le romen ra een studente.
PUUTSPBIIS
DE EEMLANDER
PMS BEK ABïEBÏEHÏSËf!inbegrip van een
BUITENLAND.
FEUILLETON.
20e Jaargang No. 157
pet 3 maanden voor Amers#
per po»! f 5.—. per week (met grati» Ttirekering
tegen ongelukken) f 0.17*. alaondeilijkc nummer»
CWS.
99
OIRECTEtlR-WTGEVERi J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWA'
TEl INT 813
Maandag 2 Januari 1922
mmmmmmmmmmmmmmmrnmibwar.
bewijsnummer, elke icgcl meer 0.25, dienslaanb'ea
dingen en Llcldadigheids adveitenticn voor de helft
der prijs Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
woordecligc bepalingen *oor het edvcrlecrcn. licno
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
Zal thans, na een wisselende buitcnlandsche
^icerschappij van 2500 jaren, het Egyptische
polk do vrijheid weer erlangen Zal deze heer
schappij in haar laatste verandering, de Britsche
Voogdij, werkelijk een einde nemen? Het zijn
•Vragen, die de Kölnische Zeitung stelt en be-
Iflntwoorgdt; h. i. moet op deze vragen een beves
jagend bescheid worden gegeven, wanneer het
jpp de Egyptische nationalisten en in Engeland
fcp de atbeiderspartij aankomt, maar een ont
kennend ent woord, wanneer te Londen de mili
tairen den doorslag geven en zooals tot dus-
Ver door de conservatieven worden gesterfnd.
Of het werd in 't laatste geval een caricatuur
Jten een staatkundige onafhankelijkheid.
Veertig jaren lang had Engeland der wereld
yerkondigd, dat het maar tijdelijk in Egypte
ffrilde blijven, daar het zich genoodza.kt zag, ze
kere toestanden in 't leven te roepen, opdat het
ÜBuezkanaal en de .verbindingen met Indië en
Centraal-Afrika niet werden bedreigd. Toen
Ket in 1882 ingreep, verkeerde het land in een
^ngunstigen staat. Op het heilzame bestuur van
Mehemet Ali, die de feitelijke heerschappij van
iden groot en heer van Stamboel na vele gevech
ten van 't land had „afgeschud" en onder een
slechts schijnbare soevereiniteit van den sultan
Se regeering als erfelijk stadhouder had aan
vaard (1841), was na twee korte regeeringspe-
riodes van Abbas on Said de pronklievende
Ismail de beheerscher van 't Nijldol gewor
den (1865). Mehemet Ali, de Albaniër, onder
wierp met krachtige hand het nabije Soedan en
legde zoodoende den grond voor de irrigatie-
werken aan den vruchtbaarheid wekkenden
Btroom. Ismail, de eerste khedive (vice-koning)
maakte aanspraak op den roem van de vol
tooiing van het Suezkanaal en verspilde, zonder
't land iets van beteekenis te presteeren, de
inkomsten ervan dermate, dat ten slotte een
internationaal beheer der schulden uit vertegen
woordigers der Europeesche mogendheden
moest worden gevormd, terwijl Ismail zelf in
1875 zijn aandeelenbezit van 't Suezkanaal te
Splde maakte. Deze aandeden verkreeg Enge
land, waardoor 't bovenal voet in Egypte kreeg.
Zoo volgde op het veelbelovend begin van
Mehemet Ali van zelf regeering het eerste ingrij
pen van het buitenland in den jongsten tijd.
In 1870 volgde de afzetting van de khedive. In
1881 braken zoowel wegens dit ingrijpen als het
wanbeheer van den heerscher onlusten onder
het volk uit; zij droegen reeds, evenals de tegen
woordige, een nationalistisch karakter. Zij leid-
<len in 1882 tot de bekende beschieting van
Alexandrië door de Engelsche vloot, tot de ver
wijdering van den populairen leider Arabi pasja
en tot de bezetting, die thans een eind zal ne
men, nadat zij in 1014 naar den vorm in een
protectoraat van Grcot-Briltannië is veranderd
en wel met de toezegging, dat het slechts voor
den duur van den oorlog zou zijn. Dat deze toe
zegging ter bepaolder tijd niet werd vervuld,
veischerpte de middelerwijl, als trouwens overal
in de wereld de Islamitische inbegrepen
wakker geworden nationalistische beweging der
Egyptenaien.
De Köln. Ztg. vindt, dat de billijkheid gebiedt
de prestaties te apprecieeren, die sinds 1882
Engeland als „Trcuhander" in 't Egyptische land
heeft verricht, waar eerst een aantal jaren lang
lord Cromer met den bescheiden titc? van con
sul-generaal en de macht van een majordomus
de zaken leidde en het volk dermate tot wel
vaart bracht, als het sinds onheugelijke tijden
niet meer had gekend. Aan hem en de Britsche
technici zijn vooral de groote stuwwerken,
waardoor het cultuurland werd uitgebreid
9 aan welker bouw nog wordt voortgewerkt, te
danken. Maar volgens de Köln. Ztg. heeft het
beeld zijn schaduwzijden. Het Engelsch bewind
fa heeft vooral de volksontwikkeling verwaarloosd
en in dit opzicht alles gelaten, zooals het dit had
gevonden, maar niet zonder de gevaarlijke dul
ding en bevordering der eigenlijke ontwikkel
den. Zoo had het Engelsch bewind in Egypte de
.Opkomst bevorderd van geestelijke leiders, die
5n staat zijn de volksmassa's tegen de buiten
landers op te 9token. De kleine burgers en het
stedelijke proletariaat aldus lezen wij in het
artikel wier ongunstige toestand blijkt uit het
l>oek_La legende de Goa le Simple, alsmede de
Fellah's, zijn was in de handen van handige
leiders en hebben ooren naar hun leuzen be
treffende zelfbestuur. Men moet hun dit geven,
luidt het woord der Engelsche liberalen; velen
hunner vreezen toch, dat, wanneer het thans
komt tot een uitgebreider volksopstand en mi
litaire onderdrukking, ten slotte toch moet wor
den verleend wat het volk toekomt; men moet
hen het geven, dtlar het nu eenmaal aan een
misschien ellendig beheer onder zelfgekozen
staatslieden de voorkeur geeft boven een goed
en effectief bestuur van buitenlanders.
(Wordt vervolgd).
André Ripert, een van do gedelegeerden van
het Fronsdie syndicaat van technici, die te
Frankfurt aan den Main met de vertegenwoor
digers van Duitsche vakvereenigingen cn orga
nisaties van technici over de practische vraag
stukken van het herstel der verwoeste gebie
den in Noord-Frankrijk hebben onderhandeld,
heeft in de Frankfurter Zeitung een artikel ge
publiceerd, waarin met woorden vol warmte en
overtuiging wordt opgekomen voor een wei
kelijken Duitsch-Franschen vrede, voor een
waarachtige Fransch-Duitschc verzoening. Het
was een goede gedachte van 't Duitsche or
gaan de uiteenzettingen op te nemer, tc meer,
daar het den fijnen tact had het artikel te
plaaison in 't Kerstnummer der krant. Dit ge
baar rucge een symbool voor een zjer aan
slaande reëele Fra nsch-Duitsche toer adering
zijn. Ripert legt er den nadruk op, dat zonder
de medewerking van de Duitsche natie, die bui
ten den Volkenbond is gehouden ea van de
wereld gescheiden, de groote mensrhenmaat-
schappij haar leven, -gezondheid en vrede niet
weder kan erlangen. De nauwe solidariteit tus-
schen alle volkeren, hun volkomen wederzijd-
sche afhankelijkheid in economisch opzicht
noemt hij de werkelijke oorzaak van de onver
moede moeilijkheden, waarvoor Europa zich
ziet geplaatst bij 't herstel van zijn industrieele
leven. Maar tevens waren zij de bron van zeer
groote verwachtingen voor degenen, die reeds
weten, „dat het persoonlijk geluk der naties
een dwaling is en een blasphemie". Ripert weidt
nader uit
Beschouwt de deskundigen, leest hun el
kaar zoo tegensprekende voorspellingen,
waarop een uur later weer een démenti
volgt, en gij zult zien, dat het economisch
standpunt der merschcn tot dusver er niets
van heeft willen weten, dat onze nationale
en ethnografische indeelingen slechts kunst
matig en voorbijgaand zijn. De menschheid
schrijdt met zweren, maar vosten tred over
het net van onze ellendige grenzen naar
haar doel. Verbeelding is de rijkdom der
rijksten en machtigsten onder de naties.
Verbeelding het concurreerende volk te
kunnen vernietigen. Gij zelf ruïneert
verzwakt u en „poeclig zult gij gedrongen,
zijn hen te helpen, die gij wildet neerslaan.
Verheugt u niet over uw bloeicnden
handel, de vlucht, die uw industrie nam,
de toeneming van uw uitvoer. Gij onderen,
wenscht u niet geluk met uw zoo gunstig
geworden koers. Het heeft geen zin
Duitschland voor enkele ponden sterling te
koopen, wanneer in Engeland te werkloos
heid steeds grooter wordt. Het is onnoo-
dig om te arbeiden, wanneer men oorlog
moet voeren om te verkoopen. Onze kin
derlijke berekeningen worden te niet ge
daan, wanneer zij niet rekening houden met
de wet, waardoor de solidariteit de wereld
dagelijks toeneemt.
Om deze solidariteit te verwerkelijken, moest
de vinger op de wond de groote wond der
wereld worden gelegdde rivaliteit tusschcn
Frankrijk en Duitschland. De rest was zonder
belang. Om te handelen, moest bewerkt worden,
dat de beide volkeren elkander wilden leeren
kennen. Millioenen Duitschers aldus getuigt
Ripert zijn reeds voor de idee eener noodzake
lijke, eener onvermijdelijke toenadering gewon
nen. En hij verzekert, dat in Frankrijk andere,
dagelijks talrijker wordende menschen bezield
worden door het denkbeeld eener overeenstem
ming, eener pacificatie, eener werkelijke ver
zoening, zonder welke het nationale leven in
Frankrijk zijn normalen voortgang niet weer
kon nemen.
HOTEL „tVSOï^OPOLE".
Morgen: Klaprib, ilntspot ra. Wortelen
Het artikel wijst dan tenslotte op de bizon-
derc noodzakelijkheid van gcmcenschappclijkcn
Fransch-Duitschen arbeid ten behoeve van het
herstel der in den oorlog verwoeste streken.
Ripert pleit ervoor, dat in den Europeeschen
chaos allereerst een einde komt aan den chaos
der verwoeste gebieden cn schrijft dan i
Wonneer daar gebruik wordt gemaakt
van Duitschcn arbeid met den goeden wil
en het begrip, die in Frankfort de Duitsche
gedelegeerden der orbeidersorgonisoties
ons hebben getoond, dan zal 't niet missen,
of het gevolg ervan is, dat andere wonden
worden genezen dan die der Fransche pro
vincies. De organisaties der arbeiders
technici willen er een voorbeeld van geven,
waartoe een samengaan der voor een ge
meenschappelijk doel oprecht samenwer
kende culturen kon leiden. Geen in Duitsch
land gepresteerde arbeid kan voor Duitsch
land en heel de wereld een gelukkiger re
sultaat hebben dan dc wederopbouw van 't
kleinste dorp door de samenwerking der
beide volkeren op 't terrein, waar wij el
kaar gisteren nog wederzijds hebben ge
dood.
Berichten.
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Washington, 1 Jan (H. R.) Sarraut be
vestigde de verklaringen van Debon en ontken
de nadrukkelijk de oorlogszuchtige gedragingen
van Frankrijk, waarop toespelingen werden ge
maakt. Hij bedankte lord Lee, dat deze hem in
de gelegenheid stelde het misverstand uit don
weg te ruimen, hetwelk bovendien gemakkelijk
had kunnen worden vermeden door vriendschap
pelijke besprekingen, waartoe de Fransche ge
delegeerden bereid waren geweest, maar waar
toe de gelegenheid hen niet werd aangeboden.
Ten slotte deed hij een dringend beroep op de
conferentie voor een algeheel herstel van het
wederzijdscli vertrouwen. De Fransche regee
ring gaf reeds uiting aan hare denkwijze omtrent
den duikbootenoorlog en haar woord moest vol
doende zijn.
Washington, I Jon. (R.). Het ontwerp
der overeenkomst betreffende Yap bevat dc toe
wijzing van den Yap-Guomkabel aan de Vcr-
eenigde Staten, den Yap-Sjanghoikabel aon Ja
pan, den Yap-Menadokabel aan Nederland. En
geland en Italië hebben onder voorbehoud deze
regeling aanvaard, terwijl Engeland verklaarde,
dat zijn belang in de toekomst zou zijn, dat het
zekere rechten op 7ap zou kunnen doen gelden.
Ook werd er door Ainerikaansche kringen op
gewezen, dat de bepalingen van de jongste Ame-
-rikaanschr-Jflparische o*'r inkomst, waarbijaan
de Vereenigde Stoten algemcene rechten op ka
bels en draadlooze installaties op Yap worden
gegeven, alleen van belang zijn voor deze beide
mogendheden en een afzonderlijk verdrag tus-
schen Jopan en de Vereenigde Staten zouden
vercischcn.
Washington, 31 Dec. (R.) Door de voor
zitters der vijf groote mogendheden en Neder
land werd de regeling aangenomen, waarbij zoo
wel aan Nederland als aan de Vereenigde Sta
ten en Japon»kabelrechten worden verleend op
het eiland Yap.
DE SCHULD AAN DEN OORLOG.
B er 1 ijn31 Dec. (N. T. A. Draadloos).
Veel opzien baart in poliiieke kringen de publi
catie van rapporten van den vroegeren Russi-
schen gezant te Parijs, Iswolski, van 10121014
door Theodor Wolff in 't Berliner Tngeblatt. De
brieven zijn afkomstig uit een nieuwen bundel
bescheiden, die de sovjetregeering in 1022 wil
laten verschijnen. Dc documenten wijzen op een
systematisch aansturen van Poincaré op een
oorlogsconflict.
Berlijn, 31 Dcc. (N. T. A. Draadloos).
Uit de reeds gemelde publicatie door 't Berl.
Togebl. van documenten, verzameld door de
sovjetregeering, blijkt, dat Poincaré sinds.de
aanvaarding van zijn presidentschap een oorlog
legen Duitschland als vanzelfsprekend be
schouwde, de oorlogszuchtige stioomingen in
Rusland aanwakkerde, den vrcdclievendcn ge
zant van Frankrijk Louis te Petersburg door
DelcQssé verving en onophoudelijk den oorlog
tegen de vredelievendheid van 't Fransche volk
in voorbereidde. Iswolski's eigen woorden in een
telegram van 16 Jun. 1913 luiden: „Voor de
Fransche regeering is het van 't grootste bclan
de Fransche openbare meening voor te berei
den op een deelneming van Frankrijk aan een
oorlog, in 't leven geroepen door den toestond
op den Balkon."
In een direct daarop volgenden brief schrijft
Iswolski aan Sosonof„De Fransche regeering
is er zich van bewust, dat de gebeurtenissen en
de verwikkelingen van 't oogenblik een deel
neming van Frankrijk aan een olgemecnen oor
log noodzakelijk zullen maken cn ziet doze
mogelijkheden koelbloedig tegemoet.
Thedor Wolff ziet in een slotopmerking in
verband met de veel uitsluitsel gevende docu
menlen ervan of dc Duitsche politiek van 1914
te verontschuldigen. Ook het Fransche volk
dacht evenals 't Duitsche, slechts oon arbeid en
het genot van vreedzaam leven. Maar Poincaré
moest nu niet probeeren zelf den rechter uit te
hangen in verband met de algemeen bekende
affoirc-Poinoaré, waarin nog van allerlei aon
den dog zou komen.
De oude Oostcnrijksch-Honganrschc schuld.
P a rij s, 1 Jan. (B. T. A.). De commissie van
herstel heeft het volgende communiqué gepu
bliceerd
Men weet, dat de verdragen von St. Germain
cn Trianon o.a. bepalen, dat de oude Oosten-
iijksch-Hongaarsche schuld zul verdeeld worden
over de successiestatcn. Met het oog op deze
verdeeling heeft de commissie "nn herstel aan
al die staten een lijst doen to^V^en van ef
fecten, welke zij moeten inzamelen en afstem
pelen. Dc houders zullen worden uitgenoodigd
de stukken bij de respectieve reg gen in tc
leveren.
Generaal Von Wondcl.
Generaal von Wondel, gedurende den oor
log tijdelijk plaatsvervangend minister van Oor
log, is Donderdag te Coblenz aan de griep over
leden in den ouderdom van 68 jaren.
DE STAKING IN DUITSCHLAND.
Koblenz, 31 Dec. (B. T. A.) De districts-
bond von spoorwegmannen heeft de staking uit
geroepen, maar behaalde geen groot succes:
het treinverkeer is normaal. De Amcrikaansche
autoriteiten arresteerden Kolt, secretaris van
den bond van spoorwegmannen in het district
Koblenz, door hij het stakingsverbod van dc
hooge commissie heeft overtreden.
B e r 1 ij n 31 Dec. (N. T. A. Draadloos).
De toestand is, wat de spoorwegstaking betreft,
onveranderd. Tc Berlijn is het goederenverkeer
geheel, het personenverkeer voor het grootste
deel stilgelegd. Het kabinet, dat zich des och
tends met den toestond bezig hield, besloot op
nieuw eenstemmig de eischen nopens een alge-
meenen duurte toeslag van de hand te wijzen,
maar machtigde den minister van verkeer, de
onderhandelingen in verbond met een verande
ring van 't loontarief voort te zetten. Het kabi
net keurde verder het standpunt goed van den
minister van financiën, volgens hetwelk a.s. week
de besprekingen over de duurteactie voor de
Ambtenaren worden voortgezet. Daar de intcr-
geallieerde commissie wenschte, dat vertegen
woordigers von het rijksministerie voor verkeer
naar Koblenz zouden komen, werd naar Koblenz
afgevaardigd prins Hatzfeld. Naar gemeld
wordt, zijn de bezettingsautoriteiten in 't Rijn
land begonnen de stakende arbeiders door mi
litairen te dwingen hun dier. '.en tc verrichten.
Keulen, 31 Dec. (W. B.) Naar de spoor
wegdirectie meedeelt, is zooeven von de inter-
geallieerde Rijnland-commissie bevel ontvangen,
dat het gehcele personeel van de spoorwegdi
recties Keulen en Elberfeld door de bczettings-
outoriteitcn gerequireerd is. Heel het goederen-
en personen verkeer moet dodelijk in vollen om
vang zijn hervat. Het personeel zal onderge
schikt zijn aon de intergeallieerde spoorweg-
commissie, onderafdeeling Keulen.
P a r ij s, 1 Jan. (B. T. A.). De Petit Parisien
verneemt uit Berlijn dot de regeering heeft toe
gestemd aon de arbeiders der spoorwegwerk-
ploatsen een gelijk loon le betalen als die van
de particuliere industrie. Er zal een voorschot
worden gegeven.
Overeenstemming bereikt!,
Berlijn, 31 Dcc. (W. B.) De onderhonden^
lingen tusschcn de drie spoorwegorganisaties
cn het rijksministcric van verkeer over de loon**
eischen der spoorwegmanncn hebben tot over*
eenslemming geleid. De organisaties hebben op
zich genomen met olie middelen, die te harcr
beschikking staan, aan te dringen op dadelijk®
hervatting van den arbeid.
Be r 1 ij n, 2 Jon. (V. D.). De tusschcn het
ministerie van verkeer cn do organisaties van
spoorwegarbeiders voortgezette onderhundvlin-
gen hebben tot een overeenkomst geleid. He-u
den (Maandag) zul dc arbeid overal wordert
hervat. Do olgcmeene onderhandelingen over,
dc regeling en de loonsverhoudingen do:T
spoorwegarbeiders zullen 15 Januari op het
rijksministerie van financiën aanvangen.
DE GRIEP IN DUITSCHLAND.
P a r ij s, 31 D c c. (B. T. A.). Het Journal ver'
neemt uit Mninz, dnt meer don 7000 griepgo*
vallen stoon ingeschreven. De epidemie woedt
bovenal hevig in dc streek van Frankfort. Vol*
gens de statistieken zijn meer don 45000 pew
soncn door de ziekte aangetast.
De kwestie van- het Mcmel-gcbicd.
B e r 1 ij n, T Jan. (N. T. A. Draadloos.). D<*
Fransche lloogc Commissaris voor het
melgebicd heeft bekend gemaakt, dat de rat^d
van gezanten tot overeenstemming is geko-t
men, in dien zin, dat hij eerst vertegenwoordi
gers uit het Memclgebicd znl hooren alvorens
een beslissing te nemen over de bestemming
von dit gebied. Bovendien heeft de geznnts-
confcrcntic er in toegestemd, dat tusschcn
Duitschland, Litcuen cn Polen economische vcm
dragen worden gesloten.
Nicuwjoarswcnschen.
P a r ij sI Jan. (H. R.). Bij de nieuwjaors*
rrtreptie con het Elysée sprak de nuntius na
mens het corps diplomatique do gelukwcnsohen
aon land cn regeering uit. Millerond beant
woordde die op hartelijke wijze.
Uit dc Fransche Kuiner.
B e r I ij n, 3 1 Dec. (N. T. A. Draadloos). Da
Fransche Kamer heeft een wetsontwerp oangc-
nomen, volgons hewellc dc Kamer in den vervol
ge 88 afgevaardigden minder zal tellen.
Dc Frunschc bcgrooting.
P a r ij s, 3 0 Dec. (H.-R.). De Senaat heeft
vergaderd van gistermiddag drie uur tot van
morgen 7 uur. De begrooting werd met 296 te
gen-7 stemmen aangenomen.
Stoking in Rijsscl afgewend.
Rijssel, 31 Dcc. (B. T. A.). Het dreigend
gevaar von een stoking in do Rijsselschc textiel
industrie is afgewend. Zoowel de vrouwelijke
als de mannelijke arbeiders hebben zich bereid
verklaard de door de patroons beloofde verhoo
gingen te aanvaarden.
Schip in nood.
Cherbourg, 31 Dec. (B. T. A.). Sleep»
booten zijn uit do hoven vertrokken om den ab<
gedreven Engelschen kruiser te hulp te komen.
Zij keerden echter terug zonder 't schip te heb
ben bereikt. Het slechte weer duurt voort.
(Dit bericht heeft betrekking op 't vermiste
schip, waarvan wij in 't Zondogsblad melding
maakten. Red.).
Een nieuwe vischmcthodc in Engeland.
Londen, 31 Dc c. (N. T. A. Draadloos.),
Te Huil zal binnenkort een belangwekkende
verandering in het visschersbcdrijf plaats heb
ben. Wegens de hooge kosten ven de visch-
vangst met de tegenwoordige groote stoorntrci-
lers hebben de voornaamste reedcrijen beslo
ten do Deenschc methode over tc nemen van
het vissohen met zegen-sleepnetten. Vandaag
zijn dc twee eerste schepen voor de nieuwe
vischvangst van stapel geloopen. Zij zijn klei
ner dan dc tegenwoordige Noordzec-troilers cn
zullen slechts acht man aon boord hebben.
Uitbreiding der Kleine Entente.
P a r ij s, 3 1 Dec. (V. D.). Dc Matin ver
neemt uit Belgrado, dat Toko Jonescu er op
aangedrongen heeft, dat op de tc Parijs te hou
den conferentie der Kleine Entente besloten"
zal worden tot aansluiting van Oostenrijk on
Polen. In goed ingelichte kringen in Belgradar
-Het geweten is het beste boek over moraal,
Hot men steeds dient te raadplegen.
door
RUDOLPH STRATZ
uit het Duitsch door
Mev.cuw A. E. NUIJS—POS 1 HUMUS.
Dot begreep nu een man als John Henry niet.
Voor hem was de vrouw ongeveer de schaduw
van den man, onafscheidelijk met hem ver-
bonden, eigenlijk één met hemalleen was
J de een tastbuar en ontving de andere haar be
staan slechts van hem. Daarom moest zij van
'foem weg. Eerst wanneer zij hem had leeren in-
'ïien, dat zij een mensch was als hij, even goed
zelfstandig en haar eigen leven levend als hij,
fconden zij als vrienden elkander de hand reiken.
Maar wie kon weten, of het zoover zou ko
men? Of zij met zou behooren tot degenen, die
slechts van verre het beloofde land aanschou-
jwen Zij zag op naar den hemel en haar hart
jwerd licht. De kleine Perkeo had haar toch ge
proost met zijn tocht in de van sterren glinste
rende oneindigheid Als iets het noodlot kon
bezweren, dan was het wel de kalme vraag
Mat is er non mijn lot gelegen Milliarden le
tten, milliarden hebben lief en lijden honger en
•terven en worden weer geboren, millioenen en
milliarden sterren wentelen zich om hun as, en
'daejachter liggen onbekende, onmetelijke we-
I
relden, woarin de blik zich verliest, totdat ruim
te en tijd en al wat leeft samensmelt tot één en
kele onbegrijpelijke eenheid
Erna sloot de oogen. Zij kon niet verder den
ken. Zij was Perkeo van harte dankbaar I Wer
kelijk, men neemt het leven te zwaar op, om
dat men zichzelf voor te gewichtig houdt.
Flink het doel in het oog gehouden en onbe
zorgd erop los. Den moedige behoort de we
reld I
En Erna staarde naar de lichten der stad,
naar de vuurstippen, verweg in de vlakte, cn
naar de sterren omhoog, en met gevouwen
handen herhaalde zij vastberaden „Den moe
dige behoort de wereld I"
„En ik wil moedig zijn F
Met snelle schreden begaf zij zich naar haar
woning. Daar waren nog alle romen donker.
Paula Frey was vertrokken en Meta was nog
niet terug. Maar in het portaal ontmoette zij
een paar vreemde menschen, een bejaard heer
en een bejaarde dame, die hier wachtten en
blijkbaar niet wisten, hoe te handelen.
De heer zag er uit als een Franschman. Hij
droeg een sneeuwwitten „Henri-quatre", cn
zijn gelaat was gebruind door weer en wind.
Hij sprak echter niet alleen vloeiend Duitsch
maar zijn accent herinnerde zoozeer aan het
Rijnpruisische, dat Erna zonder moeite in hem
een buurman uit het Beiersche herkende.
Neem mij niet kwalijk," zeide hij, toen hij
zag dat Erna haar kamersleutel uit den zak
haalde, dus dat zij in het huis woonde. „Maar
wij staan hier en weten geen raad I Zoudt u
mij niet kunnen zeggen, waar mijn zoon is
„Hoe zou ik dat moeten weten vroeg Er
na zeer koel, terwijl zij haar deur opendeed, i
De ander sloeg zich voor hel hoofd.
„Och lieve hemel, ja hoe kan ik zoo dom
zijn I Mijn naam is Bonifer I Napoleon Boni- I
for I De vader u weet wel. van
„Ja ik ken uw zoon wel I" antwoordde zij
vriendelijker.
Nieuwsgierig nam zij het paar eens opden
vriendelijken, ouden heer, wiens Duitsch zulk
een zonderlinge tegenstelling vormde met zijn
uiterlijk en zijn voorraam, en naast hem de be
jaarde dame, wier levenslustig, kinderlijk ge
laat zoo aardig uitkwam onder haar grijze
krulletjes.
„Ik zou toch eens naar de woning van den
dokter gaan meende Erna.
„Och, mijn lieve juffrouwviel de oude
heer haar in de rede. „Daar ben ik geweest I
Drie hoog I Veel te veel voor mij, met mijn
congestie. Daar hoorde ik Hij is er met juf
frouw Wiggers van doorgegaan
Erna zweeg. Zij wilde de liefdesavonturen
van haar vriendin niet verraden.
„Nu zijn wij hier gekomen," ging de oud?
heer voort, „om te zien, of zij n-c KMc hier
zijn I Hij heeft mij een telegram gestuu'd, dat
mij erg bang heeft gemaakt al v\\ ialen
van de menschheid waren nu vernH; on hij
wilde naar het buitenland gnan, era zijn fce-
rouw te begraven.... en ik weet riet, wat al
meer
„Voorloopig is hij nog hieT zeide Erna,
die in de geopend-- c!-. ur stond. „Daar komt
hij aan met Mela Wiggers Goeden
avond, mijnheer Bonifer."
Zij stapte haar k .mer fcinr.en, deed de deur
achter zich dicht, cn bleef" rtaan, in nadenken
verzcr.ken. Op zichzelf was er aan het raar
dat zij zag aankomen, niet bijzonders te be-
speuren.
Eén ding merkte Err.a's scherpe blik echter
op Or.7?rnerkt hadden zich ender het loopen
hun pinken aan elkander vastgeh? ckt I En dat
bij dc koele blondine I Dat beteekende heel
wat
In de kamer naast haar werd gepraat. Niet
op den luiden, krachtigen toon, waaraan de
driftige oude Rijnpaltzer gewoon was, ook niet
op de zenuwachtige, overhaaste manier van
zijn zoon, maar zacht, gedempt, als bij een
groot geheim, een groote verrassing, en toen
hoorde Erna duidelijk snikken I Twee stem
men I Die van de oude dame en daarop die
van Meta I En dan zoo'n onbestemd geluid
tusschen lachen en schreien, alsof twee vrou
wen elkaar kusten, en een aangedaan kuchen
ven twee mannen.
Als de koele blondine haar lorgnet afzette
om ongehinderd te schreien of iemand een kus
le geven, dan moest het ver gekomen zijn, tot
het toppunt van onmogelijkheid, tot een ver
loving I
Die zou in ieder geval een energieke vrouw
worden f Erna ging voor het raam van haar
donker kamertje zitten, liet het hoofd op de
hand rusten en glimlachte droefgeestig. O,
koels blondine wie had dat kunnen denken I
Eigenlijk wij zijn allen hetzelfde I De liefde
drijft haar spel met jou en met mij I
De stemmen in de andere kamer werden
luider en hartelijker. Alles scheen nu geheel
in orde. Blijkbaar verheugden de ouders zich
erover, dat hun zoon van zijn zenuwachtige
jacht op dc vrouw der een-en-twintigste eeuw
was tei uggekeerd, cn, uit Dina Spielvogels's
Strikken bevrijd, nu onder bescherming stond
vsn een flink, verstandig meisje uit onzen tijd.
Bij haar was hij in goede handen. Met Meta
Wiggers viel niet te schertsen. Zij sprak reeds
weer op haar kalmen, bedaarden toon, alsof
er niets bijzonders gebeurd was, en alsof deze
verloving, die toch een geheelen ommekeer in
haar leven moest te weeg brengen, een natuur
verschijnsel was, dat zij reeds lang hedenavond
om zeven uur vijf-en-veertig verwacht had.
„Zonderling I" dacht Erna, met het voorhoofd
tegen de ruiten gedrukt, naar builen starend.
„Zonderling, zooals het lot met ons omspringt.
Drie dagen geleden, toen ik thuis heimelijk mijnf
koffer pakte, had ik een verloofde cn was rijk.
En Meta Wiggers had geen verloofde en was
arm. Nu is het net omgekeerd I zij heeft deit
uitverkorens haars harten, en ik heb den miino
weggestuurd I Zij wordt, rijk, heel rijk dd
schoonvader bezit groote wijnbergen in denl
Paltz dat zegt genoeg voor iedereen, die aart
den Rijn opgegroeid is I cn ik bezit niets.
Zij wordt een gelukkige vrouw en zit hiernaast^
lachend en verheugd in den kring van haar,!
nieuwe familie, en ik zit hier als een arm, cen-|
zaam schepsel in een donkeren hoek, en mag.)
er naar luisteren, hoe gelukkig de anderen hier-#!
ncast zijn I
„En dat heb ik zelf zoo gewild I Ik had slechts
de hand behoeven uit te steken, in plaats voiv
haar in mijn trots tot een vuist te ballen, dart
hnd ik dat alles ook, cn nog veel meer I
„Waarom heb ik het niet gedaan Waaroro
ben ik eigenlijk zoo wreed tegen mijzelf?"
Diep ademhalend stond zij op.
„God sta mij bij omdat ik niet anders kan t
Ik wil doen, wat ik moet, om trouw te blijverv,
aan mijzelf. Ik wii rechtop blijven staan en zo<ï'
mi}n geluk verwachten
Bij Meta Wiggers was dat heel wat anders*
Die behoefde zulk een besluit niet te nemen 1
Zij was een goed, braaf meisje, die geen gwj
vaar liep, zichzelf in het huwelijk te verliezen/
Met een man als Bonifer
(Wordt vervolgd)!
