|mkh waus z. 7£ Z Z:
DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
li DO, ÜNOESTMAT 33!
FEUILLETON.
DE GEHEZER
jp
PRIJS DEK ADVERTENTIE met inbegrip van een
„L'HIRONRSLLE"
MORSEN MIDDAG 2 uur opening
van ons verplaatst
DAMES-MODE-MAGAZIJN
thans 16 18 Langestraat.
Drijfschalen
in gekleurd en irisé.
DE BAZEL DE LORSWE
21e Jaargang No. 3b
pos» f 5.—, pet week (met Rratii vcrtekcnne
gen ongelukken) f 0.175, aliondcrUjke nummers
folgl.
ÜERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER! J. VALKHOFF. ARHHEMSCHERP00RTWAL 2A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT 513.
Maandag 14 Augustus 1922
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dicnstaanbic»
dingen en Llcldadigheids-adveitcnticn voor de helft
der prijj. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer
vooruccüge bepaiinecn voor het advcrlccrcn. Een®
circulaire, bevattende do voorwaarden, wordf op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht.
ijfaijdogavond is do commissie van deskundig
fyen ter Londensche conferentie niet klaar kun
nen komon met het bestudeeren van Bngdand's
tegenvoorstellen inzake het verleenen van een
fftoratorium oan Duitschlond. Deze tegenvoor
stellen waren gewijzigd in verband met bespre
kingen, die do geallieerde premiers Vrijdag
hebben, gehouden en Zaterdag nu hebben de
Experts ze opnieuw bestedeerd. Als wij kunnen
ufgaan op do Daily Telegraph, was er Zaterdag,
Jla de gebeurtenissen van Vrijdag, reden om
fert weinig meer hoop te koesteren. Niet dat
Vrijwel overeenstemming was bereikt; integen
deel: een gevoel van vertrouwen zou nog geheel
misplaatst zijn; moor er kon toch worden ge
zegd, dat de atmosferische druk ietwat was ver
minderd, nadat Lloyd George Vrijdag zijn lang
durige onderhandelingen met Poincaré en Theu-
nis beëindigde. De tegenvoorstellen, zooals het
Engelsche kabinet die had geredigeerd, werden
'door hen punt voor punt nagegaan. Daaruit
Waarschuwt genoemd Engolsch blad mag niet
worden opgemaakt, dat Poincaré's plan terwille
Van 't Britsche project op zij is gezet: „Poincaré
trad onbevoordeeld in een bespreking der
Engelsche voorstellen en hij kan besluiten weer
aan te dringen op de aanvaarding van hetgeen
hij zelf aan de hond heeft gedaan. Wij zijn even
wel geneigd aan te nemen, dat voornamelijk het
redelijke cn practisch© karakter der Engelsche
Voorstellen uitwerking moet hebben gehad. Zij
beteekencn zoo'n wezenlijke tegemoetkoming
öan het Fransche standpunt en de argumenten
ten gunste van deze voorstellen, berustende op
business-gronden els een methode om wer
kelijke en tastbaro betalingen van Duitschland te
erlangen, zijn zoo krachtig, dat moeilijk valt aan
te nemen, dat zij terzijde kunnen worden gezet.
Er valt thans te beschikken over de bouwstoffen
voor een vergelijk." De Daily Telegraph geeft
Sus blijk van een niet al te pessimistischen kijk
>p het verloop der onderhandelingen, al drukt
Ket blad zich dan ook wijselijk zeer voorzichtig
fci.
Ofschoon de Engelsche tegenvoorstellen nog
liet officieel zijn gepubliceerd, kloppen de over
zichten ervan in de Engelsche bladen toch vrij
val met elkaar. Zij zouden uit tien artikelen
test&an, waarvan het eerste aan de hand doet de
Ko'chsbank te bevrijden van haar staatscon
trole en haar te 9tellen onder het toezicht der
geallieerden. In 't tweede artikel worden de
naatregelen aangegeven, die het garantiecomité
iou moeten nemen ter besnoeiing van de vlot
tende schuld. Het derde cn vierde artikel betref-
jen onderscheidenlijk de 26 heffing van den
buitschen export cn de douane-ontvangsten uit
jmport en export. Naar gemeld wordt, zijn deze
j we sties door de deskundigen ten volle behan
deld, zoodat verder weinig technische discussie
irereischt was.
Volgens de Daily Telegraph zijn de Engelsche
hfgevaardigden ervoor, dat het garantie-comité
Ider commissie van herstel naar Berlijn wordt
(overgebracht, de Franschen ertegenTheunis,
0ie ook in dezen zijn bemiddelingsrol speelde,
ïttoet hebben voorgesteld, dat steeds tweo leden
Van de commissie van herstel te Berlijn aan-
twezig dienen le zijn.
In 't vijfde artikel zijn voorstellen vervat aan
gaande het controleeren der Duitsche inkom
sten en uitgaven. Deze controle zou moeten ge
schieden door twee sub-commissies van de
commissie van herstel. Het zesde artikel "heeft
betrekking op de wettelijke maatregelen, die het
Reich heeft genomen teneinde de afvloeiing, den
exodus van 't kapitaal tegen te gaan. Bericht
wordt, dat, al moeten de deskundigfen de détails
nog regelen, in principe over deze punten over
eenstemming is bereikt. Grootcr moeilijkheden
(baren echter aitt. 7 en 8, die zich bezig houden
cmet het toezicht op de staatsmijnen en bosschen
Ün bezet Rijnland. Het schijnt, dat de Britsche
afgevaardigden, al is ook h. i. toezicht noodig
op deze mijnen cn bosschen, niet geneigd zijn
•zoover te gaan als de Franschen, die voor een
daadwerkelijke controle zijn. Er bestaan ook
[juridische moeilijkheden, waarvoor de deskun-
jdigen zich ter oplossing zagen geplaatst.
1 Artikel 9 slaat op de maatregelen, dio noodig
(worden geoordeeld ter controleering van 't
Duitsche budget en voor hot in evenwicht bren
gen dezer begrooting door 't garantie-comité
teneindo do mark te stobilisewen. Men herinnert
zich, dat het garantie-comité aan do hand deed
do inkomsten en uitgaven van 't Reich te doen
nagaan door twee leden van genoemd comité.
Tenslotte houdt het tiende artikel zich bezig met
het verleenen van een moratorium aan 't Duit
sche rijk tot eindo 1922, mits echter de t Duit
sche regeering haar verplichtingen ten aanzien
van de commissio van herstel vervult. Volgens
do Daily Telegraph is voorgesteld de commissie
van horsctel de voorwaarden te laten nagaan,
die gesteld zidlen worden voor do eerstvolgende
periode inzako het betalen in specie. Deze be
talingen zullen worden verkregen uit do 26
heffing van den export. Do Daily Telegraph is
van oordeel, dat gemakkelijk is in te zien, dat
dezo heffing in goud of een overeenkomstige
waarde ervan den besten grondslag zou vormen
voor de verwachte internationale leening.
Met betrekking tot Poincaré's oorspronkelijke
voorstellen betreffende het instellen van douane
barrières voor het Rijnland in 't algemeen en de
Ruhrstreek in 't bizonder, alsmede de heffing
van 60 van sommige Duitsche tokken van
nijverheid, zijn sommige Engelsche bladen van
oordeel, dat Poincaré ervan heet afgezien op
aandrang niet alleen van de Engelsche maar
met name der Belgische gedelegeerden.
Dit neemt echter niet weg. dat dc Britsche
draarllooze dienst de opmerking maakt, dat in
Engelsche officieelc kringen nadrukkelijk wordt
veiklaard, dat, al moge men het eens zijn ge
worden op zekere punten, dit een „unsafe
standpoint" is om den toestond te overschou-
wenelk plan toch moet als een geheel wor
den opgevat. Daarentegen wordt tevens opgc-
merV t, aat ten aanzien van sommige punten
van den beginne af aan al geen verschil van
opvatting heeft goheerschtter illustratie van
dit feit wordt erop gewezen, dat men 't dade
lijk eens was over de 26 heffing op den
Duitschen export.
Het Britsche kabinet is Zctcrdag bijeenge
komen ter behandeling van het verslag der
deskundigen-commissie. De ministerraad heeft
unaniem besloten den Engelschen premier vol
komen te steunen inzake de onderhandelingen
betreffende het aan Duitschland toe te stone
moratoriumde ministers hebben besloten
Lloyd George volkomen de vrije hond te la
ten. Daar evenwel de commissie van deskun
digen nog niet klaar is gekomen met het on
derzoek der punten, die haar ter bestudeering
zijn voorgelegd, zal de algemeene conferentie
wel niet bijeenkomen voor Maandag.
Ondrtusschen seint Reuter reeds d.d. 12
Aug., dat de commissie van deskundigen het
onderling niet eens is kunnen worden over het
toezicht op de Duitsche staatsmijnen en -bos
schen. Dit zou er dus. op wijzen, dat men thans
op het doode punt is gekomen. De kwestie zal
dus nu aan de geallieerde premiers moeten
worden voorgelegd. Onverbloemd merkt Reu
ter dan ook op, dat de kloof, die thans tus-
schen dc geallieerden gaapt, dieper is dan ooit.
Terwijl de Franschen erop aandringen, dat het
moratorium zal gelden tot uiterlijk 31 Dec.
1922, stellen de Italianen einde 1923 voor en
zijn de Engelschen en Belgen voor een langer
termijn.
(Voor eventueele latere berichten verwijzen
wij naar het overige buitenlandsche nieuws).
DUITSCHLAND.
Dc reforsiemaatregclcn.
B e r 1 ij n, 13 Aug. (W. B.). Het Duitsche
gezantschap te Parijs heeft aan de Fransche
iegeering heden twee nota's doen geworden. In
de rersle wijst de Duitsche regeering erop, dat
inzake de compensatie-betalingen de bizondere
maatregelen, die de Fransche regeering heeft
meegedeeld, niet gebaseerd kunnen worden op
't verdrag van Versailles noch op de comple-
teerende overeenkomst, die met Duitschland is
aangegaan. Bovendien kunnen zij niet worden
gemotiveerd met de regelen van het volken
recht. In deze nota wordt oan het slot ge
zegd, dat de Duitsche regeering met haar nota
van 12 Juli alleen een wijziging van 't be
staande verdrag heeft voorgesteld, welks las
ten tengevolge van de depreciatie der mark, die
inmiddels is ingetreden, voor Duitschlond on
dragelijk waren geworden. Wanneer de Fran
sche regeering het Verzoek om uitstel zonder
den vervaldag van de verplichtingen der Duit
sche regecring af te wachten met dwangmaat
regelen beantwoordt, die de bestaande verdra
gen schenden, dan is zulks een ernstig onrecht.
De nota protesteert tegen de maatregelen cn
verzoekt om de opheffing ervan en stelt voor,
wanneer dc Fransche regcering haar standpunt
mocht blijven innemen, een internationaal
scheidsgerecht te laten beslissen over de recht
matigheid der uitgevaardigde verordeningen.
De tweede Duitsche ncta verklaart naar aan
leiding van de door de Fransche verbale nota
von II Aug. meegedeelde verordening inzake
de uitwijzing van 500 Duitsche onderdanen
voor 12 Aug. uit Elzos-Lotharingen, die alleen
maar handbagage cn 10.000 mark voor een
familie of 5000 mark voor ongehuwde boven
25 jaren mogen meenemen, terwijl op het ver
mogen voorloopig beslag wordt gelegd en
mede naar aanleiding van dc aankondiging,
dat de verbanning van nog 500 Duitsche on
derdanen uit Elzos-Lotharincn wordt voorbe
houden
Een dergelijke massa-verbanning is in strijd
met elke volkenrechtelijke usance en alle na
tuurlijke menschelijke overwegingen. Daar het
bedrag, voor een geheele familie vastgesteld,
(10.000 mark) overeenkomt met 2'< Engelsche
ponden of 11 ys dollar, worden de uitgewezenen
feitelijk als hedelanrs op straat gezet. De Duit
sche regeering protesteert met de meeste klem
tegen de reeds genomen en tegen de in uitzicht
gestelde Fransche maatregelen.
AMERSFOORT
BEIEREN EN HET RIJK.
B e r 1 ij n, T 2 Aug. (N. T. A. Draadloos).
Het voornaamste punt van het heden gepubli
ceerde protocol inzake de overeenkomst tus-
schen het rijk en Beieren is, dat Beieren de
Bcierscho verordening uiterlijk 18 Aug. intrekt,
waardoor het gevaar voor de eenheid van het
rijk uit den weg is geruimd. De rijksregeering
verklaart in hoofdzaak, dat zij niet buiten haar
grondwettelijke bevoegdheden om de souverei-
niteitsrechten der landen aan zich zal trekken.
Bij de wet tot bescherming der republiek bleek
de uitbreiding van de bevoegdheid van het rijk
noodzakelijk te zijn, zonder dat oven wel de be
voegdheid der landen in belangrijke kwesties,
die hen betreffen, zal worden besnoeid. Men
hoopt, dat deze overeenkomst het begin zal zijn
van een rustiger ontwikkeling van de betrekkin
gen tusschen het rijk en de Duitsche staten.
Uit München wordt gemeld, dat de minister
raad met de overeenkomst instemt. Alleen enkele
partijen der coalitie zouden zekere onbelang
rijke détails met betrekking tot de wet inzake de
rijks-crimineele-politie gewijzigd willen zien.
Het internationale mijnwerkerscongres.
Berlijn, 12 Aug. (W. B.) Het internatio
nale mijnwerkerscongres te Frankfort a. M. heeft
gisteren, Vrijdag, zijn slotzitting gehouden,
waarop besloten werd aan te dringen op ver-
ONTVAHGEN
TEIilEPHOON 462.
mindering der kolenlevernnties, waartoe Duitsch
lond verplicht is.
BELGIE.
Een kroonjuweel der tsarenfamilie
Brussel, 12 Aug. (B. T. A.). De Indepen
dence Beige meldt, dat de douane te Arlon
het postkantoor aldaar een juweel van buiten
gewoon hooge waarde in beslag heeft genomen,
dat in strijd met do douane-bepalingen verzon
den werd. Het juweel is een piachtigo smaragd
in den vorm van een peer, 4 Vj c.M. lang cn 2 lA
c.M. breed, op ouderwetsche wijzo geslepen en
georneerd met 20 briljanten, die op oud gecisel-
leerd zilver gemonteerd zijn. Het geheele juweel
is als een hanger gemaakt, terwijl het bovenstuk
een cnormo brillant is van 5 bij 8 m.M. Het
juweel zou afkomstig zijn van de familie Ro-
monof of oen oudera voorname familie. Dit is
ook uitgemaakt door het parket, dot oen onder
zoek instelde. De beschrijving was naar alle
groote steden vnn Europa gezonden. Het juweel
was door de afzenders bij de douane aange
geven voor een waarde van 180,000 francs,
FRANKRIJK.
Een ontploffing.
Fort de France (Martinique), 12 Aug.
(B T. A.) Alhier is een kruitmagazijn in de
lucht gevlogen. Er zijn verscheidene dooden cn
gekwetsten.
ENGELAND.
DE CONFERENTIE TE I.ONDEN.
Lo nden, 12 Aug. (Havas). In tegenstelling
met beweringen van sommige bloden zijn de
besprekingen tusschen Lloyd George cn Poin
caré nooit op hevigen toon gevoerd. Die be
sprekingen v/oren voortdurend volkomen hoffe
lijk cn vriendschappelijk. Poincaré heeft giste
ren niets van zijn programma opgegeven. Hij
blijft bij zijn opvatting, zonder die in iets te
wijzigen, dot het moratorium alleen dan te
aanvaarden is, als Duitschland onmiddellijke
en productieve ponden verschoft. De Engelsche
regecring schijnt het principe te hebben aan
voord, maor de panden, die zij in haar tegen-
voostellen voorstelt, schijnen Poincaré volko
men onvoldoende voor te komen. Er is geen
enkel definitief nccoord tot stand gekomen.
In tegenstelling met de beweringen von ze
kere bladen heeft Poincaré aanvankelijk ver
zocht het moratorium ann Duitschlond te wei
geren, overeenkomstig de houding von Louis
Dubois, in de commissie van herstel, maar vol
gens het verdrag knn de commissie een mora
torium bij meerderheid van stemmen toestaan,
niettegenstaande het verzet van Frankrijk. Ge
zien de bedoelingen van de geallieerde regee-
ringen was de Fransche regeering verplicht
het morataorium te dulden, maar zij vraagt cn
blijft vragen waarborgen. Anders zal zij haar
vrijheid von handelen hernemen.
Londen, 13 A u g. (R.).Poincaré hield een
bespreking met Dubois van de commissie van
herstel over do eventueele beschikkingen in het
geval de geallieerde regeeringen niet in staat
zouden zijn om voor den vervaldag van 15
Augustus oan Duitschlond haar beslissing be
treffende h-t moratorium mede te deelen. Het
schijnt onbetwistbaar, dat in gebreke van een
antwoord voor 15 Aug. de rechten der gealli
eerden volkomen oncongetast zullen blijven.
Londen, 13 Aug. (V. D.). De deskundi
gen, oan wien de Britsche tegenvoorstellen be
treffende de voorwaarden van een moratorium
aan Duitschlond waren voorgelegd door de
geallieerde premiers, kwamen gisteren twee
maal bijeen terwijl gedurende den dag opnieuw
gedachienwisselingcn plaots hadden tusschen
de geallieerde premiers, maar deze hebben niet
tot lesultoat gehad, dat de toestond, wat dc
hoofdzaken betreft, is verbeterd.
De diplomatieke medewerker van de Obser
ver zegt, dof het probleem nog moeilijker op
te losren blijkt dan men Vrijdag verwacht had.
De deskundigen hebben hun verschillende in
zichten ter kennis gebracht van de geallieerde
premiers, die morgenochtend cene niet-offi-
!e bijeenkomst zullen houden.
Voor de tweede maal, sinds de conferentie
zitting hield, werd het Britsche kabinet giste
ren bijeengeroepen. Het kabinet verleende een
stemmig volledigen steun ann Lloyd George en
besloot de leiding der onderhandelingen geheel
I in zijno handen te laten. Na den kabinetsraad
vertrokken de meeste ministers naar het land,
met inbegrip van den premier, maar allen kun-i
non Londen gcmnkclijk bereiken, wanneer hun
tegenwoordigheid noodzakelijk mocht worden
geacht.
IERLAND.
ARTHUR GRIFFITH
Londen, 12 Aug. (V.-D.) Arthur Griffith,
de president van den Zuid-Ierschen vrijstaat, ii
plotseling overleden.
Hij kreeg tien dagen geledon, influenza. Dooi
een inwendige kwaal werd zijn toe
stond erger cn Woensdag j.l. on-,
derging hij een operatic, nonr aanvankelijk
scheen met gunstige resultaten. Vrijdag deden
zich complicaties voor en Zaterdag stierf hij
aan oen bloeduitstorting in dc hersenen. H°t
bericht von zijn dood kwam zeer onverwacht
en bracht groote ontsteltenis te Dublin teweeg,
waar men niet geloofde, dat zijn toestand zoo
ernstig was.
Lloyd George zond Collins en mevrouw
Griffith een condoleontietclegram, waarin hij
~gn bewondering uitspreekt voor Griffith's op
rechte vaderlandsliefde en uitte als zijn over
tuiging, dnt Ierland zijn r.agednchtcr.is altijd in
oere zat houden als een zijner moest trouwe,
begaafde cn moedige zonen
DE BURGER STRIJD
Londen, 12 Aug. (R.). Uit nadere berich
ten omtrent den aanval on het hoofdpostkan
toor ?o Dublin blijkt, dot het doe! vnn dezen
aanval wos de telegrafische instrumenten vnot
de verbinding met Engeland te verbreken. Da
zant, waarin deze instrumenten stonden, werd
met petroleum besprenkeld en daarna in brand
gestoken.
De Vrijstootsche troepen wisten den brand
nochtans spoedig te blusschcn, zoodat de scha
de zeer gering was en de instrumenten vrijwel
ongeschonden bleven.
Dc verovering von Cork.
Zaterdag werd officieel te Dublin medege
deeld, dot de troepen vn den vrijstaat de stad
Cork binnen gerukt zijn.
De inwoers vun Cork, aldus Reuter, begroet
ten enthousiast do binnenrukkende Vrijstont-
sche troepen, die aankwamen, toen de ontplof
fingen nog voortduurden cn de door cle nftrek-
kende rebellen geslichte branden nog niet wa
ren gebluscht. Op sommige punten kwom het
tot een handgemeen. De opstandelingen trokken
blijkbaar in wonorde voor de nationalistische
troepen terug, die hen achtervolgden.
PORTUGAL.
Do toestand in 't land.
Lissabon, 12 Aug. fB. T. A). Hoewel de
staking aan het luwen is, zijn gisteren nog ver
scheidene bommen geworpen. Er zijn geen
slachtoffers gevollen. De hoofdcommissaris van
politie is gisteren gestorven. Het gerucht loopt,
dat hij zelfmoord gepleegd heeft.
ITALIË.
Auto-ongeluk.
G e n u o13 Aug. (B. T. A.). Een automo
biel met talrijke leden van een excursie is om
geslagen. Er zijn 5 dooden en 15 gewonden.
RUSLAND.
Dc Oekraïne.
Volgens een Poolsch blad heeft de regecring
van de Westelijke Oekroino een verdrag geslo
ten met do sovjct-Oekroine, waarbij luntstge-
noemdo de rechten van de Westelijke Oekraïne
erkent over Oost-Golicië cn daarbij diplomatic-
ken steun belooft,
Do hongersnood.
Het hooge commissariaat van dr. Nansen
deelt medeIn de Russische pers v.-ordt tegen
woordig openlijk erkend, dat in sommige stre
ken van Rusland de vrceselijke hongersnood
blijft voortduren. Kort geleden deelde de Iswes-
tia mede, dat de hulpverleeningcn hare werk
zaamheden in sommige streken zouden moeten
uitbreiden.
De toestond in de Krim is wanhopig. Daar zijn
400,000 mcnschen, die honger lijden slechts
do helft van deze ongelukkigen wordt door de
overheid verzorgd.
•5
door
ROBERT HERRICK.
78
„Je houdt van haar I"
Hij wachtte.
„Je houdt dus heelcmaal niet meer van mij I"
hijgde zo zwak.
„Wist je dat niet al lang geleden vroeg hij
koel.
„Maar maor." To midden van den wervel-
ptroom van haar gedachten begreep ze plotse
ling, dat zij bet al lang geweten had dat de
"étheerlijkte schijn waarin ze haar jeugdlief
de had gezien, verduisterd was als het noorder
licht cn dat de gloed, die was blijven bestaan
ieen liefde geweest was. En op dien gloed, be
geerte cn hartstocht, daar had zij op vertrouwd,
fce hartstocht die nu cn don opflikkerde, die
^ijna uitgedoofd door haar weer kon worden
Aangewakkerd. Nu zag zij pas in, dot begeerte
tor hartstocht de zielen niet verbinden. Als een
verworpene stond zij voor haar man, zij l\od
geen vat meer op hem.
„Dus wil je van me weg," hijgdo ze. „Is
pt het einde
„Het einde is al lang geleden gekomen."
1 „Je wilt van me af l" riep ze hecsch.
„Daar zullen we later over spreken," en weer
graaide hij zich om naar de deur.
»„Je gaat weer naar haar loei" riep zc.
.Hij keek haar kalm aan.
>>*Ja I" zei hij en ging.
f VIII.
IjNadat haar man weg was, ging zij naar Kaar
kamer om haar reisdeken en tasch te holen met
het vage plan om dadelijk heen te gaan en
ergens te blijven wachten op het vertrek van
den nachttrein. Toen dacht zij aan Dr. Percy,
die haar zeker zou komen opzoeken dien dag.
Hij kon haar helpen haar tenminste naar den
overkant van het meer brengen, naar het hotel.
Zij voelde zich nu opeens hulpeloos, als een
verdwaald kind in een drukke straat in een
vreemde wereld van verwarrende vraagstukken.
Zij moest naar haar kinderen, naar haar moe
der, naar haar vrienden zoodat zij de realiteit
van de dingen weer kon begrijpenGeen
dag langer wilde zij in dit huis blijven met een
vreemden man.
Zij wilde weg, maar zij kon niet gaan. Haar
gevoel van zekerheid, haar flinkheid van den
vorigen dag toen zij zich in staat voelde om
alle moeilijkheden te overwinnen, had haar ge
heel begeven. Zij was als een zwak en hulpeloos
kind in de hand van het lot, zooals elke gewone
vrouw. Waarom? Door het gedrang van haar
man, zei zij. Maar zij wist niet eens zeker of
hij schuldig was. Omdat zij nu inzag, dat hij
niet meer van haar hield. Maar in het diepst
van liaar hart had zij dat reeds lang geweten.
Dan misschien door haar, die andere vrouw,
die zich ongemerkt op haar plaats had gedron
gen. Maar ook tegenover haar kon zij niet meer
zoo boos blijven. Dat zwakke, uitgeputte, ge
heel in het zwart gekleed® schepsel, dat haar
als een schim was voorbijgegleden bij de deur
van de hut, dat was geen vrouw om mee in hel
strijdperk te treden. Dat was geen verleidster
zooals zij zich die had voorgesteld.
Hoe was ten slotte do verhouding van haar
man tot dat ongelukkige schepsel? Dat was het
belangrijkste voor haar om te welen. Eerst had
de woede haar xot hartstochtelijke verwijten ge
bracht de teleurstelling had haar gek ge
maakt. Maar nu zei ze bij zichzelf, als hij niet
werkelijk ontrouw in dader, was dan
was de toestand nog niet zoo hopeloos. Als een
echte vrouw was voor hoar het minste het meest
overwegende, „de werkelijke ontrouw". Dat
was de eenige toets geweest, bij haar voor
ouders, generaties lang cn dat was ook bij haar
de eenige maatstaf van beoordeeling van den
huwelijksband. Alles moor dot nietl
Zij liep heen en weer op de veranda en docht
nog eens over alles na. Misschien zou haar man
terugkomen en konden zij de zaak kalm en
grondig samen bespreken. Maar het werd twaalf
uur, de zachte Septembernamiddag liep ten ein
de en niemand kwom near de Eyrie. Haar
zwaarste verdenking werd bewaarheid.
„Hij is naar haar toe gegaan en nu zijn
ze samen gevluchtl" zei ze bij zichzelf.
Zij kreeg een kleur van woede en nu wachtte
ze ook niet langer. Zij moest zekerheid hebbenl
Vlug liep ze het pad of naar het steenen huis.
Het gouden zonlicht, dat door de dikke dennen
takken heendrong, verblindde haar oogen. Zij
sloot ze en rende voort. Toen zij het einde
van het pad bereikte, beheerschte zij zich er.'
begon langzamer te loopen. Toen zij de beken
de grijze muren zag, was het hear alsof zij
flauw zou vallen. Nu zou zij 't eindelijk zeker
weten. Zij sloop naar de deur. Die was niet
gesloten. Zij duwde haar open de kamer
v/as leeg. Ze waren al weg, de lafaards!
Schuldig waren ze natuurlijk, de gewone ge
schiedenis.
Zij ging naar binnen. De groote kamer was
warm. Een vuur van takkenbossen smeulde op
den haard. De plaats zag er vreemd uit, 't was
of zij hier nooit geweest was, of een onder er
gewoond had. De heele atmosfeer was van een
an^er, van iemand, die juis. weggegaan was. In
een kan voor het raom stonden een paar tokken
roode bloemen. Op de bank bij het vuur lagen
ir.gedeukto kussens a'^of iemand er juist van
was cpgestacn. Zij had het benauwende gevoel
alsof die vrouw r.og in do kamer was. Z;j ging
naar hoar oude kamer, maar keerde weer om.
Nog een blik wierp zij op de haar nu zoo
vieemde huiskamer en toen wilde ze de deur
uitgaan, maar hoor oog viel op een boek, dot
open op de tafel lag, een blaadje popier lag er
in.
Zij greep haastig naar het boek en het papier
viel op den grond, 't Was een veel gelezen
boek met verzen, een goedkoope bloemlezing
van Engelsche dichters; overal stonden streep
jes en aanhalingen. Zij knielde neer en zocht
naar het pepier, dat onder de tafel was gevallen,
'l Was een blad, dat uit het boek gescheurd
was en onderaan was in klein, bevend hand
schrift, blijkbaar met moeite, geschreven
„Mijn Genezer! Het wonder is gebeurd. Ik
heb volmaakt geluk gekend; nu kan ik weer
naar mijn werk terug gaan. Vaarwell" en nog
kleiner stond er onder geschreven„Geen
vrouw mag den wil von een waarachtig man
beheerschen."
't Was niet onderteekend. Van het woord
„Vaarwel", dat eerst bevend geschreven was,
werden de letters grooter en flinker, zoodat ze
eindigden als in triomf.
Het papier vie! uit haar handen op tafel en
zij bleef verwonderd voor zich uitstaren. Zij
waren dus niet samen gegaan de vrouw was
alleen gevlucht. Zij begreep er niets van. Buiten
klonk een stap, 't moest haar man zijn. Op dit
uur maakte hij gewoonlijk zijn avondbezoeken
bij de patiënten. Hij kwam binnen en keek in
de kamer rond alsof hij iemand zocht, toen ging
hij naar de slaapkamerdeur en klopte aan. Toen
hij zich weer omdraaide, wees zij hem zwijgend
het papier. Hij las het snel, hield het in zijn
hand en bleef stil, doodstil staan, nauwelijks
ademhalend. Zij durfde hem niet aankijken.
Zelf was zij kalm geworden, na de opwinding
van den dag, een vreemde, droeve kalmte. Zacht
ging zij naar het ream, dat wijd open stond en
keek r.aar buiten ov®r het water. De zon ging
onder achter het stille meer in een wolkenloo-
zen hemel. Het was de volmaakte kalmte van
den stervenden Septemberdag, die met zijn stil
len, ernstigen glans der nederlaag van het men-
schenhart uitluidde. Het was de avonclvrede van
den herfst voor de doodsche stilte der winter
maanden in het bosch. Voor het eerst dien dog
kwamen tronen in Helen's oogen, alsof zij een
doode beweende. Waarom was alles zoo dood,
zoo dood de droom, dien zij eens doorleefd
had in die kleine kamerl
Plotseling ontdekte zij een boot op het meer,
twee mannen, die een vrouw roeiden. Da
vrouw keek naar boven alsof haar oogen hingen
aan het huis op de rots. De boot nam die andere
mee, voor altijd, dot wist ze. Zij keerde zich
om en zag, dat haar man achter haar stond en
ook naar het meer keek. Had hij de boot gezien?
Hij wist wat 't beteekende. Zou hij haar volgen?
Hoi den liep naar de deur, toen stond hij stil,
alsof hij zijn blinde opwelling beheerschte.
Er heerschte een lange stilte. Ze keek de kaï
mer rond, die haar vreemder leek dan ooit. Dit
was het heiligdom van het leven van een endelf
geworden haar heiligdom. En toch deelde
zij ^et met hem! O, dat kon nietl Ze moest weg
van die vreeseüjke plek Wet voor haar vroe*
ger van zoo groot gewicht was geweest
weten of die enoere hem zoowel naar lichaam^
als naar ziel had toebehoord kon Jtaar nt*
niet meer schelen. In een oogenblik van
heven extase, verhief ze 2ich boven hoar tradi
tie en was ze in staat te begrijpen hoe onbei
duidend dit physieke feit was. Ze zou het nooit
vragen, ze zou nooit meer weten don ze nu
wist. Op een geheimz.inn'ge manier waren deze'
twee bijeengebracht in do crisis van hun leven
en hadden zich samen door een verborgen band
opgeheven tot een grootheid van ziel, waai zij
buiten stond.
i*
(Wordt vwvolgd)*