H.Ï. Middenstands Creriietbank
mmum ui. mww Ha. m
UPS* SAFE-INRICHTING
ISÏlNS's
I Eet-, Thee- en Ontbijtserviezen
Ponne.
„DE EEMLANDER"
-BUITENLAND.
Badkamer Installaties
Prima Bad- en Hanpijser f 140
DE QEREZER
iBomtramiis^TrnZtn:
Woensdag 10 Mei 19221
PRI1S DER ADVERTENTIE!:: inbegrip van een
Deposito-Ren fe:
ëfin jaar vast s<>«
zes maanden opzegging 4»/2®/0
een dar? 3'a °'o
Bwïehten.
miSON „L'HIRONDELLE"
44 UT x AHERSF03RT.
«Eumn if trains
B. W01WEG.
ESectro Technisch Sanitair Bureau
v.h. L. A. VAN RIJE Co.
LANGESTRAAT 79 - TEL. 29
Vla^kkerweci 52d
Telefoon 169.
Electricitei! op alle gebied
Peroreert alle machines
Opgericht 5906
Laagste prijzen
WILLES^GioÉNHUFZËN
Hst aangewezen adres
voor Zilveren Kransen,
Takken en alle soorten
medailles.
FEUILLETON.
^EOeCJaarganQNo.zöS
ptr pott f 3.-. ptr week (met rmHj «irekerm*
tegen ongelukken) f 04?», «fzondedgke nummer»
10.05.
ANIERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVERi J. VALKHOFF, ARNHEMSCHE^PÓORTWA'..
TEl. INT 811
bewijsnummer, elke regel meer 0.25. dienstaanbiei
dingen en Dcidadighcids-adTertentiën toot de Helffc
der prQs- Voor bande! en bedrijf bestaan teec
«oordcclige bepalingen toot het advertecren. Hena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden-
Politiek Overzicht.
er 'dan waarlijk heelemaal geen aanleiding
pm al te veel waarde te hechten aan dc alor-
faeerende berichten, die uit Genua kwamen en
waarvan de strekking was, dat de Fransch-Brit-
&che Entente op haar laatste beenen liep? Er
inoet weer sprake zijn van een afschuwelijk mis
verstand. Wickham Steed van de Times had aan
Zijn blad een verslag geseind van een onder
houd tusschen Barthou en Lloyd George en
meegedeeld, dat dc eerste minister van Enge
land tegenover Barthou zou hebben gezegd, dat
de Entente tusschen Groot-Brittannië en Frank
rijk geëindigd was, dat de publieke opinie in
Engeland Frankrijk vijandig was gezind en dat
Zijn adviseurs bij hom ten zeerste erop hadden
aangedrongen met Frankrijk te breken- Ja de
Engelsche bladen vermeldden nog veel meer
Engeland zou streven naar andere overeenkom
sten en Lloyd "George naar het heette had
Barthou verweten België tegen Engeland ge
steund te hebben, hoewel Engeland tijdens den
oorlog meer voor <Jen oorlog had gedaan dan
BelgiëFrankrijk had nu tusschen beide lan
den gekozen en Engeland was nu vrij den weg
ïn te slaan, die dit land het meest geschikt voor
kwam.
Een en ander gaf aanleiding tot onstuimig
commentaar en stormachtig geschrijf. Tot plot
seling op de bewogen wateren van alle zijden
de kalmeerende olie van 't démenti is gewor
pen in de eerste plaats heeft Chamberlain gis
teren in 't Lagerhuis verzet aangeteekend tegen
het opzienbarende en nameloos veel beroering
wekkende Times-versleg en eraan toegevoegd,
dot hem door Lloyd George was verzocht te
verklaren, dat het Timesbericht een kwaadaar
dig verzinsel was en ook lord Birkenhead sprak
het „sensationeele en dwaze bedenksel" tegen.
Trouwens: ook Lloyd George zelf heeft giste
ren tegenover Engelsche en Amerikaansche
journalisten verklaard, dot de woorden, die hem
Zaterdag bij het onderhoud met Barthou in den
mond zijn gelegd, in werkelijkheid niet door
hem zijn gesproken. En lost not least heeft
Barthou gisteren een brief aan „my dear Lloyd
George" geschreven, waarin de Fronsche minis
ter nog eens nadrukkelijk vaststelt, dat de En
gelsche premier heelemaal niet heeft gezegd,
'dat de Entente tusschen Engeland en Frankrijk
was geëindigd, noch dat Lloyd George's raad
gevers hem hadden geprest om zich met
Duitschland te verstaan. Er zou volgens Bar-
thou's brief alleen door Lloyd George gesproken
zijn over moeilijkheden ten aanzien van de
Britsch-Franschc relaties, maar geen enkel
woord was geuit, dat in dier voege kon worden
geuit, als zat do bedoeling voor de vriendschap
te verbreken. Waarlijkdit is inderdaad, let
terlijk en figuurlijk, een vierkante tegenspraak
Chamberlain zoowel als Birkenhead, Lloyd
George zoowel ols Barthou hebben voor een-
duidelijk dementi gezorgd. De Fransch-Engel-
sche eenheid bestaat dus nog en is intact ge
bleven. Zoo steft men het officieel voormaar
alleen de heel naïeven kunnen aan deze z.g.
oenheid. solidariteit of wat ge wilt hun
gul en kinderlijk geloof schenken. De in wezen
zeer scherpe belangentegenstellingen, het leven
vanuit zeer verscheiden politieke mentaliteiten,
doet deze eenheid niet meer zijn dan een schijn,
die niet eens schoon is. Voor de buitenwereld
is op al te voorzichtige wijze een eenheid moed
willig geconstrueerd (niet organisch ge
groeid) die binnen wellicht wel kort tijds
bestek weer wordt verbroken- Daarna de
verzoening weereen nieuwe breuk-naar-buiten
vervolgens herhaalde verzoening opnieuw
Maar dit is kalefaterwerk, omdat het Entente
schip daar het hout verrot is onherstel
baar lek is geraakt. Nogmaals herhalen wijis
onze opvatting te pessimistisch?
A
De moeilijkheden met de Russen schijnen
grooter cn grooter te wordeneen officieel
antwoord op 't geallieerde memorandum is nog
niet ontvangen, maar officieuse inlichtingen
wettigen het vermoeden, dat de sovjetdelegatie
geen tegemoetkomend antwoord zal indienen.
Uit de beschikbare berichten zou zijn af te lei
den, dat de Russen heel wat tegenvoorstellen
hebben geredigeerd, waarin een erkenning de
jure der sovjetrepubliek wordt geëischt zonder
proeftijd, verder wordt gevraagd om een mora
torium, credieten en vergoeding voor buiten-
landsch bezit. Van een herstel van den parti
culieren eigendom zouden de Russen niet wil
len weten. Dit ziet er dus voor het slagen en
't voortbestaan der conferentie niet al te hoop
gevend uit. Men weet, dat vooral de Belgische
bezwaren de kwestie van 't particuliere bezit
golden en in een interview heeft de Belgische
minister Theunis dan ook zijn verbazing erover
uitgesproken, dat heel de wereld niet de hou
ding begreep van België ten aanzien van de
bolsjewisten. Onmogelijk achtte Theunis het toe
te geven, wat het beginsel betrof van den par
ticulieren eigendom en z. i. is het belachelijk
het memorandum te teekenen, omdat dan nog
meer geld aan Rusland moest worden geelend,
terwijl het bezit, dat aan Belgen en Franschen
toebehoorde en dat in beslag is genomen, niet
terug zou kunnen worden gegeven. Men zal
aldus liet Theunis zich ongeveer uit ons ols
compensatie eenigc bons gevenmaar wat voor
waarde zullen die hebben, wie zal ze verzilve
ren De korte beteekenis van Theunis' woor
den is deze de Russen zijn onbetrouwbaar en
wij donken er stichtelijk voor hun geld te ge
ven, als wij niet zeker zijn, dat wij de bedragen,
die wij leenen, alsmede het bezit van ons, dot
zich nog in Rusland bevindt, terug krijgen.
Frankrijk heeft zich bij de meening der Bel
gen aangeslotenalleen Lloyd George is .ver
zoeningsgezinder, maar dit moet worden er
kend kan ook gemakkelijker verzoeningsge'
zinder zijn, omdat het niet de groote belangen
heeft als de Belgen cn Franschen in Rusland
deze laotsten vreezen bovendien heimelijk, dat
hun genaaste petroleumbronnen, enz. uitgele
verd worden aan buitenlanders. En die buiten
landers zouden waarom niet best Duit-
schers en Engelschen kunnen zijnzaken zijn
zaken. Het is dan ook niet onbegrijpelijk, van
het standpunt bezien der Belgen, dot deze als
leeuwen opkomen voor de eerbiediging van hun
eigendomsrecht in sovjet-Rusland. Dit moet bil
lijkheidshalve worden vastgesteld en tevens
blijkt uit het vorenstaande, dot men heeft te doen
met een zeer verwarde verwevenheid van be
langen, die ook zeer stellig naar petroleum
rieken.
Het spreekt dus van zeLf, dat met spanning
r.nar het officieele antwoord der Russen wordt
uitgezien. Zal met de Belgisceh weigering tot
feekenen en de Fransche reserves rekening wor
den gehouden Het is nog niet te zeggen en al
leen kan worden vastgesteld, dat de eerste be
richten ongunstig luiden. Van beteekenis is, dat
te dezer zake de Duitsche delegatie een belang
rijke rol speelt en afgaande op hetgeen uit Ge
nua wordt gemeld, doen Wirth, Rathenau, enz.
nl hun best om de sovjet-afgevaardigden ertoe
te bewegen artikel 7, dat betrekking heeft op
het particulier bezit, in zijn geheel te aanvaar
den. Wanneer dit den Duitschers mocht geluk
ken, zou de situatie stellig voor een goed deel
zijn gered en 't voortbestaan der conferentie
verzekerdimmers de Franschen en Belgen zou
den dan geen reden hebben de conferentie te
verlaten en er zou verder kunnen worden ge
praat. Dit laatste is trouwens ook de wensch
van Lloyd Georgeaan Engelsche en Ameri
kaansche persvertegenwoordigers heeft hij al
thans verklaard, dat, wanneer het Russische
antwoord te goeder trouw was, blijk gaf van
goeden wil en de hoop liet doorschemeren voor
een mogelijke oplossing, er alle aanleiding be
stond met de besprekingen voort te gaan.
Maar wel kan gezegd worden, dat, wanneer
de Russen te Genua luisteren naar Trotzki, hun
antwoord zal neerkomen op een verwerping van
't geallieerde memorandum. De Russische han
delsdelegatie te Londen toch maakt een tele
gram uit Moskou openbaar, volgens hetwelk
Trotzki in een interview verklaarde, dat bleek,
dat dc leidende Europeesche diplomaten niets
van de tegenwoordige situnti'. begrepen. Zij ver
beelden zich aldus heeft Trotzki zich uitge
laten dat de Russische revolutie maar een
gewone gebeurtenis is, waarvan het effect kan
worden vernietigd door overreding en wapenge
weld. Neen, zegt Trotzki, de revolutie hctcckent
een nieuw historisch tijdperk wat de diploma
ten te Genua aan de hand doen om de eigen
domsrechten in Rusland te herstellen, vindt
Trotzki ridicuul wij zouden don even goed
aldus Trotzki's gedachtcngang kunnen
eischen, dot de Europeesche kapitalisten hun
mijnen, fabrieken, enz. aan de arbeiders «^even.
Voor de juistheid van 't telegram over dit in
terview met Trotzki kunnen wij natuurlijk niet
instaan, gezien de mogelijkheid, dat oen vier
kant sovjet-démenti ook de juistheid van 't sen
sationeele bericht uit Moskou goot loochenen.
DE CONFERENTIE TE GEN'IA.
Dc Ver. Stalen en Rusland.
Washington, 9 Mei. (R.). Het kabinet
heeft het Russische vraagstuk besproken in ver
band met hetgeen daarover te Genua voorvalt.
Algemeen werd de meening uitgesproken, dat
de houding van de geallieerde regCv. taffen te
genover het sovjet-stelsel, zooals die te Genua
blijkt, in hoofdzaak overeenstemt met de po
litiek van de Ver. St. Men sprak de hoop uit, dot
de conferentie een oplossing zou vinden, die
voor de Ver. St. aannemelijk is. Anders zouden
de Ver. Stoten genoopt worden hun betrekkin
gen met Rusland zelfstandig te regelen.
RECLAME PRIJS f 3.50
De houding der Franschen.
P a r ij s, 9 Me i. (B. T. AA In zijn vergode-
ring heeft de ministerraad de instructies goedge
keurd en bekrachtigd, die door den certen mi
nister aan de Fransche delegatie te Genua ziin
gegeven. Onder andere mogelijkheden zog de
raad ook deze onder de oogen, dot een nieuwe
formule van transactie zou worden voorgesteld
voor de redactie van art. 7 van 't memorandum
gericht tot de sovjet-delegatie ten einde de in
stemming van België en Frankrijk te verkrijgen.
De regeering besloot op dit punt zich tot geen
enkele transactie te leenen. Zij is, evenals tol
dusver, van oordeel, dot de rechten, die aan
Franschen toekomen op het gebied van den
particulieren eigendom, stipt en uitdrukkelijk
moeten worden gehandhaafd. Zij is op dit punt
slechts bereid een duidelijken tekst te aanvaar
den en verbintenissen die, van de zijde van de
regeering te Moskou, de meest deugdelijke
waarborgen voor de uitvoering opleveren. Zelfs
als de- Belgische regeering hoe onmogelijk
dat ook schijnt na dc laatste verklaringen von
Theunis een nieuwe formule zou aanvaarden,
zou de Fransche regeering zich daar niet bij
aansluiten, tenzij men hoor volkomen voldoe
ning gaf inzake de kwestie van den particulie
ren eigendom, die zij ols voldoende uiteengezel
beschouwt-
Optimistische stemming.
Genua, 9 Mei. (B. T. A.). Vanavond was
de olgemeene indruk in diplomatieke kringen
onvoorwaardelijk optimistisch. Men gelooft, dnt
BirXIJKE PRIJÏEN.
Langestraat 39. - Tel. 4*52.
Deze geysers z(]n in onze zaak In werking
te zien.
België de nieuwe formule zal aunvaarden inzake
de teruggave van het particulier bezit, die door
Schanzer is voorgesteld.
Voorbereiding van overeenkomsten.
Brussel, 9 Mei. (B. T. A.). Uit Genua
wordt gemeld, dat een ontwerp nrbeids-vcrdrng
door Italië cn Duitschland is uitgewerkt, dnt tei
bekrachtiging is doorgezonden naur Berlijn.
Volgens een bericht uit betrouwbare bron is
een olgemeene politieke en economische over
eenkomst in voorbereiding tusschen Ilolië cn
Engeland, waarvan het voornaamste doel heet
te zijn de positie van Italië aan de Middel-
landsche Zee le waarborgen.
De Fransch-Briische Entente.
Londen, 9 Mei. (N. T. A. Draadloos),
Chamberlain las heden in het Logerhuis den
tekst voor van den brief, dien door Lloyd
George non Barthou is gericht. De Brilschc pre
mier schreef daarin
„Men deelt mij mede, dni er heden in som
mige Engelsche bladen een verslag is gepubli
ceerd van ons onderhoud van Zaterdag j.h,
waarin mij. woorden worden toegeschreven, vol
gens welke de Entente tusschen Frankrijk en
Groot-Brittannië geëindigd zou zijn cn dat miin
roadgevers er bij mij op zouden oandringen tot
eon overeenkomst met Duitschland te geraken.
Ik heb Chamberlain, die tijdens m^n afwezig
heid als eerste minister optreedt, Teeds ver
zocht dit kwaadaardige verzinsel in het parle
ment tegen te spreken. Ik zou u zeer verplicht
zijn, wonneer u van uw zijde deze beide be
weringen eveneens zoudt willen tegenspreken.
Zooals u weet, schat ik de Fransch-Britsche con
ventie le hoog om publieke wonvoorstellingen
te kunnen dulden betreffende officieele bespre
kingen over dit onderwerp, die voor de betrek
kingen tusschen onze beide landen van het
grootste belang zijn. Reeds lang vóór den oorlog
was ik een krachtig voorstander van een En
tente tusschen Frankrijk en Groot-Brittannië cn
voor mij als Engelschmon is deze vriendschap
nog in belangrijkheid toegenomen, sinds zij
door gemeenschappelijke offers is bezegeld.
Vandaar mijn bezorgdheid dat er niets gebeurt
dat onze beide groote democratieën tot ver
deeldheid zou kunnen brengen, terwijl van haar
eenheid de vrede van Europa in zoo hooge mote
afhankelijk is."
(De draadlooze Engelsche dienst meldt nog
nader, dot tijdens het voorlezen van den brief
luid gejuich opklonk cn dot Chamberlain daar
na het antwoord van Barthou voorlas. Den
voornaamsten inhoud hiervan vermeldden wij
reeds in het overzicht van gisteravond. Volle
digheidshalve laten wij 't hier in zijn geheel
alsnog volgen
Waarde Lloyd George, gij roept miin getui
genis in wat betreft ons gesprek van Zaterdag
J.I., dat zooveel commentaar heeft uitgelokt.
Hier is mijn antwoord. Gij hebt niet gezegd, dot
de Entente tusschen Brittnnnië en Frankrijk ten
einde was, noch' dat uw adviseurs er bij u op
aandringen om met Duitschland tot een verge
lijk te komen. Gij hebt gesproken van de moei-
b'jkheden, welke do betrekkingen onzer beide
landen doormaken, doch gij hebt geen woord
geuit, dnt zou kunnen worden uitgelegd als dc
uiting van het voornemen de vriendschap le ver
breken, welke ze vereenigt en ik behoud mijn
volle vertrouwen in dat onmisbare verbond.
w. g. Barthou).
Dc mandaten voor het Midden-Oosten.
L o n d e n, 9 M e i. (N T. A. Draadloos). Vol
gens de Doily Telegraph hoopt men, dat in dc
vergadering van den Raad van den Volken
bond, die morgen te Genève begint, de lang uit
gestelde bekrachtiging van de Engelsche "ei^
Fransche mandaten voor het Midden-Oosten
haar beslag zal krijgen, in 't bïzonder die volf
het Britsche mandaat voor Palestina. Een vai*
do oorzaken van de vertraging is de wensctt
van den raad zelf en van de Britsche regoeringl
geweest, dnt het mandaat voor Palestina nico
bekrachtigd zou worden zonder goedvinden vnr
Amerika. Dit is nu het geval, danr do jongst^
resolutie van senator Lodge, waarbij do inrich^
ting van een Joodsche „National Home" in Pn<
lestino werd goedgekeurd, in den Senaat ta
Washington met algcmccnc stemmen is aanges
nomen.
Graaf Balfour gnat nnnr Genève als BritscWi
vertegenwoordiger in den Raad van den Volken*]
bond cn zal getuige zijn van de vervulling vawj
zijn vermaarde verklaring ten gunste von dar
nationale Joodsche woonplaats in Palestino, dia
in het mandaat voorzien is.
DO DUITSCHE SCHADELOOSSTELLING.
Het Engelsche aandeel.
Berlijn, 9 Mc!. (N. T. A. Draadloos.). Hef
Engelsche aandeel non de Duitsche scbndeloosV
stelling beloopt tot 4 Mei 4.350.000 pond
sterling. y t
Het uitsluiten der Duitsche taub
B c r I ii n 9 Mei. (N. T. A. Draadloos). Do
Zürcher Post meldt, dot wegens het uilsluiten
van de Duitsche laai op het internationale oog^
artsencongres te Washington, de ZwitscrscKo
universiteiten van Bnzcl, Bern en Ziirich cverw
als de Finsche oogartsen voor do uitnoodiging
tot het congres hadden bedankt, met de moti-<
veering, dat het uitsluiten der Duitsche tnnl oef
vijandige daad wns, waaraan onzijdigen ni<
deel kondrn nemen.
Dc stoking in Wcst-Duitschland.
Essen, 9 M(W.-B.). Dc vakvereeniging
der christelijke mijnwerkers heeft tot do mijn
werkers der Rijnlandsch-West fonische mijnen
een oproep gericht, waarin zij erop aandringt
op 't oogenblik niet aan de staking deel t«
nemen.
Vcrvalsching van politieke documenten.
Berlijn, 9 Mei. (W. B.). De politie heeft
een zekeren Erich Anspach gearresteerd, dio
zich gewoonlijk voor doctor uitgaf cn die op
groote schaal politieke documenten, onder meer
z.g. geheime mededeelingen van de verschillen
de ministeries en z.g. protocollen von het rijks-
kabinet vervalschte en deze documenten aan de
Entente-stoten deed toekomen.
De terugkeer van Millcrnnd uit Noord-Afrika,
Parys, 9 Mei. (B. T. A.) De ministers heb
ben vanmiddag op het Elyséc vergoderd ondcf
voorzitterschap van Millcrand. Deze sprak met
voldoening over zijn reis nnnr Noord-Afrika cn
do indrukken, welke zoowel hij als dc ministers,'
die hem hebben vergezeld, hebben gekregen.
Poincoré feliciteerde hem, uit nnom van den ge-^
heelen ministerraad, met den gelukkigen invloed
van die reis op den geest van kolonisten cn
inboorlingen.
Vervolgens las Poincaró de telegrammen
voor, die met de Fransche delegatie te Genua
zijn gewisseld.
Venïzelos (e Parijs.
Berlijn, 9 Mei. (N. T. A. Draadloos). Ve-f
nizelos, de vroegere Grieksche minisler-prcsi».
dent, is to Perijs oongekomen.
De lichting von de „Lusilanin".
Londen, 9 Mei. (N. T. A. Draadloos).
Volgens telegrammen uit Philadelphia zal in den
Jegens anderen als jegens ons* zelf gezind
te zijn, is de ware kunst der deugd.
CONFUCIUS.
.ir wfxiik
door
ROBERT HERRICK.
EERSTE DEEL'.
I.
Het blokhuis met zijn breed laag dak lag aar-
cig verscholen tusschen de dichte dennen van
net bosch er was hier nog een brokje wilder
nis te vinden op dit korte stuk bergland, dat als
een stompe vinger in het meer uilliep. Het
kamp, waarvan het blokhuis het middelpunt was
lag vlak aan het meer aan de grens van de
onbebouwde velden met de zwarte houtstomp
jes, waardoor de heele nederzetting omgeven
Was.
Een groote veranda reikte tot den rand van de
.olsachtige klip, vanwaar men dertig voet be-
*veden zich de kleine blauwe golfjes kon zien
kabbelen tegen het mooie met kiezelsteentjes
bezaaide strand.
Een jonge vrouw stond op de veranda en keek
naar het meermet haar eene hand beschutte
ze haar oogen tegen de morgenzonze liet
haar blik aandachtig gaan over het groote wa
tervlak, alsof zij uitkeek naar iets, dat zij ver
wachtte. Een aantal kleine zeilbootjes en zeilen
de kano's bewogen zich 'heen en weer in de
wijde baai of begaven zich naar het nauwere
gedeelte, dat naar het bovenmeer voerde.
Maar geen van al die vaartuigen was wat zij
zocht. De Japansche kok, die bezig was den in
houd na te zien van de groote fuik, die in het
bootenhuis lag, keek op hij schudde zijn hoofd,
en mompelde iets in zich zelf.
Een klagende stem kwam uit het blokhuis.
„Zie je ze, Vera
„Nog niet, Tantetje," riep de jonge vrouw met
zachte ingehouden stem, en terwijl ze zich naar
de open deur keerde, zei ze„Maar ze kunnen
er ook eigenlijk nog niet zijn, is het wel
„Dr. Percy zei, dot het niet ver was," zei de
oudere vrouw, „en het is nu bijna twaalf uur."
Mevrouw Goodnow kwam nu ook op de ver
anda en tuurde over het blauwe water. Ze was
een magere, nietige vrouw met een zwarte kan
ten japon aan en schitterende steenen aan haar
oude, dorre vingers. Haar oogen blikten nog
helder uit haar gerimpeld gezicht,* terwijl ze
over de baai naar de kleine nederzetting keek,
waar de vlaggen op het houten zomerhotel wap
perden in den wind. Ze haalde even haar schou
ders op, waarmee ze een mengeling van onver
schilligheid en ongeduld wilde uitdrukken, toen
ging ze weer naar binnen.
„U weet, dat de gids zei, dat hij in een dal
woonde, ergens in de hoogte boven het meer en
misschien was hij uit, toen Percy kwam," ver
onderstelde <Je jonge vrouw.
„Natuurlijk in dit vreeselijke oord is alles
mogelijk I" barstte de oudere vrouw los. „Ik
begrijp nog niet, hoe ik me door Nel cn den
kolonel heb laten overhalen om hier naar het
eind van de wereld te trekken, waar geen tele
graaf is, geen spoor, enfin niets wat 'op
eenige beschaving lijkt."
De jonge vrouw glimlachte even om dien uit
val.
„Dat heeft ons allemaal niets gehinderd tot
dat bet ongeluk gebeurde. We hebben het hier
heerlijk gehad en Nel vond het prettig Hoe
vindt u haar van ochtend
„Niets beter ik weet het eigenlijk niet.
Ze klaagt over haar oogen, ze zegt, dnt ze niet
goed zien kan, dat ze alles in een waas ziet.
O, ik had mijn zin moeten doorzetten en haar
dadelijk wegbrengen uit deze wildernis, da
delijk," herhaalde ze met saomgenepen lippen.
„Maar Dr. Percy dacht, dat het heelemfal
niet ernstig was alleen maar een klein wond
je aan haar hoofd, waar ze tegen de rots gc-
stooten was."
„Dr. Percy!" riep mevrouw Goodnow sma
lend. „Wat weet die er nu eigenlijk van Die
man kan niets dan roeien en tennissen
Neen, ik had haar mee moeten nemen of iemand
laten komen uit de stad. Dr. Jenks zou dode
lijk gekomen zijn en zou er nu al geweest zijn
ook."
„Maar u herinnert u toch wel, dat Nel het
niet hebben wilde, en ze leek den volgenden dog
immers weer heelemaal beter."
„In een oord als dit ben je- eenvoudig overge
leverd I" Ze keek knorrig noor het lachende
landschap van meer en bosch, daar voor haar,
lachend in de Augustuszon.
„Het had ergens anders even erg kunnen
zyn," zei Vera kalmeerend.
„Neen, ergens anders kon je tenminste
iemand krijgen den een of anderen knappen
dokter, die zijn vak verstaat je kunt tenmin
ste om hem sturen, als je hem hebben wilt I"
Uit baar toon kon men hooren hoe gewend ze
altijd geweest was aan de vele gemakkelijke
aanhangsels van een weelderige beschaving, die
hoogstens een paar woorden op een papiertje
had le schrijven om hulp te krijgen van het
andere eind van de wereld.
„Nu," hield de jonge vrouw vol, terwijl ze
haar oogen weer over het meer liet glijden,
„misschien weet de man, dien hij is gaan halen,
ons tc zeggen wat we doen moeten. Hij heeft
hier vee1 naam. De gids vertelde me von mor
gen
„De gids Zoo'n domme Tndiaon v/ot weet
die van een dokter of Hij most zoo'n soort
kwakzalver zijn waarschijnlijk zoo'n dikke
kruidendokter."
„Dr. Percy heeft hem .en en hij zegt, dat
de man een goede opvoeding heeft gehad en
zijn grand gehaald heeft oon een goede univer
siteit. Hij is heelemaal geen kwakzalver."
„Wat voert hij hier dan uit in de wildernis
Hij heeft natuurlijk wat op zijn kerfstok, an
ders zou hij zich hier niet levend begraven heb
ber. bromde de oude vrouw.
„Dat zullen we «rauw genoeg merken!"
„Het kon me niets schelen wat hij zegt, maar
als Nel morgen wel genoeg is om te reizen,
neem ik haar mee, of ik laat iemand komen
waar ik iets van af weet I" Ze keerde terug naar
de kamer, hanr magere, donkere gestalte strak
van vastberadenheid.
Binnen hoorde je een stem zacht roepen. Juist
op dat oogenblik riep de jongere vrouw, die
was blijven staan aan het eind van de veranda:
„Daar komen zij I Daar komen zij aan I"
Een zeilboot, die juist den hoek was onure-
komen, terwijl de twee vrouwen samen stonden
te praten, doorkliefde snel het water naar dd
landingsplaats, een witte streep van schuim
achterlatend.
Toen de kleine boot uitweek om ccn rif tc
omzeilen, zag men de gestalten von dc twen
mannen afgerekend tegen het witte zeil.
„Hij heeft hem gevonden wat ben ik blij I"
riep de jongere vrouwe^n glimlach van ver*
trouwen verhelderde haar knap gezicht.
Mevrouw Goodr.ow ging voort met brommen,
maar keerde zich toch om en keek naar de boot,
,.Tk ben er zeker van, dat hij ons zal kunnen
helpen," riep Vera Councillor uitbundig. Ter*
wijl ze haar zachte, energieke handen op dei
leuning liet rusten, zog ze hoe de boot bet ha
ventje binnenzeilde. Haar lippen waren even
geopend alsof ze lust had dc beide mannen toe^
te roepen, dat zc zich moesten haasten. 5
De lange mon, die op den voorsteven stond,'
met zijn handen onverschillig in de zakken vnn
zijn linnen pantalon, keek noor het kamp, kreeg,
de jonge vrouw in het oog, cn liet toen zijn
blik rusten op het boolenhuis en den Japon*-
schcn kok, die zijn visch in den steek liet on\\
de boot "tegen te houden.-Hij sprong vlug nnnj
land, wachtte toen tot ziin metgezel de boot
had vastgemaakt en volgde hem met 1nngzamci>
stan de houten trap op naar het kamp.
Daar wachtten hen de heide vrouwen, dfl
jongste liep een eindje vooruit, hen tegemoet.
„Ik hen zoo blij, dat u komt," zei ze zacht
tegen den kleinen mon, die blazende de veranda
beti'ad, terwijl hij de droppels von zijn voorn
hoofd veegde.
(Wordt vervolgd.»
