i SOITERHAIf h, Otr.slr.Tel. 145
Nockey
Slicks
AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander"
ST. EMILIQN
binnenland.
Eigengemaakte Kinderkleeding.
WILLEM mm, keiier.
tij
Per flesch f 1.60, per anker f 65.-
irma Fontein 4 Schippers LupstraatM
TWEEDE BLAD.
jjj Maison de Coiffure
Ideale Lsveriraan
A. V. D. WEG, LANSESTRAAT 28.
De Dom"
Plekken op de huid,
Kloosterbalsem
FEUjLLETOhS.
In den ^jlaafstroom
Scheurleer Ballen,
Voetballen Schoener
JOH. VAW DBJK
21e Jaara^ng
No. 108
Zaterdag
4 November 1922
OR!G!NEELE
zeer aan te bevelen
Bordeaux, gewas 1917
Itij7.oii«1crheden
Voor «ïiotterne woning.
Cnze Eetkamer „Lydia" in mahonie- en
ebbenkleur.
Buffet, tafel. theetafeS, 2 fauteuils.
4 sfce?en, compleet f 450.
BII—hl ilHiIHWIi II l
asra&iswziv- v.r
Uit de Pers.
DE WIJZIGING DEü HUURCOMMISSIEWET.
In een vorig artikel heeft deNieuweRot-
terdamsche Courant reeds gewezen op
het feit, dat sedert I Januari 1920 reeds onge
veer 100,000 nieuwe woningen op de mat kt
zijn gekomen, waarvan de huui prijzen welbe
wust aan de controle van de huurcommissten
onttrokken zijn en welker huren belangrijk hoo
ter zullen zijn dan die van de wettelijk be
schermde woningen. Reeds met het oog daarop
-zegl het blad thans in een tweede artikel
had de regeering niet moeten afstappen van het
denkbeeld, in hel ontwerp te bepalen, dat de 50
pet. over een half jaar wordt 60 pet. en na we
der een half jaar 70 pet.
Zij had dit voorts vooral daarom ook
niet moeten doen, omdat naar onze over
tuiging bij de bepaling van de huurprijzen
van woningen zeer binnenkort een macht
tusschenbeide zal treden, die voor de ver
hoogingen maxima stelt, welke niet on
waarschijnlijk lager zijn dan de bedoelde
60 en 70 pet. Wij hebben hier op het oog
de economische omstandigheden, die een
geduchte rem tegen huurverhoogingen
zullen gaan vormen en die spoedig zullen
gaan verhinderen, dat nieuwe woningen op
de markt worden gebracht, waarvan de
huurprijzen hooger zijn dan 160 of 170
pet. van de huren van soortgelijke wonin
gen van vóór den oorlog. Men zul dan
tenzij men met overheidssubsidies nóg
meer nieuwe woningen zou willen bouwen,
die geen huurders kunnen vinden zelfs
den toestand kunnen krijgen, dot de huur
prijzen van de „oude" woningen in be
dwang worden gehouden door de huren
van de woningen, die het laatst gebouwd
zijn. De regeering had indrdnad gelijk;
toen zij in de memorie van toelichting
schreef, dat het, om uit den woningnood
te komen, volstrekt noodzakelijk is, dat de
bouwkosten verder dalen, doch zij had
■daaruit niet behoeven te concludeeren, dat
m afwachting van die daling, de huurprij
zen van de „oude" woningen zonder na
dere inmenging van den wetgever niet
verder zullen worden opgevoerd dan 50
pet. boven hetzij dan den werkeliiken huur
prijs hetzij de normale huurwaarde op 1
Januari 7916. De draagkracht immers van
de huurders vormt de beslissende factor
bii de huurbepaling cn daar deze factor
zich algemeen in dalende richting be
weegt, behoeft er geen vre^s te bestaan,
dat de bouwkosten van nieuwe woningen
minder snel omlaag zullen o-aan, zoo men
de mogelükheid laat om de huurprijzen
van de „oude" woningen na eenigen tijd
wat meer don 50 pet. te verhoogen. Men
zal m.a.w. noch voor oude, noch voor
nieuwe woningen in het algemeen meer
huu- kunnen maken, dan de economische
positie van de gegadigden veroorlooft en
wie niet blind is voor de teekenen des tijds,
zal moeilijk kunnen meenen, dat men na
een jaar zonder groote risiqo nog in groo-
ten getale nieuwe woningen op de markt
zou kunnen brengen, die aan huur 770
pet. vorderen van het Dcdrng, dot vcor de
zelfde soort in 7974 gold.
De bouwkosten zullen al zoo onafhanke
lijk van de maximum-percentages van
huurverhooging, die voor „oude" wonin-
gccn in de wet worden genoemd, dalen,
maar daarmede is tevens bewezen, dat de
tijd rijp is voor een wettelijke regeling,
waarbij de huurcommissies overboord wor
den gezet. Men kan zonder bezwaar in de
wet bepalen, dat het vrije percentage na
eenigen tijd wordt 60 pet. en weer eeni
gen tijd later 70 pet. boven de op 1 Janu
ari 1976 geldende huur. (Voor de duur
dere woningen zullen deze percentages la
ger moeten worden gesteld.) Van den
voorsprong der verhuurders, die op 1 Janu
ari 1916 reeds een meer dan normale ver
hooging hadden toegepast, gaat dan ook
het scherpe karakter af, omdat deze het
eerst zullen stooten op het maximum, dat
door de economische omstandigheden
wordt gedecreteerd en dat, als wij ons niet
bedriegen, na eenigen lijd wel b longrijk
beneden de 70 pet. zal liggen. De gema
tigde verhuurders zullen dan echter gele
genheid krijgen om door opvoering van
de huren van 1 Januari 1916 met uiterlijk van de belastingschuldigen eerie
economische omstandigheden zullen ook
hier wel zorgen, dat aan willekeur van ei
genaars penl cn perk wordt gesteld.
Het Huisgezin (R.-K) heeft tegen de
bevoegdheid om, buiten de huurcommissies, tot
een verhooging van eerst CO, daarna 70 per
cent te gaan, practische bezwaren.
„Vooreerst dit, dat wanneer eenmaal een
huur tot die bedragen is verhoogd, de ver-
Inging niet zoo vlug komt als de verhooging
er op is gezet.
In de tweede plants zullen verhuurders zich
tegen een eventueelc verlaging weten te dek
ken door he? sluiten van een contract voor
jaren, zoodat de huurde: non de verhooging
vastzit, ook al zouden de economische om-
stand:gheden tot verlaging nopen.
Op de derde plaats z;en een groot aantal
huurders tegen verhuizing, den last cn de
kosten die deze meebrengen, op als men
de keus heeft tus chcn een tien percent
goedkoopere huur elders, waaraan intus-
schen verhuiskosten en een nieuwe instal
latie vastzitten, en een eenigszins hoogere
huur in het oude huis, clan zullen velen het
laatste als het kleinste kwaad kiezen.
Dit alles pleit tegen het toekennen aan de
verhuurders der bevoegdheid om de huren
boven 50 percent te verhooeen.
Nu laten wij nog daar, of een dergelijke
verhooging gelet op de dalende koop-
waarde der huizen nis regel wel billijk is
te achlcn, en of het welvaartspeil der meeste
huurders niet reeds zoo ver gedanld is of
binnenkort gaat dalen (denk ook aan de
ambtenaren en onderwijzers), dat een ver
hooging lot 70 percent onereus behoort te
worden genoemd.
Naar onze mecning mag de rcgcering niet
verder g§an dan een vrije verheoging van
50 percent, en is hetgeen de N. R. Ct. voor
een verdere verhooging aanvoert zoo zwak,
dot daarop niet kon worden ingegaan.
De N. R. Ct. moge meenen, dat de econo
mische omstandigheden zullen zorgen, dat
aan willekeur van ^eigenaars paal en perk
wordt gesteld, vóór?het zoo ver is, zullen
nog te veel slachtoffers gemaakt zijn, juist
in de kringen der minst draogkrachtigen."
Berichte:».
WIJZIGING WETGEVING INVORDERING
VAN s RIJKS BELASTINGEN.
Een hiertoe strekkend wetsontwerp is inge
diend. Het is zegt de Memorie van Toelich
ting vooral in de laatst verstreken jaren, aan
het licht gekomen, dat de wetgeving op de in
vordering van 's Rijks directe belastingen zoo
wel in het belang van de schatkist als in dat
e wijziging
70 pet. hun woningen op ongeveer het
zelfde huurpeil te brengen als reeds voor
de woningen van de tijdelijk bevoorrechte
verhuurders geldt. Wélk huurpeil binnen de
wettelijke gcens zal gelden, zal ten slotte
door de economische omstandigheden
worden beslist.
Het verdere voordeel van een regeling
in dien geest is, dat men geheel van de pu
blieke uilgaven voor de huurcommissies
afkomt en dot ook vcor particulieren de
moeite, de tijd cn het geld, aan het vra
gen van huurverhoogingen verbonden be
spaard worden. Over het verzet tegen
huuropzeggingen, die in de overgangspe
riode aan andere dan zakelijke overwegin
gen ontspruiten, kon men de kantonrech
ters laten oordeelen op den voet van de
bepalingen van de Huuropzeggingswet,
zoonis de regeering trouwens reeds voor
stelt ten aanzien van gemeenten, waar
geen huurcommissies zijn of meer zijn.
Ook de Huuraonzeggingswet behoeft
naar onze meennig allerminst een beletsel
op te leveren tegen volledige opheffing
van de huurcommissies. Het onbewoond
laten van woningen met speculatieve oog
merken, behoort zoo goed als geheel tot
het verleden in verbond waarmede deze vet
gevoegelijk kan worden ingetrokken. De
dient te ondergaan. Die wijzigingen zijn vun een'
voudigen aard.
Het betalen van belasting door middel van
bankgiro of van postgiro begint meer en meer
in zwang te komen. Het stellen van kwijting
op het aanslagbiljet blijft alsdan meestal achter
wege de belastingschuldige bewaart het bewijs
van storting of van afschrijving als quitantic.
Het is goed, dat deze practijk door het voor
schrift van de wet wordt gcdelct.
Dc prijs voor een duplicaat-aanslagbiljet
dient verhoogd te worden. Het bedrag van vijf
cent is, vooral zoo men ook let op het schrijl-
werk, dat te dezer zake ten kantore verricht
moet worden, te gering. Het voldoen van tien
cents is zeker geen overdreven eisch.
Meermalen doet zich de noodzakelijkheid voor
om belasting te innen door middel van loonbe
slag, een wijze van invordering welke, het zal
geen betoog behoeven, in vele opzichten ver
kieselijk is boven een executie op huisraad of
woning.
Echter brengt dat loonbeslag zijne bezwaren
mede. Indien alles naar den regel der wet ver
loopt, moet ieder beslag leiden tot een proce
dure naar de artt. 747 en volgende van het
Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering. Werk
dus voor den procureur der administratie en
voor den rechterbezwaren voor den werkgever,
die eveneens procureur moet stellen kosten ten
slotte, die in verhouding tot de belastingvorde
ring veeltijds niet gering zijn cn die vordering
dus zeer verzwaren.
Het resultant, dut rnen met het loonbeslag
beoogt, kan op aanmerkelijk eenvoudiger wijze
bereikt worden door de nnnvulling van art. 7,
welke thans wordt "voorgesteld. Naar dat voor
schrift zal de werkgever op de vordering van
den ontvanger aan dezen op den nonslag uitbe
talen, hetgeen hij den arbeider aan loon ver
schuldigd is. Met weinig moeite en een gering
bedrag uan kosten wordt op deze wijze hetzelfde
resultaat bereikt, dot thans met zooveel omsing
genaard gaat.
Het spreekt van zelf, dot dc nieuwe regeling
ten aanzien van het deel vnn het 'oon dot niet
voqr beslag vatbaar is, buiten toepassing moet
blijven.
In den regel zal het bedrag, dat op het oogen-
hlik der vordering verschuldigd is, tot voldoe
ning van dc belastingschuld niet toereikend zijn.
Vandaar dot ter voorkoming van telkens her
haalde vordering, in het vijfde lid bepaald wordt,
dat dc vordering ook voor in de toekomst uit
te betalen loon van kracht is.
De termijnen von invordering, zooals de wet
die tegenwoordig kent, zijn met de practijk niet
meer in overeenstemming. Met name is het een
gewoon verschijnsel, dat bij do uitreiking van
het aanslagbiljet reeds verschillende termijnen
vervallen en dus aanstonds invorderbaar zijn.
Dit geldt niet alleen ten aanzien van de inkom
stenbelasting, waarvan de aanslagen in de laat
ste jaren menigmaal met groote vertraging zijn
tot stand gekomen, maar eveneens ten aanzien
van, bij voorbeeld, de personeelc belasting, van
welke aan het einde van Februari nog geen bil
jetten zijn uitgereikt.
Het is daarom wcnscholijk, dat geen verplich
ting tot betaling bestaat vóórdat de belasting
schuldige in het bezit van het aanslagbiljet is
gekomen. Doortoe strekt de thans voorgedra
gen regeling, die verder zóó is opgezet, dot non
den eenen kant de aanslag zooveel mogelijk in
den loop van het belastingjaar wordt afbetaald
cn anderzijds den aangeslagene een minimum
vun vijf betalingstermijnen gewaarborgd is.
De regeling, welke thans in art. 775bis der
wet op de inkomstenbelasting getroffen is no
pens de verhouding tusschcn het voorrecht in
zake de inkomstenbelasting en de rechten van
hypotheek cn scheepsverbond kan worden uit
gebreid tot alle directe belastingen, onder let
ter B. von art. 12 genoemd. Theoretisch is er
tot het maken van een onderscheid geen enkele
reden. Practisch zal het neerkomen op een uit
breiden van de thnns bestaande regeling tot de
personeele belasting.
De inlegering van een krijgsman bij nalatige
belastingschuldigen is een geheel verouderd
cxecuticmiddel, dot in de laatste tientallen jaren
nimmer toepassing heeft gevonden. Zoozeer is
alle gedochte aan de toepassing geweken, dat de
wetgever von de inkomstenbelasting het n»et
eens noodig heeft geacht haar voor die bclos-
j ting uit te sluiten, hoewel de wet op de bedrijfs-
belasting dit wel deed.
Hoe langer hoe meer bereiken de administra
tie van de zijde der aongeslogcnen verzoeken
om uitstel van betaling. Betreft het een uitstel
van eenigszins langen duur, dan wordt het
slechts verleend tegen vergoeding van rente,
waartoe de aangeslagene zich bij civielrechte
lijke overeenkomst moet verbinden. Het verdient
aanbeveling, deze zaak in de invorderingswef te
regelen.
WIJEBSSTRAAT 14. - Tel. 205 g
Speciale behnmVellng tegen uit-
vallen en afbreken van het liaaro
I Ilnarzall - Hanr/ecp voorkomt
Éj de roos en liet vet worden
INVOERING INSTITUUT KINDERRECHTER.
Een schrijven van den minister
van Justitie.
De minister vun Justitie heeft bij schrijven
van 30 October j.I. aan de vereenigingen, stich
tingen en instellingen dié zich met de verple
ging van voogdijkinderen bezig houden, zeer uit
voerige inlichtingen verstrekt over de invoering
van het instituut ven den kinderrechter en de on-
der-toezicht-stelling van minderjarigen. De
Msb. neemt uit dit schrijven het volgende over:
De wet, welke het nieuwe instituut regelt,
treedt I November in werking. Daurtoe zijn bij
de arrondissementsrechtbanken uit één lid be
staande kamers voor de behandeling van bur
gerlijke kinderzaken en kinderstrafzaken ge
vormd. De als lid dier kamer aangewezen rech
ter draagt den titel van „kinderrechter".
De kinderrechter is behoudens beroep, be
voegd, een kind, dat met zedelijken of licha-
me!ijken endergang bedreigd wordt, voor 'n be
paalden tijd onder toezicht te stellen. Bij zijne
beschikking tot onder-toezicht-stelling wijst de
kinderrechter, daarbij mede lettende op de gods
dienstige gezindte van het gezin, waartoe het
kind behoort, een persoon aan, die onder den
naam van gezinsvoogd, met het toezicht op het
vnn liet liuur.
Varkensmarkt
Amersfoort
Speciale «Mcellue
S3
puistjes, zweertjes en jeukend
uitslag zijn onaangenaam en
moeilijk te verdrijven, omdat
telkens andere plaatsen besmet
worden. Stuit die uitbreiding,
geneest U met het uitnemende
huidmiddel, den onvolprezen
dan wordt Uw hnid weer blank en
gaaf,dank zij dit on overtroffen mid
del bij uitslag, wonden, wtntervoe-
ten,spring oude handen, aambeien.
Ook beroemd bij rhenmatick, jicht,
spit, stramheid, spiervorrekking
Ovcr.il verkrijgbjir per pol 0.80, 1.00, 1 3.—
Eiichl hindteckening L. I. AKKER, Rolltrdam.
kind wordt belast cn gehouden Is, zich daarbij
near de aanwijzingen van den kinderrechter ta
gedragen. De kinderrechter wijst eveneens een
gezinsvoogd aan, wanneer bij strafrechtelijke
vervolging van een minderjarige dc rechter te
zijnen aanzien onder-toezicht-stelling uitspreekt.
Ook voorloopige onder-toezicht-stelling is mo*
gelijk. Hij, die de ouderlijke macht uitoefent, ge<
draagt zich naar de aanwijzingen van den
zinsvoogd.
De minister brengt dan in herinnering, dat oj
de medewerking van particulieren bij de ondert
toezicht-stelling worde gerekend, opdat va*
daadwerkelijke belangstelling in deze zaak blijk*
cn de Staatsbemoeiing in deze op de minst kosU
bare wijze kan geschieden. Die hulp kan vew
loend worden door nadere onderzoeken, welke
de kinderrechter noodig mocht oordcelen. Voorts
is aan de lichamen, die zich met de verzor*
ging dezer minderjarigen belasten, een luak toet
gedacht in de aanwijzing van de gezinsvoog
den. De kinderrechter zal met hen daarover
overleg kunnen plegenzij zullen perso
nen op kunnen geven die bereid zijn eventueel
Ah gij twijfelt of een handeling goed is of
slecht, doe haar dan niet.
G^USEN-, TROUW- SN
VERLOVINGSRINGEN
Gccoie keuze
ï- JUWEELENRINGEN
Roman van
OLGA WOHLBRüCK.
Geautoriseerde vertaling van Mevrouw
Wesselink—van Rossum.
51
De beide vrouwen gaven elkaar de hond en
keken clkoai voorbij, de eene te schuw, de an
dere te gesloten cm open te spreken van dat
gene, wat ze van elkaar geraden hadden.
Felix Frank stond aan het venster van zijn
•kamer en las den brief van zijn vrouw. Hij las
hem vluchtig en met innerlijk zenuwachtigheid
cl de teedere en tegelijk vermanende woorden
schenen hem tvenzooveel vangarmen toe, waar
voor hij liefst gevlucht zou zijn. Ze sprak van
groote verbouwingen, van vergrooting der
zaak, „verrassing", sprak ook van de „massa
geld", die ze er aan besteedde.
„Nu duurt het immers niet lang meer, lieve J
|fnan, of je bent wier thuis. Je zult oogen
zellenf Je zult onze kleine zaak nau-# eijks weer
kennen, maar ik wil je niets verraden, binnen
drie weken zul je alles zelf zien, denk ik. 's
Nachts ontwaak ik dikwijls vol schrik, als ik
mij voorstel, wat een massa geld ik er aan be
steed had, maar bij een beetje spaarzaamheid
zullen we dar alles in twee, drie jaar ct weer
uitgehaald hebbenl Je hoeft voor de kinderen
in elk geval geen groote cadeaux mee te bren
gen, mij en Ollilie ook niet, we zijn van alles
voorzien, en zijn het er over eens, dat wij graag
van alle overbodige dingen willen afzien. Men
kan slechts dan in het groot uitgeven, als men
in het kleine spaart
Zoc ging het acht dichtbeschreven kantjes
door. Aan de millioenen kussen, en het „groote
verlangen" kwam Felix heel riet toe. Het jeuk
te hem in dc vingers, als wilde hij den brief
in elkaar frommelen. Wat was het toch, dat
hem altijd en altijd weer in zijn vrouw erger
de? Wat hem prikkelde tot woede toe, ondanks
Ottile, die beweerde, dat Alma alle eigenschap
pen bezat, om een man gelukkig te maken
De mannen thuis benijdden hem: „Zoo'n
prachtige vrouw!", zeide ze en wot passen ze
goed bij eikaar!" heette het, als hij met haar
uitging. Dc schuld lag dus aan hem, hij twij
felde er niet aam Maar dat maakte de zaak niet
beter. Dat ze over hem beschikte, hoe liefde
vol dan ook, maakte hem razend. En ze schreef
hem den tijd voor, dien hij nog in Berlijn blij
ven, de geschenken, die hij mee mocht bren
gen. Ze beschreef hem zijn verrassing, sprak
van groote veranderingen, die ze zelfstandig
ondernomen had, en legde hem tegelijkertijd
den plicht op, dit door zuinigheid weer in
evenwicht te brengen.
Toen de welgestelde Glogausche boekhan
delaarsdochter voor veertien jaar trouwde, was
het hem een behoefte geweest, den nadruk te
leggen op haar volkomen geldelijke onafhan
kelijkheid, als moest hii zich daardoor eens
vooro! van het verwijt zuiveren, dat hij hear
slechts om haar geld getrouwd had.
En toen spoedig daorop haar vader stierf,
wees hij haar verzoek, om het aan haar ver
maakte vermogen te beboeren, van de hand.
Hij voelde, dat ze hem dit verzoek slechts ge
daan had in de eerste verliefdheid van haar
jonge huwelijk en wist, dat ze genoeg ver
sland van zaken had, haar geldzaken zelf te
regelen.
Toch merkte hij het nu pos voor het eerst,
dot hif als het ware van een zakgeld leefde,
dat zijn vrouw hem meer of minder onhandig
ter hand stelde. Hij zelf had geen deel gehad
aan den langzaam greoter wordenden welstand
van het huis, en wat hij in de weegschaal van
Zilveren Theelepels in étui
Trouw- cii Zcgelrinjjen
Een uitnemend Cadeau vo r Sin» $icotèas.
G. VAN D.USN, Utr. straat 23.
FJpctrlsclie SH:pinrlclalins'.
hun huwelijksgemeenschap had kunnen leggen,
waren slechts persopnlijke eerbewijzen, die
zijn talent als musicus of zijn eigenschappen
als representabel echtgenoot zijner rijke vrouw
golden. Meestal hadden die huldigingen geld
gekost, inplaats van het in te brengen.
En nu voelde hij, dat het toch een verschil
was, of hij tegen de boden, die hem de reke
ningen voor zijn pakken, zijn sigaren, wijn etc.
brachten, zei: „Presenteert u de nota beneden
aan de kas: of dat hij zijn vrouw schreef:
„Lieve Alma ,sfuur nie per omgaande zeshon
derd Mark." cf zelfs duizend, zooals nog niet
'lang geleden. Hij moest het zichzelf bekennen:
het was ontzettend, zooveci hij noodig hiO.
Alleen al voor auto's! Hij was de groote af-
standen niet gevend; he ^oppokUmmen bij
de ondergrondsdie was hem lastig, de ciec ri
j sche rram maak hem n?. reus, he- .'oopen vor-
j moeide hem.
I Was het de adem van het Berlijnsche leven,
het was hem steeds of hij door iemand gejaagd
en aangespoord werd, alsof hij te laat op een
i afspraak kwam, alsof hij iets belangrijks ver
zuimde, als hij r.iet in het snelst geoorloofde
tempo naar zijn doel tufte.
Bij het leven van zijn broer had hij vrijen
toegang gehad in de meeste theaters, maar wie
kende nu dm broer van Frank Nehls nogl En
Pieps?De vrouw van den heer van Paul»
sin betaalde haar plaatsen in de loge, zelfs
als er een stuk van haar vader gegeven werd.
In de eerste weken van zijn verblijf in Berlijn
was hij een paar maal bij Mara, de weduwe
van zijn broer, geweest, ze bewoonde een aar
dige kleine woning in het Friedenausche Wag-
r.erkwartier, speelde den heelen dag patience
cn las romans uit de leesbibliotheek. Ze praatte
nog alfï'd haar onvervalscht Wecnsche dialect,
omhelsde hem onder veel tranen en stopte
hem vol met taart en pralines. Ze was onvor
melijk dik geworden von het „luie leven," zoo
ols ze zei. j
Naar het theater ging ze haast nooit meer.
„Weet je, Felix, de stukken van mijn man
nen kunnen we niet meer goed spelen, en ove-
rigeris is alles plat of hoogdravende taal, waar
niets aan is. Als ik voor mijn plezier uit wil
gaan, ga ik met een vriendin naar een kino,
dat is net zoo mooi, kost niet zoo veel en ie
kunt er bij babbelen. Op een mindere plaats
in het theater kan ik niet gaan, cn de betere
zijn me te duur, omdat ze het geld niet waard
zijn. Dat zeg ik niet alleen, dat zeggen ze aller. j
en daarom zijn de theaters leeg* en de kino's
vol, goed, dat Paul, God hebbe zijn ziel, dat
niet meer beleefd heeft, die zou er de geel-
zucht van gekregen hebben".
Hij inviteerde haar eens, met hem in de stad
te soupeeren.
Ze maakte groot toilet, had ringen aan allo
vingers en vroeg, dadelijk bij de Kaviaar cham-
pagne, omdat ze van den wijn, dien ze thuis
dronk, „ol flauw was." Na het tweede glas
werd ze zelf monter.
„Het is moor jammer, Felix, dat alles zoo
heeft moeten komen.
Je bent ook een arme slokker, ik kan het mo
best voorstellen, dat jij daar in dot provincie-
gat je plezier wel op kunt! Elk jaar schrijft
Ótlilie mij eenmaal, 't is een goed menschl
Maar wat een mensch zoo eens noodig heeft,
behalve zijn eten en drinken, heeft ze nooit
begrepen- Dat is nu eenmaal Pruissisch, weet
je, daar is niets oan te doen.
En omdat ze in hoor goedhartigheid zijn
plotselinge onislemdheid voelde zei ze, om hem
te troosten: „Naar de Paulsens ga ik cok niet
vaker don twee maal per jaar. Eigenlijk maar
om mijn cadeau af te halen met Kerstmis en
mijn verjaardag. Ik heb het koud bij hen. Mama
hier en Mama daarmaar zoo iets echt
warms, dat vind je er niet.
(Wordt vervolgd).
■"'JWöftuW Bas®.
Langesii-aat HQ Te!, 70
