AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEMLANPER
tij ISCHOTERMAH 8 Zn., ütr.str. IT. Tb!. 145
A. v. d. Weg, Langestr. 23
REPARATIE-INRI6RTING
st^emilson
Eigengemaakte Kinderkleeding.
VOOR ALLE S9SRTEN UURWERKEN
Badkamer Installaties
Prima Bad- en Hanggeijser f 140
Het Verloren Tehuis.
Per flesch f 1.60, per anker f 65
TWEEDE BLAD.
BINNENLAND.
l^agaz. „De Dom
Electro Technisch Sanitair Bureaa
v.h. L. A. VAN RIJE &Co.
LANGESTRAAT 79 - TEL. 291
WILLEM GROENHUIZEN
FEUILLETON.
£Oe jaargang
No. 240
Saterdag
8 Aprii 1922.
ORIGiNEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1917
Onze Tlag.
Bjj den materialistischen aanleg van het gros
der menschen, die immers „gelooven, dat het
yleesch beter is dan de beenderen", zit toch in
•chier eiken mensch een drang naar aanhanke
lijkheid aan een hoog beginsel.
Het meest sprekend komt dit tot uiting, als
bet vaderland in gevaar is.- We herinneren ons
levendig, hoe in Augustus 1914 tal van beza
digde monnen gereed stonden om vrouw en
kroost, om huis en haard in den steek te laten,
toro met de wapens in de hond het vaderland te
verdedigen, voor 's lands onafhankelijkheid te
Btrijden tegen welken vijand het ook zou zijn.
Onder deze monnen waren er, die anti-mili
tarist zijn, die den oorlog verfoeien en die
«ls zij vroeger theoretiseerden de schouders
ophaalden over de onafhankelijkheids-fanatici,
die desnoods voor 's lands vrijheid zouden wil
len vechten.
We hebben gezien, hoe de JDuitsche sociaal
democraten do theorie op zij moesten stellen en
naar de wapenen grepen, wat hun den spotnaam
sociaal-patriotten, van de zijde der communis
ten, Keeft bezorgd.
Zoo is het steeds waar het gevoel spreekt,
daar zwijgt alle theorie. Waar er botsing is tus-
schcn eigen geweten en eigen belang, daar over
wint de „inwendige stem". Het pleit ten slotte
voor den mensch I
De burger, die zijn land lief heeft, die bereid
is voor 's lands onafhankelijkheid zijn leven te
geven, hij herkent in 's lands vlag het symbool
van zijne saamhoorigheid met zijn landgenooten
en hij volgt die vlag, ondanks olie gevaren, alle
zorgen, alle ellende.
Dit is een algemeen verschijnsel, dat wel het
duidelijkst spreekt waar de vlag de nationale
kleuren vertoont, maar dat niet tot dit terrein
is beperkt. Te allen tijde en overal zijn en wor
den er groepen menschen gevonden, die zich
ondanks alle bezwaren om het vaandel van hun
o-roep scharen. Zelfs indien onderen lachen om
de zaak, die zij dienen, zelfs indien die zaak
voor anderen inderdaad van belachelijk weinig
beteekenis is, zij strijden voor. die Mak, die de
hunne is, uit volle overtuiging en de vaandels
van reciteervereenigingen of sportclubs zijn den
leden dikwijls niet minder heilig, dan het rood-
wit-blauw den doorsnee-Nederlander of het geel
den Roomsch-Katholiek.
De groep, die er in slaagt een vaandel te voe
ren, dat imponeert door vorm of kleur, trekt
daardoor reeds aanwie zich eenmaal om een
vaandel'heeft geschaard, blijft het trouw, al ver
schieten de kleuren en verweert het doek. Het
vaandel, de vlag is symbool en heeft els zoo
danig een geweldige beteekenis.
Dit hebben ook de leiders van volksbewegin
gen al heel long ingezien geen politieke partij
versmaadt het gebruik van een vaandel het
reëele ding bedoelen zij, zoowel als de vlag in
den geeste en de leden der partij hangen aan
vlag of vaandel, zich er van bewust, dat zij,
daarmee het symbool, dat himne beginselen in
een kleur of een spreuk condenseert, eerbiedigen
•n eeren.
Het spreekt van zelf, dat de reëele vlag be
zielend werkt op tal van individuen, vandaar, dat
men hiervoor gaarne sprekende kleuren kiest.
De roode kleur van der socialisten vlag is niet
hun zwakste argument f
Wie zijn vaandel eert, herkent eT zijn pro
gram in, zijne leuzen en het symbool van de
saamhoorigheid van de le^en der partij in het
dundoek leest hij de paragrafen van zijne or
ganisatie.
Van onze politieke partijen hebben de meeste
hun reëele vlag. De S .D. A. P. de eigen roode
kleur, de anti-revolutionair tooit zich gaarne met
het prinselijk oranje, de katholiek wordt door
•het geel getrokken.
De vrijzinnige partijen mogen al eens met
kleuren worden aangeduid, zij missen de spre
kende vlag, hunne denkbeelden zijn niet gemak
kelijk in een vaandel of in eene leuze te sym-
boliseeren. Zij beproeven dit wel eens, sommige
van deze partijen althans, maar het lukt niet.
Daarom is het voor deze partijen zooveel moei
lijker tot de massa te spreken.
Ditmaal probeeren de gecombineerde partijen,
die vroeger in tal van kleinero groepen uiteen
waren gegaan, opnieuw een sterk-sprekend
vaandel op te heffen. De Vrijheidsbond heft
thans de vlag van „vrijheid en eenheid", maar
reeds weten vriend en vijand, dat op de keer
zijde van het dundoek het woord „reactie" staat
te lezen.
Ook wij, vrijzinnig-democraten, missen het
schei-gekleurde vaandel, ook wij missen de al
les omvattende leuze, die onmiddellijk tot aan
schouwer cn hoorder spreken. Daarom is er
dieper inzicht noodig om onze beginselen aan
te hangen, daarom missen wij het vermogen do
groote massa tot ons te trekken.
Voor wie onze beginselen kent, Is dit geen
bezwaar. Integendeel. Hij beseft, dat het heel
moeilijk is onze denkbeelden in een kleur of in
een leuze te kristolliseercn. Wie ons „rood"
noemt, beschouwt ons als „verbleekt rood" en
dat zijn wij allerminst. We zijn van eigen karak
ter en ontleenen ons beginsel niet aan anderen.
Een rosevlag heffen wij dus niet. Wij missen de
eenvoudig-klinkende leuzen van clericalen en so
cialisten. Er is ernstige lectuur van onze begin
selverklaring noodig, om te weten, wat onze
richting is.
Inmiddels zij erkend, dat het wel eens noodig,
wel eens wenschelijk kan zijn, om een program
„in een notedop" te bergen. Men vraagt ons
wel eens in een enkelen volzin aan te geven,
waarop ons streven berust.
Welnu onmogelijk is dit niet. „De vrijzinnig
democratie streeft er naar, door gelijkmaking
van de ontwikkelingsvo or waarden voor elk indi
vidu, elkeen te brengen op die plaats, waar hij
èn voor de gemeenschap èn voor zich zelf het
meeste nut kan stichten."
Wie niet zonder leuze kan, wie per se een
vlag wenscht, hij schrijve dit principe van de
Vrijzinnig-democratie in zijn vaandel.
Uit de Pers.
ONS LAND GERED I
Onder dit ironisch bedoeld opschrift, treffen
we in Het Nieuws van den^ Dag
een hoofdartikel aan van J. P. L(otsy). Schrijver
kan niet" ontkennen wel eens een zwaar hoofd
in den toestand onzer financiën te hebben ge
had.'
Die stemming werd er niet beter op, toen
hij las dat de kosten der Arbeidsinspectie
maar eventjes van ruim 23 duizend gul
den, gedurende het eerste jaar van haar
instelling, tot bijna één millioen gestegen
zijn.
Nog minder rozig was zijn stemming
geworden als hij nadacht over de kosten,
die de „bevredigingswet" inzake het onder
wijs veroorzaakt heeft of, over den funesten
invloed der concurrentie van landen met
lage valuta voor onze industrie. Inderdaad
meende hij, dot de zuinigheid wel gepreekt,
maar noch bij het rijk noch bij de gemeen
te betracht werd, maarhet blijkt dat
hij zich te dege heeft vergist. Door een
krachtigen maatregel heeft de regeering
haar woorden in daden omgezethet
verzoek der Indische Sterrekundige Vcr-
eeniging te Batavia om te mogen beschik
ken over een bedrag om op 21 Sept. op
Christmas-Island, ten Z. W. van Java,de
totale zonsverduistering te kunnen waarne
men, een verzoek gesteund door de Ko
ninklijke Akademie van Wetenschappen,
mede omdat dezen keer die observatie van
bizonder belang is, wegens de toetsing van
Einstein's relativiteits-theorie, werd gewe
zen van de hand.
Wel wilde de regeering gaarne moreel
het werk dezer expeditie steunen, doch de
toestand van 's Lands geldmiddelen ver
oorlooft geen financieelen steun
Men zietde regeering is geenszins on
willig om steun te verleenen, integendeel:
moreel zal zij dit gaarne doen, wel zegt
zij niet hoe doch dit zij haar overgela
ten, maar financieel, waarachtig hand op
het hart, 't gaat niet. Is de som, die ge
vraagd werd, dan zoo overweldigend, dat
Nederland deze uitgave voor eens niet
meer op kan brengen; gaat hot om miilice-
nen of heeft de regeering geweigerd steun
te verleenen omdat van particuliere zijde
geen belangstelling werd betoond?
Noch het een noch het ander. Het aan
gevraagde bedrag wastienduizend
gulden. En een particulier in Indië stelde
meer dan 20 maal dat bedrag ter'be
schikking voor een kijker van het op Java
op te richten Observatorium en door ver
schillende andere particulieren werden
kleine bedragen beschikbaar gesteld.
Maar.... onze Regeering (geloofd zij
Haar wijs inzicht 0 beseft dat vele klein
tjes één gTOote maken, en begint dus met
de kleintjes.
Jammer dat het nu al weer zoo treft,
dat de wetenschap het gelag betaalt.
Och, eigenlijk is zij daaraan gewend.
En dan, de m o r e e 1 e steun, mijne hee-
ren beoefenaren der Wetenschap de
moreele steun der Regeering nog wel
telt gij dien voor niets
„Zeker nietwe vinden het alleen zoo
jammer, dat we dien thuiszittend moeten
savoureereny nu de finoncieele hulp om
naar Christmas-Island te gaan, ons ont
houden wordt".
Kom, kom, niet mopperen i k ga nu ten
minsten met een gerust hart op reis, óók
voor een wetenschappelijk doel, waaraan
de Regeering niet eens moreelen steun
verleent, om welken ik trouweas ook niet
heb gevraagd, daar ik niet gaarne dc klad
erin zou brengen. Want hoe zou de Regee
ring mannen als Einstein moreel kunnen
eeren, als zij aan iedereen zoo maar mo
reelen steun verleende
J. P. L.
WERKNEMERS-PS/CHOLOGIE.
De heer J. H. Deibei neemt in een artikel
„Werknemers-Psychologie" in „Ons Land"
de vrag in beschouwing, hoe de bouwvakarbei
ders staan tegenover den woningnood.
Ziehier zijn conclusies
Er zijn twee redenecringen van de niet-
arbeiders. De eerste is dot het vasthouden
aan den korten arbeidstijd het product te
duur maakt voor de concurrentie en dat
niet slechts enkelen moor velen of allen
werkloos zullen worden, als het bedrijf
moet worden ingcV rompen.
En ten opzichte der bouwbedrijven wordt
door de niet-arbeiders gezegdals jullie
niet korter willen werken (en niet teger»
lager loon), dan wordt de woninghuur van
je mede-arbeiders te duur, en duurt het
bouwen te lang om den woningnood spoe
dig te verhelpen.
Maar het is nu wel duidelijk, dat de ecne
zoowel als de andere opmerking door de
betrokken arbeiders aan hun laars gelapt
wordt.
Louter door „overleg en overreding met
mooie motieven" krijgt men de werknemers er
niet toe hun bevoorrechte positie op te geven.
Ten opzichte van de groote punten van loon
en arbeidstijd zouden de arbeidersleiders „blin
delings do bedrijven naar den kelder helpen."
Loonsbepaling door de belanghebbenden
blijkt een onmogelijkheid en alleen zij die
als een spons alle berichten van loon-actic
opzuigen als een heils-leer kunnen er ver
wonderd over staan als het blijkt, dat 't
niet kan I Het heeft nooit gekund. Do eco
nomische mogelijkheid bleek steeds de op-
peimeesteres te zijn. En al was ze eenigen
tijd verborgen in de stofwolken vnn Icon
en salaris-actie, ze blijkt nog altijd op haar
troon te zetelen.
Berichten.
Dc Wijnaccijns.
Bij Kon. besluit van 15 Maart j.l. zijn eenige
bepalingen vastgesteld betreffende den wim ac
cijns. Bepaald is
Art. I. De na te noemen wijnsoorten wor
den aangewezen om met afwijking van art. T
derde lid, der gewijzigde wet van 20 Juli T870
ten invoer te worden toegelaten, te w<*ten
I. tegen betaling vnn een accijns van 20.
per hectoliter, de niet zoete wijnen, waaraan
geen alcohol is toegevoegd, benevens de zoete
wijnen, beide voor zoover zij per hectoliter, bij
een warmte van 15 graden van den honderd-
deeligcn themometer, niet meer dan 15 liter
olcohol bevatten
II. tegen betaling van een wennaccijns van
20.en van een gedistilleerdaccijns van
18.per hectoliter
o. de wijnen, welke per hectoliter bij een
warmte van 15 graden van den honderddeeli-
gen thermometer, meer dan 15, doch niet meer
don 18 liter alcohol bevatten, en die ten min
ste 40 grom, doch niet meer dan 125 gram in-
vertsuiker per liter houden
b. port- en maderawijn, onderscheidenlijk af
komstig uit het Dourogebred of van Madera,
welke per hectoliter, bij een warmte van 15
graden van den honderddeeligcn thermometer,
niet meer alcohol hevnt don 22 liter, mits de
portwijn ten minste *0 gram en de madera
wijn ten minste 20 grom invertsuiker per liter
houdt, beide daarvan niet meer dan 125 grom
per liter houden, en mits de wijn verzegeld
Is van een bewijs van oorsprong, afgegeven
door de daartie door de Portugeescho regee-
ring aangewezen autoriteiten
c. sherrywijn, afkomstig uit het Jerezgebied,
welke per hectoliter, bij een karmte van 15 gra
den van den honderddecligen thermometer,
niet meer dan 20 liter alcohol bevat en die niet
meer dan 125 grom invertsuiker per liter
houdt, mits de wijn vergezeld is van een bewijs
van oorsprong, afgegeven door de daartoe door
de Spaansche regeering aangewezen autoritei
ten
Art. 2. De in art. 1 bedoelde wijnen moeten,
teneinde tegen den daar genoemden accijns te
worden toegelaten
o. in de aangifte, bedoeld in art. 120 der
Algemeene Wet van 26 Augustus 1822 onder
hun eigen soortnaam worden aangegeven
b. in alle opzichten als drinkbare wijn van de
aangegeven soort zijn te beschouwen
c. geen zetmeelstroop noch kunstmatige ver
zoetingsmiddelen bevatten.
Art. 3. De minister van financiën wordt ge
machtigd, met afwijking van art 5 der wet van
20 Juli 1870 toe te staan, dat wijn met bestem
ming voor uitvoer in particulier entrepot wordt
gebotteld.
Art. 4. Het tegenwoordig besluit treedt in
werking met ingang von 1 Mei 1922. Tege
lijk ook art. T, lilt. a., c. en e. der wet van 13
Juli 1914 in werking.
ONTWERP JACHTWET.
Belangrijke wijzigingen.
De regeering heeft belangrijke wijzigingen
aangebracht in het ontwerp-Jachtwet. Uit hare
Mem. v. Antw. op het V. V. blijkt, dat zij zoTg-
vuldig onderscheid maakt tusschcn het wild cn
het schadelijk gedierte, die ieder afzonderlijke
voorziening behoeven. In het nieuwe wetsont
werp is de grens tusschen beide zoo getrok
ken, dat onder het wild zijn gebracht dieren,
die in den regel niet nadeelig voor de landbouw
gewassen zijn, terwijl zulks met betrekking tot
de schadelijke dieren (waaronder thans het ko
nijn, de fazant en het wilde zwijn behooren) wel
het geval is. Wordt een wildsoort in een bepaal
de streek zoo talrijk, dat zij schadelijk dreigt te
worden of geworden is, dan zal zij bij alge-
meenen maatregel van bestuur naar het scha
delijk gedierte kunnen worden overgebracht.
Omgekeerd zou bij zoodonigen maatregel met
name de fazant in die streken als wild kunnen
worden aangemerkt, waar hij weinig voorkomt
en dus onschadelijk is.
Voor het wild is het stelsel der gesloten jacht
tijden gehandhaafd. Do verleening der jacht-
acten is in de nieuwe regeling opgedragen aan
de hoofden van plaatselijke politie, ten platte-
=a*
Varkensmarkt Amersfoort^
Speciale aftleellng
3 Maison VAN EIMEREN. 9
Maison VAN EIMEREN.
Coiffeur Posflehenr r Colffeuao
WIJERSSTRAAT 14. - Tel. 205
Hoogst Moderne Salons voor
RAMES en IIEEREN - Manicure
Mngazyn van Parfumurioën on
Toilot-Artikolon.
BADINRICHTING
DAUininiLrn i loiui j
Dezt geysers z(jn In onze zaak In werking
Ie zien.
lande de burgemeesters, met hooger beroep op
den minister van Justitie.
Wat de bepalingen betreffende het schadelijk
gedierte aangaat, gelden in menig opzicht re
gelen, welke van dien ten aanzien van het wild
afwijken. Vooreerst is het poten van schadelijk
gedierte verboden. De bevoegdheid om het scha
delijk gedierte te bemachtigen en te dooden
stoat echter voor den grondgebruiker het heelei
jaar open.
Die bijzondere regelen worden gesteld, om
den dreigenden overlast van wild en schadelijk
gedierte te voorkomen en nan bestaanden over
last een einde te maken. De grondgebruiker, did
de jacht verpacht heeft, zal van een kantonrech
ter wegens gewichtige redenen beëindiging van
de overeenkomst tot verpachting der jacht kun
nen vorderen, zoodra von den wildstand schade
aan zijn landbouwbedrijf redelijkerwijs te duch
ten is. Verder kan de minister van Lundbouw
aan grondgebruikers op hun verzoek vergun
ning verleenen om op gronden, bij hen zelf in
gebruik of op naburige gronden, wild cn scha
delijk gedierte op te sporen, tc bemachtigen cri
te dooden, met ofwijking van de bepalingen der
wet, dus met schietgeweer zondcT jachtacte, in
gesloten jachttijd met wildstrikken.
Eindelijk kan de minister ook zonder vcrzoelc
van belanghebbende ambtshalve lost ver
strekken tot opruiming van wild en schadelijk'
gedierte, zoowel op de gronden der landbou
wende bevolking zelf ols op den grond van hun
buren, natuurlijk eveneens met ter zijde stelling
van do overigens geldende wettelijke regelci>-
De omgeving van het Rottcrdamsche
Stadhuis.
B. en W. von Rotterdam hebben gemeen*
teraad voorgesteld tot aankoop van vier pan-;
den voor 153.850, welke panden vollen in
de onteigening ten behoeve von de verruiming
van verkeerswegen achter het nieuwe Raad
huis en Postkantoor. De eigenaar der ponden
heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om
de perceelen tot uiterlijk 28 Februri 1925 in
gebruik te houden, tegen inhouding van de
koopsom, met dien verstande, dat hij het be
drog daarvoor te allen tijde zal kunnen opne
men, waarna voor den verderen duur van het
gebruik een rente van 6 's jaars verschul
digd zal zijn.
Nn moeten slechts nog drie perceelen wor
den aangekocht. Met de eigenaren hiervan knn
Slechts voor zoover we op onze mede-
menschen gelijken, kunnen we hen begrijpen.
G. HE/MANS.
JUWELIER - AH^RSFOORT
door
DAVID LYALL.
Uit het Engelsch door
Mevr. J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM.
69
„Om dezelfde redenen, waarom u hier van
daan wilt! Wij willen weg van het geratel van
Karren, en het licht, en de drukte van het ver-
keer.
„Zoo Nu, dat is vreemd.En heeft u het
Godfrey verteld? Hij heeft er mij geen woord
over gezegd, toen hij gisteravond thuis beko
men is. Maar ziet, wij trekken al een poos niet
ineer aan hetzelfde lijntje omtrent deze zaak.
Hij heeft mij hierheen gebracht onder valsche
voorwendsels, zeggende dat hij buiten beter
werk kon leveren, omdat daar geen afleiding is
En in plaats daarvan heeft hij in werkelijkheid
«under gedaan of hij kan het niet verkoopen.
ln de uitgeverswereld bent, dus
ik vtü uit met u spreken."
Haar treurig gebrek aan terughoudendheid
echter, deed Heriot onaangenaam aan en hij
trachtte den vloed van haar babbelzucht te stui
ten door een nauwkeurig onderzoek omtrent
het huis in te stellen.
Dadelijk werd zij de flinke zakenvrouw, met
al haar goede eigenschappen. Zij was zeer op
recht omtrent de gebreken van het huis, die
zelfs voor het oningewijde oog duidelijk waren.
De Hales waren niet de soort menschen, om een
gezellig tehuis te maken van zulke gegevens.
Maar het zou een tehuis kunnen worden I He
riot zag het voor zijn geestesoog en hij werd
vroolijk bij dit visioen.
Reeds het noemen van een ruil met het huis
in Camden Town vervulde mevrouw Hale met
de levendigste vreugde.
„Ik heb daarvan telkens gedroomd, sedert wij
naar dit afschuwelijke gat gekomen zijn," zei-
de zij en zij veegde iets uit haar oogen, dal
verwonderlijk veel op een traan geleek. „En
als Hale op het denkbeeld van dien ruil geko
men is, is dat het eerste verstandige denkbeeld,
dat hij in het laatste jaar gehad heeft I"
Heriot legde haar niet uit, dat het plan van
bom uitgegaan was.
„Somtijds hebben de zaken van sommige men
schen eens een schikking noodig, mevrouw
Hale," zeide hij vriendelijk. „Ik hoop, dat u het
mij met kwalijk neemt, als ik zeg, dat het een
fout van Godfrey was, dat hij opgehouden
heeft architect te zijn, en ik heb hem aangezet,
dat hij dat vak weer moest aanpakken. Be ge
loof, dat ik wel een plaats voor hem zou kun
nen krijgen, want ik weet, hoe knap hij is. Hij
zou het andere voor zijn genoegen en in zijn
vrijen tijd kunnen doen."
Een soort stuipachtige rilling ging* over het
wat harde gelaat der vrouw en zij kneep haar
bekwaam lijkende handen samen in haar schoot.
wMr. Heriot indien u hem "Luirtoe zoudt kun
nen krijgen, zou ik u eeuwig, zegenen I Het is
niet goed voor een man het kan mij niet
schelen, wie hij is om geen vost werk te heb
ben. Wanneer hij in zijn eigen tijd kan werken
en zijn eigen werk slechts mankt, als de geest
over hem komt, komt de geest hoe langer hoe
minder," zeide zij met grooten ernst.
„En die boekenschrijverij, waarover Godfrey
gewoon is zooveel te praten, is geen fatsoenliike
bezigheid voor een volwassen man. Ik dacht,
dat ik een buitengewoon man getrouwd had, en
dat heb ik ook, dat weet ik nu tot mijn spijt I
Godfrey is lui, Mr. Heriot cn dat is een een
voudige waarheid I Wat hij noodig heeft, is
iemand boven hem, die zegt„Doe dit en doe
het vlug." Ongelukkig weet ik niet genoeg van
die schrijverij af, om hem er aan te houden.
Hij heeft een massa flauwen onzin gesproken
over ingeving en dat soort zaken. En toen wij
hierheen zouden gaan, zou het hem nieuwe
denkbeelden geven. Nu het heeft mij bijna kapot
gemaakt, zonder hem een ziertje te helpen
tenminste wat betreft geld krijgen, voor hetgeen
hij geschreven heeft."
Heriot drong een glimlach terug, want de
vrouw was in doodeliiken ernst en op het punt
in tranen uit te barsten.
„Tk ben groot gebracht om hard te werken
en hen te eerbiedigen, die het deden en ik heb
een goede zaak opgegeven, toen ik hom trouw
de, omdat hij veel verkondigde over de vrouw,
die alles aan haar man te danken moest hebben.
Maar ols. die zeok, waarvoor u zoo vriendelijk
geweest bent, vandaag hiei te komen, doorgaat,
dan zal ik mijn naamplaat weer aan het huis
laten zetten en trachten, zelf wat te verdienen.
En wat kunst betreft I Er is evenveel kunst in
een goedgemaakte japon als in een hartroerend
verhaal, dat je oogen pijn doet, als je het leest."
„Dus verondersteld, dat wij nu eens de zaak
beslissen mevrouw Hale zeid» Heriot. ..Is er
hier nog eenig spijkervast huisraad, waarover
u zoudt willen beschikken?"
„Niet veelen we zouden het u voor weinig
laten overnemen," zeide zij gretig. „Ik veron
derstel dal er ook wat in uw huis is. Zouden
wij maar niet ruilen met gesloten beurzen O,
mijn hart springt van vroolijkheid bij het voor
uitzicht I"
Heriot riam zijn aanteekenboekje en maokte
een paar berekeningen toen ging hij op me
vrouw Hale's uitnoodiging het huis eens door.
Dc Hales hadden geen kinderen, en daar zij
dus niet zooveel slaapkamers noodig hadden,
hadden zij von de twee bovenkamers één ge-
moakt, die een van de aardigste slaapkamers
was geworden, die men zich denken kan. Zij
was behangen met sits met een klein patroontje,
omdat mevrouw Hale den uitstekenden smaak
had van iemand, die eenigszins een kunstenares
in het modevak was.
„Vindt u dit aardig vroeg zij vroolijk, toen
zij Heriot's -gelaat zag opklaren. „Ik vond het
zelf ook aardig, toen ik het gedaan heb, maar
het zou in Camden Town niet passen. Mis-
schicn kunnen wij handel doen in slaapkamer
ameublementen, en zou ik dit kunnen achter
laten zooals het is Denkt u, dat mevrouw He
riot dit goed zal vinden
„Zij zou het heel lief vinden. Ik zou graag
willen, dat zij het zag."
„Nu, kan zij niet over komen Be zou het
haar gaarne willen laten en wij zouden alles
kunnen regelen," riep mevrouw Hale, alsof zij
vreesde, dat de kaas verloren zou gaan.
„Zij is heelemaal in Sussex en ik geloof niet,
dat zij kan over komen. Zij zal niet binnen een
veertien dagen terug zijn. Wat ik graag zou
willen, is, dat alles hier geregeld is en ik zou
haar en de kinderen dan rechtstreeks hierheen
brengen. Maar natuurlijk, het zal in dien tijd
wel niet gedaan kunnen worden
„Een veertien dogen O, zeker kan dbt P
riep mevrouw Hnlc, gretiger dan ooit. „Ik ben
in even groote hanst, hier vandaan tc komen,
als u, hier te zijn en u kunt met mij onder
handelen, Mr. Heriot I Want ik verzeker u, ik
ben het zakenhoofd in dit huis."
Heriot betwijfelde dit niet en zij gingen naar do
lange, lage zitkamer cn begonnen dadelijk alles
in bijzonderheden te bespreken.
Dit gesprek deed Heriot's eerbied voor me
vrouw Hale toenemen. Hij vond dat zij eer.
slimme zakenvrouw was met een helder hoofd^
oprecht en eerlijk en toen hij haar verliet, veM
wonderde hij zich erover, dat zij het in haart
tegenwoordige omgeving en in haar huwelijk
zoo long had uitgehouden. Te Sweetacre, Bois
Common, was zij ongetwijfeld niet op hoat
plaats en het vereischte geen bijzondere in*
spanning van de verbeeldingskracht, om haar
in Pember Villas, Camden Town geïnstalleerd
te zien, met een groote koperen plaat op d«<
deur, met de woordenMarie Hole Costu*
mière.
Binnen een uur was de zaak feitelijk beslist^
Alles, wat nog te doen viel, waren zekere wet
telijke formaliteiten te vervullen, waarvan raw
vrouw Hale geen moeilijkheden verwachte. Acht
en veertig uren later was de overdracht klaar en
begon mevrouw Hale, in den zevenden hemel
van verrukking, het huis te ontruimen.
Terwijl deze groote veranderingen hangend A
waren over zijn huishoudelijke zaken, had He*
riot geen tijd over voor zijn vrienden en hij had
de Bains niet gezien, sinds hij Margaret dent
huissleutel overhandigd had. Na ongeveer cent
week gewacht te hebben, ging de drukke en be*
langstellende vrouw op een namiddag naa4
Pember Villas en was verbaasd daar groot#
verhuiswagens voor de deur te zien.
(Wordt vervolgd.)
