sr. ErniifON
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander-
Fontein Schippers.
bij J. L SGiTÊill 8 Zo., Btr.str. 17. Tel. 14b
FOTO-ARTIKELEN.
Go roman van een studente.
BINNENLAND.
Magazijn JE (HIFI III"
20© Jaargang
No. 91
Meubileeringen- Kunsthandel- Beliangerjj en Stoffeerderij
Langestraat 24. Tel. Int. 496.
AMERSFOORT.
Per fBesch f 1.75, per anker f 72-.
TWEEDE BLAD.
Een en ander over Genotmiddelen
KOLONIËN.
§¥3agaz. „De Dom"
Eioenqemaakts üinttWk
A. VA!N! DE WEG. Langestraat 23.
.Gouden Tronw' en Verlovingringen
FEUILLETON.
Zaterdag
15 October 1921
ORIGINEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1917
aoS ipsjdAi uaa ozop ijeou '[addnuftj \iq
(Van onzen medischen medewerker).
iWanneer we over genotmiddelen spreken in
.Verband met onze voeding, dan bedoelen we in
de eerste plaats die stoffen, welke aan 't voed«
sel den aangenamen smaak bezorgen, welke
noodig is, om 't met genoegen tot ons te kun*
nen nemen.
Ze zijn van grooter belang voor onze stofwis-
Beling, dan de naam zou doen verwachtenwe
gunnen er zelfs niet buiten.
Voor zoover deze genot- of smaakstoffen niet
reeds normaal in 't voedsel voorkomen (zooals
bijv. in vruchten) of er op geheimzinnige ma
nier in ontstaan door verhitting (bijv. in 't
iirleesch door braden), moeten we ze noodzake
lijk aan t voedsel toevoegen, teneinde 't eet
baar te maken als zoodanig gebruiken we sui
ker, zout, zuren enz.
Zonder toevoeging van deze genotmiddelen
louden we in de meeste spijzen een tegenzin
hebbenook dieren laten 't voedsel, waarin die
smaakstoffen ontbreken, onaangeroerd.
op de verschillende zware vergiften, welke wij
dagelijks met 't voedsel in ons lichaam bren
gen. In een voorwoord van die „Studie", door
sprek aan, dat hij had bij een bezoek bij twee
aames-geheelonthoudsters, welke onder 't ge
not van een smakelijk kopje koffie met hem
het alkoholvraagstuk besproken „Zij waren er
van overtuigd, dot de zaak als afgedaan kon
worden beschouwd, nu eenmaal was uitgemaakt,
dat olkohol een vergift was. Hoe iemand, weten
de, dat hij vergift nam, nog ooit onder den eèn
of anderen vorm olkohol kon gebruiken, was
haar een raadsel. En zij bezegelden haar uit
spraak met een slokje koffie. Dot zij zelf met
het meeste genoegen en zonder eenig hartzeer
ook vergift zaten te nuttigen, bedachten zij niet."
Even komisch doet 't aan, wanneer we een
enthousiast strijder tegen 't alkoholvergift kalm
de eene sigaar na de andere zien oprooken en
zoo zonder 't minste gewetensbezwaar een mos-
sa van 't zware nicotine-vcrgift naar binnen
zien werken I
In 't gewone dagelijksch voedsel nemen we
vele vergiften lot ons, zonder dat deze ooit
schade doen. Sommige zware vergiften zijn zelfs
noodzakelijk voor onze weefsels en komen als
bestanddeel in ons bloed voor (bijv. kaliumchlo-
ride, ammoniak enz.). Waar 't bij al deze stoffen
slechts op aankomt is de hoeveelheid binnen
bepaalde grenzen zijn ze nuttig of zelfs nood-
Tot de genotmiddelen rekenen we verder een
groep van stoffen, die met zoo rechtstreeks als Zflkelijk voor ons organisme boven die gren-
bovengenoemde tot de voeding bijdragen, maar zen worden ze pas schadelijk,
die door hun prikkelende werking een gunsti-
gen invloed op ons organisme kunnen uitoefe
nen hiertoe behooren de alkohol, koffie, thee,
tabak enz.
Een vun de voornaamste genotmidelen is de
suiker; hier moet ik echter dadelijk- aan toevoe
gen, dat suiker lang niet uitsluitend een genot
middel is, nog veel minder eon luxe-artikel, zoo
als indertijd in onze Tweede Kamer wel be
weerd is en zooals onze dwazè suikerbelasting
zou doen vermoeden. De suiker is, behalve ge
notmiddel een zeer belangrijk voedingsmiddel en
in verband met de suikerbelasting mocht hier
wel eens wat meer aan gedacht worden f
De andere bovengenoemde smaakmiddelen
(zout, zuren enz.) spelen, eveneens in onze voe-
Üng een belangrijke rol. Hoe moeilijk wij ze
missen kunnen, blijkt 't duidelijkst, wanneer om
«iekteredenen 't gebruik van een dier stoffen
moet worden ontzegd (von zout bijv. bij nierlij
den). Een geheel zoutvrij dieet is onmogelijk vol
te houden.
De prikkelmiddelen zijn in 't algemeen van
minder belang voor onze stofwisseling, maar
toch moet hunne waarde niet gering geschat
worden.
Een van de voornaamste prikkelmiddelen is de
olkohol en waar we gewend zijn in de laatste
jaren niets dan smaadschilderijen te zien van
den alkohol en er haast niet goeds meer van
welen, lijkt 't me nuttig, ook ééns de gunstige
eigenschappen ervan naar voren te brengen,
vooral nu er plannen bestaan tot algeheeie
drooglegging.
Aan geheelonthouders, die in iederen druppel
alkohol een druppel vergift zien en hem daar
om schuwen voor hunne gezondheid, zij in de
eerste plaats meegedeeld, dat zij dagelijks een
massa van dergelijke vergiften en veel zwaar
dere dan alkohol tot zich nemen. In dat op
zicht mag ik hen verwijzen naar een pas ver
schenen „Studie" van Professor Dr. Storm van
Leeuwen „Over de werking van coffeïne, kof-
^e en coffeïne-vrije koffie", waarin hij o.a. wijst
En nu zal men van zelf al inzien, hoe dwaas
cn inconsequent men doet, geheelonthouder te
zijn, alléén omdat alkohol vergift is.
't Ligt voor de hand, dat uit bovenstaande
niet volgt, dat ik zonder meer tegen geheelont
houding ben. Geheelonthouding is te prijzen,
wanneer men ze aanwendt als middel om drank-
in i s b r u i k te voorkomen. En dan is dit een
veel waardiger middel don gedwongen „droog-
1 egging", waarmee men meer het gebruik treft,
dan het m i s bruik.
Ik ben het ook volmaakt eens met de stelling
van Dr. van Wulfften Polthe in zijn Proefschrift
ter verkrijging van den Doktorsgraad in de Ge
neeskunde „Bestrijding van drankmisbruik ver
dient, behalve om andere redenen, aanbeveling
om het nadeel eener algeheeie „drooglegging-"
te voorkomen.
Waar 't dus van de hocvèelheid afhangt of een
vergift gunstig of schadelijk inwerkt op ons
lichaam, is 't van groot belang de grenzen daar
voor vast te stellen.
Dat dit zoowel voor de alkohol, als voor de
andere genotmiddelen dikwijls moeilijk zal zijn,
ligt voor de hond. In vele gevallen zal men
deze grens zeer laag moeten stellen bij som
mige ziekten 't gebruik zelfs geheel moeten ver
bieden, terwijl men in andere gevallen van de
prikkelende werking juist gebruik zal maken, om
organen tot betere functie aan te zetten en ze
zelfs als medicijn voor moet schrijven.
Over de gunstige of ongunstige werking van
alkohol en andere priklcelmiddelen, bij normaal
gebruik, een volgende maal.
R.
Oost-Indlè.
Brandstichting cn moordaanslag.
De Preangerbode ontleent aan een particulie
ren brief uit Sinnbang (eiland Sinolocr, West
kust van Sumatra) 21 Augustus:
Het middernachtelijk uur was juist gepasseerd,
in den nacht van 9 op 10 Augustus, toen de
heer G. P. C. Hnrmsen, exploitant van erfpacht-
perceelen op dit en naburige eiland(cn), leven
hoorde in de richting der koelieloodsen op zijn
onderneming Pocloe Lassia. Het bleek, dat'één
der loodsen in brand stondf
Direct snelde hij, vergezeld van zijn cchtge-
noote, voorzien van een emmer cn petroleum-
blikken, naar de plaats des onheils.
Mevr. Harmsen bleef even achter om nog iets
te halen.
Even later, juist nadat ze. gezien had dat dc
met atap gedekte bamboezen loods op z'n felst
brandde, hoorde zc het geraas van vallende
blikken en zag ze een arm zwaaien.
De heer Harmsen was op dat moment op 't
midden van de ter plaatse bestaande helling.
Hij riep: „Api iru, saja toean" en daarop zag
z'n echtgenoote twee kerels wegrennen, die blijk
baar haar man hadden aangevallen en nu in de
richting van den brand vluchtten, waar niemand
op hen lette.
Aon den rcchter-elleboog bleek de heer
Harmsen gewond le zijn en zijn hemd was op de
rugzijde van den hals of tot het middel drijfnat
van bloed.
Men ging naar huis terug, na den mandocn te
hebben geroepen en te hebben gelast de ééne
loods, die toch niet meer te redden viel, maar
te laten branden en de ander nat tc houden.
Mevr. H. landde twee geweren, want ze be
greep dat hier kwaadwilligheid in het spel was.
Klaarblijkelijk had men den brand gesticht om
den heer Hnrmsen naar buiten te lokken, waar
zijn aanvallers hem in het donker opwachtten.
Mevr. H. kon er, na het nemen van den
veiligheidsmaatregel, aan denken om de twee
wonden in den hals en één aan den rechterarm
van haar echtgenoot te verbinden.
Die in den arm, even voor den elleboog, was
vier vingers breed en het been was verbrijzeld:
't kraakte.
Niemand was er om te helpen, menr gelukkig
behield de heer H. het bewustzijn.
Nadat hij te bed geholpen was, zond mevr.
H. iemand de brand was inmiddels afgcloo-
pen met een kort briefje per kleine prauw
naar den controleur.
De bemanning der prauw deed hoor uiterste
best om zoo snel mogelijk hulp uit Sinabang te
holen.
Zoodra de prauw weggezonden was, liet mevr.
H. op de plaats van den aanval naar eventueele
bewijsstukken zoeken en men vond er een piek
met weerhaak en een half volle flesch met pe
troleum.
De bebloede piek werd verborgen, met streng
bevel aan den vinder om er niet over te spre
ken.
Hoewel de heer H. nog ernstig bloedverlies
leed, kon hij toch al spoedig verhalen hoe de
aonslag had plaats gevonden.
Met den piek was geworpen, doch men hod
gemist. Daarop was de aangevallene over dit
wapen gestruikeld, kreeg tegelijk von links een
houw in den nek en hief den rechterarm op over
het hoora, net op tijd om een tweeden slag op
te vangen.
De beide daders zijn bekend. Den één had
mevr. H. avond aan avond leeren lezen en
schrijven, een week te voren had ze hem nog
een cadeautje gegeven, omdat hij dikwijls lom
bok, visch, enz. bracht.
De heer Harmsen zond een mandoer naar de
schuldigen en liet ze zeggen: „Wil je niet han
gen, of op zijn minst tien jaar in» den ketting
loopen, neem dan een klein prauwtje en roei
weg we zullen wel een oog dicht doen"
De kerels volgden dezen raad niet op en ble
ven.
Precies 24 uur na het gebeurde liet de Yvctle
het anker vallen, prodjoerits, de mantri-politie
en de dokter met diens vrouw werden aan wol
gezet.
De daders werden ^gearresteerd, de een had
nog bloed aan zijn baadje.
De heer Harmsen werd naar Sinabang over
gebracht en genas daar bij zorgvuldige verple
ging goed.
Assistent-resident en politie stelden een on
derzoek in.
Omtrcnt.de reden van don aanslag tast men
absoluut in het duister, te meer waar do heer
Harmsen uitstekend was voor zijn personeel,
j wat ook wel blijkt uit dc .raadgeving aan dc
aanvallers om te vluchten.
Diefstallen bij dc Opiumfnbriek.
De datrabode schrijft Dc diefstallen bij de
Opiumfabrick nemen den laatstcn tijd wel
schrikbarend toe.
Het aantal overtredingen door de politie ge
constateerd aanhalingen van clandestiene
opium bedraagt per maand gemiddeld 100,
een getal, dat naar wij vei nemen, eerst in de
laatste maanden werd bereikt.
De strenge contröle in dc fabriek kan niet
voldoende beletten, dat er ontzaggelijk groote
hoeveelheden gestolen worden.
De wijze, waarop het opium verdonkeremaand
wordt, zal men wellicht kennen dc werklieden
weten de tuben in te slikken, op zoodanige wijze,
dat dc fobrieksopzichters er in de meeste ge
vallen niets van merken.
Indien e iels is dn' de dieven in hun werk
vergemakkelijkt, don is het feit, dot hun toege
staan is in dc fabriek te rooken.
Verbiedt men zulks echter, dun loopt men
groote kans, dat de fabriek in het geheel geen
personeel krijgt.
De toeslund is thans zoo, dot volgens spion-
nenberichten in de buurt van Mr. Cornell's de
menschen een soort ópleiding genieten in het
slikken von opiumtuben 1
De politic doet thans allo pogingen deze (ge
heime) „opleidings-huisjcs" (inslik-schooltjcs
dus Ote ontdekkenhet is te hopen dot ze er
achter komt.
IVlaison VAN EIMEREN.
Coiffeur Posficlicur t CoiUeuso
WIJFUSSTKAAT 14. - Tel. 205
Hoogst Moderno Salons voor
DAMES en HEEREN - Manicure
Mngn7.ijn van Partumurioön on
■O 5
Toilet-Artikolon.
BADINRICHTING
Varkensmarkt - Amersfoort.
Speciale altlceling
Uit de Pers.
P© Fersle üfnmor.
De Nieuwe Couront schrijft
Bij nota van wijziging in hoor voorstel tot
Gion.'lwe.tsherziening heeft dc Regeering thans
de wijze van verkiezing van do leden der Eerste
Kamer, behoudens de getrapte verkiezing door
de Provinciale Staten, geheel gelijk gpmaakt
aan die van de leden der Tweede Kamer. .Zij
heeft gemeend, op gronden, die allerminst over
tuigend mogen heeten ook voor de Eerste Kamer
ain het lijstenstelsel boven het pcrsonenstelsel
de voorkeur te moeten geven.
Er zal nog gelegenheid zijn, om dit voorstel
meer van nabij te beschouwen.
Aanstonds echter willen we met nadruk vast
stellen, dat de gevolgen van dit voorstel een
maal tot wet verheven, zullen zijn
To. dat de Eerste Kamer tot een even volko
men verpolitiek college zal worden vervormd^
als de Tweede Kamer reeds sedert jaren is
2o dat ook de samenstelling van de Eerste
Kamer volkomen zal *worden beheerscht door
den ir vloed der politieke partijbesturen en, dat
derhalve, na de overheerschende macht, welke
bij de jongste wijziging van de kieswet, aan de
partijbesturen is toegekend bij de verkiezingen
voor de Tweede Kamer en de Provinciale Sta
ten, de samenstelling van onze geheele volks-
vertegemvoordiging, wat de keuze der vertegen-
wooidigers betreft, zonder eenig voorbehoud in
honden zal worden gelegd van enkele, niet ver
antwoordelijke politieke leiders.
De Maasbode schrijft
Het moge zijn, dat een zgn. p e r s o -
n e nstelsel voor deze getrapte verkiézinj
cU voorkeur hadde verdiend, wanneer zulk
een stelsel alleen in theorie op dien naam
aanspraak maken kan, omdat afwijking van
de volgorde der candidaten de meest on-
gewenschte verrassingen brengen moet,
don is het beter zulk een systeem maar op
te geven. Ongetwijfeld waren correcties
aan te brengen, die genoemde verrassin
gen zouden voorkomen, maar daarmede
werd de techniek der vaststelling van den
uitslag zoo ingewikkeld, dat tot dien prijs
het theoretisch-betere waarlijk te duur
zou gekocht zijn.
Dies koos de regeering terecht voor liet
lijstenstelsel, zooals het bij dc verkie
zing voor de Tweede Kamer reeds zijn
diensten bewees.
1>© controle op Hen aclioolLouw.
De Nederlander vestigt cr de aandacht,
op, dat het ontwerp-Dc Visser ollccn bedoelt ta
voorkomen, dat 's lands gelden verkwist worden..'
Als nu dc voorstanders van het bijzonder,'
onderwijs (cn hieromtrent schijnen den mk
nister bepaalde gevallen bekend te zijn)'
niet medewerken om alle uitwassen tegen
te gnon en dus in dc eerste plaats voof,
de eigen school de grootste zuinigheid cn
bescheidenheid toe tc passen, don ware"
kentering op dit punt geen denkbeeldig .gtx
vaar.
Het is juist, dot de nu ontworpen bepai
ling in honden von een minister, die het
bijzonder onderwijs ongenegen was, tot
moeilijkheden zou kunnen leiden. Maar da
wet is slechts bedoeld voor één jaar. Blijkt
dat er geen uitwassen zijn, don blijft hare
toepassing van zelf achterwege. Moet zi{
veel worden toegepast, dnn zol ieder hora
noodzakelijkheid erkennen. Aanneming van
het voorgestelde ontwerp zal aan de ver*
wezenlijking der bevredigingsgedachte ten
goede komen.
Berichten.
De grouAwelftlieizlentng*
In zake de aanhangige wetsontwerpen tot het
in overweging nemen vnn voorstellen van ver*
andering in de Grondwet, zijn verschenen een
nota ten vervolge op de Memorie van Antwoord
hierover, alsmede een nota van wijzigingen op,
het ontwerp tot het in overweging nomen vrm
oen voorstel van verandering von de Addioncele
Artikelen der Grondwet met geen gewijzigd
ontwerp van wet te dezer zake en een nota vort'
wijziging betreffende het ontwerp lot vernndci
ring van hoofdstuk II der Grondwet.
In de nota ten vervolge op de Memorie van
Antwoord wordt herinnerd dat in deze Mom(M
rie ten aanzien van de Addioneele Artikelen ij
medegedeeld dot het overleg met het Centraal
Stembureau nog n*et beëindigd was over de be*
palingen welke in het Voorloopig Verslag en ii\
de nota van den heer Van de Luar tot critieK
aanleiding goven cn dot daarom in uitzicht werd
gesteld dat nader vóór de openbare behandeling
op dit gedeelte van het voorloopig Verslag zotf
worden teruggekomen.
De bedenkingen in het Voorloopig Verslag
geopperd tegen het door de Regering op he(
voetspoor der Staatscommissie voor Evenredig
Kiesrecht voorgedragen stelsel ter verkiezing
von de leden der Eerste Kamer, welke bezwaj
ren noder zijn uitgewerkt cn met een ireks voorx
beelden toegelicht en de sedert verschenen bro(
chure van Mr. G. van den Bergh, hebl>en zo(
wordt verder gezegd het Centraal Stembv
eau geleid tot hernieuwde overweging van d
Weinigen weten, wat we weten moe
ten, om te weten, hoe weinig we weten.
LANGESTRAAT 43 - AMERSFOORT
S?et- adres voor:
Dc juiste modellen
WILLEM GROENHUIZEN.
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevrouw A. E. NUIJS—POSTHUMUS.
12
Zij keek op.
„Waarom zou ik dat doen? Men kan toch
maar niet dadelijk levendig belang stellen
in iedereen."
Neen. Maar hier betreft het juist jouw
- gebied, de emancipatie der vrouw."
.,!k kan er niets aan doen!" zeide doctor
-\driane, snet een vluchtigen wenk aan den
Dertiende, om schoone borden te geven. „Ik
heb nu eenmaal niet den minsten vrouwe
lijken corpsgeest in mij! Ik ben mijzelf ge
noeg en tevreden met mijn persoonlijkheid!
Ik gun anderen graag jjg hunne!"
„Maar die juffrouw Bauernfeind i s een
persoonlijkheid! Een nog zeer jonge en om
ontwikkelde, maar reeds duidelijk te onder
scheiden persoonlijkheid!
„Nu, des te beter! Dan heeft zij mij heele-
maal niet noodig!"
„Zij schijnt toch nog wel andere menschen
noodig te hebben. Anders had zij mij dien
aanbevelingsbrief niet gebracht!"
„O daaraan zullen wij natuurlijk ge
volg geven!" zeide doctor Adriane koel en
bladerde weer in de „Göttingische gelehr-
ten Anzeigen".
Zij zwegen. Doch de gedachte aan Erna
liet hem niet met rust.
„Toch blijft het mij ondanks alles wat je
zegt, een raadsel," begon hij opnieuw,
„namelijk je onverschilligheid voor andere
vrouwen. Waarom staat je strijdkameraad
of je rekruut laten wij bijvoorbeeld die
juffrouw Bauernfeind eens nemen zoo
ver van je als de eerste man de beste...?"
Mevrouw Von Arras maakte een ongedul
dige beweging, alsof zij liefst een eind aan
het gesprek wilde maken.
„Moet ik nu, alleen omdat ik een vrouw
ben, de vrouwen liefhebben? Ik heb ze vol
strekt niet lief. Al wat in mij Zwak en on
volkomen is, wat mij in het leven heeft ge
hinderd en omlaag getrokken, heb ik van de
vrouwen! Mijn betere eigenschappen zijn
mannelijk. Daarbij wil ik liever blijven."
Er was waarheid in hetgeen zij van zich
zelf zeide. Uit haar scherpbesneden trekken
bleek reeds, dat zij naar den geest stond
op de grenslijn tusschen man en vrouw.
- (Toch schudde hij het hoofd. --.v
„En daar dat zoo is, moest je juist belang
stellen in de manier, waarop een dergelijk
proces zich bij je lotgenooten afwikkelt.
Iedere nieuwe vrouw zal wel lijden aan een
vrouwelijk erfstuk uit het verledene, dat zij
niet kan kwijtraken... Alleen tenminste niet!
Want als men de zaak goed beschouwt, zijn
wijzelf dat erfstukI Maar jij! Ik zou het een
schoone taak achten, zulk een jonge ziel tot
het licht te brengen. Men leert erbij het
is immers iets nieuws. Jij hebt je geestelij
ken mensch eerst op rijperen leefijtd ont
wikkeld als echtgenoote en moederl
Onder mijn leiding; je eigenlijke leven
het vrouwenleven was reeds vroeger af
gesloten! Daarentegen zoo'n jong meisje!
Dat werpt zich met één sprong, op eigen
verantwoording, zonder vreemde aanspo
ring, in het hoogere cn diepere leven als een
zwemmer in den stroom dapper, vroolijk
misschien een beetje onbezonnen, maar
men ziet toch in die mooie meisjesfiguur
den mensch, die zich door eiggn kracht
wil bevrijden!... Zie eens Adriane als ik
dan aan onze dochters denk... Otty is even
oud als die juffrouw Bauernfeind..."
Haar gelaat betrok. De gedachte aan haar
twee dochters was voor haar hetzelfde als
voor hem de gedachte aan zijn zoon. Zij
waren van één slag! Lachende trekken, goe
de harten, vriendelijke karakters maar ver
verwijderd van den ernst en de afzondering
hunner ouders.
,Was die juffrouw toch maar een dag
Vroeger gekomen!" zeide zij. „Morgen, met
de buitenpartij, hebben wij al onze verplich
tineen afgedaan. Nu komt dat weer achter
aan! En daarbij zijn wij reeds half aan het
opbreken. Het is werkelijk onaangenaam!"
„Als de uitnoodigingsbrief vanavond nog
in de brievenbus gedaan werd... Ik heb
Otto Hellmuth toch beloofd, vanavond een
oogenblik op de kroeg te komen! Geef mij
den brief mede! ik zal hem in het voorbij
gaan bezorgen!"
Adriane gaf geen antwoord, maar ging in
de andere kamer zitten schrijven. Een paar
zeer beleefde, koele regels, zooals haar ge
woonte was. En zoo was het besloten, dat
Erna morgen aan het uitstapje zou deel
nemen.
„Zou zij komen?" vroeg hij, terwijl hij de
kaart aannam. Zij vrouw zag hem verbaasd
aan. Een uitnoodiging aan een jonge, toe
komstige studente, om den gcheelen dag met
hen door te brengen, achtte zij de hoogste
onderscheiding, zoo iets als een uitnoodi
ging, om aan het hof te verschijnen. Daar
voor bedankt men niet.
,Zij zal wel komenI" zeide zij droogjes,
„wees daar maar gerust op!"
DERDE HOOFDSTUK.
Erna had zich intusschen in haar woning
huiselijk ingericht, haar koffers uitgepakt,
cn alle moeite gedaan om aan de studeer
kamer en het slaapvertrek, waarover zij be
schikte, een ernstig wetenschappelijk karak
ter te geven. Nu plaatste zij nog de portret-
ten van haar overleden ouders op tafel, aan
weerskanten van den inktkoker, en toen was
zij klaar.
In de kamer naast haar had de koele
blondine, ofschoon het reeds naar acht uufl
liep, les gegeven aan haar exotische leer
lingen. Door de gesloten deur had Erna een
gemompel vernomen van verschillende bas
sen en tenoren, die elk op zijn manier de
Duitsche taal gruwelijk mishandelden, en
daartusschen helder en zakelijk de onder
wijzende cn berispende woorden der onder
wijzeres. Nu stapten de volwassen scholie
ren de straat op, en de koele blondine wees
met den trots eens eigenaars de verschillen
de schapen harer kudde aan Erna, die bij
haar in de kamer was geslopen.
Eerst een klein geel mannetje met enkele
zwarte haartjes op de bovenlip, dat vriende
lijk, met de kleine oogen knippend, naar,
boven groette
„Dat is Vicomtc YabukiYuzuru uit-
Japan. Je kunt je geen beleefder man voor-»,
stellen. Daarbij vergeleken zijn onze mannen,
barbaren. Hij kent al heet goed Duitsch en.
hij is een verstandig ventje maar ver-'
der och, lieve hemel... hij is ook maat
een man!" I.
„Hij schijnt verliefd op je te zijn!" meen-»
de Erna, terwijl de Japanner zich nogmaaW
glimlachend en knipoogend verwijderde.
Dit maakte echter hoegenaamd geen in-'
druk op de blonde studente.
(Wordt vervolgd.)
