BUITENLAND. BMTSPMIS PRIJS DER ADVERIEHVJÊH DE ËEMLANDER" Die inspannende hoest ABDIJSIROOP. VËRGROOTINCEN B. NSFWEG, HOTEL RESTAURANT „TER HORST" UfflMUU VRIJDAG S. 2-5 uur. TER HORST. FEU Het Vfiflorfin Tftlrois. •JhenTVb °Phet Sa?p!ffC gras van hct 20e Jaargang No. 238 per 3 maanden voor Ames* looit 2.10. Idem banc* poet f J—pet week (met gratis eenekennt ongelukken) f 0.17*. ahondetlijke nummer* CM AMERSFO Donderdag 6 April 1922 tt DIRECTEUR-UITGEVER i J. VALKHOFF. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL TEi- INT 61 3l van 1-4 regels f 1.05 met inbegrip van cc» bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbiw dingen en Lictdadiqheids-advcitentiën voor de helft der pri)». Voor handel en bedrijf bestaan zeer vooideelige hepnlingen voor het advertecren. Gen» circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag tocgczoudcp. Politiek Overzicht *Men herinnert zich de niet-ongeestige adver tentie, dezer dagen ook door ons uit een der TÏederlandsche bladen overgenomen LIEVE ALVA Mom terug. 12 geboden. Eenige belastingbetalers, De Dultschers zouden gestraft willen zijn met ikn tienden penning: zij betalen aanmerke lijk meer en de Duitsche klachten over den be lastingdruk verneemt men ten allen kant. De IPranschen staan dear heel nuchter tegenover fcn vinden, dat de Duitschers niet alleen onnoo- (Big veel misbaar maken, maar dat den Fran- fechen burger door den fiscus nog veel brutaler het vel over de ooren wordt getrokken. De icommissie van herstel denkt er net eender over hb'jkens de strekking van haar jongste nota, waarin zij van Duitschland vergt, dat het mil joenen Marken aan niéuwe belastingen aan het Duitsche volk oplegt. Er is welvaart genoeg in iDuitschland, redeneert men in Frankrijk: het Tijk houdt zich maar dood en zijn burgers kun nen best een aderlating velen. De Duitsche rijks minister van financiën, Hermes, heeft gisteren nog eens gewezen op de ongehoorde mate van belastingen, die aan 't Duitsche volk worden op gelegd en de bondige strekking van zijn lang betoog is deze: de rijksdag en de rijks regeering hebben het Duitsche volk tot de uiterste gren zen belast. Hoe is nu de opvatting in Engeland Ook daar zijn velen, die, de belastingen van den En- gelschman met die van den Duitscher vergelij kend, de conclusie uitspreken: het loopt zoo'n vaart niet met die Duitschers; zij schreeuwen erger dan zij geslagen worden de gemiddelde Brit wordt door den fiscus veel erger belast dan de gemiddelde Duitscher. Maar nu komt plotse ling Sir Henry Penson, een bekend Oxfordsoh staatshuishoudkundige, met een klein boekje voor den dag, dat getiteld is: Is Germany prosperous? Penson n-u, die tijdens den oorlog voorzitter was van het informatiebureau van den oorlogs- hondel en tijdens de Pariische vredesonderhan delingen denzelfden post bekleedde, beeft in het begin van dit jaar een bezoek gebracht aan Duitschland. De indrukken nu, die hii opdeed alsmede de feiten, d'o hii vastheid», l^gde hij neer in bovengenoemd boekje: Is Duits c'h- land welvarend? Penson ging neet naar Duitschland om dit bo-dc te schrüven; maar hij schreef het, naar hij getuigt, omdat hij Duitschland tot de ontdekking kwam. hoezeer de opvattingen, die hij tot dusver huldigde, van de waarheid afweken en omdat bef bom voor kwam, dat velen in Engeland, d>e niet in staat waren achter de waarheid te komen, deze niet temin gaarne zouden kennen. Sir Henry Penson geeft toe, dat hij naar Duitschland was gegaan in de overtuiging, dat het Duitschland veel beter ging dan Engeland en dat het bijgevo-lg een groot surplus moest hebben, waaruit de schadeloosstellingen betaald zouden kunnen worden en dat hem pas. wat hij in Duitschland zag en .wat hij van de eerste Britsche en Duitsche autoriteiten hoorde, over tuigde, d-at Duitschlnnd's welvaart veel meer schijn was dan werkelijkheid. Penson komt tot de conclusie, dat er in Duitschland wel talrijke u-iterlirke tekenen van prosperiteit zijn, maar dat deze pro«u>eriteit een zeer onsolieden grond-1""- H'i vergelijkt Duitschland dan ook veeleer met e°n reconva lescent na een zeer ernstige ziekte, die weer wat kleur en wat trek krijgt, maar, wanneer hij mot oppast, groot gevaar loopt in te storten. De patiënt moet natuurlek de onene ^«kosten en de doktersrekening betalen, wot vr-igens over-en- komst in termijnen moot geschi°d°n: hof b°drag van hetgeen kan worden betaald evenals de tij den tusschen de ternrnrbotal",'Ton haiuran vol gens Penson af van hof- herstel 7"n°r gezond heid en den tijd, dat hij weer volledig aan het werk kan gaan. Geleid door dit inzicht, komt Penson on voor een volkomen verandering van de e'^hen inzake de schadeloosstelling, hoewel hm de schuldkwestie betreft en birgevelcr c-' aan gaat het gerechtvaardigde van dm dat D.iitschland de aangerichte schade binnen de grenzen van het mogelijke moet herstellen, ge heel het Entente-standpunt inneemt. Eén uit spraak is met name belangrijk. Hij schrijft n.h, dat, gezien het feit, dat Duitschland's econo mische positie uiterst kritiek is, elk onverstandig optreden zelfs gemakkelijk zou kunnen leidon tot een nationaal bankroet. Sir Henry Penson is de opvatting toegedaan van hen, volgens wie van werkelijke welvaart in Duitschland geen sprake kan zijn, zoolang de mark niet hoor sta biliteit, zij 't dan niet haar normale waarde, heeft herkregen. Aan den anderen kant weet hij wel, welke crisis het herstel van de Duitsche valuta na zich zal slepen „Onder alle personen in Duitschland, die het vraagstuk hebben bestudeerd, bestaat één voste overtuiging, n.l. dat wel-is-woor het herstel van de mark voor het volledig herstel van Duitsch land alsmede der wereld absoluut noodig is, maar dat het niet kon plaats hebben zonder als eerste gevolg een meer of minder volkomen in eenstorting van Duitschland in industrieel en fi nancieel opzicht na zich te slepen." Penson breekt voorts met de opvatting, dat het Duitsche volk minder zwoor is belast dan het geallieerde; hij komt tot de uitspraak, dat de belastang, die het Duitsche volk is opgelegd, ongehoord zwaar is. Wat b.v. de inkomstenbe lasting betreft, wijst hij er op, dat de Duitsche inkomstenbelasting veel zwaarder is dan de En- gelsche. Aan belastingontduiking, in erger mate don in Engeland, gelooft hij niet en ter verkin ring van groote achterstanden, met name wat de inning der inkomstenbelasting betreft, wijst hij op de technische moeilijkheden, die de nood zakelijkheid om aan een geheel nieuwe machi nerie voor de belastinginning het aanzijn te ge ven, met zich bracht. Het spreekt vanzelf, dat Penson ook een oor deel uitspreekt over de jongste Entente-nota. Hij merkt dienaangaande op, dat uit den zeer zworen belastingdruk, die de Duitsche regee ring op het volk legde, schijnt te blijken, dal zij de belastingschroef tot zeer dicht bij de grens vin rie belastingcapaciteit heeft aangezet. Maar om de schadeloosstelling te kunnen betalen, is z i. meer noodig don het opleggen van belas- .gen of zelfs een goéd-werk^"-"1 innings systeem: n.l. dat de staat bij machte moet zijn meer te ontvangen don te innen, dus gedaan t< krijgen, dat er een inkomstensurplus is. Tot dusvc" is de Duitsche regeering hiertoe niet in staat geweest, al geeft Penson ruiterlijk toe, dat zij in d-2e richting krachtige pogingen heeft gedaan. En aar uit haar jongste handelinger viel af te leiden, scheen de Duitsche regeering opreeh' te wensohen haar verplichtingen na ie komen, ondanks de moeilijkheid, die het op brengen van de daarvoor vereischte middelen biedt. Penson getuigt don ook o. m.: „Men voelt zich geneigd erop te wijzen, dat het, gezien den tegenwoordigen, zeer kritieken toestand., nauwe lijks nuttig kan zijn de Duitsche regeering zon der eenig bewijs te betichten van kwaden wil." Bwlcfifea. DE CONFERENTIE TE GENUA. De Duitsche afvaardiging. Be r 1 ij n5 April. (W.-B.). Op het minis terie van buitenlandsche zaken heeft heden, on der voorzitterschap van staatssecretaris von Simons, een bespreking plaats gehad met door de regeering benoemde deskundigen over met de conferentie van Genua samenhangende kwes ties. Vooraf hadden drie sub-commissics over de economische, financieele en verkeersvraag- stukken beraadslaagd, waarover rapport werd uitgebracht. Daarna heeft men in een alge- meene gedachten wisseling de voornaamste be ginselen voor Genua besproken. B e r 1 ij n, 5 April. (W. B.). Het vertrek van dr. Wii th naar Genua, dot aanvankelijk vandaag zou plaats vinden, is tot morgen uit gesteld. De Tsjecho-Slowakische dele gatie. Praaag, 5 April. (W.-B.), Dr. Benes, de minister-president, vertrekt vandaag via Duitsch land naar Genua. Een verklaring van Skirmunt. Londen, 5 April. (N. T. A. Draadloos). De Poolsche minister van buitenlandsche zaken, Skirmunt, het voorbeeld volgend van zijn colle- is voor Uw bórst en longen r.ndoolig. Grijp in voor bot te'laai is, Maakt do vasiziltondoslym gemakkelijk on zonder pijn los, noemt do krie belingen uit Uw kool wég. Dit doen vel on en terecht met do bekende, verzachtende ga's van Tsjecho-Slowakije cn Italië, heeft be zoeken aan Londen en Parijs gebracht in ver band met de voorbereidingen voor de confe rentie te Genuo. Tegenover verschillende dag blad-correspondenten heeft hij zich uitgelaten over de algemeene vooruitzichten. Met betrekking tot de Russische kwestie gaf hij te kennen, dat Polen geen hinderpaal in den weg zou leggen bij de erkenning van de sovjet- regeering, maar deze erkenning integendoc zelfs zou ondersteunen. Inzake de kwestie dor ontwapening zeide Skirmunt tot een vertegen woordiger van de Doily Chronicle, dat Polen niets liever wenschte dan de pacificatie von Europa en een verlichting van den drukkendén last der bewapeningen. Polen zal al het moge lijke doen om zulks t^ bevorderen. Op een vraag of Polen zich als een corridor zou willen loten bezigen voor den handel tus schen Duitschland en Rusland, verklaarde de minister, dot Polen daartegen geen bezwaar h>"éft. Sprekende over zekere punten, door Lloyd George in zijn rede aangeroerd en den nadruk door den premier gelegd op de noodzakelijkheid van stabilisatie der wisselkoersen, zeide Skir munt, dot Polen ernstige pogingen doet om zijn valuta te stobiliseeren en zijn begrooting evenwicht te brengen cn aldus reeds op den weg is, die door Lloyd George is aangegeven als den weg, die door de naties van Centranl- Furopa dient te worden ingeslagen. De Daily Chronicle voegt hieraan toe, dat' weldra een handelsverdrag zal worden gesloten tusschen Groot-Brittonnië en Polen. De bijeenkomst der neutralen. B e r 1 ij n, 5 April. (N. T. A. Draadloos.). Te Bern begint heden onder voorzitterschap van den president van den Bondsraad Schult- hess in de vergaderzaal van de Zwitsersche Nationale Bank de voor-conferentie van neu tralen voor Genuo. Aan deze conferentie ne men Deneronrken, Ned^n-laricI, Noorwegen, Zwe den en Spanje deel. Naar verluidt, wehscKèn de neutralen niet den indruk te wekken, dat zij te Genua als een aaneengesloten blok hun ge meenschappelijke belangen wenschen te verte genwoordigen. In weerwil van het feit, dat de besprekingen streng geheim zijn, is toch be kend geworden, dat de Zwitseische Bondsraad in een nauwkeurig omschreven program vrij stellig verklaart, dat de oplossing der belang rijke economische vraagstukken in Europa, vooral ook de door he! Engelsche plan opge worpen kwestie van de regeling van den wissel koers, afhankelijk is van de verstandige oplos sing der schadevergc dings-kwestie, op een wijze, die Duitschland niet alleen met oprecht heid en den wensch om haar uit te voeren kan nonvoa'den, maar die ook in slaat is uit ie voeren, Londen, 5 April. (N. T. A. Draadloos). Niar aanleiding van de conferentie van neu- 53598» BS??;: v"i:-1; naar ieder portret worden nog steeds vervaardigd door Langssfpaat 39, Te? 4S2. troie deskundigen voor de conferentie van Genua die heden te Bern is bijeengekomen, schrijft de Daily Telegraph: „Groot-Brittannië heeft aan de neutraio mo gendheden de technische conclusie» medege deeld, die door de Britsche deskundigen zijn vastgesteld. Tusschen de zienswijzen en belan gen von Groot-Brattinnië cn de meeste neutra len bestaat een groote mate van overeenstem ming, in verband met de verhouding tusschen hun wisselkoersen cn de goud-pariteit, hetgeen voor den uitvoerhandel van allen dezelfde ge volgen heeft. Allen hebben ernstig te lijden on der de lage fabrieks- en verkoopsprijzen der Duitsche goederen ten gevolge van de depre ciatie van de mark, terwijl voornamelijk Zweden en Nederland groote verliezen hebben geleden in verband met de enorme hoeveelheden Duitsch Do Volkenbond cn Zwitserland. B e r n, 5 A p r i 1. (B. T. A.) De staatsraad be raadslaagde heden over het rapport van den fe deralen raad omtrent de tweede bijeenkomst van den Volkenbond. Motto, sprekende over de wei gering van Zwitserland om de Volkenbonds- troepen^ bestemd voor Wilna, het Zwitsersche grondgebied te doen overschrijden, wees nog maals op het feit, dot dit geschiedde uit nood zaak, door de omstandigheden geboden, maar dot het hier geen principe betrof. DE ONDRELINGE SCHULDEN DER GEALLIEERDEN. Londen, 5 April. (R.). Reuter verneemt, dat Engeland aan de geallieerden een nota heeft gericht, waarbij het verklaart, dat het, wijl het gedwongen is geworden de rente te betalen van zijn schuld aan de Ver. St., zich het recht voor behoudt betaling te vragen van de rente van de oorlogsschulden der geallieerden aan Engeland. De nota legt er den nadruk op, dat Engeland thans volkomen geneigd is rente te betalen aan Amerika. De EngeVsch-Amerikaansche overeen komst, die voor drie jaren gesloten is cn waarbij de rente van de schulden werd opgeschort, ein digt 15 Juni en de overeenkomst voor drie jaren tusschen Engeland en zijn schuldenaren loopt eveneens bijna onmiddellijk of. DE ONTWAPENING VAN DUITSCHLAND. Bij de beraadslaging over de binnenlandsche begrooting hield de Duitsche minister Koster eergisteren een rede, waarin hij met name de inzake de Schutzpolizei tegen Duitschland in gebrachte beschuldigingen weerlegde cn o.a. zeide In de Fronsche Kamer zijn over de Schupo dingen gezegd, die niet onweersproken mogen blijven in het belang der wearheid en der on derhandelingen, die gevoerd worden tusschen ons en de internationale controlecommissie. Duitschland heeft volgens het vredesverdrag" een staand leger van 100,000 man. Op dc con ferentie van Spa werd non Duitschland een politiemacht van toto:* 150.000 man toege staan .Daarbij zijn olie politieafdeelingen in begrepen, die olie Duitsche landen en gemeen ten bezitten. Aanvankelijk was evenwel bepaald dat slechts 02,000 man als ordepolitie zouden dienst doen en thans zijn er in Duitschland maar 80,000 man als „Schutzpolizei" aanwe zig. Deze juiste cijfers moeten ook der con trolecommissie alhier bekend zijn. Sedert de nota van Boulogne werd aan de „Schutzpolizei" haar aanvankelijk militair ka rakter meer "en meer ontnomen. Het laatst nog in de nota van 15 Maart 1022 verklaarde Duitschland zich bereid het aantal vaste afdee- lingen aanzienlijk te verminderen, vele formaties ie ontbinden en'nog andc-re maatregelen te ne men. De minister vraagt de Europecsche open bare meening, of deze 80,000 man een bedrei ging voor Frankrijk kunnen vormen. Momenteel wellicht nog jaren lang staan in Rijnland 135.000 mpn tot de tonden gewapende genlli- rde soldaten, die het Rijk meer kosten dan 135.000 Duitsche ministers. Alle buren van Duitschland, inzonderheid Tsjecho-Slowakije, bezitten een veel strenger ge centraliseerde politie. De rijksregeering order- handelt verder met Noliet. Over het resultaat kon spreker nog niets zeggen, maar Duitschland zou aan de Schutzpolizei gaarne het karakter van 1913 teruggeven. Spreker verklaarde verder naar aanleiding van het feit, dot de technische I noodhulp, sporlvereenigingen enz., in do Fran» sche Kamer door den minister van oorlog ver kapte militaire afdcelingcn werden genoemd, -dot deze organisaties niets met militaire zaken te doen hebben. Zou oen vereeniging zoo iets guuii doen, zij zou onmiddellijk worden ontbonden. Do regecring bestrijdt de in Duitschland bestaande geheime organisaties met olie middelen, waar-; over zij beschikt. Dc grensregeling in Pruisen: Berlijn, 5 April. (W.-B.). Den rijkspresi- dent was over de kwestie der vaststelling van de Duilsch-Poolsche Weichselgrons een resolutie overhandigd van de naar BerÜjn gezonden Oost en West-Pruisische delegatie. Volgens berichten in de bladen uit Koningsbergen antwoordde de president op de resolutie o. n., dat de rijksregee ring niet zou ophouden om met alle macht to strijden voor het recht von Duitschland op do bedreigde dorpen. Do banden, die Oost-Pruisen verbinden met het overige deel van Duitschland, zijn onverbreekbaar. Do resolutie is ter kennis gebracht van do Duitsche en Pruisische regeei ring. 1 Annbovcletul. OPPER-SILEZIU. Do Duitsch-Poalschc besprekingen, G c n v e, 5 April. (W. B.) Volgens een of- ficieele mededeeling van het secretariaat van den Volkenbond heeft Cnlonder dc Duitsche cn Poolsche gevolmachtigden uitgenoodigd voor een conferentie op'8 April, om alsnog te trach ten ten aangzicn van dc likwidnlje dor Duitsche bezittingen in Poolsch-Oppcr-Silezië een ver gelijk tot stand te brengen. Indien deze poging geen succes heeft, zal Cnlonder de beide gevol machtigden uitnoodigen tot een openbare zit ting in het secretariaat van den Volkenbond op 12 dezer en in deze zitting zijn uitspraak bekend molten. Spoorwegongeluk. Hagen (Westfolen), 5 Ap«ril. (W. B.) Hen denochtend werden door een personentrein achl man van een ploeg arbeiders, die op de rails werkten, gedood; enkelen werden licht gewond Woeste. '\m Brussel, 5 April. (B. T. A.) Graaf Karei Woeste, dc leider der katholieke partij in België, is overleden. Hoewel het bericht van Woestc's dood na zijn sterk nchtcruitgaanden toestand der laatste da gen geenszins onverwacht is gekomen, heeft deze tijding, welke zich in den loop von den namiddag als een loopend vuur in de hoofdstad Verspreidde, toch nog heel wat ontroering te weeg gebracht. De wijze waarop dit nieuws door het publiek, ook door de niet-katholieken, werd ontvangen en besproken, bewees duidelijk dat, hoewel de conservatieve politiek van dezen strijdvoardigen staatsman, die vóór den oorlog niettegenstaande zijn hoogen leeftijd nog steeds de teugels van de partijleiding in handen had, niet door allen, zelfs onder zijn pnrtijgenooten, werd gedeeld, niemand hem den tol van den eerbied wil onthouden. Graaf Woeste werd 26 Februari 1857 te Brussel geboren. Op 2I-jarigen leeftijd wan hij reeds meester in de rechten cn advocaat bij het hof van beroep te Brussel. Van 1891 tot 1892 was hij deken van de Brusselsche balie. In 1874 zond het urrondissement Aalst hem voor de eerste maal naar de Kamer. Dit mandaat vervulde hij onafgebroken gedurende 48 jaar. Men zal zich herinneren, dat hij enkele dagen geleden door zijn kiezers wegens zijn houding inzake de universiteitskwestie werd afgekeurd en vermoedelijk bij een eerstkomende verkiezing door een Vlaamschgezindcn carvdidoat vervan gen zou zijn geworden. In 1884 na de groote katholieke overwinning, trad hij als minister van justitie in het kabinet-Malou, maar diendc- Alle cultuur berust op min'Wh»d<m. V. FARTMANN. w TT er TOM Uit het Engelsch door Hsvr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM. door DAVID LYALL. 67 „Och, Heriot is een goede vent," zeide hij, «fat afwezig. „Zeg Naomi, zouden wij ze niet allemaal kunnen laten zitten en wegloopen er gens anders heen „Waarom toch, Dan?" vroeg zij en in haar ®ogen kwam langzaam een groote verwonde- jnng. 7Jk wil het je wel vertellen, ik ben bang voor npmlI!fUWer^' ^alcn w'i de wet zelf in handen ■j 2 e vereenvoudig cn en weggaan, voor o gmg'en verzond™ worden." fj'l ün' ken je toch een rare man I Het eene oogenblik bereken je alles nauwkeurig, de jden, de afstanden en het geld en het vol- *end oogblik sred,-aaf, je je als wn Iichtz]n. ge jongen. Welke ls nu de ware man «en hond TA J CrI,Sti=- 'AVe hc'bben °,,en een honderd gedaanten. Ik venvacht, dat ik bi! Jou eenige nieuwe zal ontdekken. Wel wat' ze- lepelen3"10 m'i w°°rd geeft, zal ik alles we! en keek hem eigenaardig aan. „Meen je het werkelijk, Dan?" ^eker." J „Zeg mij precies wat je doen zou." „Nu, ik zou het zoo regelen dat wij konden trouwen op een registratie-kantoor en denzelf den dag zouden wij naar Amerika kunnen ver trekken, daar ik reeds vooruit onzen over tocht en alles zou besproken hebben. Ik heb een proote vacantie noodig. Wij zullen naar het Verre Westen gaan en zien, of wij Charlie kunnen vinden." Naomi's hart sloeg snel, haar adem ging in kleine vlugge stooten. „Maar vader en moeder Zouden die niet vreeselijk boos zijn „Wij zouden het erop moeten wagen. Als wij ons nu er toe zetten, kunnen wij juist ontsnap pen/ voor de uitnoodigingen de wereld in zijn. Kom, Naomi f Ik geloof eerlijk, dat dit de beste kans op geluk voor ons is." Het was een opperst oogenblik tusschen deze twee en beiden gevoelden het. Maar na een vluchtige ingeving om .alles te wagen, trok Naomi zich terug", getrouw aan de overlevering der Speeds. „Het doet mij zoo vreemd can, Dan, maar het zou niet recht en niet eerlijk zijn legcn- over de lui thuis. Moeder zou ons nooit ver geven. Bovendien is het zoo dwaas, ik kan het- niet doenl" Het licht stierf weg op Ferguson's* gelaat. „Natuurlijk kan je niet. Ik ben een dwaas ge weest, het te verwachten of te veronderstellen. Vergeet het alles maar, Naomi. Je hebt gelijk. Wij zijn te oud, om te spelen." HOOFDSTUK XXI. Godfrey Hale, dien Margaret Bein een wind buil genoemd had, ging weg van de Strand en zocht het Bureau The Interlude op in Northamp ton Street. Een kleine man met een vermoeid gelaat, een puntbaard en onrustige zwarte oogen en een onmetelijke begaafdheid om te soreken, was hij geen persona grata in het verblijf van een druk bezigen man. Er waren er verscheiden, juist in deze buurt, die bijzondcie aanwijzigingen aan hun onderhoorigen hadden verstrekt, dat hij niet toegelaten mocht worden. Hij was een letterkundig man op verschillend gebied en bezat onloochenbaar een zekere gave zich schilderachtig uit te drukken, maar hem ontbrak bestendigheid. Juist in den 'aalsten tijd was zijn werk treurig achteruit gëgüan, in plaats van aan sterkte te winnen met cis jaren en ondervinding, en in deskundige, kringen werd hij ronduit beschouwd, als ;emand, die in de maatschappij mislukt was. Een bruin papieren pakje, dat onbeholpen v/as dichtgebonden en hetwelk hij stevig onder zijn arm hield, wees het eerste doel van zijn zoeken aan. Hij zocht de uitgevers op en Heriot was toevallig de eerste, die op zijn weg lag. Het was een van Heriot's drukste dagen, ter wijl hij de vellen voor zijn Ju li.mm mor voor de pers gereed maakte en een lieluo uitdrukking van wrev.et was op zijn gelaat zichtbaar, tóen de deur opengeduwd werd cn de droefgeestige .verschijning van Hale zich vertoonde. „Hoe bén je hier gekomen?" vroeg hij noga! grof. „Ik heb ze gezegd dat ik dezen morgen nie mand ontvangen kon. Zie j? niet, dat ik het tot over mijn coren cruk heb?" „Ik kon wel wachten, tot ge wat meer tijd hebt," antwoordde Hale, die nooit cenige aan duiding scheen te verstaan en van wieg men zelfs wist, dat hij een duidelijke uitnoodiging om zich te verwijderen in den wind sioeg. Heriot kreunde in gedachten. Hij wist, dat Hole twee of drie uur op een plaats zou blijven tot het ongelukkige slachtoffer ter zelfverdedi ging zich van hem wist te bevrijden, door voor te stellen iets te eten. En toch was er iets innemends cn ook iets erbarmelijks in dien man, die zoo weinig met zijn leven had gedaan. Een klein succes in het begin von zijn letterkundige loopbaan, veroor zaakt door eenige schilderachtige verhalen van de Zuidzee-eilandfn, hadden hem ongelooflijk opgeblazen gemaakt en hij geloofde dat hij een tw.eede Stevenson was. Maar sedert had hij nooit meer zoo iets goeds gemaakt en hij v/as nu in derdaad in geldverlegenheid, om te kunnen voortleven. Heriot keek rechtuit naar het bruin papieren pakie, dat hij van vroeger kende. „Je leunt het hier loten, als je wilt, Godfrey, en ik zal het eens inkijken, als ik vanavond naar huis ga., Ik kan je nu niet vragen, plaats te nemen, omdat ik mijn tijd meer dan noodig heb.'" „Dat is bij jullie kerels altijd het geval, vol gens jezelf; het is maar een blinddoek", zeide Hale vriendelijk. „Ik zit er leelijk in, Heriot, ik kon mijn huur niet betalen die vervalt over morgen cn ik v/eet niet wat ik doen moet. Heriot van nature een goedhartig man en nu onlangs nog veel meer toegankelijk geworden voor alle menschelijke zorgen en dwaasheid, leunde even terug en besloot gelaten het ver haal van ellende aan te hooren. „Niet voor den eersten keer, Godfrey, wil ik wedden. Hoeveel is het?" „Ongeveer zes-en-lwintig pond. Een vreese- Iijke huur voor de woning; maar natuurlijk be talen V/ij voor de ligging cn den tuin bij de heide, sedert die ontdekt is door den hausse- zaakwaarnemer en den speculeerenden bouwer." „Buiten Aylesbury weg niet?" zeide Heriot, voor een oogenblik belangstellend. „Amarsham is het station; gemakkelijk om ïe bereiken, eerste klasse dienst van treinen, versterkende lucht en frissche heuvels, prach- tigen zijtak van de Chiltcrn Hills, hoogelijk aanbevolen door de geneeskundigen daar heb je het! Zoo is het in de verbeelding, maar in werkelijkheid is het anders, Heriot. Het is oen mijl van het station, het rieten dak lekt een weinig, als het hevig regent; en de tuin kost meer don hij voortbrengt. Rozen? Er zijn er mil- lioenen; maar mijn vrouw, die de dingen bij den naam noemt, zegt, dat zij een shilling per stuk kosten." „Heb je een contract?" vroeg Heriot belang stellend. „Ongelukkigerwijze hebben wij er een voor drie of vier jaar. Wij beginnen nu juist het derde; ik kon er niet binnen het jaar af en zooals ik gezegd heb, geen rooden cent om de huur te betalen. Ik zeg je, dat de omgeving daar doodsch is en ik blijde was vanmorgen eruit te kunnen gana. Mijn vrouw wil goarno naar Londen terugkomen en weer haar dames- modezaak beginnen. Weet je, zij heeft eens een goede in Noord-Londen gehad en bij Godl die bracht meer op dan de boeken." „Noord-Lonuen?" herhaalde Heriot; en de belangstelling op zijn gelaat werd grooter* „Welk deel?" „Zij zat daar in den omtrek van Holloway- Parkhurst Road, om heel precies te zijn. Maar zij v/as daar algemeen bekend. Zij neeft zelfs japonnen voor menschen in Zuid-Afrika ge maakt. Zij zeurt er altijd over. Indien ik naar Londen teruggaan wilde, zou zij weer begin nen zegt ze. Maar v/ij zijn aan handen en voeten gebonden, cn als je misschien hierop wat voor schot zoudt willen geven, Heriot," voegde hij erbij, met een onschuldig vertrouwen, „dan zou ik voor eeuwig je schuldenaar blijven." CWorat vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1922 | | pagina 1