Sponsen - Zeemleder - Borstelwerk
-KTST' AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
Firma Fontein Schippers - Langestraat24
IO N
biji. SÖHOTERMAN I Zn., ütr.str. II. Tel. 14
Eigengemaakte KindeieeÉ».
I
A. v. cl. Weg, Langestr. 23
fóillem OrDenhuizen, Juwelier
binnenland.
be gerezer
F©r flesch f 1.60, per anker f 6S-.
TWEEDE BLAD.
Effacjaz. „De Dom"
Suikerstrooiers
FEUILLETON.
Drie üinqen om niet te vergelen
Reparation
Zatèraag
September I92Ï
Bijzonderheden
Voor de moderne ironing.
Onze Eetkamer „Lydia" In mahonie- en
ebbenkleur.
Buffet, tafel, theetafel, 2 fauteuils.
4 stoelen, compleet f 450.
ORIGINEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1S17
Uit de Pers.
SE VEEL ARMEN EN TE VEEL MONDEN
Het Huisgezin (r.k.) schrijft
Telkens leest men in den laatsten tijd min
of meer tergende berichten van buitensporig
loge prijzen op de veilingen van aardappe
len, groenten en fruit.
En als men daarmee vergelijkt wat, vooral
do stedelingen, voor die productie moeten
betalen, dan rijst natuurlijk de vraag: hoe
komt het toch, dat, terwijl op de veilingen
bijna alles te geef is, wij toch minstens zeer
ordentelijke prijzen hebben te betalen
En het verlangen komt natuurlijk op om
©ok van de zeer lage prijzen te profiteeren
en ongeveer voor niets aardappelen, groen
ten en fruit te kunnen opdoen.
Nu is het buitengewoon erg, dat de kwee-
kers zulke schandelijk lage prijzen maken.
Ook deze menschen, harde werkers, zit
ten op zware lasten, moeten leven en hun
bedrijf in stand kunnen houden.
En nu is dit jaar van overvloedige pro
ductie voor hen een allerongelukkigst jaar,
Avel vooral doordat hun grootste afnemers in
het buitenlond door de lage valuta niet tot
koopen in staat zijn, daardoor overproductie
voor de binnenlandsche markt ontstaat en
hun artikelen aan een geweldige prijsdaling
onderworpen zijn.
Dat de landbouwproducten toch nog
duur zijn eer ze in handen komen van het
grootste deel der verbruikers, ligt aan de
hooge vervoerkosten, de hooge los- en laad-
loonen, de vele tusschenpersonen, die ook
leger met de officieren en de onderofficie
ren zou blijven.
Wij willen allerminst een pleidooi voeren
voor het in stand houden van nutte-
looze of overbodige of verouderde za
ken alleen omdat men dan met de
menschen geen weg weetwij willen
evenmin op lijntrekkerij aandringen; wij wil
len alleen er op wijzen, dat het vraagstuk
der versobering en der uitschakeling ook
deze keerzijde heeft, dat men voor de vraag
komt te staan: wat moet er gebeuren met
de menschen, die zoodoende geen werk en
geen brood kunnen hebben?
Of anders geformuleerd: hebben wij in
ons land te veel armen om allen werk en
te veel monden om allen eten te geven
Een nieuw vraagstuk, dat hoe langer hoe
nijpender wordt, hoe meer arbeidskiachtcn
bezuinigd en bespaard gaan worden.
ïterlchtea.
Dierenkwelling.
Men schrijft ons
Aangezien het herhaaldelijk voor komt, dat
bij het vervoer van kippen en honen, (in 't alge
meen pluimvee), deze dieren aan dc pooien ge
dragen worden, somsbovendien met vastgebon
den pooten, ook wel aan één poot, waarbij don
zooveel mogelijk van genoemde dieren in één
hand worden gedragen, is het niet van belon-
ontbloot het volgende onder* de aandacht te
brengen
Art. 455 van het Wetb. van Strafrecht zegt
„Met hechtenis van ten hoogste acht dagen
of geldboete van ten hoogste honderdvijftig
gulden wordt gestraft
1. Hij, die dieren arbeid doet verrichten, welke
kennelijk hunne krachten te boven gaat
2. Hij, die dieren noodeloos arbeid doet ver-
vervoeren op pijnlijke of kwellende wijze;
3. Hij, die kreupele, schurftige, gewonde of
een bestaantje, misschien zelfs een bestaankenlijk drachtige of zoogende dieren arbeid
in den handel moeten vinden.
Is er niets op te vinden, om den afstand
tusschen producent en consument in te
korten?
Bij coöperatieve samenwerking zou dit
inderdaad wel kunnen, en misschien zal het
er ook wel van komen.
Maar kijk ook even naar de keerzijde van
deze medaille: bedenk, dot er zoodoende
weer werkeloozen en broodeloozen gemaakt
worden.
En wat op dit terrein geldt, is ook op zoo
menig ander gebied waar.
Bij meer intensieven en meer economisch
besteden arbeid worden een groot aantal
menschen overbodig.
Bij grooter klassen heeft men minder on
derwijzers noodig.
Bij bezuiniging aan het spoor en de post
minder spoor- en postmannen.
Bij langer en harder werken in allerlei
administraties een aantal administratieve
krochten.
En zoo zou men kunnen doorgaan en de
heele ïeeks van allerlei betrekkingne kun
nen afgaan.
Vroeg niet reeds, een kwarteeuw of lan
ger geleden, dr. Schaepmon eens in de
Kamer, waar men bij afschaffing van het
doet verrichten, waartoe zij uit hoofde van hun
toestand ongeschikt zijn, of op pijnlijke of kwel
lende wijze
4. Hij, die dieren noodeloos vervoert of doet
vervoeren op pijnlijke of wellende wijze;
5. Hij, die dieren vervoert of doet vervoeren,
zonder hun het noodige levensonderhoud te
verschaffen of te doen verschaffen."
Het dragen nu van kippen, honen, eenden,
ganzen, zwanen, in 't kort van pluimvee of ge
vogelte aan vleugels, hols of pooten konijnen
aan de ooren of poolen, is te rangschikken
onder 4 „pijnlijk of kwellend vervoer" en dus
strafbaar.
Wij weten wel dat de meeste menschen het
op genoemde wijze vervoeren van dieren meer
uit onattentie, sleur en verkeerde gewoonte
doen, dan wel om den dieren pijn te veroorza
ken, maar daar vraagt de wet, die ieder Neder
lander geacht wordt te kennen, niet naar.
Wij waarschuwen dus tegen genoemd euvel,
want een proces-verbaal kan het gevolg zijn
van deze verkeerde handelwijze ten opzichte
van de dieren
Wil men pluimvee vervoeren, dan doe men
die dieren in een mond of in een van onderen
geheel gesloten kist, die aan den bovenkant van
tralies is voorzien, ofwel men dragc de dieren
zóó op den arm dat het gehcele lichaam ge
steund wordt.
De tot het vervoer tc gebruiken mand of kist
moet zoo ruim zijn, dat de dieren rechtop kun
nen staan of liggen, zonder op elkander te moe
ten liggen.
Ook het vervoer von kalveren met saomge-
bonden pooten is onder kwellend vervoer tc r
kenen. Deze dieren doe men in een zak wclko
ir.en bij don hals van het dier dicht bindt, zoo
dot de kop zichtbaar is, cn lcgge ze op stroo in
of op het vervoermiddel.
Het vervoeren van een koe met overvolle
uier wordt gequolificeerd als: „een dier vervoe
ren op ren noodeloos kwellende wijze" en is
dus strafbaar. (Arrest van den Hoogen Raad (3
Oct. 1913, te vinden in de „Nederl. Jurispru
dentie 1913", blz. 1254).
Men zij dus gewaarschuwd cn waarschuwe
ook anderen.
Met een weinig goeden wil en oplettendheid
is veel, zeer veel dierenleed tc voorkomen.
Uitvoer von kaas.
De minister van Landbouw heeft besloten tot
nadere aankondiging met ingang van 1 October
c. k. dispensatie te verleenen van het verbod
tot uitvoer van kaas, voor zoover betreft kaas,
welke overeenkomstig de aanduiding, voorko
mende op het daarop aangebrachte rijkskaas-
merk, een minimum vetgehalte in de drege slof
van 45 pet. (en tevens bereid is uit volle melk),
40 pet., 30 pet. of 20 pet. bezit, alsmede voor
kaas in den gebruikeüjken broodvorm, mits
voorzien van het voor deze soort kaas voorge
schreven herkenningsmerk Van het betrokken
koascontrolestation ond?r rijkstoezicht, en voorls
voor gekruide kans met een gewicht boven 15
K.G., zachte of gemalen kaas in blik, en verder,
onder nader te stellen voorwoorden, voor zachte
of gemalen kaas in staniol cn zachte, recht
streeks uit melk bereide kaas, verpnkt in sta
niol, tot een gewicht van ten hoogste K.G.
per stuk.
Dc torpedeering van de „Tubnntia". 1
Een dezer dogen verscheen in de bladen een
Vast staat dat de nijverheidsrand en do mid-
denstandsrnad zullen worden opgeheven. Zeer
waarschijnlijk zullen zij onderafdeelingen wor
den van den hoogen raad van arbeid.
De uniform van gemeenteveldwachters.
In een circulaire aan de commissarissen der
Koningin in de provinciën bericht de minister
van binncnlundsche zaken, von zijn ambtgenoot
van jus e dc medcdccling te hebben ontvan
gen, dat meermolen door gemeenteveldwachters
de uniformpet, somwijlen voorzien van hot
rijks wapen, en gedeeltelijk of volledig ook dc
uniform van dc rijk vcldwacht wordt gedragen.
De minister van justitie acht zulks niet wen-
schelijk, waar het toch van belang kon zijn, een
gemeentelijk politie-bcambtc van een rijkspo-
litiebeombte tc kunnen onderscheiden, terwijl
er bovendien geen enkele gegronde reden be
staat voor het drogen van kleedingstukken door
gemeenteveldwachters van hetzelfde model als
by de rijksvéWwocht in gebruik.
Tevens vestigt dc minister van justitie er dc
aandacht van zijn ambtgenoot van binnenland
sche zaken op dat gemeenteveldwachters, die te
vens onbezoldigd rijksveldwachter zijn veelal
ten onrechte mecncn, dat ingevolge het be
paalde bij art. 31 der instructie voor onbezol
digde rijksveldwachters door den minister van
justitie hun vergunning tot het dragen van do
klceding vin bezoldigde rijksveldwachters kan
worden verleend. Dit laatste kon echter alleen
worden vergund aan die onbezoldigde rijks
veldwachters, voor wie geen ombtsklceding is
of kan worden voorgeschreven, zooals aan per
sonen in dienst bij particulieren.
De minister von binnenlandsche zaken ver
zoekt nu den commissarissen dor Koningin, de
burgemeesters van de gemeenten in hun pro
vincies, waar één of meer veldwachters zijn,
met bovenstaande in kennis te stellen en hen
namens hem uif to noodigen, er zorg voor to
dragen, dat aan den wensch van den minister
van justitie gevolg wordt gegeven.
VarkensmarM Amersfoort-
Speciale ofilcoüjig
HBSBSBEara
IWaison VAN EIWIEREN.
Coiffeur PoHflcIieiii* ColICcuso
WIJERSSTKAAT li. - Tel. 205
Hoogst Modomo Salons voor
BABIES en IIEKHKN - Manicure
Magazijn van Parfumurioën on
Toilot-Artikolen.
BADINRICHTING
Vereenvoudiging der administratie.
Ten einde de administratie te vereenvoudi
gen, heeft do Minister van Oorlog bepaald, dat
bij zijn Departement geen lijst van „gegadigden
voor burgerbetrekkingen" meer zal worden aan
gehouden. Het indienen van verzoekschriften,
welke de strekking hebben om plaatsing in c-en
burgerbcdiening te verkrijgen, kan derhalve
voortaan worden nagelaten.
De commandanten van korpsen en hoofden
oproep vanwege den directeur-generaal der 1 van legcr-inrichtingon geven in den vervolge
Posterijen cn Telegrafie tot afzenders van aan-
geteckende stukken cn postpakketten, welke
met de Tubantia verloren zouden zijn gegaan,
opdat de regeering bij de indiening der scha
devergoeding met de eischen dezer afzenders
rekening kan houden.
Naar de Tel. van belanghebbende zijde ver
neemt, heeft deze oproep ecnige verwondering
verwekt, als zou zij wat laaf, zoo niet te laat
zijn geplaatst.
Bij het onderzoek is het blad gebleken, dot
dit vermoeden niet onjuist is en reeds deze
week een belangrijke beslissing in zake de door
Duitschland te betalen schadevergoeding zou
genomen zijn, waartoe dé Duitsche vertegen
woordigers in een der hotels der residentie ver
toefden en Woendag Den Haag weer hebben
verlaten, na eenige conferenties op het dep.
van Buïtenlandsche Zaken in het begin dezer
week.
REORGANISATIE VAN RADEN EN
COMMISSIES.
Men schrijft uit den Haag aan Het Volk:
Naar wij uit goedo bron vernemen, bestaat in
verband met de samenstelling eener nieuwe re
geering het voornemen tot ingrijpende maatre
gelen over le gaan.
Zoo doet zich een sterk streven gelden om tc
geraken tot opheffing von den dienst der werk
loosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling door
verdeeling daarvan over verschillende depar
tementen.
voor de aanvulling van vacatures een keuze uit
de personen, die bij de organen der arbeiders-
bemiddeling (arbeidsbeurzen als anderszins) zijn
ingeschreven. Gegadigden voor burgerbetrek
kingen dienen zich dus van nu af te doen in
schrijven bij bedoelde organen in hunne woon
plaatsen, dan wel door bemiddeling van dc hier-
bedoelde organen bij de arbeidsbeurzen in de
egmeentcn in welke zij tewerkstelling begeeren.
De ontvangsten van het Staatsbedrijf der
P. T. T.
In het „Tijdschrift voor Posterijen en TeU -
grafie" lezen wij, een beschouwing, waaraan wij
het volgende ontleenen
Het totaal van het le halfjaar van 1922 is
7,164,880 beneden de roming gebleven. Hier
van komen 5,586,158 ten laste von den post
dienst, 1,129,073 komt op rekening van do
Rijkstelegraaf, 421,387 op die der telcfonio
en 28,368 bleef dc postchèque- en girodienst
bij de raming ten achter.
Het laatste bedrag is niet onrustbarend. Uit
dat onderdeel van den dienst is voor 1922
een winst verwacht van 100,000, waarbij de
totale exploitatie-ontvangsten geraamd zijn op
3,403,700.
Zal de opbrengst van het tweede halfjaar ge
lijk worden aan die over het le, dan levert de
cheque- cn girodienst in 1922 nog een winst
op van ongeveer een ton.
Wordt, hetgeen men verwacht, bewaarheid,
n. 1. dat de centralisatie van dezen dienst 300
ambtenoren zal uitsparen, dan zal naar mate
deze ambtenoren elders werkzaam worden ge
steld, het batig saldo vermeerderen.
Gaan wij vergelijkenderwijs te werk, don blijkt
do postdienst 20 pet., de telegraaf 24 pet., cn
de telefoon 6 pet. beneden de raming le zijn
gebleven. Hoe het zij, vast staat thans, dat, wan
neer het tweede halfjaar geen meer inkomsten
brengt, het staatsbedrijf oon het einde van het
dienstjaar weer zal staan voor een tekort, dat
voor de nadeelige saldi der laatste jaren wek
nig onderdoet.
Het blijkt thans voldoende, dat sommige leden
der Tweede Kamer terecht van meening waren,
dat de begrooting van den Minister een tc gun
stig beeld gaf van den financieelcn toestand
vnn het staatsbedrijf.
De mogelijkheid besloot, dot, indien het ge
roomd tekort op de geheele begrcoling in plaats
van plm. 3 millioen, bijv. 10 12 milliocn be-
Ioopen had, inen sterker op de uitgaven zou heb
ben bezuinigd. Dat dit mogelijk was is bcwe-,
zen, doordot na de critick in het Voorloop^
Verslag der Tweede Kamer de begrooting bin
nen een weck tijds met 1,288,800 aan kapi
taal-uitgaven verminderd werd.
Dc mogelijkheid is ook niet uitgesloten, dat
de Kamer het nmcndemcnt-Dc Kanter c. s., orn
het millioencnplan, den nieuwbouw te Amster
dam, op goedkoopere wijze uit tc voeren, zou
hebben aanvaard, terwijl allicht andere amende
menten zouden zijn ingediend, bijv. op do be-
drugen, bestemd voor kubelkonolisotic cn do
werken verbond houdende met dc electrificotio
van den spoorweg Den HaagLeiden.
Wij vernamen, dot dc palckclposldicnst nog
steeds veel te duur komt; in sommige grooto
steden zou de bestelling van een pakket ge
middeld 1 kósten. Indien dit waar is, dan dient
zooicis natuurlijk zoo spoedig mogelijk te ver*
onderen.
Wel komt het ons voor, dot de postchèque
en girodienst veel te goedkoop werkt; het batig
saldo van 50.000 zou belangrijk kunnen stij
gen. De geproesteerde arbeid cn het geleverd©
drukwerk lijkt ons veel le gering betaald.
Ten slotte zouden v/e een toricf-vcrloging
willen aanbevelen voor stads-brieven cn -brief
kaarten. Men stelle het port voor beide soorten
weer vast op 5 cent.
Tegenwoordig bezorgt een particulier per
fiols of per trom zelf zijn stukken.
De groote hnndelsinrichtingcn en banken
mijden de post. Door de verluging zal het werk
weer oon de posterijen worden toevertrouwd,
hetgeen een zuiveie winstpost zal beteekencn
voor het Staatsbedrijf, daar de vermeerdering
vnn het werk wel geen uitbreiding van personeel
ten gevolge znl hebben in dezen sloppen tijd.
Wij vinden het niet zoo heel erg, dat in dezo
dogen het P. T. T.-bedrijf een tekort oplevert,
indien dit naar evenredigheid moor niet grooler
was don het tekort, dat de geheele stnntsbe*»
grooting zal aanwijzen.
Het te verwachten tekort over 1922 znl on
geveer 18 pet. der geroomde uitgaven bedragen,
Zou ditzelfde percentage bereikt worden ten op-f
Gero Zilver
JaiTslepe!
Frmtïepeis
door
ROBERT HERR1CK,
94
T°nil;P e,cn tweemaal in de week
(theedrinken herhaalde Vera, terwijl ze haar
handschoenen aantrok. „Je hebt het prachtig
gedaan. Nel!.... Maar wat denk je later te
„O, ik denk nooit lang vooruitHet zal
Bach op de een of andere manier wel vanzelf
jschikkenIk zal het vcorloopig druk hebben
met Nel en haar belangenEn als Moeder
|wel genoeg is, gaan we misschien nog eens een
iTcmer naar Europa".
fjf. „Kom, ik moet weg.... Kijk eens, wat een
JvindlDus je stuurt me Zaterdag Dora?
Het spijt me, dat ik niet ook een plaats voor
Jou heb, maar nu is het eens voor de meisjesl"
L/Arm in e- verlieten de twee vriendinnen de
jgezellige kamer.
i- Het is heerlijk om te ds^.?caen van liefdes
lederen en vereering, maar een veilige haard,
ÊCTi goede plaats in de wereld voor haarzelf
^iaor kinderen dat is dc grootste wijsheid
toor de vrouwen. Dat scheen het kr.p-tterend
houtblok op den haard in die gezellige zitkamer
t© vertellen.
Vïï.
En toch eindigde het niet, zooals de vrouw
gedacht had
Eiken morgen, jaren lang, was de beroemde
directeur van het Nieuwe Ziekenhuis op het
zelfde vroege uur in zijn spreekkamer versche
nen, lang vóór de meeste mannen nog van
hun onbijttafel waren opgestaan. De zusters en
jonge dokters, die aan het ziekenhuis verbonden
waren hadden er hun horloges op gelijk kunnen
zetten als ze op den kleinen heuvel oon het
einde van de straat, de groote min of meer ge-
hogen, magere gestalte zagen aankomen, die
haastig den hoek omsloeg en met een eigen-
aardigen ongeduldigen stap vlug op het zie
kenhuis afkwam. In den regel keerde hij zich
nog even om vóór hij de deur inging om een
blik op de zee te werpen. In den laatsten tijd
was zijn stap minder vlug en hij hief zelden
het hoofd op. De dokter liep werktuigelijk voort,
alsof hij over iets liep te denken.
Op een helderen morgen in October, dat de
lucht het bloed van jonge mensohen deed tinte
len en hun werkkracht aanvuurde, verscheen de
dokter op het gewone uur om den hoek. Maar
de heldere najaarsmorgen deed hem zijn stap
niet verhaasten. Er was een tijd geweest, dat
het tintelende in de herfstlucht nog meer invloed
op hem had dan de zachte lentegeuren. Hij zou
zijn oogen hebben opgeslagen naar de stads-
gebouwen tegen de blauwe lucht en in gedach
ten dat andere land gezien hebben ver weg in
de wildernis van het Noorden met zijn stille
meren, sombere kronkelende beken en begroeide
hellingen en zijn hart zou vervuld zijn geworden
van droevig verlangen. Voor hem die eenmaal in
de wildernis geleefd heeft, is dit de opwekkend-
ste tijd van het jaar, rnet zijn alles schoonvegen-
de stormen, zijn purperen kleuren, het zachte
gonzen van de insecten in het kreupelhout, en
teedere melancholie van de bosschen. Bii het I
wisselen van het jaar wordt het geheimzinnige
van de wildernis het meest gevoeld verande
ring en dood en het onbekendeMaar van
daag was het alsof de Wilde de wildernis van
zijn jeugd nooit weer zou zienl Hij voelde zich
rusteloos van morgen, hij sleepte zich voort
de rusteloosheid van den ouderdom. Hij had
trouw gewerkt door de stof en de hitte van den
middelbaren leeftijd, cn had al zijn best gedaa'
om den weg te effenen voor anderen. Hij had
jongere mannen geleerd en ze getoond hoe zo
ware genezers van het mensendom konden wor
den. Ze deden nu het werk, dat hij eens ge
daan had zij deden ontdekkingen en gene
zingen In den laatsten tijd hod hij er van
gesprokc-n zijn post als directeur op te geven.
Zijn werk was volbracht, zei hij tegen zichzelf.
Hij was de wegbereider, de ontwerper, de op-
1. Goud, Zllrcr en Medailles
2. Brillen en So-Easy's
G. van BtJIH Dtrecütscheslraat.
voeder, de leermeester, alles was hij geweest,
behalve de genezer. De jonge mennen, die de
kunst van hem geleerd hadden, deden wat hij
eens gehoopt hod te doen. Voor hen zou alle
lof en alle belooning zijn. In het heldere licht van
levens najaar kon hij de kronkelingen zien
van den weg, die terug zou leiden. Dat ideaal
van een groote centrale medische inrichting,
waarvan hij gedroomd had in zijn jeugd, dat liij
getracht had in de wildernis van de Genezende
bron te verwezenlijken, was ten deele vervuld
geworden in deze moderne stad in de inrich
ting voor zenuwzieken. Onbarmhartig ging hij
zijn leven na. Eens had hij de groote genezer
kunnen worden, door de menschen gezocht in
hun zwakheid, als hij zichzelf err.^g en volko
men aan zijn taak gegeven had én alle illusies
hod opffocreven. Eerst had hij toegegeven aan
de illusie van jonge liefde, met zijn wilde fantas
tische droom an, toen aan de grovere illusies als
man van lust, trots en begeerte. Daarop was
de verwoestende brand gekomen en had olies
van de aarde weggevaagd wat hij tot stand had
gebracht. Deze brand had hem uitgeworpen in
de wildernis der menschen.
Daar was hij een goed burger geworden, een
trouw werker, een stichter van den nieuwen
tempel van genezen met nj cn dan een blik
in het verborgen heiligdom. Anderen moeten
komen, sterker dan hij om zijn bouwwerk af te
maken om ware genezers dar menschheid le
worden. De jeugd houdt de belofïo in om de
vlammende toorts verder te dragen in de duis
ternis, els zij niet aarzelt, nie-t zichzelf verkoopt
tot eiken prijs. Ja! Hij lag daar duidelijk voor
hem, de onzekere kronkelende weg. En nu was
de tijd gekomen om plaats le maken voor dc
jeugd, de jeugd, altijd weer nieuw, waarop de
hoop van de wereld gevestigd is. Zijn dochter,
nu cok dokter was near een ziekenhuis ge
gaan in e:n kleine stad in het Westen cn de
oudere dochter had zelf een klein meisje
een voorwerp van toewijding voer de grootmoe
der. Het volgende geslacht speelde reeds zijn rol
cn zette denstvijd voort.
Verzonken in gedachten bereikte de dokter
de groote deur von het ziekenhuis, waar hij on
willekeurig stil bleef staan. Een aantal jonge
mannen stenden als gewoonlijk tc vachten bij
den ingang; zij keken hun beroemden direc
teur een met den half verlegen blik van de
jeugd en maakten plaats voor hem.
Maar hij ging het gebouw niet binnen. Een
jonge man, dien do dokter goed kende kwam
naar hem toe en sprak hem aan. De oude man
boog zijn grijs hoofd om naar hem te luisteren
en legde een verschrompelde bevende hand op
zijn schcudcr. Een zachte glimlach verhelderde
zijn somber gelaat alsof de e r.raking met de j
jeugd alleen r.\ het droeve von een ouderdom i
verdreven had. Do jaren, schenen van de gebo- j
ffen fiauur ai ie vollen jaren vur. moeite cn 1
nederlaag, jaren van strijd. Het was alsof nog-
eenmaal het jeugrlgevoel over hem kwam cn
hem in een vreemde extase bracht.
Plotseling riep hij
„Ga met mij mee, mijn jongen!"
En zii, die om hen heen stonden en het tweeta!
nieuwsgierig gede sloegen, zogen hoe de oude
man op dezen stralendcn Octobermorgen de
straat weer insloeg en om den hoek verdween,
leunend op den jongen man; zoo keerde hij het
Ziekenhuis voor goed den rug toe.
Toen het tvreelol de straat doorging, meege
voerd door dien stroom van jonge menschen
alleen vervuld van eigen wenschen, fluisterde de
oude man zacht in het oor van zijn metgezel:
„Mijn jongen, ik wil je meenemen naar mijn
huis, in de wildernis, ver in het Noorden, te mid
den van meren cn bosschen en stille heuvelenl
Met zijn droomerige oogen zag luj reeds i
niet deze straat, niet do drukke menschenmnssa,
niet de hooge gebouwen maar het donkere
bosch, het glinsterende meer, den besnceuv.den
bergtop in de wildernis van zijn jeugd
„Bc zal je het groote geheim lecren," zei hij tot
den jongen men, „het geheim van den genezer,
het geheim von het waarachtig menschzijn
Het geheim," fluisterde hij met een peinzenden-
glimlach, „dat wij zoo dikwijls voorbijzien op
onzen wegMoed! De wil om alles te ge
ven IDot is het geheim".
EINDE.
nan Tennss-Rackets
MPOEEH» RETOUR.
JOH. VAK DIJK.
Lannesfrast <13 Te'. 70
