Be [oman van een siu.'ente.
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
FEUILLETON.
IBONKEMENTSPRIIS
PRIJS DER ADVERTENYIFN met inbegrip van ecu
Hotel MONOPOLE
VSLTSCHOENEN
~20t> "Jaargang nojlff -
per 3 maanden voor Am er»
toort f 2.10. idem ixanca
W post f 3 per week (met gratis verzekering
fcgen ongelukken) f 0.17* afzonderlijke nummers
f CJD5.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
tt
OlRECTEUR-UITGEVERJ. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA*..
TEl INT 51X
Maandag 14 November 192f
bewijsnummer, elke regd meer 0.25. dienstaanbiea
dingen eo Lictdadigheids-adveitentiën voor de belft
der prij* Voor bande! en bedrijf bestaan zeer
voordeelige bepalingen voor het adverleeren. tene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
Een Londensche brief van de Kölnische Zei-
lung, getiteld „Een nieuwe twistappel", houdt
Jich bezig met het Engelsch-Fransche conflict
iiet betrekking tot het tusschen Angora en Pa-
js gesloten accoord. De correspondent begint
iet op te merken, dot het succes, dat de Fran-
tche politiek in 't nabije Oosten door het slui-
jen van een overeenkomst met de Turksche na-
fonolisten heeft behaald, van Engelsche zijde is
euntwoord door een naar den vorm hof
felijk, maar in wezen fel protest van 't depar
tment van buitenlandsche zaken en met een,
goor Engelsche toestanden, zeer levendige pers-
fcampagne. Niettemin komt het den correspon
dent voor, dat heel de beweging op den eersten
plik een wat „lcunstmatigen" ^indruk maakt
iVoor het groote publiek liggen dé gebieden,
*woor 't om gaat, niet alleen vrij ver uit de buurt,
knoar bovendien zijn de geweldige staatsuitga
ven, die het nabije Oosten vorderde, oorzaak,
dat het plezier daarin hef een beetje tegen is
gemaaktde belastingbetaler krijgt al den schrik
öp *t lijf, nis hij het woord Mesopotamië hoort.
Dr.ar kwam nog bij, dat het hier het bizondere
frebied betreft van den staatssecretaris van bui
tenlandsche zaken, lord Curzon, wiens ietwat
onmededeelzame aard een breed-nangelegde
perscampagne nu niet bepaald in de hand werk
te. en feitelijk werden talrijke pijlen, waarmee
hij Parijs zou willen treffen, op hem zelf ge
wricht.
I De correspondent is van gevoelen 'dat Lloyd
George, die op 't oogenblik tot de ooren in zoo
veel andere dingen zit om bij dit conflict han
delend in te grijpen, stellig een hooger mate
van verontwaardiging bij de publieke opinie zou
kunnen wekken. En dan diende tenslotte ook
niet te worden vergeten, dot de Oostersche poli
tiek van den staatssecretaris door een belang
rijke groep in 't kabinet niet goed wordt ge
keurd. Deze groep, waartoe vooral Churchill en
Montagu behooren, wenschte met de Turken in
vrede en vriendschap te leven om eenerzijds de
Arabische, anderzijds de Indische wereld te be
hoeden voor hun bedreiging zij had daarom
op de tegenwoordige overeenkomst slechts dit
ean te merken, dat het niet door de Engelschen,
maar door de Franschen werd gesloten en uit
dezen hoofde was hun wrevel eerder gericht op
Downing Street dan de Quai d'Orsay.
Maar daarom moest de zakelijke beteekenis
van 't conflict niet worden onderschatde Turk
sche nationalisten, die officieel met de Entente
nog op voet van oorlog stonden, omdat zij het
verdrag van Sèvres niet believen te onderzoe
ken, sloten met de Franschen een afzonderlijken
vrede en vernietigden zoodoende feitelijk 't
verdrag van SèvresItalianen stonden boven
dien op 't punt het Fransche voorbeeld te vol
gen om te redden, wat voor hen nog te redden
viel. Het verdrag bezorgde den Franschen niet
alleen groote economische voordeden en een
verlichting van hun militaire siluolie in Syrië,
l«naar bovendien bevestigde het hun politieleen
invloed in Turkije en wel op een wijze, die aan
hun vroegere positie in Constnntinopel herin
nerdeen wanneer volgens oen der geheime
clausules van 't verdrag Fransche officieren zul
len worden belast met de leiding van heel de
Turksche gendarmerie, don kon wel bijna wor
den gezegd, dot de vroegere vijanden thans
bondgenooten zijn geworden. Den Engelschen
kwam deze versterking van Turkije, dat zij mo
menteel nog lieten bestrijden door de Grieken,
natuurlijk hoogst onwenschelijk voor en wel
met name in tweeërlei opzicht. Ten eerste be
dreigde hij op bedenkelijke wijze de „londbrug"
naar Indië, die zij over Palestina, Arabic en
Mesopotamië tijdens den oorlog hadden ge
bouwd. Eén pijler van deze brug was reeds met
de mislukking van Curzon's Perzische politiek
ingestort. Thans krijgen de Turken door de over
eenkomst met Frankrijk het recht langs de Bag-
dadlijn troepen te vervoeren tot aan de Mesopo
tamische grens. De Franschen hadden de En
gelschen op dit stuk van zaken gerust willen
stellen door de verzekering, dot hun strijdkrach
ten in Syrië de Turken van eventueele invallen
zouden weerhouden. Maar hierop antwoordden
de Engelschen, dat de Franschen onder gene
raal Gouraud niet eens de invallen der Turken in
hun eigen Syrische mandaatgebied op effectieve
wijze hadden afgeslagen. Hoe kon men er nu
staat op maken, dat de weinige troepen, die zij
in Syrië bilden laten, voor de Arabische be
schermelingen van Engeland met de bevriende
Turken zouden vechten Ten andere bracht de
nieuwe versterking van 't nationalistische Tur
kije natuurlijk ernstig de positie van Engeland
in Constontinopel in gevaar zijn bezit der zee
engten. Dank zij de Fransche rugdekking konden
de Kemalisten thans met de uitbreiding van hun
machtsgebied naar Thracië een ernstig begin
maken en wanneer de Engelsche vermoedens
juist zijn, is in de geheime clausules van«'t ac
coord uitdrukkelijk Fransche steun in dezen ge
stipuleerd. Wanneer nu eerst het achterland
van Constantïnopel aan de Turken viel en zij
beschikten over de Klein-Aziatische kusten met
inbegrip van Smyrna, dan werd de positie van
Engelond zeer onzeker en een der belangrijkste
vruchten, die het door den wereldoorlog had
verworven, zou zoodoende wormstekig zijn ge
worden.
De correspondent besluit zijn brief dan ook
..Geen wonder, dat lord Curzon verstoord ï^en
de diplomatieke betrekkingen met Frankrijk in
de verklaringen van het departement van bui
tenlandsche zaken weer eens zeer geschokt wor
den genoemd. De Franschen hebben de „harte
lijke overeenstemming" ten aanzien van een be
langrijk punt, waar het nog blijk moest geven
van zijn kracht om de gemeenschappelijke En-
tentebelangen te behartigen, snoodelijk geschon
den en er zoodoende in de oogen van den staats
secretaris van buitenlandsche zaken veel van
haar laatste beteekenis aan ontnomen, die er
aan werd.gehecht. Desniettegenstaande leert de
ondervinding, dot op regen weer zonneschijn
zol volgen en de eene of andere overeenstem
ming wordt bereikt. Men meent van beide kan
ten nog steeds den wedstrijd om de macht beter
onder den dekmantel eener officieeie vriend
schap dan in openlijken strijd te kunnen hou
den. Met de officieeie vriendschap kan men nog
het makkelijkst tegenover Duitschland te koop
loopen en daarom zou niets onjuister zijn don
voor ons van de geschillen der Entente-mo-
gendheden het eene of andere directe voordeel
te verwachten. Toch gaat de politiek der En-
tente-mogendheden ons zoozeer aan, dat wij niet
mogen nalaten nota te nemen van haar „Wech-
selspiel". Lloyd George heeft het optreden der
Franschen inzake Opper-Silezië nog niet ver
geten en lord Curzon bedenkt hen in zijn pers
met uitdrukkingen, die hier te lande nog niet
vernomen werden. Wanneer de Engelsche poli
tiek niet direct voor het groote spel te Was
hington er afkeerig van was belangrijke
figuren op te offeren, zouden wij misschien nog
van allerlei kunnen beleven."
Berichten.
DE CONFERENTE TE WASHINGTON.
Harding houdt een openingsrede.
Washington, 12 Nov. (R.). In zijn ope
ningsrede voor de conferentie schetste Harding
den aard der bijeenkomst als hel resultaat van
het ontwaakte geweten der twintigste eeuwschc
beschaving. De conferentie is geen bijeenkomst
van overwinnaars, geen volkenraad, die tracht
den menschelijken aard te vervormen, maar eer
der een bespreking van vertegenwoordigers uit
nllc deelcn der wereld om de betere eigenschap
pen der menschheid toe te passen, teneinde de
fouten in de internationale betrekkingen tot een
minimum terug fc brengen. De conferentie is te
beschouwen als het uitgesproken verlangen van
de oorlogsmoede wereld, worstelend voor hoar
herstel, om betere betrekkingen onderling te
scheppen. Harding schetste don de vernietigen
de gevolgen van den oorlog, door de mensch
heid niet te rechtvaardigen, door God niet te
vergeven. Allen verlangen naar vrijheid en recht,
de een kon niet bestaan zonder dón ander, bei
den moeten het onbestreden bezit der naties zijn.
Bij het overdenken van de matclooze oorlogs
kosten en den voortdurenden lust der bewape
ning verlangen alle verstandige volken naar een
wezenlijke beperking van bewapening, naar recht
in plaats ven oorlog. Do honderden millioenen,
die in vredestijd betalen en in oorlogstijd ster
ven, willen de uitgaven voor verwoesting veran
derd zien in middelen voor opbouw.
Amerika verwelkomt de gedelegeerden der
andere landen met onzelfzuchtige handen. Amc-
Mornen: Varkensrib Zuurkool en Purée
rika koestert geen vrees, verdenkt geen vijand,
overweegt geen verovering. Tvrcden met wat het
heeft, zoekt het niets von anderen. Amerika
wenscht alleen dot fijnere, edelere tc doen, wat
geen enkele notie alleen of kon. Amerika wenscht
met anderen rond de tafel von internationale
overeenstemming tc zitten. Amerika wil de ge
delegeerden openhartig ontmoeten, noodigt hen
uit tot samenwerking en biedt bun samenwer
king aan. De wereld eischt het besef, dat geen
genezing mogelijk is zonder opoffering. Spre
ker bedoelt niet het afstaan van rechten, min
dere vrijheid of beperkte aspiraties. De trots be
hoeft niet tc worden vernederd, de nationaliteit
niet opgeofferd, maar spreker wil eerder eenheid
van geest, ten behoeve van minder oorlogsvoor
bereiding, meer genot von een gelukkigen vre
de. Indien fijnere gevoelens ons niet noopten
tot deze actie, zouden de harde koude feiten en
de welsprekendheid van den economischen toe
stond ons dwingen onze bewapening te vermin
deren.
Ten slotte zeide -HardingIk verwelkom U
niet alleen vol goeden wil en met een hoog doel,
moor ook met groot vertrouwenik hoop op
een overeenstemming, die den vrede zol waar
borgen en den nadruk zal leggen op afspraken
voor mindere losten cn betere orde, die de we
reld zullen kalmeeren.
Staatssecretaris Hughes tot voorzitter gekozen.
Washington, 12 Nov. (R.). Hughes is
gekozen tot voorzitter van de conferentie. Hij
gaf een uiteenzetting van het plan tot beper
king van de vloten.
De inhoud van Hughes ontwapeningsontwerp.
W a s h i n g t on, 12 Nov. (R.). Hughes stel
de de volgende vier beginselen op (1) Alle groo
te schepen van de vlootprogromma's, hetzij voor
de naaste toekomst of voor later ontworpen,
worden opgegeven(2) men zal geraken tot ver
dere beperking door een aantal oudere schepen
te schrappen (3) in het algemeen zol men reke
ning moeten houden met de bestaande maritie
me sterkte der betrokken landen (4) dc tonnc-
moat van de groote schepen zal dienen als maat
staf voor de vloten cn naar verhouding doarvan
zullen hulpschepen worden toegestaon.
Volgens het voorstel van Hughes zou Enge
lond den aanbouw von de vier nieuwe schepen
van het type Hood moeten stoken en alle tweede
cn eerste klas slagschepen tot aan de King
George V klasse moeten afdanken. Japan zou
de plannen moeten opgeven voor twee slag
schepen en vier slogkruisers, die nog niet op
stapel zijn gezet, afstand doen van drie groote
slagschepen en vier slagkruisers in aanbouw, als
mede van alle TO dreadnoughts tweede klasse.
Voor de Ver. St. schrapt het plan 15 slagsche
pen in aanbouw cn 15 oudere slagschepen.
Als programma voor de vervanging van ver
ouderde schepen stelde Hughes voor dc eerste
tien jaar geen nieuwe groote schepen op stapel
te zetten en het maximum tonnemaat ter ver
vanging te bepalen op 500.000 Ion voor d<
Ver. St. 500.000 ton voor Engelond en 300.000
ton voor Japon. In het tijdperk van TO iaor zou
de vervanging van groote schepèp van 20 jaar
oud, veroorloofd zijn, terwijl dc bouw van sche
pen van meer dan 55000 ton ter vervanging van
een verouderd schip verboden zou zijn.
Frankrijk en de conferentie..
Washongton, TT Nov. (B. T. A.). Briand
heeft verklaard aan een verlegenwooi diger von
Havos: Wij gaan naar de conferentie met het
levendige verlangen om te komen tot een over
eenstemming, die aan de wereld een vrede des
geestes zal geven in plaats von een gewapen-
den vrede.
Briand en Vivioni hebben een bezoek gebracht
aan senator Lodge. Na afloop van dit bezoek
hebben zij Juin voldoening te kennen gegeven
over het resultaat van de bespreking. Viviani
verklaarde, dat de zaken van de conferentie
spoedig zullen zijn afgeloopen hij vnegdo er
non toe, dat de voornaamste zaken op 13 Dec.
behandeld zouden zijn. De bijzonderheden moe
ten later worden uitgewerkt door de afgevaar
digden en de deskundigen.
Do Engelsche bladen over dc conferentie
von Washington.
Londen, T2 Nov. (N. T. A. Droodloos uit
Leafield). Alle bladen wijden vandaag hoofdar
tikelen aon de conferentie te Washington, waar
in zij nadruk leggen op haar belangrijk karak
ter.
De Times zegtEuropa is nu nauw verbon
den met Amerika cn Azië en opdat deze nauwe
verbinding vruchtdragend zij voor den vooruit
gong van de menschheid, moet thans de kwes
tie, in hoever de verschillende volken, die thans
in zoo innig contact met elkaar zijn, den weg
van 't conflict of den weg des vrede zullen kie
zen. beslist worden. Dat is de eigenlijke betee
kenis van de conferentie te Wnshnigton.
Dc Daily Telegraph verzekertWij beschou
wen deze conferentie niet ols een gelegenheid
voor diplomatieke geslepenheid. Voor ons is
zij meer don dot een groot onderzoek naar
de oorzaken, die dc wereld in een nieuwen oor
log zouden kunnen storten. Zoo zien de Engel
sche volken in heel de wereld de conferentie
toen eenmaal die opvatting gevestigd was, kwam
de vergadering te Washington voor ons op een
hoog plan te staan.
Dc Manchester Guardian zegtAfgezien von
het eerste vraagstuk dot aan de conferentie
wordt voorgelegd het vraagstuk of dc drie
groote mogendheden in de Stille Zuidzee, dc
Vereenigde Staten, Engelond cn Japon, het eens
kunnen worden is er een andere hoogst be
langrijke kant aon. de conferentie, n.l. haar in
vloed op de betrekkingen van Engelond cn do
Ver. St. en op dc gemeenschappelijke betrek
kingen van dc Engelsch-sprekende volken. In
dien het waar is, dot de wereldvrede op geen an
deren veiligen grondslag kan rusten don op dien
van gemeenschappelijke overeenstemming tus
schen de volken der wereld, is het ook wnnr, dot
de Engelsch-sprekende volken een geweldig en
machtig deel ervan vormen en dat een hechte
overeenstemming tusschen hen ertoe zal bijdra
gen een grootere eendracht te verzekeren.
De Doily Mail loot uitkomen, dot wot betreft
de ontwapening, Engeland reeds voorgegaan is.
Dodelijk na den wapenstilstond heeft het drie
slagkruisers van het type-Hood geschrapt en
zijn, marine is nu, wat do schepen van na den
oorlog betreft, nummer drie.
De opvattingen van Scandinavië.
Stockholm, T2 Nov. (N. T. A. Draad
loos). De minister-president en minister van
buitenlandsche zaken Bronting zond uit naam
der Zweedsche regeering een telegram aan pre
sident Hording van den volgenden inhoud
Op het oogenblik dat de belangrijke confe
rentie, waartoe u het initiatief heeft genomen,
te Washington zal worden geopend, is de
Zweedsche regeerïng zoo vrij den oprechten
wensch te uiten, dat de onderhandelingen tus
schen de leidende maritieme mogendheden der
wereld een overeenkomst tot gevolg moeren heb
ben, die gegrondvest is op rechtvaardigheid en
billijkheid, dat niet slechts de bestaande mis
verstanden voor het oogenblik mogen worden
uit den weg geruimd, mnnr dot ook beslissende
stoppen zullen worden gedaan in de richting van
internotionole vermindering von bewapeningen,
waarnaar de geheele wereld sedert den afloop
van den grooten oorlog hunkert en die nood
zakelijkerwijs vcreischt wordt voor honr econo
misch en moreel herstel. De Zweedsche regee
ring geeft, wanneer het u deze wenschen over
brengt, de gevoelens weer van het Zweedsche
volk.
Kopenhagen, T 2 N o v. (N. T. A. Draad
loos). De Deensche rijksdag heeft de volgende
resolutie aangenomen, ter overbrenging aan de
Wnshingtonsche conferentie
De Deensche rijksdog verzoekt de hoogc con
ferentie zijn groeten en oprechte wenschen te
aanvaarden. De conferentie moge leiden tot ge
lukkige resultaten voor de volkeren der we
reld, ook met betrekking tot de beperking der
militaire bewapeningen, de bevordering van den
vrede en een beter verstandhouding tusschen
de volkeren.
Briand aon rt woord.
Washington, T2 Nov. (H. R.). Na de
rede van Hughes, is een commissie voor de
ontwapening benoemd, bestaande uit de leiders
der delegaties van de vijf mogendheden, (Ame
rika, Engeland, Japan, Frankrijk, Italië) met
als toegevoegde leden voor do Irwcsrio delR
Stille Zuidzee de eersto gedelegeerden deli
vier andere mogendheden (Nederland, BclgiëjJ
China, Portugal).
Terstond daarop vroeg de conferentie om een/1
rede von Briand. Er werd von alle zijden gc*j
roepen Briund I Briand f Ten zeerste verrast]
hield Briand daarop een geïmproviseerde rede,
waarin hij verklaarde, dot Frankrijk, toen ho®
de uitnoodiging van Harding ontving, onmid*
dellijk daarop antwoordde. Hij is hier thans te
genwoordig wegens dc onveranderlijke gcvoei
lens van dankbaarheid en vricndschup, die tus-'
schen Frankrijk en de Vereenigde Staten be*j
staan en ook uit persoonlijken onndrnng en het?
vurige verlangen tot elke daad bij te drngexy
waardoor de vrede geconsolideerd en, indien-'
ecnigszins mogelijk, blijvend bevestigd kon
worden.
Briand herinnerde er non, dat de Ver. Sttf
Frankrijk te hulp kwamen cn met de geallieer
den er ioc bijdroegen Frankrijk's onafhankelijk*
heid ïe beschermen. Na gezamenlijk den oom
log gewonnen tc hebben, moesten wij thans op,
den oproep antwoordden om onze krochten tof
verecnigcn cn den vrede tc winnen. Amerika
heeft don bijzonderen toestand van Frankrijld
erkend. Bij allo gevaren, die het nog steeds bc*
dreigen, wil Frankrijk, vervolgde Briand, metf
heel zijn wil cn van heeler harte trachten met
de conferentie noar middelen tc zoeken ter ba*
perking van dc dure bewapeningen. Frankrijk
heeft reeds veel gedaan en het zal op dezen
weg tot het eind toe voortgaan. Frankrijk is
nooit militaristisch en imperialistisch geweest.
Ondanks ol zijn wonden bleef het steeds onvers
schillig voor dc uitdagingen. Fronkrijk weet be
ter dan welk land ook, wat een oorlog kost*
Het verafschuwt den oorlog en houdt alleen var»
den vrede. Het zegt den Vcrccnigden Staten
dank voor dc uitnoodiging, die bewijst, dnt, in
weerwil von de vergiftigde propaganda, Ame
rika niet gelooft, dat het een lond is, dot op
buit en roof uitgaat.
Als morgen dc veiligheid von Fronkrijk ver
zekerd is, zol het bereid zijn te zeggenDo
wapens neer I
Do elgemcene toejuichingen, wnormco
Briand's rede werd begroet, verdubbelden en
eindigden in een langdurige ovatie, nadat do
toespraak van den Franschen premier vertaald
was.
Een telegram van Millcrond.
P a r ij s, T 2 N o v. (B. T. A.). Millerond heeft
aan Hording een telegram gezonden, waarin hij
ten ernstigste den wensch uitspreekt, dat de
arbeid der conferentie in dc grootste mote er
toe mag bijdragen, dnt der wereld een toekomst
van welvaart, rechtvaardigheid cn eendracht
wordt verzekerd.
John W. Garrett sccrctnris-gcncroal
der conferentie.
Washington, T2 Nov. (R.). Do vroo«i
ge re Amerikonnsche gezant in Den Haag, John
W. Garrett, is tot secretaris-generaal van cl®
ontwapeningsconferentie gekozen.
De wenschen van den koning van Engeland.
Washington, 12 Nov. (R.). De koning
van Engeland heeft aon Hording een telegram
gezonden, waarin hij zijn meest ernstige wen
schen uit voor het succes van de conferentie en
hieraan toevoegt, dat de conferentie bij haar
arbeid tot verzekering en hondhoving van den
vrede op de genegenheid cn den goeden wil van
het geheele Britsche volk kon rekenen.
Admiraal Kulo over Hughes' voorstel.
Washington, T2 Nov. (R.). Admiraal
Kato noemde het program van Hughes in zak®
de beperking der vlootprogramma's zeer vér
strekkend, maar was van oordeel, dat het voor
stel geschikt was voor nadere overweging.
Bolfour over de Hughes's rede.
Washington, 12 Nov. (R.). Balfout
noemde de rede van Hughes een onversaagdo
uiting, een staatsman waardig en zwonger gaan-
de van onbeperkte mogelijkheden. Ook zeido
hij ten zeerste getroffen te zijn door de kloorhcid
varf Hughes denkbeelden, terwijl hij de grootsto
hoop koesterde, dot bevredigende resultaten
bereikt zouden worden.
Admiraal Beatty en de Britsche vlootdeskun-
digen hebben hedenavond de voorstellen van
Hughes nagegaan, die een diepen indruk wek
ten.
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mevicuw A. E. NUIJS-POSTHUMUS,
3j
Als dat zijn wraak was, dan bereikte hij zijn
Joel. Dieper kon hij haar niet krenken. Maar dat
fras volstrekt niets voor hem, dat was veel te
kleingeestig. Haar hoop ontwaakte weer.
K ..Dus je hebt er niets meer tegen, dat ik
ftudeer vroeg zij met onzekere stem.
„Wat moet ik er aan doen zeide John Hen-
|y droefgeestig. „Zeker was ik er tegen I Maar
tls men er van doorgaat, overtuigt men mij.
Jat is een teeken, dat men op den rechten weg
■is, dat de natuur spreekt. Ik ben mijn vader ook
ont loopen, toen hij mij op een kweekschool voor
'onderwijzers wilde doen. Zeg, Erna k school
meester I Met mijn zestiende jaar was ik te
Hamburg op een schip naar Amerika. Bij mij
!is het goed uitgevalleit, en zoo zal het bij jou
look gaan."
„Zie je, de meeste menschen praten altijd maar
Over de dingen I" voegde hij erbij, na vergeefs
op een antwoord gewacht te hebben. „Handelen
doen er maar weinig. Jij hebt gehandeld, dus
ieb je gelijk I Overigens ben je immers meer
derjarig. Niemand mag je terughouden I"
Erna verzamelde ol haar kracht om onver
schillig te schijnen.
„Eén ding verwondert ^ij dat je alles
èoo licht opneemt I" 'a
„Tragisch neem ik jullie vrouwenstudie feker
niet op, lieve Erna. Eigenlijk amuseer ik^mij er
over I"
„Dat bedoel ik ook niet maar wat tus
schen ons bestond I"
Nu was de beurt aan John Henry van Len-
nep, om uiterst verbaosd te zijn.
„Bestond zie je. Erna dat is nu de
grootste fout tegen de logika, die je in je brief
gemaakt heb. Zeg mij eens is in het algemeen
een gehuwde vrouw niet rijper en vrijer naar den
geest, en dus meer geschikt voor de studie, dan
een meisje
„Zeker I" zeide Ema aarzelend.
„Nu en nu stel je in je brief altijd twee
dingen tegenover elkanderóf studeeren, óf
trouwen f Neen men trouwt en studeert daar
bij, als men ér volstrekt niet buiten kan I Hier
in Heidelberg, volkomen volgens je verlangen.
Wij gaan hier wonen. Mij kan het eigenlijk wei
nig schelen, of ik bij mijn drukke reizen een
paar uur meer of minder in den trein zit
„En als je vrouw zou ik studeeren
„Ik zal je zeker niet opsluiten I" zeide van
Lennep bedaard. „Integendeel ik zal je een
mooie lederen portefeuille koopen, dat je er
recht als een student uitziet I Ieder wordt op
zijn eigen manier zalig. Ik eerbiedig ieders
eigenaardigheden. Daarvoor ben k zelf een te
veel scherp geteekende persoonlijkheid I"
Zij bleef staan en zag hem vlak in het gelaat.
„Dot is het juist I Met jou samenleven en
daarbij zich aan je invloed onttrekken dat
kan niemand. Wie ook maar drie dagen in je
gezelschap is, spreekt zooals jij en lijkt op je.
Je drukt je stempel op iedereen. En dan man
en vrouwGeloof mijhet is mij hard gevallen,
van je weg te gaan. Maar ik heb heel duidelijk
gevoeld dat het moestl Vrij worden, wil voor
*ny in da eerste plaats zeggen^ vrij worden yen
jou, die mij niet begrijpt en niet wil begrijpen.
En toch ik verberg het volstrekt niet heb
je een macht over mij, zooals geen andere man
heeft. Als ik bij je was, moest ik gehoorzamen.
Dat zit nu eenmaal in ons, arme vrouwen. Dan
was het gauw uit met de studie I Bij jouw da-
gel ijkschen spot en hoon daarover I"
„Dot zou toch alleen een teeken zijn zei
de John Henry met een onverstoorbare kalmte
„een teeken, Erna, dat je geluk niet er
gens daarbuiten in de wereld ligt, maar als
VOORHANDEN
V O O 11 KINDEREN
VANAF f 2
J. GROOTENOORST
LANGESTRAAT 80
voor elke verstandige vrouw aan eigen hoard
en aon de zijde van een man, die je oprecht
liefheeft, zooals ik jou. Wij moeten van weers
kanten ons geluk beproeven. Ik heb mij vroeger
mijn aanstaande vrouw nu ook juist niet voor
gesteld in de gedaante van een Heidelberger
studente geloof dat maar vrij I"
„En als ik dan de zwakste ben. Ik ben toch
natuurlijk zwakker dan. jij. Als ik eenvoudig je
pop word je speelgoed
„Mijn vrouw wordt je," sprak hij langzaam,
op een eigenaardig, diepen, weeken toon, zoo
als zij nog zelden van hem gehoord had. Die
toon kwam uit zijn hart. Zij beefde. De angst
overmeesterde haar. Nu sterk zijn I Het beslis
send oogenblik was daar.
„Ik heb je toch zoo lief I" fluisterde hij, weer
de bloemstengels langs den weg afslaande.,
„Werkelijk lief ik kan het niet zoo goed uit
drukken bovendien als volwassen
mensch kom je je zoo dom voor, wanneer je
zulke woorden gebruikt maar het is nu
eenmaal zoo. In mijn leven heb ik twee vrouwen
liefgehad eerst mijn moeder von hoor
heb ik indertijd, toen ik de vlucht uit het vader
lijke huis nam, geen afscheid kunnen nemen ik
heb alleen heel in de vroegte het wos nog
nauwelijks dag voor het huis gestaan en
gekeken naar de luiken. Ik heb haar niet weder
gezien. Dat is reeds long geleden. En de twee
de was jij, toen ik in mijn vaderland terugkwam;
daar tusschen in was niets althans niets dat
de moeite waard was. Ik moest in dien tijd hord
werken. Dat alles wilde ik je toch nog eens zeg
gen misschien bedenk je je don nog
gemakkelijk valt het mij waarachtig niet no
je brief
Hij wendde de onrustig flikkerende oogen af,
alsof hij zich werkelijk over zijn weekheid
schaamde, .en zich over zichzelf ergerde, omdat
hij sprak over dingen, die een-jnan een man,
zooals hij dat verstond nooit moest aanroe
ren hij wachtte op haar antwoord.
Doch Erna zweeg nog altijd. Langzaam gin
gen zij over den weg met onverschillige gezich
ten, uiterlijk kalm als wandelaars, die praten
over het weder en over hun Zondagsuitstapje.
„Ik ben overtuigd," zeide hij opeens op ge
heel anderen, vastberaden toon, „ik weet volko
men zeker, dot ik je ook niet onverschillig ben.
Dat beken je zelf. Waartoe dient dus dat ver
stoppertje spelen Dc verzoek je vriendelijk, En-
na wees zoo goed, mijn vrouw te worden
len die studie uit het hoofd te zetten. Daarmee
maak je een man als ik, werkelijk gelukkig, en
l dat beteekent toch ook iets I"
Dit laatste woord gaf Erna hoor zekerheid
weder. Onbeschroomd zog zij hem oon.
„Ik zou jou gelukkig makenI Zeg mij eens:
heeft volgens jouw meening een vrouw niet oolc
de plicht en het recht tegenover zichzelf om
zelf gelukkig te zijn?"
„Dot komt beide op hetzelfde neder I"
„Neen, Wees eens eerlijk, John Hcnry
zoo eerlijk als je zijn kunt cn je kunt het, al,
je maar wilt on leg in gedachten de hand op
het hort en antwoord mij, zoonis ik hier naast
je loop, naar je beste welenHoudt je mij in
het diepst van je ziel voor een mensch zooals
jij. geheel oon jou gelijk, of zie je op mij neder
ols op een zwokkcr wezen, dat half in zijn jeugd
is blijven steken, cn met wie men het niet zoa
nauw moet nemen Antwoord mij daarop 1"
Hij oorzelde. -
„Natuurlijk is er verschil tusschen een meis
je en een man
„En een meisje of loat ons liever zeggen,
een vrouw is dus in zekeren zin voor jou eeiv
mensch uit de tweede hond? Wees nu ge heel.'
openhartig: Ligt er in je liefde voor mij niet,
een bijna onmerkbare, heel teere minachting
Heb je voor mij niet altijd een verschoonendcmr
medclijdendcn glimlach Sta ik niet, wanneer^
je mij met de oogen von je liefde ounschouw^j
hoog in de wolken ols een geheimzinnig wezen,
en wonneer je mij kolm ols vrouw beoordeelt^
diep beneden je in plaats van waar ik eigen.,
lijk behoor naast je Als vriend aon je zijde ?T.
Zijn gelaat betrok.
-
(Wordt vervolgd.}
