lBOiimmspiiBcJrmZlr
M
PSIIS CF.R ADVERTENTIE!)
DE EEMLAMDER"
L
Wegenbeheer.
BUITENLAND.
P. SLUIS Voqelzaden ea üchtendvoer
A. VAf£ DE WEG. Lancje&trasf 23.
feuilletonT"
PEETJE omwE
SOe Jaargang No. 164
(per post f 3.—. per week (met cratli Tctzekcrinc
[tegen ongelukken) f 0.17', aleondcriljke nummer»
CUOJ.
Dinsdag 10 Jauuari 1922
DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAJL
TEl- INT 6ia
van 1-4 regels f 1.05
met inbegrip van ccm
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25. idienstaanbie*
dingen en Licldadighcids-adveitentiën voor dc helft
tier prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
vroordccligc bepalingen voor het adverteeren. ten®
Circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
l^Varv oneen technisch on medewerker).
f in de Commissie voor Wetgeving van den
\&mersfoortschen gemeenteraad is ovenvo-
:gen bepalingen vast te stellen, waardoor het
Vernielen der wegen door het rijden met te
•ware vrachtauto's kan worden voorkomen.
Het vaststellen van dergelijke bepalingen
kan slechts worden toegejuicht, mils men
W echts de voorzorg neemt zich te vergewis
sen. van elders genomen besluiten, zoodat
Amersfoort, b.v. op het punt der velg'oreed-
en dergelijke geen uitzonderingspositie
jgaat innemen.
Dat de commissie niet kan adviseeren een
speciale belasting op vrachtauto's te heffen,
achten wij zeer juist gezien. Over deze be-
nngrijke kwestie willen wij een en ander
tnededeelen.
'Hoe langer hoe meer wordt het wegenon-
'derhoud door de lagere besturen, als ge
meenten en waterschappen verwaarloosd, of
beter uitgedrukt, het is niet meer op de
)ioogte van den tijd. In de eerste plaats, om-
pat vele dezer besturen niet beschikken
bok over voldoende geschoold technisch
personeel, maar in de tweede pleats, omdat
vele der vroegere landwegen thans gebruikt
jworden voor het doorgaand verkeer.
Onderhield dus de gemeente of het water-
•chap vroeger den weg in hoofdzaak voor
•ijne eigen, burgers of eigen ingelanden met
Vrij beperkte middelen, thans moeten vele
'dezer besturen meerdere wegen met groote
kosten onderhouden ten behoeve van het
doorgaande verkeer.
Geen wonder dus, dat het onderhoud dik
wijls te wenschen overlaat.
Door meerdere provinciale besturen is
"deze misstand openlijk erkend, zoodat de
provincies Noord-Brabant, Overijsel en Gro
ningen reeds een uitgestrekt wegennet in
beheer hebben, van respectievelijk 839,
788 en 349 Kilometer lengte. Ook in onze
provincie schijnt een uitgebreid provinciaal
wegenbeheer op het programma te 9taan,
terwijl ook in Noord-Holland verbetering
van het wegenbeheer aan de orde is, hoe
wel men daar overweegt andere lichamen
dan de provincie met dit beheer te belasten.
Doch ook de aanleg en het onderhoud der
provinciale wegen moet worden betaald, en
waar dit vroeger zonder veel bezwaar uit de
gewone provinciale kas kon geschieden,
vraagt het wegen-onderhoud thans zooveel,
'dat men uitziet naar andere middelen tot
'dekking der kosten.
Zoo dekken de provincies Noord-Brabant
«n Groningen reeds een gedeelte der kosten
door het heffen van retributies van de weg
gebruikers.
Gelukkig heeft de provincie Groningen
niet het voorbeeld; gevolgd van het „konink
rijk" Noord-Brabant, waar elke onrewcnech-
te buitenlander uit één onzer Nederland-
aehe provincies, bij langer verblijf ook mee
te betalen heeft, bij korter verblijf zloh heeft
te voorzien van een kosteloos verkrijgbaar
bewijs, dat men veertien dagen vrij in dit
koninkrijk van de wegen gebruik mag
maken. Stelt men zich nu voor, dat aHe pro
vincie® overgaan tot de exploitatie ven een
provinciaal wegennet en det alle provincies
de Noordbrabonische ongastvrijheid volgen,
en dat men zich bij elke overschrijding van
voor het verkrijgen; van de vrijkaart, oan zal
een ieder wel inzien, dat een dergelijke toe
stand het verkeer uitermate zou belemme
ren. Denkt men zich nu in, dat de gemeen
ten op haar beurt, voor de wegen, die de
provincie niet in beheer heeft, dit voorbeeld
volgen, dan kan gerust gezegd, dat een on
mogelijke toestand wordt geschapen.
De commissie voor Wetgeving van den
Amersfoortschen gemeenteraad heeft daar
om blijk gegeven van een zeer juist inzicht
•in deze kwestie. Dat deze aangelegenheid ur
gent is, blijkt wel daaruit, dat het eerste
prae-advies van de nieuwe vereeniging „Het
Nederlandsche Wegencongres" hieraan ge
wijd was. In dit prae-advie9 kwam men tot
de juiste conclusie, dat een financieele re
geling getroffen moet worden, die voor het
geheele land gelijk is en niet is gebonden
aan provincie- of gemeente-grenzen.
Deze Rijksregeling kan niet lang op zich
laten wachten, daar door de overmatig
hooge tarieven onzer spoorwegen het ver
voer per vrachtauto hand over hand toe
neemt Br ligt hier een gebied braak voor
het kleinbedrijf, dat minder personeelskwes
ties zal hebben en dikwijls minder gehinderd
wordt door de vele en onnoodig lastige wet
telijke maatregelen op elk gebied.
Politiek Overzicht
De tekst van de resolutie inzake de econo
mische conferentie, ingediend door Lloyd George
en aangenomen door de geallieerden, komt op 't
volgende neer
De geallieerde mogendheden zijn eenstemmig
van oordeel, dat een economische en financieele
conferentie in de eerste dagen van Maart bijeen
geroepen moet worden, waartoe alle Europee-
sche mogendheden, Duitschland, Rusland, Oos
tenrijk, Hongarije en Bulgarije inbegrepen, uit-
genoodigd moeten worden om daar heen ver-
tegenwoordigrs te zenden. Zij beschouwen een
dergelijke conferentie als een dringenden en
noodzakelijken stap op den weg naar de econo
mische reconstructie van Europa en zij zijn ten
zeerste van oordeel, dat de eerste-ministers van
elke natie zoo mogelijk zelf aan deze conferentie
moeten deelnemen, opdat haar adviezen zoo
spoedig mogelijk door daden gevolgd kunnen
worden. De gecllieerdo mogendheden zijn van
gevoelen, dat de hervatting van den internatio
nalen handel in Europa en de ontwikkeling van
de hulpbronnen van alle landen noodig zijn voor
de vermeerdering van den omvang der produc
tieve werkgelegenheid en de verlichting van hot
leed der volken in Europa. Een gemeenschappe
lijke krachtsinspanning van de sterkere mogend
heden is noodig om de verlamming van Europa
ui* den weg te ruimen. Die inspanning moet be
staan in het verwijderen van alles wat den han
del belemmert, in het verleenen van omvang
rijke credieten aan de zwakkere landen en in de
samenwerking van alle naties voor het herstel
der normale welvaart.
De geallieerde mogendheden meenen, dat de
voorwaarden, die onmisbaar zijn voor de ver
wezenlijking van hun poging, in groote lijnen als
volgt aangegeven kunnen worden:
(1) Naties kunnen niet het recht opeischen
elkaar de beginselen voor te schrijven volgens
welke zij van zins zijn in het binnenland haar
stelsel van eigendom, economie en regeering te
regelen. Het staat elk land vrij voor zich zelf
het stelsel te kieren, waaraan het in dit opzicht
de voorkeur geeft.
(2) rtet is echter slechts mogelijk buken-
lendsch kapitaal beschikbaar te stellen om een
land te hulp*te komen, wanneer de VTeemdelin-
zekerheid
ten provinciale grens naar het gemeente- gen, die de fondsen verschaffen, de
Kuis van de grensgemeente moet begeven hebban, dat hun goederen en rechten geëerbie-
ciigd worden en dat de vruchten van hun onder
nemingen hun verzekerd worden.
(3) Doeltreffende zekerheid kan slechts gege
ven worden, wanneer de regeeringen der landen,
wenschondc buitenlandschc credieten te verkrij
gen, vrijwillig te kennen geven:
(a) alle openbare schulden en verplichtingen
te erkennen, die door een staat, gemeenten of
andere openbare lichamen aangegaan of gewaar
borgd zijn of zullen .worden en tevens de ver
plichting te erkennen alle bultenlandsche belan
gen terugbetaling te verstrekken of schadeloos te
stellen voor verliezen of schade, veroorzaakt
door confiscatie of beslaglegging op een eigen
dom; (b) een wettelijk en juridisch stelsel te ma
ken, waarbij de onpartijdige uitvoering van alle
hendelscontracien en andere contracten wordt
verzekerd.
(4) De naties zullen moeten beschikken over
behoorlijke ruilmiddelen. In het algemeen zullen
ei financieele voorwaurden en voorwaarden ten
opzichte van het geld als betaalmiddel vervuld
moeten worden, die den handel voldoende waar
borgen bie<len.
(5) Alle naties moeten zich verbinden zich to
onthouden van elke propaganda, die indruischt
tegen dc orde en hetge vestigde politieke stelsel
van andere landen.
(6) Alle landen moeien gemeenschappelijk de
verplichting op zich nemen zich te onhouden
van eiken aanval op hun buren.
Wanneer de Russische regeering, ten einde de
voorwaarden, noodig voor de ontwikkeling van
den handel in Rusland, officieele erkenning
eischt, zullen do geallieerde mogendheden in die
erkenning slechts kunnen toestemmen, wanneer
de Russische regeering de voorafgaande bepa
lingen aanvaardt.
Berichte».
DE CONFERENTIE TE WASHINGTON.
De vliegiuigenkweslie.
Washington, 9 Jan. (R.) Aangezien de
vertegenwoordigers der vijf mogendheden heb
ben uitgemaakt, dat het op het oogenblik on
mogelijk is de ontwikkeling op het gebruik van
vliegtuigen te beperken, zonder hun ontwikke
ling voor handelsdoeleinden te belemmeren,
hebben zij een motie aangenomen, waarbij de
stichting van een internationale commissie wordt
aanbevoden om de kwestie te bestudeeren met
het oog op een toekomstige beperking.
DE CONFERENTIE TE CANNES.
Cannes, 9 Jan. (B. T. A.). De ministers,
belast met de kwestie van de schadeloosstel
ling, hebben de waijrbo-gen besproken, die van
Duitschland worden geeisebt voor het herstel
van zijn financiën op een gezonden grondslng.
Zii zijn hei eens geworden over de meeste pun
ten en kebnen voorbehoud gemaakt omtrent
enkele erceie, waarover hei nutt.g scnijnt de
Diiitsche ce egatie af te warhteu.
De bespreking heeft vooral geloopen over de
door Frankrijk, gewenschtc overbrergirg naar
Berlijn van de commissie voor de wasrborgen.
De Engelsche delegatie meent, dat de com
missie voor d© schadeloosstelling zelf te Ber
lijn behoort te zetelen om verschil van meening
tusschen de twee organen te vermijden, als
ook belangrijke kosten. Er is echter geen be
sluit genomen.
Briand heeft vanochtend een uur lang met
Cuizon beraadslaagd over de vraagstukken,
waarbij beide landen betrokken zijn, ten einde
die zoo spoedig mogelijk te regelen. De bespre
king had ten doel, het sluiten van het Fransch-
Engelsche ga'rantieverdrag, waarover thans ge
sproken wordt, te vergemakkelijken. De Oos-
tersche kwestie is niet aangeroerd.
De Duitsche delegatie.
Berlijn, 9 Jan. (W.-B.). Het vertrek der
Zondëgmiddag door de Duitsche regecring be
noemde delegatie zal vanmiddag te 2 uur plaats
hebben. De gedelegeerden zijn, naar de Berl.
Lokal-Anzeiger meldt, voorzien van alle nood
zakelijke volmachten en bescheiden om op elke
aan hen gestelde vraag inlichtingen te kunnen
verschaffen. De Duitsche delegatie gaat eerst
near Parijs om dear nadere berichten af te wach
ten. Men neemt aan, dat zij inlichtingen zullen
verstrekken over de waarborgen inzake dc Duit
sche financieele politiek. De kwesties zullen
verband houden met de vraagstukken omtrent
den in- en uitvoer, den economiscnen toestand.
de belastingen cn da financiën. Bij dc keuze
der gcdelegeerden heeft men hiermeo rekening
gehouden.
Dc controle over dc
Duitsche financiën.
konden, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos). Vol
gens telegrammen uit Cannes hebben dc gcnUi-
eerdy ministers van financiën heden het rapport
der deskundigen gehoord inzake de Duitsche
schadevergoeding. Op talrijke punten is men
liet oens geworden.
Do voornaamste punten, die werden bespro
ken, waren (I) het door Duitschland te betalen
bedrag, dat zoo goed als geheel is vastgesteld,
(2) de uitwerking von een moratorium op de
verschillende geallieerde landen cn de wijze,
waarop het zal reageeren op de positie hunner
regeeringen, (3) de van Duitschland te eischcn
waarborgen cn het tot stand brengen van de
noodzakelijke financieele hervormingen in dat
land.
Naar verluidt, is besloten, dat de garantiecom
missie haar hoofdkwartier definitief te Berlijn
al opslaan cn dat haar bevoegdheden in aan
zienlijke mate zullen worden uitgebreid, ten ein
de het haar mogelijk te maken een streng toe
zicht uit te oefenen op de stipte naleving der
bepalingen nopens de waarborgen.
Ook verluidt, dat de oan Duitschland ge
stelde voorwaarden o.a. behelzen de inning der
douanerechten door Duitschland op de goud
basis, dc verhooging der Duitsche spoorweg- cn
post-tarieven, benevens van den steenkoolprijs,
beperking der uitgifte van papiergeld, het slui
tend maken dcT Duitsche begrooting, stopzetting
van den kapitaal uitvoer en hervorming van het
geldwezen.
Rusland aanvaardt de uitnoodiging.
Londen, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos). Een
telegram uit Cannes meldt, dat de Sovjet-re-
geering de uitnoodiging der mogendheden om
de internationale conomische conferentie te
Genua bij te wonen, heeft aanvaard.
Het pon-germonismc.
M a i n z, 9 Jan. (H. R.) Negen en twintig
personen, die einde Dec. te Dusseldorp door
de Fransche politie waren gearresteerd onder
beschuldiging deel uit to maken van een ol-
Duitsche organisatie, zullen voor den krijgsraad
verschijnen.
Groote sneeuwval in Zwitserland.
Bern, 8 Jan. (B. T. A.) Een hevige sneeuw
val in heel Zwitserland, gepaard gaande met een
kiochtigen storm, heeft de internationale tele
foon- en telegraaflijnen ernstig in het ongereede
gebracht.
DE JERSCHE KWESTIE.
De Valera dient zijn ontslag in.
Londen, 9 Jan. (R.) Dc Valero heeft bij
het Doil Eireann, het ontslag van zich en het
kabinet ingediend.
Dublin, 9 Jan. (R.). Toen het voorstel om
Do Valera als „president" te herkiezen inge
diend was, zei Collins, dot een dergelijke herkie
zing Ierland tot een mikpunt van spotternij en
de bekrachtiging van het verdrag van Londen
ongedaan zou maken.
Londen, 9 Jan. (R.). De officieele com
missie, belast niet de Ierscho zaken, heeft heden
vergaderd onder voorzitterschap van Churchill.
Zij zal dagelijks bijeenkomen, in afwachting van
de aankomst der Ierscho vertegenwoordigers,
met wie schikkingen zullen worden getroffen
voor het instellen van een voorloopige Iersche
regeering.
Een technische sub-commissie hoeft reeds alle
voor dit doel vereischte maatregelen onderzocht,
zoodat geen tijd behoeft verloren te gaan bij
het overdragen van de noodzakelijke bevoegd
heden en verantwoordelijkheden aan de Iersche
ministers en bij het treffen van de noodigo schik
kingen voor de amnestie en het terugtrekken
der Engelsche troepen.
Londen, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos.).
Heden heeft de commissie onder voorzitterschap
van Churchill vergaderd om te beraadslagen
over het onverwijlde ten uitvoer leggen van
bepaalde maatregelen, nu de ratificatie van het
Brftsch-Iersch verdrag door de Dail Eireann en
het Britsche parlement een voldongen feit is.
Deze maatregelen zijn(1.) het terugtrekken
der Engelsche troepen uit den Ierschen vrij
staat (2.) het besluit van den wapenstilstand
en do kwestie der amnestie (3.) de overdrach»
van oen groot aantal bevoegdheden op d^
voorloopige regcering, die het onmiddellijk ge®'
zag in Dublin zal uitoefenen, zoolang het porie®!
ment van den vrijstaat nog niet tot stand is ge®!
komen. Do commissie is gereed de ontruimingJ
onverwijld een aanvang te doen nemen. Elf
bevinden op het oogenblik op het gebied von)
den Ierschen vrijstaat ongeveer 50.000 mati
Britsche troepen, die alle teruggetrokken zul®
len worden, tenzij de voorloopige rcgcoring{
om het behoud van bepaalde bataljons ver®]
zocht, totdat de binncnlondsche toestand conigs®j
zins is opgehelderd. De Britsche regecring i®,
verlangend de ontruiming zoo spoedig mogclijkfj
te deen geschieden en men is van oordeel, da®
heel de Britsche troepenmacht binnen zes we®j
ken Ierland kan hebben verlaten. Dc Royol Irish)
Constabulary zullen eveneens worden gedenv*
bilLseerd. De leden moeten door den Ierschor*
vrijstaat worden gepensioneerd. Het doen eindi
gen van den wopcnstilstand is nog slechts een'
technisch detail. Ten opzichte der amnestie ver®
luidt in politieke kringen, dat een algemeen®
invrijheidstelling der Sinn Feinsche politieke ge*
vangenen zal worden aangekondigd.
Dublin, 9 J a n. (R.). Na het verwerpen van
de herkiezing von De Valera verklaarden Grif-I
fith en Collins, dat deze stemming niet tepenf
De Valera persoonlijk was. Zij deden een be«
roep op zijn medewerking. De Valera ant*
woordde onder gejuioh van dc geheele verga<
dering
Wij zullen ons niet actief met u bemoeien,
tenzij wij merken dat gij iets doet, waardoor gij
het Ierscho volk schaadt. Als wij tusschen twee
kwaden moeten kiezen, zullen wij terwillo van
Ierland het minste kiezen. Inmiddels zullen wij
een hulpleger blijven, welks doel de volledigo
onafhankelijkheid van Ierland is en dat ter bes
schikking zal staan als gij ons noodig hebt. (Toen
juichingen).
Bij de verdere bespreking was Collins hel
eens met De Valera, dat het Dail slechts doot
hot volk kon worden afgeschaft. Daarom steld®
hij voor, na het samenstellen der voorloopige
regeering een algeraeene verkiezing uit to
schrijven. Daarna ging het Dail tot morgen uit*
een, wanneer de motie wordt besproken, waarbij
aan Griffith wordt verzocht een uitvoerend be
wind te vormen.
Het terugtrekken der Engel*
gclsclic troepen.
Londen, 9 Jon. (R.) Na de ratificatie voit
hot verdrag door het Dail is de ministericolo
commissie onder voorzitterschap van Churchill
is benoemd tot regeling der ontruiming van Ier*
land door de troepen en ter overdracht van he*
bestuur aan de Iersche regeering, terstond bV
eengeroepen.
Uit Sponje.
Madrid, 8 Jon. (B. T. A.) Hedenmiddag
heeft Lacicrvo, minister van oorlog, bekend ge*
maakt, dat hij, om een emdc te maken aan d®
perscampagne tegen zijn beleid,-de censuur weer
zou instellen en gebruik zou maken van alle an*
dere hem ten dienste staande middelen.
P a r ij s, 9 J a n. (B. T. A.). De Motin-corres*
pondent te Madrid cn het Spaansche blad lm*
parcial weten te vertellen, dat een delegatie uit
de militaire „juntos" (officierenvereenigingen)
in den ochtend van 5 Jon. bij den minister van
oorlog Lacierva belet vroeg, om er bij hem op
aan te dringen, dut hij onmiddellijk zijn ontslag,
zou nemen. Lacierva, die van het dool van da.
komst der delegatie op de hoogte was gesteld,
liet bekend maken, dat hij de officieren zou lo
ten gevangen nemen, zoodra ze den drempel
van zijn kabinet zouden overschrijden en hen
naar do militaire gevangenis zou laten brengen.
Ook de koning beet op de hoogte geweest t©
zijn van het verlangen der „juntas" en van het
voornemen van den minister. Naar verluidt zou
hij de officieren hebben weten te bewegen var
hun plan of te zien.
De anders op Driekoningen gebruikelijke re
ceptie van het garnizoen van Madrid bij den
koning is afgelosteen maatregel die nogal
wat pennen in beweging heeft gcbrocht. Men
houdt het er algemeen voor, dat men daardoor
elke gelegenheid heeft willen vermijden, die
aanleiding had kunnen zijn tot een manifested©
der opgewonden officieren tegen Lacierva.
Wilt ge wijsheid erlangen, leer dan waar-
fceid verdragen.
door
TIR6INIE LOVELH».
1
Dat was zijn naam niet, maar iedereen heette
Kern zoo.
Die naam was synoniem van alles wat vuig,
Arm, gemeen verachtelijk kon uitgedacht wor-
'den.
Zelfs de kinderen, in hun spelen, in hun twist,
kaalden hem tot voorbeeld oan„Meent gij
flan, dat ge 't met Peetje Girre te doen hebt 1"
als er een waande achteruitgeschoven te worden,
met gebalde vuisten zich verwerend tegen de
Verongelijking.
„Al was ik Peetje Girre, nog zou ik dit of dat
Aiet willen doen," ging het m de herberg, als
•r van een laakbare daad quaestie was.
„Gaat ge nu manieren krijgen als Peetje Gir-
te, zeiden de moeders, hun ondeugende kindo-
l<en berispend.
aar vandaan kwamen die verachting en die
•maad, waarop berustten zij
Ik weet het niet.
Bruno Mestdag was een arme, volwassen jon
den, een bedelaar als zooveel anderen in zijn
straat. Een straat, geschuwd door deftige dorps
bewoners, die liever een omweg maakten dan
er door te gaan. Die straat heette Den Hoel.
Het was een straat meestal van boeven en die
ven. een straat met kleine, bouwvallige huisjes
of huttekens met stroo gedekt, met lage deur
tjes, uitgebrokkeld© drempels, ruitjes met pa
pier beplakt, doken zonder goot met euzie-drup,
huisjes voor welke mesthoopen en vuilputten
lagen, huisjes waar de tvphus, soms zelfs gedu
rende een heele periode, verwoestingen aan
richtte.
„Wie is 't vroegen in de deftig© dorpsstraat
d© burgervrouwen aan elkaar, telkens een on
derpastoor, begeleid door de bel van den koster:
„drelien, drelien, drelien I" aangeschreden kwam
d© roodfluweelen bercchtingbeurs, met de hei-
'ge hostie, vroom, in zijn twee honden op do
borst gedrukt.
En de vrouwen, en.ook de mannen, als er wa
ren, knielden neder op de stoep van hun huis.
„Wie is 't ging het weder, als de geeste
lijke, haastig stappend, buiten hoorbereik was.
„Iemand uit Don Hoel," herhaalde de eene
buurvrouw aan d© andere, „een die de hoofd
ziekte heeft."
En zoo werd het nieuws van deur tot deur,
van mond tot mond overgeleverd
„Iemand uit Den Hoel." Men wist zelfs niet
wie, men bekreunde er zich niet over, zoo vol
komen waren de bewoners van die straat buiten
aller belangstelling, zoo ver-afgelegen was zij
als omgangsoord, ofschoon zoo dicht bij de
burgerhuizen, dat het krakeel en gevechtgerucht
tot in de tuinen hoorbaar was_ en de verpeste
lucht, als de wind diende, tot daar doordrong.
In Den Hoel woonde Peetje Girre.
Waar, bij wien
Dat weet ik niet.
Peetje Girre was een bedelaar, ik heb het
gezegd. Voor mijn oogen staat hij zoo levendig,
alsof ik hem in werkelijkhid zag, tamelijk groot,
met een dikken rug hoog in den nek, als droeg
hij een gareel onder zijn vest, met korte armen,
vlugge bewegino-en. het hoofd bestendig, als ge
vaar duchtend, van den eenen kant naar den
anderen gekeerd, wat aan een straatmusch .den
ken deed, bevreesd voor levensveiligheid.' Hij
liep meest op bloote voeten, in het bloote hoofd;
een heel plat hoofd met kort, kleurloos haar,
schier geen voorhoofd, diep-loerende oogen,
een kleinen neus als van een dier, uitspringende
juksbeenderen en het onderste van zijn gelaat,
naar- voren, breed ontwikkeld.
Aldus was Peetje Girre.
Maar wat niet te beschrijven is, was de klank
zijner stem, het leek een gil, de schreeuw van
ergens een onbekend gedrocht, een nachtuil, iets
akeligs, griezeligs, dat de spelende kinderen
schrik aanjoeg, wanneer ze 't hoorden, eens
klaps achter zich. Het was gen onberedeneerd
verschrikken, want Peetje meende het vreedzaam
en riep aldus het een of ander onbeduidende
naar zijn bedelmokkers toe.
Het zal wel het onnabootseüjk gemeene van
dien spreektoon en het onbeschrijfelijk gemee
ne van heel zijn voorkomen geweest zijn, wat
hem als de verpersoonlijking der menschelijke
degradatie deed aanzien.
Peetje, onder boeven groot gebracht, had
nooit gestolen.
Peetje, zonder tucht opgegroeid, had nooit
straatschenderij gepleegd.
Peetje had nooit deelgenomen aan vechtpartij
en of schermutselingen, hoe vele er ook in zijn
buurt onder de bewoners ontstonden.
Niemand had hem ooit dronken gezien.
Met de bende bedelaren liep hij mede den
Zaterdag, vrouwen, kinderen, oude mannen,
kreupelen, allen vaal, grauw van kleederdracht,
als de moddergrond der straat.
Hij liep altijd op een draafken, met de han
den zijn ellebogen steunend als het ware, nu
eens wat de bende vooruit, dan er weder naar
teruggetrokken, rusteloos.
Zij gingen vnn huis tot huis.
Schier overal kregen zij elk een cent, en ant
woordden „Godloon I"
In den winter, als het hard vroor, werd te on
zent soep voor de behoeftigen gekookt, dan
kwamen ze in de koetspoort staan, met vuile
roodsteenen kruiken of een gescherfden pot.
Peetje was ook steeds vooruit met zijn kan,
ik herinner mij nog die kan zij was groen van
buiten, geel van binnen en blonk van netheid.
Zoo herinner ik mij ook de handen van Peet
je, van den tijd, dat ik, als kind, de wckelijksche
Zaterdagcenten uitdeelen mocht.
Die handen waren heel smal, met lange vin
gers en von binnen gonsch roomwit als de han
den eener dame, die nooit heeft gewerkt.
Peetje, in zoover iemand wist, had ook nooit
eenig werk gedaan.
Den Zaterdagnamiddag trok de bedolaarsben-
de naar buiten, deed de ronde bij de boeren en
men zag ze terugkomen met een mand aan den
arm, of een kluts op den rug, aardappelen, wor
tels, rapen zeker daarin. Ook wel een groot rog
gebrood onder den arm, een twaalfponder, zoo-
als ik den naam leerde kennen, die daaraan ge
geven wordt.
Zelden belde een hunner aan in den loop der
week, tenzij soms een jonge moeder met een
wicht op den arm, een paar kleinen naast haar,
schreiend om onderstand. Zoo herinner ik er
mij eene, die Rose heette en een heel fijn, aris
tocratisch, hoewel verarmd aangezicht had, mis
schien vier cn twintig jaar oud, die een twee
ling op de armen droeg en een tweeling aan
eiken kant van haar rok met de handjes vast
hangen had, en wie men hare indringerigheid
vergaf, omdat zij geen eten had en haar man
sedert maanden, en voor nog meer maanden
in het gevang zat.
Het was een treurige aanblik al die arme
menschen, een aanblik, waaraan een kind ge»i
wend is, iets wat hem voorkomt als de strijl
der elementen, maar die later invreet op zijrt
gemoed, met gruwel voor de bestaande veror
dering der samenleving en innig medelij met da
verongelijkte menschheid
Waren zij allen te beklagen, zoo diep als hun
ellende scheen?
Zouden zij allen door doelmatige leiding to
redden zijn geweest, indien een reddende hand
zich in hun jeugd naar hen had uitgestrekt
Wie kan het zeggen
Er werd door bevoegde overheden von het
dorp verteld, dat er onder die bedelaren dyna
stieën van bedelaren waren, families als het
ware adellijke, wier naam sedert eeuwen op do
lijst voorkwam, als bezoekers van den armen*
disch„Luiker, Te Leer, Mul, Kerre, Joos" er
meer andere, ook een Spaansche schijnbaar
waarlijk adellijke, d'Avilln de Castillo.
Een vreemd gerucht liep door Den Hoel
Peetje Girre had oen brief gekregen, dat zijn
oom zijn eenige bloedverwant een vodden
koopman uit Gent, gestorven was en geld had
nagelaten.
Peetje had gebeefd bij het ontvangen van dien
omslag, hij, de verworpeling.
Wat mocht hem hierin ten laste worden ge*
legd
Hij was ongeleerd, maar een zwingelaar uit
de buurt, wiens hulp hij inriep, las hem den in<
houd voor.
Buurvrouwen waren komen luistei«\, be®
nieuwd wat er in zulk een brief aan lï.lk een
schepsel kon staan.
(Wordt veCTr«lg<ty