„DE EEMLANDER"
BUITENLAND.
-r
mMisp«us£?ï-™tZ
PRIJS M ADVtHTEHTlEH
ftanetractiting over den
Gemeenteraad.
LllROimiV
^nEDFM
[COSlOaiESBLOüSES
MANTÉLS.
Drijfschalen
in qeiienrd en irisé.
DE BAZEL DE LORM
B. NIEWEG
Langestraat 39 Tel. 462
FEUILLETON.
DE GEÜEZER
zie Jaargang No. 44
post f 3.—. pec weak (met gratis verzekering
ongelukken) f 0,17®, afa onder lij ke nummers
i
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
Maandag 21 Augustus 1922
DIRECTüUR-UITGEVER: J. VALKHOFF. A R N H E M S C P O OR T W A L 2 A.
POSTREKENING N°. 47910. TEL INT. 5l3.
van 1 —4 regels f 1.05
met Inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer f 0.25, dienstaanbica
dingen en Llcldadigheids-advcitentlën voor de helft
der prijs. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer-
vooidccüge bepalingen voor het advcrlcercn. Ecne
circulaire, bevattendo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
*lBéh! vacantiezittinig, waarin veel over va
kantie en vacamtietoeslag is gesproken, maar
Swaarim de vacantrestemming wreedelijik werd
Wrstoor-d door de zwartgallige beschouwiiv-
jgen van wethouder Hofland over den -benar-
öen toestand onzer gemeentefinanciën. Zoo
]fce vocxr en te na is melding gemaakt van
fetekien, waar een min of meer aanzienlijk
toverschot op de rekening prijkte en Amers
foort, welks financiën immers zoo kernge
zond (heetten, zou ook wel een even aange
name verrassing voor zijn belastingbetalers
bereiden!. Zoo zal menigeen wel gedacht
Ihebiben; belaas, de verrassing is er nu, maar
thet aangename blijft er verre van. De ge-
ïmeenterekening over 1920 is nog niet eens
goedgekeurd, zei de heer Hofland. Vermoe
delijk zit dit (we moeten op vermoedens af
gaan', want de mededeelingen omtrent een
en ander worden met de meest nauwgezette
zuinigheid verstrekt) in overschrijvingen op
'de begrootingen voor volgende jaren, waar
mede Ged. Staten zich niet kunnen vereeni
gen. Haalt het gemeentebestuur in deze bak
zeil, dan zal voor 1922 nog een bedrag moe
ten worden' gevonden van 100,000 en
zeilfs wethouder Hofland, die vroeger zoo
goed wist waar het geld te balen was, ziet
daar geen' gat in. Of liever 'hij ziet wel het
gat maar niet de middelen om het te stop
pen. Ook de rekening over 1921 zal geen
overs ah o t leveren.
Inderdaad het vooruitzicht is prettig
Krijgen we voor dit jaar nog een navorde
ring of zal het percentage volgend jaar aan-
zien'liik worden verhoogd? Voor eenigen tijd
hoorden we beweren, dat de inkomstenbe
lasting wel verdubbeld zou moeten word ent
v\'e konden dat toen moeilijk gelooven, maar
iginnen er nu toch ook voor te vreezen.
belastbaar inkomen vermindert aanzien
lik, meerdere gegoede ingezetenen, die door
"iets aan Amersfoort gebonden zijn, veria
ën de stad en zij die door ambt of bedrijf
..er moeten blijven dragen de lasten. "Mbge-
;:h zal de toestand nog 'beroerder blijken,
-:is de tijd voor wethouder Hofland1 daar is,
een exposé te geven van de financiën der
meente. En welke maatregelen ter ver
betering worden genomen of voorbereid?
Wat gebeurt er om Amersfoort aantrekkelijk
te maken De verslechtering van ons on
derwijs gaat steeds door; op het gebied van
amusement biedt Amersfoort letterlijk niets;
de prijzen van gas, water en electriciteit zijn
en blijven hoog enz. enz. Meent men nu
werkelijk, dat de mooie omgeving alleen vol
doende is om de mensohen te trekken? Dan
:.al men bedrogen uitkomen. Wij hopen wer
kelijk het ditmaal geheel mis te hebben, maar
-leezen dat Amersfoort de laatste jaien ver
>oven zijn krachten heeft geleefd, waardoor
He langzame maar gezonde ontwikkeling der
gemeente in niet geringe mate is verstoord.
De mededeel in gen van wethouder Hofland
.maakten indruk op de Raadsleden. Geen
hunner durfde het nog aan voor vacantie-
'tcsslag te stemmen, zoodat alleen de vacan-
iieverlenging er door ging.
Wij begrijpen trouwens niets van dien
toeslag. Het loon moet billijk zijn en is het
dat niet, dan moet het worden verhoogd.
Maar daartoe moet men niet zijn toevlucht
nomen) tot het lapmiddel van toeslag, wat
imaar al te vaak gebruikt wordt om het
grondloon in 't algemeen te drukken. Daar
om zeggen wij: geen toeslag, maar een
aan redelijke te stellen eischen voldoend
loon.
Dij de rondvraag kregen we een eigenaar
dig de-bat. In 1918 bij de herziening der loo-
nen is ook de vraag opgeworpen hoe het
moest gaan -bij eventueele veranderingen
in het vrije bedrijf. B. en W. meenden toen,
dat de gemeente als neutraal derde zich aan
moest sluiten bij collectieve arbeidscontrac
ten gesloten tusschen werkgevers en werk
nemers en de Raad besloot dan ook B. en
W. op te dragen zich aan te sluiten bij be
staande of op te stellen colfectieve arbeids
contracten in het vrije 'bedrijf.
Nu is in het bouwbedrijf een) nieuw lan
delijk contract gesloten, waarbij de arbeids
dag tot ten hoogste 8 yA uur wordt verlengd
en het loon met 5pct. wordt verlaagd. B.
en W. hebben zich volgens het Raadsbesluit
van 1918 hierbij aangesloten en voor de
losse arbeiders de wijzigingen ingevoerd.
Aangenaam is een dergelijke maatregel niet
maar als de toestand van het bedrijf het
eischt dan moeten we het toejuiahen, dat
niet alleen de werkgevers maar ook de werk
nemers er mee acooord gaan. Zoo stelde
eohter de heer Polder, en dat was o. i. een
fout van hem, de kwestie niet. Hij maakte
er een machtsvraag van, m. a. w. waar de
arbeiders de macht hebben het te verhin
deren, daar gebeurt het niet. Dat lijkt ons
onjuist en absoluut niet bevorderlijk aan het
economisch herstel.
Nu deden de heeren Polder en Noorde
wier net of er in Amersfoort nog over di-e
kwestie van macht onderhandeld wordt, zoo
dat er voor B. en W. nog geen regeling is
om zich bij aan te sluiten. Zij gaven hier
mee slechts halve waarheid, want later bleek
dat de zaak min of meer anders stond. De
een. voert de regeling in en de ander niet,
zei de heer Noordewier, daarmee 'het
pleit aan B. en W. gewonnen gevende.
Want als het een kwestie van macht is, zul
len er zeer waarschijnlijk altijd wel werken
blijven waardoor een aaneengesloten massa
de doorvoering van het contract wordt ver
hinderd. En moesten B. en W. dus op een
algeheele doorvoering wachten dan konden
zij zich mogelijk nimmer bij het landelijk
contract aansluiten. 'Daarom was het zeer
goed' van hen gezien, het landelijk contract
als maatstaf te nemen, ook al is dat minder
aangenaam voor de arbeiders, maar ook
daartoe moet men' den moed' hebben, als de
omstandigheden het noodzakelijk maken'.
Bij de ingekomen stukken was een missive
van den minister van onderwijs, kunsten en
wetenschappen, waarbij wordt medegedeeld,
dat bet raadsbesluit van 25 Juli 1922{ 'be
treffende het sloopen van de torentjes van
de Kamperbinnenpoort en het z. g. poort-
huisje tot 1 Apj il 1923 is geschorst, en een
missive van Ge'deputerede Staten van
Utrecht waarbij zij mededeelen, dat het
Raadsbesluit d. d. 25 Juli 1922 betreffende
het slo'open van de torentjes van de Kamoer-
binnenpoort en het z. g. poorthuisje door
hen aan de Kroon ter vernietiging is voor
gedragen wegens strijd met het algemeen
belang.
Wat zeg je me .daarvan! Die anderhalve
aanbidder van- een leeTijhen bouwval ver
tegenwoordigt dus het algemeen belang.
Men zou er om kunnen lachen als het niet
zoo treurig was. De onderwijsreorganisatie
is nog steeds niet goedgekeurddoor Ged.
Staten. Misschien vinden zij hierbij ook
iets te doen inzake het algemeen belang,
dat dan wel meer bevrediging zal sohenken
dan bovengenoemd besluit.
de Engelsche hoofdstad „in een v'.oek en een
zucht" behandeld; men herinnert zich de be
knopte telegrammetjes, die er melding van
maakten, dat ter laatste zitting de gen!lieerde
politici zich ook nog eventjes bezig hebben ge
houden met Oostenrijk.
Dit land had enkele dogen geleden ann de
geallieerde regee ringen een nota gezonden,
waarin het om een nieuwe leening vroeg van 15
milüocn pond sterling. Maandag heeft do Oos-
tenrijksche gezant te Londen bij Lloyd George
een nieuwe stop gedaan zijn regeering droeg
hem op ter kennis te brengen, dut, indien niet
eerstdaags geld ter beschikking van de regee
ring te Weenen werd gesteld, zij zich verplicht
zou zien de onmogelijke taak neer te leggen om
een land te besturen, dat tot failliet wordens
toe in de engte is gedreven. De geallieerde
staatslieden, die te Londen op 't punt stonden
uiteen te gaan, bepaalden er zich toe inder
haast over de Oostenrijksche aangelegenheid
een korte wijle van gedachten tc wisselen. Bij
deze gelegenheid heeft Lloyd George verklaard,
dat Engeland reeds een crediet heeft toegestaan
van 12Ij milliocn pond, dot de toestond van
Oostenrijk er niet on waarneembare wijze door
was verbeterd en dat hif niet meer kon doen;
Schanzer en Poincaré stelden vost, dat Frankrijk
en Italië eveneens voorschotten hadden ver
strekt en wel onderscheidenlijk van 55 cn 280
millioen francs. De heeren weren het er allen
over eens, dat niet onverschillig een instorting
van Oostenrijk onder de oogen kon worden
gezien, maar zij konden geen nieuwe lasten leg
gen op de schouders vnn hun belastingbetalers.
Daarop werd door Poincaré voorgesteld de
netelige Oostenrijksche kwestie tc verwijzen
1618 LaDgestraat. Amersfoort,
I"
Politiek Overzicht
Ter conferentie van Londen, die verleden
Maandag eindigde, zonder dat de geallieerde
staatslieden tot een oplossing konden komen, is,
begrijpelijkerwijze, bovenal ter sprake gekomen
het vraagstuk der schadeloosstelling, dat een
wereldprobleem is geworden. Een andere be
langrijke kwestie is op genoemde conferentie in
naor den Volkenbond en hij herinnerde er aan,
dat de Bond reeds een enquête had ingesteld
naar den toestand van Oostenrijk; men zou den
Bond derhalve kunnen vragen dit onderzoek
voort te zétten. En hoewel de Volkenbond niet
over geld beschikt, zou hij niettemin in staat
zijn aan de geallieerden een programma voor
te leggen, waarin vormen van hulpverleening
aan de hand zouden kunnen worden gedaan. De
Engelsche premier heeft toen nog de op
merking gemaakt, dat in elk geval de Volken
bond ervan moest worden verwittigd, dat de mo
gelijkheden geenszins konden toestemmen in
nieuwe voorschotten cn dut er geen goede resul
taten waren te verwachten van een plan, geba
seerd op de hypothese van credieten, die de
regeeringen niet zouden kunnen toestaan; de
enquêteurs van Genève mochten dat niet ver
geten. Allen waren het er over eens om het
bestudeeren van het Oostenrijksche vraagstuk
toe te vertrouwen aan den Volkenbond, waar
van de financieele afdeeling beschikt over een
lijvig dossier te dezer zake,
Pierre Bernus yraagt naar aanleiding van den
benarden toestand in Oostenrijk in het Journal
des Débats, of vorenweergegeven beknopte dis-
cussie ter Londenschc conferentie en de con
clusie, waartoe de heeren kwamen, in 't kort
geen idee geeft van de politiek, die op alle ge
bied wordt toegepast door de geallieerde regee-
ingen sinds het teckenen van 't vredesverdrag.
De belangrijkste vraagstukken, wnurvoor men
nidus Bernus zonder ul te veel moeite een
}ploss. had kunnen vinden vlak na de neder-
ang van de centrale mogendheden, zijn telkens
?n telkens weer opgeschort en wel derwijze, dat
do toestand verergerd is in een mnte, dot men
nu niet meer weet, tot welk middel men zijn
toevlucht moet nemen. Dit gold met nnme voor
Oostenrijk, welks financiën een jaar of drie ge
leden betrekkelijk makkelijk hadden kunnen wor
den gereorganiseerd cn dot van week tot weck
n een versneld tempo den nlgcheelen onder
gang tegemoet gaat. Wat zal men winnen met
nog langer te wachten, vraagt Bernus: aan den
Volkenbond draagt men 7. L een onmogelijke
taak op, omdat hij er van te voren van is ver
wittigd in 't minst niet op steun te kunnen
•■ekencn. Dat is geen uitweg, roept de schrijver
uit; de rederingen kunnen zich echter niet voor
'en bep mlden tijd desintcresseeren ten aanzien
/an 't Oostenrijksche vraagstuk, dat voor gc~
icel Europa van bizonder belang is. Het zou
veel beter zijn de zaak thans moedig ter hand
te nemen: dat zou minder kosten cn er zouden
politieke en sociale onlusten door vermeden
worden, waarvan de gevolgen een ramp zouden
kunnen bet eekenen voor heel het centrum van
Europeesche continent.
Volgens Bernus is het Oostenrijk, welks ge
bied is ingekrompen na de instorting van het
Oostenrijksch-Hongaarsche rijkvolkomen
evensvatbaar, wat zij, die Oostenrijk in de at-
nen van Duitschland wenschcn te drijven, ook
mogen zeggen. Alleen heeft men sinds drie jaren
niets gedaan, om het land dc economische dé-
bacle te besparen, die zijn leidende politici,
overgelaten aan hun eigen krachten, niet heb
ben kunnen voorkomen. Van belang was door-
om dodelijk tusschenbeide te komen, op een wer-
kelijk verstandige en doeltreffende wijze oni
Oostenrijk in staat te stellen partij te trekken
van zijn slecht geëxploiteerde rijkdommen,
welke het bezit. Maar wanneer men alles over
laat aan den god Toeval, zelfs wanneer men
dezen den naam Volkenbond geeft, don zou een
catastrophe ontstaan, waarover men naderhand
zou lamentecren en die niet don ten goede zou
kunnen komen aan de pongermanisten. Enkele
maanden geleden, aldus Bernus, was het werk,
dat verricht moest worden, vee! gemakkelijker
in te voeren; maar het zou onmogelijk worden,
wanneer men, terwijl optreden thans zoo noodig
s, opnieuw dadeloos bleef.
Het is door deze onverschoonbare onbekwaam
heid, die niet alleen ten aanzien van 't Oosten
rijksche vraagstuk volt waar te nemen, aldus
besluit Bernus zijn artikel, dat tal van heilzame
gevolgen von de overwinning van 1918 gevaar
oopen.
DUITSCHLAND.
Duitschland
DE MOR AT ORIUM-QU AEST iE.
Parijs, 19 Aug. (B. T. A.) De delegatie,
die door de commissie van herstel naor Berlijn
gezonden wordt, :s vanavor.o met den trein van
7 uur 40 naar Berlijn vertrokken.
Duitschland en He commissie
von herstel.
Dc ochtendbladen van gisteren herinneren aan
de voorbesprekingen, welke de Duitsche Regee
ring houdt n. a. v. de quaestie van het herstel.
Zoo hebben", volgens een bericht van de N. R. Ct.
den IOden Augustus, 's avonds om zes uur de
vertegenwoordigers der verschillende departe
menten op de rijkskanselarij een bespreking over
het vraagstuk van het herstel gehouden. Tevens
is ook de nieuwe crisis van de mark ter sprake
gekomen. De bespreking had verder tot doel
het programma te ontwerpen voor de aanstaan
de onderhandelingen met de vertegenwoordigers
der commissie van herstel. In Berlijnsche offi-
cieele kringen wordt aan deze onderhandelingen
met Bradbury en Mauclère een buitengewoon
groote bcteekenis gehecht.
De te Berlijn vertoevende vertegenwoordigers
van de Beiersche regeering zijn uitgenoodigd de
besprekingen bij te wonen.
De rijksregeering wil hierdoor bewijzen, dot
het haar wensch is ook de regeeringen der
bondsstaten op ce hoogte van den toestand t#
houden. De Berlijnsche vertegenwoordigers dei
overige bondsstaten zullen waarschijnlijk de bij*
eenkomst ook bijwonen.
De rijksregeering deelt mede, dat zij vonwego
de tegenwoordige omstandighed n vnn eiken
aankoop von deviezen hoeft afgezien en in dc
eerstkomende tijden ook Vel geen deviezen zal
koopen, daar zij voor de betalingen voor da
compensaties voorloopig vier weken uitstel heeft
gekregen en ook de betalingen voor het herstel
voorloopig zijn uitgesteld.
Een persbureau meldt nog, dat op buitenland-
scho zaken en op do departementen vun finan
ciën en economische zaken hord wordt gewerkt
aan do voorbereidingen voor de aanstaande
onderhandelingen met de vertegenwoordigers
der commissie van herstel. Do kwestie der pan
den, die do Fransche regeering met het oog op
een eventueel moratorium zal eischen, wordt
door de rijksregeering zeer ernstig overwogen.
Do rijksregeering staat echter op het standpunt,
dot als ponden slechts voorwerpen in aanmer
king kunnen komen, die het economische pres
tatievermogen voh Duitschland niet nog meer
zouden verzwakken. Dit is trouwens ook in het
belang der Entente, want elke vermindering van
prestatie-vermogen van Duitschland kan met
een vermindering der prestaties voor het herstel
worden gelijk gestold. De Duitsche regeering
zal zich bovendien niet kunnen vercenigen met
maatregelen, die de soevereiniteit van Duitsch
land zouden aantasten. Deze overwegingen zul
len bij de aanstaande onderhandelingen als basis
voor het Duitsche standpunt dienen.
Intusschen heeft, naor de Telegraaf verneemt,
eergisteren Theunis een langdurig onderhoud
gehad met Delacroix, den Belgischen gedele
geerde in de commisie van herstel.
Delacroix bracht den premier op de hoogt©
mot de jongste besprekingen, in do herstel-com
missie, en zette hem het doel der missie van
Bradbury on Mnuclèio naar Berlijn uiteen. Zij
zullen zekere waarborgen van do Duitsche re
geering zien te verkrijgen, v lko de verleening
van een moratorium aan Duitschland zullen
mogelijk maken, en wel minstens tot aan een
nieuwe conferentie in November of December.
De Tel. gelooft voorts te kunnen z< gcnr dat
Theunis er bij Delacroix op aangedrongen heeft
om alles in het werk te stellen, dot er een op
lossing wordt gevonden, welke zoowel voot
Frankrijk, als voor Engeland en de andere ge*,
interesseerdo landen aannemelijk is.
liet spreekt overigens vanzelf, dat indien
Duitschland geen ernstige waarborgen geeft, do
Belgische gedelegeerde tegen de verloening van
een moratorium zal stemmen.
Een meer verzoenende geest merkbaar.
Londen, 19 Aug. Het pond sterling
gold hedenmorgen te Londen 5600 marlc
cn de bladen bespreken de buitengewone de
preciatie, welke gedurende de afgeloopen week
heeft plaats gevonden. De débuclc van gisteren
schrijft de Daily Telegraph was le wijten
j aan scnsationeele doch geheel onbevestigde gc*
nichten omtrent een actie, die door de Fronscho
I regeering zou worden ondernomen cn dot wel
ondanks de gebeurtenissen, die schijnen te wij
zen op belongrijke concessies in zake de kwes
tie der schadevergoeding.
De Times, deze geruchten besprekende, zegt»
De organen der Fransche pers, die een onmid*
dcllijke bezetting van het Roergebied voorspel
len of het nemen van andere draslige maat
regelen door Frankrijk, vcrlecnen daarmede
noch non hun eigen land een dienst, noch aan
de kansen op een bevredigende oplossing van
de huidige ernstige crisis."
De Parijsche correspondenten der Engelsen©
bladen geven te kennen, dat in spijt van de ex
treme gezichtspunten, van een gedeelte der
Fransche pers een meer verzoeningsgezind©
geest merkbaor wordt, niet alleen oon de Fron-
schc zijde in de commissie van herstel, doch ook
op den Quai d'Orsov. Het bezoek van den
Engelschen gedelegeerde en den Fronschen lei
der der garontiecommissie onn Berlijn, wordt
ondernomen in overeenstemming met den wensch'
van de Duitsche regeering en van de Fransche
regeering, welke laatste geen bezwaar ziet in
't voeren von onderhandelingen die een succesvol
beloop kunnen hebben. „Het is oen openbaar
geheim zegt de Times dat de juiste voor
stellen in zake belangrijke garanties niet alli en
van de Britsche delegatie afkomstig ziin doch
ook van de Fransche.
door
ROBERT HERR1CK.
84
Op zijn tocht door de menschelijke wilder
nis ging Holden op Zondag de open deuren
der tempels binnen, waar de mystische gene
zers hun volgelingen verzamelden.
Uit deze zoogenaamde plaatsen <ïes gebeds
weerklonk dikwijls een krachtig gezang en hij
'sloeg de getTouwen gade, die uiting gaven aan
(hun geloof de mannen met hooge zijden
hoeden, dé vrouwen in ruischende gewaden
naar de laatste mode een stille vertrouwende
schare, zich verheugende in een geloof, dat ge-
jzondheid en voorspoed predikte in één adem.
Zij hadden alle genezing van lichamelijkcn
aard opgegeven, ze steunden alleen op woor
den, onduidelijk en onsamenhangend en op
V-acre denkbeelden. Zij schenen niet tot de minst
.yerstandigen te hooren. Zeker niet tot de
minst gezonden en gélukkigen van de twee
(millioen in deze wildernis. Ze hbdden het hui
chelen van wetenschap en pseudo-wetenschap
ontmanteld van recepten en drankjes, ze
ihadden de lei van wetenschap ten minste
schoongeveegd van dwalingen
I Dokters, dokters, doktersEvenveel dokters
ils onderwijzers, meer dokters dan dominees.
Sommige dokters trouw in hun1 arbeid en doen-
8e een klein beetje goed dokters, die tracht
ten te weten en te zienandere dokters die
ïoerden op de vrees en de dwaasheid van de
■wakke menschheid niets dan Toofdieren.
>lLc ove^J onder de mensohen waren er ook
onder hen zwakken en «terken, wijzen en dwa
zen maar ze hadden allen het recht om hun
genezingen voor geld te verVoonen. De mensch
heid in deze moderne wildernis moet lijdend,
zwak en ellendig zijn om deze dokters te on
derhouden door den arbeid van hur. handen,
door met hun verdiende geld den raad te koo
pen van deze zoogenaamde genezers en hun
drankjes te slikken. Was elke man, vrouw en
kind hier in deze stad ziek
Waar onder al deze gretige mededingers zou
de vreemdeling zijn tenten opslaan, zijn naam
bord hangen en zijn wankel voor zieken ope
nen? Waar zou hij de aandacht gaan trékken
achter zijn tafel vol heerlijkheden. Onder de
hoogepriesters van de orde, de volmaakt rech't-
zinnigen in de kleine spreekkamers van de
groote gebouwen of te midden van 'de kwak
zalvers in den drogistwinkel In de etagewo
ningen en hotels of in de saaie straten van de
voorstad Zou hij een zinken, houten, metalen
of glazen bord nemen met de tooverwoorden
Med. Dr. arts. Ik Frederik Holden, door de
regeering gemachtigd om te genezen, ben tot
u gekomen om u te beschermen. Ik zal u raad
geven zal u beter maken voor een zeker
aantal geldstukken
De genezer in de saaie straten krijgt zijn
paar dollars, de deftige broeder in de rijkere
buurt zijn paar honderd, de beroemde genezer
in zijn eigen ziekenhuis zijn duizend of meer....
Wat zou het worden
Zoo aakte Holden gedurende eenige maanden
kennis met do nieuwe wildernis, leerde haar
sporen kennen, overdacht alle mogelijkheden
en bestudeerd© <ïe genezende Krohnen van af
h'et Moratorium' tot de drogistzaak. Dikwijls als
hij door de straten liep, vooral 's morgens
vroeg of 's avonds als de arbeiders gingen
naar en van hun werk, keek hij de voorbijgan-
flWs in het cr^zicht alsof hij een beoaaW
in dien menschenstroom wilde ontdekken,
Tusschen al die werkende vrouwen moest een
bekend gezicht zijn met diepliggende oogen
droevig-blijde oogen, en een vasten tred, die
haar zegevierend door het leven voerde. Het
was het gelaat van één, die tot hem gekomen
was uit de wildernis der mensohen om het
rechte pad te wijzen. Een, die het geluk ge
weigerd had, en teruggegaan was om haar last
weer op te nemen.
In zijn hart wist hij, dat hij dat gezicht nooit
weer zou zien, en toch zocht hij er altijd naar.
Ten slotte vestigde de vreemdeling zich mid
den in het fabrieksgedeeltc, niet ver van de
plek, waar hij het eerst begonnen was de wil
dernis van de stad te doorkruisen, in een klein
steenen huisje, een, dat wat achteraf lag in een
straat, aan de troebele rivier. Aan den eenen
kant was een lawaai makende fabriek, aan den
anderen een hooge schoorsteen die dikke rook
wolken de lucht in zond. Op den hoek was een
heen en weer bengelend schild met tal van
doktersnamen. Er vlak bij waren ^en opeenvol
ging van éénkamerwoningen, herbergen, huizen
van ontucht, huizen, waar kamers verhuurd
werden, goedkoope hotels, het hart van de
wildernis.
Hij schreef aan Dr. Percy
Onder de vele broederen van het vak,
die in deze buurt wonen, is o. a. een oude krui
dendokter, een man die met cocaine vent, een
dokter van kwade practijken, een kwakzalver,
die electrische massage doet, twee of drie
domme knoeiers je ziet een nest vol gene
zers T'
Zoo kwam er dus een bordje aan de deur
Frederik Holden, Med. dr. arts. Een bescheiden
houten bordje, dat je van den overkant van de
straat ternauwernood kon lezen. En in dat
sombere kleine huisje zat hij te wachten op dc
zieke© Hi* feero znuderv komen zooals zij
vroeger ekomen waren in die andere wildernis.
Hij wachtte verscheidene weken vóór de eerste
patiënt in het steenen huisje om hulp kwam
vragen
Holden was nu bijna veertig jaar op het
toppunt van 's menschen werkkracht, beter don
ooit in staat om zijn werk in de wereld te doen
nu hij valsche paden had betreden en volsche
lichten gevolgd was. Het leven had den geest
vnn den man gekneed tot den gewonen alle-
daagschen vorm.
Alléén, in die moeras van de „steedsche" wil
dernis, wachtte hij wat zijn taak zou zijn.
U.
Hier vond Horace Elport hem. De oude, wel
gestelde heer, die er met zijn grijze haren, ge
distingeerd uitzag, liep de morsige straat in en
keek met opgetrokken neus nnnr de vuilheid
om hem heen. Hij hield niet van die achterbuur
ten; hij had altijd zonder aarzelen den zonnigen
kant van de straten, het schoone trottoir geko
zen. Hij keek naar de sombere gevels der hui
zen en trachtte de bijna uitgewischte huisnum
mers te lezen en eindelijk toen hij het onaanzien
lijke naambord van den dokter had ontdekt,
stak hij voorzichtig op de teenen de straat over;
terwijl hij op gevaar af van zijn evenwicht te
verliezen karren en handwagens van straatven
ters trachtte te ontwijken. De deur van het oude,
vervallen huis stond aan, én hij ging, onaange
diend, naar binnen.
Er wachtten twee patiënten in de voorkamer,
een bloedarm meisje en een werkman met een
gekneusde hand. Elport nam met één blik de
kleine, kale kamer op en ging toen op den hor
den, houten stoel bij het haardvuur zitten, ter
wijl hij zorgvuldig zijn broek bij de knieën op
trok waardoor zijn grijze slobkousen zichtbaar
wedder» T?en spottend lachtjo gleed over
gelaat, dot langzamerhand echter een uitdruk
king van diep nadenken aannam, alsof hij ziin
best deed om zich een beeld te vormen van
een persoonlijkheid, die, zóó geheel van hem
verschilde. Toen hij eindelijk in de kleine ach
terkamer werd binnengelaten, die dc dokter als
studeerkamer gebruikte, zei hij vriendelijk glim
lachend
„Ik was in de stad cn bedacht me, dat ik jo
wel eens op kon zoeken; Percy gaf me je adres,
maar ik heb drommclschc moeite gehad om j©
te vinden I"
Hij zag rond in de sombere kamer, die bijna
altijd in schemer gehuld was door den hoogen
fnbrieksmuur achter het huis. Onderzoekend
keek hij Holden ann, die zijn blik met een kul*
men glimlach beantwoordde. Zelfs in het elee*
trisch licht was het zichtbaar, dat de dokter zijn
bleeke kleur had verloren, en vroolijk cn ge
zond was. Holden nam zijn pijp en vulde die uit
een doos op den schoorsteenmantel, loen ging
hij op zijn onderzoek-stoel zitten, kloar voor
een gezellig praatje.
„Waarom moet je hier juist wonen vroeg
Elport. 1
„En waarom zou ik niet 't Is in het hartjt
van de stadEingelijk doet de plaats er niet
veel toe, maar hier gaan dokter en patiënt ge
makkelijker met elkaar om don in bcschaofdeT
kringen."
„Is het don meer de moeite waard om bijv,
dat bleekzuchtige meisje of dien ruwen werkman
te behandelen don mevrouw Delamar, die je uit
het kamp hebt weggezonden?"
„Voor Sadie Laughlin zou het waarschijnlijk'
moeilijker zijn goede hulo cn Taad te krijgen dai\
▼oor mevrouw Delomarl"
fWor'dt Vervolg^
