Ie roman van een studente. BUITENLAND. „DE EEMLANDER" PRIJS DER IMiEH met inbegrip van cc* Hotel RftONOPOLE FEUILLETON. VILTSCHOENEH J.GROOTER9 DORST 20e Jaargang No. 143 pa post f 3.—. pa week (met statu vertekering tegen ongelukken) f 0.17*. afzonderlijke nummers VOjOJLs N AMERSFOORTSGH DAGBLAD OIRECTEUR-UlTGEVERt J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWA* Tei INT 613. Donderdag 15 December 1921 bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienslaanbie», dingen en Lictdadigheids-adveitentiën voor de helft der prijs Voor handel cn bedrijf bestaan zeer voordeeJige bepalingen *oor het advertcercn. Ecnn circulaire, bevattende dc voorwaarden, wordt op i.rnvraag toegezonden. Politiek Overzicht n (siot). De Pacific-overeenkomst, formeel door Be vertegenwoordigers der vier mogend heden (Engeland, Frankrijk, Japan en de Vereenigde Staten) geteekend. De overeenkomst zal dus o.m. ook worden voorgelegd aan den 'Amerikaanschen Senaat, die niet alleen onder (Wilson indertijd nog al eens een politiek van [obstructie voerde, maar hiertoe evenzeer neigt onder diens opvolger Harding, 't Is misschien .wel goed oordeelt de Fr. Ztg. dat men 'deze „Prüfung" niet uit den weg wil gaan want er zou uit blijken, of het verloop dusver ,van de Whshingtonsche conferentie de stem ming in de Ver. St. heeft gewijzigd. Tot nog •oe hield het Amerikaansche volk uit te genzin in verband met de- ervaringen van 't slui ten van den vrede te Parijs, zich van de andere naties afzijdig. Het zag cn dot is dc opvat ting van 't door ons genoemde Duitsche orgaan dat de wereld vol intrigues was en duchtte er mede in betrokken te worden. De Washing- tonschc conferentie moest het nu doen zien, dat, ondanks al het slechte, de behoefte aan vrede der belangrijkste volkeren eerlijk was. En in idit verband beleefden de Amerikanen aller lei verrassingen Engeland was er voor te vin den met Amerika de heerschappij ter zee te 'deelcn. Japan stelde zich tevreden met de sterk te van een zeemacht van den, tweeden rang. Do 'door Hughes verlangde verhouding 5:5:3 scheen gegarandeerd, bovenal omdat na t sluiten van de Pacific-overeenkomst de onmisbare po litieke voorwoorden voor een aanzienlijk deel waren geboden. Maar dan was er nog meer Japan en Engeland zijn het eens geworden het bondgenootschap waarvan de Amerikanen 'dachten, dat het tegen hen was gericht op te geven, wonneer Amerika af wilde zien van zijn Isolement. „Japan, het militaire eilandenrijk van 't Verre ©osten", aldus de Fr. Ztg., „betreedt ten aan zien van dingen, waarbij het tot dusver me' eigenmachtige brutaliteit is opgetreden, zij ook nog met tegeïizin, den weg der onderhan delingen. De Amerikanen moeten inderdaad zien dat -zich mogelijkheden vpordoen om uit den te- genwoordigen chaos te geraken en dat deze mo gelijkheden veelbelovend zijn, wonneer hun land, gelijk Harding en Hughes zulks willen, krach tig de leiding op zich neemt. Zij hoeven niet meer te vreezen, dat Amerika wordt betrokken m de kuiperijen der anderen het komt er voor de Vereenigde Staten veeleer op aan de ande ren uit de intrigues vandaan te halen." Het blad herinnert feraan, dat president Har ding onlangs bij de opening van 't congres be kend heeft, dat geen volk zich Onttrekken kon aan de economische betrekkingen tusschen de verschillende deelen der wereld. En ook had hij de belofte uitgesproken, dat de volkeren, die ernstig arbeidden aan hun snneering, zouden kunnen rekenen op Amerikaansche hulp. Dn1 waren voorloopig nog wel woorden en er zou op daden moeten worden gewacht. Verkeerd echt het blad op 't tegenwoordige oogenblik te veel te hopen dat bleek uit den geenszins be vredigenden inhoud, die de wetgevende facto ren in de Vereenigde Staten aan 't wetsontwerp nopens de schulden wilden geven. Het proces van 't besef van hetgeen noodig is, droeg dnor- ginds in.Amerika een langzaam karakter. Maar veel was al gewonnen, wanneer Amerika zich bereid verklaarde aan de conferenlietafel te gaan zitten om met de overige volkeren over het gezond worden van 't economisch le ven der wereld te beraadslagen. Dat het hiertoe zal komen, zou mogen worden verwacht uit het verloop tot dusver van de Washingtonsche con ferentie. De Fr. Ztg. besluit „Het sluiten der Pacific-overeenkomst is daar om niet alleen voor de landen, die bij den Stil len Oceaan zijn geïnteresseerd, een gebeurtenis van belang, maar ook Europa en bijgevolg ook Duitschland, dat onder 't wicht van zijn lasten ineenstort, hebben alle reden het toe te juichen." In dit verband heeft het zin er aan te herinne ren dat tal van buitenI. diplomaten ter conferentie van Washington toch zouden van oordeel zijn dot Lloyd George van zins is het initiatief te nemen mei betrekking tot het annuleeren van de oor logsschulden, die aan Engeland moeten worden betaald door Italië, Frankrijk, België, Rusland en de kleine Balkanstoten. Een der voorwaarden, gesteld ten aanzien van Engeland's eventuecle kwijtschelding der schulden, zou zijn, dat ook Frankrijk de schulden annuleert, die de geal lieerde landen aan Frankrijk zijn verschuldigd. Als tweede voorwaarde wordt genoemd, dat het bedrag, dat Duitschland non Frankrijk moet ver goeden, wordt verminderd met 13milliard francs. Waarlijkwanneer de kwijtschelding der schulden, in dezen vorm als zij in 't Reuter-bc- richt wordt voorgesteld, werkelijkheid wordt, zouden de optimistische verwachtingen der Fr. Ztg. niet slechts niet beschaamd, maar waar schijnlijk zelfs verre overtroffen worden. MORGEN Gebakken Tong. Berichten. DE CONFERENTIE TE WASHINGTON. Tevredenheid in AustiUlië. Melbourne, 14 Dec. (N. T. A. Draad loos). De Australische bladen juichen het vier voudig verdrag toe. De eerste minister verklaar de, dat de Iersche regeling en het verdrag be treffende den Stillen Oceaan de week maakte tot een der belangrijkste in de geschiedenis der beschaving. Japan en de vlootbeperking. Washington, 14 Dec. (N. T. A. Draad loos). Als voorloopige maatregel op de vloot beperking is aan tien Japonsche vice-odmiraals eervol ontslag uit den dienst verleend. Overeen komstig het advies van de Japansche delegatie is aan 3000 geëmployeerden van de staalfa brieken, die ten behoeve van de Japansche ma rine de scheepsbouw werken uitvoeren, ontslag gegeven. DE DUITSCHE SCHADELOOSSTELLING. P a r ij s, 14 Dec. (H.-R.) De commissie van herstel, die vroeger reeds de woarde van de schepen, die Duilschlond 1 Mei moest uitleveren, op 745 millioen gouden marken had vastgesteld, heeft besloten op het Duitsche tegoed een be drag over te brengen van 10,244,648 gouden marken, verminderd met de kosten van uitleve ring, herstel en verkoop dier schepen. Voorts heeft zij besloten afgevaardigden naar Berlijn te zenden om de maatregelen na te gaan, die kun- .en strekken tot vereenvoudiging en bekorting van de algemecne procedure bij de levering in natura. Ten slotte erkende zij, dat Tsjecho-S!o- wakije volgens de verdragen van Versailles, St. Germain cn Trianon van 28 Oct. 1918, den da tum van de erkenning von Tsjeoho-SIowakije, af tot aan den wapenstilstand, als geallieerde en geassocieerde mogendheid recht heeft op scha deloosstelling. Lloyd George en Briand. P a rijs, 1 4 Dec. (B. T. A.). Op 18 Dec. ver trokken Briand en Louchcur naar Londen19 Dec. beginnen de besprekingen. Uit het Saorgebied. Saarbrücken, 14 Dec. W. B.) In de gisteren gehouden gemeenteraadszitting heeft het raadslid Koehl, uit naam van drie groote frac ties cn van den vertegenwoordiger van de Duitsch-nationale partij in den Raad, de volgen de verklaring afgelegd: „Naar het maaudelijksch overzicht van den Volkenbond van December T921 meldt, heeft men de afvaardiging uit het Saarland, die in October te Genève is geweest, een pseudo-afvaardiging genoemd. Tegen een dergelijke kwalificatie protesteeren wij. De of- vaardiging v/as een van een offirieuse opdracht voorziene vertegenwoordiging van de aaneenge sloten politfcke partijen cn economische ver- cenigingen. Als de gekozen vertegenwoordigers van de stad Saarbrücken verklaren wij, dat°wij deze afvaardiging als de onze erkennen. Voorts verklaren wij, dot wij een afvaardiging, welke in de toekomst namens de vereenigde politieke partijen ter behartiging van algemcene belangen naar den raad van den Volkenbond mocht wor den gezonden, erkennen als onze vertegenwoor diging. De keus der afgevaardigden laten wij aan de vereenigde politieke partijen over." Uit Brunswijk. B runs wijk, 14 Dec. (W. B.) Bij de be spreking van het ontwerp-grondwet heeft dc Landsvergadering besloten in de grondwet vast te leggen, dat alle staalsgoederen, de domeinen van het voormalige hertogelijke huis inbegre pen, eigendom van heel het volk worden. OPPER-SILEZJE. De Poolsche opstanden. B e r 1 ij n, 14 Dec. (W. B.) De Duitsche re geering heeft gisteren door het Duitsche gezant schap te Parijs aan den raad van gezanten een nola doen overhandigen, waarin oan de geal lieerde mogendheden wordt verzocht een spoe dige regeling te treffen betreffende de schade, die tijdens de bezetting van Opper-Silezië door de verschillende Poolsche opstanden is aange richt. HET PROCES TEGEN DE KAPPISTEN. Leipzig, 14 Dec. (W. B.). Het getuigen verhoor in het Kapp-proces is vanmiddag ge ëindigd. De president wees beklaagden er op, dat in plaats van deelneming, slechts van me deplichtigheid aan hoogverraad sprake kan zijn, Vrijdag a.s. zal een begin worden gemaakt met de pleidooien. De Iuchtvoarlverbinding Parijs—Amsterdam. P a r ij s, 14 Dec. (H. R.) Bij dc bespreking van de begrooting voor de luchtvaart verklaar de de onderstaatssecretaris bij het beantwoor den van verschillende sprekers, dut hij, of schoon rekening houdende met de eischen van de begrooting, geneigd was de instelling van nieuwe lijnen aan te moedigen, maar dat zijn eerste zorg de lijnen betrof, uitgaande van Pa rijs, met name de lijn Parijs—BrusselAmster dam. DE ENGELSCH-iERSCHE REGELING. Dc zitting van 't Britsche parlëment. Londen, 14 Dec. (R.). Dc unionist sir Sa* muel Hoare diende een adres van antwoord in. Na uiting te hebben gegeven, naar gebruikelijk is, aan den dank van het Lagerhuis oan den ko ning gaat het als volgt voort„Kennis genomen hebbend van de artikelen der overeenkomst be treffende de Iersche regeling, zijn wij bereid die artikelen te bevestigen en te ratificeercn, opdat ze voor altijd zullen zijn vastgelegd door de wederzijdsche toestemming der volken van Groot-Brittonnië en Ierland en bieden wij Uwe Majesteit onze zeer naderige gclukwenschen oan met de aanstaande voleindiging van dot werk van verzoening, waartoe Uwe Majesteit zoo ruimschoots heeft bijgedragen." Het adres werd ondersteund door George Barnes (een vroeger vooraanstaand arbeider), terwijl de overeenkomst warm werd aanbevolen door Clynes en Donald Maclean. Lloyd George zei, dot nimmer een regeling tusschen twee volken een zoo geestdriftig cn al gemeen onthaal had gevonden als de Iersche overeenkomst ten deel was gevallen. Hij bracht hulde aan de onderhandelaars aan beide zijden. Sommige leden van de Britsche ofvaardiging hebben zv/aarder verantwoording op zich geno men dan hij door het teekenen der overenkomst en de lieden van de andere partij hadden even eens ernstig risico op zich genomen, wat maar al te duidelijk bleek uit het geschil, dat thans te Dublin woedt. Lloyd George deed daarna tevens een beroep op het Huis om niets te zeg gen, dat hun taak moeilijker kon maken. Lloyd George ging daarna de voorwaarden der rege ling na en legde er den nadruk op, dat de kwes tie van de trouw volkomen geregeld was. Men had de trouw aan de Engelsche kroon, het lid maatschap van h'et Britsche rijk en het gemeene burgerschap volkomen aanvaard. Lloyd George gaf toe, dat hij geaarzeld had Ierland de be voegdheid te geven douanerechten te heffen, maar hij wees er op, dat Ierland in handelsza ken meer afhankelijk was van Briitonnië dan omgekeerd. Hij beweerde, dat alle beloften in zake Ulster waren nagekomen en dat de her ziening der grenzen in het belang van Ulster zou zijn, als het besloot op zichzelf te blijven. Zoodra in Zuid-Ierland overeenkomstig de bepa lingen der overeenkomst een voorloopige regee ring zou zijn gevoimd, zouden de strijdkrach ten van de kroon teruggetrokken worden. Wat de criliek op de overeenkomst, als zou zij een onderwerping aan de rebellen zijn, betreft, zei hij, dat het beste antwoord gelegen was in den inoruk, aie de regeling heelt gemaakt in heel de beschaafde wereld cn met name in de domi nions. Het aandeel, dat de monarchic in de aan gelegenheid heeft genomen, heeft bijgedragen tot de waardigheid en de glans van de kroon, terwijl het gezag van het rijk verstrekt is door de overeenkomst, die het nieuwe kracht heeft geschonken. Lloyd George eindigde met het argument tc bespreken, dat dc regeering had onderhandeld met rebellen. Hij vroeg, of men zelfs geen re bellen met-vreedzame middelen mocht doen be daren en met wie do regeering anders had moe ten onderhandelen Er zou een wet worden in gediend in dc aanstaande zitting tot sanctionee ring von de overeenkomst, maar het precedent in de constituties der dominions zou worden ge volgd en Ierland zou zelf dc samcntclling van zijn eigen regeering bepalen. In 't Hoogcrhuis. Londen, 14 Dec. (R.) Lord Morley, een veteraan in den strijd vóór Home Rule, diende in 't Hoogcrhuis een overeenkomstig adres van antwoord op de troonrede in als dat in het La gerhuis. Hij verklaarde, dot de dog van de over eenkomst een dag van blijdschap was cn niet von vernedering, zoools Curzon beweerde. Curzon verklaarde, dat de overeenkomst drie essentieele principes hooghield: suprematie van de kroon, veiligheid van het Vereenigd Konink rijk cn ongeschondenheid van het rijk. De rege ling was oorzaak geweest, dot Engeland's repu tatie en prestige in de geheclc wereld was ge' stegen. Hij hoopte, dat hij nog bij zijn leven de eenheid van Ierland zou aanschouwen. De rege ling was eervol voor Ierland zoowel als voor Engeland. Carson viel Curzon cn de regeering scherp non. Hij verklaarde, dot het Huis thans de be grafenis van de unionistische partij bijwoonde, die geworgd was door dc leiders, die jqist in de coelitie-regeering waren getreden om haar te beschermen. Er was nooit grooter inbreuk ge maakt op de constituioneelc vrijheid dan door de wijze, waarop dit verdrag was geteekend, ge zegeld en bij hot parlement ingediend ter ratifi catie. Charles Croig, broeder van den eersten mi nister van Ulster, viel de overeenkomst fel aan en verklaarde, dat de eed von trouw het papier niet waard was, woorop hij neer is geschreven. Lloyd George had aangenomen, dat de Sinn Fei- ners alles zouden doen wat van hen verwacht wordt, maar dot zullen zij niet. Croig betreurde het bitter, dot de laatste twee of drie maanden Ulster onderworpen is oan den onwaardigsten vorm van dwang. Behalve die van het pistool heeft de soldotenregeering elk middel von dwang jegens Ulster aangewend. Lloyd George in 't Lagerhuis. Londen, 14 Dcc. (N. T. A. Draadloos uit Leafield). Lloyd George, die opstond om te spreken te midden van luide toejuichingen in t Lagerhuis, zcide, dat de artikelen der overeen komst een grooter openbaarheid hadden verkre gen dan waarschijnlijk eenig verdrag, behalve dot van Versailles. Binnenslands, in de groote kroondominions, onder onze bondgenooten en in heel de beschaaf de wereld is dit verdrag ontvangen niet alleen met voldoening, maar met vreugde en hoop. Deze overeenkomst had niet kunnen worden tot stand gebracht, als er niet de meest volmaakte somenwerking had bestaan tusschen alle leden von de Engelsche delegatie. Anderzijds besefte de Ierschd afvaardiging, dat het plan was de ver heffing van Ierland tot den status van een domi nion van het Britsche rijk van een vrijstaat in het rijk die trouw verschuldigd is en zweert aan den leaning. Dit beteekent volkomen controle voor Ierland van zijn eigen binnenlandsche za len, zonder eenige inmenging van eenig ander deel van het rijk. Ierland zou in de rechten en verantwoordelijkheden van het rijk deelen. Ve len in dit land worden vandaag gelukkig ge maakt bij de gedachte, dot de Iersche kwestie geregeld is. De verwikkelingen in Ierland waren heel moei lijk op te lossen. Hij hoopte, dat de oplossing gevonden was. Hij was er nimmer op gesteld te goed von vertrouwen of te vermetel te zijn, als hij over Ierland sprak, maar ditmaal zag hij niets beters. Het was wcnschelijk, in het belang van het Rijk, van de wereld en van Ierland zelf, dat er een beperking zou worden gesteld aan het op roepen van gewapenden. Maar de regeering koi niet de verantwoordelijkheid voor wet en or<fc aanvaarden, zonder het recht tc hebben een aan- t-1 gewapenden op te roepen om het gezng t< steunen. Dat was alles wat er was gedaan en dl gestelde grens was noodzakelijk voor het doel. Met betrekking tot de vloot gevoelde dc r(f geering, dat zij het gewone gevolg van den dominion-status niet voor Ierland van krocht mocht doen worden. De regeering meende, dot de verdediging van deze eilanden moest won* den overgelaten aan de Britsche vloot. Dit zotf beter voor Ierland cn voor Engeland zijn. Er was ultijd een definitieve belofte gegeven^ dat onder geen voorwaarde dc regeering zou toestemmen in eenig voorstel, dat dwong voor Ulster met zich zou brengen. Dit belette echter! de regeering niet te trachten Ulster tc ovenre- den deel te nemen aan het al-Iersche parlement.} De beslissing, die de regeering had gcnomci\f v/os, dot Ulster dc keus zou hebben tusscheni het deel nemen onn het parlement voor^Ierlonc^ of precies te blijven zooals het was. Het was wcnschelijk dot, als Ulster een af* gescheiden eenheid zou blijven, er een herzio* ning von de grenzen zou plaats vinden. To dezert einde werd voorgesteld een grens-commissie ia» te stellen. Volgens het verdrag moest er een perma^ nente schikking cn een voorloopige schikking worden gemankt. De permanente schikking bet hoorde te worden geformuleerd door de Iersche vertegenwoordigers zelf, volgens het voorbeeld van elke constitutie in het rijk. Wat betreft do voorloopigo schikking werd voorgesteld een voorloopige regeering in te stellen, die dc bet staande meerderheid van de Iersche vertegent woordigers omvat. Zoo spoedig els deze schikt king gemankt is> zul de verantwoordelijkheid voor de regeering van Ierland, behalve do Noordelijke provincie, worden overgedragen non die regeering cn de strijdkrachten van do kroon zullen worden teruggetrokken. Lloyd George voegde er aan toe, dat or in een volgende zitting een wet zou worden ingot diend om de schikking te ratificeercn cn haaf een bevredigend effect te geven. Ten slotte zeide hij, dat het prestige von het rijk ontzaglijk vergroot was door de overeen komst, die dc overtuiging von de wereld had bevestigd, dot Engeland altijd op de eene of andere wijze over zijn moeilijkheden heen kon komen. De voorwoorden zouden vrijheid onn Ierland brengen en krocht aan het rijk geven. Londen, 14 Dec. (R.). De zitting van' beide Huizen werd door tul van toeschouwers von aanzien bijgewoond. Bijna het heéle corps diplomatique was tegenwoordigook dc Neder» landsche gezant. Londen, T4 Dcc. (N. T. A. Draadloos)!. Sir James Croig, de eerste minister in Ulster, verklaarde gisteren in het parlement von Noord* Ierland, dat hij niet onvoldaan was over dei vooruitzichten van vrede in Ierland. Indien het volk van Ulster hom cn zijn collega's ten volle zijn vertrouwen kon schenken, zouden zij het verder tot dc overwinning, leiden. In 't Dail Eirconn. Londen, I 4 D cc. (N. T. A. Draadloos uit Leafield). In Dublin is de Dail Eirconn bijeen* gekomen om de overeenkomst tc bespreken. Do Valero zeide in zijn openingsrede, dat zijn re den om het verdrag niet te aanvaarden was, dot de volledige tekst van het ontwerp-verdrag niet was toegezonden aon het kabinet tc Dublin, voordat het door de gevolmachtigden le Londen ondertcekend was. Als men dit gedaan had, zou hij hebben getracht de eenstemmigheid in het kabinet te gorondeeren. Michael Collins verklaart, na een levendigo schermutseling met de Valera, dat de gevol* machtigden, toen zij de overeenkomst teeken» den, zich alleen hadden verbonden de aanvaar* ding ervan aan te bevelen aon het parlement van Ierland. Griffith, de voorzitter der gemachtigden, stemde toe, dat er geen sprake van was, dat de» gevolmachtigden de macht zouden hebben gehad het volk te binden. De Engelsche regeering moet naar hoor parlement gaan en wij naar het onze. Met deze uitlatingen van Collins en Griffith' scheen de Valera genoegen te nemen. Op voorstel van een van de leden, dot door. de Valero gesteund werd, ging dc Dail toeni over tot een vergadering met gesloten deuren. Bij deze bespreking werd het volkomen duide^ Kwaad spreken is een manier om kwaad te «doen, en slechte woorden, zijn slechte daden. door RUDOLPH STRATZ uit het Duilsch door Meviouw A. c. NUIJS-POSTHUMUS. £6 Die eeuwige, slordig gekleede bierdrin ker, die onveranderlijk in de humoristische bladen terugkwam met zijn tondikken buik en zwartbeplcisterde kruin; die dronkenlap, die met zijn kameraden in de herberg onder de tafel lag, 's nachts in de goot rolde en als een dier op handen en voeten de trap 'opkroop; die dagdief, die fatsoenlijke werk lieden, schoen- en klecdermakers, als zij ne derig om hun geld kwamen vragen, de trap pen afschopte; die onbeholpen, onsmakelij ke luiaard, die van iedereen geld bedelde of leende, om het weer door de keel te jagen, wiens gansche rijkdom bestond uit een Ian- ;£e pijp, een laarzentrekker en één enkel iboord die onvermijdelijke spotfiguur ver- iyulde haar met afschuw. Wat had het bier- jurinken te maken met Duitsche wetenschap? jv/aarom werd die lichamelijk verwaarloos de, geestelijk stilstaande dikbuik, die er Itrotsch op was, dat hij niet eens den weg maar de universiteit wist, die dingen deed, V aarvoor de ruw ste handwerksman zich zou Schamen waarom werd deze figuur door «e geleerden der „Fliegende Bl'üHer" be schouwd als een Duitsche specialiteit, die met zorg bewaard en aangekweekt nioet worden? Wel hadden Erna's neven haar uitgela chen en gerustgesteld. In de werkelijkheid was het zoo erg niet. In de spotbladen werd alles overdreven. Maar jan vroeg Erna, als die vieze ,ton- dikke kerel werkelijk slechts een verzinsel was, waarom men zich dan die onwaardige karikatuur onzer academische jeugd liet welgevallen? Waarom men dan niet een be tere figuur maakte van den"Duitschen stu dent? Geen schijnheilige, geen onrijpe po liticus, of een jongen van de hoogere bur gerschool, zooals in andere landen. Neen forseh en flink, de hand aan den degen, nog een beetje ruw en onhandig in zijn onge temde kracht, maar vroolijk, overmoedig, rot eiken dollen streek in staat, voordat de ernst van het leven begint, dapper en goedig, een ridderlijk wapenbroeder -zoo staat de jón ge student u voor oogen en wie phanta- sie heeft, kan zich nog voorstellen, hoe Otto von Bismarck in Güttingen door de Wenederstrasse stapte. Hoog van de Ru- delsbrug begroet zijn monument de Duitsche studenten, en is hun tot een voorbeeld, tot een verontschuldiging, als hun vroolijkheid wel eens te ver gaat, tot een vermaning, wanneer de tijd tot werken daar is een pronkstuk van Duitsche kracht, en niet de student-bierton, die vluchtend voor zijn kleermaker, een steeg insluipt of 's nachts brullend, vol van het edele gerstennaf, in de goot ligt. Deze periode was de eeuwige kandidaat wel is waar lang te boven. Zoo iets over kwam hem niet meer. Eigenlijk was hij reeds een „oude heer", evenals zijn kameraden uit zijn eerste semester, die nu als waardi ge ambtenaars treurden om liet heerlijke stu dentenleven. Maar was dat levenslange smachten naar een paar snel vervlogen ja ren, wat er ook van gezegd of gezongen werd, niet een zeer overdreven sentimenta liteit? Hier een tijd lang een bonte vlinder, daar een lang leven, knorrig, mat en stomp doorgebracht ais een trage rups dat was immers de verkeerde wereld. Dat had John Henry van Lennep eens tot Erna gezegd bij gelegenheid van het bezoek van een harer bloedverwanten, een hypo- chondrischen, hoogen ambtenaar, die met VOOKHASDEN VOOïï KKSDERÈRT. VANAF f 2.— XANGESTUAAT SO een talrijk gezin gezegend was, en wiens gele, gerimpelde trekken slechts opklaarden, ais er over zijn studententijd gesproken werd. „Ik heb er niets tegen," had John Henry op zijn gewone scherpe manier verklaard, „dat jongelui van twintig jaar pret maken! Maar op hun dertigste en veertigste moe ten zij niet meer treuren over hetgeen voor bij is dat doet mij denken aan den tnan, die zit te suffen over het menu van den vo- rigen Zondag en zich blind staart op ledige oesterschelpen. Zij moéten trachten, nieuwe ftp crootere genietingen van het leven te verkrijgen! Die zijn er genoeg, al wordt men ook nog zoo oud; doch men moet zich daar bij naar zijn leeftijd schikken, en niet voor eeuwig zijn jongelingsjaren betreuren, als een ontroostbare weduwe haar echtgenoot. Voor den waren man zijn het ook niet de gelukkigste jaren, omdat hij dan zichzelf nog niet kent. Wat hij in de volle ontwikke ling zijner vermogens volbrengt en ver overt, dat is het ware hoogtepunt van het leven, en dat houdt lang stand, als men zelf maar taai en standvastig is! Met iemand, wien bij de herinnering aan jongensstreken uit de vorige eeuw nog de oogen vochtig worden van aandoening, doe ik zeker geen zaken!" Zoo had Van Lennep gesproken, de een zijdige geest, voor wien zooveel onbereik baar moest blijven, wat in de Duitsche lan den in den maneschijn door de dennen ruischt, en wat de golven van den Rijn aan- de vele ridderburchten toefluisteren -het onbeschrijfelijke wachten en verlangen, de zelfde reislust der ziel, die den Duitscher over landen en zeeën drijft, en die hem hier, in liet een of ander slaperige dorpje bif het schemerend lampje onontdekte werelddee- len of droomen doet doortrekken... Erna keek naar de klok. Het was drie uur. Om vijf uur zou hij komen! Dus nog een paar lange, ledige uren, om op den brief van den professor te zitten wachten. Dat was haar laatste hoop. Daaraan klemde zij zich vast. Hij had haar immers uitdrukke lijk beloofd, te zullen schrijven, en wat hij schreef was zeiter iets goeds. Als de brief nu maar een beetje gauw kwam! Er was haast bij! Want nu eerst viel haar in, waarom John Henry pas zoo Iaat in den namiddag kwam. Een paar uren later, tegen den avond, ging de sneltrein naar den Rijn. Hij wilde zeker zijn van zijn zaaki Hij wilde haar geheel in zijn macht brengen en haar dan geen tijd meer geven, om zich weer le bezinnen, maar haar met», een, onder den indrulc van zijn woorden,' meenemen naar liet station. Daar stond de D-trein gereed en voerde hen mee. En zij zat willoos tusschen de geeuwende Engeischen, en zag buiten de ge kleurde lichten aan den Rijn voorbijsnellen, en tegen elf uur aan den horizont, één voor één de donkerroode vlammen der smeltovens oplaaien, ten teeken dat zij het rijk van den steenkool en van het ijzer, haar geboorte-' plaats, naderden. Moed! Zij stond op en hief het hoofd om hoog. Moed! zeide zij lot zichzelf. Moedl Zoover zijn wij vooreerst nog nietI TWAALFDE HOOFDSTUK. In de kamer naast de hare deed zich lang zamerhand een onduidelijk gemompel hoo- ren. Zij luisterde. Dat door elkander praten van gedempte, vreemd klinkende mannen stemmen had zij meer gehoord... in diezelf de kamer gisteren of eergisterennatuur lijk, dat was de menagerie van Meia Wig ge rs! Maar dc koele blondine had toch daar straks uitdrukkelijk al haar leerlingen afbe steld! Hoe kwamen zij nu hier bij elkander? Zij koorde duidelijk, dat er altijd weer an deren aanklopten en met onderdrukte pret of met ergernis ontvangen werden, en dat het allengs kwam tot een twistgesprek in: het Fransch. Blijkbaar wist men niet, wat nu te doen, op Meta wachten of naar huis gaan? (Wordi .vervolgd^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1921 | | pagina 1