lBOiimmspiiBcJrmZlr M PSIIS CF.R ADVERTENTIE!) DE EEMLAMDER" L Wegenbeheer. BUITENLAND. P. SLUIS Voqelzaden ea üchtendvoer A. VAf£ DE WEG. Lancje&trasf 23. feuilletonT" PEETJE omwE SOe Jaargang No. 164 (per post f 3.—. per week (met cratli Tctzekcrinc [tegen ongelukken) f 0.17', aleondcriljke nummer» CUOJ. Dinsdag 10 Jauuari 1922 DIRECTEUR-UITGEVER» J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAJL TEl- INT 6ia van 1-4 regels f 1.05 met inbegrip van ccm bewijsnummer, elke regel meer f 0.25. idienstaanbie* dingen en Licldadighcids-adveitentiën voor dc helft tier prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer vroordccligc bepalingen voor het adverteeren. ten® Circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. l^Varv oneen technisch on medewerker). f in de Commissie voor Wetgeving van den \&mersfoortschen gemeenteraad is ovenvo- :gen bepalingen vast te stellen, waardoor het Vernielen der wegen door het rijden met te •ware vrachtauto's kan worden voorkomen. Het vaststellen van dergelijke bepalingen kan slechts worden toegejuicht, mils men W echts de voorzorg neemt zich te vergewis sen. van elders genomen besluiten, zoodat Amersfoort, b.v. op het punt der velg'oreed- en dergelijke geen uitzonderingspositie jgaat innemen. Dat de commissie niet kan adviseeren een speciale belasting op vrachtauto's te heffen, achten wij zeer juist gezien. Over deze be- nngrijke kwestie willen wij een en ander tnededeelen. 'Hoe langer hoe meer wordt het wegenon- 'derhoud door de lagere besturen, als ge meenten en waterschappen verwaarloosd, of beter uitgedrukt, het is niet meer op de )ioogte van den tijd. In de eerste plaats, om- pat vele dezer besturen niet beschikken bok over voldoende geschoold technisch personeel, maar in de tweede pleats, omdat vele der vroegere landwegen thans gebruikt jworden voor het doorgaand verkeer. Onderhield dus de gemeente of het water- •chap vroeger den weg in hoofdzaak voor •ijne eigen, burgers of eigen ingelanden met Vrij beperkte middelen, thans moeten vele 'dezer besturen meerdere wegen met groote kosten onderhouden ten behoeve van het doorgaande verkeer. Geen wonder dus, dat het onderhoud dik wijls te wenschen overlaat. Door meerdere provinciale besturen is "deze misstand openlijk erkend, zoodat de provincies Noord-Brabant, Overijsel en Gro ningen reeds een uitgestrekt wegennet in beheer hebben, van respectievelijk 839, 788 en 349 Kilometer lengte. Ook in onze provincie schijnt een uitgebreid provinciaal wegenbeheer op het programma te 9taan, terwijl ook in Noord-Holland verbetering van het wegenbeheer aan de orde is, hoe wel men daar overweegt andere lichamen dan de provincie met dit beheer te belasten. Doch ook de aanleg en het onderhoud der provinciale wegen moet worden betaald, en waar dit vroeger zonder veel bezwaar uit de gewone provinciale kas kon geschieden, vraagt het wegen-onderhoud thans zooveel, 'dat men uitziet naar andere middelen tot 'dekking der kosten. Zoo dekken de provincies Noord-Brabant «n Groningen reeds een gedeelte der kosten door het heffen van retributies van de weg gebruikers. Gelukkig heeft de provincie Groningen niet het voorbeeld; gevolgd van het „konink rijk" Noord-Brabant, waar elke onrewcnech- te buitenlander uit één onzer Nederland- aehe provincies, bij langer verblijf ook mee te betalen heeft, bij korter verblijf zloh heeft te voorzien van een kosteloos verkrijgbaar bewijs, dat men veertien dagen vrij in dit koninkrijk van de wegen gebruik mag maken. Stelt men zich nu voor, dat aHe pro vincie® overgaan tot de exploitatie ven een provinciaal wegennet en det alle provincies de Noordbrabonische ongastvrijheid volgen, en dat men zich bij elke overschrijding van voor het verkrijgen; van de vrijkaart, oan zal een ieder wel inzien, dat een dergelijke toe stand het verkeer uitermate zou belemme ren. Denkt men zich nu in, dat de gemeen ten op haar beurt, voor de wegen, die de provincie niet in beheer heeft, dit voorbeeld volgen, dan kan gerust gezegd, dat een on mogelijke toestand wordt geschapen. De commissie voor Wetgeving van den Amersfoortschen gemeenteraad heeft daar om blijk gegeven van een zeer juist inzicht •in deze kwestie. Dat deze aangelegenheid ur gent is, blijkt wel daaruit, dat het eerste prae-advies van de nieuwe vereeniging „Het Nederlandsche Wegencongres" hieraan ge wijd was. In dit prae-advie9 kwam men tot de juiste conclusie, dat een financieele re geling getroffen moet worden, die voor het geheele land gelijk is en niet is gebonden aan provincie- of gemeente-grenzen. Deze Rijksregeling kan niet lang op zich laten wachten, daar door de overmatig hooge tarieven onzer spoorwegen het ver voer per vrachtauto hand over hand toe neemt Br ligt hier een gebied braak voor het kleinbedrijf, dat minder personeelskwes ties zal hebben en dikwijls minder gehinderd wordt door de vele en onnoodig lastige wet telijke maatregelen op elk gebied. Politiek Overzicht De tekst van de resolutie inzake de econo mische conferentie, ingediend door Lloyd George en aangenomen door de geallieerden, komt op 't volgende neer De geallieerde mogendheden zijn eenstemmig van oordeel, dat een economische en financieele conferentie in de eerste dagen van Maart bijeen geroepen moet worden, waartoe alle Europee- sche mogendheden, Duitschland, Rusland, Oos tenrijk, Hongarije en Bulgarije inbegrepen, uit- genoodigd moeten worden om daar heen ver- tegenwoordigrs te zenden. Zij beschouwen een dergelijke conferentie als een dringenden en noodzakelijken stap op den weg naar de econo mische reconstructie van Europa en zij zijn ten zeerste van oordeel, dat de eerste-ministers van elke natie zoo mogelijk zelf aan deze conferentie moeten deelnemen, opdat haar adviezen zoo spoedig mogelijk door daden gevolgd kunnen worden. De gecllieerdo mogendheden zijn van gevoelen, dat de hervatting van den internatio nalen handel in Europa en de ontwikkeling van de hulpbronnen van alle landen noodig zijn voor de vermeerdering van den omvang der produc tieve werkgelegenheid en de verlichting van hot leed der volken in Europa. Een gemeenschappe lijke krachtsinspanning van de sterkere mogend heden is noodig om de verlamming van Europa ui* den weg te ruimen. Die inspanning moet be staan in het verwijderen van alles wat den han del belemmert, in het verleenen van omvang rijke credieten aan de zwakkere landen en in de samenwerking van alle naties voor het herstel der normale welvaart. De geallieerde mogendheden meenen, dat de voorwaarden, die onmisbaar zijn voor de ver wezenlijking van hun poging, in groote lijnen als volgt aangegeven kunnen worden: (1) Naties kunnen niet het recht opeischen elkaar de beginselen voor te schrijven volgens welke zij van zins zijn in het binnenland haar stelsel van eigendom, economie en regeering te regelen. Het staat elk land vrij voor zich zelf het stelsel te kieren, waaraan het in dit opzicht de voorkeur geeft. (2) rtet is echter slechts mogelijk buken- lendsch kapitaal beschikbaar te stellen om een land te hulp*te komen, wanneer de VTeemdelin- zekerheid ten provinciale grens naar het gemeente- gen, die de fondsen verschaffen, de Kuis van de grensgemeente moet begeven hebban, dat hun goederen en rechten geëerbie- ciigd worden en dat de vruchten van hun onder nemingen hun verzekerd worden. (3) Doeltreffende zekerheid kan slechts gege ven worden, wanneer de regeeringen der landen, wenschondc buitenlandschc credieten te verkrij gen, vrijwillig te kennen geven: (a) alle openbare schulden en verplichtingen te erkennen, die door een staat, gemeenten of andere openbare lichamen aangegaan of gewaar borgd zijn of zullen .worden en tevens de ver plichting te erkennen alle bultenlandsche belan gen terugbetaling te verstrekken of schadeloos te stellen voor verliezen of schade, veroorzaakt door confiscatie of beslaglegging op een eigen dom; (b) een wettelijk en juridisch stelsel te ma ken, waarbij de onpartijdige uitvoering van alle hendelscontracien en andere contracten wordt verzekerd. (4) De naties zullen moeten beschikken over behoorlijke ruilmiddelen. In het algemeen zullen ei financieele voorwaurden en voorwaarden ten opzichte van het geld als betaalmiddel vervuld moeten worden, die den handel voldoende waar borgen bie<len. (5) Alle naties moeten zich verbinden zich to onthouden van elke propaganda, die indruischt tegen dc orde en hetge vestigde politieke stelsel van andere landen. (6) Alle landen moeien gemeenschappelijk de verplichting op zich nemen zich te onhouden van eiken aanval op hun buren. Wanneer de Russische regeering, ten einde de voorwaarden, noodig voor de ontwikkeling van den handel in Rusland, officieele erkenning eischt, zullen do geallieerde mogendheden in die erkenning slechts kunnen toestemmen, wanneer de Russische regeering de voorafgaande bepa lingen aanvaardt. Berichte». DE CONFERENTIE TE WASHINGTON. De vliegiuigenkweslie. Washington, 9 Jan. (R.) Aangezien de vertegenwoordigers der vijf mogendheden heb ben uitgemaakt, dat het op het oogenblik on mogelijk is de ontwikkeling op het gebruik van vliegtuigen te beperken, zonder hun ontwikke ling voor handelsdoeleinden te belemmeren, hebben zij een motie aangenomen, waarbij de stichting van een internationale commissie wordt aanbevoden om de kwestie te bestudeeren met het oog op een toekomstige beperking. DE CONFERENTIE TE CANNES. Cannes, 9 Jan. (B. T. A.). De ministers, belast met de kwestie van de schadeloosstel ling, hebben de waijrbo-gen besproken, die van Duitschland worden geeisebt voor het herstel van zijn financiën op een gezonden grondslng. Zii zijn hei eens geworden over de meeste pun ten en kebnen voorbehoud gemaakt omtrent enkele erceie, waarover hei nutt.g scnijnt de Diiitsche ce egatie af te warhteu. De bespreking heeft vooral geloopen over de door Frankrijk, gewenschtc overbrergirg naar Berlijn van de commissie voor de wasrborgen. De Engelsche delegatie meent, dat de com missie voor d© schadeloosstelling zelf te Ber lijn behoort te zetelen om verschil van meening tusschen de twee organen te vermijden, als ook belangrijke kosten. Er is echter geen be sluit genomen. Briand heeft vanochtend een uur lang met Cuizon beraadslaagd over de vraagstukken, waarbij beide landen betrokken zijn, ten einde die zoo spoedig mogelijk te regelen. De bespre king had ten doel, het sluiten van het Fransch- Engelsche ga'rantieverdrag, waarover thans ge sproken wordt, te vergemakkelijken. De Oos- tersche kwestie is niet aangeroerd. De Duitsche delegatie. Berlijn, 9 Jan. (W.-B.). Het vertrek der Zondëgmiddag door de Duitsche regecring be noemde delegatie zal vanmiddag te 2 uur plaats hebben. De gedelegeerden zijn, naar de Berl. Lokal-Anzeiger meldt, voorzien van alle nood zakelijke volmachten en bescheiden om op elke aan hen gestelde vraag inlichtingen te kunnen verschaffen. De Duitsche delegatie gaat eerst near Parijs om dear nadere berichten af te wach ten. Men neemt aan, dat zij inlichtingen zullen verstrekken over de waarborgen inzake dc Duit sche financieele politiek. De kwesties zullen verband houden met de vraagstukken omtrent den in- en uitvoer, den economiscnen toestand. de belastingen cn da financiën. Bij dc keuze der gcdelegeerden heeft men hiermeo rekening gehouden. Dc controle over dc Duitsche financiën. konden, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos). Vol gens telegrammen uit Cannes hebben dc gcnUi- eerdy ministers van financiën heden het rapport der deskundigen gehoord inzake de Duitsche schadevergoeding. Op talrijke punten is men liet oens geworden. Do voornaamste punten, die werden bespro ken, waren (I) het door Duitschland te betalen bedrag, dat zoo goed als geheel is vastgesteld, (2) de uitwerking von een moratorium op de verschillende geallieerde landen cn de wijze, waarop het zal reageeren op de positie hunner regeeringen, (3) de van Duitschland te eischcn waarborgen cn het tot stand brengen van de noodzakelijke financieele hervormingen in dat land. Naar verluidt, is besloten, dat de garantiecom missie haar hoofdkwartier definitief te Berlijn al opslaan cn dat haar bevoegdheden in aan zienlijke mate zullen worden uitgebreid, ten ein de het haar mogelijk te maken een streng toe zicht uit te oefenen op de stipte naleving der bepalingen nopens de waarborgen. Ook verluidt, dat de oan Duitschland ge stelde voorwaarden o.a. behelzen de inning der douanerechten door Duitschland op de goud basis, dc verhooging der Duitsche spoorweg- cn post-tarieven, benevens van den steenkoolprijs, beperking der uitgifte van papiergeld, het slui tend maken dcT Duitsche begrooting, stopzetting van den kapitaal uitvoer en hervorming van het geldwezen. Rusland aanvaardt de uitnoodiging. Londen, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos). Een telegram uit Cannes meldt, dat de Sovjet-re- geering de uitnoodiging der mogendheden om de internationale conomische conferentie te Genua bij te wonen, heeft aanvaard. Het pon-germonismc. M a i n z, 9 Jan. (H. R.) Negen en twintig personen, die einde Dec. te Dusseldorp door de Fransche politie waren gearresteerd onder beschuldiging deel uit to maken van een ol- Duitsche organisatie, zullen voor den krijgsraad verschijnen. Groote sneeuwval in Zwitserland. Bern, 8 Jan. (B. T. A.) Een hevige sneeuw val in heel Zwitserland, gepaard gaande met een kiochtigen storm, heeft de internationale tele foon- en telegraaflijnen ernstig in het ongereede gebracht. DE JERSCHE KWESTIE. De Valera dient zijn ontslag in. Londen, 9 Jan. (R.) Dc Valero heeft bij het Doil Eireann, het ontslag van zich en het kabinet ingediend. Dublin, 9 Jan. (R.). Toen het voorstel om Do Valera als „president" te herkiezen inge diend was, zei Collins, dot een dergelijke herkie zing Ierland tot een mikpunt van spotternij en de bekrachtiging van het verdrag van Londen ongedaan zou maken. Londen, 9 Jan. (R.). De officieele com missie, belast niet de Ierscho zaken, heeft heden vergaderd onder voorzitterschap van Churchill. Zij zal dagelijks bijeenkomen, in afwachting van de aankomst der Ierscho vertegenwoordigers, met wie schikkingen zullen worden getroffen voor het instellen van een voorloopige Iersche regeering. Een technische sub-commissie hoeft reeds alle voor dit doel vereischte maatregelen onderzocht, zoodat geen tijd behoeft verloren te gaan bij het overdragen van de noodzakelijke bevoegd heden en verantwoordelijkheden aan de Iersche ministers en bij het treffen van de noodigo schik kingen voor de amnestie en het terugtrekken der Engelsche troepen. Londen, 9 Jan. (N. T. A. Draadloos.). Heden heeft de commissie onder voorzitterschap van Churchill vergaderd om te beraadslagen over het onverwijlde ten uitvoer leggen van bepaalde maatregelen, nu de ratificatie van het Brftsch-Iersch verdrag door de Dail Eireann en het Britsche parlement een voldongen feit is. Deze maatregelen zijn(1.) het terugtrekken der Engelsche troepen uit den Ierschen vrij staat (2.) het besluit van den wapenstilstand en do kwestie der amnestie (3.) de overdrach» van oen groot aantal bevoegdheden op d^ voorloopige regcering, die het onmiddellijk ge®' zag in Dublin zal uitoefenen, zoolang het porie®! ment van den vrijstaat nog niet tot stand is ge®! komen. Do commissie is gereed de ontruimingJ onverwijld een aanvang te doen nemen. Elf bevinden op het oogenblik op het gebied von) den Ierschen vrijstaat ongeveer 50.000 mati Britsche troepen, die alle teruggetrokken zul® len worden, tenzij de voorloopige rcgcoring{ om het behoud van bepaalde bataljons ver®] zocht, totdat de binncnlondsche toestand conigs®j zins is opgehelderd. De Britsche regecring i®, verlangend de ontruiming zoo spoedig mogclijkfj te deen geschieden en men is van oordeel, da® heel de Britsche troepenmacht binnen zes we®j ken Ierland kan hebben verlaten. Dc Royol Irish) Constabulary zullen eveneens worden gedenv* bilLseerd. De leden moeten door den Ierschor* vrijstaat worden gepensioneerd. Het doen eindi gen van den wopcnstilstand is nog slechts een' technisch detail. Ten opzichte der amnestie ver® luidt in politieke kringen, dat een algemeen® invrijheidstelling der Sinn Feinsche politieke ge* vangenen zal worden aangekondigd. Dublin, 9 J a n. (R.). Na het verwerpen van de herkiezing von De Valera verklaarden Grif-I fith en Collins, dat deze stemming niet tepenf De Valera persoonlijk was. Zij deden een be« roep op zijn medewerking. De Valera ant* woordde onder gejuioh van dc geheele verga< dering Wij zullen ons niet actief met u bemoeien, tenzij wij merken dat gij iets doet, waardoor gij het Ierscho volk schaadt. Als wij tusschen twee kwaden moeten kiezen, zullen wij terwillo van Ierland het minste kiezen. Inmiddels zullen wij een hulpleger blijven, welks doel de volledigo onafhankelijkheid van Ierland is en dat ter bes schikking zal staan als gij ons noodig hebt. (Toen juichingen). Bij de verdere bespreking was Collins hel eens met De Valera, dat het Dail slechts doot hot volk kon worden afgeschaft. Daarom steld® hij voor, na het samenstellen der voorloopige regeering een algeraeene verkiezing uit to schrijven. Daarna ging het Dail tot morgen uit* een, wanneer de motie wordt besproken, waarbij aan Griffith wordt verzocht een uitvoerend be wind te vormen. Het terugtrekken der Engel* gclsclic troepen. Londen, 9 Jon. (R.) Na de ratificatie voit hot verdrag door het Dail is de ministericolo commissie onder voorzitterschap van Churchill is benoemd tot regeling der ontruiming van Ier* land door de troepen en ter overdracht van he* bestuur aan de Iersche regeering, terstond bV eengeroepen. Uit Sponje. Madrid, 8 Jon. (B. T. A.) Hedenmiddag heeft Lacicrvo, minister van oorlog, bekend ge* maakt, dat hij, om een emdc te maken aan d® perscampagne tegen zijn beleid,-de censuur weer zou instellen en gebruik zou maken van alle an* dere hem ten dienste staande middelen. P a r ij s, 9 J a n. (B. T. A.). De Motin-corres* pondent te Madrid cn het Spaansche blad lm* parcial weten te vertellen, dat een delegatie uit de militaire „juntos" (officierenvereenigingen) in den ochtend van 5 Jon. bij den minister van oorlog Lacierva belet vroeg, om er bij hem op aan te dringen, dut hij onmiddellijk zijn ontslag, zou nemen. Lacierva, die van het dool van da. komst der delegatie op de hoogte was gesteld, liet bekend maken, dat hij de officieren zou lo ten gevangen nemen, zoodra ze den drempel van zijn kabinet zouden overschrijden en hen naar do militaire gevangenis zou laten brengen. Ook de koning beet op de hoogte geweest t© zijn van het verlangen der „juntas" en van het voornemen van den minister. Naar verluidt zou hij de officieren hebben weten te bewegen var hun plan of te zien. De anders op Driekoningen gebruikelijke re ceptie van het garnizoen van Madrid bij den koning is afgelosteen maatregel die nogal wat pennen in beweging heeft gcbrocht. Men houdt het er algemeen voor, dat men daardoor elke gelegenheid heeft willen vermijden, die aanleiding had kunnen zijn tot een manifested© der opgewonden officieren tegen Lacierva. Wilt ge wijsheid erlangen, leer dan waar- fceid verdragen. door TIR6INIE LOVELH». 1 Dat was zijn naam niet, maar iedereen heette Kern zoo. Die naam was synoniem van alles wat vuig, Arm, gemeen verachtelijk kon uitgedacht wor- 'den. Zelfs de kinderen, in hun spelen, in hun twist, kaalden hem tot voorbeeld oan„Meent gij flan, dat ge 't met Peetje Girre te doen hebt 1" als er een waande achteruitgeschoven te worden, met gebalde vuisten zich verwerend tegen de Verongelijking. „Al was ik Peetje Girre, nog zou ik dit of dat Aiet willen doen," ging het m de herberg, als •r van een laakbare daad quaestie was. „Gaat ge nu manieren krijgen als Peetje Gir- te, zeiden de moeders, hun ondeugende kindo- l<en berispend. aar vandaan kwamen die verachting en die •maad, waarop berustten zij Ik weet het niet. Bruno Mestdag was een arme, volwassen jon den, een bedelaar als zooveel anderen in zijn straat. Een straat, geschuwd door deftige dorps bewoners, die liever een omweg maakten dan er door te gaan. Die straat heette Den Hoel. Het was een straat meestal van boeven en die ven. een straat met kleine, bouwvallige huisjes of huttekens met stroo gedekt, met lage deur tjes, uitgebrokkeld© drempels, ruitjes met pa pier beplakt, doken zonder goot met euzie-drup, huisjes voor welke mesthoopen en vuilputten lagen, huisjes waar de tvphus, soms zelfs gedu rende een heele periode, verwoestingen aan richtte. „Wie is 't vroegen in de deftig© dorpsstraat d© burgervrouwen aan elkaar, telkens een on derpastoor, begeleid door de bel van den koster: „drelien, drelien, drelien I" aangeschreden kwam d© roodfluweelen bercchtingbeurs, met de hei- 'ge hostie, vroom, in zijn twee honden op do borst gedrukt. En de vrouwen, en.ook de mannen, als er wa ren, knielden neder op de stoep van hun huis. „Wie is 't ging het weder, als de geeste lijke, haastig stappend, buiten hoorbereik was. „Iemand uit Don Hoel," herhaalde de eene buurvrouw aan d© andere, „een die de hoofd ziekte heeft." En zoo werd het nieuws van deur tot deur, van mond tot mond overgeleverd „Iemand uit Den Hoel." Men wist zelfs niet wie, men bekreunde er zich niet over, zoo vol komen waren de bewoners van die straat buiten aller belangstelling, zoo ver-afgelegen was zij als omgangsoord, ofschoon zoo dicht bij de burgerhuizen, dat het krakeel en gevechtgerucht tot in de tuinen hoorbaar was_ en de verpeste lucht, als de wind diende, tot daar doordrong. In Den Hoel woonde Peetje Girre. Waar, bij wien Dat weet ik niet. Peetje Girre was een bedelaar, ik heb het gezegd. Voor mijn oogen staat hij zoo levendig, alsof ik hem in werkelijkhid zag, tamelijk groot, met een dikken rug hoog in den nek, als droeg hij een gareel onder zijn vest, met korte armen, vlugge bewegino-en. het hoofd bestendig, als ge vaar duchtend, van den eenen kant naar den anderen gekeerd, wat aan een straatmusch .den ken deed, bevreesd voor levensveiligheid.' Hij liep meest op bloote voeten, in het bloote hoofd; een heel plat hoofd met kort, kleurloos haar, schier geen voorhoofd, diep-loerende oogen, een kleinen neus als van een dier, uitspringende juksbeenderen en het onderste van zijn gelaat, naar- voren, breed ontwikkeld. Aldus was Peetje Girre. Maar wat niet te beschrijven is, was de klank zijner stem, het leek een gil, de schreeuw van ergens een onbekend gedrocht, een nachtuil, iets akeligs, griezeligs, dat de spelende kinderen schrik aanjoeg, wanneer ze 't hoorden, eens klaps achter zich. Het was gen onberedeneerd verschrikken, want Peetje meende het vreedzaam en riep aldus het een of ander onbeduidende naar zijn bedelmokkers toe. Het zal wel het onnabootseüjk gemeene van dien spreektoon en het onbeschrijfelijk gemee ne van heel zijn voorkomen geweest zijn, wat hem als de verpersoonlijking der menschelijke degradatie deed aanzien. Peetje, onder boeven groot gebracht, had nooit gestolen. Peetje, zonder tucht opgegroeid, had nooit straatschenderij gepleegd. Peetje had nooit deelgenomen aan vechtpartij en of schermutselingen, hoe vele er ook in zijn buurt onder de bewoners ontstonden. Niemand had hem ooit dronken gezien. Met de bende bedelaren liep hij mede den Zaterdag, vrouwen, kinderen, oude mannen, kreupelen, allen vaal, grauw van kleederdracht, als de moddergrond der straat. Hij liep altijd op een draafken, met de han den zijn ellebogen steunend als het ware, nu eens wat de bende vooruit, dan er weder naar teruggetrokken, rusteloos. Zij gingen vnn huis tot huis. Schier overal kregen zij elk een cent, en ant woordden „Godloon I" In den winter, als het hard vroor, werd te on zent soep voor de behoeftigen gekookt, dan kwamen ze in de koetspoort staan, met vuile roodsteenen kruiken of een gescherfden pot. Peetje was ook steeds vooruit met zijn kan, ik herinner mij nog die kan zij was groen van buiten, geel van binnen en blonk van netheid. Zoo herinner ik mij ook de handen van Peet je, van den tijd, dat ik, als kind, de wckelijksche Zaterdagcenten uitdeelen mocht. Die handen waren heel smal, met lange vin gers en von binnen gonsch roomwit als de han den eener dame, die nooit heeft gewerkt. Peetje, in zoover iemand wist, had ook nooit eenig werk gedaan. Den Zaterdagnamiddag trok de bedolaarsben- de naar buiten, deed de ronde bij de boeren en men zag ze terugkomen met een mand aan den arm, of een kluts op den rug, aardappelen, wor tels, rapen zeker daarin. Ook wel een groot rog gebrood onder den arm, een twaalfponder, zoo- als ik den naam leerde kennen, die daaraan ge geven wordt. Zelden belde een hunner aan in den loop der week, tenzij soms een jonge moeder met een wicht op den arm, een paar kleinen naast haar, schreiend om onderstand. Zoo herinner ik er mij eene, die Rose heette en een heel fijn, aris tocratisch, hoewel verarmd aangezicht had, mis schien vier cn twintig jaar oud, die een twee ling op de armen droeg en een tweeling aan eiken kant van haar rok met de handjes vast hangen had, en wie men hare indringerigheid vergaf, omdat zij geen eten had en haar man sedert maanden, en voor nog meer maanden in het gevang zat. Het was een treurige aanblik al die arme menschen, een aanblik, waaraan een kind ge»i wend is, iets wat hem voorkomt als de strijl der elementen, maar die later invreet op zijrt gemoed, met gruwel voor de bestaande veror dering der samenleving en innig medelij met da verongelijkte menschheid Waren zij allen te beklagen, zoo diep als hun ellende scheen? Zouden zij allen door doelmatige leiding to redden zijn geweest, indien een reddende hand zich in hun jeugd naar hen had uitgestrekt Wie kan het zeggen Er werd door bevoegde overheden von het dorp verteld, dat er onder die bedelaren dyna stieën van bedelaren waren, families als het ware adellijke, wier naam sedert eeuwen op do lijst voorkwam, als bezoekers van den armen* disch„Luiker, Te Leer, Mul, Kerre, Joos" er meer andere, ook een Spaansche schijnbaar waarlijk adellijke, d'Avilln de Castillo. Een vreemd gerucht liep door Den Hoel Peetje Girre had oen brief gekregen, dat zijn oom zijn eenige bloedverwant een vodden koopman uit Gent, gestorven was en geld had nagelaten. Peetje had gebeefd bij het ontvangen van dien omslag, hij, de verworpeling. Wat mocht hem hierin ten laste worden ge* legd Hij was ongeleerd, maar een zwingelaar uit de buurt, wiens hulp hij inriep, las hem den in< houd voor. Buurvrouwen waren komen luistei«\, be® nieuwd wat er in zulk een brief aan lï.lk een schepsel kon staan. (Wordt veCTr«lg<ty

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1922 | | pagina 1