BUITENLAND.
BMTSPMIS
PRIJS DER ADVERIEHVJÊH
DE ËEMLANDER"
Die inspannende hoest
ABDIJSIROOP.
VËRGROOTINCEN
B. NSFWEG,
HOTEL RESTAURANT
„TER HORST"
UfflMUU
VRIJDAG
S.
2-5 uur.
TER HORST.
FEU
Het Vfiflorfin Tftlrois.
•JhenTVb °Phet Sa?p!ffC gras van hct
20e Jaargang No. 238
per 3 maanden voor Ames*
looit 2.10. Idem banc*
poet f J—pet week (met gratis eenekennt
ongelukken) f 0.17*. ahondetlijke nummer*
CM
AMERSFO
Donderdag 6 April 1922
tt
DIRECTEUR-UITGEVER i J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL
TEi- INT 61 3l
van 1-4 regels f 1.05
met inbegrip van cc»
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbiw
dingen en Lictdadiqheids-advcitentiën voor de helft
der pri)». Voor handel en bedrijf bestaan zeer
vooideelige hepnlingen voor het advertecren. Gen»
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag tocgczoudcp.
Politiek Overzicht
*Men herinnert zich de niet-ongeestige adver
tentie, dezer dagen ook door ons uit een der
TÏederlandsche bladen overgenomen
LIEVE ALVA
Mom terug. 12 geboden.
Eenige belastingbetalers,
De Dultschers zouden gestraft willen zijn met
ikn tienden penning: zij betalen aanmerke
lijk meer en de Duitsche klachten over den be
lastingdruk verneemt men ten allen kant. De
IPranschen staan dear heel nuchter tegenover
fcn vinden, dat de Duitschers niet alleen onnoo-
(Big veel misbaar maken, maar dat den Fran-
fechen burger door den fiscus nog veel brutaler
het vel over de ooren wordt getrokken. De
icommissie van herstel denkt er net eender over
hb'jkens de strekking van haar jongste nota,
waarin zij van Duitschland vergt, dat het mil
joenen Marken aan niéuwe belastingen aan het
Duitsche volk oplegt. Er is welvaart genoeg in
iDuitschland, redeneert men in Frankrijk: het
Tijk houdt zich maar dood en zijn burgers kun
nen best een aderlating velen. De Duitsche rijks
minister van financiën, Hermes, heeft gisteren
nog eens gewezen op de ongehoorde mate van
belastingen, die aan 't Duitsche volk worden op
gelegd en de bondige strekking van zijn lang
betoog is deze: de rijksdag en de rijks regeering
hebben het Duitsche volk tot de uiterste gren
zen belast.
Hoe is nu de opvatting in Engeland Ook
daar zijn velen, die, de belastingen van den En-
gelschman met die van den Duitscher vergelij
kend, de conclusie uitspreken: het loopt zoo'n
vaart niet met die Duitschers; zij schreeuwen
erger dan zij geslagen worden de gemiddelde
Brit wordt door den fiscus veel erger belast dan
de gemiddelde Duitscher. Maar nu komt plotse
ling Sir Henry Penson, een bekend Oxfordsoh
staatshuishoudkundige, met een klein boekje
voor den dag, dat getiteld is: Is Germany
prosperous?
Penson n-u, die tijdens den oorlog voorzitter
was van het informatiebureau van den oorlogs-
hondel en tijdens de Pariische vredesonderhan
delingen denzelfden post bekleedde, beeft in het
begin van dit jaar een bezoek gebracht aan
Duitschland. De indrukken nu, die hii opdeed
alsmede de feiten, d'o hii vastheid», l^gde hij
neer in bovengenoemd boekje: Is Duits c'h-
land welvarend? Penson ging neet naar
Duitschland om dit bo-dc te schrüven; maar hij
schreef het, naar hij getuigt, omdat hij
Duitschland tot de ontdekking kwam. hoezeer
de opvattingen, die hij tot dusver huldigde, van
de waarheid afweken en omdat bef bom voor
kwam, dat velen in Engeland, d>e niet in staat
waren achter de waarheid te komen, deze niet
temin gaarne zouden kennen.
Sir Henry Penson geeft toe, dat hij naar
Duitschland was gegaan in de overtuiging, dat
het Duitschland veel beter ging dan Engeland
en dat het bijgevo-lg een groot surplus moest
hebben, waaruit de schadeloosstellingen betaald
zouden kunnen worden en dat hem pas. wat hij
in Duitschland zag en .wat hij van de eerste
Britsche en Duitsche autoriteiten hoorde, over
tuigde, d-at Duitschlnnd's welvaart veel meer
schijn was dan werkelijkheid.
Penson komt tot de conclusie, dat er in
Duitschland wel talrijke u-iterlirke tekenen van
prosperiteit zijn, maar dat deze pro«u>eriteit een
zeer onsolieden grond-1""- H'i vergelijkt
Duitschland dan ook veeleer met e°n reconva
lescent na een zeer ernstige ziekte, die weer wat
kleur en wat trek krijgt, maar, wanneer hij mot
oppast, groot gevaar loopt in te storten. De
patiënt moet natuurlek de onene ^«kosten en de
doktersrekening betalen, wot vr-igens over-en-
komst in termijnen moot geschi°d°n: hof b°drag
van hetgeen kan worden betaald evenals de tij
den tusschen de ternrnrbotal",'Ton haiuran vol
gens Penson af van hof- herstel 7"n°r gezond
heid en den tijd, dat hij weer volledig aan het
werk kan gaan.
Geleid door dit inzicht, komt Penson on voor
een volkomen verandering van de e'^hen inzake
de schadeloosstelling, hoewel hm de
schuldkwestie betreft en birgevelcr c-' aan
gaat het gerechtvaardigde van dm dat
D.iitschland de aangerichte schade binnen de
grenzen van het mogelijke moet herstellen, ge
heel het Entente-standpunt inneemt. Eén uit
spraak is met name belangrijk. Hij schrijft n.h,
dat, gezien het feit, dat Duitschland's econo
mische positie uiterst kritiek is, elk onverstandig
optreden zelfs gemakkelijk zou kunnen leidon
tot een nationaal bankroet. Sir Henry Penson
is de opvatting toegedaan van hen, volgens wie
van werkelijke welvaart in Duitschland geen
sprake kan zijn, zoolang de mark niet hoor sta
biliteit, zij 't dan niet haar normale waarde, heeft
herkregen. Aan den anderen kant weet hij wel,
welke crisis het herstel van de Duitsche valuta
na zich zal slepen
„Onder alle personen in Duitschland, die het
vraagstuk hebben bestudeerd, bestaat één voste
overtuiging, n.l. dat wel-is-woor het herstel van
de mark voor het volledig herstel van Duitsch
land alsmede der wereld absoluut noodig is,
maar dat het niet kon plaats hebben zonder als
eerste gevolg een meer of minder volkomen in
eenstorting van Duitschland in industrieel en fi
nancieel opzicht na zich te slepen."
Penson breekt voorts met de opvatting, dat
het Duitsche volk minder zwoor is belast dan
het geallieerde; hij komt tot de uitspraak, dat
de belastang, die het Duitsche volk is opgelegd,
ongehoord zwaar is. Wat b.v. de inkomstenbe
lasting betreft, wijst hij er op, dat de Duitsche
inkomstenbelasting veel zwaarder is dan de En-
gelsche. Aan belastingontduiking, in erger mate
don in Engeland, gelooft hij niet en ter verkin
ring van groote achterstanden, met name wat
de inning der inkomstenbelasting betreft, wijst
hij op de technische moeilijkheden, die de nood
zakelijkheid om aan een geheel nieuwe machi
nerie voor de belastinginning het aanzijn te ge
ven, met zich bracht.
Het spreekt vanzelf, dat Penson ook een oor
deel uitspreekt over de jongste Entente-nota.
Hij merkt dienaangaande op, dat uit den zeer
zworen belastingdruk, die de Duitsche regee
ring op het volk legde, schijnt te blijken, dal zij
de belastingschroef tot zeer dicht bij de grens
vin rie belastingcapaciteit heeft aangezet. Maar
om de schadeloosstelling te kunnen betalen, is
z i. meer noodig don het opleggen van belas-
.gen of zelfs een goéd-werk^"-"1 innings
systeem: n.l. dat de staat bij machte moet zijn
meer te ontvangen don te innen, dus gedaan t<
krijgen, dat er een inkomstensurplus is. Tot
dusvc" is de Duitsche regeering hiertoe niet in
staat geweest, al geeft Penson ruiterlijk toe, dat
zij in d-2e richting krachtige pogingen heeft
gedaan. En aar uit haar jongste handelinger
viel af te leiden, scheen de Duitsche regeering
opreeh' te wensohen haar verplichtingen na ie
komen, ondanks de moeilijkheid, die het op
brengen van de daarvoor vereischte middelen
biedt. Penson getuigt don ook o. m.: „Men voelt
zich geneigd erop te wijzen, dat het, gezien den
tegenwoordigen, zeer kritieken toestand., nauwe
lijks nuttig kan zijn de Duitsche regeering zon
der eenig bewijs te betichten van kwaden wil."
Bwlcfifea.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De Duitsche afvaardiging.
Be r 1 ij n5 April. (W.-B.). Op het minis
terie van buitenlandsche zaken heeft heden, on
der voorzitterschap van staatssecretaris von
Simons, een bespreking plaats gehad met door
de regeering benoemde deskundigen over met
de conferentie van Genua samenhangende kwes
ties. Vooraf hadden drie sub-commissics over
de economische, financieele en verkeersvraag-
stukken beraadslaagd, waarover rapport werd
uitgebracht. Daarna heeft men in een alge-
meene gedachten wisseling de voornaamste be
ginselen voor Genua besproken.
B e r 1 ij n, 5 April. (W. B.). Het vertrek
van dr. Wii th naar Genua, dot aanvankelijk
vandaag zou plaats vinden, is tot morgen uit
gesteld.
De Tsjecho-Slowakische dele
gatie.
Praaag, 5 April. (W.-B.), Dr. Benes, de
minister-president, vertrekt vandaag via Duitsch
land naar Genua.
Een verklaring van Skirmunt.
Londen, 5 April. (N. T. A. Draadloos).
De Poolsche minister van buitenlandsche zaken,
Skirmunt, het voorbeeld volgend van zijn colle-
is voor Uw bórst en longen r.ndoolig. Grijp in
voor bot te'laai is, Maakt do vasiziltondoslym
gemakkelijk on zonder pijn los, noemt do krie
belingen uit Uw kool wég. Dit doen vel on en
terecht met do bekende, verzachtende
ga's van Tsjecho-Slowakije cn Italië, heeft be
zoeken aan Londen en Parijs gebracht in ver
band met de voorbereidingen voor de confe
rentie te Genuo. Tegenover verschillende dag
blad-correspondenten heeft hij zich uitgelaten
over de algemeene vooruitzichten.
Met betrekking tot de Russische kwestie gaf
hij te kennen, dat Polen geen hinderpaal in den
weg zou leggen bij de erkenning van de sovjet-
regeering, maar deze erkenning integendoc
zelfs zou ondersteunen. Inzake de kwestie dor
ontwapening zeide Skirmunt tot een vertegen
woordiger van de Doily Chronicle, dat Polen
niets liever wenschte dan de pacificatie von
Europa en een verlichting van den drukkendén
last der bewapeningen. Polen zal al het moge
lijke doen om zulks t^ bevorderen.
Op een vraag of Polen zich als een corridor
zou willen loten bezigen voor den handel tus
schen Duitschland en Rusland, verklaarde de
minister, dot Polen daartegen geen bezwaar
h>"éft. Sprekende over zekere punten, door Lloyd
George in zijn rede aangeroerd en den nadruk
door den premier gelegd op de noodzakelijkheid
van stabilisatie der wisselkoersen, zeide Skir
munt, dot Polen ernstige pogingen doet om zijn
valuta te stobiliseeren en zijn begrooting
evenwicht te brengen cn aldus reeds op den
weg is, die door Lloyd George is aangegeven
als den weg, die door de naties van Centranl-
Furopa dient te worden ingeslagen. De Daily
Chronicle voegt hieraan toe, dat' weldra een
handelsverdrag zal worden gesloten tusschen
Groot-Brittonnië en Polen.
De bijeenkomst der neutralen.
B e r 1 ij n, 5 April. (N. T. A. Draadloos.).
Te Bern begint heden onder voorzitterschap
van den president van den Bondsraad Schult-
hess in de vergaderzaal van de Zwitsersche
Nationale Bank de voor-conferentie van neu
tralen voor Genuo. Aan deze conferentie ne
men Deneronrken, Ned^n-laricI, Noorwegen, Zwe
den en Spanje deel. Naar verluidt, wehscKèn de
neutralen niet den indruk te wekken, dat zij te
Genua als een aaneengesloten blok hun ge
meenschappelijke belangen wenschen te verte
genwoordigen. In weerwil van het feit, dat de
besprekingen streng geheim zijn, is toch be
kend geworden, dat de Zwitseische Bondsraad
in een nauwkeurig omschreven program vrij
stellig verklaart, dat de oplossing der belang
rijke economische vraagstukken in Europa,
vooral ook de door he! Engelsche plan opge
worpen kwestie van de regeling van den wissel
koers, afhankelijk is van de verstandige oplos
sing der schadevergc dings-kwestie, op een
wijze, die Duitschland niet alleen met oprecht
heid en den wensch om haar uit te voeren kan
nonvoa'den, maar die ook in slaat is uit ie
voeren,
Londen, 5 April. (N. T. A. Draadloos).
Niar aanleiding van de conferentie van neu-
53598» BS??;: v"i:-1;
naar ieder portret worden nog steeds
vervaardigd door
Langssfpaat 39, Te? 4S2.
troie deskundigen voor de conferentie van Genua
die heden te Bern is bijeengekomen, schrijft de
Daily Telegraph:
„Groot-Brittannië heeft aan de neutraio mo
gendheden de technische conclusie» medege
deeld, die door de Britsche deskundigen zijn
vastgesteld. Tusschen de zienswijzen en belan
gen von Groot-Brattinnië cn de meeste neutra
len bestaat een groote mate van overeenstem
ming, in verband met de verhouding tusschen
hun wisselkoersen cn de goud-pariteit, hetgeen
voor den uitvoerhandel van allen dezelfde ge
volgen heeft. Allen hebben ernstig te lijden on
der de lage fabrieks- en verkoopsprijzen der
Duitsche goederen ten gevolge van de depre
ciatie van de mark, terwijl voornamelijk Zweden
en Nederland groote verliezen hebben geleden
in verband met de enorme hoeveelheden Duitsch
Do Volkenbond cn Zwitserland.
B e r n, 5 A p r i 1. (B. T. A.) De staatsraad be
raadslaagde heden over het rapport van den fe
deralen raad omtrent de tweede bijeenkomst van
den Volkenbond. Motto, sprekende over de wei
gering van Zwitserland om de Volkenbonds-
troepen^ bestemd voor Wilna, het Zwitsersche
grondgebied te doen overschrijden, wees nog
maals op het feit, dot dit geschiedde uit nood
zaak, door de omstandigheden geboden, maar
dot het hier geen principe betrof.
DE ONDRELINGE SCHULDEN DER
GEALLIEERDEN.
Londen, 5 April. (R.). Reuter verneemt,
dat Engeland aan de geallieerden een nota heeft
gericht, waarbij het verklaart, dat het, wijl het
gedwongen is geworden de rente te betalen van
zijn schuld aan de Ver. St., zich het recht voor
behoudt betaling te vragen van de rente van de
oorlogsschulden der geallieerden aan Engeland.
De nota legt er den nadruk op, dat Engeland
thans volkomen geneigd is rente te betalen aan
Amerika. De EngeVsch-Amerikaansche overeen
komst, die voor drie jaren gesloten is cn waarbij
de rente van de schulden werd opgeschort, ein
digt 15 Juni en de overeenkomst voor drie jaren
tusschen Engeland en zijn schuldenaren loopt
eveneens bijna onmiddellijk of.
DE ONTWAPENING VAN DUITSCHLAND.
Bij de beraadslaging over de binnenlandsche
begrooting hield de Duitsche minister Koster
eergisteren een rede, waarin hij met name de
inzake de Schutzpolizei tegen Duitschland in
gebrachte beschuldigingen weerlegde cn o.a.
zeide
In de Fronsche Kamer zijn over de Schupo
dingen gezegd, die niet onweersproken mogen
blijven in het belang der wearheid en der on
derhandelingen, die gevoerd worden tusschen
ons en de internationale controlecommissie.
Duitschland heeft volgens het vredesverdrag"
een staand leger van 100,000 man. Op dc con
ferentie van Spa werd non Duitschland een
politiemacht van toto:* 150.000 man toege
staan .Daarbij zijn olie politieafdeelingen in
begrepen, die olie Duitsche landen en gemeen
ten bezitten. Aanvankelijk was evenwel bepaald
dat slechts 02,000 man als ordepolitie zouden
dienst doen en thans zijn er in Duitschland
maar 80,000 man als „Schutzpolizei" aanwe
zig. Deze juiste cijfers moeten ook der con
trolecommissie alhier bekend zijn.
Sedert de nota van Boulogne werd aan de
„Schutzpolizei" haar aanvankelijk militair ka
rakter meer "en meer ontnomen. Het laatst nog
in de nota van 15 Maart 1022 verklaarde
Duitschland zich bereid het aantal vaste afdee-
lingen aanzienlijk te verminderen, vele formaties
ie ontbinden en'nog andc-re maatregelen te ne
men. De minister vraagt de Europecsche open
bare meening, of deze 80,000 man een bedrei
ging voor Frankrijk kunnen vormen. Momenteel
wellicht nog jaren lang staan in Rijnland
135.000 mpn tot de tonden gewapende genlli-
rde soldaten, die het Rijk meer kosten dan
135.000 Duitsche ministers.
Alle buren van Duitschland, inzonderheid
Tsjecho-Slowakije, bezitten een veel strenger ge
centraliseerde politie. De rijksregeering order-
handelt verder met Noliet. Over het resultaat
kon spreker nog niets zeggen, maar Duitschland
zou aan de Schutzpolizei gaarne het karakter
van 1913 teruggeven. Spreker verklaarde verder
naar aanleiding van het feit, dot de technische
I noodhulp, sporlvereenigingen enz., in do Fran»
sche Kamer door den minister van oorlog ver
kapte militaire afdcelingcn werden genoemd, -dot
deze organisaties niets met militaire zaken te
doen hebben. Zou oen vereeniging zoo iets guuii
doen, zij zou onmiddellijk worden ontbonden. Do
regecring bestrijdt de in Duitschland bestaande
geheime organisaties met olie middelen, waar-;
over zij beschikt.
Dc grensregeling in Pruisen:
Berlijn, 5 April. (W.-B.). Den rijkspresi-
dent was over de kwestie der vaststelling van de
Duilsch-Poolsche Weichselgrons een resolutie
overhandigd van de naar BerÜjn gezonden Oost
en West-Pruisische delegatie. Volgens berichten
in de bladen uit Koningsbergen antwoordde de
president op de resolutie o. n., dat de rijksregee
ring niet zou ophouden om met alle macht to
strijden voor het recht von Duitschland op do
bedreigde dorpen. Do banden, die Oost-Pruisen
verbinden met het overige deel van Duitschland,
zijn onverbreekbaar. Do resolutie is ter kennis
gebracht van do Duitsche en Pruisische regeei
ring.
1
Annbovcletul.
OPPER-SILEZIU.
Do Duitsch-Poalschc besprekingen,
G c n v e, 5 April. (W. B.) Volgens een of-
ficieele mededeeling van het secretariaat van
den Volkenbond heeft Cnlonder dc Duitsche cn
Poolsche gevolmachtigden uitgenoodigd voor
een conferentie op'8 April, om alsnog te trach
ten ten aangzicn van dc likwidnlje dor Duitsche
bezittingen in Poolsch-Oppcr-Silezië een ver
gelijk tot stand te brengen. Indien deze poging
geen succes heeft, zal Cnlonder de beide gevol
machtigden uitnoodigen tot een openbare zit
ting in het secretariaat van den Volkenbond op
12 dezer en in deze zitting zijn uitspraak bekend
molten.
Spoorwegongeluk.
Hagen (Westfolen), 5 Ap«ril. (W. B.) Hen
denochtend werden door een personentrein achl
man van een ploeg arbeiders, die op de rails
werkten, gedood; enkelen werden licht gewond
Woeste. '\m
Brussel, 5 April. (B. T. A.) Graaf Karei
Woeste, dc leider der katholieke partij in België,
is overleden.
Hoewel het bericht van Woestc's dood na zijn
sterk nchtcruitgaanden toestand der laatste da
gen geenszins onverwacht is gekomen, heeft
deze tijding, welke zich in den loop von den
namiddag als een loopend vuur in de hoofdstad
Verspreidde, toch nog heel wat ontroering te
weeg gebracht. De wijze waarop dit nieuws door
het publiek, ook door de niet-katholieken, werd
ontvangen en besproken, bewees duidelijk dat,
hoewel de conservatieve politiek van dezen
strijdvoardigen staatsman, die vóór den oorlog
niettegenstaande zijn hoogen leeftijd nog steeds
de teugels van de partijleiding in handen had,
niet door allen, zelfs onder zijn pnrtijgenooten,
werd gedeeld, niemand hem den tol van den
eerbied wil onthouden.
Graaf Woeste werd 26 Februari 1857 te
Brussel geboren. Op 2I-jarigen leeftijd wan hij
reeds meester in de rechten cn advocaat bij het
hof van beroep te Brussel. Van 1891 tot 1892
was hij deken van de Brusselsche balie. In
1874 zond het urrondissement Aalst hem voor
de eerste maal naar de Kamer. Dit mandaat
vervulde hij onafgebroken gedurende 48 jaar.
Men zal zich herinneren, dat hij enkele dagen
geleden door zijn kiezers wegens zijn houding
inzake de universiteitskwestie werd afgekeurd en
vermoedelijk bij een eerstkomende verkiezing
door een Vlaamschgezindcn carvdidoat vervan
gen zou zijn geworden. In 1884 na de groote
katholieke overwinning, trad hij als minister
van justitie in het kabinet-Malou, maar diendc-
Alle cultuur berust op min'Wh»d<m.
V. FARTMANN.
w TT er TOM
Uit het Engelsch door
Hsvr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
door
DAVID LYALL.
67
„Och, Heriot is een goede vent," zeide hij,
«fat afwezig. „Zeg Naomi, zouden wij ze niet
allemaal kunnen laten zitten en wegloopen er
gens anders heen
„Waarom toch, Dan?" vroeg zij en in haar
®ogen kwam langzaam een groote verwonde-
jnng.
7Jk wil het je wel vertellen, ik ben bang voor
npmlI!fUWer^' ^alcn w'i de wet zelf in handen
■j 2 e vereenvoudig cn en weggaan, voor
o gmg'en verzond™ worden."
fj'l ün' ken je toch een rare man I
Het eene oogenblik bereken je alles nauwkeurig,
de jden, de afstanden en het geld en het vol-
*end oogblik sred,-aaf, je je als wn Iichtz]n.
ge jongen. Welke ls nu de ware man
«en hond TA J CrI,Sti=- 'AVe hc'bben °,,en
een honderd gedaanten. Ik venvacht, dat ik bi!
Jou eenige nieuwe zal ontdekken. Wel wat' ze-
lepelen3"10 m'i w°°rd geeft, zal ik alles we!
en keek hem eigenaardig aan.
„Meen je het werkelijk, Dan?"
^eker." J
„Zeg mij precies wat je doen zou."
„Nu, ik zou het zoo regelen dat wij konden
trouwen op een registratie-kantoor en denzelf
den dag zouden wij naar Amerika kunnen ver
trekken, daar ik reeds vooruit onzen over
tocht en alles zou besproken hebben. Ik heb
een proote vacantie noodig. Wij zullen naar
het Verre Westen gaan en zien, of wij Charlie
kunnen vinden."
Naomi's hart sloeg snel, haar adem ging in
kleine vlugge stooten.
„Maar vader en moeder Zouden die niet
vreeselijk boos zijn
„Wij zouden het erop moeten wagen. Als wij
ons nu er toe zetten, kunnen wij juist ontsnap
pen/ voor de uitnoodigingen de wereld in zijn.
Kom, Naomi f Ik geloof eerlijk, dat dit de beste
kans op geluk voor ons is."
Het was een opperst oogenblik tusschen deze
twee en beiden gevoelden het.
Maar na een vluchtige ingeving om .alles te
wagen, trok Naomi zich terug", getrouw aan
de overlevering der Speeds.
„Het doet mij zoo vreemd can, Dan, maar
het zou niet recht en niet eerlijk zijn legcn-
over de lui thuis. Moeder zou ons nooit ver
geven. Bovendien is het zoo dwaas, ik kan het-
niet doenl"
Het licht stierf weg op Ferguson's* gelaat.
„Natuurlijk kan je niet. Ik ben een dwaas ge
weest, het te verwachten of te veronderstellen.
Vergeet het alles maar, Naomi. Je hebt gelijk.
Wij zijn te oud, om te spelen."
HOOFDSTUK XXI.
Godfrey Hale, dien Margaret Bein een wind
buil genoemd had, ging weg van de Strand en
zocht het Bureau The Interlude op in Northamp
ton Street.
Een kleine man met een vermoeid gelaat, een
puntbaard en onrustige zwarte oogen en een
onmetelijke begaafdheid om te soreken, was hij
geen persona grata in het verblijf van een druk
bezigen man. Er waren er verscheiden, juist
in deze buurt, die bijzondcie aanwijzigingen
aan hun onderhoorigen hadden verstrekt, dat hij
niet toegelaten mocht worden.
Hij was een letterkundig man op verschillend
gebied en bezat onloochenbaar een zekere gave
zich schilderachtig uit te drukken, maar hem
ontbrak bestendigheid. Juist in den 'aalsten
tijd was zijn werk treurig achteruit gëgüan, in
plaats van aan sterkte te winnen met cis jaren
en ondervinding, en in deskundige, kringen werd
hij ronduit beschouwd, als ;emand, die in de
maatschappij mislukt was.
Een bruin papieren pakje, dat onbeholpen
v/as dichtgebonden en hetwelk hij stevig onder
zijn arm hield, wees het eerste doel van zijn
zoeken aan. Hij zocht de uitgevers op en Heriot
was toevallig de eerste, die op zijn weg lag.
Het was een van Heriot's drukste dagen, ter
wijl hij de vellen voor zijn Ju li.mm mor voor de
pers gereed maakte en een lieluo uitdrukking
van wrev.et was op zijn gelaat zichtbaar, tóen
de deur opengeduwd werd cn de droefgeestige
.verschijning van Hale zich vertoonde.
„Hoe bén je hier gekomen?" vroeg hij noga!
grof.
„Ik heb ze gezegd dat ik dezen morgen nie
mand ontvangen kon. Zie j? niet, dat ik het
tot over mijn coren cruk heb?"
„Ik kon wel wachten, tot ge wat meer tijd
hebt," antwoordde Hale, die nooit cenige aan
duiding scheen te verstaan en van wieg men
zelfs wist, dat hij een duidelijke uitnoodiging
om zich te verwijderen in den wind sioeg.
Heriot kreunde in gedachten. Hij wist, dat
Hole twee of drie uur op een plaats zou blijven
tot het ongelukkige slachtoffer ter zelfverdedi
ging zich van hem wist te bevrijden, door voor
te stellen iets te eten.
En toch was er iets innemends cn ook iets
erbarmelijks in dien man, die zoo weinig met
zijn leven had gedaan. Een klein succes in het
begin von zijn letterkundige loopbaan, veroor
zaakt door eenige schilderachtige verhalen van
de Zuidzee-eilandfn, hadden hem ongelooflijk
opgeblazen gemaakt en hij geloofde dat hij een
tw.eede Stevenson was. Maar sedert had hij nooit
meer zoo iets goeds gemaakt en hij v/as nu in
derdaad in geldverlegenheid, om te kunnen
voortleven.
Heriot keek rechtuit naar het bruin papieren
pakie, dat hij van vroeger kende.
„Je leunt het hier loten, als je wilt, Godfrey,
en ik zal het eens inkijken, als ik vanavond
naar huis ga., Ik kan je nu niet vragen, plaats
te nemen, omdat ik mijn tijd meer dan noodig
heb.'"
„Dat is bij jullie kerels altijd het geval, vol
gens jezelf; het is maar een blinddoek", zeide
Hale vriendelijk. „Ik zit er leelijk in, Heriot, ik
kon mijn huur niet betalen die vervalt over
morgen cn ik v/eet niet wat ik doen moet.
Heriot van nature een goedhartig man en nu
onlangs nog veel meer toegankelijk geworden
voor alle menschelijke zorgen en dwaasheid,
leunde even terug en besloot gelaten het ver
haal van ellende aan te hooren.
„Niet voor den eersten keer, Godfrey, wil ik
wedden. Hoeveel is het?"
„Ongeveer zes-en-lwintig pond. Een vreese-
Iijke huur voor de woning; maar natuurlijk be
talen V/ij voor de ligging cn den tuin bij de
heide, sedert die ontdekt is door den hausse-
zaakwaarnemer en den speculeerenden bouwer."
„Buiten Aylesbury weg niet?" zeide Heriot,
voor een oogenblik belangstellend.
„Amarsham is het station; gemakkelijk om
ïe bereiken, eerste klasse dienst van treinen,
versterkende lucht en frissche heuvels, prach-
tigen zijtak van de Chiltcrn Hills, hoogelijk
aanbevolen door de geneeskundigen daar heb
je het! Zoo is het in de verbeelding, maar in
werkelijkheid is het anders, Heriot. Het is oen
mijl van het station, het rieten dak lekt een
weinig, als het hevig regent; en de tuin kost
meer don hij voortbrengt. Rozen? Er zijn er mil-
lioenen; maar mijn vrouw, die de dingen bij
den naam noemt, zegt, dat zij een shilling per
stuk kosten."
„Heb je een contract?" vroeg Heriot belang
stellend.
„Ongelukkigerwijze hebben wij er een voor
drie of vier jaar. Wij beginnen nu juist het
derde; ik kon er niet binnen het jaar af en
zooals ik gezegd heb, geen rooden cent om de
huur te betalen. Ik zeg je, dat de omgeving
daar doodsch is en ik blijde was vanmorgen
eruit te kunnen gana. Mijn vrouw wil goarno
naar Londen terugkomen en weer haar dames-
modezaak beginnen. Weet je, zij heeft eens
een goede in Noord-Londen gehad en bij Godl
die bracht meer op dan de boeken."
„Noord-Lonuen?" herhaalde Heriot; en de
belangstelling op zijn gelaat werd grooter*
„Welk deel?"
„Zij zat daar in den omtrek van Holloway-
Parkhurst Road, om heel precies te zijn. Maar
zij v/as daar algemeen bekend. Zij neeft zelfs
japonnen voor menschen in Zuid-Afrika ge
maakt. Zij zeurt er altijd over. Indien ik naar
Londen teruggaan wilde, zou zij weer begin
nen zegt ze. Maar v/ij zijn aan handen en voeten
gebonden, cn als je misschien hierop wat voor
schot zoudt willen geven, Heriot," voegde hij
erbij, met een onschuldig vertrouwen, „dan
zou ik voor eeuwig je schuldenaar blijven."
CWorat vervolgd).