DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Langs den grooten weg.
SFIBTHAHDEL
SPRAKELOOS
19a Jaargang Na. 299
AB01UltMEIITSPRIIS^7^Z^
pa post f 3.—per week (met Rrati» verzekering
itgen ongelukken) f 0.17». atzonderlijke nummer»
f C.05.
FOORTSCH DAGBLAD
Donderdag 23 Juni 1921
PRIJS DER ADVERTENTlEH
DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL
TEL INT 513.
van 1 —4 tegels f 1.05
met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 1 0.25, dicnstoanbic*
dingen en Licldadighcids-adveitenticn voor de helft
der prys. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
voordcclige bepalingen *oor het advcrlecrcn. Iiene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
van verbazing zijn zij, die van do aan
geboden gelogenheid gebruik maakten
om ons bedrijf te beziohtigen aan de
Paponhofstede.
VLEESGÜHOOWER LAMME 1%
Politiek Overzicht.
Irt de Kölnische Zeitung beklaagt bet lid
van1 den rijksdag", de Universiteitsprofessor
dr. Moldenhauer, er zich over, dat de hoop
om door de reusachtige offers, die het ulti
matum van Duitschland vergt, tenminste een
bescherming van de Duitsche burgers in
Opper-Silezië en de beëindiging der sanc
ties te verkrijgen, tot dusver niet in vervui
ling is gegaan. Dag na dag traden de Polen
zelfbewuster en brutaler in Opper-Silezië op
enjn den Franschen generaal Lerond von
den zij eiken gewenschten steun. Telkens
luider weerklonken de klachten uit het be
zette gebied over de bestendiging der sanc
ties. Allerwegen stokte het met den afzet,
omdat het bedrijf van 't bezette gebied voor
ongeveer 85 op den aftrek der producten
in 't onbezette gebied aangewezen was. Nog
verwerkten vele groote fabrieken de aanwe
zige voorraden grondstoffen, zoodat men nog
niet overal behoefde over te gaan tot het
ontslaan van arbeiders en masse, maar
binnenkort zouden ook d'eze middelen zijn
uitgeput en hieruit zou voortvloeien, dat in
grooter omvang-aan de a-rbeiders gedaan zou
moeten worden gegeven, waardoor in 't be
zette gebied weer nieuwe ellende voor de
arbeiders zou ontstaan. De beduchtheid, dat
het ondergeschikt-zijn van den „Reichs-
beausftragter" voor den in- en uitvoer in
Ems aan de Entente, d. w. z. aan Frankrijk,
het gat in 't Westen weer wijd zou openen,
was imaar al te gauw bewaarheid. Evenals in
en zomer van 1919 gingen Fransche waren
ongehinderd over de grens, daar vorenver-
melde lasthebber van 't rijk te Ems allen in
voer moet goedkeuren, waarvoor de orders
door de Fransche officieren te Ems onder
teekend zijn. Uit betrouwbare bron is aan dr.
Moldenhauer meegedeeld, dat een Keulsche
firma de laatste dagen alleen voor 14 mil-
üoen francs brandewijn ingevoerd heeft, een
andere voor 500,000 francs Fransche sekt.
Daardoor werd elke verstandige economi
sche politiek van Duitschland tegengewerkt.
De geweldige lasten, die Duitschland zijn
opgelegd, kunnen volgens schrijver, in 't
gunstigst geval alleen worden betaald door
den invoer te beperken tot de noodzakelijk
ste levensmiddelen en grondstoffen en den
export op te voeren. Maar nu gooide Frank
rijk zijn luxewaren op de Duitsche markt,
terwijl anderzijds den Duitsöhen invoer, zoo
als b.v. in Engeland door het onhverp van
de anti-dirmpingwet, elke moeilijkheid, die
men zich slechts kan denken, in den weg
werdi gelegd. Dr. Moldenhauer vraagt zich
dan ook af, of hieruit niet onwillekeurig
moej worden geconcludeerd, dat deze be
moeilijkingen van Duitschland's economi
sche politiek ten doel hebben om uit de daar
door stellig te verwachten niet-vervufling der
opgelegde voorwaarden het recht te ontlee-
nen de bezetting van Dusseldorp en Duis
burg en de Fransche douanegrens aan den
Rijn, hoewel beide van den beginne af aan
indruisohten tegen 't verdrag, verder te hand
haven en een voorwendsel voor nieuwe
sancties te vinden, die de definitieve schei
ding van 't Duitsche rijk beoogden.
„Toen na de aanvaarding van 't ultimatum
wij, Rijnlandsche afgevaardigden der Duit
sche volkspartij, uit de feiten en uitlatingen
in de Fransche pers afleidden, dat onze a
priori gekoesterde vrees, dat Frankrijk er
niet aan zou denken de sanctiën op te hef
fen, bewaarheid werd, gingen wij er dade
lijk toe over, toen de rijksdag weer bijeen
kwam, in onze fractie een interpellatie over
deze aangelegenheid in te dienen, om den
rijksdag in staat te stellen ten aanhoore van
heel de wereld er op te wijzen, dat niet wij
weigeren het verdrag te vervullen, maar dat
de schuld bij voortduring bij onze tegen
standers ligt, dat Frankrijk evenmin als het
zich te zijner tijd aan den vrede van Tilsit
heeft gestoord, het weinigje recht respec
teert, dat het verdrag van Versailles ons
nog heeft gelaten. Wij hebben het recht te
verlangen, dat ook de tegenstander getrou
welijk zich houdt aan 't verdrag en dat de
plechtige beloften, die Engeland heeft ge
daan, ook worden gehouden. De rijksregee-
ring heeft zich bereid verklaard binnen den
tijd van veertien dagen de interpellatie te
beantwoorden. De termijn is op 15 Juni af-
geloopen, maar de Duitsche rijksdag heeft
tot dusver nog niet gesproken. Men zou
zeggen, dat men de besprekingen, die de
rijksregeering klaarblijkelijk dadelijk over de
opheffing der sancties ingeleid heeft, niet
door een rijksdagbespreking wilde storen.
Ik vind dit standpunt, dat uit vrees voort
vloeit, niet juist. Integendeel: een machtige
demonstratie in den Duitsöhen rijksdag, ten
aanzien waarvan in de partijen wel tot over
eenstemming is te komen, kan de positie
der rijksregeering slechts steunen. Het is
'een m. i. volkomen onjuiste opvatting, dat
wij slechts door een zelfs het gedweeste
lam overtreffend geduld ten slotte indruk
in het buitenland en op onze tegenstan
ders zouden maken."
Maar in 't bezette gebied wachtte men
op deze demonstratie van den rijksdag en
de rijksregeering, nadat alle corporaties van
't economisch leven in de Rijnlanden hun
stem hadden verheven. De Duitsche Volks
partij had in rt begin der gepasseerde week
de zaak nogmaals aan den rijkskanselier
uiteengezet. De rijksregeering had daarop
de beantwoording cler interpellatie in 't be
gin van deze week toegezegd. Eerst wilde
zij de interpellatie van de onafhankelijken
over den moord op den afgevaardigde Ga-
reis beantwoorden. (Men herinnert zich tot
welke scènes dit aanleiding heeft gegeven!)
In een gesprek met den rijkskanselier had
Dr. Moldenhauer Dr. Wirth er niet in twijfel
over gelaten, dat de Rijnlandsche bevolking
het niet zou begrijpen, wanneer de bespre
kingen omtrent de belangrijkste levenskwes
tie van het bezette gebied zouden worden
uitgesteld tot na de discussies over een
daad in Beieren, die door alle partijen ge
lijkelijk werd veroordeeld en waarvan 't poli
tieke karakter thans nog niet eens was vast
gesteld, discussiën, die waarschijnlijk het
prestige van 't rijk geducht zouden schaden.
Dr. Moldenhauer besluit„De buiten-
landsch-politieke invloed van dergelijke dis
cussies komt mij bovendien veel ongunsti
ger voor dan wanneer eens een paar scher
pe woorden over de tegenwoordige toestan
den aan den Rijn werden gezegd. Of denkt
men, dat het bevorderlijk is voor het aan
zien van 't Duitsche rijk, wanneer de rijks
dag, in plaats van zich met de meest bran
dende kwesties, Opper-Silezië en de sanc
ties, bezig te houden, weer dagen lang luis
tert naar de meest opruiende redevoeringen
der communisten, dus weer door binnen-
landsch-politieke twisten voor de groote
nooden der tijden geen oog heeft Ons
baat aan den Rijn geen overvloed van rijks
dagdiscussies over communistische beroe
ringen wij verlangen vastbeslotenheid en
daden met betrekking tot deze vitale kwestie
van 't bezette gebied."
Naschrift: Zooeven ontvangen wij
een telegram van 't Wolff-Bureau, inhou
dende, dat de Voss. Ztg. een bericht bevat,
volgens hetwelk de interpellaties in den
rijksdag over de opheffing der sancties met
goedkeuring der rijksregeering weer zijn
uitgesteld,
Berichten*
De uitvoering van de ontwapeningsbe-
polingen van het ultimatum wordt voortge
zet, aldus een Berlijnsch beriicht, dat ver-
volgt-: Daarbij heeft de intergeallieerde mi
litaire contTóle-commissie de ontbinding ge-
ëisoht van het zoogenaamde „Wachtregi-
ment" van Berlijn. De commissie beschouwt
dit regiment als een formatie waarvan de
sterkte uitgaat boven die, welke toegestaan
is bij het vredesverdrag.
B e r 1 ij n, 2 2 J u n i. (W. B.). Aon den
eisch der Entente tot ontbinding van het
Berlijnsche „Wachtregiment" zal worden
voldaan. Een desbetreffende order is reeds
gegeven. Dat generaal Noliet tegen het
houden der groote manoeuvres zou hepben
geprotesteerd, wordt door de D. Ailg. Zig.
tegengesproken.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (N. T. A. Draad
loos). De commissie van herstel uit den
Reichswirtschaftsrat nam het voorstel aan
tot algeheele restituie der heffing op den
uitvoer door het Rijk aan de exporteurs.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (N. T. A. Draad"
loos). De Kamer van Koophandel te Mün-
chen verklaart in een motie aan den Rijks
dag, dat ook het niet bezette gebied de
nadeelige gevolgen van de sancties onder
vindt. De productie en de afzet worden be
lemmerd, het aantal werkeloozen neemt
toe, de opbrengst der belastingen vermin
dert.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (\V. B.) Volgens
de D. Allg. Ztg. zal het depart, van buitenl.
zaken spoedig een witboek over de Saar-
kweslie uitgeven, waarin de volledige nota
wisseling tusschen de rijksregeering en de
regeeringscommissie van het Saargebied
zal worden gepubliceerd.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (N. T. A. Draad
loos). De regeeringscommissie van het
Saargebied heeft het protest der Duitsche
regeering tegen de overstrooming van dat
gebied met Fransche troepen zonder meer
afgewezen.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (W. B.) Men over
weegt de vorming van een belastingcom
missie uit den-Rijksdag, die in de vacantie
over de belastingwetsontwerpen zal beraad
slagen, zoodat deze na het reces dadelijk
aan de plenaire vergadering kunnen wor
den voorgelegd.
B e r 1 ij n, 21 Juni. (W. B.) Oscar A.
Müller is benoemd tot directeur-generaal eni
leider van de persafdeeling der rijksregee
ring. De tegenwoordige functionaris is aan
den rijksminister van buitenlandsche zaken
toegevoegd' voor speciale opdrachten.
O p p e 1 n, 21 J u n ii. (B. T. A.). Generaal
Hoefer heeft aan generaal Henniker meege
deeld, dat hij weigert genoegen te nemen
met het nieuwe plan van terugtrekking. Te
vens stelt hij voorwaarden voor de ontbin
ding van de troepen der zelf weerbaarheid
en beweert hij het plan van de commissie
te willen vervangen door een zeer verschil
lend voorstel. Hij eischt waarborgen voor
de bevolking van O. S. en een intensieve
zuivering. Hij weigerde de Duitsche stellin
gen te doen ontruimen voordat de Polen
Beuthen en Königshütte zouden hebben
verlaten en wil slechts op het laatste oogen-
blik Kreuzburg en Karlsruhe verlaten.
Als een proefje van Poolsche cultuur deelt
de Schlesische Landeszeitung mee, dat de
door Poolsche soldaten gevangen genomen
Frhr. v. Zed'litz-Trützsohler, die behoorde tot
de zelfweer, op beestachtige wijze is gemar
teld en daarna vermoord. Hem werden de
oogen uitgestoken, ooien en neus afgesne
den en daarop doodgeschoten. Drie Poolsche
medeplichtigen zijn later gevangen geno
men.
B e r 1 ij n 2 2 J u n i. (\V. B.) De Berliner
Börsenzeitung spreekt als haar overtuiging
uit, dat de rijksregeering zich tegenover de
gehe-ele openbare meening zou bevinden,
wanneer zij invloed op generaal Hoefer zou
trachten uit te oefenen. Het buitenland
moet volgens het blad bedenken, dot een
beslissing over O. S. in strijd met het recht,
ook voor de binnenlandsche politiek ern-
Wirth zou haar geheele Bestaan in de waag
schaal stellen, wanneer 1 -w beslissing in
zake Opper-Silezië on- -* uitviel.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. v/. B.) Dc com
missie van vertegenwoordigers van het mi
nisterie van buitenlandsche zaken en van
rijksdagafgevaardigden is te Oppeln aange
komen en vandaar naar generaal Hoefer te
Oberglogau gegaan.
Beuthen, 22Juni. (W. B.) De opstan
delingen heffen nog steeds stelselmatig in
de stad belastingen. Dat alles geschiedt on
der dé oogen van den Franschen generaal
Lecomte Denis, aan wiens bedreigingen de
Polen zich kort geleden ook al niet stoor
den.
Beuthen, 22 Junf. (W. B.) Te Ross-
berg is weder een Poo'lsch opstandelingen
leider door zijn eigen lieden doodgeschoten
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (W. B.) Tussohen de
generaals Henniker en Hoefer hebben be
sprekingen plaats gehad. Generaal Henniker
heeft een nieuw ontruimingsplan voorge
steld. Volgens dit plan zal een overeen»
komst gesloten worden en binnen 36 uren
na de onderteekening daarvan zullen de Po
len zich op een bepaalde linie terugtrekken.
Wanneer dan de Duitsohe zelfweerbaar-
heid zich overtuigd zal hebben, dat de Polen1
ook werkelijk tot die linie terug gegaan zijn>
zal zij bereid zijn een door generaal Henni
ker voorgestelde linie te bezetten. Nadat de
Polen de voorgeschreven linie bezet zullen
hebben, zullen zij met de ontruiming van
hel gebied beginnen. Zeven dagen zijn voor
zien voor deze ontruiming. Tegelijkertijd zal
de Duitsche zelfweerbaarheid beginnen ha
rerzijds het gebied te ontruimen, zoodat bin
nen acht en een halve dag het ontruimings
plan doorgevoerd zal zijn.
Beuthen, 22Juni. (W. B.) Volgens de
Oberschlesische Wegweiser, het blad van
Korfanty, bevat de nota, die de Opper-
Silezische delegatie onder Rakovski te Parijs
ingediend heeft, de doeleinden van Korfanty.
In die nota wordt ook de bedreiging uitge
sproken, dat wanneer de Duitschers het
front der opstandelingen doorbreken, de Op-
per-Silezische nijverheid door de arbeiders
vernield zal worden.
B e r 1 ij n, 2 2 J u n i. (W. B.). Het O. M.
•eisclvte tegen Hölz wegens moord, overtre
ding van de wet op de ontploffingsmidde-
len, hoogverraad en een heele reeks andere
misdaden en overtredingen de doodstraf,
levenslange tuchthuisstraf en eerverlies
voor het leven.
B e r 1 ij n, 2 2 Juni. (W. B.) Vanmiddag
drongen drie jongelieden, die per auto
kwamen aanrijden, de bureaux binnen van
de 57e commissie voor de brooddistribu
tie in het N.O. van Berlijn. Met de revolver
in de hand dwongen zij de ambtenaren hun
de nieuwe suikerkaarten te overhandigen.
Met 20,000 stuks reden zij in hun auto
weg.
Berlijn, 22 Juni. (N. T. A. Draad
loos). Het mijnongeluk bij Herne in West-
falen heeft volgens definitieve vaststelling
83 dooden geëischt.
Bad Mergentheim, 22 Juni. (Wj
B.) De rijkspresident richtte aan de werk»»
lieden der mijn Mont Cenis het volgendal
telegram van deelneming: Tot mijn diepel
droefheid ontving ik bericht van 't ernstige
mijnongeluk. Ik verzoek u non de gezin*
nen, die zoo zwaar zijn getroffen, mijn weN
gemeende deelneming over te brengen.
P a r ij s, 2 2 J u n i. (H.-R.). Briand heeft'
in de Senaatscommissie voor de buitenland*
sche zaken de vraagstukken van Opper-Sile*
zië en liet Oosten uiteengezet en de be*
sprekingen met Duitschland. Men mag ver-*
wachten, dat het Engelsche inzicht weldra
stige gevolgen zou hebben. De regeering-^ Zn\ naderen tot het Fransche, waarheen do
vegeering te Rome geneigd is over te hel
len. Het schijnt, dat men het er over eens
is. dat de Opperste Raad slechts een beslis
sing zal kunnen nemen over een met alge-
meene stemmen vastgestelde overeenkomst.
Men mag evenzeer hopen, dat in het Oos
ten een dergelijke toenadering tusschen het
Fransche en het Engelsche standpunt zal
plaats vinden, die waarschijnlijk door de re
geering te Rome zal worden gesteund. De
bemiddeling der geallieerden zal waar
schijnlijk door de regeering te Rome
worden gesteund. De bemiddeling der ge
allieerden zal waarschijnlijk worden aan
vaard. De Turksche regeering zai aldus een'
element van vrede en een nuttige mede
werker worden aan de belangen van Frank
rijk in den Levant. Wat betreft de Fransch-
Duitsche besprekingen is het nog voorba
rig omtrent het resultaat voorspellingen te
doen. Hierna had een bespreking plaals,
waarop Briand vroeg zich te haasten met de
ratificatie van het verdrag von Trianon.
Volgens den Matin is gebleken, dot hef
geboortecijfer in het Fransche departement
du Nord toeneemt. Te Avesnes werden irt
1914 106 geboorten aangegeven en 131 irt
1920. Te Cateau 130 in 1913 en 173 irt
1920, te Aniche 133 in 1913 en 247 irt
1920, te Roubaix 1529 in 1919 en 2757 in!
1920, te Duinkerken 702 in 1914 en 2757,
in 1920 en te Valenciennes 416 in 1919 ert
887 in 1920.
Daarentegen lezen wij in een der Be
rn e r k u n g e n der Frankfurter Zei lung vart
eergisteren het volgende:
„Hoewel Frankrijk Elzas-Lotharingen weer
heeft ingelijfd, is zijn bevolkingscijfer met
1 Yi millioen gedaald. Het gevolg hiervan is
o.m.,. dat bij de eerstvolgende verkiezingenl
het aantal afgevaardigden in de Kamer* met
90 verminderen zal, hetgeen Frankrijk wel
zonder verdere smart zal kunnen verduren.
Veel ernstiger is hetgeen de vroegere mi
nister Rice.rd in 't Journal uiteenzet. Hij zegt,
dat door den achteruitgang der bevolking irt
steeds toenemende mate de mensohen ont
braken, die vereischt worden voor 't bewer
ken der velden. „De achteruitgang der be
volking levert het grootste gevaar voor dert
landbouw op", roept de heer Ricard uit. „Het
leven van Frankrijk zelf wordt bedreigd." En)
de heer Ricard, die een uitstekend deskun
dige, wel-is-waar slechts in landbouwaange-
legenheden is, breekt er zich het hoofd over,
wat in dezen valt te doen, met name, hoe
men. de landelijke gezinnen aansporen kan
de geboortecijfers op te voeren. Het gebreid
aan menschen op 't Fransche platteland is
inderdaad al zoo gTOOt en zoo vaak aan be
schouwingen onderworpen, dat de Franschenl
zich reeds vervelen, wanneer deze kwestie
op 't tapijt komt. En toch is er een middel
om tenminste het tegenwoordige gebrek aan/
arbeiders te verzachten. Wij willen 't dsnl
heer Ricard meedeelen en hopen zijn be
zorgdheid ermee te verminderen. Het be
staat hierin, dat de lichting 1919 weer naar,
huis wordt gestuurd en dat de tienduizenden)
boerenzonen, die anders nog in 't bezettoi
Rijnland overtollig zijn, naar hun veldeni te-
rugkeeren."
Wij moeten ons het meeste hoeden
voor onze „algemeen mensohelijke eigen
schappen".
Naar het Engelsoh van
JEFFERT FARNOL.
81
„Groote Goedheid I" zuchtte Dutton, „groote
goedheid, wat is het warm r-i spreek jij maar
yoor mij, Amos 1"
„Wel dan," begon deze, blijkbaar g'aarne
nan dit verzoek voldoende, „deze mijnheer Dut
ton zou je graag wat willen vragen. Peter."
„Het zal mij een genoegen zijn erop te ant
woorden, als ik dat kan," zei ik.
„Wel dan. Peter," begon Amos op plechtigen
toon „het gaat over de varkens I"
„Varkensriep ik verbaasd.
„Ja, de varkens, Peter I" bevestigde de oude
Amos, „de varkens van Duttonzijn zeug
ïieeft de vorige week jongen geworpen om
jdrie uur in den morgen negen I"
F: r/En vroeg ik, steeds meer verbaasd,
t „En, Peter, het was een prachtig nest, en ze
tieden het allemaal uitstekend tot Maandag
laatstleden."
„Zoo I" zei ik.
„Laatstleden Maandag werden er 's nachts
^Vier ziek, en die gingen allemaal dood."
„Dat was erg jammer I" zei ik.
„En de anderen ziin na dien tiid nooit meer
gezel f de aeweestl"
„Dan hebben ze waarschijnlijk iets gegeten,
dat hun slecht bekomen is," zei ik, mijn hamer
opnemend, om hem echter weer neer te leg
gen. De oude Amos glimlachte en schudde
het hoofd.
„Je kent de varkensstal van James Dutton
toch, is het niet Peter
„Ik moet tot mijn spijt zeggen van niet."
„Maar je komt er toch eiken dag voorbij,
als je naar de Vallei gaat hij ligt vlak ach
ter het hopnuis van Simon, zooals James je
zelf zou kunnen zeggen."
„Ja, zoo is het," viel Dutton in, met veront
schuldigenden hoofdknik, die zooveel scheen
te moeten zeggen, als dat men het hem niet
kwalijk moest nemen. Nadat hij dit had ge
zegd begroef hij zijn gelaat opnieuw in derf
blauwen zakdoek.
„En zie je, Peter," ging de_ oude Amos
voort, „op een goeden avond heb jij over de
heining van Dutton's stal gelbund en zeker wel
tien minuten naar de biggen gekeken."
„Werkelijk
„Ja zeker, dat heb je gedaan James Dut
ton heeft het gezien, en zijn vrouw ook, en ik
zelf heb het ook gezien."
„Ja", zei ik, „dan zal het wel zoo geweest
zijnmaar wat zou dat?"
„Wel," zei de oude man, terwijl bij den kring
zijner toehoorders rondzag, en elk woord met
grooten ernst en plechtigheid uitsprak, „dat
was Maandagavond, en datzelfde uur zijn Dut
ton's varkens ziek geworden en gestorven I"
Nauwelijks had de oude man dit gezegd of
John Pringle en Job stonden tegelijk op en
haastten zich naar de deur.
„Groote genade I" riep John.
„Ik heb het wel geweten I" zei Job, terwijl
hij met zijn vinger een kruis maakte.
„En nu wou James Dutton ie vragen. Peter,
of je het van hem weg wou nemen," zei de
oude Amos.
„Wat wegnemen
„Wel, de betoovering natuurlijk." Na deze
woorden liet "ik mijn vroolijkheid vrij spel en
lachte, zooals ik wellicht nog nooit gelachen
had, terwijl de anderen mij met een uitdruk
king van verbazing en van angst op het gelaat
bleven aanstaren.
Dus jullie gelooft werkelijk, dat ik Dutton's
varkens betooverd heb," zei ik, terwijl ik eerst
den ouden man en daarna den transpireerenden
Dutton aanzag, die daarop onmiddellijk zijn
gelaat weer in den grooten zakdoek verborg.
„Maar waarom," ging ik voort, toen ik zag, dat
allen bleven zwijgen, „waarom denken jullie
dat van mij
Dagelijksche ontvangst van
NOISVEAUTE'S
„Wel, Peter," jij bent niet als andere gewone
menschen, jouw oogen gaan dwars en dwars
door een mensch heen. En dan, Peter, weet je
nog wel hoe je eens midden in een nacht Sis-
singhurst binnen bent komen stappen, God
weet waar vandaan, heelemaal onder 't stof
en met een groot pak op den rug
„Hier vergis je je, Amos" zei ik, „het w.as
middag, toen ik hier kwam en de oude Gaffer
was bij mii."
„Je, maar waar had hij je gevonden, Peter
kom, vertel ons dat eens 1"
„In de Vallei," antwoordde ik. „Juiste hij
had je gevonden op dezelfde plek, waar die
man zich zesenzestig jaar geleden had opge
hangen I"
„Maar daar is toch niets bizonders in I" zei
ik.
„En v/at nog meer is, je kwam in het dorp
en hebt 't daar met het hamerwerpen gewon
nen van Zwarte George, den sterksten man die
hier in dit land woont I"
„Dc heb het van hem gewonnen, omdat hij
zijn best niet deed dus is daar ook al niets
bizonders aan 1"
„En verder je woont daar heelemaal al
leen in die spookvaHéi cn je vecht daar met
duivels en demons, in storm en donder en on
weer en regen en v/at het ergst van alles
is je komt terug, levend, cn v/at nog meer
is, met de duivclsteekenen op je hals, .die vol
krabben zit van zijn klauwen en nagels. De
ude Geffer mag er dan trotsch op zijn, dat hij
je gevonden heeft, ik zeg, dat de oude Gaffer
kindsch begint te worden, kindsch van ouder
dom. en dat hij veel beter gedaan zou hebben
met je te laten, waar je was ik heb al eens
meer gehoord van menschen, die zich aan den
duivel hadden verkocht en >k heb ook al
meergehoord van het Kv/ade Oog ja I en ik
kan het zien, wanneer iemand dat heeft
„Onzin I" zei ik, nu ernstig, „onzin 1 Al dat
geklet over spoken en duivels is pure onzin 1
Ik ben een man net als jullie en ik zou waar
achtig jullie geen kwaad kunnen doen ook
al zou ik het willen kom, laat ons elkaar de
hand geven, en al die dwaasheid vergeten l"
Ik strekte mijn hand naar den ouden Amos uit.
Hij keek er naar, vandaar naar mijn gelaat,
en schudde toen, terwijl hij den blik neersloeg,
het hoofd.
„Dat is het Kwade Oog I" zei hij, cn troÜ
met zijn stok een kruis op den vloer, „het
Kwade Oog I"
„Onzin l" zei ik ncgmaals, „mijn oog is niet
boozer dan dat van jou of van Job. Ik heb tot
op vandaag nog nooit iemand iets slechts toe-
gewenscht, of iemand onrecht aangedaan, en ild
hoop dat ik dat mijn heele leven niet zal doen*
En wat de varkens van mijnheer Dutton be
treft, als hij er v/at meer cn beter zorg voort
draagt, en ze uit den avonddamp houdt, dort
zullen ze zeker v/cer beter dan ooit gedijen -
kom, laten we elkaar de hand geven
Maar de een na den ander schoof langzaam'
naar de deur, de smidse uit, den ouden Amos
achteraan, tot John Pringle alleen nog oven
was; hij bleef nog eenige oogenblikkcn staan,,
blijkbaar in tweestrijd, toen stapte hij plotse»*
ling naar voren, greep mijn hand, schudde haan
tweemaal krachtig. 1
„Ik kom morgen de hoefijzers wel halen, Pe-
terl", zei hij, cn v/es het volgend oogenblik ootó
verdwenen.
„Bij slot van rekening," hoorde ik hem zeg-*
gen, terwijl hij zich bij de onderen voegde, „niet
iedereen kan zeggen, dat hij de hand gedrukt!
heeft van iemand die met duivels vcchtP
HOOFDSTUK XI.
In de schaduw van deheg.
Boven de heuvelen aan mijn linkerzijde keeti
de maan naaT mij, groot en geel, terwijl zij
lange schaduwen over mijn pad wierp De lucht!
was zwaar van den geur der kamperfoelie in del
heggen een zwoelwarme lucht, met in de
gansche natuur een wonderlijke stilte, waarin
geenblad ritselde en geeen tak bewoog.
(Wordt vervolgd).