UPS' SAFE-INRICHTING
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
Magazijn „DE GOUDEN KLOK"
FEUILLETON.
Lanas den grooten weg.
.GROOTENDOaST LANGESTS. 82
ABOHüEWENTSPkiiS
ONBERISPELIJK
MEUBELEN
VI.£ESCKHOUWER LAMME tel. CIS
II
IfljtOfORACHT Ho. 4. TEIEPHOOH Ho. 301
Deposito-Rente:
ëen jaar vast 5°/0
zes maanden opzegging 4>/3 °/0
een dag 3i/2°/o
S'.VAM DES GRAAF Co
Gouden Tronw' en Verlovingringen
....r
Witte Schoenen
en Kousen
20e Jsairr.óo Pio. to-
K per 3 ma.inccn voor Arac
per l ost I 3.—. p« week (net gratis verrekering
tegen ongelukken) f 0.17* aiiondcriykc nummer»
C.OS.
DIRECTEUR-UITGEVER) J. VALKHOFF.
eUREAUj-
ARNHEMSCHE POORTV.'A'
TEL INT 513
VV'oens-iag 3 Juli 192!
bewijsnummer, elke ict^cï meer 0.25. dienstaanbic»
chngcn en i.itidadi hcids-adve tenticn voor dc helft
der prijs V0or hands' rn bedrijf bestaan zeer
vooiueeliRC bcpalinvcn *»oar het advertceicn. bene
circulaire. bevallende de voorwaarden. woidt op
aanvraag toegezonden
IS DE AFWERKING
TAN AI, ONZE
Politiek Overzicht.
Dr. Rathenau, de Duitsche minister voor
den wederopbouw, heeft gisteren voor de
Hwnburgsche commissie wor 't herstel van
't eoonomisdh leven het woord gevoerd en
o. m. opgemerkt, dat het vraagstuk van den
wederopbouw slechts een onderdeed uit
maakte van bet groote Europeesohe pro
bleem. dat niet tot een oplossing kon worden
gebracht door politiek, particuliere personen
en regeeringen, maar louter en alleen door
de volkeren en den drang der feiten. Het
kwam er op aan thans een continent er weer
boven op te brengen. Derwijze moest het
vraagstuk worden opgelost, dat de saam-
hoorigheid der Etiropeesche volleeren, de
vrijwillige of onvrijwillige lotsgemeenschap
(„Schicksalseiniheit") van héél een wereld'
deel moest worden erkend en dat nadrukke
lijk de consequenties werden getrokken, die
tijd en nood eischten. Allereerst bestond er
een onderlinge band tusschen de landen
door den keten hunner materieele schulden.
Geen land zonder schulden was er thans te
vinden. Alleen moest oen uitzondering te
dezen aanzien worden gemaakt met betrek
king tot het groote riik aan de overzij van
den Oceaan. De algemeene schuldei-scher
der wereld was Amerika, de algemeene de
biteur Duitschland. Tusschen deze staten in
bevonden zich weer allerlei landen, die zoo
wel schuldeischer als sohuldenaar waren en
allen onderlinge verplichtingen hadden. Dan
bestond er voorts een band tusschen de lan
den door de depreciatie hunner middelen.
Van nagenoeg alle Europeesche staten was
't geld minder in waarde geworden. Maar
wat de financieele en economische stelsels
der wereld betrof, gold de wet der commu-
niceerende vaten, die belette, dat, zoolang
het eene land leed, het andere land zich kon
herstellen. Zoodoende waren de staten ver-
oonden door 't begrip van 't herstel, die zij
alle vannoode hadden. Het economisch
even van alle was geschonden en deze ver
nieling bond de volken saam tot een belan
gen- en noodengemeenschap. De saflmhoo-
righeid was van nog verder strekking. Het
moest toch duidelijk zijn, dat de tegenwoor
dige landen van Europa klein van omvang
zijn, deels door de vorming van talrijke
nieuwe staten en nieuwe versnippering, maar
deels ook in vergelijking miet de groote
statencomplexen, die door den oorlog vrijwel
onberoerd zijn gebleven. Wanneer nu die
kleinere Europeesche landen niet doordron
gen waren van den samenhang, zouden zij
niet bij machte zijn de groote technische
kwesties der toekomst op te lossen. De tech
nische oplossing toch lag in den omvang der
productie, die harerzijds weer werd bepaald
door den omvang van 't verbruik. Bovenal
bestonden tusschen de landen en volken van
dit continent een band door de algemeene
crisis, waarvan sommigen dachten, dat zij
voorbijgaand zooi zijn en kon worden gene
zen door een simpel middel, waarmee men
vroeger gewoon was economische ziekte
verschijnselen te behandelen. Rathenau
vond dezen gedachten gang een riw; 1 ng; z. i.
was de crisis een organische ziekte van een
ernstig lijdend economisch lichaam. Van de
bewoners van dezen planeet waren drie
honderd millioen als verbruikers uitgescha
keld; een verandering in 't producriepro-
gramma der wereld was dan ook noodig,
maar die kon niet binnen enkele jaren wor
den voltrokken. Van genezing zag Rathenau
nog niet veel: het denkbeeld overheerschte
nog steeds, dat het den een naar den vlee-
sche kan gaan, terwijl de ander omkomt.
Momenteel leek de politiek een voortzet
ting van den oorlog te rijn met andere mid
delen. Het idee van vijandschap en vergel
ding domineerde nog. „Het is te begrijpen",
aldus dr. Walter Rathenau, „dat een diepe
afschuw tegen den oorlog zich in de harben
en zielen der menschheid heeft geworteld.
Wij Duitschers hunkeren evenzeer vurig
naar een duurzamen vrede. Wij begrijpen
dat de gedachte aan veiligheid, zooals men
die meent te kunnen verzekeren, op 't
oogenblik sterker de openbare meening bui
ten Duitschland beroert, dan de gedachte
aan economische noodzakelijkheden."
Maar de ware veiligheid van de volkeren
en de wereldvrede berustte niet op een in-
dividualistischen grondslag, maar op het
saêmhoorigheldsbesef van alle leden en dee-
len der wereld en de wereld zou 't veiligst
en het meest gezond zijn, wanneer de le
vensnoodzaak van een ieder wordt erkend.
De volkeren, met wie Duitschland had
gestreden, huldigden de meening, dat oen
goudstroom kon ontspringen en worden be
nut, die, in Duitschland zijn uitgang vinden
de, alle andere landen weer gezond kon
maken. Rathenau liet in 't midden of de
wereld baat zou vinden bij een genezing
door een goudstroom, uitgaande van één
enkel land, maar hij twijfelde er niet aan,
of een dergelijke goudstroom zou niet kun
nen ontspringen. Hij motiveerde dit door
te zeggen: „Wij Duitschers zijn gebonden
aan onze onderteekening van het tractaat
van Versailles. Wij zullen vervullen, waar
toe wij verplicht zijn en zullen tot aan de
8- one von one leunnen gaan om rlo oor von
onzen naam hoog te houden, die onder de
vr-^ra'-en staat, welker bindende kracht wij
erkennnen, ook al komen zij niet overeen
met onze wenschen. Dat belet ons echter
niet openlijk te zeggen, dat de vormen,
waarin de vervulling van ons wordt ge-
e-'sdil, niet overeenkomen met het presta
tievermogen van het land en dat zij zich
niet aanpassen aan onze Duitsche verhou
dingen."
Berichten.
O p p e 1 n, 5 Juli. (B. T. A.) In verband
met de ontruiming van Beuthen door de
Poolsch-e opstandelingen en de aankomst in
de stad van een compagnie Engelsche troe
pen heeft de Duitsche bevolking een betoo
ging gehouden, in den loop waarvan de
commandant van een Fransdh detachement
door een revolverschot werd gedood. De
dader kon ontsnappen. De betoogers werden
door Fransche en Engelsche soldaten ver
spreid. Twee Fransohe sergeants werden
gewond. Van de Duitsche betoogers werden
twee gedood en verscheidene gewond.
Beuthen, 5 Juli. (W. B.) De nacht
verliep over 't algemeen kalm. De verscherp
te staat van beleg is afgekene ic;^. zoodaï ei!;
verkeer op straat tusschen zes uur 's avonds
en zes uur 's morgens verboden Niemand
mag de stad per trein .pf tram verlaten. De
Duitsche partijen en vjkvereenigingen heb
ben tot de Duitsche bevolking een dringen
de aanmaning gericht óm de orde te bewa
ren.
Berlijn, 5 Juli. (N. T. A. Draadloos).
Bij de bloedige botsingen te Beuthen open
den de Franschen op het gebouw, waaruit
schoten zouden zijn gevallen, een formeel
snelvuur met mitrailleuses, waardoor dit ge
bouw geheel werd verwoest.
Berlijn, 4 Juli (W. B.) In 't proces
Stenger-Crusius merkte het O. M. o.a. op e-
vast van overtuigd te rijn, dat bek!. Stenger
"het bevel om alle op het slagveld gewonde
vijanden dood te schieten, njiet heeft ge
geven. Gesteund wordt deze bewering van
de Entente alleen door de verklaring van
den bek!. Crusius. Diens bewering moest
objectief als onjuist worden beschouwd. Be
klaagde Crusius heeft op 21 Aug. het z. g.
"bevel doorgegeven en aan de uitvoering
meegewerkt. Volgens zijn opvatting is Cru
sius inderdaad van meening geweest een
dergelijk bevel van Stenger te hebben ont
vangen. Dientengevolge zijn inderdaad ook
'n aantal soldaten doodgeschoten. Ook is 't
volstrekt geloofwaardig dat Crusius zelf ge
schoten heeft, 't Is stuitend voor 't rechtsge
voel, dat overtredingen aan Duitsche zijde
gestraft worden, terwijl -die van de tegenpar
tij ongestraft blijveh. Dat behoorde te die
nen voor het forum der geschiedenis, niet
voor het forum van 't Reichtsgericht. Be
klaagde Crusius heeft zich aan aanzetten tot
moord en poging tot moord schuldig ge
maakt. Althans was het een grove nalatig
heid ruiet na te gaan, of 't,bevel rechtmatig
was. Wat de handelingen, die beklaagde
Kjrusius voor 20 Aug. worden verweten,
'betreift, kan 't O. M.f gezien het medisch ad
vies, niet aannemen, dat Crusius dien dag
toerekenbaar was. Daarom mag hij alleen
"voor de handelingen op 21 Airg. worden ver
'oordeeld.
In de legerdagorder voor het Brusselsch
garnizoen verscheen op 26 Juni de volgen
de onderrichting
„De lijken van gesneuvelde soldaten, op
het front ontgraven, zullen morgen 28 Juni
aankomen 14 lijken in de statie van Brus
sel-Zuid; 7 lijken in de statie van Sohaer-
beek4 lijken in de statie van Etterbeek
2 lijken in de statie van Etterbeek-Jubel
park.
Afvaardigingen J>oct»ai\do «*t oon Lorpn-
raal en een soldaat, zullen het leger verte
genwoordigen bij het aankomen der lijken.
Deze afvaardigingen zullen den lijkstoet be
geleiden tot aan de kerkhoven."
Een korporaal en een soldaat T
Nog min dan de traditioneele ploeg van
een korporaal en vier man on^ de soep te
halen en een ledig stootkarretje door de
stad te sjouwen. Niet eens een officier, niet
eens een klaroen om den laatsten welkom-
groet te brengen!
Vooral dezer dagen is er een overdaad
geweest van eerebetuigingen aan Congo, van
défilé s, van hulde aan den Japanschen
prins. Veel soldaten, veel vaandels, officie
ren met sporen, regimenten met muziek.
Nu komen zij terug, de schamele dooden,
die hun leven hebben gelaten.
De lauwerkronen zijn verdord.
Een korporaal en een soldaat voor de
oorvée.
wérd een root oo.logskruis onthuld, zoc-
als er op de riagvelden reeds verscheidene
onthuld zijn. Fransche dorpelingen en offi-
cieele .personen kwamen van vele mijlen
in den omtrek om bloemen aan den voet
neer te leggen. In een rede herinnerde de
premier eraan, dat in honderden plaatsen
van Vlaanderen tot Picardië 50.000 Cann-
deezen begraven liggen. Na afloop vnn de
plechtigheid blies een hoornblazer, die ver
weg in de eenzaamheid van het verwoeste
land opgesteld was de „Last Post", die tij
dens den oorlog zoovele malen hier geklon
ken had.
De conferentie tot het onderdrukken
van den handel in meisjes en kinderen,
heeft Maandag volgens het Zwitsersche T.
A. enkele voorstellen aangenomen, die na
redactie door de commissie, tezamen met
de reeds aangenomen moties zullen worden
opgenomen.
B:j de conferentie rijn de volgende voor
stellen ingekomen
le. Om den Raad van den Volkenbond
te verzoeken het secretarioat-genefaal op te
dragen aan alle leden van den Volken-bond,
die hebben deelgenomen aan de overeen
komst van 1904 of de conventie van 1910
en alle internationale vereenigingen ter be
strijding van den handel in meisjes en ku
deren, yit te noodigen de jaarverslagen over
hun werkzaamheden aan cïen Rand van den
Volkenbond te doen toekomen. 2e. Een ad
vise erende commissie bij den Volkenbond
te stichten.
Avignon, 5 Juli. (B. T. A.). De snel
trein uit Marseille heeft een goederentrein
aangereden, waarbij een persoon werd ge
dood. Verscheidene werden gewond.
Londen, 5 Juli. (B. T. A.). Koning Al
bert heeft het Engelsche vorstenpaar uitge-
noodigd naar Brussel te komen. De koning
en koningin van Engeland hebben deze uit-
noodiging aanvaard, maar den datum van
hun bezoek nog niet vastgesteld. De Bel
gische eerste minister heeft vanochtend ge
confereerd met Lloyd George en de eerste
minister der Britsche dominions opgezocht,
die thans te Londen vertoeven.» De eerste
minister van Australië heeft beloofd spoe
dig -een bezoek aan België te zullen bren
gen.
B e r 1 ij n, 4 Juli. (N. T. A. Draadloos).
De partijdag van de Engelsche Labourpartij
te Brighton besloot uitnoodigingen te zen
den aan alle socialistische organisaties der
wereld voor een conferentie ter vorming
van een uitgebreide Internationale. De par-
iijdn-gr w-oivfirJit verder contact tusschen de
centrale van de Weensche internationale
arbeidersgemeenschap en het uitvoerend
comité van de 2e Internationale ter vooihe-
reiding eener vereenigiin-g. De conferentie
zal begin Oct. te Londen plaats vinden.
A MS n t IH 51 KOTl'EKOA >1
Vnn on zon in vlood als hot groolsto
hiUirioM'ilorm.itioburoaüwordt door
den handel htooJ-t moor gobru k go
maakt voorhof tncusveerezi on re-
golon van f&ohtersiallige on l»c<
Iwiste van! riaxon
Volgens den Engelschen draadloozen
dienst heeft Zondag j.l. te Vimy bij Atrecht
een indrukwekkende plechtigheid plaats
gehad, bij gelegenheid van het bezoek van
den Canadeeschen premier aan de graven
der Canadeesche soldatem. Op het kerkhof
Londen, 5 Juli. (R.). Uit gezagheb
bende bron wordt vernomen, dat de giste
ren gehouden conferentie tusschen De Va
lera en de Zuidelijke Unionisten een atmos.
feer hebben geschapen, die kan leiden tot
een stilzwijgenden wapenstilstand in de ge
vechten tusschen de Sinn Feiners en de mi
litaire macht voor den duur der verdere on
derhandelingen, ofschoon officieel nog niets
is geregeld te dezer zake.
Lord Middleton een der vertegenwoor
digers van de Zuid. Unionisten is heden
te Londen teruggekeerd. Hij had terstond
een onderhoud met Lloyd George.o Br ver
luidt, dat Lord Middleton de weloverwogen
gezichtspunten van den premier en zijn
ambtgenooten bij zijn terugkomst in Ierland
uit&en zal zetten.
Wat betTeft hetgeen reeds ter Dublinsche
conferentie is behandeld, wordt vertrouwe
lijk medegedeeld, dat op geen enkel punt
der besprekingen versohil van opvatting be
stond. De politieke medewerker von de
Evening Standard, verneemt, uit zeer gezag-
hebbende bron dot ofschoon de confe-
rentle van Dublin uit den aard der zaal
geen definitieve volmacht bezat toch ze
kere su'bstantieele en zeer hoopgevende ont.
werp-overeenkomsten werden bereikt. In-
tusschen is generaal Smuts, naar men
meent, voorzien vnn aanmerkelijke volmadh-
ten, te Dublin aangekomen.
Londen, 5 Juli. (N. T. A. Draadloos).
Zeer gunstige berichten bereiken Londen!
over de conferentie tusschen De Valera ert
de vertegenwoordigers van de Zuid^ïersohe
unionisten. In kringen, waar enkele dagen!
geleden de vooruitzichten van aanvaarding
door De Valera van Lloyd George's uitnoo-
diging tot een conferentie te Londen als
twijfelachtig werden beschouwd, is men nu
van oordeel dat de conferentie van gisteren'
het aspect heeft veranderd en dat zijn komst
niet als nauwelijks mogelijk, maar als be
paald waarschijnlijk, moet worden be
schouwd. Dit optimise houdt denkelijk ver
band met de mededeeling, dat de Sinn Fei
ners, als bewijs van hun goeden wil, Lord
Brandon zullen loslaten. Castle Bernard, de
woning van Lord Brandon is het graaf
schap Cork, werd op 21 Juni door Sinn Fei
ners in brand gestoken en Lord Brandon in
een auto meegevoerd.
Het bezoek van generaal Smuts aan Do
Valera te Dublin zal van particulieren aard
rijn, möar hetzij particulier of officieel, men
acht het van groot belang. „De geschiedenis
en de positie van Zuid-Afrika in het Brit-
sChe rijk en cle persoonlijke eigenschappen
en de invloed van den eersten minister der
Zuid-Afrikoansche Unie, zoowel als zijn
gToote diensten in oorlogs- en vredestijd
aan het rijk bewezen moeten aan
zijn bezoek san Ierlamd op dit oogenblik
wel groote beteekenis geven", zegt dc Ti
mes. Ook het feit, dat de conferentie tot
Vrijdag is uitgesteld en niet is opgegeven,
versterkt de hoop op vrede. Naar de Times
opmerkt, heeft deze conferentie aan den po-
litieken toestand een geheel ander aanzien
gegeven.
Madrid, 5 Juli. (R). Het kabinet is
afgetreden.
Nadat het kabinet zijn ontslag had inge
diend, heeft de koning het opnieuw zijn ver
trouwen betuigd.
Naar Reuter meldt uit Rome, is'het nieuwe
Italiaansche kabinet als volgt samengesteld:
Premier, binnenlandsohe zaken en ad inte
rim buitenlandsche zaken:Bonomi; justitie:
Rodino; financiën: Soleri; schatkist: De
Nava; oorlog: Gasparotto; marine: Bergn-
masco; openbaar onderwijs: Corbino; open
bare werken: Michieli; landbouw: Mauri; han
del en industrie: Belotti; arbeid en sociale
economie: Beneduce; post en telegrafie:
Giirffrida; bevrijde gebieden: Raineri.
Bovendien meldt het B. T. A. uit Parijs,
dat markies Delia Torrela, die op het oogen
blik te Parijs vertoeft, aan Bonomi heeft doen-
weten, dat hij de portefeuille van buiten
landsche zaken aanvaardt.
C o n s t a n t i n o p e 1, 5 J u 1 i. (B. T. A.).
Volgens berichten uit Broessa verkeert het
Grieksche leger, dot dezen sector bezet
houdt, in staat van -ontbinding.
UNGESTRAAT 43 - AMERSFOORT
Het adresvoor
De jnlste modellen
WILLEM GROENHUIZEN
Wij dwalen alle, maaT ieder dwaalt
anders.
Naar het Engelsoh van
JEFFER7 FARNOL.
90 -
r Het is op zichzelf niet ran zooveel waarde,
Peter, maar ik stelde er nog al prijs op als
herinnering."
^Zoo ja, dat begrijp ik," ze! ik, nog altijd
veinzend of het boek mijn geheele aandacht in
beslag nam.
„Dc iou w*l eens willen weten .««t of Je het
©it draagt. Peter F
„Dragen T riep ik uit, terwijl ik een steel-
.chen blik op mijn jas wierp, doch tot mijn
met geringe geruststelling xag, dat er niets te
rien was van het verraderlijke blauwe lint;
>dragen zei ik nog eens. -Waarom zou ik
het dragen F
„Wel, Peter, omdat een medaillon er nu een
maal is om gedragen te worden." Plotseling liet
ze een zachten kreet van ergenis hooren, nam
een kaars in haar hand, en begon op den grond
te zoeken.
„Wat heb je laten vallen?"
„Mijn naald! Ik denk dat zij onder de tafel
gevallen is, en naalden zijn zoo lastig te krij
gen hier in de wildernis wil je me misschien
even helpen zoeken?"
„Met alle genoegen!", zei ik; het volgend
oogenblik kroop ik op handen en voeten en
begonnen wij samen de jacht op de verloren
naald.
Terwijl wij zoo zochten kwamen onze hoof
den toevallig telkens dicht bij elkaar, eenmaal
raakte haar zachte hand de mijne aan, en een
maal streek haar zacht haar over mijn wang,
terwijl een liefelijke geur als de adem van
viooltjes tot mij doordrong zéé, dat ik om
verdere aanraking te voorkomen wat terug
kroop en op eenigen afstand van haar ijverig
bleef zoeken.
Toen ik een poos vergeefs overal, in alle
hoeken der kamers, had rondgezocht, hief ik
eindelijk het hoofd op en zag, dat Charraian
mij aankeek met een zeer eigenaardige uitdruk
king in haar oogen.
„Wat is er vroeg ik. „Heb je de naald mis
schien al gevonden?"
Charmian zat op haar hurken en lachte
zacht.
„Ja, Ik heb de naald el, Peter, dat wil zeg
gen0c had ze heetemaal niet laten vallen
„Maar wat beteekent waarom
AU eenlg antwoord wees zij met haar hand
naar mijn borst daar hing, duidelijk richt- j
baar, het medaillon, dat bij het bukken door j
"a -Overhemd aAale<]|i>- Ck maakte werk-1
tuigelijk een haastige beweging om het weer
te verbergen, doch toen ik haar hoorde lachen,
liet ik het hangen en keek haar aan.
„Dus daarom vroeg je mij om te bukken en
de naald te zoeken?"
„Ja, Peter."
„Dus je wist
„Natuurlijk wist ik het."
„Hm," zei ik. Heel in de verte sloeg een to
renklok elf uur, waarop Charmian haar naai
werk bijeennom cn het opborg.
Ik stond op en nam mijn kaars in de hand.
„Maar. ik zou toch graag willen weten
„Wat?"
IN GROOTE SORTEERING BIJ
Jk zou graag willen weten zei ik, strak in de
kaarsvlam starend, „hoe heb je uitgevonden,
dat
„Heel eenvoudig ik heb het lint al dagen
geleden om je hals gezien. Wel to rusten.
Peter I"
„Zoo J" zei ik. „Wel te rusten I"
HOOFDSTUK XVH.
Het omen.
„Mijn liefste mijn, sta op 1
Mijn liefste mijn, sta op
Met alles dat schoon is,
Miin liefste mijn. sta ooi"
Het was vroeg in den morgen en Charmian
zong. De zuivere volle tonen stroomden mijn
venster binnen, en ik hoorde het rinkelen van
haar emmer, terwijl zij naar de beek ging om
water te halen. Waarop ik onmiddellijk nqar
buiten stapte, mijn jas en halsdoek over den
arm, om mijn hoofd onder te dompelen in het
frissche water der beek, en den zwaren emmer
voor hoar terug te drogen, zooals ik eiken
morgen deed.
Bij de beek gekomen, zag ik den boordevol-
lén emmer, doch von Charmian geen spoor.
Terwijl ik verbaasd rondkeek, hoorde ik haar
opnieuw zingen, en hierdoor geleid, ontdekte
ik haar weldra hoogerop aan den rand van de
beek, terwijl zij op haar knieën voorovergebo
gen, haar eigen spiegelbeeld in het heldere,
kalme water bekeek. Een geruime j>oos bleef
zij zoo zitten, en langzaam stierf haar zong
weg. Eindelijk hief zij het hoofd weer op en,
begon haar glanzend hoor met wonderlijk han
dige vingers te vlechten en terwijl zij dit deed
hield zij een samenspraak met haar eigen beeld
in het water, ongeveer aldus
„Mijn waarde, je krijgt bepaald oppelwangen
werkelijk I Je vijanden zouden je bijna
een boerendeerne kunnen noemen, helaasEn
dan je teint, mijn waarde, je goddelijke teint I"
ging ze voort met een treurig hoofdschudden,
„je bent zoo bruin als een zigeunerin niet,
dat je nu bepaald daar zoo héél rouwig om be
hoeft te zijn want, tusschen ons beiden ge
zegd en gezwegen, mijn waarde, ik vind dat
het je veel beter staathet is alleen maar jam-
mer, dat er niemand is, om je naar behooren
te waardeeren om je bekoorlijkheden de eer
cn hulde te geven, die zij verdienen, niemand
geen levende ziel, mijn waardewant die
j kluizenaar hij ziet of denkt aan niets, be-
1 halve zijn boeken en toch zoo schoon
en zoo eenzaam ik zou er om kunnen wec-
nen, wanneer ik niet bang was dat het je oog
leden gezwollen en je klassieke neus rood zou
maken."
Hier zuchtte ze weer, en een vlecht tusschen
haar vingers nemend begon ze die handig tot
een fraai golvende krul te draaien.
„Ja, je teint staat je bepaald goed, mijn
waarde," ging ze voort, haar spiegelbeeld toe
knikkend „niet, dat hij 't ooit ziet hij zou
't niet eens zien al werd je opeens zoo zwart
als een Hottentot vóór zijn oogen hij zou
heel rustig zijn pijp blijven rooken en met je'
praten over Epictetus I" Weer zuchtte
ze, plukte toen eenige losse bladeren en vlocht
die in de krullen van haar golvend hanr, waar
bij ze zich dichter naar haar spiegelbeeld in
het water vooroverboog, het hoofd nu links, dan
rechts houdend om beter het effect tc kunnen
zien.
„Ja," zei ze eindelijk, met blijkbare tevreden
heid haar evenbeeld toeknikkend, ,,dat groen
doet je zigeuner-teint prachtig uitkomen, miin
waarde ik zou je werkelijk wel willen kus
sen werkelijk, en ik ben anders niet zoo heel
gauw tevreden. De heilige Antonius zelf zou.
als hij je in de woestijn was tegengekomen,
vast de vlucht hebben genomen, en dat zou óóV
een hulde aan je bekoorlijkheden zijn geweest
maar onze philosoof kijkt je alleen maar hee'
even aan met zijn ernstig glimlachje en zegt
dan op zijn vriendelijke, plechtige manier dat
het een prachtige morgen is I"
(Wordt vervolgd).
