amersfoortsch dagblad „de eemlander"
m
sportnieuws
i
Per füesch I 1.60, per anker f ©5.-
bi 1.4. SCIOTEIHU i b, ütr.str. lï Til. 14b
DE FIRMA FONTEIN SCHIPPERS,
LflWGESTRAAT 24
BiDDENHASERIJ VESHUIZINGCH - MEüBILEERIHG. Iel 495.
Ziekenverplegingsarfikelen - Vsrbaadstoffsn.
A. v. d. WEG - AMERSFOORT.
DERDE BLAD.
Semper Idem als zedemeester.
Uil DEN OMTREK.
$$agaz. „De Oom".
Eigengemaakte Weiding.
1
n
Maison de Coiffure
fi. 11- 0.1
SPDRiHUiS BQKK1NS
£ie Jaargang
No. 190
Zal... Jan
(O Februari iS£2
ORIGINEELS
zeer aan te bevalen
Bordeaux, gewas 1317
BEHANGERIJ STOFFEERDERIJ
BIZONDERHEDEN:
Axmlnster Karpetten. Kwaliteiten nis xóór den oorlog 158.—, I 76.50.
1 84.50. Tap. Beige Karpetten t 20,- t 20.40, t 32.— I 34.50, t 30.20
Taielkleeden, Praeht Jloliolr kwaliteiten. Grootste ïuaat t 20.50.
Sireepslotten, 120 c.1I. breed per meter t 2.25 en t 4.50.
In de Eembode schrijft Semper Idem over
de raadsvergadering van Dinsdag 31 Jan.
en neemt daarbij de vrijheid ons de les te
lezen in de volgende bewoordingen:
„Bevreemdend nu voor hen dit niet
door en door in 't politiek struweel
verward zitten, is de verwijtende cri—
DE TERAARDEBESTELLING VAN JHR. DE
BEAUFORT, NEDERLAND'S GEZANT
TE ATHENE.
Op het kerkhof te Doorn.
Nauwelijks veertien dagen rva dc begrafenis
van zijnen vader, den oud-kantonrechter van
Wijk bij Duurstede is heden diens zoon, onze in
A'Jicne overleden gezant, in het familiegraf van
de Beaufort's ter ruste gelegd, op het vre-
uv,i uppuöiuc JJCI 1 1 -*g *-»
nabetrachting in t Vrijzinnig-De- overschot was gisteren per auto van uit Am-
^f,re.n t|®r.?PP?s^.'e Per digc dorpskerkhof van Doorn. Het stoffelijk
moernUrhIri' X'ïfW" overschot wus gisteren per auto van ui. Am-
hun dak krijgen nS°1 °P Sterdam, waarheen het door het stoomschip
Men mag niet aan 't gemeente
bedrijf raken, zelfs er niet naar wijzen
als 't op gemeente misdrijf gaat lijken.
Ignobel is in dit verband particu
liere aangelegenheden van opponenten
uit te spelen op dc manier, waarop de <!orü werd T TO,ddaf 'e,twaa" uur,e
schrijver der Nabetrachting zirh ,„11,= 1 gehouden, die behalve door de
schrijver der Nabetrachting zich zulks
naar veler meening hoogst ongepast
veroorloofde.
W.ij spelen niet graag den zede-
meester, maar achten ons in dit geval
verplicht tegen zulk geschrijf te pro
testeeren. en we noemen 't een ver
blijdend feit dat zelfs politieke tegen
standers ons persoonlijk hun afkeuring
over dusdanige bestrijdin
maakten.
„Fauna", zooals men weet, van uit Griekenland
was overgebracht, naar de ouderlijke woning te
Doorn vervoerd, de buitenplaats Schoonoord"
even buiten het dorp gelegen langs den weg
naar Sandenburg. In de salons van „Schoon
oord" werd van middag te twaalf uur een lijk-
naaste
den
Men kan verschillen in de mate van
appreciatie van gebezigde argumenten
in een bepaald debat, maar men be-
moeie zich niet met de particuliere
aangelegenheden van een der betrok
ken personen, op een manier, die om
haar onwaarachtigheid stuitend is."
Dit zijn krasse woorden, welke een even
krasse beschuldiging bevatten. Ware deze
familieleden ook werd bijgewoond door
minister van buitenlandsche zaken jhr. van
Karnebeck, door verschillende autoriteiten van
het Departement van Buitenlandsche zaken,
door den Commissaris der Koningin, door den
burgemeester van Doorn en eenige genoodig-
den. Deze lijkdienst werd geleid door den
Hervormden predikant van Doorn, ds. Lod-
kenbaar I ^cr' en droeg hetzelfde eenvoudige karakter als
I twee weken geleden bij de teraardebestelling
van den vader. Ds. Lodder sprak een stichte
lijk woord, een woord van troost tot de nabe
staanden. Daarna had men gelegenheid door
een glazen plaat in de kist, nog een laatsten
blik te werpen op het gelaat van den betreur
den doodehet lijk was vóór het vertrek
uit Athene gebalsemd. Toen deze diénst
was afgeloopen werd de stoet opgesteld voor
den tocht naar het kerkhofverscheidene fanii-
juist, dail zouden wij ons haasten onze excu- j lies uit Doorn c-n den omtrek hadden hun équi-
ses aan te bieden want wij vinden niets ver- pages aangeboden als volgrij tuigen in den lun-
achtelijker dan het strikt particuliere leven t gen stoet, die omstreeks één uur hedenmid-
te mengen in een zaak van publiek belang, dag onder klokgelui door het dorp trok naar
Maar de zaak is toch werkelijk wel een de begraafplaats aan den grintweg die naar
klein beetje anders dan Semper Idem deze Moam voert.-Vele bewoners aan dien grintweg
gelieft voor te stellen. i hadden als blijk van medeleven mot de smart
Gaarne geven wij toe, dat het zich uit- j der familie de Beaufort, de gordijnen vjor de
kleeden of laten uitkleeden tot de particu- ramen hunner woningen neergelatental van
Here aangelegenheden des persoons in kwes- winkels waren in dit middaguur gesloten. De
ties behooren. Maar als deze in een voor de lijkwagen, die door huisbedienden der familie
pers toegankelijke vergadering het feit me- I werd voorafgegaan, was aan alle kanten om-
dedeelt, dan maakt hij het hiermede O.i. hangen met bloemkransen het aantal bloem-
reeds tot publiek domein. j stukken was zóó overweldigend, dat een open
Maar er is nog iets anders. Het commissa- lendauer in den Stoet moest mdderijden cm alle
naat eencr bankinstelling wordt in den regel palmtakken, kransen en bloemtuilen naar de
aangeboden om achtenswaardige namen te begraafplaats te voeren. Er waren groote bloem-
verkrijgen, die (^betrouwbaarheid der bank stuMicn van het Nederlandse!, gezantschap te
moeten dekken. En als het wordt geaccep
teerd geeft men daarmede a.h.w. een waar
borg voor de soliditeit. Dat is zeer zeker
niet uitsluitend een particuliere aangelegen
heid, maar wel degelijk een openbare han
deling, waarmede men zich in geval van
falen aan rechtvaardige critiek van publieke
zijde blootstelt.
Nu begrijpt Semper Idem ons goed. W.ij
hebben den bewusten opponent in geen en
kel opzicht onwaardige dingen willen ver
wijten, maar hem slechts dit willen zeggen:
Kijk eens, waarde heer; met de droevige
ervaring voor oogen, hoe moeilijk controle
is, als men met oneerlijk personeel werkt,
hadt ge toch een beetje bescheidener moe
ten zijn. Want nu hebt ge den indruk ge
vestigd of de betrokken wethouder, die bij
de geïncrimineerde feiten echter niet betrok
ken was, maar Gods water over Gods akker
heeft laten loopen, en daarmede hebt ge,
volkomen onverdiend een blaam op dien
wethouder geworpen.
Deze redeneering heeft o.i. met politiek
niets uitstaande, is, zouden we zeggen, zui
ver menschelijk en moet ook door Semper
Idem worden aanvaard, als hij niet door dik
en dun de politiek en niet de feiten ziet.
Maar behalve dat, kunnen we toch Sem
per Idem als zedemeester niet accepteeren
In een dusdanig persoon veronderstellen wij
althans in de eerste plaats waarheid. En
iemand, die uit zijn pen Iaat vloeien: „Men
mag niet aan 't gemeentebedrijf raken, zelfs
er niet naar wijzen als 't op gemeente mis
drijf gaat lijken", neemt liet o.i. met de
waarheid niet al te nauw. Dit is een insinua
tie van zoo laag allooi, dat wij er zelfs niet
op wenschen in te gaan. Slechts willen we
nadrukkeLijk vaststellen, dat onze moraal
ons gebiedt, iemand die zoo iets klakkeloos
durft neerschrijven, als zedemeester te wra
ken.
dat met groote ontroering, ontroering daar-
o m zoo groot, omdat ik in het ouderlijk tehuis
van dezen ontslapene zoo ontzaglijk veel vriend
schap heb mogen ondervinden, wat mij diep
bewogen doet stilstaan bij dc gedachte aan het
leed, dat de familie de Beaufort heeft getrof
fen en haar den moeilijken plicht oplegde om
binnen zeer korten tijd een tweeden gong te
maken naar het kerkhof, waar men het laatste
afscheid neemt. Ik heb Willem de Beaufort van
jongsaf gekend, wij zijn als het ware samen op
gegroeid, opgegroeid in de jaren van het jon
geling-zijn, waarna ik hem als man heb mogen
gadeslaan, om wel van zéér nabij getuige tc
zijn van zijn carrière, toen de periode was aan
gebroken, waarin hij zijn gaven in hun vollen
omvang kon ontplooien. Daar ligt op den tijd
dien v/ïj beleven, een diepe tragiek, die ook op
hèm haar hand heeft gelegd. Het i: De Beaufort
slechts elf jaren vergund geweest, werkzaam te
zijn in den dienst van het vaderland; doch die
elf jaar zijn ruim voldoende geweest, om hem
te vergunnen langs den ambtelijken ladder om
hoog te klimmen, beginnende bij de laagste
sport, om te eindigen bij de hoogste. De korte
periode dezer elf jaren zijn ons voldoende om
Dc Beaufort te leeren kennen in den vollen
omvang zijner persoonlijkheid. Het was in 1911,
dat zijn diplomatieke carrière een aanvang nam;
die carrière heeft meegebracht, dat hij drie we-
relddeejen heeft bezocht. Waar hij ook te werk
werd gesteld, hij wist zich de sympathie te ver
werven, niet enkel van zijn chefs, doch ook dc
sympathie van allen, die, in welke positie ook,
met hem in aanraking mochten komen. In 1917
vertrok hij naar Washington; de gewichtige
loop van de tijden die wij beleefden, bracht
mede, dat hij weldra geroepen werd groote ver
antwoordelijkheid te dragen onder hoogst moei
lijke omstandigheden. Op uitnemende wijze
heeft hij zich van zijn lastige taak gekweten; en
de onderscheiding die Harer Mnjesteits regee
ring hem na afloop van die periode verleende,
was or ecne, die in alle opzichten wel verdiend
moest worden genoemd.Ten slotte ging De
Beaufort naar Griekenland, waar hij ten offer
:s gevallen aan de wreede ziekte, die hem veel
te vroeg ontrukte aan de zijnen en aan het va
derland; hij is ons ontvallen op het hoogtepun»
zijns levens. Reeds op jeugdigen leeftijd ging
van den naam van De Beaufort de roep uit van
groote bekwaamheid; niet ten onrechte. Hij be
zat die speciale eigenschappen voor zijn car
rière, die van grootere waarde zijn dan de eigen
schappen van kennis en wetenschap. Hij zag
de zaken, die hij te behandelen had in het ka
der van de menschen, en zoo was het hem ge
geven niet alleen te weten, wat hij te behon-
d den had, doch bovenal te weten, hoe hij
het te behandelen had. Daarin is wellicht de
sleutel verbergen geweest van zijn welslagen
in de loopbaan, die hij zich gekozen had. Het
zijn niet alleen zijn nabestaanden, die door zijn
dood een geweldig verlies lijden, doch het is
mede ook het vaderland, dat door zijn heen
gaan gevoelig wordt getroffen; zelf ben ik naar
hier gekomen om een persoonlijke getuigenis
te geven van het zware verlies, dat ook he'
vaderland treft. Als ik dit zeg, is dit geen
phrase; wat ik hier zeg, is de werkelijke waar
heid. Wij koesterden van dezen energieken wer
ker nog groote verwachtingen voor onze diplo
matieke betrekkingen, die juist in onzen tijd
van zoo onnoemelijk gewicht zijn te achten. Ik
zie zijn graf nu bedekt met een schat van bloe
men; het zijn ook bloemen geweest, die hem
vergezelden bij zijn laatsten gang naar het va
derland; bloemen zijn het, die hem thans ten
afscheid wuiven. Laat mij nog één krans aan de
velen, die hem dekken, mogen toevoegen. Het
zal wel de laatste zijn, die hier wordt neerge
legd, dit laatste bloemstuk zij er dan een van
wege het vaderland, een krans, die de sluitsteen-
is op den tempel van bloemen, die zijn stoffe
lijk omhulsel siert. Onze bloemen voegende bij
de anderen, spreek ik hier uit, dat in Willem
de Beaufort een goed Nederlander ons in den
dood ontvallc-n is, en dat de herinnering aan
hem in het corps diplomatique en in het va
derland nog lange, iange jaren zal worden be
waard in dank, dien wij hem verschuldigd zijn.
ik
Jhr. mr. De Beaufort, burgemeester der
gemeente Driebergen, was de tweede in de rij
der sprekers „Toen begin Januari de tijding
naar Holland kwam, dat De Beaufort in Athene
ernstig ziek lag, is in veler harten de vurige
wensch opgezonden, dat hij gespaard zou mo
gen worden voor den Staat en zijn familie. Die
hoop heeft zich niet verwezenlijkt; ver van huis
is zijn levensdraad onverwacht afgesneden
Toen wij hem dezer dagen zagen binnengedra
gen in zijn ouderlijke woning hier te Doorn, wis
het naast een gevoel van sterke ontroering, ook
een gevoel van dank, d3t het hem gegeven
mocht zijn ter rusten te worden gelegd zoo
dicht nabij en zoo naast degenen, die hij onuit
sprekelijk liefhad.
Als ik Kier spreek van het ouderlijk huis,
dan rijzen vele herinneringen bij mij op: dan zie
ik zijn trouwen vader, zijr. hartelijke lieve moe
der, don zie ik zijn broer en zusters, dan zie ik
dat ééne, groote gezin op „Schoonoord", waar
ik weer onze kinderjaren zie. Dan zie ik ook
zijn sympathieke omgang met iedereen, die hem
legen kwam. Daarna de jaren van den mannc-
tijken leeftijd, waarin wij verbaasd stonden over
zijn talenten van hoofd en karakter, die hem in
staat hebben gesteld zijn loopbaan met eere te
vervullen. En al geschiedde dit ook al, op ver
ren, verren afstand, het bleef touchant in op
merkelijke mate, hoe hij in het dagelijksche le
ven toch in den omgang bij ons bleef. „Schoon
oord" bleef het middelpunt van alles; en zelfs
het kortste bericht, dat daar van hem ontvan
gen werd, werd in finesses uitgelegd, want het
gold immers Willem de Beaufort. Zoo zijn in
den vreemde de banden tusschen hem en ons
niet verslapt; hij bleef van alles op de hoogte,
en als hij met verlof op „Schoonoord" weder
keerde, dan was het ons, als was Willem niet
aan de ontroerende redevoeringen, die wij hier
reeds mochten hooren. Maar een enkel woord
worde toch gesproken namens het Roodc Kruis,
dat er diepe behoefte aan heeft, om aan dit
grof getuigenis af te leggen, van de groote
waardeering, die wij hier hebben gevoeld voor
den steun, dien de Beaufort ons in Grieken
land heeft willen verlccncn tot heil van dc
menschheid, toen het Roode Kruis daar zijn
diensten bood voor dc hulpbehoevenden na de
catastrophe in dit land. Het Roode Kruis bood
zijn hulp aan de vluchtelingen, die dit lont'
binnenkwamen. Dit kon niet veel meer wezen,
dan enkel finonciccle hulp, voor dc oonwending
'waarvan wij ons toen hebben gericht tot onzen
gezant in Athene, jhr. de Beaufort, wiens hoofd
en hort ons ervoor borg stonden, dat hij voor
ons zou doen wat maar mogelijk was, om onz
steunverleening doeltreffend te doen zijn. Aon
zijn onvolprezen medewerking is het te danken
geweest, dat onze droeve kinderkcukcns in
Griekenland duizenden ongelukkigen hebben ge
laafd en gered uit den nood. Dit zou nimmer
gebeurd zijn, zonder dien krachtigen steun van
onzen gezant; het Roode Kruis brengt hem
daarvoor den hartelijksten donk. Trouwe, edele
vaderlander, de herinnering aan U blijft met
gulden letteren opgeteekend in de annalen van
het Roode Kruis I"
Varkensmarltt - Amersfoort.
Athene, van het Grielcsche gezantschap te
's-Gravcnhage, van het Koninklijk Huis, van den
ex-keizer en diens familie op den huize Doorn,
kransen van tal van bevriende families uit den
omtrek, bloemen van vrienden en kennissen.
Het duurde lange: dan een kwartier alvorens
deze bloemenschat naar de groeve was gedra
gen, waar een wear bloemenbed lag gespreid,
teen de baar, eveneons onder bloemstukken be
dolven, het graf naderde. Nog moesten leden
van het huispersoneel kransen dragen, want er
lag rondom den grafrand al zóóveel gevlijd,
dat er niet meer b ij kon worden gestapeld.
De groeve zelf was geheel met groote sparren-
takken omgeven, in dier wijze, dat de kist bij
het dalen zou komen te rusten in een haag van
zilver-groen. De belangstelling op het kerkhof
was buitengewoondaar waren tevoren zóó
veel autoriteiten uit allerlei kringen saamga-
komen, dat het ten eenemale 'onmogelijk was ta
achten, zelfs maar tc beginnen met een op
somming van namen. Eenige honderden perso
nen uit Utrecht, Zeist, Amersfoort, den riaog,
Amsterdam, om nog maar niet te spreken van
de belangstellender, uit Doorn zelf, en uit de
vele omliggende gemeenten, vulden de ianen I
tusschen den ingang van het kerkhof en de
groevede inwoners uit het dorp waren in
zóó ongekende mate naar de begraafplaats ge
komen dat het noodig was geworden dit deel
der belangstellenden te verwijzen naar een ter
rein rondom de groeve dat men met touwen
afgescheiden hield van het carré waarbinnen de
stoet ontvangen werd. De lijkkist was gedek' I weg geweest. Zijn korte leven iS geweest een
met de Nederl^ndsche vlag, die in breede leven van groote nuttigheid; velen hebben op
plooien over de baar hing. Het leverde een I hem gesteund, en daarmede is eigenlijk alles
ongewonen aanblik op deze kleuren te zien te gezegd. Hier en in verre landen hebt gij, Vfal-
midden van het teere wit en paars en lila van
de groote massa bloemen.
Jhr. mr. dr. Van Karnebee k, onze mi
nister van buitenlandsche zaken, trad nu het
eerst in den gesloten kring rondom de groeve
naar voren. Zijne Excellentie sprak ongeveer
als volgt:
„Het worde mij vergund aan deze plaats een
lem, ontelbaar velen doen deelen in uw gaven
van hart en gemoed. Hun aller dankbaarheid zij
een lichtpunt in ons aller smart, waarbij ik in
de eerste plaats denk aan uwe lieve Moeder.
Slaap uw ruste in vrêe.'
Speciale nfdcellug:
WIJERSSTllAAT 14. Tel. 805 d
Speciale behnn<lellac Iepen uit-
vallen en afbreken van liet liaar. gj
ftiaarzalt - llaarzecp voorkomt
de roos en het vet worden
van het haar.
Mr. A. baron Schimmelpenninck,
burgemeester der gemeente Doorn, vertolkte de
gevoelens van weemoed in den brccdcn kring
van de vrienden, die met Willem de Beaufort
jong woren, en met hem zijn opgegroeid. On
telbaar velen hunner staan op dit oogeenblik
op deze plaats, nu de Beaufort wordt bijgezet
in den Doornschen grond, die hem zoo lief was.
De herinnering aan de academiejaren komt nu
weer bij velen boven. Toen zijn met dc Benu-
forts vriendschapsbanden aangeknoopt, die
banden werden voor het leven. De gTOOte naam,
die in later jaren van hem is uitgegaan, heeft
ons allen verheugd en vervuld met gevoelens
van onuitsprckelijkcn rots. Moge de familie
troost putten-uit de wetenschap, dat hun lieve
doode bij velen erg zal worden gemist. Toen
Willem voor het eerst het vaderland verliet op
reis naar zijn eerste diplomatieke post, waren
de vrienden op den steiger aanwezig, toen het
schip afvoer onder de tonen yan het Wilhel
mus. Thans nemen wij wederom afscheid, het
schip is al van wal gegaan, moge het aan den
overkant een veilige haven vinden, dc hoven
waarin wij hem eenmaal hopen weer te zien."
Baron R o 11, lid van het Utrechtsch Stu
dentencorps, legde namens het gezelschap „Tres
faciunt collegium", een krans op het graf als
een herinnering aan den tijd, dat jhr. de Beau
fort een werkzaam aandeel nom in dit gezel
schap.
Mr. Lobouchère, vroeger wethouder tc
Doom, thans woonachtig te Zeist, sprak als
vriend van wijlen mr. De Beaufort, de onlangs
overleden kantonrechter, woorden von troost
en bemoediging tot de nabestaanden: „Men kon
van Willem de Beaufort naar waaarheid zeg
gen, dat hij niet is heengegaan, zonder begeerd
te zijn. Men kon dit lang niet van iedereen ge
tuigen, maar zekerlijk wel van dezen uitnemen-
den man, die een exempel nalaat van plichts
opvatting cn naastenliefde, wat in onzen tegen-
woordigen tijd onnoemelijk veel betcekent.
Daarvoor verdient de ontslapene woorden van
den hoogsten dank.
Jhr. mr. P. de Beaufort, secretaris van den
Raad van State, betuigde den diep gevoelden
dank der familie: „Dank aan allen, die het in
Athene nebben mogelijk gemaakt, dat mijn
broeder daar niet eenzaam is overleden. Dank
aan hen, die hem met de grootste toewijding
hebben verpleegd, donk aan hen, die zijn uit
vaart te Athene hebben gemaakt tot een plech
tigheid. Dank aan den Engelscher. zaakgelas
tigde, dank aa*t den kanselier van het Neder-
landsche gezantschap en dank aan zijn perso
neel. Donk ook aan de Kon. Ned. Stoomboot
maatschappij, die zorg droeg voor het trans
port naar Nederland. Wat men te Athene voor
ons heeft willen doen, heeft het mogelijk ge
mankt, dat ik te Doom kon blijven, aan het
ziek- en sterfbed van vrader, wien wij het genot
hebben kunnen schenken, van samen over Wil
lem te praten. Wij hebben hem menigmaal te
Rotterdam uitgeleide gedaan, als hij scheep
ging naar overzeesche gewesten; wot was er
dan vaak een bekommerdheid, dat wij elkander
niet meer zouden terugzien, Willem ging zoo
ver weg en vnder werd zoo oud. Toen hij nat):
Athene vertrok, kenden wij die bekommerdhei
niet, Willem ging slechts voor korten tijd
cv was alzoo alle hoop op weüerr cn. Het
- f»r ;s - ven WIT
is overleden. Wat zijn mijn broer en vader veel
voor elkander geweest, h ij was altijd een lief
hebbende jongen, een /roolijke natuur, een
zonnestraal in ons huis. Als hij was blijven le
ven, wat zou hij dan bij vaders do^d mijn arm?
moeder hebben kunrien troosten. Wij danken
den minister voor diens hartelijke woorden;
toen minister Von Kamebeek hoofd van het de
partement van buitenlandsche zaken werd, be
schouwde vader het als een voorrecht, dat z.ju
zoon onder dezen minister mocht dienen. E^n
heerlijke herinnering zal voor ons blijven de
aanwezigheid in dit uur van zoovelen, die in
Willem diens naastenliefde hebben gewaar
deerd. Dank ook aan den hoogen bewoner van
den „huize Doorn", dank aan de predikanten
Reynders en Lodder, dank ook aan alle bewo
neis van Doom, onder wio hij zulke goede
vrienden had. En wanneer ik nu persoonlijk een
laatste woord tot mijn broer mag richten, dan
zij dat eveneens een woord van dank voor wat
hij mij heeft gegeven, wij waren samen school
jongen, wij waren tegelijkertijd op de acade
mie. We waren, om zoo te zeggen, geen dag
zonder elkander. Er gaat onnoemelijk veel in
hem weg, maar b 1 ij v e n doet een geheilig
de gedachter.nis aan onzen besten Willem.
Vaarwel, beste jongen, tot wederziens!"
VootbaL
De wedstrijden van morgen.
R. C. H., No. 1 van dc westelijke lc klas,
heeft 22 punten, U. V. V. No. 12 heeft cr li
Duidelijk is hiermede het gerings krachts-
erschil tusschen de twaalf vereenigingen
aangegeven. Dc vraag, wie wordt kampioen,
en welke clubs zullen voor de degradatio
dcgradceren, zal voorloopig nog wel niet be
antwoord kunnen worden. De wedstrijd V. O.
C.R. C. II. gaat tusschen een degradatie-
en kampioenscandidaat, waarbij, het moge
vreemd klinken, een gelijk spel het meest
waarschijnlijke is.
D. F. C.IT. B. S. brengt een soortgelijke
vertooning, waarbij zij opgemerkt dat D. F.
C. n.b. No. 6 op het ranglijstjo staat. Hier
lijkt ons ecne overwinning der Dordtsclie
club waarschijnlijk:
Met do wedstrijd Quick—Blauw Wit is liet
al not eender .gestejd, No. 11, tegen No. 3.
Quick schijnt uit vorm, zoodat do Amster
dammers hier wel de punten zullen verover
ren.
Bij AjaxSparta geven wij Sparta een
goede kans, daar vrijwel is uitgeschakeld
voor het kampioenschap en Sparta nog lang
niet buiten gevaar is. II. V. V.—Haarlem
zou voor Haarlem zijn, wanneer men niet al
gemeen mocht verwachten dat Haarlem nu
weer eens voor ecne verrassing in den vorm
van een nederlaag zal zorgdragen.
ïïiOKGEN 2"v UUR n.m.
VJELl».
TEBREIM H. V. C.
Geu'ono prijzen.
Feijcnoord speelt thuis tegen U. V V De
Utrechtsche club zal alles in het werk stol
len om haar benarde positie te verbeteren.
Eene overwinning mcenen wij voor Buiten
weg c.s. te moeten betwijfelen.
In de overgangsklasse vraagt de wedstrijd
II. F. C.Stormvogels aller aandacht.
Wij vermoeden dat het verloop gelijk zal
zijn als bij R. C. H.TI. B. S. en dat do con
currenten dc puntjes zullen doelen. Excel
sior speelt tegen V. V. A. en heeft dus een
gemakkelijke Zondag.
In het Zuiden wordt te Tilburg de wed
strijd Willem II—N. A. C. gespeeld Ondanks
de nederlaag van jl. Zondag tegen Wilhcl-
mina, geven wij Willem II de meeste kans
om. als overwinnaar uit clezen belangrijken
strijd te voorschijn te treden. M. V. V., dat
ook nog kamjbioensadspiratios heeft, wacht
kalm af hoe het verloop te Tilburg zal zijn.
Zelf speelt de Maastrichtsche club thuis
tegen Velocitas, waarbij het haar niet al tc
moeilijk zal vallen de overwinning te be
halen.
In het Noorden spelen de kampioenen
tegen Achilles, dat mogelijk een punt zal
weten te veroveren.
I A\GKsTRAA'K80a - TEL 100
Ds. Lodder, hervormd predikant te Doorn,
sprak tenslotte een gebed uit, dat als uitgangs
punt had „Ik ben de Opstanding en het Le-
I ven. Wie in Mij gelooft, zal leven tot in Eeu-
M r. W. C. b a r o n R o 11 uit Utrecht sprak i wigheidl"
v/oorden van erkentelijkheid in opdracht van
het hoofdcomité van het Roode Kruis: „Dc zal Daaïmede was deze plechtige en zeer indruk-
l laatste woord van hulde te spreken. Ik doe mij niet vermeten vele woorden toe te voegen wekkende teraardebestelling geëindigd.
In den grootcn strijd in het Oosten, wie er
zal degradeeren, staat Be Quick er ontegen
zeggelijk het meest ongunstig voor. Morgen
spelen zij tegen Go Ahead, zoodat de kans
op eene overwinning of gelijk spel vrijwel is
uitgesloten.
Hengelo, ook één der zwakkeren, gaat
naar Enschede, waar de Sportclub wel de
meerdere zal blijken te zijn.
In II A noemen wij de wedstrijden D. O.
T. O.Heracles II en RigtèrsbleekP. W.,
waarbij de kampioenscandidaten sterk favo
riet zijn.
In de afdeeling B zal Robur cr alles op
zetten om Vitesse nogmaals te kloppen Wij
zijn benieuwd of dit Feith en zijn mannen
zal lukken.
Wageningen zal moeten oppassen met do
Wag. Boys, daar zoo'n plaatselijke ontmoe
ting vec-lal aanleiding is voor eene verras
sing.
Met N. E. C. gaat het minder goed. zoodat
Doetinchem een kans krijgt.
A. G. O. V. V. gaat naar Hertog Hendrik.
Eene verdceling der punten is waarschijn
lijk. Hetzelfde kan verwacht worden hij'
Eendracht O. D. O., waar het verschil in
kracht niet groot is.
Ook H. V. C. is weer in actie Zij speelt
op de Birkt tegen V. V. O. uit Velp. Oude
jekenden dus, waarbij het al heel raur
