IB0Mispiiis^371t'Zt,~
PRIJS DER ADÏERTEKÏIfH
„DE EEMLANDER"
~FEUILLETÓNr
lit zonnetje van 't huis.
f
binnenland/
BUITENLAND.
OPENING
ZO© Jaargang No. 72
«er post f 3.—. per week (met Rraös wrekermj
tegen ongelukken) f GJ7*. «fronrirrlijkf nummer»
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Vrijdag 23 September 1921
oos.
DIRECTEUR-UITGEVERt J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTW4'
TEl. (NT 513.
van 1-4 regels f 1.01
mei inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 1 0 25, dienstaanbie.
dingen en Llctd.idigheids adveitentiën voor de helft
der prfl* Voor handel en bedrijf beslaan reer
woordcelige bepalincen voor bet adverlceren. Een#
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt
aanvraag toegezonden.
op
li r a»
Politiek Overzicht.
tWij eindigden gister met het begin van
ien aan de Voss. Ztg. ontleend, citaat uit lady
pentinck's boek „The ex-kaiser in exile". Wij
jfevcn haar verder het woord
„In den tuin van 't kasteel hebben de kinde
ken van Bentinck indertijd met prijzenswaardige
handigheid een zeer sierlijk, gemoedelijk zomer
huisje gebouwd. Het bevatte boekenkasten, ta
fels, gemakkelijke stoelen, een kookfornuis en
een aanrecht voor een licht ontbijt. Hier trok
'de houtzager, wanneer hij moe werd, zich terug
cn liet zich een glas port, cigaretten of een sigaar
brengen. Daarna werden op de tafel kaarten van
den generalen staf uitgespreid, want nooit werd
hij moe zich met oorlogsverhalen, met het na
zien van verschillende legerbewegingen, met de
bizonderheden van zijn eigen tochten naar het
veldleger en 't front bezig te houden. Hij was
het levendigst, wanneer hij met den vinger op
de kaart overwinningen en nederlagen der vier
jaren kon toelichten.
Tegenover dit zomerhuisje was een houten
ofdakje getimmerd, waaronder de keizer pleeg
de te zagen. Hier stond de zaagbok, hingen za
gen en andere werktuigen om 't hout klein te
hokken, alsmede een voor hem persoonlijk ver
vaardigde kleine bijl, die met één hand gehan
teerd kon worden. Hier bracht hij bijna altijd
den voormiddag door en een goed deel der na
middagen of avonden, wanneer hij niets in huis
had te doen. In een eenvoudige lakensche overjas
zonder boord, het hemd aan den hals open,
uren en uren aan den zaagbok, dikwijls in ge
zelschap van een der heeren van zijn gevolg,
een familielid of een bediende werkend, heel
vaak ook alleen gelaten voor den „obersten
Kriegsherrn", die hij nog het jaar tevoren was
geweest, ongetwijfeld een verandering, die hij
diep gevoelde. Voortdurend zaagt hij het hout
in dunne stukken en dikwijls geeft hij zoo'n
stuk, geteekend met een groote „W" in blauw
potlood, als aandenken aan bedienden en hel
pers en zelfs aan vrienden."
Lady Bentinck maakt de opmerking, dat men
niet, zonder dat het zeer treft, verneemt, dat dit
houthakken het eenige is, dat de catastrophe
hem heeft geleerdzijn politieke opvatting toch
onderging niet de minste wijziging en zijn anti
pathieën koestert hij nog in onverminderde ma
te. Toen lady Bentinck eens een keer Harden's
Zukunft noemde, was een, op een toon van weer
zin gesproken „Pfui, nein" het eenige antwoord.
De vervalschte protocollen van de oudsten van
Zion, waarin het ontstaan van den oorlog en het
bolsjewisme het Zionisme in de schoenen wordt
geschoven, hebben volgens schijfster in Doorn
onvoorwaardelijk geloof gevonden. Voor hem
gaf Wilson aan zijn wankelenden troon den laat-
sten stoot. Lady Bentinck vervolgt
„En hij kon het nog niet begrijpen, dat het
Duitsche volk hem in Nov. 1918 zoo makkelijk
liet gaanmeer noghem, den allerhoogsten
beer, liet schieten en verwisselde voor personen,
wier herkomst hun in het „rongwütige" Duitsch-
land eiken eerbied der openbare meening had
moeten hebben onthouden, personen zonder
maatschappelijke prestige en zonder eenige re-
geeringservaring.
Het viel lady Bentinck op, dat de Amerongcn-
sche en Doornsche monarchisten in wezen over
de Duitsche landgenooten slechter te spreken
zijn dan over de geallieerden. Dat dezen den
keizer ten val trachtten te brengen, komt hun
els een begrijpelijk oorlogsmiddel voor, moor
dat de Duitschers dit toelieten, beschouwen zij
als een onvergeeflijke misdaad. En hoe langer
dc keizer er over nndenkt, des te meer komt het
hem voor, dot hij het ergste niet van zijn vij
anden, maar van zijn onderdanen heeft onder
vonden. Hij meent, dat hij voor zijn land groote
dingen heeft gedaan on althans steeds hiernaar
ïieeft gestreefd; dat hij steeds dc welvaart van
pijn land boven alles heeft gesteld en dat hij
zelfs den ooi log, hoe roemloos het einde hier
van ook was, voor de Duitschers zou kunnen
rechtvaardigen. En ten slotte, ten gunste van
welken beteren man was hij afgezet Deze
kwestie, zegt hij, terwijl hij in den tuin van
Doorn rondloopt, verwonderde hem ook steeds
ten zeerste.
Ook schrijft lady Bentinck over 's keizers ver
wachtingen en zij maakt te dezen aanzien de op
merking, dat hij geen man zou zijn, wanneer
hij niet droomde van 't toekomstig herstel van
zijn huis. Op de volgende wijze weidt schrijfster
verder hierover uit
„Maar hij is niet zoo onpolitiek, dat hij zou
verraden, of hij zijn droom wil verwezenlijken
en of hij op gelegenheden zint om ter geschikter
tijde een nieuwen staatsgreep te doen. Of hij nu
droomt en denkt of dot hij streeft, dat ver
bergt hij. En zijn omgeving, te allen tijde bereid
oorzaken en gevolgen van den oorlog in allerlei
richting openlijk te bespreken, zwijgt over dc
toekomst der Hohenzollerns. Dit thema is taboe
buiten de zwijgende muren van Doom."
Uit het boek blijkt, dat de keizer het vaakst
zijn broeder Heinrich en Hindenburg bij zich
ziet. Het wegblijven van andere waardigheids
bekleders wordt met bitterheid opgemerkt.
De Voss. Ztg. concludeert, na enkele passa
ge's uit het boek te hebben weergegeven
„Ziet men van de politieke starheid, waarvan
de keizer zich niet kan bevrijden, af, don zijn in
't boek van lady Bentinck vele beminnelijke trek
ken van den keizer genoteerd, b.v. zijn innemen
de vriendelijkheid tegenover heel het bedienend
personeel. Als een idyllisch romonhoofdstuk doet
de vertelling aan van het huwelijk van zijn ad
judant Von Ilsemann, die op 't slot Amerongen
aan de zijde van de dochter des huizes zijn
geluk vond.
Berichten.
Genève, 2 2 Sept. (B. T. A.). Bij de stem
ming over de toelating van Litauen tot den
bond, hebben Polen, Roemenië en Servië de
zaal verlaten om zoo te kennen te geven, dat
zij zich van stemmen onthielden.
Geneve, 2 2 Sept. (B. T. A.). De Volken
bondsvergadering heeft een begin gemaakt met
de behandeling van het vraagstuk van het tran
sito-verkeer. De Fransche afgevaardigde Ha-
notaux verklaarde, dat de kwestie door de hui
dige gebeurtenissen was bemoeilijkt. Het stre
ven is een zekere eenheid te bereiken in zake
het wereldtransportverkeer. De resoluties, die
het houden van algemcene conferenties over
de verkeersmiddelen en het transito-verkeer re
gelen, werden met Vilgemeene stemmen aange
nomen. Een resolutie, waarin de aandacht der
leden wordt gericht op de dringende aanbeve
lingen, gedaan door de Porijsche conferentie
van Oct. 1920, opnieuw te bestudeeren, werd
aangenomen. Een resolutie betreffende het aan
wijzen van een commissie van advies, bestaan
de uit technische deskundigen inzake den ver
bouw van graan, werd tevens aangenomen.
G e n v e, 2 2 Sept. (B. T. A.). De Fransche
delegatie zal een motie indienen om dit jaar
geen enkel amendement op het volkenbondsver
drag aan te nemen.
Londen, 22 Sept. (R.). In verband met
de gepubliceerde proefagenda voor de confe
rentie te Washington, die den indruk geeft, dat
de conferentie over de ontwapening plaats zal
hebben voor de conferentie over de Zuidzee-
kwestie, informeerde de Engelsche regeering te
Washington om hieromtrent zekerheid te ver
krijgen. Men wijst er hier op, dat de kwestie
van ontwapening uiteraard afhankelijk is van
de regeling ten aanzien van de politiek in het
Verre Oosten, vooral voorzoover leger en
vlootzaken betreft
P a r ij s, 2 S e p t. (B. T. A.). De commissie
voor de waarborgen is uit Parijs naar Berlijn
vertrokken. De commissie voor de schadever
goedingen heeft de waarde der door Duitsch-
land afgestane schepen vastgesteld op
745,000,000 M. (goud). Van dit bedrag zullen
wegens leveringskosten en reparaties nog zeke
re bedragen moeten worden afgetrokken. Het
aldus verkregen bedrag zal op het crediet van
Duitschland worden geboekt
Koblenz, 22 Sept (W. B.). De interge-
a!lieerde commissie voor het Rijnland heeft
verklaard geen bezwaar te hebben tegen de
toepassing der verordeningen van den rijkspre
sident van 29 en 30 Aug. nopens het verbod
ert inbeslagneming van periodieke drukwerken,
alsmede het verbod van vergaderingen, veree-
nigingen en betoogingen.
heeft zich uitgesproken voor het verklaren van
den eersten Mei en den negenden November
(verjaardag van de Duitsche revolutie) tot wet
telijke feestdagen.
Ludwigshafen, 22 Sept. (W. B.). De
directie van de Badensche Aniline- cn Sodnfn-
briek stelt, in tegenspraak met de eerste over
dreven berichten in de bladen, vast, dat vol
gens de berichten, die gisteravond bij haar bin
nen waren gekomen, er tot dusver 244 dooden
te betreuren vallen. Het getal der dooden en
gewonden kan evenwel nog stijgeh, door nog
ongeveer 70 lieden vermist worden. De voor
naamste werkplaatsen van de fabrieken te Op-
pau zijn slechts vrij licht beschadigd. In dc fa
brieken te Ludwigshafen gaat fiet bedrijf zijn
gewonen gang.
Berlijn, 22 Sept. (W. B.). Rijkspresident
Ebert heeft een bedrog van 250.000 mark be
stemd voor de hulpvcrlecning aan de slacht
offers van de romp te Oppou.
B e r 1 ij n, 2 2 Sept. (W. B.) De rijksminister
van arbeid gaat vandaag als regeeringsverte-
genwoordiger naar de plaats der ontploffing.
De Fronkf. Ztg. schrijft
De Oppnuer Stickstoffabriek, die door de ont
zetlende ontploffing werd getroffen, werd in
I9Ï3 door de Baaische Anilin» und Soda Fa-
brik te Oppau opgericht, voor de synthetische
winning van ammoniak, tot dekking van de
stikstofbehoefte. Vooral in de oorlogsjaren en
daarna heeft de stikstoffobriek te Oopau een
buitengewone uitbreiding ondergaan. Bovendien
werd door de Badische Anilinfabriek te Mcrse-
burg een nieuwe groote stikstoffobriek opge
richt. De uitbreiding van deze fabrieken heeft
enorme sommen vereischt. Men raamt, dot nen
de beide stikstoffabribken ongeveer M. 2 milli-
Görlitz, 2 2 Sept. (W. B.). Het congres m verband met de ontploffing in dc fabriek
tc Oppau van de Badische Alininefabrieken,
wordt uun het Hbld. van deskundige zijde de
opmerking gemaakt, dat van de twee chemische
stoffen, die in de opslagplaats, waar de ontplof-
fing geschiedde, werden bewaard, die, welke in
het telefonisch bericht, door het Hbl. ontvan
gen, salpeter is genoemd, dc ontploffing wel zal
hebben veroorzaakt.
Vermoedelijk was deze salpeter ammonium-
salpeter en een betrekkelijk geringe aanleiding
kon ammonium-salpeter (er bestaat ook na
trium- en kolisalpeter) doen ontploffen.
Nu er in het bericht zoo duidelijk is gezegd,
dat cr ommoniumsulfaat èn solpeter in de op-
slugplnots waren, heeft men geen reden non te
nemen, dat de vierduizend tonnen het dubbel-
zout ommoniumsulfnatsalpetcr, dut als nieuwe
meststof sinds ongeveer een half jaar ook hier
te lundc wordt ingevoerd, bevatten. Van dit
dubbelzout wordt trouwens getuigd, dat het
geen vrees voor ontploffing behoeft te geven.
Voorzichtigheidshalve kan men echter onzen
landbouwers, die zich deze uit Duitschland in
gevoerde meststof hebben aangeschaft, den
raad geven ze niet in te groote hoeveelheden
tc bewaren cn niet op plaatsen, waar een cx-
ploisie een onmiddellijk gevoar voor brand zou
opleveren.
R ij s s e 12 2 Sept. (B. T. A.) Te Tourcoing
hebben de gasarbeiders en een deel van de bier-
brouwersknechts den arbeid hervat. Te Croix
zijn de tornsportorbeiders weer aan het werk
gegaan.
London, 23 Sept. (V. D.). Het concept
van het antwoord, dat gezonden zal worden aan
de Valera is aan alle ministers ter goedkeuring
toegezonden. Dc Daily Express verneemt, dot
in het antwoord wordt verklaard, dat, indien
de eisch betreffende de onafhankelijkheid van
d<
den
de
zijn
vni*
MAISON „Ii'HïKOlVDEIdLE",
W. VAN ROSSOM 44 LAMSESTRAAT
AMEKSFOOïtX
MJAARS- en W1NTER-SEIZ0EN
ord ten koste zijn gelegd. In November 1920
werden de stikstoffubrieken van Merscburg en
Oppau vnn de Badische Anilin- und Sodofabrik
te Ludwigshafen afgescheiden en werd er een
bijzondere maatschappij, onder den naam Am-
monink-Werke Merseburg-Oppau G. m. b. H.,
met een kapitaal van M. 500 millioen opge
richt, waarbij thans alle 'eden van de gemeen
schap van belangen in de chemische industrie
betrokken zijn. Leden van deze gemeenschap
van belangen in de chemische industrie, die
dus indirect eigenaars van de Oppaucr stikstof-
fabriek zijn, zijn behalve de Badische Anilin-und
Sodafabrik nog de Höchster Farbwerke, de
Farbenfobriken vorm. Friedr. Bayer Co. te
Leverkusen, de A. G. für Anilin-Fabrikation te
Berlijn-Treptow, de Chemische Fabrik Grics-
heim-Flcktron te Frankfort a.d. M., de Chemi
sche Fabrikcn vorm. Weiier ter Meer te Uer-
dingen en de Leopold Cassclla Co. G. m. b.
H., te Frankfort a.d. M.
Met betrekking tot de verzekering van de Op-
pauei fabrieken verneemt de Fft. Ztg., dat zij
bij de Staatliche Brandkasse in Beieren verze
kerd zijn. Betreffende de goederenvoorraden
loopt tot T923 nog een overeenkomst met een
totale verzekeringssom van M. 138 millioen,
welke met een groot aantal Duitsche verzeke
ringsmaatschappijen werd afgesloten. Van dit
bedrag heeft de gemeenschap van belangen der
kleursloffnbricken 20 pet. in eigen risico geno
men, zoodat 80 pet. voor rekening van particu
liere verzekering komt. Deze waardebepaling
dogteckent echter reeds uit vroegeren tijdse
dert is de waarde der goederen voorroden on
getwijfeld aanzienlijk gestegen, in welke mate
is echter niet bekend. Gerekend naar de tegen
woordige totale waarde der goederen, zal het
voor rekening van de gemeenschap van belan
gen komende deel der schade, dus de eigen ri
sico van het concern, volgens dc in verzeke
ringskringen heerschende meening, op onge
veer 50 pet. van de schade moeten worden ge
raamd.
opgegeven, een
Ierland niet definitief wordt
conferentie onmogelijk is.
Een aantal bekende mannen (o. a Sit Philip
Gibbs, Arnold Bennett, A. G. Gardiner, H. G.
Wells) hadden den Engclschen minister van
binnenlandsche zaken verzocht den gevongen
genomen raadsleden van Pqplar zoo spoedig
mogelijk weer de vrijheid te hergeven en hun,
zóólang zij nog in de gevangenis zitten, de voor
rechten te schenken van politieke gevangenen.
De minister heeft daarop geantwoord, dat het
verleenen van gratie aan misdadigers ligt bij dc
kroon en hij dus daarover de kroon kan advi-
seeren. In dit geval echter is er geen sproke
van recht van gratie, daar dc gevangen geno
men raadsleden zich hebben schuldig gemaakt
aan ongehoorzaamheid tegen een beslissing van
den hoogslen rechter en daartegen in mag de
kroon niet gaan.
Wot de behandeling aangaat als politieke ge
vangenen, merkt de minister op, dat de behan
deling van gevangenen is geregeld bij de wet
en dot dus alleen de wetgever de bevoegdheid
zou hebben in deze wijziging aan te brengen.
De minister is evenwel volkomen bereid deze
gevangenen al die faciliteiten toe te staan, die
maar even mogelijk zijn. Sir Edward Troup, die
een soortgelijk verzoek hod gekregen van den
gemeenteraad van Stepney, heeft namens den
minister daarop geantwoord, dat de raadsleden
van Poplar dadelijk hun vrijheid kunnen herkrij
gen, als zij verklaren zich te zullen onderwerpen
aan de beslissing, die de rechter indertijd nam.
Madrid, 22 Sept. (B. T. A.). De officieele
berichten uit Sarrngossa houden in, dat een on
weer groote schade heeft veroorzaakt te Aqui-
lon, waar 40 huizen zijn ingestort en 18 men-
schen zijn omgekomen.
De ministerraad heeft zich vanmiddag bijna
alleen beziggehouden met de Afrikoanschc
kwestie.
W e e n e n, 21 Sept. (W. B.). Bij decreet
zijn de strafbepalingen van dc verordening be
treffende den handel in buitenlandsche wissels
verscherpt, terwijl'voorts tot nader order
bestaande beschermingsmaatregelen voor
aun- cn verkoop van waardepapieren cn
inlossing van rente- en anndcelbewijzen
uitgebreid tot den aan- en verkoop
vreemde valuta s cn deviezen.
Boedapest, 22 Sept. (B. T. A.) In d«
ïittinff van de Nat. Verf?, heeft Hegedfis, dc mi
nister van financiën, heden verklaard, dat hii af-
treedt.
W n r s c h a u, 2 2 S e p t. (B. T. A.). De Pooh
sche minister van financiën is naar Berlijn, Lon*
den cn Parijs vertrokken om to onderhandelen
over een leening.
Bericht wordt uit Londen; Het internationals
hongersnood-reliefcomité heeft nnn alle regee*
ringtn, die willen helpen bij de humane taak,
uitpcnoodigd vr.iegenwooro«gers te zenden
naar de aanstaande vergadering van het corn' «5
tc Brussel op C October a.s. In don brief, woarv
m co uitnoo'b'ging vervat i>, wordt verklaard;
dot, >óór gevraagd wordt om verdere hulp en
met het oog op waarborgen voor volkomen vei'
ligbeid der comm-V-ie, do l.ia'ste alle noodzake.
lijke bijzonderheden wenscht te verzamelen, on
tcnnenstebij do nooden von de stervende hc<
velkjng to kunnen romen Te dien einde be
sloot de commissie raar Rusland een missie van
experts als voorloopster te zenden, di* moet
onderzoeken, wot bcnoodigd is voor do ver-
schillende districten cn verder moet nagaan do
plaatselijke bronnen van levensmiddelen cn ma
teriaal, transportmogelijkheden, den strijd tcgoiï
de epidemieën enz. Bovendien was de commis
sie van meening, dat alle bestaande hulporgani
saties hun actie dienden voort te zetten cn to
ontwikkelen, zoodat in de eerste vergadering ge
vraagd werd naar samenwerking cn bij de ge
delegeerden aangedrongen werd om de bewe
ging te steunen met n'Ic gezag, die hen door do
resp. rcgecringcn wordt verleend.
Athene, 22 Sept. (B. T. A.). De Engel
sche gezant, Gocnoris en de minister von oor
log hebben een lang onderhoud gehad.
Londen, 22 Sept. (R.) Volgens de bla
den zol dc Gricksche premier, die van plan is
binnenkort een bezoek aan Londen te brengen,
do geallieerden modcdeeling doen van dc voor
waarden, waarop de Grieken bereid zijn vrede
te sluiten met de Kcmalistcn.
Londen, 22 Sept. (N. T. A.) Er is in offi
cieele kringen alhier nog niets bekend omtrent
pogingen, die von Gricksche zijde in het werk
zouden zijn gesteld om bemiddeling in zake den
Grieksch-Turkschen oorlog te verkrijgen.
Konstantinopcl, 22 Sept. (B. T.
A.) Het terugtrekkende Griel sche leger hinde
ren in het Noorden en Zuiden Turksche nldec-
lingen, die von olie kanten oprukken. Dc Grie
ken hebben slechts ^f'n doel voor oogen; het
bereiken van dc stelling van Oesjnk om do
overblijfselen von hun leger tc redden en te
trachten zich daar te handhoven. Ten gevo'go
van de geweldige verliezen heeft h >t Grickscho
leger zoowel zijn numerieke meerdeiheid, als
zijn meerderheid in wapens en munitie o»^ het
Turksch leen verloren.
Kameroverzicht.
Eerste Kamer.
Vergadering van Donderdag 22 September.
Geopend 11.10 uur.
Voorzitter J. J. G. boron van Voorst tot
Voorst.
Gewijzigd ontwerp-odres van antwoord
op dc Troonrede.
De Voorzitter doet medcdceling van de
verschillende onderdeden von het gewijzigd ont
werp-odres van antwoord op de troonrede, wel
ke alle z. h. s. worden goedgekeurd, evenals het
adres in zijn geheel.
De Voorzitter deelt hierna mede, dot
het adres op de gebruikelijke wijze door de
commissie van redactie, bestaande uit de hee
ren Slingenberg, Smcenge, Diepenhorst, De Vos
van Stcenwijk en Von der Feltz oon H. M. do
Koningin zal worden aangeboden.
Verschillende wetsontwerpen.
Aan de orde zijn hierna de wetsontwerpen tot>
1. Verhooging van het lilde hoofdstuk der
Lange haren, kures verstand.
(Schopenhauer).
door
THÉRÈSE HOVEN.
Elizabeth genoot en betreurde het, dat er,
Hoor de studies der verschillende leden van het
gezin, niet meer muziek gemaakt kon worden.
Vóór Papa zijn instrument kreeg en Nora de
piano opende, ging eerst de rondvraag„Kin
deren, is het huiswerk af en zitten de lessen
er in
Onder de kinderen nam Elizabeth even goed
haar plaats inmeneer en mevrouw maakten
geen onderscheid, en zij voelde zich volkomen
gelukkig.
Haar eenige teleurstelling op muzikaal gebied
was, dat ze nog niet mocht zingen, mevrouw
Meuring zong zulke prachtige duetten met No-
ra soms ook doorliepen ze, met hun allen, de
partituur van het een of andere ernstige stuk.
Na Beethoven hield Elizabeth 't meest van
jGrieghaar grootste wensch om 't land van
«Peer Gynt te leeren kennen.
Mevrouw Meuring, die vroeger leerores in 't
Ouitsch aan een H. B. S. was geweest, had Ib
sen's gedicht met de meisjes gelezen.
Ook voor Chopin met zijn droomerige melo
dieën had Elizabeth een groote vereering.
Nora, die eenige jaren ouder was, lachte wel
£ens om Elizabeth's gedecideerden smaak.
„Je weet .nog niets, piepkuiken, je hebt van
alles nog maar een heel oppervlakkigen indruk
wacht maar tot je ouder bent, dan zul je veel
meer moeite hebben met een afgebakende opi
nie. Hoe meer je weet en hoe meer je leest, des
te beter je beseft hoe weinig je kunt oordee-
len."
,,'t Laatste gdeelte van 't andante nog eens
over doen," zei Papa, die ook voor orkestmeester
fungeerde. „Maar niet zoo slepen
„Daar wordt gebeld," zei een der jongeren.
„Ik wed de postvan avond komt de Kampi
oen".
Ook de sport werd in de familie Meuring
niet verwaarloosd.
„Een brief voor Elizabeth," klonk 't vroolijk.
„Wat een dikke. O I die zal voor je verjaardag
zijn. Achterhouden, Ma
„Wel nee, Charles, hoe kom-je er op? Daar,
kind, lees maar op je gemak," zei Mevrouw,
haar den brief gevende. „Dan was dat de finale,
kondigde de heer des huizes aan, „tegen dat ze
alles gelezen heeft, is 't haast bedtijd."
Elizabeth opende 't couvert, keek hier en daar
in de fijn beschreven velletjes cn zei toen, met
bevende stem„Mag ik naar boven gaan. Me
vrouw, naar mijn kamertje
„Zeker, kind, zeg ons nu maar goeden nacht,
Nora komt nog wel even bij je."
Dat ging gewoonlijk zooElizabeth voelde
zich innig gelukkig in het beschaafde, prettige
gezin. Ze was volstrekt niet sentimenteel, maar
toch als er een brief van huis kwam, dan moest
ze alleen zijn.
Meestal vloeiden er don nog wel eenige tra
nen.
Niet, dat ze heimwee had maar dan voel
de ze den afstand dubbel, en ook Mama
schreef altijd zoo vol verlangen.
Ze stak 't gas aan en begon nauwkeurig alles
te lezen
Toen Nora een half uur later boven kwam
met een glas melk cn een krentenbroodje, vond
ze haar snikkend in elkander gedoken de
velletjes papier logen om haar heen.
„Wat is er, dear vroeg ze meewarig, „toch
geen slecht nieuws
„Dat niet, maar ik ben zoo ongelukkig."
Het oudere meisje knielde naast haar neer en
nam hoar hondjes, die ijskoud waren, in de hare,
terwijl ze trachtte haar tot bedaren te brengen.
Elizabeth snikte nog even door, toen herstel
de ze zich met een krachtige poging.
„Nora ik ben een ontaard schepsel. Ik
geloof heusch, dat ik een slecht kind ben."
„Hoe kom-je daar nu in eens op
„'t Is zoo Een onder meisje, in mijn plaats,
zou hoog jubelend zijn. en ik ben er gewoon el
lendig over."
Waarover?" informeerde Nora, die de ver
schillende mededeelingen harer vriendin nu
juist niet heel duidelijk vond.
„Ik kon het je niet uitleggen. Lees Moma's
brief maar, dan begrijp je 't misschien."
Nora zocht de verschillende velletjes bij al
kander en legde ze in volgorde.
Nog vóór dat ze het lange epistel half door
was, begreep ze volkomen, hoe het Elizabeth
te moede moest zijn. Dat haar moeder er in het
geestdoodend leven in de buitenbezittingen niet
op vooruit was gegaan, bleek uit het banale,
oppervlakkige gepraat. Onwillekeurig stelde
Nora zich voor, hoe haar eigen moeder haar in
't zelfde geval geschreven zoü hebben.
Het beeld, dat mevrouw Weverdinge van het
leven dat haar wachtte had geschetst, was zeker
niet in staat om Elizabeth naar Indië te doen
verlangen.
Het kon niet anders of een begaafd^ intellec
tueel aangelegd meisje, als zij was, moest er
tegen op zien, haar moeder, onder die omstan
digheden, nis ecnig gezelschap te hehben. Toen
ze den brief uitgelezen had, vroeg Elizabeth
„Is 't niet vreeselijk, Nora
„Wat
„Alles f Mama, die zoo hartelijk schrijft, zoo
innig, zoo warm en ik, die er zoo koel on
der blijf."
„Je tranen bewijzen 't tegendeel."
„Tranen van ergernis, von teleurstelling, van
boosheid maar niet van echte kinderlief
de ik kan mij zelf niet uitstaan
„Elizabeth, je hoeft je niet voor een monster
van ontaarding te houden, omdat je moeder je
nu, op eens, midden in je studies, terug wil laten
komen."
„Juist, dat is hetviel ze, met een zucht van
verlichting, in. r,Jï| begrijpt me."
„Van een vriendin is dat nu niet zoo bizon
der I"
„Mama moest mijn beste vriendin zijn
„Nu ja, in normale omstandigheden, moor bij
jelui, Indische kinderen, is het zoo anders. Het
zou natuurlijk verschrikkelijk jammer zijn, als
je nu naar Indië moest gaan. Je heele leven
zou je een gevoel van onvolmaaktheid, van
halfheid hebben."
„Het was de afspraak, zie je. Papa en Mama
zouden mij voor vijf jaar hier laten dat heb ik
altijd geweten, maar ik heb nooit gedocht, dat
zij er zich zoo aan zouden houden. Ik was hier
zoo gelukkig ik begin nu pos met vrucht te ge
nieten van het mooie en heerlijke, dat hier te
zien en te leeren volt.
„En wat een tegenstelling I Al zou Mama er
zich op toegelegd hebben, had ze geen onhan
diger brief kunnen schrijven."
„Elizabeth 1" meende de oudere Nora veima-
ne<-»d *o -r,ootpri zeggen.
„Arme moeder," liet ze er, verteederd, op
hooren. „Ze kan het niet helpen. Misschien zou
ik net zoo worden en zou ik je, over tien of vijf
tien jaar, mogelijk nog wel eerder, net zoo'n
epistel zenden, 't Is heusch geen egoisme, Nora,
ik ben toch geen slechte dochter, ik houd dol
veel van Papa en Mama en ik verlang ook wel
naar mijn onbekend broertje, maar ik heb zoo'n
verschrikkelijken angst om zoo te worden. Wot
moet ik toch doen
„Eerst gaan slapen en morgen ochtend verder
zien. De nacht brengt raad."
„Dat zeg je, maar dnor meen je niets von. Jij
vindt 't ook heel erg. Je zoudt mij toch ook niet
willen missen. Ik ben toch geen naar kostkind."
„Wat een woord, Elizabeth I Alsof wij je ooit
anders dan als ons eigen zusje beschouwden
„Ik houd ook natuurlijk erg veel van jelui aU
lemaal, en ik voel mij hier zoo thuis. Hier is
mijn land en dit is mijn home en Indië zegt mij
niets Wat is het toch ellendig."
Nora ging Mama roepenze kon het heusch
alleen niet af. In een paar woorden bracht zc
haar op de hoogte.
„Elizabeth is wanhopend I Ze moet naar In
dië terug en ze ziet er zoo vreeselijk tegen op
om van hier weg te gaan en zich in zoo'n ne«
gory tc gaan begraven, en mevrouw Wever<
dinge schijnt ook in 't geheel geen aardig
mcnsch, zoo afschuwelijk provinciaal, maar dat*
in den allerallerergsten graad. Ze heeft mij deri
brief laten lezen, zoo'n echten klets-brief. 't
Kind zou daar royaal verkwijnen."
(Wordt vervolgd)
