jWMEMMS
DE EEMLANDER
BUITENLAND.
MAISQH „L1I10NBELLE"
ZIJOE ÏGORMS NEH
FEUILLETON.
Pet Vf-rlor«n ^eliiiis
PROS OER ADVERTEOTIEH
20e Jaargang No. 209
1 ua Idem
^er poe* f i—per week «set *ratt» emektrm»
■gen ongelukken) f CtU*. kewkilhW nemmfa
f CuOJ.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Vrijdag 24 Fobruarl 19ZZ
If
DfRECTEUR-UITGEVERX VALKHOFP.
BUREAU:
ARNKEMSCHE POORTWA»
TEU «NT 51X
van 1 —4 reRcU f LOS.
met inbegrip van ec«
bewijsnummer, elke tegel meer 0.25, dienstaanbio
dingen en Uctdailndicids-advcitenticn voor de bdfl
der prijs- Voor bande) en bedrijf bestaan tem
voor deel ige bepalingen *oor het adveriecren. Een*
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
•r
Politiek Overzicht
Korten tijd geleden zijn door ons xveergege-
fen de opvattingen op 't gebied der politiek, die
worden gehuldigd door iemand als Rakowski.
pet heeft zin, nu niet alleen de droeve hongers
dood in Europa in 't middelpunt van veler aan
hecht staat, maar ook héél het Russische vraag
stuk belangstelling wekt, kennis te maken met de
inzichten van Radek, den in Russisch Polen ge-
poren revolutionair, wiens scherpe dialectiek en
Vermogen om aangenaam te causeeren, met name
|n het oog springen. Aandacht verdienen ver
schillende passages uit een artikel, dat door hem
Js gepubliceerd in „Die Kommunistische Inter-
n.K.onale". Wij laten ze hier volgen:
'Voorwaarde voor de zegerijke verwerkelijking
Van het streven naar een „wereldbond van 't ka
pitaal", was het resultaatloos verloop van den
iporiog, de oorlog zonder overwinnaars, de oor
log, die eiken deelnemer daaraan de hoop op
buit ontnam en zoodoende aan alle kapitalisti
sche mogendheden de noodzakelijkheid had op
gedrongen onder elkander het eens te worden,
teneinde gemeenschappelijk de catastrophe der
.Wereldeconomie, die door den oorlog in 't leven
Is geroepen, te beperken. De overwinnende En-
tertemogendheden begroeven het denkbeeld van
'de internationale kapitalistische trust. Zij lieten
«den naam van den „Volkenbond" bestaan, maar
zij beperkten den Bond tot de overwinnende en
ficvtrale mogendheden en ontnomen er eiken
bindenden economischen inhoud aan. Kapitalis
ten vormen een trust, wanneer zij elkander niet
kunnen overwinnen. Het bankroet van een firma
leidt niet tot een trust, maar tot haar opkoop.
De geallieerden meenden op grond van de Duit-
sche buit of dank zij de uitschakeling der Duit-
sche concurrentie weer „gezond" te kunnen wor
den. Zoo is de periode der na-oorlogsjaren de
.periode der concurrentie. In de plaats van
Duitschland en Engeland als de voornaamste
concurrenten zijn Engeland en Amerika geko
men. Tevens is echter de vraag opgeworpen
boe is het mogelijk een mensch op straat van
zijn portemonnaie, hemd en broek te berooven
en hem tex'ens tot den besten kooper van waren
te maken? Dit is niet alleen het vraagstuk van
Duitschland, Oostenrijk, Turkije, maar ook he*
probleem van Rusland. Terwijl de concurrentie
der kapitalistische landen heeft geleid tot
een nieuwe golf van streven naar beschermende
rechten, leidde dit laatste onopgeloste vraagstuk
tot de crisis in 't economisch leven der wereld,
waarin de kaoitalistische wereld zich sinds het
midden van 1920 bevindt.
De wereldoorlog eindigde met de overwinning
jdc. Vereenigde Staten van Noord-Amerika op
w. eldschaal, met de overwinning van Engeland
in Europa cn met de overwinning van Jnoan in
Sost-Azië. De Vereenigde Staten van Noord-
ftmerika proboeren de overwinning van Japan
Ie verhinderen. Engeland verzet zich tegen de
^oreld-economische hegenomio der Vereenigde
Staten van Noord-Amerika. Frankrijk, het land,
dat de oorlog behalve den roem de meeste gra
ven, de grootste offers en de grootste economi
sche ontreddering heeft gebracht, tracht de he-
genomic der Engelsche eilanden te bestrijden. De
betrekkingen van deze landen tot elkaar moeten
het uitgangspunt der beschouwingen over we-
reldpolitiek vórmen, daar zij behalve sovjel-Rus-
Icn.d de eenige subjecten der wereldpolitiek zijn.
'Al het andere vormt hun object.
De wereldoorlog'heeft de bezittende klassen
van heel de wereld met grooten schrik vervuld.
.Onophoudelijk oorlogen zij met elkaar, maar
Voor den oorlog zijn zij bang als de pest. Daar
om zullen zij alles doen om door economische
en politieke schikkingen him belangen zooveel
mogelijk met elkaar te verzoenen. De „city" ver
langt fel naar rust. Amerika is een jonge vle
gel, die van tijd tot tijd zijn ouderen neef ge
ducht op de eksteroogen trapt. Maar het is dui
delijk, dat zelfs de diplomatie der Vereenigde
Staten, waarin zich de common sense van
'den koopman met het dilettantisme van de stu
denten der Hovard-universiteit vermengt, niet
opgeblazen oorlogszuchtig is.
De Engelsche deskundige op financieel gebied,
IWr'-nard Keynes zijn fonkelnieuwe ontdek
king, dat men een volkomen uitgeput mensch
nauwlijks waren kan verkoopen en de indruk, die
deze ontdekking maakte bewijzen slechts in wel
ken geestelijken toestand de kapitalistische we
reld zich bevindt heeft gelijk, wanneer hij be
rekent, dat Duitschland de eerstvolgende jaren
reeds niet in staat zal zijn de verplichtingen, die
het op zich heeft genomen, te vervullen. Ja de
verplichtingen kunnen slechts uitgevoerd worden
op voorwaarde, dat zich de Fransche en door
Frankrijk geroofde ertsen met de Duitsche ko.
len vereenigen. Alleen het vormen van een
Duitsch-Fransche economische trust zou de
voortbrengende kracht van Duitschland dermate
kunnen doen toenemen, dat het zijn verplichtin
gen, die het tegenover de geallieerden op zich
heeft genomen, zou kunnen uitvoeren. Maar te
gen dit plan verzetten zich de militaire krin
gen van Frankrijk en de kapitalistische kringen
van Engeland.
4*
Het gecompliceerde van de verhouding der
geallieerden tot Rusland wordt nog grooter,
doordot Rusland een Europeesch cn tevens een
Aziatisch land is. De politiek der geallieerden
tegenover Rusland was geen oogenblik van uni
formen aard.
De Engelsche regeering deed, alsof zij zeeT
geschrokken was, door de mogelijkheid, dat de
revolutionaire ideeën van Rusland zouden over
springen op de Oostersche landen, in de eerste
plaats op Indië. Maar in werkelijkheid waren de
sleurmenschen („routiniers") van 't Engelsche
departement van buitenlandsche zaken van mee
ning, dat de ideeën niét zoo gevaarlijk kunnen
zijn als kanonnen. De Engelsche regeering toch
heeft tot dusver de verspre'ding van de geschrif
ten der Engelsche liberalen in 't Oosten niet
verboden, die toch meer aantrekkingskracht
voor de jonge Indische bourgeoisie bezitten don
de communistische dankbeelden, die op hun ont
eigening aansturen. Maar wat de wapenen be
treft, zou naar bij de hoeren Nicolson en Cur-
zon vaststaat een wit Rusland er in grootere
mate over beschikken, want het zou op Schnei-
der-Creusot en op de Bethlehem Steel Corpora
tion kunnen rekenen. De Indische.-School van
het Londensche departement van buitenlandsche
zaken, die heel de wereld als Glacis Indicns"
beschouwt, vreesde, dat het witte Rusland, een
maal in 't zadel, in de richting van Midden-Azië
zou rijden. Daarom hernieuwt de heer Curzon
de politiek von lord Beoconsfield de politiek,
aansturende op verzwakking van Rusland. Hij
steunde de witten slechts zóóverre om sovjet-
Rusland te verzwakken, maar niet zoo ver, dat
zij zouden hebben kunnen overwinnen. De mee-
ningsverschillcn in 't kamp der witten waren niet
de laatste reden van de overwinning van sovjet-
Rusland op de interventies.
Het is hcelemaal niet aan twijfel onderhevig,
dat Engeland geen vinger uitsteekt om als be
middelaar tusschen Frankrijk en Rusland te die
nen, maar dot het integendeel juist met Rusland
alleen wil blijven om het in honden te behouden
en het door een overeenkomstig doseeren van
leeningen zoo long in een toestand van volko
men uitputting te houden, tot de, positie van En
geland in Indië zal zijn versterkt en de Turksche
kwestie tot een oplossing gebracht.
Berichten.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Londen, 23 Febr. (N. T. A. Draadloos).
Poincaré heeft aan den Britschen premier de
verzekering doen toekomen, dat het hem .zou
verheugen den premier einde dezer week te ont
moeten en het aan Lloyd George overgelaten de
plaats der samenkomst te bepalen.
De Parijsche correspondent van de Evening
Standard meldt, dat er geen twijfel aan is, dat
Poincaré tot zekere hoogte het Engelsche stand
punt is genaderd, donk zij de besprekingen, die
hij dezer dagen heeft gevoerd met Lord Har-
dinge, den Britschen gezant te Parijs. Hij is be
reid in plaats van nota's te wisselen conventies
te houden, terwijl het verschiet in Frankrijk over
het geheel genomen veel klaarder is.
Londen, 23 Febr. (R.) Lloyd George
deelde in het Lagerhuis mede, dat de regeering
de hoon koesterde binnenkort een bijeenkomst
te houden met de Fransche en andere deskun
digen over de conferentie van Genua en de inter
nationale agenda. Lloyd George zou Zaterdag de
geheele zaak met Poincaré bespreken.
Londen, 25 Febr. (R.). Reuier verneemt,
dat Lloyd George Zaterdagmorgen vroeg uit
Londen zal vertrekken cn Poincaré te Calais of
te Boulogne sur Mer ontmoeten. Het onder
houd zal niet lang duren en een vertrouwelijk
en informeel karakter drogen. De Brits'che pre
mier hoopt nog denzelfden avond naar Enge
land terug te keeren.
Parijs, 2 3 Febr. (Havas). Het onderhoud
tusschen Poincaré en Llovd George zal te Bou
logne sur Mer plaatsvinden.
Rome, 23 Febr. (B. T. A.). Officieel wordt
meegedeeld, dat, aangezien de regeeringscrisis
voortduurt, het de ïtaliaansche regeering niet
mogelijk zal zijn 8 Maart te hondhaven als da
tum voor de conferentie te Genua. De regce-
ring heeft daarom tot uitstal besloten, hetgeen
zij telegrafisch heeft medegedeeld aan de uit-
genoodigde regeeringen. Tevens heeft zij zich
met de geallieerden in verbinding gesteld om
met gemeenschappelijk goedvinden een ande
ren dotüm te bepalen.
DE PRESIDENTSVERKIEZING IN
DUITSCHLAND.
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. (W. B.). In verbnnd
met de verklaring van gisteren van den rijks
kanselier, dot na afdoening der Opper-Silezi-
sche kwestie de aangelegenheid der nieuwe ver
kiezing \fan een president als dringend moet
worden beschouwd, herinneren de blo den aar.
den brief van president Fbert aan den rijkskan
selier d.d. 21 Oct. 1921, waarin deze er op
wijst, dat onverwijld de toebereidselen moeten
worden getroffen voor de nieuwe verkiezing
van den rijkspresident.
44 URGESmAT AMFBSFIPRT
IN
*3.50 0.50 4.1 S
BARETVORM 3.90
Duitsche leveranties oun Engeland.
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. (N. T. A.). Engeland
heeft tot dusver van Duitschland op rekenin]
van de schadeloosstelling in het geheel ontvan
gen 4070 ton ve.istoffen, waarvoor Duitsch
land tot een bedrag van 577.000 pond sterling
is goedgeschreven.
Duitsche handel met Rusland.
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. (W. B.). Volgens de
Berl. Anzeiger heeft het rijksministerie voor
economische aangelegenheden, als resultant van
de besprekingen van c' n minister voor dit de
partement met de bestuurscommissies der vok-
vereenigingen in het rijk, personen nongewe-
zen, die als deskundige vertegenwoordigers van
den Duitschen handel te Moskou de economi
sche en handelstoestanden in Rusland ter plant-
so zullen onderzoeken. Als eerste gedelegeer
den vertrekken heden de rijksdagafgevaardigde
dr. Hugo voor den rijksbond van den Duitschen
in- en uitvoerhandel en directeur Benster te
Stettin als vertegenwoordiger van den expedi
tie-handel hen zal de vroegere staatssecretn
ris dr. Muller volgen. De economische deskun
digen zullen ongeveer zes weken in Rusland
blijven.
DE DUITSCHE SPOORWEGMANNEN.
Berlijn, 2 3 Febr. (W. B.). De „Reichs-
gewerkschaft deutscher Eisenbahnbcamten" had
den rüksvorkeersminister om een onderhoud
verzocht, dat on hedenmorgen was vastgesteld.
Daar zich bij de daartoe gevormde commissie
evenwel beambten bevonden, tegen wie als be
werkers van de stak'ng disciplinaire maatrege
len worden genomen, liet de minister de com
missie weten, dat hü met deze beambten niet
kon onderhandelen. Hoewel de commissie liet
verklaren dat zij deze meening niet deelde en
bezwaren niet kon erkennen, bleef de mi
nister bij zijn afwijzende houding. De rijkskan
selier weigetde om dezelfde reden een onder
houd met de commissie.
Berl ij n, 23 Febr. (W.-B). In een bijeen
komst van het bestuur van den Duitschen be-
ambtenbond heeft de vertegenwoordiger der
spoorwegmannen voorgesteld, dat de leiding
van zaken over zou gaan in handen van de sta-
kings-gezinde richting. De meerderheid sprak
evenwel vertrouwen in het bestuur uit en keurde
de spoorwegstaking of. Een algemeeno verga
dering van den bond, die over zes weken bijeen
komt, zal definitief over deze kwestie beslissen,
De Duitsche emigratie naar Amerika.
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. (N. T. A.) Het aantal
personen van Duitschen oorsprong, dot in 1920
in de Ver. St. van Amerika woonachtig- was, be
droeg volgens statistische gegevens 2.501.180,
tegen 1.686.102 in 1910.
De Duitsche Onofhankclijkcn cn Communisten,
B e r 1 ij n, 2 5 Febr. (N. T. A. Draadloos'
Do rijksconferentie der U. S. P. D. verklaarde
zich vóór opneming der Kommunistischc Ar-
beiisgemeinschaft.
Ontploffing in een trein.
Elberfeld, 23 Febr. (W.-B.). Heden
middag heeft in een wagon 4de klasse van den
personentrein Keulen—Barmen gedurende het
oponthoud aan het station Elberfeld een ont
ploffing plaats gevonden. Een reiziger werd op
slag gedv)od en drie onderen ernstig gewond.
Men vermoedt, dat een der reizigers een bom
bij zich heeft gehad, die ontploft is. Een der
gelijk gevol heeft zich enkele weken geleden te
Barmen voorgedaan.
Dc reis van Bcncs.
Pn r ijs, 3 3 Febr. (B. T. A.). Benes heeft
Parijs verlaten cn zich naar Proog begeven.
Dc Bunquc Industricllc de Chine.
P a r ij s2 3 Febr. (B. T. A.) Na een ver
hoor ondergaan te hebben, is Pernette, alge
meen directeur van de Bnnque Industriclle de
Chine, in hechtenis genomen.
LANDRU.
P a r ij s 2 3 Febr. (B. T. A.) President Mil-
lerand heeft mr. de Moro Giafferi ontvangen,
die hem kwam verzoeken gratie te verleenen aan
Lnndru. Mill, rand heeft gezegd binnenkort zijn
besluit te zullen mededeelen.
Hel huwelijk van prinses Mary.
Londen, 23 Febr. (N. T. A. Draadloos),
Prinses Mary besteedt eiken dag vele uren aan
het ontvangen van deputaties uit verschillende
deelen van het land en alle rangen cn standen
vertegenwoordigend, die adressen en geschen
ken komen aanbieden. Gisteren heeft zij 17
dergelijke deputaties ontvangen. Tegen één
dezer zei zij„!k ben heel blij, dot ik in mijn
vaderland zal blijven en dat ik mijn leven zal
doorbrengen onder mijn eigen volk."
ENGELAND EN DE ONTWAPENING.
Londen, 23 Febr. (R.). Worthington
Evans, minister van oorlog, zeide in een rede
te Chorby, d?.t hij bereid was een vermindering
van het legfr.mct 33,000 man voor te stellen,
hetgeen ten gevolge zou hebben het opheffen
van 24 bataljons infanterie, 47 batterijen artil
lerie en 5 regimenten cavalerie. Hij hoopte de
begrooting van oorlog te verminderen met 16V?
millioen tegen 20 millioen, die waren voorge
steld door do bezuirugirgscommissie. De be
grooting voor het volgende jaar zal minder dan
60 millioen bedragen, tegen 95 voor 1921/22
cn 412 millioen voor 1919/20.
DE IERSCHE KWESTIE.
Londen, 23 Febr. (R.) Naar aanleiding
van de beslissing van dc Aid Fheis en de uil wer
king ervan op het lot van de wet ter bekrachti
ging van het verdrag, werden heden in het La
gerhuis aan Churchill verschillende vragen ge
steld. Churchill verklaarde:
Omtrent heigeen gisteren te Dublin is voorge
vallen, bezitten wij geen voldoende inlichtingen,
die ons in staat zouden stellen ons een oordeel
te vormen omtrent den weg, die thans moet wor
den ingeslagen. Wij hebben de Iersche ministers
en de onderteeVenaars van het verdrag uitge-
noodigd naar Londen te komen, om spoedig een
confo-entie te houden ter bespreking van den
geheolen toestand.
Ann Churchill word gevraagd, of het niet noo-
dig was de evacuatie der Engelsche troepen
t/it Ieriand uit te stellen; hij zeide hierop nog
niet te kunnen antwoorden, maar zeide toe later
hieromtrent een verklaring af te leggen.
Het lag in 't voornemen Maandag verder
gaan met de bespreking van het wetsontwcri
ter bckrochtiging van het Iersche verdrag, maai
Chombeilain deelde mede, dat men daartoe nof
niet zou overgaan.
Londen, 23 Febr. (R.) In het HoogerJ
huis legde Lord Birkenhead een verklaring af
omtrent de besprekingen met de Iersche mini»
Iers, die dezelfde strekking had als de medeV
dceling von Churchill in het Lagerhuis. Hij
voegde cr aan toe, dat, ofschoon hij zich niel
wilde uitlaten over de gevolgen, die dc besli9<
sing van do Ard Fheis zou hebben, dc houding
der Engelsche regeering onveranderd blijft: „Wi
houden ons aan liet verdrag en zien niet in, dal
de beslissing in strijd is met dit standpunt."
STAKINGEN IN SPANJE.
Madrid. 22 Febr. (B. T. A.). Uit Pueblo
Nuovo wordt gemeld, dat alle vnkvcrecniginK
gen een staking hebben afgekondigd uit soIh
daiiteit mot dc mijnxverkers te Ponnrroyo. Hel
acntal stakers bedraagt ongeveer 5600. 1
DE CREDJETEN VOOR OOSTENRIJK.
Londen, 23 Febr. (N. T. A. Draadloos)]
De Doily Telegraph meldt over de bijeenkomst
van de intrnationnle firtancieclc commissie vnnj
den Volkenbond ter bestudecring van do besta
methoden vnn vcrdecling der reeds gegeven of
toegezegdo creaieten aan Oostenrijk, dat hef
practisch zeker is, dat de internationale commisJ
sie zal besluiten een bizondcren buitcnlandschei\
gedelcgcerdo te benoemen om met goedkeuring
van de Oostenrijkscho regcering de uitvoering
der bepalingen, verbonden aan het verleenen
der credieton, te controlcercn. Uit Weenen
wordt gemeld, dat do Scandinuvische londeij
Oostenrijk een credict zullen toestaan van ongc^
veer twee millioen pond sterling.
Doctor Rosenberg wordt de volgende xveeV
uit Weenen te Londen verwacht in verband met
het vaststellen der wettelijke schikkingen vrm»
het Britsche crediet.
Een resolutie vnn den Landdag van Wilna.
Warschau, 22 Febr. (P. T. A.) De Wik
nasche Landdag heeft Maandag jl. met 96 stemi
men en 6 onthoudingen de volgende resolutie
aangenomen:
„De Landdag van Wilna besluit:
(T). Alle juridische cn politieke banden, die ong
door Rusland waren opgedrongen, benevens het
recht van dat land om zich te mengen in onze
aangelegenheden, niet te erkennen en te be
schouwen als onherroepelijk verbroken.
(2). Wij verwerpen cn ontkennen definitief alle
juridische cn politieke pretenties der republiek
Litauen op ons land, die werden neergelegd in
het Litausch-Russischc verdrag van 12 Juli 1920.
(3). Wij verklaren plechtig, dat wij geen en
kele beslissing zullen aanvaarden, genomen door
buitenlundsche factoren en in tegenstelling met
onzen volkswil, ten aanzien van het lot of do
binnenlondsche organisatie vnn ons land.
(4). Het Wilno-gcbicd vormt zonder eenig
voorbehoud en zonder eenige voorwaarde een
integreerend gedeelte van. de republiek Polen.
(5). Alleen de republiek Polen bezit het volk
en souvereine recht op het Wilna-gehied.
(6). De bevoegde autoriteiten der republiek
Polen bezitten louter en alleen het recht beslis*
singen te nemen inzake de wetten en instellingen
van het Wilna-gehied, in overeenstemming met
de Poolsche grondwet van 17 Maart 1921.
(7). Wij noodigen dc Poolsche regcering en
den Landdag uit onverwijld over te gaan tot het
uitoefenen der rechten en plichten, die voort
vloeien uit Polen's souvereiniteit ten aanzien van
het Wilna-gebied.
BRITSCH-INDIK.
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. (N. T. A.). De onder
koning van Britsch-Indie heeft een conferentie
bijeengeroepen van alle Indische gouverneurs.
Er zijn 160 Indische nationalisten uit de geve*"
genis vrijgelaten.
HET EGYPTISCHE VRAAGSTUK.
Cairo, 23 Febr. (R.). Er is een proclama-
:ie uitgevaardigd om alle wapenen in te leve
ren, waaraan zeer goed gevolg wordt gegeven.
Men stroomt naar het hoofdkwartier van da
politie om wapenen in te leveren.
De nieuwe president van Guatemala.
B e r I ij n, 2 3 Febr. (N. T. A.) De enndidaat
der liberalen, generaal Orcllana, is met over-*
Uit het Engelsch rioor
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LYALL.
88
Zij was daar vroeger slechts één keer ge
weest op een Zondagnamiddag, toen Peter zijn
Academie-werken tentoonstelde. Maar zij was
alles vergeten. Tenminste, alles leek haar nieuw
dien dag en verrukkelijk, want alles kreeg kleur
cn leven door de warmte, levendige persoonlijk
heid van Margaret.
„Ik zal den ketel hier overhangen," zeide
Margaret, en schraapte dc gloeiende asch xvat
bij elkaar met een vreemden langen pook van
bewerkt ijzer. „Er is altijd veel warmte in de
asch van hout. En hoe gaat het je lieve? Ik
hoop, dat Duncan en de kinderen gezond zijn?"
„Zij zijn heel wel dank je," antwoordde Jea-
nie, nog altijd onbeholpen, terwijl zij ging zit
ten en zenuwachtig haar handschoenen uittrok.
„Waarom heb je de kinderen niet meege
bracht of wat heb je met ze gedaan Na
tuurlijk, mijn spruiten zijn uit, maar ze hadden
In den tuin kunnen spelen."
„Zij zijn bij een buur. Er woont twee deuren
•van mij vandaan een meisje, dat dol op hen is.
Zij kwam op hen passen en ze zou voor htm
thee zorgen, terwijl ik hierheen ging. Be zeide,
dat ik waarschijnlijk maar een uurtje zou weg
blijven."
.„Prachtig ingericht I Het heeft mij altijd ge
hinderd, als ik aan je denk, xvat meer ge
beurt, dan ge -je zoudt verbeelden, lieve, niette
genstaande je zoo xveinig naar de Beild komt.
Ik heb altijd het gevoel, dat je je te veel op
stuit. Hier zijn wij in een ander uiterste ver
zeild, want wij worden niet door de menschen
met rust gelaten, niet 's morgens, 's middags en
's-avonds, niet op Zon- of Zaterdagdogen. Maar
toch is onze manier de beste, geloof mij, me
vrouw Heriot. Het hart, dat zich te veel in zich
zelf keert, verteert ten laatste."
„Ons huis is er niet op ingericht, om men
schen te ontvangen," zeide Jeanie langzaam.
„Ook hebben wij er het hart niet voor," xvilde
zij er aan toevoegen, maar de ferme blik van
Margaret belette het haar.
„Ik moest die dingen eigenlijk uitdoen, maar
ik ben net een kind, Jeanie, Ik xdnd zoo'n x'er-
kleedpartij heerlijk. Het duurt altijd eenigen
tijd, voordat ik weer uit mijn rol ben, dus als
je heusch niet lang kan blijven,, dan zal ik de
rokken van Brittannia even opspelden en dade
lijk de kopjes en schotels gaan halen."
Zij vestigde Jeanie's aandacht op haar san
dalen aan haar blonken, xvelgevormden voet en
was zoo verrukt over haar uitzien en haar tooi,
dat de ander er ook belang in begon te stellen.
Op den bodem van haar hart echter voelde zij
een vage, maar toch stekende jaloezie, omdat
Margaret zoo rijk was in alles, wat het leven
betrof, omdat, veilig in haar huis haar geen
pijn of kwaad treffen kon.
Een dof gevoel van opstand tegen de on
rechtvaardigheid der dingen zette haar woorden
wat later, kracht bij, toen zij over de theekopjes
heen, het doel van haar bezoek trachtte uit te
leggen.
„Ik heb geen vrienden in Londen, behalve gij"
zeide zij, terwijl zij achterover leunde in het la-
stoeltje, en de warmte en de verkwikking
een zxvak kleurtje toovorde op de zichtbare
bleekheid barer wangen. „Zoonis je wel zeggen
zult, heb ik eigenlijk bet recht niet je lastig te
vallen met mijn moeilijkheden."
„O. toch, zeker kwam het vlugge weder-
xvoord.
„Alle Schotten behoorden elkander tot steun
te zijn, en meestal zijn zij dat ook," antwoordde
zij met een grappig gezicht.
„Peter zegt, dat ons kiezelpad nfgeloopen is
door de voeten X'on de behoeftige Schotten, die
ons opgezocht hebben. Ik zeg hem, dat het
noodlottig is, den naam te hebben een vriende
lijk hart te bezitten. Maar wat is je moeilijk
heid Het ligt toch zeker niet aan do kindeven.
Duncan vertelde mij, dat zij goed gezond zijn."
„O, zij zijn goed in orde," antwoordde Jeanie
zachtjes cn aarzelde nog, want datgene, xvat
een uur geleden nog zoo gemakkelijk en drin
gend noodzakelijk geschenen had, xvas nu zoo
goed als onmogelijk I
„Wij waren boos. dat Duncan maar zoo'n erg
kort tijdje in de Bimgaloxv gebleven is. Wat
scheelde hem toch. dat hii ons Zondagnamiddag
zoo in den steek heeft gelaten
Margaret stelde de vraag in de hoop, ilat het
de xrrouw tegenover haar op xveg zou helpen.
Want dat Jeanie een bizonder oogmerk had met
haar komst, daaraan twijfelde zij geen oogen
blik. Dat sprak uit Jeanie Heriot's geheele
voorkomen en manier van doen.
„Ik heb het hem niet gevraagd, mevrouw
Bain."
„Waarom heb je het hem niet gevraagd Pe
ter moet mij van alles tekst en uitleg geven,
lieve I Dat is noodzakelijk, want de bosten on
der hen zijn slechts groote kinderen, die be
moederd moeten worden."
Jeanie schudde hoor hoofd.
„Er is een verschil tusschen Mr. Bain en Dun
can Heriot."
„Een groot verschil, lieve in uiterlijk om
mee te beginnen. Je hebt de keur der markt-
i bloemen, xvat het uiterliik en misschien ook
wat hersenen betreft. Men kan niet alles krij-
I gen f Ik zou Peter Bain niet willen ruilen voor
een of anderr-n romanheldmaar ik kan niet
I zeggen, dot ik hem om zijn mooi uiterlijk ge
trouwd heb."
I „Je ziet er mooi genoeg voor twee uit," zeide
Jeanie. „En bet uiterlijk beteekent eigenlijk
niemendal. De rrceste mannen, die er goed uit
zien. hebben e*n te hoogen dunk van zichzelf."
„ïk geloof niet, d.at de jouwe je op die ma
nier last geeft tenminste heb ik hem nooit zijn
veerer. zien opstriikenf" lachte Margaret, ter-
j wijl zij suiker in de kopjes deed.
„Je houdt miershien niet van Londen Zou
j het niet beter zijn, als je xvat verder buiten
j ging xvonen Wat verhindert Duncan, eiken
dag heen en weer te reizen Andere mannen
doen het ook."
„Dat xvil hij ook doen, moar ik heb hem ge
zegd, dat xvat mij betreft, hij het zich niet moei-
lijk behoeft te maken."
Margaret maakte de thee klaar, trok haar
i stoel achter de kleine Schotsche tafel vandaan
jen leunde xvat voorover, terwijl de schijn van
het haardvuur speelde door de lange gouden
haarlokken en keek, met scherpe, onderzoeken-
de oogen in het gelaat der vrouw, die voor haar
zat.
„Dat is de kreet van een gexvond schepsel,
lieve. Als het je xvat helpt, vertel het mij dan.
Ik kan zwijgen als het graf en ik ben een graf
geweest voor velen in deze groe'e, xvreede dier
bare stad. Maar zeg niets, waarvan je later spijt
l zoudt kunnen hebben. Het is zoo gemakkelijk
als er vloed is, moor don komt de eb en de
leeliike achterblijfsels op de kust I"
„Dat is alles nl voorbij. Ik ga hem verloten,
mevrouw Bain. Dot heb ik hem al gezegd."
„Maar xvoarom xnroeg Margaret, terwijl
haar oogen groot en lichtend werden door me
delijden. „Hij is zoo'n groot, lief kind 1 Hulpc**
loos an afhankelijk."
Jeanie lachte een bitteren, hol klinkenden
lach.
„Als hij hier zoo poseert, mevrouw Bain. dan
stelt hij uw Brittannia in de schaduw I Er i9.
nietó hulpeloos of afhankelijks aan Duncan He-*
riot tenminste, hij heeft van m ij niets nooi
dig"
Teen liet zij zich-gaan. Het wos of de sluizen
zich openden en dc vloed er door stroomde.
Morgaret zat heel rustig, haar kin in de palmi
van haar groote, hulpvaardige hand, haar oogenj
strak gericht op het smalle, opgexvonden ge-«
laat tegenover haar, uit medegevoel met deni
hartstocht van een gepijnigde en verbitterd®
ziel. Geen enkel xvoord sprak zij, totdal Jeani®
geëindigd hndtoen stond zij heel vlug en stil)
op, knielde neer, sloeg haar armen om de slan^j
ke gestalte en keek haar recht in de oogen*
„O, lieve, te denken, dat dit alles zoo dich®
in mijn nabijheid is gebeurd en dat ik er niet3(
om gegeven en niets van geweten heb I Ik hoop^
dat God het mij zal vergexren I Zie je, ik heli
het geprobeerd, en toen ik dacht, dat je mij nief
xvilde hebben en het weinige, dat ik geven kon^
niet noodig had toen heb ik mij teruggetrokken^
Maar dat was verkeerd, ik had moeten volhoud)
den. Ik ben zoo dankbaar, dat je nu bij mij ge*,
komen bent I Wij zullen dat alles wel in ord®j
maken, lieve jij cn ik, *onder ons terwijw
God ons tegelijkertijd zal helpen, op zijn eiger^
wonderbaarlijke xvijze I"
(Wordt vervolg-d).
