l
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Fontein Schippers.
Verpiegings-artikeien.
Eigengemaakte KinMMing.
azijn „DE GOUDEN KLOK"
Meublleerlngen- Kunsthandel- Behangerij en StoffeerderU
Langestraat 24. Tel. Int. 496.
AMERSFOORT.
ST. EmiLION
Per flesch f 1.75, per anker f 72-.
bij 1. A. SCHOT» Zn., Utr.str. 17. Tel. 145
TWEEDE BLAD.
Teleurstelling.
Bonden Trouw- en Yorloïingringen
BINNENLAND."
KOLONIËN.
A. VAftS DE WEG. Langestraat 23.
L. A. VAM RIJE Co.
Prima Geëmailleerd Dad en
f 135.-.
I!
Rflagaz. „De Dom"
ZATERDAG na 122 our
worden GEEN bestellingen
meer aan linls bezorgd.
aoe Jaargang
No 61
Zaterdag
10 September 1021
zeer aan te bevelen
ORIGINEELE
Bordeaux, gewas 1917
Terwijl de nieuwe minister van Oorlog
van zijn verlof geniet wij wens dien hem
van harte een genoegel/ij'loe vacantie is
zijn defensieplan gepubliceerd in eene
nota van wdjizig in gen op het wetsontwerp tot
nadere regeling van den dienstplicht.
Reeds bij den eersten bldk op deze nota
•blijkt, dat Van Dijlk niet in het ministerie
is opgenomen, omdat hij origineele, gezon
de denkbeelden ten aanzien van de organi
satie van ons leger had, maar omdat hij be
reid is gebleken het reeds lang geleden
uitgelokte „compromis" van de heeren
van Rechts uit te voeren!
Het is voor de voorstanders van een ver-
de'digingsstelsel, gebaseerd op de algemeene
lichamelijke oefening van onze jeugd, met
een zeer kort verblijf „onder de wapenen"
van de ingeHjfdén, eene gevoelige teleurstel
ling, wat de hereenigde Rechterzijde der
volksvertegenwoordiging be slikken wil ge
ven.
Men herinnere zich wat er is geschied.
Minister Pop wilde het contingent terug
brengen van 23.000 man op 13.000 man.
Dit was velen van zijn vrienden al te raidl-
caal en 'hij veranderde zijn plan zoo, dat er
14.000 man jaarlijks een „kem"-leger zou
den vormen, 1000 man zouden worden aan
gewezen voor zee-militie, terwijl 8000 man
bij de „reserve" zouden worden ingedeeld
Men weet, dat minister Pop viel, wijl de
radicalen hem niet radicaal genoeg, de mili-
tairisten hem èl te radicaal vonden.
Toen stöken de heeren van Rechts de
koppen bij elkaar. Principieel verschillen de
katholieken van de protestantsch-clerioalen
in het militaire vraagstuk zóó zeer, dat een
•compromis feitelijk onmogelijk was.
Toch bleek het compromis gesloten, zoo
dat het kabinet kon worden „gerecon
strueerd".
Wedmi: het as voor iedereen duidelijk, dat
de katholieken ongeveer geheel zijn geca
pituleerd. Het plan-Van Dijk toch d. i.
het plan van de regeerings-coalitie wÜ
LANGESTRAAT 43 - AMERSFOORT
Met adres voor:
De Juiste modellen
WILLEM GROENHUIZEN.
een lichting van 19.500 man plus 2000
man tot dekking van het verlies der lich-
tings sterkte, d. w. z. eene inlijving van
21.500 man jaarfijks. De opsteller van de
nota van wijzigingen heeft nog de brutali
teit wij weten geen meer parlementair
woord voor zijn houding om te schrijven'.
r,Het voorstel houdt in eene verlaging van j
lerie. En de kosten hiervan zouden „slechts
weinig hooger" zijn, dan men eerst voor dit
doel wilde uitgeven.
Wij gelooven er niets van. De minister,
die wij zoo gaarne ons vertrouwen hadden
wiFIen geven, heeft dit vertrouwen verspeeld
door zich absoluut aan te sluiten bij het
door de politieke clubs bekoekstoofd „com
promis". Wij vertrouwen van de gegeven,
onvolledige, bezuinigings-cijfers dan ook
niets.
Het is voor een bekwaam man ais Van
Dijk jammer; maar na de publicatie van deze
nota staat voor ons vast, dat hij spoedlig den
snellen weg van de Rechtsche en Linksche
•militaire ministers zal gaan.
Rest nog de vraag, hoe de katholieke Ka
merfractie zich bij dit compromis heeft kun
nen neerleggen. Het i s geen compromis.
De oniilitairisten krijgen bijna hun zin en de
katholieken, d)ie ons in het legervraagstuk
in hun hart heel na staan, hebben althans
tijdelijk hunne democratische denkbeel
den ten aanzien van de defensie op zij gezet.
Men vraagt natuurlijk, wat daartegenover
staat. Rome geeft nooit iets, zonder daar
voor iets terug te krijgen. Maar wat dan?
Het verluidt, dat bij de a.s. grondwetsher
ziening het hoofdstuk van den godsdienst
buiten behandeling zal blijven. En het Cen
trum weet te vertéllen, „dat dit niets heeft
uit te staan met de processiequaestie, maar
veiband houdt met de moeilijkheden inzake
de financieele verhouding tussohen Be ver
schillende kerken en den Staat, waaromtrent
niet de gewenschte overeenstemming werd
verkregen."
Ook ten aanzien van den zoo rechtmati-
gen katholieken eisch: het wegnemen van
het onrecht, dat in het processie-verbod ligt,
hebben de katholieken dus bakzeil gehaald.
Bovendien is het wetsontwerp tot verhoo-
girug der invoerrechten protectie is in
■ons land een wensch der katholiekenl in
getrokken.
Niemand die weet of kan vermoeden waar
om toah de katholieken zóó meegaand zijn
geweestl
We zullen goed doen onze vragen open te
houden: ongetwijfeld zall op een gunstig
oogenblik blijken, wat de katholieken heb
ben bedongen tegenover deze concessies,
wat de anti-revolutionairen en dhristeflijk-
historischen hebben toegegeven, om in het
militaire vraagstuk hun zin te krijgenl
Tenzij dam de katholieke souplesse moet
worden verklaard uit den wensch, de coa
litie bij en na de stembus vam 1922 te hand
haven. Maar dit is weinig aannemelijk, nu
de evenredige vertegenwoordiging den ka
tholieken de zekerheid geeft, dat het aantal
van hamne zetels in het parlement vrijwel
gelijk zal blijven.
Wij zullen dus moeten afwachten; het
raiadsel zal wel worden opgelost,
Zeker is intusschen, dat de katholieke
toegevendheid ons volk vermoedelijk zal op
scheppen met een defensiestelsel, dat
sledhts kan word-en verdedigd door hen, aan
den tegenwoordigen toestand consolideeren en
gunstig werken voor de toekomst.
De ijtden, dat Javo alleen beschouwd werd als
penig belangrijke kolonie, zijn voorgoed voorbij.
De bezoeken, die de G. G. aan Sumatra, Celebes
en andere eilanden bracht, werden door de in-
landsche vosten en hoofden hoogelijk gewaor-
deerd. Deze politiek moet volgehouden worden.
Zij zaait vriendschap en vertrouwen tusschen do
regeering, de inlnndsche vorsten cn de bevol
king.
Op een vraag over de politieke betrekkingen
tuschen Japan en de koloniën antwoordde Ziine
Excellentie dat er geen geschillen van eenigen
aard tuschen de twee zeer bevriende gouverne
menten bestaan. In den aanvang zijn eenige be
denkelijke Japansche elementen weggezonden.
De Japansche regeering ontving toen een vol
ledige uiteenzetting.
Dit is nooit meer voorgekomen en de Japan
ners worden op gelijke wiize beschouwd als de
blanken. Dit wordt door de rcgecring te Tokio
en het Japansche volk zeer gewaardeerd.
Later bezocht een Japanner van hoog aanzien
de koloniën en had een onderhoud met den G.
G. en vooraanstaande Nederlandsche burgers.
Hij stelde de diverse onderhouden en de harte
lijke ontvangsten op hoogen prijs en verliet In-
dië met de beste indrukken.
De Japansche bladen publiceerden zeer wel
willende interviews over d^ze halfambtelijke
reis.
Japansche financiers en kooplui voeren een
vlot handelsverkeer met de Hollnndsche finan
ciers en kooplui.
Zijne Excellentie had den grootsten eerbied
voor onze O.-Ind. ambtenaren. Hij arbeidde in
groote harmonie met zijn uitgebreiden staf van
ambtenaren. Ook heerscht er een goede ver
standhouding tusschen de Nederlandsche amb
tenaren en dc Indische overheden. De Indische
regeerende vorsten en bestuurders,zijn prachtig
in him aangeboren beleefdheid en hoog ontwik
kelde Oostersche beschaving. Zij zijn de ware
dragers van een schitterende, oude cultuur, en
trouwe en vertrouwenswoardige vrienden van
de Nederlandsche regoeriug.
Nederl.-ïndische Jaarbeurs te Bandoeng.
De Vereen. Nederl. Indische Jaarbeurs te
Ban-doeng laat bekend maken, dat de derde
Nederl.-ïndische Jaarbelrs in de tweede
helft van September 1922 zal worden ge
houden.
De jaarbeurs zal internationaal zijn, ter
wijl geener'ei beperkende bepalingen ten
opzichte van den aard, soort of herkomst
der in te zenden machinerieën en handels
artikelen zullen worden ingesteld.
k« 23.000 m 19.500 j if. SSSSSLTiZSiX, £i
man". Zoo lijkt het nog ietsf Maar onmid
dellijk vo'ïgt: „Behalve deze 19.500 man zal
nog ingelijfd' worden een zeker getal man
schappen ter goedmaking van het in het
•eerste dienstjaar op de lidhtingssterkte te
lijden verlies. Laatstbedacht getal wordt ge
schat op 2000, zoodat te rekenen vaAt op
©en-e jaarlijkscihe inlijving van 21.500 jonge
wannen".
Het contingent „daalt" dus van 23.000 op
•21.500 man; jaiwell Maar reeds was voorge
steld eene daling tot 14.000, of tot 15.000
man en de nieuwe bewindsman zou eenbjker
fcijn geweest, als hij had geschreven: het
voorstel ho\*dt dus in eene verhoogring van
het oorspronkelijk bedoeld getal van 15.000
man met 6500 man tot 21 500 man!
In stede van 6 maanden zntï de oefenings-
tijld 5'A maand zijn. Hierdoor en door in
krimping van het beroepspersoneel, door
vermindering van de cavalerie, door inkrim
ping re-n het aantal paarden bij de artillerie,
•oor mperking -ran ntt aantal garnizoenen
•en door vereenvoudigd legerbeheer zal won.
den bezuinigd, zegt de minister. De bezui-
niging zal weil 7 mlHioen bedragen plus nog
een onbekend aantal miillioenen 1
Wie gelooft het? De minister wü dubbel
zooveel lichte kanonnen aanschaffen, hicht-
aPweerkanonnen en lange zware vuurmon
den, nri"m tweemaal zooveel lichte houwit
sers als aanvankelijk in de bedoeling lag.
'Voorts nog zware bommenwerpers en artfl-
1914 zijn voorbijgegaan, zonder dat zij daar
uit eenige leering hebben getrokken.
Onder den mom van 'bezuiniging 7 mti-
èfoen op de 801 zullen onze mitótairisten
zich, hopen wij voor de laatste maal, kunnen
verlustigen in eene overwinning op de paci
fisten.
En dit terwijl heel de wereld snakt naar
verlichting van den finantieel-miliitairen
druk, terwijl heel de wereld in spanning
wacht op de resultaten van Harding's con
ferentie.
Oost-lndië.
Een onderhoud met den afgetreden
gouverneur-generaal.
De correspondent vna de Tel. te New-York
heeft een onderhoud gehad met Graaf van Lim
burg Stirum, dan gewezen gouverneur-generaal
van Nederlandsch-Indië.
Toen Zijne Eexcellentie de Nederlandsche ko
loniën verliet, waren de politieke omstandig
heden zeer gunstig, die op economisch en com
mercieel gebied echter minder gunstig. Hij ver
wacht, dat na de herziening van het Indische re-
geerings-reglement een groote verbetering in
den toestand zal komen, vooral voor het bestuur
der koloniën en het opbouwen van zoo vriend
schappelijk mogelijke verhoudingen tusschen In
dische autoriteiten, het Indische volk en Neder
land. Hij hoopt, datdeze herziening spoedig
plaats vinden zal en geen jaren zal duren. Een
inige verstandhouding onder de autoriteiten zal
Uit de Pers.
Mr. Trfub uit de politiek.
De Arnh emsche Courant betreurt
Mr. Treub's uittreden uit de politiek.
Mannen als hij, van zóó groote kennis,
zóó groote veelzijdigheid, zóó groote
scherpzinnigheid, zóó groote werkkracht en
die daarbij, wat in ons land geen kleine ver
dienste is, zijn woord in zoo mooien en
bocienden vorm wist te leggen, mannen
als hij, van welke politieke kleur ook, zijn
schaorsch schaarsch in de vergaderzaal,
schaarsch in de Kamer, schaarsch achter de
ministerstafel. Gaan ze heen, dan beteekent
dat een verlies voor de politieke arena. Zij
zijn de schitterende figuren, die ver om zich
heen het terrein verlichten. En dot licht ver
dwijnt mèt hen.
Mr. Treub gaat dus uit de politiek. Maar
men vergisse zich niet en zegge niet: „Mr.
Treub gaat uit den Vrijheidsbond". Want dit
Is niet zoo. Mr. Treub laat zijn jongste kind
niet los, al kan hij niet langer de opvoeder
en leider zijn, die den dagclijkschen gang be
stuurt en zijn schreden regelt Hij gaat uit
het bestuur, doch de Bond kan op zijn steun
blijven rekenen. Van iemand als mr. Treub
was niet anders te venvachten.
De Nieuwe Arnhemsche Courant
zegt van den scheidenden politicus:
Er wordt altijd geschermd met de „gril
ligheid"' van Treub. Slechts zij, die nimmer
trachtten deze groote figuur wat dichter te
naderen, spreken van „grilligheid".
Treub heeft van den beginne aan voo«"
zijn geestelijke werkkracht gezocht een
doel dat de politiek hem niet geven kon.
Maar dèt de politiek hem dit niet geven
kon, moest de moeilijke ervaring van jaren
hem leeren.
Wat is het uittreden uit de liberale partij
om, door eenige wisselingen heen terug te
keeren tot de liberale Vrijheidsbond, ènders
dan het zoeken van een geest die een werk
wil beginnen waarvoor de realiteit nog niet
de bouwelementen aanbiedt.
Treub heeft al heel spoedig ingezien dat
„de groote strijd" niet meer kan worden
volstreden op politiek gebied; maar dat alle
aandacht zal moeten worden geconcentreerd
op de economische problemen.
Hij trachtte dit eerste inzicht te doen dee-
len door zijn portijgenooten. Maar deze, die
„de politiek" nog steeds verstonden in den
ouden zin des woords, gaven hem niet den
steun dien hij voor actie noodig had.
Telkens hoopte hij bij een nieuwe groep
te vinden begrip voor zijn nieuw inzicht.
Maar telkens werd hij weder teleurgesteld.
Treub is dikwijls „veranderd" van partij,
zegt men, dat is waar, maar Treub is nooit
„veranderd" van wezen en opvattingen. Hij
is gegroeid, rijper, dieper geworden in een
natuurlijke, consequenten groei.
Treub heeft ons geleerd, da: in de toe
komst meer nog dan nu een geheel nieuwe
groepeering de menschen zal binden en ver-
deelen. Dat waar vroeger religieuze of filo
sofische systhemen de basis van partij forma-
tie's waren, in de toekomst de economische
vraagstukken den grondslag der politieke
onderscheidingen zullen vormen.
Dertig jaar geleden waren de „partijen"
er niet op ingericht om zulke dankbeelden
te ontvangen en te venverken. Thans wor
den deze, door de factoren die Treub
voorzien heeft, gedreven in die rich
ting.
De Zutphensche Courant schrijft
o.a.
Mr. Treub werd door velen aangezien
voor den man, die de verstrooide liberalen
kiieencredreven heeft in een cremeen-
schappclijke partij, .den Vrijheidsbond. Hem
is hiervoor zeker te veel, althans te veel uit
sluitend, dc eer gebracht en to weinig is
naar voren gebracht, dot het de Liberale
Unie is geweest, die onder leiding van Mr.
Fock het initiatief heeft genomen om tot de
lang verbeide fusie te komen. Moor Treub
die enkele jaren tevoren hot aantal vrijzin
nige partijen nog met één vermeerderd hud
door de oprichting van zijn Economischen
Bond, zette mee zijn schouders onder de
stich'ing van de nieuwe groote partij cn van
zelf kwam hij daardoor naar voren. Want
Treub is één van die naturen, die altijd op
valt door wat hij doet en laat. Hij heeft een
eigen stijl, is origineel in zijn opvattingen
en toen hij, terwijl onderen de n.s. fusie nog
vertrouwelijk voorbereidden, de zaak plot
seling op de publieke markt wierp, was hij
vanzelf voor de publieke opinie d e stichter
van den Vrijheidsbond.
Zoo wordt Treub voorzitter von den On-
dernemersraad. En bij allo teleurstelling
over zijn heengaan uit Kamer en partijlei
ding is er iets, dat ons verheugt. Treub is
geen werkgever, Treub is econoom. Treub
zal nooit worden de pleitbezorger van de
werkgevers, zoools de socialisten en c v»mu-
nistcn het zijn voor de werknemers; hij zal
zich niet doodturen op het onmiddellijke be
lang van de ondernemers mei voorbijgaan
van het grootere, algemeen belang denk
aan zijn polstaon voor den Vrijhandel ge
lijk de advocaten van de vakbonden von
arbeiders helaas nog zoo veel doen. Treub
zal zeker voor de producen'en opkomen,
wanneer zij onbillijk belast of belemmerd
worden, hetgeen in strijd is met het alge
meen belang, d. w. z. ook het belang der
arbeiders, moor wie Treub kent, twijfelt e-
geen oogenblik aan dat hij een groote kracht
zal zijn om ondernemers, die in deze moch
ten te kort schieten, te wijzen op hun so
ciale plichten tegenover hun werknemers.
Hij zal ook in zijn nieuwe functie de „klos
sen" van portoons en arbeiders niet van
elkaar verwijderen, doch veeleer beiden het
besef bijbrengen van wederzijdsche plich
ten, getoetst aan economische mogelijkhe
den. Zijn nieuwe taak zal, wij twijfelen er
geen oogenblik oon, goede vruchten dragen
en wij wenschen hem daarbij van harte suc
ces.
Het Zutphensche orgaan geeft de hoop
niet op, dat mr. Treub te eeniger tijd zal
terugkeeren op de plaats waar hij behoort
als weinigen in 's lands vergaderzaal.
Hetzij in de groene banken der volksver
tegenwoordigers hetzij achter de groene
tafel der Regeering 1
LANGESTRAAT 79 TEL. 291
XX
AFDEKMNG SAHITAIR
dlR'CS'&V
(1
Maison VAN EIMEREN.
Posllclieur ColiJcuae
WIJERSSTRAAT 14. - Tol. 205
Hoogst Modorno Salons voor
DAMES on 13EEKEIV Manicure
Magazijn van Parfumurioön on
Toilot-Artikolon.
BADINRICHTING
99
Varkensmarkt
Amersfoort
Speciale nMerlln;
Een verglazing.
Naar aanleiding van een artikel in de
„Weekly Dispatch", geschreven door de
echtgenoote van Sir Walter Townley, den
diplomaat die in de jaren 1917 en 1918 En-
gelsch gezant was bij ons Hof, en waarin
o.a. werd beweerd, dat deze gezant in No
vember 1918 de Nederlandsche Kroon zou
hebben gered door bekend te maken, dat het
eerste gevolg van eenige an-ti-dynastische
of sociale verwikkeling in Nederland zou
geweest zijn, dat onverwijld de zending van
voedsel uit Engeland naar Nederland zou
worden stopgezet, door welke mededeeling
die „animo" revolutie zou zijn bekoeld,
schrijft de „Opr. Haarl. Ct." o.m. het vol
gende
Tegen deze voorstelling van zaken moet
ernstig geprotesteerd.
Zij kan goed bedoeld en eerlijk gemeend
zijn. Ze bewijst, dat de gade van den ge
wezen Eingelschen gezant van de mentali
teit van ons volk een absoluut onjuiste
voorstelling heeft.
't Is ook hierom zoo dringend noodig,
dat de redeneering der Engelsche schrijf
ster wordt weerlegd, omdat zij, in de
Nederlandsche pers reeds circirleerend.
de „legende" zou kunnen doen ontstaan,
•dat het totaliter mislukken van mr. Troel
stra's toeleg in November 1918 dus niet
zijn bron zou vinden in waarachtige liefde
en aanhankelijkheid voor liet Koningschap
der Oranjes maar in overwegingen van
zuiver-stoffelijken aard. In angst voor hon»
ger-lijdenin vrees voor ongenade, ons
•van de zijde der Entente toen bevangen
hebben.
Nogmaals gezegd: deze voorstelling van
zaken is er heelemaol „noost". Wie den
toestand kenden, de situatie van toen
eerlijk en onbevangen beoordeelden, we
ten dat ook wel. Maar de „lezing" van
mevrouw Townley zou koren kunnen ver
schaffen op den molen van degenen, die
in ondermijning van het Koningschap ten
onzent behagen scheppen.
't Waren, in November 1918, volstrekt
geen redenceringen of overwegingen van
de soort, in het hierboven geciteerde ar
tikel aangeduid, die leidden tot de mani
festatie ter eere van het onverzwakt be
houd van het Koningschap.
Wie dat betoogt, moet zich inderdaad
een min-jiriste voorstelling hebben ge
maakt van de fierheid, waarmee ons volk
pal staat voor hetgeen hem lief is cn het
tegen elke aanranding v/enscht te beschut
ten.
Men mag ook veilig verzekeren, dat wie
in November 1918 manifesteerden, met
verontwaardiging, tegen mr. Troelstra's toe
leg, zeer stellig niet zullen gedacht heb
ben althans wat wederom de overgroo-
te meerderheid in die massa betreft, aan
maatregelen, welke door de Entente zou
den getroffen worden bij het gelukken van
revolutiepogingen.
Eenvoudig reeds wijl men zich ten on
zent de mogehikheid van zoo iets niet
vóór den geest bracht.
Het profest tegen 't „grifpen naar de
staatsmacht" was rmTvsch-spontnen. En het
karakter der betnogingen van hulde en
onnhoTvkelijkheid Oran>e gebracht, sloot
uit al wat naar ..koel overio^" zweemt.
Er wps in Nederland geen erns'ige sfriid
van welken aard ook, te voeren tegen het
drijven van enkelen om h:'er de rcpuNieV
te vestigen.
Zoo was cn is gelnH-ig nog steeds de
toestand t«n onzert. Fn wet dit betref
moet hot betoog van mevrouw Townl°vs
overigens zeo sympathiek artikel worden
recht gezet".
J. J. v. KAMERSVELD
Hoofdagent „AmstoT'-bloron.
III II
Nederland en Melglë.
De „Dernière Heure" heeft dezer dagei»
betoogd, dat nu a We veeten tusschen BeL
gië en Holland hebben opgehouden te be
staan.
Naar aanleiding daarvan schrijft een lezer
der „Limb. Koerier" o.m. het volgende:
„Ik heb reeds meermolen een zelfde strek
king zien tot uiting komen in andere Bel-
gisch-Fransche kranten, wat doet denken
eon eene, van hooger hand komende, inspi
ratie. Ook de Belgische correspondenten
van Hollandsche bladen kan men op dezelf
de snaar wel eens hooren tokkelen, b.v. M.
de Gheynst, correspondent von de ,Jioagi
sch Post"; men kon echter oordcelen hoe
rechtzinnig zulke uitlatingen zijn, als men
weet, dnt diezelfde heer annexionistischc ar
tikelen schreef in „l'Etoile Beige" (het anti-
Hol landsche cn nnti-Vlaamsch-franskiljonsch
blad uit Brussel) en op hetzelfde tijdstip aan
de H. P. meedeelde, „dat men nu geen Hol
land-vijandige artikels in Belgische bladen
meer te lezen krijgt".
En dat gebeurde op 't oogenblik, dat Hol
land op alle mogelijke en onmogelijke wijze
verdocht werd gemaakt door „Nation Beige"
„Etoile Beige" etc. En men kun alleen maar
betreuren, dot Hollandsche kranten brief
schrijvers hebben, die meedoen aan annexio-
nisme aan bekomping van al wot Hollandsch
of Vlaamsch, dus Nederlondsch, is.
Men late zich echter aan dat zoete ge
kweel niet vangen. We kennen de Belgische
pers, die er heelemaol geen been in vindt
vandaag vlakaf het tegenovergestelde to be
weren van wat ze gisteren schreef en meen
de, nis 't maar in haar kraam te pas komt.
Die pers heeft zulk een felle laster- campag
ne tegen Holland gevoerd, maanden-lang,
dat de gevolgen bij het publiek nog dage
lijks t£ bespeuren vallen, minder in
Vlnomsch-België dan in Wallonië, we geven
't graag toe. Een paar feiten zullen die be
wering staven.
Voor een paar weken kwamen onze on
derofficieren terug, over Luik, van den prijs
kamp te Straatsburg. In de Woalsche stad
werden ze voor „boches" uitgescholden
door het gepeupel.
Een Maastrichtenaar te Brussel had een
betrekking gekregen bij een groote firma.
Toen hij zich aanbood vroeg hem de chc-f:
„Vous êlcs Hollandais, parnit-il? Nou nc
voulons pos de semi-boches icil"( 't Schijnt
dat ge Hollander zijt? Wij willen hier geen
halve Pruisen!)
Zelfs de Walen, die hier jaren gastvrijheid
genoten, meestal ten koste van de eigen be
volking, vertrekken van hier met de grootste
minachting jegens de Maastichtcnaars, von
wie ze steeds totaal vervreemd blijven, en
die ze oonzien als 'n minderwaardig volk en
ros, alleen omdat ze Nederlondsch prater!
Zóó en niet anders j^ de geest in België
tegen Hollond in 't algemeen en jegens Lim
burg in 't bijzonder. En 't zijn geen artikels
van geïnspireerde kranten, die aan dien toe
stand voorloopig iets zullen veranderen, of
ons zullen doen vergeten, dot Hollands
volk voor zijn liefdadigheid en gastvrijheid
tijdens oen oorlog aan de Belgen betoonc.,
door diezelfde Belgen op de grofste wgze
werd gehoond en belasterd als zijnde het
land der kanskoppen, die zich tijdens den oor
log vetgemest hadden ten koste der „alliés
