ST. EmiLION
ISOIillir
Fontein Schippers,
m
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Meubileeringen- Kunsthandel- Behangerij en Stoffeerder^
Per fSesch f 1.7S, per anker f 72-.
tij J, i SEiTMMI I Zn., ütr.sir. II. Iel. 145
TWEEDE BLAD.
"BINNEN LAND."
Berichten.
Langestraat 23.
i
SVIagaz. „De Dom"
Eigengemaakte Kinderkleedinn.
fèuïlIIËTÖNI
De ran van op stulsBb.
2o© Jaargang
No- 67
raio raa^
22 October !92i.
Langestraat 24. Tel. Int. 496. - AMERSFOORT.
ORIGINEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1917
Uit de Per9.
De Eerste liaiuer,
De Nieuwe Rotterdomsche Cou
rant - intusscihen van meening dat de Eerste
Kamer best kon worden gemist en vervangen
door een referendum constatert dat de regee
ring bi] hare voorstellen betreffende de verkie
zing (door de Provinciale Staten) van de Eerste
Kamer, niet anders deed dan dit college wat
oplappen.
Al wat de regeering voorstelt is eenige ver
andering in de verkiezing van de Eerste Kamer
(waarbij voortaan het evenredigheidsstelsel zal
gelden), die practisch teweeg brengen zal, dat
de Eerste Kamer zoo goed als eene copie op de
helft van de grootte der Tweede Kamer zal
Worden
Indien de pattijbnzen en kiesverenigin
gen een beetje werken in Amerikaanschen
trant, en vóór de verkiezing van de provin
ciale staten de lijsten samenstellen, die voor
de verkiezing van de Eerste Kamer zullen
in_r d'-md worden en eene dergelijke ont
wikkeling van zaken is geensz:ns onwaar
schijnlijk dan worden de leden der pro
vinciale stoten niets meer dan stemmannen,
en wordt de Eerste Kamer feitelijk, gelijk
de president van de Vereenigde Staten, di
rect gekozen. Gelijk in Amerika de keuze
van den president vaststaat zoodra in de
verschillende staten de kiesmannen g^Vozen
zijn, zal men de verkiezing van de Eerste
Kamerleden kunnen uitcijferen vóór de Sto
ten bijeen komen om formeel de keuze te
doen.
Men mag vragen zegt de N. R. Ct. waar-
Dm de regeering niet nog eene schrede is ver
der gegaan, en royaalweg voorgeste'd heeft, do
verkiezing van de Eerste Kamer tot eene d i-
recte verkiezing te maken, gelijk zij in de
praktijk zeer gemakkelijk feitelijk worden kon,
en binnen niet te langen tijd zeker wel worden
zal ook. Of is dit niet voorgesteld, omdat dan
aet zinlooze van de voorstellen der regeering
al te sterk in het licht zou worden gesteld
Zoo men de Eerste Kamer verlangt te be
houden, cn haar grond onder de voeten wil
geven moet men trachten, haar een ande
ren grondslag te geven, dan waarop de
Tweede Kamer rust. Eerste eisch zou moe
ten zijn, dat men poogde, haar door hare
samenstelling boven de spheren der partij
politiek uit te halen. Zoo men de E^^ts Ka
mer wil maken tot een lichaam, als de re
geering in de memorie van toelichting zegt,
dat zij reeds is, in staat elementen tot zich
te trekken, die geneigd zijn de aanhangige
vraagstukken onder een onder licht te be
zien, dan daarover in de politieke Tweede
Kamer geschenen heeft, dan moet men eene
wijze van verkiezing verlangen, waardoor
uit de voornaamste groepen en instellin
gen waarin zich het maatschappelijk leven
verlakt, vertegenwoordigers in de Eerste Ka
mp zullen worden gebracht.
ou hel niet mogc!:ik zijn, een eerste be-
C>n te maken, om tot eene waarlijke ver-
frïssching van de Eerste Kamer te komen,
door de bevoegdheid, de candidaten te stel
len niet aan de kiesmannen in de prak
tijk de partijbesturen en kiesvereenigingen
toe «e kennen, doch nan n i e t-politieke
Instellingen buiten de Staten. Kon men het
recht, de candidaten te stellen, niet toever
trouwen, onder zekere voorwaarden, aan die
instellingen, waarin zich het maatschappe
lijk leven differentieert, en welke niet we
gens politieke belijdenis, doch bij de bevor
dering van een gemeenschappelijk niet-poli-
tiek doel tot ontwikkeling zijn gekomen:
universiteiten, hoogescholcn, groote licha
men van wetenschap en kunst, kerkelijke
gezindten, vakbonden, belangrijke organisa
ties van werkgevers, londbouw-organisaties,
groote gemeenten, kamers van koophandel,
middenstandsbonden, centrale verkeersver-
eenigingen algemeene sportorganisaties enz.
enz.
Wij stippen slechts aan. Deze denkbeel
den uit te spinnen ligt buiten ons bestek.
In elk geval zou zulk eene wijze van candi-
daatstelling. door buiten het verkiezend col
lege staande maatschappelijke organen, een
perspectief openen, en zou erdoor de moge
lijkheid worden in het leven geroepen, om
van de Eerste Kamer iets meer te maken,
dan zij nu isen veel meer, dat de vol
strekte overbodigheid, die zij, naar het voor
stel der regeering, zal worden.
Ifiet streven van prof. Heeres.
In een Haagsche correspondentie in de Z u t-
phensche Courant wordt, met het oog
op de aanstaande verkiezingen, gewaarschuwd
tegen het vormen van allerlei belangcnpartijtjes,
j wier evenlueele vertegenwoordigers in het par-
lenient niet den minsten invloed zal hebben.
„Het is thans de tijd om met allen ernst
te waarschuwen tegen al die kanswagerij
door enkelingen en hun vrienden. En wij
gelooven, dat iedereen, die een politieke
overtuiging heeft, tegen al zulke pogingen
tot verleiding sterker afwijzend moet staan
<ian ooit te voren. De stichting van een
nieuwe partij kon noodig zijn, in ons land
kon niemand in ernst van meening zijn, dat
er partijen te weinig zijn! Wie dit deson
danks beweert, mangelt het aan politiek be
sef of zijn eigendunk speelt hem parten.
Is het niet over alles heen, dot iemand als
mr. Heeres ir> een periode, waarin de meeste
partijen zich om strijd democratisch noe-
j. e jg is een zooveelste „democrati
sche" par ij ineen te knutselen? Heeft hij het
recht, om zonder een poging te hebben ge
daan het conc t-program van den Vrij
heidsbond, waarin ook de Liberale Unie met
enthousiasme overging, naar zijn meening
verbeterd te krijgen, die partij voor te wei
nig democratisch uit te krijten, naar het
voorbeeld van de heel en halfroode groe
pen, die zich in hun kortzichtigheid dood-
turen op wat zij het belang van den arbei
der wanen? En geeft het niet alles te den
ken, dat zulk een man zich dan niet aansluit
bij de vrijzinnig-democratische partij, doch
eerst een eigen partijtje wil stichten om dan
over samengaan te praten? Ziet, wij die zoo
gaarne onze hoogachting voor prof. Heeres
zouden bewaren, moeten op die manier wel
gaan gelooven dat het uitsluitend om een
zetel voor eigen persoon te doen is en dat
daaraan opgeofferd wordt de nauwelijks
tot stand gebrachte hereeniging der libe
ralen in den Vrijheidsbond. Eon man als
Heeres had in den Vrijheidsbond zijn ideeën
kunnen bepleiten, kunnen t o o n e n, waorin
hij meer „democraat" is dan do onderen die
volgaarne meegingen; wat hij nu doet, al
thans probeert te doen, moest beneden zijn
waardigheid zijn cn zal velen uit de oude
Liberale Unie doen glimlachen over die
„democratie", welke de heer Heeres in
meerdere mate voor zichzelf op?Isc!it dan
hij die aan mannen als Fock. Rink, Lely en
zoovele onderen toekent. Wij kennen de
persoonlijke teleurstelling, die mr. Heeres
ondervond toen hij uit de Kamer geraakte,
wij weten ook, dat hij den tijd, de middelen
en de ambitie heeft om zich een kringetje
van vrienden, goeddeels politiek gedesillu-
sioneerden en malcontenten, 'te vormen.
Maor v/ij hadden van prof. Heeres ccn be
tere opvatting verwacht cn wij geven zelfs
den moed nog niet on, dat c:-7e figuur als
nog z*al in7.ien, dot hij ol verder den ver
keerden weg inslaat.
Minister lilenhurg ove»- ilo
Djam'il-kiYesllo.
Ten einde de A. R. Partij in do gelegen
heid te stellen hetgeen haar tegenstanders
tegen haar aanvoeren naar aanleiding van
de wet betreffende de ontginning van aard-
olievelden in Djambi, aan dc feiten te toetsen
is een overzicht samengesteld van de offiei-
ccle Lehandcling van dit wetsontwerp; een
resumé, zooveel mogelijk in woorden aan de
officiecle stukken ontleend, van dc bezwaren
en van de weerlegging.
Deze brochure is den bezoekers der Dcpu-
tatenvergadering aangeboden.
Oud-Minister Jdenburg beeft er een inlei
ding bij geschreven, waaraan bet volgende
is ontleend:
Toen ik in 1018 weer optrad nis Minister
van Koloniën, vond ik een nog bij de Twee
de Kamer aanhangig wetsontwerp van Mi
nister Plevte, strekkende om de ontginning
van dc aardolie-terreinen in de residentie
Djambi te doen geschieden door een speciaal
daartoe op te richten maatschappij. Dit wels
ontwerp was niet bijzonder gunstig ontvan
gen en ook ik kon er mij niet geheel mede
vercenigen. Achter dit wetsontwerp lag de
door de Tweede Kamer in 1915 aangenomen
motie-Albarda, waarin staats exploitatie der
bedoelde olievelden werd aanbevolen. Minis
ter Plcyte bad na ernstige overweging, do
in die motie voorgestane oplossing in 's
lands belang verworpen was daarna met
zijn zooeven bedoeld wetsvoorstel gekomen.
Ofschoon ik reeds meermalen in mijn ambte
lijke loopbaan de gelegenheid bad gehad om
do mogelijkheid cn de wcnschelijkheid van
staats-expioitatie van aardolietcrreinen te
overwegen, heb ik in 1018 voordat ik besliste
of de behandeling van Minister Plcyte's
wetsvoorstel al dan niet zou worden voort
gezet, deze kwestie nogmaals speciaal in
studie rrenomen.
En dit niet met tegeningenomenbeid. F.r
was toch in dit denkbeeld veel verleidelijks.
Op het eerste gezicht is de gedachte aantrek
kelijk, dat al de winst, welke door petro-
leumontginning kan worden verkregen,
rechtstreeks en gen6el aan 's lands geldmid
delen zal ten goede komen. Bovendien- bij
aanvaarding van staats exploitatie zou kun
nen worden gesteund op een aangenomen
motie; zouden met één streep de moeilijk
beden zijn weggevaagd, welke op den weg
van mr. Plcyte's wetsvoorstel lagen; zou
kunnen worden gerekend op warme instem
ming van een groot deel der Kamer, werd
een bittere strijd ontgaan en was misschien
nog. wel lof te oogsten voor liet wederstann
van .jnammonistische invloeden".
Deze voordeden lagen voor de band en
waren direct. Daarentegen zouden, als de
keuze verkeerd was, de nadeden eerst veel
later in liet licht treden en moeilijk wis
kundig zeker te bewijzen zijn. Het is der
halve verklaarbaar, dat ik ernstig en met ze
kere voorliefde opnieuw de kwestie dnr
staatsexploitatie onder do oogon zag. Maar
boedieper ik op dat vraagstuk inging, boe
meer mij bleek, dat terecht mijn ambtsvoor-
ganger dat denkbeeld had verworpen; dat
een bewindsman, die waarlijk het financieel
voordeel van Indië zocht, bet niet mocht aan-
vaarden; en dat het plichtverzuim zou zijn
om uit andere overwegingen dan het lands
belang ccn stelsel te kiezen, waarvan de zeer
ernstige bezwaren mij na grondige overwe
ging beter dan ooit voor den geest stonden.
Ik heb mij toen gewend tot de directie der
Bataafschc Petroleum Mij. met de bedoeling
om te komen tot een stelsel van exploitati
dat bij bestudoering der kwestie als van zelf
on den voorgrond kwam; eeirt stelsel, «lat
aan de P.cgeering in alle bclangrijko zaken
dc bongo band zou verzekeren, maar waarbij
de techTv rhe winning en dc verwerking, bet
vervoer en de distributie zouden geschieden
door gebruikmaking van do ervaring, de
kennis cn koopmanschap, do organisatie,
waarover bet aardoliebcdrijf beschikt. Ik
wendde mij daartoe tot dc Bataafschc. om
dat zij is do eenige groote Ncdcrlandsche
wiimingmaatschappij, welke rcchtstrccksche
relaties beeft met een uitnemende verkoop
organisatie cn ook omdat voor mij vast stond
dat. indien niet tot staatsexploitatie werd
I - loten, zij aan de voorgeschiedenis aan
spraken kon ontleenen om in de ontginning
der Diambi-olicvelden te worden gekend.
Dit p'nt is door den beer Do Waal Malcfijt
in do Ee«\' te Kamer nog eens zeer juist uit
een g nadat reeds dc beer C.rcmer be
knopt hetzelfde bad gedaan. Het overleg
met de Bataafschc Petroleum Mij. leidde
tot bet ontwerpen van een belangengemeen
schap. welke naar mijn oordeel do voordoo
ien, die van staatsexploitatie werden ver
wacht, verbond, mot de baten, die alleen bet
particulier bedrijf kon opleveren. Er zou een
maatschappij worden gevormd, waarin dc
Staat èn in den raad van beheer èn in «le
vergadering van aandeelhouders bet beslis
sende woord zou kunnen spreken, en waar
van de directiealthans voor bet eerste
tienjarige tijdvak zou worden gevoerd
door dc Bataafsebe Petroleum Mij. Mijn be
doeling was om den werkkring van do op to
richten Mij. niet per só tot Djambi te be
perken.
Als bet stelsel voldeed moest, meende ik,
de gelegenheid open blijven om aan oen ge
vormde aardolicmaatschappij onder dezelfde
of onder andere directie ook, do exploitatie
van andere terreinen op to dragen, natuur
lijk alleen krachtns ccn nieuwe wet. De
Mijnwet sluit een andere regeling uit, zooals
ook bij dc behandeling van het nntwcrp-De
Graaf o. a door mr. Trcub duidelijk is aan
getoond, Voordat de onderhandelingen met
dc Bataafschc geheel waren afgeloopen,
moest ik de portefeuille van Koloniën aan
don hoer Dc Graaff overgeven. Tot mijn vol
doening zette bij do onderhandelingen voort
en tot mijn blijdschap bracht hij bet ontwor
pen wetsvoorstel tot het Staatsblad.
Bij dc behandeling van deze aangelegen
heid is in en buiten dc Kamers felle opposi
tie gevoerd; men bepaalde zich niet tot het
voorstel zelf, doch men beeft gelasterd, ge
smaad, verdacht gemaakt op onovertroffen
wijze. Dit ging zoover dat hoogst respectabe
le volksvertegenwoordigers zich genoopt ge
voelden te verklaren dat hun voor bet be
ginsel dezer exploitatie gunstig oordeel niet
stond onder den invloed van eigenbelang,
wijl zij persoonlijk niet bij aardolicwinning
geïnteresseerd waren! Men denke zich eens
in waar bet met het peil der beraadslagin
gen in dc Kamers zou beengaan, indien de
leden der Volksvertegenwoordiging bij het
uitspreken van bun oordeel over ccnig wets
ontwerp zich bij voorbaat zouden moeten
vrijwaren tegen do verdenking van niet naar
eer en geweten, doch naar eigen belang en
voordeel te spreken en te stemmen.
IIc ben overtuigd, dat ten gevolge van de
zen aard dor bestrijding misverstand is ge
wekt, ook bij velen, die in bun oordeel
rechtvaardig willen zijn. Misschien zelfs wel
in de anti-revolulionnairc partij.
Aan de mondelinge behandeling in de
Eerste kamer heb ik niet kunnen deelnemen.
Ik stel er daarom prijs op, in dit persoonlijk
woord uitdrukkelijk te verklaren, dat ik
overtuigd bon, dat do aanvaarde oplossing
de voor bet land gunstigst mogelijke is, cn
daarnaast dat ik mijn ambtelijke loopbaan,
zelfs wanneer ik naar aanleiding van wat ik
uit andere wcrclddeelen en van andere
maatschappijen vernam, daarnaar speciaal
onderzocht, nimmer iets had kunnen.ontdek-
ken dat ook maar zou wijzen op minder be
trouwbaarheid van de mede-contractanten;
op min faire practijkcn; op omkooperij van
pers of ambtenaren; op achterstelling van
onze nationale belangen bij vreemden; dat ik
geheel onderschrijf bet oordeel dat in 1016
door een toen pas afgetreden directeur der
gouvernementsbedrijven in Ncd. Indië, den
lieer II. I. E. Wenckebach, over baar werd
uitgesproken, in e... rede, die hij in het In
dische genootschap voor deskundigen hield:
Vraagt men nu echter welke ernstige be-
schuldiigngen tegen de Bataafschc of
N PiMrRrN.
rVfaison VAN EIMEREN.
- Coiffeur Postlchcur Collfeuao
WIJfiRSSTKAAT 14. - Tel. 205
Iloogst Moderno Salons voor
DAM ES en HEKUI3N - Manicure
Magazijn van Pnrfumurioën on
ss Toilet-Artikelon.
g BADINRICHTING
E3J IBtltö MAALTIJD
L BEVORDERT DE SPIJSVERTCRjM^
Varkensmarkt - Amersfoort
Speciale alileeliiig
wordt door 21.000 arisen erkend
clö het beste ver6t3r!iinssmlddol
voor Zenuwen en Lichaam, jj
meer algemeen tegen bot concern dor Ko
ninklijke, waartoe zij behoort zijn inge
bracht, welke handelingen in strijd met ho(
algemeen belang baar zijn ton laste gelegd
op bet gebied van politiek, defensie, handel
en nijverheid, inlandscho bevolking, of wat
ook, of zelfs welks misbruik van macht, te
genover het publiek cn zelfs baar concur
renten baar zijn verweten, dan kan bet ant
woord zijn: niets, absoluut niets.
Wat in 1016 door don beer Wenckebach"
werd gezegd naar aanleiding van de behan
deling van hot eerste ontwerp-Plevtc, kari
thans worden herhaald naar aan eiding vat
do behandeling van het ontwerp De Graaff.
Dc Vrijheidsbond in GelrterEtinirt
Rede von Mr. Drcsscihuijs.
Dinsdagavond is te Winterswijk een greoto
vergadering gehouden om te geraken tot stirW
ling van oen ofdeeling Winterswijk van don
Vrijheidsbond, een vergadering die tevens nuns
gemerkt kan worden qls dc inzet van de ven*
kiezingsoctie van dien Bond in de provincie
Gelderlund.
Op dezen inwijdingsovond hebben o.a. hel
woord gevoerd mevr. W. Wynncndts--Franot
ken—Dyserinck, voorzitster van do -Vrouwen*
groep van den Vrijheidsbond, en het Tweed*
Kamerlid mr. H. C. Dresselhuys, de voorzitter
van dezen Bond.
De heer A. Landman, voorzitter van het voorn
loopig plaatselijk bestuur, hield een inleiding
waarin hij in het kort hot programma van den
Vrijheidsbond uiteen zette.
Toen deaanwezige, tweestemmig, het oude
Wilhelmus hadden aangeheven, kreeg mr. G. A<
Boon, lid van het Secretariaat von den Viij«<
heidsbond, het woord. Sterk legde hij er den
nadruk op, dot de bond noch conservatief, noch'
reactionair is. Dat hij een partij is van gansch
verschillende menschcn, terwijl andere partijen
eensgezind zijn, is onjuist. Allen die gefusioi
neerd zijn, zijn gelijk gezind. Wij hebben gtx
stemd voor den 8 uur arbeidsdag in den tij<J
van schijnbaar hoog-conjunctuur. In dit opzicht
willen wij nu niet terugkrabbelen, moor wol vciV
langen wij, dat in deze mnlnise-periode hc(
overleg tot stand komt tusschcn werknemer ctf
werkgever over bepaling van den arbeidsduuf
L'amour fait passer le temps et le
temps fait passer l'amour.
IiAWW f STRAAT 4?? - AMERSFOORT
-fe'et mire* voor:
fiondsn Trouw- en Verlovingringen
De Juiste mortellen
WliXRML GROENHSJ1ZEN.
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevrouw A. E. NUIJS-POSTHUMUS.
„Vrij well" zeide Meta. „Maar alleen bij
nacht. Overdag maakt de krankzinnigheid
plaats voor genie. Dan is hij een geheel
ander inensch. Waardig en zacht en vader
lijk ernstig als een priester der weten-
chap. Maar zoodra het begint te schemeren
och, lieve hemel..."
„Dan komt hij los!" voegde de tandheel-
.tindige erbij. „Eiken nacht. Hiakele heeft
lij bij zich, om op hem te passen, bij wijze
an kindermeid. Wie maar wil, sluit zich
bij hem aan. Hotelportiers en politieagenten
en huurkoetsier allen houdt hij vrij en
allen lachen hem uit. 's Zomers gaat hij ook
dikwijls met Hinkete naar dorpskermissen en
dan danst hij halve nachten als razend, als
een losgelaten bromtol met alle boerinnetjes
en dienstmeisjes en trakteert de boerenjon
gens en soldaten op bier, dat zij hem niet
zullen afranselen, en komt hij doodop thuis,
slaapt een uur of wat, en gaat weer ernstig
en rustig aan den arbeid, alsof er niets
gebeurd was."
„Hinkele!" klaagde heel in de verte de
stem van den ouden heer: „En jij, beste
Badior: Wij dansen op een vulkaan! De
vrouwen komen in beweging! Nu komt de
grootste omwenteling der geschiedenis! De
vrouwenopstand! Wij worden verdrongen!
Wij zullen moeten koken, Hinkele, de kamer
vegen, kousen breien, koffiedrinken! Ten
slotte zullen zij ons ook nog het kinderen-
krijgen op den hals schuiven! Maar daar
verzet ik mij met alle macht tegen!" Hij
werd toornig en ziin stem ging in een huile
rig snikken over. „Ik protesteer!"
Het werd stil. Dat was dus David Gallus, j
Peinzend schudde Erna het hoofd. Dieni
had zij zich anders voorgesteld.
„Is hij dan getrouwd?" vroeg zij een poos-
je later.
De koele blondine knikte.
„Een vrouw en zeven kinderen! Dikwijls
herkent hij ze in zijn verstrooidheid niet ais
hij ze op straat tegenkomt, en dan strijkt hij
hun over het haar, n vraagt, van v. en zij
zijn! Maar ga morgen gerust naar hem toe.'.
Overdag heeft hij volstrekt geen begrip, met j
wien hij 's nachts gesproken heeft. Zci.s als
Hinkele hem 's middags groet, kijkt-hij hem
grimmig aan met zijn groene glazige oogén
en groet hem niet terug!"
De deur van de Cheruskia-club ging open
en voorzichtig, op de teenen, om niet opge
merkt te worden, sloop iemand naar buiten.
Erna herkende den vluchteling. Het was de
oucie majoor, dien zij hedenmiddag in de
villa Arras ontmoet had.
Terwijl hij zijn overjas dichtknoopte, keek
hij om zich heen, en ontwaarde de beide
gestalten aan het venster.
„Goeden avond, collega Wiggers!" riep
hij vroolijk, en dwars over de straat naar
haar toegaande, voegde hij er veel beleef
der bij:
„Goedenavond, juffrouw Bauemfeindl
Hoe gaat het met de studie?"
„Best, majoor!" zeide Erna. „Hier bij ons j
maakt de studie vorderingen! En aan den j
overkant, als ik vragen mag?"
De oude hier zuchtte.
„Ik ben weggegaan. Het was tijd. Ik
moest naar bed! U moest ook gaan slapen, I
coüega Wiggers! U ziet de laatste weken j
erg b!cek! Of dat door het werk komt of...?
Och ja.
Hij wilde heengaan, doch bleef weer
staan, en deed zijn best om tegelijk een on
schuldig gezicht te zetien, en sluw met de
oogen te knippen.
„Vele groeten van dokter Bonifcr! Ik heb
hem vandaag ontmoet! En weet u, met wie?"
„Laat mij toch met rust met Dina Spiel-
vogei!" zeide Meta barsch. Hij mag haar
gerust bewonderen! Het is bespottelijk! Een
s-.rijdcr voor de rechten der vrouw, die in
elke vrouw Helena ziet!"
„Helena? Weineen! Hij zegt, dat zij een
reine madonna van Holbein is. En zij zelf
meent, dat zij iets Prerafaëlitisch in zich
heeft."
„Weinig vleesch en nog minder geest!"
zeide de koelq blondine schouderophalend.
„Goeden nacht!"
De majoor ging verder cn Erna legde heel
verbaasd de - hand op den arm harer
vriendin.
„Sinds wanneer ben je zoo boosaardig?
Dat is iets nieuws voor mij! Wie is die
Dina Spielvogel?"
„Dina Spielvogel: De hersens van een
musch, zenuwen ais een mimosa, kapsel a
la Boiticelli en een droefgeestige glimlach
komedie in- en uitwendig, voor zichzelf
en de wereld... daarbij heel mooi! En daar
in ziet mijn vriend Bonifcr nu de vrouw der
toekomst! Hij is en blijft een idealist..."
Zij sprak op een toon van de diepste ver
achting.
„Die twee zitten nu den halven dag bij
eikander en praten over „Weltschmerz" en
„decadence" of „Uebermenschcntum" ik
weet niet, welke richting zij nu weer hand
aan hand veroveren en bespiegelen en
ontleden hun schoonc zielen en bespelen
eikanders zenuwen en zijn geestig een
lcoudv.aterinrichting, lieve Erna niets dan
een koudwaterinrichting. Althans voor haar.
Mij is gemakkelijk te genezen!"
„Door jou?" vroeg Erna ronduit.
„Tot vóór een paar weken kwam hij dik
wijls hier en werd reeds verstandig, en be
gon zich reeds van zijn „Uebermenschen- j
tu:n" los te maken. Maar nauwelijks komt j
hij zoo'n krankzinnig zenuwmensch met eert
madonnakapsel en een onschuldig kinder^
gezicht op zijn weg tegen, of hij wordt wee^
zoo week als was, en is in een oogenbiilj
vol geestdrift Prerafaëliet cn décadent.
om Dina Spielvogel..."
„Hij zal ook wel weer een berouwhebbend
zondaar worden," troostte Erna.
Zij was uiterst verbaasd. Zoo verachtelijk
en bitter had zij Meta nog nooit hooren spre\
ken! Jalocrsch. Blind jaloersch! Zoo blind^
dat zij zelfs geen moeite deed, het te ver-/
bergen I
De koele blondine was dus niet zoo koel
en zoo blond als het wel leek? Die had ootó
haar pakje te dragen. Daaraan scheen toet!
niemand te ontkomen, man noch vrouw!
Zóó was nu eenmaal 's werelds loop...
De eenige troost was, dat het met de man.
nen ook al niet beter ging. Zelfs met de zelf-»
bewuste, koel op alles nederziende mannen
zooals John Henry van Lennep.
Eingenlijk had zij medelijden, als zij aart
hem dacht. Hij hield toch heel veel van haar,;
op zijn heerschzuchtige manier. En nu ont«'
ving hij morgen haar afscheidsbrief. Wel'
niet onverwacht, na alle twisten en misver-é
standen van de laatste weken maar zij;
wist: het zou hem toch treffen. En zijn eigen
liefde zou er het meeste onder lijden. Opi
zichzelf was hij ook werkelijk geen man om'
hem maar zoo eenvoudig weg af te zeggen-
(Wordt vervolgd)
