ben plaats gehad, wordt van bevoegde zijde
te Berlijn tegengesproken.
Berlijn, 16 Juni. (N. T. A. Draad
loos). De vroegere gekant ven 't keizerlijk
Duitschland in Chili en Christiania, dr.
Stüber, die ook langen tijd de leiding der
koloniale afdeeling had, is Woensdag 75
jaar oud te Dresden gestorven.
Het Duitsche rijksdaglid Hora, bijgenaamd
„Albert de Zwijger-", is-gestorven, aldus
lezen we iin die Tel. Cynici noemden hem
„het model-parlementslid van Europa". Ge
durende 44 jaren heeft hij onafgebroken zijn
geboorteplaats Niesse vertegenwoordigd. In
al dien tijd heeft hij nooit een mond open-
I gedaan in den Rijksdag, hetgeen des te op
merkelijker was, omdat hij van beroep advo
caat was!
Hom heeft dus het record verbeterd, dat
op naam stond van het Engelsche Lager-
huislid Hamilton, die slechts één rede in zijn
parlementaire loopbaan hield en daarom
„Single Speech Hamilton" werd genoemd.
P a r ij s„ 16 Juni. (N. T. A. Draadloos).
Daar de Duitsche propaganda gebruik maakt
van de bioscoop om de gewone lasterpraat
jes over Frankrijk te verspreiden, heeft de
Fransche gezant te Berlijn aan de Duitsche
regeering verzocht de films „De zwarte
schande en „De avonturen van een legion-
nair" in beslag te nemen.
P a r ij s, 1 6 J u n i. (B. T. A.). Briand
heeft aan Gabriel Hanotaux opgedragen
Frankrijk te vertegenwoordigen in den vol
kenbondsraad, die morgen te Genève bij
eenkomt. Hanotaux zal nog vanavond ver
trekken.
Naar bericht is, is het door den afge
vaardigde voor Parijs, Fabry, uit naam der
legercommissie uit de Kamer uitgebrachte
rapport over de recruteering van het leger
bij de Kamer ingediend. De commissie
meent, dat een militaire diensttijd van acht
tien maanden voor alle wapens aan het
Fransche leger een voldoende weerkracht
zal verschaffen; zelfs overweegt zij de mo
gelijkheid om in de naaste toekomst den
oefentijd ook meer te verkorten. De dienst
tijd van achttien maanden zal voor het eerst
gelden voor de lichting 1922. Voor het ac
tieve leger, de landweer en de actieve re
serve is de diensttijd vastgesteld op twintig
iaren. Het territoriale leger verdwijnt eigen
lijk gezegd en de territoriale reserve zal alle
mannen van 40 tot 50 jaar omvatten.
P a r ij Ju n i. (B. T. A.). com
miss het algemeen kiesrecht heeft
hedc.-i een rapport inzake een voorgestelde
reso tie aangenomen, waarin de regeering
wordt uit-TenoodiVd den Senaat te verzoe
ken het do do j(Qrir r Kamer aangenomen
v/etsontv/er -iüi air. de vrouwen het
kiesrecht woi stoen. op zijn ar enda
te plaatsen. I commissie r-nrak zich uit te
gen de conclusies van een. r^nort, waarin
het vrouwenkiesrecht in ?1 werd ver
worpen
Parijs, 16 Juni. (II R.) De regeering
heeft een we^sc^.^crp ingediend, strekken
de tot het van een crediet van
2,500,000 frank door Frankrijk ter bestrij
ding van de typhus in Oost-Europa.
Volgen-s Reuter wijzen de laatste cijfers
der stemming op cr n sterke strooming tegen
het aanvaarden v*rv de voorwaarden d-er
eigenaars. In vele gevallen onthielden de
mijnwerkers zich van stenvminjg. In Der
byshire en Nottinghamshire stemde niet
meer dan één d rde. De tot dusver bekende
cijfers zij-n; 61.747 stemmen vóór, 156.638
tegen aanneming.
Een draadloos bericht uit Horsea houdt
in. dat de tot nog toe bekende cijfers om
trent de stemming onder de mijnwerkers
veror.trustend zouden zijn, in-dien ziij niet
hoofdzakelijk uit districten afkomstig waren,
die van meet af aan tegen de regeling zijn
geweest.
Tal van mijnwerkers in verschillende dee-
len des lands, aldus vult Reuter's particu
liere dienst nog aan, zijn zonder het resul
taat der stemming af te wachten, weer aan
't werk gegaan. Naar wordt verklaard, zullen
de mijnen Maandag worden heropend, hoe
ook het resultaat der stemming moge zijn»
Hoewel geen officieele cijfers zijn openbaar
gemaakt, is het békend dat Schotland als ge
heel een meerderheid tegen de aanneming
der voorwaarden toont. In verscheiden dis
tricten hébben iets meer dan 50 der mijn
werkers gestemd.
Londen, 1 6 J u n i. (N. T. A.) De on
derhandelingscommissie in de katoenin
dustrie is het eens geworden over een com
promis, dat thans aan de organisaties van
beide partijen ter goedkeuring zal worden
voorgelegd. Indien dit compromis wordt aan
genomen, zal deze industrie opnieuw een
uitstekend voorbeeld hebben gegeven van
d-e wijze, waarop acute crises kunnen wor
den overwonnen door een logische erken
ning der feiten en nood-en van het volk. Ook
in het machmebouwbedrijf hebben de werk
gevers him voorstellen gewijzigd en de voor
gestelde uitsluiting uitgesteld, terwijl de ar
beiders over deze nieuwe voorstellen stem^
men. Algemeen verwacht men, dat de stojH
zetting van den arbeid zoowel in de katoen*'
industrie als in de machiinebouwbedrijven
zol kunnen worden voorkomen.
Italië heeft medegedeeld het protocol
yan het Permanente Hof van Justitie te heb
ben geratificeerd. Hierdoor is Italië de eer
ste der vier leden van den Permanenten..
Rand, die de statuten van het Hof heeft ge
ratificeerd.
Rome, 16 Juni. (B. T. A.) De Temps
verneemt uit Venetië, dat de algemeenst
staking aldaar is geëindigd na één dag ge
duurd te hebben, op welken dag het tot eent'
botsing kwam tusschen troepenafdeelingerv
en fascisten, die hun gearresteerde pariij-
genooten in vrijheid wilden stellen. Er wor*
den revolver- en geweerschoten gewisseldj
Ook werden enkele bommen geworpen. Eénl
persoon werd gewond.
C o o n s t a n t i n o p e 1, 1 6 J u n i. (B. T.
A.) Tengevolge van het bombardement van,
Grieksche oorlogsschepen heeft de regee-'
ring gelast de vuurtorens aan de Zwarte zeo
uit te doovern, behalve die to Zongoeklak.
A t h e n e 1 5 J u n 1. (G. T. A.) De Polita
verneemt uit Smyrna, dat de vijandelijkhe
den in Syrië hervat zijn. Generaal Gouraud-
rukt op Aleppo aan. Hij heeft den vijand
door artillerie-vuur verpletterd.
Washington, 16 Juni. (R Er zijn
directe onderhandelingen geopend tusschen
de Ver. St. en Japan voor het regelen vorn
verschillende kwesties, o.a. het Yap-mandoat»
de immigratie in Amerika, het bezitten van
eigendommen In de Ver. Staten door buiten
landers en de uitgave von Sjantoeng aan
China.
B e r lij n, 16 Juni. (W. B.). Naar de
Beri. Ztg. om Mittng verneemt, is in de Flo-
rentin-Kaestnermijn te Reinsdorf bij Zwic
kau gisteren de lift, waarin zich twaalf mijn
werkers bevonden, vijfhonderd meter diep
gevallen. Tien der mijnwerkers waren da
delijk dood; twee stierven even later aan
hun wonden.
Kameroverzicht.
Tweede Kamer.
Vergadering van Donderdag 16 Juni.
Geopend 1.05 uur.
Voorzitter mr. D. A. P. N. Kooien.
Beraad van het kabinet.
De Voorzitter doet mededeeling dafl
is ingekomen een schrijven van den t-ijdelij-
ken voorzitter van den ministerraad, hou
dende verzoek om naar aanleiding van do
gisteren gevallen beslissing over het wets
ontwerp tot regeling van den dienstplicht,
de verdere behandeling van aangelegenhe
den, bij welke de aanwezigheid van één of
meer minister gevorderd wordt, voorloopig!
te schorsen.
De voorzitter stelt hierna voor om uiteen
te gaan tot nadere bijeemroeping.
De heer Schaper (S. D. A. P.) over
weegt de mogelijkheid om d'e 10.000
dienstplichtigen, die tengevolge van de gis-'
teren gevallen beslissing zouden moeten op
komen, niét op te roepen.
De Voorzitter zegt, dat dit niet anders
kan, of eerst moet een wetsvoorstel bij dö
Kamer zijn ingekomen.
De heer Bomans (R. K.) d'ient hüeropj
een initiatief wetsvoorstel in. (Gelach).
De heer Van d e L a a r (C. S. P dient
een motie in, om dit wetsvoorstel zoo spoe
dig mogelijk, zoo noodig met onderbreking
van het recès, te behandelen.
De heer Bomans zegt, dat, wanneer,
mocht worden besloten om zijn voorstel zo
1 Alle m-enschen te vriend te willen
houden is een kleinzielige en slechte poli-
trek.
Naar het Engelsoh van
JEFFERY FARNOL
7ö
HOOFDSTUK VUL
Waarin ik in de heerlijkheid van
den maneschijn een visioen zie,
n van een gestroopt kon ij n eet.
De maan kwam reeds op, toen ik, hongerig
en vermoeid, aan de steile helling kwam, die
ik reeds meer dan eens heb genoemd, en die
naar de kom der vallei leidthet bleeke
schijnsel der maan lichtte reeds over de aar
de een slapende aarde, waarop ik alleen
t\og scheen te waken. Terwijl ik staarde naar
het wonder van den hemel hoog boven mij,
fcn naar de plechtige schoonheid der aarde
om mij heen, hoorde ik de kerkklok van Cran-
orook negen slaan.
Overal om mij heen was een licht bewegen
,Tan bladeren, en het geritsel van ongeziene
.«dingen, als de ademhaling van een slapenden
Boschgeest. De geur van boomen, van gras en
*mn de bedauwde aarde steeg tot mfj op, ter
wijl van uit de schaduw der boomen beneden
-fcij het geluid ?an da haat to» mii kwam, zin
gend zijn eindeloos lied nu luid en helder,
dan weer dalend tot een kabbelend gefluister
een melodie van vreugde en van smart, van
lachen en von tranen. ,als* het groote lied van
het leven zelf.
Eindelijk daalde ik af naar de schaduwen
beneden mij, en wandelde langs de beek, waar
ik mij op een groot rotsblok neerzette, en op
hetzelfde oogenblik waren al mijn honger en
mijn vermoeidheid vergeten, en verviel ik in
een mijmerend droomen.
Het was een heerlijk schoone nacht om te
droomen een blanke nacht, vol van het too-
verlicht der maan. Langzaam steeg zij aan
den hemel omhoog, door fluisterende blade
ren heen op mij neerziende, alle schaduwen
kleurend met een rand van zilver, en de beek
omtooverend tot een breed pad van zilver
voor de lichte voeten der elfen. De geheele
natuur om mij heen, alles, de lucht zelfs,
scheen van een toovermacht vervuld, die het
onwezenlijke tot werkelijkheid maakte en het
onmogelijke tot grijpbare mogelijkheid.
Zoo, omhoog starend naar de blanke en lie
felijke teerheid der maan, droomde ik de
eeuwige droomen van langgestorven dichters
en schrijvers, waarin ik het lieflijke geluid
hoorde van fluiten, het zachte geritsel vein
sleepende gewaden, het gezang van fluisteren
de stemmen. Tusschen Petrarca's Laura en
Dante's Beatrice zag ik een vrouw naderen,
even fier en even bevallig en schoon als deze,
vol en schoon van lichaam, met een donkerroo-
den mond en een wonderlijk bekoorlijken, tege
lijk schalkschen blik in de oogen. Ik droomde
van nymphen en van Satyrs, van faunen en
dryaden, en van den jongen Endymion die, in
eenzelfden nacht als deze, en onder eenzelfde
bladerendak, de komst zijner godin had afge-
Terwijl ik zoo zat, de kin geleund in mijn
hand, hoorde ik een zacht geluid ach»er mij,
een geritsel van bladeren, en bet hoofd omwen
dend zag ik achter mij staan half in de scha
duw, half in het maanlicht, op mij neerziend
met een blik van smachtend verlangen uit de
halfgesloten oogen, verborgen achter donkere
wimpers een vrouw, slank en hoog en schoon
en sterk als Diana zelf.
Onbewegelijk stond zij daar, als in afwach
ting, dat ik spreken zou, maar ik bleef zwij
gend zitten, den blik onafgewend naar haar
omhoog gericht, of zij de verwezenlijking was
van de droomen door de stille tooverbekoring
In groofe sorteering bij
van den nacht in mij gewekt; en terwijl wij el
kaar zoo in de oogen zagen, klonk uit de diepte
der geheimzinnige schaduwen van den avond,
de zachte, zoete zang van een nachtegaal.
„Chairman?" zei ik eindelijk/ bijna fluiste
rend. „Charnvianl ben je ben je don wer
kelijk gekomen?"
Ik stond op. „Ben je dan werkelijk geko
men?" herhaalde ik.
Een lichte zucht ontsnapte haar, maar toen
keerde zij het hoofd af, lachte wonderlijk
zacht en liefelijk en zuchtte weer, k
„Dacht je dan dat ik komen zou?''
„Ik ik geloof dat ik ik bedoel ik
ik weet het niet!" stamelde ik.
„Dus je was niet erg verwonderd mij te
zien?"
„Neen".
„En het spijt j - niet mij weer te zien?"
„Neen."
„En ben je niet zeer verheugd mij weer
te zien?"
„Ja
Er volgde ctn stilte tusschen ons, een stilte
echter vol von bladgeritsel, zachte stemmen
der nacht en het kwijnend gemurmel der beek.
Eindelijk strekte Charmian hoor hand uit, brak
een wilgentak af en begon er met haar blanke
vingers mede te spelen, terwijl ik tevergeefs
zocht naar woorden, die ik zou kunnen zeg
gen.
„Toen ik vanmorgen wegging," begon zij
eindelijk weer, den blik strak op den wilgen-
tak gericht, „dacht ik niet, dat ik ooit terug zou
komen."
„Neen ik dat dacht ik wel," zei ik on
handig.
„Maar, zie je, ik had geen geld bij me."
„Geen geld?"
„Geen penny. Eerst toen ik heel, heel ver al
geloopen was, en heel moe en hongerig was
geworden, bemerkte ik, dat ik niet eens geld
genoeg bezat om een korst brood te koopen."
„En er was drie pond, vijftien shilling, en
zes pence in den ouden schoen van Donald,"
zei ik,
„Zeven pence!" verbeterde zij.
„Zeven pence?" zei ik, met eenige verbazing.
„Drie pond, vijftien shilling cn zeven pence,
ik heb ze geteld."
„Zool" zei ik.
Ze knikte. „En in den anderen schoen vond
ik een klein stukje hout, van heel wonderlijk
ken vorm."
„Zoo ja, daar heb ik de heele week al
naar gezocht Toen ik mijn tafel maakte, b!eel£
de eene poot, door de een of andere misreken'
ning, wat korter don de drie andere, zoodalk
ik er een boek onder moest leggen, tot ik daé
blokje hout heb gemaakt."
„Virgilius' boek van mijnheer Peter Vibart,^
zei zo, met een hoofdknik tegen den wilgentak/'
rrJ.... o.... al" zei ik, eenigszins van mijn stuif]
gebracht.
„Het was wel jammer om daar een boek vooft
te gebruiken "zei ze, nog altijd al haar aarvf
dacht aan den wilgentak wijdend, „zelfs al b»t
hoort dat boek aan iemand met zulk een naon|
als Peter Vibart."
Toen zij zag, dat fle bleef zwijgen, wierp zl
een steelschen blik naar mij, en lachte weer
„Maar," ging ze ernstiger voort, „dat heef
natuurlijk niets met u te maken; ik was bezl{
u te vertellen hoe hongerig hoe ontzetten<
hongerig ik was en ik kon toch niet gaal
bedelen, wel? en zoo ben ik ben ik'*
„Is u teruggekeerd," zei ik.
„Ja, zoo ben ik teruggekeerd/V Jf
„Hongerig?'
„Den hongerdood nabij."
„Drie pond, vijftien shilling en fevéij
pence is niet zoo heel veel," zei ik, „moor mi»4
schicn is het voldoende om u weer bij uw fa4
milic te brengen."
„De ben bang van niet; ik heb geen familie^
„Geen vrienden ook?" V
„Ik heb geen vrienden; ik sta alleen op 'dt)
wereld."
(Wordt veryoto/di
