AMERSFOORTSCH DAGBLAD „DE EEM LANDER" Zaterdag 23 Juni 1923
ST. E MI LION
TOILETARTIKELEN
A. V. D. WEG LANGESTRAAT 23
BINNENLAND.
Eigen gemaakte Kinderkleeding.
RACKETS
origineele
zeer aan te bevelen
jBordeaux, gèwas 1917
Per flesch ff 1.60, per anker ff 65.-
bi] I. I. SCHOIERMAKZn., Itr.str. 17 Tel. 14b
DE FIRM! FONTEIN 4 SCHIPPERS.
LANGESTRAAT 24
behangerij stoffeerderij
BEDDENMAKERIJ - VERHUIZINGEN MEUBILEERING. Tel. 496
bizonderheden:
TWEEDE BLAD.
Massasuggestii.
Magaz. „De Dom"
Maison de Coiffure
WILLEM GROENHQJZEN Langestr. 43
Bond- Zilver- en Uurwerken
FEUILLETON.
Carmen's Nederlaag.
G. VAN DUIN
Medsilles, Kruizen, Kransen. Takken en Beiers
VANAF ff 7.-
tot de beste soor
ten voorhan den
JQH. VAH DIJK - LANBESTR. 116
21e Jaargang
No. 299
AxmlnKtr Karpetten. Kwaliteiten al» vé6r den oorlog <58.—, 1 07.50
84.50. Tap. Belce Karpetten t 80,- 1 89.40, t 33.- t 34-50, 30.80
Taielkleeden, Praebt Mohair kwaliteiten. Grootste maat 1 30.50
8ireepetoften. 180 cM. breed per meter t 8.85 en f 1.50.
Wanneer het waai is, dat de mensch
niet geheel en aJ door zijn aanleg is voor
beschikt, maar door opvoeding van 'buiten
af in een zekere richting van den'ken en
doen kan worden geleid, is de openbare weg
machtiger opvoedingsmiddel dan de school.
In school brengt het opgroeiend kind
slechts een deel van zijn tijd door en dit
vaak nog tegen zijn zin, dus met een ave-
rechtsche ontvankelijkheid. Maar de open
bare weg is zijn lust en zijn leven; daar
staan alle poriën open om zijn ziel met in
drukken te verzadigen.
De school doet een beroep op zijn ver
stand, maar sterker factoren dan het ver
stand zijn'in de opvoeding gevoel en ver
beelding. En de daad, het voorbeeld, is de
sterkste factor van allen.
Moeten wij het huisgezin als opvoedings
instituut niet in het middelpunt stellen?
Geen twijfel, of de sfeer, die het ouderhuis
schept, blijft den volwassen gewordene le
venslang omgeven. Vader en Moeder zijn
en blijven de opvoeders 'bij uitnemendheid;
hun gedrag en levensgewoonten hervindt
men bij kinderen en kleinkinderen tot in
het vierde geslacht.
Maar toch zijn vader en moeder op him
•beurt weer afhankelijk van dat alles over-
heerschende opvoedingsinstituutde open-
ibare weg. Vader en moeder zijn evenmin
als meester en evenmin als de goede en
slechte vriendjes zelfstandige wezens, die
hun eigen overtuiging scheppen en hun ei
gen denkbeelden vormen.
Hoe klein is de zelfstandigheid van den
enkelen menschf Zet een hoogen hoed op,
als de hooge hoed in de mode is en gij zult
den hoogen hoed een voortreffelijk hoofd
deksel vinden. Zet een 'hoogen hoed op,
als niemand sinds eeuwen een hoogen hoed
meer draagt, en gij zult u voor u zelf scha
men. Waarom draagt uw vrouw geen hoe-
•polrok meer? Met 'haar verstand kan zij het
nut van den hoepelrok even goed bepleiten
als haar overgrootmoeder zaliger. Maar haar
overgrootmoeder hééft, toen zijn den hoe
pelrok droeg, nooit een beroep op haar ver
stand gedaan.
Zij droeg den hoepelrok, omdat dat groo-
te opvoedings-instituut, de openbare weg
spreekt met gezagzijn uitspraken laten zich'
niet beredeneeren. De openbare weg dringt
op, dwingt, suggereert. Zijn dwang, zijn sug
gestie ds onweerstaanbaar.
Waarom gaat op een bepaalden dag uw
jongen knikkeren Omdat alle jongens knik
keren. Waarom voert men in Nederland of
in Zanzibar op een bepaalden dag het
vrouwenkiesrecht in? Omdat alle landen het
vrouwenkiesrecht invoeren. Hier spreekt niet
het verstand, maar de nabootsing.
Omdat niet alleen bij kinderen, maar ook
'bij volwassenen de nabootsingsdwang, de
rede overheerscht, is het voor ons van zoo
groot belang, wat wij in het openbare leven
te zien en te hooren krijgen. Er zijn men-
schen en instellingen, die een groote macht
over den gemeenschapsgeest uitoefenen.
Onder him invloed gaat op een kwaden dag
een heel volk aan den tulpenhandel of aan
dobbelzucht te gronde. Deze volksverlei
ders zouden niet zoo onweerstaanbaar zijn,
zoo ze geen beroep deden op de instincten
die onder de massa leven.
Er leven goede en kwade instincten on
der de massa. Het is niet het verstand, dat
ze wekt of bedwinkt, het is suggestie, de
dwang, de invloed, de macht van hetgeen
zich opdringt aan oog en oor. De reclarfte
'berust op deze massale suggestie.
Gelijk slimme menschen voor hun zelf
zuchtige doeleinden nu de kwade instinc
ten der massa opzettelijk kunnen wakker
roepen, kan men ook kunstmatig het goede
tot 'bewustzijn 'brengen. De omgeving werkt
op den mensch maak de omgeving welda
dig en de mensch, zal goed worden.
Daar de suggestie het groote opvoedings
middel is, rust op de ondernemers van open
bare vertooningen zulk een groote verant
woordelijkheid. Ik las van twee tooneelvoor-
stellingen, die schitterend moeten zijn ge
weest. De eene gaf het beeld van een per
verse vrouw; de andere liet zien, hoe een
man gaandeweg krankzinnig en een moor
denaar werd. De toeschouwers waren bui
ten zichzelf van bewondering; de vrouw was
geniaal pervers; de man geniaal krankzin
nig. Maar wat moet, vroeg ik me af, de na
werking van deze geniale perversiteit en
van deze geniale krankzinnigheid op de toe
schouwers zijn geweest
Terzelfder tijd las ik de opmerking, waar
om toch koningen en vorsten, als zij op
bezoek zijn in \reemde steden of in het ei
gen land, steeds zijn omgeven door militai
ren en waarom men hen steeds met kanon
schoten begroet. Zou in dezen tijd, waarin
verstand en gevoel den oorlog verdoemen,
de massale suggestie met militair vertoon
den oorlogsgeest niet bestendigen? Waar
om omgeven de vorsten zich niet met een
stoet van geleerden en kunstenaars en koop
lieden, opdat de massa door het beeld van
de mannen des vre<ies tot vrede wordt op
voed
Laten wij aandacht besteden aan dit
machtige en onweerstaanbaar opvoedings
middel de suggestie van het openbare le
ven. Door den publieken weg en de publieke
gebouwen tot een omgeving te maken, waar
van een weldadige stemming uitgaat, waar
borgen wij het best de komst van een no
beler samenleving.
H. a CANNEGIETER.
regeeringsjubileum der koningen.
Geen medewerking- van
bioscopen.
Bij het dagclijksch bestuur van den Ned. Bios
coopbond bestaat, naar „Het Vad." verneemt,
het plan aan het hoofdbestuur voor te stellen,
aan allo leden over geheel Nederland van be
doelden bond te adviseeren zich te onthouden
van alle mogelijke medewerking tot feestbetoon
in verband met het koninklijk jubileum, naor
aanleiding van de wijze waarop hun bedrijf door
de huidige regcering behandeld is en wordt, het
welk zou blijken uit het opnieuw ingediende
gewijzigd wetsontwerp ter bestrijding van het
bioscoopgevaar.
Te Londen.
De Londensche correspondent van het Hbld,
schrijft:
Definitief is thans besloten, hoe hier in Lon
den door Nederlanders en oud-Nederlanders de
dag zal worden herdacht, waarop een kwart
eeuw lang Wilhelmina zal zijn geweest Koningin
der Nederlanden. Onder het patronaat van on
zen gezant werd een werkend bestuur geconsti
tueerd door de dames en heeren F. C. Stoop
(voorzitter), dr. S. Baart de la Faille, H. van den
Bergh, dr. P. Geyl, mevr. L. de Graaff, mevr.
Toekes, Ch. Kou veld (secretaris), mevr. E. Mey-
jes, T. W. Meyjes, B. A. Roelvink (penning
meester) en T. Reinecke van Stuwe. Dit werd
aangevuld door een algemeen bestuur bestaan
de uit onze, tien consuls, drie vice-consuls en
drie en twintig andere dames en heeren der Ne-
derlandsche kolonie alhier. En wat die nu zullen
doen? Ze zullen twaalf duizend gulden bijeen
brengen. Daarvan gaan ze feestvieren. Eerst
komt er een kerkdienst op Zondag 2 Septem
ber. Dan komt er zes dagen later een gioot
openluchtfeest in den botanischen tuin, die in
Regent's Park ligt. Men rekent op wel vijftien
honderd gasten. En die krijgen allen een pen
ning om te bewaren. Daar wordt dan, gelijk de
oproep luidt, hun de gelegenheid gelaten „op
aangename wijze cenige uren door te brengen en
uiting te geven aan hun vaderlpndsche gevoe
lens". Voorts zal aan H.M. worden aangeboden
een afbeelding van het interieur der Hollandsche
Kerk in Austin Friars uit te voeren door den
kunstschilder Van Anrooy alhier.
HET SCHOENENWETJE.
Met betrekking tot het dezer dagen te ver
wachten verbod tot invoer van schoenwerk kan
worden medegedeeld, dat het in het voornemen
ligt dit verbod van toepassing te doen zijn op
alle schoenwerk, dat bij de inwerkingtreding
daarvan nog niet ten invoer in het vrije ver
keer is aangegeven, ook al bevindt het zich op
dat oogenblik reeds hier te lande in spoorwa
gens, schepen, entrepot, of anderszins. Het ligt
verder in de bedoeling te bepalen, dat de amb
tenaren der invoerrechten bij invoer van schoen
werk onder meer overlegging van certificaten
van oorsprong zullen kunnen vorderen.
De afvloeiing der onderofficieren.
De commissie in tweeden aanleg, belast met
de rangschikking van de onderofficieren van
het wapen der cavalerie in laatste instantie
(voorzitter de góneraal-majoor-inspecteur van
dat wapen J M. Benteyn heeft het resultaat van
haar arbeid den minister van oorlog doen toe
komen, vergezeld van een (geheim) schrijven,
waaraan de Tel. het volgende ontleent
De commissie acht zich verplicht u bij de
aanbieding van deze resultaten van horen rang-
schikkingsarbcid tevens in kennis te stellen von
de weinige voldoening, woormede rij op dien
arbeid kan terugzien, welke haar ondanks alle
daaraan bestede moeite en zorgen, niet de
bevrediging heeft kunnen schenken van de
overtuiging, dut haar rangschikking volkomen
juist cn billijk is.
Alleen in die gevallen, waarin de ten dienste
staande beoordeeling duidelijk wezen op bijzon
dere verdiensten don wel op ernstige tekort
komingen of karaktereigenschappen of waarin
uit de straflijsten op deugdelijke gronden min
der gunstige conclusion konden worden getrok
ken, was een billijke en juiste rangschikking
mogelijk.
Maar in verreweg de meeste gevallen was dit
niet mogelijk, hetgeen bij het gemiddeld hooge
peil, waarop het korps onderofficieren der cava
lerie staat, was te verwachten.
Dit gemiddeld hooge peil brengt bovendien
de niet te vermijden hardheid mede, dat op zich
zelf verdienstelijke onderofficieren toch in ca
tegorie B. moesten worden gerangschikt, omdat
de omtrent hen ter beschikking staande gege
vens een, zij het don ook veelal slechts gering,
verschil ten nodeelc uitwezen in vergelijking
met ronggenooten, zonder dat dit echter in
vele gevallen, zooals reeds hiervoren werd op
gemerkt, meer kon zijn dan een indruk, voor
de onaantastbare juistheid waarvan geen abso
lute waarborgen kunnen worden gegeven.
Het is dc commissie in tweeden aanleg ech
ter niet mogelijk geweest, over het geheele wa
pen een billijke vergelijking te maken tusschcn
de gezamenlijke onderofficieren van een der
hier bedoelde rangen.
Dat de commissie ondanks de uiteengezette
bezwaren toch, behalve in de hierboven ver
melde gevallen, woorin hoor zulks te eenenmale
onmogelijk was, een beslissing, zij het dan ook
veelal bij benadering, heeft meenen te moeten
nemen in overeenstemming met de bedoeling
der rangschikkingsregcling, is gegrond op hare
overweging, dat geen enkele andere commissie
van welke samenstelling ook in staat zou zijn
op afdoende wijze die bezworen te overwinnen
en dot haar rongschikking, hoe onvolkomen en
aanvechtbaar deze op zich zelf ook in vele op
zichten moge zijn, naor haar overtuiging en
geweten althans de minst onbillijke is, welke
onder de gegeven omstandigheden kon worden
verkregen.
Varkensmarkt - Amersfoort
Speclnle tldtellnr
Pensioenwetten.
Vorsohencn is de memorie van Antwoord aan
de Tweede Kamer betreffende de Pensioenwet
voor het reserve-personeel der Landmacht en
de Pensioenwet voor personeel der Koninkb'jke
Marine-reserve.
Ook de regeering betreurt de late indiening
van de onderhavige ontwerpen. De bijzondere
moeilijkheden die zich voordeden bij het ont
werpen! van deze voorstellen, en die noopten
de oorspronkelijke ontwerpen een paar malen
om te werken zijn in hoofdzaak oorzaak ge
weest dat de voorgedragen regelingen niet eer
der aan de Kamer konden worden aangebo
den.
Inderdaad is het verlofskader voor dc enca-
dreering van het oorlogslcger van groote be-
teekenis in verband met de organisatie van het
leger, zooals de regeering zich die denkt.
Dat daarbij het al of niet in voldoende mate
aanwezig zijn van het vcrlofskader, en het zich
blijvend verbinden von reserve-officieren en
onderofficieren in hooge mate, afhankelijk zal
zijn van de maatregelen, welke men ook op wet
gevend gebied, zal treffen is niet voor tegen
spraak vatbaar.
Onder deze maatregelen meenrt de minister
echter niet in dc eerste plaats te moeten rang-
schikken de regelen betreffende de pension-
neering.
Waar de regeering de thans voorgedragen
pensioenregeling alleszins als voldoende be
schouwt, kan zij de vrees dat een incompleet
aan vrijwillig reserve-kader zal komen te be
staan, waardoor aan <3e dienstplichtingen
zwaardere persoonlijke, losten zullen moeten
worden opgelegd, niet deelen. Overwogen wordt
op welke wijze de vrijwillige dienstneming bij
het reserve-personeel kan worden bevorderd,
en de regeering acht de thans voorgedragen be
palingen van dien aard, dat zij voor degenen op
wier behoud prijs wordt gesteld, een voldoen
de prikkel zullen zijn om zich langer aan den
dienst te verbinden dan waartoe rij verplicht
waren.
Voor het bepalen van den pensioengrond
slag op het bedrag dat voor den reservist zou
hebben gegolden, indien hij beroepsmilitair wa
re geweest, bestaat geen redelijke grond.
WIJER88TRAAT 14. Tel. 80S
Speciale beimndellng tegen nlt
vallen en aibreken rnn bet haar»
Haarzelf - Haarseep voorkomt
de roos en het vet worden p
van het baar.
Opgemerkt wordt nog, dot door de over
gangsbepaling recht op een pensioen volgens
de oude regeling gehandhaafd hlijft.
Dc regcering loot daarna een nieuw schema
volgen, dat een juister beeld vertoont van d«-
pensioenen, die in dc toekomst zullen kunnen
worden genoten, waarbij is uitgegaan van het
bereiken van een diensttijd van 30 jaren, waai-
van 2 jaren onder de wapenen zijn doorge
bracht, welke laatste tijd als een minimum kon
worden beschouwd.
F*ngon.
50
J ei>
too "S>
at
HVl
*2
VorsohU Tan
oud en nleuvr
in in
guldooa percent--
Kolonol
f 504
f 846
f 342 68
Luit.-kolonol
- 462
- 770
- 808 67
Majoor.
- 420
- «78
-258 61
Kapitein.
- 878
- 572
- 194 51
lo luitonnnt
- 836
- 404
- 68 20
2e luitenant
- 204
- 842
- 48 16
Adj.
Ondoroff.
- 252
- 827
- 75 80
Sorg. majoor
- 252
- 281
- 29 11'/»
Sorgeant.
- 252
- 187
±- 65 26
Het personeel van den vrijwilligen landstorm
volt niet onder de bepalingen van dit wetsont
werp.
Een regeling van de pensfonneering van dit
personeel wordt overwogen doch is nog niet
tot stond kunnen komen.
Blijkens art. 42 is voor het reserve-perso
neel dat in dienst is bij het in werking treden
van het wetsontwerp het recht op pensioen na
20 jaren dienst in den zin der thans vjgeerendo
wet gehandhaafd.
Bij algemccnen maatregel van bestuur zal
wonden bepaald, welke diensten met dienst
onder de wapenen worden gelijkgesteld.
De cisch dat het reserve personeel gemiddeld
per joor 10 etmalen onder dc wapenen moet zijn
geweest, is niet overdreven.
In normale tijden zol de diensttijd van der»
reservist voor het grootste gedeelte bestaan
uit tijd niet onder de wapenen doorgebracht
Opvoering van de vergoeding voor dezen
diensttijd zou in het algemeen derhalve leiden
ot te -hooge pensioenen en voor de schatkist
te bezwarend zijn.
Indiening van een wetsontwerp als waarop
werd gedoeld ten behoeve von de tusschcn 1
Augustus 1014 cn 1 Januari 1018 gepension-
ncerdc reservisten, kan van de regeering niet
worden tegemoet gezien.
Bij nota van wijzigingen is oon art. 13 een zin
snede toegevoegd, om te voorkomen dat dienst
tijd bij het Teserve-pcrsoncel, welke met vier
per mille is vergolden, bij het bepalen van het
pensioen krachtens art. 50 der Pensioenwet
1022 niet meer in aanmerking zou kunnen wor
den gebracht.
Telefoon 852 - Postrekening 75821
Goede nikkelen
Pols-en zakhorloges
t 4f 4.85 en i 4.50
door
C. N. en A. M. WILLIAMSON.
Uit het Engelsch door
W. J. A. ROLDANUS Jr.
75
Terwjjl hij deze dingen bedacht, bracht
hij den auto in beweging in de richting vanj
den Gaylor Ranch. Er was geen slecht stuk
je weg. Dat was een verzinsel van Carmen
om het plan, dat zij voor Angela gemaakt,
had. aannemelijk te maken. De weg was al
maanden geleden voltooid en Nick vloog
daarlangs met een vaart, die hem met de
politie in aanraking gebracht zou kunnen
hebben, wanneer die er geweest was. De
weg liep door braakliggend weiland, dat ge-
ïrrigeerd. bemest en met alfalfa beplant
worden zou; en bij een bocht in den weg
zag hij iets, dat zijne oogen trof als werd
er vitriool in gegooid. Hij zag het woeste
vee door de afrastering breken de nieu
we kudde, die Carmen pas uit Arizona ge
kregen had- Hij zag ze vechten en elkaar
vertrappen cn door het gat stroomen als
een watervloed door een gebroken dijk. Hij
zag een gedaante in het wit naar zich toe
vliegen en hij wist. dat het Angela was
wist, dat zij sterven moest, als hii niet od
tijd was om haar te redden.
Nick stuurde den auto den weg af in het
door de zon geblakerde gras. Hij zag eruit
als een doode, van wien alleen de oogen en
de handen sterke, krachtige handen
leefden. De auto hobbelde over de groene
golven als in een door de storm gebeukte
zee en kreunde als een gewonde stier
een van die, welke daar bij de gebroken af
rastering met bloed en schuim op. hun bek
ken gestorven waren.
De woeste, zwarte golf was nu bijna bij
haar ipet den dood in haar spoor; maar hij
bereikte haar het eerst cn zich uit den auto
vooroverbuigend, terwijl deze schuins af
week, greep hii Angela en zette haar naast
zich neer. Dan deed hij met één draai van
het stuur den Bright Angel zwenken en
stuurde hem vlak vóór het vee bijna onder
de stootende horens en dc trappelende hoe
ven. Zoo schoot hij langs de golflijn heen,
daar hij niet kon draaien zonder liet gevaar
te loopen vertrapt te worden. Juist toen de
auto voorbij was, drong het vee onweer
staanbaar op, maar Nick en Angela waren
nu buiten het bereik van hoeven en horens.
Drie bereden cowboys zagen, dat de race
gewonnen was en stieten een woesten tri
omfkreet uit, maar hun plicht was om bij
het vee te blijven. Zij gingen voort met hun
werk, nu zij wisten, dat de auto veilig was.
Nick echter zag de mannen niet en hoorde
evenmin hun vreugdekreten.
Angela was half bezwijmd. Haar steu
nend, stuurde hij zoo goed als het ging, ter
wijl hij de vaart verminderde uit vrees, dat
de veeren van den wagen zouden breken.
Hij reed van Mrs. Gaylor's huis af, niet er
heen. Hij wilde ook voor geen enkel oogen
blik Angela meer naar Carmen terugbrengen.
Daar zij echter alleen was en een flauwte
had, kon rij niet naar zijn huis gaan. Hij
dacht er een oogenblik over naar Bakers-
field, waar een dokter was, te rijden- Maar
toen hij zag, dat Angela weer bijkwam en
diep, maar snikkend adem haalde, liet hij
den auto tn de koel/? schaduw van een paar
jonge noteboomen en eiken stilhouden.
„Je bent veilig, liefste, veilig," fluisterde
hij, als kalmeerde hij een klein kind. „Je
behoeft nu nergens meer bang voor te zijn.*
Angela sloeg haar oogen open cn keek
hem door haar wimpers aan, zooals zij hem
nog nooit aangekeken had. „Ik dacht op
dat oogenblik aan jou," prevelde zij. „Ik
dacht, aan jou ik verlangde naar je. Juist
toen ik verwachtte te sterven."
Haar oogen.. haar stem, haar woorden
verbraken de laatste hinderpaal, die hem
nog tegenhield; en hij zou geen man ge
weest zijn, als hij niet al zijn liefde en
vereering in een stortvloed van woorden
hekend had.'
JUWELIER OPTICIëN.
Utrechtóeheitraal 25
Levering voor elke tak van SPORT
en TENTOONSTELLING van:
„Lieveling liefste van mijn hart
dacht je, dat ik je zoo zou hebben laten
sterven? Ik moet het gevoeld hebben
moet het gehoord hebben, dat Jij mij riep.
Ik zou een gedachte van jou aan de andere
zijde der wereld voelen." stamelde hii. „Als
ik in mijn graf lag en jij me noodig hadt,
zou mijn geest in mijn lichaam terugkee-
ren, om jou te dienen. Wat heb ik je lief,
liefste, wat heb ik Je liefl Zulk een liefde
kan je niet koud laten. Ik behoor niet tot
jouw wereld, maar daal af in de mijne of
help mij in de jouwe te komen. Geef mij een
weinig liefde, heel weinig maar. en ik zal
je mijn ziel geven."
„Zeg het toch niet zeg het toch niet!"
smeekte Angela. Zij richtte haar hoofd van
zijn aim op en ging wat van hem af zitten."
„?k weet, dat ik eon ongelukkige ben!"
zeide hij. „Ik moest doodgeschoten worden,
dat ik over mezelf spreek, terwijl jij in zoo n
toestand bent. De woorden kwamen als van
zelf. Ik heb ze steeds ingehouden, maar dat
is geen excuus. Vergeef het mij!"
„Neen je moet het woord vergeven niet
gebruiken nu ie pas mijn leven gered
hebt. Maar ik mag je niet verder laten
gaan!"
„Nu niet- Ik weet het Maar later
„Neen, nooit- Denk niet, dat ik je niet zou
kunnen liefhebben. Dat is het niet. Ik zou
het kunnen. Ik Maar ik mag niet lief
hebben. Het is onmogelijk! Ik had het je al
lang moeten vertellen. Het eenige, dat wij
beiden kunnen doen is vergeten. O, als
ik je als vriend had kunnen houden! Maar
ik voel. dat dit nu ook onmogelijk (gewor
den is! Kunnen we hierna nog vrienden
zijn?"
„Neen. we kunnen geen vrienden zijn,"
herhaalde hij, heel bleek en bijna gebroken
door de spanning, die hij doorstaan had.
„Maar ben je er zeker van?"
„Volkomen zeker. O, Nick, lieveling, lie
veling. ik wou, dat je me hadt laten ster
ven!"
Hij keek haar vreemd en droef aan. „Zou
dat beter geweest zijn dan mij liefhebhen?"
vroeg hij zóó zacht, dat zij zijn woorden
nauwlijks verstaan kon.
„Ja, het zou veel beter geweest zijn," ant
woordde zij, terwijl zij haar gezicht inet haar
handen bedekte, om de tranen, die in haar
oogen brandden, te verbergen. Zij was nu
te zwak voor de uitlegging, die zij met
zonsondergang tusschen het roodhout gege
ven zou hebben. Dit was er geen oogenblik
voor. zij voelde zich niet in etaat tot ver
klaringen. Zij kon alleen voelen en voor
hem verbergen, dat zij voelde of tenminste
een gedeelte daarvan; want indien hij
maar half raden kon hoe zij hem liefhad
en naar zijn liefde verlangde, dan zou zij
op dit oogenblik, met rijn lippen op de hare,
fn ziin armen liggen. Geen orvgenblik kwam
het in haar hp. dat hii haar geheel verkeerd
begrijpen kon.
Zijn lippen waren doodsbleek. „Heel goed,"
zeide hij. „Het is beter voor mij, dat u open
hartig geweest bent. Het cenige wat ik u
nog vra/gen wil is mij vergiffenis te schen
ken, dat ik op een oogenblik als dit gespro
ken hbe. Ik zal u niet meer lastig vallen.
Maar ik neem geen woord terü'g. Dus weet
u nu alles. Probeer niet te praten en ik zal
niet veel tegen u zeggen. Trouwens ik ge
loof niét, dat ik het zou kunnen, al wou ilc
het. Ik zal u naar Baker.sfield brengen. Maar
wil ik u naar een aardigën ouden dokter
rijden, dien ik ken en die u iets kan geven
om wat op te knappen, of wil ik u aan een
hotel afzetten? Want ik kan u niet uit
leggen, waarom; vraag het mij dus niet.
ik laat u in geen geval meer naar Mrs. Gay-
lor gaan. Daar heb ik mijn reden voor. Mis
schien zult u die eenmaal hooren, doch
waarschijnlijk nooit van mij. Ik zal uw ka
menier en uw bagage halen, wanneer u er
gens onder dak bent- Als u sterk genoeg
i?ent. zal het het beste zijn vanavond naar
San Francisco te gaan. Zoek daar Mr. More-
house op en laat hii goed voor u zorgen.
Want het is zoo,'u on ik kunnen geen vrien
den zijn."
(Wordt vervolgd.)
m TELEFOON 70 ra
