ERSFOORTSCH DAGBLAD „de eemlander" cerde blad. binnenland. Jarrgang Mo. 213 10 Zalerdap aart >023 Amsterdamsohe Brieven. Nu loopt het toch werkelijk de spuigaten uit. Drie jaar geleden dachten we: de men- schen zijn te verstandig, om zich aan zóó ie.s te wagen. En ze waren ook te ver- dient te zorgen. Blijkbaar vindt een groot standig. We zijn er eens een nachtje (van I van de menschen, die direct hij het vak \-i r, i n 11* Unr,\ c 7Ïin hptmUrpn Hp7p nntnc^inor nnrr 7(tn r\n- nu blijkt, hecit hij dat ook gedaan. Maar de meerderheid van die commissie blijkt er an ders over te denken. Want het heele denk beeld, dat in 1920 de meerderheid van den gemeenteraad te gewaagd heeft geschenen, komt nu opnieuw op de proppen: het rap port concludeert weer tot een monopolis tisch gemeentebedrijf, dat voor aankoop en pasteurisatie van alle melk voor Amsterdam urie jaar lang) over gaan slapen. En nu zouden we toch Neen, dat kan niet. Ik bedoel de utopie, die hier nog niet goed dood blijkt, over het stichten van een groot monopolistisch melkbedrijf. Van de gemeente natuurlijk. Stel U iets voor als de Gemeentelijke Elec- tricitcitswerken je krijgt geen tiendui- zenlste kilowatje, dat niet uit de groote Centrale komt. Zoo zouden we geen drop peltje melk meer mogen drinken, zonder het eerst van de Gemeente te hebben ge kochtDe Gemeente zou dan (in acht! zijn betrokken, deze oplossing nog zoo on- aanlokke'ijk niet. Maar hoe de ingezetenen en de meerder heid van den Raad erover zullen denken, is een andere quaestie. Wij kunnen er nog plezier van beleven fabrieken, geloof ik) den eersten tot en met j den laatster droppel eerst pasteuriseeren. Waarom in 's hemelsnaam? Volgens de officieele verklaring: op hy giënische gronden, wegens typhusgevaar. Maar ik ben zoo vrij, om er oneerbiedig bij te zetten: omdat de sociaal-democraten, die aan loonen en rechtsposities en werktijden voor gemeentepersoneel niet veel meer heb ben te doen, de menschheid te Amsterdam op andere manier toch gelukkig moeten ma ken. Wanneer er ernstige epidemieën waren, wanneer langs geen enkelen anderen weg de typhus kon worden bestredenja, dan zou er voor zoo'n onderneming nog veel zijn te zeggen. Dan zou alles er op moeten worden gezet, om een hygiënischen toestand te scheppen. De water-toevoer is óók 'n monopolie, terecht: anders zou het er met de gezondheid vermoedelijk vrij treu rig uitzien. Maar zoo is het niet. De sterfte aan ty phus is vrij gering in den laatsten tijd, ik meen 4 op de 100.000 menschen per jaar. En hoeveel komt daarvan op rekening van de melk? Dat weet geen mensch. Maar volgens hygiënisten in elk geval maar een deel, misschien 25 Socialisti sche raadsleden weten het beter en zeggen, dat alle ellende van de melk komt. En voor het gemak nemen zij clan als axioma aan, dat in een gemeente-bedr.ijf nooit en nimmer een hygiënisch ongelukje gebeuren kan, en dat het pasteuriseeren volmaakt alle ziektekiemen doodt. Het is allemaal politiek en nóg eens po litiek. Nu is de quaestie van een gemeentelijk melkbedrijf al heel oud. Wanneer ze het eerst is opgekomen, kan ik niet zoo pre cies meer nagaan. Maar een „vasten vorm" hebben ze in elk geval aangenomen A. D. 1920. De gemeente stond toen op het punt, een gewagden zet te gaan doen. Alle in woners samen hebben een drie a vier hon derd duizend Liter melk noodig per dag.. Welnu, het gemeentelijke monopolrebedrijf zou voor die hoeveelheid contracten moe ten sluiten met twee boerenorganisaties. Dat de gemeente dan meteen in de macht van de boeren zou zijn geweestnu ja, dat was een kleinigheid, waarom men waar schijnlijk niet dacht. En toch zijn we sinds méér dan men- schenheugenis hier m e 1 k-o orlogen ge wend. In oorlogstijd dreigden de veehouders om den anderen dag, Amsterdam meik- droog te leggen, tenzij ze zóóveel cent per Liter meer mochten incasseeren. Nu weet ik wel, dat leveranties-van-verderaf (Fries land) desnoods als stakings-brekers kun nen worden gebruikt; maar toch wordt het hoogst gevaarlijk, de voorziening van de heele stad aan één grooten gemeentelijken kapstok te hangen. Op het oogenblik is het een voortdurend gebalanceer tusschen vee houders, melkslijters en de meik-inrichtin- gen, ieder met hun diverse belangen; en het resultaat is, dat de voorziening loopt, zij het soms onder conflicten. Hoe zou het gaan, wanneer er maar twee partijen tegen over elkaar stonden, waarvan de eene de gemeenteLijke opper-melk-ink^^'^r perse zwak staat? Dit was één groot bezwaar. Maar er waren andere bij hooj Mag de gemeente wel een melk-monopolie tot zich trekken? Wordt de melk door algeheele pasteurisatie. in .gemeentefabrieken (overge nomen particuliere inrichtingen) niet veel te duur? Enzoovoort. De voordracht van 1920 had weinig suc ces. De Gezondheidscommissie adviseerde, haar te verwerpen. De gemeenteraad stelde ondanks het hevige protest van de sociaal democraten het liep tegen de verkiezin gen het zaakje maar liever uit, en besloot eindelijk in 1921, een groote studie-commis sie te benoemen. Alle mogelijke elementen zalen daarin: melkboeren, raadsleden, ar beiders van melkinrichtingen directeuren van gemeente-diensten, slijters en zuiveldeskun- digen. Subcommissies navenant. Intusschen was er een omineus ding ge beurd. Het plan van 1920 was opgemaakt door den directeur van den Gezondheidsdienst, dr. Ringeling. Nu hield de Gezondheids dienst toezicht op de melk in de gemeente, vóórdat de Warenwet ingevoerd werd. Maar' de Warenwet kwam er, en eischte een zelfstandigen Keuringsdienst onder een afzonderlijken directeur. In die functie is benoemd dr. A. van Raalte, die zich van te voren (door artikelen in kranten) als een tegenstander van het geprojecteerde ge- me'n'.ebedrijf had leeren kennen hij kreeg bij zijn benoeming dan ook niet de stemmen van de sociaal-de mocraten. Zoo gaat het! De heer Van Raalte werd tóch benoemd, en is natuurlijk ook lid van de Commissie geworden. Hij heeft dus alle gelegenheid gehad, om als eerste deskundige een waarschuwende stem tegen het groote plan te doen hooren. En zooals uit het (naar de couranten uit gelekte) concept-rapport van de commissie Generaal Snijders over oorlog en ontwapening. Dinsdagavond is in de School voor Maat schappelijk Werk te Amsterdam de laatste van de door de Amsterdamsohe Studenten-Vereeni- ging voor Sociale Lezingen georganiseerde lezingen over Ontwapening gehouden, waarbij als spreker optrad oud-generaal C. J. Snijders, oud-opperbevelhebber der land- en zeemacht. Na een korte inleiding schetste spr. de gru welen en de ellende van den oorlog. Is er dan niets goeds aan den oorlog Als antwoord hierop dient gewezen te worden op de vrijheid en zelfstandigheid, welke met de wapenen tegen onrechtmatige aanslagen moeten verdedigd wor den. Het is een treffend schouwspel in een oor log voor een hoog ideaal en een rechtvaardige zaak een natie zich te zien opheffen tot den hoogsten graad van eenheid, krachtsuiting en zelfopoffering. Spr. wil geenszins ten gunste van den oorlog pleiten of het voortbestaan daar van toejuichen, hij wil slechts alle factoren, die bij het vraagstuk en het spel zijn, onbevoor oordeeld in het licht stellen. De oorzaak van den oorlog uit een historisch oogpunt nagaande, wijst spr. als zoodanig aan de natuur van den mensch in zijn strijd om het bestaan en de daaruit voortvloeiende economi sche tegenstellingen der volken. Om den oorlog uit te roeien, zou men den mensch moeten verbeteren, waarop weinig hoop bestaat. De oorlog is een onafwendbaar natuur verschijnsel, dat de mensch moet pogen in te perken of te voorkomen, doch dat hij nimmer geheel zal kunnen doen verdwijnen uit de ge meenschap der volken. Velen roepen om ontwapening, en wel in de eerste plaats wegens het politieke lokaas der bezuiniging. Bzurinigers zn'jn wij allen. Maar er is een grens. Gaat men daar beneden, dan ver liest de krijgsmacht haar bruikbaarheid. Die grens is bij ons bereikt, wellicht reeds over schreden. Een tweede groep van ontwapening-voorstan ders zijn zij, die meenen dat wij den laatsten oorlog gehad hebben en daarom tot afschaffing van leger en vloot willen overgaan. Zulks acht spr. utopistisch. Een derde groep vormen zij, die om politieke redenen op ontwapening aan dringen. Spr. heeft na de en/aringen in Sovjet- Rusland geen vertrouwen in de deugdelijkheid van dit argument. Naast de communisten vindt men ah ontwa- peners óm politieke redenen de sociaal-demo craten. Vóór den oorlog ijverden zij voor het volksleger. In 1914 kwam de zwenking. Na den oorlog verandert de S. D. A. P. andermaal van richting. De militaire defensie van Neder land heet een fiasco, de strijd tegen de militaire uitgaven wordt hervat. Spr. heeft in zijn toenmalige kwaliteit van Opperbevelhebber gelegenheid gehad achter de schermen te zien. En het is zijn vaste overtui ging, dat wij ongewapend en weerloos aan het oorlogsgeweld ten prooi zouden zijn gevallen. Nu eischt de S. D. A. P. ontwapening, niet alleen internationaal, doch ook nationaal. Als waarborgen tegen oorlogsgevaar worden de internationale arbeidersactie en de Volkenbond aanbevolen, welke beide hiertoe geheel onge schikt zijn. Te midden van het tot ce tanden ge wapend Europa, zal volgens de S. D. A. P. Ne derland zich weerloos hebben te makeru Voor die houding is maar één naam: onverantwoor delijk en onvaderlandslievend. Onze weerbaar heid is een bescheiden schild, tegen eigen be houd. Zeker is oorlog hel allerslechtste middel om gegronde of vermeende reohtsaaanspraken te beslechten. Zoolang oorlog vorkomt, zal tegen over het daarmee aan de eene zijde bedreven onrecht, aan de andere 'zijde een volkomen rede lijk recht van verweer en de dringende plicht tot verdediging van het eigen recht aanwezig zijn- De voorziening in de middelen tot het voeren van zulke rechtvaardige en plichtmatige oorlo gen verdient niet als militarisme te worden ge brandmerkt Sgr. noemt militarisme, die geestesrichting, welke de belangen van volk en maatschappij on dergeschikt maakt aan die van den militairen stand. In Nederland zoekt men hiernaar tever- Het Volkenbondsstatuut spreekt nergens van doordien do geboorten, hoe zeer zij ook een ontwapening, doch uitsluitend van beperking der voortdurend dalende tendenz aantoonen, de bewapening. De geheele strekking van het sta- sterfte nog altijd aanmerkelijk blijven ovor- tuut is gericht op evenredige beperking der be- treffen. Ook voor deze nieuwe monden moet wapening door alle leden, volgens een op te ma- levensonderhoud worden gevonden, zoodat ken plan. I van een ecnigszins normalen toestand van Een tweede waarborg voor de onafhankelijk- het economisch leven eerst zal kunnen wor- hcid van de kleine staten beschouwt de S. D. den gesproken, wanneer de omvang van za A. P. de directe internationale actie der arbei- ken aanmerkelijk grooter zal zijn geworden ders. Bevordering van het internationaal overleg dan in 1913. en solidariteit der"volken kan niet anders dan Een dergelijke toestand zal echter eerst sympathie hebben. I weder bereikbaar zijn, wanneer in politiek In de tweedo plaats streeft men naar directeen economisch opzicht stabile verhoudingen actie: bestrijding van het militarisme, controle zullen zijn teruggekeerd. Wij merkten boven op den aanmaak en het vervoer van en den han- reeds op, dat men hiervan zelfs in Groot del in munitie. Spr. vindt dit een factor van de Britannic nog vrij ver is verwijderd. Dit tweede orde. j blijkt niet slechts uit het zooeven genoemdo Het zwaartepunt der beweging vindt men in cijfer omtrent den omvang der handelsbe de internationale algemeene werkstaking, waar-, weging, maar ook uit een ontleding der ver- mee wij weer- in het rijk van Utopia komen, schillende factoren, die op het oogenblik het Algemeene werkstakingen zijn altijd mislukt.politiek en economisch leven in Engeland Dat kan niet anders. Het is een zelfmoordende heheerschcn. Wij laten hierbij den critiekcn actie, die de levensbronnen en bestaonsmoge- toestand in Ierland geheel terzijde, omdat lijkheid der arbeidersklasse zelf aantast, het- men hier te doen heeft met een chronisch geen duidelijk gebleken is bij de jongste ge- verschijnsel, dat ook in den vrocgcren vre- beurtenis in het Naburige Oosten en het Roer- destijd reeds in sterke mate zijn invloed deed gebied. De Volkenbond was onmachtig, om gevoelen, en dat natuurlijk bovendien het daarop ecnigen invloed ten goede uit te oefenen. lersche gebied sterker teistert dan Engeland Resumeerend, zegt Spr., dat de oorlog een Z0IL onuitroeibaar kwaad is. I Wij denken echter aan de verhouding met Niettemin moet men streven naar het zeld- Frankrijk, die ondanks allen goeden wil der zamer maken van den oorlog en de vermijding Engclsche regcering, om het bondgenoot van oorlogsaanleidingcn door een eerlijke vre- schap te handhaven, op steeds zwaarder desaotie, gericht op verbroedering der volken proef wordt gesteld, nu de F ranschen de be en ontwikkeling van hun gemeenschapsgevoel; zetting in Duitschland tot den Rechteroever bestrijding van elk werkelijk militarisme, d. w. z. z|Jn 8aan uitbreiden, hetgeen van Engclsche van elke agressieve organisatie der krijgsmach ten; den opbouw eener georganiseerde rechts gemeenschap der volken. Voor dit laatste is noodig een onafhankelijke en onpartijdig rechts instituut, waarin alle cultuurvolken gelijke rech ten hebben en gelijke bevoegdheden uitoefenen; een rechtsinstituut, bekleed met de macht en zijde tot een officieelo verklaring aanleiding heeft gegeven, dat dit in strijd is to achten met het Verdrag van Versailles. Er ligt na tuurlijk een vrij breede kloof tusschen zulk een verklaring cn b.v. den cisch, om de uit breiding der bezetting ongedaan te maken, maar voor de verhouding tusschen de beide de middelen om de uitvoering zijner beslissin- 'anden is het in elk geval verro van aangc- gen zelfstandig te verzekeren of af te dwingen. De tegenwoordige Volkenbond voldoet in geen enkel opzicht aan deze eischen. Eenzijdige ontwapening van een enkelen staat is voor de bevordering van den algemeenen vredeswaarborg waardeloos. Het Zuiderzeevisschcrijbedrijf. Het lid van de Tweede] Kamer, de heer Duy- maer van Twist had cenigfen tijd geleden vnragen gesteld betreffende het nemen van maatregelen naam, dat de opvattingen dor wedcrzijdsche regeeringen omtrent oen punt van zoo cardi- nalo betcekenis op een dergelijke sterke wij ze uiteenloopen. Ook wat do binnenlandsche politiek be treft, zijn de verhoudingen in Groot-Britan- niö uiterst onzeker. Bij de verkiezingen in liet vorig najaar heeft de conservatieve par tij een verpletterende meerderheid behaald. Terwijl jaren lang in Engeland alleen mot een coalitie van minderheden kon worden geregeerd, hebben de conservatieven in één tot verbetering- ven den toestand, waarin het „lag veel meer dan de heltt der zetels in bet Zuiderzeevisscherijbedriji en de aanverwante Lagerhuis in bezit genomen, wat op liet eer- bedrijven verkeeren cn het tijdstip van indie- ste gezicht wel een sterke regcering scheen ning van een wetsontwerp, houdende tegemoet- te moeten waarborgen. In werkelijkheid was koming aan de Zuiderzecvisschersbevolking en het echter reeds dadelijk duidelijk, dat hier onder» personen, in verband met de door hen I van geen sprake zou kunnen zijn. De verdec- wegens do afsluiting en droogmaking van de Zuiderzee te lijden schade. Het'antwoord van den minister van waters staat op die vragen zegt o.m.: Zooals de zaak thans staat, ligt Let niet op den weg von ondergeteekende, meatreegelen te treffen ter verbetering van den toestand, waar in het visscherijbedrijf thans verkeert. Van hem mogen immers slechts zoodanige maatregelen worden verwacht als samenhangen met dc af sluiting der Zuiderzee, op welk terrein reeds de eerste stop door de oprichting van de krediet- verceniging is gezet. Het wetsontwerp, weorvoor do subcommissie uit de commissie B van den Zuiderzeerond het vooronderzoek ter hond nam, is in voorbei ei- ding; zooals de ondergeteekende bij de behan deling van hét ontwerp van hoofdstuk L\ der Stoatsbegrooting 1923 in dc vergadering von de Tweede Kamer va 30 November 19'22 mede deelde, is ondanks de nauwgezette voorbei ei- ding der subcommissie de samenstelling von het wetsontwerp niet gemakkelijk, zoodat, hoezeer de voorbcreidig met kracht is ter hond genomen, de werkzaamheden nog niet zijn beëindigd. In dit stadium der zaak meennt ondergetee kende zich van verdere uiteenzetting te mogen onthouden. Finantiëel Overzicht. geefs. Onze militaire organisatie is zuiver defen sief. Ook in de afgeloopea week is de grond stemming op de fondsenmarkt weliswaar vast gebleven, maar toch heeft dé haussc- tendenz, zij het ook wellicht tijdelijk, plaats gemaakt voor een ietwat meer gereserveerde houding, ondanks dc willige slotkoerscn, die bijna dag aan dag uit New-York worden ontvangen, cn die er op wijzen, dat in de Vereenigde Staten de nieuw ingetreden peri ode van bloei in het zakenleven nog steeds verdere vorderingen blijft maken. Er bestaat in dit opzicht wel een zeer op merkelijke tegenstelling tusschen de oude en nieuwe wereld. Terwijl men in de Unie over een enorme binnenlandsche markt beschikt, die zich niets aantrekt van de onderlingen strijd cn het economische verval in een groot' deel van Europa, en terwijl men cr boven- i dien in de Ver. Staten in is geslaagd, tal van 1 nieuwe verbindingen in Zuid-Amerika, Oost I Azië enz. aan te knoopen, laat in Europa het herstel nog altijd op zich wachten. Welis- Generaal Snijders behandelt vervolgens het waar vajt 00k hjer in verschillende landen internationalisme en zijn verhouding tot het no-1 tionalisme. Tusschen beide behoeft geen wezen lijke tegenstelling te bestaan, integendeel; het in- eenigeneiging tot verbetering waar te ne ling der zetels is n.l. in flagranten strijd ge wecst met den feitclijken uitslag der stem bus. Deze immers heeff aan dc conservatie ven niet de meerderheid bezorgd, maar slechts de minderheid van ongeveer jtwee vijfde van het aantal uitgebrachte stemmen. Het is echter aan het eigenaardige en volgens onze begrippen verre van ideale En gelsche kiesrecht toe te schrijven, dat deze minderheid van het aantal zetels, doordien n.l. in Groot-Britannië de partij, die dc mees te stemmen op zich veroenigd heeft, dc zetols toegewezen krijgt, ook wanneer zij geen meerderheid heeft behaald, in ons land zou voor het invoeren van het evenredig kies recht in dergelijke gevallen een herstemming hebben plaats gevonden, waarbij aan partij en, die bij de stembus zijn uitgevallen, de gelegenheid wordt gegeven, te bepalen, wel ke der overige candidaten voor hem het kleinste kwaad vormt. Ongetwijfeld is dit beter in overeenstemming met de bedoeling, het Parlement een afspiegeling te doen zijn van den wil der kiezers, dan het Engclsche stelsel, waarbij het toeval een al te groote rol speelt. Een regecritig als de Engclsche, die aan het roer is gekomen door een vicio originis staat alleen dan zedelijk sterk, wanneer aan vullingsverkiezingen te haren voordeele ple gen uit te vallen, zoodat kan worden aan genomen, dat dc volkswil zich kan vereeni gen met het voortdurend van zulk een min derheidsbewind onder den schijn eener meer. derheid. In Engeland zi, echter in den laatsten tijd alle aanvulhngsverkiezingen uitgcloopen op ernstige nederlagen voor de regeering. Alleen reeds in de afgeloopen weck zijn drie zetels voor de coalitie verloren gegaan. Dit is van te meer beteekenis, omdat de regeering reeds van vorige aanvulhngs verkiezingen gewaarschuwd was, en nu, zich zwak gevoelende, bij de benoeming van on der-Ministfcrs etc. alleen vacatures liet ont staan in plaats, die in het najaar een over weldigende meerderheid voor de consenatie- ven hadden opgeleverd, d.w. dus zeggen in vrijwel vaste districten. Hiertoe behoorden ook alle drie districten, waar in de afgcloo pen weck werd gestemd. En nochtans heeft elke keer de „Labour"eandidaat het met een belangrijke meerderheid gewonnen. Het kan niet uitblijven, dat dit een grooten invloed zal moeten hebben op de politiek der Engclsche regeering en waarschijnlijk ook op den levensduur van het tegenwoordi ge kabinet. Reeds thans verluidt, dat een terna tionalisme kan slechts ontwikkelen groeien, wanneer het ontspruit aan een-krachtig nationaliteitsgevoel der volken. De geheele we reld kan niet één volk zijn. Er zijn rassentegen stellingen, verschillen in volkskarakter. Laat u niet mecsleepen, aldus Spr., door de cynische leer, die het vaderland een verouderd en be krompen begrip heet. De ontwapening is niet het middel, dat oorlog kan voorkomen, omdat bewapening niet den oorlog veroorzaakt. De oorzaak der oorlogen is de zelfzucht der individuen cn der naties. De bewapeningen zijn slechts de uitingen daarvan. Oorlog is de voortzetting der staatkunde door middel van geweld. Maar oorlog is geen rechts middel. Vooreerst omdat hij geen objectieve be slissing belooft uitgaande van een buiten en bo ven de partijen staand orgaan; en voorts, omdat de uitkomst wordt bcheerscht door macht en niet door recht. In dit verband toont Spr. aan, dat de Volken bond noch op een onpartijdig, noch op een on- men. Van bijzondere beteekenis mag het b.v. wórden geacht, dat in Groot-Britannië. voorgenomen geleidelijke afschaffing der waar de omvang van den buitenlandschen huurwetten, die op het program had gestaan, handel gedaald was tot 50 van dien van en waartegen vele arbeiderskiezers zich 1913, thans weder een niveau van 75 van laatstgenoemd jaar is bereikt. Maar toch wijst ook een dergelijk cijfer er duidelijk op, hoe ver men zelfs in de krachtigste Euro peesche landen, waar ook ten aanzien der valuta etc. het minst is gezondigd, nog af is van een herstel der vóór-oorlogsche verhou dingen. Dit is des te ernstiger, omdat een terug keer tot het niveau van 1913, al schijnt het op het oogenblik een onbereikbaar ideaal, op zich zelf nog geheel onvoldoende zou zijn, om de kwade gevolgen van den oorlog, te overwinnen. Immers heeft zich overal, trot* de geweldige verliezen van menschcnlevens, die door den oorlog zijn geleden, dc beyol kin£ sinds het laatste vredesjaar, aanmer scherp hebben gekant, zal worden terugge nomen, in opmerkelijke tegenstelling met een soortgelijk onderwerp in onze eigen Tweede Kamer gedurende de achter ons lig gende week. Naarmate de Engelsche regcering op deze •wijze meer mocht worden gedreven tot een politiek, die tegenovergesteld is aan de fei telijko bedoelingen der conservatieve partij en, moet de kans op een binnenlandsche po litieke Crisis natuurlijk toenemen. Men zal in Engeland hiermede stellig spoedig reke ning gaan houden, wanneer ook volgende verkiezingen een soortgelijk beeld mochten gaan vertoonen. Dit zou dan echter een nieuwe factor van onzekerheid gaan betee- kenen in het Engelsche politieke leven, niet keïijk uitgebreid. Zelfs Frankrijk maakt in slechts ten opzichte van binnenlandsche dit opzicht geen uitzondering. Wat laatstge noemd land betreft, is de vermeerdering ech afhankelijk karakter aanspraak kan maken en ter schijnbaar. Zij is alleen het gevolg van de evenmin universeel kan genoemd worden. In de noodige macht en machtsmiddelen om zijn be slissingen ten uitvoer te leggen is niet voor zien. De Volkenbond kan slechts de uitvoerin gen zijner besluiten aan zijn lastgevers aanbe velen. Herovering van Elzas-Lotharingen, waardoor Frankrijk 2 millioen nieuwe inwoners heeft gekregen, tegenover een verlies van V/2 mil lioen menschenlevens door den krijg. In bij na alle andere landen van Midden- en West is de eV0T>"*el maatregelen, maar ook ten aanzien van het buitenland. Het is niet te verwonderen, dat onder deze omstandigheden de, Londensche beurs haar stijging niet heeft "kunnen voortzetten, al is ook hier van een bepaald flauwe stem ming geen sprake, onder den invloed van de berichten betreffende de groote bedrijvig- b<"*d in de industrie in vorbnnd met de be zetting van liet Ruhrgebied, waardoor vele bestellingen, die anders in Duitschland zou den zijn geplaatst, thans aun de Engelsche industrie ten goede komen Al profiteert ook onze Nederlandsche industrie ongetwijfeld in dit opzicht van dc ontwrichting, die door het Fransche optreden in het Ruhrgebied in het Duitsche bedrijfsleven is ingetreden, op dc Amsterdamscho beurs heeft men op het oogenblik weder meer oog voor dc on gunstige gevolgen, welke de politieke ver wikkelingen voor het economisch leven in het algemeen zullen moeten hebben. Wan neer in Duitschland do verarming der be volking nog verderen voortgang maakt, cn toestanden als die, welko in Oostenrijk be staan hebben, cn tcndcclo nog bestaan hun intrede zouden doón, zou tevens een zeer aanzienlijk afzetgebied voor allerlei koloni ale en andere producten zijn uitgeschakeld, cn het wcrcldhandelsverkeer, dat reeds sinds het uitbreken van den oorlog zoo ernstig ge schikt is, zou opnieuw een inkrimping moe ten ondergaan. De rede van den Duitschcn Rijkskanselier, die nog eens uitdrukkelijk in het licht stelde, dat Duitschland niet denkt aan een capitu latie, maar slechts als gelijkgerechtigde wil onderhandelen (waaraan Frankrijk op zijn beurt weder niet denkt), heeft op de Arostcr- damsche beurs dan ook een ontstemmenden invloed uitgeoefend. Nu kwam hierbij, dat ook factoren van meer localcn aard in de zelfde richting hebben gewerkt. Daar is in de eerste plaats de circulaire van dc direc tie van den Koninklijken Ilollandsche Lloyd aan do houders der V/2 en 7 obligation, waarin dezen wordt aangeboden, hunne obli- gatiën om te zetten in een hypothecair ver band op do schepen tot 35 van het nomi nale bedrag der obligation, waartoe de obli gatiehouders zich onder trustverband zullen hebben te vcrcenigen. Met do Trustee, als hoedanig de Centrole Trust Compagnie bereid is gevonden te fun- geeren, zal dan nader overleg worden go- plcegd, om een reconstructie der maatschap pij mogelijk to maken. Omtrent dc rente betaling der obligation zal men bij deze latere schikking oen regeling moeten worden getroffen. De. verwachting, dat daarbij tus schen de 4/2 en do 7 obligation wel weinig verschil zal worden gemaakt, komt in dc beursnoteering der beide soorten obli gation, die thans alle twee om en bij dc 30 staan, tot uiting. Wat de aandcelen betreft, is het thans wel, voor zoover het nog niet bekend was, duide lijk geworden, dat deze al heel weinig te ver wachten hebben. Blijkens dc in aansluiting aan bovenbedoelde circulaire gepubliceerde medcdeelingen der directie van den Konink lijken Hollandsche Lloyd. Is de toestand van dc vrachtenmarkt, voor zoover het verkeer op Zuid-Amerika betreft, nog steeds uiterst ongustig. Dc vrachten bewegen zich nog steeds onder het niveau van vóór den oorlog, cn hot vervoer zelf is aanmerkelijk inge krompen, in verband met dc verminderde vraag naar goederen in Midden- en Oost- Europa. Hiertegenover staat, dat de kosten in 1922 bijna het dubbele hebben bedragen van die vun vóór den oorlog, zoodat de finan- ciëcle resultaten over 1922 niet noemens waard beter zijn geweest dan over het deplo rable jaar 1921. Wat de vooruitzichten voor het loopende jaar betreft, zijn weliswaar in middels verschillen.de bezuinigingen inge voerd, die een verdere verlaging van kosten tengevolge zullen hebben, doch daarentegen zal door de gebeurtenissen, welke zich thans bij onze Oostelijke naburen afspelen, het aanbod van lading waarschijnlijk nog verder verminderen. De directie concludeert dan ook zelf, dat dc toekomst voor de maatschap pij moeilijk te overzien is. Of onder deze omstandigheden reorganisa tie, waardoor het bedrijf weder op loonendo basis zal kunnen worden gebracht, über haupt mogelijk is, lijkt wel zeer twijfelachtig. Lage vrachtprijzen, hooge exploitatie-kosten, geringe lading en ongunstige vooruitzichten, dit alles laat wel zeer weinig hoop voor de toekomst. Ter beurze verwacht men dan ook, dat de „reconstructie"-voorstollen, die dc di rectie t.z.t. zal doen, voornamelijk zullen be staan in het terugbrengen der nominale waarde van de obligation tot het bovenge noemde bedrag van 35 Olie-waarden hebben, onder leiding van Koninklijke, een vrij vast aanzien gehad. De campagne tegen de belastingpolitiek der In dische regecring wordt ijverig voortgezet, eenerzijds door verdere adressen van ver schillende groote industriëele ondernemin gen hier tc lande aan den Minister van Kolo niën, waarin wordt gewezen op de verminde ring der werkgelegenheid hier te lande, wanneer de Koninklijke door dc zware be lastingen zal worden gedwongen, haar be drijf in Ned. Indie, en als gevolg daarvan, haar bestellingen aan dc Nederlandscho in dustrie, in te krimpen, en daarnaast door pen nieuw schrijven aan den Minister van dc Koninklijke zelf dat sprekende gegevens betreffende de reeds plaats gevonden beper king van de werkzaamheden in Indië bevat. O.a. wordt medegedeeld, dat in 1922 naar Ncd. Indië goederen werden gezonden voor een waarde van f 10.84 millioen, tegen f 5G.14 millioen in 1921, dat verschillende boringen werden stopgezet, reeds gegeven orders voor nieuwe installaties werden afbesteld etc. Op dc beurs heeft het bedoelde schrijven eerder een gunstigen invloed uitgeoefend. Men hoopt, dat de actie tenslotte zal leiden tot een wijziging in de Ned. Indische be lastingpolitiek. Bovendien worden door do Koninklijke tegenover de beperking van het bedrijf in Indië cijfers gesteld betreffende dc ontwikkeling van het bedVijf in andere landen. Zoo wordt o.a. medegedeeld, dat do ruwe olie-productie der Koninklijke-ShclI- groep in de Ver. Staten in 1922 vermeer derde met 122 die in Scrawak met 100 in Venezuela met 43 %,,in Mexico met 37 waardoor de geringe vermeerdering der pro ductie in Ned. Indië, die n.l. slechts met 1 toenam, alleszins gecompenseerd wordt. Culturen konden zich, na een aanvankelijk flauw verloop, later herstellen, op berichten betreffende nieuwe verkoopen door dc V. I. S. F. en een verbetering van den prijs van Cuba-suiker, die voorbijgaand was terugge- loopcn, zijn in de eerste helft der week scherp gereageerd in verband met minder gunstige taxaties voor de eerste voorjaars- inschrijvingen, doch later trad ook hier een borstel in.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1923 | | pagina 9