let zennet'6 van't huis.
"buiten landT
FEUILLETON.
Pillis OfR ADVERTENVIEN
„DE EEMLANDER"
VI. VAN ROSSOM 44 LAHGESTRAAT
OPENING
Berichten.
'20e Jaargang Nó. 63
^cr post f 3.per week (met eratts verzekert»tt
tegen ongelukken) f 0.17s, afzonderlijke nummeit
C.OJ.
AMERSFOORTSCI
Maandag 1» Septemoer l»zr
DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA'
TEl. INT 613.
van 1-4 tegels f 1.05
met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0 25, dienstaanbie»
dingen en Lieldadighcids advcitcntiën voor de helft
der pri}* Voor handel cd bedrijf bestaan zeer
voordeclige bepalingen voor het adverteeren. tcuo
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden
Nabetrachting over den
Gemeenteraad.
Beft eigenaardig verzoek is Vrijdagavond
tój den Raad ingekomen. De Christelijke
Besturenbond heeft n.l. verzocht de ver
dichting tot betaling der plaatselijke inkom
stenbelasting dienstjaar 1D21—1922 uit te
stellen tot een minder ongunstig jaargetijde
.of in elk geval de tegenwoordige betaling
voldoende te verlengen. Wij vreezen, dat
hieraan wel niet voldaan zal kunnen wor"
5den.
Wetb'ouder Hofland, toch volstrekt geen
pessimist, hing bij een ander punt, zoo'n
itreurig tafereel op onzer gemeente-finan-
iciën, dat wel alles zal gedaan moeten wor-
'den om zelfs het geringste renteverlies te
(voorkomen. Eigenaardig achten wij echter
idit verzoek, omdat er uit blijkt, hoe ook in
die kringen de belastingdruk meer en meer
ials ondraaglijk wordt gevoeld.
Hoe treurig het feitelijk met onze finan
ciën staat, bleek wel uit 't betoog van wet
houder Hofland 'bij 't voorstel tot wijziging
der Gemeentebegrooting '20. In weerwil toch,
dat het te voorzien is, dat de inkomstenbe
lasting over 1921 niet 925.000 zal op
brengen zooals geraamd is, maar
1,003,000, is er toch geen schijn van
kans, dat er eenige ruimte van beweging
komt in financieel opzicht. We zullen kantje
boord uitkomen en er is absoluut geen geld
te vinden voor alle dingen, die we zoo
gaarne tot stand zouden brengen, zei wet
houder Hofland, omdat het college perti
nent weigert de belasting hooger op te voe
ren door middel van een navordering. Ja, dat
moest er eigenlijk ook nog bijkomen I Vele
ingezetenen lijden al aan geschokte zenu-
aven na ontvangst van hun aanslagbiljet en
dan nog een navordering I Zeggen de vele
•leegstaande en te koop staande huizen nog
niet genoeg? En staat de grondverkoop ai
feitelijk niet lang stil? Waarschuwingen te
over, waarvoor het. college van B. en W.
(met den heer Hofland incluis?) althans niet
doof schijnt t« zijn.
De treurige financieele toestand be-
heersdhte ook de discussie over de motie-
Overeem c.s. om aan ambtenaren en werk
lieden een vacantie te geven met een toe
slag van 30, voor hen die minder dan
f 3000 verdienen.
De heer Overeem voelde zich teleurge
steld over het afwijzend advies van B. en
W. en verdedigde op sympathieke wijze het
voorstel, daarbij krachtig gesteund door
zijn partijgenoot Voskuilen. Niettemin voe
len wij voor hun heele redeneering niets en
achten wij dezen toeslag absoluut uit den
booze. Toeslagen, in welken vorm ook, wor
den gegeven, omdat het loon onvoldoende
is en maar al te vaak worden zij aangewend
om het grondloon te drukken Is nu het loon,
dat de menschen, die beneden de 3000
blijven, onvoldoende laat men dan
het loon verhoogen maar niet met toe
slagen komen.
Maar afgezien daarvan, achten we het
voorstel toch min of meer ridicuul. Stel je
voor een ongehuwd ambtenaar met 2800
salaris krijgt 30 vacantietoeslag en een
gehuwd arbeider met 4 of meer kinderen
en weekloon van 34 krijgt ook 30. Zoo'n
man kan daarvoor niet eens een dag met
zijn kinderen naar Artis gaan, terwijl de on
gehuwde ambtenaar toch wel zijn buiten-
landsch reisje zal doen zonder die 30.
(Trouwens in de meeste gezinnen zal zoo'n
toeslagje welkom zijn om een of ander re
keningetje te betalen, terwijl het voor vacan"
tiedoeleinden slechts bij uitzondering zal
worden aangewend.
Voor de S.D.A.P.-fractie was het niet di
rect aangenaam, dat wethouder Hofland het
voorstel moest onthalzen. Nu, hij deed het
op zeer tactische wijze. Eerst bracht hij hul
de aan collega Overeem, wiens argumen
ten zeer sterk waren en waar dan ook niets
tegen in te brengen was, maar zie je, er
is geen geld, dus wijzig het voorstel maar
zoo, dat we er later nog eens over denken
zullen. Wij zagen in onze gedachten, daar
bij de groene tafel in plaats van wethouder
Hofland den vroegeren wethouder Verhoef
staan, hetzelfde voorstel bestrijdende, maar
minder politiek. „Wij voelen veel voor het
voorstel", hoorden we wethouder Verhoef
zeggen, „maar zie je er is geen geld". En
het raadslid Hofland sprong dadelijk op, om
met verontwaardiging te betoogen, dat dit
smoesje altijd naar voren wordt gebracht
als het geldt iets voor de arbeiders te doen.
Hé, hoe ver ligt dat alweer achter ons en
wat zijn de tijden veranderd. De heer Hof
land is wethouder en bij het eerst 't beste
voorstel van zijn eigen fractie, verwijst hij
het naar St. Juttemis. Want dot de begroo
ting voor 1022 zooveel gunstiger zal zijn,
gelooft niemand. Trouwens Overeem wilde
zich er zoo maar niet bij neerleggen en de
heer Kroes moest er zelf aan te pas komen
om de sooiaal-democraten te bewegen hun
voorman te volgen, wat ten slotte dan ook
gebeurde. Ja wel is er iets in onzen Ge
meenteraad veranderd èn o,i. ook verbeterd
daar nu door een elkaar meer begrijpen, de
samenwerking is tot stand gekomen.
MAXSO?* „3/ XtUtOXD£LldB",
AMERSFOORT
NA JA ARS- en WINTERSEIZOEN
Politiek Overzicht.
De Temps vindt, dat de toestand in Duitsch-
land nog steeds niet opgehelderd is en
veeleer van uur lot uur gecompliceerder
wordt: het blad noemt de Beierschc crisis slechts
één der factoren van de ernstige malaise, waar
tegen het rijk heeft te worstelen. Er is wel, zegt
de Tcmps, te München een beweging, die rea
geert op de nationalistische ondernemingen en
die, althans voor 't oogenblik, het voor Von
Kahr moeilijk maakt weer op 't schouwtooneel
te verschijnen, maar de houding van de meeste
meerderheidsefgevaordigden bewijst, vclgens het
Fransche orgaan, voldoende, dat de permanente
commissie von den landdag per slot van reke
ning het riskeert gedesavoueerd te worden en
dat de Beierscho reactionairen, trouwens hierin
aangemoedigd door de monarchisten uit alle
deelen van 't rijk, niet afzien van den strijd
togen de republikeinsche regeering te Berlijn.
De Temps vervolgt:
„Overigens worden do geruchten, die al
sjnds eenigen tijd de ronde doen omtrent een
uitgebreide monarchistische samenzwering en
de voorbereiding van een coup de force
bevestigd door zeer nauwkeurige berichten, die
nu gepubliceerd worden inzake het samentrek
ken von de ergste reactionaire elementen in
Hamburg, Hannover, Pommeren en Bresleu.
Men vindt zoodoende, gereed voor alle avon
turen, de oude Baltische effectieven, Silezische
vrijcorpsen, de vermaarde brigade-Ehrhordt en
alle ongeregelde afdeelingen, die 't gelukt was
heimelijk „op te bergen" in z.g. patriottische
troepen. Hcele wapen- cn munitiekonvooien
zijn noar Beieren gezonden en naar geheime
opslagplaatsen vervoerd. Dit is heel de contra
revolutionaire organisatie, die ineens zich open
baart en de uitgebreidheid onthult van 't ge
vaar, waarmee de republikeinsche regeering
wordt bedreigd."
Het is wel waar, vindt de Temps verder, dat
de regeering, aan welker hoofd Wirth staat,
vastbesloten is om op flinke wijze elke poging
tot een reactionairen staatsgreep te onderdruk
ken, maar het bind is van gevoelen, dat het
erop aan komt te weten, of ze zoodanig ge
steund zal worden door de groote meerderheid
van 't land, dot ze eventueel baar krachten
tot het uiterste kan inspannen. Wanneer men,
aldus de Temps, constateert op welke wijze te
München en zelfs te Berlijn gewezen officieren
medeplichtig zijn geweest aan den moord op
Mathias Erzbcrger, dan heeft men het recht
zich af te vragen, of 't nog mogelijk is een
beweging den kop in te drukken, waarvan de
gevolgen hun invloed doen gevoelen in de
meest verschillende kringen. Het Fransche blad
gaat dan door:
„De groote fout, die de republikeinsche
machthebbers hebben begaan, bestond hierin,
dat zij, onder voorgeven, dat zij het ontstaan
van rustige toestanden bevorderden, zoo in
schikkelijk mogelijk waren jegens de elemen
ten, die zich onder de vaan schaarden van de
monarchistische en pangermnnistischc reactie
Men heeft zoodoende het verzet tegen het uit
voeren van 't verdrag van Versailles aange
moedigd; men heeft zoodoende ertoe bijge
dragen, dat die revanchegeest werd gevoed en
ontwikkeld, welke zich thans doet gelden tegen
de regeering van Wirth, wijl deze, in zekere
mate, bewijzen aflegt van zijn goeden wil om
de hand te houden aan de verbintenissen, welko
uit naam der nntie zijn aangegaan. De mee
ring is, dot het rcpublikeinsch regiem, door de
mocht der dingen een zekeren democratischcn
mvloed ondergaande, te timide en te zwak is
om de geallieerden te weerstaan en de herzie
ning van 't verdrag van Versailles te eischen,
Het komt er dus op eon de republiek omver te
werpen en een krachtig bewind te herstellen, dat
in staat is om Diritschland op een tijdstip, meer
of minder ver verwijderd van zijn nederlaag, do
revanche te verzekeren
De Temps merkt voorts op, dat zelfs m de
kringen, waar men maar matig vertrouwen stelt
in de mogelijkheid van een monarchistisch her
stel, zoolong de geolleerden direct vat hebben
op de Diritsche gebieden, d<*ze opvatting van de
zwakte dr-r republikeinsche regeering, allen org-
waan wekt en de regeering verstoken houdt
van den steun, waarop zij zou moeten kunnen
rekenen in de bizonder moeilijke omstandig
heden van 't oogenblik. Mc.n kon don ook zeg
gen, aldus het blad, dat momenteel de elemen
ten, die de meest actieve ^politieke en econo
mische macht in 't rijk vormen, tegelijkertijd ér
speculeeren op een monarchistische herstel èn
op 't failliet van Du'tschland. Dit laatste wordt
door den Temps in den breede uiteengezet.
G e n b v e1 7 Sept. (B. T. A.). Er is reden
aan te nemen, dat de Alg. Vergadering van den
Volkenbond niet-voor het einde van deze maand
met haar arbeid gereed kan zijn.
Genève, 16 S e p t. (B. T. A.) De derde
commissie (blokkade en ontwapening) heeft het
voorstel harer sub-commissie om den Raad te
machtigen aan een lid van den Bond bij het toe
passen van de blokkade bepaalde faciliteiten toe
te staan, die onmisbaar zijn voor zijn economi
sche en politieke veiligheid, verworpen. Daaren
tegen heeft do commissie de resolutie-Poullet
(België) aangenomen, waarin wordt gezegd, dat
indien sommige staten het wenschelijk mochten
achten de toepassing van do. bij art. 16 van het
Verdrag vastgestelde economische sancties ge
heel of ten deele op te schorten, dit slechts kan
geschieden in het belang eener algeheele toepas
sing der sancties, of om dc nadeelen, die voor
sommige staten uit deze maatregelen voortsprui
ten, tot een minimum te beperken. De commis
sie heeft besloten de vraag, of dit voorstel een
herziening van art. 16 van het Verdrag met zich
brengt, aan de sub-commissie voor te leggen,
teneinde er in de volgende zitting verslag over
uit te brengen.
Daarop is door de commissie beslist, dat een
vaststelb'ng, thans en in bijzonderheden, van de
maatregelen, die zullen worden toegepast in elk
afzonderlijk geval, voorbarig zou zijn. Een be
slissing hieromtrent zal worden genomen op het
oogenblik, waarop de blokkade zal zijn afge
kondigd. Zij heeft verder een voorstel der sub
commissie aangenomen, volgens hetwelk het
stopzetten van de Ievcnsmiddclenvoorziening
der burgerlijke bevolking wordt beschouwd als
een maatregel van uiterste gestrengheid, die
alleen zal worden toegepast, als andere maat
regelen ontoereikend zijn.
Tenslotte heeft zij het voorstel, strekkende tot
toelating van persoonlijke betrekkingen met de
overtreden, daar dit het onderhouden van com-
mercieele en finapcieclc betrekkingen zou toe
laten, verworpen, maar het voorstel om de be
trekkingen van menschlicvcnden aard te hand
haven, haar goedkeuring gehecht.
Geneve, 17 Sept. (B. T. A.) In een
brief aan den voorzitter van dc Volkenbonds
vergadering zegt prof. Constanlini, directeur
van het instituut voor sociologie te Turijn, dut
het instituut in samenwerking met de vakbon
den, een corps van 100,000 Itnlinansche arbei
ders gaat vormen, bereid om hulp te verlce-
ncn bij den herbouw van dc verwoeste gebie
den.
K o b 1 e n t z, 16 Sept. (B. T. A.) De hooge
intergeollieerde commissie in het bezette ge
bied van Rijnland heeft zich verzet tegen de
benoeming van Von Koolwijk tot rechterlijk
ambtenaar te Kleef, dnar dit gevaar zou op
leveren voor de veiligheid der bezettingstroe
pen.
P a r ij s, 17 Sept. (B. T. A.) De commissie
van herstel maakt een noln openbaar betref
fende de uitlevering van de Duitsche rivier
schepen aan de geallieerden. De voorloopige
rivier-scheepvaortcommissic, die op het oogen
blik te Duisburg-Ruhrort is geïnstalleerd, is het
onderzoek van dc door Duitschland aangeboden
schepen begonnen.
Het bureau van de commissie voor herstel
te Wiesbaden gaat, in die gevallen, waarin
identificatie mogelijk is, voort met het terug
geven van schepen der geallieerden, die tijdens
den oorlog in Duitsch bezit zijn overgegaan.
B e r 1 ij n, 1 7 Sept. (W. B.) Volgens de bla
den heeft de Beicrsche Volkspartij in den Land
dag twee moties ingediend: (ïo) De partij
cischt, dat aan het hoofd der rijksregeering een
president wordt geplaatst, die binnen het stelsel
van de rijksgrondwet en de Beierschc grondwet
Beieren noar buiten vertegenwoordigen zal en
die aan den Landdag een voordrachtlest van
ministers voor te leggen heeft. (2o.) De partij
wenscht, dat door een voorstel in den rijksraad
de machtsbevoegdheden, die den rijkspresident
verleend zijn, zoodanig worden beperkt, dat zij
niet in de souvereine rechten van een land mo
gen ingrijpen en dat met name hét invoeren van
een door den rijkspresident afgekondigden staat
van beleg een zaak der lands regeering blijft.
Berlijn, 17 Sept. (N.T.A. Draadloos).
Volgens een bericht uit Genève zal spoe
dig een studie-commissie naar Opper-Silezië
gaande kosten daarvan stelde de Volken
bond op hoogstens 100.000 M. vast.
B e r 1 ij n, 17 Sept. (N.T.A. Draadloos).
Hett Duitsche comité voor Opper-Silezië
verzocht den Volkenbond een onderzoek
der verhoudingen in het land zelf in te stel
len, omdat het op deze wijze alleen moge
lijk is een beslissing te verkrijgen, die door
de bevolking ale rechtvaardig wordt be
schouwd.
R ij s s e 1, 17 Sept. (B. T. A.). De presi
dent van den ministerraad heeft do werkge
vers in de textielnijverheid te Roubaix en
Tourcoing tegen Maandag 4 uur uitgenoo-
digd in zijn kabinet te komen. De industriëe-
len hebben de uitnoodiging aangenomen.
De vereeniging van caféhouders te Tour
coing heeft na een bespreking met het sta
kingcomité besloten de café's te heropenen
voor den verkoop van drank.
R ij s s e 1, 18 Sept. (B. T. A.). De intersyn-
dicale commissie heeft haar besluit bekrachtigd
om de loonsverlaging met 20 centimes per uur
ten volle te handhaven, daar deze een gebieden
de noodzakelijkheid van den economischen toe
stand is. Eveneens besloot zij geen arbitrage te
aanvaarden en geen enkel onderhoud tusschen
erkgevers en vertegenwoordigers der arbei
ders te aanvaarden. Dc zaak moet tot de beëin
diging van het conflict geheel afgewikkeld wor-
bewoners der ianden, die dc bepalingen hebben den tusschen de secretarissen der patroons en
arbeidersorganisaties. Men achtte het minde»
gewcnscht een uudiëntic bij den minister-presw
dent uan te vrogen. Toch zullen cnkclo wcrkgc*
versvertegenwoordigers zich naar dezen Inatstcn
begeven, maar zij zullen hier niet meer doen dan
de door de algcroeene vergadering genomen!
besluiten bevestigen.
Londen, 17 Sept. (N. T. A. Draadloos uit
Horsca). Naar men algemeen van oordeel is, is
door het vlugge ontwoord von de Valera aan
Lloyd George op diens herroeping van do con*
ferentie de toestand hoopgevender gewor
den. De Sinn-Feinlciders waren zich blijkbaar
bewust geworden, dat in heel Ierland ontstcltc*
nis was ontstaan bij het voorzien van de ern
stige gevolgen, die uit den nieuwen toestand zou
den kunnen voortvloeien cn dot de verantwoor
delijkheid voor het overhaaste uitlokken van da
crisis op hen zou komen to rusten. In elk geval
heeft de Valera geen tijd verloren laten gnniï
met het hei-vatten van zijn correspondentie met
den cerste-ministcr cn het is opmerkelijk, dot
onverwijld een telegram werd verzonden in
plaats von een nota met koeriers.
Zoonis gewoonlijk, is moeilijk te ontdekken,,
wat de Valera precies bedoelt, moor het tclc<
gram schijnt aan të geven dot Sinn-Fein van da
erkenning van Ierland als souvereine stoot doo»
do Engclsche regeering geen voorafgaande voor*
waarde voor verdere onderhandelingen wil ma
ken. Men zul uf dienen te wachten, of de Vale*
ra's toelichting door Lloyd George als voldoen*
de zal worden beschouwd. De zaak van den
vrede zou stellig bevorderd zijn, indien de Va*
lcra nauwkeuriger termen gebruikt cn openhar
tig de aanspraken herroepen had, die do zaak'
op het doodo punt hadden gebracht. Do open
bare meoning is echter geneigd te denken dat
hij een stop heeft gedaan om het aanbod van
Lloyd George zonder voorbehoud te nonvaur-
den. In de eerstvolgende dogen, zoo zegt dc Du-
bünsche correspondent van dc Times, znl ster*
ke druk geoefend worden op de Sinn-Fein-lci-
ders, daar alle godsdienstige en montschnppe»
lijke organisaties in den lande gruwen bij het
vooruitzicht van hernieuwing van den strijd. IV
twijfel nauwelijks, dat de Valera cn zijn colle
ga's elk denkbeeld, dat geopperd wordt om het
in staat te stellen terug te trekken uit hun on»
houdbare stelling zonder dat dit uiterlijk eer
terugtocht lijkt, zullen toejuichen. Ongetwijfeld
had Dail Eireann Lloyd George's geduld met ta
veel goed vertrouwen op de proef gesteld, mooi
zij schijnt niet verwacht te hebben, dat hnar nnt*
woord de crisis die gisteren ontstond, zou ver*
hoostcn. Daar men met dit feit in Ierland bc*
kend is, is het een van de redenen waarom men
er nog hoopt dat het ergste niet zal gebeuren.
Londen, 17 Sept. (R.). De Vnlcra
seinde vanavond zijn antwoord aan Lloyd
George, waarin hij zegtWij kunnen slechts
één doelhet stellen van de conferentie op
zoodanige grondslagen van waarheid cri
waardigheid, die het mogelijk maken den
uitslag te verzekeren, waarnaar de volkeni
van beide eilanden zoo hartgrondig verlan
gen.
Londen, 17 Sept. (R.). In zijn ant
woord aan De Volora zegt Lloyd Georget
dat zoolang De Valera blijft eischen, dot de
lersche gemachtigden als vertegenwoordi.
gers van een onafhankelijken souvereinen
staat zullen optreden, een conferentie on
mogelijk is, omdat he«t in dat geval geen
conferentie zonder waarborgen zou zijn.
Als de Engelsche regeering er in toestem
de de lersche gemachtigden in die kwaliteit
te ontvangen, zou zij formeel en officieel
Ierland's afscheiding van het rijk erkennen.
Dan zou Ierland de conferentie elk oogen
blik kunnen afbreken en over een verbond
met een buitenlandsche mogendheid kunnenl
gaan onderhandelen.
De Engelsche regeering is bereid te be
spreken hoe de verbinding van Ierland mei
het Britsche rijk het best in overeenstem*
ming kan worden gebracht met de Ierschr
wenschen, maar zij kan de beginselen, waar
op de geheele bouw van het rijk en elk«
Er zijn vele eerzame, brave menschen,
die toch niet veel waard zijn.
door
THÉRÈSE HOVEN.
„Maar het is toch een groote verbetering in
rcrgelijking met onze vorige standplaats, er wo
nen hier twee Hollandsche families en, een paar
uur van hier, is een kleine nederzetting van Eu
ropeanen. Daar is een kolenmijnzoodra wij
op orde zijn, gaan wij er eens noar toe.
„U zoudt het niet gelooven en toch is het de
euivere waarheid de enkele Hollanders hier le
ven op zeer gespannen voet met elkander en
somtijds is er open strijdvooral tusschen de
dames.
"H°e is t mogelijk Karei en ik zijn samen
innig gelukkig en onze kleine Elizabeth geeft
ons afleiding genoeg, maar toch verheugden wii
er ons allebei op om weer eens met rosgenooten
samen te zijn, om weer eens over 't lieve vader
land te spreken, om elkander boeken en andere
dingen te leenen, eens wat muziek of een partij
tje te maken, eenige gasten te hebben en
wat er zoo verder tot 't gezellige leven be
hoort. Doordat men hier zoo vanille genoegens
buitenshuis gespeend is, waardeert men alles
dubbel."
Van dien tijd af, ging alles naar wensch en
bevatten de brieven enkel goede tijdingen
*n toen, aan het einde der lange tien jaar, do
allerbeste: „Wij varen thuis."
Toen drukten de vroeg oud geworden Steens
ma's elkander de bevende handen en fluisterden
ze, als uit één opwelling „nu herleven wij
weer."
In 't eerst was 't vreemd de slanke Nettie
was een gezette matrone geworden, haar mooi-
ronde, mooi-roode wangen waren geelachtig
Karei was door zijn haar heen en vertoonde
eveneens aanleg tot gezetheid.
„Dat is 't goede leven in den Oost," zeide hij,
schertsend. „Het is er nog zoo kwaad niet, is
't wel, wijf je
„Kwaad Verwonderd zag ze hem aan.
Nu ze in Holland waren, leek de Indische
campagne een droomzij had web wat gesuk
keld in de eerste jaren het gezelschapsleven
was, in de buitenposten, waar het noodlot hen
had geplaatst, wel tot een minimum terugge
bracht, maar ze hadden 't er toch goed gehad.
Wie maar over de onvermijdelijke, lichamelij
ke en geestelijke tobberijen, welke iedere Euro
peaan mee te maken heeft, heen komt cn 't dan
finantieel gemakkelijk heeft, vindt Indië een
best land.
De quaestie is maar het uit te kunnen 3^ngen
cn dan het heerlijke vooruitzicht op verlof, de
zalige visioenen van bevriende gezichten en be
kende plekjes terug te zullen zien en van alles te
genieten, wat men in de tropen mist.
Karei zei jdat Nettie zelfs naar wintervoeten
en springende handen had verlangd, en zij
plaagde hem, omdat hij, reeds jaren te voren,
telkens breed uitweidde, over de verleidelijkhe
den der Hollandsche tafel, hoe zij menigmaal
een opkomende bui van neerslachtigheid bij
haar man bedwongen had door hem een lekker
knappend, warm waterkadetje met leverworst,
als lokaas, voor te houden.
De oude Itri knikten elkander tevreden toe bij
die kleine plagerijenze merkten er wel uit dat
ze 't goed met elkander konden vinden.
Nu, dat bleek ook uit alles; in Indic, waar
men zoo op elkander is aangewezen, kan men
óf heelemaal niet, óf opperbest met elkander
opschieten.
De kleine Elizabeth, een bizonder verstondig
kind voor haar leeftijd, was de glorie van ouders
en grootouders.
Karei zei, dat zc zoo goed uitgevallen was,
omdat ze altijd bij haar moeder was geweest
en niet aan baboes was overgelaten. Dan lachte
Nettie„Verbeeld je, dat ik nio» eens voor mijn
meisje had gezorgd Ik had toch niets anders
te doen
Daar ze nooit op een plaats hadden gewoond,
waar een school was, had Elizabeth enkel nog
maar bij haar moeder geleerd. Zoodra ze in
Holland waren, moest ze dus naar school, het
geen haar, van zelf, in 't begin moeilijk viel.
't Ergste vond ze de bijnamen en lfkortingen
van de kinderen, Zus, Prul, Mops, Bep, Miep,
Fie, To, Rie dat vond ze goed voor Chi-
ncezen f
Van haar vroegste jeugd af, was de jongejuf
frouw er op gesteld geweest, dat men haar bij
haar vollen naam noemde; de Indische bena
mingen, Non, Monnie, Poetie, Poppie, had zo
even erg gevonden.
Als een collega van haar vader of een andere
bezoeker haar, in 't voorbijgaan, aanhaalde, met
een onverschillig: „Zoo, Non?" don verbeterde
ze dat terstond „Niet Non, Elizabeth I"
Dit was haar zwakoverigens was ze een
normaal kind, gelijk haar ouders beweerden.
Op school ging het boven verwachtingze
vond leeren verrukkelijk, alles was nieuw en
aantrekkelijk, en zonder er voor uit te komerv
merkte ze wel, dat dl juffrouw er heel wat meer
van wist dan Maatje.
Nettie zelve had volstrekt geen pretentieze
was op een doodgewone, zoogenaamde jonge
juffrouwen-school geweest, en was er afgegaan,
toen ze even zeventien was. Van bijhouden was
niets gekomen Papa en Mama Steensma wa
ren er niet voor, dat een meisje zoo veel wist.
Als ze geen schooljuffrouw moest worden, had
ze er niets aan, beweerden zij.
Maar ze vonden 't erg aardig, daar hun klein
dochtertje zooveel ijver aan den dag legde.
Langzamerhand openbaarde zich velerlei, aan
leg.
Ze bleek bizonder muzikaal en was geheel
weg, als ze een concert of een muziek-uitvoe-
ring in dc open lucht mocht bijwonen. Tot nu
toen kende ze alleen de gamelang von de in
landers cn een beetje piano-getokkel van de
eene of andere dilettante in de buitenbezittingen.
De eerste echte muziek, zooals zij hot noem
de, had ze in Concordia te Batavia gehoord, op
hun weg naar Europa. In Genua had ze opge
togen staan luisteren'nnar oen paar straatzan
gers, die, met begeleiding ecner guitaar, Sanc-
ta Lucia cn andere Napolitaansche liederen
zongen.
Zoodra ze in Holland was, vroeg ze of ze
piano mocht leeren en viool cn guitaar en zin-
gen I
Papa lachte om zooveel ijver en zei, dat ze
op die manier geheel alleen een orkest zou
voorstedien.
Aan teekenen had ze wel iets gedaan, haar
vader had er wel wat verstand van en Mama
had geregeld teekenboekjes voor haar uit Euro
pa laten komen.
In Holland een aardige bezigheid op regen
achtige Zondagen, of in tijden van gedwongen
thuis zitten door ziekte, zijn die boekjes in In
dië, vooral in de buitenbezittingen, een waren
uitkomst.
Voor Elizabeth was het haar grootste uit
spanning geweest.
Schilderijen of etsen had ze nooit gezienin
Noord-Borneo, waar zij haar eerste 9 Jeugd*
jaren had doorgebracht, waren de wandversie*
ringen hoogst primitief.
Toen ze, voor het eerst, met haar vader in 't
Mauritshuis in den Haag kwam, was ze stil van
ontroering.
„Zou ik dot nu ook kunnen, als ik vreeselijl?
mijn best deed vroeg zo angstig.
De winkelstraten waren een openbaring van
schoonheid cn genot voor haardoch al heel
spoedig bepaalde haar aandacht zich tot del
boek- en plntenmogazijnen.
In de familie Steensma, waar ze tamelijk een*
voudigjes en materialistisch aangelegd wareiy
verbaasde men zich over den onmiskenbareiv'
kunstzin, die zich nu "reeds bij 't kind aankon*
digde.
Van spelen hield ze nietdoordat ze onge*
woon was met kinderen van haar leeftijd om tel
gaan, wist ze eigenlijk niet goed hoe zich in 't
gezelschap van kinderen te gedragen. Zij had
ze ook niet noodig, ze wns gewend zichzelf be*
zig te houden, en in Holland was zoo veel, zoal
heerlijk veel I
„Maar Moedertje, twee jaar verlof is tocH
heusch niet genoeg om alles in te zien," luidde!
haar klacht al heel spoedig, cn de gednchte(
van weer naar Indië, 't land zonder muziek cnl
zonder kunst, terug te moeten gaan, was eenI
schrikbeeld, dbt haar verblijf in Holland be*
dierf. Wevcrdinge had veel kans om Assistent*
Resident te worden, doch naar alle waarschijn*!
lijkheid zou hij weer in Koetei, in 't Noorden?
van Borneo, op Celebes of op een der kleiig
Soendaeilanden te recht komen.
(Wordt vervolgd)-
