AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Firma Fontein Schippers - Langesiraat24
ST. E MIL ION
bij J. J, SCHOTERMAN l In., ülr.str. II. Ie!. 145
"binnenland.
Frans Jozef Bifferwafar£5?
A. v„ tf,
Lanpesfr, 23
Mem Sroenfaii, Mier
3
Eigengemaakte Kindeikleeding.
{Reparation
Per fiesch f 1.60, per anker @5-a
TWEEDE BLAD.
(Sero Zilver
JamSe-peS
FrustSepels
Suikerstrooiers
FEUILLETON.
DE BEMEZESt
tozinyen door de Krolden,
Suikerziekte, Bloedarmoede, Alg*
meene en Zenuwzwakte, Asthma
Hoest, Bronchitis, Rheumatlek, Jicht,
Zenuwpijn, Kritieke leeftijd, Consti-
patie.Huidziektcn,Huiduitslag,Eczeem,'
Jeuk, Puistjes, Wonden en Zweren,».
Baardz. en Annsz.
i
ïVlagaz. „De Dom"
Drie dingen om niet te vergeten
kierich fe*».
aasi Tennss-Jackets
spoedig retour.
JOH. VAM DIJK.
21e Jaargang
No. 31
Zaterdag
5 Augustus 1922'
Bijzonderheden
Toor de moderne ironing.
Onze Eetkamer „Lydia" in mahonie- en
ebbenkleur.
Buffet, tafel, theetafel, 2 fauteuils.
4 stoelen, compleet f 450.
ORIGINEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1917
Uit de Pers.
DE KAMERVERKIEZINGEN EN DE WERK
GEVERS.
De Mededeelingen van het bestuur aan
de leden van de vereeniging van Nederl. Werk
gevers bevatte een artikel gewijd aan den uit
slag der Kamerverkiezingen.
Opzet en traditie van de Vereeniging van Ne-
derlandsche Werkgevers, aldus de schrijver van
dit artikel, hebben van den beginne af alle po
litiek uit onze aktie geweerd. Maar ook, wan
neer wij dit voorop stellen, dan is er alle reden
om in deze Mededeelingen het zoo belangrijke
feit van een hernieuwing voor vier jaren van de
^weede Kamer de Staien-General niet onopge
merkt te laten voorbijgaan.
1 Het kabinet-Ruys de Beerenbrouck im
mers is het eerste Ministerie, dat een af
zonderlijk Departement van Arbeid heeft
gekend en in de vier jaren, die nu achter
ons liggen, heeft de eerste Ncderlandsche
Minister van Arbeid, Mr. P. J. M. Aalberse,
die op den linkervleugel van de Roomsch-
Xatholieke Staatspartij staat, tal van ont
werpen bij de Volksvertegenwoordiging
aanhangig gemaakt en ook in het Staats
blad weten opgenomen te krijgen welke op
bet terrein liggen, dat de werkingsfeer
tan onze Vereeniging mede bestrijkt.
Het einde van den wereldoorlog gaf weer
ie handen cn den geest vrij om den
ipjjouw van de sociale wetgeving verder
voort te zetten. Reeds de Troonrede van
1918 gewaagde al van plannen daartoe, be
loften werden gedaan en men zal moeten
erkerr.cn, dat deze schuld ia ingelost de
heer Aalberse heeft in het achter ons lig
gende tijdvak van vier jaren ons land haast
overstroomd met telkens weer nieuwe ont
werpen van wet of Algcmeene maatrege
len van Bestuur, welke aan ons Bureau de
handen vol gaven. Maar dit daargelaten,
deze ontzaglijke hoeveelheid van wettelijke
voorzieningen ten gunste van den arbeider
heeft, om het in een enkel woord samen
te vatton, toch niet veel meer don deceptie
juist voor den arbeider opgeleverd.
Het is een heele lijst, vooral als men
de uitvoeringsbesluiten, de Algemeene
Maatregelen van Bestuur, er bij opsomt,
maar wij willen hier slechts even de hoofd
zaken vastleggen.
Nadat in 1QT9 een geheel nieuwe Arbeids
wet was aangenomen cn de tallooze uitvoe
ringsbepalingen daarvoor waren vastge
legd, moest dit alles in dit jaar weer wor
den herzien. De Ongevallenwet TOOI werd
ingrijpend gewijzigd en de Invaliditeitswet
T9I3 ingevoerd en ecnige malen veranderd.
Uitvoerig werd van gedachten gewisseld
over de werkloosheidsverzekering, over de
Ontwerpen Arbcidsgeschrllcnwet, Stoom-
wet. Ziektewet, Ziekteverzorgingswet over
het Voor-ontwerp van Wet tot regeling der
collectieve arbeidsovereenkomst en over-
het plan tot het aan mijnwerkersleiders
openleggen van boeken.
En last not leastin October 1919 is in
gesteld de Hooge Raad van Arbeid, welk
College werd opgericht, zoogenaamd om
den frisschen wind der practijk door de
sociale wetgeving te doen waaien. Men
oordecle het eenige Ontwerp, dat uit de
practijk opkwam het ontwerp Zicktewet-
Posthuma-Kuipers, liet de Minister liggen
voor het overige lag een der voornaamste
.werkzaamheden van het College in de el
lenlange discussies der Commissie voor de
Bedrijfsorganisaties over vraagpunten, wel
ke buiten de practijk van het bedrijfsleven
staan.
Ja, zoo sterk staat de Hooge Raad van
Arbeid op den grondslag van het practisch
bedrijfsleven, dat, toen de Minister raad
vroeg over de uitvoering der Arbe'dswet,
dit College tot een 45-urige arbeidsweek
voor de Metaalindustrie adviseerdeeen
advies, waarvan de Minister gelukkig zelf
de dwaasheid inzag.
Na vermelding van dit alles behoeven
wij er zeker niet meer den nadruk op te
leggen, dat in dit tijdsverloop van vier
jaren onze Vereeniging, telkens en telkens
weer, voor de belangen van de industrie in
het algemeen en van haar leden in het bij
zonder moest opkomen.
Daarbij hebben wij ons met nadruk ge
keerd tegen de almacht door Minister Aal
berse aan den Staat en zijn ambtenaren
geschonken, en tegen de stroefheid van dc
wettelijke voorschriften. Uitcntcrna heb
ben wij er op gewezen, dot de Minister bij
zijn streven naar verwezenlijking van ideo
logische stellingen te weinig rekening hield
met de financiëele en economische omstan
digheden.
Naar onze overtuiging heeft de wetgever
zich te onthouden van een ruw ingrijpen in
het maatschappelijk leven, van een opleg
ging van te knellende bepalingen, zoonis
de practijk van de eerste foren dat heeft
doen ervaren, en zich te bepalen tot het
wenncmen van gebleken excessen.
De geschiedenis- na de totstandkoming
van de Arbeidswet T9T9 heeft fn het licht
gestold, hoezeer het verzet van de werkge
vers gegrond was geweest. Wel is de Mi
nister in enkele opzichten, door de omstan
digheden gedwongen tegemoet gekomen
aan wenschen, waarvan het goed recht
door ons in T9T9 reeds met klem was ver
dedigd, maar nog heeft de wijziging van
deze wet ons geen voldoening geschonken
op vele hoofdpunten de Minister deelt, be
laas I nog geenzins de inzichten van hen,
die aan de vrije ontwikkeling van hetgeen
uit de maatschappij zelve opkomt, met in
achtneming van het algemeene belang ook
ruimte van beweging willen geven.
Met de formuleering van deze hoofdbe
ginselen is de richting aangegeven, v;aar
in wij zoo gaarne de werkzaamheid van
ons Ministerie van Arbeid zouden willen
zien gaan en waaraan wij dan naarmate
van onze krachten gaarne zullen medewer
ken.
Heeft de uitslag van de verkiezingen
van de Tweede Kamer nu eenige hoop ge
geven, dat deze wcnsch in vervulling zou
kunnen gaan
Men zou wel zeggen, dot door de ver
sterking van het meer conservatieve deel
van de rechterzijde, die nu over een Regee-
ringsmeerderheid beschikt, op sociaal ge
bied maatregelen zijn te verwachten, die
niet overeenkomen met het staatssocialis
tische streven, die wij in de verstreken
parlementaire periode hebben meegemaakt
Mr. van Wijnbergen, voorzitter van den
Algemecnen Bond van Roomsch-Katholieke
Kiesverecnigingen in Nederland, heeft in
oen rede te Tilburg, den avond voor de
Stemming gehouden, als het ware een re
geerprogramma voor de rechterzijde uit
gestippeld hij noemde het waarschijnlijk,
dot op sociaal gebied maatregelen te ne
men zouden zijn, die ingaan tegen hetgeen
in 1918 is gebeurd. Volkomen stemmen wij
in met zijn uitspraak van toen, dat de
nood dwingt tot een koerswijziging, die
ons heele volk, ook onze arbeiders, ten
zepen zal zijn. En wij onderschrijven ten
volle, dat maatregelen genomen zullen moe
ien worden in het algemeen belang van
onze industrie, voor de scheepvaart, om
onze financiën weer in evenwicht te bren
gen. Slechts ééne kantteekening zouden wij
hierbij willen maken dut het op de keuze
van die moalregelen, op dc uitwerking van
het beginsel, ten zeerste aankomt.
Toon echter de groote rechtsche meer
de?! beid in het Parlement vaststond, heeft
d? heer Van Wijnbergen in een artikel in
De R. K. Vakbeweging betoogd, dat geens
zins in 1919 speciaal ten opzichte van den
arbeid nieuw recht geschapen is, waarop
gezonde arbeidsbewegingen zouden kun
nen steunen, Het waren de aloude Christe
lijke beginselen, die slechts toepassing vra
gen voor den nieuwen tijd en waarvoor de
wijzigingen, pas aangebracht in de Arbeids
wet de gelegenheid zoo ruimschoots opne
men. Meer en meer zal dan hetgeen thans
sim'steok is, tot volkstaak worden ge-
mrokt. Do voornaamste koersveranderin
gen ziet hij in de tenuitvoerlegging van
het nieuwe Grondswetsurlikcl, waardoor
ook aan andere dan de tot dusver bestaan
de oiganen verordenende bevoegdheid kan
worden verleend.
Wanneer deze Mededeelingen verschijnen,
zal de invloed van den uitslag der verkie
zingen op de samenstelling van het tegen
woordige Kabinet waarschijnlijk nog niet
officieel vaststaan. Wij hopen, dat de Ne-
derlai'dscho werkgever een tijd zal mogen
tegn-oet zien van rustige bezonnenheid
rn wijs beleid, welke hem zullen helpen in
den strijd om de vroegere economische
krocht en slagvaardigheid van ons heele
land te herwinnen cn duurzaam te vesti
gen.
1
EEN MINISTERIE VAN LANDBOUW?
Naar aanleiding van h~* Bericht, dot de voor
bereiding von con afzonderlijk ministerie van
landbouw is ter hand genomen, schrijft dr. H.
Molhuvsen, secretaris van het Kon. Ned. Lnnd-
bouw-Comité, in het Alg. Ned. Landbouwblad
o.a.ï
Afgezien van het feit, dot een afzonderlijk
departement van Landbouw in dezen tijd
vnn bezuiniging weer belangrijke kosten zal
eischen, moet het als een bezwaar worden
geacht, dat door een dergelijk afzonderlijk
departement in te stellen de stabiliteit in de
richting, die voor de zorg van de Inndbouw-
oangelegenheden zoo noodig is, ernstig zou
worden verstoord door het periodiek aftre
den van den betrokken minister, die toch
aan den loop der politiek in ons land onder
worpen is. Het gevolg hiervan zou zijn, dat
de lijn, waarin de belangen van een land
bouw worden behartigd, telkens weer zou
v/orden afgebroken.
Daarom is het wenschelijk, dat het middel
punt dier belangen een blijvend hoofdomb-
~-3 -"-T'-'graT' »■-ti. ct
tenaar cn niet een wisselend minister is. Dc
stabiliteit in de richting van de zorg voor
den landbouw is thans door het bestaan van
een directeur-generaal van den Landbouw,
wien in een afzonderlijk ministerie van land
bouw vrij zeker een andere werkkring don
thans zou worden toegedacht, gewaarborgd.
Voorts kon er op worden gewezen, dat het
gcwenscht cn noodig is, dot cr steeds ccn
nauw verband blijft bestaan tusschen dc
Staatszorg voor den landbouw, en die voor
Nijverheid en Handel.
Daarom dient de zorg voor de drie hoofd
bronnen van onze volkswelvoart: landbouw,
nijverheid cn handel in één hand te worden
gelegd. Bovendien zal er don geen sproke
zijn von bcvoordeeling von den eenen tak
vnn volksvlijt hoven den anderen en deze
zullen zich naast elkander hormonisch kun
nen ontwikkelen.
BEVOLKING EN WOLVAART.
In een artikel, onder dezen titel, teekent dc
Middelb. Ct. aan, dot hot nationaal inko
men vnn Nederland no 1918—1919 sterk is
afgenomen, terwijl de bevolking blijft toene
men. Het gemiddelde per gezin van vijf per
sonen moet dus door die twee factoren veel
lager zijn geworden. En het zal nóg verder
dalen naor mate dc bevolking toeneemt, en
de welvaart afneemt.
Nu kan men aan christelijke zijde her
haaldelijk lezen, dat men „links" daar
slechts één middel tegen kentopzette
lijke beperking van de geboorten Maar
we durven wel zeggen dat de opzettelijke
geboortebeperking als economisch redmid
del niet door „de liberalen" wordt aanbevo
len. Integendeel zijn het vooral liberalen
economen geweest, die de onjuistheid in
de leer van Mailbus hebben uangetoond,
en hebben niet het minst „liberale" genees
kundigen op de verderfelijke gevolgen van
geboortebeperking gewezen. Wanneer van
katholieke zijde dc strijd daartegen ols iels
specifiek-katholicks wordt opgeëischt, mag
er zeker wel op gewezen worden dat het
verschijnsel der opzettelijke geboortebeper
king het ergste is in een volledig kotholiek
land als Frankrijk.
Als de opzettelijke geboortebeperking toch
een groote uitbreiding kreeg, ook hier, dan
meent de Middelb. C t. de oorzaak daar
van de moeten zoeken niet bij Ncluw-Molthu-
sionnsche. propaganda, maar bij olgemecn
aonwezige sociale toestanden, waartegen ook
de katholieke kerk heeft te vechten in haar
omgeving.
Dan denken wij aan de veranderde posi
tie van de vrouw, die in hoar hoogere gees
tesontwikkeling andere wenschen heeft ge
kregen dan die voortdurende moederschap
We denken ook aan de hoogere kosten van
goede opvoeding vergeleken bij vroeger,
juist omdat cr meer gelegenheden voor zijn,
die echter allen geld kosten. We denken
ook aan den hoogen levensstandaard, waar
op v.*e hierboven reeds doelden. We denken
ook aan de toenemende moeilijkheden bij
het verkrijgen van huishoudelijke hulp in
groote gezinnen en groote huizen, vooral in
dc steden. Het is trouwens een in alle eeu
wen waargenomen verschijnsel, dat met het
.stijgen van de beschaving de geboorte af
neemt»
Dio psychologische beweegredenen heb
ben o.i. een véél grooteren invloed dan de
door enkele personen gevoerde propaganda.
Het blad gelooft, dat de somenwerking van
omstandigheden een veel grooter invloed op
de neiging tot beperking der geboorten heeft;
en dat men in die omstandigheden moet zoe
ken naar de middelen om de tegenstelling
toeneming der gevolking, vermindering van
welvaart en stijging van levensstandaard
weg te nemen, waarmee dan tegelijk de aan
leiding tot geboortebeperking vermindert.
En dan staan we vrij dicht bij rar. Kor-
rerhorst (M nasbode) al formuleoren wij
sommige dingen anders.
Waar hij spreekt vnn „hoogere producti
viteit door middel van verlenging van ar
beidstijd en meer intensieve productie cn tot
verlaging van looncn en tot groote spaar
zaamheid teneinde kapitaalvorming te be
vorderen", door zouden wij willen spreken
van goedkoopcr productie ten einde meer
productie-mogelijkheid te veikrijgen. Maar
de middelen blijven dezelfde en moeten ook
o.i. gezocht worden in hetgeen hij op
noemt, waarbij dan nog wel mag worden op
gemerkt dat in sommige, vroeger gegoede
kringen reeds noodgedwongen met die
Voor elke ziekte een ander middel.;
.J
Zelfs indien gij alle vertrouwen in dc genees*
middelen verloren hebt, oarzelt dan toch niet
om bij M. SNABILIE, Groote Markt 7, Rottew)
dam, nan te vragen de gratis brochure No. 12
omtrent de producten van Dr., DAMMAN, SpcJ
cialist voor Kruidenbehondeling, benevens da
bewijzen vnn genezingen in dc ernstigste en
oudste gevullen. Verzoek duidelijk op <c geven
voor welke ziekte.
Maison VAN EÜVEEREN.
C'olifeiir Posliclioiir ('olltciiRO
1VI.I1RRSSTIUAT 11. - Tel. 205
Iloogst Modorno Salons voor
DAMES en DEE1CF.1V - Manicure
Magazijn van PnrfuinurioÖn cn
Toilot-Artikolon.
BADINRICHTING j
Varkensmarkf Amersfoort
Speciale af «loding
meerdere spaarzaamheid en lagcrcn leven»
standaard begonnen is
Wcnneer men nu óók op den invloed vaa
de bevolkingstceneming wijst en dnt zal
o.n. gc-beuren doordat do Vereeniging vootl
Staathuishoudkunde cn Statistiek dat vraag*
stuk op de. agenda van haar Orloberver-
gadering heeft gezet dan moot men niet
vc: wachten, dat daarmede spoedig een ver*
fcndeiing in de zienswijze van de groote
massa woidt bereikt. Maar het zal zijn nut
hebben om hen, die op verantwoordelijke
posten stnnn. te sterken in bun pogingen
om veranderingen non te brengen ter voor*
koming von de „inzinking" waarvan da
Troonrede gewoogde.
door
ROBERT HERRICK.
67
Heb ik u verteld, van een geheimzinnige pa
tiënt, die zoowat een maand geleden, onver
wacht gekomen is een zekere juffrouw Eva
Smith? Pc vond haar op een dag buiten bij het
kantoor zitten, een arm verlaten vrouwtje in het
izwart. Ze zat in het zonnetje net als een arm
verdwaald katje. Ze is hierheen gekomen, de
hemel weet waar vandaan. Ze had op de een
of andere manier van den dokter gehoord en
kwam hier naar toe. Het was hier toen overvol,
we hadden er al een hceleboel weggestuurd en
er was nog een lijst van menschen, die op een
plaats wachtten. Maar ze wou en zou den dokter
spreken en heeft het klaargespeeld en hij schijnt
belang in haar te stellen. Ze is hier nu al dien
tijd en ik geloof, dat ze wat beter wordt. Ik
dacht, dat het een hopeloos geval was, en dat
dacht de verpleegster ook ze was in slechte
conditie toen zo kwam. Een werkende vrouw,
en heelemaal onderkomen. Niemand schijnt iets
|!tan haar af te weten. Maa: de dokter heeft weer
L.yan ziin oude belapssje'Iiiig in dit ceva{. blük slotte de bedlegerige patiënten
gegeven meer don hij in lang gedaan heeft
hij gaat er eiken dag heen of hij aan de bron
komt of niet. Ze ligt in het kleine huisje op de
rots, dat zoo lang gesloten is geweestHelen
liet den brief in haar schoot vallen toen ze dezen
zin las en het duurde een poosje voor ze verder
ging.
„De laatste dagen heeft de dokter het over
een andere boeg gegooid. Hij is begonnen met
de patiënten links en rechts op te zweepen. Gis
teren heeft hij er twee weggestuurd. Mevrouw
Philips was er een van, herinnert u haar? Me
vrouw Boyden Philips uit Washington. Ze
was hier verleden zomer ook cn u mocht haar
graag lijden, geloof ik. De dokter heeft haar
gezegd, dat het allemaal niets gaf het was
tijd en moeite verspillen om haar te willen ge
nezen ze deed haar best niet om beter te
worden, enz. De arme vrouw kwam bij me met
tranen in haar oogen. Ik trachtte haar te kal-
meeren, maar ze zei: „Ik ben nog nooit in mijn
leven zoo beleedigd geworden. Hij praatte tegen
me alsof ik een stout kind was. Hij doet zoo
vreemd."
Ik ben bang, dat ze gelijk heeft, ofschoon
hij gisteren plotseling net was ols in den
ouden tijd. Herinnert u u nog hoe hij dien
makelaar wegstuurde en hem zei dat hij dat
geld, dat hij met dobbelen verdiend had, niet
aan wou nemenHet vertrek van me
vrouw Philips heeft heel wat opwinding in het
kamp veroorzaakt ze was hier zeer in trek.
Een prachtige reclame voor ons f Ze kent
een massa invloedrijke menschen. Na me
vrouw Philips ging hij de heele rij langs, zoo
als de jongens zeggen en de patiënten zogen
er werkelijk allemaal net uit als kinderen, die
klappen hadden gehad. Hij zei ze vreeselijk
de waarheid. Eerst kregen de zieken in de
wagentjes er van langs(arme duvels, die kon
den niet wegloopen), toen de hysterici en ten
hij wilde
ze eens allemaal aan de knok stellen I Nu
ik geloof dat zoo'n rammeling wel eens goed
doet, maar veel van die wervelwinden kunnen
we niet hebben, anders zitten we zonder pa
tiënten.
Hij maakte een eind aan het nemen van me
dicijnen Ik zal u eens wat zeggen, lieve
meviouw Holden, één hart zal van blijdschap
kloppen als zekere jonge vrouw hier weer haar
lachend gezicht vertoond
Nu stond Helen op van de tuinbank, vouw
de den brief dicht cn ging het huis in om te
legrafisch plaats te bcste.lcn op de eerstvol
gende boot.
Tegen haar moeder zei ze, toen deze be
zwaar mankte om alleen te blijven
„Ik zal Nora sturen 7e hebben mij noo
dig n het meei".
1. Goud, Zilver en ?«edailles
2. Brillen en So-Easy's
3. G. van DUIN Dtrechtscliestraat.
„Is het die half gekke man van jou, die al
die last veroorzaakt?" vroeg de oude vrouw
vrij kattig.
„De boel gaat niet goed aan dc bron, ik
heb een langen brief van Dr. Percy, die me
ongerust maakt. Ik moet zoo gauw mogelijk
terug."
„De boel gaat nooit goed bij hem", schimp
te de oude vrouw. „Dat heb ik je altijd wel
gezeg".
„Wil u met mij teruggaan of zal ik Nora
telegrafeeren
„Het is hier zoo heerlijk", klaagde de oude
vrouw „cn je hebt de villa gehuurd voor den
geheelen zomer en nog wel voor zooveel
geld".
„Bsst, ik zal aan Nora telegrafeeren".
„Waarom ben je niet gescheiden toen je
merkte, hoe hij eigenlijk was
Mevrouw Goodnows puriteinsche denkbeel
den over scheiding schenen een merkwaardige
verandering te hebben ondergaan, sinds ze
meer gereisd had en zeer achtenswaardige da
mes ontmoet had die, of van echtgenoot ver
wisseld waren, öf hun man in den steek had
den gelaten.
„U vergeet, moeder, van wiens geld we le
ven. sinds d<^ kolonel en Nora's man, vaders
geld hebben opgemaakt", zei de dochter
stroef.
„We zijn wel ongelukkig na je vaders dood
Het had net zoo goed het geld van een onder
kunnen zijn inplaots van dien gek".
Haar dochter was al weg om haar kamenier
order te geven haar koffers te pakken. Haar
gedachten waren minder vervuld met de ver
warring en dc financieele zorgen, nan de bron
die Dr. Percy's brief haar schilderden, dan wel
met de geheimzinnige nieuwe potiönto
„een zekere juffrouw Eva Smith".
V.
In den kleinen tuin. op de overhangende
rots, liep Eva Smith langzaam rond en knip
te hier en daar dc al te dicht groeiende- tok
ken met een groote schaar af. De weg, dien
zij op deze manier vrijmaakte door den ver
wilderden, verlaten tuin. log bezaaid met doo-
de takken en verdord groen.
Soms hield zij even op met snoeien en keek
zij naar het meer met de blauwe heuvelen en
het breede dol non den voet van den ouden
Mocatawa, die zich hoog verhief tegen den wol-
Jceloozen Septemberhemel. Een hoopvolle, te
vreden glimlach speelde om haar lippen ter
wijl zij naar den berg staarde. Haar zwarte
^apon viel nog wiid om haar magere gcstal-
DE WONINGPOI.ITIEK DER REGEERING.
Minister Aalberse heeft ten vervolge op de
vragen van den heer van der Woerden betroffen*
de de woningpolitiek der rcgcering; de plaatse*
lijke woningtellingen; de rijkswoningstatistiek;
de bcgTooting en de uitgaven voor woningbouw
geantwoord: De directeur van het Centraal Bu*
reau voor dc Statistiek berekent, zonder bijbouw
na 1919, het tekort op 31 Dcc. 1922 op 160.000
woningen.
Dit resultaat is geenszins in strijd met de mee*
ning van den minister, dat in 1922 zou b!ijkcr.r
dat de productie sterk zou opwegen tegen do
behoefte, immers 't laat den tweeden term vnn
de vergelijking, die de minister mankte, do
woningproductie, onaangeroerd. Ten cnrechte
wordt gesteld, dot de in de circulaire van 1 Juni
te, maar zij bc.voog zich flink met gezondo
werklust, totdot de stop van den dokier op
het voetpad haar deed ophouden. Zij bleef
staan te midden van de dorre bladeren en
tokken en wachtte totdot hij bij boor zou ko*
men.
Zijn tred was veerkrachtig, als van iemand
die na lang aarzelen een vost besluit heeft ge*
r.omcn. Zijn gezicht, dat nog bleek was, had
toch niet meer de ongezonde kleur van dc vo*
rigc moanden. Hij glimlachte toen hij de vrouw
zog, en toen hij hoar aansprak was het niet
op den toon van een dokter tot zijn putiintu
maar als van ccn vriend.
„Al zoo vroeg buiten aan 't werk I" riep>
hij.
„Ja, het mooie weer lokte me cr uit. Ik moet
v;at uitvoeren, cn dezen tuin is al zoo lang
verwaarloosd".
„Ifr is in geen vijf jaar iets non gedaan, in
geen vijf jaar", h°rhaalde hij en een schaduw
trok over ziin geloot.
„Zoo lang al I 't Is een wildernis gewor*
den'.
„Ja, een wildernisMaar dot bukken
in de felle zon, zal toch le veel van uw krach*
ten vergen".
(Wordt vervolgd).
LaiV^estraat 116 Tel. 70
