REGEN
w
buitenland.
"feuilleton.
«ramus -rtï" r 'z:
„DE EEMLANDER"
MAISÖH „L'HIMMDELlf.
Het Verloren Tehuis
PRIJS DER AD7ERMIER
rlfct lot van Duitschland en dat van Rusland
VERGROOTBIMGEiM
B. MEWEG,
Langstraat 39. Tel. 462
Mantels
Hoeden
Capes
Kou gevat?
AROU55ROOP
20e Jaargang No. 223
pes post f 1-. per week (met gratis ^exrekermj
legen ongelukken) f 0S7*. sfcondrrlflko mniHucit
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Maandag 20 Maart 1922
OtRECTCUW-OtTQEVER, j. valkhoff. arnhem1ch "pOORTWM
TEt INT 51X
ti.-
Politiek Overzicht.
DE RUSSISCHE ELLENDE.
roont de laatste jaren veel overeenkomst
den oorlog waren zij wel-is-woar vijanden
|fen wanneer Rusland in 't voorjaar van 1918 geen
irrede met Duitschland had gesloten, zou het
jthans tot do overwinnende mogendheden hebben
jbehoord. Maar juist het sluiten van den vrede.
Boor de Entente als een snood verraad be
schouwd, had tengevolge, dat sovjet-Rusland
pvenzeer als Duitschland werd tegengewerkt
fioor oorlog en hongerblokkadehet middel van
Ben gewapenden aanval mislukte, maar honger-
plokkade en economische uitsluiting misten hun
Boel niet Toen kwamen de utopische expert
frnenten der communistische sovjetregeeringna
Bo uithongering door de Entente, maakten de
bolsjewistische proefnemingen de ontreddering
Volkomen. Thans zijn door vorenstaand© oorza-
Scen dertig millioen menschen bezocht door hon
ger, besmettelijke ziekten en zedelijke verwil
dering. Maar geleidelijkweg werd door de Euro-
peesche politiek ingezien, dat het imperatief
noodzakelijk was, dat Rusland weer in den kring
«der produceerenden werd opgenomen. De Pr.
Ztg. maakte dan ook dezer dagen de juriste op
merking „Gelijk gebleken is, dot men Duitsch
land niet builen de gemeenschoD van volkeren
tii sluiten, bleek tevens dezelfde onmogelijk-
^'•id met betrekking tot het groote volk van 't
Oosten. Op den keper beschouwd heeft men in
<?-■» hoofdsteden van de Ententestaten wel van den
b" rinne af aan hieraan niet getwijfeld, maar
behalve de principieele vijandschap tegen het
bolsjewisme der tegenwoordige Russische
machthebbers heeft bovenal ook de door te
Parijs en elders wonende Russische emigranten
gevoede speculatie de politiek der Entente be
paald, dat dit roode regime toch niet lang zal
Buren. Men wilde zich de mogeliikheden voor
Be toekomst niet benemen. Want men zou moe
ien vreezen, dat een volgende Russische regee-
ting, hetzij één onder Miljoekof, hetzii onder
«en Kerenski, dengene als vijand zou behande
len, die met Lenin en Trotzki in goede ver
standhouding zou leven. Ook thans nog werkt
fclaaTbHikelük deze onjuiste berekening, vooral
In Frankrijk, na."
Maar don spreken verder het kapitaal en de
Industrie een woordje mee, die zich niet graag
Ven terrein van actie zien ontglippen. Tusschen
Beze beide, voor een deel remmende, voor een
Beel voortstuwende, krachten schommelt de po
litiek der Entente, en daaruit zouden talrijke
aarzelingen kunnen worden verklaard. Een een-
Here verstoring van 't evenwicht valt van Rus
sische zijde waar te nemen. De sovjetregeering
Streeft naar haar erkenning door de groote mo-
gendh^en en is stellig hereid offers te bren
gen. Om echter niet haar kaarten aan de tegen
standers bloot te leggen, brengt de Russische
politieke taktiek mede, dat de sovjet-
autoriteiten nu en dan een dreigend woord laten
hooren en zeggen, dat zij nog best kunnen wach
ten. Maar deze tactiek is mede geboden met
betrekking tot de eigen aanhangers, van wie er
zijn, die de meening huldigen, dat het contact
zoeken en in relatie treden met het Westersche
kapitalisme, neerkomt op het loten varen der
bolsjewistische beginselen. Ter wille van dezen
zfjn mede van tijd tot tijd de dreigende woor
den, tot de Entente gericht, noodig. „Tegenover
Bezen", zegt de Fr. Ztg., „moet men zijn fi
guur redden en daarom zegt men tegen hen. dal
verdere concessies aan het kapitalisme huiten-
gesloten zijn, dat de bolsjewistische staat zijn
monopolie voor den buitenlandschen handel niet
üit handen zal geven noch Rusland maken tot
oen exploitatie-object voor een groot kapitalis
tisch syndicaat. Dit laatste denkbeeld is nu ook
klaarblijkelijk zeer ernstig het doel der sovjet-
^"♦^riteiten. Zij willen niet op genode of onge-
overgeleverd zijn aan een enorm-groote
v.isroaneengesloten kapitaalsmacht, maar liever
?net afzonderlijke kapitalistische ondernemingen
werken, tegen wie zij opgewassen zijn in hun
staatsgezag. Het is de vraag, of de sovjetregee
ring dit doel zal kunnen bereiken."
Een en ander is een kwestie van uithoudings-
Termogen wie het langst zal kunnen wachten
het Westersche kapitaal of 't Russische bolsje
wisme. De Fr. Ztg. vindt, dat, al hebben beide
partijen haast, de kansen er niet goed voor
staan voor een staat, welks economisch leven
zoo volkomen vernietigd is als dat van Rusland.
Bovendien bedreigen honger en epidemieën een
vierde deel der bevolking met physieke vernie
tiging. Wie zich tegenover dergelijke ontstel
lende omstandigheden ziet geplaatst, heeft wer
kelijk niet veel tijd te verliezen.
Tegenover deze verschrikkingen hebben de
sovjetautoriteiten een verbazingwekeknde koel
bloedigheid om niet te zeggen onverschillig
heid aan den dag gelegd, oordeelt het Duit-
sche blad. Niet dat door hen niets is gedaan
om den nood te keeren en tc lenigen geens
zins zij hebben veel gedaan om voedingsmid
delen en geneeskundige hulp naar de bezochte
gebieden te zenden, met name hebben zij tal
van maatregelen genomen om de kinderen te
helpen. Ook hebben zij 't buitenland om hulp
verzocht. Maar toen zij in 't najaar het al-Rus
sische hulp-comité ontbonden, omdat zij er con
tra-revolutionaire bedoelingen achter vermoed
den, stelden zij de politieke overwegingen voor
op. Deze stap heeft er dan ook stellig niet toe
bijgedragen het tempo der buitenlandsche hulp
verleening te verhaasten. De oorzaak van de
hongercatastrophe was van elementoiren aard
droogte, branden en sprinkhanen maakten van
het in cultuur gebrachte land een woestenij.
Toen voegde zich hier eerst bij de door het
tsarisme in 't leven geroepen oorlog, daarna
het bolsjewistische régime met zijn terreur en
misstanden en tenslotte de interventieoorlogen
en de blokkade der Entente. Zoodoende was het
onmogelijk de ramp, die door natuurmachten
was ontstaan, tot kleiner proporties terug te
brengen. Ten overvloede werd door de verant
woordelijken niet tijdig hun plicht gedaan. Naar
Popoff, van wien wij dezer dagen een brief uit
den Oeral weergaven, waarin hij een ontzet
tend beeld gaf van de Russische ellende, op
merkt; is het geweten der wereld niet wakker
geworden. Er werd reeds het vorige jaar ge
waarschuwd en wel op een tijd, dat nog altijd
hulp mogelijk zou zijn geweest, dot eT
iets verschrikkelijks in Rusland voor de
deur stond. Maar wat gebeurde Men maak
te in Engelsche en Fransche bladen spotlende
opmerkingen over Nansen, die een idealist was
en zich door de sovjét-menschen in 't ootje
had laten nemen. De Volkenbond weigerde po
sitieve stapr>en aan te bevelen en de hulp-con
ferentie te Brussel eischte onder protest der
Italia ansch en Duitsche vertegenwoordigers
dot Rusland, voordat men ertoe besloot nieuwe
Credieten te verleenen, zijn oude schulden er
kennen zou en waarborgen geven voor nieuwe I
Vooral één opmerking van de Fr. Ztg. verdient
ten zeerste de aandacht„Er is door de krin
gen, die honderden millioencn hebben besteed
om oorlog te voeren tegen het roode Rusland,
niets geschied om oorlog te voeren tegen hon
ger er^ epidemieën. Een grootsch georganiseer
de hulpverleening zou ook deze ramp meester
zijn geworden. Wanneer men zich herinnert, hoe
Amerika, om den oorlog tegen Duitschland te
voeren, in ongelooflijk korten tijd in staat was
dwars door Frankrijk heen een spoorweg ge
bouwen, die honderden K.M. lang was, dan kan
men zelfs het gebrek oan verkeersmiddelen niet
meer als een afdoend motief laten gelden. In
het Westen en in het midden van Europa viert
in de amusementsinrichtingen een dol zich ver
maken hoogtij. Men eet en drinkt daar niet al
leen, maar houdt er slemp- en braspartijen
In 't Oosten van Europa echter komen millioe-
nen menschen als schurftige honden om. Zij
voeden zich met afval, zelfs met menschen-
vleesch en de boeren, die nog een sprankje le
venskracht bezitten, beschikken niet over zoo
vee! koren om ook maar 't kleinste stukje
grond voor den eerstvolgenden oogst te bebou
wen. Het gevolg hiervan zal ziin, dat ook he«
komende jaar de dood daar ziin verschrikke
lijke oogst zal binnenhalen. Kan dan een mensch
met gevoel dejiartverscheurende beschrijvingen
van die ellende lezen, zonder tot in 't dieDste
van zijn hart te worden geschokt? Kunnen men
schen, die weten van dergelijke ^afschuwelijke
dingen, ook maar een oogenblikje..rust vinden,
zonder te hebben gedaan, wat zii kunnen om
te helpen en tegen te houden Waarlijk veel
ellendigs is al gebeurd, maar veel kan ook nu
nog worden afgewend."
naar ieder portret worden nog steeds
vervaardigd door
Berichten.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De houding van Rusland.
Riga, I 8 M a a r t. (B. T. A.). Estland, Po
len, Finland en Letland hebben een uitnoodiging
van de sovjet-regccring ontvangen om zich naar
Moskou te begeven met het oog op de confe
rentie van Genua.
Een protest van Tsjitsjerin.
B e r 1 ij n, 1 8 Maart. (N. T. A. Draadloos).
De Russische minister van buitenlandsche zaken
Tsjitsjerin klaagt in een brief oan Poincaré over
de poging van vele mogendheden om reeds door
besluiten vóór de conferentie von Genua de ge
delegeerden voor voldongen feiten te stellen. Hij
cischt, dat alle regeeringen te Genua op ge
lijken voet zullen worden behandeld. Hij voeg:
er ook nog bij, dat hij kennis draagt van ue
vorming van een contra-revolutionair leger i.i
Frankrijk.
De Engelsche pers over hot
besluit van Poincaré.
De Observer geelt zijn verwondering te ken
nen over *de reden, opgegeven voor het besluit
van Poincaré om zelf de conferentie te Genua
niet bij te wonen. De opgegeven reden is, dot
president Millerand zich op dat tijdstip in
Noord-Afrika zal bevinden. De Observer merkt
op, dat, daar 10 A.pril was vastgesteld juist op
grond, dot Millerand zich de voorafgaande week
in Algiers zou bevinden, hetgeen oorspronkelijk
was verlangd door Lloyd George, het besluit
niet begrijpelijk gemaakt wordt door de daar
voor opgegeven reden.
4* LANGESTRAAT AMTRSFMST
Parijs, 19 Maart. (B. T A.). De finan-
cieelo deskundigen zijn naar Londen vertrok
ken.
DE ONTWAPENING VAN DUITSCHLAND.
Berlijn, 18 Maart. (N. T. A. Draadloos).
Volgens de Daily Telegraph heeft de Britsche
regeering in den raad der gezanten zich totnog
toe niet aangesloten bij de voorstellen van
Frankrijk en Itoüë om de militaire controle tot
192d, als de Britsche troepen uit Keulen zullen
worden teruggetrokken, te doen voortduren. De
Britsche regeering heeft bovendien nog de voor
waarde gesteld, dat Duitschland het onderhoud
er van niet zou betalen en dat de militaire
sancties in de steden aan den Ruhr terstond
moeten worden opgeheven.
Tegenover de beweringen van Maginot, den
Franschen minister van orlog in de Fransche
Korrer, merkt de draadlooze dienst te Berlijn
officieus op
Elk eerlijk waarnemer weet, dat in Duitsch
land de afkeer van den oorlog zóó algemeen is,
dat het land een toonbeeld van de meest volko
men moreele ontwapening is. Als tegen deze
stemming misschien hier en daar verzet valt waar
te nemen, dan komt dat door de voortdurende
Verwaarloos» Uwe verkoudheid niet, influenza
griep, bronchitis, asthma kunnen d» gevoleen
zijn.VerzorgtU onmiddellijk mot de antiseptische
^erneSeringer^en kwellingen van het Duitsche
volk, waarvoor niet in de laatste plaats de ge
allieerde contrólc-commissies mede-verantwoor
delijk zijn. Inzonderheid worde gewezen op de
omstandigheid, dat sedert 1 Oct. 1921 slechts
acht onbeteekende wapen-vondsten zijn gedaan
en dat ook de vondst in de Rockstroh-fabriek
zonder militaire beteekenis was.
DE DUITSCHE SCHADELOOSSTELLING.
B e r 1 ij n, 1 8 M a a r t. (N. T. A. Draadloos),
Volgens een bericht uit Parijs is de Commissie
van Herstel reeds tot overeenstemming geko
men omtrent het beginsel van een moratorium
voor Duitschland. Intusschen willen de Engel-
schcn en de Italianen de betalingen van
Duitschland voor 1922 zien vastgesteld op 500
millioen goudmnrken, terwijl de Franschen en
Belgen 750 millioen eischen. Waarschijnlijk zal
men het eens worden over een gemiddeld cijfer
van ongeveer 600 millioen.
Een Duitsch-Fransch verdrag.
B e r I ij n, 18 Maart (W. B.). Fransche bin
den hebben gemeld, dat een overeenkomst be
treffende de gedeelfelijke wijziging van het ver
drag van Wiesboden, op grond van de met den
heer Bemelmans besproken beginselen, tus
schen Duitschland en Frankrijk zou zijn geslo
ten. Dit bericht is niet juist. Er zijn besprekin
gen gehouden cn er is dooma een ontwerp op
gesteld. Uitdrukkelijk is echter de toestemming
van het Duitsche kabinet voorbehouden, dat
nog geen beslissing in dezen heeft genomen.
Een socialisotioplan van Stinnes verwerkelijkt.
B e r 1 ij n, 18 Maart. (N. T. A. Draadloos).
Het door Stinnes opgerichte Rheinisch-West-
fnlische Elcktrizitëtswerk verhoogt zijn kapitaal
von M 150 millioeri tot M 550 millioen. De
nieuwe onndeelen worden nan de arbeiders der
ondernemingen aangeboden, waardoor het so-
cialisatieplan van Stinnes voor de eerste maal
tot praclische uitvoering komt.
OPPER-SItEZTE.
Genève, 18 Maart. (B. T. A.). Officieel
communiqué van den Volkenbond De gevol
machtigden op de Duitsch-Poolsche conferentie
hebben door een directe overeenstemming de
punten geregeld, die nog hangend waren in
zake de vakvereenigingen. Dit deel van het ver
drag kan thans als definitief vastgesteld worden
beschouwd.
Engeland cn België.
Brussel, 18 Maart (B. T. A.). In offici
eel© kringen spreekt men het bericht van e%n
Nederlandsch blad tegen, volgens hetwelk de
gedelegeerden der Belgische regeering te Can
nes besprekingen zouden hebben gevoerd met
Lloyd George, met het doel om tusschen Enge
land en België een economische overeenkomst
te sluiten
De opvolger van Combon.
P a r ij s, 19 Maart (B. T. A.). De Enrrnn-
sigeant meent te weten, dat de opvolger van
Cambon als voorzifter van den raad van ge
zanten terstond zal worden benoemd en dot de
keuze der regeering is gevallen op Paléologue.
HET NABIJE OOSTEN.
P a r ij s, 19 Maart. (B. T. A.). Izzet pasja,
de Turksche minister van buitenlandsche zaken
en de Turksche missie kwamen hier heden uit
Londen aan.
Socialistisch ^ongres te Parijs.
P a r ij s, I 9 M a a r t. (B. T. A.). Op het socia
listisch congres kwamen de buitenlandsche af
gevaardigden der 2e Internationale aan 't
woord. De afgevaardigden der sociaal-democra
tische federatie van Groot-Brittannië verklaar
de, dat de Duitsche sociaal-democraten pogin
gen deden om de hegenomie te venverven over
alle andere socialistische partijen. De afgevaar
digde der Unie van soc. rcvol. van Rus
land brandmerkte het bolsjewisme, dot hij den
doodgraver noemt von het socialisme. De af
gevaardigde van Georgië schildert het treurige
lot van zijn lond onder het juk der bolsjewis
ten er. leest vervolgens een brief voor van den
voorzitter von de Russische constituante, waarin
hij moreele hulp inroept der Westersche de
mocraten om Rusland weer op te heffen uit de
ineenstorting, waaronder de heele wereld moet
lijden. No onderzoek van verschillende kwesties,
v*n 1 —4 regelt f LOS
met inbegrip v*n tem
bewijsnummer, elke regd meer t 0.25. dienstaanbi»
dingen en Lietdadigheids-adrextentiën voor de helft
tier prQs. Voor bande) en bedrijf bestaan zeer
voordeel ige bepalingen *oor bet advcrtecxcn. Cent
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-
die op do agenda stonden, werd het congfei
gesloten.
DE BEPERKTE WERKTIJD IN DB
FRANSCHE MUNEN.
Pa r ij s, 1 9 M a a r t (B. T. A.). Het centraio
comité van Fransche mijneigenaren zond dep
minister van Arbeid en openbare werken een
schrijven om te wijzen op do nodoelige gcvoli
gen der beperking van den werktijd in de mij
nen.
GROOTE BRAND TE ST. NAZAIRE.
- St. Nazairo, 18 Maart. (B. T. A.). Door
een brand zijn do lovensmiddelcnmagazijncn
vernietigd. Er gingen 17,00 ton groan verloren.
DE ENGELSCHE POLITIEKE TOESTAND.
D.d. 19 Maurt meldt dc draadlooze Engelsche
dienst
De politieke toestond hier blijft nog cenigs-
zins duister, zoolang niet Lloyd George, die nog
steeds rust neemt in Noord-Woles, een gezag
hebbende verklaring heeft afgelegd. De berichten,
dat* een verandering der regeering aanstaande
zou zijn, moeten onder voorbehoud aanvaard
worden. In elk geval zal de binncnlandsche poli
tieke toestand waarschijnlijk geen invloed uit
oefenen op belangrijko kwesties der regeerings*
politiek en volgens de Observer heerscht do
meening onder do deskundigen, die bezig zijn
met do voorbereidingen voor de conferentie to
Genua, dot dit werk zoover is gevorderd, dat het
thans nauwelijks mogelijk zal zijn dc conferentie
to verhinderen of uit te stellen, onvorschillig
welken loop de politieke gebeurtenissen mogen
nemen. Het resultaat der tuschentijdschc ver
kiezing in Inverness wordt geacht eenige aan
wijzing te verschaffen van de openbare mccnlng
aangaande den politieken toestand. Inverness
is volgons traditie een bolwerk der liberalen en
do strijd ging regelrecht tusschen vertegenwoor
digers van het onafhankelijke liberalisme en het
coalitie-libernlisme. De oonhongcr vnn de coa
litie won met een kleine meerderheid.
Tusschcntijdsche verkiezing in Engeland.
Londen, 18 Maart. (R.). Bij een oanvul-
lingsverkiezing voor het Lagerhuis in het dis
trict Inverness verkreeg Macdonold (Coalitie-
liberaal) 8340 stemmen, Livingstone (onafhan
kelijk liberaal) 8024 stemmen, zoodnt Macdo-
nald gekozen is. De meerderheid van stemmen
der coalitie is sterk gedaald.
Het Engclscho spoorwegwezen.
Londen, 18 Maart. (N.T.A. Draadloos.)
In zake de eerste groote fusie van spoorwe
gen, waarin is voorzien door de spoorwegwet
van verleden jaar, is een regeling tot stand
gekomen. De maatschappijen, die hierbij be
trokken zijn, zijn dc Lpnden and Northwestern
Railway en de Midland Railway. Zij zullen in
Januari as. worden samengesmolten tot een
nieuwe maatschappij. Men stelt hier groot be
lang in het nieuwe plan. Vóór den oorlog be
stond er tusschen de beide maatschappijen een
scherpe rivaliteit» Het nieuwe stelsel is geba
seerd op de lessen van den oorlog, toen allo
spoorwegen onder een éénhoofdige contrólo
werden gebracht. Sir Eric Geddes was de vader
der spoorwegwet, die beoogt nuttelooze con
currentie te vermijden. De Manchester Guar
dian zegt
Het experiment van groepeering en fusio
neering, woartoe het parlement verleden jaar
door deze wet den stoot gof, is in de moderne
geschiedenis het grootste in zijn soort, maar ex
schijnt reden te zijn om oan te nemen, dat dfl
proefneming succes zal hebben.
HET IERSCHE PROBLEEM.
Een rede van minister ChurchiD.
Londen, 18Maart. (N. T. A. Draadloos.)
Minister Winston Churohill, die belast is met
de verdediging van het wetsontwerp ter be
krachtiging van het Iersche verdrag, heeft gis
teravond aangezeten aan een diner ter gelegen
heid van St. Patrick's day, gegeven in de Ier
sche Club te Londen cn in een rede geantwoord
op den nieuwsten toast in de geschiedenis der
club, n.l. op „den koning van den Ierschen Vrij*
staat". Hij gaf als zijn gevoelen te kennen, dat
de toekomst van den Ierschen vrijstaat ge*
woarborgd is. De toekomstige betrekkingen tus
schen de beide landen, voegde hij er aan toa,
zijn gevestigd op „onwrikbare fundamenten t
Een ieder kent slechts een leven, dat van
jlch zelf.
STRINDBERG.
Uit het Engelsch door
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LYALL.
B3
„Er valt niet veel te vertellenof liever er
Is zooveel, dat ik niet zou kunnen beginnen,
[Twee Zusters wonen er en wijden zich aan den
tlgeheelen dienst voor het volk. Zij zijn op alle
iren van den dag uit. Ik heb ze ontmoet te
Jniddernacht en bij het eerste hanengekraai
en zij sluiten nooit haar deur, maar laten op
Ieder uur allen toe, die haar noodig hebben.
En ofschoon het een ruwe buurt is, leven zij,
Frij van gevaar of beleediging, omdat men ze
jertrouwi en liefheeft."
„En toch, terwijl u dit alles weet, zoudt u koud
water op mijn ijver willen storten I Daarvoor zou
fle gaarne zorg willen dragen een post in
«en achterbuurt. Maar zij zouden er nooit in
toestemmen. Ik zal onder nauwkeurig toezicht
fcan oom Henry moeten werken."
„En dat is maar goed ook."
„Het spijt mij wel, dat u nu jurist van St Pan-
«ras weggaat," zeide Joy nadenkend. „Wie
Ureet? Wij zouden elkaar dan misschien ont-
*uoet hebben aan de ziekbedden, en dan zou
ik hebben kunnen bewijzen, dat ik geen mug of
vlinder been
„Heb ik die veronderstelling geuit Ik geloof
het niet," zeide Ferguson bedaard. „Maar ik
denk niet, dat het waarschijnlijk is, dat ik mijn
tegenwoordig beroep vaanvel zal zeggen."
„O, maar tante Mary heeft mijn moeder ver
leden Zondag verteld, dat alles al bepaald was,
dat u naar Harley Street zoudt gaan en dat het
huis al gekocht was."
„Dat was wat voorbarig. Naomi en ik hebben
ondertusschen besloten in Oakley Square te
blijven."
Joy keek verwonderd. Zij was in de zitkamer
geweest van het Upleys Heerenhuis toen me
vrouw Speed uitgeweid had over de toekomst
van het verloofde paar en er was niets onbe
paalds of vaags geweest in de bijzonderheden.
„Ik ben erg blijde. Het zal heerlijk zijn, om
Naomi zoo dicht bij de St Bede's Pastorie te
hebben en ik ben vreeselijk blij, dat u en zij
samen zullen trouwen I Nu zeg mij eens, houdt
u niet bijzonder veel van Mr. Heriot? Hij is
een groot vriend van u, niet
„Ja, maar ik ken zijn vrouw beter."
„Vertel mij eens wat van haar. Ec zou haar
graag willen kennen. Hij is zoo kalm en groot
en sterk, hij doet mij denken aan de schaduw
van een rots in een zonnig land net zoo'n
soort man, vindt u niet Hij moet als echtge
noot erg aardig zijn."
Ferguson glimlachte vrij nijdig, terwijl hij
naar haar gebabbel luisterde. Wat een kind was
zij T Wat een bekoorlijk, heerlijk, beminnelijk
kind I Hij had nooit iemand zooals zij ontmoet
gedurende zijn dagelijksch werk en hij kon
niet van haar weggaan. Haar levendige glim
lach, de wilde rozenblos op haar wang, die dar
telheid en dat gq^ag, die zoo eigenaardig door
één gein engd waren, versmeiden den hartslag
1 en deden de polsen van en man jagen. Jeugd
I eeuwige, onnavolgbare jeugd, die hij nooit zelf
genoten had en waartnee hij nooit in nauwe
aanraking was geweest wierp haar glans op
hem.
„Misschien deden wij beter nu naar binnen te
gaan, of anders zullen zij mogelijk verwonderd
zijn. En wanneer gaan jelui trouwen Blijft he4
nog bepaald op Juli
„Ik geloof het wel."
„Je ziet er in het geheel niet opgewonden
uitook Naomi niet. Ik vind dat, over het ge
heel genomen, voor n\if een teleurstelling."
„Misschien is het, omdat wij nogal een rijp
paar zijn,'zeide Ferguson, lichtelijk verlegen
door deze vertrouwelijke vragen.
„Zou dat het groote verschil maken Eens,
niet long geleden was mevrouw Stubbs, de do
mineesvrouw met moeder over het huwelijk in
gesprek. Moedertje gelooft dat een heel jong
huwelijk goed is, moet ik je zeggen zelfs
voor mij. Maar ik heb haar onlangs op dat
punt doen veranderen van meening. Mevrouw
Stubbs denkt, dat de menschen moesten wach
ten tot de jaren des onderscheids en merkte op,
dat de eenïge beweegreden die zij kon ontdek
ken ten gunste van moeders gezichtspunt was,
dat als je jong trouwt, je er dan ook af bent,
net alsof het de mazelen of een huiduitslag isï
Mevrouw Stubbs is een volkomen entstige per
soon, erg s+evig zij weegt honderd en twin
tig pond. Maar gelooft ge xuet, dat deze soort
menschen dikwijls onopzettelijk grappig is
Zoudt u het prettig vinden, jong te trouwen,
omdat je er dan af bent
Vickary Hunt en Heriot, die door den tuin
wandelden, hoorden den preitigen klank van
Joy's lach en daardoor geleid, voegden srtj zich
op de brug bij hen.
„Wat is dit I Wat Is dit Is Jov erg luchthar
tig Je moet zeer eerbiedig zijn tegen Dt. Fer
guson, lieve. Hij is een belangrijke persoonlijk
heid, zooals je wol zien zult, als je naar de
Pastorie van St. Bede komt," zeide Hunt pla
gend. Joy vloog naar hem toe en sloot haar
handen om zijn arm.
„Dr. Ferguson en ik hebben een hoogst ern
stig gesprek gevoerd, oom Henryen ik heb
hem een ruikertje als talisman gegeven f Mis
schien els hij heel lief is, zal ik hem er nog een
sturen voor Primrose Day."'
„Dan zal hij het wel niet dragen, juffrouw
Joy," zeide Heriot met een lach. „Hij is radika-
ler dan de radikalen en zou zelfs geen roos uit
Corisande's tuin aannemen."
Niemand schonk aandacht aan de toespeling,
die op dat oogenblik toch zoo voor de hand lag,
maar later kwam zij Heriot weer in de gedach
ten
„Pc geloof, dat je niet verwacht hebt, mij hier
te vinden, Dan zeide hij, Ferguson een oogen
blik terzijde nemend.
„Neen, oude jongen. Hoe gebeurde het
„Ik ben met Ferrers gekomen," antwoordde
Heriot, het niet noodig achtend nog iets meer
te verklaren. „Morgenochtend moet ik weer weg
met den trein van 8.50. En jij
JDat is mijn trein ook. maar wij kunnen dien
slechts te Cleeve halen. Hoe kom je daarheen?"
„Br wandel, natuurlijk."
„Maar Naomi zal er mij waarschijnlijk heen
rijden. Kunnen we je niet ergens onderweg op
pikken
Heriot schudde zijn hoofd. „Neen, neen. Het
stij verre van mij, de kwade derde te willen
zijn I Je zult mij wel aan het station zien. Mooi
stuk land hier, niet Dan
„Prachtig I Maar misschien heb ik den zin,
dat te waardeeren, Verloren. Ik zou liever steen
en kolk zien, of om het juister uit te drukken.
baksteenen en metselkalk. Een man kan doaf
nog opgaan in de menigte. Dit soort ding
Hij eindigde den zin door met zijn hand te wui*
ven en Heriot keek hem bevreemd nam Weer
kwam de vage twijfel omtrent de laatste ge*
beurtenis in de loopbaan van zijn vriend boven*
„Ik heb gisteravond met Mr. Speed duidelijk
gesproken en ik ben bevrijd van Harley Street."
„Zoo en hoe luidt het programma nu Zal
het huwelijk doorgaan
„Ja, natuurlijk," antwoordde Ferguson, maar
Heriot verbeeldde zich een lichte verlegenheid
in zijn gezicht te zien. „Ik blijf in Oakley Squa*
re. Achteraf is het goed genoeg. Menige arme
kerel zou blijde zijn, als hij mijn kans had en
het is tenminste von mijzelf.'
„Een min ding, maar van mijzelf," mompelde
Heriot. „Het leven is toch een vreemd ding, Dan*
en weinigen van ons zijn eigenlijk uit den smelt*
pot." Zij slenterden samen naar het huis terug
en de menschen uit het Heerenhuis begonnen af*
scheid te nemen.
Mevrouw Ferrars was in de zitkomer en lagl
bleek en vermoeid, maar kalm gelukkig op eeir
sofa. Weliswaar bleef er een klein litteckcn,
want zij had gehoopt, dat al haar verwachting
gen omtrent haar jongen verwezenlijkt zouden
worden zonder één mislukking.
Ferguson, die scherpzinnig fijngevoelig was
betreffende de bewoners von de Oude Pastorij
was verwonderd over haar gedrag jegens Heriot.
Het was iets meer don de gastvrijheid van hart
en huis, door welke zij beroemd was. Maar
Heriot gaf hem geen opheldering en hij sloeg
de uitnoodiging van Barclay Speed af, om M
komen soupeeren op het Heerenhuis.
(Wordt vervolgd),
