VOORWAARTS VOORWAARTS OLDO FEBRUARI S fl. 60.00 s 36 - 38 - 40 AMERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander" WILLEM GROENHUIZEN. Eiken H AHGKLO iCKÊIH Bet Zoodood zwijgen. TWEEDE Bhm. Een mooie instelling. HEEREN- EN DAW5ES-KLEEDINGMAGAZIJN RECLAME-AANBIEDING Wij leveren U naar maat een Colbertcostuum vanaf PRIMA STOFFEN ELEGANTE PASVORM UTRECHTSCHEWEG HEEREN- EN D A MES-K L EED IN G W! AG AZIJ N 25 CENT KOLONIËN. - ISÜSESTBÜT 43 - met VOL Westminster slagvrerk f 50- FEUILLETON, G. VAN DUIN LAKBALSCHOEWEN SNEEUWSCHOENEN JACHTSCHOENE^ VOETBALSCHOENEN A'2ti het fietsende deel van Amersfoort is het deftige gebouw el spoedig «baj dc-n ingang van Utrecht tusschen het geboomte zicht baar, welbekend: „O ja, het Museum, na tuurlijk met die nietszeggende antieke voor werpen, oud porcelein en zoo, voor kenners wel aardig; je krijgt er altijd hoofdpijn bij, zeker v*n d'e duffvgiheid". Schei maar uit, waarde lezer, ge hebt het geheel mis, daar is wat anders te zien-, en t is heel niet antiek. De bekende interieur architect C de Haas bouwde het vroegere stedelijke museum in 1918 en '19 om tot ■een stemmig, vooral van binnen stijlvol ©esthetisch geheel, dat ook spreekt in do wandbekleeding en de rangschikking van de tentoongestelde zaken. Het Museum van het Slaatstoschbedri jf want dat is het gebouw aan de Museumlaan böj het Hoogelandsohe park, zal zelfs veel- eisohende bezoekers, die letten op de schoonheid der dingen en hun practisch nut, wel bevredigen. Amersfoortsche peddelaars moeten dan ook maar eens afstappen en aan bellen in het komende seizoen. En wie op een Zondag bij familie in Utrecht verblijft, moet eens een uurtje met ze erheen, daar tail men satisfactie van hebben. Nu de nieuwsgierigheid geprikkeld Is, tóscht de billijkheid, dat de lezer zoon beetje weet wat er te zi-en is. Ge verwacht natuurlijk iets van uit de bosschen', d'enn estammenpaddestoelen1, eekhoorns en nonvlmders, wordt daarin niet teleurgesteld, maar deze en veel meer an dere dingen worden zoo gepresenteerd, dat ge vanzelf m het Museum aan het kijken, opmerken en vragen gaat. Zie daar die groote glazen vitrine met levende vogels van' het beschermde gebied, De Muy op Tiessel en de Meeuwen duinen op Vlieland. Neen, niet levend, maar op een stuk duin met hem als levend opgezet door den 'bekwamen preparateur van Artis, Steen- huizen1. Een zeldzaam mooie groep strand vogels, broedend in de zeeduinen en met een daarachter door Koekoek geschilderd1 zeegezicht tezamen een levendig, friscih Hol- iandsch diorama vormend, waarvan de meeste Utrechtenaren het bestaan zoo nia'bij niet vermoeden I Wie in Artis de veel klei nere vogelgroepen der Fauna Neerlandica kent, weet dadelijk al, wat moois hem hier te wachten1 staat en zal zijn appreciatie niet onthouden aan Staetsboschbedrirf, dat zijn dienaren daarginds in het onder zijn toe zicht staande gebied' die lieve dieren zoo goed laat beschermen. Ook het leven der dieren In onze loof- en tvaaMbosschen wordt hier in aantrekkelijke groepen1 tentoongestelde als levend, als be trapt op de daad, met verstarde beweging: een moervos met jongen, een hermelijntje dat een konijn aanvalt, spechten aan het hakken, nestelende wielewalen en zooveel meer, waarvan we in het bosch gewoonlijk slechts een haartje of een veertje krijgen te zien. Ook de mooie colleotie opgezette vogels van onzen overleden stadgenoot Tromp van Holst treffen we hier in keurige vitrines aan. Dat d1© insecten, welke soms in groote massa's vernielend optreden, niet zijn verge ten, spreekt vanzelf. Vele worden daar opge kweekt in gevangenschap, op de levende voederplanten en boomtakken in insectaria, welke in de stijlvolle trappenhal zijn ge plaatst en worden verzorgd door den con servator Van1 Harencarspel, die ons gaarne een en ander zal vertellen van de werkzaam heid dier insecten, waarvan opgezette exem plaren boven de inseotaria zijn aangebracht, omdat de bewoners zelf vaak wat wegkrui pen. We mogen er wel eens wat van hooren, het -bosch waarin we wandelen wordt er zoo wel te interessanter door, en misschien trappen we dan ook niet alles meer dood, wat zoo voor de voet komt, daar we vernemen dat er ook nuttige insecten bij zijn. Zoo gaat het ook met de zwammen; pad denstoelen zeggen we liever. Ja, daar zijn we in thuischampignons en eierzwamme- tjes, lekker I Nultig ook? Voor het bosch is het wel eens endersom dan voor den mensoh, dat zullen we hier wel hooren. For- mo!prep3-reten geven fraaie groepen te aan schouwen van allerlei boomzwammen, die we ons herinneren van de platen aan de stations: Zwammen schadelijk voor naaide hout In de nabijheid1 ligt een curieuze verzame ling van tak- en wortelmisvormingen, meestal veroorzaakt door gallen. Het Staatsboseh- bedrijf, dat meer dan 32000 H.A. onder zijn toezicht en cultuur heeft, had overvloe dig gelegenheid om een uitgelezen verza meling bijeen te brengen; de liefhebbers j van gallen kunnen hier dan ook smullen bij de mooie vitrine in de. trappenhal. Met dat al mogen we toch het normale i hout niet vergeten, daar dit dè hoofdzaak in het bedrijf moet zijn. De honderdjarige dennestammen uit het Mastbosch bij Bred©, welke op halve lengte zijn opengezaagd en waaiervormig uitgespreid, vormen een ele gante decoratie in de hal en maken met die geweldig dikke eikenblokken, die demon- streeren op welke manieren een boom in planken kan worden gezaagd, reclame voor ons Nederlandsche hout, dat het Staats- bosch'bedrïjf op verschillende wijzen produc tief wil maken: eensdeels jong, voor mijn- hout, hekkepalen, telefoonpalen en brand hout; anderdeels oud, als toekomstig zaag- hout voor timmer- en meubelfabrieken. Voor dit laatste doeleinde is dus de taak van het bedrijf gunstige omstandigheden scheppen voor snellen, regelmatigen groei van reeds bestaande bosschen, acht geven op ziekten, parasieten, licht en bodem. Vele bosschen groeien niet of sterven door den slechten toestand waarin deze laatste verkeert, terwijl is gebleken, dat die is te verbeteren, veelal geheel te verhelpen. Een heele afdeeling in het Museum is dan ook gewijd aan den bodem, waarin de bos schen groeien. Zeg nu niet d'at ge van zand en mod'der geen verstand hebt, in het Mu seum zult ge er aantrekkelijke dingen van zien en hooren en er een beetje verstand van krijgen, terwijl de interesse ervoor is ontwaakt. Leuke aquarelletjes in lijstjes, waarvan ge er een paar op uw kamer zou wenschen, laten doorsneden zien van oorspronkelijke bodems, die nog niet door cultuur zijn ge wijzigd; maar ook 'bakken met gronddoor- sneden, op zie er bizon dere wijze geconser veerd, emonstreeren de veranderingen dOor weersinvloeden en cultuur, wat de conserva tor u -wel duidelijk zal aanwijzen. In dezelfde afdeeling vraagt een klein Hunnebed uw aandacht; 't is een ornament hier en een typisch besianddeel van d'e uit gestrekte heidevelden in Drente, welke on der leiding van het Steatsbosch'bedriff even goed als door de particuliere Nederlandsche Heidemaatschappij worden ontgonnen tot rende'erende bosschen, een preöhtwerlcver- schaffing in deze dagen 1 Behalve die groote keien ernaast, is m de smaakvolle vitrines van eikenhout uit eigen 'bosschen vervaardigd, een uitgezochte verzameling tentoongesteld van zwerfstee- nen, welke in hun geheel een beeld geven van wat ons vaderland in overoude tijden van België en iDiritsch'tand aan steen brokken ontving, toen Maas en Rijn hier alles onder water zetten en de Amersfoortsche berg slechts een zandbank was in de breed'e stroomen. Ook wat het Oostzeegebied' aan berg- en bodemibrokken ons afstond, ligt hier verte-' genwoordigd door heel wat mooie zwerf- steentjes, meestal min of meer bijgerond als onze Amersfoortsche kei, en op dezelfde wijze hier gebracht, n.l. door het Fennos- kandisohe landijs, dat afschoof van de Zweedsche en Finsche gebergten over het GEDURENDE DE MAAND Speolaal adres voor Militaire., Politie, en Livreikleeding Coupons aan huls te ontbieden Oostzeegebied, DuftscMand en ons groote zandbank engebied. Deze systematische collectie, van namen voorzien, za'l ons, beroemde keientrekkers, zeer zeker interesseeren, temeer omdat we er menige oude kennis onder zullen aan treffen-, dien we onder het wandelen in onze mooie omstreken wel eens de hand hebben gedrukt, al had hij toen geen naamkaartje •bij zich, zooals thans in 't Museum. Waar ook de duinen terrein voor de werk zaamheden voor het Staatsbosohbedrijf op leveren, getuigt een keurige vitrine van het moois en interessants daaruithet ontstaan der duinen uit een zandbank, of strandreep, de kalkvrije en ka-lkhoudende zanden, het oude veen diep van onder de jonge duinen weggehaald en met een hertebeen van dui zenden jaren geleden er nog in, de schelpen van het strand en nog meer. Fraaie foto's, platen en toelichtende on derschriften vormen met het voorgaande een geheel, dat door alle onderwijzers en studeerenden voor Middelbare acte Aar drijkskunde of voor plant-, dier- en delfstof- kunde opmerkzaam diende te worden beke ken. Wie zouden nog wel eenigen tijd door kunnen gaan met te vertellen van al het moois en belangwekkends, dat daar voor leeken en ingewijden is te bezichtigen, kun nen spreken over de schat van foto's, die be trekking hebben op de zandstuiving en be bos sabing bij Kootwijk, over d'e aardige mo dellen van de houtskoolbranderij, enz. onz., maar nemen afscheid van den lezer, die thans wel voldoende lust zal hebben gekre gen het Museum te bezoeken. Men wacht op uw handteekening. In het register der bezoekers staan weinig namen van Amersfoortsche burgers en burgeressen, en dat staat ons niet fraai, waar we zoo rijk zijn aa-n bosschen en onze gemeente tot de groote bosschen bezitters behoort. v. d. LIJN. TASAK Oost-lndiè. De moorden op Europeanen tc Atjeh. Tijdens zijn Europcesch verlof is gouverneu: van Sluys door een correspondent van het „Bat. Nbl." gcinterviewd. Het gesprek kwam ook op dc moorden op Europeanen in Atjeh. ,,De diepste oorzaak", aldus do gouvorncui, „ligt in de mentaliteit der Atjeh-bevolking. Al les wat in Atjeh op twee bcenen loopt, héét den Europeaan I Die haat behoeft het nog gezegd is heriditair I „Vcrgetc niet, dot het straks vijftig Jaar ge leden zal zijn, dot Nederland in Atjeh den eer sten voet zette en het is sindsdien onofgebro- kon oorlog geweest. Oorlog tusschen den At- jeher en den blonken Europeaan. Aan hetgeen er in Atjeh sinds 1873 gebeurt is, wordt voor al de herinnering levendig gehouden door de vrouwen in de kampongs. Zij hebben do kin deren onder het hart gedragenmet do gedachte aan oorlog en haat. De mannen conceptieeren metde gedach te aan oorlog en haat en met een innerlijken afkeer van den Europeaan, die zijn land kwam rooven. Is het dan wonder, dat dit geslacht van Atjchers von haat is vervuld Haat tegen den Kofir en haat tegen al wat bclanda is Ziedaar een der voornaamste factoren voor dc telkens weer terugkcerende aanvallen op Europeanen. Daarnaast staat de prang snbil, do „heilige oorlog". Want al is feitelijk die oorlog reeds uitgestreden, toch zijn er nog al te veel Atjc hers, die op hun eigen houtje en in hun eentje prang sabil spelen I Waaraan dan een bclanda ten offer moet vollen. Het is de godsdienst, die den haat tegen den Europeaan toespitst. Diezelfde godsdienst verbiedt den Atjeher zelf moord te plegen. Daarom zal de Atjohcr, fana tiek als hij is, liever langs onderen weg zijn einde zoeken. Hij zegtik neem een bolondo en steek hem neer ofik ga een militaire patrouille over vallen en breng zooveel mogelijk militairen dood. Dot kost ook mijn leven, maar den ben ik gesneuveld in den prang sabil I „Ziedaar de mentaliteit, de psyche van don Atjeher en er zullen geslachten noodig zjjn om dat waandenkbeeld uit te roeien. „En de middelen om die moorden te voor* komen of tegen to gaan „Men heeft, zoo vervolgde de heer Van Sluys, „men heeft wel eens op raillccrende wijze gezegd Als er in Atjeh een moord ge pleegd wordt, is de doder altijd gek I Maar in den diepsten grond is dat zoo. Het zijn meestal menschcn, wien het hapert aan dc ver standelijke vermogens, die tot het vermoorden van een Europeaan overgaan. En van die krankzinnigen telt Atjeh er zoo veel I Toen ik vier jaren geleden als gouver neur van Atjeh optrad, heb ik een nominatieve opgave laten maken van het aantal gekken in mijn gewest de Gajoe- en Aloslonden niet meegerekend en toen reeds kwam ik tot het getal van 1200. Twaalfhonderd gekken op 600.000 Inwoners. Dr. Van Loon, de Batavische psychiater, maak te in zijn rapport over de geesteskranken in Atjeh niet voor niets melding van het feit dat dit gewest voor den psychiater zulk een donk- baar materiaal leverde I En in datzelfde rapport heeft die medicus op grond van eigen onder zoek, geconcludeerd, dat de krankzinnigen van Atjeh de meest aangewezen objecten waren voor het plegen van moord op Europeanen, omdat moeder en vader met haat waren ver vuld, omdat in (ie psyche en in de mentaliteit van het Atjêhsche volk de haat zulk een groote plaats inneemt. De krankzinnigen van Atjeh, dot zijn als het ware de instrumenten, die gebezigd worden bij het plegen van dergelijke moorden, en het zijn die instrumenten die zooveel mogelijk verwij derd moeten worden, althans aan de samen leving moeten worden onttrokken Een krank zinnigengesticht in de gewesten van Atjeh zou daartoe noodig zijn. 'k Heb er nu drie jaren achtereen om gevraagd, aldus ging de heer Van Sluys voort. Drie jaren achtereen. En nu dit jaar eenmaal de post op do begrooting voorkwam, werd deze geschraptdoor de bezuiniging Hoe handelt men thans in Atjeh met do geesteskranken meenden wo tc mogen vra gen. Die gekken Als ze het erg bar maken, bindt de bevolking hen aan een ketting, ergens in do De omstandigheden maken den mensch niet Sterk of zwak, ze toonen hem, zoools hij is. Th. h Kcmpi9. Oorspronkelijke Detectiveroman door R. J. BRANDENBURG. Ik had dc lichtkroon boven de tafel uitge doofd en het stopcontact van de electrische schemerlamp ingeschakeld. Arthur lag met het hoofd achterover en de oogen gesloten. Ik zag dat hij scuerp dacht, de aderen op zijn voor hoofd waicn gezwollen, de lippen opeengeklemd. Ik v/os benieuwd zijn opvatting te hooren over hetgeen hedenavond geschied was, zijn exposée van den moord te Brighton lag nog versch in mijn geheugen. Buiten regende het en ik hoorde de druppels met eentonig getik-tak tegen de ruiten. Ik voelde me even alleen en rilde. Arthur sloog de oogen op en glimlachte. „Wat een naar weer hé Je bent zeker nog miet verlangend naar je bed." Ik schudde ener giek het hoofd. „Wat een type, hé> die Bradford", begon ik om het gesprek op het gewensohte terrein te brengen. „Een prachtkerel, hij heeft de zaak ook nu weer voortreffelijk en met een zekeren humor behandelcj, hij is feitelijk de beste man van Scot land Yard, maar hij verwaarloost alweer den psychologischen kant van de zaak. Overigens een man waarmee ik bijzonder graag mijn krach ten eens zou willen meten en tot op zekere hoogte voortreffelijk mee zou kunnen samen werken. Ik ben hem trouwens ol eens van dienst geweest.in de affaire van boron Goldstein, die zich een valsche Rembrandt in de handen liet stoppen en er 'n echte Rubens voor weggaf. Hij dacht natuurlijk dat het omgekeerde het geval was. Maar de misdaad die zoo juist heeft plaats gehad lijkt me zoo gecompliceerd wat betreft de beweegredenen, die daartoe hebben geleid, dat het n\e al zeer onwaarschijnlijk toelijkt dat het Bradford zou gelukken een gunstig resultaat te bereiken en de motieven bloot te leggen, die hebben geleid tot den dood van den armen Mer- rybone." „Maar Bradford heeft dien dwazen Sir Jarnes al zoo ongeveer gearresteerd." Ho, ho, een fijne wraakneming, vermoed ik." kleurde van voldoening omdat ik het zelfde had gedacht. „Overigens, het is niet onmogelijk dat die mijnheer Box het schot heeft gelost, wat weten we eigenlijk van hem af Juist daarom heeft Bradford hem meegenomen om wat meer van dien eigenaardigen man, die zoo maar uit de lucht is komen vaüen, te welen tc komen." „Maar hij is toch de tweelingbroer van lady Carson" wierp ik tegen. „Dien tweelingbroer heeft ze in geen jaren gezien en met een groolen hoornen bril is een gelijkenis al even gemakkelijk te voorschijn te roepen als te bederven. Bovendien, iemand moet het toch gedaan hebben." „Zelfmoord", merkte ik op. „Dat was het niet Dc heb nauwkeurig de wond opgenomen. Wanneer iemand de hand aan zich zelf slaat, drukt hij de revolver stevig tegen het hoofdde vizierkorrel of de loop beschadigt door den opslag de huid en de randen van de wond zijn sterk geschroeid. Van deze kentee- kenen was er niet één aanwezig. Het schot moet op een afstand van minstens twee meter zijn gelost. Bovendien, het wapen lag naast het lichaam en bij zelfmoord houdt het slachtoffer het wapen zoo krampaehig omklemd, dat Let een hooge Utrechtschestr&at 23 JUWEEIEK VN OPTICIEN VAKKUNDIGE BEDIENING ZEGT A LEES. EIGEN 8LIJPINRICHTING. zeldzaamheid mag genoemd worden, wanneeT hel losraakt. Waar hier de man op den rug lag en de armen geheel vrij lagen daar moest bij zelfmoord de revolver vastgehouden zijn cn ik ben dus tot de conclusie gekomen dat de moor denaar de browning heeft weggeworpen om aan te spelen op zelfmoord." „Maar dan zou dus toch Sir James „Dat zeg ik niet, hij kan het gedaan hebben, maar evengoed een ander van ons gezelschap." „Van ons gezelschap „Ja. Door de voordeur kan geen verdacht per soon zijn binnengekomen, door de deur der be dienden die in een portaal achter de keuken uitkomt evenmin, want vóór waren de twee be dienden, die den heelen avond hun post niet heb ben verlaten en in de keuken stonden de kook sters den heelen avond aan 't fornuis." „Ja maar behalve Sir James heeft niemand een persoon naar de gang zien gaan." „Je vergeet dat ook Merrybone onopgemerkt de zaal heeft verlaten. Dat was trouwens bij de groote drukte niet zoo verwonderlijk, dc heeren die niet dansten waren geheel in hun spel ver diept en zij zalen het dichtst bij den uitgang ook is het mogelijk dat men door het salonnetje gegaan is, daar zaten wel John en May, manr je zult toch wel niet willen beweren, dot zij het gemerkt zouden hebben wanneer iemand *>p z'n teenen door het vertrek geslopen is." „Ze zijn natuurlijk opgegaan in eiknors gezel schap. Maar geloof jij niet <^Qt Sir Box „Ik kon daarop geen antwoord geven. Nu nog niet. In de toekomst hoop ik het wel te kunnen. Want ik ben zeer zeker van plan me met deze affaire te bemoeien. Tk hunker er naar dc sluiers waarin do historie van Alfred Merrvbone ge huld is te verscheuren. Wanneer ie een rebus wilt oplossen, die bijzondere moeilijkheden op levert, dan prikkelen die je juist om alle krach ten in te spannen en je zou een heelen avond met zoon ding in je handen kunnen zitten, een ganschen nacht, net zoo lang totdat de opiossing is gevonden. Zoo ook hier. Ik wil dit raadsel op lossen, En hel is oplosbaar ook. We hebben hier het feit ret Merrybone is ver moord we hebben een beperkt aantal perso nen, die de dader van dezen misdaad kunnen zijn. Op het schot zijn de bedienden uit de hall j en uit de souperzoo! achter in de andere gong toe komen loopen, de dader kon dus niet ont snappen hij was als een muis in de "al. Hij moest of naar het toilet óf hij moest terug de zaal in. Dc ramen in de gang waren gesloten." Maar wij kwamen allen uit de groole zoal naar de gang." Arthur zweeg, sloot de oogen en lcimde ach terover in zijn stoel. Hij aarzelde of hij zou spreken, ik zag zijn witte handen even nerveus bewegen. „De dader kan zich verborgen hebben achter een der portières bij den ingang naar de kleine salon. Je zult je nog herinneren hoe Bradford daar den vloer onderzocht. Dat wos een goeie beurt van hem. Dan gingen John cn May dooT de groote zaal naar de gang en maukten hel den dader, wanneer deze inderdaad op deze wijze handelde gemakkelijk om te doen of hij uit het salonnetje kwam en zoo zich to voegen bij de ontstelde groep of om achter John en May aan te komen en door de groole zaal te gaan. Het was zulk een consternatie, dot nie mand daar hem op zou merken, maar vermoe delijk zal hij den koristen en minst gevaarlijken weg genomen hebben." „Maar don zou een der heeren gelogen moo- len hebben toen Bradford vroeg of iemand do zaal verloten had." „Ja, tenzij Box (Wordt vervolgd). HET BESTE BIJ JOH. VAN DIJK scfioeuwerk en SpoM rükelen Langesiraat 116 - Tel. 70 ■smsaa

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1923 | | pagina 5