ABÖMNE^ENTSPSIJSpc'nmndc' 'O01 Amcre'
„DE EEMLANDER"
L'HI&O^DELLE"
BUITENLAND.
FEUILLETON.
<s:l3 Jaargang Wo. 242
toon 2 10, idem trance
pc. post 3/ er weck (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.17» afzonderlijke nummers
1 C.05.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DIRECTEUR-UITGEVER: J. VALKHOFF.
BUREAU:
ARNHEMSCHE POORTWAL 2A. POSTREKENING N°, 479:0. TEL INT 91».
Maandag 16 April 1923
PRUS DER ADVERTEKYIEM met inbegrip van een
bewijsnummer, elke regel meer 0.25, dienstaanbe*
dingen en Llcidadigbeids advcitentiïn voor de helft
der prijs. Voor bandcl co bedrijl bestaan zeer
voordceligc bepalingen voor het «dvcrtecren Hcne
circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
der opstandelingen, gevangen genomen weini
ge oogenblikken na zijn arrestatie stieri hij aan
zijn wonden, die hij opliep in den strijd, na dén
aftocht zijner vrienden te hebben gedekt. De
airestatie van verdere vooraanstaande leiders,
waardoor het verzet van het richting gevend en
inspireerend intellect wordt beroofd, geschied
de weinige dagen daarnaaohtereenvolgens
werden een broer van Lynch, graaf Plunkett
en miss Mary Mc Swiney e.a. aangehouden. Al
leen De Valera is nog in vrijheid, doch, wan
neer niet alle teekenen bedriegen de Vrij-
steattroepen hebben een uitgebreiden vervol-
gingsdienst ingesteld zal ook De Valera, de
ziel der beweging van het verzet, spoedig in
handen vallen zijner vijanden, die eens met den
thans vervolgden Dc Valera gemeenschappelijke
idealen nastreefden. Dit brengt een tragisch
element in den strijd. Voor dc rust in Ierland
is het te hopen, dat president Cosgrave tegen
over De Valera, wonneer deze straks in de hon
den van zijn troepen mag vallen, menschelijk-
groot en clement zich mag betoonen en genade
voor recht laten gelden. Ook uit praclische
overwegingen reeds zou het, bezien van het
standpunt der leiders van den Vrijstaat, ver
standig zijn tegenover den wellicht straks
overwonnene een bezadigde houding aan te
nemen en de gevongenn ming niet te la.en vol
gen door een executie. De echo's van de scher
pe geweerknallen zijn gauw verklonken, maar
de dood van den extremistischen leider, wiens
idealen eens groote verwantschap vertoonden
met die der andere Ieren, die het opportum
achtten een compromis met Engeland te slui
ten, zou haat cn verbittering wekken en juist
een beletsel zijn voor den terugkeer der rust.
DUITSCHLAND.
DE BEZETTING VAN HET ROERGEBIED.
De Duitschc voorstellen ter
Januari-conferenlie.
B e r 1 ij n 14 April. (W. B.) De vraag, of
de Duitsche vertegenwoordiger te Parijs ge
machtigd was op de conferentie van Januari al
door schrittelijke voorstellen in te dienen, vormt
het buitenland nog steeds een onderwerp van
twijfel. Volgens de telegrammen, die destijds ge
wisseld zijn tusschen het departement van bui-
tenlandsche zaken en het Duitsche gezantschap
en die Wolff heden openbaar gemaakt heeft,
had de Duitsche gezant op 31 Dcc. telegrafisch
opdracht gekregen zco snel mogelijk, met een
verwijzing naar de uitvoerige rede, die dc rijks
kanselier dien dog te Hamburg had gehouden
over Ket vergoedingsvroogstuk, ofticcel aan de
Fransche regeering mee te deelen, dat de rijks-
regeering, in de nauwste overeenstemming met
dc toonaangevende vertegenwoordigers van het
Duitsche bedrijfsleven, een plan had uitgewerkt
voor welks uitvociing de steun van het Duit
sche bedrijfsleven, te weten de bankierswereld
en de nijverheid, verzekerd was. De gezant
moest aan deze mcdedeeling het verzoek vnst-
knoopen, dat aan de Parijsche conferentie voor
tc leggen en mondeling toe te lichten
De gezant deelde den volgenden dag mede,
dat hij, aangezien Poincaré tengevolge van dr»
debatten in den Senaat, de niev.wjanrsplechtig-
heden enz. niet te bereiken was, zijn opdracht
bij Peretti had volbracht. Deze had zijn mede-
deelingeri opgeteekend om ze aan Poincaré door
te geven en verklaard, dot het feit van de over
eenstemming met de toonaangevende vertegen
woordigers van het Duitsche bedrijfsleven zeei
belangrijk was. Denzelfden dag machtigde het
ministerie van buitenlandschc zaken Bcrgmann
telegrafisch den technischen financierden kont
van het Duitsche plan desgev/enscht in den vorm
vsn een aide-ménioire schriftelijk aan de con
ferentie uiteen te zetten. Op 2 Jan. kwam van
Bergmann, die intusschen te Parijs aangekomen
was, het eerste telegrafische bericht, volgens
hetwelk er weinig kans bestond, dat hij over het
Duitsche plan gehoord zou worden; mogelijk
zouden de Franschen Duitschland in dc gele
genheid stcilcn schriftelijke voorstellen in te
dienen. Hiermee dook voor het eerst de moge
lijkheid op, dat Bergmann alleen opgeroepen
zou worden tot het indienen van schriftelijke
voorstellen. Per telegram werd op 3 Jan. dien
overeenkomstig het Duitsche gezantschap een
samenvattend bericht toegezonden, dat, al naar
den verderen loop van zaken of door Bergmann,
of door den gezant zelf moest worden ingediend.
Het definitieve ontwerp zou, naar het telegram
berichtte, ingeval men zou worden opgeroepen
om een schriftelijk voorstel in tc dienen, alsnog
geseind worden.
Naar bekend is, werden e *hler noch de ge
zant, noch de staatssecretaris hetzij tot het in
dienen van schriftelijke voorstellen, hetzij tot
het verstrekken van mondelinge mededeelingen
op de Parijsche conferentie toegelaten.
De Fransch-Bclgische bespre
kingen.
P a r ij s1 4 April. (Havas.) Officieel.
De Belgische en Fransche ministers hebben van
ochtend de opdrachten gereed gemaakt, die be
stemd zijn voor de Fransch-Belgischc overheid
in het Rijnland voor den goeden gang van het
centraal toezicht op de geldmiddelen, de bestem
ming van de geïnde boeten, de in beslag geno
men fondsen enz. Zij hebben besloten, dat de
koopwaren en verschillende voortbrengselen,
die in beslag zijn genomen ter dekking van de
bestellingen van de Fransche cn de Belgische
regeeringen cn particulieren op rekening van
de betalingen in naturo, hun rechtstreeks zullen
worden toegewezen. Het overschot zal door d
zergen van de overheid verkocht worden en dc
opbrengst gestort in de kas van de panden,
waarvan het batig saldo, no betaling van de
kosten van bezetting en exploitatie, ter hand
moet worden gesteld aan de commissie van
herstel.
Beide rcgecringen bevestigden de besluiten
van Brussel, dat zij de ontruiming van do Roer
en de nieuwe bezette stroken op den rechter
Rjjnover niet afhankelijk zullen stellen van een
voudige beloften van Duitschland, maar slechts
zullen laten volgen naarmate Duitschland zijn
vergoedingsvcrplichtingen nakomt.
DAMES- en MEISJES-HOEDEN en
C0NFECT1E-MAGAZIJN
53
AMERSF OORT.
Oaze vele étalages kunnen slechts
een klein beeld geven vnn «Ie
sroote sorieerins:
ilden, fómiels, Blouses, Rokken en ManUl-Coslumss.
welke II in ons magazijn in voor
raad vir.dt.
Uit Parijs d.d. 14 April: Na afloop van de be
sprekingen verklaarde Thcunis: „Wij hebben
iets als een vergadering van den road van admi
nistratie van de Roer gehouden
De Fransch-Belgische gedachtenwisselingcn
zullen geregeld worden voortgezet. De Temps
meent te weten, dat Poincaré spoedig naar Brus
sel zal gaan.
P a r ij s, 15 April. (Ha as.). De Fransche
en Belgische ministers hebben op de te Parijs
gehouden conferentie de beginselen der
Fransch-Bclgische prioriteit vastgesteld inzake
de vergoeding der kosten der bezetting cn ex-
ploitotic van het Roergebied, welke prioriteit
geldt voor dc opbrengst van de bezetting, ter
wijl het overschot tusschen de geallieerden zal
worden verdeeld.
De Fransche minister van financiën De
Lasteyrie zal morgen naar het Roergebied
vertrekken om met dit doel een finoncieele or
ganisatie tot stand tc brengen.
De ministers verklaaidcn, dat hst onmoge
lijk is de besprekingen met Groot-Brittanniü
over de kwestie der schadeloosstelling thans
met nut te hervatten, daar het Britsche stand
punt te zeer afwijkt van het Fiansche en
Belgische. Zij achtten het wenschelijk door
Fransche en Belgische deskundigen een grond
slag voor een plan tot linancieele regeling der
schadeloosstelling te doen vaststellen. In ver
band hiermede zullen Barthou, Scydoux en
Delacroix binnenkort een bespreking houden.
De ministers zullen over veertien dagen te
Brussel beraadslagen over het resultaat van
den arbeid der deskundigen.
Fransche ministers naar het
Roergebied.
P a r ij s15 April. (B. T. A.). De ministers
\an openbare werken en van financiën zijn
heden van hier vertrokken voor een inspectie
reis naar het Roergebied.
De toestand in de nijverheid.
Parijs, 14 April. (N. T. A. Draadloos).
Ondanks het gekunsteld optimisme in Duitsche
officiecle kringen bevestigen de bladen, dat de
industrieelc situatie in het Roergebied cn de
omgevende gebieden meer cn meer kritiek wordt.
Tol van fabrieken in het district van Dusscldorp
moeten haar werktijden inkrimpen cn een deel
harer arbeiders ontslaan. I e Duisburg hebben de
arbeiders een demonstratie gehouden voor her
opening van de gesloten fabrieken en voor ver
hoogde Iconen.
De Deutsche Bergwerkzcilung, die kon gelden
als officieel orgaan van handel en industrie t<
Dusseldorp, erkent, dat de Duitsche industrie
stagnatie ondervindt. Te Hagen is een aantal
kleinere ijzerfabrieken gesloten, terwijl te Solin
gen, in de omgeving van Remschcid en in het
(?)-dal de productiekosten reeds zijn geste
gen boven den wereldmarktprijs, waardoor een
ernstige crisis is ontstaan.
Een verordening van generaal
Degoutte.
B er 1 ij n 14 April. (W. B Naar de bla
den melden, heeft de overheid te Essen gisteren
een verordening ontvongen van generaal De
goutte, die o. a. zegt: „De mijnen in het Roerge
bied, die dc 15 Maart vervallen kolenbelasting
niet betaald hebben, mogen geen voertuig met
kolen afzenden zonder een geleibiljet, dat dc ge
allieerde commissie voor dc mijnen of, bij uil
zondering, wanneer het kolen voor hel personeel
betreft, de divisiecommandant van het betrokken
gebied verstrekt moet hebben. Elke lading kolen
zonder geleibiljet zal in beslag worden geno
men, evenals het voertuig, waarmee dc kolen
worden vervoerd. Overtreding der verordening
wordt gestraft met een boete van ten hoogste
100 millioen mark en een gevangenisstraf van
ten hoogste 5 jaren."
De bladen merken hierbij op, dat geen enkele
mijn het recht van dc Franschen in het Roerge
bied zal erkennen om een geleibiljet voor de
kolen te eischen.
De kolenbelasting.
B c r 1 ij n, 15 April. (W. B.). Dc Fransche
verordening inzake de betaling van dc kolen
belasting aan de Fransche bureaux wordt door
toonaangevende Duitsche kringen het toppunt
van de tot dusver gepleegde willekeur en mis
kenning van het recht genoemd. De Franschen
weten heel goed, dat de~kolenbelasting, die zij
eischen, al long geheel is betaald en dat in het
Roergebied niet de kolenmijnen, macT het
Kohiensyndikat de belasting moet betalen.
Thans worden echter de raden van commissa
rissen en de leiders der maatschappijen be
dreigd met het in beslag nemen van hun parti
culiere vermogen en middclceuwsche persoon
lijke gijzeling. De kolenindustrieelen zullen
nochtans er zich niet van laten afbrengen bij
hun verzet te volharden. Zij zijn besloten niet
voor het geweld te buigen. Wanneer de Fran
schen him dreigementen ten uitvoer leggen, zul
len zij opnieuw het bewijs zien geleverd, dat
in het Roergebied niets met geweld is te be
reiken.
Het Roode Kruis mag dc gevange-
bczocken.
B o c h u m 14 April. (W. B,) Op lost van
generaal Degoutte laten de divisie-commandan
ten de afgevaardigden van het Roode Kruis te
Essen in de gevangenissen toe en staan zij hun
toe de gevangenenen door het Roode Kruis te
laten verzorgen.
Scheepvaart gestremd.
Karlsruhe, 14 April. (W. B.) Door de
onbekwaamheid van een klaarblijkelijk geheel
ongeschoolde Fransche bemanning is beneden
Straatsburg een schip in de vaargeul van den
Rijn aan den grond geloopen en gezonken, waar
door ae vaart gestremd is.
Labourcl opnieuw aangehouden.
E1 b i n g, 1 4 April. (W. B.) Georges Labou
red de redacteur van de Intransigeant, is giste
ren na afloop var. het proces opnieuw, verdacht
van spionnege, gearresteerd.
Inbeslagnemingen.
Remsheid, 14 April. (W-B.). Voor
cenigcn tijd haddon dc Franschen hier een
vrachtauto met suikerwaren, chocolade on pra
lines in beslag genomen. Eergisteren zijn deze
goederen aan een Nedor lander verkocht.
Dc houding van het Vaticaan.
Rome, 14 April. (B. T. A.) Naar aanlei
ding van tegenstrijdige berichten vordt ver-
kluard, dot de Heilige Stoel in niets dc houding
heeft veranderd, die hij von den beginne af aan
heeft oongenomen in de kwestie van de Roer.
Tot dc missie van mgr. Testa is besloten met vol
komen instemming von de Fransche regeering.
Poincaré's rede tc Duinkerken.
Duinkerken, 15 April. (Havas) Bij een
onthulling van een monument voor dc gesneu
velden herinnerde Poincorc aan de heldhaftig
heid van de stad, die zoo hcrhaoldelijk op ver
schrikkelijke wijze is gebombardeerd. Daarna zin
spelende op den Fransch-Engchchen strijd in
de achttiende eeuw, toen Engeland dacht, dot
de haven van Duinkerken het bedreigde, merkte'
hij op, dot op 't oogmblik, dat tusschen de
beide volken, die geschapen zijn om elkaar te
begrijpen, tc achten cn lief tc hebben, de vroe
gere preventies voor altijd zijn vervollen cn men
kan spreken over de vroegere misverstanden
zonder haat of woede.
Nadat tusschen ons een onvcrbreckbnre be
langengemeenschap tot stond was gebracht, kan
het Engeland niet verbazen, dat wij onze gren
zen beschermden tegen nieuwe schendingen cn
dat wij aan een natie, wier imperialisme onge
neeslijk schijnt, beletten om op schijnheilige
wijze in het verborgen opnieuw een invasie
voor tc bereiden. De vrede gaf ons te dozen
aanzien slechts onvolledige, precaire cn voor-
loopigc waarborgen, alhoewel hij ons andere
garanties had beloofd. Hoe zou men ons niet
toestemmen, dot wij het recht hadden om in
overeenstemming met do geallieerden ons te
beveiligen tegen gevuren, die even waarschijn
lijk cn ernstig zijn als die, waardoor Engeland
zich voorheen voelde bedreigd.
In het verdere verloop van zijn rede herin
nerde Poincaré cr aan, dot Frankrijk verschei
dene maanden alleen met België en het
legercorps van French den aanval had te ver
duren von den vijand op Fronsch grondgebied,
dat was overvallen cn waar de puinhoopen zich
opstapelden. Ons heeft de oorlog het zwaarst
getroffen, wij verloren de meeste mannen, wij
hebben de zwaarste matcriccle vorliezcn gele
den .In onze industrie, onze fabrieken, op onze
velden heeft de oorlog de verschrikkelijkste ver
woestingen aangericht. Is het dus te verwonde-
ven, dat wij na dergelijke kwellingen ondergaan
te hebben cn na zulke verliezen geleden te heb
ben, niet kunnen afzien van onze schadeloos-
stellingscischen, noch met een vermindering er
van ons kunnen tevreden stellen.
Wij hebben vier jaar lang doorgebracht met
de eenige gedochte den oorlog te winnen en
thans is het onze dure plicht ook den vrede te
winnen. Wij hebben onzen dooden gezworen,
dat wij ons deze zoo duru betaalde overwinning
niet zullen laten ontnemen cn voor dit monu
ment, dat voor hen is opgericht, herhalen wij
nog eens dezen plechtigcn eed. Duitschland
heeft niets gedaan, om zich van zijn verplich
tingen te kwijten, wij zelf hebben reeds bijna
100 milliard moeten voorschieten van hetgeen
door Duitschland betaald moet wordon, wij heb
ben voortdurend geduld gehad cn het heeft ons
niets anders gebaard don bittere teleurstellin-
gen.
Opnieuw talmen, wachten en dulden, dat
Duitschland in gebreke blijft, wederom uitstel
onn Duitschland toestaan zooals het eischte,
zonder dat wij eenige garantie krijgen, del zou
beteekend hebben, dot wij ons voor altijd aan
de genode en ongenade van dat land overgeven.
Wij zijn het Roergebied binnengedrongen cn
sinds de bezetting van dit rijke mijn- en in
dustriegebied hebben wij verschillende belang
rijke dingen kunnen vaststellen. Ten eerste
hebben wij cr ons van kunnen overtuigen, dot
Duitschland ons de steenkool had kunnen le
veren, die het ons geweigerd heeft, daar het
zich er thans op inricht het builen de Roer
kolen te slellen. Verder hebben wij de bewijzen
in handen gekregen, dot D.ritschlond ons in bui-
tenlandsche deviezen had kunnen betalen, daar
het thans belangrijke bedrogen aan deze dene
zen besteedt om aankoopcr in het buitenland
PoSitïek Overzicht
Het Iersche binneruandsehe conflict schijnt de
oplossing nabij. Nadat eerst een zevental eeuwen
tusscnen Engeland en Ierland de strijd woedde,
•die ging om het al of niet onafhankelijk zijn
van het „gToene eiland", een strijd, die in zoo
verre door de Ieren werd gewonnen, dat de
Britten door den drang der omstandigheden zich
genoodzaakt zagen Ierland den status van do
minion te verleenen, werd de s'rijd daarna
voortgezet tusschen de burgers van den nieu
wen Vrijstaat zelf. Twee partijen stonden scherp
tegenover elkaar de pro-tTeaty-menschen, de
genen, die hel met Engeland gesloten verdrag
els een redelijk compromis beschouwden, dat
Ierland zoo goed ais de vrijheid schonk, en
de onverzoenlijken, die zells niet met een „zij
den draad met Engeland wenschten verbonden
te blijven, doch de algeheele en onbeperkte
vrijheid van Ierland opeischten. De verdrags-
getrouv/e Ieren vormden in den Vrijstaat een
overweldigende meerderheid, degenen, die den
Vrijstaat niet erkenden cn dezen staatkundigen
vorm beschouwden als een verraad van de
vrijheid, bijgevolg een uiterst kleine minder
heid. Deze laatste toerde zich, sinds de over
eenkomst met Groot-Brittanniè werd gesloten,
geducht, met het fanatisme eener voor idealen
strijdende numerieke minderheid. De onverzoen
lijken gaven niet toe en daar zij begrijpelijker
wijze nimmer de overwinning konden behalen
in een openlijken oorlog, waarvoor zij noch
het vereischte materiaal, noch de noodige man
schappen, noch de evenzeer onontbeerlijke geld
middelen bezaten, pasten zij de taciiek van de
guerilla-oorlog toe, een der venijnigste cn
moeilijkst te bestrijden vormen van verweer,
waarvan minderheden zich een tijdlang met een
zekere mate van succes kunnen bedienen. Van
rebellen-standpunt bezien was het een voordeel,
dat knappe, intelligente koppen de leiding had
den bij deze guerilla-opera ties, die in het loggen
van hinderlagen, het in de lucht laten vliegen
van spoorwegen, het overvallen van banken, hot
stichten van branden en verdere avontuurlijke
daden bestonden. Het was een bittere strijd op
kleine schaal en het verweer er tegen bracht
door het onberekenbare ervan zijn pijnlijke
moeilijkheden mee. De burgerstrijd vergde veel
offersaan goed, aan bloed. Een lijdlang heeft
de Vrijstaatregeering het met zachter middelen
klaar trachten te spelen, maar toen zij zag, dat
deze wijze van optreden geen succes opleverde
en de pacificatie van het land tegehield, zag zij
zich genoodzaakt krasser op te treden. Eerst
heeft zij nog een amnestie toegezegd voor de
genen, die hun wapenen vrijwillig inleverden.
De Vrijstaat-regeering stelde hierbij een ter
mijn, binnen welken de wapens moesten zijn
ingeleverd. Wie na he» verstrijken van den vast-
gesteldcn tijd nog in het bezit van wapens werd
gevonden, stelde zich bloot aan de kans om te
worden terechtgesteld. Deze bedreiging met don
dood vermocht echter de Iersche jusqu'auboutis-
ten niet af te schrikken zij verkozen den dood
boven het prijsgeven van hun ideaal. Velen
hunner zijn in den loop der laatste tijden dan
ook geëxecuteerd. Deze omstandigheid is ooi-
zaak, dat men hun de sympathie niet geheel kon
onthouden laf waren zij in elk geval niethun
strijd was belangeloos en zij wisten het hoogste
offer, hun leven te geven voor een zaak, die zij
als rechtvaardig beschouwden. Dit mag men
nooit uit het oog' verliezen bij het waardee-
ien van de Iersche kwestie, zelfs wanneer men
de meening mag zijn toegedaan, dat een uiterst
kleine minderheid zich niet mag uitleven ten
koste ven een overgrootc meerderheid, die stel
lig eveneens in alle oprechtheid de meening is
toegedaan, dat het compromis met Engeland
de eenige weg is, die leidt naar het geluk en
de rust van het land.
Ondertussc'nen schijnt het verzet der Iersche
rebellen de laatste dagen hoe langer hoe meer
te worden gebroken. De Vrijstaat-autoriteiten
leggen een ongemeene activiteit aan den dag
en het schijnt, dat zij het 'hans op horen en
snaren willen zetten om eindelijk, door den te
genstand der extremisten definitief den kop in
te drukken, aan den Vrijstaof de zeer begeerde
rust te geven. Dc rebellen hebben dc laatste
tijden ernstige verliezen geleden dezer dagen
is eerst Liam Lynch, het hoofd van den staf
Men moet leeren wat te leeren is cn dan zijn
eigen weg gaan.
Handel.
Carmen's f^ederiaag.
door
C N. en A. M. WILLIAMSON.
lüt het Ervgelsch door
W. J. A. ROLDANUS Jr.
24
„Viel de kerel u lastig vroeg hij plaats ne
mend.
„Dat niet," antwoordde Angela. „Maar ik
prefereer u als gezelschap."
No haar motieven uiteengezet te hebben,
maakte zij hem duidelijk, dat zij geen gesprek
met hem wilde voeren, waarom Nirk bleef zwij
gen. Toen Mrs. May met haar eenvoudigen
maaltijd klear was, zeide zij eindelijk „Het was
handig en vriendelijk van mij dadelijk te
begrijpen. En nog iets. Ik moet uw adres in Ba-
kersfield hebben, om u het geld te kunnen zen
den."
Toen vertelde Nick, dat hij op een ranch vrij
ver buiten Bakersfield woonde. ,Xk noem hem
de Lucky Star Ranch," voegde hij eraan toe.
„Ik zal u van' uit Los Angeles schrijven," zeide
zij. Plotseling besefte zij, dat haar laatste woor
den gehoord moesten zijn door Mr. Millard, die
aan een tafeltje vlok naast het hunne jolaats
genomen had en nu opkeek met zoo'n begrij
penden blik, dat zij er zeker ven was, dat hij
den toestand doorzien had.
Toen de reis door Texes, Nieuw-Mexico cn
Arizona achter den rug was en de trein lang
zaam het station Los Angeles binnenstoomde,
kieeg zij recen om zich dat incident te herin
neren, want Millard stond tegenover haar op
de treeplank. Hij nam den grooten koffer, dien
de kellner uit haar compartiment gebracht had,
over en zeide.: „Nu is het mijn buurt u wat te
helpen, Mrs. May. daar uw vriend verder reist.
U is een Engelsche, als ik mij niet vergis en als
u niemand hebt om u rond te leiden, zult u mij
moeten toestaan u den weg te v;ijzen."
„Ik wil liever, dat de kellner voor mijn ba
gage zorgt," antwoordde Angela, rondziende
naar haar zwarten vriend. Maar blijkbaar had
Mr. Millard zijn instructies al gegeven, want
„George" hielp al ander® passagiers.
„De kellner is er niet. Hei is beter, dat u mij
voor uw bagage cn voor een rijtuig laat zorgen,"
zeide Mr. Millard, die van beroep handelsrei
ziger was.
De trein stopte en hij sprong op het perTon
met Angela's koffer, doch juist bij lijds om zich
dien op hardhandige wijze afhandig gemaakt te
zien door Nick, die al uil den trein gesprongen
was, iocn deze nog stil stond.
,.Ik geloof, dat u u onnoodige moeite geeft,"
zeide hii. „Ik zal voor deze dame zorgen."
„Ik dacht, dat u verder reisde," stamelde de
handelsreiziger.
„Nog niet dadcb'jk," zeide Nick kalm, maar
zijn oogen schoten vuur cn Mr. Millard achtte
het maar geraden zich sti' uit de voeten te ma
ken.
„Ik moet u altijd voor iets dankenI Het is
heuscli te erg!" lachte Angela, toen Nick haar
en Kate in een rijtuig hielp. „Vaarwel; ik ge
loof, dat het voorbeschikt is, dot ik u vergiffe
nis moet schenken, daar we elkaar wel niet
meer zullen zien."
Met die woorden stak zij hem half vriend
schappelijk half tegen haar zin haar hand toe
en terwijl hij die hartelijk drukte, reed de trein
weg.
Angela gaf een gilletje. „Nu hebt u door ntij
uw trein nog gemist ook! En uw bagage I"
„Dat is zoo erg niet," zeide hij. ,Jk zal telegra-
pheeren. En ik kan strakjes een enderen trein
nemen ah ik dat wil," voegde hij er binnens
monds bij. Don liet hij het rijtuig wegrijden.
HOOFDSTUK IX.
„Mag ik eens gaan probeeren wat ze me voor
die gouchn tasch geven willen, madame vroeg
Kate, toen zij in het hotel te Los Angeles dc
kof Iers uitgepakt had.
Dat was een pijnlijk onderwerp voor Angela.
Zij meende, dat zij het land had aan de gouden
tasch, maar zij vond het even naar die onher
roepelijk uit haar leven te zien verdwijnen.
„Denk eens aan het geld, dat hij ervoor uitge
geven en de moeite, die hij ervoor gedaan heeft!"
scheen iets in haar te zeggen. Maar uiterlijk on
verschillig gaf zij Kate permissie, waarna zij liet
verleden uit haar gedachten trachtte te verban
nen en zich geheel over te geven aan de vreugde
van aanstaande motor- en automobieltochton
een toekomst, die alleen haar en Kate cn Ka
te's kat aanging, en niet Mr. Hilliard
Een zeer sympathieke en blijkbaar intelligente
hotelklerk had haar niet alleen aangeraden de
omstreken per automobiel te bezoeken, maar
haar ook een automobiel aanbevolen, dien een
vriend van hem uitgevonden had en bezat. Het
was een pracht van een auto, zeide hij, die alles
kon behalve in boomen klimmen en over sloo-
tcn springen. Mrs. May zou dien tegen een ma
tigen prijs voor een dag, een week, een maand
of een jaar kunnen huren. Angela voelde zich
verplicht te zeggen, dat zij hem graag wou
zien er. bijna nog voor het laatste woord over
haar lippen was, werd de gorage al opgebeld.
De auto kwam met verbazingwekkenden spoed
en wanneer Angola lijd gegeven was na te den
ken, zou het haar misschien opgevallen zijn, dat
cr niet zooveel vraag naar de nieuwe uitvinding
bestond als de hotelklerk te verstaan gegeven
had. De eigenaar, die tevens chauffeur was, had
een frappante gelijkenis met een pruilende ka
beljauw ,mear zijn half-gckookle oogen lichtten
op en glansden (zoonis zijn auto glansde door
het blauwe vernis) bij het vooruitzicht zeken te
zullen doen. Andere auto's werden nu gemaakt
door een firma, die zijn patent gekocht had,
zeide hij, maar op dit oogenblik was de zijne,
heel toepasselijk „Het Model" genaamd, de eeni
ge, die in gebruik was. Hij lichte den glanzenden
kap op en liet het ingewikkelde binnenwerk zien,
geheel nieuw en zilverachtig cn schitterend als
gekristalliseerde striker. Angela was een mak
kelijk slachtoffer. Zij had geen verstand van de
mechanische deugden en gebrekken van auto's
hoewel zij cr thuis twee voor eigen gebruik
had, en de prins wel oen dozijn, die op niet veel
minder geschat werden dan zijn aeroplanes. Dc
hare waren grijs cn donkergroen geweest. Zij
had altijd naar een blauwen verlangd en dit was
een mooie kleur. Ofschoon zij niet ijdeler was
dan een knappe jonge vrouw behoort tc zijn.,
stemde zij in oen proefrit toe met de overtui
ging, dat de auto een goeden achtergrond voor
haar vormen zou.
Terwijl haa- meesteres nog op het trottoir
stond, kwam Kate ademloos en opgewonden te
rug.
„O, madame," hijgde zij, „ik heb het gedaan.
Ik heb er vijfhonderd dollar voor gekregen."
„En de anderen hebben de tasch," prevelde
Angela spijtig.
„Ja, madame. Als zij haar tenminste al weer
riet verkocht hebben. Het is zoo'n fijne vonkel.
Een Iersche, daarom ben ik daar het eerst heen
gegaan. Toen heb ik het nog in oen anderen win
kel geprobeerd, maar dnor gaven ze minder cn
toen ben ik weer naar Barrymore teruggegaan.
Zij zeiden, dot het een prachtige tasch was cn zij
zouden er zeker meer voor gegeven hebben,
maar cr is hier niet zooveel vraag naar derge
lijke artikelen als in New-York en Parijs, en zij
moeten er een voordeeltje aan hebben."
„No", dat zullen zij cr ongetwijfeld aan heb
ben," bitste Angela. Zij voelde zich zooals een
z®ker type vrouw zich voelt, wanneer zij hoort,
dat de eerste man, die haar ten huwelijk ge
vraagd heeft, met een arder getrouwd is. En
toon de kabeljauw, di<- f'.alman heette, haar
vroeg, waarheen zij voor den proefrit rijden
wilde, zeide zij, dat hij hoar raar d®n goud
smidswinkel van Barrymo: r ,-v brcng'èhJ
Doch dat zeide zij eerst, toen Kan: vnir goed'
en wel in het hotel was.
De automobiel liep rustig en de veeren waren
zooals de kabeljauw zeide, „sprinkhanen". De
motor maakte een zacht gesnor, niet veel har
der dan dat van Timmy, wanneer je door den
open deksel van den mand zi jn kop streelde. Het
was een kleine auto, maar daar Angela hem
alleen me ar noodig voor uitstapjes in den om
trek, vond zij, dat zij dezen heel goed kon hu
ren. Hoe kon rij, nu de schelvisch.haar dezen
rit gratis had laten maken, hem teleurstellen?
(Wordt vervolgd.)
